നാരായണീയം
രചന:മേല്പത്തൂർ നാരായണഭട്ടതിരി
ദശകം മുപ്പത്തിയേഴ്


നാരായണീയം
ദശകങ്ങൾ











<poem>

37.1 സാന്ദ്രാനനന്ദതനോ ഹരേ നനു പുരാ ദൈവാസുരേ സംഗരേ ത്വത്കൃത്താ അപി കർമശേഷവശതോ യേ തേ ന യാതാ ഗതിം തേഷാം ഭൂതലജന്മനാം ദിതിഭുവാം ഭാരേണ ദുരാർദിതാ ഭൂമിഃ പ്രാപ വിരിഞ്ചമാശ്രിതപദം ദേവൈഃ പുരൈവാഗതൈഃ

37.2 ഹാ ഹാ ദുർജനഭൂരിഭാരമഥിതാം പാഥോനിധൗ പാതുകാ- മേതാം പാലയ ഹന്ത മേ വിവശതാം സംപൃച്ഛ ദേവാനിമാൻ ഇത്യാദിപ്രചുരപ്രലാപവിവശാമാലോക്യ ധാതാ മഹീം ദേവാനാം വദനാനി വീക്ഷ്യ പരിതോ ദധ്യൗ ഭവന്തം ഹരേ

37.3 ഊചേ ചാംബുജഭൂരമൂനയി സുരാഃ സത്യം ധരിത്ര്യാ വചോ നന്വസ്യാ ഭവതാം ച രക്ഷണവിധൗ ദക്ഷോ ഹി ലക്ഷ്മീപതിഃ സർവേ ശർവപുരസ്സരാ വയമിതോ ഗത്വാ പയോവാരിധിം നത്വാ തം സ്തുമഹേ ജവാദിതി യുയഃ സാകം തവാ,അകേതനം

37.4 തേ മുഗ്ധാനിലശാലിദുഗ്ധജലധേസ്തീരം ഗതാഃ സംഗതാ യാവത്ത്വത്പദചിന്തനൈകമനസസ്താവത്സ പാഥോജഭൂഃ ത്വദ്വാചം ഹൃദയേ നിശമ്യ സകലാനാനന്ദയന്നചിവാ- നാഖ്യാതഃ പരമാത്മനാ സ്വയമഹം വാക്യം തദാകർണ്യതാം

37.5 ജാനേ ദീനദശാമഹം ദിവിഷദാം ഭൂമേശ്ച ഭീമൈർനൃപൈ- സ്തത്ക്ഷേപായ ഭവാമി യാദവകുലേ സോƒഹം സമഗ്രാത്മനാ ദേവാ വൃഷ്ണികുലേ ഭവന്തു കലയാ ദേവാംഗനാശ്ചാവനൗ മത്സേവാർത്ഥമിതി ത്വദീയവചനം പാഥോജഭൂരൂചിവാൻ

37.6 ശ്രുത്വാ കർണരസായനം തവ വചഃ സർവേഷു നിർവാപിത- സ്വാന്തേഷ്വീശ ഗതേഷു താവകകൃപാപീയൂഷതൃപ്താത്മസു വിഖ്യാതേ മഥുരാപുരേ കില ഭവത്സാന്നിധ്യപുണ്യോത്തരേ ധന്യാം ദേവകനന്ദനാമുദവഹദ്രാജാ സ ശൂരാത്മജഃ

37.7 ഉദ്വാഹാവസിതൗ തദീയസഹജഃ കംസോƒഥ സമ്മാനയ- ന്നേതൗ സൂതതയാ ഗതഃ പഥി രഥേ വ്യോമോത്ഥയാ ത്വദ്ഗിരാ അസ്യാസ്ത്വാമതിദുഷ്ടമഷ്ടമസുതോ ഹന്തേതി ഹന്തേരിതഃ സത്ത്രാസാത്സ തു ഹന്തുമന്തികഗതാം തന്വീം കൃപാണീമധാത്‌

37.8 ഗൃഹ്ണാനശ്ചികുരേഷു താം ഖലമതിഃ ശൗരേശ്ചിരം സാന്ത്വനൈ- ർനോ മുഞ്ചൻ പുനരാത്മജാർപണഗിരാ പ്രീതോƒഥ യാതോ ഗൃഹാൻ ആദ്യം ത്വത്സഹജം തഥാർപിതമപി സ്നേഹേന നാഹന്നസൗ ദുഷ്ടാനാമപി ദേവ പുഷ്ടകരുണാ ദൃഷ്ടാ ഹി ധീരേകദാ

37.9 താവത്ത്വന്മനസൈവ നാരദമുനിഃ പ്രോചേ സ ഭോജേശ്വരം യൂയം നന്വസുരാഃ സുരാശ്ച യദവോ ജാനാസി കിം ന പ്രഭോ മായാവീ സ ഹരിർഭവദ്വധകൃതേ ഭാവീ സുരപ്രാർത്ഥനാ- ദിത്യാകർണ്യ യദൂനദൂധുനദസൗ ശൗരേശ്ച സൂനൂനഹൻ

37.10 പ്രാപ്തേ സപ്തമഗർഭതാമഹിപതൗ ത്വത്പ്രേരണാന്മായയാ നീതേ മാധവ രോഹിണീം ത്വമപി ഭോഃ സച്ചിത്സുഖൈകാത്മകഃ ദേവക്യാ ജഠരം വിവേശിഥ വിഭോ സംസ്തൂയമാനസ്സുരൈഃ സ ത്വം കൃഷ്ണ വിധൂയ രോഗപടലീം ഭക്തിം പരാം ദേഹി മേ