A dictionary of high and colloquial Malayalim and English (നിഘണ്ടു)

രചന:ബെഞ്ചമിൻ ബെയ്‌ലി
constructed table of contents
[ 462 ]
ന്യായശാസ്ത്രി,യുടെ. s. A logician, a follower of the
Nyáya doctrine.

ന്യായസിദ്ധാന്തമഞ്ജനി,യുടെ. s. A treatise on
logic.

ന്യായസ്ഥലം,ത്തിന്റെ. s. The court or hall where
justice is administered, a court of justice.

ന്യായാധിപതി,യുടെ. s. A judge, a justice.

ന്യാസനം,ത്തിന്റെ. s. A judgment seat, a bench
of justice.

ന്യായ്യം, &c. adj. Just, right, proper, fit. s. A place.

ന്യാസം,ത്തിന്റെ. s. A pledge, a deposit. പണയം.

ന്യുംഖം,ത്തിന്റെ. s. 1. Six-fold repetition of the trili-
teral name of God. 2. the Sàma Véda. സാമവെദം.
adj. Pleasing, agreeable. ഇഷ്ടമുള്ള.

ന്യുബ്ജം, &c. adj. 1. Crooked, hump backed. കൂനുള്ള.
2. looking downwards. കുനിഞ്ഞ. 3. bent, crooked. വ
ളഞ്ഞ.

ന്യൂനത,യുടെ. s. 1. Blameableness, vileness, despica-
bleness. നിന്ദ്യത. 2. defectiveness, deficiency. കുറവ.

ന്യൂനം, &c. adj. 1. Blameable, vile, wicked, despicable.
നിന്ദ്യം. 2. less, defective, deficient. കുറവുള്ള.

ന്രസ്ഥിമാലി,യുടെ. s. A name of SIVA: as ornament-
ed with a garland of human skulls. ശിവൻ.

പ. The twenty first consonant in the Malayalim alpha-
bet. It is a labial; in the beginning of a word it is
commonly pronounced as the letter P, and in the middle
of a word, when single, it is pronounced as B, as in
കൊമ്പ, &c.

പക,യുടെ. s. 1. Hatred, hate, hostility, enmity. 2. re-
venge. 3. family revenge. 4. incompatibility, disagree-
ment. പകമീളുന്നു, To revenge, to avenge, to retaliate.

പകപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Distance, disagreement, opposition.
2. variance, dissention, disunion, coolness. 3. hostility,
hating.

പകരം. part. Instead of, for, in exchange, equally. പ
കരം ചെയ്യുന്നു, 1. To revenge, to avenge, to retaliate.
2. to recompense, to repay, to retribute. പകരം വീട്ടു
ന്നു, To recompense, to retaliate, to revenge. പകരമാ
ക്കുന്നു, To substitute. പകരം കൊടുക്കുന്നു, To give
an equivalent. പകരം പൊക്കുന്നു, To revenge, to
avenge. പകരത്തിനുപകരം ചെയ്യുന്നു, To recom-
pense, to render like for like, to retaliate.

പകരി,യുടെ. s. A kind of fish.

പകരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. a. 1. To pour, to pour out,
to shed. 2. to pour from one vessel into another. 3. to
change in colour, &c. 4. to exchange, to barter. 5. to go
from one place to another. 6. to send, carry or distribute
provisions to another. 7. to mix, to unite. 8. to alter, to
change. 9. to infect, or be infectious, പകരുന്ന വ്യാ
ധി, An infectious disease. പകൎന്നവെക്കുന്നു, To
pour from one vessel into another. പകൎന്നമാറുന്നു, To
exchange, to barter. പകൎന്ന പിടിക്കുന്നു, 1. To be
infected by a disease. 2. to pass from one place to ano-
ther, as fire, &c.

പകൎച്ച,യുടെ. s. 1. Barter, exchange. 2. pouring out.
3. pouring from one vessel into another. 4. changing co-
lour, &c. 5. passing or going from one place to another.
6. mixing, mixture. 7. sending or taking provisions. 8.
infection, infecting. പകൎച്ചവരുന്നു, 1. To change, to
alter. 2. victuals to be brought.

പകൎച്ചക്കാരൻ,ന്റെ.s. One who carries or distributes
victuals.

പകൎത്തൽ,ലിന്റെ. s. Copying, transcribing.

പകൎത്തുന്നു,ൎത്തി,വാൻ. v. c. 1. The causal form of
പകരുന്നു in all its meanings. 2. to copy, to transcribe.
പകൎത്തികൊടുക്കുന്നു, To take and give a copy. പക
ൎത്തെടുക്കുന്നു, To take a copy, to transcribe.

പകൎപ്പ,ിന്റെ. s. A copy of any writing, &c.

പകൎപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To get copied or tran-
scribed.

പകലാമ്മാർ. adv. In the day time, early in the day.

പകലെ. adv. In the day time, by day.

പകലൊൻ,ന്റെ. s. The sun, the ruler of the day.
ആദിത്യൻ.

പകൽ,ലിന്റെ. s. Day; day time. പകലും രാവും,
Day and night. adv. In the day, by day. പകൽതൊറും,
Every day.

പകവീഴ്ച,യുടെ. S. Revenge, retaliation.

പകാരം,ത്തിന്റെ. s. The name of the letter പ.

പകിട,യുടെ. s. An ace upon a die: one, in games, die,
dice, പകിടകളിക്കുന്നു, To play at dice or with dice.

പകിടകളി,യുടെ. s. The game of dice.

പകിടി,യുടെ. s. 1. Cheating, roguery, fraud, deluding.
2. the jaw. പകിടിപറയുന്നു, To cheat, to utter deceit.

പകിടിക്കാരൻ,ന്റെ.s. A cheat, a rogue, a fraudulent
man.

പകിട്ട,ിന്റെ. s. 1. Deceit, fraud. 2. charm, fascination.

പകിട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. a. To deceive, to delude one.
by threatening, ostentation, flattery.

[ 463 ]
പകുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. a. To divide, to distribute
into parts, to share, to portion out. പകുത്തുകൊടുക്കു
ന്നു, 1. To part, to share. 2. to distribute. പകുത്തുമെ
ടിക്കുന്നു, To take a share, to partake. പകുത്തുപിരി
യുന്നു, To divide and separate.

പകുതി,യുടെ. s. 1. A share, a portion; a part. 2. divi-
sion, sharing, distributing into shares.

പകുപ്പ,ിന്റെ. s. 1. The act of distributing. 2. dividing
into shares or portions. 3. a section. 4. a part, a portion.

പകുപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to divide or
share.

പകെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To hate, to detest, to
abhor.

പക്ക,ിന്റെ. s. A side.

പക്കക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. An inferior servant of a rajah.
2. one who eats with the inferior servants.

പക്കക്കാളൻ,ന്റെ. s. Condiment or curry for the in-
ferior servants of a rajah.

പക്കച്ചൊറ,റ്റിന്റെ. s. Food or rice given to the in-
ferior servants of a rajah.

പക്കണം,ത്തിന്റെ. s. The residence of low and out-
cast tribes. കാട്ടാളപ്പുര.

പക്കത്തുഭക്ഷണം,ത്തിന്റെ. s. Food of a rajah’s
inferior servants.

പക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. A lunar day, a phasis of the
moon. 2. victualling to the inferior servants of a rajah
or great personage.

പക്കൽ. postpos. Near to, by, with. part. By, with. പ
ക്കലിരിക്കുന്നു, To be at hand.

പക്കീരി,യുടെ. s. A Mahomedan Fakeer, a mendicant
beggar.

പക്തി,യുടെ. s. Cooking, maturing, ripening. പാച
നം.

പക്വത,യുടെ. s. 1. Maturity, ripeness. 2. experience.
3. opportunity, fitness, propriety.

പക്വമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To become mature,
or ripe: to ripen ; to be of mature age. 2. to be cooked. 3.
to be accomplished, to be brought to a settlement.

പക്വമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To cause to ripen,
to bring to maturity. 2. to cook, to dress victuals, &c.
3. to bring any thing to a proper settlement.

പക്വം, &c. adj. 1. Ripe, mature. 2. dressed, cooked.
3. fit for use; fit, convenient. 4. matured by art or by
nature.

പക്വാശയം,ത്തിന്റെ. s. The lower part of the sto-
mach.

പങ്ക,ിന്റെ. s. 1. A part, portion, share, lot, dividend.
2. party, side. പങ്കിടുന്നു,പങ്കുവെക്കുന്നു, To distri-
bute in shares, to divide, to portion, or form shares. പ
ങ്കിട്ടുകൊടുക്കുന്നു, To distribute, to divide.

പങ്കജബന്ധു,വിന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

പങ്കജം,ത്തിന്റെ. s. A lotus as produced in wet soil.
താമര.

പങ്കജയൊനി,യുടെ. s. A name of BRAHMA. ബ്രഹ്മാ.

പങ്കജശരൻ,ന്റെ. s. A name of the Indian Cupid.
കാമൻ.

പങ്കജസംഭവൻ,ന്റെ. s. A name of BRAHMA. ബ്ര
ഹ്മാ.

പങ്കജാക്ഷൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

പങ്കജെക്ഷണൻ,ന്റെ. s. 1. A name of VISHNU.
വിഷ്ണു. 2. a beautiful man. സുന്ദരൻ.

പങ്കജൊദ്ഭവൻ,ന്റെ. s. A name of BRAHMA. (ബ്ര
ഹ്മാ.

പങ്കപ്പാട,ിന്റെ. s, Bodily suffering, affliction, pain,
oppression, &c., disgrace. പങ്കപ്പാടെല്ക്കുന്നു, To suf-
fer, to endure affliction, oppression, &c., to suffer igno-
minious treatment. പങ്കപ്പാടചെയ്യുന്നു, To aflict, to
oppress, to vex.

പങ്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Mud, mire, clay, dirt, uncleanli-
ness. ചെളി. 2. sin. പാപം. പങ്കം പിരളുന്നു, To
dirty, to smear with mud, &c.

പങ്കാൻ,ന്റെ. s. A kind of paddle, or oar.

പങ്കായം,ത്തിന്റെ. s. A kind of paddle, or oar.

പങ്കിടൽ,ലിന്റെ. s. Sharing, distributing, dividing.

പങ്കിലം. adj. Dirty, muddy. ചെളിയുള്ള. s. A canoe,
a boat. തൊണി.

പങ്കുകാരൻ,ന്റെ. s. 1. A partner, a partaker, a shar-
er, a shareholder. 2. a co-heir.

പങ്കുവീതം,ത്തിന്റെ. s. Share and share alike.

പങ്കെരുഹം,ത്തിന്റെ. s. A lotus. താമര.

പങ്ക്തി,യുടെ. s. 1. A line, a row, a range. വരി. 2. a
sort of metre, a stanza of four lines, each line consisting
of ten syllables, പത്തക്ഷരം കൂടി നാല വരിയുള്ള
ശ്ലൊകം. 3. the number ten (in composition.)

പങ്ക്തികണ്ഠൻ,ന്റെ. s. One who has ten heads, a
name of RÁVANA. രാവണൻ.

പംഗു. adj. Lame, crippled, halt. s. 1. One who has lost
his legs. ഇരുകാൽമുടവൻ. 2. a name of the planet
SATURN. ശനി.

പച,യുടെ. s. Cooking, dressing, ripening. പാകം.

പചനം,ത്തിന്റെ. s. Dressing victuals, cooking, ma-
turing, &c. പാകം.

[ 464 ]
പചംപചാ,യുടെ. s. A species of curcuma, Curcuma
Zanthorhizon. മരമഞ്ഞൾ.

പചിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To bake, to cook, to
dress victuals, to mature. പാകംചെയ്യുന്നു. v. n. 1. To
be cooked, matured, ripened. 2. to digest. ദഹിക്കുന്നു

പചിതം. adj. Baked, dressed, cooked, matured, &c
പാകംചെയ്യപ്പെട്ടത, ദഹിക്കപ്പെട്ടത.

പച്ച,യുടെ. s. 1. Green, the colour; greenness. 2. raw-
ness. 3. an emerald. 4. a plant, a species of basil. 5. any in-
delible mark or figure punctured or tattooed into the skin.
adj, 1. Green, or unripe. 2. tender, young. 3. fresh, new.
4. raw, crude. 5. unboiled. 6. foolish, ignorant, green. 7.
protection, support. 8. property. 9. strength, vigour. 10.
profit, benefit, advantage.

പച്ചക്കച്ചൊലം,ത്തിന്റെ. s. A kind of perfume in
its green state. See കച്ചൊലം.

പച്ചക്കൎപ്പൂരം,ത്തിന്റെ. s. Crude camphor.

പച്ചക്കലം,ത്തിന്റെ. s. An earthen pot unburnt.

പച്ചക്കല്ല,ിന്റെ. s. An emerald.

പച്ചക്കാ,യുടെ. s. Green or unripe fruit.

പച്ചച്ചായം,ത്തിന്റെ. s. Green colour, green paint.

പച്ചച്ചെമ്പ,ിന്റെ. s. Pure copper.

പച്ചടി,യുടെ. s. A kind of seasoning, or dish, made of
vegetables mixed with tamarind juice, salt, chillies, &c.

പച്ചനിറം,ത്തിന്റെ. s. Green colour. adj. of a green
colour.

പച്ചപ്പട്ട,ിന്റെ. s. Green silk or cloth.

പച്ചപ്പയർ,റ്റിന്റെ. s. A small species of pulse or
lentil termed green gram, or Phascolus radicatus or
mango.

പച്ചപ്പരമാൎത്ഥി,യുടെ. s. A fool, a simpleton. ഭൊ
ഷൻ.

പച്ചപ്പാൽ,ലിന്റെ. s. New or fresh milk.

പച്ചപ്പുല്ല,ിന്റെ. s. Young grass.

പച്ചപ്പുഴുവ,ിന്റെ. s. Civet or musk from the civet cat.

പച്ചപ്പൊട്ട,ിന്റെ. s. Green and indelible marks or
figures, punctured into the skin of the forehead or other
parts of the body.

പച്ചപ്രാവ,ിന്റെ. s. A green or wood pigeon.

പച്ചമണ്ണ,ിന്റെ. s. Fresh or new earth.

പച്ചമത്സ്യം,ത്തിന്റെ ; or പച്ചമീൻ,നിന്റെ. s.
Fresh fish, in opposition to salt fish.

പച്ചമാങ്ങാ,യുടെ. s. An unripe Mango.

പച്ചമാംസം,ത്തിന്റെ. s. Raw flesh, not cooked.

പച്ചയിറച്ചി,യുടെ. s. Raw flesh or meat not yet cooked.

പച്ചരി,യുടെ. s. 1. Rice freed from the husk without

previous maceration. 2. rice not well boiled.

പച്ചവടം,ത്തിന്റെ. s. 1. A warm cloth or blanket.
2. an upper or outer garment. 3. a pair of cloths or two
garments of one kind.

പച്ചവെള്ളം,ത്തിന്റെ. s. Fresh water, in opposition
to boiled.

പച്ചശരീരം,ത്തിന്റെ. s. The body of a woman lately
delivered of a child.

പച്ചിരിമ്പ,ിന്റെ. s. 1. Crude or unwrought iron. 2.
soft iron, pure iron.

പച്ചില,യുടെ. s. 1. A green leaf; medicine of simples.
2. the name of a tree: see തമാലം.

പച്ചിലനിറമുള്ളി,യുടെ. s. A green onion.

പച്ചിലപ്പാമ്പ,ിന്റെ. s. A green snake dwelling in
trees; a whip snake.

പച്ചിലപ്പെരുമാൾ,ളുടെ. s. A medicinal plant.

പച്ചിലമരം,പച്ചിലവൃക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. The
name of a tree noted for bearing dark flowers, Xanthocy-
mus pictorius. (Rox.) See തമാലം.

പച്ചൊടം,ത്തിന്റെ. s. See പച്ചവടം.

പച്ചൊന്ത,ിന്റെ. s. A chamelion.

പഞ്ച. adj. In composition only, Five.അഞ്ച. s. A corn
field.

പഞ്ചകം. adj. Five; relating to five, made of five, bought
with five, &c. s. A field of battle. യുദ്ധഭൂമി.

പഞ്ചകല്യാണി,യുടെ. s. A horse whose four feet and
forehead are white.

പഞ്ചകൊണം,ത്തിന്റെ.s. A pentagon, or figure of
five angles.

പഞ്ചകൊലം,ത്തിന്റെ. s. The aggregate of five
spices.

പഞ്ചകൊശം,ത്തിന്റെ. s. The five properties or
modes of productive or generative power, viz. 1. The
mode or state of the increase and decline of the body;
2. the state or mode in which life or the vital power is
active in the different parts or members of the body;
3. the mode in which knowledge is obtained by the sen-
sual organs in connexion with the mind, when at the
same time a thing is admitted or refused so as the senses
represent it; 4. the mode in which reason in connexion
with the senses is operating, whereon a right knowledge
and understanding is the result; 5. the mode in which
insensibility is produced by excessive joy, ecstacy.

പഞ്ചഗവ്യം,ത്തിന്റെ. s. The five articles derived
from a cow, viz. milk, curds, clarified butter, cow’s urine,
and cow dung.

[ 465 ]
പഞ്ചഗുപ്തം,ത്തിന്റെ. s. A turtle or tortoise, as hav-
ing its five members hidden by it’s shell. ആമ.

പഞ്ചജനൻ,ന്റെ. s. Man in general ; a man, as
composed of five elements. മനുഷ്യൻ.

പഞ്ചത,യുടെ. s. 1. Death, dying; as being the disso-
lution of the five elements. മരണം . 2. the nature or
condition of five. 3. the fire elements collectively.

പഞ്ചതന്ത്രക്കാരൻ,ന്റെ. s. A crafty, cunning person,
a cheat.

പഞ്ചതന്ത്രം,ത്തിന്റെ. s. The name of a book of po-
pular tales or fables.

പഞ്ചത്വം,ത്തിന്റെ. s. 1. Death. മരണം. 2. the
state of being of five. 3. the co-existence of the five ele-
ments. പഞ്ചത്വം പ്രാപിക്കുന്നു, To die. മരിക്കുന്നു.

പഞ്ചദശ. adj. Fifteen or fifteenth. ൧൫.

പഞ്ചദശീ,യുടെ. s. The fifteenth lunar day of either
the dark, or bright, fortnight.

പഞ്ചധാ. ind. In five ways, five-fold. അഞ്ചവിധം.

പഞ്ചനഖം,ത്തിന്റെ. s. 1. A tiger. കടുവ. 2. an
elephant. ആന. 3. a tortoise. ആമ. 4. an iguana. ഉ
ടുമ്പ. lit, fine clawed.

പഞ്ചനിംബം,ത്തിന്റെ. s. The five parts of the Nimb
or Margosa tree, viz. the flowers, fruit, leaves, bark, and
root. വെപ്പിന്റെ സമൂലം.

പഞ്ചപാണ്ഡവന്മാർ,രുടെ. s. The five Pandu prin-
ces.

പഞ്ചപാതകം,ത്തിന്റെ. s. The five capital vices;
viz, Murder, കുല; theft, മൊഷണം; drinking intoxi-
cating liquors, മദ്യപാനം; lust or carnal desire, കാമം;
falsehood, ഭൊഷ്ക.

പഞ്ചപാത്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. Five plates collectively.
2. a small metal vessel in the form of a tumbler.

പഞ്ചപാപി,യുടെ. s. A very wicked man. മഹാ ദു
ഷ്ടൻ.

പഞ്ചപുഛം,ത്തിന്റെ. s. Respect, reverence. പഞ്ച
പുഛമടക്കുന്നു, To be respectful, to slow respect or
reverence.

പഞ്ചപ്രാണൻ,ന്റെ. s. The five vitals airs in the
body.

പഞ്ചപ്പാട്ട,ിന്റെ. s. See പഞ്ഞംപ്പാട്ട.

പഞ്ചബാണൻ,ന്റെ. s. The Hindu Cupid. കാമൻ.

പഞ്ചഭദ്രൻ,ന്റെ. s. A horse with five auspicious
marks; or spotted on the chest, back, face and flanks. ല
ക്ഷണമുള്ള കുതിര.

പഞ്ചഭൂതം,ത്തിന്റെ. s. The five elements, viz. Earth,
fire, water, air and æther.

പഞ്ചഭൂതാത്മകം,ത്തിന്റെ. s. The body. ദെഹം.

പഞ്ചഭൂതി,യുടെ. s. The five elements collectively ;
see പഞ്ചഭൂതം.

പഞ്ചമൻ,ന്റെ. s. 1. The fifth man. അഞ്ചാമൻ.
2. in outcast, a Paria, as not belonging to any of the
four Hindu tribes.

പഞ്ചമം, &c. adj. Fifth. s. 1. The seventh musical note ;
see പഞ്ചമരാഗം. 2. one of the Rágas or modes of
music.

പഞ്ചമംപഴുക്ക,യുടെ. s. A drug.

പഞ്ചമരാഗം,ത്തിന്റെ. s. One of the Rágas or modes
of music, one of the seven musical notes; the seventh
called Panchama, from being said to be formed by air
drawn from five places, viz. the navel, the thighs, the
heart, the throat and the forehead.

പഞ്ചമഹാപാതകൻ,ന്റെ. s. A very wicked man,
one who is guilty of the five capital vices. മഹാ ദുഷ്ട
ൻ.

പഞ്ചമഹാപാതകം,ത്തിന്റെ. s. The five capital vi-
ces, viz. Murder, കുല; theft, മൊഷണം ; drinking
intoxicating liquors, മദ്യപാനം ; lust or carnal desire,
കാമം; falsehood, ഭൊഷ്ക.

പഞ്ചമഹാപാപി,യുടെ. s. A very wicked man. മ
ഹാ ദുഷ്ടൻ.

പഞ്ചമഹായജ്ഞം,ത്തിന്റെ. s. The five great sa-
acrifices or oblations of the Hindus, or the worship of
spirit, progenitors, gods, the Vedas, and mankind, by
offerings of perfumes and flowers, obsequial rites, oblations
of fire, the study of the Védas and hospitality.

പഞ്ചമീ,യുടെ. s. The fifth lunar day of either the dark,
or bright, fortnight.

പഞ്ചമൂലം,ത്തിന്റെ. s. An assemblage of five medi-
cinal roots.

പഞ്ചം,ത്തിന്റെ. s. 1. Scarcity, famine. 2, any thing
composed of five parts.

പഞ്ചരത്നം,ത്തിന്റെ. s. The five precious stones.

പഞ്ചരപ്പ,ിന്റെ. s. A vessel.

പഞ്ചലവണം,ത്തിന്റെ. s. The aggregate of five
salts.

പഞ്ചലക്ഷണം,ത്തിന്റെ. s. A Purána, or mytho-
logical poem. പുരാണം.

പഞ്ചലൊഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. A metallic alloy or
mixture of five metals, viz. Copper, brass, tin, lead, and
iron. 2. the aggregate of five metals, viz. Gold, silver,
copper, iron and lead. പൊൻ, വെള്ളി, ചെമ്പ, ഇരി
മ്പ, ൟയം, എന്നിവ കൂടിയത.

[ 466 ]
പഞ്ചവക്ത്രൻ,ന്റെ. s. 1. A name of SIVA. ശിവൻ.
2. a lion. സിംഹം.

പഞ്ചവൎണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. Five colours, viz. Black,
white, red, green, yellow.

പഞ്ചവാദ്യം,ത്തിന്റെ. s. Five kinds of musical in-
struments collectively.

പഞ്ചവിംശതി. adj. Twenty five. ൨൫.

പഞ്ചശരൻ,ന്റെ. s. CÀMADEVA, the Indian Cupid.
കാമൻ.

പഞ്ചശാഖ,യുടെ. s. The hand. കൈപ്പടം.

പഞ്ചശിഖ,യുടെ. s. Five locks of hair left on the head
by Turks.

പഞ്ചസാര,യുടെ. s. Sugar.

പഞ്ചസുഗന്ധകം,ത്തിന്റെ. s. The aggregate of five
aromatic vegetable substances, viz. Cloves, nutmeg, cam-
phor, aloe-wood and Caccóla.

പഞ്ചസ്നെഹം,ത്തിന്റെ. s. Five sorts of oil collec-
tively, viz. Sesamen oil, നല്ലെണ്ണ ; butter oil, നൈ;
castor-oil, ആവണക്കെണ്ണ; marġosa oil, വെപ്പെ
ണ്ണ; hog’s lard, പന്നിനൈ.

പഞ്ചാഗ്നി,യുടെ. s. 1. A collection of five fires, a-
midst which a devotee performs penance during the sum-
mer season; or four fires lighted severally to the north,
south, east and west, and the sun over head. 2. a collec-
tion of four persons and fire.

പഞ്ചാംഗം,ത്തിന്റെ. s. An almanac, or calendar, as
specifying five different things ; viz. the lunar day, the
day of the week, the constellation, the conjunction of the
planets, and the Curcina of which there are eleven.

പഞ്ചാംഗുലം,ത്തിന്റെ. s. The castor oil plant; it’s
leaves having five finger-like lobes, ആവണക്ക. adj.
Measuring five fingers, (wood, &c.)

പഞ്ചാങ്കുരം,ത്തിന്റെ. s. Five kinds of sprouts.

പഞ്ചാനനൻ,ന്റെ. s. 1. A name of SIVA. ശിവൻ.
2. a lion. സിംഹം.

പഞ്ചാമൃതം,ത്തിന്റെ. s. The aggregate of five arti-
cles, viz. Milk, curds, butter, honey, and water. This
mixture is used as a bath for Hindu idols.

പഞ്ചായക്കാരൻ,ന്റെ. s. An arbitrator; a judge.

പഞ്ചായക്കാർ,രുടെ. s. Arbitrators, mediators, judges.
See പഞ്ചായം.

പഞ്ചായത്ത,ിന്റെ. s. See പഞ്ചായം. പഞ്ചായ
ത്താക്കുന്നു, To put in arbitration.

പഞ്ചായം,ത്തിന്റെ. s. Arbitration, or an assembly of
five or more persons to settle a matter, by arbitration.

പഞ്ചായവിധി,യുടെ. s. Settlement or decision of a

matter by arbitration. പഞ്ചായം വിധിക്കുന്നു, To
settle or decide a matter by arbitration.

പഞ്ചായവിസ്താരം,ത്തിന്റെ. s. See പഞ്ചായം.

പഞ്ചായുധൻ,ന്റെ. s. A name of the Indian Cupid.
കാമൻ.

പഞ്ചായുധം,ത്തിന്റെ. s. Five weapons and insignia
of VISHNU. വിഷ്ണുവിന്റെ ആയുധങ്ങൾ.

പഞ്ചാരാധിതപത്രം,ത്തിന്റെ. s. A bond drawn
out in the presence of five persons; viz. the debtor, the
creditor, the two witnesses, and the writer of the bond.
ആധാരം.

പഞ്ചാശൽ. adj. Fifty. അമ്പത.

പഞ്ചാശം. adj. Fiftieth. അമ്പതാമത.

പഞ്ചാശയം,ത്തിന്റെ. s. The palm of the hand. ഉ
ള്ളങ്കൈ.

പഞ്ചാസ്യൻ,ന്റെ. s. 1. A name of SIVA. ശിവൻ.
2. a lion. സിംഹം.

പഞ്ചിക,യുടെ. s. A perpetual commentary. ഒരു വ്യാ
ഖ്യാനം.

പഞ്ചീകരണം,ത്തിന്റെ. s. The operation of the five
elements in the human body, by the varied union of
which, according to the Tatwa system of false philosophy,
different operations or acts of mental faculties, or cor-
poreal powers, are considered to be effected.

പഞ്ചെന്ദ്രിയം,ത്തിന്റെ. s. The five organs of sense,
the eye, ear, nose, tongue, and skin.

പഞ്ജരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A cage, an aviary; a dove-cot.
പക്ഷി വളൎക്കും കൂട. 2. the ribs. വാരിഎല്ല. 3. the
body. ശരീരം. 4. a skeleton. അസ്ഥിക്കൂട.

പഞ്ജി,യുടെ. s. 1. The ball or whisp of cotton from which
thread is made. നൂല്പാൻ വെച്ച പഞ്ഞി. 2. a journal,
a register. നാൾവഴി. 3. an almanac. പഞ്ചാംഗം.

പഞ്ഞക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who is poor, indigent,
needy, a beggar.

പഞ്ഞപ്പാട്ട,ിന്റെ. s. A beggar’s song, great impor-
tunity. പഞ്ഞംപാടുന്നു, To use ceaseless importunity,
to represent one’s case and found solicitation thereon,
either truly or falsely.

പഞ്ഞം,ത്തിന്റെ. s. 1. Famine, dearth, scarcity of
corn. 2. poverty. പഞ്ഞം കളയുന്നു . 1. To perform a
kind of ceremony of destroying rubbish or of bidding
poverty to be gone. 2. to remove poverty by making pro-
per provision.

പഞ്ഞി,യുടെ. s. Cotton wool.

പഞ്ഞിക്കാ,യുടെ. s. The cotton fruit, or pod in which
the cotton is produced.

[ 467 ]
പഞ്ഞിക്കുരു,വിന്റെ. s. Cotton-seed.

പഞ്ഞിനൂൽ,ലിന്റെ. s. Thread male of cotton wool,
cotton thread.

പഞ്ഞിപ്പാളി,യുടെ. s. A cotton mattress stitched
lengthways only.

പഞ്ഞിമരം,ത്തിന്റെ. s. The cotton tree, especially
the silk cotton tree. Bombax pentandra.

പട,യുടെ. s. 1. War, battle, fight. 2. an army. 3. quarrel,
dispute. 4. pavement, paying. 5. a course or layer of
bricks in a wall, and in the lining of a well. 6. a step.
7. a lump, a heap. പടയെടുക്കുന്നു, To prepare for
war, to take the field. പടകെറുന്നു, To assault, to as-
sail, to storm. പടവിലക്കുന്നു, To put a stop to war.
പടവെട്ടുന്നു, To fight, or slay in battle. പടപൊരു
തുന്നു , To engage in battle, to fight. പടയിറങ്ങുന്നു,
To go forth to battle. പടയൊടുന്നു, To flee or be dis-
persed in battle, to be defeated, or to flee on account of
war.

പടകം,ത്തിന്റെ. s. A camp, an encampment. പാള
യം.

പടകാരൻ,ന്റെ. s. A weaver. നെയ്തുകാരൻ.

പടകുടി,യുടെ. s. 1. The lines of soldiers, a camp. 2.
a tent.

പടകൂടുന്നു,ടി,വാൻ. v. a. To unite in battle, to fight.

പടകൂട്ടി,യുടെ. s. The name of a snake.

പടകൂട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. c. 1. To cause to fight. 2. to
bring together, to conduct an army.

പടകെറ്റം,ത്തിന്റെ. s. Assault, attack.

പടക്കപ്പൽ,ലിന്റെ. s. An armed ship, a man-of-war.

പടക്കം,ത്തിന്റെ. s. A cracker. പടക്കം പൊട്ടുന്നു, A
cracker to go off. പടക്കം കൊളുത്തുന്നു, പടക്കം ക
ത്തിക്കുന്നു, പടക്കം പൊട്ടിക്കുന്നു, To fire a cracker.

പടക്കളം,ത്തിന്റെ. s. A field of battle.

പടക്കുതിര,യുടെ. s. A troop horse.

പടക്കുന്തം,ത്തിന്റെ. s. A military spear, a lance.

പടക്കൂട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A company of armed men, the
forces of an army.

പടക്കൊടി,യുടെ. s. A flag, a banner, an ensign, a
standard, the colours of a regiment.

പടക്കൊട്ട,ിന്റെ. s. A military band.

പടക്കൊപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Accoutrements or habiliments
of war. 2. the commisariat of an army.

പടങ്ങ,ിന്റെ. s. A piece of wood put under large
timbers, &c., in order to push them along with greater
ease, a slip.

പടങ്ങുതടി,യുടെ. s. See the preceding, പടങ്ങുവെ

ക്കുന്നു, To place such slip.

പടച്ചട്ട,യുടെ. s. Armour, mail, for the body or breast,
an iron cuirass or a thick quilted jacket worn for the
same purpose.

പടച്ചരം,ത്തിന്റെ. s. Rags, old cloth. പഴയവസ്ത്രം.

പടച്ചിലവ,ിന്റെ. s. The expenses of a war.

പടജ്ജനം,ത്തിന്റെ. s. A company of armed men,
forces of an army.

പടത്തക്കം,ത്തിന്റെ. s. A proper season or time of
attack or of engaging in battle. പടത്തക്കം നൊക്കു
ന്നു, To observe such seasonable time of attack.

പടത്തഞ്ചം,ത്തിന്റെ. s. Posture or position of attack
in battle.

പടത്തലവൻ,ന്റെ. s. A general, or commander of
an army.

പടത്തൊപ്പി,യുടെ. s. A helmet.

പടന,യുടെ. s. A salt-pan, a salt-pit. പടനവാഴുന്നു,
To make or manufacture salt.

പടനയുപ്പ,ിന്റെ. s. Manufactured salt.

പടനായകൻ,ന്റെ. s. 1. A general, or commander
of an army. 2. a leader.

പടനായർ,രുടെ. s. A leader, or commander, of an
army.

പടനിരക്കൽ,ലിന്റെ. s. Standing in lines or battle
array.

പടനിരക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ. v. n To stand in battle
array, to take up a position, to stand in line.

പടനിരത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To set in battle ar-
ray, to place an army in position or lines.

പടനിൎത്തൽ,ലിന്റെ. s. 1. Arraying of troops. 2. put-
ting a stop to war.

പടനിൎത്തുന്നു,ൎത്തി,വാൻ. v. a. 1. To place in battle
array. 2. to put a stop to war.

പടനിലം,ത്തിന്റെ. s. A field of battle.

പടപറയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. To talk much, to be
loquacious, to chatter away.

പടപ്പതടി,യുടെ. s. A weaver’s beam.

പടപ്പരിച,യുടെ. s. A war-shield.

പടഭണ്ഡാരം,ത്തിന്റെ. s. The commisariat of an
army.

പടമണ്ഡപം,ത്തിന്റെ. s. A tent. കൂടാരം.

പടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Cloth, fine cloth. വസ്ത്രം. 2. co-
loured cloth; painted, or printed cloth. 3.achequered cloth,
used as a chess-board. 4. a picture. 5. a screen, or curtain
of cloth surrounding a tent. 6. the expanded hood of the
Cobra capell. 7. the slough or skin of a snake. 8. a paper

[ 468 ]
kite. 9. a painted or variegated cloth serving as the
housings of an elephant. 10. the flat part of the hand,
or foot. പടം കഴിക്കുന്നു, To cast the skin as a snake.
പടം വിരിക്കുന്നു, 1. To spread a cloth. 2. to expand
the hood as a serpent. പടം വരെക്കുന്നു, To make
out the squares of a chess-board, &c.

പടയണി,യുടെ. s. Battle array, military array.

പടയാളി,യുടെ. s. A soldier.

പടയൊട്ടം,ത്തിന്റെ. s. Fleeing in battle or on ac-
count of war; dispersion of an army, defeat.

പടരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. n. 1. To spread, as trees or
plants. 2. to extend; to grow large as a ring-worm, &c.,
in any part of the body. 3. to spread abroad, to diffuse
as odour or scent. 4. to be diffused abroad or pervaded.

പടകാ഻,യുടെ. s. Common plantains.

പടൎച്ച,യുടെ. s. Spreading, extension, diffusion, per-
vading.

പടൎത്തുന്നു,ൎത്തി,വാൻ. v. a. To spread or make spread,
to train plants.

പടൎപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Spreading, extension. 2. a bush, a
thicket.

പടല,യുടെ. s. 1. A part of a bunch of plantains hav-
ing the form of a comb. 2. an assembly.

പടലപ്രാന്തം,ത്തിന്റെ. s. The edge of a thatch. ഇ
റമ്പ.

പടലം,ത്തിന്റെ. s. 1. A cataract, a film over the eyes
നെത്രരൊഗഭെദം. 2. a roof, a thatch. മെവാനുള്ള
ത. 3. a heap, a quantity, a number, a multitude. സ
മൂഹം. 4. a train, a retinue. 5. a book, chapter or section.
അധ്യായം. 6. a flaw in gems.

പടലവിരിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To spread or
branch out as a bunch of plantains.

പടലി,യുടെ. s. A heap, a number, a quantity or mul-
titude. കൂട്ടം.

പടവ,ിന്റെ. s. 1. A small ship, a vessel. 2. paving.
3. a pavement. 4. laying stones.

പടവലം,ത്തിന്റെ. s. A small kind of cucumber or
gourd, Trichosanthes diæca or cucumerina.

പടവാക്ക,ിന്റെ. s. Loquaciousness, loquacity, talka-
tiveness. പടവാപറയുന്നു, To be loquacious, talkative.

പടവാദ്യം,ത്തിന്റെ. s. A military band.

പടവായൻ,ന്റെ. s. A loquacious or talkative person.

പടവാസകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A tent. കൂടാരം. 2. a
perfumed powder. സുഗന്ധപൊടി.

പടവാസം,ത്തിന്റെ. s. 1. A tent. കൂടാരം. 2. a petti-
coat. അരച്ചല്ലടം.

പടവില്ല,ിന്റെ. s. A war bow.

പടവീട,ിന്റെ. s. 1. An arsenal, an armoury. 2. a camp,
a garrison.

പടവീരൻ,ന്റെ. s. A hero.

പടസെന,യുടെ. s. An army.

പടഹദ്ധ്വനി,യുടെ. s. The sound of the kettle or
war drum.

പടഹം,ത്തിന്റെ. s. A kettle drum ; a war drum or one
used in battle. പടഹമടിക്കുന്നു, To beat a war drum.

പടറ്റി,യുടെ, s. A plantain tree in general.

പടറ്റിക്കാ,യുടെ. s. Green plantains.

പടാക,യുടെ. s. A flag; a banner. കൊടിക്കൂറ.

പടാച്ചി,യുടെ. s. 1. Coaxing, wheedling, flattery. 2.
threatening, frightening, menace. പടാച്ചിപറയുന്നു,
1. To coax, to flatter. 2. to threaten, to frighten, to me-
nace.

പടാച്ചിക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A coaxer, a flatterer. 2.
a menacer.

പടി,യുടെ. s. 1. A stair, a stair-case, a step. 2. a mea-
sure of quantity, a seer. 3. a weight for weighing gold.
4. a weight in general. 5. a sill of a door. 6. an extra
daily allowance for travelling on distant service, “Batta.”
7. a gate or gateway. 8. a bench. 9. a seat or plank in a
boat. 10. the wooden boards used as backs for a palmira
leaf book. 11. a piece of wood used to sharpen iron pens
on. 12. a part of a neck ornament. 13. a time, term.
14. a house, (honorific.) 15. the edge of a Verandah.
16. the upper or lower beam of a wooden partition. 17.
an outer door. 18. degree, station, step. 19. regulation,
rule, agreement. part. 1. According to, in order to, that, so
that. 2. much, exceedingly.

പടിക്കക്കാരൻ,ന്റെ, s. A person who carries a spit-
toon.

പടിക്കം,ത്തിന്റെ. s. A spitting pot, a spittoon.

പടിക്കൽ. adv. At the gate or door.

പടിക്കാരം,ത്തിന്റെ. s. Alum.

പടിക്കാൽ,ലിന്റെ. s. A gate post or pillar.

പടിക്കുപാതി,യുടെ. s. The half of a debt, loss, gain, &c.

പടിഞ്ഞാറ,ിന്റെ. s. The west.

പടിഞ്ഞാറകിഴക്ക, or കിഴക്കപടിഞ്ഞാറ,ിന്റെ. s.
Longitude.

പടിഞ്ഞാറൻകാറ്റ,ിന്റെ. s. The west wind.

പടിഞ്ഞാറെ,പടിഞ്ഞാറ്റെ. adj. Western, occidental.

പടിഞ്ഞാറൊട്ട,പടിഞ്ഞാട്ട. adv. Westward.

പടിത്തം,ത്തിന്റെ. s. Learning, reading, study, in-
struction.

[ 469 ]
പടിത്തരം,ത്തിന്റെ. s. Order, general rule, con-
duct.

പടിപ്പുര,യുടെ. s. A building over a gateway.

പടിയരഞ്ഞാൾ,ളിന്റെ. s. A female zone or girdle
made of gold, silver, &c.

പടിയളക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ. v. a. To bestow, or mea-
sure out daily sustenance in grain.

പടിയളവ,ിന്റെ. s. Measuring out daily sustenance
in grain.

പടിയിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To cause to lie down,
as elephants.

പടിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1 To become habitual by
learning or exercise. 2. to be brought into order. 3. to lie
down, said of elephants. 4. to die, also said of elephants.
പടിഞ്ഞിരിക്കുന്നു, 1. To kneel on one knee. 2. to be
habituated by practice. പടിഞ്ഞുകിടക്കുന്നു, To lie
dead.

പടിയെറ്റം,ത്തിന്റെ. s. Crowning the Rajah of
Travancore.

പടിയൊല,യുടെ. s. A written agreement, a general
rule of conduct, regulation.

പടിവാതിൽ,ലിന്റെ. s. An outer gate.

പടീ,യുടെ. s. 1. A particular sort of cloth; coarse thick
cloth, canvass. രട്ട വസ്ത്രം. 2. a pill. ഗുളിക.

പടീയസ഻. adj. Very clever or able.

പടീയസീ,യുടെ. s. A very clever or able woman.
സമൎത്ഥ.

പടീയാൻ,ന്റെ.s. A clever man. സമൎത്ഥൻ.

പടീരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sandal wood. ചന്ദനം. 2.
perfume.

പടു. adj. 1. Clever, dexterous, skilful, സാമൎത്ഥ്യമുള്ള.
2. diligent. ജാഗ്രതയുള്ള. 3. smart, sharp. ചൊടിപ്പു
ള്ള. 4. hale, healthy. സുഖമുള്ള. 5. blown, expanded.
വിടരപ്പെട്ട. 6. cruel, ferocious, unmerciful, unfeeling.
ദയയില്ലാത്ത. 7. harsh, contumelious, (speech, &c.)
8. spontaneous. 9. unprofitable, useless. s. 1. A small
kind of cucumber, Trichosanthes diæca. പടൊലം. 2.
salt. ഇന്തുപ്പ.

പടുകിണർ,റ്റിന്റെ. s. A blind well.

പടുകുഴി,യുടെ. s. A pit-fall, a pit, a natural chasm.

പടുക്ക,യുടെ. s. A bed, or place for females to lie on at
certain seasons.

പടുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. a. To build stones, &c

പടുത,യുടെ. s. Cleverness, dexterity. സാമൎത്ഥ്യം.

പടുതാമര,യുടെ. s. The ring-worm, a disease spread-
ing over the body, as an orbicular lotus leaf.

പടുതി,യുടെ. s. 1. Nature, disposition. 2. state, condi-
tion. 3. manner, custom.

പടുതീ,യുടെ. s. A spontaneous fire.

പടുത്വം,ത്തിന്റെ. s. Cleverness, dexterity. പടുത്വം
കാട്ടുന്നു, To shew skill or dexterity.

പടുന്നു, or പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To suffer. 2.
to be killed in battle or accidentally, to die of small-pox,
&c. 3. to be caught in a net, snare, &c. 4. to occur, to
happen. 5. to be entangled. 6. to be. 7. to obtain. All
active verbs in Malayalim of whatever description, may
become passive by adding to the infinitive the different
tenses of the verb പടുന്നു. By affixing the same verb
to the nominative case of neuter nouns, or to the past
verbal participles of neuter verbs, particularly to such as
denote any bodily suffering, or mental affection, a com-
pound verb is formed of a neuter signification; as ഭയ
പ്പെടുന്നു, To fear. വ്യാകുലപ്പെടുന്നു, To be anxious.
തള്ളപ്പെടുന്നു, To be pushed or driven away. പട്ടുകി
ടക്കുന്നു, 1. To lie in, to fall into, to be involved. 2. to
lie dead.

പടുപൎണ്ണീ,യുടെ. s. 1. A medicinal sort of moon plant,
Ericyne Panniculata. എരിമക്കള്ളി, എരിമത്താളി. 2.
the large flowered Bryony, Bryonia grandis. (Lin.)

പടുമൻ,ന്റെ. s. One who is inexpert, unskilful, awk-
ward, clumsy.

പടുമപ്പണി,യുടെ. s. Clumsy or awkward work.

പടുമൂട,ിന്റെ. s. Any plant of spontaneous growth.

പടുവൻ,ന്റെ. s. A small ulcer.

പടുവൻനീര,ിന്റെ. s. A cutaneous swelling.

പടുവിത്ത,ിന്റെ. s. Seed of spontaneous growth, corn
or seed fallen on the ground and taking root.

പടെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To offer boiled rice,
or meat, to an idol. 2. to serve up and distribute meat.

പടെപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Offering boiled rice or meat to
an idol. 2. serving out or distributing meat.

പടെണി,യുടെ. s. A procession, show.

പടൊലൊകം,ത്തിന്റെ. s. See the following.

പടൊലം,ത്തിന്റെ. s. A small kind of cucumber,
Trichosanthes diæca.

പടൊലിക,യുടെ. s. A small cucumber, Trichosanthes
diæca ; ചെറുക്കുമ്മട്ടി. It is also applied to Luffa acu-
tangula. പീച്ചി.

പട്ട,ിന്റെ. s. 1. Silk. 2. silk-cloth. 3. sackcloth made of
Indian hemp. 4. soil sufficiently light and dry for being
worked. പട്ടുപണി, Working light and dry soil.

പട്ട,യുടെ. s. 1. A streak or stripe. 2. a peon’s belt or

[ 470 ]
sash. 3. a full grown leaf of the cocoa-nut, betel-nut or
palmira tree. 4. the rind or back of a tree.

പട്ടക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A priest, one invested with a
high office or dignity. 2. a peon.

പട്ടച്ചാവൽ,ലിന്റെ. s. A kind of bird supposed to
be a sort of pheasant.

പട്ടച്ചൊമാതിരി,യുടെ. s. A judge or arbitrator among
the Brahmans.

പട്ടട,യുടെ. s. 1. A funeral pile. 2. a place where dead
bodies are burnt or buried. പട്ടടകൂട്ടുന്നു, To make a fu-
neral pile.

പട്ടണക്കാരൻ,ന്റെ. s. A citizen.

പട്ടണം,ത്തിന്റെ. s. A city, a large town.

പട്ടണവാസി,യുടെ. s. A citizen, an inhabitant of a
town.

പട്ടത്താനം,ത്തിന്റെ. s. A certain offering or cere-
mony of expiation performed by the rajahs of Malabar.
പട്ടത്താനം കഴിക്കുന്നു, To perform such offering.

പട്ടദെവി,യുടെ. s. A queen.

പട്ടൻ,ന്റെ. s. A titular name given to a class of
Brahmans; one versed in philosophical systems.

പട്ടപ്പെർ,രിന്റെ. s. The title or name of a dignity.

പട്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Ordination, a high office or dig-
nity. 2. a diadem, a turban. 3. the tonsure. 4. a side, a
rhomb in polished gems. 5. a fold in a folding door. 6.
cloth. 7. the forehead. 8. an ornament for the forehead.
പട്ടമെല്ക്കുന്നു, 1. To receive ordination, to be ordain-
ed. 2. to attain any high office or dignity: to be made
king. പട്ടംകെട്ടുന്നു, To crown; to invest one with a
high dignity or office, to make one king; to appoint one
to any high office or dignity, civil or ecclesiastical. പട്ടം
വെട്ടുന്നു, To perform the ceremony of tonsure. പട്ടം
കൊടുക്കുന്നു, To ordain to a sacred office. പട്ടംപിഴു
കുന്നു, To be divested of any high office. പട്ടംപിഴുക്കു
ന്നു, To remove one from office or dignity; to deprive
one of it. പട്ടമിടുന്നു, 1. To cut and polish gems. 2. to
form any thing with sides or squares.

പട്ടയം,ത്തിന്റെ. s. A title deed, a Patta, a lease, or
written document given to ryots, cultivators, &c.

പട്ടർ,രുടെ. s. A titular name given to a foreign Brah-
man.

പട്ടവസ്ത്രം,ത്തിന്റെ. s. A robe, or gown, of state.

പട്ടാങ്ങ,യുടെ. s. Truth. പട്ടാങ്ങപറയുന്നു, To speak
truth.

പട്ടാണി,യുടെ. s. 1. A Patán, a class of Mahome-
dans or Moormen. 2. a Mogul soldier.

പട്ടാപ്പകൽ. ind. Mid-day, noon-day, broad-day-light.

പട്ടാഭിഷിക്തൻ,ന്റെ. s. One who is invested with a
high office or dignity.

പട്ടാഭിഷെകം,ത്തിന്റെ. s. The coronation of a king,
or installation of any one by means of unction or bath-
ing ; inauguration, installation. പട്ടാഭിഷെകം കഴിക്കു
ന്നു, To perform the ceremony of coronation, installation
or inauguration.

പട്ടാംബരം,ത്തിന്റെ. s. A robe, or gown, of state.
പട്ടുവസ്ത്രം.

പട്ടാളക്കാരൻ,ന്റെ. s. A soldier.

പട്ടാളം,ത്തിന്റെ. s. A regiment, a battalion.

പട്ടി,യുടെ. s. 1. A dog in general. 2. a fold for cattle.
3. a place where slaves stand to receive their hire. 4. a
sheep-fold. 5. a vicious or restiff horse. adj. Weak, cow-
ardly. ബലമില്ലാത്ത, ശൌൎയ്യമില്ലാത്ത.

പട്ടിക,യുടെ. s. 1. A lath; a shingle; a reaper, a small
rafter. 2. the description of a person. 3. a written list of
names. 4. a written list of abuses committed by public
servants.

പട്ടികയാണി,യുടെ. s. A nail for laths.

പട്ടികയൊട,ിന്റെ. s. Flat tiles.

പട്ടികാ, or പട്ടീ,യുടെ. s. Red Lod’h, a tree from the
bark of which an astringent infusion is prepared which is
used to fix the colour in dyeing; the red species of Lod’h,
Symplocos racemosa. ചുവന്നപാചൊറ്റി, മലങ്കമുക.

പട്ടിക്കാട,ട്ടിന്റെ. s. The name of a place.

പട്ടിക്കുതിര,യുടെ. s. A mischievous, untrained, or re-
stiff horse.

പട്ടിച്ചി,യുടെ. s. A bitch.

പട്ടിച്ചെവി,യുടെ. s. A plant, Acrostichon arifolium.

പട്ടിണി,യുടെ. s. Hunger, want, starvation, fasting,
want or privation of food. പട്ടിണികിടക്കുന്നു, പട്ടി
ണിയായിരിക്കുന്നു, To be without victuals, to be in
want of food, to starve or be in a state of starvation, to
be hungry and fasting.

പട്ടിപ്പടി,യുടെ. s. The gate of a fold.

പട്ടിപ്പുലി,യുടെ. s. A small cheater or leopard.

പട്ടിലൻ,ന്റെ, s. A barber of a low class.

പട്ടിലൊധ്രം,ത്തിന്റെ. s. See പട്ടികാ.

പട്ടിൽ,ലിന്റെ. s. 1. A bamboo. 2. a cluster of bam-
boos growing together.

പട്ടുകച്ച,യുടെ. s. A silk girdle, or sash.

പട്ടുകുട,യുടെ. s. A silk umbrella.

പട്ടുകൊസടി,യുടെ. s. A bed or mattress of silk.

പട്ടുച്ചരട,ിന്റെ. s. A silk cord.

[ 471 ]
പട്ടുചെല,യുടെ. s. A silk cloth worn by women.

പട്ടുട,യുടെ. s. A sort of petticoat, worn either by men
or women.

പട്ടുടയാട,യുടെ. s. A silk garment.

പട്ടുതലയിണ,യുടെ. s. A pillow made of silk.

പട്ടുനൂൽ,ലിന്റെ. s. 1. Silk thread, raw silk. 2. fine
thread.

പട്ടുനൂൽക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. One who makes silk
thread, a silk weaver. 2. a fine cloth.

പട്ടുനൂൽചണം,ത്തിന്റെ. s. Linseed, Linum usi-
tatissimum. (Lin.)

പട്ടുനൂൽപാവ,ിന്റെ. s. 1. A silk warp. 2. silk or
fine cloth.

പട്ടുപുടവ,യുടെ. s. A silk garment.

പട്ടെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To grow thick and long
as stems of corn on rich ground but producing little crop.

പട്ടെരി,യുടെ. s. A judge or learned man among the
Brahmans.

പട്ടൊല,യുടെ. s. 1. A royal edict. 2. public records
of a government, town, temple, &c. 3. a monthly abstract
of the accounts current of receipts and disbursements.
പട്ടൊല എഴുതുന്നു, To write an abstract account of
monthly receipts and disbursements.

പട്ടൊലക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A recorder. 2. a public
accountant.

പട്ടൊലമെനവൻ,ന്റെ. s. 1. A recorder. 2. a public
accountant.

പട്ടൊലിക,യുടെ. s. A title deed, a Patta, a lease,
&c. പട്ടയം.

പഠനം,ത്തിന്റെ. s. Learning, studying, reading.

പഠിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To learn, to study, to read,
to peruse, to recite.

പഠിതം. adj. Learned, studied, perused. പഠിക്കപ്പെട്ടത.

പഠിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To teach, to instruct.

പണത്തൂക്കം,ത്തിന്റെ. s. A fanam’s weight.

പണത്തൊളം. adv. As large, or as much, as a fanam.

പണനം,ത്തിന്റെ. s. Sale, selling. വിക്രയം.

പണപരം,ത്തിന്റെ. s. An astrological term.

പണപ്പലക,യുടെ. s. A board to count fanams, &c., on.

പണപ്രിയം,ത്തിന്റെ. s. Greediness after money.
ദ്രവ്യാഗ്രഹം.

പണമാത്രം. adv. As much as a fanam.

പണമാല,യുടെ. s. A necklace made of gold fanams,
or small pieces of gold in the shape of fanams.

പണമിട,യുടെ. s. A fanam’s weight.

പണം,ത്തിന്റെ. s. 1. A fanam, a small coin of gold

or silver. 2. money in general. 3. wages, hire. 4. a stake
at play, a bet, a wager. 5. gaming, playing. 6. playing
with dice. 7. wealth, property. 8. price. 9. a commodity
for sale. 10. business.

പണംപിടിച്ച. adj. Valuable, priced.

പണയക്കച്ചീട്ട,ിന്റെ. s. A document given on pawn-
ing or mortgaging any thing.

പണയക്കാരൻ,ന്റെ. s. A mortgagee, a mortgager.

പണയപ്പാട,ിന്റെ. s. Any thing or article mortgaged,
the pawn or pledge.

പണയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Mortgage. 2. a pawn, a
pledge. പണയം വെക്കുന്നു, 1. To mortgage. 2. to
pawn, to deposit or put in pledge.

പണവക,യുടെ. s. Cash, money.

പണവം,ത്തിന്റെ. s. A sort of musical instrument,
a small drum or tabour. നടമിഴാവ.

പണായ,യുടെ. s. Business, affair, transaction, buy-
ing and selling, &c. കാൎയ്യം

പണായിതം, &c. adj. Praised. സ്തുതിക്കപ്പെട്ടത.

പണാൎപ്പണം,ത്തിന്റെ. s. Agreement, engagement,
contract. ഉടമ്പടി.

പണി,യുടെ. s. 1. Work, business, employment or la-
bour in general. 2. service, office. 3. workmanship. 4.
affair, matter. 5. artifice, skill. 6. use, utility. 7. state,
condition. 8. act. 9. cheating, roguery, counsel. 10. diffi-
culty. 11. pain, grief. 12. life. പണിതീൎക്കുന്നു, 1. To
perform or accomplish any work. 2. to kill. പണിക
ഴിക്കുന്നു, 1. To perform or execute any work. 2. to la-
bour hard. 3. to kill. പണി ചെയ്യുന്നു, or എടുക്കു
ന്നു, To work.

പണിക്കത്തി,യുടെ. s. An artificer’s wife.

പണിക്കൻ,ന്റെ. s. 1. An artificer in general. 2. a
titular name among the Chagons.

പണിക്കർ,രുടെ. s. 1. A titular name among the Sú-
dras. 2. a class of people. 3. an astrologer, an enchanter.

പണിക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A workman of any descrip-
tion. 2. a servant. 3. a man or house servant. 4. a skil-
ful man, an artificer. 5. a rogue, a cheat.

പണിക്കുറ്റം,ത്തിന്റെ. s. Defect or fault in any
work done. പണിക്കുറ്റം പറയുന്നവൻ, One who
finds fault with any work that has been done, said of a su-
percilious critic whom nothing will please; and who finds
fault merely because the doing of any work has not been
confided to him. പണിക്കുറ്റം പിഴെക്കുന്നു, To die.

പണിക്കുറ,യുടെ. s. Work not quite finished. പണി
ക്കുറതീൎക്കുന്നു, To complete any unfinished work.

[ 472 ]
പണിക്കൂലി,യുടെ. s. 1. Hire, wages. 2. price of
work.

പണിക്കൊപ്പ,ിന്റെ.s. Workmen’s tools.

പണിതം, &c. adj. Praised. സ്തുതിക്കപ്പെട്ടത.

പണിതവ്യം. adj. Vendible, fit or iന്റെnded for sale. വി
ല്പാനുള്ള.

പണിത്തരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Workmanship, any thing
made. 2. advice. 3. act. 4. deceit, roguery. 5. device,
trick. 6. the mode in which any thing is done.

പണിത്തല,യുടെ. s. A place where work is being done.

പണിപ്പാട,ിന്റെ. s. 1. Workmanship, any thing made.
2. work.

പണിപ്പുര,യുടെ. s. A workshop, a manufactory, &c.

പണിപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To take pains, to
labour hard. 2. to grieve, to suffer pain or distress.

പണിപ്പെൺ,ണ്ണിന്റെ. s. A lady’s maid, a maid.
servant.

പണിപ്പൊന്ന,ിന്റെ. s. Gold for ornaments.

പണിയിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To build, to erect.
2. to cause to work or make, to get made.

പണിയുന്നു,തു, or ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. 1. To work, to
build, to make, to produce. 2. to revere, to reverence, to
worship.

പണിവിചാരിപ്പ,ിന്റെ. s. Superiന്റെndance of any
work.

പണിസ്ഥലം,ത്തിന്റെ. s. Any place where work
is done.

പണ്ട. adv. Formerly, of old.

പണ്ടകശാല or പണ്ടികശാല,യുടെ. s. A ware-
house, a storehouse, a place of sale, a shop.

പണ്ടപ്പരപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Largeness, extensiveness. 2.
laying in different places, or employed in different ways.

പണ്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Eatables. 2. jewels. 3. saleable
goods. 4. various things, articles, vessels and utensils, in
a house. 5. the stomach. 6. importance.

പണ്ടാരക്കാൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. Government business.

പണ്ടാരത്തി,യുടെ. s. The wife of a Pandári.

പണ്ടാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A titular name of several
classes of devotees. 2. treasure. 3. government. 4. death
occasioned by small-pox. 5. the corpse of one who has
died of the small-pox. പണ്ടാരമടക്കുന്നു, To bury the
corpse of a person who has died of the small-pox.

പണ്ടാരവക,യുടെ. s. Government property.

പണ്ടാരി,യുടെ. s. A Pandári, one of a class of de-
votees of the SAIVA sect.

പണ്ടാല,യുടെ. s. A certain tribe or class, especially

that of the Calicut Rajah.

പണ്ടി,യുടെ. s. 1. The abdomen or belly, the stomacli.
2. a pot belly.

പണ്ടിവയറൻ,ന്റെ. s. One who has a pot belly.

പണ്ടുപണ്ടെ. adv. In old times, anciently, formerly

പണ്ടുള്ളവർ,രുടെ. s. Ancients, ancestors.

പണ്ടെ. adv. Formerly, in old time, anciently.

പണ്ടെത്തെ,പണ്ടുള്ള. adj. Former, ancient, of old.

പണ്ടെപ്പൊലെ.. adv. As formerly.

പണ്ഡ,യുടെ. s. 1. Wisdom, understanding. ജ്ഞാനം.
2. science, learning. വിദ്യ.

പണ്ഡൻ,ന്റെ. s. An eunuch. നപുംസകൻ.

പണ്ഡിതൻ,ന്റെ. s. 1. A Pandit, a learned man,
one versed in sacred science and teaching it to others, a
scholar. വിദ്വാൻ. 2. a physician, a doctor. വൈദ്യൻ.

പണ്ഡിതമ്മന്യൻ,ന്റെ. s. An ignorant pedant, one
who prides himself on being a Pandit or scholar. ഞാൻ
വിദ്വാനെന്ന നടിക്കുന്നവൻ.

പണ്ഡിതം,ത്തിന്റെ. s. 1. The art of medicine. വൈ
ദ്യം. 2. science in general. സാമാന്യ വിദ്യ.

പണ്യം. adj. To be sold, saleable, vendible. വില്ക്ക
പ്പെടെണ്ടത.

പണ്യവീഥി,യുടെ. s. A stall, a shop, &c. കച്ചവട
സ്ഥലം.

പണ്യവീഥിക,യുടെ. s. A stall, a shop, a place of
sale. കച്ചവടസ്ഥലം .

പണ്യശാല,യുടെ. s. A shop, a ware-room. കച്ചവ
ടപ്പീടിക.

പണ്യാംഗന,യുടെ. s. A prostitute, a whore, one who
has sold herself to commit wickedness. വിലപ്പെട്ടവൾ.

പണ്യാജീവൻ,ന്റെ. s. A merchant, a trader. കച്ച
വടക്കാരൻ.

പത,യുടെ. s. Foam, froth. പതവറ്റുന്നു, To subside
as foam.

പതകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Abusiveness, reviling. 2. dis-
puting.

പതകരി,യുടെ. s. White spots or marks on the body.

പതകിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To abuse, to revile.
2. to dispute, to converse.

പതക്ക,ിന്റെ. s. The hip and loins or the hip only.

പതക്കം,ത്തിന്റെ. s. An ornamental breast-plate set
with precious stones.

പതഗം,ത്തിന്റെ. s. A bird. പക്ഷി .

പതംഗൻ,ന്റെ. s. A name of the sun. ആദിത്യൻ,

പതംഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. A bird. പക്ഷി. 2. a grass-
hopper. ശലഭം.

[ 473 ]
പതംഗിക,യുടെ. s. A sort of bee. ഒരു വക ൟച്ച.

പതച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. Foaming, frothing.

പതഞ്ജലി,യുടെ. s. 1. The name of a saint or Muni,
teacher of the Yoga philosophy which is often called
after him Patanjali. 2. the author of the Mahabháshya
or commentary on Panini, and of the Characa, a famous
medical work. 3. a name of the poet Vararuchi.

പതൽ,ത്തിന്റെ. s. A bird. പക്ഷി.

പതത്രം,ത്തിന്റെ. s. A wing. ചിറക.

പതത്രി,യുടെ. s. A bird. പക്ഷി.

പതദ്ഗ്രഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. A spitting pot. കൊളാമ്പി.
2. the reserve of an army.

പതനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Falling, coming down, alight-
ing, &c. വീഴ്ച. 2. a step. 3. the terrace on a wall, espe-
cially the terrace of the wall of a fortification. ആളൊടി.

പതം,ത്തിന്റെ. s. 1. The portion given to reapers. 2.
time, season. 3. temperature; proper temperature, degree
of inspissation. 4. softness, gentleness. 5. pliability. 6.
restraint, temperance, humility. 7. state, condition. 8.
weakness. 9. order. 10. way, means, expedient. 11.
equality. 12. maturity. പതമാക്കുന്നു, 1. To bring to
due temperature, to temper, to season, to make fit. 2. to
dress or curry leather, &c. പതം കൊടുക്കുന്നു, 1. To
purify, or clear, by putting something into the article to
be purified. 2. to temper. പതം തളിക്കുന്നു, To purify
or clear any thing by means of water.

പതമ്പ,ിന്റെ. s. The portion given to reapers.

പതയൽ,ലിന്റെ. s. Foaming, frothing.

പതയാലു, adj. Falling, liable or accustomed to fall.

പതയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To foam, to froth, to
bubble, പതഞ്ഞുപൊങ്ങുന്നു, To rise foaming. പത
ഞ്ഞുവീഴുന്നു, To ran over, as froth.

പതൎച്ച,യുടെ. s. 1. Precipitation, hastiness, a being
precipitate. 2. dispersion, scattering. 3. disunion.

പതൽഗൃഹം,ത്തിന്റെ. s. A bird-cage. പക്ഷികൂട.

പതറൽ,ലിന്റെ. s. 1. Over hastiness, precipitency.
2. scattering, dispersion.

പതറുന്നു,റി,വാൻ. v. n. 1. To be over hasty, to be
precipitate. 2. to be scattered, dispersed.

പതാക,യുടെ. s. A flag, a banner, a standard. കൊടി
ക്കൂറ

പതാകി,യുടെ. s. An ensign, a standard bearer. കൊ
ടിക്കൂറക്കാരൻ.

പതാകിനി,യുടെ. s. An army. സൈന്യം.

പതി,യുടെ. s. 1. A master, an owner. ഉടയക്കാരൻ.
2. a husband. ഭൎത്താവ. 3. a lord, a chief, a ruler. പ്രഭു.

4. an ambush, a hiding place. 5. a place of residence on
mountains. 6. a town, a city. 7. dwelling. പതിപാൎക്കു
ന്നു, To lie in wait, to be in ambush.

പതിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To enlist, to enrol, to
record, to register. 2. to imprint, to impress. 3. to fix, to
fasten in. 4. to enchase or set precious stones, &c. 5. to
put up any thing, to put up a notice. v. n. To fall, വീഴു
ന്നു.

പതിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Impression, imprint. 2. en-
rollment, registering.

പതിഞ്ഞ. adj. Gentle, easy, slow, soft, patient, humble.

പതിഞ്ഞനില,യുടെ. s. 1. Gentleness, easiness, pati-
ence. 2. the attitude or position for shooting, &c.

പതിഞ്ഞപാകം,ത്തിന്റെ. s. Gentleness.

പതിതത്വം,ത്തിന്റെ. s. Degradation, baseness.

പതിതൻ,ന്റെ. s. 1. One who has fallen in battle, or
has been defeated. 2. one fallen, a wicked or an aban-
doned person. 3. one who has abandoned caste, sect or
manners, an outcast. ഭ്രഷ്ടൻ.

പതിതം, adj. 1. Fallen in war, defeated, overthrown. 2.
fallen, alighted. 3. fallen from virtue, wicked, abandon-
ed, lapsed.

പതിതാ,യുടെ. s. A female outcast.

പതിത്വം,ത്തിന്റെ. s. Dominion, domination.

പതിനഞ്ച. adj. Fifteen.

പതിനായിരം. adj. Ten thousand.

പതിനാറ. adj. Sixteen.

പതിനാഴി,യുടെ. s. Ten measures.

പതിനാഴിപ്പറ,യുടെ. s. A parrah of ten measures.

പതിനെട്ട. adj. Eighteen. ൧൮.

പതിനെണ്ണായിരം. adj. Eighteen thousand.

പതിനെഴ. adj. Seventeen. ൧൭.

പതിനൊന്ന. adj. Eleven. ൧൧.

പതിന്നാങ്ക. adj. Fourteen. ൧൪.

പതിന്നാല. adj. Fourteen. ൧൪.

പതിമ്പറ,യുടെ. s. Ten parrahs.

പതിന്മടങ്ങ. adj. Ten-fold.

പതിപത്നിമാർ,രുടെ. s. plu. Husband and wife.

പതിപ്പ,ിന്റെ. s. See പതിച്ചിൽ.

പതിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To cause to fall.
2. to cause to enlist, enrol, record, register. 3. to cause
to impress, imprint, or make an impression. 4. to cause
to put or stick any thing up, to get or have fixed up.

പതിമുക്കഴഞ്ച,ിന്റെ. s. A weight of thirteen karangis.

പതിമൂക്ക,ിന്റെ. s. A flat nose.

പതിമൂക്കൻ,ന്റെ. s. One who has a flat nose.

[ 474 ]
പതിമൂന്ന. adj. Thirteen. ൧൩.

പതിംവരാ,യുടെ. s. A bride choosing her husband. ഭ
ൎത്താവിനെ വരിപ്പവൾ.

പതിയൻ,ന്റെ. s. 1. A delatory, tedious, slow person.
2. a stubborn, sturdy, or restiff ox or horse, &c. 3. liquid
Sarkara; molasses.

പതിയൻശൎക്കര,യുടെ. s. A kind of liquid Sarkara,
molasses.

പതിയൻ,ന്റെ. s. A person of a low class, a Paravan.

പതിയിരിക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ. v. n. To lie in wait, to
lie in ambush, to lurk, to way lay.

പതിയിരിപ്പ,ിന്റെ. s. Ambushcade, ambush.

പതിയിരുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To place in am-
bush, to set or lay an ambush.

പതിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To be enrolled, regis-
tered, recorded. 2. to be or become imprinted or impres-
sed. 3. to be fixed, to be fastened in. 4. to be enchased.
പതിഞ്ഞനടക്കുന്നു, To walk gently, slowly, softly.
പതിഞ്ഞനില്ക്കുന്നു, 1. To be gentle, easy, submissive.
2. to stand in an attitude or position for shooting, &c.

പതിർ,രിന്റെ. s. 1. Chaff. 2. shrivelled or blighted
grain, an empty corn husk. adj. Worthless, good for
nothing. പതിർ പിടിക്കുന്നു, To winnow or cleanse
corn, &c.

പതിർപിടിത്തം,ത്തിന്റെ. s. Winnowing or cleansing
corn.

പതിവ,ിന്റെ. s. 1. Enrollment, a register. 2. a lease,
or written document given to the Ryots to authorize
them to hold land on rent. 3. an impression, an imprint,
infixation. 4. an ambush. 5. use, usage, custom, rule.
പതിവിടുന്നു, പതിവുവെക്കുന്നു, To establish a
custom, rule. പതിവുപിടിക്കുന്നു, To obtain a lease
or written document, to hold land. പതിവുകൊടുക്കു
ന്നു, To give a lease or land-hold to Ryots.

പതിവട്ടം. adj. Delatory, tedious, slow.

പതിവത്നി,യുടെ. s. A married woman, a wife whose
husband is living. സുമംഗലി.

പതിവായിട്ട. adv. Usually, regularly.

പതിവുകാരൻ,ന്റെ. s. 1. A person employed in any
regular business. 2. any customer.

പതിവ്രതാ,യുടെ. s. A good, virtuous or chaste wife.
ഭൎത്താവിന്റെ ഇഷ്ടത്തെ അനുസരിക്കുന്നവൾ.

പതുക്കം,ത്തിന്റെ. s. Hiding, concealing, concealment,
skulking, lurking about.

പതുക്കവെ, or പതുക്കെ. adv. Slowly, gently, softly.

പതുക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To hide, to conceal,

to cause to lurk about. 2. to press down, to mark.

പതുങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. Lurking about, remaining in
concealment, crouching, sneaking, &c.

പതുങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. 1. To hide, to conceal
one’s self. 2. to sneak, to lurk, to crouch, to creep slily
or cunningly. 3. to go and come as if afraid of being
seen. 4. to be pressed down.

പതുപതുപ്പ,ിന്റെ. s. Softness, pliancy. പതുപതു
ക്കുന്നു, To be soft, pliant.

പതുപതെ. ind. Soft, easy.

പതുപ്പ,ിന്റെ. s. Softness, easiness.

പതുപ്പത്ത. adj. Ten each, by tens.

പതുപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To make soft, easy.

പതുമുകം,ത്തിന്റെ. s. A sort of drug.

പതെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To cause to foam, or
froth, to agitate. 2. to swim, or froth.

പതെപ്പ,ിന്റെ. s. Making to foam, or froth, frothing.

പത്ത. adj. Ten, ൧൦. പത്തിലൊന്ന,പത്തിനൊന്ന,
പത്താലൊന്ന, One tenth, a tithe. പത്തിലൊന്ന
കൊടുക്കുന്നു, To pay tithes.

പത്തനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A town, a city. 2. a palace.

പത്തൽ,ലിന്റെ. s. A hedge stake.

പത്താക്ക,ിന്റെ. s. A dollar, a gold coin.

പത്താമത. adj. Tenth.

പത്താം,പത്താമത്തെ. adj. Tenth.

പത്തായക്കെട്ട,ിന്റെ. s. A granary, &c.

പത്തായപ്പുര,യുടെ. s. A large corn chest, a bin, a
granary, &c.

പത്തി,യുടെ. s. 1. A foot soldier. കാലാൾ. 2. going,
moving, walking. ഗമനം. 3. a company, a platoon
consisting of one chariot, one elephant, three horses and
five foot. സെനാഭെദം. 4. a column of writing, a para-
graph. 5. the expanded hood of a Cobra capell. 6. the
hollow or flat part of the hand or foot. 7. a small column
of writing. 8. a row, a line. 9. the broad part of an oar.
10. the bowl of a spoon. 11. the broad part of a hoe. 12.
a pannel in a partition. പത്തിയെടുക്കുന്നു, To ex-
pand the hood, as a snake. പത്തിയിടുന്നു, To make
lines or columns. പത്തിയിട്ടെഴുതുന്നു, To write in
columns or lines.

പത്തിക്കാൽ,ലിന്റെ. s. The upright piece of wood
or part of the frame work between the boards or pannels
of a wooden partition.

പത്തിക്കീറ്റ,ിന്റെ. s. Decorating the person by means
of fragrant pigments, consisting of sandal, saffron, musk,
&c.

[ 475 ]
പത്തിരട്ടി. adj. Ten-fold.

പത്തിരി,യുടെ. s. A kind of bread or cake, a wafer.

പത്തിവാൾ,ളിന്റെ. s. A kind of sword.

പത്തിസംഹതി,യുടെ. s. A company of footmen. കാ
ലാൾകൂട്ടം.

പത്നീ,യുടെ. s. A wife. ഭാൎയ്യ.

പത്മ*കം,ത്തിന്റെ. s. 1. The coloured marks and spots
on the face and trunk of an elephant. പുകര. 2. a sort
of drug.

പത്മകിഞ്ജല്കം,ത്തിന്റെ. s. The filiment of a lotus,
great numbers of which surround the pericarp. താമര
അല്ലി.

പത്മകെസരം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

പത്മചാരിണീ,യുടെ. s. A small tree, Hibiscus muta-
bilis. കരത്താമര.

പത്മജൻ,ന്റെ. s. A name of BRAHMA. ബ്രഹ്മാ.

പത്മനാഭൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU from whose
navel is said to have sprung the lotus containing BRAH-
MA sent to create the world. വിഷ്ണു.

പത്മനാളം,ത്തിന്റെ. s. The stalk of a lotus. താമര
ത്തണ്ട.

പത്മനിധി,യുടെ. s. One of CUBÉRA’S treasures. നവ
നിധിയിൽ ഒന്ന.

പത്മൻ,ന്റെ. s. 1. A Nága, or one of the eight ser-
pents of the lower regions. അഷ്ടനാഗങ്ങളിൽ ഒന്ന.
2. one of the twelve Chacravartis, or paramount princes
of the Jainas. 3. one of the nine persons termed Sacla
Bálas by the Jainas. 4. a name of RÁMA. 5. the per-
sonified treasure of CUBÉRA as worshipped by the Tam-
tricas.

പത്മപത്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. The leaf of the lotus flower.
2. a sort of costus, Costus speciosus. പുഷ്കരമൂലം.

പത്മപൎണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. A sort of costus.

പത്മപൂതൊഡമി,യുടെ. s. A plant, the large-flowered
bindweed or Moon-flower, Convolvulus grandiflorus.

പത്മം,ത്തിന്റെ. s. 1. A lotus, Nelumbium speciosum,
it is often confounded with the water-lily. താമരപ്പൂ. 2.
a form of array. 3. one of CUBÉRA’S treasures, or germs.
4. a large number, ten billions. 5. the coloured marks on
the face and trunk of an elephant. 6. a drug.

പത്മയൊനി,യുടെ. s. A name of BRAHMA. ബ്രഹ്മാ.

പത്മരാഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. A ruby. 2. a hyacinth.

പത്മശാരി,യുടെ. s. A plant, the pelated water-lily,
Nelumbium speciosum.

പത്മസംഭവൻ,ന്റെ. s. A name of BRAHMA. ബ്ര
ഹ്മാ.

പത്മാ,യുടെ. s. 1. A name of LACSHMI. ലക്ഷ്മി. 2. a
plant, Hibiscus mutabilis. 3. a shrub. ചെറുതെക്ക.

പത്മാകരം,ത്തിന്റെ. s. A large, deep pond or tank
wherein the lotus does or may grow. താമരപ്പൊയ്ക.

പത്മാടം,ത്തിന്റെ. s. A sort of cassia, Cassia tora.
തകരം.

പത്മാലയൻ,ന്റെ. s. A name of BRAHMA. (ബ്രഹ്മാ.

പത്മാലയ,യുടെ. s. A name of the goddess LACSHMI.
ലക്ഷ്മി.

പത്മാസനം,ത്തിന്റെ. s. A posture in religious me-
ditation, the attitude in which the BUDD’HA statues are
represented and in which tailors sit in Europe. യൊ
ഗാസനത്തിൽ ഒന്ന.

പത്മാക്ഷൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

പത്മാക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. The seed of the lotus. താമ
രക്കുരു.

പത്മി,യുടെ. s. An elephant. ആന.

പത്മിനീ,യുടെ. s. 1. A multitude of lotuses on places
abounding with them. താമരപ്പൊയ്ക. 2. a woman of
one of the four classes into which the sex is distinguish-
ed, the first and most excellent. നാലുജാതി സ്ത്രീകളി
ൽ ഒരുത്തി.

പത്മിനീവല്ലഭൻ,ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

പത്യംഗം,ത്തിന്റെ. s. An army. സെനാംഗം.

പത്രകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A leaf. ഇല. 2. a wing. ചി
റക. 3. the leaf of the Laurus cassia. ലവംഗ ഇല.
4. staining the person with sandal, &c., by way of deco-
ration. പത്തിക്കീറ്റ.

പത്രദാരകം,ത്തിന്റെ. s. A saw. അറുപ്പുവാൾ.

പത്രപരശു,വിന്റെ. s. A small file used by silver-
smiths, &c. ചെറിയ അരം, പൊടിവെട്ടി.

പത്രപാലി,യുടെ. s. 1. A large knife. കത്തി. 2. a
pair of shears or scissors. കത്രിക.

പത്രപാശ്യ,യുടെ. s. An ornament for the forehead, a
sort of tiara. നെറ്റിപ്പട്ടം.

പത്രപിശാചിക,യുടെ. s. A sort of cap or cover for
the head made of leaves. പാള, ഇല, ഇത്യാദികൾ
കൊണ്ടുള്ള തൊപ്പി.

പത്രപുടം,ത്തിന്റെ. s. Plantain leaf, &c. stitched so
as to form a vessel. കുറ്റില.

പത്രപുഷ്പം,ത്തിന്റെ. s. A red sort of Tulasi or Basil,
Ocimum pilosum. തുളസി.

പത്രബാലം,ത്തിന്റെ. s. A paddle, an oar, especially
a large one used as a rudder, a rudder. തുഴ, അടനമ്പ.

[ 476 ]
പത്രഭംഗം,ത്തിന്റെ. s. Decorating the person by
staining it with fragrant pigments of sandal, musk, &c.
പത്തിക്കീറ്റ.

പത്രമാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Evenness, levelness. 2. the
foundation of a building.

പത്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. A leaf of a tree, or a book. ഇ
ല. 2. a wing of a bird. ചിറക. 3. the feather of an
arrow. അമ്പിന്തൂവൽ. 4. a written bond or document.
5. a vehicle in general; as a car, a horse, a camel, &c.
രഥാശ്വാദി. 6. the leaf of the Laurus cassia. എല
വംഗ ഇല. 7. a mark on the forehead. തൊടുകുറി.

പത്രരഥം,ത്തിന്റെ. s. A bird. പക്ഷി.

പത്രലെഖ,യുടെ. s. Decoration of the person, by means
of fragrant pigments, consisting of sandal, saffron, musk,
&c. പത്തിക്കീറ്റ.

പത്രലെഖനം,ത്തിന്റെ. s. A letter of correspond-
ences, a writing, സാധനം, എഴുത്ത.

പ്രത്രാംഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. Red sanders, Pterocarpus
santolinus. ചുവന്ന ചന്ദനം. 2. red or sappan wood,
Cæsalpinia Sappan. ചപ്പങ്കം.

പത്രാംഗുലി,യുടെ. s. Painting the forehead, throat,
neck, &c., with coloured sandal, saffron, or any other fra-
grant substance. പത്തിക്കീറ്റ.

പത്രി,യുടെ. s. 1. A bird. പക്ഷി. 2. an arrow. അ
മ്പ. 3. a falcon, പരിന്ന.

പത്രിക,യുടെ. s. 1. A writing, or letter of correspond-
ence. 2. a leaf. എഴുത്ത.

പത്രികാവാദം,ത്തിന്റെ. s. Contentious correspond
ence. എഴുത്തുമുഖാന്തരമായുളള പാദം.

പത്രൊൎണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Wove silk. 2. the name
of a tree, Bignonia Indica. പലകപ്പയ്യാനി.

പഥം,ത്തിന്റെ. s. A way, a road. വഴി.

പഥികൻ,ന്റെ. s. A traveller, a way-farer. വഴിപൊ
ക്കൻ.

പഥിലൻ,ന്റെ. s. A traveller, a way-farer. വഴിപൊ
ക്കൻ.

പഥ്യ,യുടെ. s. The yellow myrobolan or ink nut, Ter-
minalia chebula. കടുക്കാ.

പഥ്യക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who observes a prescribed
regimen.

പഥ്യക്കെട,ിന്റെ. s. 1. Impropriety, unsuitableness.
2. transgression of the prescribed diet.

പഥ്യപ്പിഴ,യുടെ. s. See the preceding.

പഥ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Fitness, propriety suitableness,
agreement. 2. diet prescribed to sick persons, regimen.
adj. Fit, proper, suitable, agreeing with, but chiefly ap-

plied medicinally with respect to diet, or regimen. പ
ഥ്യമിരിക്കുന്നു, To keep one’s self to the prescribed re-
gimen. പഥ്യം പറയുന്നു, To speak what is proper,
right, &c. പഥ്യം മുറിക്കുന്നു, 1. Not to adhere to the
prescribed diet. 2. to stop the prescribed diet.

പദകമലം,ത്തിന്റെ. s. Foot, (honorific.)

പദക്രമണം,ത്തിന്റെ. s. Walk, walking. നടപ്പ.

പദഗൻ,ന്റെ. s. A foot man, a foot soldier, &c. കാ
ലാൾ.

പദച്യുതി,യുടെ. s. Degradation, falling from virtue.
സ്ഥാനഭ്രംശം.

പദച്ഛെദം,ത്തിന്റെ. s. The division, separation, dis-
junction of words, &c. പദച്ഛെദം ചെയ്യുന്നു, To di-
vide or separate words, &c.

പദതളിർ,രിന്റെ. s. A foot (honorific.)

പദതാർ,രിന്റെ. s. See the preceding.

പദത്രാണം,ത്തിന്റെ. s. A shoe. ചെരിപ്പ.

പദഭഞ്ജിക,യുടെ. s. 1. A register, a journal. നാൾ
വഴി കണക്ക. 2. a calendar or almanac. പഞ്ചാംഗം.

പദം,ത്തിന്റെ. s. 1. A foot. കാലടി. 2. a step, the
mark of a foot. കാല്ചുവs. 3. a foot, measure, or line in
poetry. പാദം. 4. a word. മൊഴി. 5. an inflected word.
6. a connected sentence. 7. thing. വസ്തു. 8. preservation,
defence. രക്ഷ. 9. place, site. സ്ഥാനം . 10. a mark or
spot. അടയാളം. 11. a particular song. 12. disguise.
13. industry, application. ഉത്സാഹം. പദം പാടുന്നു,
To sing a song. പദം മുറിക്കുന്നു, To divide or separate
words, &c.

പദവിന്യാസം,ത്തിന്റെ. s. 1. Walking, walk. ന
ടപ്പ. 2. connecting sentences. പദച്ചെൎച്ച.

പദവീ,യുടെ. s. 1. A way, a road, a path. വഴി. 2.
degree, station, rank. 3. place, site.

പദാജി,യുടെ. s. A foot soldier. കാലാൾ.

പദാതി,യുടെ. s. A foot soldier, a foot man. കാലാൾ.

പദാതികൻ,ന്റെ. s. A peon, a foot man, a foot soldier.
കാലാൾ.

പദാംബുജം,ത്തിന്റെ. s. A foot. കാലടി.

പദായത,യുടെ. s. Sandals. കുഴാച്ചെരിപ്പ.

പദാൎത്ഥദീപിക,യുടെ. s. The name of a commentary.
ഒരു വ്യാഖ്യാനം.

പദാൎത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. 1. Thing, substance, substantial
or material form of being. 2. a category or predicament
in logic, of which seven are enumerated, viz. substance,
quality, action, identity, variety, relation, and annihila-
tion. 3. the meaning of a word or sentence. 4. property,
money, goods. 5. an ingredient.

[ 477 ]
പദികൻ.s. A foot soldier. കാലാൾ.

പദ്ഗൻ,ന്റെ. s. A foot soldier. കാലാൾ.

പദ്ധതി,യുടെ. s. 1. A way, a road. വഴി. 2. a line, a
row or range. വരി. 3. a ritual, or work prescribing
particular rites and ceremonies. കൎമ്മക്രമം.

പദ്യക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who writes verse, or metre.

പദ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. A verse, metre. ശ്ലൊകം. പദ്യം
ചൊല്ലുന്നു, To repeat a verse, to quote a verse. 2. praise,
eulogy. കീൎത്തി. 3. wickedness, infamy. ദുഷ്ടത.

പദ്യാ,യുടെ. s. A road. വഴി.

പന,യുടെ. s. 1. A palmira tree in general. 2. a palmira
tree, Borassus flabelliformis. പന ചെത്തുന്നു, To cut
the fruit branch of a palmira tree in order to extract the
juice.

പനങ്കല്കണ്ടം,ത്തിന്റെ. s. Sugar-candy made from
the juice of the palmira tree.

പനങ്കള്ള,ിന്റെ. s. The sap or sweet toddy of the pal-
mira tree.

പനങ്കാ,യുടെ. s. The ripe or unripe fruit of a palmira
tree.

പനങ്കുരണ്ടി,യുടെ. s. The ripe fruit of a palmira tree.

പനങ്കുരു,വിന്റെ. s. The drupe or nut of a palmira tree.

പനങ്കുല,യുടെ. s. The bunches of flowers or fruits of
a palmira tree.

പനങ്കൂമ്പ,ിന്റെ. s. The young edible root or sprout
of the palmira tree.

പനച്ചകം,ത്തിന്റെ. s. Wood-sorrel.

പനച്ചി or പനഞ്ചി,യുടെ. s. A species of ebony, from
the fruit of which a kind of gum or resin is obtained
which is used in India as a glue by carpenters. പന
ഞ്ചിക്കാ, The fruit of this tree, Diospyros glutinosa, or
Embryopteris glutinifera. (Lin.)

പനഞ്ചക്കര,യുടെ. s. Chackara or a kind of coarse su-
gar made from the juice of the palmira tree.

പനഞ്ഞിൽ,ലിന്റെ. s. The roe of fish.

പനട്ടൽ,ലിന്റെ. s. The cackling of a hen.

പനട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. n. To cackle as a hen.

പനനാർ,രിന്റെ. s. Fibres of palmira branches for
for making rope.

പനനൂറ,റിന്റെ. s. Sago, or a powder made from the
pith of the palmira or talipot tree.

പനന്തെങ്ങാ,യുടെ. s. The fruit of a palmira tree.

പനമ്പഴം,ത്തിന്റെ. s. The ripe fruit of the palmira
tree.

പനമ്പാത്തി,യുടെ. s. A spout made of the half of a
palmira tree, split in two.

പനമ്പുവള്ളി,യുടെ. s. A creeping plant, Flagellaria
Indica.

പനമ്പൂ,വിന്റെ. s. The male flower of the palmira
tree.

പനയൻ,ന്റെ. s. The name of a large snake.

പനയൊല,യുടെ. s. A palmira leaf.

പനവാഴെക്കാ,യുടെ. s. The male flower of a palmira
tree.

പനവിരൽ,ലിന്റെ. s. The male flower of a palmira
tree.

പനവെറി,യുടെ. s. 1. A species of small-pox. 2. an
instrument to make a corn field even.

പനസം,ത്തിന്റെ. s. The Jack tree or its fruit, Arlo-
carpus integrifolia. പിലാവ,ചക്കാ.

പനായിതം. adj. Praised. സ്തുതിക്കപ്പെട്ടത.

പനി,യുടെ. s. 1. Fever in general. 2. dew. പനിപി
ടിക്കുന്നു, To have fever.

പനിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be feverish, hot.

പനിക്കൂൎക്ക,യുടെ. s. A species of balm.

പനിതം, &c, adj. Praised, lauded. സ്തുതിക്കപ്പെട്ടത.

പനിനീർ,രിന്റെ. s. Rose water.

പനിനീൎച്ചെമ്പകം,ത്തിന്റെ. s. A tree bearing white
and fragrant flowers, as the jasmine, &c.

പനിനീൎപ്പൂ,വിന്റെ. s. The rose tree, Rosa centifolia.

പനിമതി,യുടെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

പനിമല,യുടെ. s. The Himalaya or dewy mountain.

പനെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To ooze or run through
or out.

പന്ത,ിന്റെ. s. 1. A ball of wood or pith for playing
with. 2. a clew of thread or yarn. 3. deceit, cheating,
fraud. പന്തടിക്കുന്നു, To toss up or strike a ball. പ
ന്താടുന്നു, To play at ball.

പന്തക്കുഴ,യുടെ. s. A kind of oil vessel used in tra-
velling.

പന്തക്കുറ്റി,യുടെ. s. An oil vessel used for torches.

പന്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. A torch, particularly one used
in processions. 2. prepared tar, pitch. പന്തംകൊളുത്തു
ന്നു, To kindle a torch. പന്തമിടുന്നു, To fasten any
thing into a handle.

പന്തയം,ത്തിന്റെ. s. The prize to be won, a stake,
a wager. പന്തയം കെട്ടുന്നു, പന്തയം കൂറുന്നു, To
lay a wager.

പന്തലിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To shadow to be
shady. 2. to be flat, said of a roof which is not suffici-
ently sloped.

പന്തൽ,ലിന്റെ. s. 1. A shed or booth made of leaves

[ 478 ]
or wicker work ; a pandal. 2. a shade. പന്തലിടുന്നു,
To make a pandal.

പന്തൽക്കാൽ,ലിന്റെ. s. A post or pole supporting a
shed.

പന്താട്ടം,ത്തിന്റെ. s. The act of tossing or playing
with a ball.

പന്തി,യുടെ. s. 1. A line, order, course, range. 2. a
company of guests sitting down to eat. 3. a line or range
of horses. 4. way, expedient, means. 5. neatness, agree-
ment, fitness, propriety. 6. trust, confidence. പന്തിനി
രത്തുന്നു, To put in rows or lines. പന്തിയായിരിക്കു
ന്നു, To be in a row or line. പന്തിയാക്കുന്നു, 1. To
make neat, or elegant. 2. to put in order, to arrange. 3.
to accomplish.

പന്തികെട,ിന്റെ. s. 1. Want of order or arrangement,
irregularity. 2. want of elegance, unfitness. 3. crookedness.

പന്തിക്കാർ,രുടെ. s. Persons sitting in rows, a com-
pany of guests.

പന്തിപിടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To keep a row.

പന്തിപ്പലക,യുടെ. s. A bench, a form.

പന്തിഭൊജനം,ത്തിന്റെ. s. Eating together. പന്തി
ഭൊജനംകഴിക്കുന്നു, To eat together, to mess together.

പന്തിരണ്ട,പന്ത്രണ്ട. adj. Twelve, 12.

പന്തീരടി,യുടെ. s. The plant commonly called the four
o’clock flower.

പന്തീരാണ്ട,ിന്റെ. s. Twelve years, or a period of
twelve years.

പന്തീരായിരം. adj. Twelve thousand, 12,000.

പന്തുകളി,യുടെ. s. Play at ball. പന്തുകളിക്കുന്നു,
To play at ball.

പന്തുവരാടി, യുടെ. s. A tune. ഒരു രാഗം.

പന്ഥാനക്കെട്ട,ിന്റെ. s. See പന്ഥാനങ്ങൾ.

പന്ഥാനക്കൊപ്പ,ിന്റെ. s. See the following.

പന്ഥാനങ്ങൾ,ളുടെ. s. plu. A local term used to im-
ply a whole household, consisting of wife, children, &c.

പന്ഥാവ,ിന്റെ. s. A way. വഴി.

പന്ന,യുടെ. s. A parasitical plant.

പന്നകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A cover of a boat made of
cocoa-nut tree leaves. 2. the canopy over an open native
palankeen, usually made of fine scarlet cloth.

പന്നക്കിഴങ്ങ.ിന്റെ, s. A plant, Polypodium querci-
folium.

പന്നഗം,ത്തിന്റെ. s. A snake, a serpent. പാമ്പ.

പന്നഗലൊകം,ത്തിന്റെ. s. The infernal regions.
പാതാളം.

പന്നഗവൈരി,യുടെ. s. 1. A name of GARUDA. ഗ

രുഡൻ. 2. a kite, the enemy of the snake. പരിന്ന.
This word is also applied to any enemy of the snake.

പന്നഗശായി,യുടെ s. A name of VISHNU whose bed
is a serpent. വിഷ്ണു.

പന്നഗാഭരണൻ,ന്റെ. s. A. name of SIVA, as or-
namented with snakes. ശിവൻ.

പന്നഗാശനൻ,ന്റെ. s. A name of GARUDA, the
bird and vehicle of VISHNU, which is famed as the de-
stroyer of snakes. ഗരുഡൻ.

പന്നഗെശ്വരൻ,ന്റെ. s. A name of ANANTA king
of serpents. അനന്തൻ.

പന്നത്തല,യുടെ. s. A head of long hair uncombed.

പന്നദ്ധ്രി,യുടെ. s. A leathern shoe or boot. ചെരിപ്പ.

പന്നം. adj. Fallen, going down or downwards. s. Down-
ward motion, falling, descending. വീഴ്ച.

പന്നവള്ളി,യുടെ. s. A plant, Pomaria scandens-
(Willd.)

പന്നാട,യുടെ. s. The fibrous web, which surrounds
the lower part of the stem-leaves of palmira-trees.

പന്നി,യുടെ. s. A hog, a pig.

പന്നിക്കാച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. A large kind of yam.

പന്നിക്കുഞ്ചം,ത്തിന്റെ. s. The bristles or stiff hair
of swine.

പന്നിക്കുട്ടി,യുടെ. s. A young pig.

പന്നിക്കുഴി,യുടെ. s. A pit made to catch wild hogs.

പന്നിക്കൂട,ിന്റെ. s. A pig-sty.

പന്നിത്തെറ്റ,യുടെ. s. The tusk of the wild boar.

പന്നിപ്പുല്ല,ിന്റെ. s. A sort of grass, Andropogon con-
tortum.

പന്നിമീൻ,നിന്റെ. s. A sea-hog, a porpoise.

പന്നിയിറച്ചി,യുടെ. s. Pork, bacon.

പന്നിയെലി,യുടെ. s. An immense rat, commonly
termed the Bandycoot.

പപീതി,യുടെ. s. Mutual or reciprocal drinking; drink-
ing alike together. തുല്യപാനം.

പപ്പ,ിന്റെ. s. Feathers.

പപ്പാതി,പപ്പാതിച്ച. adj. Half. പപ്പാതിയാക്കു
ന്നു, To bisect, to divide into two equal parts.

പഫണം,ത്തിന്റെ. s. A. shrub or small tree, Pavetta
Indica. പാവട്ട.

പമ്പ,ിന്റെ. s. 1. A written order for talking an oath.
2. agreement, arrangement, resolutions entered into by
a party.

പമ്പരം,ത്തിന്റെ. s. A top with which boys play. പ
മ്പരം ചുറ്റുന്നു, To spin a top. പമ്പരമാടുന്നു, 1.
The top twirls. 2. to play with a top.

[ 479 ]
പമ്പാ,യുടെ. s. 1. The name of a river in the province
of Orissa. 2. a river in Travancore.

പമ്പിരി,യുടെ. s. Intoxication. പമ്പിരിയാടുന്നു,
To be excessively intoxicated.

പമ്പിളിവയറൻ,ന്റെ. s. One who has a pot belly.

പമ്മാട്ട,ിന്റെ. s. Deceit, fraudulence, fraud, cheating,
പമ്മാട്ടപറയുന്നു, To speak deceitfully. പരമ്മാട്ട എ
ടുക്കുന്നു, To trick, cheat.

പയിന഻,ിന്റെ. s. A species of pine tree, from which a
resin is extracted which is used for varnish; also the
hard resin called Chenchalyam. (ചെഞ്ചല്യം.)

പയൻ,ന്റെ. s. Gum in general.

പയസ്യം. adj. Made of milk, (curds, butter, butter-
milk, cheese, &c.) തൈർ, നെയ്യ, ഇത്യാദി.

പയസ്വിനീ,യുടെ. s. A milk cow. കറക്കുന്ന പ
ശു.

പയസ്സ,ിന്റെ. s. 1. Milk. പാൽ. 2. water. വെള്ളം.

പയഃപാനം ,ത്തിന്റെ. s. Drinking milk or water.

പയഃപൂരം,ത്തിന്റെ. s. The flow of the tide. വെ
ലിയെറ്റം.

പയറ഻,റ്റിന്റെ. s. Peas, pulse, a general name for
different leguminous seeds. ചെറുപയറ, പെരുമ്പയ
റ, കരിമ്പയറ, ഇത്യാദി.

പയറ്റ,ിന്റെ. s. 1. Exercise, instruction, practice. 2.
fraud, deceit, trick.

പയറ്റപ്പം,ത്തിന്റെ. s. Cake made of pulse.

പയറ്റിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To exercise, to in-
struct. 2. to deceive.

പയറ്റുന്നു,റ്റി,വാൻ. v. n. 1. To exercise, to prac-
tice, to learn. 2. to be deceived.

പയറ്റുപാട,ിന്റെ. s. A plot of ground on which a
certain quantity of pulse may be sown.

പയറ്റുപാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A revenue term, a certain
amount of rent or tax levied on dry lands.

പയറ്റുവെള്ളം,ത്തിന്റെ. s. Water in which pulse
has been boiled.

പയിക്കാം. adj. 1, Hungry. 2. disgraceful, mean.

പയിണ്ണച്ചുള്ള,യുടെ. s. The holly-leaved Acanthus,
Acanthus Illicifolius.

പയൊഘനം,ത്തിന്റെ. s. Hail. ആലിപ്പഴം.

പയൊജം,ത്തിന്റെ. s. A lotus, or water lily, &c.
താമരപ്പൂ.

പയൊദം,ത്തിന്റെ. s. 1. A cloud. മെഘം. 2. a fra-
grant grass, Cyperus rotundus. മുത്തങ്ങാ.

പയൊധരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A woman’s breast. മുല.
2. a cloud. മെഘം. 3. the sea. സമുദ്രം.

പയൊധി,യുടെ. s. 1. The ocean. സമുദ്രം. 2. a piece
of water. പൊയ്ക.

പയൊനിധി,യുടെ. s. The ocean. സമുദ്രം.

പയൊവാഹം,ത്തിന്റെ. s. A cloud. മെഘം.

പയൊവികാരം,ത്തിന്റെ. s. Any thing made of milk.
പാലിൽനിന്നുണ്ടായത.

പയ്യവൻ,ന്റെ. s. BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ.

പയ്യവെ. adv. Gently, slowly.

പയ്യാനി,യുടെ. s. The name of a tree, the കുടന്നടം,
Bignonia longifolia.

പയ്യാനിപ്പുളവൻ,ന്റെ. s. The name of a very bad
snake.

പയ്യാനിമൂൎക്കൻ,ന്റെ. s. The name of a very bad snake.

പര. A Sanscrit prefix, implying, 1. Other, different,
another, &c. 2. best, excellent. 3. distant, foreign. 4.
hostile, adverse.

പരകായപ്രവെശം,ത്തിന്റെ. s. The supposed trans-
migration of any one’s soul into the body of another. മ
റുജന്മം.

പരകാൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. Another’s business. അന്യ
കാൎയ്യം.

പരകീയം, &c. adj. Foreign, other, different. അന്യ
ന്റെ.

പരക്കം,ത്തിന്റെ. s. Perplexity, entanglement, embar-
rassment. പരുങ്ങൽ. പരക്കംപിടിക്കുന്നു, To be
perplexed, entangled, embarrassed.

പരക്കവെ,പരക്കെ. adv. Generally, universally, pub-
licly, extensively.

പരക്കഴി,യുടെ. s. Rejection, abandonment. adj. Aban-
doned, rejected.

പരക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ. v. n. 1. To spread on to extend
itself far and wide, as water, a rumour, the clouds, &c.
2. to be made or become public. 3. to be scattered. 4. to
run, as ink on paper.

പരഗതി,യുടെ. s. 1. Eternal bliss, final beatitude,
translation to heaven. മൊക്ഷം. 2. heaven. സ്വൎഗ്ഗം.
പരഗതിലഭിക്കുന്നു, To obtain eternal bliss.

പരചക്രം,ത്തിന്റെ. s. A foreign country. അന്യരാ
ജ്യം.

പരഛന്ദൻ,ന്റെ. s. Dependant, subservient, subjected.
ആശ്രിതൻ.

പരജനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Another or other people. 2.
others.

പരജന്മം,ത്തിന്റെ. s. 1. Another birth. 2. transmi-
gration.

പരജാതൻ,ന്റെ. s. One who is adopted, fostered,

[ 480 ]
nourished by a stranger. 2. a dependant, servile, subject-
ed. ആശ്രിതൻ. 3. an illegitimate person. വ്യഭിചാര
പുത്രൻ.

പരജാതി,യുടെ. s. A different race, a foreign tribe.
അന്യജാതി.

പര ണ ഻,ിന്റെ. s. 1. A frame male over a five-place
for the purpose of putting any thing to dry. 2. a loft un-
der the roof of a house, a kind of garret or rude ceiling
made of planks.

പരണി,യുടെ . s. A jar in general.

പരണിക്കിണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. An earthen bason, or
plate.

പരണ്ടൽ, ലിന്റെ. s. 1. Scratching. 2. scraping of
or out.

പരണ്ടുന്നു,ണ്ടി,വാൻ. v. a. 1. To scratch. 2. to
scrape off or out.

പരതന്ത്രൻ,ന്റെ. s. One who is subservient, a de-
pendant. ആശ്രിതൻ.

പരതന്ത്രം , &c. adj. Subservient, obedient, dependant.

പരതരൻ,ന്റെ. s. A neutral person, a common ac-
quaintance, one who is neither friend or foe.

പരതരം, &c. adj. Neutral, indifferent.

പരതരുണി,യുടെ. s. 1. A strange woman. അന്യ
സ്ത്രീ. 2. a whore. പരസ്ത്രീ.

പരതീരം,ത്തിന്റെ. s. A shore or bank. അക്കര.

പരതുഷ്ടി,യുടെ . s. 1. Friendship, alliance. 2. general
joy. ജനസന്തൊഷം.

പരത്തൽ,ലിന്റെ. s. 1. Spreading, extending. 2.
divulging. 3. placing disorderly.

പരത്തി,യുടെ. s. 1. The wife of a Paravan or low caste
person. 2. a washerwoman.

പരത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. 1. To spread, to extent,
to expand, as cloth, &c. 2. to divulge, to proclaim, as
tidings, fame, &c. 3. to put confusedly and disorderly, as
books, &c. on a table. 4. to scatter, to sow seed.

പരത്വം,ത്തിന്റെ. s. 1. Supremacy, God-head, Deity.
2. altitude, pre-eminence, heavenliness. 3. difference.
4. hostility.

പരദലം,ത്തിന്റെ. s. Ann astrological terms.

പരദാനം,ത്തിന്റെ. s. Giving, a gift, a donation.

പരദാരം,ത്തിന്റെ. s. Another man’s wife. അന്യ
ന്റെ ഭാൎയ്യ.

പരദുഃഖം,ത്തിന്റെ. s. Another’s grief or sorrow. അ
ന്യദുഃഖം.

പരദൂഷണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Blasphemy, calumny,
2. blame, censure. 3. a curse. 4. a fault, defect.

പരദെവത,യുടെ. s. A household-god.

പരദെശം,ത്തിന്റെ. s. A foreign country, another or
strange country. പരദെശം പൊകുന്നു, To travel a-
broad.

പരദെശവാസി,യുടെ. s. One dwelling or sojourn-
ing in a foreign land.

പരദെശി,യുടെ. s. 1. A foreigner, a stranger, a pas-
senger, a pilgrim. 2. a beggar, a mendicant.

പരദൈവം,ത്തിന്റെ. s. A household-god.

പരദൊഷം,ത്തിന്റെ. s. Injury to another, persecu
tion, malice, mischief. പരദൊഷം ചെയ്യുന്നു, To in-
jure or annoy another, to persecute.

പരദ്രവ്യം,ത്തിന്റെ. s. Another’s property, wealth be-
longing to another.

പരദ്രൊഹം,ത്തിന്റെ. s. Injury to another, mischief,
malice, treachery. പരദ്രൊഹം ചെയ്യുന്നു, To injure
another, &c.

പരദ്വെഷി,യുടെ. s. One who is inimical, hostile,
adverse.

പരധനം,ത്തിന്റെ. s. Another’s wealth.

പരനാരി,യുടെ. s. A strange woman.

പരന്തപൻ,ന്റെ. s. One who vexes or annoys an-
other or a foe. ശത്രുക്കളെ ദുഃഖിപ്പിക്കുന്നവൻ.

പരൻ,ന്റെ. s. 1. An enemy. ശത്രു. 2. a stranger.
അന്യൻ. 3. one who is at a distance or remote. 4. a
pre- eminent person. 5. an epithet of God.

പരൻപുമാൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

പരൻപുരാൻ,ന്റെ. s. GOD. ദൈവം.

പരൻപുരുഷൻ,ന്റെ. s. GOD. ദൈവം.

പരപിണ്ഡാദൻ,ന്റെ. s. One who feeds at an-
other’s cost. മറ്റൊരുത്തന്റെ അന്നം വാങ്ങി ഭ
ക്ഷിക്കുന്നവൻ.

പരപീഡ,യുടെ. s. Vexing or annoying another. പ
രപീഡചെയ്യുന്നു, To vex, to annoy another.

പരപുരുഷൻ,ന്റെ. s. l. Another man, not a wo-
man’s own husband ; a paramour. 2. a name of VISHNU.

പരപുഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. The Cocila or Indian cuckoo,
as hatched by a crow. കുയിൽ. 2. a crow, from hatching
cuckoo's eggs. കാക്ക. adj. Fostered, nourished, &c., by
a stranger. അന്യനാൽ പൊഷിക്കപ്പെട്ടത.

പരപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Extension, extent, extensiveness,
spreading, expansion. 2. enlargement, width, breadth.
3. verbosity.

പരപ്പൻ,ന്റെ. s. Rice or corn flattened. adj. Flat,
broad, extensive.

പരപ്പിൽ. adv. Extensively, widely.

[ 481 ]
പരബലം,ത്തിന്റെ. s. 1. A foreign power. 2. the
power of an enemy.

പരബാധ,യുടെ. s. Vexing or annoying another. പ
രപീഡ.

പരബൊധമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To make
public, to publish abroad. 2. to make known to all, to di
vulge.

പരബൊധം,ത്തിന്റെ. s. 1. Notoriety, celebrity.
2. common or general consent. പരബൊധംവരുത്തു
ന്നു, 1. To make public, to publish, to divulge. 2. to
obtain general consent.

പരബ്രഹമൂൎത്തി,യുടെ. s. See the following.

പരബ്രഹ്മം,ത്തിന്റെ. s. The Supreme Being; the pre-
eminent BRAHM distinguished from BRAHMA.

പരഭാൎയ്യ,യുടെ. s. 1. Another’s wife. അന്യന്റെ ഭാ
ൎയ്യ. 2. the wife of an enemy.

പരഭൃതം,ത്തിന്റെ. s. The Indian cuckoo, which is sup-
posed to leave its eggs in the nest of the crow to be hatched.
കുയിൽ. adj. Nourished or cherished by a stranger,
fostered, adopted. അന്യനാൽ രക്ഷിക്കപ്പെട്ടത.

പരഭൃത്തിന്റെ. s. A crow. കാക്ക.

പരമഗതി,യുടെ. s. Translation to heaven, final bea-
titude.

പരമഗുരു,വിന്റെ. s. l. A chief tutor, the principal
of a College. 2. a divine teacher.

പരമണ്ഡലം,ത്തിന്റെ. s. The empyreal heaven,
the highest heaven.

പരമദുഷ്ടൻ,ന്റെ. s. A very wicked man. മഹാ ദു
ഷ്ടൻ.

പരമൻ,ന്റെ. s. An epithet of the divine Being com-
mon to all classes.

പരമപിതാവ,ിന്റെ. s. Heavenly father.

പരമം, &c. adj. 1. Best, most excellent. 2. principal,
chief, divine, heavenly. s. The supreme BRAHM. ബ്ര
ഹ്മം. part. 1. A term of assent, yes. അനുവാദം. 2. a
term of command.

പരമരഹസ്യം,ത്തിന്റെ. s. A heavenly mystery, a
great secret.

പരമാണു,വിന്റെ. s. An atom, the invisible base of
all aggregate bodies; thirty of them are supposed to form
a mote in a sun beam, the lowest measure of weight.

പരമാതാവ,ിന്റെ. s. 1. A foster mother, a nurse. ഉ
പമാതാവ. 2. a title given to a second wife by the chil-
dren of the finest, and vice versa.

പരമാത്മാവ,ിന്റെ. s. The Supreme Being, considered
as the soul of the universe. ദൈവം.

പരമാനന്ദമൂൎത്തി,യുടെ. 4. An epithet of God. ദൈവം.

പരമാനന്ദം,ത്തിന്റെ. s. 1. Bliss, eternal beatitude.
മൊക്ഷം. 2. very great or ecstatic joy, sacred joy.

പരമാനന്ദിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To experience
ecstatic joy or pleasure, to be in an ecstacy.

പരമാന്നം,ത്തിന്റെ. s. 1. Rice boiled with milk,
sugar, &c. and used as a delicate food among the Hindus.
പായസം 2. an oblation.

പരമാൎത്ഥജ്ഞാനം,ത്തിന്റെ. s. True or supreme
wisdom. സത്യജ്ഞാനം.

പരമാൎത്ഥബൊധം,ത്തിന്റെ. s. True or supreme
wisdom,

പരമാൎത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. 1. Truth. 2. fact. 3. ironi-
cally, foolish simplicity.

പരമാൎത്ഥവസ്തു,വിന്റെ. s. The divine essence.

പരമാൎത്ഥി,യുടെ. s. 1. A true, honest man. 2. a simple-
ton.

പരമേശ്വരൻ,ന്റെ. s. 1. An epithet of the divine
Being common to all classes. ദൈവം. 2. a name of
SIVA. ശിവൻ. 3. a proper name.

പരമെശ്വരി,യുടെ. s. A name of PÁRWATI, LACSHMI.
പാൎവ്വതി, ഇത്യാദി.

പരമെഷ്ഠി,യുടെ. s. A name of BRAHMA, ബ്രഹ്മാവ;
also of SIVA, VISHNU. ശിവൻ, വിഷ്ണു.

പരമൊപദെശം,ത്തിന്റെ. s. Heavenly or divine
instruction.

പരം, &c. adj. 1. Other, different. 2. distant, remote,
foreign. 3. best, pre-eminent, excellent. 4. hostile, ad-
verse. 5. subsequent, after. 6. more, excessive. s. Salva-
tion, final beatitude.

പരമ്പ,ിന്റെ. s. A bamboo mat, a mat in general.

പരമ്പദം,ത്തിന്റെ. s. 1. Eternal felicity. മൊക്ഷം.
2. the abode of VISHNU.

പരമ്പര,യുടെ. s. 1. Hereditary successio11. 2. race,
lineage. 3. method, order. 4. tradition.

പരമ്പരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Hereditary succession. 2.
race, lineage. 3. order, method, continuous arrangement.
4. tradition. adj. Successive; proceeding from one to an-
other, from father to son, &c., hereditary, traditionary.

പരമ്പരാകം,ത്തിന്റെ. s. Immolating animals in Sa-
crifice. പശുബന്ധം.

പരമ്പരൊപദെശം,ത്തിന്റെ. s. Traditional instruc-
tion.

പരയുവതി,യുടെ. s. A strange woman, a whore.

പരരാജ്യം,ത്തിന്റെ. s. A foreign country; another
or strange country.

[ 482 ]
പരലൊകപ്രാപ്തി. s. 1. Death, dying. 2. trans-
lation to heaven.

പരലൊകം,ത്തിന്റെ. s. 1. The heavenly world,
heaven. 2. the other world.

പരലൊകവാസം,ത്തിന്റെ. s. Dwelling in heaven,
heavenly residence. സ്വൎഗ്ഗവാസം.

പരലൊകസുഖം,ത്തിന്റെ. s. Heavenly happiness.

പരൽ,ലിന്റെ. s. 1. A small shell used as a coin, a
cowrie. 2. a kind of river fish. 3. a gravel stone.

പരല്പെര,രിന്റെ. s. A symbolical letter in accounts.

പരവ,യുടെ. s. A kind of sea fish.

പരവതാനി,യുടെ. s. A carpet.

പരവൻ,ന്റെ. s. A Paravan, a person of a low caste.

പരവശക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. One who is embarrassed
in circumstances, in distress, indigent. 2. weak, reduced.
3. dependant, subject.

പരവശത,യുടെ. s. 1. Subserviency, dependance, sub-
jection. 2. the being out of one’s own control from joy,
ecstacy, or sorrow. 3. embarrassment, indigence, distress,
oppression. 4. sickness, weakness, reducement.

പരവശൻ,ന്റെ. s. 1. A dependant, one who is sub-
servient or subject to another. 2. one who is out of his
own control from joy, ecstacy or sorrow. 3. one who is
embarrassed, indigent or in distress. 4. a sick or weak
person.

പരവശപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To be embarrass-
ed, distressed, oppressed. 2. to be in straitened circum-
stances, to be indigent. 3. to be out of one’s own control,
to be enraptured.

പരവാശമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To be subser-
vient, subject, dependant. 2. to be out of one’s own con-
trol from joy, ecstacy or sorrow. 3. to be reduced in cir-
cumstances, to be embarrassed, oppressed, &c. 4. to be
weak.

പരവശം, &c. adj. 1. Subservient to, dependant on,
subject to another. 2. out of one’s own control from joy,
ecstacy, or sorrow, enraptured. 3. indigent, embarrassed,
distressed, oppressed. 4. sick, weak, reduced.

പരവാൻ,ന്റെ. s. A dependant, one who is subser-
vient to another. പരതന്ത്രൻ.

പരശാസ്ത്രം,ത്തിന്റെ. s. Another law or religion.

പരശു,വിന്റെ. s. An axe, a hatchet. വെണ്മഴു.

പരശുധരൻ,ന്റെ. s. 1. A name of GENÉSA. ഗ
നെശൻ. 2. also of Parasuráma. പരശുരാമൻ.

പരശുരാമൻ,ന്റെ. s. Parasuráma, a hero and demi-
god; the first of the three Rámas, and the sixth avatár

or incarnation of VISHNU; who is said to have appeared
in the world as the son of the saint Jamadagni for the
purpose of repressing the tyranny, and punishing the
violence of the Cshetriya or military tribe of Hindus.
He is also said to have been the founder of the first order
of Brahmans in the Malayalim country.

പരശ്രി,യുടെ . s. Another’s wealth, learning, beauty,
&c.

പരശ്വധം,ത്തിന്റെ. s. An axe, a hatchet. വെണ്മ
ഴു, കൊടാലി.

പരശ്വസ ഻. ind. The day after to-morrow. മറ്റന്നാൾ.

പരശ്ശതം, adj. More than a hundred, many. നൂറ്റിൽ
അധികമുള്ളത.

പരസ്സഹസ്രം . adj. More than a thousand. ആയി
രത്തിൽ അധികമുള്ളത.

പരസ്ഥാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. March of an assailant.
2. march. 3. going forth, proceeding, departing. പുറപ്പാ
ട. 4. change of place, or abode. പരസ്ഥാനം ചെയ്യു
ന്നു, To go forth, to change one’s place of abode.

പരസ്പരം. adj. Mutual, interchanging, reciprocal. അ
ന്യൊന്യം.

പരസ്പരമായി. adv. 1. Mutually, reciprocally. 2. by
some means or other.

പരസ്യപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To publish,
to proclaim, to make known to all.

പരസ്യമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To proclaim, to
publish, to divulge, to make known.

പരസ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Proclamation. 2. publicity,
notoriety, rumour. adj. Public, notorious.

പരസ്ത്രീ,യുടെ . s. 1. A strange woman. 2. a whore, harlot.

പരസ്ത്രീസംഗക്കാരൻ,ന്റെ. s. A whoremonger.

പരസ്ത്രീസംഗം,ത്തിന്റെ. s. Whoredom.

പരസ്വം,ത്തിന്റെ. s. Another’s wealth. അന്യന്റെ
മുതൽ.

പരസ്വവിഷയം,ത്തിന്റെ. s. Any thing or all that
belongs to another. പരസ്യം.

പരഹിതം,ത്തിന്റെ. s. An astrological calculation.
ഗണിതഭെദം. adj. Friendly or agreeable to another.

പരാ. part. A Sanscrit particle and prefix implying, 1.
Supremacy. 2. liberation. 3. inverted order. 4. pride, con-
tumely. 5. encounter, mutual presence. 6, excess, ex-
ceeding. 7. overcoming, surpassing. 8. going. 9. killing,
destroying, injuring.

പരാൿ. ind. Crooked, crookedly, awry.

പരാകം,ത്തിന്റെ. s. A religious obligation of an ex-
piatory kind. യാഗകൎമ്മം.

[ 483 ]
പരാക്രമം,ത്തിന്റെ. S. 1. Torce, stirengtli, power, for-
titule. 2. exertion. 3. valour, bravery, prowess. ധീരത.
4. going out or forth especially against an adversary. Ca
ത്രുദമനം. പരാക്രമം കാട്ടുന്നു, To exhibit valour.

പരാക്രമി,യുടെ. s. A brave or valiant man, a hero, a
warrior.

പരാഗകം,ത്തിന്റെ. s. Cinnamon. എലവംഗത്തൊ
ലി.

പരാഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. The pollen or farina of a
flower. പൂവിന്റെ പൊടി. 2. dust. ചൂൎണ്ണം. 3. fra-
grant powder used after bathing. ഉദ്വൎത്തനച്ചൂൎണ്ണം.

പരാങ്മുഖം, &c. adj. Turning away; having the face
averted, inattentive, careless. പിന്തിരിഞ്ഞ. s. Inatten-
tion, inattentiveness, an averted face.

പരാചിതൻ,ന്റെ. s. One who is nourished or
cherished by a stranger. അന്യനാൽ രക്ഷിക്കപ്പെടു
ന്നവൻ.

പരാചീനം, &c. adj. Turned away, having the face
averted. പിന്തിരിഞ്ഞ.

പരാജയം,ത്തിന്റെ. s. Conquest, defeat. ജയം,
അപജയം.

പരാജിതം, &c. adj. Conquered, defeated, overcome. ജ
യിക്കപ്പെട്ട.

പരാതി,യുടെ. s. Representation of abuses committed
by public servants or others, false accusation.

പരാതീതൻ,ന്റെ. s. The Most High or Supreme.

പരാധീനക്കാരൻ,ന്റെ. s. See പരവശക്കാരൻ.

പരാധീനൻ,ന്റെ. s. 1. One who serves under, is
dependant on, or subject to another. 2. one who is in
straitened circumstances.

പരാധീനപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To take trou-
ble. 2. to be troubled and annoyed, to be dependant.

പരാധീനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Possession by another. 2.
a family. 3. difficulty. adj. 1. Dependant on, subject, or
subservient to another. 2. difficult.

പരാനന്ദം,ത്തിന്റെ. s. 1. Ecstacy, rapture, 2. bliss.

പരാനുകൂലം,ത്തിന്റെ. s. Dependance on, subjection
to another.

പരാന്നഭൊജീ,യുടെ. s. See പരാന്നൻ.

പരാന്നൻ,ന്റെ. s. One who lives at another’s expense.
മറ്റൊരുത്തന്റെ അന്നം ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ.

പരാന്നം,ത്തിന്റെ. s. Living at another’s expense.

പരാപരൻ,ന്റെ. s. The Eternal, the Most High.

പരാപരം,ത്തിന്റെ. s. The Supreme Being: the usual
derivation of this word is from പരം ; the ം elided, and
അപരം ; the two short letters being united by San-

dhi into പരാപരം ; the beginning and the end. Another
derivation is from a Sanscrit superlative, പരാൽപരം ;
the Most High or Supreme.

പരാപരവസ്തു,വിന്റെ. s. The Supreme Being.

പരാപഹാസം,ത്തിന്റെ. s. Ridicule, scorn, contempt
of another. പരനിന്ദ.

പരാപെക്ഷ,യുടെ. s. Reliance on, alliance in another.

പരാഭവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Discomfiting, overcoming,
discomfiture. പരാജയം . 2. contempt, disrespect. അ
വമാനം. 3. destruction. നാശം.

പരാതൻ,ന്റെ. s. Defeated, discomfited, overcome
തൊല്ക്കപ്പെട്ടവൻ.

പരാമൎശം,ത്തിന്റെ. s. 1. Distinction, discrimination,
judgment. വിചാരം. 2. care, watchfulness. സൂക്ഷം.
പരാമൎശിക്കുന്നു, 1. To discriminate, to consider. 2. to
take care of, to watch.

പരാമൎഷം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

പരായണൻ,ന്റെ. s. One who adheres or is attach-
ed to any object. ആസക്തൻ. adj. Adhering, attached.

പരായണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Adhering to any pursuit,
attachment to any object. 2. the zodiac. 3. a religious
order, or division.

പരായുതം. adj. More than ten thousand. പതിനായി
രത്തിലധികം.

പരാരീ. ind. The year before last. രണ്ടാമാണ്ട. adj.
A strayed (ox, &c.) ഉടയവനില്ലാത്ത.

പരാൎദ്ധ്യം,ത്തിന്റെ. s. A quadrillion, an immense or
infinite number. തുകയിൽ പതിനെട്ടാമത്തെ സ്ഥാ
നം. adj. Excellent, chief, principal, best. ശ്രെഷും.

പരാൎവാൿ,ചിയുടെ. s. A shore, a bank.

പരാവൃത്തം,ത്തിന്റെ. s. Rolling on the ground, as a
horse. നിലംപുരട്ടുന്ന കുതിര.

പരാശ്രയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Dependance, submission,
reliance on another. 2. a parasitical plant.

പരാസംഖ്യ,യുടെ. s. An infinite number.

പരാസനം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. കുല.

പരാസു,വിന്റെ. s. Death, expiring, മരണം.

പരാസൂയ,യുടെ. s. Envy. അസൂയ.

പരാസ്കന്ദി,യുടെ. s. A thief, a roller. കള്ളൻ.

പരാഹതം,ത്തിന്റെ. s. Contradiction, opposition. വി
രൊധം.

പരി . . A Sanscrit particle prefixed to words derived from
that language, and implying, 1. Ubiquity, (all round, on
every side); 2. part, portion ; 3. abandonment, (away);
4. end, term ; 5. sickness, infirmity; 6. enforcement,
stress, (even, very, great) ; 7. separateness, several dis-

[ 484 ]
tribution, (each by each, &c); 8. embracing, encircling,
(round, round about); 9. depreciation, exposure of faults;
10. homage, respect; 11. rejection, turning off or away;
12. ornament; 13. diffusion, extension; 14. mark or sign;
15. sorrow; 16. cessation, stop, impediment; 17. truth;
18. an exclamation of pleasure or satisfaction.

പരികഥ,യുടെ. s. A work of fiction, a tale, a story,
the history or adventures of a fabulous person.

പരികമ്പം,ത്തിന്റെ. s. 1. Fear, terror, ഭയം. 2.
trembling. വിറയൽ.

പരികമ്പിതം. adj. 1. Afraid, terrified. 2. trembling, a
gitated.

പരികരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A bed. മെത്ത. 2. depen-
dants, retinue, train. സന്നദ്ധം. 3. multitude, num-
bers. സംഘം. 4. preparation.

പരികൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. 1. Personal decoration, dress-
ing, painting or perfuming the body. അലങ്കാരം. 2.
- assistance, serving.

പരികൎമ്മി,യുടെ. s. 1. A slave, a servant. ദാസൻ. 2.
an assistant.

പരികാംക്ഷിതൻ,ന്റെ. s. A devotee, a religious as-
cetic. ആശ്രിതൻ.

പരിക്ക,ിന്റെ. s. 1. The name of a tree. 2. a wound,
a bruise.

പരിക്ക,യുടെ. s. A solemn promise in the presence of
an officer to pay money. പരിക്കവെക്കുന്നു, To make
such solemn promise.

പരിക്രമണം,ത്തിന്റെ. s. See the following.

പരിക്രമം,ത്തിന്റെ. s. 1. Walking for pleasure. 2.
walking round or about. ചുറ്റും നടക്കുക..

പരിക്രമിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To walk for plea-
sure. 2. to walk round or about.

പരിക്രാന്തി,യുടെ. s. 1. Walking for pleasure. 2. walk-
ing round or about.

പരിക്രിയ,യുടെ. s. Enclosing, surrounding with a fence
or ditch, &c., intrenching. വെലി, ഇത്യാദി.

പരിഖ,യുടെ. s. 1. A moat, a ditch surrounding a fort
&c. കിടങ്ങുകുഴി. 2. a rampart, or platform within the
parapet. ആളൊടി.

പരിഖാധാരം,ത്തിന്റ. s. A moat, a ditch surround-
ing a fort, &c. കിടങ്ങുകുഴി.

പരിഖെദം,ത്തിന്റെ. s. Grief, sorrow. ദുഃഖം.

പരിഖ്യാദി,യുടെ. s. Fame, reputation. കീൎത്തി..

പരിഗമനം,ത്തിന്റെ. s. Walking about. ചുറ്റുംന
ടക്കുക.

പരിഗാഹനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Immersion, bathing.

മുഴുകൽ. 2. entrance. പ്രവെശനം.

പരിഗീതം,ത്തിന്റെ. s. A song. പാട്ട്.

പരിഗൂഹനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Hiding, concealing. മ
റെക്കുക. 2. protection. രക്ഷ.

പരിഗൊപ്താവ,ിന്റെ. s. A preserver, protector. ര
ക്ഷിക്കുന്നവൻ.

പരിഗ്രസ്തം. adj. 1. Swallowed, devoured. വിഴുങ്ങ
പ്പെട്ടത. 2. received, accepted, taken. കൈക്കൊള്ള
പ്പെട്ടത.

പരിഗ്രഹണം,ത്തിന്റെ. s. Receiving, accepting,
taking, acceptation. കൈക്കൊള്ളുക.

പരിഗ്രഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. Acceptance, taking, re-
ception, assent. കൈക്കൊള്ളുക. 2. dependants, a fa-
mily, train or retinue. കുഡുംബം. 3. root, origin. മൂ
ലം. 4. an oath. ആണ. 5. a wife. ഭാൎയ്യ.

പരിഗ്രഹിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a To take, to accept,
to receive. കൈക്കൊള്ളുന്നു.

പരിഗ്രാഹ്യ,യുടെ. s. A woman. സ്ത്രീ.

പരിഗ്രാഹ്യം. adj. Acceptable, receiveable. കൈക്കൊ
ള്ളപ്പെടുവാൻതക്ക.

പരിഘം,ത്തിന്റെ. s. 1. A bludgeon, a stick mounted
with iron or an iron club. ഇരിമ്പുലക്ക. 2. killing, strik-
ing, destroying. കുല. 3. the pin or bolt of a door. സാ
ക്ഷാ. 4. the outer door or gate of a palace. കൊട്ടാര
ത്തിന്റെെ പുറത്തെ വാതിൽ.

പരിഘാതനം,ത്തിന്റെ. s. A staff or bludgeon arm-
ed with iron. ഇരിമ്പുലക്ക.

പരിഘാതം,ത്തിന്റെ. s. Killing, striking. കുല.

പരിഘുഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. Speaking loud, making a great
noise. ഉച്ചശബ്ദം.

പരിഘൂൎണ്ണനം,ത്തിന്റെ. s. Turning round, whirling,
rolling, &c. ചുഴല്പ. പരിഘൂൎണ്ണനം ചെയ്യുന്നു, To
turn round.

പരിഘൊഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. A sound.ശബ്ദം . 2.
the muttering or grumbling of clouds. മുഴക്കം . 3. impro-
per or blameable speech. നിന്ദവാക്ക. പരിഘൊഷി
ക്കുന്നു, 1. To sound. 2. to mutter, to grumble.

പരിച. adv. Properly, fitly, equally, alike, like. യുക്ത
മായി, തുല്യമായി.

പരിച,യുടെ. s. A shield, a buckler.

പരിചക്കാരൻ,ന്റെ. s. A shield bearer, one armed
with a shield:

പരിചയക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. One who is acquainted
with, an experienced person. 2. an acquaintance.

പരിചയം,ത്തിതിന്റെ. s. Acquaintance, knowledge,
experience, practice.

[ 485 ]
പരിചയിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be or become
acquainted with, to know, to try by way of experience,
to prove, to exercise, to accustom one’s self to any thing.

പരിചരണം,ത്തിന്റെ. s. Attendance, service. ശു
ശ്രൂഷ. പരിചരണം ചെയ്യുന്നു, To serve.

പരിചരൻ,ന്റെ. s. 1. A guard, a holy guard. അക
മ്പിടിക്കാരൻ. 2. an attendant, companion or servant.
കൂട്ടക്കാരൻ.

പരിചരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To attend, to ac-
company, to serve. ശുശ്രൂഷിക്കുന്നു.

പരിചൎയ്യ,യുടെ. s. Attendance, service, dependance.
ശുശ്രൂഷ.

പരിചാരകൻ,ന്റെ. s. A man servant. ശുശ്രൂഷ
ക്കാരൻ, ഭൃത്യൻ.

പരിചാരകം,ത്തിന്റെ. s. Service, attendance, work.
സെവ.

പരിചാരിക,യുടെ. s. A maid servant. ശുശ്രൂഷ
ക്കാരി.

പരിച്ചാൎയ്യ,യുടെ. s. Sacrificial fire in general.

പരിചിതം, &c. adj. 1. Made, formed. ഉണ്ടാക്കപ്പെ
ട്ടത. 2. acquainted with, known. അറിയപ്പെട്ടത.

പരിച്ഛതം,ത്തിന്റെ. s. Court, train, suite, attendants,
retinue. പരിജനം.

പരിച്ഛെത്താവ,ിന്റെ. s. One who determines, decides,
&c. ഖണ്ഡിക്കുന്നവൻ, നിശ്ചയിക്കുന്നവൻ.

പരിച്ഛെദം,ത്തിന്റെ. s. 1. The division of a book, a
section, a chapter. കാണ്ഡം. 2. determination, decisi-
on, resolution, final conclusion. ഖണ്ഡിതം. 3. certain-
ty. നിശ്ചയം.

പരിച്ഛെദിക്കുന്നു,ച്ചു.പ്പാൻ. v. a. 1. To divide, to
separate, to part. വിഭാഗിക്കുന്നു. 2. to determine, to
decide, to resolve. ഖണ്ഡിക്കുന്നു, നിശ്ചയിക്കുന്നു.

പരിച്ഛെദ്യം, adj. Determinable, divisable. ഖണ്ഡിക്ക
പ്പെടുവാൻ തക്ക.

പരിജനം,ത്തിന്റെ. s. Attendants, suite, servants.

പരിജ്ഞാതം, &c. adj. Experienced, known. അറിയ
പ്പെട്ടത.

പരിജ്ഞാനം,ത്തിന്റെ. s. Experience, knowledge.
പരിചയം.

പരിണതം, &c. adj. 1. Ripe, mature. പക്വം. 2. old,
aged. പഴയത. 3. bowed, bent. വളഞ്ഞത.

പരിണയനം,ത്തിന്റെ. s. Marriage or wedding, വി
വാഹം.

പരിണയം,ത്തിന്റെ. s. Marriage on wedding, വി
വാഹം.

പരിണയിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To marry. വി

വാഹം കഴിക്കുന്നു.

പരിണാമം,ത്തിന്റെ. s. Change of form or state, di-
versity, അവസ്ഥാഭെദം.

പരിണായം,ത്തിന്റെ. s. Moving a piece at chess,
drafts, &c. ചൂതുപൊർ.

പരിണാഹം,ത്തിന്റെ. s. Width, breadth. വീതി.

പരിതപിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To be sorrowful,
to grieve, to bear or suffer pain, anguish, heat, distress.
2. to pity. ഖെദിക്കുന്നു.

പരിതപ്തം, &c. adj. 1. Sorrowful, grieved, pained, dis-
tressed. ദുഃഖിക്കപ്പെട്ടത. 2. heated. ചൂടപ്പെട്ടത.

പരിതസ഻. ind. Around, every where, all round. ചുറ്റും.

പരിതാപം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sorrow. ദുഃഖം. 2. exces-
sive pain, anguish. സങ്കടം. 3. heat, warmth. ചൂട. 4.
pity, commiseration.

പരിതുഷ്ടൻ,ന്റെ. s. One who rejoices or is glad. സ
ന്തുഷ്ടൻ.

പരിതുഷ്ടി,യുടെ. s. Joyfulness, gladness. സന്തൊഷം.

പരിതൊഷം,ത്തിന്റെ. s. Great joy, gladness. അ
തിസന്തൊഷം. പരിതൊഷിക്കുന്നു, To be joyful.

പരിത്തി,യുടെ. s. 1. The cotton-shrub. Gossypium her-
bacean. 2. cotton.

പരിത്തികുരു,വിന്റെ. s. Cotton-seed.

പരിത്തിനൂൽ,ലിന്റെ. s. Thread made of cotton.

പരിത്യക്തം, &c. adj. Abandoned, quitted, deserted. ഉ
പെക്ഷിക്കപ്പെട്ടത.

പരിത്യജിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To abandon, to quit,
to desert, to put away, to reject. ഉപെക്ഷിക്കുന്നു.

പരിത്യാഗം,ത്തിന്റെ. s. Abandonment, quitting, de-
sertion, abdication. ഉപെക്ഷ. പരിത്യാഗം ചെയ്യു
ന്നു, To abandon, to quit.

പരിത്യാഗി,യുടെ. s. 1. One who abandons, quits, de-
serts. ഉപെക്ഷിക്കുന്നവൻ. 2. an ascetic.

പരിത്യാജ്യം, &c. adj. Abandonable. s. Rejection. ത്യാ
ഗം.

പരിത്രസ്തം, &c. adj. Feared, dreaded. ഭയപ്പെട്ടത.

പരിത്രാണം,ത്തിന്റെ. s. Warding of a blow, self-de-
fence, protection. കൈത്തടവ. പരിത്രാണം ചെയ്യു
ന്നു, To ward off a blow, to defend one’s self. തടുക്കുന്നു.

പരിത്രാതാവ,ിന്റെ. s. A defender, a protector. തടു
ക്കുന്നവൻ.

പരിദംശനം,ത്തിന്റെ. s. A bite. കടി.

പരിദംശം,ത്തിന്റെ. s. A bite. കടി.

പരിദംശിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To bite. കടിക്കു
ന്നു.

പരിദാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Barter, exchange, return-

[ 486 ]
ing any thing on its equivalent. പകൎച്ച. 2. a bribe.
കൊഴ.

പരിദെവനം,ത്തിന്റെ. s. Lamentation. വിലാപം.
പരിദെവനം ചെയ്യുന്നു, To lament, to grieve. വി
ലാപിക്കുന്നു.

പരിദൊഹനം,ത്തിന്റെ. s. The act of milking. പ
രിദൊഹനം ചെയ്യുന്നു, To milk. കറക്കുന്നു.

പരിധാനം,ത്തിന്റെ. s. A lower garment. പുടവ.

പരിധാവനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Flight, fleeing, ഒട്ടം.
2. cleaning, purifying. ശുചീകരണം. പരിധാവ
നം ചെയ്യുന്നു, 1. To fly away, to flee. ഒടിപൊകുന്നു.
2. to cleanse, to purify. ശുചീകരിക്കുന്നു.

പരിധി,യുടെ. s. 1. The disk of the sum or moon. പ
രിവെഷം. 2. circumference. വട്ടം. 3. a fort. കൊട്ട.
4. the branch of the tree to which the victim at a sacri-
fice is tied. പരിധിച്ചമുത. 5. a girdle or zone. ഉട
ഞാണം.

പരിധിച്ചമുത,യുടെ. s. The branch of the tree to
which the victim at a sacrifice is tied.

പരിധിസ്ഥൻ,ന്റെ. s. 1. A guard, a body guard.
2. an aide-de-camp, an officer, attendant on a king or
general. അകമ്പിടിക്കാരൻ.

പരിധുതം . adj. 1. Agitated, shaken. ഇളക്കപ്പെട്ടത. 2.
abandoned, deserted, left. ഉപെക്ഷിക്കപ്പെട്ടത.

പരിധൂനനം,ത്തിന്റെ. s. Agitation, shaking. ഇള
ക്കം.

പരിന്ന,ിന്റെ. s. A kite.

പരിപക്വം,ത്തിന്റെ. s. Perfect maturity, or ripeness.
adj. Perfectly ripe or mature.

പരിപണം,ത്തിന്റെ. s. Capital, principal, stock. മു
തൽ ദ്രവ്യം.

പരിപതനം,ത്തിന്റെ. s. A falling, fall, alighting,
descending. വീഴ്ച.

പരിപന്ഥി ,യുടെ. s. 1. An enemy, an antagonist. ശത്രു.
2. a robber, an highway man, bandit. കള്ളൻ.

പരിപാകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Perfect maturity or ripe-
ness. പക്വത. 2. temperance, sobriety. 3. chastity.

പരിപാടി,യുടെ. s. Order, method, arrangement. ക്രമം.

പരിപാതം,ത്തിന്റെ. s. Falling, fall, alighting, de-
scending. വീഴ്ച.

പരിപാലകൻ,ന്റെ. s. 1. A protector, a benefactor,
cherisher. രക്ഷിതാവ. 2. a governor or ruler. ഭരിക്കു
ന്നവൻ.

പരിപാലനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Protection, conservation,
fostering care. 2. performance of any act. 3. government.
പരിപാലനം ചെയ്യുന്നു, 1. To protect, to cherish.

2. to perform. 3. to govern or rule.

പരിപാലിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To protect, to
cherish, to conserve, to support. 2. to perform. 3. to go-
vern, or rule.

പരിപാലിതം, &c. adj. 1. Protected, fostered, conserved.
2. performed. 3. governed.

പരിപീഡനം,ത്തിന്റെ. s. Persecution, inflicting
pain, torturing, vexing, annoying.

പരിപീഡിതം. adj. Persecuted, tortured, vexed.

പരിപീതം. adj. Drunk. പാനം ചെയ്യപ്പെട്ടത.

പരിപൂരണം,ത്തിന്റെ. s. Completion, fulness; satiety,
satisfaction. adj. Full, complete, satiated.

പരിപൂണ്ണത,യുടെ. s. Completion, fulness, satiety,
satisfaction.

പരിപൂജൻ,ന്റെ. s. 1. The Omnipresent Being,
one who fills all things. 2. one who is satisfied, satiated.

പരിപൂൎണ്ണം. adj. Complete, full, satiated, abundant,
plentiful.

പരിപൂൎത്തി,യുടെ. s. Completion, fulness; satiety, satis-
faction, abundance. പരിപൂൎത്തിവരുത്തുന്നു, To com-
plete, to satisfy.

പരിപെലവം,ത്തിന്റെ. s. A fragrant grass with a
bulbous root, Cyperus rotundus. കഴിമുത്തെങ്ങാ.

പരിപൊഷണം,ത്തിന്റെ. s. Nourishment, nourish-
ing, cherishing. പൊഷണം.

പരിപൊഷിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To nourish well,
to cherish.

പരിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Kernel of fruit, the seed of corn.
2. pulse, peas. 3. sauce, condiment.

പരിപ്പുകാരൻ, ന്റെ. s. A cook.

പരിപ്ലവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Agitation, shaking, trem-
bling. ഇളക്കം . 2. leaping in walking, as a hare, &c.

പരിപ്ലുതം. adj. Agitated, shaken, trembling. ഇളക്ക
പ്പെട്ടത.

പരിപ്ലുഷ്ടം. adj. Burnt. ചുടപ്പെട്ടത.

പരിബൎഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. Retinue, train. പരിജ
നം. 2. insignia of royalty. രാജചിഹ്നം.

പരിഭവം,ത്തിന്റെ. s. Disrespect, irreverence, con-
tempt, disregard. അവമാനം, നിന്ദ. പരിഭവിക്ക
പ്പെടുന്നു. To be disregarded, disrespected.

പരിഭവിക്കപ്പെട്ട, adj. Treated with contempt.

പരിഭവിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To contemn, to de-
spise, to disregard.

പരിഭാവം,ത്തിന്റെ. s. Disrespect ; see പരിഭവം.

പരിഭാവിതം, &c. adj. Treated with contempt, or dis-
respect, disregarded, despised. ധിക്കരിക്കപ്പെട്ടത.

[ 487 ]
പരിഭാഷ,യുടെ. s. 1. Translation, interpretation. 2. in
medicine, prognosis. 3. an appointment, agreement. നി
യമം. പരിഭാഷചൊല്ലുന്നു, To translate, to interpret.

പരിഭാഷണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Reproof, abuse, ridi–
cule, expression of censure or contempt. ധിക്കാരം. 2.
addressing, discourse, conversing. സംസാരം. 3. agree–
ment, engagement. നിയമം.

പരിഭാഷിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To converse, to
address, to discourse. സംസാരിക്കുന്നു. 2. to abuse,
to ridicule, to censure. ധിക്കരിക്കുന്നു.

പരിഭാഷിതം, &c. adj. 1. Translated, interpreted. 2.
reproved, abused, censured.

പരിഭുക്തം. adj. 1. Old. പഴയത. 2. used, impared.

പരിഭൂതം, &c. adj. Treated with contempt, or disre-
spect; disregarded, despised. നിന്ദിക്കപ്പെട്ടത.

പരിഭൂമാ. adj. Much, many. വളരെ.

പരിഭൂഷണം,ത്തിന്റെ. s. An ornament, embellish-
ment, decoration. അലങ്കാരം.

പരിഭൂഷിതം, &c. adj. Ornamented. അലങ്കരിക്കപ്പെ
ട്ടത.

പരിഭൊക്താ,വിന്റെ. s. 1. Enjoying, an enjoyer. 2.
an eater. ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ.

പരിഭ്രമം,ത്തിന്റെ. s. 1. Anxiety, care, perplexity,
flurry, confusion, embarrassment arising from joy, fear.
2. haste, hurry. 3. fear, terror. 4. turning round, twirl-
ing, revolving. 5. mistake, misapprehension, error.

പരിഭ്രമിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To be anxious, to
be perplexed, to be flurried; confused. 2. to haste, to be
in a hurry. 3. to fear, to dread. 4. to turn round.

പരിഭ്രംശം,ത്തിന്റെ. s. 1. Falling, declining from a
height or propriety. 2. excommunication, expulsion.

പരിഭ്രഷ്ടം, &c. adj. 1. Cast out, put out, driven away, ex-
communicated. ആട്ടിക്കളയപ്പെട്ടത. 2. cast or thrown
down. വീഴപ്പെട്ടത.

പരിഭ്രാജിതം, &c. adj. Elegant, splendid, radiant in or-
nament and vesture. ശൊഭിക്കപ്പെട്ടത.

പരിഭ്രാന്തി,യുടെ. s. 1. Error, mistake, ignorance. 2.
going round, whirling, revolving. 3. unsteadiness.

പരിമഗ്നം, &c. adj. 1. Plunged, dived, immersed. മു
ങ്ങിയത. 2. sunk, drowned. മുഴുകിയ.

പരിമജ്ജനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Bathing, ablution. സ്നാ
നം. 2. sinking to the bottom. മുഴുകൽ.

പരിമണ്ഡലം,ത്തിന്റെ. s. A ball, a globe, a circle.
വൃത്തം.

പരിമഥനം,ത്തിന്റെ. s. 1. The act of churning. ക
ലക്കുക. 2: killing, slaughter. കുല.

പരിമൎദ്ദനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Rubbing the body, embro-
cation. തിരുമ്മൽ. 2. rubbing, grinding, pounding, &c.
പൊടിക്കുക.

പരിമൎദ്ദിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To rub the body.
2. to rub, grind, pound, &c. അരെക്കുന്നു.

പരിമളക്കുഴമ്പ,i\ന്റെ. s. Odoriferous ointments.

പരിമളത്തൈലം,ത്തിന്റെ. s. An odoriferous oint-
ment. സുഗന്ധതൈലം.

പരിമളപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. To be fragrant.

പരിമളം,ത്തിന്റെ. s. 1. Exquisite scent or fragrance
of perfume. 2. trituration of perfumes. സുഗന്ധം.

പരിമളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be fragrant, to
smell very sweetly.

പരിമാണം,ത്തിന്റെ. s. Measure, quantity. അളവ.

പരിമാറുന്നു,റി,വാൻ. v. a. To transact various busi-
ness, to use, to employ.

പരിമാറ്റം,ത്തിന്റെ. s. Transacting business; use,
using, employing.

പരിമാൎജ്ജനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A dish of honey and
oil. 2. cleansing, cleaning. പരിമാൎജ്ജനം ചെയ്യുന്നു,
To cleanse, to clean.

പരിമി,യുടെ. s. A large round basket.

പരിമിതം, &c. adj. 1. Joined. ചെൎക്കപ്പെട്ട. 2. meted,
measured. അളക്കപ്പെട്ട.

പരിമിതി,യുടെ. s. A measure, quantity. അളവ.

പരിമിളിതം, &c. adj. Well joined, mixed, united, or
combined together. നല്ലവണ്ണം ചെൎക്കപ്പെട്ടത.

പരിമീലനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Fixed eyes. 2. death. മ
രണം.

പരിമൃജ്യം, &c. adj. To be cleansed or cleaned. ശുചി
യാക്കപ്പെടെണ്ടുന്നത.

പരിമൊദം,ത്തിന്റെ. s. Joy, pleasure. സന്തൊഷം.

പരിയപ്പാട,ിന്റെ. s. Servitude, slavery.

പരിയപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. To be enslaved, to be
in bondage.

പരിയപ്പെട്ടവൻ,ന്റെ. s. One who is enslaved, a slave.

പരിയം,ത്തിന്റെ. s. The back part of a house.

പരിരംഭണം,ത്തിന്റെ. s. Embracing, embrace. ആ
ലിംഗനം. പരിരംഭണം ചെയ്യുന്നു, To embrace.

പരിരംഭം,ത്തിന്റെ. s. An embrace, embracing ആ
ലിംഗനം.

പരിരംഭിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To embrace. ആ
ലിംഗനം ചെയ്യുന്നു.

പരിരക്ഷണം,ത്തിന്റെ. s. Protection, preservation.

പരിലാളനം,ത്തിന്റെ. s. Fondling, caressing,

പരിലാളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To fondle, to caress.

[ 488 ]
പരിവട്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. A cloth, head-band. 2. a
weaver’s yam reel.

പരിവൎജ്ജനം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. കുല.

പരിവൎജ്ജിതം, &c. adj. Killed, slain. കൊല്ലപ്പെട്ട.

പരിവൎത്തനം,ത്തിന്റെ. s. Barter, exchange. തമ്മിൽ
മാറ്റം.

പരിവൎത്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. Barter, exchange. തമ്മിൽ
മാറ്റം. 2. flight, retreat, desertion. ഒടിപ്പൊക്ക. 3. the
end of a period of the four ages, or destruction of the
world. ലൊകനാശം . 4. a chapter, a book, a canto, &c.

പരിവൎത്തിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To barter, to
exchange. തമ്മിൽ മാറുന്നു. 2. to flee, to retreat, ഒടി
പ്പൊകുന്നു.

പരിവാദകൻ,ന്റെ. s. An accuser, a plaintiff, a com-
plainant, a calumniator. ആവലാധിക്കാരൻ, അപ
വാദക്കാരൻ.

പരിവാദം,ത്തിന്റെ. s. 1. Abuse, reproach, reproof,
blame. നിന്ദ. 2. accusation, a charge. അപവാദം.

പരിവാദിനി,യുടെ. s. A lute or a Vina with seven
strings. എഴുകമ്പിയുള്ള വീണ.

പരിവാപനം,ത്തിന്റെ. s. Shaving, shearing. ക്ഷൌ
രം ചെയ്ക.

പരിവാപം,ത്തിന്റെ. s. Sowing. വിത.

പരിവാപിതം, &c. adj. 1. Shaved, shorn. ക്ഷൌരം
ചെയ്യപ്പെട്ടത. 2. sown. വിതെക്കപ്പെട്ടത.

പരിവാരം ത്തിന്റെ. s. 1. A dependant. 2. a train, a
retinue, a suite. പരിജനം.

പരിവാഹം,ത്തിന്റെ. s. An inundation, an overflow-
ing, natural or artificial; a water course or a drain to
carry off excess of water. ഒഴുക്ക.

പരിവിത്തി,യുടെ. s. An unmarried elder brother, the
younger being married. അനുജൻ വെട്ടിട്ടും താൻ
വെൾക്കാത്ത ജെഷ്ഠൻ.

പരിവൃഢൻ,ന്റെ. s. A master, owner, or superior.
അധിപൻ.

പരിവൃതം . adj. 1. Encompassed, surrounded, ചുറ്റപ്പെ
ട്ടത. 2. gained or received entirely. മുഴുവൻ ലഭിക്ക
പ്പെട്ടത.

പരിവൃത്തി,യുടെ. s. 1. Exchange, barter. തമ്മിൽ മാ
റ്റം. 2. an unmarried elder brother. പരിവിത്തി . 3.
surrounding, encompassing. വളയുക. 4. time, term.
പ്രാവശ്യം.

പരിവെത്താവ,ിന്റെ. s. A youngeർ brother married.
before his elder, ജ്യെഷ്ഠനെക്കാൾ മുമ്പിൽവെട്ടവൻ.

പരിവെദനം,ത്തിന്റെ. s. Anguish, pain, misery. അ
തിവെദന.

പരിവെദിനി,യുടെ. s. The wife of a younger brother,
the elder being unmarried. ജ്യെഷ്ഠനെക്കാൾ മുമ്പിൽ
വെട്ടവന്റെ ഭാൎയ്യ.

പരിവെഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. The disk of the sun or
moon. 2. a halo. 3. surrounding, encompassing. ചുറ്റുക.

പരിവെഷ്ടനം,ത്തിന്റെ. s. Surrounding, encompass-
ing. ചുറ്റുക.

പരിവെഷ്ടിക്കുന്നു. v. a. To surround, to
encompass, ചുറ്റുന്നു.

പരിവെഷ്ടിതം, &c. adj. Surrounded, encompassed. ചു
റ്റപ്പെട്ടത.

പരിവ്യാധം,ത്തിന്റെ. s. 1. A tree, Pterospermum
acerifolia. കൊങ്ങുമരം. 2. a sort of reed growing in
water, Calamus fasciculatus. ആറ്റുവഞ്ഞി.

പരിവ്യാപ്തം, &c. adj. Pervaded, occupied or penetra-
ted by, thoroughly and essentially. വ്യാപിക്കപ്പെട്ടത.

പരിവ്യാപ്തി,യുടെ. s. 1. Pervading, inherence, the in-
herent and essential presence of any one thing or property
in another, as of oil in sesamum seed, heat in fire, or the
deity in the universe, &c. 2. getting, obtaining, gain.
ലാഭം. 3. universal permeation, omnipresence.

പരിവ്രജ്യ,യുടെ. s. Ascetic devotion, religious austerity,
abandonment of the world. ഭിക്ഷയെടുക്കുക.

പരിവ്രാട഻,ിന്റെ. s. An individual of the last religious
order; the mendicant devotee. ഭിക്ഷു.

പരിശമനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Mental tranquillity, calm-
ness, indifference. 2. alleviation, abatement.

പരിശാന്തി,യുടെ. s. 1. Calmness, tranquillity, patience.
2. alleviation, abatement. 3. atonement, a remedy. പരി
ശാന്തിവരുത്തുന്നു, 1. To calm, to pacify, to abate, to
assuage. 2. to make an atonement.

പരിശിഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. A supplement, an appendix.
ശിഷ്ടം കൂട്ടിയത.

പരിശീലനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Practice, exercise. 2.
acquaintance. 3. experience. 4. an enquiry, investigation
or scrutiny.

പരിശുദ്ധൻ,ന്റെ. s. A pure, innocent, or holy, one.

പരിശുദ്ധം, &c. adj. 1. Holy, sacred. 2. pure, clean.
പരിശുദ്ധമാക്കുന്നു, 1. To hallow, to make holy, to
keep holy, to sanctify. 2. to make pure, clean.

പരിശുദ്ധാത്മാവ,ിന്റെ. s. The Holy Spirit.

പരിശുദ്ധി,യുടെ. s. 1. Holiness, sacredness. 2. purity,
spotlessness.

പരിശൂഷ്കം,ത്തിന്റെ. s. Meat fried first with ghee
washed well with warm water, and dressed with spice,
&c. നെയ്യിൽ വരട്ടിയ മാംസം.

[ 489 ]
പരിശെഷം,ത്തിന്റെ. s. See പരിശിഷ്ടം.

പരിശൊധനം,ത്തിന്റെ. s. Examination, enquiry,
investigation, scrutiny, research. ശൊധന.

പരിശൊധിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To examine, to
investigate, to test, to scrutinize. ശൊധനചെയ്യുന്നു.

പരിശൊഷണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Dryness, drying up.
ഉണക്ക. 2. leanness. മെലിച്ചിൽ.

പരിശൊഷിതം, &c. adj. Well dried, dried up. ഉണ
ങ്ങിയ. 2. thin, withered.

പരിശ്രമപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To be careful,
to use exertion. 2. to suffer, to be distressed, or fatigued.

പരിശ്രമം,ത്തിന്റെ. s. 1. Carefulness, labour, exer-
tion. 2. fatigue, suffering, distress.

പരിശ്രമിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be careful, to
labour, to use exertion.

പരിശ്രയം,ത്തിന്റെ. s. 1. An assembly, a meeting,
a company. സംഘം. 2. an asylum. ആശ്രയം.

പരിശ്രാന്തം, &c. adj. Overcome with distress or fatigue,
exhausted. തളരപ്പെട്ടത.

പരിശ്രാന്തി,യുടെ. s. The tate of being overcome by
fatigue, exhaustion. തളൎച്ച.

പരിശ്രാവ്യം, &c. adj. Audible, that which may be
perceived by hearing. കെൾക്കപ്പെടത്തക്കത.

പരിശ്രുതം, &c. adj. Promised. പ്രതിജ്ഞചെയ്യപ്പെ
ട്ടത.

പരിശ്ലിഷ്ടം, &c. adj Embraced. ആലിംഗനം ചെയ്യ
പ്പെട്ടത.

പരിഷ,യുടെ. s. An assembly, meeting, audience, or
congregation. ജനസമൂഹം, കൂട്ടം.

പരിഷൽ,ത്തിന്റെ. s. An assembly, meeting, audience
or congregation. സഭ, സംഘം.

പരിഷദൻ,ന്റെ. s. A spectator, one of an assembly
or congregation. കൂട്ടത്തിൽ ഒരുത്തൻ.

പരിഷ്കരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To adorn, to de-
corate, to embellish. അലങ്കരിക്കുന്നു. 2. to finish, to
polish. മിനുസമാക്കുന്നു. 3. to purify, to make clean.
വെടിപ്പാക്കുന്നു.

പരിഷ്കാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Decoration, embellishment.
അലങ്കാരം. 2. finishing, polishing. മിനുക്കുക. 3. pu-
rification, cleansing. ശുചീകരണം . 4. clearness, bright-
ness. തെളിവ.

പരിഷ്കൃതം, &c. adj. Adorned, decorated, embellished,
highly finished or polished. അലങ്കരിക്കപ്പെട്ടത.

പരിഷ്കൃതി,യുടെ. s. See. പരിഷ്കാരം.

പരിഷ്വംഗം,ത്തിന്റെ. s. Embracing, embrace. ആ
ലിംഗനം.

പരിഷ്വജിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To embrace. ആ
ലിംഗനം ചെയ്യുന്നു.

പരിസരം,ത്തിന്റെ. s. Ground on the skirts of a river
or mountain, or contiguous to a town. ഗ്രാമാദികളുടെ
അതിര.

പരിസൎപ്പം,ത്തിന്റെ. s. 1. Encompassing, surround-
ng. ചുറ്റിനടക്കുക. 2. going, proceeding. ഗമനം.

പരിസൎയ്യ,യുടെ. s. 1. Perambulation, wandering round
or about. എല്ലാടത്തും നടക്കുക. 2. near approach.
അടുത്ത വരവ.

പരിസെവനം,ത്തിന്റെ. s. Serving, service.സെ
വ.

പരിസെവിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To serve.

പരിസ്കന്ദൻ,ന്റെ. s. A foster child, one nourished
by a stranger. അന്യനാൽ വളൎക്കപ്പെടുന്നവൻ.

പരിസ്തരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. An elephant’s painted
or coloured cloth or housing. ആനപ്പുറത്ത വിരിക്കു
ന്ന വസ്ത്രം. 2. a mat, a carpet. വിരിപ്പ.

പരിസ്തൊമം,ത്തിന്റെ. s. 1. An elephant’s painted
or coloured cloth or housing. ആനപ്പുറത്ത വിരിക്കു
ന്ന വസ്ത്രം. 2. a red cloth. ചെമ്പാരിപ്പടം.

പരിസ്പന്ദം,ത്തിന്റെ. s. 1. Decoration of the hair,
with flowers, &c. പൂച്ചൂടുക. 2. train, retinue.

പരിസ്പന്ദിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To decorate the
hair, with flowers, &c. പൂച്ചൂടുന്നു.

പരിസ്രുത,യുടെ. s. Vinous or distilled liquor. മദ്യം.

പരിസ്രുതം, &c. adj. Oozed, trickled, dropped, distilled, ഇറ്റുവീഴുന്നത.

പരിസ്രുൽ,ത്തിന്റെ. s. Vinous liquor. മദ്യം.

പരിഹരണം,ത്തിന്റെ. S. 1. Disrespect, disregard.
നിന്ദ. 2. objection. 3. taking away, expiating. നീക്കു
ക, കളക.

പരിഹരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To abolish, to anni-
hilate, to blot out, to take away, to atone. നീക്കികളയു
ന്നു. 2. to throw off or away, to quit. 3. to cure, to remedy.
സൌഖ്യമാക്കുന്നു. 4. to reply, to rejoin. 5. to clear
one’s self. 6. to disregard, or reject.

പരിഹസിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To laugh at, to
mock, to ridicule, to scoff at one, to rail at. 2. to sport,
to jest.

പരിഹസിതം, &c. adj. 1. Mocked, ridiculed, railed at,
scoffed. 2. jested with.

പരിഹാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Atonement, remedy, ex-
piation, blotting out, abrogation, abolition. 2. means, ex-
pedient, pretence. ഉപായം . 3. physical treatment or
practice, cure. 4. objection, 5. reply, rejoinder, 6. pun-

[ 490 ]
ishment. 7. disregard, disrespect, rejection. ധിക്കാരം.
പരിഹാരം ചെയ്യുന്നു, See പരിഹരിക്കുന്നു.

പരിഹാരി,യുടെ. s. One who makes atonement, &c.

പരിഹാൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. A bracelet. കങ്കണം.

പരിഹാസക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A mocker, a scorner,
a ridiculer. 2. a jester, a buffoon.

പരിഹാസം,ത്തിന്റെ. s. 1. Mockery, scorn, ridicule,
laughter, raillery, 2. mirth, sport, pastime, buffoonery,
jesting, jocularity, merriment.

പരിക്ഷിപ്തം, &c. adj. Surrounded, encircled, intrench-
ed. ചുറ്റപ്പെട്ടത.

പരീതം, &c. adj. Surrounded, encompassed, intrenched.
ചൂഴപ്പെട്ടത.

പരീഭാവം,ത്തിന്റെ. s. Disrespect, disgrace, insult,
abuse. നിന്ദ, ധിക്കാരം.

പരീവൎത്തം,ത്തിന്റെ. s. Exchange, barter. തമ്മിൽ
മാറ്റം.

പരീപാദം,ത്തിന്റെ. s. Reproof, censure, abuse, ആ
ക്ഷെപം, നിന്ദ.

പരീവാപം,ത്തിന്റെ. s. 1. Shaving, shearing . ക്ഷൌ
രം ചെയ്ക. 2. a pool, a pond, a piece of water. പൊ
യ്ക. 3. a train, a retinue. പരിജനം . 4. sowing.വിത.

പരീവാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. The sheath of a sword. വാ
ളുറ. 2. a train, a retinue. പരിജനം.

പരീവാഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. A drain or channel made
to carry of water from a pond that overflows. വാച്ചാ
ൽ. 2. a natural inundation, or overflow. വെള്ളക്കവി
ച്ചിൽ.

പരീഷ്ടി,യുടെ. s. Inquiry, research, especially philo-
sophical. അന്വെഷണം.

പരീസാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Going round or about,
wandering, perambulation. സൎവത്രഗമനം. 2. near
approach. അടുത്തവരവ.

പരിഹാൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. A sword. വാൾ. 2. a
bracelet. കടകം.

പരിഹാസം,ത്തിന്റെ. s. Mirth, sport, amusement.
ക്രീഡ.

പരീക്ഷ,യുടെ. s. 1. Discrimination, investigation, ex-
amination. 2. experience. 3. proof, trial, test, experi-
ment. 4. temptation.

പരീഷകൻ,ന്റെ. s. One who investigates acutely.
നല്ലവണ്ണം ശൊധന ചെയ്യുന്നവൻ.

പരീക്ഷണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Trial, experiment. 2.
examination. പരീക്ഷ.

പരിക്ഷിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To experience. 2.
to try, to prove, to test, to examine, to sift. 3. to tempt.

പരീക്ഷിതം, &c. adj. Tried, proved, tested, examined,
tempted. പരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടത.

പരു,വിന്റെ. s. A boil, an ulcer, an abscess.

പരുക്ക,ിന്റെ. s. A scar, a mark.

പരുങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. 1. Embarrassment, perplexity,
entanglement. 2. plucking grass.

പരുങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. 1. To be embarrassed,
perplexed. 2. to pluck grass.

പരുത്ത. adj. Big, great, thick, stout.

പരുൽ. ind. Last year. കീഴാണ്ട.

പരുന്ന,ിന്റെ. s. A kite.

പരുപര. adj. Rough, rugged, sharp, harsh. This word
is sometimes merely a descriptive term. പരുപര വെ
ളുക്കുന്നു, It dawns, it begins to grow light.

പരുപരുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. n. To be rough, sharp,
harsh.

പരുപരുപ്പ,ന്റെ. s. Roughness, Sharpness, harshness,

പരുമ്പുടവ,യുടെ. s. Coarse cloth.

പരുവ,യുടെ. s. 1. A kind of parasite plant. 2. a tree-
3. a clump of bamboos.

പരുവക്കിഴങ്ങ,ിന്റെ. s. The root of the preceding.

പരുവമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. To be fit, convenient,
suitable, to be ripening, to become ripe, mature.

പരുവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Opportunity, time, proper time,
the fit season, the season of ripeness. 2. ripeness, matu-
rity. 3. youth. 4. age or condition of life. adj. 1. Ripe,
mature. 2. seansonable, opportune.

പരുഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. Harsh and contumelious
speech, abuse. 2. a tree, Xylocarpus granatum. adj. 1.
Harsh, abusive, (speech.) 2. rough, rugged, severe, cruel,
unkind. 3. variegated in colour. പരുഷം പറയുന്നു,
To speak harshly and contumeliously, to abuse.

പരുഷവാക്ക,ിന്റെ. s. 1. Harsh and contumelious
speech, abuse. 2. reproof, reproach.

പരുസ഻,ിന്റെ. s. A knot or joint in a read, bamboo,
&c. കമ്പ.

പരൂഷകം,ത്തിന്റെ. s. 1. The Parúsha tree. ചിറ്റീ
ന്ത. 2. a kind of goblin, a ghost.

പരെതൻ,ന്റെ. s. A dead or defunct person. മരി
ച്ചവൻ.

പരെതം,ത്തിന്റെ. s. 1. A corpse. ശവം. 2. a kind of
gobplin or ghost. adj. Dead, defunct. മരിച്ചത.

പരേതരാട഻,ട്ടിന്റെ. s. A name of YAMA. അന്തക
ൻ.

പരെദ്യവീ. ind. Next day, to-morrow. പിറ്റെന്നാൾ.

പരെദ്യുസ഻. ind. Next day, to-morrow. പിറ്റെന്നാൾ.

[ 491 ]
പരെഷ്ക ,യുടെ. s. A cow bearing many calves. വള
രെ പ്രസവിച്ച പശു.

പരൈധികം, &c. adj. Nourished by a stranger. അന്യ
നാൽ വളൎത്തപ്പെട്ട.

പരൊപകാരം,ത്തിന്റെ. s. Benevolence, beneficence,
kindness to strangers, hospitality. പരൊപകാരം ചെ
യ്യുന്നു, To be benevolent, or to shew kindness to stran-
gers.

പരൊപകാരി,യുടെ. s. One who is benevolent or kind
to strangers, a hospitable person.

പരൊപദ്രവം,ത്തിന്റെ. s. Vexing or annoying an-
other or a foe. പരൊപദ്രവം ചെയ്യുന്നു, To vex or
annoy another.

പരൊഷ്ണീ,യുടെ. s. 1. A bat. നരിച്ചീർ. 2. a cock-
roach. പാറ്റാ.

പരൊക്ഷജ്ഞാനം,ത്തിന്റെ. s. Knowledge of in-
visible things. അപ്രത്യക്ഷജ്ഞാനം.

പരൊക്ഷം, &c. adj. Imperceptible, invisible, unper-
ceived. അപ്രത്യക്ഷം.

പൎക്കടീ,യുടെ. s. The waved leaf fig-tree, Ficus infec-
tion. ചിറ്റാല.

പൎജ്ജനീ,യുടെ. s. A sort of curcuma, Curcuma Zan-
thorhizon. മരമഞ്ഞൾ.

പൎജ്ജന്യൻ,ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

പൎജ്ജന്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. A cloud in general. മെ
ഘം. 2. a thunder cloud. മുഴങ്ങുന്ന മെഘം. 3. the
muttering of clouds, or distant thunder. ഇടിമുഴക്കം.

പൎണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. 1. A leaf. ഇല. 2. the Plása
tree, Butea frondosa. പ്ലാശ. 3. a division or chapter of
the Védas. വെദഖണ്ഡം.

പൎണ്ണശാല,യുടെ. s. A hut made of leaves and grass,
a hermitage. ഇലക്കുടിഞ്ഞിൽ.

പൎണ്ണാശി,യുടെ. s. 1. One who eats leaves. ഇലക
ളെ ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ. 2. a goat. ആട.

പൎണ്ണാസനം,ത്തിന്റെ. s. A seat made of leaves.
ഇലകൊണ്ടുള്ള ആസനം.

പൎണ്ണാസം,ത്തിന്റെ. s. A sort of basil, Ocimum
sanctum, with small leaves. തുളസി.

പൎപ്പടകപ്പുല്ല,ിന്റെ. s. A kind of medicinal grass.

പൎപ്പടകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A thin crisp cake made of
any sort of pulse. 2. a medicinal plant with bitter leaves.

പൎപ്പടക്കാരം,ത്തിന്റെ. s. Potass.

പൎപ്പടപ്പിട്ട,ിന്റെ. s. Batter for making thin cakes.

പൎപ്പടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Umbelled Pharnaceum, Phar-
naceum Cervium ? (Lin). 2. a medicinal plant with bitter
leaves. 3. see പൎപ്പടകം 1st meaning.

പൎയ്യങ്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. A bed. കിടക്ക. 2. the thigh.
തുട.

പൎയ്യടനം,ത്തിന്റെ. s. Wandering about, roaming.
സഞ്ചാരം.

പൎയ്യന്തപൎവതം,ത്തിന്റെ. s. A hillock, or small hill.
കുന്ന.

പൎയ്യന്തഭൂ,വിന്റെ. s. Ground contiguous to the skirts
of a river, mountain, village, &c. ഗ്രാമാവസാനഭൂമി.

പൎയ്യന്തം. adv. Until, as far as, up to, near, about, around.

പൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. Neglect of enjoined or customary
observances. ആചാരഭംഗം.

പൎയ്യവസായം,ത്തിന്റെ. s. 1. End, conclusion. അ
വസാനം. 2. certainty, ascertainment. നിശ്ചയം.

പൎയ്യവസ്ഥ,യുടെ. s. Opposition, resistance, contradic
tion. വിരൊധം.

പൎയ്യസ്തിക,യുടെ. s. A bed. കിടക്ക.

പൎയ്യാണം,ത്തിന്റെ. s. A saddle, a pack saddle or
cloth serving for one. ജീനി.

പൎയ്യാപ്തം, &c. adj. 1. Obtained, gained. പ്രാപ്തം. 2.
able, adequate. പ്രാപ്തിയുള്ള. adv. 1. Willingly, readi-
ly. 2. ably, powerfully. 3. satisfactorily. 4. unwillingly.

പൎയ്യാപ്തി,യുടെ. s. 1. Willingness, readiness. ഉത്സാ
ഹം. 2. obtaining, acquiring, gain. ലാഭം. 3. preserving,
guarding. കാക്കുക. 4. warding off a blow. കൈതട
വ. 5. satisfaction, repletion, satiety. തൃപ്തി.

പൎയ്യായം,ത്തിന്റെ. s. 1. Order, arrangement, regu-
lar and methodical disposal or succession. ക്രമം. 2. man-
ner or kind. വിധം. 3. opportunity, occasion. അവസ
രം. 4. manufacture, preparation, artificial production.
നിൎമ്മാണം. 5. property of substances as bitter, cool, &c.
ഗുണം. 6. the text of a vocabulary, or the order of sy-
nonimes for any term.

പൎയ്യായശയനം,ത്തിന്റെ. s. Alternate sleeping and
watching. ക്രമത്താലുള്ള ഉറക്കവും ഉണൎച്ചയും.

പൎയ്യാഹാരം,ത്തിന്റെ. s. A piece of wood with ropes
suspended from each end placed on the shoulder for car-
rying burdens. കാവടി.

പൎയ്യുദഞ്ചനം,ത്തിന്റെ. s. A debt. കടം.

പൎയ്യുപ്തം. adj. Sown. വിതെക്കപ്പെട്ടത.

പൎയ്യെഷണ,യുടെ. s. 1. Research, investigation of
duty by reasoning. 2. inquiry or search in general. അ
ന്വെഷണം.

പൎവതകന്യക,യുടെ. s. A name of PÁRWATI. പാൎവതി.

പൎവതകാകൻ,ന്റെ. s. A raven. മലങ്കാക്ക.

പൎവതപക്ഷച്ഛിൽ,ത്തിന്റെ. s. A name of INDRA.
ഇന്ദ്രൻ.

[ 492 ]
പൎവതപുത്രി,യുടെ. s. A name of PÁRWATI. പാൎവതി.

പൎവതം,ത്തിന്റെ. s. A mountain, a hill.

പൎവതാരി,യുടെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

പൎവം,ത്തിന്റെ. s. 1. A knot, a joint in a cane, or
the limb, &c. മുട്ട. 2. a name given to certain days in
the lunar month, as the full and change of the moon.
വാവ. 3. particular periods of the year as the equinox,
solstice, &c. 4. the moment of the sun’s entering a new
sign. സങ്ക്രമം. 5. a festival, a holiday. ഉത്സവം. 6.
opportunity, occasion. അവസരം. 7. a chapter, a book,
the division of a book. അദ്ധ്യായം. 8. the name of a
book. ഭാരതം. 9. a moment, an instant. ക്ഷണം.

പൎവസന്ധി,യുടെ. s. 1. The full and change of the
moon, the junction of the 15th and 1st of a lunar fort-
night, or the precise moment of the full and change of
the moon. വാവും പ്രഥമയും കൂടുന്നത. 2. the union
of the joints. മുട്ട.

പൎശൂക,യുടെ. s. A rib. വാരിയെല്ല.

പല. adj. Many, several. പലകാലം, Often, frequent-
ly. പലനാളും, Sometimes, often times, frequently.

പലക,യുടെ. s. 1. A plank, a board in general. 2. a.
shield. 3. a seat. 4. the boards of a partition.

പലകനാക്ക,ിന്റെ. s. A rudder.

പലകപ്പയ്യാനി,യുടെ. s. A tree, Bignonia Indica.

പലഗണ്ഡൻ,ന്റെ. s. 1. A bricklayer, a plasterer.
കല്ലാശാരി. 2. a tank digger.

പലത,പലതും. adj. Many, several.

പലപല. adj. Many, several, different. പലപല വി
ചാരം, An unstable, fickle, or wavering mind.

പലപ്പൊഴും. adv. Often, frequently, constantly; repeat-
edly.

പലം,ത്തിന്റെ. s. 1. A weight of gold or silver equal
to four Carshas. കൎഷനാലകൂടിയത. 2. flesh.മാംസം.

പലങ്കഷ,യുടെ. s. 1. A plant, Ruellia longifolia. ഞരി
ഞ്ഞിൽ. 2. the long leaved Barleria, Barleria longifolia.
3. a tree. കുമ്പിൾ.

പലർ,പലരും. adj. m. &f. Many or several persons.

പലലം,ത്തിന്റെ. s. Flesh. മാസം.

പലലാശയം. s. Swelled neck, bronchocele.

പലലാശി,യുടെ. s. One who eats flesh. മാംസം ഭ
ക്ഷിക്കുന്നവൻ.

പലവക. adj. Many kinds.

പലവിധം. adj. Different or various ways or manners.

പലവും. ind. And so on, or, &c.

പലവുരു. adv. Often, frequently.

പലവൂട. adj. Frequently, often times. പലപ്രാവശ്യം.

പലവൂൎക്കധിപൻ,ന്റെ. s. A superintendant of a
district.

പലവൂഴം. adj. Often times, frequently, പല പ്രാവ
ശ്യം.

പലവ്യഞ്ജനം,ത്തിന്റെ. s. Sauce, or condiment com-
posed of many spices.

പലഹാരം,ത്തിന്റെ. s. Sweet cakes, fritters ; pastry.

പലാഗ്നി,യുടെ. s. Bile, the bilious humour. പിത്തം.

പലാണ്ഡു,വിന്റെ. s. An onion. ഉള്ളി.

പലാലം,ത്തിന്റെ. s. Straw. വൈക്കൊൽ.

പലാശം,ത്തിന്റെ. s. l. A leaf. ഇല. 2. a tree bear-
ing beautiful red blossoms, Butea frondosa. പ്ലാശവൃ
ക്ഷം. 3. a sort of curcuma, Curcuma reclinata. (Rox.)
ചെറുകച്ചൊലം. 4. a sort of mimusops, M. Kauki.
(Rox.) 5. green, the colour. പച്ചനിറം.

പലാശി,യുടെ. s. A tree in general. വൃക്ഷം.

പലിക്നീ,യുടെ. s. An old or greyheaded woman. നര
ച്ചവൾ.

പലിതം,ത്തിന്റെ. s. 1. Greyness of the hair. നര.
2. much or ornamented hair.

പലിശ,യുടെ. s. Interest, usury

പലെടത്തും,പലെടവും. adv. In many or different
places.

പല്പ,ിന്റെ. s. 1. The teeth of a saw, file, sickle, &c.
2. the web of a key.

പല്യങ്കം,ത്തിന്റെ. s. A bedstead. കട്ടിൽ.

പല്ല,ിന്റെ. s. 1. A tooth in general. പല്ലുകാട്ടുന്നു, To
grin, to laugh at, lit: to shew the teeth. 2. a tiger’s tooth.

പല്ലക്ക,ിന്റെ. s. A palanakeen or litter.

പല്ലക്കുകാരൻ,ന്റെ. s. A palankeen bearer.

പല്ലൻ,ന്റെ. s. One who has large teeth.

പല്ലവകൻ,ന്റെ. s. The paramour of a harlot. വിടൻ.

പല്ലവം,ത്തിന്റെ. s. 1. A sprout, a shoot. 2. the ex-
tremity of a brarich bearing new leaves. തളിർ.

പല്ലവിതം. adj. 1. Having new sprouts. 2. spread, ex-
tended. തളിരുള്ള.

പല്ലാങ്കുഴി,യുടെ. s. A tablet with 14 holes, for playing
at a kind of game. പല്ലാങ്കുഴിയാടുന്നു, To play at such
game.

പല്ലി,യുടെ. s. 1. A house lizard. 2. a town, a hamlet,
or small village. നഗരം, കുടി. 3. an affix to words form-
ing the name of a town. 4. a fork.

പല്ലിത്തടി,യുടെ. s. A harrow, a drag, a fake.

പല്ലിറുമ്മൽ,ലിന്റെ. s. Gnashing or grinding the teeth.

പല്ലിറുമ്മുന്നു,മ്മി,വാൻ. v. n. To gnash or grind the
teeth.

[ 493 ]
പല്ലിളി,യുടെ. s. 1. Grin, grinning. 2. snarling.

പല്ലിളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To grin. 2. to glowl,
to snarl.

പല്ലുകടി,യുടെ. s. Gnashing of teeth. പല്ലുകടിക്കുന്നു,
To gnash with the teeth.

പല്ലുകുത്ത,ിന്റെ. s. The tooth-ache.

പല്ലുളി,യുടെ. s. A tooth pick.

പല്ലെരി,യുടെ. s. The gums.

പല്വലം,ത്തിന്റെ. s. A small pond, or pool. പൊ
യ്ക.

പവനൻ,ന്റെ. s. Air, wind. വായു.

പവനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Winnowing corn. പതിർ
പിടിത്തം . 2. purity, holiness, purification. ശുദ്ധി.
adj. Pure, clean. ശൂദ്ധമുള്ള.

പവനാശനൻ,ന്റെ. s. A serpent or snake, because
serpents are said to feed on air. പാമ്പ.

പവമാനൻ,ന്റെ. s. Air, wind. വായു.

പവം,ത്തിന്റെ. s. 1.. Winnowing corn. പതിർപിടി
ത്തം. 2. purification; purifying, cleansing. ശുദ്ധി.

പവി,യുടെ. s. The thunderbolt of INDRA. ഇന്ദ്രന്റെ
വജ്രായുധം.

പവിത്രകം,ത്തിന്റെ. s. Pack thread or a rope or a
net made of it. മീൻകൂട, വല.

പവിത്രമൊതിരം,ത്തിന്റെ. s. A consecrated ring,
or one esteemed pure or holy; used in performing religi-
ous ceremonies.

പവിത്രം, &c. adj. Pure, clean, purified; in a religious
sense, it is applicable to a person who by austerity and
mortification is said to be released from all worldly pas-
sions and attachment. ശുദ്ധം. s. 1. Sacrificial grass,
Poa cynosuroides. കുശ. 2. water. വെളളം. 3. copper.
ചെമ്പ. 4. the vessel in which an Argha or libation or
oblation is presented, അൎഘ്യപാത്രം. 5. the Bahmani-
cal ord. പൂണൂൽ. പവിത്രം കൊടുക്കുന്നു, To present
a ring to be used at a religious ceremony.

പവിത്രവിരൽ,ലിന്റെ. s. The ring finger.

പവിത്രസ്ഥലം,ത്തിന്റെ. s. A holy place. ശുദ്ധ
സ്ഥലം.

പവിഴക്കൊടി,യുടെ. s. A sort of vegetable perfume.

പവിഴക്കൊമ്പ,ിന്റെ. s. A coral tree or branch.

പവിഴപ്പുറ്റ,ിന്റെ. s. A species of coral used as a
medicine.

പവിഴമണി,യുടെ. s. A coral gem or bead.

പവിഴമാല,യുടെ. s. A coral necklace, or wreath of
coral beads.

പവിഴം,ത്തിന്റെ. s. Coral.

പശ,യുടെ. s. 1. Gum in general. 2. gum resin. 3. glue,
paste. 4. profit. 5. fatness, stoutness. 6. flesh, or muscles.

പശകൻ,ന്റെ. s. A boy, a child.

പശിമ,യുടെ. s. 1. Softness, malleability. 2. pliability.

പശു,വിന്റെ. s. 1. A cow. 2. an animal in general,
a beast. 3. any living being, the life. 4. a sacrificial ani-
mal, especially a goat or sheep. 5. a subordinate deity
and one of SIVA’S followers. 6. SIVA’S vehicle or bull. 7.
a fool.

പശുക്കയറ,റ്റിന്റെ. s. 1. A string, a rope, especially
for tying cattle. 2. the bondage of the soul.

പശുക്കൂട,ിന്റെ. s. A cow-house.

പശുക്കുട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A herd of cows or cattle.

പശുദാനം,ത്തിന്റെ. s. Giving a cow in charity.

പശുപതി,യുടെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

പശുപൻ,ന്റെ. s. A cow-herd, a shepherd. ഇടയൻ.

പശുപാലൻ,ന്റെ. s. A shepherd, a cow-herd. ഇട
യൻ.

പശുപാശം,ത്തിന്റെ. s. The bondage of the soul.
ആത്മബന്ധം.

പശുപാശി,യുടെ. s. A medicine.

പശുപ്രായം, &c. ads. Brutal, having the nature of
beasts.

പശുപ്രെരണം,ത്തിന്റെ. s. Driving cattle. പശു
ക്കളെ മെയ്ക്കുക.

പശബന്ധം,ത്തിന്റെ. s. Immolating animals in
sacrifice.

പശുരജ്ജു,വിന്റെ. s. The rope or tie for fastening
cattle with. പശുക്കയറ.

പശുവത്സൻ,ന്റെ. s. The young of a cow. പശു
ക്കിടാവ.

പശുവുടയവൻ,ന്റെ. s. An owner of cattle.

പശ്ചാത്താപപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To repent.
2. to commiserate.

പശ്ചാത്താപം,ത്തിന്റെ. s. 1. Repentance, remorse,
after sorrow. 2. compassion, pity. അനുതാപം.

പശ്ചാൽ. ind. 1. After, afterwards, behind. പിമ്പുറം ,
പിന്നെ,ശെഷം. 2. westward. പടിഞ്ഞാറ.

പശ്ചാൽഗ്രീവ,യുടെ. s. The nape of the neck. പി
ടലി.

പശ്ചാൽഭാഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. The hinder part. പി
മ്പുറം. 2. thie west quarter. പടിഞ്ഞാറ.

പശ്ചിമദിൿ.,ിന്റെ. s. The west, the western quarter.
പടിഞ്ഞാറെ ദിക്ക.

പശ്ചിമഭാഗം,ത്തിന്റെ. s. The west quarter. പടി
ഞ്ഞാറുഭാഗം.

[ 494 ]
പശ്ചിമം. adj. 1. West, west-ward. പടിഞ്ഞാറ. 2.
behind, after. പിൻ.

പശ്ചിമൊത്തരം,ത്തിന്റെ. s. The north-west. പടി
ഞ്ഞാറുവടക്കെ ദിക്ക.

പശ്യൻ,ന്റെ. s. One who observes, sees. നൊക്കുന്ന
വൻ, കാണുന്നവൻ.

പഷ്ഠൌഹീ,യുടെ. s. A cow five years old with calf
for the first time. അയ്യാണ്ടിൽ ചനച്ച പശു.

പളുങ്ക,നിന്റെ. s. Crystal.

പള്ള,യുടെ. s. 1. The belly. 2. sidle. 3. a hole in the
road or in the surface of any thing. 4. a pit, a deep hole.
5. a brim, or hedge. 6. a wilderness, forest.

പള്ളം,ത്തിന്റെ. s. 1. Loss. 2. a pit, a hole.

പളളി,യുടെ. s. 1. A church, 2. a temple, a mosque. 3.
a small village, or town. 4. an affix to words forming the
name of a town; as, കാഞ്ഞിരപ്പള്ളി, കാൎത്തികപ്പള്ളി.
5. Sleep (honorific.) 6. a school. പള്ളികൊള്ളുന്നു, To
sleep, to repose, to lie down.

പള്ളിക്കട്ടിൽ,ലിന്റെ. s. A bed or couch (honorific.)

പള്ളിക്കാര,രുടെ. s. plu. The members of a congregation
or people belonging to any particular church or churches.

പള്ളിക്കാൎയ്യം,ത്തിന്റെ. An ecclesiastical affair, church
business.

പള്ളിക്കുട,യുടെ. s. An umbrella.

പള്ളിക്കുറിപ്പ,ിന്റെ. s. Sleep.

പള്ളിക്കൂടം,ത്തിന്റെ. s. A school or school room.

പള്ളിക്കെട്ട,ിന്റെ. s. Marriage (honorific.)

പള്ളിച്ചീയാൻ,ന്റെ. s. A titular name among the
Sudrás ; a palankeen bearer.

പളളിഞായൽ,ലിന്റെ. s. A bed or piece of ground
upon which rice corn or paddy is sown, the plants of
which are afterwards to be transplanted.

പളളിത്തണ്ട,ിന്റെ. s. A royal palankeen.

പള്ളിത്തെവാരം,ത്തിന്റെ. s. Daily religious duty,
or ceremony.

പള്ളിപ്പലക,യുടെ. s. A seat.

പള്ളിപ്പെൎപ്പ,ിന്റെ. s. A ceremony performed to drive
away sorcery or enchantment.

പള്ളിമാടമ്പ,ിന്റെ. s. The ceremony of investing young
princes with the sacred thread or cord.

പള്ളിമാളിക,യുടെ. s. The gallery of a church.

പള്ളിമെത്ത,യുടെ. s. A mattress.

പള്ളിയറ,യുടെ. s. A bed-chamber.

പള്ളിയറക്കാരൻ,ന്റെ. s. A chamberlain.

പള്ളിയറവിചാരിപ്പുകാരൻ,ന്റെ. s. The head or
lord chamberlain.

പള്ളിയിടവക,യുടെ. s. A parish.

പള്ളിയുറക്കം,ത്തിന്റെ. s. Sleep.

പള്ളിയൊടം,ത്തിന്റെ. s. A royal boat, or a boat in
which a rajah travels.

പള്ളിവായന,യുടെ. s. Learning, reading, study, in
struction, (honorific.)

പള്ളിവാൾ,ളിന്റെ. s. A royal sword.

പള്ളിവിളക്ക,ിന്റെ. s. A lamp.

പള്ളിവെട്ട,യുടെ. s. Hunting, chase, (honorific.)

പക്ഷകം,ത്തിന്റെ. s. A private or back-door. പിമ്പു
റത്തെ വാതിൽ.

പക്ഷക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A partial person. 2. one
who is attached to any individual or party. 3. a friend, a
sidesman, an associate, a confederate or partizan.

പക്ഷതി,യുടെ. s. 1. The first day of the hlalf moon.
ഒന്നാമത്തെപക്കം. 2. the root on insertion of a wing.
ചിറകിന്റെ മൂലം.

പക്ഷദ്വാരം,ത്തിന്റെ. s. A private or back-door. പി
മ്പുറത്തവാതിൽ.

പക്ഷപാതക്കാരൻ,ന്റെ. s. A partial person, a party
man.

പക്ഷപാതം,ത്തിന്റെ. s. Partiality, pre-possession,
prejudice. പക്ഷപാതം കാണിക്കുന്നു, To act with
partiality. പക്ഷപാതംകൂടാതെ, Without partiality,
indiferently.

പക്ഷപാതി,യുടെ. s. A partial person, a partizan, a
party man, a sidesman.

പക്ഷഭാഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. The side or flank of an
elephant. പക്ക. 2. the side in general.

പക്ഷഭെദം,ത്തിന്റെ. s. Partiality, prejudice.

പക്ഷമൂലം,ത്തിന്റെ. s. The root or articulation of
a wing. ചിറകിനടി.

പക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. The bright, or dark, half of
the lunar month. 2. a wing. ചിറക. 3. the feathers of
an arrow. 4. a side, or flank. 5. a side or party. 6. parti-
ality. 7. an argument; a position advanced, or to be
maintained. 8. rejoinder, reply, contradiction, opposition.
9. a class or tribe. 10. the subject of an inference. 11.
alternative. 12. opinion, sentiment. 13. affection, paren-
tal kindness, filial love; good will. 14. (in composition
with words signifying hair,) quantity, as കെശപക്ഷം,
much or abundant hair, &c.

പക്ഷവാതക്കാരൻ,ന്റെ. s. A paralytic.

പ.ക്ഷവാതം,ത്തിന്റെ. s. Palsy, paralysis,

പക്ഷവാദം,ത്തിന്റെ. s. Partiality, pre-possession.

പക്ഷവാദി,യുടെ. s. A partial person, a partizan.

[ 495 ]
പക്ഷവാഹനൻ,ന്റെ. s. A bird. പക്ഷി.

പക്ഷാഘാതം,ത്തിന്റെ. s. Paralysis. പക്ഷവാതം.

പക്ഷാന്തം,ത്തിന്റെ. s. The fifteenth and last day
of either half moon, new or full moon. വാവ.

പക്ഷാന്തരം,ത്തിന്റെ. s. The opinion of a party. പ
ക്ഷഭെദം.

പക്ഷി,യുടെ. s. A bird.

പക്ഷിണീ,യുടെ. s. 1. A night and two days. ഒരുരാ
വും രണ്ടുപകലും. 2. a bird. പക്ഷി. 3. an arrow.
അമ്പ. 4. a hen, or female bird.

പക്ഷിപിടിക്കുന്നവൻ,ന്റെ. s. A fowler.

പക്ഷിബാധ,യുടെ. s. A disease of children, a be-
coming emaciated, supposed to be occasioned by some
ominous bird flying over their head.

പക്ഷിരാജൻ,ന്റെ. s. 1. A name of Garuada. ഗരു
ഡൻ. 2. a Brahmanee kite. പരിന്ന.

പക്ഷിവെട്ട,യുടെ. s. Fowling, bird catching.

പക്ഷിവെട്ടക്കാരൻ,ന്റെ. s. A fowler.

പക്ഷിശാല,യുടെ. s. A nest or aviary. പക്ഷിക്കൂട.

പക്ഷെ. part. Probably, perhaps.

പക്ഷ്മം,ത്തിന്റെ. s. 1. The eye-lash. കണ്ണിന്റെ
രൊമം. 2. the filament of a flower. പൂവിന്റെ അല്ലി.
3. the point of a thread. നൂലിന്റെെ തുമ്പ. 4. great in-
spection.

പക്ഷ്മളം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding 1st meaning.

പഴകൽ,ലിന്റെ. s. See പഴക്കം.

പഴകുന്നു,കി,വാൻ. v. n. 1. To grow old. 2. to be ac-
quainted with, to be accustomed or used to. 3. to be sea-
soned. 4. to be spoiled. പഴകിപൊകുന്നു, To become
used or worn.

പഴക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Age, oldness. 2. practice, habit,
acquaintance, familiarity. adj. 1. Old, aged. 2. acquaint-
ed with, being accustomed to.

പഴക്കാ,യുടെ. s. Fruit almost ripe.

പഴക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To practice any things to
accustom or inure one’s self to any thing.

പഴനിലം,ത്തിന്റെ. s. 1. Land cultivated every other
year. 2. land lying long waste.

പഴനെല്ല,ിന്റെ. s. Old rice corn.

പഴപ്രഥമൻ,ന്റെ. s. Plantain fritters.

പഴമ,യുടെ. s. 1. Antiquity, oldness, old times. 2. old-
age. 3. knowledge of ancient customs. 4. acquaintance,
experience.

പഴമക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. An old man. 2. one acquaint-
ed with ancient customs, and usages, a man of experience,
one of long practice.

പഴമുണ്പാല,യുടെ. s. A tree, Mimusops kauki. (Rox.)

പഴമൂട,ിന്റെ. s. Seed, &c. left in the ground and grow-
ing the following year.

പഴം,ത്തിന്റെ. s. 1. The fruit of any plant or tree,
ripe fruit. 2. old age. adj. 1. Old. 2. ancient. പഴങ്ക
ഞ്ഞി, Rice conjee made over night for breakfast. പഴ
ഞ്ചീല, Old cloth. പഴഞ്ചൊല്ല, An old saying, a pro-
verb, ancient language. പഴഞ്ചൊറ, Boiled rice, kept
over night for breakfast. പഴന്തുണി, An old cloth. പ
ഴംപുളി, Old tamarinds of last year’s growth.

പഴയ. adj. Antique, ancient, old, stale, decayed, torn.
പഴയതാകുന്നു, To be or become old.

പഴയരി,യുടെ. s. Rice of old rice corn.

പഴവൻ,ന്റെ. s. An ancestor, forefather, father, &c.
(honorific.)

പഴി,യുടെ. s. 1. Fault, guilt. 2. false accusation. 3. a-
buse, censure. 4. hatred, inducing revenge, detestation,
vengeance, revenge. 5. aspersion, slander.

പഴിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To hate, to detest, to ab-
hor, to abominate.

പഴിദൊഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. Aspersion, slander, false
accusation. 2. guilt, fault.

പഴിവാക്ക,ിന്റെ. s. 1. False accusation, aspersing,
slandering. 2. abusive language.

പഴുക്കാ,യുടെ. s. 1. A ripe betel-nut. 2. fruit put in
straw, &c. to ripen. 3. a reddish colour.

പഴുക്കാപ്പുലി,യുടെ. s. A kind of leopard with black
spots on the skin.

പഴുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. n. 1. To ripen, or grow ripe,
to become mature. 2. to become red hot. 3. to grow bad,
to spoil, to decay; to be decomposed. 4. to suppurate,
to grow to puss, to apostemate. 5. to become temperate,
mild, &c. പഴുക്കവെക്കുന്നു, To put fruit in straw, &c.
to ripen. പഴുക്കച്ചുടുന്നു, To roast or toast a thing well,
to make red hot.

പഴുത,ിന്റെ. s. 1. A hole or opening. 2. opportunity,
occasion. 3. time. 4. excuse. 5. means, remedy.

OLJY0903m, M, nonb. v. n. 1. To be useless, fruit-
less, unprofitable. 2. to fail of success.

പഴുതാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To make useless, un-
profitable, to make of none effect.

പഴുതിൽ,പഴുതെ. adv. In vain, uselessly, unprofitably.

പഴുത്ത. adj. 1. Ripe, mature. 2. red hot. 3. suppurated,
apostemated. 4. spoiled, decayed. 5. mild, soft, temperate.

പഴുപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Ripening, ripeness, maturing, ma-
turity. 2. the state of being red hot. 3, cauterization. 4.

[ 496 ]
suppuration, the ripening of the matter of a tumour or
boil into puss, apostemation. 5. mildness, softness. 6.
practice, use, custom.

പഴുപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To ripen, to mature.
2. to heat, to make red hot. 3. to cauterize. 4. to sup-
purate, to generate puss or matter. 5. to accustom, to use,
to habituate ; to inure one to any thing.

പറ,യുടെ. s. 1. A measure of capacity, a parah. 2. a
drum in general, a tambour. 3. a circle. 4. the disk of
the moon. 5. a Pariah. പറയടിക്കുന്നു, To publish by
sound of drum or tambour.

പറക്കൽ,ലിന്റെ. s. Flying, flight, haste, quickness,
swiftness.

പറക്കള്ളി,യുടെ. s. 1. The wife of a Pariah. 2. a wo-
man of that class.

പറക്കുടി,യുടെ. s. A Pariah village, or hut.

പറക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ. v. n. To fly, to pass through
the air; to pass away; to pass swiftly, to move with rapi-
dity, to run very swiftly, as a horse. പറന്നുപൊകു
ന്നു, To fly away, to run off quick.

പറക്കുംകൂത്ത,ിന്റെ. s. An exhibition from a great
height of the figure of Garuda at a festival, a kind of
show.

പറക്കൊട്ട,യുടെ. s. 1. A basket or vessel holding a-
bout a parah in measure. 2. a basket used in measuring
rice corn.

പറങ്കി,യുടെ. s. A Frank, a Feringhi; chiefly applied to
Portuguese.

പറങ്കിക്കാരൻ,ന്റെ. s. A Portuguese man.

പറങ്കിച്ചക്ക,യുടെ. s. The pine apple, Bromelia ananas.

പറങ്കിത്താഴ,ിന്റെ. s. A kind of lock.

പറങ്കിപ്പാഷാണം,ത്തിന്റെ. s. Sublimate mercury.

പറങ്കിപ്പുണ്ണ,ിന്റെ. s. The venereal disease.

പറങ്കിപ്പൂട്ട,ിന്റെ. s. A kind of lock with a long bar
attached to it.

പറങ്കിമാവ,ിന്റെ. s. The Cashew nut tree, Anacardi-
um occidentale.

പറങ്കിമുളക,ിന്റെ. Chillie or cayanne pepper, Cap-
sicum frutescens. (Lin.)

പറങ്കിയണ്ടി,യുടെ. s. The nut of the Cashew tree.

പറങ്കിവാക്ക,ിന്റെ. s. The Portuguese language.

പറങ്കിവെർ,രിന്റെ. s. China root, Smilax China.

പറങ്കിസ്സാമ്പ്രാണി,യുടെ. s. Olibanum, Boswellia
serrata. (Rox.)

പറച്ചി,യുടെ. s. 1. The wife of a Pariah. 2. a woman
of that class.

പറച്ചുണ്ട,യുടെ. s. A sensitive plant, Mimosa pudica.

പറച്ചെരി,യുടെ. s. A Pariah village.

പറട്ട. adj. Abominable, base, vile.

പറണ്ട. s. The Numidian crane, a teal.

പറത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. c. To cause to fly, &c.

പറപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. The causal form of
പറക്കുന്നു.

പറമാടം,ത്തിന്റെ. s. The hut or house of a Pariah.

പറമ്പ,ിന്റെ. s. 1. A compound, a garden. 2. dry or
firm ground in opposition to low paddy land. 3. a spot
of ground prepared by art, or drained and raised.

പറമ്പുപാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. Rent of gardens, compounds,
or dry land.

പറയൻ,ന്റെ. s. A Pariah, a man of the lowest caste,
a Chandala.

പറയി,യുടെ. s. 1. The wife of Pariah. 2. a woman of
that class.

പറയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. To say, to speak, to tell.
പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്നു, 1. To advise. 2. to instigate.പ
റഞ്ഞുതീൎക്കുന്നു, To settle, to decide. പറഞ്ഞുവെക്കു
ന്നു, To enter into an agreement. പറഞ്ഞുകാണിക്കു
ന്നു, To shew how to do any thing, to show; to point out,
to relate. പറഞ്ഞു വിലക്കുന്നു, To forbid, to prohibit.

പറയൊന്ത,ിന്റെ. s. A flying dragon.

പറവ,യുടെ. s. A bird in general.

പറവജാതി,യുടെ. s. The feathered kind or tribe.

പറവാശി,യുടെ. s. Overplus or deficiency in measur-
ing grain, &c.

പറിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To pluck, to pull off, to
gather leaves, fruits, flowers, &c., to pull out. 2. to take
away by force, to rob, to spoil. 3. to weed. 4. to dig up.
5. to separate, to put asunder.

പറിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Plucking, pulling off, gathering
fruits, flowers, &c. pulling out. 2. taking away by force,
robbery, spoiling, pillage, depradation.

പറിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To be plucked off, to
be pulled out or up. 2. to get loose. 3. to be broken. 4.
to be separated, divided.

പറുപറെ. adj. With a scratching sound as of tearing
cloth, &c., roughly.

പറ്റ,ിന്റെ. s. 1. Love, friendship. 2. desire. 3. pro-
priety, fitness. 4. disgrace. 5. loss, damage. 6. effect, or
taking effect. 7. sticking to, adhering. 8. receipt, receiv-
ing, taking. 9. embezzlement. 10. joining, uniting. 11.
arrival. 12. an application to assuage pain. 13. moisten-
ing, or wetting the hand, &c. for the purpose of taking

[ 497 ]
better hold of any thing. 14. intoxication, drunkenness.
15. experience, acquaintance. 16. relationship. 17. consi-
dering, purposing, 18. reliance, dependance, confidence.
19. diligence, activity. 20. fruitfulness, production. 21.
firmness. 22. deceit. 23. sharpness. 24. a thin piece of wood
fixed into the centre of two planks to hold them fast
together.

പറ്റപ്പറ്റെ. ind. Just sufficient, just enough and no-
thing over.

പറ്റലർ,രുടെ. s. plu. Enemies. ശത്രുക്കൾ.

പാറ്റാണി,യുടെ. s. An iron-nail pointed at both ends
for joining boards together.

പറ്റി. part. & postposition. About, concerning, respecting,
for the sake of.

പറ്റിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To cause to touch,
to unite, to join. 2. to stick, to paste, to glue together.
3. to light, or set on fire.

പറ്റിരിമ്പ,ിന്റെ. s. Tongs, a cramp iron.

പറ്റിൽ. part. By, with.

പറ്റുകടുക്കൻ,ന്റെ. s. An ear-ring.

പറ്റുകൊടിൽ,ലിന്റെ. s. A pair of tongs.

പറ്റുചീട്ടി,യുടെ. s. A written receipt.

പറ്റുതല,യുടെ. s. The sharp edge of a knife, &c.

പറ്റുതാഴ, ിന്റെ.s. A box lock, &c.

പറ്റുന്നു,റ്റി,വാൻ. v. a. & n. 1. To receive, to take,
to lay hold of, to apprehend. 2. to stick, to adhere to. 3. to
unite, to join or be joined. 4. to touch, to come in con-
tact with. 5. to infect, to be contagious. 6. to be attack-
ed by insects. 7. to take fire. 8. to be proper, fit. 9. to
be disgraced. 10. to take effect. 11. to embezzle. 12. to
arrive. 13. to apply any thing to assuage pain. 14. to
hide, to conceal one’s self, to abscond. 15. to be intoxi-
cated. 16. to be related to. 17. to consider, to purpose.
18. to understand, or to effect the mind. 19. to be dili-
gent, to use effort. 20. to accompany, to adhere. 21. to
be sufficient, to suffice.

പറ്റുപടി,യുടെ. s. 1. Amount received. 2. amount
embezzled.

പറ്റുമാനം,ത്തിന്റെ. s. See പറ്റുപടി.

പാ,യുടെ. s. 1. A mat in general. 2. a sail.

പാകക്കെട,ിന്റെ. s. 1. Immaturity. 2. a state of be-
ing spoiled by being over ripe, or in cooking by being
either over-done or under-done. 3. unpleasantness, dis-
relish. 4. unseasonableness, unfavourableneness. 5. in-
temperance. 6. insufficiency. 7. unsuitableness. 8. trans-
gression of the proper regimen. 9. missing the proper

time or temperature; spoiling a dish by seasoning, it too
much or too little.

പാകത,യുടെ. s. See, പാകാം.

പാകൻ,ന്റെ. s. A lemon. ഒരു അസുരൻ.

പാകപ്പിഴ,യുടെ. s. See പാകക്കെട.

പാകഭാജനം,ത്തിന്റെ. s. A vessel in which any
thing is dressed, a saucepan, a boiler. കലം.

പാകമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To come to maturity,
to be or become ripe. 2. to be cooked. 3. to be duly
tempered, to be seasoned, to be fit.

പാകമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To ripen or make
ripe, to mature. 2. to cook, to dress victuals. 3. to bring
to a due temperature, to temper, to season, to make fit.

പാകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Maturity, natural or artificial,
as the state of being cooked or ripened. 2. the young of
any animal. 3. boiling, cooking. 4. chastity, temperance.
5. opportunity, seasonable time. 6. proper temperature,
degree of inspissation of liquids, &c. 7. order. 8. fitness,
propriety, suitableness. 9. agreeableness, pleasure. 10.
relish. 11. calmness, calm. 12. softness, pliableness, gentle-
ness. 13. use. 14. relief, ease, abatement. 15. allurement.
പാകം ചെയ്യുന്നു, 1. To cook, to dress victuals. 2. to
ripen, to mature. പാകം തെറ്റുന്നു, To miss the proper
time or temperature, to spoil any dish by seasoning it too
much or too little, or by boiling it too much or too little.

പാകലം,ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of costus, Costus spe-
ciosus. കൊട്ടം. 2. fever in an elephant. ആ നക്കുള്ള
ജ്വരം.

പാകശാല,യുടെ. s. A kitchen. അടുക്കള.

പാകശാസനൻ,ന്റെ. s. INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

പാകശാസനി,യുടെ. s. The son of INDRA. ഇന്ദ്ര
ന്റെ പുത്രൻ.

പാകശീലൻ,ന്റെ. s. 1. A cook. പാചകൻ. 2. a
person of a mild, temperate, gentle, disposition.

പാകസ്ഥാനം,ത്തിന്റെ. s. A kitchen. അടുക്കള.

പാകാരി,യുടെ. s. A name of INDIA. ഇന്ദ്രൻ.

പാകിയനൂൽ,ലിന്റെ. s. Yarn warped, the warp.

പാകുന്നു,കി,വാൻ. v. a. 1. To sow seal thickly for
producing plants to be transplanted. 2. to lay things re-
gularly on the ground.

പാക്ക, ിന്റെ. s. 1. Betel or areca nut, in a raw or un-
boiled state. 2. planting or sowing seed thickly for the
purpose of raising plants. 3. a bed of plants for trans-
planting.

പാക്കനാർ,രുടെ. s. The name of a Pariah who was a
very learned man.

[ 498 ]
പാക്കലം,ത്തിന്റെ. s. 1. A vessel to boil milk in. 2.
a churn.

പാക്കാൽ,ലിന്റെ. s. The warp dipped in rice starch.

പാക്കുഞാറ഻,റ്റിന്റെ. s. Young plants of rice corn or
paddy in a fit state for being transplanted.

പാക്കുനിലം,ത്തിന്റെ. s. Land on which rice corn is
sown thickly, the plants of which are afterwards to be
transplanted.

പാക്കുരു,വിന്റെ. s. An eruption on the body of suck-
ing infants.

പാക്കുവെട്ടി,യുടെ. s. A betel knife, or scissors for
cutting Areca nuts.

പാക്കുഴ. s. A milk pail.

പാക്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Billoben, a medicinal salt, im-
pregnated with iron. ചമച്ച ഉപ്പ. 2. a decoction. ക
ഷായം. 3. any thing cooked. വെവിച്ചത. adj. 1. Pro-
per, fit, agreeable, suitable, good, well. 2. seasonable, op-
portune. 3. expedient. 4. serviceable, useful.

പാങ്ങ,ിന്റെ. s. 1. Propriety, fitness, agreement, suit-
ableness. 2. opportunity, season, 3. means, remedy. 4.
method, way, an expedient. 5. partiality, side, party.
6. assistance. 7. convenience, 8. excuse. 9. subjection.
പാങ്ങുപറയുന്നു, To speak with partiality, to excuse
for. പാങ്ങുണ്ടാകുന്നു, To be a means, remedy, way,
method. പാങ്ങുണ്ടാക്കുന്നു, To provide a means, re-
medy, expedient, way, method.

പാങ്ങാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To be proper, fit,
suitable, to agree. 2. to be opportune, convenient, season-
able. 3. to be expedient. 4. to be of service, to be useful.

പാങ്ങാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To fit, to suit or
make suitable. 2. to remedy, to provide an expedient. 3.
to make useful.

പാങ്ങുകെട,ിന്റെ. s. 1. Unfitness, unsuitableness. 2.
unseasonableness, unfavourableness. 3. uselessness. 4. in-
convenience.

പാചകൻ,ന്റെ. s. A cook, a baker. വെപ്പുകാരൻ,
അടുക്കളക്കാരൻ.

പാചകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Cooking, maturity. 2. the
bile which assists in digestion. 3. a digestive. ദഹനം.

പാചകീ,യുടെ. s. A female cook. അടുക്കളക്കാരി.

പാചനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A medicinal preparation; a
decoction, &c. of various simples together. കഷായം. 2.
digestion. ദഹനം.

പാച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Running with force, rush,
rushing, a strong current. 2. assault; butting, springing
upon.

പാച്ചിറാക,ിന്റെ. s. A kind of small shark.

പാച്ചുണങ്ങ,ിന്റെ. s. White spots on the skin.

പാച്ചുണ്ട,യുടെ. s. A white sort of prickly night-shade. .

പാച്ചുര,യുടെ. s. A white kind of gourd.

പാച്ചൊറ,റ്റിന്റെ. s. Food made by boiling milk and
rice together.

പാച്ചൊറ്റി,യുടെ. s. A tree, the bark of which is used
in dyeing, Symplocos racemosa.

പാഞ്ചജന്യദ്ധ്വനി,യുടെ. s. The sound of a conch.

പാഞ്ചജന്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. CRISHNA’S conch or shank.
കൃഷ്ണന്റെ ശംഖ. 2. any conch. ശംഖ. 3. a name of
fire. അഗ്നി.

പാഞ്ചാലൻ,ന്റെ. s. The sovereign of Pánchála.

പാഞ്ചാലം,ത്തിന്റെ. s. 1. One of the fifty six coun-
tries of Pauránical geography. 2. a company or associa-
tion of artificers, viz. the carpenters, weavers, barbers,
washermen, and shoemakers.

പാഞ്ചാലി,യുടെ. s. A name of Draupadi, the wife of
the five Pandu princes. ദ്രൌപദി.

പാഞ്ചാലിക,യുടെ. s. A doll, a puppet. പാവ.

പാഞ്ചി,യുടെ. s. A gold coin of the value of five Rupees.

പാട഻. ind. A vocative particle, Oh! ഹെ.

പാട,ിന്റെ. s. 1. Suffering, distress, misfortune, pain.
2. work, labour, industry. 3. manner, mode. 4. party,
side. 5. side, flank, 6. time, occasion. 7. subjection. s.
a mark. 9. the mark of a stripe, a scar, a cicatrix. 10.
computation, as applied to number, weight, measure,
extent, or value. 11. arrest, molestation. 12. order, ar-
rangement. 13. tune, term. 14. fitness, capability. 15.
remedy, means, way, 16. quality, nature, excellence in
which sense it is often added to other words, as പണ
യപ്പാട, അരുളപ്പാട,നമ്പൂതിരിപ്പാട, ഇത്യാദി. 17.
situation, posture. 18. place, space, distance. 19. trouble,
wearisomeness, teazing. 20. torture. 21. business, con-
cern. പാടാകുന്നു, To be of a party. പാടാക്കുന്നു 1.
To bring to one’s party. 2. to order, to arrange. പാടു
പാൎക്കുന്നു, To arrest, to seize, to detain, to stop. പാടു
വീഴുന്നു, To be indented, to be marked, scarred.

പാട,യുടെ. s. 1. Scum, skummings, froth, foam, barm
&c., the upper part of any infusion in a state of boiling or
ferment, that which rises to the top of any liquor. 2. the
name of a plant, or vine. Cissampelos hexandra. 3. the
rheum of the eyes. 4. the green stuff produced in stag-
nant water. 5. the outer skin of some fruits. പാടചൂടു
ന്നു, Scun to form.

പാടകം,ത്തിന്റെ. s. An anele ring worn by women.

[ 499 ]
പാടക്കിഴങ്ങ,ിന്റെ. s. The root of the പാട plant, a
kind of gentian.

പാടച്ചരൻ,ന്റെ. s. A thief, a robber. കള്ളൻ.

പാടച്ചരം,ത്തിന്റെ. s. Theft, robbery. മൊഷണം.

പാടനം,ത്തിന്റെ. s. A rent, a tear; rending, tearing,
പിളൎപ്പ.

പാടം,ത്തിന്റെ. s. 1. A multitude of corn fields. 2. beat-
ing new cloth to make it smooth. പാടം ചെയ്യുന്നു, To
beat new cloth.

പാടല,യുടെ. s. The trumpet flower tree, or the flower,
Bignonia suae-olens. വെൺപാതിരി.

പാടലം,ത്തിന്റെ. s. 1. Pale red, pink colour ; rose colour.
2. rice ripening in the rains. adj. Of a pale red colour.

പാടലവൎണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. Pale red, pink, or rose
colour. adj. Of a pink, pale red, or rose colour.

പാടലി,യുടെ. s. 1. The trumpet flower tree, or the
flower. വെൺപാതിരി. 2. rice ripening in the rains.

പാടവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Cleverness, talent. സാമ
ത്ഥ്യം. 2. health. ആരൊഗ്യം. 3. eloquence. വാക്സാമ
ൎത്ഥ്യം. adj. Clever, sharp, dexterous. സാമൎത്ഥ്യമുള്ള.

പാടവികൻ,ന്റെ. s. 1. A cunning, crafty, fraudulent
person. ഉപായി. 2. a clever, dexterous man.സമൎത്ഥൻ.

പാടി,യുടെ. s. A tune. ഒരു രാഗം.

പാടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To cause to sing. 2. to
lay flat. പാടിച്ചവെക്കുന്നു, To lay flat.

പാടിച്ച. adj. Flat, even.

പാടിതം, &c. adj. Torn, broken, divided. പിളൎക്കപ്പെട്ടത.

പാടിയുണൎത്തുന്നവൻ,ന്റെ. s. A bard whose duty
it is to awaken a prince or chief at dawn with music or
song.

പാടീ,യുടെ. s. A sort of fish described as having many
teeth. ഒരു വക മീൻ.

പാടീരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sandal, a cosmetic, or perfume.
ചന്ദനക്കൂട്ട. 2. a field. കണ്ടം. 3. a sieve, a cribble.
ചല്ലട.

പാടുകെട,ിന്റെ. s. 1. Labour, difficulty. 2. opposition,
obstruction. 3. unfitness, incapability.

പാടുന്നു,ടി,വാൻ. v. a. 1. To sing, to warble. 2. to
ring, or sound.

പാടുപെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. 1. To afflict, to
torture. 2. to trouble, to weary, to teaze.

പാടുപെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To be industrious,
labourious, to work hard. 2. to suffer pain.

പാടെ. adv. 1. wholly, entirely. 2. straight, orderly.

പാട്ട഻,ിന്റെ. s. 1. Vocal music, a song, singing. 2. a
poem, a hymn. പാട്ടുപാടുന്നു, To sing a song or hymn.

പാട്ട,യുടെ. s. A lump of cow dung: also കുന്തി.

പാട്ടക്കണ്ടം,ത്തിന്റെ. s. Rented corn fields.

പാട്ടക്കാണം,ത്തിന്റെ. s. Rent, tax.

പാട്ടക്കാരൻ,ന്റെ. s. A tenant, one who rents land,
or holds land by paying rent.

പാട്ടക്കുടിശ്ശിക,യുടെ. s. Arrears of rent.

പാട്ടക്കുറി,യുടെ. s. A receipt for rent paid.

പാട്ടച്ചീട്ട,ിന്റെ. s. 1. A writing or kind of lease given
to a tenant by the landlord. 2. also a written agreement
given by the tenant to the landlord to pay a certain a-
mount of rent.

പാട്ടനിലം,ത്തിന്റെ. s. Land which is rented out.

പാട്ടനെല്ല,ിന്റെ. s. Rent paid in kind, or rice corn.

പാട്ടപ്പറ,യുടെ. s. A large measure or parah used in
measuring seed-corn, the produce, and the rent.

പാട്ടപ്പറമ്പ,ിന്റെ.s. A garden rented out to another.

പാട്ടപ്രവൃത്തി,യുടെ. s. 1. The office of a bailiff, or rent
gatherer to a temple. 2. the office of a victualler.

പാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Rent, tax. 2. hire. 3. contract.
പാട്ടത്തിന എല്പിക്കുന്നു, To rent, or let to a tenant.

പാട്ടയൊല,യുടെ. s. A lease.

പാട്ടയൊലക്കരണം,ത്തിന്റെ. s. A lease.

പാട്ടാളി,യുടെ. s. 1. One who gathers the rent of lands
belonging to a pagoda. 2. a victualler at a temple.

പാട്ടി,യുടെ. s. The wife of a tailor.

പാട്ടിൽ. adv. In subjection, in one’s possession. പാട്ടി
ലാക്കുന്നു, 1. To bring over to one’s party. 2. to make
straight. 3. to get possession of.

പാട്ടുകാരൻ,ന്റെ. s. A singer, a songster.

പാഠകക്കാരൻ,ന്റെ. s. A lecturer, a preacher, a public
reader of the Puránas or other sacred books.

പാഠകക്കൈ,യുടെ. s. Attitude, or motion of the hands
in speaking or lecturing.

പാഠകൻ,ന്റെ. s. 1. A lecturer, a preacher, a public
reader of the Puránas or other sacred books. 2. a spi-
ritual preceptor.

പാഠകം,ത്തിന്റെ. s. A lecture, a sermon. പാഠകം
പറയുന്നു, To lecture publicly, to preach.

പാഠകശാല,യുടെ. s. A College, a school.

പാഠമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To learn, to learn
by heart. 2. to acquire a habit, to imitate, or copy the
manners of another.

പാഠം,ത്തിന്റെ. s. 1. A lesson. 2. reading, perusal in
general. 3. studying the Védas, or scriptures considered
as one of the five sacraments of the Hindus. ബ്രഹ്മയ
ജ്ഞം. 4. acquirement. പാഠം ചൊല്ലുന്നു, To repeat,

[ 500 ]
or rehearse lesson. പാഠംകെൾക്കുന്നു, To hear a les-
son, to examine. പാഠം കെൾപ്പിക്കുന്നു, To cause to
repeat a lesson, to cause to hear a lesson.

പാഠാ,യുടെ. s. 1. A plant, commonly Acnidhti. പാട.
2. the lance-leaved Sida, Sida lanceolata. (Retz.)

പാഠി,യുടെ. s. A plant, Plumbago zeylanica. കൊടു
വെലി.

പാഠീനം,ത്തിന്റെ. s. Sheat fish, Silurus pelorius.
(Buch. MSS.) എട്ടമീൻ.

പാണത്തി,യുടെ. s. The wife of a tailor.

പാണൻ,ന്റെ. s. 1. A tailor. 2. a person belonging
to a certain tribe.

പാണൽ,ലിന്റെ. s. A medicinal plant, Limonia or
Glycosmis.

പാണി,യുടെ. s. 1. The hand. 2. a musical instrument.
പാണികൊട്ടുന്നു, 1. To clap the hands. 2. to beat the
last named musical instrument.

പാണിക,യുടെ. s. 1. A sort of spoon, or ladle. തവി.
2. a paddle. തുഴ.

പാണിഗ്രഹണം,ത്തിന്റെ. s. Marriage, or wedding.
പാണിഗ്രഹണം ചെയ്യുന്നു, To marry.

പാണിഗ്രഹീതി,യുടെ. s. A bride ; one wedded ac-
cording to the ritual. ഭാൎയ്യ.

പാണിഘൻ,ന്റെ. s. A drummer, one who plays
on a tabor, &c. with his hands. കൈത്താളക്കാരൻ.

പാണിതലം,ത്തിന്റെ. s. The palm of the hand. ഉള്ള
ങ്കൈ.

പാണിനി,യുടെ. s. The proper name of the author of
a Sanscrit. Grammar.

പാണിനീയസൂത്രം,ത്തിന്റെ. s. A work containing
the first principles or rules of Grammar by Pánini.

പാണിനൃമാനം,ത്തിന്റെ. s. The measure of a man
equal in height to which he reaches with both arms ele-
vated and fingers extended. ഒരാളുംകയ്യുമുള്ള അളവ.

പാണിന്ധമം,ത്തിന്റെ. s. 1. Blowing through the
hands. 2. a clapping of the hands. കൈകൊട്ട. 3. a
bellows. ഉലത്തുരുത്തി.

പാണിപാദം,ത്തിന്റെ. s. The hands and feet.

പാണിപിടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To beat a
kind of tabor. 2. to marry. 3. to take hold of the hand.

പാണിപീഡനം,ത്തിന്റെ. s. Marriage. വിവാഹം.

പാണിവാദൻ,ന്റെ. s. A drummer, one who plays on
a drum or tabor with the hand. കൈത്താളക്കാരൻ.

പാണ്ട,ിന്റെ. s. 1. A. white, or yellowish mark or spot
on the body. 2. piebald. 3. the white leprosy.

പാണ്ടൻ,ന്റെ. s. One who has yellowish white spots

on his skin : also one who has the white leprosy. adj. of
various colours, piebald.

പാണ്ടി,യുടെ. s. 1. The Pándya country in the south-
ern part of the Indian peninsula, comprehending part of
the modern Tamul provinces. 2. a cow of various colours.
3. a raft, a float.

പാണ്ടിത്തളിക,യുടെ. s. A large metal plate, or flat vessel.

പാണ്ടിപ്പടവലം,ത്തിന്റെ. s. A kind of cucumber.

പാണ്ടിപ്പാവൽ,ലിന്റെ. s. The hairy Momordica,
Momordica charantia.

പാണ്ടിയൻ,ന്റെ. s. 1. A Tamulian, or Pándyan.
2. the king of the Pándya country.

പാണ്ടിയാൻ,ന്റെ. s. A Tamulian, or Pándyan.

പാണ്ടിയാവണക്ക,ിന്റെ. s. A species of castor oil
tree, Ricinus viridis. (Willd.)

പാണ്ടിവാദ്യക്കാരൻ,ന്റെ. s. A Tamul musician.

പാണ്ടിവാദ്യം,ത്തിന്റെ. s. Tamul music.

പാണ്ഡരൻ,ന്റെ. s. One who has pale or yellowish
white spots on his skin. പാണ്ടുള്ളവൻ.

പാണ്ഡരം,ത്തിന്റെ. s. Pale or yellowish white (co-
lour.) വെളുപ്പ.

പാണ്ഡവൻ,ന്റെ. s. A Pándava or descendant of
Pandu.

പാണ്ഡവാബ്ദം,ത്തിന്റെ. s. The era of the Pandu
Princes.

പാണ്ഡിത്യം,ത്തിന്റെ. s. Learning, knowledge, scho-
larship. വിദ്യ.

പാണ്ഡു,വിന്റെ. s. 1. Pale or yellowish white (the
colour), a very pale yellow. കാമിലനിറം. 2. a kind of
jaundice. 3. the name of a sovereign of ancient Delhi,
and nominal father of the five Pandu princes. 4. the white
leprosy. പാണ്ട. 5. a bilious dropsy.

പാണ്ഡുകംബലം,ത്തിന്റെ. s. A sort of blanket or
warm upper garment. വെള്ളകംബളി.

പാണ്ഡുകംബലീ,യുടെ. s. A carriage covered with a
sort of blanket. വെള്ളകംബളികൊണ്ട മൂടിയ രഥം.

പാണ്ഡുമൃത്തിക,യുടെ. s. The opal. ഒരുരത്നം.

പാണ്ഡുമൃൽ,ത്തിന്റെ. s. A country in which the soil
is of a whitish colour. വെള്ള മണ്ണ.

പാണ്ഡുരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A pale or yellowish white.
വെളുപ്പ. 2. the jaundice. 3. the white leprosy. adj. Of a
yellowish white colour.

പാണ്ഡ്യൻ,ന്റെ. s. The king of the Pándya country.

പാതകൻ,ന്റെ. s. A sinner, a criminal, a lapsed per-
son, a wicked man. മഹാ പാപി.

പാതകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sin, crime, lapse. 2. the cause

[ 501 ]
of falling, literally or figuratively; alighting.

പാതകീ,യുടെ. s. A wicked man or woman.

പാതം, &c. adj. Falling, alighting, descending, വീഴ്ച.

പാതവാദം,ത്തിന്റെ. s. A. clap with the hand. കൈ
ക്കൊട്ട.

പാതാളഗ്രഹണം. s. An eclipse below the
horizon.

പാതാളം,ത്തിന്റെ. s. 1. Hell, the infernal regions
under the earth considered to be the abode of the Nagas
or serpents. 2. a bottomless pit, an abyss; a profound
deep. 3. a hole, a chasm.

പാതാളലൊകം. s. Hell, the infernal regions.

പാതാളവാസി,യുടെ. s. A fiend, an Asur, a demon.

പാതി,യുടെ. s. Half, a moiety.

പാതിക്കാരൻ,ന്റെ. s. A sharer, a partner, one who
goes halves with another.

പാതിക്കൂറ്റുകാരൻ,ന്റെ. s. A sharer; a partner ;
one who goes halves with another.

പാതിത്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. A fall, a lapse. അധഃപ
തനം. 2. excommunication.

പാതിപ്പങ്ക,ി. s. The half share, an equal share.

പാതിപ്പാട,ിന്റെ. s. A share, a half.

പാതിരാ,യുടെ. s. Midnight.

പാതിരാത്രി,യുടെ. s. Midnight.

പാതിരി,യുടെ. s. The Chelonoid trumpet flower tree,
Bignonia chelonoides. (Lin.)

പാതിരിമരം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

പാതിവാരച്ചീട്ട,ിന്റെ. s. A written document given
or received to pay a rent of half the produce.

പാതിവാരം,ത്തിന്റെ. s. A certain rent on land, con-
sisting of half the produce, whatever it may be, paid to
the owner.

പാതിവ്രത്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Chastity. 2. the faithful-
ness of a wife towards her husband.

പാതുകം, &c. adj. Falling frequently or habitually, dis-
posed to fall. പതനം. s. The declivity of a mountain, a
precipice.

പാത്ത,യുടെ. s. A goose.

പാത്തി,യുടെ. s. 1. A spout, a drain, a gutter. 2. a kind
of bathing tub made of wood in the shape of a boat, and
used in medicinal bathing. 3. a garden bed, or area; a
small corn field.

പാത്തിക്കൊരിക,യുടെ. s. A kind of wooden ladle.

പാത്തിമരവി,യുടെ. s. A long trough.

പാത്രത,യുടെ. s. Worthiness, fitness, capacity, capability,
adequateness.

പാത്രത്വം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

പാത്രൻ,ന്റെ. s. 1. A king’s counsellor or minister.
മന്ത്രി. 2. a worthy person. യൊഗ്യൻ.

പാത്രപ്രവെശനം,ത്തിന്റെ. s. The different cha-
racters represented in a play. വെഷമ്മാറ്റം.

പാത്രമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. To be worthy, fit, ca-
pable, to deserve, to be worthy of.

പാത്രം. adj. Worthy, deseriving, fit, capable, adequate.

പാത്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. A vessel in general. 2. a plate,
cup, or jar, &c. 3. a sacrificial vase of vessel. 4. the in-
termediate part or channel of a river, or its course be-
tween the near and opposite bank. 5. fitness, propriety,
capacity, worthiness. യൊഗ്യത. 6. a dance, &c., per-
formed by a man and a woman. 7. the body.

പാത്രവാൻ,ന്റെ. s. One who is worthy, one who is
fit for employment.

പാത്രശുദ്ധി,യുടെ. s. Cleanness of vessels.

പാത്രാപാത്രം. adj. Worthiness and unworthiness, in
dicative of uncertainty.

പാത്രീ,യുടെ. s. A small or portable furnace. നെരി
പ്പൊട.

പാത്രീവം,ത്തിന്റെ. s. A thing used in sacrifice.

പാത്രെസമിതൻ,ന്റെ. s. A parasite, a person constant
at dinners, or feasts, but good for nothing else. ഊണി.

പാഥസ഻,ിന്റെ. s. Water. വെള്ളം.

പാഥെയം,ത്തിന്റെ. s. Provender, provisions, &c.
for a journey. വഴിക്കരി, പൊതിചൊറ.

പാഥെയവാൻ,ന്റെ. s. One who takes provisions
for a journey. ചൊറ്റുപൊതിക്കാരൻ.

പാഥൊധി,യുടെ. s. The ocean. സമുദ്രം.

പാഥൊനിധി,യുടെ. s. The ocean. സമുദ്രം.

പാദകടകം,ത്തിന്റെ. s. A ring for the feet, an orna-
ment for the feet or toes. കാല്ചിലമ്പ.

പാദകം,ത്തിന്റെ. s. A certain part of a foundation.

പാദകുരട,ിന്റെ. s. Wood sandals.

പാദഗ്രഹണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Laying hold of one’s
feet; taking refuge. കാൽപിടിക്ക. 2. respectful obei-
sance, touching the feet of a superior. നമസ്കാരം.

പാദചാരം,ത്തിന്റെ. s. Going on foot. കാൽനട.

പാദചാരി,യുടെ. s. A person who goes on foot, a foot-
man. നടക്കുന്നവൻ.

പാദജൻ,ന്റെ. s. A Súdra, or man of the fourth and
servile tribe; because he is said to be born from the foot
of BRAHMA. ശൂദ്രൻ.

പാദതീൎത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. Water for washing the feet.
കാൽ കഴുകിയ വെള്ളം.

[ 502 ]
പാദത്രാണം,ത്തിന്റെ. s. A boot, a shoe. ചെരിപ്പ.

പാദപത്മം,ത്തിന്റെ. s. A foot like the lotus flower.

പാദപം,ത്തിന്റെ. s. A tree in general. വൃക്ഷം.

പാദപാംസു,വിന്റെ. s. The dust of the feet. കാൽ
പൊടി.

പാദപാശം,ത്തിന്റെ. s. A foot rope for cattle or
horses.

പാദപീഠം,ത്തിന്റെ. s. A footstool.

പാദപുഷ്പം,ത്തിന്റെ. s. A foot like a flower.

പാദപൂജനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Washing or cleansing the
feet. 2. a gift, reverently laid at the feet of a superior.

പാദപൂരണം,ത്തിന്റെ. S. Supplying the deficiency
in a verse.

പാദപ്രഹാരം,ത്തിന്റെ. s. The act of kicking, a lick.
ചവിട്ട.

പാദപ്രക്ഷാളനം,ത്തിന്റെ. s. Cleaning or washing
the feet. കാൽ കഴുകുക.

പാദബന്ധനം,ത്തിന്റെ. s. Stock of cattle. നാല്ക്കാ
ലിസമ്പത്ത.

പാദമൎദ്ദനം,ത്തിന്റെ. s. Treading with the feet. കാൽ
കൊണ്ട ചവിട്ടുക.

പാദമൂലം,ത്തിന്റെ. s. The heel. കുതികാൽ.

പാദം,ത്തിന്റെ. s. 1. A foot. 2. a quarter or fourth
part. 3. a hill at the foot of a mountain. 4. a ray of light.
5. the base of a pillar. 6. the base of a hill, or mountain.
7. the root of a tree. 8. a metrical foot or line of a stanza.
9. the line of a hymn, or stanza of the Rig Vèda. പാദ
ത്തിങ്കൽ വീഴുന്നു, To prostrate one’s self at the feet of
another. പാദത്തെപിടിക്കുന്നു, To lay hold of an-
other’s feet, to take refuge. പാദാദികെശം, From
head to foot.

പാദയുഗ്മം,ത്തിന്റെ. s. Both feet.

പാദരഥം,ത്തിന്റെ. s. A shoe or loot. ചെരിപ്പ.

പാദരക്ഷ,യുടെ. s. A shoe or boot, sandals, lit : pro-
tecting the foot. ചെരിപ്പ.

പാദവല്മീകം,ത്തിന്റെ. s. Elephantiasis, enlargement
of the legs and feet. പെരുങ്കാൽ.

പാദവികൻ,ന്റെ. s. A traveller, a wayfarer. വഴി
പൊക്കൻ.

പാദശബ്ദം,ത്തിന്റെ. s. The sound or noise of feet.
കാൽചെത്തം.

പാദശാഖ,യുടെ. s. A toe. കാൽവിരൽ.

പാദശുശ്രൂഷ,യുടെ. s. Attendance, service.

പാദസെവ,യുടെ. s. Attendance, service.

പാദസ്ഫൊടം,ത്തിന്റെ. s. A kibe or blain, a sore or
ulcer on the foot. കാൽവിള്ളുക.

പാദക്ഷാളനം,ത്തിന്റെ. s. Washing or cleaning the
feet. കാൽകഴുകുക. പാദക്ഷാളനം ചെയ്യുന്നു, To
wash or clean the feet.

പാദാഗ്രം,ത്തിന്റെ. s. The extremity or point of the
foot. പുറവടി.

പാദാംഗദം,ത്തിന്റെ. s. Any ornament for the feet
or toes. കാൽചിലമ്പ.

പാദാംഗുലി,യുടെ. s. A toe. കാൽവിരൽ.

പാദാംഗുഷും,ത്തിന്റെ. s. The great toe. കാലിന്റെ
പെരുവിരൽ.

പാദാതൻ,ന്റെ. s. A foot soldier, a foot man. കാലാൾ.

പാദാതം,ത്തിന്റെ. s. Infantry. കാലാൾക്കൂട്ടം.

പാദുക,യുടെ. s. 1. Wood sandals. 2. a shoe, a slipper.
മെതിയടി.

പാദുകം,ത്തിന്റെ. s. A shoe; a slipper, a wooden
sandal. മെതിയടി.

പാദുകാകാരൻ,ന്റെ. s. A shoe-maker. ചെരിപ്പു
ണ്ടാക്കുന്നവൻ.

പാദുകാരകൻ,ന്റെ. s. A shoe-maker ചെരിപ്പുണ്ടാ
ക്കുന്നവൻ.

പാദുകാകൃത്തി,ന്റെ. s. A shoe-maker. ചെരിപ്പു
ണ്ടാക്കുന്നവൻ.

പാദൂ,വിന്റെ. s. A shoe. ചെരിപ്പ.

പാദൂകൃത്ത,ിന്റെ. s. A shoe-maker. ചെരിപ്പുകുത്തി.

പാദൊദകം,ത്തിന്റെ. s. Water given to eminent per-
sons to wash the feet. കാൽ കഴുകുന്നതിനുള്ള വെ
ള്ളം.

പാദ്യം,ത്തിന്റെ. s. Water, &c., for washing the feet.
കാൽകഴുകുന്നതിനുള്ള വെള്ളം . adj. Relating to the
feet.

പാന,യുടെ. s. 1. A pot, or caldron. 2. a distil. 3. a
kind of play performed as an offering to the goddess
Badhracáli. 4. a poem. പാനപിടിക്കുന്നു, To act or
perform a certain play.

പാനകം,ത്തിന്റെ. s. Sherbet or lemonade, a pleasant
drink.

പാനക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A dancer, a performer. 2. a
poet. 3. a distiller of spirits.

പാനക്കൊമ്പ,ിന്റെ. s. A balance pole used by actors.

പാനഗൊഷ്ഠിക,യുടെ. s. A dram shop, a place where
people drink together. ആപാനം, മന്നം.

പാനപാത്രം,ത്തിന്റെ. s. A cup, a drinking cup or
vessel. വട്ടക.

പാനപ്പറ,യുടെ. s. A musical instrument or drum.

പാനഭാജനം,ത്തിന്റെ. s. A drinking vessel, a glass,
a goblet. വട്ടക.

[ 503 ]
പാനമത്തൻ,ന്റെ. s. One who is drunk or intoxi-
cated. കുടിച്ചുമദിച്ചവൻ.

പാനമദസ്ഥാനം,ത്തിന്റെ. s. A tavern, a dram
shop, a hotel.

പാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A drink, beverage, drinkables.
2. drinking, കുടി. പാനം ചെയ്യുന്നു, To drink. കുടി
ക്കുന്നു.

പാനസക്തൻ,ന്റെ. s. A drunkard, a drinker. കുടി
യൻ.

പാനി,യുടെ. s. 1. A small pot. 2. the sap of the pal-
mira tree prepared with chunam or lime.

പാനീയപാനം,ത്തിന്റെ. s. A drink of water. വെ
ള്ളംകുടി.

പാനീയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Water. വെള്ളം. 2. any
drinkable.

പാനീയശാലിക,യുടെ. s. 1. A place where water, &c.
is distributed to travellers. തണ്ണീൎപ്പന്തൽ.

പാന്തൽ,ലിന്റെ. s. A miry place.

പാന്തൽച്ചെറ,റ്റിന്റെ. s. A bog, a slough, a deep
miry place.

പാന്ഥൻ,ന്റെ. s. A traveller. വഴിപൊക്കൻ.

പാപകൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. A wicked or sinful action, a
sinful practice, a heinous crime, contraction of guilt. പാ
പകൎമ്മം ചെയ്യു ന്നു, To do a wicked or sinful action,
to commit a heinous crime.

പാപകാരി,യുടെ. s. A sinner, a wicked person, one
who commits sins. പാപം ചെയ്യുന്നവൻ.

പാപകൃൽ,ത്തിന്റെ. s. A sinmer, a sinful or wicked
person. പാപം ചെയ്യുന്നവൻ.

പാപഗ്രഹം,ത്തിന്റെ. s. A planet, the Sun, Mars,
Saturn, Rahu.

പാപചെലി,യുടെ. s. A plant, Cissampelos hexsandra.
പാടവള്ളി.

പാപജാലം,ത്തിന്റെ. s. A multitude of sins. പാ
പക്കൂട്ടം.

പാപനാശനം,ത്തിന്റെ. s. Atonement or expiration
of sins, a destroying of sin.

പാപനാശിനീ,യുടെ. s. The name of a river, because
said to remove sin. ഗംഗ, ഇത്യാദി.

പാപനിവാരണം,ത്തിന്റെ. s. A removing, or put-
ting away of sin.

പാപനിവൃത്തി,യുടെ. s. See the preceding.

പാപൻ,ന്റെ. s. One who is sinful, a sinner, a wick-
ed person.

പാപപതി,യുടെ. s. A paramour, a gallant. വിടൻ.

പാപപരിഹാരം,ത്തിന്റെ. s. Abolishing, or destroy-

ing of sin, atonement; putting away of sin. പാപപരി
ഹാരം ചെയ്യുന്നു, To abolish sin, to put away sin, to
make an atonement.

പാപഫലം,ത്തിന്റെ. s. The fruit, consequence or
punishment of sin.

പാപബന്ധം,ത്തിന്റെ. s. Bondage of sin.

പാപഭയം,ത്തിന്റെ. s. Fear or dread of sin.

പാപഭീരു,വിന്റെ. s. One who fears or dreads sin.

പാപമൊചനം,ത്തിന്റെ. s. Remission or forgive-
ness of sins, absolution. പാപമൊചനം ചെയ്യുന്നു,
To remit or forgive sin.

പാപം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sin, crime, wickedness, vice.
2. vileness, malignity, baseness. This word is often used
as an interjection, denoting compassion, What a sin !
What a pity ! Poor thing ! &c. പാപം ചെയ്യുന്നു. To sin.

പാപരൊഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. A kind of small-pox. വ
സൂരി. 2. hemorrhoids. അരിശസ. 3. a species of le-
prosy. കുഷ്ഠം.

പാപൎദ്ധി,യുടെ. s. Hunting, the chase, നായാട്ട.

പാപശാന്തി,യുടെ. s. Remission of sin, removing or
putting away sin.

പാപശീലൻ,ന്റെ. s. One who is addicted to sin.

പാപശെഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sickness. വ്യാധി. 2.
poverty. ദരിദ്രത.

പാപഹരം. adj. Sin destroying. പാപത്തെകളയുന്ന.

പാപാത്മാവ,ിന്റെ. s. 1. A sinner, a sinful soul. ദു
ഷ്ടൻ. 2. a hunter. കാട്ടാളൻ.

പാപി,യുടെ. s. A sinner, an offender, a criminal. പാ
പമുള്ളവൻ.

പാപിഷ്ഠ,യുടെ. s. A sinful woman. ദുഷ്ട.

പാപിഷ്ഠൻ,ന്റെ. s. A great sinner. മഹാ പാപി.

പാപൊദയം,ത്തിന്റെ. s. The rising of a planet.

പാപ്പാ,യുടെ. s. An adopted term for the Pope of Rome.

പാപ്പാൻ,ന്റെ. s. A Brahman, or one who assumes
the dress of a Brahman in order to get a livelihood.

പാപ്പാസ,ിന്റെ. s. A Mussalman’s slippers,

പാപ്മാ,വിന്റെ. s. Sin, wickedness. പാപം.

പാമനം , &c. adj. Diseased with herpes. ചി
രങ്ങ.

പാമം,ത്തിന്റെ. s. Cutaneous eruption, herpes, ചി
രങ്ങ.

പാമരൻ,ന്റെ. s. 1. A wicked, vile, low, base person.
ഹീനൻ. 2. a stupid person, an idiot, a fool. മൂഢൻ.
പാമരം. adj. 1. Wicked, vile, low, base. 2. stupid, foolish.

പാമരം,ത്തിന്റെ. s. A mast.

പാമാ,വിന്റെ; or യുടെ. s. Cutaneous eruption,
herpes, scab. ചിരങ്ങ.

[ 504 ]
പാംസനൻ,ന്റെ. s. A contemptible, wicked, bad,
or infamous person. പരട്ട.

പാംസു,വിന്റെ. s. 1. Dust. പൊടി. 2. manure. വളം.

പാംസുലൻ,ന്റെ. s. 1. A paramour, a gallant. വി
ടൻ. 2. a name of SIVA. ശിവൻ.

പാംസുലാ,യുടെ. s. 1. An unchaste woman. ധൂളി. 2.
the earth. ഭൂമി.

പാമ്പ,ിന്റെ. s. A snake, a serpent.

പാമ്പാട,യുടെ. s. A kind of fish.

പാമ്പാടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To charm snakes or
cause them to dance.

പാമ്പാടുന്നു,ടി,വാൻ. v. n. Snakes to be charmed or
to dance.

പാമ്പാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. Charming of snakes.

പാമ്പാട്ടി,യുടെ. s. A juggler, a snake catcher, one who
causes snakes to dance.

പാമ്പിൻകാവ,ിന്റെ. s. A grove of serpents.

പാമ്പുവിരൽ,ലിന്റെ. s. The middle finger.

പാമ്പൂരി, or പാമ്പുവരി,യുടെ. s. 1. Ledges or steps
inside a well about two feet distant from each other. 2.
the gunwall of a boat.

പായണ്ടി,യുടെ. s. 1. A security, a surety. 2. the keep-
er of a gambling house.

പായ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Measure of length. കൊൽ. 2.
water. വെള്ളം.

പായൽ,ലിന്റെ. s. The green mouldiness on walls
after rainy weather, the green stuff in stagnant water,
an aquatic plant.

പായസം,ത്തിന്റെ. s. 1. Rice mixed with milk, sugar,
&c. 2. the name of a certain gum or oil; turpentine.

പായിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To drive quickly,
to cause to run. 2. to cause to flow with great force.

പായു,വിന്റെ. s. The anus. മലദ്വാരം.

പായുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To leap against, to butt,
to spring upon. 2. to rush, to run with great force.

പാര,ിന്റെ. s. The world. ലൊകം.

പാര,യുടെ. s. A pointed instrument made of iron or
wood, an iron lever, crow, or bar, used in digging or cut-
ting clods of earth, digging up stones, &c., a sort of spade.
There are different kinds of this instrument. കട്ടപ്പാര,
ചക്കുപാര, തെങ്ങാപ്പാര.

പാരക്കൊൽ,ലിന്റെ. s. See the preceding.

പാരഗൻ,ന്റെ. s. 1. One who has crossed over to the
other side. അക്കരകടന്നവൻ. 2. one who has read
through a book or who is well versed in science. ശാ
സ്ത്രം മുഴുവൻ വായിച്ചവൻ.

പാരണ,യുടെ. s. Eating and drinking after a fast.
പാരണ കഴിക്കുന്നു, to eat after a fast.

പാരതന്ത്ര്യം ,ത്തിന്റെ. s. Dependance, slavery, sub-
servience.

പാരതം,ത്തിന്റെ. s. Quicksilver or mercury. രസം.

പാരദം,ത്തിന്റെ. s. Quicksilver. രസം.

പാരദാരികൻ,ന്റെ. s. An adulterer. വ്യപിചാരി.

പാരദൃൿ,ിന്റെ. s. One who has crossed over to the
other side. മറുകര കടന്നവൻ.

പാരമാൎത്ഥികൻ,ന്റെ. s. One who is upright, sincere,
honest.

പാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. The further or opposite bank of
a river. മറുകര. 2. the end or extremity. 3. gravity,
weight, heaviness, excessiveness. 4. a certain weight of
20 Tuláms.

പാരമ്പൎയ്യക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. One who can trace his
descent to many generations back. 2. One who is acquaint-
ed with ancient customs.

പാരമ്പൎയ്യന്യായം,ത്തിന്റെ. s. Tradition, an ancient
custom.

പാരമ്പൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Tradition. 2. continuous
order or succession.

പാരമ്പൎയ്യൊപദെശം,ത്തിന്റെ. s. Traditional in-
struction.

പാരലൌകികം. adj. Belonging or relating to the next
world. പരലൊകസംബന്ധമായുള്ള.

പാരവശ്യം,ത്തിന്റെ. s. See പർവശത. പാരവ
ശ്യം കാട്ടുന്നു. To feign poverty, weakness, &c.

പാരശവൻ,ന്റെ. s. 1. The son of a Sùdra woman
by a Brahman. ശൂദ്രസ്ത്രീയിൽ ബ്രാഹണന ജനി
ച്ച പുത്രൻ. 2. a son by another man’s wife, an adultrine.
പരസ്ത്രീയിൽനിന്നു ജനിച്ച പുത്രൻ.

പാരശവം,ത്തിന്റെ. s. A battle axe, a hatchet. വെ
ണ്മഴു.

പാരാശ്വധം,ത്തിന്റെ. s. A battle axe, a hatchet.
വെണ്മഴു.

പാരശ്വധികൻ,ന്റെ. s. A soldier, one armed with
a battle axe, a pioneer. വെണ്മഴു എടുത്തവൻ.

പാരസീകൻ,ന്റെ. s. A Persian, an inhabitant of
Persia. പാരസിരാജ്യക്കാരൻ.

പാരസീകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A Persian horse. പാര
സി രാജ്യ ത്തെ കുതിര. 2. the kingdom of Persia. പാ
രസി രാജ്യം.

പാരസ്ത്രൈണെയൻ,ന്റെ. s. An adlultrine, the
son of another’s wife. പരസ്ത്രീയിൽനിന്ന ജനിച്ച
പുത്രൻ.

[ 505 ]
പാരാതെ. adv. Without delay, soon.

പാരാപാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. The ocean. സമുദ്രം. 2.
the two banks of a river. ആറ്റിന്റെ രണ്ടു കര.

പാരായണം,ത്തിന്റെ. s. 1. A lesson, reading, പാ
ഠം. 2. a devoted study of the Védas, or sacred books in ge-
neral. 3. totality, entireness. completeness. മുഴവൻ. പാ
രായണം ചെയ്യുന്നു, 1. To learn. 2. to read, to study
devotedlly the Védas or sacred books in general. വെദം
അഭ്യസിക്കുന്നു.

പാരായണികൻ,ന്റെ. s. A pupil, a scholar, a de-
voted student of sacred books. ശിഷ്യൻ.

പാരാവതം,ത്തിന്റെ. s. A dove or pigeon. പ്രാവ.

പാരാവതാംഘ്രി,യുടെ. s. The heart-pea, Cardiosper-
mum halicacabum. പാലുഴവം.

പാരാവാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. The ocean, the sea. സമു
ദ്രം. 2. the near and opposite banks of a stream. ആ
റ്റിന്റെ രണ്ടു കര.

പാരാശരി,യുടെ. s. The religious mendicant, or Ball-
man who having passed through the three stages of student,
householder and ascetic, leads a vagrant life and subsists
on alms. ഭിക്ഷു.

പാരാശൎയ്യൻ,ന്റെ. s. The poet Vyása. വ്യാസൻ.

പാരാശൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. Works written by Vyása.

പാരി,യുടെ. s. A milk-pail, or rather millk pot. പാ
ല്ക്കുഴ.

പാരികാംക്ഷി,യുടെ. s. 1. An ascetic; one who devotes
his days to devout meditations. ഋഷി. 2. the religious
mendicant.

പാരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To increase, to make,
to produce. 2. to train up.

പാരിജാതകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A tree of paradise. ദെവ
ദാരു. 2. the coral tree. മുൾമുരിക്ക.

പാരിജാതം,ത്തിന്റെ. s. 1. A tree of paradise. ദെവ
ദാരു. 2. the coral tree, Erythrina fulgens. മുൾമുരി
ക്ക.

പാരിടം,ത്തിന്റെ. s. The world. ഭൂലൊകം.

പാരിതിഥ്യ,യുടെ. s. A trinket worn on the head where
the hair is parted. മയിൎപ്പട്ടം.

പാരിപന്ഥികൻ,ന്റെ. s. 1. A robber, a thief, a high-
way man. കള്ളൻ. 2. an enemy or foe. ശത്രു.

പാരിപാൎശ്വികൻ,ന്റെ. s. 1. An attendant, an asso-
ciate. കൂടെനടക്കുന്നവൻ. 2. an actor who serves as
a sort of chorus to the drama, and is one of the interlocu-
tors in the prologue.

പാരിപ്ലവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Agitation, perturbation.
ഇളക്കം. 2. tremor, trembling. ചഞ്ചലം . adj. 1. Per-

turbed, troubled in mind. 2. trembling, tremulous, un-
steady, agitated. ഇളക്കമുള്ള.

പാരിഭദ്രകം,ത്തിന്റെ. s. See the following.

പാരിഭദ്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. The coral tree, Erythrina
fulgens. മുൾമുരിക്ക. 2. a sort of pine, Pinus Dévadara.
ദെവദാരം. 3. the Seral, also a sort of pine, Pinus lon-
gifolia. 4. the Nimb or Margosa tree. വെപ്പുവൃക്ഷം.

പാരിഭാവ്യം,ത്തിന്റെ. s. A sort of costus, a drug,
Costus speciosus. കൊട്ടം.

പാരിയാത്രകം,ത്തിന്റെ. s. The name of a. mountain.
ഒരു പൎവ്വതം.

പാരിയാത്രം,ത്തിന്റെ. s. The name of a mountain.
ഒരു പൎവതം.

പാരിരക്ഷകൻ,ന്റെ. s. An ascetic or religious mendi-
cant. ഋഷി.

പാരിഷദൻ,ന്റെ. s. 1. A spectator, a person present
at an assembly or congregation. സഭയിൽ ഒരുത്തൻ.
2. an attendant on SIVA. ശിവന്റെ ഭൂതങ്ങളിൽ ഒരു
ത്തൻ.

പാരിഹാരികൻ,ന്റെ. s. A maker of bracelets. വളയു
ണ്ടാക്കുന്നവൻ.

പാരിഹാൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. A bracelet worn by women.
സ്ത്രീകൾ ഇടുന്ന വള.

പാരീന്ദ്രൻ,ന്റെ. s. 1. A lion. സിംഹം. 2. a large
snake. പെരിമ്പാമ്പ.

പാരുഷ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Abuse, reproach, scurrilous,
opprobrious or unfriendly speech. 2. the property of harsh-
ness, &c. in speaking. 3. severity, violence, either in word
or deed, as വാക്പാരുഷ്യം , Defamation, abuse, or vio-
lence of words; and ദണ്ഡപാരുഷ്യം, Personal inju-
ry, assault or violence of blows. adj. 1. Abusive, scurri-
lous, opprolorious (speech.) 2. severe, violent, harsh.

പാൎക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. n. 1. To remain, to dwell. 2.
to stay, to delay. 3. to see, to view, to consider, to re-
gard. 4. to bear, to be patient, to stop. 5. to listen.

പാൎത്തലം,ത്തിന്റെ. s. The earth. ഭൂമി.

പാൎത്ഥൻ,ന്റെ. s. 1. One of the PANDU princes, AR-
JUNA. 2. a king, prince. രാജാവ. 3. a tree, Pentaptera
Arjuna. മരുത.

പാൎത്ഥവം,ത്തിന്റെ. s. Greatness, immensity. വലി
പ്പം.

പാൎത്ഥിവൻ,ന്റെ. s. A king, a prince. രാജാവ.

പാൎത്ഥിവി,യുടെ. s. A name of Sita. സീത.

പാൎത്ഥൊനം,ത്തിന്റെ. s. The sign Virgo in the Zo-
diac. കന്നിരാശി.

പാൎപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Abode, residence. 2. stay, delay. 3.

[ 506 ]
seeing, looking, viewing, considering, regarding, 4. lis-
tening, 5. small fry, a shoal of young fish.

പാൎപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v, c. 1. To cause to dwell
or reside. 2. to delay or stop one. 3. to put in confine-
ment.

പാൎവണെന്ദു,വിന്റെ. s. The full moon. പൂൎണ്ണച
ന്ദ്രൻ.

പാൎവതീ,യുടെ. s. PÁRWATI wife of SIVA and daughter
of the ruler of Himalaya.

പാൎവതീനന്ദനൻ,ന്റെ. s. The son of PÁRWATI, SU-
BRAHMANYA. സുബ്രഹ്മണ്യൻ.

പാൎവതീശൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

പാൎവതീശുക്ലം,ത്തിന്റെ. s. Tale. ആഭ്രകം.

പാൎവതെയം,ത്തിന്റെ. s Antirmony. അഞ്ജനം. adj.
Mountain or mountain born, &c.

പാൎവത്യകാരൻ,ന്റെ. s. A bailiff, or subordinate re-
venue officer who has authority to collect the public re-
venue of one or more villages under a Tahsildar.

പാൎവത്യം,ത്തിന്റെ. s. A subordinate revenue situation,
a stewardship of taxation.

പാൎശ്വകൻ,ന്റെ. s. A pilferer, a swindler, any one
who seeks wealth or other objects by dishonest or indi-
rect means. വഞ്ചകൻ.

പാൎശ്വകം,ത്തിന്റെ. s. Rib. വാരിയെല്ല.

പാൎശ്വഗൻ,ന്റെ. s. 1. A body guard. 2. an associ-
ate, a companion. കൂടെ നടക്കുന്നവൻ.

പാൎശ്വഗ്രഹണം,ത്തിന്റെ. s. A partial eclipse.

പാൎശ്വതസ഻. ind. By or from the side of, &c. സമീപ
ത്ത.

പാൎശ്വഭാഗം,ത്തിന്റെ. s. The side, the flank. വി
ലാവ.

പാൎശ്വം,ത്തിന്റെ. s. 1. A side, the part of the body
below the arm-pit. വിലാവ. 2. a part. ഭാഗം. 3. a
side, a party. പക്ഷം. 4. a fraudulent or crooked expe-
dient. വഞ്ചന. adj. Near, proximate, by the side of.
സമീപത്ത.

പാശ്വവൎത്തി,യുടെ. s. An associate, a companion. സ
മീപത്തിരിക്കുന്നവൻ.

പാൎശ്വസന്ധി,യുടെ. s. The hip. എളി.

പാശ്വസ്ഥൻ,ന്റെ. s. 1. A sort of chorus to the In-
dian drama, an actor in the prelude and interpreter of
the plot. 2. a companion, an associate. സമീപത്ത നി
ല്ക്കുന്നവൻ.

പാൎശ്വസ്ഥലം,ത്തിന്റെ. s. See പാൎശ്വഭാഗം.

പാൎശ്വാസ്ഥി,യുടെ. s. A rib. വാരിയെല്ല.

പാൎശ്വിക,യുടെ. s. A rib. വാരിയെല്ല.

പാൎശ്വികൻ,ന്റെ. s. 1. A juggler. ക്ഷുദ്രക്കാരൻ. 2.
a partisan, a sidesman, an associate, a companion.

പാൎഷതൻ,ന്റെ. s. A PANDU prince. പാണ്ഡവൻ.

പാൎഷതി,യുടെ. s. A name of DRAUPADI. ദ്രൌപദി.

പാൎഷദൻ,ന്റെ. s. 1. A spectator, a person present
in an assembly or congregation. സഭയിൽഒരുത്തൻ.
2. an attendant on SIVA. ശിവന്റെ ഭൂതങ്ങളിൽ ഒരു
ത്തൻ.

പാൎഷ്ണി,യുടെ. s. 1. The heel. കുതികാൽ. 2. the rear
of an army. പിമ്പട. 3. the back. പുറം . 4. a violent
woman, one intoxicated literally or figuratively, &c.

പാൎഷ്ണിഗ്രാഹൻ,ന്റെ. s. 1. An enemy in the year,
2. a commander in the rear of his army or reserve.

പാല,യുടെ. s. 1. A boat. 2. the name of several trees
having milky juice, or sap.

പാലകൻ,ന്റെ. s. 1. A cherisher, preserver, protector,
guardian. രക്ഷിക്കുന്നവൻ. 2. a horse-keeper, a
groom. കുതിരക്കാരൻ.

പാലകാപ്യൻ,ന്റെ. s. A name of a Muni or saint, a
form of the physician Dhanvantari.

പാലക്കാട,ിന്റെ. s. The name of a country, Paulghat.

പാലക്കാട്ടുചെരി,യുടെ. s. The name of a town, Paul
ghatcherry.

പാലക്കാമൊതിരം,ത്തിന്റെ. s. A neck ornament for
children.

പാലഘ്ന,യുടെ. s. A mushroom. കൂൺ.

പാലങ്കം,ത്തിന്റെ. s. The gum olibanum tree, Bos-
wellia thurifera. കുന്തുരുക്കമരം.

പാലങ്ക്യ,യുടെ. s. Gum olibanum, incense. കുന്തുരുക്കം

പാലനം,ത്തിന്റെ. s. Cherishing protecting, nourish-
ing, preserving, guarding, protection, preservation. പാ
ലനം ചെയ്യുന്നു, To cherish, nourish, preserve, pro-
tect, guard.

പാലൻ,ന്റെ. s. A nourisher, a protector. പാലകൻ.

പാലം,ത്തിന്റെ. s. 1. A bridge, a draw bridge. 2. the
bridge of the nose. പാലമിടുന്നു, To make or erect a
bridge.

പാലട,യുടെ. s. Cheese.

പാലറ,യുടെ. s. A dairy.

പാലാശം,ത്തിന്റെ. s. Green, the colour. പച്ചനിറം.
adj. 1. Of a green colour. പച്ചനിറമുള്ള. 2. belonging
to the Palāsa tree, made of its wood, &c.

പാലാഴി,യുടെ. s. The sea of milk.

പാലിക,യുടെ. s. 1. The sharp edge of a cutting in-
strument. 2. a sort of ladle or knife for skimming milk,
curds, &c.

[ 507 ]
പാലിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To cherish, to protect,
to preserve, to keep.

പാലിക്യം,ത്തിന്റെ. s. The greyness of the hair. നര.

പാലിതം, &c. adj. Cherished, nourished. രക്ഷിക്ക
പ്പെട്ടത.

പാലീന്ദീ,യുടെ. s. A plant called Teori, the black
variety. നാല്ക്കൊപ്പക്കൊന്ന, കരിനൂവര.

പാലീയം,ത്തിന്റെ. s. Tin.

പാലുഴവം,ത്തിന്റെ. s. The heart-pea, Cardiospermum.
halicacabum.

പാലൂരി,യുടെ. s. A species of small-pox.

പാൽ,ലിന്റെ. s. 1. Milk. 2. milky juice or sap of
certain plants and trees ; juice. 3. the milk of a cocoa-
nut. 4. the juice of turmeric. 5. adoption. 6. white metal.
പാൽ കറക്കുന്നു, To milk. പാൽ കാച്ചുന്നു, To boil.
or heat milk.

പാല്കലം,ത്തിന്റെ. s. 1. A vessel to boil, milk in. 2.
a churn.

പാല്കാരൻ,ന്റെ. s. A millk-man.

പാല്കാരി,യുടെ. s. A mills-woman.

പാല്കുരു,വിന്റെ. s. A disease of sucking infants, a
kind of pustulous eruption on the skin.

പാല്കുറ്റി,യുടെ. s. A milk pail.

പാല്കുഴ,യുടെ. s. A milk pail.

പാല്ക്കഞ്ഞി,യുടെ. s. Milk boiled with a little rice.

പാല്ക്കടൽ,ലിന്റെ. s. The sea of milk.

പാല്ഗന്ധകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Milk of sulphur. 2. a
preparation of sulphur.

പാല്ഗരുഡപച്ച,യുടെ. s. A white species of emerald,
(opal?)

പാല്പിറാക,ിന്റെ. s. A kind of small shark.

പാല്പുണങ്ങ,ിന്റെ. s. An eruption of white spots on
the skin.

പാല്പുണ്ട,യുടെ. s. A species of prickly nightshade.

പാല്പുര,യുടെ. s. A white kind of gourd.

പാല്പൊറ,റ്റിന്റെ. s. Food made by boiling milk and
rice.

പാല്പൊറ്റി,യുടെ. s. A tree the bark of which is used
in dyeing, Symplocos racemosa.

പാല്തുത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. 1. White vitriol. 2. a collyri|-
um extracted from Amomum Zanthorhiza. (Rox.)

പാല്തൂത,യുടെ. s. A milk pot.

പാല്പശു,വിന്റെ. s. A milch cow.

പാല്പാട,യുടെ. s. Cream, the surface or skin of milk.

പാല്പായസം,ത്തിന്റെ. s. Milk pottage, rice milk.

പാല്പുര,യുടെ. s. A dairy.

പാല്പൊടി,യുടെ; or പാൽകുഴമ്പ,ിന്റെ. s. Inspis-
sated milk.

പാൽമരം,ത്തിന്റെ. s. Any tree which has a milky sap.

പാൽമുതക്ക,ിന്റെ. s. A species of convolvulus or pa-
nicled bindweed. Convolvulus paniculatus. (Willd.)

പാൽവള്ളി,യുടെ. s. A plant, the root of which is used
as a substitute for Sarsaparilla, Echites frutescens. (Lin.)

പാൽവെള്ളി,യുടെ. s. Pure, or white silver.

പാവ,ിന്റെ. s. 1. The weaver’s warp. 2. fine yarn.
3. fine cloth. 4. the inspissated juice of the sugar-cane,
sirup. 5. the inspissated juice of the palmira tree. 6.
training an elephant. 7. China root. പാവുകാച്ചുന്നു,
To inspissate or boil the juice of the sugar-cane. പാവു
പടിക്കുന്നു, To learn to guide an elephant. പാവുപ
റയുന്നു, To tell an elephant what to do. പാവിടുന്നു,
പാവൊടുന്നു, To make the warp, to warp. പാവാറ്റു
ന്നു, To straighten the threads of a warp with a brush.

പാവ,യുടെ. s. A doll, a puppet.

പാവകൻ,ന്റെ. s. 1. Fire, its deified personification
or Agni. അഗ്നി. 2. a purifier, a purificator. 3. a saint.
4. Ceylon lead-wort, Plumbago Zeylanica. കൊടുവെ
ലി. 5. a tree, the wood of which is used to procure fire
by attrition, Premna spinosa. വഹ്നി. 6. the marking
nut tree, Semicarpus anacardium. ചെരുവൃക്ഷം. 7. a
vermifuge plant. വിഴാൽ.

പാവകളി,യുടെ. s. 1. Play or playing with dolls. 2. a.
puppet show, or dance.

പാവട്ട,യുടെ. s. The name of a tree, the Indian Pá-
vetta, Pávetta Indica.

പാവട്ടിയുടെ. s. A kind of grass basket or watti.

പാവനൻ,ന്റെ,ന്റെ. s. 1. A holy man. 2. a name of Vyá-
sa. 3. fire. അഗ്നി.

പാവനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Water. വെള്ളം. 2. expiation,
purification. ശുദ്ധീകരണം. 3. penance. പ്രായശ്ചി
ത്തം. 4. cow-dung. ചാണകം. adj. 1. Purifying, puri-
ficatory, expurgatory. ശുദ്ധീകരിക്കുന്നു. 2. pure, puri-
fied. ശുദ്ധമുള്ള.

പാവലപൂല,യുടെ. s. Buckthorn-like Phyllanthus,
Phyllanthus Rhamnoides.

പാവൽ,ലിന്റെ. s. A species of momordica, Momordi-
ca muricata or charantia.

പാവാട,യുടെ. s. Cloths spread in the road on grand
solemnities. പാവാട വിവരിക്കുന്നു, To spread cloths.

പാവാൻ,ന്റെ. s. An elephant driver or keeper.

പാവാറ്റി,യുടെ. s. A weaver’s brush for straightening
the warp; also നിരപ്പൻ.

[ 508 ]
പാവുപലക,യുടെ. s. A thin board used by weavers,
which they place between the warp.

പാവുമുണ്ട,ഇന്റെ. s. A fine cloth.

പാശകൻ,ത്തിന്റെ. s. A boy. ചെറുക്കൻ.

പാശകം,ത്തിന്റെ. s. A dice, particularly the long sort
used in playing. ചുക്കിണി.

പാശബന്ധം,ത്തിന്റെ. s. Vanity; bondage of mat-
ter; illusion of the world.

പാശം,ത്തിന്റെ. s. 1. A fetter, a chain, a bond, a
snare, a rope, a tie, a cord; the string for fastening tame
animals, or the net or noose for catching birds, deer, &c.
കയറ,കണി. 2. vanity, bondage of matter; illusion
of the world. ബന്ധം. 3. in composition with words
signifying hair, it denotes quantity, as കെശപാശം,
much or flowing hair: in composition with കൎണ്ണ, it
denotes beauty, as കൎണ്ണപാശ, a handsome ear: in
composition with ഛത്ര and other words it denotes, de-
preciation, as ഛത്രപാശം, a shabby umbrella.

പാശി,യുടെ. s. 1. A name of Waruna the Indian
Neptune. വരുണൻ. 2. a deer-catcher or fowler, using
a net or noose. വെട്ടക്കാരൻ. 3. green water-moss; the
green stuff growing upon stagnant water, duck weed ;
green mouldiness on walls. പായൽ. 4. variegated
glass beads for children’s necklaces, &c.

പാശിതം, &c. adj. Tied, fettered, bound. കെട്ടപ്പെട്ടത.

പാശുപതം,ത്തിന്റെ. s. A plant, white swallow-wort,
Æschynomene grandiflora. വെള്ളെരുക്ക. adj. Belong-
ing or relating to SIVA. ശിവനെ സംബന്ധിച്ചത.

പാശുപതി,യുടെ. s. 1. A follower and worshipper of
SIVA. ശിവദാസൻ. 2. white swallow wort. വെള്ളെ
രുക്ക.

പാശുപാല്യം,ത്തിന്റെ. s. The business of a grazier;
rearing and keeping cattle. പശുരക്ഷ.

പാശ്ചാത്യം, &c. adj. 1. After, last, hinder. പിമ്പുള്ള,
ഒടുക്കത്തെ. 2. western. പടിഞ്ഞാറുള്ള.

പാശ്യാ,യുടെ. s. A quantity or a bundle of rope. കയ
ൎക്കൂട്ടം.

പാഷണ്ഡകൻ,ന്റെ. s. A heretic, an impostor.
വെദവിരൊധി.

പാഷണ്ഡൻ,ന്റെ, s. A heretic, an impostor, one
who not conforming to the orthodox tenets of the Hindu
faith, assumes the external characteristics of tribe or
sect, a Jaina, a Budd’ha, &c. വെദവിരൊധി.

പാഷണ്ഡി,യുടെ. s. A heretic, an impostor. See the
preceding.

പാഷണ്ഡിമതം,ത്തിന്റെ. s. Heresy, imposture.

പാഷാണദാരണം,ത്തിന്റെ. s. A sort of hatchet
for cutting stones, a stone cutter’s chisel. കല്ലുളി.

പാഷാണം,ത്തിന്റെ. s. 1. A stone. പാറ. 2. arsenic.

പാള,യുടെ. s. 1. The thick film or spatha of the betel-
nut tree enclosing the flowers. 2. a kind of bucket made
of it for drawing water. 3. a milk vessel also made of it.
4. a beggar’s basket.

പാളം,ത്തിന്റെ. s. A bar, wedge, a mass, a pig of metal.

പാളയം,ത്തിന്റെ. s. 1. A camp, an encampment. 2.
an army. 3. a town. 4. a tent. പാളയം കെട്ടുന്നു, പാ
ളയമിറങ്ങുന്നു, To encamp. പാളയം പുറപ്പെടുന്നു,
To march.

പാളൽ,ലിന്റെ. s. 1. See പാളിപ്പ. 2. hiding, con-
cealment.

പാളി,യുടെ. s. 1. The sharp edge of a sword, or any
cutting instrument. മൂൎച്ച,മുന. 2. the tip of the ear. മെ
ൽകാത. 3. a line, row, range. വരി. 4. a mark, a spot,
a stain. അടയാളം. 5. a flock. കൂട്ടം. 6. a boundary, a
limit. അതിര. 7. an angle, a corner. കൊണ. 8. a wo-
man with a beard. താടിയുള്ള സ്ത്രീ. 9. a raised bank,
a causeway. ചിറ. 10. a shred, a piece cut off, a frag-
ment, a long stripe of cloth. കീറ്റ. 11. a fold of a door,
&c.

പാളിക,യുടെ. s. A fold of a door.

പാളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To throw a stone ob-
liquely on the water, to make ducks and drakes. 2. to slip
obliquely. 3. to splash or scatter about.

പാളിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. The skipping of a stone obliquely
thrown upon the water. 2. going obliquely.

പാളുന്നു,ളി,വാൻ. v. n. 1. To skip as a stone thrown
obliquely on the water. 2. to go obliquely. 3. to hide, to
conceal one’s self.

പാഴ഻. adj. 1. Desolate, waste, desert, barren. 2. useless,
vain.

പാഴൻ,ന്റെ. s. One who is good for nothing.

പാഴാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. To become waste, to be
desolate, to be of no use, to be in vain. പാഴായി കിട
ക്കുന്നു, To lie waste.

പാഴാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To make desolate, to
render useless. പാഴിലാക്കുന്നു, To make useless.

പാഴിയാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A beggar’s song, using
causeless importunity, representing one’s case and found-
ing solicitations thereon either truly or falsely. 2. rubbish.

പാഴിൽ,പാഴെ. adv. In vain, to no purpose. പാഴിൽ
കളയുന്നു, To expend to no purpose, to waste.

പാഴ്ചിലവ,ിന്റെ. s. Useless expenditure.

[ 509 ]
പാഴ്നിലം,ത്തിന്റെ. s. Waste or barren land.

പാഴ്പണി,യുടെ. s. Useless work.

പാഴ്മരം,ത്തിന്റെ. s. Common or jungle timber.

പാഴ്വാക്ക,ിന്റെ. s. Vain or unprofitable speech or lan
guage.

പാഴ്വിചാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Useless counsel. 2. vain
thought, vanity.

പാഴ്വെടി,യുടെ. s. A useless shot.

പാഴ്വെല,യുടെ. s. Useless labour. പാഴ്വെല ചെയ്യു
ന്നു, To labour in vain, to toil to no purpose.

പാറ഻,ിന്റെ. s. A catamaran, a raft or float composed
of three pieces of wood tied together and used as a boat
in the sea.

പാറ,യുടെ. s. A rock, a large stone.

പാറകം,ത്തിന്റെ. s. A tree, the rough leaves of which
are used for polishing furniture.

പാറക്കല്ല,ിന്റെ. s. 1. A rock, a large stone. 2. gravel.

പാറങ്കി,യുടെ. s. A fragrant gum, myrrh.

പാറപ്പന്ന,യുടെ. s. A rock plant or a kind of parasite
plant growing on rocks, Asplenium ambiguum. (Willd.)

പാറയാത്തൻ,ന്റെ. s. A very large bat or flying fox.

പാറയാൻ,ന്റെ. s. See the preceding

പാറൽ,ലിന്റെ. s. 1. A float, a raft. 2. flight, flying,
3. small, or drizzling rain.

പാറാക്കാരൻ,ന്റെ. s. A guard.

പാറാപ്പുര,യുടെ. s. A guard house, a place of confine-
ment.

പാറാപ്പുള്ളി,യുടെ. s. A prisoner, a person in confine-
ment.

പാറാവ,ിന്റെ. s. 1. Confinement, imprisonment. 2.
arrest, prohibition. പാറാവിലാക്കുന്നു, To place in
confinement.

പാറാവളയം,ത്തിന്റെ. s. A hoop used by strowling
players.

പാറുന്നു,റി,വാൻ. v. n. 1. To float, to swim on the
top of water. 2. to fly. 3. to drizzle as rain.

പാറ്റ,യുടെ. s. 1. A cockroach. 2. a name given to a
wlhiteant with wings. 3. a tall cocoa-nut, or betel-nut, tree.

പാറ്റൽ,ലിന്റെ. s. 1. Heavy drops of rain. 2. the
act of sprinkling.

പാറ്റാട,യുടെ. s. See പാറയാൻ.

പാറ്റുന്നു,റ്റി,വാൻ. v. a. To sprinkle.

പികനിനാദം,ത്തിന്റെ. s. The note of the Indian
cuckoo. കുയിലിന്റെ ശബ്ദം.

പികം,ത്തിന്റെ. s. The Indian cuckoo, Cuculus Indi-
caus. കുയിൽ.

പിംഗ,യുടെ. s. 1. A yellow dye ; see ഗൊരൊചന.
2. assafætida. കായം. 3. a tubular vessel of the body
which according to the Yoga System, is the channel of
respiration, and circulation for one side. ഒരു നാഡി.
4. a name of Durga. ദുൎഗ്ഗ. 5. turmeric. മഞ്ഞൾ.

പിംഗം,ത്തിന്റെ. s. Tawny colour; the colour of gold
mixed with red. മഞ്ഞയും ചുവപ്പം കൂടിയ നിറം.

പിംഗല,യുടെ. s. 1. The female elephant of the south
quarter. അന്തക ഗജത്തിന്റെ ഭാൎയ്യ. 2. a female of
a tawny colour. പൊന്നിറമുള്ളവൾ. 3. a whore com-
memorated in the Bhagavat. 4. a tubular vessel of the
body, the left of three canals which run from the os co-
cygis to the head, and which are the chief passages of
breath and air according to the anatomy of the Yoga
school of Philosophy. ഒരു നാഡി.

പിംഗലൻ,ന്റെ. s. 1. The sun. ആദിത്യൻ. 2. fire.
അഗ്നി. 3. monkey. കുരങ്ങ.

പിംഗലം,ത്തിന്റെ. s. 1. Tawny, the colour. 2. an
attendant on the sun. 3. one of CUBÉRA’S treasures. കു
ബെരന്റെ നിധികളിൽ ഒന്ന. 4. an ichneumon.
കീരി. 5. a small owl. നത്ത. 6. the 51th year of the
Hindu Cycle. 7. brass. പിച്ചള. 8. yellow orpiment.
മനയൊല. adj. Of a tawny colour.

പിംഗലവൎണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. Tawny colour, the colour
of gold mixed with red. പൊന്നിറം.

പിംഗലാക്ഷൻ,ന്റെ. s. 1. The planet Saturn. ശ
നി. 2. a name of SIVA. ശിവൻ.

പിചണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s. 1. The belly. വയറ. 2. the
back of an animal.

പിചണ്ഡിലൻ,ന്റെ. s. A man with a large belly,
a corpulent person. കുടവയറൻ.

പിചിണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s. 1. The belly or abdomen.
വയറ. 2. the back of an animal.

പിചിണ്ഡിലം, &c. adj. Big-bellied, corpulent, pot-
bellied. കുടവയറുള്ള.

പിചു,വിന്റെ. s. 1. Cotton. പഞ്ഞി. 2. a sort of le-
prosy, ഒരു വക കുഷ്ഠം.

പിചുമന്ദം,ത്തിന്റെ. s. The Nimba or margosa tree,
Melia azdirachla. വെപ്പുവൃക്ഷം.

പിചുമൎദ്ദം,ത്തിന്റെ. s. The margosa tree. വെപ്പുവൃ
ക്ഷം.

പിച്ച,ിന്റെ. s. 1. Madness, delirium, lunacy, folly. 2.
a pinch, tear. പിച്ചുപിടിക്കുന്നു, പിച്ചുകൊള്ളുന്നു,
To go mad, to be delirious. പിച്ചുപറയുന്നു. To speak
in-coherently.

പിച്ച,യുടെ. s. Alms. പിച്ചകൊടുക്കുന്നു, To give

[ 510 ]
or distribute alms, പിച്ച എടുക്കുന്നു, To collect or live
upon alms.

പിച്ചകം,ത്തിന്റെ. s. The great-flowered jasmine,
Jasminum grandiflorum.

പിച്ചക്കാരൻ,ന്റെ. s. A beggar, a mendicant.

പിച്ചച്ചട്ടി,യുടെ. s. A chatti or vessel for receiving
alms.

പിച്ചച്ചിരട്ട,യുടെ. s. A shell for receiving alms.

പിച്ചച്ചൊറ,റ്റിന്റെ. s. Boiled rice received in cha-
rity.

പിച്ചടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Tin. വെള്ളീയം. 2. lead. കാ
രീയം.

പിച്ചൻ,ന്റെ. s. A madman, a delirious man.

പിച്ചപ്പിഴപ്പ,ന്റെ. s. Living upon alms.

പിച്ചൽ,ലിന്റെ. s. Pinching.

പിച്ചള,യുടെ. s. Brass.

പിച്ചാങ്കത്തി,യുടെ. s. A knife.

പിച്ചി,യുടെ. s. The great-flowered jasmine.

പിച്ചിലീ,യുടെ. s. The francoline partridge.

പിച്ചുന്നു,ച്ചി,വാൻ. v. a. To pinch. പിച്ചിക്കീറുന്നു,
To tear in pieces. പിച്ചിപ്പറിക്കുന്നു, To pull or tear off.

പിച്ഛ,യുടെ. 1. The gum of the silk cotton tree. ഇല
വിൻപശ. 2. a line, a row, a range. വരി. 3. the scum
of boiled rice. കഞ്ഞിത്തെളി. 4. a plantain. വാഴപ്പ
ഴം. 5. the venomous saliva of a snake. പാമ്പിന്റെ
വിഷജലം.

പിച്ഛടം,ത്തിന്റെ. s. See പിച്ചകം.

പിച്ഛില,യുടെ. s. 1. The silk cotton tree, Bombax
heptaphyllum. ഇലവം . 2. a potherb, Basella rubra and
lucida. 3. a timber tree, Dalbergia Sisu. ഇരിവിള്ള. 4.
an esculent root, Arum Indica.

പിച്ഛിലം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sauce mixed with rice gruel.
2. sauce, gravy or condiments with water or ghee. ചാറു
ള്ളകറി. adj. Moist.

പിഞ്ച, &c. adj. Unripe, immature, young s. Young
fruit just set.

പിഞ്ച, or പിഞ്ഞ. adj. Rotten, decayed. പിഞ്ചുപൊ
കുന്നു, പിഞ്ഞുപൊകുന്നു, To rot or become rotten,
to decay.

പിഞ്ഛചൂഡൻ,ന്റെ. s. A name of CRISHNA. കൃ
ഷ്ണൻ.

പിഞ്ഛം,ത്തിന്റെ. s. A peacock’s tail. മയിൽപീലി.

പിഞ്ഛാവതംസം,ത്തിന്റെ. s. CRISHNA’s crest.

പിഞ്ജ,യുടെ. s. 1. Hurting, injuring, injury. ഉപദ്ര
വം. 2. cotton. പഞ്ഞി. 3. turmeric. മഞ്ഞൾ. 4. a
switch. കൊൽ, വടി.

പിഞ്ജകൻ,ന്റെ. s. A killer, a destroyer. കൊല്ലുന്ന
വൻ.

പിഞ്ജം,ത്തിന്റെ. s. 1. Killing, slaughter. കുല. 2.
strength, power. ശക്തി.

പിഞ്ജരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Yellow orpiment. അരിതാ
രം. 2. tawny or reddish yellow colour, a mixture of red
and yellow. ഗൊരൊചന നിറം.

പിഞ്ജലം,ത്തിന്റെ. s. An army panic struck, or in
great disorder. ഭയപ്പെട്ടസെന.

പിഞ്ഞാണം,ത്തിന്റെ. s. China-ware of any kind,
as plates, cups, saucers, &c.

പിഞ്ഞാണി,യുടെ. s. See പിഞ്ഞാണം.

പിട,യുടെ. s. 1. The female of birds, fowls. 2. the fe-
male of sheep, deer, &c. 3. beating with a switch.

പിടകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A basket. കൊട്ട. 2. a large
basket or receptacle of basket work for keeping grain, &c.,
a granary. കൂട. 3. a large boil. പരു.

പിടച്ചിൽ,ിന്റെ. s. 1. Palpitation, tremor. 2. leaping,
jumping as a fish when caught, or a fowl when its head
is cut off, or its throat cut. 3. struggling. 4. agitation.

പിടൎത്തൽ,ലിന്റെ. s. Plucking, rooting or digging up
or out.

പിടൎത്തുന്നു,ൎത്തി,വാൻ. v. a. To pluck up or away,
to dig or root up.

പിടം,ത്തിന്റെ. s. A basket, a safe place in which pro-
visions are kept, a sort of cupboard or granary made of
bamboos or canes for holding grain. കൊട്ട,കൂട.

പിടമാൻ,ന്റെ. s. A doe, a female deer.

പിടയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To beat, to leap, to throb, to
1 palpitate. 2. to pant, to struggle. 3. to be agitated, to tremble.

പിടരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. n. To be plucked up, to be dug
or rooted up.

പിടലി,യുടെ. s. The nape of the neck.

പിടലിഞരമ്പ,ിന്റെ. s. The tendon forming the
nape of the neck.

പിടാക,യുടെ. s. 1. Love, friendship. 2. a district.

പിടാകക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A friend. 2. the head of a
district, an inhabitant of a district.

പിറ്റി,യുടെ. s. 1. A handful, a grasp, a catch. 2. seizure,
catch. 3. the fist. 4. the closed hand. 5. a handle, a hilt.
6. the female of elephants, camels, pigs, &c. പിടിയി
ടുന്നു, To fix on a handle. പിടിഎത്തുന്നു, 1. To seize.
2. to reach. പിടികിട്ടുന്നു,പിടികൂടുന്നു To seize. പി
ടികൂട്ടുന്നു, To set at variance, to set dogs or other ani-
mals to fight. പിടിവഴുതുന്നു, To slip through the hand
to escape. പിടിവിടുന്നു, To let go.

[ 511 ]
പിടിക്കിഴങ്ങ,ിന്റെ. s. A kind of potatoe or yam.

പിടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To seize, or apprehend;
to catch, or take hold of. 2. to hold, or take possession
of, a country. 3. to hold in or retain, as breath, &c. 4. to
undertake. 5. to find out, or discover. 6. to press, de-
press, repress, or suppress. 7. to begin. 8. to be depend-
ant on, to lean upon. 9. to stop or deduct, as pay. 10. to
blow as a trumpet. 11. to admit, as a law-suit. 12. to
take, or receive, into the mind, to understand. 13. to
make for the shore. 14. to obtain, to take. 15. to pur-
chase. 16. to form, as a mould. 17. to grind or sharpen
instruments. 18. to row. 19. to steer. 20. to hold fast, to
be determined on any thing. 21. to use, to employ. 22.
to hire, to rent. 23. to take names down. 24. to beat
time in music. 25. to detain. 26. to keep cash. 27. to
saw. 28. to dig, to cut. 29. to measure, to gauge. 30. to
plough. 31. to wrestle, to engage in close fight. v. n.
1. To be attacked by insects. 2. to cost. 3. to fit or suit,
to be suitable or convenient. 4. to be possessed by evil
spirits. 5. to arrive as ships. 6. dye to be imbibed. 7.
to hold, to contain. 8. to be affected by disease or pain.
9. to take up or occupy time. 10. to adhere to. 11. to
be seasoned, or take salt. പിടിക്കുന്നു is also added
to a great number of nouns to give them a verbal sig-
nification; and in such cases takes its meaning from
the noun to which it is affixed; thus, തുരുമ്പപിടിക്കു
ന്നു, To rust. കൊഴുപ്പുപിടിക്കുന്നു, To grow fat. പൂ
പ്പുപിടിക്കുന്നു, To grow mouldy. വഴിപിടിക്കുന്നു,
To take a road. പകപിടിക്കുന്നു, To conceive hatred.
പനിപിടിക്കുന്നു, To have or be seized with fever.
കുളിർപിടിക്കുന്നു, To feel cold. കൈപിടിക്കുന്നു,
lit: To seize the hand; 1. To ravish a female. 2. to pro-
tect, support, or assist. കയ്യിനെ പിടിക്കുന്നു, lit :
To take the hand, to marry. ശക്തിപിടിക്കുന്നു, To
recover strength. ആ മരുന്ന ൟ ദീനത്തിന പിടി
ച്ചില്ല, That medicine has not affected this sickness. ചൂ
ടപിടിക്കുന്നു, To grow hot. പച്ചപിടിക്കുന്നു, 1. To
become green, to sprout. 2. to become strong. 3. to become
rich. പഞ്ഞം പിടിക്കുന്നു, To become poor. വെർ പി
ടിക്കുന്നു, To take root. കാപിടിക്കുന്നു, To bear fruit.
കാറ്റപിടിക്കുന്നു, To freshen as a breeze, wind to fill
the sails. രസം പിടിക്കുന്നു, To become pleased or
delighted with. പിത്തം പിടിക്കുന്നു, To become bili-
ous. പാണ്ട പിടിക്കുന്നു, To become marked with light
coloured spots. തരിപ്പിടിക്കുന്നു, To granulate. കട്ട
പിടിക്കുന്നു, To become lumpy or clotted. കരപിടിക്കു

ന്നു, 1. Land or soil to form on a shore. 2. to become
wealthy. മണിപിടിക്കുന്നു, 1. To granulate. 2. to seed.
പുകപിടിക്കുന്നു, 1. To become smoked. 2. to smoke.
തീപിടിക്കുന്നു, To take fire. ലഹരിപിടിക്കുന്നു, To
become intoxicated. തഴമ്പ പിടിക്കുന്നു, To become
hoofed or horned. മഴപിടിക്കുന്നു, To become rainy. മ
ണ്ണു പിടിക്കുന്നു, To rust. നാറ്റംപിടിക്കുന്നു, To
stink. വിത പിടിക്കുന്നു, To grow as seed just sown.
കാടുപിടിക്കുന്നു, To become jungly. വാട്ടം പിടിക്കു
ന്നു, 1. To wither, to dry, to dry up. 2. to hold fast on.
ചുവട പിടിക്കുന്നു, 1. To take root. 2. to follow the
foot marks of a man, beast, &c. 3. to become rich. ബ
ഹളി പിടിക്കുന്നു, 1. To become lustful said in reference
to the males of cattle. 2. to be frightened as cattle, &c. മ
ലം പിടിക്കുന്നു, To become constupated or costive. അ
ടിയിൽ പിടിക്കുന്നു, To stick or adhere to the bottom
of a vessel. ശ്രുതിപിടിക്കുന്നു, 1. To sound a wind in
strument for a long time without interruption. 2. to incite,
to urge on. ഉറക്കം പിടിക്കുന്നു, To become sleepy. ഉ
ന്തുപിടിക്കുന്നു,ഉച്ചുപിടിക്കുന്നു, To become mouldy
and slippery as after rain. വഴക്കുപിടിക്കുന്നു, To liti-
gate, to dispute. ബാധ പിടിക്കുന്നു, 1. To be possessed
by an evil spirit. 2. to remove such possession. വന്തി
പിടിക്കുന്നു, To hold or retain as a pledge. തടം പിടി
ക്കുന്നു, To make a trench round the roots of trees, &c.
for the purpose of watering them. മുതൽ പിടിക്കുന്നു,
To take care of money, to act as a treasurer. വസ്തി
പിടിക്കുന്നു, To administer an injection, വാട പി
ടിക്കുന്നു, To smell, to draw in the scent, as dogs.
v. comp. പിടിച്ചടുക്കുന്നു, To pull or row quick to
the shore. പിടിച്ചിരിക്കുന്നു, 1. To hold, to grasp
firmly without letting go, to be intent on a business, used
in a good and bad sense. 2. to adhere, to stick close.
പിടിച്ചുകെട്ടുന്നു, 1. To bind, to tie up, or seize and tie
up. 2. to embrace. പിടിച്ച പറയുന്നു, To speak or
insist forcibly on any point. പിടിച്ചുകൊള്ളുന്നു, 1. To
seize, or apprehend, or lay hold of. 2. to catch, hold, to
retain possession of a country. 3. to begin. 4. to stop, as
pay. 5. to comprehend, or understand. പിടിച്ചമാറ്റു
ന്നു, To separate. പിടിച്ചുകൊണ്ടുപൊകുന്നു, To
carry away by force. പിടിച്ചുകൊണ്ടുവരുന്നു, To
bring by force. പിടിച്ചുകൊടുക്കുന്നു, 1. To seize and
give. 2. to retain part. പിടിച്ചുപറിക്കുന്നു, To rob, to
plunder. പിടിച്ചുവലിക്കുന്നു, 1. To draw or drag
along by force. 2. to pull. പിടിച്ചുതള്ളുന്നു, To push
out or away by force. പിടിച്ചുപൂട്ടുന്നു, 1. To embrace.
[ 512 ]
2. to yoke oxen. 3. to lock up. 4. to fasten up. പിടിച്ചു
വെക്കുന്നു, 1. To deduct and put by from wages. 2. to
stop, to arrest.

പിടിച്ചുരാക്ക,ിന്റെ. s. A vice used by artificers.

പിടിത്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. A hold, gripe, grasp. 2. seiz-
ing, seizure. 3. holding possession of. 4. holding in or re-
taining the breath. 5. stoppage of pay. 6. a prop, sup-
port, protection. See പിടിക്കുന്നു in all its meangs. പി
ടിത്തം കൂടുന്നു, 1. To apprehend, to lay hold on, to
seize. 2. to attack.

പിടിത്താൾ,ളിന്റെ. s. A gleaned sheaf.

പിടിപാട,ിന്റെ. s. 1. A document given to a person
on being appointed to any responsible situation. 2. a
lease or document authorizing a person to hold land. 3.
knowledge. പിടിപാടുകൊടുക്കുന്നു, To grant such
document.

പിടിപാട്ടുനിനവ,ിന്റെ. s. A document given to
Chagons to hold contracts, &c.

പിടിപെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To be caught, to be
ensnared. 2. to be seized, or apprehended.

പിടിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Ability, capacity. 2. sufficiency.

പിടിപ്പത. ind. Sufficient, enough, as much as it will
hold, the value of a thing, capability.

പിടിപ്പതം,ത്തിന്റെ. s. A certain portion given to
reapers. പിടിപ്പതംകൊടുക്കുന്നു,To give such portion.

പിടിപ്പന്നി,യുടെ. s. A sow.

പിടിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to seize,
hold, retain, begin, arrive, fit, or be inclined. 2. to rub
with any unguent. 3. the causal form of പിടിക്കുന്നു
in all its meanings.

പിടിപ്പുകെട,ിന്റെ. s. 1. Incapacity, inability, un-
suitableness, inconvenience. 2. insufficiency. 3. folly,
ignorance, weakness of intellect.

പിടിപ്പുള്ളവൻ,ന്റെ. s. A capable or able person.

പിടിമാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Authority, power. 2. sup-
port, protection.

പിടിമുളം,ത്തിന്റെ. s. A sort of cubit measured from
the elbow to the end of the closed fist.

പിടിമുറുക്കം,ത്തിന്റെ. s. Holding fast. പിടിമുറുക്കു
ന്നു, To hold fast.

പിടിമൊന്ത,യുടെ. s. A kind of drinking vessel or gob-
let with a narrow mouth.

പിടിയരി,യുടെ. s. A handful of rice.

പിടിയാത്തവൻ,ന്റെ. s. A person who is incapable of
doing any thing well, a stupid, dull, foolish or worthless
person.

പിടിയാന,യുടെ. s. A female elephant.

പിടിവള്ളി,യുടെ. s. 1. A support, prop. 2. a tie.

പിടുങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. 1. Pulling, plucking or rooting
out, &c. 2. extortion by artifice.

പിടുങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. a. 1. To pluck or pull out.
2. to extort by art, money, &c.

പിടുപിടുക്കുന്നു,ത്തു,വാൻ. v. n. To give an imitative
sound.

പിടുപിടെ. adv. 1. An imitative sound, applied to the
crackling of a flame, &c. 2. thick, stiff.

പിടെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. & a. 1. To beat, to leap,
to throb, to palpitate. 2. to pant, to struggle. 3. to be
agitated. 4. to beat with a switch.

പിട്ട,ിന്റെ. s. 1. A kind of rice bread made in a tube.
2. cheating, deception, fraud. പിട്ടുപറയുന്നു, To speak
deceitfully with a view of obtaining one’s own purpose,
to impose on. പിട്ടുകാട്ടുന്നു, To frighten, to menace.

പിട്ടുകാരൻ,ന്റെ. s. 1. A seller of rice bread. 2. a
cheat, a deceiver. 3. a menacer.

പിഠരം,ത്തിന്റെ. s. A pot, a pan. കലം.

പിണ,യുടെ. s. A pot, a pan. കലം.

പിണ,യുടെ. s. 1. A yoke, yoking or tying of cattle to-
gether, joining together instruments of husbandry. 2.
connexion, coupling. 3. agreement, consent. 4. a bail,
a surety. 5. failure, disappointment, folly. 6. the being
involved in any thing. പിണകെട്ടുന്നു, To yoke cat-
tle, to join together instruments of husbandry. പിണ
യഴിക്കുന്നു, To unyoke. പിണപറയുന്നു, To lay
blame or charge on another, to accuse another.

പിണക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A disputant, a conten-
tious person. 2. an unruly ox.

പിണക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Dispute, quarrel, disagree-
ment, discord, resentment, ill-will, rancour. 2. wrong.
3. confusion, entanglement.

പിണക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To put wrong, to
entangle. 2. to cause to disagree, or be at variance.

പിണങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. 1. To dispute, to quar-
rel, to disagree, to be at variance. 2. to shew ill-will,
rancour. 3. to be unruly. 4. to be wrong, to be entangled.

പിണച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Yoking, tying together.
2. entanglement. 3. coupling, copulation.

പിണം,ത്തിന്റെ. s. A corpse, a dead body.

പിണയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To couple, to be
united, to consent, to be connected, to copulate. 2. to be
entangled, to be involved in any thing.

പിണർ,രിന്റെ. s. 1. A flash. 2. a tie, tying together.

[ 513 ]

3. thickness, stiffness, coagulation. മിന്നൽപിണർ
A flash of lightning

പിണരിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. To yoke, to tie together.

പിണൎക്കുന്നു,ൎത്തു,ൎപ്പാൻ. v. n. To be or grow thick,
to coagulate.

പിണൎപ്പ,ിന്റെ. s. Thickness, stiffness, coagulation.

പിണൎമ്പുളി,യുടെ. s. A sort of tamarind.

പിണാത്തി,യുടെ; & പിണാപ്പെൺ,ണ്ണിന്റെ. s.
A maid servant.

പിണാവ,ിന്റെ. s. Servitude, slavery.

പിണി,യുടെ. s. 1. A kind of sickness said to be pro-
duced by evil spirits. 2. a demon. പിണിയൊഴിക്കു
ന്നു, To remove such sickness.

പിണിയാൾ,ളിന്റെ. s. A substitute.

പിണുപിണുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. n. To grow thick,
to thicken, to become stout.

പിണുപിണെ. adv. Thickly, stoutly.

പിണെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To couple together,
to yoke, to tie together. 2. to connect ropes, cords, &c.
3. to tie cattle together. 4. to entangle, to involve.

പിണ്ടം,ത്തിന്റെ. s. See പിണ്ഡം.

പിണ്ടി,യുടെ. s. 1. The stem of a plantain tree. 2. re-
fuse, what remains after the juice of any thing has been
pressed or squeezed out. 3. elephant’s dung. 4. a raft or
float of bamboos.

പിണ്ഡകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Incense. കുന്തൂരുക്കം. 2.
a goblin, a demon. പിശാച.

പിണ്ഡക്കാരൻ,ന്റെ. s. A stout, robust man.

പിണ്ഡഗൊസ,യുടെ. s. Gum myrrh. നറുമ്പശ.

പിണ്ഡദാനം,ത്തിന്റെ. s. A gift or gifts in honour
of deceased relations. പിതൃക്രിയ.

പിണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s. 1. A lump, heap, cluster, quantity
or collection. കൂട്ടം. 2. a ball, a globe. ഉണ്ട. 3. a mouth-
ful, or globular lump of food, considered as equivalent to
a mouthful. ഉരുള. 4. an oblation to deceased parents,
ancestors, as a ball or lump of meat, or rice, mixed up
with milk, curds, flowers, &c. and offered to the manes
at the several sradd’has, by the nearest surviving rela-
tions. 5. gifts in honour of a deceased relation. 6. the
body. ശരീരം. 7. food. ഭക്ഷണം. 8. flesh, meat. മാം
സം. 9. the embryo or fætus in the early period of gesta-
tion. ഗൎഭപിണ്ഡം. 10. the projection of an elephant’s
frontal sinus. ആനത്തലയിലെ മുഴ. 11. livelihood,
means of living. ഉപജീവനം. 12. iron. ഇരിമ്പ. 13.
myrrh. നറുമ്പശ. 14. frankincense. സാമ്പ്രാണി.
15. fresh butter. വെണ്ണ. 16. wages, hire. ശമ്പളം.

adj. Coarse, thick, gross, solid. പിണ്ഡം വെക്കുന്നു,
പിണ്ഡംമൂട്ടുന്നു, To perform an oblation or funeral
rites or obsequies after the death of a near relation.

പിണ്ഡസംസ്കാരം,ത്തിന്റെ. s. A funeral rite or
ceremony, bathing after mourning. പുലകുളി.

പിണ്ഡാകാരം. adj. Globular, in the form of a ball.

പിണ്ഡിക,യുടെ. s. 1. The nave of a wheel. വണ്ടി
യുടെ നടു. 2. the instep. ഉള്ളങ്കാൽ.

പിണ്ഡിതം. adj. 1. Multiplied, added. 2. counted,
numbered. 3. thick, massy, lumpy. 4. collected, heaped
together. കൂട്ടപ്പെട്ടത, ഉരുട്ടപ്പെട്ടത.

പിണ്ഡിലൻ,ന്റെ. s. An astrologer, an arithmetician,
a calculator of nativities. ജ്യൊത്സ്യൻ.

പിണ്ഡീകൃതം. adj. 1. Thickened, made massy, lumpy.
2. heaped together. പിണ്ഡമാക്കപ്പെട്ടത.

പിണ്ഡീകതം,ത്തിന്റെ. s. 1. A tree, Vangueria spi-
nosa (Rox.) 2. a shrub, Tabernæmontana coronaria. മ
ലങ്കാര.

പിണ്ണാക്ക,ിന്റെ. s. See the following.

പിണ്യാകം,ത്തിന്റെ. s. 1. The sediments of seeds, &c.
ground for oil; oil cake, or the seeds after expression. പി
ണ്ണാക്ക. 2. asafætida. കായം . 3. incense. കുന്തുരുക്കം.

പിതാക്കന്മാർ,രുടെ. s. plu. Paternal ancestors.

പിതാമഹൻ,ന്റെ. s. A paternal grandfather, a fa-
ther’s father. അപ്പന്റെ അപ്പൻ, മുത്തച്ഛൻ.

പിതാമഹി,യുടെ. s. A father’s mother, or paternal
grandmother. അമ്മുമ്മ, മുത്തച്ഛി.

പിതാവ,ിന്റെ. s. A father. അപ്പൻ, അച്ഛൻ.

പിതുക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To crush, to mash, to
squeeze, to press.

പിതുങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. Squeezing, pressing, crushing,
mashing.

പിതുങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. To be crushed, mashed ;
to be pressed, to be squeezed.

പിതുരാൎജ്ജിതം,ത്തിന്റെ. s. Patrimony. അപ്പന്റെ
മുതൽ.

പിതൃകൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. A ceremony performed in
honour of deceased ancestors.

പിതൃക്കൾ,ളുടെ. s. plu. Deceased ancestors.

പിതൃക്രിയ,യുടെ. s. A ceremony performed in honour
of deceased ancestors.

പിതൃതൎപ്പണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Gifts in honour of de-
ceased relatives, distributed at the funeral ceremonies.

പിതൃദാനം. 2. the act of throwing water out of the
right hand at seasons of ablution, by way of offering to
the manes or deceased ancestors in general.

[ 514 ]
പിതൃതിഥി,യുടെ. s. 1. The day of the new moon, on
which she rises invisible, on which offerings are made
to the names of deceased ancestors. 2. the anniversary of
a deceased ancestor.

പിതൃതുല്യൻ,ന്റെ. s. One like his father.

പിതൃദാനം,ന്റെ. s. Gift in honour of deceased an-
cestors.

പിതൃധനം,ത്തിന്റെ. s. Patrimony. കാരണവന്മാർ
രുടെ മുതൽ.

പിതൃപതി,യുടെ. s. Yama, as regent of the dead. യമൻ.

പിതൃപിതാ,വിന്റെ. s. A paternal grandfather. മു
ത്തച്ഛൻ.

പിതൃപൂജ,യുടെ. s. Worship of the manes by oblations.

പിതൃപ്രസൂ,വിന്റെ. s. Twilight, because then it is
considered the spirits of one’s ancestors are abroad.

പിതൃഭ്രാതാ,വിന്റെ. s. A father’s brother, പെരപ്പൻ,
ചിറ്റപ്പൻ.

പിതൃയജ്ഞം,ത്തിന്റെ. s. Worship of the manes by
oblations of water, food, &c. പിതൃപൂജ.

പിതൃവനം,ത്തിന്റെ. s. A cemetery, a place where
lead bodies are burnt, or buried. ചുടലക്കാട, ശവമി
ടും സ്ഥലം.

പിതൃവഴി,യുടെ. s. The genealogy of ancestors.

പിതൃവ്യൻ,ന്റെ. s. A paternal uncle. ചിറ്റപ്പൻ.

പിതൃശാപം,ത്തിന്റെ. s. A father’s curse or displea-
sure.

പിതൃശെഷം,ത്തിന്റെ. s. Remains of an offering in
honour of deceased relatives.

പിതൃഷ്വസാവ,ിന്റെ. s. A father’s sister. പിതാ
വിന്റെ ഉടൽപിറന്നവൾ.

പിതൃസന്നിഭൻ,ന്റെ. s. One like his father.

പിതൃഹത്യ,യുടെ. s. The crime of parricide, the mur-
der of a father. പിതാവിനെ കൊന്നിട്ടുള്ള പാപം.

പിത്തകാമില,യുടെ. s. A kind of jaundice.

പിത്തകാസം,ത്തിന്റെ. s. 1. A cough, catarrh. ചുമ.
2. a kind of consumption.

പിത്തകോപം,ത്തിന്റെ. s. Excess of bile.

പിത്തഗുന്മം,ത്തിന്റെ. s. A bilious complaint.

പിത്തഗ്രഹണി,യുടെ. s. A kind of looseness.

പിത്തജ്വരം,ത്തിന്റെ. s. Bilious fever.

പിത്തധാതു,വിന്റെ. s. See the following.

പിത്തനാഡി,യുടെ. s. The bilious pulse, or that go-
verned by the bilious principle.

പിത്തപാണ്ഡു,വിന്റെ. s. A. kind of jaundice.

പിത്തപ്പുണ്ണ,ിന്റെ. s. The venereal disease.

പിത്തം,ത്തിന്റെ. s. Bile, the bilious humor, choler.

പിത്തം പിടിക്കുന്നു, To become bilious.

പിതരക്തം,ത്തിന്റെ. s. Spitting of blood.

പിത്തരൊഗം,ത്തിന്റെ. s. A bilious complaint or
distemper.

പിത്തവൎദ്ധന,യുടെ. s. Exuberance of bile.

പിത്തശൊണിതം,ത്തിന്റെ. s. Spitting of blood.

പിത്തശൊഫം,ത്തിന്റെ. s. A kind of jaundice ac-
companied by swelling of the body.

പിത്തളം,ത്തിന്റെ. s. Brass. പിച്ചള. adj. Producing
bile. പിത്തമുണ്ടാക്കുന്ന.

പിത്തക്ഷൊഭം,ത്തിന്റെ. s. Excess of bile.

പിത്താധിക്യം,ത്തിന്റെ. s. Exuberance of bile.

പിത്താസ്രം,ത്തിന്റെ. s. Spitting of blood.

പിത്ര്യം, &c. adj. 1. Paternal. പിതൃസംബന്ധം. 2.
obsequial, relating to the parent, or deceased progenitors.
പിതൃതൎപ്പണം.

പിത്ര്യാന്നം,ത്തിന്റെ. s. An oblation, an offering of
food to deceased ancestors. ബലിക്കരി.

പിത്സന്തം,ത്തിന്റെ. s. A bird. പക്ഷി.

പിധാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A covering, a cover or con-
cealment. മറ. 2. a lid, a top or cover. മുടി. 3. a sheath.
ഉറ. 4. a door. വാതിൽ. 5. a rapper, a cloak, &c. പു
തെപ്പ.

പിനദ്ധൻ,ന്റെ. s. One who is clothed, accoutred,
dressed. കവചമിട്ടവൻ.

പിനാകം,ത്തിന്റെ. s. 1. The boy of Siva. ശിവ
ന്റെ വില്ല. 2. a trident, or three pronged spear. ശ്ര
ലം. 3. the trident of SIVA. ശിവന്റെ ശൂലം.

പിനാകീ,യുടെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

പിൻ. part. After, behind, back, last.

പിങ്കാൽ,ലിന്റെ. s. 1. The heel. 2. the hinder part
of the leg.

പിങ്കുടുമ,യുടെ. s. A tuft or lock of hair worn on the
back of the head by Hindus.

പിങ്കെട്ട,വിന്റെ. s. 1. The state of having the hands tied
behind, tying the hands behind. 2. the hinder or back
part of a house. 3. the poop or stern of a vessel.

പിഞ്ചരട,ിന്റെ. s. A string tied behind.

പിഞ്ചാട,ിന്റെ. s. The hind part of a carriage.

പിഞ്ചെല്ലൽ,ലിന്റെ. s. 1. Following, accompanying
2. pursuing. പിഞ്ചല്ലുന്നു, 1. To follow, to accompany.
2. to pursue, to go after.

പിന്തല,യുടെ. s. 1. The back part of the head. 2, the
stern of a ship. 3. the after part.

പിന്തിരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To turn back, to re-
turn, to retreat.

[ 515 ]
പിന്തിരിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. Turning back, retreat.

പിന്തിരിഞ്ഞവൻ,ന്റെ. s. 1. One who has turned
back, retreated. 2. one who is defeated.

പിന്തിരിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To turn back, to
return. 2. to retreat, to be defeated.

പിന്തിരിവ,ിന്റെ. s. Turning back, defeat.

പിന്തുട,യുടെ. s. 1. The hinder part of the thigh. 2. a
hind quarter of mutton, &c.

പിന്തുടൎച്ച,യുടെ. s. Pursuit, following, going after.

പിന്തുടരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. a. To follow, to pursue.

പിന്തുണ,യുടെ. s. Assistance, aid, support. പിന്തുണ
ചെയ്യുന്നു, To aid, to assist. പിന്തുണ നിൽക്കുന്നു,
To support.

പിന്തുണൈക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To assist, to aid,
to support.

പിന്തെരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. a. To pursue.

പിന്തെൎച്ച,യുടെ. s. Following, pursuing.

പിന്ന. adj. Behind, after, back.

പിന്നടക്കുന്നവൻ,ന്റെ. s. A follower, a companion.

പിന്നൽ,ലിന്റെ. s. Plaiting, braiding, twisting,
wreathed work.

പിന്നാലെ. postpos. After, afterwards, behind.

പിന്നിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. 1. To follow. 2. to surpass,
to out-run, to leave behind.

പിന്നിൽ,പിമ്പിൽ. postpos. Behind, after. As a part.
Behind, afterwards.

പിന്നീട. adv. Afterwards, after that, after.

പിന്നുന്നു,ന്നി,വാൻ. v. a. To plait, to braid, to twist,
to wreath.

പിന്നെ. part. & adv. After, then, and, moreover, besides,
afterwards. പിന്നെ എന്ത, What more?

പിന്നെത്തെ. adj. The following, coming next, succeed-
ing.

പിന്നെത്തെതിൽ. adj. Afterwards, after that.

പിന്നെപ്പിന്നെ. adv. 1. Repeatedly, again and again.
2. orderly, regularly.

പിന്നെയും. adv. Further, moreover, again, and.

പിന്നെയൊ? adv. What then, what next, will it not,
to be sure, why not, what is to be done.

പിന്നെറ്റുതടി. s. A short arrow, thrown from
the hand, or shot through a tube.

പിന്നൊക്കം. adv. 1. Backwards, behind. 2. idly.

പിന്നൊക്കം മാറുന്നു,റി,വാൻ ; or വാങ്ങുന്നു,ങ്ങി,
വാൻ. v. n. To retreat, to draw back. പിന്നൊക്കം
മാറ്റം, Retreat, drawing back, defeat.

പിന്നൊക്കി. adv. Backwards, behind.

പിമ്പ. ad. After, behind, back, last.

പിമ്പട,യുടെ. s. The rear of an army.

പിമ്പണി,യുടെ . s. 1. Work done over again. 2. work
done in the after part of the day.

പിമ്പിൽ. part. Behind, after.

പിമ്പുമറിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. To tumble back-
wards heels over head.

പിമ്പുറം,ത്തിന്റെ. s. 1. The back part, the back side.
2. rereward, or rear of an army.

പിമ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. To lay behind, to delay,
to be surpassed, to be out-run.

പിമ്പെ. postpos. After, behind.

പിമ്പെ. adv, Behind.

പിൻബുദ്ധി,യുടെ. s. After thought.

പിൻഭാഗം,ത്തിന്റെ. s. The hinder part.

പിന്മഴ,യുടെ. s. The latter rain.

പിന്മാറുന്നു,റി,വാൻ. v. n. To retreat, to go back,
to retire, to suffer defeat.

പിന്മാറ്റം,ത്തിന്റെ. s. Retreating, drawing back,
retiring, suffering defeat.

പിൻവൎഷം,ത്തിന്റെ. s. The latter rain.

പിൻവാങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. 1. To retreat, to
draw back, to recede, to withdraw, to retire. 2. to back-
slide.

പിപാസ,യുടെ. s. Thirst. ദാഹം.

പിപാസം,ത്തിന്റെ. s. Thirst. ദാഹം.

പിപാസിതൻ,ന്റെ. s. One who is thirsty, athirst.

പിപാസു,വിന്റെ. s. One who is thirsty.

പിപീലക,യുടെ. s. A large black ant.

പിപീലിക,യുടെ. s. The common small red ant. ഉറുമ്പ,

പിപ്പലം,ത്തിന്റെ. s. The poplar leaved, or holy, fig
tree, Ficus religiosa. അരയാൽ.

പിപ്പലി,യുടെ. s. Long pepper, Piper longum. തിൎപ്പ
ലി.

പിപ്പലിമൂലം,ത്തിന്റെ. s. The root of the long pepper.
തിൎപ്പലിവെർ.

പിപ്ലു,വിന്റെ. s. A freckle, a mark. മറു.

പിരട്ട,വിന്റെ. S. 1. Perversion. 2. deceit, fraud, trick,
cheating. പിരട്ടുപറയുന്നു, To speak deceitfully, to
deceive, to cheat, to trick.

പിരട്ടൻ,ന്റെ. s. A cheat, a fraudulent man.

പിരട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. a. 1. To pervert. 2. to cheat,
to deceive. 3. to rub or apply medicine on a wound,
&c. 4. to feel naucea at the stomach. 5. to kill. 6. to
roll on the ground.

പിരളുന്നു,ണ്ടു,വാൻ. v, n, 1. To roll, to the moved

[ 516 ]
from one side to another. 2. to wallow or welter in mire
or water. 3. to be smeared, daubed, &c.

പിരൾ്ച,യുടെ. s. 1. Rolling, a being rolled. 2. wallow-
ing, weltering. 3. besmearing, rubbing.

പിരി,യുടെ. s. 1. A twist, a convolution. 2. twisting,
twining. 3. any thing made by convolution. പിരിമുറു
ക്കുന്നു, To twist tight, to make a cord, rope, &c.

പിരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To separate, to disu-
nite, to dissolve, to dismiss, to disjoin, to put asunder,
to sever. 2. to twist or make cord, rope, &c. 3. to collect,
to gather. 4. to extinguish, to put out. 5. to separate
into portions, to divide. 6. to pluck cocoa-nuts from the
tree.

പിരിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Separation, disunion, dis-
mission, dissolution, schism. 2. putting asunder, putting
away. 3. twisting, turning. 4. flowering as a cocoa-nut
tree. 5. coagulation or turning of milk.

പിരിപ്പ,ിന്റെ. s. A plant, Tetracera sarmentosa.

പിരിയൻ.adj. 1. Twisted, winding. 2. cross-grained.

പിരിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To part, to separate,
to retire, to be dissolved; to go asunder, to become dis-
united or disjoined, to disagree. 2. to be twisted, twined.
3. to be collected, gathered. 4.to be separated into portions.
5. to be plucked, or gathered as cocoa-nuts from the tree.
6. to flower as a cocoa-nut tree. 7. to be coagulated or
turn sour as milk. s. to be sold. 9. to be crooked, warp-
ed, contracted. a പിരിഞ്ഞുപൊകുന്നു, 1. To retire, to
separate. 2. to become coagulated. 3. to be turned sour
as milk.

പിരിവ,ിന്റെ. s. 1. Separation, division, or disunion,
disagreement, schism. 2. a twist, contortion, writhe, twist-
ing, making rope, &c. 3. collection of rent, taxes, &c. 4.
receipts by sale, &c. 5. a bind. 6. a circlet. 7. turning or
spinning round. 8. the turn or screw of a nail. 9. a por-
tion, a part. 10. crookedness, a warp, contraction.

പിരിവള,യുടെ. s. 1. A twisted needle for rafters. 2. a
twisted, or wreathed ring.

പിരുപിരുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. a. To rustle, to make
a low rattling noise, as dry leaves on the ground, or any
thing among dry leaves.

പിരുപിരുപ്പ,ിന്റെ. s. The rustling sound of cloth or
dry leaves.

പിരുപിരെ. adv. With a low rustling noise.

പിലയൻ,ന്റെ. s. A slave, a low caste man.

പിലാവ,ിന്റെ. s. The jack tree, Arlocarpus integri-
folia.

പിലാവില,യുടെ. s. The leaf of the jack tree used as
a spoon.

പിലാശ,ിന്റെ. s. See പ്ലാശ.

പിലിശ,യുടെ. s. The spleen.

പില്പാട. adv. After, afterwards, then.

പില്ലൻ,ന്റെ. s. One blear-eyed. ചീങ്കണ്ണൻ.

പിശകുന്നു,കി,വാൻ. v. n. To ask or press for more,
or something to boot, some gratuitious addition to the
commodity sold.

പിശക്ക,ിന്റെ. s. 1. Dispute, contention. 2. the de-
mand of something over. 3. avarice, the quality of a
miser, niggardliness.

പിശക്കൻ,ന്റെ. s. A miser, a niggard.

പിശംഗം,ത്തിന്റെ. s. Tawny colour. പിംഗലം.
adj. Of a tawny colour.

പിശംഗീ,യുടെ. s. A woman of a tawny colour. പിം
ഗലവൎണ്ണമുള്ളവൾ.

പിശാച,ിന്റെ. s. A common term for the devil, a
demon, an evil spirit, a friend, a malevolent being, always
described as fierce and malignant, a ghost.

പിശാചൻ,ന്റെ. s. 1. A devil. 2. an eater of raw flesh.

പിശാചി,യുടെ. s. A female imp.

പിശിതം,ത്തിന്റെ. s. Flesh. പച്ചമാംസം.

പിശിതാശനൻ,ന്റെ. s. 1. A flesh eater. പച്ചമാം
സം ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ. 2. a Rácshasa. രാക്ഷസൻ.

പിശുക്ക,ിന്റെ. s. 1. Avarice, tenaciousness, niggardli-
ness.

പിശുക്കൻ,ന്റെ. s. A miser, a niggard.

പിശുന,യുടെ. s. A gramineous plant, Trigonella cor-
niculata. ജൊനകപ്പുല്ല.

പിശുനത,യുടെ. s. 1. Malignity, slanderousness, mis-
chief-making. കുരള. 2. cruelty, wickedness. ക്രൂരത. 3.
meanness, baseness. ഹീനത. 4. lying. നുണ.

പിശുനൻ,ന്റെ. s. 1. A cruel, wicked man. ക്രൂരൻ,
ദുഷ്ടൻ. 2. a spy, an inforner. ഒറ്റുകാരൻ. 3. a ca-
lumniator. കുരളക്കാരൻ. 4. a liar. നുണയൻ. 5. a
vile, low, contemptible person. ഹീനൻ. 6. a name of
Náreda. നാരദൻ.

പിശുനം,ത്തിന്റെ. s. Saffron. കുങ്കുമം. adj. 1. Cruel,
wicked. 2. malignant, slanderous. 3. low, vile, con-
temptible.

പിഷാരകൻ,ന്റെ. s. A servant at a temple.

പിഷാരം,ത്തിന്റെ. s. The house of a servant at a
temple.

പിഷാരവടി,യുടെ. s. A titular name of a man of a
certain tribe who serves at a temple.

[ 517 ]
പിഷ്ടകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A cake made of flour or
meal of any grain. അപ്പം. 2. a disease of the eyes, opa-
city of cornea. ശുക്ലവ്യാധി.

പിഷ്ടചക്രം,ത്തിന്റെ. s. A sort of round cake, with
a hole in the middle. മുറുക്ക.

പിഷ്ടപചനം,ത്തിന്റെ. s. A boiler, a seether, a
sauce-pan. വറുപ്പാനുള്ള കലം.

പിഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. A kind of cake, bread. അപ്പം.
2. the flour or meal of any thing that is ground. മാവ.
adj. Ground, pounded, bruised. പൊടിക്കപ്പെട്ടത.

പിഷ്ടാതം,ത്തിന്റെ. s. Perfumed powder for scenting
rooms, garments, &c., especially the scented dust which
the Hindus sprinkle over each other at the Holi or spring
festival.

പിഹിതം, &c. adj. Concealed, covered, hidlden. മറെ
ക്കപ്പെട്ടത.

പിളൎക്കുന്നു,ൎത്തു,ൎപ്പാൻ. v. a. To split, to divide, to
cleave, to read, to tear.

പിളൎച്ച,യുടെ. s. 1. Splitting, cleaving, rending. 2. a
cleft, a division.

പിളൎപ്പ,ിന്റെ. s. A division, a cleft, a crack, a slice,
a rent.

പിളരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. n. To be split, to split, to
burst asunder, to rend.

പിള്ള,യുടെ. s. 1. A child, male or female. 2. a writer.
3. a title added to a proper name, a man of the writer
caste. 4. the young of birds. 5, the young of animals.
6. the fetus. 7. a grinder, a pestle. 8. a small fruit.

പിള്ളക്കട്ടിൽ,ലിന്റെ. s. A cradle, or child’s cot.

പിള്ളക്കര,യുടെ. s. A smaller stripe in cloth.

പിള്ളക്കാൽ,ലിന്റെ. s. A small post.

പിള്ളക്കിണറ,റ്റിന്റെ. s. A small well sunk within
a larger one when the latter is dry.

പിള്ളത്തുണി,യുടെ. s. Baby’s linen.

പിള്ളത്തൊട്ടി,യുടെ. s. A cradle.

പിള്ളപ്പെട്ടി,യുടെ. s. Small rooms in a box.

പിള്ളമരം,ത്തിന്റെ. s. The sucker or young twig of a
tree.

പിള്ളമുണ്ട,ിന്റെ. s. A child’s cloth, a small cloth.

പിള്ളമുറി,യുടെ. s. See പിള്ളപ്പെട്ടി.

പിള്ളയരഞ്ഞാൺ,ണിന്റെ. s. A chain worm by
children round the waist.

പിള്ളയാർ,രുടെ. s. A name of GANÉSA.

പിള്ളയൂണ,ിന്റെ. s. Giving food to a child for the
first time.

പിള്ളവള,യുടെ. s. A child’s bracelet.

പിള്ളവാതിൽ,ലിന്റെ. s. A small door made in a
large one.

പിഴ,യുടെ. s. 1. An error, a fault, a mistake. 2. an omis-
sion, a blunder, an over-sight. 3. a fine, amercement. 4.
adultery. പിഴ ചെയ്യിക്കുന്നു, To fine, to amerce, to
punish. പിഴ ചുമത്തുന്നു, To accuse, to impeach.
പിഴ തീൎക്കുന്നു, To correct, to alter. പിഴ നൊക്കു
ന്നു, To revise, to correct. പിഴ എൾക്കുന്നു, To ac-
knowledge or confess a fault. പിഴ ചെയ്യുന്നു, To be
fined, or pay a fine. പിഴ മൂളുന്നു, To confess or acknow-
ledge one’s fault.

പിഴയാളി,യുടെ. s. A criminal, a guilty person.

പിഴപ്പ,ിന്റെ. s. Living, maintenance, livelihood, sub-
sistence.

പിഴപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to err, or
go astray. 2. to cause to sin, or commit adultery. 3. to
restore, to revive.

പിഴവഴി,യുടെ. s. 1. A bad road. 2. heresy.

പിഴിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Wringing out water from a
cloth. 2. squeezing or pressing out the juice of fruit, &c.

പിഴിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. 1. To wring out water
from a cloth. 2. to squeeze or press out the juice of fruit,
&c. പിഴിഞ്ഞെടുക്കുന്നു, To squeeze out.

പിഴുകൽ,ലിന്റെ. s. 1. Being deprived or divested of.
2. being turned out, excommunication. 3. a being over-
come or defeated. 4. preservation. 5. plucking or pulling
up, plucking up by the roots.

പിഴുകുന്നു,കി,വാൻ. v. n. 1. To be deprived or divest-
ed of, to be dethroned. 2. to be cast or turned out, to be
removed from. 3. to be overcome, to be defeated, to be
overthrown. 4. to be kept out of, to be preserved. 5. to
be deceived.

പിഴുക്കൽ,ലിന്റെ. s. 1. Depriving or divesting of. 2
turning out, removing. 3. conquering, defeating. 4. pre-
serving. 5. deceit, fraud.

പിഴുക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To deprive, to divest of,
to dethrone, to displace. 2. to cast out, to turn out. 3. to
overcome, to defeat, to overthrow. 4. to keep out of, to
prevent one from falling into danger or difficulties. 5. to
preserve. 6. to deceive.

പിഴുന്നു,തു, വാൻ. v. a. 1. To root up, to pluck or pull
up. 2. to pluck off.

പിഴെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To err, to go astray,
to mistake, to do amiss. 2. to support life. 3. to die.

പിറക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ. v. n. 1. To be born, to spring,
to proceed from. 2. to begin, to commence. 3. to be, to rise.

[ 518 ]
പിറന്നാൾ,ളിന്റെ. s. A birth-day.

പിറപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Birth, nativity. 2. springing, pro-
ceeding. 3. commencement, beginning.

പിറപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To beget.

പിറപ്പുമയിർ,രിന്റെ. s. Hair with which one is born.

പിറവി,യുടെ. s. 1. Birth, nativity. 2. any thing with
which one is born, as a mark, a mole, &c. 3. the time
of birth. 4. the birth place.

പിറുക്ക,യുടെ. s. 1. A musquito. 2. a toad.

പിറുപിറുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. n. 1. To murmur, to
grumble. 2. to mutter. 3. to drizzle as rain.

പിറുപിറുപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Murmurring, grumbling. 2.
muttering.

പിറ്റെ. adj. After, following.

പിറ്റെ ദിവസം. adv. The next day, the day after the
one just spoken of.

പിറ്റെന്നാൾ. adv. The day after, the next day.

പീ,യുടെ. s. 1. Dung. 2. wax of the ear. 3. mucus.

പീച്ചകം,ത്തിന്റെ. s. See പീച്ചി.

പീച്ചൻ. adj. Immature, not fully grown.

പീച്ചൽ,ലിന്റെ. s. Squirting.

പീച്ചാങ്കത്തി. s. A knife.

പീച്ചാങ്കുഴൽ,ലിന്റെ. s. A syringe.

പീച്ചി,യുടെ. s. The plant which bears the vegetable
mentioned under the following word. പീച്ചിങ്ങാ.

പീച്ചിക്കാ,യുടെ. s. 1. See പീച്ചിങ്ങാ. 2. the very
small plantains at the end of a large bunch of plantains.

പീച്ചിങ്ങാ,യുടെ. s. A potherb, a vegetable somewhat
resembling a cucumber, but more acute at the ends and
has a rougher skin, Luffa acutangula. (Rox,) Momordica
luffa, Cucumis acutangulus. പെപ്പീച്ചിങ്ങ, Abittersort.

പീച്ചുന്നു,ച്ചി,വാൻ. v. a. To squirt, to syringe.

പീഞ്ഞാണം,ത്തിന്റെ.s. A dish, a plate, China-ware
earthen-ware.

പീഞ്ഞാണി,യുടെ. s. A dish, a plate.

പീഞ്ഞാവള്ളി,യുടെ. s. A creeping plant.

പീട,ിന്റെ. s. 1. The refuse of any thing after the juice
has been squeezed out. 2. oil cake.

പീടിക,യുടെ. s. A market, a shop, a stall, a place of
sale.

പീടികക്കാരൻ. s. A shop-keeper.

പീടികച്ചരക്ക,ിന്റെ. s. Goods exposed for sale in a
shop, &c.

പീഠം,ത്തിന്റെ. s. 1. A seat, a chair, a stool. 2. a throne.
ഗുരുപീഠം, The seat or office of a spiritual preceptor, as
cathedra. ബലിപീഠം, An altar for sacrifice.

പീഠിക,യുടെ. s. 1. The beginning, a preface, or pre-
amble. 2. a seat, a chair. പീഠികയിടുന്നു. 1. To write
a preface. 2. to write a copy.

പീഡ,യുടെ. s. 1. Anguish of mind, pain, suffering, af-
fliction, misery. 2. persecution, torture. 3. compassion,
pity. 4. devastation, laying waste. ദെഹപീഡ, Bodily
sufferings. ആത്മപീഡ, Mental sorrow or suffering.
മനഃപീഡ, Sorrow.

പീഡനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Oppression, persecution, in
fliction of pain, painting. 2. devastation, laying a country
waste.

പീഡാകരം. adj. 1. Sharp, corrosive. 2. causing pain,
paining. പീഡിപ്പിക്കുന്നത.

പീഡിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be oppressed, to
suffer pain, distress, affliction, or persecution.

പീഡിതം, &c. adj. 1. Oppressed, afflicted, pained, or
suffering pain or distress. 2. bound, tied.

പീഡിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To oppress, to
vex, to torment, to tease, to afflict, to give pain. 2. to
devastate, to lay waste.

പീഡ്യമാനൻ,ന്റെ. s. An oppressor. പീഡിപ്പി
ക്കുന്നവൻ.

പീത,യുടെ. s. 1. Turmeric. മ ഞ്ഞൾ. 2. a plant, a yel-
low jasmine. ചെങ്കുറുമൊഴി.

പീതകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Yellow orpiment. പൊന്നരി
താരം. 2. saffron. കുങ്കുമം . 3. a topaz, a yellow stone. പു
ഷ്പരാഗം. 4. yellow colour. മഞ്ഞൾ നിറം. 5. gold.
പൊന്ന.

പീതചെലൻ,ന്റെ. s. 1. One who wears yellow
clothes. മഞ്ഞവസ്ത്രമുടുത്തിരിക്കുന്നവൻ. 2. a name of
CRISHNA. കൃഷ്ണൻ.

പീതദാരു,വിന്റെ. s. 1. A sort of pine, Pinus Déva-
dáru. തെവതാരം. 2. another kind of pine, Pinus longi-
folia. ചരളം.

പീതദ്രു,വിന്റെ. s. 1. A sort of curcuma, Curcuma
Zamthorhizon. മരമഞ്ഞൾ. 2. a species of pine, Pinus
longifolia. ചരളം.

പീതനം,ത്തിന്റെ. s. 1. The hog plum, Spondias
mangifera. അമ്പഴം. 2. saffron. കുങ്കുമം. 3. yellow or-
piment. പൊന്നരിതാരം.

പീതം,ത്തിന്റെ. s. 1. Yellow colour. മഞ്ഞൾനിറം.
2. safflower. കുങ്കുമം. 3. a topaz, a yellow gem, പുഷ്പ
രാഗം. 4. drinking. പാനം.

പീതരൊഹിണി,യുടെ. s. White hellebore, Veratrum
album. പീതമണി. പീതവൎണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. Yellow colour. മഞ്ഞൾ

[ 519 ]
നിറം. adj. of a yellow colour, yellow.

പീതവസ്ത്രം,ത്തിന്റെ. s. Yellow raiment. മഞ്ഞൾ
നിറമുള്ള വസ്ത്രം.

പീതവാലുക,യുടെ. s. Turmeric. മഞ്ഞൾ.

പീതസാരകം,ത്തിന്റെ. s. A tree, Pentaptera tomen-
tosa. വെങ്ങവൃക്ഷം.

പീതസാരം,ത്തിന്റെ. 1. A yellow gem, a topaz. പുഷ്പ
രാഗം. 2. a yellow sort of sandal wood. ഹരിചന്ദനം.

പീതസ്ഫടികം,ത്തിന്റെ. s. A precious gem, a topaz.
പുഷ്പരാഗം.

പീതാംബരൻ,ന്റെ. s. 1. A name of VISHNU or
CRISHNA. വിഷ്ണു, കൃഷ്ണൻ. 2. a religious mendicant
wearing a yellow garment.

പീതാംബരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Yellow apparel. 2. the
dress of VISHNU. മഞ്ഞവസ്ത്രം.

പീതി,യുടെ. s. 1. A horse. കുതിര. 2. drinking. പാ
നം. 3. a dram shop. പാനസ്ഥലം.

പീതിക,യുടെ. s. 1. Turmeric. മഞ്ഞൾ. 2. the yellow
jasmine. ചെങ്കുറുമൊഴി.

പീത്ത. adj. 1. Bad, vile, low. 2. rent, torn.

പീനം,&c. adj. Fat, bulky, corpulent, large, പുഷ്ടിയുള്ള.

പീനസം,ത്തിന്റെ. s. 1. Cough, catarrh. ചുമ. 2. cold
affecting the nose. മൂക്കുവാലുന്ന വ്യാധി.

പീനസ്കന്ധം,ത്തിന്റെ. s. A wild hog. കാട്ടുപന്നി.

പീനാഹം,ത്തിന്റെ. s. A large stone on the mouth.
of a well. കിണറ്റിന്റെ വായ്ക്കല്ല.

പീനാറിമരം,ത്തിന്റെ. s. A large tree, the wood of
which stinks like human ordure, Ailanthus excelsa.

പീനാറ്റുമരം,ത്തിന്റെ. s. A tree having fetid flowers,
Sterculia fætida.

പീനൊദ്ധ്നി,യുടെ. s. A cow with a full or large udder.
അകിട വലിയ പശു.

പീപ്പ, or പീപ്പക്കുററി,യുടെ. s. A cask.

പീപ്പന്നി,യുടെ. s. A domestic pig.

പീയൂഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. Ambrosia, nectar, the ima-
ginary food of the gods. അമൃത. 2. the milk of a cow du-
ring the first seven days after calving. പെറ്റ എഴുദി
വസത്തിനകത്തുള്ള പാൽ.

പീര,യുടെ. s. The refuse or what remains after the
juice of any thing has been pressed or squeezed out.

പീരകം,ത്തിന്റെ. s. A creeping plant bearing white
or yellow flowers.

പീരക്കാ,യുടെ. s. The fruit of the പീരകം.

പീരങ്കി,യുടെ. s. A cannon, or great gun.

പീരപ്പട്ടി,യുടെ. s. A kind of wild gourd bearing a small
bitter fruit.

പീരപ്പട്ടിക്കാ,യുടെ. s. The bitter fruit of the preced-
ing.

പീരപ്പിണ്ണാക്ക,ിന്റെ. s. Cocoa-nut oil cake.

പീലി,യുടെ. s. 1. The feathers of a peacock’s tail. 2.
the eye-lashes. 3. straw. 4. a ring worn by women on
their toes.

പീലിക്കണ്ണ,ിന്റെ. s. The eye of a peacock’s tail.

പീലിക്കുട,യുടെ. s. An umbrella made with peacocks
feathers.

പീലിക്കുന്തം,ത്തിന്റെ. s. A large lance or pike.

പീലിക്കുന്ന,ിന്റെ. s. The root of a peacock’s tail.

പീലിയാൻ,ന്റെ. s. A peacock.

പീലു,വിന്റെ. s. 1. The name of a tree, applied in some
places to the Careya Arborea, and in others to the Sal-
vadora Persica ; it is very commonly assigned also to all
exotic and unknown trees. ഉങ്ക. 2. an elephant. ആന.
3. an arrow. അമ്പ. 4. a flower. പൂ. 5. an atom. അ
ണു.

പീലുപൎണ്ണി,യുടെ. s. 1. A sort of creeper from the
fibres of which bow strings are made, bow string hemp,
Sanseviera Zeylonica. പെരുങ്കുരുമ്പ. 2. the large flow-
ered Bryony, Bryonia grandis. കൊവൽ.

പീവട്ടി,യുടെ. s. The flexuous branched winter-cherry,
Physalis flexuosa.

പീവരം. adj. Fat, large, corpulent. തടിച്ചത.

പീവരസ്തനീ,യുടെ. s. 1. A cow with a large udder.
അകിട വലിയ പശു. 2. a woman with large breasts.
മുല വലിയവൾ.

പീവീ. adj. Fat, large. തടിച്ചത.

പീള,യുടെ. s. The rheum or gum of the eyes. Gum or
secretion formed in the eyes. പീളയടിയുന്നു, The eyes
to be closed with gum.

പീളക്കുഴി,യുടെ. s. The inner corner of the eye where
the gum is formed.

പീറ. adj. 1. Bad, vile, low, mean. 2. torn, rent.

പുക,യുടെ. s. Smoke, vapour.

പുകക്കാട,ിന്റെ. s. A great, or thick smoke.

പുകക്കൂട,ിന്റെ. s. A chimney.

പുകച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Smoking, smoke, fumigation.
2. obscurity, darkness. 3. exhalation, vapour. 4. heat. 5.
dimness.

പുകച്ചുറ്റ,ിന്റെ. s. Suffocation from smoke.

പുകനിറം,ത്തിന്റെ. s. A colour resembling smoke.

പുകയറ,യുടെ. s. Soot, grime.

പുകയില,യുടെ. s. Tobacco, the tobacco leaf, Nicotiana
Tabaccum. (Lin.)

[ 520 ]
പുകയിലക്കുഴൽ,ലിന്റെ. s. A tobacco box.

പുകയിലച്ചുരുൾ,ളിന്റെ. s. A roll of tobacco leaves,
a cigar.

പുകയിലപ്പൊടി,യുടെ. s. Snuff.

പുകയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To smoke, to emit
smoke or vapour, to reek. 2. to be smoked. 3. to be dried
in the smoke. 4. to be darkened by smoke. 5. to be dim.
6. to turn to smoke. പുകഞ്ഞുപൊകുന്നു, To end in
smoke, to be a complete failure.

പുകര,ിന്റെ. s. The whiteness on the face of an ele-
phant. പുകർപൊടിയുന്നു. To have such whiteness.

പുകൾ,ഴിന്റെ. s. Praise, commendation, renown. പു
കൾകൊള്ളുന്നു, To be praised, renowned.

പുകഴുന്നു,ന്നു,വാൻ. v. n. To be commended, to be
praised.

പുകഴ്ച,യുടെ. s. Praise, panegyric, commendation. adj.
Praised, commended.

പുകഴ്ത്തുന്നു,ഴ്ത്തി,വാൻ. v. a. To praise, to celebrate,
to commend.

പുകിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Noise. 2. pomp, parade, show.
3. anxiety, perplexity, confusion.

പുകെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To smoke any thing, to
scent, or perfume by smoking, to medicate by smoke; to
dry in smoke, to fumigate.

പുക്ക. adj. Entering, commencing.

പുക്കചീട്ട,ിന്റെ. s. 1. A receipt. 2. a written agree-
ment.

പുക്കമുറി,യുടെ. s. A receipt.

പുക്കവാറ,ിന്റെ. s. A receipt.

പുക്കുപാച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Difference. 2. a balance,
more or less. 3. dealing.

പുങ്കൻ,ന്റെ. s. A fool, a silly person.

പുംഖം,ത്തിന്റെ. s. The feathered part of an arrow.
അമ്പിന്റെ കട.

പുംഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. A heap, a collection, a quantity.
2. a multitude, a company. കൂട്ടം.

പുംഗവൻ,ന്റെ. s. 1. An ox. കാള. 2. (in composi-
tion) excellent, pre-eminent.

പുങ്ങ,ിന്റെ. s. The woody Dalbergia, Dalbergia arborea.
(Willd.)

പുച്ഛഭാഗം,ത്തിന്റെ. s. 1.Tail. വാൽ. 2. the back part.

പുച്ഛം,ത്തിന്റെ. s. 1. A tail, the tail, the hinder-part.
വാൽ. 2. a horse’s tail. 3. contempt. നിന്ദ.

പുച്ഛിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To contemn, to despise.

പുഞ്ച,യുടെ. s. A crop sown in November and December
reaped in April.

പുഞ്ചകൃഷി,യുടെ. s. Cultivation of wet land.

പുഞ്ചനിലം, or പുഞ്ചപ്പാടം,ത്തിന്റെ. s. Wet land.

പുഞ്ചിരി,യുടെ. s. A satirical laugh, a smile, a gentle
laugh. പുഞ്ചിരിതൂകുന്നു,പുഞ്ചിരിയിടുന്നു, To smile,
to laugh gently.

പുഞ്ജം,ത്തിന്റെ. s. A heap, a quantity, a collection.
കൂമ്പാരം, കൂട്ടം.

പുഞ്ജീകരണം,ത്തിന്റെ. s. Heaping up, collecting
together. കൂമ്പാരമായി കൂട്ടുക.

പുഞ്ജീകരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To heap up. കൂ
മ്പാരമായി കൂട്ടുന്നു.

പുഞ്ജീകൃതം, &c. adj. Heaped together. കൂട്ടപ്പെട്ടത.
പുടപാകം,ത്തിന്റെ. s. Calcination.

പുടപുഴക്കം,ത്തിന്റെ. s. Echo, the return or re-per-
cussion of any sound. പുടപുഴങ്ങുന്നു, To echo, to re-
sound, to be sounded back.

പുടഭെദനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A house. ഭവനം. 2. a
town, a city. നഗരം.

പുടമുറി,യുടെ. s. Marriage among the Súdras. പുട
മുറികഴിക്കുന്നു, To marry.

പുടം,ത്തിന്റെ. s. 1. A folding or doubling of any thing
so as to form a cup or cavity. 2. a cover, a covering. മൂടി.
3. a plate or platter made of leaves. 4. a cup or conca-
vity made of a leaf folded or doubled. കുത്തില. 5. the
narrowing or contracting of any thing. 6. a chemical
process by which metals are refined and calcined, and
medicine prepared or purified, by melting and calcining,
or by putting them in the sun, or among grain, &c. 7.
the burying of medicine in the earth, &c. in order to
improve its qualities. പുടമിടുന്നു, To put gold or silver
to test ; to prepare a medicine by melting, or calcination.
പുടംവെക്കുന്നു, To put to test, to try, to examine.

പുടവ,യുടെ. s. A cloth.

പുടവക്കഞ്ഞി,യുടെ. s. Cloth starch.

പുടവക്കര,യുടെ. s. The ends of a cloth.

പുടിക,യുടെ. s. Cardamoms, ഏലത്തരി.

പുടിതം,ത്തിന്റെ. s. Closing or shutting the hands to
hold any thing. അഞ്ജലി. adj. 1. Sewn, stitched. തു
ന്നിയത, മുട്ടിയത. 2. rubbed, ground. അരെക്കപ്പെ
ട്ടത.

പുട്ട,യുടെ. s. A fox, a jackall.

പുട്ടൽപീരം,ത്തിന്റെ. s. Several sorts of cucurbita-
ceous plants.

പുട്ടിൽ,ലിന്റെ. s. 1. A legume or pod. 2. the outer
husk or covering of the ears of corn before the ears shoot
forth. 3. ears of corn just before shooting forth. 4. a mat

[ 521 ]
folded and plated together at one end so as to form a
kind of covering or cloak in the time of rain.

പുണരുന്നു,ന്നു,വാൻ. v. a. To embrace.

പുണർ,രിന്റെ. s. The seventh lunar asterism or
mansion of the Hindus.

പുണൎച്ച,യുടെ. s. 1. Embrace, embracing. 2. union.

പുണൎതം,ത്തിന്റെ. s. The seventh lunar mansion of
the Hindus.

പുണ്ഡരീകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A white lotus. വെന്താ
മര. 2. the elephant of the south east quarter. തെക്കു
കിഴക്കെ ദിഗ്ഗജം. 3. a leopard. പുലി. 4. the white um-
brella, one of the insignia of royalty. വെണ്കൊറ്റക്കു
ട. 5. a variety of sugar-cane, the striped kind. വരയുള്ള
കരിമ്പ. 6. a sort of costus. 7. a lotus in general. താമ
ര. 8. a silk-worm. പട്ടുനൂൽപ്പുഴ. 9. an eagle. കഴുവൻ.
10. a beetle. വണ്ട. 11. a medicinal plant.

പുണ്ഡരീകാക്ഷൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU. വി
ഷ്ണു.

പുണ്ഡരീകെക്ഷണൻ,ന്റെ. s. A name of Vishnu.
വിഷ്ണു.

പുണ്ഡരീകൊത്ഭവൻ,ന്റെ. s. A name of BRAHMA.
ബ്രഹമാവ.

പുണ്ഡ്രകം,ത്തിന്റെ.s. A creeper, Gærtnera racemosa.
കുരുക്കുത്തിമുല്ല.

പുണ്ഡ്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. A red variety of the com-
mon sugar-cane, Saccharum officinarum. നീലക്കരിമ്പ.
2. a mark or lime made on the fore-head with sandal, &c.
കുറി.

പുണ്ണ,ിന്റെ. s. 1. A wound, an ulcer, a sore. 2. the
venereal disease.

പുണ്ണൻ,ന്റെ. s. One who is afflicted with sores over
the body.

പുണ്യകർമ്മം,ത്തിന്റെ. s. A holy rite or ceremony.
പുണ്യകർമ്മം ചെയ്യുന്നു, To perform such rite.

പുണ്യകാലം,ത്തിന്റെ. s. A holy season.

പുണ്യകൃൽ,ത്തിന്റെ. s. One who is pious, virtuous, a
good man.

പുണ്യജനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A friend a goblin, a Rá-
cshasa. രാക്ഷസൻ. 2. a Yacsha, a divine being at-
tendant on CUBÉRA, the god of wealth. 3. a pious or
virtuous man.

പുണ്യജനെശ്വരൻ,ന്റെ. s. 1. A demi-god and
ruler of the south west quarter. നിതൃതി . 2. a name of
CUBÉRA, the Hindu god of wealth. കുബെരൻ.

പുണ്യതീൎത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. Water of a sacred river.

പുണ്യദിനം,ത്തിന്റെ. s. A holy or sacred day.

പുണ്യനദി,യുടെ. s. A sacred river.

പുണ്യപുരുഷൻ,ന്റെ. s. The holy one, GOD. ദൈവം.

പുണ്യഫലം,ത്തിന്റെ. s. The reward or consequence
of good actions.

പുണ്യഭൂമി,യുടെ. s. The holy land of the Hindus; the
central part of Asia bounded on the north by the Hima-
laya, on the south by the Vind’hya mountains, and on
the east and west by the sea.

പുണ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Virtue, good, moral merit,
religious excellence. 2. beauty. സുന്ദരം. 3. a good or
charitable action, devotion. 4. purity, purification. ശു
ദ്ധി.

പുണലൊകം,ത്തിന്റെ. s. Heaven, paradise.

പുണ്യവാൻ,ന്റെ. s. 1. One who is virtuous, pious,
righteous. 2. a good man. 3. a fortunate man.

പുണ്യവാസന,യുടെ. s. Desire after what is good.

പുണ്യശാലി,യുടെ. s. A virtuous, pious man.

പുണ്യസ്ഥലം,ത്തിന്റെ. s. A sacred place, holy
ground.

പുണ്യസ്ഥാനം,ത്തിന്റെ. s. A holy or sacred place.

പുണ്യക്ഷെത്രം,ത്തിന്റെ. s. A holy or sacred temple.

പുണ്യാ,യുടെ. s. 1. Holy basil, Ocimum sanctum. തു
ളസി. 2. the smooth-leaved heart-pea, Cardiospermum
Halicacabum. പാലുഴവം.

പുണ്യാത്മാ,വിന്റെ. s. A virtuous, holy, or religious
man.

പുണ്യാഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. Consecrated water. 2. a
holy day. പുണ്യാഹം കഴിക്കുന്നു, To consecrate with
water.

പുൺവാ,യുടെ. s. A wound.

പുത,യുടെ. s. 1. A covering, an outer garment, a blan-
ket. 2. leaves, branches, &c. put to the roots of plants.

പുതപ്പ,ിന്റെ. s. A warm cloth or covering, a blanket.

പുതപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to cover, or
cloak.

പുതയൽ,ലിന്റെ. s. A soft place, a bog.

പുതയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To sink.

പുതിയ. adj. New, fresh.

പുതിയജനനം,ത്തിന്റെ. s. The new birth, the being
born again.

പുതിയത. adj. New.

പുതിയപണം, or പുതുപ്പണം,ത്തിന്റെ. s. Newly
coined money.

പുതു. adj. New, fresh.

പുതുക്കം,ത്തിന്റെ. s. A new, strange, or wonderful
thing.

[ 522 ]
പുതുക്കലം,ത്തിന്റെ. s. A new vessel of water-pot.

പുതുക്കുടി,യുടെ s. Procession of a nuptial party to the
house of the bride’s father.

പുതുക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To renew.

പുതുത. adj. New, fresh.

പുതുമ,യുടെ. s. A novelty, a new or strange thing. പു
തുമ പറയുന്നു, To relate any new or strange thing.

പുതുമക്കാരൻ,ന്റെ. s. A novelist, one who relates any
new or strange thing to cause mirth.

പുതുമഴ,യുടെ. s. The former or fresh rain. പുതുമഴ
പെയ്യുന്നു, To rain for the first time in the dry sea-
son.

പുതുവൽ,ലിന്റെ. s. Newly enclosed or cultivated
land.

പുതുവൽപാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. Rent or tax of newly
cultivated land.

പുതുവെണ്ണ,യുടെ. s. Fresh butter.

പുതുവെളളം,ത്തിന്റെ. s. Freshes or sudden rise of
water in a river after rain.

പുതെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To cover with a
blanket, to cloak. 2. to bury.

പുത്തൻ. adj. New, fresh. s. A coin current in Cochin.

പുത്തരി,യുടെ. s. 1. New rice eaten for the first time.
2. the rice of new rice corn.

പുത്തരിച്ചുണ്ട,യുടെ. s. A kind of Gentian, Gentiana
chirayita.

പുത്തരിയൂണ,ിന്റെ. s. Eating new rice for the first
time.

പുത്തിക,യുടെ. s. A small thee. ചിറ്റീച്ച.

പുത്തിലഞ്ഞി,യുടെ . s. A tree, Mimusops elengi.

പുത്തൊട,ടിന്റെ. s. 1. A new tile. 2. new bell metal.

പുത്തൊല,യുടെ. s. A fresh leaf or leases,

പുത്രകാമെഷ്ടി,യുടെ. s. A sacrifice made in order to
obtain children.

പുത്രഞ്ജിവി,യുടെ. s. See പുത്തിലഞ്ഞി.

പുത്രൻ,ന്റെ. s. A son, മകൻ.

പുത്രഭാൎയ്യ,യുടെ. s. A son’s wife, a daughter-in-law.

പുത്രസമ്പത്ത,ിന്റെ. s. Issue, progeny, offspring.

പുതുസ്വീകാരം,ത്തിന്റെ. s. Adoption.

പുത്രഹീനാ,യുടെ. s. A woman who has no child.

പുത്രി,യുടെ. s. A daughter.

പുത്രിക,യുടെ. s. 1. A puppet, a doll. പാവ. 2. a
daughter.

പുത്രൈഷണ,യുടെ. s. Filial affection. മക്കളെ കു
റിച്ചുള്ള സ്നെഹം.

പുത്രൊല്പത്തി,യുടെ. s. Procreation of children.

പുനച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Copulation, coition. 2. union.

പുനം,ത്തിന്റെ. s. 1. An hole. 2. a forest.

പുനയുന്നു,ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To couple, to copulate.

പുനരാഗമനം,ത്തിന്റെ. s. Return, returning. തിരി
ച്ചുവരവ.

പുനരാവൃത്തി,യുടെ. s. Doing a second time, doing a-
gain.

പുനരുക്തി,യുടെ. s. Repetition, tautology. വീണ്ടും
പറക.

പുനർ. ind, 1. Again. പിന്നെയും. 2. but, on the con-
trary, എന്നാൽ, 3. assuredly, certainly. നിശ്ചയം . 4.
a particle indicating division or change of subject.

പുനൎജ്ജനി,യുടെ. s. Regeneration, another birth. മറു
ജന്മം.

പുനൎജ്ജന്മം,ത്തിന്റെ. s. Regeneration, another birth,
transmigration. മറുജന്മം.

പുനൎന്നവ,യുടെ. s. Spreading hog weed, Boerhavia
diffusa alata. തമിഴാമ.

പുനൎഭവം,ത്തിന്റെ. s. 1. A finger nail. നഖം . 2.
another birth, transmigration. മറുജന്മം.

പുനൎഭൂ,വിന്റെ. s. 1. A virgin widow remarried. ര
ണ്ടുവട്ടം വെൾക്കപ്പെട്ടവൾ. 2. re-existence.

പുനൎവസു,വിന്റെ. s. The 7th lunar asterism : see
പുണൎതം.

പുനൎവിചാരം,ത്തിന്റെ. s. Re-investigation, re-con-
sideration.

പുനൽ,ലിന്റെ. s. 1. A river. നദി. 2. water. വെ
ള്ളം.

പുനസ്സംസ്കാരം,ത്തിന്റെ. s. Repetition of any es-
sential ceremony, as re-investiture with the sacrificial
string of a Brahman, who has forfeited it by unknowingly
drinking spirits, &c.

പുനസ്സൃഷ്ടി,യുടെ. s. Falsehood, a lie. അസത്യം.

പുനഃപുനർ. ind. Again and again, repeatedly. പി
ന്നെയും പിന്നെയും.

പുനാ,വിന്റെ. s. The city Poona, the former capital
of the Peishwa in the Maharatta states.

പുന്ന,യുടെ. s. 1. The Indian laurel tree, Calophyilum
Inophyllum ; (Lin.) from the fruit of which an oil is
made. 2. another kind from the flowers of which a yel
lowish dye is prepared ; see പുന്നാഗം. 3. another kind
Calophyllum longifolium. പുന്നെക്കാ എണ്ണ, Oil made
of its fruit, പുന്നപ്പൂ, Its flower.

പുന്നാഗം,ത്തിന്റെ. s. A tree from the flowers of
which a yellowish dye is prepared. Rottleria tinctoria.

പുന്നാഗവരാളി,യുടെ. s. A tune. ഒരു രാഗം.

[ 523 ]
പുന്നാമനരകം,ത്തിന്റെ. s. One of the Hindu divi-
sions of hell.

പുമപത്യം,ത്തിന്റെ. s. A male child. ആണ്കുട്ടി.

പുമാൻ,ന്റെ. s. A man or male.

പുംഭാവം,ത്തിന്റെ. s. Manliness, virility; masculine-
ness.

പുംശ്ചലി,യുടെ . s. A harlot, an unchaste woman. വെ
ശ്യ.

പുംസവനം,ത്തിന്റെ. s. The first of the essential
ceremonies of Hindu initiation; a religious and domestic
festival held on the mother’s perceiving the first signs of
a living conception.

പുംസ്ത്വം,ത്തിന്റെ. s. 1. Manhood, virility. പുരുഷ
ഭാവം. 2. semen virile.

പുര,യുടെ. s. 1. A little house. 2. a room.

പുരക്കൂട്ട,ിന്റെ. s. A roof.

പുരതസ഻. ind. Before, in front. മുമ്പെ.

പുരത്തറ,യുടെ. s. The foundation or ground-floor of a
house.

പുരദ്വാരം,ത്തിന്റെ. s. A city gate. നഗരവാതിൽ.

പുരന്ദരൻ,ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

പുരന്ധ്രീ,യുടെ. s. A woman whose husband and chil-
dren are living. കുഡുംബിനി.

പുരപാലകൻ,ന്റെ. s. A watchman.

പുരമഥനൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

പുരമുറി,യുടെ. s. A room in a house, a closet.

പുരം,ത്തിന്റെ. S. 1. A large town, a metropolis. 2. a
house. 3. a city. 4. the body.

പുരമ്പ, or പുനമ്പ,ിന്റെ. s. A rattan.

പുരമ്പൻ, or പുനമ്പൻ,ന്റെ. s. A head man among
Chagons, &c.

പുരയിടം,ത്തിന്റെ. s. 1. A compound, a garden. 2.
the site of a habitation.

പുരരിപു,വിന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

പുരവാസി,യുടെ. s. A citizen.

പുരശ്ചദം,ത്തിന്റെ. s. The nipple of a woman’s breast.
മുലക്കണ്ണ.

പുരസ഻. ind. See പുരസ്താൽ.

പുരസ്കരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To adore, to re-
verence, to worship, to esteem. 2. to prefer, to place in
front. 3. to sprinkle, to anoint.

പുരസ്കാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Reverence, adoration, es-
teem. വന്ദന. 2. placing before or in front, preference.
മുമ്പാക്കുക. 3. sprinkling with holy water, anointing.
അഭിഷെകം.

പുരസ്കൃതം, &c. adj. 1. Revered, adored, worshipped,

reverenced. വന്ദിക്കപ്പെട്ടത. 2. preferred, placed in.
front. മുമ്പിലാക്കപ്പെട്ടത. 3. distressed, or harassed,
by an enemy. ശത്രുവിനാൽ ഞെരുക്കപ്പെട്ട. 4. facing
and contending with an enemy. ശത്രുവിനെ എതൃക്കു
ക. 5. accused, calumniated. അപവാദിക്കപ്പെട്ട. 6.
sprinkled with holy water, initiated, anointed. ശുദ്ധീ
കരിക്കപ്പെട്ട.

പുരസ്താൽ. ind. 1. Eastward. കിഴക്കെ. 2. in front,
before. മുമ്പിൽ. 3. prior, first, preceding, മുമ്പെ. 4.
formerly. പണ്ടെ.

പുരസ്ഥിതൻ,ന്റെ.s. One who stands before or in
front. മുമ്പിൽ നില്ക്കുന്നവൻ, സമീപത്തുള്ളവൻ.

പുരസ്സരണം,ത്തിന്റെ. s. Leading, going before,
preceding. മുന്നടക്കുക.

പുരസ്സരൻ,ന്റെ. s. One who goes first or before, a
leader, a preceder, a chief or commander of an army. നാ
യകൻ.

പുരഹരൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

പുരാ, ind. 1. An ancient story. പുരാണം. 2. old. പണ്ട.
3. past. 4. long past. 5. near. 6. future. 7. proximate fu-
ture. വരുവാനുള്ള.

പുരാണകൎത്താ,വിന്റെ. s. A name of VYÁSA. വ്യാ
സൻ.

പുരാണകിട്ടം,ത്തിന്റെ. s. old dross of iron.

പുരാണക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A person acquainted
with the Puránas or with ancient customs and usages.
2. a teller of ancient stories.

പുരാണപുരുഷൻ,ന്റെ. s. A name VISHINU. വിഷ്ണു.

പുരാണം,ത്തിന്റെ. s. A Purána, or sacred and poeti-
cal work, supposed to be compiled or composed by the
poet VYÁSA, and comprizing the whole body of Hindu
theology. Each Purána treats of five topics especially:
the creation; the destruction and renovation of worlds ;
the genealogy of gods and heroes ; tbe reigns of the Mé-
nús, and the transactions of their descendants. There are
eighteen acknowledged Puránas, 1. BRAHMA; 2. Padma
or the lotus ; 3. Brahmánda or the egg of BRAHMA; 4.
Agni or fire; 5. VISHNU ; 6. Garuda ; 7. Brahmávaivarta
or transformation of BRAHMA ; 8. SIVA ; 9. Linga; 10.
NÁREDA; 11. Scanda; 12. Marcandéya, so called from a
Muni of that name; 13. Bhavishyat or prophetic ; 14.
Matsya or the fish; 15. Varáha or boar; 16. Cúrma or
tortoise ; 17. Vámana or dwarf, and 18. Bhagavat or life
of CRISHNA, which last is by some considered as a spuri-
ous and modern work. The Puránas are reckoned, to
contain four hundred thousand stanzas. There are also

[ 524 ]
eighteen Upapuránas or similar poems of inferior sanc-
tity and different appellation. The whole constitute the
peculiar or poetical creed of the Hindus, and some of them
or particular parts of them are very generally read and
studied. adj. Old, ancient. പുരാണം പറയുന്നു. To
tell an ancient story.

പുരാതനൻ,ന്റെ. s. The first being, GOD. ദൈവം.

പുരാതനം, &c. adj. old, ancient, antique. പഴയ.

പുരാന്തകൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

പുരാരാതി,യുടെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

പുരാരി,യുടെ. s. A name of SIVA as enemy of the three
cities. ശിവൻ.

പുരാവൃത്തം,ത്തിന്റെ. s. History, traditionary or he-
roic. പ്രബന്ധം.

പുരി,യുടെ. s. 1. A town, a city. നഗരം. 2. a river.
ആറ.

പുരികക്കൂട്ട,ിന്റെ. s. The upper part of the nose, the
part between the eye-brows.

പുരികക്കൊടി,യുടെ. s. The eye-brows.

പുരികം,ത്തിന്റെ. s. The eye-brows.

പുരികുഴൽ,ലിന്റെ. s. Long hair. തലമുടി.

പുരിശംഖ,ിന്റെ. s. A small shell.

പുരീതൽ,ത്തിന്റെ. s. An entrail, or gut, കുടൽ.

പുരീഷം,ത്തിന്റെ. s. Fæces, excrement, ordure. മലം.

പുരു, adj. Much, many, exceeding. വളരെ. s. The name
of a king: the 6th monarch of the lunar line.

പുരുകുത്സൻ,ന്റെ. s. One of the six Chacrawartis or
great and paternal emperors. ആറുചക്രവൎത്തികളിൽ
ഒരുത്തൻ.

പുരുഷകുഞ്ജരൻ,ന്റെ. s. A superior or excellent
man. മഹാ പുരുഷൻ.

പുരുഷത,യുടെ. s. Manliness, virility, manhood, the
nature of man.

പുരുഷത്വം,ത്തിന്റെ. s. Manhood, the nature of man.

പുരുഷദൂയസം. adj. Of the height or measure of a
man. പുരുഷ പ്രമാണം.

പുരുഷനാഗൻ,ന്റെ. s. An eminent or distinguished
man. മഹാ പുരുഷൻ.

പുരുഷൻ,ന്റെ. s. 1. A man, generally or individually,
as male, mankind. 2. the soul. 3. GOD, the Supreme Be-
ing. 4. a name of VISHNU. 5. life, the living principle.
6. a husband.

പുരുഷം,ത്തിന്റെ. s. A tree: see പുന്നാഗം.

പുരുഷപുംഗവൻ,ന്റെ. s. A superior or excellent
man.

പുരുഷപ്രമാണം,ത്തിന്റെ. s. A man’s height, in-

cluding his two hands joined above his head. ഒരാൾ അ
ളവ.

പുരുഷലക്ഷണം,ത്തിന്റെ. s. The nature or quali-
ty of a man.

പുരുഷവ്യാഘ്രൻ,ന്റെ. s. 1. A vulture. 2. an emi-
nent, or distinguished man.

പുരുഷശാൎദൂലൻ,ന്റെ. s. A superior or excellent man.

പുരുഷൎഷഭൻ,ന്റെ. s. See the preceding.

പുരുഷസിംഹൻ,ന്റെ. s. The fifth of the Vásadé-
vas according to the Jainas, and son of SIVA.

പുരുഷാകാരം,ത്തിന്റെ. s. The form of man.

പുരുഷാകൃതി,യുടെ. s. The form of man.

പുരുഷാന്തരം,ത്തിന്റെ. s. A century.

പുരുഷായുസ഻,ിന്റെ. s. A man’s age, a man’s life.

പുരുഷാരം,ത്തിന്റെ. s. A multitude of people.

പുരുഷാൎത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. Things which beseem a
man, or are desirable, viz. Virtue, love, wealth, and fi-
nal beatitude.

പുരുഷൊത്തമൻ,ന്റെ. s. 1. A name of VISHNU.വി
ഷ്ണു. 2. a common male appellation among the Hindus.
3. one of the generic terms for a deified-chief of the Jaina
sect.

പുരുഷ്യം. adj. Belonging to a man, male. പുരുഷനു
ള്ളത.

പുരുഹം. adj. Much, many. വളരെ.

പുരുഹൂതൻ,ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

പൂരുരവസ഻,ിന്റെ. s. The son of BUDD’HA and the
second king of the lunar dynasty.

പുരൊഗം, &c. adj. 1. Going before, preceding. 2. chief.
principal, pre-eminent.

പുരൊഗമം, &c. adj. Going before, preceding.

പുരൊഗാമി. adj. Going in front or before, preceding. മു
മ്പിൽ നടക്കുന്നത.

പുരൊഡാശം,ത്തിന്റെ. s. 1. Ghee or clarified but-
ter as offered in oblations to fire, with cakes of ground
meal, that have been well steeped in it. ഹൊമദ്രവ്യം. 2.
the orts, or leavings of any substance, used in an obla-
tion to fire. 3. a sort of flat ladle or spoon used for plac-
ing the cakes in the sacrifical fire. 4. the juice of the acid
asclepias as drank at certain sacrifices. 5. a Mantra, or
prayer recited in offering oblations to fire.

പുരൊധസ഻,ിന്റെ. s. The family of domestic priest,
a priest. പുരൊഹിതൻ.

പുരൊഭാഗം,ത്തിന്റെ. s. The front. മുമ്പുറം.

പുരൊഭാഗീ. adj. 1. Malevolent. 2. censorious. ദുൎമ്മന
സ്സുള്ള.

[ 525 ]
പുരൊഹിതൻ,ന്റെ. s. The Purohit or family priest,
conducting all the ceremonials and sacrifices of a house
or family: a priest. ഉപാധ്യായൻ.

പുല,യുടെ. s. Mourning on the death of a relative, fu-
neral pollution.

പുലകുളി,യുടെ. s. Bathing after mourning, funeral
ablution.

പുലകുളിച്ചവൻ,ന്റെ. s. One who has bathed after
mourning.

പുലക്കള്ളി,യുടെ .s. A female slave, the wife of a slave.

പുലക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who is in mourning.

പുലക്കുഴിയൻ,ന്റെ. s. A slave boy.

പുലക്കൊട്ടിൽ,ലിന്റെ. s. A slave’s hut.

പുലച്ചണ്ഡാളം,ത്തിന്റെ. s. A sort of deity or de-
mon worshipped by slaves.

പുലച്ചാള,യുടെ. s. A slave’s hut.

പുലച്ചി,യുടെ. s. The wife of a slave, a slave woman.

പുലപ്പതി,യുടെ. s. A place where slaves put stones in
remembrance of the deceased relatives.

പുലമാടം,ത്തിന്റെ. s. A slave’s hut.

പുലമാരണം,ത്തിന്റെ. s. A kind of sorcery practis-
ed by slaves with intent to kill.

പുലം,ത്തിന്റെ. s. 1. Knowledge, information. 2. a
place. 3. a corn-field. തീൻപുലം, Pasture.

പുലമ്പൽ,ലിന്റെ. s. 1. Sound. 2. lamenting, weep-
ing.

പുലമ്പുന്നു,മ്പി,വാൻ. v. n. 1. To sound. 2. to la-
ment, to weep.

പുലയൻ,ന്റെ. s. One of a low caste or tribe, a Pu-
laya or slave.

പുലയാടി,യുടെ. s. 1. An adulteress. 2. an ill name.
പുലയാടുന്നു, To commit adultery.

പുലയാട്ട,ിന്റെ. s. 1. Adultery. 2. an ill name.

പുലയാൾ,ളിന്റെ. s. A tribe of low people, Pulaya.

പുലയി,യുടെ. s. 1. The wife of a Pulaya or slave. 2.
a woman of that tribe.

പുലരുന്നു,ൎന്നു. v. n. 1. To dawn. 2. to subsist.

പുലരെ. adv. At dawn, early in the morning.

പുലൎകാലെ. adv. In the morning.

പുലൎച്ച,യുടെ. s. 1. Livelihood, means of subsistence.
2. dawn.

പുലൎത്തൽ,ലിന്റെ. s. Supporting, nourishing, feed-
ing.

പുലൎത്തുന്നു,ൎത്തി,വാൻ. v. a. To support, to nourish,
to feed, to bring up.

പുലസ്ത്യൻ,ന്റെ. s. A Rishi so called.

പുലഹൻ,ന്റെ. s. One of the seven divine sages, the
sons of BRAHMA.

പുലാകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Shrivelled grain. പതിർ. 2.
rice water. കഞ്ഞിത്തെളി. 3. a grain or lump of boiled
rice. 4. brevity, compendium, abbreviation. ചുരുക്കുക.

പുലി,യുടെ. s. A leopard, a tiger.

പുലിച്ചുവടി,യുടെ. s. A sort of perfume, Ipomea pes
tigridis.

പുലിത്തൊൽ,ലിന്റെ. s. A leopard’s skin, a tiger’s
skin.

പുലിനഖം,ത്തിന്റെ. s. A tiger’s claw.

പുലിപ്പല്ല,ിന്റെ. s. A tiger’s fang.

പുലിമുഖം,ത്തിന്റെ. s. A frame made of wooden piles
and beams fixed on the side of a river to prevent the bank.
from being taken away by the current.

പുലിമുട്ട,ിന്റെ. s. See the preceding.

പുലിയങ്കം,ത്തിന്റെ. s. Contending with a tiger.

പുലൊമജ,യുടെ. s. The wife of INDRA. ഇന്ദ്രാണി.

പുലൊമാ,വിന്റെ. s. The name of a Rishi or saint,
the father-in-law of INDRA, and said to have been de-
stroyed by that deity.

പുൽ,ല്ലിന്റെ. s. 1. Grass. 2. the mouth piece of a mu-
sical instrument. 3. a species of grass, the seed of which
is eaten by poor people in time of scarcity, Cynosurus Æ-
gyptius. 4. want, defect. 5. a paint-brush. 6. Darbha,
the sacrificial grass.

പുല്കട്ട,യുടെ. s. A sod, a turf.

പുല്കസൻ,ന്റെ. s. A man of a low tribe. പറയൻ.

പുല്കുന്നു,കി,വാൻ. v. a. To embrace.

പുല്കൂട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A clump of grass.

പുല്കെട്ട,ിന്റെ. s. A truss, or bundle of grass.

പുല്കൊറ്റി. s. A small piece of grass, a straw.

പുല്ഗലം,ത്തിന്റെ. s. Entrails. കുടൽ.

പുല്പ,ന്റെ. s. 1. An islet in a river, an island of alluvial
formation. 2. a sand bank in a river.

പുല്പാ, or പുല്ലുപാ. s. A mat made of grass.

പുല്പൊന്ത,ിന്റെ. s. 1. A grasshopper. 2. a locust.

പുല്ലട,യുടെ. s. A cake made of grass seed meal.

പുല്ലൻ,ന്റെ. s. 1. The name of a fish. 2. a mean, con-
temptible, good for nothing person. 3. a kind of poison-
ous serpent.

പുല്ലൻകടി,യുടെ. s. A disease which generally affects
the eye-lids.

പുല്ലരി,യുടെ. s. Grass seed.

പുല്ലാങ്കുഴൽ,ലിന്റെ. s. A reed or small pipe made of
a reed.

[ 526 ]
പുല്ലായനിമൂൎക്കൻ,ന്റെ. s. A kind of poisonous reptile.

പുല്ലായിനി,യുടെ. s. A medicinal plant or gourd, Mo-
mordica charantia.

പുല്ലിംഗം,ത്തിന്റെ. s. The masculine gender, in
grammar.

പുല്ലുവട്ടി,യുടെ. s. 1. A basket, or kind of bag made
of grass. 2. a manger.

പുല്ലൂരി,യുടെ. s. The shin bone.

പുവ്വത്ത, ിന്റെ. s. A kind of red dye.

പുവ്വത്തെണ്ണ,യുടെ. s. Oil made from the fruit of the
Puvam.

പുവ്വം,ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, from the fruit
of which an oil is extracted.

പുവ്വാങ്കുറുന്തൽ,ലിന്റെ. s. Cacalia rotundifolia.

പുഷിതം. adj. Nourished, nurtured, fed (as tame ani-
mals, &c.) വളൎക്കപ്പെട്ട, പൊറ്റപ്പെട്ട.

പുഷ്കരൻ,ന്റെ. s. 1. The name of a king, the brother
of NALA. 2. the son of WARUNA.

പുഷ്കരമൂലം,ത്തിന്റെ. s. The root of the Costus spe-
ciosus.

പുഷ്കരം,ത്തിന്റെ. s. 1. The sky, heaven, or atmos
phere. ആകാശം. 2. water. വെള്ളം. 3. lotus. താമര.
4. the tip of an elephant’s trunk. തുമ്പിക്കയുടെ പു
ച്ഛം. 5 the head of a drum, or place where any musical
instrument is struck. വാദ്യമടിക്കുന്നെടം. 6. a drug,
Costus speciosus. 7. the name of a celebrated place of pil-
grimage, now called Pokur, in the province of Ajmere,
about four miles from the city of Ajmere, consisting of a
small town on the bank of a lake, whence its name. ഒരു
സ്ഥലത്തിന്റെ പെർ. 8. the blade, or sheath of a
sword. വാൾ. 9. one of the seven great Dwípas or di-
visions of the universe. ഒരു ദ്വീപ. 10. an arrow. അ
മ്പ. 11. a cage. കൂട.

പുഷ്കരാഹ്വം,ത്തിന്റെ. s. The Indian crane. വണ്ടാ
രം കൊഴി.

പുഷ്കരാക്ഷൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

പുഷ്കരിണി,യുടെ. s. A square or large pond, a pool,
where the lotus does or may grow. കൊക്കരണി.

പുഷ്കലം, &c. adj. 1. Excellent, eminent, chief, best.
പ്രധാനം. 2. much, many. വളരെ. 3. full, filled, com-
plete. പൂൎണ്ണം.

പുഷ്ടൻ,ന്റെ. s. 1. A wealthy, opulent person. ധനി
കൻ. 2. a stout man. തടിയൻ.

പുഷ്ടമൊദം,ത്തിന്റെ. s. Joyfulness, or great joy.
അധികസന്തൊഷം.

പുഷ്ടം, &c. adj. Nourished, fed. വളൎക്കപ്പെട്ട.

പുഷ്ടി,യുടെ. s. 1. Increase, thriving, advance, prosperity.
2. fatness, stoutness. 3. strength, ability. 4. wealth. 5.
nourishing, cherishing. പുഷ്ടിവരുത്തുന്നു, 1. To
strengthen, to fatten. 2. to nourish, to cherish.

പുഷ്ടിയുള്ള. adj. Strong, able-bodied; fat, lusty, wealthy.

പുഷ്കൻ,ന്റെ. s. A maker of garlands.

പുഷ്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. A bracelet of diamonds or
precious stones. രത്നവലയം . 2. the chariot of CUBÉRA.
കുബെരന്റെ രഥം. 3. a disease of the eyes, albugo,
specks on the eye. കണ്ണിലെ പൂ 4. calx of brass. പി
ച്ചള ക്ലാവ. 5. a sort of collyrium. കുസമാഞ്ജനം.

പുഷ്പകെതു,വിന്റെ. s. The calx of brass. പിച്ചള
ക്ലാവ.

പുഷ്പഗന്ധം,ത്തിന്റെ. s. The scent of flowers.

പുഷ്പതല്പം,ത്തിന്റെ. s. A bed of flowers.

പുഷദന്തൻ,ന്റെ. s. The elephant of the north west
quarter. വടക്ക പടിഞ്ഞാറെ ദിക്കിലെ ഗജം.

പുഷ്പദ്രവം,ത്തിന്റെ. s. 1. The exudation or saccha-
rine matter of flowers. 2. an infusion of flowers, as rose
water, &c.

പുഷ്പധന്വാ,വിന്റെ. s. The Indian Cupid. കാമദെ
വൻ.

പുഷ്പ രാഗം,ത്തിന്റെ. s. The dust or farina of flow-
ers. പൂമ്പൊടി.

പുഷ്പപുരം,ത്തിന്റെ. s. The name of a place Patali-
putra or Palibothra.

പുഷ്പഫലം,ത്തിന്റെ. s. Elephant or wool apple. വി
ളാവ.

പുഷ്പബാണൻ,ന്റെ. s. The Indian Cupid. കാമൻ.

പുഷ്പമാല്യം,ത്തിന്റെ. s. A garland of flowers. പൂ
മാല.

പുഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. A flower in general. 2. the men-
ses. സ്ത്രീകുസുമം. 3. expansion, expanding. 4. disease
of the eyes, species on the eye, albugo. കണ്ണിലെ വ്യാ
ധി. 5. a vegetable perfume. തൂണിയാങ്കം.

പുഷ്പയാനം,ത്തിന്റെ. s. The car of CUBÉRA. കുബെ
രന്റെ രഥം.

പുഷ്പരഥം,ത്തിന്റെ. s. A car or carriage of any kind,
not used in war.

പുഷ്പരസം,ത്തിന്റെ. s. The nectar or honey of flowers.
പൂന്തെൻ.

പുഷ്പരാഗം,ത്തിന്റെ. s. A topaz.

പുഷ്പരെണു,വിന്റെ. s. The dust or farina of flow-
ers. പൂമ്പൊടി.

പുഷ്പലാപൻ,ന്റെ. s. A flower-seller, a garland ma-
ker. മാലാകാരൻ.

[ 527 ]
പുഷ്പലിട഻,ട്ടിന്റെ. s. A large black bee. വണ്ട.

പുഷവതീ,യുടെ. s. 1. A woman during menstruation.
രജസ്വലാ. 2. a flower plant.

പുഷ്പവത്തുക്കൾ,ളുടെ. s. plu. The sun and moon, ആ
ദിത്യ ചന്ദ്രന്മാർ.

പുഷ്പവനം,ത്തിന്റെ. s. A grove of flowers, a flower
garden. പൂന്തൊട്ടം, പൂങ്കാവ.

പുഷ്പവല്ലി,യുടെ. s. A creeping flower plant. പൂവു
ള്ള വള്ളി.

പുഷ്പവാടി,യുടെ. s. A flower garden, പൂങ്കാവ.

പുഷ്പവൃഷ്ടി,യുടെ. s. A shower of flowers. പൂമഴ.

പുഷ്പശയ്യ,യുടെ. s. A bed male of flowers. പൂമെത്ത.

പുഷശരൻ,ന്റെ. s. The Indian Cupid. കാമദെവൻ.

പുഷസമയം,ത്തിന്റെ. s. Spring, the season of flowers.

പുഷ്പസാരം,ത്തിന്റെ. s. The nectar or honey of flow-
ers. പൂന്തെൻ.

പുഷ്പാജീവൻ,ന്റെ. s. A flower-man, one who lives
by making garlands. മാലാകാരൻ.

പുഷ്പാഞ്ജനം,ത്തിന്റെ. s. The calx of brass.

പുഷ്പാഞ്ജലി,യുടെ. s. Presenting a nosegay or flowers
held in the hands opened, and hollowed.

പുഷ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To flower, to flourish,
to bloom, to be in blossom. 2. to expand. 3. to menstru-
ate.

പുഷ്പിണീ,യുടെ. s. A woman who makes or sells, flow-
ers. മാലാകാരി.

പുഷ്പിതം. adj. Flowered, in flower.

പുഷ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. The eighth lunar asterism com-
prising three stars, of which one is δ Cancri. പൂയം. 2.
the month Paus (Dec.-Jan.) 3. the Cali or fourth age.
കലിയുഗം.

പുഷ്യരഥം,ത്തിന്റെ. s. Any sort of car or carriage
not used in war. യുദ്ധത്തിനല്ലാതെയുള്ള രഥം.

പുഷ്യരാഗം,ത്തിന്റെ. s. The topaz.

പുസ്തകധരൻ,ന്റെ. s. One who bears a book.

പുസ്തകം,ത്തിന്റെ. s. A book, a manuscript. പുസ്ത
കം എഴുതുന്നു, To write a book. പുസ്തകം ചെൎക്കു
ന്നു, To collect the sheets of a book to bind up.

പുസ്തം,ത്തിന്റെ. s. Smearing, anointing, painting,
plastering, &c. തെക്കുക.

പുസ്തീ,യുടെ. s. A book. പുസ്തകം.

പുളകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Horripilation, or erection of the
hairs of the body, considered as occasioned by internal
satisfaction, pleasure, or cold. കൊൾമയിർ. 2. an insect
of any class affecting animals either externally or inter-
nally, കംബളിപ്പുഴ. 3. a flaw or defect in a gem. 4.

yellow orpiment. പൊന്നരിതാരം. .

പുളകിതം. adj. Erected as the hair of the body. കൊൾ
മയിർകൊള്ളപ്പെട്ട.

പുളച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. Twirling about, as a worm, &c.

പുളയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. To twirl about, as a worm,
snake, &c.

പുളവൻ,ന്റെ. s. The name of a very venomous snake.

പുളി,യുടെ. s. 1. The tamarind tree or fruit, Tamarin-
dus Indica. 2. sourness, acidity. 3. a sour condiment
made of tamarinds, salt, and pepper.

പുളികുടി,യുടെ. s. 1. Drinking any thing sour. 2. a
ceremony observed by women in the fourth, sixth, or
eight month of their first pregnancy.

പുളിക്കുന്നു,ച്ചു,പാൻ. v. n. 1. To be sour, to be acid.
2. to set the teeth on edge 3. to be ashamed.

പുളിങ്കറി,യുടെ. s. A sour list of meat.

പുളിങ്കുരു,വിന്റെ. s. The stone of the tamarind fruit.

പുളിങ്ങാ,യുടെ. s. 1. The unripe tamarind fruit. 2. a
neck ornament worn by women.

പുളിച്ച. adj. Sour, acid.

പുളിച്ചമാവ,ിന്റെ. s. Leaven.

പുളിച്ചുതികട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. n. To eructate, or belch,
sour.

പുളിച്ചുനാറുന്നു,റി,വാൻ. v. n. To have a sour smell.

പുളിഞരമ്പ,ിന്റെ. s. The fibres of the tamarind fruit,
also of the leaves.

പുളിഞ്ചാണ,യുടെ. s. A lump of tamarind fruit.

പുളിഞ്ചാറ഻,റ്റിന്റെ. s. A sour sauce or condiment.

പുളിഞ്ചി,യുടെ. s. The soap berry tree, Sapindus sapo-
naria.

പുളിഞ്ചിക്കാ,യുടെ. s. The fruit of the preceding tree.

പുളിനം,ത്തിന്റെ. s. 1. An island of alluvial formation,
an islet in a river. 2. a sand-bank. മണത്തിട്ട.

പുളിന്ദൻ,ന്റെ. s. A barbarian, a savage, a mountaineer,
a hunter. കാട്ടാളൻ.

പുളിന്ദ്രീ,യുടെ. s. The wife of the preceding or a woman
of that class. കാട്ടാളസ്ത്രീ.

പുളിപ്പ,ിന്റെ. s. Sourness, acidity.

പുളിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To make sour. 2.
to put to ferment, to allow to ferment. 3. to acidulate.

പുളിമണം,ത്തിന്റെ. s. A sour smell.

പുളിമാങ്ങാ,യുടെ. s. A sour and unripe mango.

പുളിമാവ,ിന്റെ. s. A sour mango tree.

പുളിമ്പശ,യുടെ. s. A paste made of the kernel of the
tamarind-stone, tamarind-paste.

പുളിയൻ. adj. Sour, acid.

[ 528 ]
പുളിയാരലിങ്കിഴങ്ങ,ിന്റെ. s. The three-leaved cissus,
Cissus acida.

പുളിയാരൽ,ലിന്റെ. s. The yellow wood sorrel, Ox-
alis corniculata. (Lin.)

പുളിയിഞ്ചി.യുടെ. s. A sauce made with tamarind,
salt, and green ginger.

പുളിരസം,ത്തിന്റെ. s. Sourness, acidity, sour taste.

പുളിശ്ശെരി,യുടെ. s. A curry made of sour butter-milk.

പുളെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be proud, overbear-
ing, haughty.

പുളെപ്പ,ിന്റെ. s. Pride, haughtiness, overbearing.

പുള്ള,ിന്റെ. s. 1. A falcon, a hawk. 2. a disease in cattle.

പുള്ളടി,യുടെ. s. 1. A mark on a balance. 2. a caret or
mark put under the line where a word has been omitted,
and written over the line. 3. a plant, Hedysarum gan-
geticum.

പുള്ളി,യുടെ. s. 1. A spot, a mark, a blot. 2. a cipher,
or nought in arithmetic. 3. the name of the vowel 6. 4.
estimation, valuation. 5. a mark on cloth. 6. a point, a
dot, a tittle. 7. a man of note or consequence. 8. a person,
an individual. 9. a company of soldiers. പുള്ളിയിടുന്നു,
To make a point, a dot, a tittle, to mark.

പുള്ളിക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A man of note or consequence.
2. a person, an individual.

പുള്ളിക്കുത്ത,ിന്റെ. s. A flaw in cloth, &c.

പുള്ളിക്കെഴമാൻ,നിന്റെ. s. A kind of deer.

പുള്ളിത്താപ്പ,ിന്റെ. s. A private mark of the price put
on cloth.

പുള്ളിപ്പുലി,യുടെ. s. A spotted leopard.

പുള്ളി പുള്ളിയായിരിക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ. v. n. To be
much spotted.

പുള്ളിമാൻ,നിന്റെ. s. A spotted deer.

പുള്ളിവിളക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Registration of any
thing in the names of person’s after proper examination.
2. examination of any individual’s accounts.

പുള്ളിവിളങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. a. 1. To register any
thing in the names of individuals after examination. 2.
to examine.

പുള്ളുബാധ,യുടെ. s. See പുള്ളെറ.

പുള്ളുവൻ,ന്റെ. s. A person of a low class, whose em-
ployment is chiefly to sing with music at a snake grove.

പുള്ളെറ,ിന്റെ. s. A disease of children, a being ema-
ciated, supposed to be occasioned by some ominous bird
flying over their head. പുള്ളെറെല്ക്കുന്നു, To be afflict-
ed with such disease.

പുള്ളെറാമരം,ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, the

fruit of which is sometimes tied superstituously on the
waist string of children.

പുഴ,യുടെ. s. 1. A river. 2. a broken place or opening
in a fence or wall, a gap. 3. a word added to the names
of places, as അമ്പലപ്പുഴ, &c.

പുഴക്കടവ,ിന്റെ. s. A landing place.

പുഴക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. A rumbling noise at a distance.
2. echo.

പുഴങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. 1. To mutter, to make a
rumbling noise at a distance. 2. to echo.

പുഴു,വിന്റെ. s. A worm in general, a caterpillar, a
maggot, a grub, a moth, a mite.

പുഴുക,ിന്റെ. s. Civet. ഞെക്കുപുഴുക, Civet scraped
out of the ventricle of the civet-cat. ചാരുപുഴുക, Civet,
as discharged by the civet-cat.

പുഴുകൽ,ലിന്റെ. s. Heat, caused by the closeness of
a room or want of air, or by a hot sun.

പുഴുകുന്നു,കി,വാൻ. v. n. To be hot or heated, by
warmth, perspiration, &c.

പുഴുക്ക,ിന്റെ. s. 1. A vegetable curry. 2. boiling,
seething, steaming.

പുഴുക്കടി,യുടെ. s. 1. A disease which makes the hair
fall off. 2. ring-worm.

പുഴുക്കലരി,യുടെ. s. Rice made from rice corn a little
boiled, and dried before beating off the husks.

പുഴുക്കൽ,ലിന്റെ. s. Boiled rice corn, rice made from
boiled rice corn.

പുഴുക്കുത്ത,ിന്റെ. s. 1. Canker, corrosion, being moth-
eaten. 2. a disease in trees. പുഴുക്കുത്തുന്നു, To be at-
tacked by insects, to be moth-eaten.

പുഴുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ, or വാൻ. v. n. To be eaten by
worms, to be infected by worms or maggots, to be wormy,
to putrify.

പുഴുക്കൂട഻,ിന്റെ. s. 1. The cocoon of the silk worm.
2. a worm’s nest.

പുഴുക്കെട഻,ിന്റെ. s. The state of being eaten by grubs,
&c., canker, corrosion.

പുഴുക്കൊല്ലി,യുടെ. s. The white flowered justicia, Jus-
ticia nasuta.

പുഴുങ്ങലരി,യുടെ. s. Rice made from parboiled paddy.

പുഴുങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. 1. Boiling, cooking. 2. boiled
rice.

പുഴുങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. & a. 1. To be boiled, to be
stewed, to be steamed by means of fire, to be cooked. 2.
to parboil.

പുഴുനൂൽ,ലിന്റെ. s. Silk thread, raw silk.

[ 529 ]
പുഴുപ്പല്ല,ിന്റെ. s. An eaten tooth.

പുറക. adj. Behind, the hinder part.

പുറകിൽ. adv. Behind, after.

പുറകെ. adv. Behind, back, after. പുറകെവരുന്നു, To
come behind or after.

പുറകൊട്ട. adv. Backwards. പുറകൊട്ട പൊകുന്നു, To
go backwards, to retire, to withdraw.

പുറക്കടൽ,ലിന്റെ. s. The outer or broad sea.

പുറക്കാട,ിന്റെ. s. The name of a place, or sea port
near Allepie, Procád.

പുറങ്കാൽ,ലിന്റെ. s. The upper part of the foot.

പുറച്ചിലവ,ിന്റെ. s. Extra-expense.

പുറച്ചിറ,യുടെ. s. An outer bank or embankment.

പുറത്ത. postpos. On, upon, out, on the back.

പുറത്ത. part. Out, without, outside, abroad.

പുറത്താകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To be outside. 2.
to be put out. 3. to menstruate.

പുറത്താക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To put out, to pull
out, to excommunicate, to exclude, to expel, to eject.

പുറത്തൂട്ട. adj. Outward, external.

പുറത്തൊട്ട. adv. Out, without, outward.

പുറനീര,യുടെ. s. A tune. ഒരു രാഗം.

പുറപ്പാട,ിന്റെ. s. Going out or forth, exit.

പുറപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To go out, to go forth,
to go further. 2. to be without. 3. to attempt, to engage
in a thing. 4. to put forth, to sprout. 5. to have. പുറ
പ്പെട്ടുപൊകുന്നു, 1. To go away. 2. to escape, to ab-
scond. 3. to leave or forsake house, lands, &c.

പുറമതിൽ,ലിന്റെ. s. An outer wall.

പുറമെ. adv. 1. Outwardly, without, outside, abroad. 2.
additionally, in addition. 3. hypocritically, falsely. 4.
separately, other. 5. after. പുറമെവിചാരിക്കുന്നു, To
inquire of others. പുറമെകെൾക്കുന്നു, To hear with-
out or from others.

പുറമെനി,പുറമൊടി,യുടെ. s. Outward show, out-
ward appearance.

പുറം,ത്തിന്റെ. s. 1. The back. 2. the side of any thing.
3. the outside, a tract or part of a country. 4. the out-
side, opposed to അകം the inside.

പുറന്തട,യുടെ. s. A large outward embankment, or bank.

പുറന്തിണ്ണ,യുടെ. s. A terrace in front of a house.

പുറമ്പട,യുടെ. s. 1. External application of medicine.
2. the rereward or rear of an army.

പുറമ്പൊക്ക,ിന്റെ. s. 1. Going out, going forth. 2.
spreading abroad, publicity. 3. extra expense.

പുറമ്പൊള,യുടെ. s. 1. An outer clamp. 2. an outer join-

ing or piecing of wood.

പുറലക്കം,ത്തിന്റെ. s. The numbers of figures in ac-
counts placed on the side of a page.

പുറവക. adj. 1. Extra expense. 2. extra income, ex-
traordinary disbursements.

പുറവട,യുടെ. s. Accounts in which all items of re-
ceipts and expenditure are specifically entered.

പുറവടി,യുടെ. s. The upper part of the foot.

പുറവരമ്പ,ിന്റെ. s. An outer bank or embankment.

പുറവരവ,ിന്റെ. s. Extraordinary income or receipts.

പുറവാതിൽ,ലിന്റെ. s. An outer door.

പുറവായ്പ,യുടെ. s. Lending money in addition to what
has previously been given for any thing.

പുറവാരം,ത്തിന്റെ. s. An enclosed veranda of a house.

പുറവാശി,യുടെ. s. Additional profit or loss.

പുറവെട്ട,ിന്റെ. s. Outer slabs of timbers.

പുറവെലി,യുടെ. s. An outer bank, or embankment.

പുറ്റ,ിന്റെ. s. 1. An ant-hill, a hillock, ground thrown
up by moles, rats, &c., but especially the large accumula-
tions of soil sometimes made by the white ants. 2. dry
puss or matter.

പുറ്റൻ,ന്റെ. s. A large, stout, robust man.

പുറ്റുമണ്ണ,ിന്റെ. s. Earth from a white ant hill of
various or medicinal usage.

പൂ,വിന്റെ. s. 1. A flower in general. 2. menses. 3.
expansion, expanding. 4. a disease of the eyes, specks
on the eye, albugo. 5. a cock's comb. 6. white marks on
the ends of the tail of cattle. 7. a large number.

പൂകൽ,ലിന്റെ. s. Entering, entrance.

പൂകുന്നു,പുക്കു, or പൂകി,വാൻ. v. n. To enter.

പൂക്കണ്ണൻ,ന്റെ, s. One who has a speck on the eye.

പൂക്കണ്ണി,യുടെ. s. 1. A woman who has a speck on
the eye. 2. a compound pedicle, a fruit or flower stalk,
a bunch of flowers. പൂക്കണ്ണി കുത്തുന്നു, To begin to
flower, to put forth flower buds.

പൂക്കണ്ടൽ,ലിന്റെ. s. A plant, Ægiceras major.

പൂക്കൽ,ലിന്റെ. s. 1. Flowering. 2. expanding.

പൂക്കുന്നു,ത്തു,വാൻ. v. n. 1. To bloom, blossom. 2.
to bud; shoot forth, or expand. 3. to have the menses.
4. to have specks on the eye. 5. to become mouldy.

പൂക്കുരൽ,ലിന്റെ. s. See പൂക്കണ്ണി. പൂക്കുരലിടു
ന്നു, To put forth flower buds.

പൂക്കുല,യുടെ. s. A cluster of flowers; a nosegay.

പൂഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. The betel-nut tree, Areca faufel
or catechu. കമുക. 2. a heap, a quantity, a multitude.
കൂട്ടം.

[ 530 ]
പൂഗീഫലം,ത്തിന്റെ. s. Betel-nut, or fruit of the
faufel. പാക്ക,അടെക്കാ.

പൂങ്കാവ,ിന്റെ. s. A flower garden.

പൂങ്കാവനം,ത്തിന്റെ. s. A flower garden.

പൂങ്കുരൽ,ലിന്റെ. s. A compound pedicle, a fruit or
flower stalk, a bunch of flowers.

പൂങ്കുല,യുടെ. s. A bunch of flowers.

പൂങ്കുലാൾ,ളുടെ. s. A woman with beautiful hair.

പൂങ്കുഴൽ,ലിന്റെ.s. A beautiful head of hair. തല
മുടി.

പൂചപ്പെട്ടത. adj. 1. Besmeared, smeared. 2. plastered.
3. anointed. 4. painted. 5. gilded, gilt.

പൂചൽ,ലിന്റെ. s. 1. Besmearing, smearing, rubbing.
2. plastering. 3. anointing. 4. painting. 5. gilding.

പൂചുന്നു,ചി,വാൻ. v. a. 1. To besmear, to smear; to
daub, to lay on by rubbing, to rub. 2. to gild. 3. to a-
noint; paint; plaster.

പൂച്ച,ിന്റെ. s. 1. Besmearing, rubbing. 2. gilding. 3.
the matter wherewith any thing is gilded, silvered or
tinned over. 4. deceit, fraud.

പൂച്ച,യുടെ. s. 1. A cat. 2. a plant.

പൂച്ചക്കുരു,വിന്റെ. s. The fruit of a plant.

പൂച്ചട്ടി,യുടെ. s. A flower-pot.

പൂച്ചപ്പയർ,റ്റിന്റെ. s. A kind of small bean, Phase-
olus trinervius.

പൂച്ചമയക്കി,യുടെ. s. A sort of medicinal plant.

പൂജ,യുടെ. s. 1. Worship, culture, reverence, respect;
homage to superiors, adoration of the Deity. 2. sacrifice.
3. beating. പൂജകഴിക്കുന്നു, 1. To perform ritual ho-
mage. 2. to offer a sacrifice.

പൂജകൻ,ന്റെ. s. A worshipper.

പൂജനം,ത്തിന്റെ. s. Worship, worshipping, venera-
tion. പൂജ.

പൂജനീയം, &c. adj. Worshipful, venerable, fit for or
deserving of adoration. പൂജിക്കെണ്ടുന്ന.

പൂജയെടുപ്പ,ിന്റെ. s. A public religious ceremony.

പൂജവെപ്പ,ിന്റെ. s. A public religious ceremony.

പൂജാപാത്രം,ത്തിന്റെ. s. A sacrificial vase or vessel.

പൂജാരി,യുടെ. s. A worshipper; or sacrificing priest in
any temple.

പൂജാൎഹം, &c. adj. Worshipful, venerable, respectable,
sacred. പൂജിക്കപ്പെടുവാൻ തക്ക.

പൂജാസാധനം,ത്തിന്റെ. s. Any thing for sacrifice.

പൂജിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To worship or adore ;
to revere or venerate; to do homage or shew reverence,
to perform ritual ceremonies. 2. to beat.

പൂജിതം, &c. adj. Worshipped, adored, reverenced.
പൂജിക്കപ്പെട്ട.

പൂജ്യത,യുടെ. s. Venerableness, adorableness.

പൂജ്യൻ,ന്റെ. s. One who is venerable.

പൂജ്യം, &c. adj. 1. Worshipful, venerable; fit for or de-
serving of adoration. 2. void, blank, empty. s. A nought
in calculation; as 40 divided by 5 the quotient is 8 and
(പൂജ്യം) nought remains.

പൂഞ്ചായൽ,ലിന്റെ. s. A beautiful head of hair.

പൂഞ്ചെല,യുടെ. s. A sort of fine flowered cloth or
muslin.

പൂഞ്ചൊല,യുടെ. s. A flower garden. പൂങ്കാവ.

പൂഞ്ഞക്കുറ്റി,യുടെ. s. The hump on the shoulders of
an Indian bull.

പൂട,യുടെ. s. 1. Feathers or rather down of birds. 2. much
hair on the body.

പൂട്ട,ിന്റെ. s. 1. A lock. 2. a clasp. 3. a closure of a
thing. 4. ploughing. 5. fetters, stocks. 6. charge, keep-
ing. 7. embrace, embracing. s. a kind of bread.

പൂട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. a. 1. To lock, to shut or faster
up, to close up, to put in, to buckle, to clasp. 2. to
plough. 3. to fetter, to chain. 4. to tie beasts to a yoke,
stake, &c. 5. to embrace.

പൂണ,ിന്റെ. s. An iron ring or hoop fixed on the end
of a stick, a ferrule.

പൂണാൻ,ന്റെ. s. 1. A restive or stubborn ox. 2. a
stubborn man.

പൂണാഞ്ചി,യുടെ. s. Any cloth, &c., worn over one
shoulder and under the other.

പൂണി,യുടെ. s. 1. Hire of an ox or bullock for plough-
ing. 2. a quiver.

പൂണുനൂൽ,ലിന്റെ. s. The sacred string which Brah-
mans and others wear over one shoulder, and under the
other.

പൂണുനൂല്കല്യാണം,ത്തിന്റെ. s. The ceremony of
investing any youth of the three first classes with the sa-
cred thread or cord worn by them over the left shoulder,
across the body, and passing under the right arm.

പൂണുനൂല്കാരൻ,ന്റെ. s. One who wears the sa-
cred thread.

പൂണുനൂല്പരിച. ind. Across one shoulder and under
the other, like the sacred thread.

പൂണുന്നു,ണ്ടു,വാൻ. v. a. 1. To put on jewels. 2. to
clothe with ornaments. 3. to possess, to have. 4. to as-
sume.

പൂണെല്ല,ിന്റെ. s. The collar bone, the clavicle.

[ 531 ]
പൂത,യുടെ. s. A very small insect.

പൂതച്ചിടയൻ,ന്റെ. s. A kind of medicinal plant.

പൂതണക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. A fragrant grass. 2. a
tree, the bark of which is used for writing upon, &c.

പൂതന,യുടെ. s. 1. Yellow myrobalan, Terminalia chebu-
la. കടുക്കാമരം. 2. the name of a female lemon said to
have been killed by CRISHNA. പിശാചി. 3. a disease,
atrophy and wasting in a child, ascribed to the malignant
operations of the female fiend Pútana.

പൂതം, &c. adj. Pure, purified, cleaned, cleansed. ശു
ദ്ധം.

പൂതലിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be affected by the
disease mentioned under the following word.

പൂതലിപ്പ,ിന്റെ. s. A tumorous or dropsical disease
affecting the whole body.

പൂതി,യുടെ. s. 1. Purity, purification. ശുദ്ധി. 2. a stench,
a stink, a bad smell. ദുൎഗ്ഗന്ധം.

പൂതികം,ത്തിന്റെ. s. Grey bonduc, Cæsalpinia
bondaucella, ആവിമരം.

പൂതികരജം,ത്തിന്റെ. s. Grey bonduc, Caesalpinia
bonducella. ആവിമരം.

പൂതികാഷ്ഠം,ത്തിന്റെ. s. A sort of pine, Pinus Dé-
vadáru. ചരളം.

പൂതിഗന്ധം,ത്തിന്റെ. s. 1. A bad odour, or smell.
ദുൎഗ്ഗന്ധം. 2. sulphur. adj. Ill-smelling, stinking. ദുൎഗ്ഗ
ന്ധമുള്ള.

പൂതിഗന്ധി. adj. Ill-smelling, fætid, stinking. ദുൎഗ്ഗന്ധ
മുള്ള.

പൂതിഫലി,യുടെ. s. A medicinal plant, Serratula an-
thelmintica. കാർപൊകിൽ.

പൂതിമണൎത്തി,യുടെ. s. See പീനാറി.

പൂതിയുണൎത്തി,യുടെ. s. A large tree, Ailanthus ex-
celsa. See പീനാറി.

പൂത്ത. adj. 1. Flowered, in flower. 2. mouldy.

പൂത്തട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A plate or salver on which
flowers are presented.

പൂത്തൽ,ലിന്റെ. s. Burying or concealing in the
ground.

പൂത്താലി,യുടെ. s. An ornament worn on the neck
by women.

പൂത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To cover, bury or con-
ceal in the ground.

പൂത്തുമ്പ,യുടെ. 4. A species of Tumba, Amphirephis
mollis.

പൂനീർ,രിന്റെ. s. Rose water.

പൂന്തൽ,ലിന്റെ. s. Becoming covered with earth.

പൂനൂകിൽ,ലിന്റെ. s. A fine flowered cloth. വസ്ത്രം.

പൂനൂന്നു,ന്തി,വാൻ. v. n. To sink or become covered
in the ground.

പൂന്തെങ്ങാ,യുടെ. s. The bulbous root of the water-lily.

പൂന്തെൻ,നിന്റെ. s. The nectar or honey of flowers.

പൂന്തൊത്ത,ിന്റെ. s. A bunch of flowers.

പൂന്തൊട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A flower-garden.

പൂപം,ത്തിന്റെ. s. A cake. അപ്പം .

പൂപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Mouldiness, 2. reaping season, a
crop.

പൂപ്പട,യുടെ. s. A heap of flowers.

പൂപ്പന്തൽ,ലിന്റെ. s. A Pandal or shed decorated
with flowers.

പൂപ്പരിത്തി,യുടെ. s. 1. A tree or species of Hibiscus.
2. the shoe-flower plant, Hibiscus rosa sinensis.

പൂപ്പാതിരി,യുടെ. s. The Chelonoid trumpet-flower
tree, Bignonia.

പൂപ്പാലിക,യുടെ. s. A salver on which flowers are
kept or presented.

പൂപ്പാൽവള്ളി,യുടെ . s. A plant, Echites frutescens.

പൂമണം,ത്തിന്റെ. s. A scent of flowers.

പൂമരം,ത്തിന്റെ. s. A tree which produces flowers.

പൂമലർ,രിന്റെ. s. A full blown flower. വിടൎന്നപൂ.

പൂമഴ,യുടെ. s. A shower of flowers.

പൂമാത഻,തിന്റെ. s. A name of LACSHMI. ലക്ഷ്മി.

പൂമാരി,യുടെ. s. A shower of flowers.

പൂമാല,യുടെ. s. A garland of flowers.

പൂമീൻ,ന്റെ. s. A kind of fish, the trout.

പൂമെനി,യുടെ. s. A soft, or delicate body.

പൂമൊട്ട,ിന്റെ. s. A flower-bud.

പൂയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Puss, or matter, discharged from
an ulcer, or wound. ചലം. 2. the eighth lunar asterism.

പൂർ,രിന്റെ. s. 1. A region. രാജ്യം. 2. a house. ഭവ
നം. 3. a city. നഗരം.

പൂരകം. adj. Filling, completing, or that which is filling
or completing, നിറയുന്ന. s. 1. The flood tide. വെ
ലിയെറ്റം. 2. closing the right nostril and drawing
up air through the left; a religious ceremony.

പൂരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Filling; completing. നിറെ
ക്കുക. 2. the act of filling, completing or making up.

പൂരണി,യുടെ. s. The silk cotton tree, Bombax. ഇ
ലവ.

പൂരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A piece of water, a large quantity
of water; a lake. കയം. 2. the healing, or cleansing of
ulcers. പുണ്ണൊണക്കം . 3. the eleventh lunar asterism.
4. the flood tide. വെലിയെറ്റം. 5. a festival. ഉത്സ

[ 532 ]
വം. 6. a centipede. പഴുതാര.

പൂരാടം,ത്തിന്റെ. s. The twentieth lunar asterism.

പൂരായം,ത്തിന്റെ. s. Attentiveness, consideration,
scrutiny, close investigation. പൂരായം ചെയ്യുന്നുo, To
scrutinize, to spy out, to pry, into to pump another, to c-
licit secrets.

പൂരി,യുടെ. s. A sort of unleavened cake fried with
Ghee or oil.

പൂരിക,യുടെ. s. A kind of unleavened cake fried with
Ghee or oil.

പൂരികം,ത്തിന്റെ. s. A kind of cake.

പൂരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To make full, to fill, to
complete. നിറെക്കുന്നു,തികെക്കുന്നു.

പൂരിതം, &c. adj. Filled, full, complete. നിറെക്കപ്പെട്ട.

പൂരുഷൻ,ന്റെ. s. A man; a male; mankind. പുരു
ഷൻ.

പൂരുരട്ടാതി,യുടെ. s. The twenty-fifth lunar asterism.

പൂൎണ്ണ,യുടെ. s. A division of the days after the new
and full moon, the 5th, the 10th, and the 15th, phases are
so called; and the last is either the new, or the full moon.

പൂൎണ്ണകലശം,ത്തിന്റെ. s. A water vessel, filled with
water.

പൂൎണ്ണകുംഭം,ത്തിന്റെ. s. A full cup or vessel, one
filled with holy water used at the consecration of a king.

പൂൎണ്ണഗൎഭം,ത്തിന്റെ. s. The full womb; or full period
of gestation.

പൂൎണ്ണചന്ദ്രൻ,ന്റെ. s. The full moon.

പൂൎണ്ണത,യുടെ. s. Fullness, completion, satisfaction,
plenty.

പൂൎണ്ണൻ,ന്റെ. s. The perfect one, any epithet of deity.

പൂൎണ്ണപാത്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. A full cup or vessel. 2.
a vessel filled with cloths, or ornaments, which are scram-
bled for by the guests and relations at a festival. 3. a
vessel full of rice, presented at a sacrifice to the superin-
tending and officiating priests. 4. abundance of every
thing. The പൂൎണ്ണപാത്രം. is properly a measure of 256
handsful of rice: it may also be composed of as much as
will satisfy a great eater.

പൂൎണ്ണമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To make perfect, to
complete.

പൂൎണ്ണമാസം,ത്തിന്റെ. s. A monthly sacrifice, per-
formed on the day of the full moon.

പൂൎണ്ണം, &c. adj. 1. Full, filled, complete. 2. all, entire.
3. strong, powerful, able.

പൂൎണ്ണസന്തൊഷം,ത്തിന്റെ. s. Perfect felicity or
fulness of joy.

പൂൎണ്ണാനന്ദം,ത്തിന്റെ. s. Complete or perfect bliss.

പൂൎണ്ണായുസ഻,ിന്റെ. s. A full age, full of days.

പൂൎണ്ണിമാ,വിന്റെ. s. The day of full moon. വെളു
ത്ത വാവ.

പൂൎത്തം. adജ്. 1. Filled, full, complete. നിറയപ്പെട്ടത. 2.
coveted, concealed. മൂടപ്പെട്ടത. s. 1. An act of pious
liberality, as digging a well, planting a grove, building a
temple, &c. കുളം, നടക്കാവ, ദെവാലയം, ഇത്യാദി
ഉണ്ടാക്കുന്ന പുണ്യകൎമ്മം. 2. nourishing, cherishing.
പൊറ്റുക.

പൂൎത്തി,യുടെ. s. Fullness, completion, satisfaction, satiety.
പൂൎത്തിവരുത്തുന്നു, പൂൎത്തിയാക്കുന്നു, To complete,
to accomplish, to finish, to satisfy, to fill.

പൂൎത്തീകരണം,ത്തിന്റെ. s. Fulfilling, completing,
satisfying.

പൂൎവകൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. Actions done in a former birth.

പൂൎവകം, adj. See പൂൎവം.

പൂൎവകാലം,ത്തിന്റെ. s. 1. The former time. 2. a past
participle.

പൂൎവഗംഗ,യുടെ. s. The Nermada river.

പൂൎവജൻ,ന്റെ. s. 1. An elder brother. ജ്യെഷഠൻ. 2.
the son of the elder wife, even though last born.

പൂൎവജന്മം,ത്തിന്റെ. s. A former birth.

പൂൎവജാ,യുടെ. s. An elder sister.

പൂൎവജ്ഞാനം,ത്തിന്റെ. s. Foreknowledge, prescience.

പൂവദിൿ, ിന്റെ. s. The eastern country. കിഴക്ക.

പൂൎവദെവൻ,ന്റെ. s. A demon, an Asur. അസുരൻ.

പൂൎവനിയമം,ത്തിന്റെ. s. Predestination.

പൂൎവന്മാർ,രുടെ. s. plu. Ancestors, forefathers.

പൂൎവപദം,ത്തിന്റെ. s. The first member of a com-
pound word, of a sentence, of a verse, &c.

പൂൎവപൎവതം,ത്തിന്റെ. s. The eastern mountain, be-
hind which the sun is supposed to rise. ഉദയ പൎവ
തം.

പൂൎവപക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. The first half of a lunar
month, the moon in her increase. വെളുത്തപക്ഷം. 2.
a proposition, an assertion, the first part of an argument
to which assent or refutation is necessary. ചൊദ്യം.

പൂൎവപുണ്യം,ത്തിന്റെ. s. Former virtue, or goodness.

പൂൎവബന്ധു,വിന്റെ. s. A former or old friend, or
connexion.

പൂൎവഭാഗം,ത്തിന്റെ. 4. 1. The first part. 2. the east title.

പൂൎവഭാദ്രം,ത്തിന്റെ. s. The twenty-fifth lunar man-
sion or asterism. പൂരൂരട്ടാതി.

പൂൎവമീമാംസ,യുടെ. s. The system which elucidates
the Carma-Cánda of the Vèdas, or the ritual portion in-

[ 533 ]
cluding also moral and legal obligations; originating with
the Muni JAIMINI.

പൂൎവം. adj. 1. First, former, prior, preceding, initial. ആ
ദം. 2. before; in front of. മുമ്പ. 3. east, eastern. കിഴ
ക്ക. 4. all, entire. എല്ലാം 5. antique, old, ancient. പ
ണ്ടത്തെ. s. 1. Ancient tradition. 2. former or ancient
times, days of old. 3. the east.

പൂൎവ്വരംഗം,ത്തിന്റെ. s. The commencement of a dra-
ma, or the prelude to instrumental or vocal performance,
a prologue or overture. തൊടയം.

പൂൎവ. adj. (In composition only.) 1. First, prior, former.
2. east, eastern. 3. all, entire.

പൂൎവ,യുടെ. s. 1. The eleventh lunar mansion or asterism.
2. the twentieth lunar mansion. 3. the twenty-fifth lunar
mansion.

പൂൎവവാസന,യുടെ. s. Former will or pleasure.

പൂൎവവൃത്താന്തം,ത്തിന്റെ. s. Ancient history. പുരാ
ണം.

പൂൎവവൈരം,ത്തിന്റെ. s. Former or ancient hatred
or enmity.

പൂൎവസന്ധ്യ,യുടെ. s. Twilight.

പൂൎവസ്നെഹം,ത്തിന്റെ. s. Former love or friendship.

പൂൎവസ്മരണം,ത്തിന്റെ. s. Recollection of past cir-
cumstances.

പൂൎവാചാരം,ത്തിന്റെ. s. Ancient customs.

പൂൎവാചാൎയ്യന്മാർ,രുടെ. s. plat. Ancient learned men.

പൂൎവാപരം,ത്തിന്റെ. s. J. East and west. 2. before
and behind.

പൂൎവാപരവിരൊധം,ത്തിന്റെ. s. Contradiction,
opposition.

പൂൎവാദ്ധം,ത്തിന്റെ. s. The first half or part. ആദ്യ
ഭാഗം.

പൂൎവാഷാഡം,ത്തിന്റെ. s. The twentieth lunar man-
sion or asterism. പൂരാടം.

പൂൎവാഹ്നം,ത്തിന്റെ. s. The first part of the day, fore-
noon. പുലൎന്ന ആറുനാഴികക്കമെൽ പന്ത്രണ്ട നാ
ഴികക്കകം.

പൂൎവികം, &c. adj. Ancient, antique, old.

പൂൎവികന്മാർ,രുടെ. s. plu. Ancients, those of old times,
ancestors, fore-fathers.

പൂൎവെദ്യുസ഻. ind. A former day ; yesterday. മുമ്പില
ത്തെ ദിവസം, ഇന്നലെ.

പൂൎവൊത്തരം,ത്തിന്റെ. s. The former and future
particulars, circumstances, or incidents.

പൂവത്ത,ിന്റെ. s. Bengal madder tree, Rubia man-
jista. പൂവത്തുവെര, The Bengal madder root.

പൂവത്തെണ്ണ,യുടെ. s. Oil distilled from the fruits of
the പൂവം.

പൂവൻ,ന്റെ. s. 1. A cock, the male of any bird. 2. a
good kind of plantain. 3. the male of the intoxicating
plant, Cannabis sativa. പൂവൻ കഞ്ചാവ, see കഞ്ചാ
വ.

പൂവമ്പൻ,ന്റെ. s. A name of the Indian Cupid whose
arrow is a flower. കാമൻ.

പൂവം,ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, from the fruit
of which an oil is extracted.

പൂവരശ,ിന്റെ. s. The name of a tree, the poplar
leaved Hibiscus, the Portia or tulip tree, Hibiscus Popul-
neus. (Lin.)

പൂവലംഗം,ത്തിന്റെ. s. A delicate constitution.

പൂവൽ,ലിന്റെ. s. 1. Dampness, moisture. 2. a fruit
with the flower attached. 3. an empty or blasted pod.

പൂവള്ളി,യുടെ. s. A creeper which bears flowers.

പൂവാച്ചെത്തി,യുടെ. s. A species of Chrysanthus which
does not flower.

പൂവാത്തെച്ചി,യുടെ. s. See on പൂവാച്ചെത്തി.

പൂവാങ്കുറുന്തൽ,ലിന്റെ. s. A medicinal plant.

പൂവെണി,യുടെ. s. A beautiful woman.

പൂവെണ്ണ,യുടെ. s. A fragrant oil, essential oil of
flowers, c.g. atar of roses.

പൂഷാ,വിന്റെ. s. 1. The sun. ആദിത്യൻ. 2. the
twenty-seventh lunar mansion or asterism.

പൂള,ിന്റെ. s. A piece, a cutting, a splinter, a chip, a
wedge.

പൂള,യുടെ. s. 1. The silk cotton tree, Bombax. ഇലവ,
2. a medicinal plant, the woolly Illecebrum, illecebrum
lanatum, also ചെറുപൂള. adj. Sour. പുളിച്ച.

പൂളക്കിഴങ്ങ,ിന്റെ. s. The tapioca plant.

പൂളപ്പഞ്ഞി,യുടെ. s. The silk cotton of the bombax tree.

പൂളുന്നു,ളി,വാൻ. v. a. To cut, to slice, to chip

പൂഴാൻ,ന്റെ. s. A species of eel.

പൂഴി,യുടെ. s. 1. Dust of the ground. 2. a mason. 3.
rust. 4. earth put to the roots of trees.

പൂഴിക്കാപൂഞ്ഞ,യുടെ. s. An earth grub, an insect
found in the ground.

പൂഴിക്കൊല്ലൻ,ന്റെ. s. A mason. കല്ലാശാരി.

പൂഴിത്തറ,യുടെ. s. A raised floor entirely of earth.

പൂഴിപ്പടി,യുടെ. s. The sill or foot of a door frame, &c.

പൂഴിപ്പിടയൻ,ന്റെ. s. A kind of poisonous snake.

പൂഴിയാശാരി,യുടെ. s. A mason.

പൃക്ക,യുടെ. s. A gramineous plant, Trigonella cornicu-
lata. ജൊനകപ്പുല്ല.

[ 534 ]
പൃക്തം. adj. Touched, mixed, in contact or combinati-
on with. തൊടപ്പെട്ടത.

പൃക്തി,യുടെ. s. Touch, contact. തൊടിയിൽ.

പൃച്ഛനം,ത്തിന്റെ. s. A question. ചൊദ്യം.

പൃച്ഛ,യുടെ. s. Asking, questioning, a question or in-
quiry. ചൊദ്യം.

പൃച്ഛിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To ask, to inquire.

പൃച്ഛിതം. adj. Inquired after.

പൃതന,യുടെ. s. 1. An army. സെന. 2. a division of
an army, a detachment. സെനയിൽ ഒരു ഭാഗം.

പൃഥ,യുടെ. s. Cunti, the wife of Pandu.

പൃഥൿ. ind. 1. Without, except. ഒഴികെ. 2. separately,
severally. വെവ്വെറെ.

പൃഥക്പൎണ്ണീ,യുടെ. s. A plant, Hermionites cordifolia.
 : ഒരില.

പൃഥഗാത്മത,യുടെ. s. Discrimination, judgment. വി
വെകം.

പൃഥഗാത്മികാ,യുടെ. s. Individuality, separate or indi-
vidual state of being.

പൃഥഗ്ജനൻ,ന്റെ. s. 1. An ignorant man, a fool. മൂ
ഢൻ. 2. a man of a low caste. അധമൻ. 3. a wicked
or vicious man. മൂൎക്ക്വൻ.

പൃഥഗ്വിധം . adj. Various, diversified, multiform. പ
ലവിധം.

പൃഥിവീ,യുടെ. s. The earth. ഭൂമി.

പൃഥിവീധരം,ത്തിന്റെ. s. A mountain. പൎവ്വതം.

പൃഥിവീപതി,യുടെ. s. A king, a sovereign, a ruler
രാജാവ.

പൃഥിവീപാലൻ,ന്റെ. s. A king, a sovereign. രാജാ
വ.

പൃഥിവീശൻ,ന്റെ. s. A king, a sovereign.

പൃഥു,വിന്റെ. s. 1. The fifth monarch of the solar dy-
nasty in the second age. 2. a pungent seed, Nigella In-
dica. കരിഞ്ചീരകം. 3. a medicinal substance, assafæti-
da. പെരുങ്കായം. 4. opium. കറുപ്പ. adj. 1. Great,
large. വലിയ, 2. smart, clever. മിടുക്കുള്ള.

പൃഥുകൻ,ന്റെ. s. 1. A male child. 2. a smart , clever
person. മിടുക്കൻ.

പൃഥുകം,ത്തിന്റെ. s. 1. The young of any animal. കു
ഞ്ഞ. 2. rice or grain flattened. അവില.

പൃഥുരൊമാവ,ിന്റെ. s. A fish in general. മീൻ.

പൃഥുല,യുടെ. s. A medicinal substance, assafætida.
പെരുങ്കായം.

പൃഥൂലം, &c. adj. Great, large. വലുത.

പൃഥ്വീ,യുടെ. s. 1. The earth. ഭൂമി. 2. a pungent seed,
Nigella Indica. കരിഞ്ചീരകം . 3. a medicinal substance

and condiment, perhaps the leaves of the assafætida plant,
Hingupatri. പെരുങ്കായം.

പൃഥ്വീക,യുടെ. s. 1. Large cardamoms. എലം. 2. small
cardamoms. ചിറ്റെലം.

പൃഥ്വീപതി,യുടെ. s. A king, a sovereign, a rule. രാ
ജാവ.

പൃഥ്വീരുഹം,ത്തിന്റെ. s. A tree. വൃക്ഷം.

പൃഥ്വീശൻ,ന്റെ. s. A king, a sovereign. രാജാവ.

പൃദാകു,വിന്റെ. s. 1. A snake. പാമ്പ. 2. a scorpion.
തെള.

പൃശ്നി,യുടെ. s. 1. A ray of light. രശ്മി. 2. a dwarf.
മുണ്ടൻ. adj. Small, short, thin.

പൃശ്നിപൎണ്ണി,യുടെ. s. A plant, Hermionites cordifolia,
but according to Roxburgh, Hedysarum lagopodioides.
ഒരില.

പൃഷതം,ത്തിന്റെ. s. 1. A drop of water or of any li-
quid. ഒരുതുള്ളി. 2. the porcine or hog deer. ഉഴമാൻ.

പൃഷൽക്കം,ത്തിന്റെ. s. An arrow. അമ്പ.

പൃഷത്ത,ിന്റെ. s. A drop of water or of any liquid.
ഒരു തുള്ളി.

പൃഷദശ്വൻ,ന്റെ. s. The prince of the air, or wind
divinely personified. വായു.

പൃഷരാജ്യം,ത്തിന്റെ. s. Ghee mixed with curds form-
ing an oblation. തൈര കൂട്ടിയ നൈ.

പൃഷിതം,ത്തിന്റെ. s. A drop of water. ഒരു തുള്ളി
വെള്ളം.

പൃഷുഗൻ,ന്റെ. s. One who follows or goes after. പി
ന്നാലെ നടക്കുന്നവൻ.

പൃഷ്ഠതസ ഻. ind. Behind, at the back of. പുറകെ.

പൃഷ്ടഭാഗം,ത്തിന്റെ. s. The back, the hinder part of
any thing.

പൃഷും,ത്തിന്റെ. s. 1. The back. പുറം. 2. the rear, the
last. പിമ്പ. 3. the backs or hinder part of any thing. 4.
the top of a mountain.

പൃഷ്ഠവംശം,ത്തിന്റെ. s. The back bone. തണ്ടെല്ല.

പൃഷ്ഠവാൾ,ിന്റെ. s. An ox of burden, carrying any
thing on this back. പൊതിക്കാള.

പൃഷ്ഠാസ്ഥി,യുടെ. s. The spine. തണ്ടെല്ല.

പൃഷ്ഠ്യൻ,ന്റെ. s. A pack horse. ചുമട്ടുകുതിര.

പൃഷ്ട്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. A multitude of back bones.
പൂണെല്ലുകൂട്ടം. 2. a pack horse. ചുമട്ടുകുതിര.

പെങ്ങൾ,ളുടെ. s. A sister.

പെടുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. a. 1. To enclose, to entangle,
to cause to enter. 2. to make water.

പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To enclose, to entangle,
to draw in, to catch, to ensnare.

[ 535 ]
പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. See പടുന്നു.

പെട്ട,യുടെ. s. 1. A couple, a pair, a brace. 2. the female
of birds. 3. the female of some quadrupeds, as of camels,
horses, asses, lions, sheep. adj. Double. പെട്ടകെട്ടുന്നു,
or കൂടുന്നു, To couple, to double, to put two together.

പെട്ടകം,ത്തിന്റെ. s. A box, a chest, a trunk, a case.

പെട്ടെന്ന. adj. Suddenly; unexpectedly, on a sudden,
soon, immediately.

പെട്ടി,യുടെ . s. 1. A box, a chest, a case, a trunk. 2.
the touchhole of a gun.

പെട്ടിക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who has charge of a box
a wardrobe, &c.

പെട്ടിപ്രമാണങ്ങൾ,ളുടെ. s. A box or chest with its
contents, consisting of title deeds, documents, &c.

പെണർവള്ളി,യുടെ. s. A creeper, Zanonia Indica.

പെൺ,ണ്ണിന്റെ. s. 1. A female, a woman. 2. a maid.
3. a maid-servant. 4. the female of some quadrupeds.

പെൻകിടാവ,ിന്റെ. s. A girl, a female child.

പെൺകുഞ്ഞ,ിന്റെ. s. A little girl, a female child.

പെൺകുട്ടി,യുടെ. s. A little girl, a female child.

പെൺകെട്ട,ിന്റെ. s. 1. Nuptials, marriage. 2. a
woman’s knot or tie.

പെൺകൊട,യുടെ. s. Giving a female in marriage.

പെൺകൊടി,യുടെ. s. A young woman from 16 to
30 years of age.

പെൺജാതി,യുടെ. s. 1. A wife. 2. commonly a woman.

പെൺനാൾ,ളിന്റെ. s. An asterism, (fem.)

പെണ്ണാലി,യുടെ. s. 1. An effeminate man. 2. an
hermophrodite.

പെണ്ണാൾ,ളിന്റെ. s. A female slave.

പെണ്ണുംപിള്ള,യുടെ. s. 1. A woman. 2. a wife.

പെണ്പട്ടി,യുടെ . s. A bitch.

പെണ്പന,യുടെ. s. The female palmira tree.

പെണ്പന്നി,യുടെ. s. A. sow.

പെണ്പാമ്പ,ിന്റെ. s. A female snake.

പെണ്പിള്ള,യുടെ. s. A female child, a girl, a woman,
a wife.

പെണ്പിറന്നവർ,രുടെ. s. plu. A woman.

പെണ്പൈതൽ, ലിന്റെ. s. A girl.

പെൺപൂ,വിന്റെ. s. The female of flowers. ആ
ൺപൂ, The male flower.

പെണ്മുറി,യുടെ. s. The half of a cocoa-nut when split
which has the three eyes. ആണ്മുറി, 'The other half.

പെണ്മൂപ്പ,ിന്റെ. s. Female reign ; dominion of a
woman.

പെനത്തുന്നു,ത്തു,വാൻ. v. n. To cackle as a hen.

പെയ്ത്ത,ിന്റെ. s. Raining. പെയ്ത്തുവെള്ളം, Rain water.

പെയ്യിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to rain.

പെയ്യുന്നു,യ്തു,യ്വാൻ. v. n. To rain, to fall as rain, or
dew.

പെരികെ. adj. Much, great.

പെരിങ്കാക്കവള്ളി,യുടെ. s. A large creeper, Acacia
scandens.

പെരിങ്കാര,യുടെ. s. A tree, Elæocarpus serratus.
Willd.)

പെരിങ്കാൽ,ലിന്റെ. s. The elephantiasis, enlargement
the legs and feet.

പെരിങ്കുരികിൽ,ലിന്റെ. s. 1. A tree, Connarus pin-
natus 2. a kite.

പെരിച്ചാഴി,യുടെ. s. The hog rat or bandicoot.

പെരിച്ചെവിമാൻ,ന്റെ. s. A kind of deer.

പെരിഞ്ചീരകം,ത്തിന്റെ. s. Sweet fennel, Anethum
fæniculum.

പെരിന്തുത്തി,യുടെ. s. A plant, the leaves of which are
a substitute for mallow, Sida Asiatica.

പെരിൻനീരൂരി,യുടെ. s. A plant, Phyllanthus Por-
nacea, or turbinatus.

പെരിമ്പാച്ചൊറ്റി,യുടെ. s. The name of a tree.

പെരിമ്പാണൽ,ലിന്റെ. s. A plant, Cyminosura
pedunculata.

പെരിയ. adj. Large, great.

പെരിയഞാറ,യുടെ. s. The clove-tree-leaved Calyp-
tranthes, Calyptranthes Caryophyllifolia.

പെരു, or പെരും. adj. 1. Great, large, big. 2. Ioud.

പെരുക,ിന്റെ. s. A medicinal plant, Clerodendrum
infortunatum.

പെരുകുന്നു,കി,വാൻ. v. n. To multiply or be multi-
plied, to increase, to grow great, to be enlarged.

പെരുക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Multiplication in arithmetic.
2.increase, augmentation.

പെരുക്കാൽ,ലിന്റെ. s. The elephantiasis, enlarge-
ment of the legs and feet.

പെരുക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To multiply, to in-
crease, to augment. 2. to multiply a sum in arithmetic.

പെരുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. n. 1. To become stiff, to
freeze. 2. to become stiff, numb, &c.

പെരുങ്കടൽ,ലിന്റെ. s. The great sea.

പെരുങ്കളയം,ത്തിന്റെ. s. An epidemic disease.

പെരുങ്കാട,ിന്റെ. s. A thick or dense forest.

പെരുങ്കാണം,ത്തിന്റെ. s. A kind of leguminous
plant, commonly, Mashani.

പെരുങ്കായം,ത്തിന്റെ. s. Assafætida.

[ 536 ]
പെരുങ്കായമരം, ത്തിന്റെ. s. The tree producing as-
safætida.

പെരുങ്കാര,യുടെ. s. A large thorny shrub.

പെരുങ്കാറ്റ,ിന്റെ. s. A tempest, a stormy wind.

പെരുകുടൽ,ലിന്റെ. s. The large intestines.

പെരുങ്കുമിൾ,ഴിന്റെ. s. A tree, Gmelina arborea.

പെരുങ്കുരുമ്പ,യുടെ. s. A plant, Aletris hyacinthoides.
മൂൎവ്വാ.

പെരുങ്കുറാവിൽ, ലിന്റെ. s. The name of a tree.

പെരുങ്കൂറ്റൻ,ന്റെ. s. A large bull or ox.

പെരുങ്കൊല്ലൻ,ന്റെ. s. A blacksmith.

പെരുങ്കാര,യുടെ. 8. A species of long grass, a cyprus,
Kyllinga monocephala.

പെരുഞരമ്പ,ിന്റെ. s. A tendon, a nerve, a fibre de-
scribed as a hollow tube resembling a string, attached to
the bones, and supposed to be for the passage of the vi-
tal air.

പെരുഞ്ചക്ക,ിന്റെ. s. A large oil mill.

പെരുഞ്ചീനി,യുടെ. s. The name of a large tree.

പെരുഞ്ചിര,യുടെ. s. A large kind of greens.

പെരുത. adj. Great, large.

പെരുത്തലമീൻ,നിന്റെ. s. A sheat fish.

പെരുനാൾ,ളിന്റെ. s. A festival, a high day.

പെരുനാഴി,യുടെ. s. A measure of quantity, an Edan-
gari.

പെരുന്തച്ചൻ,ന്റെ. s. A carpenter.

പെരുന്താളി,യുടെ. s. A large species of താളി, which see.

പെരുന്തീ,യുടെ. s. A great fire, a conflagration.

പെരുന്തീൻ,നിന്റെ. s. A great feast, banquet, or en-
tertainment.

പെരുന്തുടലി,യുടെ. s. 1. The blunt-leaved buckthorn,
Zizyphus jujuba. 2. the prickly Scopolia, Scopolia acu-
leata.

പെരുന്തുളസി,യുടെ. s. A species of basil, Ocimum
polystachium.

പെരുന്തെൻ,നിന്റെ. s. Common honey.

പെരുന്തെരകം,ത്തിന്റെ. s. A tree, Ficus conglo-
merata.

പെരുന്തെരട്ട,യുടെ. s. A large kind of wall leech.

പെന്തൊലി,യുടെ. s. The name of a tree; see കട്ഫ
ലം.

പെരുപ്പം,ത്തിന്റെ. s. 1. Multiplicity, abundance,
plenty. 2. thickness. 3. dignity, greatness.

പെരുപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to increase.

പെരുമ,യുടെ. s. 1. Excellency, greatness, grandeur. 2.
plenty, abundance.

പെരുമണ്ണാൻ,ന്റെ. s. A Parava or person of a low
caste.

പെരുമന്താര,യുടെ. s. A tree, Bauhinia.

പെരുമരം,ത്തിന്റെ. s. The name of a tree.

പെരുമരുത,ിന്റെ. s. A large timber tree, the Sal tree,
Shorea robusta.

പെരുമരുന്ന,ിന്റെ. s. Indian birthwood, used as an
antidote for snake bites, Aristolochia Indica. കടലിവെ
ഗം, അണലിവെഗം.

പെരുമഴ,യുടെ. s. Heavy or great rain.

പെരുമാൻ,ന്റെ. s. A swift antelope.

പെരുമാറ്റം,ത്തിന്റെ. s. See പരിമാറ്റം.

പെരുമാൾ,ളുടെ. s. 1. A name of VISHNU. 2. a chief, an
eminent person. 3. a title given to the king of Travancore.

പെരുമീൻ,നിന്റെ. s. 1. The morning star. 2. a large
sheat fish.

പെരുമുഖം,ത്തിന്റെ. s. The part of an elephant’s head
between the tusks. പെരുമുഖം വെക്കുന്നു, To push
with the head, as an elephant.

പെരുമുഞ്ഞ,യുടെ. s. A tree, Premna spinosa and lon-
gifolia.

പെരുമുട്ട,ിന്റെ. s. A white swelling in the knee.

പെരുമ്പട,യുടെ. s. 1. A great battle. 2. a large army.

പെരുമ്പടപ്പ,ിന്റെ. s. The country of Cochin.

പെരുമ്പടപ്പസ്വരൂപം,ത്തിന്റെ. s. See the preced-
ing.

പെരുമ്പടി. adj. Coarse, rough, gross.

പെരുമ്പനി,യുടെ. s. An epidemic fever, a plague or
pestilence.

പെരുമ്പയ,.ിന്റെ. s. A kind of bean, Dolichos cat-
jang.

പെരുമ്പരമ്പ,ിന്റെ. s. A large bamboo mat.

പെരുമ്പരുന്ന,ിന്റെ. s. A heron.

പെരുമ്പറ,യുടെ. s. A large drum.

പെരുമ്പാ,യുടെ. s. A large rush mat.

പെരുമ്പാമ്പ,ിന്റെ. s. The largest kind of snake, the Boa constrictor.

പെരുമ്പാവൽ,ലിന്റെ. s. A large species of momor-
dica charantia.

പെരുമ്പിടി,യുടെ. s. Extortion, exaction, levying by
force, an unjust demand.

പെരുപുടവ,യുടെ. s. Coarse cloth.

പെരുമ്പുള്ള,ിന്റെ. s. A large kind of hawk, or falcon.

പെരുമ്പൊടി,യുടെ. s. Coarse powder, any thing coarse-
ly powdered.

പെരുമ്പൊതി,യുടെ. s. The stomach.

[ 537 ]
പരുവയറ,റ്റിന്റെ. s. A large or pot-belly.

പെരുവയറൻ,ന്റെ. s. One who has a large or pot-
belly.

പരുവള്ളിക്കിഴങ്ങ,ിന്റെ. s. A large white yam,
Dioscorea alata.

പെരുവഴി,യുടെ. s. A high-way, a public road.

പെരുവഴിക്കാരൻ,ന്റെ. s. A traveller.

പെരുവാഴ,യുടെ. s. A sort of paddy, or rice corn.

പെരുവിരൽ,ലിന്റെ. s. The thumb, or great toe.

പെരുവിലയൻ, adj. Precious, valuable, of great price.

പെരുവെള്ളം,ത്തിന്റെ. s. A flood, in inundation.

പെസഹ,യുടെ. s. The Passover, an adopted phrase.

പെറുക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To pick up or out, to
gather, to glean.

പെറുന്നു,റ്റു,വാൻ. v. n. 1. To bear, to bring forth
as young. 2. to rise, to spring. 3. to be worth. പെറ്റു കി
ടക്കുന്നു, To lie in, to have been recently delivered, to
be confined. പെറ്റെഴുനീല്ക്കുന്നു, To recover from
confinement.

പെറുവാൾ,ളിന്റെ. s. A term in arithmetic, the golden
rule or rule of three.

പെറ്റ. adj. Calved, brought forth.

പെറ്റക്കന്ന,ിന്റെ. s. A wild buffalo.

പെറ്റൻ. adj. Large, stout, robust.

പെറ്റം,ത്തിന്റെ. s. A forest, a wilderness, a jungle.

പെറ്റവൾ,ളുടെ. s. The mother of a child or children.

പെ, With the pronounced long.

പെ,യുടെ. s. 1. A demon, a devil. 2. madness. 3. con-
fusion. adj. Bad, vile. പെകെറ്റുന്നു, 1. To put any ola,
&c. in trees, or fields to act as a charm, &c. 2. to possess
one with a devil. പെപറയുന്നു, To speak like a mad-
man. പെയിറക്കുന്നു, 1. To cast out devils, to exorcise.
2. to remove poison imbibed from a mad-dog. പെയിള
ക്കുന്നു. 1. To remove hydrophobia. 2. to drive out de-
vils, to exorcise.

പെക്കഞ്ഞുണ്ണി,യുടെ. s. Marigold-like verbesina, Ver-
besina Calandulacea.

പെക്കത്തവള,യുടെ. s. A large species of frog.

പെക്കാളം,ത്തിന്റെ. s. A loud and harsh sounding
trumpet.

പെക്കാറ്റിന്റെ. s. The east wind.

പെക്കുതിര,യുടെ. s. Anintractable, vicious horse, a wild
horse.

പെക്കുമ്മട്ടി,യുടെ. s. Colocynth, a wild bitter gourd,
Cucumis colocynthis.

പെക്കുല,യുടെ. s. A blighted or withered branch of
fruit, or one without fruit.

പെക്കുറുക്കൻ,ന്റെ. s. A mad jackal.

പെക്കൂൺ,ണിന്റെ. s. A poisonous fungus.

പെക്കൂത്ത,ത്തിന്റെ. s. 1. Disorder, confusion. 2. a
devil's dance.

പെക്രാന്തൻ,ന്റെ. s. A madman, one who is out of
his mind.

പെക്രാന്തം,ത്തിന്റെ. s. Madness, disorder of the
mind, confusion or distraction of mind.

പെക്കൊലം,ത്തിന്റെ. s. 1. A miserable aspect, or
appearance. 2. a superstitious figure placed in fields, &c.
with a view of keeping off an evil eye or driving away
evil spirits.

പെചകം,ത്തിന്റെ. s. 1. An owl. മൂങ്ങാ. 2. the root
of an elephant’s tail. ആനയുടെ വാലിൻ ചുവട.
3. the tip of it. 4. a cloud. മെഘം.

പെചകാരൻ,ന്റെ. s. A hornet. വെട്ടാവളിയൻ.

പെചകി,യുടെ. s. An elephant. ആന.

പെച്ച,ിന്റെ. s. 1. Speech, language. 2. a word.

പെച്ചക്കാൽ, or പെക്കാൽ,ലിന്റെ. s. A knock-knee.

പെച്ചി,യുടെ. s. 1. A female fiend or devil. 2. an insen-
sate woman.

പെച്ചുര,യുടെ. s. A bitter gourd.

പെച്ചൊട്ട,യുടെ. s. A blighted flower of the cocoa-nut
or areca-nut trees.

പെട. adj. Bad, shrivelled, empty, applied to various
fruits. പെടുകായ്ക്കുന്നു, To bear empty or shrivelled
fruit. പെട്ടുതെങ്ങാ, A shrivelled or empty cocoa-nut.

പെടകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A box, a chest, a basket for
holding clothes, books, &c. പെട്ടകം. 2. a multitude,
a quantity.

പെടമാൻ. s. A doe.

പെടം,ത്തിന്റെ. s. 1. A basket, a large basket. കൊ
ട്ട. 2. a treasury. ഭണ്ഡാരം. 3. a multitude, a quantity.

പെടാ,യുടെ. s. 1. A basket, a large basket. കൊട്ട,
പെട്ടി. 2. the female of some quadrupeds, and birds.

പെടി,യുടെ. s. 1. Fear, dread, terror. 2. awe. 3. cow-
ardice. പെടികാട്ടുന്നു, 1. To frighten, to terrify. 2. to
shew fear, to be afraid, പെടിയിടിക്കുന്നു, To perform
a superstitious ceremony on the birth of a male child by
beating the door or wooden partition of the house with
a view of preventing the child from being afterward afraid
at any thing.

പെടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To fear, to dread, to be
afraid of. v. n. 1. To be afraid. 2. to be anxious.

[ 538 ]
പെടിച്ചൊടിയവൻ,ന്റെ. s. One who has fled, run
away, or has been put to flight.

പെടിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To frighten, to ter-
rify; to make afraid.

പെടിപ്പൊണ്ണൻ,ന്റെ. s. One who is very timid or
fearful.

പെടീ,യുടെ. s. A basket. കൊട്ട.

പെട്ട,യുടെ. s. A Pettah ; the suburb of a large town
or city, or a village protected by an adjacent fort, or in
which a fair or market is held.

പെണ,ിന്റെ. s. A wedge.

പെണാഴി,പെണാത്തുള,യുടെ. s. A hole cut in the
end of a timber in order to put a rope through to drag
it by or tie it to the raft.

പെണി,യുടെ. s. The hoof of cows and of all cattle
that part the hoof.

പെത്തക്കാളി,യുടെ. s. A plant, Solanum lycopersicum.
(Lin.) തക്കാളി, A plant, Physalis pubescens.

പെത്തന്തലകൊട്ടി,യുടെ. s. The blue flowered Cro-
tolaria, Crotolaria verrucosa. (Lin.)

പെത്തല,യുടെ. s. The small branches of gourds which
putting forth prevent the plant from being fruitful. പെ
ത്തലപൊട്ടുന്നു, Such branches to put forth.

പെത്താൻ. adv. Again, afresh, over again.

പെനരി,യുടെ. s. A mad fox.

പെനാ,യുടെ. s. A mad-dog.

പെൻ,നിന്റെ. s. A louse.

പെപ്പടൊലം,ത്തിന്റെ. s. A bitter kind of cucum-
ber.

പെപ്പട്ടി,യുടെ. s. A mad-dog.

പെപ്പിടി,യുടെ. s. Threat, threatening.

പെപ്പെരുമാൾ,ളിന്റെ. s. An unwise king. വിവെ
കമില്ലാത്ത രാജാവ.

പെമഴ,യുടെ. s. Heavy rain.

പെയ,യുടെ. s. Thin rice gruel.

പെയമൃത,ിന്റെ. s. The heart-leaved moon-seed, Me
nispermum cordifolium.

പെയം, &c. adj. Drinkable, drink. കുടിക്കത്തക്ക.

പെയാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To make bad, to
destroy. 2. to confuse, to bewilder.

പെയിഞ്ച,യുടെ. s. A wild kind of Acacia Intsia ; see
ഇഞ്ച.

പെയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. To spoil, to make useless,
to mar.

പെര,യുടെ. s. The guava or bay plum tree, of which
there are two kinds, one white and round, Psidium Po-

miferum, and the other red and pear-shaped, Psidium
pyriferum.

പെരകം,ത്തിന്റെ. s. The name of a tree. See തെരകം.

പെരക്കാ,യുടെ. s. The guava fruit.

പെരക്കിടാവ,ിന്റെ. s. A grandson.

പെരപ്പൻ,ന്റെ. s. A paternal uncle, a father’s elder
brother.

പെരമ്മ, or പെരച്ചി,യുടെ. s. A maternal aunt, a mo-
ther’s elder sister.

പെരാമ്പറ്റ,ിന്റെ. s. An annual offering to a deity.

പെരാൽ,ലിന്റെ. s. The Indian fig-tree, Ficus Indicus.

പെരാറ,റ്റിന്റെ. s. The Ponnáni river.

പെരിടീൽ,ലിന്റെ. s. The act of naming or giving a name.

പെരിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. To name, to give newly a
name or appellation.

പെരീന്തൽപന,യുടെ. s. The date tree, Phænix or
Elate sylvestris.

പെരുകെട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. a. To give a name.

പെരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. a. 1. To be plucked up by the
roots. to be separated. 2. to turn as cattle in ploughing.

പെരുമാറാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. Change of name either inten-
tionally or by mistake.

പെരുവഴി, or പെൎവഴി,യുടെ. s. A list or registration
of name.

പെരെലം,ത്തിന്റെ. s. Large cardamoms.

പെരൊലി,യുടെ. s. Sound, noise.

പെർ,രിന്റെ. s. 1. A name, an appellation. 2. a person
an individual. 3. fame, renown, notoriety. 4. any thing
real or unreal. വീട്ടുപെർ, ഇല്ലപ്പെർ, A house or fa-
mily name. പെർപിടിക്കുന്നു, To take down a name or
names. പെർവിളിക്കുന്നു, 1. To name. 2. to call one
by name. പെർ വെട്ടുന്നു. To cut or engrave a name
on a ring, &c.

പെൎക്ക. part. Instead of, for, as a substitute.

പെൎക്കുന്നു,ൎത്തു,ൎപ്പാൻ. v. a. To copy out, to transcribe.

പെൎച്ച,യുടെ. s. An excuse.

പെൎത്തും,പെൎത്ത. adv. Again. പിന്നെയും. പെൎത്തു
പറയുന്നു, To repeat, to reiterate.

പെൎപ്പ,ിന്റെ. s. A copy, manuscript, imitation, pattern,
duplicate.

പെൎപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to copy out,
to get copied, transcribed, written out.

പെൎവിളി,യുടെ. s. Giving, or calling by, a name.

പെലവം, &c. adj. 1. Tender, delicate, fine. നെൎമ്മയു
ള്ള. 2. thin, slim, slender, soft. മാൎദവമുള്ള.

പെവാക്ക,ിന്റെ. s. Bad language.

[ 539 ]
പെശലം, &c. adj. 1. Dexterous, clever. മിടുക്കുള്ള. 2.
beautiful, agreeable. സൌന്ദൎയ്യ മുള്ള. 3. smooth, soft.
മൃദുവായുള്ള.

പെശലാംഗി,യുടെ. s. A delicate female.

പെശി,യുടെ. s. 1. An egg. മുട്ട. 2. a ball of flesh, or
meat. മാംസപിണ്ഡം. 3. embryo, or fetus.

പെശീകൊശം,ത്തിന്റെ. s. 1. An egg. മുട്ട. 2. the
womb. ഗൎഭപാത്രം.

പെശുന്നു,ശി,വാൻ. v. a. To speak.

പെഷണം,ത്തിന്റെ. s. l. Grinding, reducing to
dust or powder. അരെക്കുക. 2. a hand-mill, a stone
and muller, any apparatus for grinding or pounding. അ
രകല്ല, അമ്മിക്കല്ല. പെഷണം ചെയ്യുന്നു, To
grind, to pound.

പെഷിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To grind, to pound
അരെക്കുന്നു.

പെഷിതം. adj. Ground, pounded, pulverized. അരെ
ക്കപ്പെട്ടത.

പെഴ,ിന്റെ, or പെഴത്തി,യുടെ. s. The opposite-leaved
fig-tree, Ficus oppositi-foliis.

പെഴ,യുടെ. s. A round basket made of reeds.

പെറ,റ്റിന്റെ. s. Bringing forth, bearing young, birth.

പെറടുത്ത. adj. Near the time of birth or bringing forth.

പെറുന്നു,റി,വാൻ. v. a. To bear, to carry heavy burdens.

പെറ്റുതിങ്ങൾ,ളുടെ. s. The last month of pregnancy.

പെറ്റുനൊവ,ിന്റെ. s. The pains of child-birth.

പെറ്റുപുര,യുടെ. s. A lying-in-room.

പെറ്റുമരുന്ന,ിന്റെ. s. Medicine administered to a
woman in her confinement.

പൈ,യു ടെ. s. 1. Hunger. 2. a cow. 3. a bag, a purse,
&c. adj. Green, fresh.

പൈക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Famine. 2. meanness, con-
temptibleness. 3. alms.

പൈക്കിടാവ,ിന്റെ. s. 1. A female calf. 2. a steer
fit to be let loose.

പൈക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ.. v. n. To hunger.

പൈക്കൂട,ിന്റെ. s. A cow-house.

പൈക്കൂറ,യുടെ. s. A bag.

പൈങ്കിളി,യുടെ. s. A parrot.

പൈങ്ങാ,യുടെ. s. An unripe betel-nut.

പൈഠരം. adj. Boiled in a pot, (flesh, &c.) കലത്തിൽ
പാകം ചെയ്തത.

പൈതലാൾ,ളുടെ. s. A child.

പൈതൽ,ലിന്റെ. s. A child either male or female.

പൈതാമഹം. adj. Ancestrial, paternal. പിതൃസംബ
ന്ധമായുള്ള.

പൈതൃകം. adj. Paternal, ancestrial, belonging or relat-
ing to the father or to progenitors. പിതൃസംബന്ധ
മായുള്ള.

പൈതൃഷ്വസെയൻ,ന്റെ. s. A paternal aunt’s son.
പിതാവിന്റെ മരുമകൻ.

പൈതൃഷ്വസ്രീയൻ,ന്റെ. s. The son of a father’s
sister. പിതാവിന്റെ മരുമകൻ.

പൈത്തുമ്പൽ,ലിന്റെ. s. The bezoar.

പൈത്തൊഴുത്ത,ിന്റെ. s. A cow-house.

പൈത്യക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A fool, a blockhead. 2.
a lunatic, a madman.

പൈത്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Madness, imbecility. 2. folly,
want of consideration. 3. a superfluity of the bilious se-
cretion. 4. any bilious complaint.

പൈത്രം,ത്തിന്റെ. s. The part of the hand between
the thumb and forefinger, or according to some the root
of the forefinger. adj. Paternal, ancestrial. പിതൃക്കൾ
ക്കുള്ള.

പൈദാഹം,ത്തിന്റെ. s. Hunger and thirst.

പൈന്തെൻ,നിന്റെ. s. Honey of a good quality.

പൈപ്പരുവ,യുടെ. s. The name of a tree, Trewia
Orientalis.

പൈപ്പുല്ല,ിന്റെ. s. Young grass.

പൈശാചം. adj. Infernal, demoniacal, relating or be-
longing to a Pisácha or goblin. s. 1. A mode of marriage.
2. a provincial and peculiar dialect of the Sanscrit lan-
guage.

പൈശൂന്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Malignity, slanderousness,
depravity, wickedness. 2. backbiting.

പൈഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. Bread, അപ്പം.

പൊക്കട്ട. adj. Bad, unfruitful, mean, low, vile.

പൊക്കണം,ത്തിന്റെ. s. A bag, a scrip, a beggar’s
bag, a wallet. പൊക്കണമിടുന്നു. To put on a wallet
or beggar’s bag, to beg.

പൊക്കണംതൂക്കി,യുടെ. s. One who hears a scrip, a
beggar.

പൊക്കപ്പല്ല,ിന്റെ. s. A high tooth.

പൊക്കപ്പല്ലൻ,ന്റെ. s. One who has a high tooth.

പൊക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Height, elevation. 2. depri-
vation, deposition. 3. expulsion, exclusion. 4. increase.
adj. 1. High, elevated. 2. deprived, deposed. 3. none.
പൊക്കം പിടിക്കുന്നു, To take the height of any thing.

പൊക്കർ,രുടെ. s. plu. Persons of the lower classes ge-
nerally.

പൊക്കാളി,യുടെ s. A kind of paddy, or rice corn.

പൊക്കിൾ,ളിന്റെ. s. The navel.

[ 540 ]
പൊക്കിൾക്കൊടി,യുടെ. s. The umbilical cord.

പൊക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ;or പൊങ്ങിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാ
ൻ. v. a. 1. To lift up, to raise, to elevate, to hold up,
to bear up, to raise up. 2. to deprive of a situation, &c.
to depose, to put aside. 3. to expel. 4. to reduce to no-
thing, to annihilate, to annul. 5. to commend, to praise.

പൊങ്കൊലം,ത്തിന്റെ. s. A tree, Negeia putranjiva.

പൊങ്ങ,ിന്റെ. s. 1. The round ball or germ found
within a ripe cocoa-nut. 2. a float, a raft, a buoy. 3. a
kind of silk cotton tree. 4. a tree, Papyrinus or Bronsene-
tia. (Ham.)

പൊങ്ങ,യുടെ. s. A small tree growing by a river side,
the fruit of which is poisonous, the Mango-like Cerbera,
Cerbera odallam or Cerbera Mangas.

പൊങ്ങത്ത,ിന്റെ. s. A tree, Spathodea Zeylanica.

പൊങ്ങൻ,ന്റെ. s. Bubbling or boiling up of liquid
sugar when heated.

പൊങ്ങൻപനി,യുടെ. s. Chicken-pox.

പൊങ്ങല്യം,ത്തിന്റെ. s. A tree, Phyllanthus Mala-
baricus.

പൊങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. 1. Rising, springing up. 2. float-
ing. 3. boiling, or bubbling up. 4. being deprived of any
situation, being expelled. 5. ostentation.

പൊങ്ങൽപുര,യുടെ. s. An eating house.

പൊങ്ങുതടി,യുടെ. s. 1. A float, a buoy. 2. a raft or
cattamaran made of three logs of wood tied together, and
used to go out to sea.

പൊങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. 1. To rise, to spring up.
2. to float. 3. to ferment. 4. to boil over, to bubble up.
5. to boil rice. 6. to be lifted up with pride, to be osten-
tatious. 7. to be expelled, to be dethroned. 8. to exult.
9. to be made public, to become publicly known.

പൊടവക്കിഴങ്ങ,ിന്റെ. s. A bulbous root, Clematis
cornosa.

പൊടി,യുടെ. s. 1. Powder in general. 2. dust of the
ground. 3. the farina or pullen in a flower. 4. metallic ce-
ment, solder. 5. medicinal powder. 6. perfume or fragrant
powder used after bathing. 7. that which is small, minute.
8. a gem. പൊടിയിടുന്നു, To solder, to cement with
any metallic cement. പൊടിവെക്കുന്നു, To cement.

പൊടിക്കപ്പെട്ടത. adj. 1. Powdered, pulverized. 2.
bruised or broken into pieces.

പൊടിക്കല്ല,ിന്റെ. s. 1. A fragment; stone or bricks,
broken into small pieces.

പൊടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To pulverize, to powder,
to reduce to powder or dust, to triturate. 2. to bruise, or

beat into small pieces. 3. to destroy. v. n. 1. To begin
to sprout. 2. to 00ze out, to run little by little as water
through the embankment of a reservoir or tears in the
eyes; to leak, to weep through.

പൊടിക്കൈ,യുടെ. s. 1. Tapping a musical instrument
with the fingers. 2. administering small medicines, &c.
or doing any thing at a moment. 3. craftiness, artifice.

പൊടിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Pulverization, pulverizing,
powdering, pounding. 2. bruising or beating into small
pieces. 3. destroying. 4. oozing out, &c. 5. loosing the
eye-sight or hearing. 6. deafness. 7. putting forth, spring-
ing or rising out of the ground.

പൊടിത്തൂവൽ,ലിന്റെ. s. A kind of curry powder.

പൊടി പൊടിയായി. adv. In very small pieces.

പൊടിപെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. To be reduced to
powder or dust.

പൊടിപ്പ,ിന്റെ. s. A tassel.

പൊടിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to pul-
verize, to get powdered. 2. to cause to bruise or beat into
small pieces.

പൊടിമഴ,യുടെ. s. Small rain.

പൊടിമാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Pounding, powdering,
bruising. 2. making a great noise, play. പൊടിമാനം
വെക്കുന്നു, To make a great noise, to play.

പൊടിയാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To powder, to re-
duce to powder or dust, to triturate.

പൊടിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To be pulverized,
or reduced to powder. 2. to ooze out, to trickle or run
by little and little, as water through the embankment of
a reservoir or tears in the eye. 3. to be destroyed, or sight
to fail. 4. to be deafened. 5. to put forth, to spring or
rise out of the ground.

പൊടിവിത,യുടെ. s. Sowing on dry land.

പൊടിവെട്ടി,യുടെ. s. A kind of scissors used by gold-
smiths.

പൊടുന്നനെ. adv. Immediately, nimbly, quickly, ra-
pidly.

പൊടുപൊടെ. adv. With a loud noise.

പൊട്ട,ിന്റെ. s. 1. A crevice, a crack. 2. a round sec-
tarial mark of sandal powder or other mixture on the
forehead. 3. an empty or blighted ear of corn, &c. adj.
1. Broken, cracked. 2. blind. 3. empty, blighted, with-
ered. 4. stopped, deaf. 5. foolish. 6. mean, worthless.
പൊട്ടുതൊടുന്നു, To put a mark or spot on the forehead.

പൊട്ട,യുടെ. s. A plant which bears small berries
which children use in pop-guns.

[ 541 ]
പൊട്ടക്കണ്ണ.പൊടികണ്ണ.ിന്റെ. s. Blindness.

പൊട്ടക്കണ്ണൻ,ന്റെ. s. A blind man.

പൊട്ടക്കണ്ണി,യുടെ. s. A blind woman.

പൊട്ടക്കലം,ത്തിന്റെ. s. A cracked or broken waiter
pot.

പൊട്ടക്കാവളം,ത്തിന്റെ. s. A tree having fætid flow-
ers, Sterculia fætida.

പൊട്ടക്കിണറ,റ്റിന്റെ. s. A blind well.

പൊട്ടക്കുളം,ത്തിന്റെ. s. A tank or pond without water.

പൊട്ടിച്ചെവിയൻ,ന്റെ. s. One who is deaf.

പൊട്ടത്തരം,ത്തിന്റെ. s. Folly, stupidity.

പൊട്ടൻ,ന്റെ. s. 1. A deaf and dumb man. 2. a dull,
stupid person.

പൊട്ടപ്പുല്ല,ിന്റെ. s. A kind of grass.

പൊട്ടി,യുടെ. s. 1. A deaf and dumb woman. 2. a dull,
stupid woman.

പൊട്ടിക്കരയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To cry or weep
aloud.

പൊട്ടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To break or crush ;
to break off. 2. to crack, to break open. 3. to destroy. 4.
to fire a gun, cracker, &c.

പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To laugh aloud.

പൊട്ടുകാ,യുടെ. s. 1. A very young fruit. 2. a withered
or shrivelled fruit.

പൊട്ടുകുല,യുടെ. s. A bunch of withered fruit.

പൊട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. n. 1. To break, crack, or go to
pieces. 2. to burst as a sore. 3. to break or put forth, as
seed, roots, buds. 4. to go off with a loud noise.

പൊട്ടുബുദ്ധി,യുടെ. s. Foolishness, stupidity.

പൊട്ടുമുണ്ടി,യുടെ. s. A curlew.

പൊട്ടുവിദ്യ,യുടെ. s. Useless learning, or science.

പൊട്ടൊടുന്നു,ടി,വാൻ. v. n. To be empty, blighted,
shrivelled, withered.

പൊണ്ണ. adj. Great, large.

പൊണ്ണത്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. Stupidity, dullness. 2.
vaunting, pride, boasting. പൊണ്ണത്തം പറയുന്നു,
1. To boast, to vaunt. 2. to speak foolishly.

പൊണ്ണത്തരം,ത്തിന്റെ. s. See പൊണ്ണത്തം.

പൊണ്ണൻ,ന്റെ. s. 1. A stout, robust man. 2. a stu-
pid man. 3. large, big.

പൊണ്ണി,യുടെ. s. 1. A stout, robust woman. 2. a stupid
woman.

പൊതി,യുടെ. s. 1. A bundle. 2. a full sack, or bag
carried by bullocks, a pack, a burden, a load. 2. a cer-
tain measure of quantity. പൊതികെട്ടുന്നു, To load a
bullock with bags, to tie into a pack or bundle. പൊ

തിയഴിക്കുന്നു, To unpack, to unload.

പൊതിക്കാള,യുടെ. s. An ox of burthen carrying any
thing on his back.

പൊതിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To take off the husk
of a cocoa-nut. 2. to beat, to beat with the fist.

പൊതിക്കെട്ട,ിന്റെ. s. A bundle tied up.

പൊതിചൊറ,റ്റിന്റെ. s. Rice or food tied up in a
cloth or bundle for a journey.

പൊതിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. Covering, closing up.

പൊതിപിടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be carried on
beasts of burthen.

പൊതിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. 1. To cover, to in-
volve, to enrap in cloth, &c. 2. v. n. To assemble, to col-
lect together. 3. to be taken off as the husk of a cocoa-
nut.

പൊതിര,ിന്റെ. s. Rottenness, decay.

പൊതിരെ. adv. Very much, abundantly.

പൊതു. adj. Common, universal. പൊതുക്കാൎയ്യം, A
common affair. പൊതുമുതൽ, Common property.

പൊതുക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To make a mud bank,
&c. smooth by throwing water on and beating it.

പൊതുപൊതെ. part. An imitative sound, with a noise.

പൊതുവൻ,ന്റെ. s. 1. A barber. 2. one who performs
funeral rites.

പൊതുവാൾ,ളിന്റെ. s. A class of persons who serve
at a temple.

പൊതുവിൽ. adv. In common, generally, universally.
പൊതുവിലിരിക്കുന്നു, To be common to all. This
word is also used as an adjective by adding ഉള്ള, as
പൊതുവിലുള്ള, Universal, catholic.

പൊതുവെ. adv. In common, universally, generally.

പൊത്ത,ിന്റെ. s. 1. A hole in the ground. 2. a hol-
low or cavity in a tree. 3. tying leaves and thorns on a
cocoa-nut tree to prevent the fruit being stolen. 4. a sign
or motion of contempt or insult made with the hands. 5.
covering with the hands. 6. the palm of the hand, hol-
lowed as if to hold liquids, a hand full. 7. covering with
the hands put together. 8. a cellar. 9. a closet or recess
in a wall. പൊത്തുകെട്ടുന്നു, To tie leaves and thorns
on cocoa-nut trees, &c. to prevent the fruit being stolen.
പൊത്തടെക്കുന്നു, To mend, to patch, to repair a hole,
&c. പൊത്തുകൊടുക്കുന്നു, To insult by motion of
the hands. പൊത്തുകിട്ടുന്നു, To suffer disgrace, to be
ashamed.

പൊത്തികെട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. a. See the first mean-
ing of പൊത്തുന്നു.

[ 542 ]
പൊത്തിപിടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To seize round
the shoulders and arms.

പൊത്തിപ്പിടിത്തം,ത്തിന്റെ. s. Seizing round the
shoulders and arms.

പൊത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. 1. To tie leaves and
thorns on fruit trees. 2. to cover with the hands. 3. to
make signs or motions with the hands by way of con-
tempt. വാപൊത്തുന്നു, To cover the mouth with the
hands, which is commonly done as a sign of reverence or
respect. പൊത്തി പൊതിഞ്ഞുവെക്കുന്നു, 1. To hide,
to conceal, to cover. 2. to make sham or false excuses.

പൊത്തുവരുത്തം. adj. 1. Sufficient, enough, nothing
over, scarcely sufficient. 2. reluctantly consenting. 3.
passable.

പൊത്തൊടിയമുള,യുടെ. s. 1. A bamboo whistling
or rattling in the wind. 2. any hollow bamboo.

പൊൻ,ന്നിന്റെ. s. Gold. adj. 1. Beautiful. 2. excel-
lent. 3. illustrious. പൊന്നൊന്ന പണി പലത,
Golden ornaments are various, gold is one substance;
used to signify, the existence of one God under many
forms, or manifestations.

പൊൻകട്ടി,യുടെ. s. An ingot, or wedge of gold.

പൊൻകമ്പി,യുടെ. s. Gold-wire.

പൊൻകലം,ത്തിന്റെ. s. A golden dish, or plate.

പൊൻകസവ,ിന്റെ. s. Gold thread.

പൊൻകാരം,ത്തിന്റെ. s. Borax.

പൊൻകിണ്ടി,യുടെ. s. A golden jar or vase.

പൊൻകുരണ്ടി,യുടെ. s. A medicinal plant.

പൊൻതകിട,ിന്റെ. s. A flat piece of gold, a gold
plate. പൊൻതകിടകൊണ്ട പൊതിയുന്നു, To over-
lay with gold.

പൊൻതാവടം,ത്തിന്റെ. s. A gold necklace.

പൊൻതുടർ,രിന്റെ. s. A gold chain.

പൊന്ത,യുടെ. s. A thicket overgrown with grass.

പൊന്തൻ,ന്റെ. s. 1. A large useless plantain. 2. a
very stout inactive man.

പൊന്തം. adj. Thick, stout, robust.

പൊന്തൽ,ലിന്റെ. s. 1. Lifting or raising up. 2. a
float on the water.

പൊന്തി,യുടെ. s. 1. A club, a staff. 2. a wooden in-
strument used in fencing.

പൊന്തിക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who carries or holds a
club.

പൊന്തിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To lift up, to raise
up. See പൊക്കുന്നു.

പൊന്തിപ്പയറ്റ,ിന്റെ. s. Fencing with clubs.

പൊന്തിയടവ,ിന്റെ. s. Fencing with clubs.

പൊന്തിവാൾ,ളിന്റെ. s. 1. A wooden sword used in
fencing. 2. a stick with a spear enclosed in it.

പൊന്തുന്നു,ന്തി,വാൻ. v. n. To float, to be raised or
lifted up. See പൊങ്ങുന്നു.

പൊന്നങ്ങാണി,യുടെ. s. A medicinal plant, Illece-
brum sesseli.

പൊന്നരഞ്ഞാണം,ത്തിന്റെ. s. A gold girdle.

പൊന്നരിതാരം,ത്തിന്റെ. s. Golden coloured orpi-
ment or arsenic, Arsenicum auripigmentum.

പൊന്നരിപ്പ,ിന്റെ. s. The act of sifting gold out of
sand, &c.

പൊന്നാണികൂട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A bunch of gold pieces
of different qualities used for trying the quality of gold.

പൊന്നാണിഭം,ത്തിന്റെ. s. A gold coin.

പൊന്നാനി,യുടെ. s. A chief singer, a leader in sing-
ing.

പൊന്നാനിവാ,യുടെ. s. The name of a place, Ponnáni.

പൊന്നാന്തകര,യുടെ. s. Cassia tagara. (Willd.) Cas-
sia sophera. (H. B.)

പൊന്നാനൂമ്പി,യുടെ. s. An insect, a cushlady.

പൊന്നാഭരണം,ത്തിന്റെ. s. A gold ornament.

പൊന്നാമര,യുടെ. s. See പൊന്നാവീരം.

പൊന്നാമ്പൂ,വിന്റെ. s. A parasitical plant, Epi-
dendrum spatulatum.

പൊന്നാരം,ത്തിന്റെ. s. Flattery, false praise. പൊ
ന്നാരം പറയുന്നു, To flatter.

പൊന്നാരിയൻ,ന്റെ. s. A kind of paddy or rice corn.

പൊന്നാരിവീരൻ,ന്റെ. s. Cassia tori, Cassia tagara
or Cassia esculenta.

പൊന്നാവീരം,ത്തിന്റെ. s. A medicinal plant, Cas-
sia occidentalis.

പൊന്നാശ,യുടെ. s. Covetousness, avariciousness.

പൊന്നിടുകാരായ്മ,യുടെ. s. Freehold property.

പൊന്നിറം,ത്തിന്റെ. s. The colour of gold, yellow.

പൊന്നിറംകുറിഞ്ഞി,യുടെ. s. Yellow Amaranth, or
barleria.

പൊന്നീരാളം,ത്തിന്റെ. s. Gold cloth.

പെന്നുടുമ്പ,ിന്റെ. s. An iguana of a gold colour.

പൊന്നുമ്മത്ത,ത്തിന്റെ. s. The yellow stramonium.
thorn apple.

പൊന്നുമ്പൂ,വിന്റെ. s. A flower made of gold.

പൊന്നുറുപ്പിക,യുടെ. s. A gold Rupee.

പൊന്നൊല,യുടെ. s. A golden ear-ring for women
of a certain tribe.

പൊൻപണം,ത്തിന്റെ. s. A gold fanam.

[ 543 ]
പൊൻപണി,യുടെ. s. 1. The world of a goldsmith.
2. working in gold.

പൊൻപണിക്കാരൻ,ന്റെ. s. A goldsmith, a worker
in gold.

പൊൻപണ്ടം,ത്തിന്റെ. s. A golden article, or any
thing made of gold.

പൊൻപത്താക്ക,ിന്റെ. s. A gold moidore.

പൊൻപാത്രം,ത്തിന്റെ. s. A gold vessel.

പൊൻപൂച്ച,ിന്റെ. s. Gilding, gilt.

പൊന്മ,യുടെ. s. A king-fisher.

പൊന്മണി,യുടെ. s. Gold beads.

പൊന്മല,യുടെ. s. The gold-mountain.

പൊന്മാൻ,ന്റെ. s. A king-fisher.

പൊന്മീൻ, നിന്റെ. s. Gold fish.

പൊന്മുടി,യുടെ. s. A golden crown or mitre.

പൊന്മഴുക,ിന്റെ. s. Wax on which is proved the
degree of fineness of gold.

പൊനൻവണ്ട,ിന്റെ. s. The blistering fly, cantharides.

പൊൻവള,യുടെ. s. A gold ring out bracelet.

പൊൻവളയം,ത്തിന്റെ. s. An ouch or ring of gold.

പൊൻവാണിഭക്കാരൻ,ന്റെ. s. A money-changer,
a shroff.

പൊൻവാണിഭം,ത്തിന്റെ. s. Exchange of money,
Shroffing.

പൊൻവാളം,ത്തിന്റെ. s. A rod or bar of gold.

പൊൻശലാക,യുടെ. s. A gold rod.

പൊയിക,യുടെ. s. A lake, a pond.

പൊയികാൽ,ലിന്റെ. s. Nicks or notches cut in co-
coa-nut trees for the purpose of climbing them.

പൊയ഻,യ്യുടെ. s. Falsehood, a lie, an untruth.

പൊയ്ക്കാൽ,ലിന്റെ. s. 1. Stilts. 2. a wooden leg.

പൊയ്ക്ക. adj. Cross, short.

പൊയ്ക്കവഴി,യുടെ. s. A cross way, a byepath.

പൊരി,യുടെ. s. 1. A spark. 2. parched rice. 3. parch-
ing, frying, baking, 4. dry scuff on the skin.

പൊരികാരം,ത്തിന്റെ. s. Potass.

പൊരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To broil, to fry, to
parch, to roast, to bake. 2. to fly out as sparks.

പൊരിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Parching, frying, baking.
2. great heat. 3. great thirst. 4. covetousness.

പൊരിച്ചുണങ്ങ,ിന്റെ. s. Yellow spots on the skin,
a kind of eruption on the skin.

പൊരിപ്പൻ,ന്റെ. s. A frying pan.

പൊരിയൻ,ന്റെ. s. One who has dry scurf on any
part of the body.

പൊരിയവിൽ,ലിന്റെ. s. A kind of small biscuits.

പൊരിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To be parched, or
baked to be roasted. 2. to pop, to crack, to crackle.

പൊരുതുന്നു,തി,വാൻ. v. a. 1. To fight in battle, to
skirmish; to contend. 2. to contend in play at chess.

പൊരുത്ത,ിന്റെ. s. 1. The nape of the neck. 2. unit-
ing, joining together.

പൊരുത്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. Suitableness, fitness. 2.
agreement. പൊരുത്തം നോക്കുന്നു, To scrutinize the
results of a marriage by astrology.

പൊരുത്തുകാരൻ,ന്റെ. s. A reconciler, a mediator,
an umpire.

പൊരുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ.v. a. 1. To make things agree
with one another, to join with one another. 2. to recon-
cile, to put or place on good terms; to settle. 3. to cause
to fit or suit.

പൊരുന്നൽ,ലിന്റെ. s. 1. The time a hen sits on
her eggs, the time of brooding. 2. agreeing, consenting.
3. satisfaction, satiety. 4. agreeableness. 5. conforming.
6. uniting.

പൊരുന്നവെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To set a hen
on eggs.

പൊരുന്നു,തു,വാൻ. v. a. To fight, to contend.

പൊരുന്നു,ന്നി,വാൻ. v. n. 1. To sit on eggs. 2.
to hatch, to brood. 3. to agree, to consent. 4. to be satis-
fied, or satiated. 5. to be pleasing, agreeable, to fit, to
suit. 6. to be conformable. 7. to be joined, united, to be
on good terms.

പൊരുപൊരുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. a. To give an
imitative sound, to crack, to crackle.

പൊരുപൊരെ. adv. With a popping or crackling noise.

പൊരുവിളങ്ങാ,യുടെ. s. A ball of baked meal, &c.

പൊരുൾ,ളിന്റെ. s. 1. Signification, meaning of a word,
design, intention. 2. riches, wealth, substance. 3. value
of landed property. 4. cause, reason. 5. material substance
or object of sense. 6. superiority. 7. importance. s. vari-
ous things, utensils or household furniture. 9. truth, ve-
rity. പൊരുൾ തിരിക്കുന്നു, To translate, to interpret.
പൊരുൾ പറയുന്നു, To explain, to interpret.

പൊരുൾതിരിപ്പ,ിന്റെ. s. Explanation, translation,
interpretation.

പൊലി,യുടെ. s. A heap of corn thrashed but not win-
nowed.

പൊലിക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who follows the pro-
fession of usury; a usurer, a money-lender.

പൊലികടം,ത്തിന്റെ. s. Usury, the profession of u-
sury.

[ 544 ]
പൊലിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To extinguish fire.
2. to give a certain contribution at a marriage, &c., to
make a collection, to club together. 3. to increase.

പൊലിച്ചിലവ,ിന്റെ. s. Particulars of money ex-
pended.

പൊലിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Increase, augmentation.
2. destruction.

പൊലിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Increase, augmentation. 2. de-
struction.

പൊലിമ,യുടെ. s. 1. Increase. 2. beauty. 3. bulk, size.

പൊലിയാവിളക്ക,ിന്റെ. s. A lamp kept continually
burning.

പൊലിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To be extinguished,
P to be destroyed. 2. to be increased, to be accumulated.

പൊലിവ,ിന്റെ. s. 1. Extinction, destruction. 2.
giving or contributing money, &c., at a marriage, &c.,
clubbing together. 3. collection. 4. increase, accumula-
tion. 5. present to an exhibitor.

പൊലിശ,യുടെ. s. Interest.

പൊൽ, In composition, Gold, golden.

പൊൽകലശം,ത്തിന്റെ. s. A golden pot or censer.

പൊൽതാമര,യുടെ. s. A lotus flower made of gold.

പൊൽതാർ,രിന്റെ. s. A flower made of gold.

പൊൽതാർമാനിനി,യുടെ. s. A name of LECSHMI.

പൊൽപൂമാനിനി,യുടെ. s. A name of LECSHMI.

പൊല്ലാത്ത. adj. Bad, evil.

പൊല്ലാപ്പ,ിന്റെ. s. Evil, an evil, mischief. പൊല്ലാ
പ്പുപറയുന്നു, To speak evil of one.

പൊല്ലാപ്പുകാരൻ,ന്റെ. s. An evil designing person,
a mischievous person.

പൊല്ലായ്മ,യുടെ. s. Evil, an evil, mischief.

പൊല്ലിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To have or get mats
or baskets mended.

പൊല്ലുന്നു,ന്നു,വാൻ. v. a. To mend, to repair, mats
or baskets.

പൊളി,യുടെ. s. 1. A lie, an untruth, a falsehood. 2. a
stripe, a streak, a split. പൊളിപറയുന്നു, To tell a lie.

പൊളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To pull or break
down, to undo. 2. to split, to rend, to break, to separate.

പൊളിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Pulling or breaking down.
2. splitting. dividing, separating. 3. ache, pain.

പൊളിപ്പ,ിന്റെ. s. A split, a stripe, a streak, a rent.

പൊളിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To split, to break
off. 2. to be separated. 3. to ache, to pain.

പൊളുകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A blister from being burnt
or scalded. 2. a watery eruption on the legs and other

parts of the body.

പൊളുകുന്നു,കി,വാൻ. v. n. 1. To blister, to burn, to
rise in watery pimples. 2. to plough a second course.

പൊള്ള,ിന്റെ. s. 1. A falsehood, a lie, a silly and
fruitless word. 2. boasting, self-praise.

പൊള്ള,യുടെ. s. 1. The wind pipe, the throat. 2. a
creeper bearing a small poisonous fruit or berry. 3. a bam-
boo. adj. Hollow, empty, withered, blighted.

പൊള്ളക്കുരു,വിന്റെ ; orപൊള്ളക്കാ,യുടെ. s. The
poisonous fruit of the plant mentioned under the preceding
word.

പൊള്ളച്ചീര,യുടെ. s. A kind of potherb with hollow
stalks.

പൊള്ളമുള,യുടെ. s. A hollow kind of bamboo.

പൊള്ളം,ത്തിന്റെ. s. 1. A blister. 2. a bubble, a pus-
tule.

പൊള്ളൽ,ലിന്റെ. s. 1. A blister. 2. blistering. 3. a
pustule.

പൊള്ളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To blister.

പൊള്ളുന്നു,ള്ളി,വാൻ. v. n. To blister, to rise in blisters
or bubbles, to be burnt, to be scalded.

പൊള്ളെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To blister or be
blistered. 2. to bubble, to rise in bubbles, pustules, &c.

പൊഴി,യുടെ. s. 1. A groove. 2. hole. 3. the mouth of
a small river, an outlet into the sea. പൊഴിയിടുന്നു,
1. To groove, to cut hollow. 2. to make an outlet into
the sea. പൊഴിവീഴുന്നു, An outlet into the sea to be
formed or to be stopped up.

പൊഴിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To groove or make
a groove. 2. to make a hole partly through any thing. 3.
to shower down, to pour down or out.

പൊഴിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Grooving. 2. showering
down, pouring down or out. 3. oozing out.

പൊഴിപ്പ,ിന്റെ. S. 1. A groove. 2. grooving.

പൊഴിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To drop off or fall
down as leaves from trees. 2. to pour down, to shower,
| to rain. 3. to 00ze or run through little by little, to leak.

പൊഴിവ,ിന്റെ. s. 1. Grooving. 2. showering down,
pouring down. 3. oozing out.

പൊഴുത,ിന്റെ. s. 1. A time, a period of time. 2. a
day. 3. a period selected and fixed for any auspicious
ceremony, as for a marriage, &c. പൊഴുതകൊള്ളുന്നു,
To do at an auspicious time.

പൊറാട്ട,ിന്റെ. s. Mimicry, burlesque, imitation.

പൊറായ്മ,യുടെ. s. 1. Impatience, envy. 2. vehemence
of temper, eagerness.

[ 545 ]
പൊറുക്കുന്നവൻ,ന്റെ. s. A man of affluence.

പൊറുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. n. 1. To recover from
sickness. 2. to stay, to wait. 3. to dwell. v. a. 1. To suf-
fer, to endure, to sustain. 2. to tolerate a thing, to en-
dure, to have patience. 3. to forgive, to indulge.

പൊറുതി,യുടെ. s. 1. Patience, endurance, sufferance,
forbearing. 2. dwelling, abiding. 3. forgiveness, pardon,
leave. 4. means of subsistence. 5. recovery from sickness.
പൊറുതികെടുക്കുന്നു, To destroy another’s means of
subsistence, to oppress, to dispossess a person of his pro-
perty, &c. പൊറുതികെടുന്നു, A family to be destroyed.

പൊറുതികെട,ിന്റെ. s. 1. Destruction of a family.
2. oppression of the inhabitants by persons in authority.
3. teasing, wearying, harassing. 4. destitution of means
of subsistence.

പൊറുതിക്കാരൻ. s. A man of affluence.

പൊറുതിമുട്ട,ിന്റെ. s. 1. Destitution of means of sub-
sistence. 2. oppression of the inhabitants.

പൊറുപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Cure, recovery. 2. patience,
sufferance. 3. protection, toleration. 4. comfortableness.

പൊറുപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To cure, to heal.
2. to protect, to tolerate.

പൊറ്റ,യുടെ. s. 1. Scab, incrustation formed over sores.
2. a bed or piece of ground upon which rice corn or paddy
is sown, the plants of which are afterwards to be trans-
planted. 3. the exposed roots of a cocoa-nut tree. പൊ
റ്റകെട്ടുന്നു, To form in scabs, to incrustate.

പൊറ്റൻ,ന്റെ. s. Scab, incrustation formed over a sore.
പൊറ്റൻകെട്ടുന്നു, To form in scabs, to incrustate.

പൊ, With the െ-ാ long.

പൊക, The imperative of പൊകുന്നു, used also as
a negative defective verb, Cannot, unable.

പൊകായ്മ,യുടെ. s. Impossibility, inability.

പൊകുംചാൽ,ലിന്റെ. s. 1. Excuse. 2. way, means,
remedy: also പൊകുംവഴി.

പൊകുടി,യുടെ. s. The abandoning a family residence.
ചാകുടി, A family to be become extinct by death.

പൊകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To go; to go off, or
away; to proceed. 2. to enter. 3. to pass. 4. to know.
5. to run out. 6. to decrease. 7. to be lost or disappear.
8. to die. 9. to prepare. 10. to do, to undertake, to inter-
fere in. The present and perfect tenses of this verb may
be affixed, as auxiliaries to any verb, to give it a future
signification, as ഞാൻ എഴുതുവാൻ പൊകുന്നു, I am
going to write. കൊണ്ടുപൊകുന്നു, v. a. To carry away,

or off. പൊയ, Relative past participle. Gone, lost, past,
dead. പൊയ ആഴ്ച, Last week. പൊയാണ്ട, Last
year. പൊയ്പൊയി, It is gone, it is lost, it is past.
പൊയിവരട്ടെ, May I go and return; a polite way of
asking leave to go. പൊയിവരാം, You may go and
return; a polite way of dismissal. പൊയിൻപൊയി
ൻ വെക്കുന്നു, To shout together as in procession of a
rajah, or great person.

പൊകെ, A participial form from പൊകുന്നു; Having
deducted, deducting.

പൊക്ക,ിന്റെ. s. 1. Going, moving, departure, exit, 2.
conduct. 3. condition. 4. a shift, a subterfuge, an evasion,
excuse. 5. means of subsistance. 6. property, wealth. 7.
means, expedient. s. way, an opening. 9. consideration.
10. course of events, destiny. 11. help, aid. 12. ability.
13. destruction, loss. 14. end. 15. relaxation of the bow-
els, diarrhea. 16. death. 17. expenditure, expense.

പൊക്കണം,ത്തിന്റെ. s. Humility, submission.

പൊക്കണംകെട്ടവൻ,ന്റെ. s. 1. A foolish person,
a fool, 2. a shameless person, a disgraceful or dishonour-
able person.

പൊക്കണംകെട,ിന്റെ. s. 1. Folly, foolishness. 2.
disgrace, dishonour. 3. shamelessness.

പൊക്കൻ,ന്റെ. s. A wanderer. കാക്കൻപൊക്കൻ,
A worthless person.

പൊക്കൽ,ലിന്റെ. s. 1. Putting away. 2. removing,
taking away. 3. dismissing. 4. reducing. 5. passing away
or spending time. part. In, with, by, to.

പൊക്കാൻ,ന്റെ. s. A wild or jungle tom-cat.

പൊക്കിരി,യുടെ. s. A blackguard, a vagabond.

പൊക്കുകെട്ടവൻ,ന്റെ. s. 1. A poor helpless person.
2. one who is friendless. 3. one without means of sub-
sistance.

പൊക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To put away, to cause
to go out or away. 2. to remove, to abolish. 3. to reduce.
4. to pass away time. 5. to repair, to mend.

പൊക്കുമുട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. n. 1. To be stopped up, as
a way or path. 2. to be reduced to great straits. 3. to be
without excuse. 4. to be without aid or protection, &c.

പൊക്കുവരവ,പൊക്കുവരത്ത,ിന്റെ. s. 1. Going
and coming, passing to and fro. 2. interchange of cor-
respondence, intercourse. 3. income and expenditure.

പൊക്കുള്ളവൻ,ന്റെ. s. A man of affluence.

പൊഗണ്ഡൻ,ന്റെ. s. 1. One deformed, having, a
redundant or defective member. ജനനത്തിൽ ത ന്നെ
അംഗഹീനൻ. 2. a boy from 5 to 16 years of age.

[ 546 ]
അഞ്ച വയസ്സ മുതൽ പതിന്നാറ വയസ്സവരെയു
മുള്ള ബാലൻ.

പൊട,ിന്റെ. s. 1. A hole in the ground. 2. a hollow
in a tree. 3. a blow, a stroke, beating.

പൊട,യുടെ. s. 1. A woman having a beard. താടിയു
ള്ള സ്ത്രീ. 2. a stork.

പൊടഗളം,ത്തിന്റെ. s. 1. A reed, Arundo tibialis,
(Rox.) വെഴം. 2. a sort of grass, Saccharum spontane-
um

പൊടാ; Go, sirrah; this term is sometimes used familiar-
ly by a superior, and in great familiarity among equals.

പൊടി; Go, hussy, a term sometimes of familiar and do-
mestic usage. s. A stork.

പൊടുന്നു,ടി, or ട്ടു, വാൻ. v. a. To strike, to give a blow.

പൊട്ട,യുടെ. s. A kind of grass or rushes growing in
rice corn fields.

പൊണ്ടൻ,ന്റെ. s. A palankeen bearer.

പൊണ്ടി,യുടെ. s. 1. The skin or film of a plantain tree.
2. a vessel made of such skin. 3. the skin of the kernels
of some fruits.

പൊത,ിന്റെ. s. 1. A hole in the ground. 2. a hollow
in a tree.

പൊതകം,ത്തിന്റെ. s. See the following.

പൊതം,ത്തിന്റെ. s. 1. The young of any animal. 2.
a child. ശിശു. 3. a young elephant of ten years old
ആനക്കുട്ടി. 4. a vessel, a boat. കപ്പൽ. 5. the site of
a house or dwelling.

പൊതവണിൿ,ക്കിന്റെ. s. A voyaging merchant.
കപ്പലിൽ കച്ചവടക്കാരൻ.

പൊതവാഹൻ,ന്റെ. s. 1. A rower, a boatman, a
steersman. തൊണിക്കാരൻ. 2. one of the crew that
keeps watch at the mast head. കപ്പലാൾ.

പൊതാധാനം,ത്തിന്റെ. s. Small fry, a shoal of
young fish. പാൎപ്പ.

പൊതിക,യുടെ. s. 1. A potherb, Basetla rubra and
lucida. 2. a beam resting on pillars.

പൊത്ത,ിന്റെ. s. 1. A male buffalo. 2. the name of
a red bird, the Chacora, commonly called the snake bird.

പൊത്തിൻകൊമ്പ,ിന്റെ. s. Buffalo’s horn.

പൊത്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. The snout of a hog. പന്നി
യുടെ മൊന്ത. 2. the share of a plough. കൊഴു.

പൊത്രി,യുടെ. s. A hog. പന്നി.

പൊന്നവൻ,ന്റെ. s. One who is capable, competent.

പൊം. A future form of പൊകുന്നു, meaning ablility,
knowledge.

പൊംവഴി,യുടെ. s. 1. Excuse. 2. an expedient, means.

പൊംവഴി നൊക്കുന്നു, To look for an excuse. പൊം
വഴി പറയുന്നു, To make an excuse.

പൊരാ. ind. 1. Insufficient, not enough, deficient, it is
not sufficient. 2. unbecoming, degrading, disgraceful.

പൊരാടുന്നു,ടി,വാൻ. v. n. 1. To fight, to combat,
to wrestle. 2. to quarrel, to contend.

പൊരാട്ടാം,ത്തിന്റെ. s. 1. Combat, wrestling, battle,
war. 2. quarrel, dispute, contention.

പൊരാത്ത. adj. 1. Insufficient, wanting. 2. improper,
unbecoming.

പൊരായ്മ,യുടെ. s. 1. Insufficiency, deficiency, incom-
petency. 2. disgracefulness. 3. vileness. പൊരായ്മ വ
രുത്തുന്നു, To disgrace, to depress, to despise.

പൊരാളി,യുടെ. s. A champion, a brave warrior.

പൊരിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To fight, to combat. 2.
to dispute, to contend.

പൊരിമ,യുടെ. s. Strength, power, ability.

പൊരുകാരൻ,ന്റെ. s. 1. A combatant, a wrestler. 2.
a clever, skilful person. 3. a skilful chess-player.

പൊരുന്നു,ന്നു,വാൻ. v. n. To go, to come, to accom-
pany.

പൊരും. ind. 1. Sufficient, enough, abundance. 2. able,
adequate, or equal to. 3. prohibition, no, not.

പൊർ,രിന്റെ. s. 1. War, battle, fight, combat. 2. a
quarrel, dispute, contention. 3. enmity. പൊർകരുതു
ന്നു, To prepare for war.

പൊൎക്ക,ിന്റെ. s. A domestic pig.

പൊൎക്കതക,ിന്റെ. s. A double door.

പൊൎക്കളം,ത്തിന്റെ. s. A field of battle.

പൊൎക്കാൽ,ലിന്റെ. s. The leg from the knee to the
ankle.

പൊൎക്കുവിളി,യുടെ. s. A challenge to fight, defiance.
പൊൎക്കുവിളിക്കുന്നു, To challenge, to defy, to brave,
to call to a contest.

പൊൎമുല,യുടെ. s. A young woman’s breast.

പൊലും. part. 1. Even, so much as. 2. news, so said. 3.
possibly.

പൊലെ. postpos. & adv. As, like, so as, like as, even as,
as soon as.

പൊൽ. ind. A particle of aptote, signifying, 1. News,
(so said, so reported.) 2. likelihood, (probably, possibly.)

പൊഷകൻ,ന്റെ. s. 1. A man who nourishes another.
2. a preserver, a cherisher.

പൊഷണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Nourishment, mainte-
nance. 2. preserving, cherishing. 3. increasing.

പൊഷിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To nourish, che-

[ 547 ]
rish, maintain. 2. to support, preserve, protect. 3. to in-
crease.

പൊഷിതം, &c. adj. 1. Nourished, maintained. 2. sup-
ported, preserved. 3. increased.

പൊഷിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to che-
rish, to nourish, to feed.

പൊഷ്യൻ,ന്റെ. s. A person nourished by another.
അന്യനാൽ വളൎക്കപ്പെട്ടവൻ.

പൊഷ്ടാവ,ിന്റെ. s. A protector, nourisher. രക്ഷി
ക്കുന്നവൻ.

പൊള,യുടെ. s: 1. The eyelid. 2. a clamp. 3. a water
plant. 4. the skin or film of a plantain stalk.

പൊളത്താളി,യുടെ. s. The Asiatic Crinum, Crinum A-
siaticum.

പൊളം,ത്തിന്റെ. s. A drug.

പൊളി,യുടെ. s. 1. A cake made of wheat flour, jag-
gory and doll, or pigeon peas. ഭക്ഷ്യവിശെഷം. 2.
a stork.

പൊറ,യുടെ. s. 1. A fool, a silly person. 2. a greedy
person, a glutton. 3. greediness, eagerness of appetite.

പൊറൽ,ലിന്റെ. s. Scratching.

പൊറുന്നു,റി,വാൻ. v. a. To scratch, to tear slightly.

പൊറ്റൽ,ലിന്റെ. s. Nourishing, cherishing, pre
serving, protecting.

പൊറ്റി,യുടെ. s. 1. A class of Brahmans, a Potti. 2.
a cherisher, a nourisher, a protector.

പൊറ്റുന്നു,റ്റി,വാൻ. v. a. To nourish, to preserve,
to protect.

പൌണ്ഡൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. A drug, commonly Pun-
dariya. വീരപുണ്ഡരീകം.

പൌണ്ഡ്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. A country, one of the
divisions of central India, now Chandail. ഒരു രാജ്യം.
2. a sort of sugar-cane, a red variety of the Saccharum
officinarum. ഒരു വക കരിമ്പ.

പൌതവം,ത്തിന്റെ. s. Measure by weight, weight.
കഴഞ്ചുകൊൽ മുതലായത.

പൌത്രൻ,ന്റെ. s. A son’s son, a grandson in the male
line only. പുത്രന്റെ പുത്രൻ.

പൌത്രി,യുടെ. s. A grand-daughter, either in the male
or female line; though generally confined to a son’s
daughter. മകളുടെ മകൻ.

പൌനൎഭവൻ,ന്റെ. s. One of the sons of heirs ad-
mitted by the old Hindu law; the son of a twice married
woman. രണ്ടാമത്തെ ഭായ്യയിലുണ്ടായ പുത്രൻ.

പൌനരുക്ത്യം,ത്തിന്റെ. s. Repetition, reiteration.
പിന്നെയും പിന്നെയും പറക.

പൌരന്മാർ,രുടെ. s. plu. Citizens, inhabitants. പുര
വാസികൾ.

പൌരം,ത്തിന്റെ. s. A fragrant grass. ചുണ്ടപ്പുൽ.

പൌരസ്ത്യം, &c. adj. Prior, first, initial. മുമ്പില
ത്തെത.

പൌരാണികൻ,ന്റെ. s. 1. The author of ancient
history. പുരാണകൎത്താവ. 2. one well read in the
Puránas.

പൌരുഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. The measure of a man,
equal to the height to which he reaches with both arms
elevated, and the fingers extended. ഒരാളും കയ്യുമുള്ള
അളവ. 2. the property of manhood, virility, manliness.
പുരുഷത്വം. 3. action, or action incidental to the state
of humanity. പുരുഷധൎമ്മം.4. semen virile. 5. strength,
power, vigour, bravery. പുരുഷപ്രയത്നം. adj. Manly ;
of or belonging to man.

പൌരുഷി,യുടെ. s. A strong, powerful, vigorous, brave
person. പൌരുഷമുള്ളവൻ.

പൌരുഷെയം. adj. Made by, derived from, or relating
to man, human, manly, virile, &c. മനുഷ്യനിൽനി
ന്നുണ്ടായ. s. A crowd, a number of men, പുരുഷാ
രം.

പൌരൊഗവൻ,ന്റെ. s. An overseer or superin-
tendent of a kitchen. തലപ്പാചകൻ.

പൌരൊഹിത്യം,ത്തിന്റെ. s. Priesthood. പുരൊഹി
തകൎമ്മം.

പൌൎണ്ണമാസം,ത്തിന്റെ. s. A ceremony performed
at the full of the moon, by persons maintaining a per-
petual fire. പൌൎണ്ണമാസ്യാനന്തര ക്രിയ.

പൌൎണ്ണമാസീ,പൌൎണ്ണിമ,യുടെ. s. The lunar day,
on which the moon is full. വെളുത്ത വാവ.

പൌൎണ്ണമാസെഷ്ടി,യുടെ. s. See പൌൎണ്ണമാസം.

പൌലസ്തീ,യുടെ. s. The sister of RÁVANA, Surpa-
nacha. ശൂൎപ്പണഖ.

പൌലസ്ത്യൻ,ന്റെ. s. 1. A name of CUBÉRA. കു
ബെരൻ. 2. a son of Pulastya. 3. RÁVANA the god
of Ceylon killed by RÁMA.

പൌലൊമി,യുടെ. s. The wife of INDRA. ഇന്ദ്രാണി.

പൌവെലം,ത്തിന്റെ. s. The fætid Mimosa tree.

പൌഷം,ത്തിന്റെ. s. The month Pausha, (Decem-
ber-January.)

പൌഷി,യുടെ. s. Day of full moon.

പൌഷ്കരം,ത്തിന്റെ. s. The root of the costus spe-
ciosus. പുഷ്കരമൂലം.

പൌഷ്ണ,യുടെ. s. The last of the lunar asterisms or
mansions. രെവതി.

[ 548 ]
പൌഷ്പകം,ത്തിന്റെ. s. The oxide of brass, considered
as a collyrium. കുസുമാഞ്ജനം.

പൌഷ്പം, &c. adj. Made of flowers. പുഷ്പം കൊണ്ടു
ണ്ടാക്കിയത.

പൌഷ്പികം,ത്തിന്റെ. s. The honey or nectar of
flowers. പൂന്തെൻ.

പൌളി,യുടെ. s. See പൊളി.

പ്താ,യുടെ. s. SIVA’s braided hair. ശിവന്റെ ജട.

പ്യാട഻. ind. A particle of calling, ho! hola! ഹെ.

പ്ര, A Sanscrit particle and prefix, implying, 1. Progres-
sive motion, (forth, forward, away, far, off, &c.) 2. excess
or excellency (very, much, exceeding.)

പ്രകടം, &c. adj. Displayed, unfolded, manifest, apparent,
proclaimed, public, notorious. പ്രകാശിക്കപ്പെട്ടത.

പ്രകടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To proclaim, to make
public, to display, to unfold.

പ്രകടിതം, &c. adj. Opened, evident, apparent, visible,
spread out or abroad. വിടരപ്പെട്ടത.

പ്രകമ്പം,പ്രകമ്പനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Wind, air.
കാറ്റ. 2. violent or excessive motion, great trembling
മഹാ കമ്പം.

പ്രകമ്പിതമുഖം,ത്തിന്റെ. s. A slight motion of the
head, caused by admiration.

പ്രകരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. An introduction, a prolo-
gue, a prelude. 2. a poetical fiction, or poem, in which
the story and principal persons are wholly imaginary, the
term is especially applied to a dramatic poem. കവിത
കെട്ട. 3. a chapter or section; a book, a place of paus-
ing. അദ്ധ്യായം.

പ്രകരം,ത്തിന്റെ. s. A heap; a quantity, a multitude.
കൂട്ടം.

പ്രകൎഷം. adj. 1. Excellent. ശ്രെഷ്ഠതയുള്ള. 2. more,
much, exceeding, excessive. അധികം.

പ്രകല്പിതം, &c. adj. Ordered, commanded. കല്പിക്കപ്പെ
ട്ടത.

പ്രകാണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s. 1. The stem of a tree, the
part between the root and the branches. തായ്മരം. 2.
excellence, happiness. ശ്രെഷ്ഠത. adj. Excellent, happy
ശ്രെഷ്ഠതയുള്ള.

പ്രകാമം. adj. 1. Voluntarily, willingly. മനസ്സൊടെ.
2. satisfactorily. തൃപ്തിയൊടെ.

പ്രകാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Difference. 2. similitude,
likeness, resemblance. 3. manner, method, mode. adv.
According to, conformably with, as, like, like as.

പ്രകാശകൻ,ന്റെ. s. An illustrator, expounder, il
luminator. പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നവൻ.

പ്രകാശനം,ത്തിന്റെ. s. Light, splendour : see the
following.

പ്രകാശം,ത്തിന്റെ. s. 1. Light, lustre, splendour, sun-
shine. 2. expansion, diffusion, manifestation ; the word
being equally applicable to physical or moral subjects, as
the blowing of a flower, diffusion of celebrity, publicity
of an event, or manifestation of truth.

പ്രകാശസമയം,ത്തിന്റെ. s. The time of shining
or rising.

പ്രകാശിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To shine, to glitter;
to be splendid, to be manifest, &c.

പ്രകാശിതം, &c. adj. Enlightened, illuminated, illustra-
ted, evident, manifest, apparent, visible.

പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നവൻ,ന്റെ. s. An illustrator, ex-
pounder, illuminator.

പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To enlighten, to
illuminate, to illustrate, to make manifest.

പ്രകീൎണ്ണകം, & പ്രകീൎണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. A Chowri, the
tail of the Bos grunniens, used as a whisk or fan. ചാമ
രം. adj. 1. Spread abroad, published, promulgated. പ്ര
സിദ്ധപ്പെട്ടത. 2. expanded, opened. വിടരപ്പെട്ടത.

പ്രകീൎത്തിതം. adj. Said, declared, explained, revealed,
celebrated. പറയപ്പെട്ടത, ചൊല്ലപ്പെട്ടത.

പ്രകീൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. The name of a tree. ആവിൽ
വൃക്ഷം. adj. Spread abroad or about, diffused, promul-
gated, expanded, extended. പരക്കപ്പെട്ടത.

പ്രകുഞ്ചം,ത്തിന്റ. s. A palam. പലം.

പ്രകൃതം, &c. adj. 1. Made, completed, accomplished.
തീൎക്കപ്പെട്ടത. 2. commenced.

പ്രകൃതി,യുടെ. s. 1. Nature; in philosophy, the passive
or material cause of the world, as opposed to the active
or spiritual; and in mythology, a goddess, united to the
primeval male, and the genetress of the world. 2. the
natural state of any thing. 3. the male or female organs
of generation. 4. an uninfected word; the radical form
of a word, before the affixes forming cases, &c. are sub-
joined. 5. a requisite of regal administration, of which
seven are enumerated, the king, the minister, an ally,
treasure, territory, fortresses and an army; the corpora-
tions or companies of citizens, are sometimes added mak-
ing an eighth class. 6. GOD, the Supreme Being. 7. di-
vine power, as liable to be exerted by the operation of
the divine will. 8. cause, origin. 9. the five elements
collectively.

പ്രകൃഷ്ടം, adj. Chief, principal, pre-eminent. പ്രധാന
മായുള്ള.

[ 549 ]
പ്രകൊഷ്ഠം,ത്തിന്റെ. s. 1. The fore-arm. കൈത്ത
ണ്ട. 2. part of the frame of a door, കട്ടിളക്കാൽ. 3. a
cubit. നെടുമുഴം.

പ്രക്രമണം,ത്തിന്റെ. s. See പ്രക്രമം.

പ്രക്രമം,ത്തിന്റെ. s. 1. Proceeding, going. പൊക്ക.
2. leisure, opportunity, അവസരം. 3. beginning. ആ
രംഭം.

പ്രക്രമിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To proceed, to go.
2. to begin.

പ്രക്രിയ,യുടെ. s. 1. Bearing royal insignia. 2. the de-
rivation of words. ശബ്ദൊത്പത്തി.

പ്രക്വണം,ത്തിന്റെ. s. The sound of the Vina or
Indian lute. വീണയുടെ ശബ്ദം.

പ്രക്വാണം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

പ്രഖ്യാതം, &c. adj. 1. Celebrated, famous, notorious.
കീൎത്തിക്കപ്പെട്ടത. 2. pleased, happy. ആനന്ദമുള്ള.

പ്രഖ്യാതി,യുടെ. s. 1. Publicity, notoriety. കീൎത്തി. 2.
praise, eulogy. സ്തുതി.

പ്രഗണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s. The upper arm from the
elbow to the shoulder, മുഴങ്കൈക്കുമെലെടം.

പ്രഗതജാനുകൻ,ന്റെ. s. One who is bandy-legged,
or has the knees far apart. കവകാലൻ.

പ്രഗത്ഭത,യുടെ. s. 1. Confidence, readiness, firmness.
ധൈൎയ്യം. 2. arrogance, fierceness. ക്രൂരത. 3. power,
eminence, consequence. ശ്രെഷ്ഠത. 4. perverseness,
willfulness. ഗൎവ്വം.

പ്രഗത്ഭം, &c. adj. 1. Bold, confident, audacious, firm,
ready. ധൈൎയ്യമുള്ള. 2. illustrious, eminent. ശ്രെഷ്ഠ
തയുള്ള. 3. strong, able. ശക്തിയുള്ള. 4. shameless, im-
pudent. നാണക്കെടുള്ള.

പ്രഗാഢം, &c. adj. 1. Much, excessive. അധികം. 2.
hard, difficult. വിഷമമായുള്ള. 3. hard, firm. കടുപ്പ
മുള്ള, മുറുക്കമുള്ള.

പ്രഗുണം, &c. adj. Straight, straight in morals. മൎയ്യാദ
യുള്ള.

പ്രഗുണ്യം. adj. 1. More, exceeding. അധികം. 2. ex-
cellent. ശ്രെഷ്ഠതയുള്ള.

പ്രഗൂഢം. adj. Hidden, concealed, invisible, obscure,
secret. രഹസ്യമായുള്ള.

പ്രഗെ. ind. Dawn, morning. ഉഷസ്സ.

പ്രഗ്രഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. The string suspending a ba-
lance. നിറകൊല്പരs. 2. a rein, a rope or halter for
horses or cattle. വായ്കയർ. 3. confinement, restriction,
restraint, captivity. ബന്ധനം. 4. a ray of light. രശ്മി.

പ്രഗ്രാഹം,ത്തിന്റെ. s. The string of a balance, &c.
see the last.

പ്രഗ്രീവം,ത്തിന്റെ. s. 1. A window, lattice or bal-
cony. കിളിവാതിൽ. 2. a summer house, a pleasure
house. ചൌക്ക. 3. a building on the top of a palace, a
painted turret. 4. a wooden balustrade, or fence on the
edge of a building. ക്രാതി. 5. a stable. കുതിരലായം.
6. the top of a tree. വൃക്ഷാഗ്രം. 7. an elephant in rut.
മദിച്ച ആന.

പ്രഘണം,ത്തിന്റെ. s. A covered terrace or small
portico before the door of a house. പുറന്തിണ്ണ.

പ്രഘാണം,ത്തിന്റെ. s. See the last.

പ്രഘാരം. adj. oozing out, falling by drops, leaky. ഇ
റ്റുവീഴുന്ന.

പ്രചക്രം,ത്തിന്റെ. s. An army in motion, or as some-
times explained, foraging. സൈന്യയിളക്കം.

പ്രചണ്ഡം, &c. adj. 1. Intolerable; insupportatble. അ
സഹ്യം. 2. excessively hot, or burning. അത്യുഷ്ണമുള്ള.
3. bold, confident, fierce, presuming. ധൈൎയ്യമുള്ള. 4.
wrathful, passionate. ക്രൂരതയുള്ള.

പ്രചയം,ത്തിന്റെ. s. A heap, quantity, number, or
multitude. കൂമ്പാരം.

പ്രചരണം,ത്തിന്റെ. s. Walking about, going. ന
ടക്ക.

പ്രചലായിതം, &c. adj. Rolling about, tossing, tum-
bling, as in sleep. ഉരുളുന്ന.

പ്രചാരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Assenting. അനുവാദം
2. causing to be done. ചെയ്യിക്കുക.

പ്രചാരം,ത്തിന്റെ. s. Walking about, moving. ചു
റ്റും നടക്ക.

പ്രചുരം, &c. adj More, many. വളരെ.

പ്രചെതസ്സ,ിന്റെ. s. A name of WARUNA the Hin-
du Neptune. വരുണൻ.

പ്രചൊദനീ,യുടെ. s. A prickly nightshade, Solanum
jacquini. കണ്ടകാരിച്ചുണ്ട.

പ്രച്ഛദപടം,ത്തിന്റെ. s. A cover, a wrapper, either
of a person or thing, as a cloak, a veil, a sheet, a curtain,
&c. മൂടുപുടവ, മറ.

പ്രച്ഛദം,ത്തിന്റെ. s. A cover, a wrapper. പുതപ്പ.

പ്രച്ഛന്നം,ത്തിന്റെ. S. 1. A private door within a house.
രഹസ്യവാതിൽ. 2. a lattice, a loop hole. കിളിവാതി
ൽ. adj. covered, hidden, concealed. മറെക്കപ്പെട്ടത.

പ്രച്ഛൎദ്ദിക,യുടെ. s. Vomiting, sickness. ഛൎദ്ദി.

പ്രച്ഛാദനം,ത്തിന്റെ. s. 1. An upper or outer gar
ment. ഉത്തരീയം. 2. covering, concealing. മറവ.

പ്രച്ഛിന്നം. adj. 1. Divided, parted, portioned. 2. shar-
ed, divided equally. 3. cut, separated, severed, scattered,
ചിതറപ്പെട്ടത.

[ 550 ]
പ്രജ,യുടെ. s. 1. Progeny, offspring. സന്തതി. 2. peo-
ple, subjects. ജനം.

പ്രജനം,ത്തിന്റെ. s. 1. The first impregnation of a
cow or any other animal. 2. impregnation or pregnancy
of cattle. ചന. 3. the rutting season. ജന്തുക്കളുടെ ഉ
ല്പാദന കാലം.

പ്രജവം,ത്തിന്റെ. s. Great speed. അതിവെഗം.

പ്രജവീ,യുടെ. s. A runner, a courier, an express. അ
തിവെഗമുള്ളവൻ.

പ്രജാഗരം,ത്തിന്റെ. s. Waking, watching. ഉണൎവ.

പ്രജാത,യുടെ. s. A woman who has borne a child.
പെറ്റവൾ.

പ്രജാപതി,യുടെ. s. 1. A name of BRAHMA the cre-
ator. ബ്രഹ്മാവ. 2. the name common to divine per-
sonages, also termed Brahmadicas first created by him.
3. a king, a sovereign. രാജാവ. 4. one of the names of
Viswacarma. വിശ്വകൎമ്മാവ. 5. a son-in-law. മകളു
ടെ ഭർത്താവ. 6. a decent name for the membrum virile.
പുല്ലിംഗം.

പ്രജാപിണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s. Embryo.

പ്രജാവതീ,യുടെ. s. A brother’s wife. സഹോദര
ഭാൎയ്യ.

പ്രജൊല്പത്തി,യുടെ. s. The fifth year, in the Hindu
cycle of sixty. അറുപത വൎഷത്തിലഞ്ചാമത.

പ്രജ്ഞ,യുടെ. s. 1. Intelligence, understanding, wisdom,
sense, cleverness, talent. ബുദ്ധി. 2. a clever on sensible
woman. ബുദ്ധിയുള്ളവൾ.

പ്രജ്ഞാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Knowledge, wisdom. ബു
ദ്ധി. 2. a mark, sign, or token. അടയാളം.

പ്രജ്ഞു,വിന്റെ. s. One who is bandy-legged, or has
the knees fer apart. കവകാലൻ.

പ്രജ്വലനം,ത്തിന്റെ. s. A blaze, blazing. ജ്വലി
ക്കുക.

പ്രജ്വലിതം. adj. 1. Blazing, radiant. 2. burnt. ജ്വ
ലിക്കപ്പെട്ടത.

പ്രഡീനം,ത്തിന്റെ. s. Flying rapidly, or flying in
every direction. വെഗം പറക്കുക.

പ്രണതം, &c. adj. 1. Bending, bowed, stooping, inclin-
ed. നമസ്കരിക്കുന്ന. 2. skilful, clever, സാമൎത്ഥ്യമു
ള്ള.

പ്രണതി,യുടെ. s. Salutation, reverence, obeisance,
courtesy. നമസ്കാരം.

പ്രണമനം,ത്തിന്റെ. s. Salutation, reverence, obei-
sance, courtesy. നമസ്കാരം.

പ്രണമിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To prostrate one’s-
self. നമസ്കരിക്കുന്നു.

പ്രണയകലഹം,ത്തിന്റെ. s. Affrectionate rebuke
or reproof. സ്നെഹത്തൊട കൂടിയ കലഹം.

പ്രണയനം,ത്തിന്റെ. s. See the following.

പ്രണയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Affection, friendship. സ്നെ
ഹം. 2. acquaintance. പരിചയം. 3. asking, begging,
യാചന. 4, affectionate solicitation. വാത്സല്യത്തൊ
ടെയുള്ള യാചന. 5. trust, confidence. വിശ്വാസം.

പ്രണയിനി,യുടെ. s. A wife. ഭാൎയ്യ.

പ്രണയി,യുടെ. s. A husband, a lover. ഭൎത്താവ.

പ്രണവം,ത്തിന്റെ. s. The mystical name of the deity,
| the syllable om. ഒങ്കാരം. It is the earliest known sym-
bol of the original Hindu system, and expresses a triad
in unity

പ്രണവാത്മകൻ,ന്റെ. s. A mystical name of God.
പരബ്രഹ്മമൂത്തി.

പ്രണാദം,ത്തിന്റെ. s. 1. A loud noise, especially ex-
pressing approbation or delight, a huzza, a shout. ഉല്ലാ
സശബ്ദം. 2. a disease of the ear, a noise in the ear
from thickening of the membranes, &c. ചെവിചൂളപാ
ടുന്നത.

പ്രണാമം,ത്തിന്റെ. s. Respectful or reverential sa-
lutation, addressed especially to Brahmans, or to a deity.
നമസ്കാരം.

പ്രണാളീ,യുടെ. s. An issue from a pond, a drain, a
water-course. വെള്ളം ഒഴുകുന്ന ഒക.

പ്രണിധാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Great effort, stress, e-
nergy. അതിപ്രയത്നം. 2. profound religious medita-
tion. ധ്യാനം. 3. access, entrance. പ്രവെശനം.

പ്രണിധി,യുടെ. s. 1. A spy, a secret agent or emis-
sary. ഒറ്റുകാരൻ. 2. asking, solicitation or request.
യാചന. 3. agreement, engagement. പ്രതിജ്ഞ.

പ്രണിപതിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To salute, to re-
verence. നമസ്കരിക്കുന്നു.

പ്രണിപാതം,ത്തിന്റെ. s. 1. Salutation, reverence,
obeisance made by touching the feet. നമസ്കാരം, 2.
solicitation. യാചന.

പ്രണിഹിതം. adj. 1. Delivered, entrusted, consigned.
എല്പിക്കപ്പെട്ടത. 2. obtained, received, acquired. ലഭി
ക്കപ്പെട്ടത. 3. acknowledged, decided, determined. നി
ശ്ചയിക്കപ്പെട്ടത. 4. placed, deposited, വെക്കപ്പെട്ട
ത.

പ്രണീതം,ത്തിന്റെ. s. Fire consecrated by prayers
or mystical formula. ആധാനാഗ്നി. adj. Dressed (as
food,) cooked. നല്ലവണ്ണം ചമച്ചത.

പ്രണുതം, &c. adj. Praised, celebrated, സ്തുതിക്കപ്പെ
ട്ടത.

[ 551 ]
പ്രണെയൻ,ന്റെ. s. One who is docile, agreeable.
വശനായുള്ളവൻ.

പ്രതതി,യുടെ. s. 1. Any creeping plant. വള്ളി. 2.
spreading, expansion. പരപ്പ.

പ്രതനം, &c. adj. Old, aged. പുരാതനം.

പ്രതപ്തം. adj. Hot, very warm. തപിക്കപ്പെട്ടത.

പ്രതൎക്കനം,ത്തിന്റെ. s. Reasoning, discussion, doubt,
logic. തൎക്കം, സംശയം.

പ്രതൎക്കിതം. adj. Reasoned, discussed, doubted, doubtful.
സംശയിക്കപ്പെട്ടത.

പ്രതലം,ത്തിന്റെ. s. The open hand with the fingers
extended. ഒരു കൈ പരത്തുക.

പ്രതാനിനി,യുടെ. s. 1. A low spreading creeper. പട
ൎപ്പുള്ള വള്ളി. 2. spreading, expansion, പരപ്പ.

പ്രതാപം,ത്തിന്റെ. s. 1. Majesty, dignity, the high spirit
arising from the possession of rank and power. സ്ഥാനം
കൊണ്ടും ശക്തി കൊണ്ടും ഉള്ള മഹത്വം. 2. heat,
warmth. ചൂട. 3. valour, prowess. വിക്രമം.

പ്രതാപവാൻ,ന്റെ. s. A person of dignity or high
rank, an eminent person. പ്രതാപമുള്ളവൻ.

പ്രതാപസം,ത്തിന്റെ. s. White or gigantic Swallow-
wort, Asclepias gigantea. വെള്ളെരിക്ക.

പ്രതാപി,യുടെ. s. See പ്രതാപവാൻ.

പ്രതാരണം,ത്തിന്റെ. s. Fraud, deceit, cheating,
over-reaching, trick. വഞ്ചന.

പ്രതാരിതം, &c. adj. Cheated, deceived, tricked. വഞ്ചി
ക്കപ്പെട്ട.

പ്രതി, A Sancrit particle and prefix implying, 1. Sub-
stitution ( instead, in lieu.) 2. several, in order, (seve-
rally, each by each.) 3. direction, designation, (to,
towards, upon.) 4. belonging to, (as a part, or portion.)
5. exchange, return, equivalent, (again, back again.) 6.
likeness, (like, equal.) 7. a little, &c. s. Any thing sub-
stituted for another: a copy. adj, Each, every.

പ്രതി,യുടെ. s. A defendant, an opponent.

പ്രതികടം,ത്തിന്റെ. s. Contrariety, opposition, per-
verseness, adversity. adj. Contrary, opposite, adverse,
perverse. പ്രതികടം പറയുന്നു, To speak against, to
oppose.

പ്രതികൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. Dress, decoration, personal
embellishment. അലങ്കാരം.

പ്രതികാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Revenge, retaliation. 2. a
remedy, an antidote. 3. a return of offices either good or
bad.

പ്രതികൂലത,യുടെ. s. Contrariety, opposition, perverse-
ness.

പ്രതികൂലം,ത്തിന്റെ. s. Contrariety, opposition, per-
verseness, adversity. adj. Contrary, cross-grained, ad-
verse, reverse, inverted.

പ്രതികൃതി,യുടെ. s. 1. An effigy; figure, image, picture,
reflection, or shadow. പ്രതിശരീരം. 2. retaliation, re-
turn, revenge. പ്രതികാരം.

പ്രതിക്കാരൻ,ന്റെ. s. A defendant, an opponent.

പ്രതിക്രിയ,യുടെ. s. 1. Revenge, retaliation, a return
of offices either good, or bad. 2. a remedy, an antidote.
പ്രതിക്രിയചെയ്യുന്നു, 1. To revenge, to retaliate. 2.
to remedy.

പ്രതിഗ്രഹണം,ത്തിന്റെ. s. Acceptance, assent.
സ്വീകാരം.

പ്രതിഗ്രഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. The reserve of an army,
a detachment posted with the general four hundred yards
in the rear of the line. പിൻപട. 2. acceptance, assent.
സ്വീകാരം. 3. a proper donation to Brahmans; what-
ever is a fit present to a Brahman at suitable periods.
ദാനം. 4. the acceptance of such gift. മെടിക്കുക.

പ്രതിഗ്രാഹം,ത്തിന്റെ. s. A spitting pot. കൊളാ
മ്പി.

പ്രതിഘം,ത്തിന്റെ. s. 1. Anger, wrath, rage. ക്രൊ
ധം. 2. mutual beating, combat, fighting. അന്യൊന
യുദ്ധം.

പ്രതിഘാതനം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. വധം.

പ്രതിച്ഛന്ദം,ത്തിന്റെ. s. A reflected image, any im-
age, a picture, a statue. പ്രതിബിംബം.

പ്രതിച്ഛായ,യുടെ. s. 1. An image, a statue, a bas re-
lief, a picture. ഒരു ചിത്രം. 2. a reflected image, a shade,
a shadow.

പ്രതിജാഗരം,ത്തിന്റെ. s. Attention, watchfulness.
സൂക്ഷണം.

പ്രതിജിഹ്വ,യുടെ. s. The uvula, or soft palate. അ
ണ്ണാക്ക.

പ്രതിജ്ഞ,യുടെ. s. 1. Promise, assent, engagement,
agreement. ശപഥവാക്ക. 2. admission, acknowledge-
ment. 3. determination, resolution, a vow. പ്രതിജ്ഞ
ചെയ്യുന്നു, 1. To promise, to consent. 2. to vow to de-
termine.

പ്രതിജ്ഞാതം. adj. Promised, agreed, vowed. പ്രതി
ജ്ഞചെയ്യപ്പെട്ടത.

പ്രതിജ്ഞാനം,ത്തിന്റെ. s. Promise, agreement, assent.
പ്രതിജ്ഞ.

പ്രതിജ്ഞാപത്രകം,ത്തിന്റെ. s. A bond, a written
agreement or contract. ഉടമ്പടിച്ചീട്ട.

പ്രതിജ്ഞെയൻ, ന്റെ. s. The reciter or pronouncer

[ 552 ]
of a panegyric, the proclaimer of rank and titles, a he-
rald, a bard, a panegyrist.

പ്രതിദാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. The return or re-delivery
of a deposit. തിരിച്ചുകൊടുക്കുക. 2. barter, exchange.
തമ്മിൽ മാറ്റം.

പ്രതിദാരണം,ത്തിന്റെ. s. War, battle. യുദ്ധം.

പ്രതിദിനം. adv. Day by day, every day, daily. ദിവ
സംപ്രതി.

പ്രതിദെയം,ത്തിന്റെ. s. A pledge, a pawn. പണ
യം.

പ്രതിധ്വനി,യുടെ. s. An echo, a reiterated or repeated
sound. മാറ്റൊലി.

പ്രതിധ്വാനം,ത്തിന്റെ. s. An echo, a reiterated or
repeated sound. മാറ്റൊലി.

പ്രതിനവം. adj New, young, fresh, recent. പുതുതായ.

പ്രതിനിധി,യുടെ. s. 1. A resemblance of a real form,
an image of a stature, a picture &c. പ്രതിബിംബം.
2. a surety, a pledge. പ്രണയം.

പ്രതിപൽ,ത്തിന്റെ. s. 1. The first lunar clay of either
lunar fortnight. പ്രതിപദം. 2. understanding, intellect,
comprehension. ബുദ്ധി.

പ്രതിപത്തി,യുടെ. s. 1. Fame, reputation. കീൎത്തി. 2.
gaining, getting, obtaining, acquirement. സമ്പാദ്യം. 3.
action, worldliness as opposed to religious contemplation.
പ്രവൃത്തികൎമ്മം. 4. arrogance, audacity, confidence.
ധീരത. 5. knowledge, determination, ascertainment.
അറിവ. 6. elevation, exaltation, acquirement of rank
of dignity. ഉയൎച്ച, 7. acknowledgement, assent, admis-
sion. സമ്മതം.

പ്രതിപദം,ത്തിന്റെ. s. The first day of either lunar
fortnight. See പ്രതിപത്ത. adv. Frequently, repeated-
ly, oftentimes.

പ്രതിപന്നം. adj. 1. Known, understood, ascertained,
determined. അറിയപ്പെട്ടത. 2. promised, engaged,
assented to, accepted. പ്രതിജ്ഞ ചെയ്യപ്പെട്ടത. 3.
overcome, conquered, subdued. ജയിക്കപ്പെട്ടത.

പ്രതിപക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. Enmity. ശത്രുത. 2.
defence. പതിവാദം.

പ്രതിപക്ഷി,യുടെ. s. 1. An enemy. ശത്രു. 2. a re-
spondent, an opponent. 3. a defendant. പ്രതിവാദി.

പ്രതിപാദനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Gift, donation. ദാനം.
2. ascertaining, determining, rendering clear and intelli
gible. അറിയിക്കുക. 3. action, worldly conduct or in-
terest. പ്രവൃത്തികൎമ്മം.

പ്രതിപാദിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To ascertain, to
determine. 2. to accept, to receive.

പ്രതിപ്രിയം,ത്തിന്റെ. s. A return of good offices,
recompense of good for good, remuneration. പ്രത്യുപ
കാരം.

പ്രതിഫലം,ത്തിന്റെ. s. 1. Reflection of a mirror പ്ര
തിബിംബം. 2. reward, recompense.

പ്രതിഫലിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To reflect back,
a figure, &c. പ്രതിബിംബിക്കുന്നു.

പ്രതിഫലിതം. adj. Shadowed, represented, reflected
back. പ്രതിബിംബിക്കപ്പെട്ടത.

പ്രതിബദ്ധം. &c. adj. 1. Disappointed, thwarted, cross-
ed, vexed. 2. obstructed, opposed, prevented. വിരൊ
ധിക്കപ്പെട്ടത.

പ്രതിബന്ധകം,ത്തിന്റെ. s. A branch, a shoot adj.
Impeding, obstructing, an obstructor, opposer. തടുക്കു
ന്നത, തടുക്കുന്നവൻ.

പ്രതിബന്ധം,ത്തിന്റെ. s. 1. An impediment, obsta-
cle, hindrance. തടവ. 2. constraint. നിൎബന്ധം.

പ്രതിബലം. adj. Powerful, able, adequate.

പ്രതിബിംബം,ത്തിന്റെ. s. 1. Reflection of a mir-
ror. 2. resemblance or counterpart of real forms, as a pic-
ture, an image, a shadow, &c. ഛായ, നിഴൽ.

പ്രതിബിംബിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To reflect
back, as in a mirror, &c. നിഴലിക്കുന്നു.

പ്രതിബിംബിതം. adj. Resembled, reflected back.

പ്രതിഭ,യുടെ. s. 1. Understanding, intellect. ബുദ്ധി.
2. light, Splendour. ശൊഭ. 3. audacity, boldness, confi-
dence. ധീരത.

പ്രതിഭയം,ത്തിന്റെ. s. Fearfulness, fear. ഭയങ്കരം.
adj. Formidable, fearful, frightful. ഭയങ്കരമായുള്ള.

പ്രതിഭാമ്പിതം, &c. adj. Confident, bold, audacious.
ധൈൎയ്യമുള്ള.

പ്രതിഭാമുഖം. adj. Confident, bold. ധൈൎയ്യമുള്ള.

പ്രതിഭായുക്തൻ,ന്റെ. s. A confident, bold, audacious
person. ധൈൎയ്യമുള്ളവൻ.

പ്രതിഭൂ,വിന്റെ. s. 1. A surety. പ്രതിനിധി. 2.
the keeper of a gambling house. ചൂതുകളിപ്പിക്കുന്ന
വൻ.

പ്രതിഭൂതം. adj. Like, resembling. തുല്യം.

പ്രതിമ,യുടെ. s. Likeness, resemblance, a picture, im-
age or figure. പ്രതിശരീരം.

പ്രതിമാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Resemblance, an image, a
picture, പ്രതിമ. 2. the part of an elephant’s head be-
tween the tusks.

പ്രതിമുക്തൻ,ന്റെ. s. One who is clothed, armed,
accoutred. കവചമിട്ടവൻ.

പ്രതിമെയം,ത്തിന്റെ. s. See പ്രതിമാനം.

[ 553 ]
പ്രതിയത്നം,ത്തിന്റെ. s. 1. Desire, wish. ആഗ്രഹം.
2. taking prisoner, taking captive. അടിമപ്പെടുത്തുക.
3. comprehension. അറിവ. 4. retaliation, recrimination,
revenge. പ്രതികാരം. 5. acting well or properly. 6. ac-
quiring a new virtue or accomplishment. 7. making per-
fect or complete. പൂൎത്തിയാക്കുക. adj. Active, vigo-
rous, diligent, making effort or exertion. താല്പൎയ്യമുള്ള.

പ്രതിയാന,യുടെ. s. Resemblance of real form, a
picture, a statue, &c. പ്രതിശരീരം.

പ്രതിയാനം,ത്തിന്റെ. s. Return. തിരിച്ചുവരവ.

പ്രതിയൊഗം,ത്തിന്റെ. s. Opposition, enmity. വൈ
രം.

പ്രതിയൊഗി,യുടെ. s. 1. An opponent, an adversary,
an enemy. വൈരി. 2. a defendant. പ്രതിവാദി.

പ്രതിരുദ്ധം,ത്തിന്റെ. s. Hindrance, impediment.
തടവ.

പ്രതിരൂപം,ത്തിന്റെ. s. An image, a picture, the
counterpart of any real form. പ്രതിബിംബം.

പ്രതിരൊധം,ത്തിന്റെ. s. 1. Theft, robbery. കളവ.
2. obstacle, impediment. തടവ.

പ്രതിരൊധി,യുടെ. s. 1. A thief, a robber. കള്ളൻ.
2. an opponent. വിരൊധി.

പ്രതിലൊമൻ,ന്റെ. s. One who is low, or born in
the inverse order of castes; that is, one whose father is of
a low caste, and his mother of a high one.

പ്രതിലൊമം, &c. adj. 1. Left, not right. 2. reverse, in-
verted, contrary to the natural course or order, against the
hair or grain, വിപരീതം. 3. low, vile, base, deprived.

പ്രതിവചനം,ത്തിന്റെ. s. An answer, a reply, a
rejoinder. ഉത്തരം.

പ്രതിവാക്ക,ിന്റെ. s. An answer, a reply. ഉത്തരം.

പ്രതിവാക്യം,ത്തിന്റെ. s. An answer, a reply. adj.
Answerable, admitting, or requiring an answer. ഉത്തരം.

പ്രതിവാണി,യുടെ. s. An answer. ഉത്തരം.

പ്രതിവാദനം,ത്തിന്റെ. s. Answering, responding,
replying, defence.

പ്രതിവാദം,ത്തിന്റെ. s. Response, reply, rejoinder,
defence, contention, dispute.

പ്രതിവാദി,യുടെ. s. A defendant ; a respondent, a
person sued at law.

പ്രതിവാദിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To contend, to
dispute. 2. to answer, to reply.

പ്രതിവാസരം,ത്തിന്റെ. s. Day by day. adv. Daily,
every day. ദിവസംതൊറും.

പ്രതിവാസി,യുടെ. s. A neighbour, neighbouring. സ
മീപസ്ഥൻ.

പ്രതിവിദ്ധം, &c. adj. 1. Pierced, perforated. തുളെക്ക
പ്പെട്ട, 2. split. പിളൎക്കപ്പെട്ട. 3. opposed, impeded.
വിലക്കപ്പെട്ട. 4. beaten, whipped. അടിക്കപ്പെട്ട.

പ്രതിവിധി,യുടെ. s. 1. Penance. 2. atonement, re-
medy. 3. physical treatment or practice, cure.

പ്രതിവിംബം,ത്തിന്റെ. s. see പ്രതിബിംബം.

പ്രതിവിരൊധംത്തിന്റെ. s. Perverseness, contrariety.

പ്രതിവിഷ,യുടെ. s. A plant, atis ( Betula.) അതി
വിടയം.

പ്രതിവെശം,ത്തിന്റെ. s. The residence of a neigh-
bour, a neighbouring house. അയൽപക്കം.

പ്രതിവെശി,യുടെ. s. A neighbour. അയല്ക്കാരൻ.

പ്രതിശാന്തി,യുടെ. s. 1. Atonement, expiation. 2.
means, expedient. 3. remedying, administering medicine.

പ്രതിശാസനം,ത്തിന്റെ. s. Sending a servant on a
message, ordering or dispatching an inferior after calling
him to attend. കല്പിച്ചയക്കുക.

പ്രതിശിഷ്ടം, &c. adj. 1. Celebrated, famous. കീത്തി
പെട്ട. 2. sent, ordered, dispatched. അയക്കപ്പെട്ട.

പ്രതിശ്യ,യുടെ. s. Catarrh. മൂക്കുവാല്പ.

പ്രതിശ്രയം,ത്തിന്റെ. s. Catarrh, cold. മൂക്കവാല്പ.

പ്രതിശ്രയം,ത്തിന്റെ. s. 1. An assembly. സഭ. 2.
a place of sacrifice. യാഗശാല. 3. a house, a dwelling,
ഭവനം. 4. an asylum, a place of refuge. ആശ്രയ
സ്ഥാനം.

പ്രതിശ്രവം,ത്തിന്റെ. s. A promise, assent. പ്രതി
ജ്ഞ.

പ്രതിശ്രുതം, &c. adj. Promised, assented, agreed, ac-
cepted. പ്രതിജ്ഞ ചെയ്യപ്പെട്ട.

പ്രതിശ്രുത഻,ിന്റെ. s. Echo, repeated or reiterated sound.
മാറ്റൊലി.

പ്രതിഷിദ്ധം, &c. adj, Forbidden, prohibited. വിലക്ക
പ്പെട്ട.

പ്രതിഷെധം,ത്തിന്റെ. s. Prohibition, forbidding,
exception, contradiction. വിലക്ക, വിരൊധം.

പ്രതിഷ്ടംഭം,ത്തിന്റെ. s. Obstacle, impediment, oppo-
sition. തടവ, വിരൊധം.

പ്രതിഷ്ഠ,യുടെ. s. 1. Fame, celebrity. ശ്രുതി. 2. con-
secration. 3. the accomplishment of a religious ceremo-
ny or any set of rites, especially those instituted for the
attainment of supernatural and magical powers. 4. en-
dowment. 5. staying, standing, fixation. 6. accomplish-
ment, completion in general

പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To consecrate, &c.
പ്രതിഷ്ഠകഴിക്കുന്നു.

പ്രതിഷ്ഠിതം, &c. adj. 1. Famous, celebrated. 2. conse-

[ 554 ]
crated. 3. completed, finished. 4. endowed, portioned.
5. established in life, married, &c.

പ്രതിസരൻ, ന്റെ. s. A servant, a dependant. ആ
ശ്രിതൻ.

പ്രതിസരസൂത്രം,ത്തിന്റെ. s. A string worn round
the hand, at nuptials, &c.

പ്രതിസരം,ത്തിന്റെ. s. 1. The rear of an army. പി
മ്പട. 2. a garland, a wreath. മാല. 3. a bracelet. കൈ
വള. 4. a string worn round the hand, at nuptials, &c.
കാപ്പ. 5. day-break, morning. പുലൎകാലം.

പ്രതിസൎഗ്ഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. A portion of a Purána
which treats of the destruction and renovation of the
world, an intervening story. 2. secondary creation.

പ്രതിസവ്യം. adj. 1. Left, (not right.) ഇടത്തൂട. 2.
reverse, inverted.

പ്രതിസീര,യുടെ. s. An outer tent ; a screen or wall
of cloth. തിര, മറ.

പ്രതിസൂൎയ്യകം,ത്തിന്റെ. s. A lizard; a chamelion.
ഗൌളി.

പ്രതിസ്വരം,ത്തിന്റെ. s. An echo, a returned or
reiterated sound. മാറ്റൊലി.

പ്രതിസ്പൎദ്ധ,യുടെ. s. Emulation, rivalry, the wish or
effort to excel or overcome. സ്പൎദ്ധ.

പ്രതിഹതൻ,ന്റെ. s. 1. One who is disappointed.
അഭിപ്രായഭംഗം വന്നവൻ. 2. opposed, obstruct-
ed. 3. fallen, overthrown.

പ്രതിഹതം,ത്തിന്റെ. s. Disappointment, failure. അ
ഭിപ്രായഭംഗം. adj. 1. Disappointed. 2. opposed, ob-
structed, overthrown.

പ്രതിഹാരകൻ,ന്റെ. s. A juggler. മന്ത്രവാദി.

പ്രതിഹാരം,ത്തിന്റെ. s. A door, a gate. വാതിൽ.

പ്രതിഹാരി,യുടെ. s. 1. A door-keeper, a porter. വാ
തിൽകാവല്ക്കാരൻ. 2. a juggler. മന്ത്രവാദി.

പ്രതിഹാസം,ത്തിന്റെ. s. The sweet-scented oleander
Nerium odorum. കണവീരം.

പ്രതിക്ഷണം. ind. Momentarily; every moment വെ
ഗം വെഗം.

പ്രതിക്ഷയൻ,ന്റെ. s. A guard, an attendant. കാ
വല്ക്കാരൻ.

പ്രതിക്ഷിപ്തം, &c. adj. 1. Dismissed, rejected, turned
out. കളയപ്പെട്ട. 2. sent, dispatched. അയക്കപ്പെട്ട.
3. opposed, repelled, resisted. വിരൊധിക്കപ്പെട്ട. 4.
calumniated, falsely accused. അപവാദപ്പെട്ട.

പ്രതീകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A limb, a member. അവയ
വം. 2. a part, a portion. ഒഹരി. adj. 1. Contrary, ad-
verse. വിരൊധമായുള്ള, പ്രതികൂലം. 2. inverted, re-

versed, against the natural order or state.

പ്രതീകാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Revenge, retaliation, venge
ance. പകരംവീഴ്ച. 2. remedying, administering medi-
cine. പ്രതിശാന്തി.

പ്രതീകാശ, &c. adj. In composition (Like,) resembling
തുല്യം.

പ്രതീചി,യുടെ. s. The west quarter, പടിഞ്ഞാറ.

പ്രതീചീനം, &c, adj. 1. West, western. പടിഞ്ഞാറു
ള്ള. 2. new, fresh. പുതിയ.

പ്രതീതം, &c. adj. 1. Famous, celebrated, renowned.
പ്രസിദ്ധം. 2. known. അറിയപ്പെട്ട. 3. glad, de-
lighted. സന്തൊഷിക്കപ്പെട്ട. 4. respectful. വണക്ക
മുള്ള. 5. past, gone. പൊയ.

പ്രതീതി,യുടെ. s. 1. Knowledge, understanding. ബു
ദ്ധി. 2. fame, notoriety. ശ്രുതി.

പ്രതീപദൎശിനി,യുടെ. s. A woman. സ്ത്രീ.

പ്രതീപം, &c. adj. Turned away, having the face avert-
ed backwards; following an order or course the reverse
of what is natural; against the grain or stream. പിന്തി
രിഞ്ഞത.

പ്രതീരം,ത്തിന്റെ. s. A shore, a bank. കര, തീരം.

പ്രതീവെശം,ത്തിന്റെ. s. A neighbouring residence,
a neighbourhood. സമീപം, അയൽപക്കം.

പ്രതീഹാരം,ത്തിന്റെ. s. A door. വാതിൽ.

പ്രതീഹാരി,യുടെ. s. ( Mas. & fem. ) A door-keeper, a
porter, a warder. വാതിൽകാവല്ക്കാരൻ.

പ്രതീക്ഷ്യം, &c. adj. Venerable, respectable. പൂജ്യം.

പ്രതൊളി,യുടെ. s. A high street; the principal road
through a town or village. തെരുവ.

പ്രത്നം. adj. old, ancient. പണ്ടത്തെ.

പ്രത്യൿ. adj. 1. Subsequent, behind, following in time
or place. പിന്നത്തെ. 2. western. പടിഞ്ഞാറെ.

പ്രത്യക്ഛ്രെണി,യുടെ. s. 1. A flower, commonly Danti.
നാഗദന്തി. 2. a plant, Salvinia cucullata. എലിച്ചെ
വിയൻ.

പ്രത്യക്പണ്ണീ,യുടെ. s. A plant, Achyranthes aspera-
വലിയ കടലാടി.

പ്രത്യഗ്രം, &c. adj. New, recent, fresh. നൂതനം.

പ്രത്യംഗം,ത്തിന്റെ. s. An organ of perception. പ
ഞ്ചെന്ദ്രിയങ്ങളിൽ ഒന്ന.

പ്രത്യങ്മുഖം, &c. adj. Having the face turned backwards
or away. പിന്തിരിഞ്ഞ മുഖം.

പ്രത്യന്തം,ത്തിന്റെ. s. The country of the Mle-
chehhas or savages. മ്ലെഛ രാജ്യം.

പ്രത്യഭിയൊഗം,ത്തിന്റെ. s. A counter plaint, or
charge, an accusation brought against the accuser or

[ 555 ]
plaintiff. വാദിയുടെ പെരിൽ പ്രതിവാദി ബൊ
ധിപ്പിക്കുന്ന സങ്കടം.

പ്രത്യയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Knowledge, apprehension.
ജ്ഞാനം. 2. trust, faith, belief, confidence. വിശ്വാ
സം. 3. oath, ordeal. ശപഥം. 4. cause, motive. കാ
രണം. 5. usage, custom, practice. ആചാരം. 6. fame,
celebrity. ശ്രുതി. 7. certainty, ascertainment. നിശ്ച
യം. 8. an affix to roots and words forming derivatives
and inflections. 9. a dependant, a subject. ആധീനം
10. instrument, means of agency, a help-mate or associ-
ate, applicable either to persons or things. യന്ത്രം.

പ്രത്യയിതം, &c. adj. Trusted, confidential. വിശ്വസി
ക്കപ്പെട്ട.

പ്രത്യരം,ത്തിന്റെ. s. The fifth star after the one under
which a person is born. ജന്മനക്ഷത്രത്തിന്റെെ അ
ഞ്ചാം നക്ഷത്രം.

പ്രത്യൎത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. A reply, an answer, a counter
representation, പ്രത്യുത്തരം.

പ്രത്യൎത്ഥി,യുടെ. s. 1. An enemy. ശത്രു. 2. in law, a
defendant. പ്രതിവാദി.

പ്രത്യൎപ്പണം,ത്തിന്റെ. s. The return or re-delivery
of a deposit. തിരിച്ചുകൊടുക്കുക.

പ്രത്യൎപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To return or re-de-
liver a deposit.

പ്രത്യൎപ്പിതം, &c. adj. Returned, restored, re-delivered.
തിരിച്ചുകൊടുക്കപ്പെട്ട.

പ്രത്യവസിതം, &c. adj. Eaten. ഭക്ഷിക്കപ്പെട്ടത.

പ്രത്യവായം,ത്തിന്റെ. s. 1. Separation. വെർപാട.
2. an impropriety, a fault, sin, harm, injury. കുറ്റം.

പ്രത്യസ്ത്രം,ത്തിന്റെ. s. An opposing arrow.

പ്രത്യഹം, ind. 1. In the morning. രാവിലെ. 2. day by
day, every day. പകൽ തൊറും.

പ്രത്യക്ഷത,യുടെ. s. Appearance, manifestation.

പ്രത്യക്ഷം, &c. adj. Perceptible, perceived, present, as
cognizable by any of the organs of sense. കാണാകു
ന്നത.

പ്രത്യക്ഷീകരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To make ap-
pear or make manifest, to be apparent.

പ്രത്യാഖാതം, &c, adj. 1. Removed, set aside. നീക്ക
പ്പെട്ട. 2. informed, apprized. അറിയിക്കപ്പെട്ട. 3. dis-
couraged, prohibited, forbidden. വിരൊധിക്കപ്പെട്ട.
4. denied, refused. നിഷെധിക്കപ്പെട്ട. 5. celebrated,
notorious. ശ്രുതിപ്പെട്ട.

പ്രത്യാഖ്യാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Rejection, refutation,
disallowance, disregard, വിലക്കപ്പെട്ട. 2. denial, re-
fusal. നിഷെധം.

പ്രത്യാഖ്യാനിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To deny, to
refute, disallow, or disregard. നിഷെധിക്കുന്നു.

പ്രത്യാഗമം,ത്തിന്റെ. s. Return, returning. തിരിച്ചു
വരവ.

പ്രത്യാദിഷ്ടം, &c, adj, See പ്രത്യാഖ്യാതം.

പ്രത്യാദെശം,ത്തിന്റെ. s. 1. Rejection, disallowance.
വിലക്കുക, നിരാകരിക്കുക. 2. information, apprizing,
informing. അറിയിക്കുക. 3. warning, cautioning. 4.
refusal, denial. നിഷെധം.

പ്രത്യാലീഡം,ത്തിന്റെ. s. An attitude in shooting,
the left foot advanced and the right retracted. എവുകാ
രുടെ നില.

പ്രത്യാശ,യുടെ. s. Trust, confidence. വിശ്വാസം.

പ്രത്യാസക്തി,യുടെ. s. Necessity, urgency. അത്യാ
വശ്യം.

പ്രതാസത്തി,യുടെ. s. Proximity, contiguity. സമീ
പം.

പ്രത്യാസന്നം, &c. adj, Near, proximate, contiguous.
സമീപമായുള്ള.

പ്രത്യാസാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. The rear of an army
പിമ്പട. 2. a form of array. അണിഭെദം.

പ്രത്യാഹാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Abstraction, insensibility,
restraining the organs, so as to be indifferent to disagree-
able or agreeable excitement. അഷ്ടാംഗയൊഗം. 2.
abridgement, compendium. സമഷ്ടി.

പ്രത്യക്തി,യുടെ. s. Answer, reply. തൎക്കഉത്തരം.

പ്രത്യുൽക്രമം,ത്തിന്റെ. s. Act or effort tending to a
main object. പ്രെരണം.

പ്രത്യുത്തരം,ത്തിന്റെ. s. An answer, a rejoinder, a
reply to an answer. പ്രത്യുത്തരം പറയുന്നു, To an-
swer, to reply:

പ്രത്യുത്ഥാനം,ത്തിന്റെ. s. Polite reception of a visi-
tor, rising to receive him, &c. ഒരുത്തൻ വരുമ്പൊളു
ള്ള ആചാരം. പ്രത്യുത്ഥാനം ചെയ്യുന്നു, To receive
a visitor politely, to rise to receive him, &c. ആചാര
ത്തൊടെ കൈക്കൊള്ളുന്നു.

പ്രത്യുൽപന്നമതം,ത്തിന്റെ. s. Presence of mind.
- മനൊധൈൎയ്യം.

പ്രത്യുൽപന്നമതി. adj. 1. Having presence of mind,
wise for the time. ധൈൎയ്യബുദ്ധിയുള്ള. 2. confident,
bold, arrogant. ഉണൎച്ചബുദ്ധിയുള്ള.

പ്രത്യുൽപന്നം. adj. 1. Ready, prompt. ഒരുങ്ങിയിരി
ക്കുന്ന. 2. re-produced, regenerated.

പ്രത്യുദ്ഗമനീയം,ത്തിന്റെ. s. A. pair of bleached cloths,
or the upper and lower garments, as worn at meals and sa-
crifices, &c. ഉത്തരീയം. adj. 1. To be placed near, upon

[ 556 ]
or before. സമീപസ്ഥിതം. 2. to be worshipped or re-
verenced. പൂജനീയം.

പത്യുദ്ഗമനം,ത്തിന്റെ. s. Going forth or out, going
to meet any one, &.. എതിരെറ്റുചെല്ലുക.

പ്രത്യുപകാരം,ത്തിന്റെ. s. A return of good offices;
recompense of good for good, remuneration, gratitude.
പ്രത്യുപകാരം ചെയ്യുന്നു, To remunerate, to recom-
pense good for good.

പ്രത്യുപകാരി,യുടെ. s. One who recompenses a good
office. പ്രത്യുപകാരം ചെയ്യുന്നവൻ.

പ്രത്യുഷസ്സ,ിന്റെ. s. Morning, dawn, day-break. പ്ര
ഭാത കാലം.

പ്രത്യൂഷം,ത്തിന്റെ. s. Morning, dawn, day-break. പ്ര
ഭാതം.

പ്രത്യൂഹം,ത്തിന്റെ. s. Obstacle, impediment, hin-
drance. തടവ, വിഘ്നം.

പ്രത്യെകം. adj. 1. Separate, distinct. വെവ്വെറെ. 2.
own, personal. സ്വന്തം. 3. solitary. 4. other. പ്രത്യെ
കമായി, Separately, in private, alone, solitarily.

പ്രഥ,യുടെ. s. Fame, celebrity. കീൎത്തി.

പ്രഥനം,ത്തിന്റെ. s. War, battle. യുദ്ധം.

പ്രഥമൻ,ന്റെ. s. A kind of pottage.

പ്രഥമം, &c. adj. 1. First; prior, initial. മുമ്പുള്ള, ആ
ദ്യമുള്ള. 2. chief, principal. പ്രഥമ പുരുഷൻ, In
grammar, the third person.

പ്രഥമവയസ്സ഻,ിന്റെ. s. Childhood. ശിശുത്വം.

പ്രഥമാശ്രമി,യുടെ. s. A religious student. ബ്രഹ്മ
ചാരി.

പ്രഥിതം, &c. adj. 1. Famous, celebrated. കീൎത്തിയുള്ള.
2. made known, declared.

പ്രഥിമ,യുടെ. s. Greatness, magnitude. മഹത്വം.

പ്രദത്തം. adj. Given, bestowed, conferred. കൊടുക്ക
പ്പെട്ടത.

പ്രദൻ,ന്റെ. s. A giver, a bestower. കൊടുക്കുന്ന
വൻ.

പ്രദരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Splitting, rending, tearing.
പിളൎപ്പ. 2. fracture, breaking. ഉടവ. 3. a disease of
women, Mænorrhagia. സ്ത്രീകളുടെ രക്തവാൎച്ച. 4. an
arrow. അമ്പ.

പ്രദക്ഷിണം,ത്തിന്റെ. s. Religious circumambula-
tion by keeping the right side towards the person or ob-
ject circumambulated. പ്രദക്ഷിണം വെക്കുന്നു, To
perform circumambulation.

പ്രദാകു,വിന്റെ. s. See പൃദാകു.

പ്രദാതാവിന്റെ. s. A giver, a donor, കൊടുക്കുന്ന
വൻ.

പ്രദാനം,ത്തിന്റെ. s. Gift, donation. ദാനം പ്രദാ
നംചെയ്യുന്നു, To give, to grant, to confer.

പ്രദീപനം,ത്തിന്റെ. S, A sort of mineral poison of
a red colour, and caustic operation. ഒരു വക വിഷം.

പ്രദീപം,ത്തിന്റെ. s. A lamp. വിളക്ക.

പ്രദീപിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To shine forth. ശൊ
ഭിക്കുന്നു.

പ്രദീപ്തം. adj. Shining, lighted up. ശൊഭിതം.

പ്രദെയം. adj. To be given or bestowed. കൊടുക്കെ
ണ്ടുന്ന.

പ്രദെശനം,ത്തിന്റെ. s. A gift, 1 present, a bribe or
offering, any thing given to the gods, superiors, or friends,
&c. സമ്മാനം, കാഴ്ച.

പ്രദെശം,ത്തിന്റെ. s. A place in general, a country;
a district, a climate, &c.

പ്രദെശിനി,യുടെ. s. The forefinger. ചൂണ്ടൊന്നി
വിരൽ.

പ്രദൊഷം,ത്തിന്റെ. s. Evening, the first part of
the night. സന്ധ്യാസമയം.

പ്രദ്യുമ്നൻ,ന്റെ. s. Cama, the Hindu Cupid. കാമൻ.

പ്രദ്യൊതനൻ,ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

പ്രദ്രാവം,ത്തിന്റെ. s. Flight, retreat, running away.
ഒട്ടം.

പ്രധാനഗ്രഹം,ത്തിന്റെ. s. A primary planet.

പ്രധാനൻ, ന്റെ. s. See പ്രധാനി.

പ്രധാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Nature, the natural state of
any thing or the cause of the material world. പ്രകൃതി.
2. the Supreme God. പരമാത്മാവ. 3. intellect, under-
standing. ജ്ഞാനം. 4. the chief, principal, prime, or most
eminent thing, excellency. ശ്രെഷ്ഠം. adj, Chief, princi-
pal, superior, most eminent, noble.

പ്രധാനി,യുടെ. s. A king’s minister, a prime or chief
minister, a noble, a courtier, a head man. മുമ്പൻ,
ശ്രെഷ്ഠൻ.

പ്രധി,യുടെ. s. The circumference of a wheel. ഉരുളി
ന്റെ വട്ടം.

പ്രധ്വംസനം,ത്തിന്റെ. s. Destruction, destroying.
നശിപ്പിക്ക.

പ്രധ്വംസാഭാവം,ത്തിന്റെ. s. The nonentity of that
state which is subsequent to its existence; annihilation.
അഭാവം.

പ്രനാളം,ത്തിന്റെ. s. A water course, a sluice, a ca-
nal, a drain. തൊട, ചാല.

പ്രപഞ്ചം,ത്തിന്റെ. s. 1. The world, or universe.ഇ
ഹലൊകം. 2. expanse, extent, extension. പരപ്പ. 3.
copiousness, prolixity in style or composition. വാഗ്വി

[ 557 ]
സ്താരം. 4. abundance, quantity. 5. illusion, delusion,
trick. മായ. 6. an army. സൈന്യം.

പ്രപഞ്ചിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To declare fully,
to explain. 2. to extend, to enlarge.

പ്രപദം,ത്തിന്റെ. s. The point of the foot, the tip of
the toes. പാദാഗ്രം.

പ്രപന്നം. adj. 1. Obtained, gained, received, procured.
പ്രാപിക്കപ്പെട്ട. 2. fixed, placed. സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ട.
3. proper, right. യൊഗ്യം.

പ്രപ,യുടെ. s. A place where water is distributed, a
place of refreshment. തണ്ണീർപന്തൽ.

പ്രപാതം,ത്തിന്റെ. s. 1. A precipice, a cliff. ചെരി
തടം. 2. a cascade, a water fall. അരിവി. 3. a bank, a
shore. തീരം.

പ്രപാഥം,ത്തിന്റെ. s. A road. വഴി.

പ്രപിതാമഹൻ,ന്റെ. s. A paternal great grand-
father. മുതുമുത്തഛൻ.

പ്രപിതാമഹി,യുടെ. s. A paternal great grandmother.
മുതുമുത്തഛി.

പ്രപീഡനം,ത്തിന്റെ. s. Torture, tormenting, inflict-
ing pain. പീഡനം.

പ്രപുന്നാടം,ത്തിന്റെ. s. A tree, Cassia tora, തകര.

പ്രപൌണ്ഡരീകം,ത്തിന്റെ. s. A small herbaceous
plant, used in medicine and as a perfume, commonly
Punderya; in medicine it forms the basis of applications
to ulcers and bad eyes. വീരപുണ്ഡരീകം.

പ്രഫുല്ത്ത. adj. Blown. വിടരപെട്ട.

പ്രഫുല്ലം. adj. Blown, as a flower. വിടരപ്പെട്ടത.

പ്രബന്ധകല്പന,യുടെ. s. A. feigned story, whether
founded on fact or not. കവിതാ കഥ.

പ്രബന്ധം,ത്തിന്റെ. s. A connected discussion or
narrative, an historical collection. കപിയാൽ ഉണ്ടാ
ക്കപ്പെട്ട കഥ.

പ്രബൎഹം, &c. adj, Chief, principal, superior. പ്രധാ
നമായുള്ള.

പ്രബലത,യുടെ. s. 1. Strength, power. 2. greatness,
illustriousness.

പ്രബലൻ,ന്റെ. s. 1. A strong, powerful man. 2. an
illustrious, celebrated person. 3. wealthy.

പ്രബലപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. 1. To make
publicly known, to celebrate or make illustrious. 2. to
extend, to augment.

പ്രബലപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. To increase, to im-
prove, to become great or powerful, to prevail.

പ്രബലം. adj. 1. Strong, powerful, 2. illustrious.

പ്രബലിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To become strong,

great or renowned.

പ്രബുദ്ധിമാൻ,ന്റെ. s. A man of superior intelli-
gence; a sage.

പ്രബൊധനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Reviving the fragrance
of a perfume, which has lost its scent. വാടകെട്ടുക. 2.
awakening, arousing, exciting, reviving. ഉണൎത്തൽ.

പ്രബൊധം,ത്തിന്റെ. s. 1. Vigilance, wakefulness, ac-
tive or vigilant state of being. ഉണൎച്ച. 2. intellect, un-
derstanding, ബുദ്ധി. 3. knowledge, wisdom. അറിവ.

പ്രഭ,യുടെ. s. Light, radiance, Splendour. ശൊഭ.

പ്രഭഞ്ജനൻ,ന്റെ. s. Air or wind. വായു.

പ്രഭവ,യുടെ. s. The first year in the Hindu cycle of
sixty. അറുപതവൎഷത്തിൽ ഒന്നാമത്തെത.

പ്രഭവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Generative cause, the basis
or root of being or existence. ഉത്ഭവം. 2, the operative
cause, or immediate origin of being, as the father or mo-
ther, &c. ഉത്ഭവകാരണം. 3. the place of receiving
existence, taking its rise or where an object is first
perceived. ഉത്ഭവസ്ഥലം. 4. birth, production. ജന
നം. 5. the basis or origin of water, i.e. light. വെള്ള
ത്തിന്റെെ ഉത്ഭവം. 6. strength, superiority, power.
ശക്തി.

പ്രഭവിഷ്ണു,വിന്റെ. s. Consequence, importance,
power, authority, supremacy. പ്രധാനത.

പ്രഭാകരൻ,ന്റെ. s. 1. The sun. ആദിത്യൻ. 2. fire
അഗ്നി. 3. the moon. ചന്ദ്രൻ. 4. the Ocean. സമുദ്രം.
5. the name of a sage who wrote the book പ്രഭാകരം.

പ്രഭാകീടം,ത്തിന്റെ. s. A fire fly. മിന്നാമിനുങ്ങ.

പ്രഭാതകാലം, ത്തിന്റെ. s. Morning, dawn, day-break.
ഉദയസമയം, ഉഷഃകാലം.

പ്രഭാതം,ത്തിന്റെ. s. Morning, the dawn, day-break.
ഉഷസ്സ.

പ്രഭാവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Majesty, dignity, magnani-
mity, high spirit. പ്രതാപം. 2. power, strength, energy
ശക്തി.

പ്രഭാസം,ത്തിന്റെ. s. A place of pilgrimage in the
west of India. തീൎത്ഥസ്ഥലം.

പ്രഭിന്നം,ത്തിന്റെ. s. A furious elephant, one in rut
or from whose temples the juice is exuding. മദമ്പെട്ട
ആന.

പ്രഭു,വിന്റെ. s. A prince, a lord, a nobleman, a
master, a ruler, a governor. അധിപൻ, കൎത്താവ.

പ്രഭുത,യുടെ. s. See the following.

പ്രഭുത്വം,ത്തിന്റെ. s. Greatness, power, dominion,
supremacy, lordship, sovereignty, rule, government, ക
ൎത്തൃത്വം.

[ 558 ]
പ്രഭുശക്തി,യുടെ. s. Princely dignity or power. പ്ര
ധാനശക്തി.

പ്രഭൂതം, adj. 1. Much, many. വളരെ. 2. been, become,
produced. ഉണ്ടായത.

പ്രഭൃതി,യുടെ. s. 1. Manner, kind. വിധം. 2. etcetera,
others, (in composition.) മുതലായി, ഇത്യാദി.

പ്രഭെദനം,ത്തിന്റെ. s. Dividing, separating, literally
or figuratively, as tearing, breaking, specifying, discrimi-
nating. വിഭാഗിക്കുക.

പ്രഭ്രഷ്ടകം,ത്തിന്റെ. s. A chaplet of flowers, sus-
pended from the middle lock of hair. കുടുമയിൽകെട്ടി
യ മാല.

പ്രമത്തൻ,ന്റെ. s. One who is mad, intoxicated,
figuratively with passion and literally with liquor, മദി
ച്ചവൻ.

പ്രമഥനം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. വധം.

പ്രമഥൻ,ന്റെ. s. An attendant on SIVA. ശിവന്റെ
പാരിഷദൻ.

പ്രമഥാധിപൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

പ്രമദം,ത്തിന്റെ. s. Joy, pleasure, delight, rapture.
അതിസന്തൊഷം.

പ്രമദവനം,ത്തിന്റെ. s. A royal pleasure ground,
attached to the seraglio. രാജസ്ത്രീകളുടെ പൂങ്കാവ.

പ്രമദ,യുടെ. s. A proud woman. അഹംകാരമുള്ള
സ്ത്രീ.

പ്രമദാവനം,ത്തിന്റെ. s. A royal garden or pleasure
ground, attached especially to the private apartments of
the palace. ഉപവനം.

പ്രമനസ്സ. adj. Joyful, cheerful, happy. സന്തൊഷ
ശീലം.

പ്രമയം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. വധം.

പ്രമാ,യുടെ. s. 1. True knowledge. പരമാൎത്ഥജ്ഞാ
നം. 2. consciousness, perception. ആത്മജ്ഞാനം.

പ്രമാണക്കാർ,രുടെ. s. plu, The chief or head people
of a town, place, or neighbourhood.

പ്രമാണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Cause, motive. ഹെതു. 2.
limit. അതൃത്തി. 3. proof, testimony, authority: ദൃഷ്ടാ
ന്തം. 4. a scripture, a work of sacred authority, വെദം.
5. measure, quantity. അളവ. 6. a speaker of truth. സ
ത്യം പറയുന്നവൻ. 7. eternal, always. നിത്യം. 8.
writings, deeds, documents. 9. truth, faithfulness, ad-
herence to promise, honesty. വിശ്വാസം. 10. witness.
സാക്ഷി. 11. certainty, stability. നിശ്ചയം. 12. re-
spect, honour. ആചാരം, ബഹുമാനം.

പ്രമാണി,യുടെ. s. A chief, a headman, a principal.

പ്രമാണിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To regard, to

value, to attend to, to observe, to pay attention to. 2. to
- respect. 3. to believe, to trust. 4. to measure, to take
account of.

പ്രമാതാമഹൻ,ന്റെ. s. A maternal great-grandfather.
അമ്മയുടെ മുത്തഛൻ.

പ്രമാതാമഹി,യുടെ. s. A maternal great-grandmother.
അമ്മയുടെ മുത്തഛി.

പ്രമാദം,ത്തിന്റെ. s. 1. Inadvertence, carelessness,
mistake, error, inaccuracy. ഒമ്മകെട, തെറ്റ. 2. dulness.
മൂഢത. 3. misfortune.

പ്രമാദി,യുടെ. s. The thirteenth year, of the Hindu
cycle of sixty. അറുപത വൎഷത്തിൽ പതിമൂന്നാമത.

പ്രമാദീ,യുടെ. s. One who is heedless, careless, indif-
ferent, inconsiderate, unreflecting. ജാഗ്രതയില്ലാത്ത
വൻ.

പ്രമാദീച,യുടെ. s. The forty-seventh year of the Hin-
du cycle of sixty, അറുപത വൎഷത്തിൽ നാല്പത്തെ
ഴാമത.

പ്രമാപണം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. വധം.

പ്രമിതി,യുടെ. s. True knowledge, or knowledge result-
ing from positive proofs. സത്യജ്ഞാനം.

പ്രമീതം, &c. adj. 1. Dead, deceased. മരിച്ച. 2. immo-
lated, sacrificed. കൊല്ലപ്പെട്ടത.

പ്രമീള,യുടെ. s. Lassitude, enervation, exhaustion from
indolence or fatigue. മടി, ആലസ്യം.

പ്രമീളനം,ത്തിന്റെ. s. Death. മരണം.

പ്രമുഖം, &c, adj. 1. Chief, first, principal. പ്രധാനം.
2. best, most excellent. അതിശ്രെഷ്ഠം.

പ്രമുദിതം, &c. ads. Pleased, glad, content, happy. അ
തിസന്തൊഷമുള്ള.

പ്രമൃതം, &. adj. Covered, concealed, withdrawn or gone
out of sight. മറെക്കപ്പെട്ടത. s. Agriculture. കൃഷി.

പ്രമെയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Knowledge, that which is
known. അറിവ. 2. opportunity, occasion. സമയം.

പ്രമെഹം,ത്തിന്റെ. s. Urinary affection, as change
in the colour, quantity, or consistence of the urine:
twenty-one varieties are enumerated including diabetes,
gonorrhæa, &c. ഒരു മഹാവ്യാധി.

പ്രമൊദം,ത്തിന്റെ. s. Pleasure, happiness, delight,
joy, gladness, സന്തൊഷം.

പ്രമൊദിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To rejoice, to be de-
lighted.

പ്രമൊദൂത,യുടെ. s. The fourth year of the Hindu
cycle of sixty. അറുപത വർഷത്തിൽ നാലാമത.

പ്രയതൻ,ന്റെ. s. A holy or pious person; one puri-
fied by austerity or mortification. ശുദ്ധിമാൻ.

[ 559 ]
പ്രയത്നം,ത്തിന്റെ. s. 1. Labour,toil, pains, endea-
vour, industry, effort. 2. act, action. 3. difficulty. പ്രയ
ത്നം ചെയ്യുന്നു, To labour, to endeavour, to use effort,
to take great pains, to be industrious.

പ്രയസ്തം. adj. Seasoned, dressed with sauces and con-
diments. നല്ലവണ്ണം ചമക്കപ്പെട്ടത.

പ്രയാണം,ത്തിന്റെ. s. Going, motion, journey,
march, departure, യാത്ര, വഴിനടപ്പ. പ്രയാണം
ചെയ്യുന്നു, To go, to move, to journey. യാത്രപൊകു
ന്നു, To set out on a journey.

പ്രയാമം,ത്തിന്റെ. s. 1. Scarcity, death. ദുഭിക്ഷം.
2. competition of buyers in consequence of scarcity.

പ്രയാസപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. To labour, to toil,
to endeavour, to take pains, to trouble one’s self.

പ്രയാസം,ത്തിന്റെ. s. 1. Trouble, labour, toil, fati-
gue. 2. difficulty, embarrassment. 3. impossibility. 4. pain.

പ്രയുക്തം, &c. adj. 1. Endowed with, possessing as an
attribute, &c. 2. resulting from, consequential. 3. ap-
pointed, nominated.. പ്രയൊഗിക്കപ്പെട്ടത.

പ്രയുക്തി,യുടെ. s. Consequence, result, main object or
end. പ്രയൊഗം.

പ്രയുതം,ത്തിന്റെ. s. Ten hundred thousand, a million.
പത്തു ലക്ഷം.

പ്രയൊക്താ,വിന്റെ. s. A money leader. കടംകൊ
ടുക്കുന്നവൻ.

പ്രയൊഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. Consequence, result, the
main object, or end, of any previous action. ഫലം. 2.
the operation or effect of magical or mysterious rites.
ക്ഷുദ്രപ്രയോഗം. 3. example, comparison.ദൃഷ്ടാന്തം.
4. effort, exertion, preparation towards a work. പ്രയ
ത്നം. 5. act, action. പ്രവൃത്തി. 6. authority for the use
of a word; or the illustration of its use in construction.
വചന പ്രമാണം. 7. the administration or prescrip-
tion of medicine. ചികിത്സ. s. the discharging or
shooting an arrow. അമ്പെത്ത. 9. artifice. ഉപായം.
10. lending. കടം കൊടുക്കുക.

പ്രയൊഗാൎത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. Act tending to a main
object. സാദ്ധ്യകൎമ്മം.

പ്രയൊഗിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To make use
of a word in composing or writing. 2. to use. 3. to pre-
scribe or administer. 4. to operate, to effect. 5. to shoot.

പ്രയൊജകൻ,ന്റെ. s. A clever or able man; a
useful or profitable man. ലാഭം വരുത്തുന്നവൻ.

പ്രയൊജനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Advantage, benefit,
profit, welfare. 2. utility, use. ഉപകാരം. 3. result. 4.
cause, occasion. ഹെതു. 5. motive, origin. കാരണം. 6.

occupation, business. പ്രവൃത്തി. 7. religious ceremony.
കൎമ്മം.

പ്രയൊജ്യം,ത്തിന്റെ. s. Capital, principal. മുതൽ
ദ്രവ്യം.

പ്രരൊഹണം,ത്തിന്റെ. s. Budding, shooting. മുളെ
ക്കുക.

പ്രരൊഹം,ത്തിന്റെ. s. A bud, a shoot. മുള, തളിർ.

പ്രരൊഹിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To bud, to shoot
forth. മുളെക്കുന്നു.

പ്രലംബഘ്നൻ,ന്റെ. s. A name of BALARÁMA. ബ
ലഭദ്രൻ.

പ്രലംബം,ത്തിന്റെ. s. 1. The female breast. സ്ത്രീ
കളുടെമുല. 2. a garland of flowers worn round the neck.
പൂമാല. 3. delay, procrastination. താമസം.

പ്രലാപം,ത്തിന്റെ. s. 1. Unmeaning of unconnect-
ed speech. നിരൎത്ഥവാക്ക. 2. sorrow, grief, lamentation.
ദുഃഖം.

പ്രലാപസന്നി,യുടെ. s. Epilepsy, falling sickness.
സന്നിപാതഭെദം.

പ്രലാപിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To lament, to grieve.

പ്രവചനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Excellent speech or lan-
guage. നല്ലവാക്ക. 2. a Véda, scripture. വെദം.

പ്രവണം, &c. adj. 1. Declivity, declining, steep. ചരി
വുള്ള. 2. bent, bowed. കുനിഞ്ഞ. 3. attached on ad-
hering to, filled with, possessed of, endowed with. 4.
crooked, curved. വളഞ്ഞ. s. A place where four roads
meet. നാല്കവല വഴി.

പ്രവയസ്സ,ിന്റെ. s. An old man. വൃദ്ധൻ.

പ്രവരൻ,ന്റെ. s. A chief, an excellent man, a man
of rank or dignity. പ്രധാനൻ, ശ്രെഷ്ഠൻ.

പ്രവരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Offspring, descendants. സ
ന്തതി. 2. family, tribe, race, lineage. വംശം. adj. Best,
most excellent. അതിശ്രെഷും.

പ്രവൎത്തകൻ,ന്റെ. S. 1. The original instigator of
any act, an author, a principal. പ്രവൃത്തിക്കുന്നവൻ.
2. an arbiter, a judge. ന്യായം വിധിക്കുന്നവൻ.

പ്രവൎത്തന,യുടെ. s. Order, permission. കല്പന.

പ്രവൎത്തനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Action, business, world-
ly interest or activity, as opposed to abstract contempla-
tion. പ്രവൃത്തി മാൎഗ്ഗം. 2. conduct, behaviour. വ്യാ
പാരം.

പ്രവർദ്ധനം,ത്തിന്റെ. s. Increase, prosperity, or aug-
mentation. വർദ്ധന.

പ്രവൎദ്ധിതം, &c. adj. Increased, prospered. വൎദ്ധിക്ക
പ്പെട്ട.

പ്രവൎഹം, &c. adj. Chief, principal, first. പ്രധാനം.

[ 560 ]
പ്രവഹണം,ത്തിന്റെ. s. A car, a litter or covered
conveyance for females. സ്ത്രീകൾ കരേറുന്ന രഥം.

പ്രവഹ്ലിക, or പ്രവല്ഹിക,യുടെ. s. A riddle; an
enigma, a conundrum or charade. കടങ്കഥ.

പ്രവാൿ. adj. Eloquent, oratorical, speaking, a speaker.
വാഗ്വൈഭവമുള്ള.

പ്രവാദം,ത്തിന്റെ. s. Rumour, report. കെളി.

പ്രവാരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. A desirable gift. ഇഷ്ട
മുള്ള ദാനം. 2. prohibition, objection, opposition. വി
രൊധം.

പ്രവാരം,ത്തിന്റെ. s. Covering, concealment. മറ.

പ്രവാസനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Killing, slaughter. വ
ധം. 2. dwelling abroad, sojourning, lodging. അന്യ
സ്ഥലത്ത പാൎപ്പ.

പ്രവാസം,ത്തിന്റെ. s. A temporary or foreign re
sidence, a habitation away from home. വീടുവിട്ടുള്ളപാ
ൎപ്പ.

പ്രവാസി,യുടെ. s. A traveller, a sojourner, one living
away from home. അന്യ ദിക്കിൽ ചെന്നു പാൎക്കുന്ന
വൻ.

പ്രവാഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. A stream, a current, the
flowing or course of any thing; continuous passage. ഒഴു
ക്ക. 2. action, occupation, active life. വ്യാപാരം.

പ്രവാഹിക,യുടെ. s. Diarrhæa. ഗ്രഹണിരൊഗം.

പ്രവാഹിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To flow, to run as
water. ഒഴുകുന്നു.

പ്രവാളം,ത്തിന്റെ. s. 1. Coral. പവിഴം. 2. a sprout,
or shoot. തളിർ. 3. the neck of a lute. വീണയുടെ ത
ണ്ട.

പ്രവിഖ്യാതി,യുടെ. s. Celebrity, reputation. കീൎത്തി.

പ്രവിദാരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. War, battle, combat.
യുദ്ധം. 2. tearing, rending, breaking. പിളൎപ്പ. 3. tu-
mult, crowd, confusion. കലഹം.

പ്രവിശ്ലെഷം,ത്തിന്റെ. s. Separation, patting. വെ
ർപാട.

പ്രവിഷ്ടം, &c. adj. Entered, literally or metaphorical-
ly. പ്രവെശിക്കപ്പെട്ട.

പ്രവീണത,യുടെ. s. Ability, cleverness. വിഗ്ദ്ധദത.

പ്രവീണൻ,ന്റെ. s. A skilful, clever, conversant per-
son. വിദഗ്ദ്ധൻ.

പ്രവീണം, &c. adj. Skilful, clever, conversant. വിദ
ഗ്ദ്ധം.

പ്രവീരൻ,ന്റെ. s. 1. A hero, a warrior. ശൂരൻ.
2. a chief, a person of rank or distinction. പ്രധാനി.

പ്രവൃത്തം, &c. adj. Fixed, settled, determined, done.
തീൎക്കപ്പെട്ട.

പ്രവൃത്തി,യുടെ. s. 1. Activity, occupation, active life
as opposed to contemplative devotion. പ്രവൃത്തി മാ
ൎഗ്ഗം. 2. action, work, labour. 3. tidings, intelligence. വ
ൎത്തമാനം. 4. a motion of the bowels. 5. one or more
villages forming part of a district under an inferior go-
vernment officer. 6. conduct, behaviour. നടപ്പ. 7. sor-
cery. ക്ഷുദ്രപ്രയൊഗം.

പ്രവൃത്തിക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A bailiff, or subordinate
revenue officer who has authority to collect public re-
venue of one or more villages under a Tahsildar. 2. a
workman, a servant. 3. an instigator.

പ്രവൃത്തിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To do, to act, to
work, to labour, to go on in a state of action. 2. to use
sorcery. 3. to instigate.

പ്രവൃത്തിമാറ്റം,ത്തിന്റെ. s. Action, business, worldly
interest, occupation, or activity as opposed to abstract
contemplation. ഇഹലൊകകാൎയ്യം. നിവൃത്തിമാൎഗ്ഗം,
Abstract contemplation. പരലൊകകാൎയ്യം.

പ്രവൃദ്ധം, &c. adj. Full grown, expanded, diffused, spread
abroad or dispersed. വളൎച്ചചെന്നത, പരന്നത.

പ്രവെകം, &c. adj. Chief, head, principal. പ്രധാനം.

പ്രവെണി,യുടെ. s. 1. The hair twisted and undecorat-
ed as worn by women in the absence of their husbands.
ഒരുപ്പിരിമയിർ. 2. an elephant’s housings. ആനപ്പു
റത്തുവിരിക്കുന്ന വസ്ത്രം.

പ്രവെശകം, &c. adj. Introducing. s. The name of a
book.

പ്രവെശനം,ത്തിന്റെ. s. 1. The entrance to a house,
the principal door or gate. ഉമ്മരം. 2. entering, entrance,
3. access.

പ്രവെശം,ത്തിന്റെ. s. 1. Entering, entry, entrance.
അകംപൂക. 2. arrival. 3. access. 4. intentness on an
object, adherence to a pursuit or purpose. 5. advance-
ment in learning.

പ്രവെശിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To enter. 2. to
arrive at. 3. to have access to. 4. to interfere in.

പ്രവെശിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To introduce, &c.

പ്രവെഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. An arm. കൈ. 2. the fore-
arm or wrist.

പ്രവ്യക്തം. adj. Evident, apparent, manifest, plain.
സ്പഷ്ടമായുള്ള.

പ്രശമനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Quietness, tranquility. അ
ടക്കം. 2. killing, slaughter. വധം. 3. destruction. നാ
ശം.

പ്രശമം,ത്തിന്റെ. s. 1. Quietness, tranquillity. അട
ക്കം. 2. destruction. നാശം.

[ 561 ]
പ്രശമിതം, &c. adj. 1. Quiet, tranquil. അടക്കമുള്ള. 2.
destroyed. നശിക്കപ്പെട്ടത.

പ്രശംസ,യുടെ. s. 1. Praise, applause, commendation,
flattery. പുകഴ്ച. 2. boasting. ഊറ്റം.

പ്രശംസനം,ത്തിന്റെ. s. Praise, applause; see പ്ര
ശംസ.

പ്രശംസിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To praise, to
applaud, to commend, to flatter. 2. to boast.

പ്രശസ്തം, &c. adj. 1. Commended, praised. വാഴ്ത്തപ്പെ
ട്ട. 2. well, happy, right. ഉത്തമം. 3. good, excellent,
best, illustrious. ശ്രെഷുമായുള്ള. 4. commodious.

പ്രശസ്തി. adj. See the preceding.

പ്രശസ്യം. adj. Commendable, good. ശുഭം.

പ്രശാൻ. adj. Quiet, tranquil. ശാന്തതയുള്ള.

പ്രശാന്തൻ,ന്റെ. s. One who is quiet, patient. ക്ഷ
മയുള്ളവൻ.

പ്രശ്നക്കാരൻ,ന്റെ. s. An astrologer.

പ്രശ്നദൂതി,യുടെ. s. A riddle, an enigma, an intricate
or enigmatical question. കടങ്കഥ.

പ്രശ്നം,ത്തിന്റെ. s. 1. A question, demand, inquiry.
ചൊദ്യം. 2. astrology. 3. an omen. പ്രശ്നം വെ
ക്കുന്നു, To make an astrological calculation.

പ്രശ്രയം,ത്തിന്റെ. s. Affection; affectionate regard
or solicitation. പ്രെമം.

പ്രശ്രവണം,ത്തിന്റെ. s. A fountain, a cascade. ഉ
റവ.

പ്രശ്രിതം, &c. adj. Modest, humble. അടക്കമുള്ള.

പ്രശ്രുതം, &c. adj. Spread abroad, heard, published.
ശ്രവിക്കപ്പെട്ട.

പ്രഷ്ഠൻ,ന്റെ. s. 1. A leader, a conductor, a preceder,
one who goes first, or before. മുമ്പെ നടക്കുന്നവൻ,
നായകൻ. 2. a chief, a principal. ശ്രെഷ്ഠൻ.

പ്രഷ്ഠവാഹം,ത്തിന്റെ. s. A young bull or steer, train-
ing for the plough, &c. ചുഴിനുകം വെച്ചകാള.

പ്രഷ്ഠൌഹി,യുടെ. s. A cow pregnant with her first
calf. കടിഞ്ഞൂച്ചനയുള്ളപശു.

പ്രസക്തം, &c. adj. 1. Eternal, constant, everlasting.
നിത്യമായുള്ള. 2. opened, expanded. വിടരപ്പെട്ട. 3.
obtained, gained, attained. ലഭിക്കപ്പെട്ട.

പ്രസക്തി,യുടെ. s. 0ccurrence, event.

പ്രസംഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. A discourse, a publication,
a connected train of argument, in common usage, preach-
ing, a sermon. 2. introduction, insertion. 3. association,
connexion.

പ്രസംഗസ്ഥലം,ത്തിന്റെ. s. A pulpit.

പ്രസംഗി,യുടെ. s. A preacher.

പ്രസംഗിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To preach, to speak
to the people, to discourse, to argue, to dispute.

പ്രസന്ന,യുടെ. s. Spirituous or vinous liquor. മദ്യം.

പ്രസന്നത,യുടെ. s. 1. Brightness, pellucidness, clean-
ness, purity. തെളിവ. 2. favour, graciousness, ദയ. 3.
pleasure; cheerfulness. പ്രസാദം.

പ്രസന്നൻ,ന്റെ. s. A happy man, one who is affa-
ble, condescending, gracious, kind. ദയയുള്ളവൻ.

പ്രസന്നം. &c. adj. 1. Clear, transparent, clear, bright,
pellucid. ശൊഭയുള്ള. 2. pleased, delighted. പ്രസാ
ദമുള്ള. 3. complacent, gracious.

പ്രസഭം,ത്തിന്റെ. s. Violence. ബലാല്കാരം.

പ്രസരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Surrounding an enemy.
ശത്രുവിനെ വളയുക. 2. spreading over the country
to forage.

പ്രസരണി,യുടെ. s. Surrounding an enemy. ശത്രു
വിനെ വളയുക.

പ്രസരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A way or road. വഴി. 2. a
bed made of tender leaves. പൎണ്ണതല്പം. 3. spreading,
extending. പരക്കുക. 4. affectionate solicitude. 5. speed,
velocity. വെഗം. 6. a weaver’s shuttle. ഒടം. 7. an iron
arrow. ഇരിമ്പുകൊണ്ടുള്ള അമ്പ.

പ്രസരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To spread, to ex-
tend. പരക്കുന്നു. 2. to be active.

പ്രസരിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Surrounding an enemy, ex-
tending. 2. activity. ഉത്സാഹം.

പ്രസൎപ്പണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Spreading, stretching,
extending, ചുറ്റിസഞ്ചരിക്കുക. 2. going, proceeding.
നടക്കുക.

പ്രസവബന്ധനം,ത്തിന്റെ. s. The footstalk of a
leaf or flower, the petiole or peduncle. ഞെടുപ്പ.

പ്രസവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Bringing forth or bearing
young, child-birth. പെറ. 2. birth, production. ഉല്പാദ
നം. 3. offspring, posterity. സന്തതി. 4. a flower, or
blossom. പൂ. 5. fruit. കാ.

പ്രസവവെദന,യുടെ. s. The pains or travail of child-
birth.

പ്രസവിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To bring forth a
child, to be in labour.

പ്രസവ്യം, adj. Contrary, reverse, inverted, reverted.
വിപരീതമായുള്ള

പ്രസഹ്യം. ind. Forcibly, violently, ബലാല്കാരം.

പ്രസാദനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Boiled rice. ചൊറ. 2.
clearness. തെളിവ.

പ്രസാദം,ത്തിന്റെ. s. 1. Clearness, cleanness, bright-
ness. തെളിവ. 2. favour, kindness, propitiousness, com-

[ 562 ]
placency. ദയ. 3. well-being, welfare. ക്ഷെമം. 4. glad-
ness, delight, joy. സന്തൊഷം. 5. boiled rice or any
thing which having been offered to the deity is given to
the people. ദെവൊച്ഛിഷ്ടം.

പ്രസാദിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To be pleased, to
be glad, to be joyful, merry, to rejoice. 2. to be clear,
clean, bright.

പ്രസാദിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To please, to
delight, to make glad.

പ്രസാധനം,ത്തിന്റെ. s. Dress, decoration, embel-
lishment. അലങ്കാരം.

പ്രസാധനി,യുടെ. s. A comb. ചീപ്പ.

പ്രസാധിതം. adj. 1. Adorned, oramented, decorated.
അലങ്കരിക്കപ്പെട്ടത. 2. accomplished, completed. തി
കെക്കപ്പെട്ടത.

പ്രസാരണം,ത്തിന്റെ. s. See the following.

പ്രസാരം,ത്തിന്റെ. s. Going to forage, spreading over
the country for grass and fuel. പരക്കസഞ്ചാരം.

പ്രസാരിണി,യുടെ. s. 1. A plant, Pæderia fætida.
കടംഭരാ. 2. surrounding an enemy. 3. the dispersion of
an army by detatchments for that purpose, or for collect-
ing forage. പരക്കെ സഞ്ചരിക്ക.

പ്രസാരിതം, &c. adj. Exposed for sale in a shop. വി
ല്പാൻ നിരത്തിയത.

പ്രസാരീ. adj. mas. & fem. Going along gently, gliding,
flowing, creeping. മന്ദഗമനം.

പ്രസിതം, &c. adj. Diligent, attentive, adhering to or
engaged in. താല്പൎയ്യമുള്ള.

പ്രസിതി,യുടെ. s. Ligament, fetters, binding, tie. ബ
ന്ധനം.

പ്രസിദ്ധൻ,ന്റെ. s. 1. A celebrated, renowned or
notorious man. ശ്രുതിപെട്ടവൻ. 2. one who is adorn-
ed. ഭൂഷിതൻ.

പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To pro-
claim, to publish, to announce, to divulge.

പ്രസിദ്ധമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To become
famous or notorious. 2. to be divulged, to be made pub-
lic.

പ്രസിദ്ധമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To proclaim,
to publish, to make public. 2. to celebrates to make no-
torious.

പ്രസിദ്ധം, &c. adj. 1. Famous, celebrated, notorious.
ശ്രുതിയുള്ള. 2. adorned, ornamented. അലങ്കരിക്ക
പ്പെട്ട.

പ്രസിദ്ധി,യുടെ. s. Fame, rumour, celebrity, notori-
ety. ശ്രുതി.

പ്രസുപ്തൻ,ന്റെ. s. One who is asleep, a sleeper. ഉ
റങ്ങുന്നവൻ.

പ്രസൂ,വിന്റെ. s. 1. A mother. മാതാവ. 2. a mare.
പെണ്കുതിര.

പ്രസൂത,യുടെ. s. A woman who has born a child or
who has been recently delivered. പെറ്റവൾ.

പ്രസൂതി,യുടെ. s. 1. Bringing forth young. 2. birth,
production. പ്രസവം.

പ്രസൂതിക,യുടെ. s. A woman who has born a child,
or one who has recently been delivered. പെറ്റവൾ.

പ്രസൂതിജം,ത്തിന്റെ. s. Pain, affiction, mental, or
corporeal. അതിവെദന.

പ്രസൂനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A flower, bud, or blossom
പുഷ്പം. 2. fruit. കാ. adj. Born, produced. ഉണ്ടായ.

പ്രസൃത,യുടെ. s. 1. The leg. കാൽ. 2. the calf of the
leg. കണങ്കാൽ.

പ്രസൃതം,ത്തിന്റെ. s. 1. The palm of the hand, hol-
lowed as if to hold liquids. കൊടന്ന. 2. the leg. കാൽ.
adj. 1. Dispersed, extended, spread abroad. പരന്നത.
2. stretched. നീട്ടപ്പെട്ടത. 3. humble, modest. അടക്ക
മുള്ള. 4. swift, quick. വെഗമുള്ള. 5. gone. പൊയ. 6.
attached to, engaged in, occupied by. താല്പൎയ്യമുള്ള.

പ്രസൃതി,യുടെ. s. The palm of the hand hollowed.
കൊടന്ന.

പ്രസ്പഷ്ടം, &c. adj. Made, created. ഉണ്ടാക്കപ്പെട്ടത.

പ്രസെവകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A part of a lute, a wood-
en vessel, covered with leather, placed under the neck
to render the sound deeper. 2. a crooked piece of wood
at the end of a lute. വിണയുടെ ചുര.

പ്രസെവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Part of a lute; see the
preceding. 2. a sack. ചാക്ക, കൊട്ട.

പ്രസ്തരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A stone, a rock. കല്ല. 2. a
jewel, a precious stone. രത്നക്കല്ല. 3. a couch made of
flowers or grass. പൂമെത്ത.

പ്രസ്താരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A jungle, thicket, or wood
overgrown with grass. തുറു. 2. a bed made of flowers,
leaves, &c. പൎണ്ണതല്പം.

പ്രസ്താവന,യുടെ. s. 1. Commencement, introducti-
on. ആരംഭം. 2. a dramatic prelude, an introductory
dialogue usually spoken by the manager and one of the
actors. നാട്യാരംഭം.

പ്രസ്താവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Opportunity, occasion.
അവസരം. 2. occasional or introductory eulogium.

പ്രസ്തുതം, &c. adj. 1. Said, revealed, propounded, de-
clared. അറിയിക്കപ്പെട്ട. 2. ready, prepared, praised,
panegyrised. സ്തുതിക്കപ്പെട്ട.

[ 563 ]
പ്രസ്തുതി,യുടെ. s. Praise, applause. സ്തുതി.

പ്രസ്ഥപുഷ്പം,ത്തിന്റെ. s. A sort of Tulasi or absil
with small leaves. തുളസി.

പ്രസ്ഥം,ത്തിന്റെ. s. 1. A measure of quantity. അ
ളവ. 2. table land on the top of a mountain. മലയുടെ
മുകൾപരപ്പ. 3. a Prastha of any thing, any thing
measuring a Prastha.

പ്രസ്ഥാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. March of an assailant. 2.
march. 3. going forth, proceeding, departing. യാത്ര, പു
റപ്പാട.

പ്രസ്ഥാനവിഘ്നം,ത്തിന്റെ. s. Breach of any agree-
ment to perform any duty on solemn occasions, as at a
wedding, &c. ശുഭകൎമ്മവിഘ്നം.

പ്രസ്ഥാപനം,ത്തിന്റെ. s. 1. The act of making
known. അറിയിക്കുക. 2. oration, discourse, സംഭാ
ഷണം, വാദം.

പ്രസ്ഥാപിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To make known,
to discourse on, to proclaim, to lay before.

പ്രസ്ഥാപിതം, &c. adj. 1. Made known, proclaimed.
അറിയിക്കപ്പെട്ടത. 2. sent, dispatched. അയക്ക
പ്പെട്ട.

പ്രസ്ഥിതം, &c. adj. Marched, gone forth, departed. പു
റപ്പെട്ട.

പ്രസ്നവം,ത്തിന്റെ. s. voluntary flowing out of milk.
ചുരന്നപാൽ.

പ്രസ്ഫുടം, &c. adj. Blown, expanded. വിടരപ്പെട്ട.

പ്രസ്ഫുരിതം. adj. 1. Shaken, agitated. ഇളക്കപ്പെട്ടത.
2. trembling, heaving, throbbing, palpitating. വിറെക്കു
ന്ന.

പ്രസ്ഫുലിംഗം,ത്തിന്റെ.. A spark of fire. തീപ്പൊരി.

പ്രഷ്ഫൊടനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A winnowing basket
or fan. മുറം, തുണിക്കൊട്ട. 2. striking, beating. ഇടി.
3. expanding, budding, opening, blowing. വിടൎച്ച. 4.
winnowing corn. പതിർപിടിത്തം.

പ്രസ്മൃതി,യുടെ. s. Forgetfulness, forgetting. മറവി..

പ്രസ്രവണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Making water. മൂത്രം
ഒഴിക്കുക. 2. oozing, leaking, dropping. കാലുക. 3. a
mountain in the peninsula; also Mályaván. മാല്യവാൻ.

പ്രസ്രാവം,ത്തിന്റെ. s. Urine. മൂത്രം.

പ്രഹതം, &c. adj. 1. Learned, accomplished. അഭ്യ
സിക്കപ്പെട്ട. 2. spread, expanded. വിടരപ്പെട്ട. 3.
contiguous, bounding, limitative. അതിരായുള്ള. 4.
struck, wounded, killed. അടിക്കപ്പെട്ട. 5. repelled, re-
pulsed, overcome, defeated. തടുക്കപ്പെട്ട.

പ്രഹനനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Beating, striking. താഡ
നം. 2. killing. വധം.

പ്രഹരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. A weapon. ആയുധം.
2. a blow. അടി. 3. war, battle. യുദ്ധം.

പ്രഹരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A watch, or eight part of an
entire day and night, comprehending about three Englislı
hours of time. യാമം. 2. beating, flogging. താഡനം.
3. shooting arrows, &c. അസ്ത്രപ്രയൊഗം.

പ്രഹരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To beat, to strike;
to flog. അടിക്കുന്നു. 2. to shoot arrows. എയ്യുന്നു, അ
സ്ത്രം പ്രയോഗിക്കുന്നു.

പ്രഹൎഷം,ത്തിന്റെ. s. Great joy. അതിസന്തൊഷം.

പ്രഹസനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Loud, violent or hearty
laugh. ഉറച്ചചിരിക്കുക. 2. mirth, merriment. ഉല്ലാ
സം. 3. sareasm, satire as a branch of rhetorical com-
position. 4. reproof, ridicule, irony. ഹാസ്യം.

പ്രഹസ്തം,ത്തിന്റെ. s. The open hand with the fingers
extended. ഒരു കൈ പരത്തുക.

പ്രഹാരം,ത്തിന്റെ. s. Striking, wounding, killing
അടി, വധം.

പ്രഹാരാൎത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. lasting, and acute pain.
from a wound or maim. മൎമ്മവികാരം.

പ്രഹാസം,ത്തിന്റെ. s. 1. Loud laughter. ഉറച്ച
ചിരി. 2. jesting, buffoonery. ഗൊഷ്ടി. 3. a place of
pilgrimage. തീൎത്ഥസ്ഥലം.

പ്രഹാസി,യുടെ. s. A jester, a buffoon, a clown.
ഗൊഷ്ടികാട്ടുന്നവൻ.

പ്രഹി,യുടെ. s. A well. കിണറ.

പ്രഹിതം,ത്തിന്റെ. s. Sauce, gravy, condiment. ചാറ.
adj. 1. Discharged, as an arrow from a bow. വലിച്ചു
വിടപ്പെട്ട. 2. learned. അഭ്യസിക്കപ്പെട്ട. 3. suitable,
appropriate. യൊജ്യതയുള്ള. 4. sent, dispatched. അ
യക്കപ്പെട്ട.

പ്രഹെണകം,ത്തിന്റെ. s. Victuals, sweetmeats, &c.
distributed at festivals. സദ്യ.

പ്രഹെളിക,യുടെ. s. A riddle, or enigma; a puzzling
or enigmatical question. കടങ്കഥ.

പ്രഹ്ലന്നം, &c. adj. Pleased, happy, glad. സന്തൊഷ
മുള്ള.

പ്രഹ്ലന്നി,യുടെ. s. Pleasure, happiness, joy. സന്തൊ
ഷം.

പ്രഹ്ലാദൻ,ന്റെ. s. The name of Hiranyácsha’s pious
son.

പ്രഹ്ലാദം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sound, noise. അട്ടഹാസം.
2. pleasure, happiness, joy. സന്തൊഷം.

പ്രഹ്വം, &c. adj. 1. Bowed, bent, stooping. കുനി
ഞ്ഞ, വണക്കമുള്ള. 2. intent upon, engaged in, en-
grossed by. താല്പൎയ്യമുള്ള.

[ 564 ]
പ്രളയം,ത്തിന്റെ. s. 1. The end of a Calpa or de-
struction of the world, a deluge. 2. death, dying. 3. loss,
destruction, dissolution, annilhilation. മരണം. 4, faint-
ing, syncope, loss of sense. മൊഹാലസ്യം.

പ്രളയാന്തം,ത്തിന്റെ. s. The end or destruction of
the world. ലൊകാവസാനം.

പ്രക്ഷയം,ത്തിന്റെ. s. Destruction. നാശം.

പ്രക്ഷാളനം,ത്തിന്റെ. s. Washing, cleaning, കഴു
കൽ. പ്രക്ഷാളനം ചെയ്യുന്നു, To wash, to clean, ക
ഴുകുന്നു.

പ്രക്ഷാളിതം. adj. Washed, cleaned. കഴുകപ്പെട്ടത.

പ്രക്ഷിപ്തം, &c. adj. 1. Determined, fixed. നിശ്ചയി
ക്കപ്പെട്ടത. 2. thrown, എറിയപ്പെട്ടത.

പ്രക്ഷെപണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Determining, fixing,
നിശ്ചയിക്കുക. 2. throwing. എറിയുക.

പ്രക്ഷെപം,ത്തിന്റെ. s. Determination, fixation.
നിശ്ചയം.

പ്രക്ഷെപിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To determine,
to fix. നിശ്ചയിക്കുന്നു. 2. to throw, to dart, to cast.
എറിയുന്നു, പ്രയൊഗിക്കുന്നു.

പ്രക്ഷൊഭം,ത്തിന്റെ. s. Inconsistency, instability.
അസ്ഥിരത, ചലനം.

പ്രക്ഷ്വെളനം,ത്തിന്റെ. s. An iron arrow. ഇരിമ്പു
കൊണ്ടുള്ള അമ്പ.

പ്രാകാമ്യം,ത്തിന്റെ. s. One of the eight attributes of
the deity, irresistible will, fiat. അഷ്ടൈശ്വൎയ്യങ്ങളിൽ
ഒന്ന.

പ്രാകാരം,ത്തിന്റെ. s. A rampart, or fence; an en-
closure, or defence, in the form of a wall. മതിൽ.

പ്രാകാശ്യം,ത്തിന്റെ. s. One of the eight attributes
of the deity, the power of penetrating every where un-
restrained by natural obstacles. അഷ്ടൈശ്വൎയ്യങ്ങളിൽ
ഒന്ന.

പ്രാകുന്നു,കി,വാൻ. v. a. To curse, to denounce.

പ്രാകൃതൻ,ന്റെ. s. A low, vulgar man, or one follow-
ing a degraded profession. ഹീനൻ.

പ്രാകൃതം, &.c adj, Low, vile, vulgar; thence it is used
as a s, to denote a provincial and peculiar dialect of the
Sanscrit language.

പ്രാൿ. ind. 1. Before, prior; preceding in place, or time.
മുമ്പെ. 2. east, eastern. കിഴക്കെ. 3. past, gone. കഴി
ഞ്ഞ. 4. first. 5. above, on the top.

പ്രാക്ക,ിന്റെ. s. A curse, a denunciation.

പ്രാക്കൂട,ിന്റെ. s. A dove-cot, an aviary.

പ്രാക്കൂട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A flock of pigeons.

പ്രാക്തനകൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. Fate, destiny.

പ്രാക്തനം, &c. adj. Old, ancient, anterior. പുരാതന
മായുള്ള.

പ്രാക്ഫല്ഗുനി,യുടെ. s. The eleventh of the lunar asterisms,
പൂരം.

പ്രാഗഭാവം,ത്തിന്റെ. s. Antecedent privation, the
non-existence of any thing which may yet be.

പ്രാഗത്ഭ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Confidence, boldness, ar-
rogance, effrontery. ധൈൎയ്യം, അഹമ്മതി. 2. impor-
tance, rank. പ്രധാനം.

പ്രാഗുദീചി,യുടെ. s. The north-east. വടക്കുകിഴ
ക്ക.

പ്രാശ്ജ്യൊതിഷം,ത്തിന്റെ. s. A country, supposed
to be part of Asam. ഒരു രാജ്യം.

പ്രാഗ്ദക്ഷിണം,ത്തിന്റെ. s. South-east. തെൻകിഴ
ക്ക.

പ്രാഗ്ഭവം. adj. 1. East, eastern. കിഴക്കെ, കിഴക്കൻ.
2. former, ancient. മുമ്പിലത്തെ.

പ്രാഗ്ഭാഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. The upper side, the top or
peak of a mountain. മുകൾപരപ്പ. 2. excellency, purity.
ശ്രെഷ്ഠത.

പ്രാഗ്വംശം,ത്തിന്റെ. s. The room opposite to that
which contains the materials for an oblation and in which
the family, and friends of the sacrificer assemble. യാഗ
ശാലയുടെ നെരെയുള്ള മുറി.

പ്രാഗ്രം, &c. adj. Chief, principal. പ്രധാനം.

പ്രാഗ്രഹരം, &c. adj. Chief, principal. പ്രധാനം.

പ്രാഗ്ര്യം, &c. adj, Chief, principal. പ്രധാനം.

പ്രാഘാതം,ത്തിന്റെ. s. War, battle. യുദ്ധം.

പ്രാഘാരം,ത്തിന്റെ. s. Dropping, oozing, trickling,
aspersion, or pouring out of any oily substance. പൊഴി
ച്ചിൽ.

പ്രാചിക,യുടെ. s. 1. A sort of fly, ഒരു വക ൟച്ച.
2. the female falcon. പെണ്പരിന്ന.

പ്രാചീ,യുടെ. s. The east, the east quarter. കിഴക്ക.
adv. 1. Before, in front. മുമ്പിൽ. 2. former, prior, first.
മുമ്പെ.

പ്രാചീന,യുടെ. s. A plant, Cissampelos hexandra.
പാട.

പ്രാചീനം. &c. adj 1. East, eastern. കിഴക്കൻ. 2.
former, prior, ancient, old. മുമ്പിലത്തെ, പണ്ടത്തെ.
s. A bound hedge or fence. വെലി.

പ്രാചീനാവീതം,ത്തിന്റെ. s. The sacred thread,
worn over the right arm, and passing under the left. ഇ
ടത്തൂടിട്ട പൂണുനൂൽ.

പ്രാചീരം,ത്തിന്റെ. s. A bound hedge, a fence, a
wall, an enclosure. വെലി.

[ 565 ]
പ്രാചെതസൻ,ന്റെ. s. Valmíki, the authon of the
Rámáyana. വാല്മീകി.

പ്രാച്യം,ത്തിന്റെ. s. The east. കിഴക്ക. adj. Eastern,
east. കിഴക്കൻ.

പ്രാജകൻ,ന്റെ. s. A drover, a shepherd, a herds-
man. മെയിക്കുന്നവൻ.

പ്രാജനം,ത്തിന്റെ. s. A goad. മുടിങ്കൊൽ, വളർ.

പ്രാജാപത്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. A form of marriage ;
the gift of a girl respectfully by her father to her lover.
എട്ടുവക വിവാഹങ്ങളിലൊന്ന. 2. a sort of penance;
eating once a day for three days in the morning, once in
the night for three days, subsisting for three days on food
given as alms, and fasting three days more. കൃഛ്രം. 3.
a particular sacrifice performed before appointing a
daughter to raise issue, in default of male heirs. പുത്ര
കാമെഷ്ടി. 4. authority, power.

പ്രാജ്ഞൻ,ന്റെ. s. 1. A Pundit, a learned or wise
man. വിദ്വാൻ. 2. a skilful or clever man. വിദഗ്ദ്ധൻ.
3. a great fool. മഹാ മൂഢൻ.

പ്രാജാ or പ്രാജ്ഞി,യുടെ, s. A clever, or intelli-
gent woman. ബുദ്ധിമതി.

പ്രാജ്യം, adj. Much, many. വളരെ.

പ്രാഞ്ചിനടക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ. v. n. To walk slowly,
to creep, to toddle.

പ്രാഞ്ചുന്നു,ഞ്ചി,വാൻ. v. n. See the preceding.

പ്രാഡ്വിവാകൻ,ന്റെ. s. A judge, or magistrate.
വിധികർത്താവ.

പ്രാണത്യാഗം,ത്തിന്റെ. s. The giving up of life,
suicide. പ്രാണത്യാഗംചെയ്യുന്നു, To commit suicide.

പ്രാണധാരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. The preservation
of another’s life. 2. livelihood.

പ്രാണനാഡി,യുടെ. s 1. A tubular vessel, a vein.
2. the membrum virile.

പ്രാണനാഥ,യുടെ. s. A wife. ഭാൎയ്യ.

പ്രാണനാഥൻ,ന്റെ. s. A husband. ഭൎത്താവ.

പ്രാണനായകൻ,ന്റെ. s. A husband. ഭൎത്താവ.

പ്രാണനാശം,ത്തിന്റെ. s. The loss of life.

പ്രാണൻ,ന്റെ. s. 1. Life, vitality. 2. air inhaled;
inspiration, breath. 3. air, wind. 4. strength, power. 5.
the membrum virile. പ്രാണങ്ങൾ, The five vital airs or
modes of inspiration, and expiration collectively. പ്രാ
ണനെ വിട്ടുപൊകുന്നു, To give up the ghost, to die.
പ്രാണൻ കളയുന്നു, To destroy one’s own life, to
commit suicide.

പ്രാണപ്രതിഷ്ഠ,യുടെ. s. The consecrating or sup-
posed giving life to an idol.

പ്രാണപ്രയാണം,ത്തിന്റെ. s. Death. മരണം.

പ്രാണഭയം,ത്തിന്റെ. s. Fear of death.

പ്രാണമയം,ത്തിന്റെ. s. See പഞ്ചകൊശം 2nd
meaning

പ്രാണം,ത്തിന്റെ. s. Myrrh. നറുംപശ.

പ്രാണവായു,വിന്റെ. s. The last breath of a dying
person.

പ്രാണവെദന,യുടെ. s. Agony of death, extreme or
excruciating pain. പ്രാണവെദനകൊള്ളുന്നു, To suf-
fer excruciating pain. പ്രാണവെദനപ്പെടുന്നു, To
suffer extreme agony.

പ്രാണസഞ്ചാരം,ത്തിന്റെ. s. Extreme or excrucia-
ting pain.

പ്രാണസ്നെഹം,ത്തിന്റെ. s. Intimate friendship.

പ്രാണസ്നെഹിതൻ,ന്റെ. s. An intimate friend..

പ്രാണഹാനി,യുടെ. s. Loss or destruction of life.

പ്രാണഹാനിവരുത്തുന്നു, To take away life, to kill.

പ്രാണാന്തം,ത്തിന്റെ. s. The end of life, death. മര
ണം.

പ്രാണാന്തികം,ത്തിന്റെ. s. Death. മരണം.

പ്രാണാന്തികദണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s. Agony of death.

പ്രാണായാമം,ത്തിന്റെ. s. Breathing in a peculiar
way, through the nostrils, during the mental recitation of
the names or attributes of some deity. The Vaidyas or
followers of the Védas close the right nostril first with
the thumb, and inhale breath through the left ; then they
close both nostrils, and finally open the right for exha-
lation. The followers of the Tantras close the left nos-
tril first and exhale also through it; these operations are
severally called, പൂരകം, കുംഭകം, and രെചകം.

പ്രാണാവസാനം,ത്തിന്റെ. s. The child of life,
death.

പ്രാണി,യുടെ. s. An animal; a sentient, or living being.
ജീവജന്തു.

പ്രാണിദ്യൂതം,ത്തിന്റെ. s. Cock-fighting, ram-fighting,
setting animals to fight for wagers. കൊഴിപ്പൊർ ഇ
ത്യാദി.

പ്രാണിപ്രപഞ്ചം,ത്തിന്റെ. s. An animal, a sen-
tient or living being.

പ്രാണിസ്തൊമം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

പ്രാണെശൻ,ന്റെ. s. A husband. ഭൎത്താവ.

പ്രാണൊപകാരി,യുടെ. s. A barber.

പ്രാതരാശം,ത്തിന്റെ. s. The morning meal, break-
fast. പ്രാതൽ.

പ്രാതൽ,ലിന്റെ. s. A morning meal, breakfast.

പ്രാതർ. ind. Dawn, morning. ഉഷസ്സ.

[ 566 ]
പ്രാതൎഭൊജനം,ത്തിന്റെ. s. Breakfast, the morning
meal. പ്രാതൽ.

പ്രാതഃകാലം,ത്തിന്റെ. s. The dawn, the morning.

പ്രാതിപാദികം,ത്തിന്റെ. s. A crude noun, a noun
before any of its inflections are formed with appropriate
affixes.

പ്രാതിഭാവ്യം,ത്തിന്റെ. s. Security, the act of becom-
ing bail or surety, or being answerable for the appearance
of the debtor, or his being trust worthy, or for the pay-
ment of his debt in case of his failing to do it. ജാമ്യം,
മദ്ധ്യസ്ഥം.

പ്രാതിലൊമ്യം,ത്തിന്റെ. s. See പ്രതിലൊമം.

പ്രാതിഹാരകൻ,ന്റെ. s. A juggler. ഇന്ദ്രജാലക്കാ
രൻ.

പ്രാതിഹാരികൻ,ന്റെ. s. A juggler, a conjuror. ഇ
ന്ദ്രജാലികൻ.

പ്രാഥമകല്പികൻ,ന്റെ. s. A student who has just
commenced the study of the Védas. അദ്ധ്യയനം തുട
ങ്ങിയ ശിഷ്യൻ.

പ്രാദക്ഷിണ്യ,ത്തിന്റെ. s. See പ്രദക്ഷിണം.

പ്രാദുൎഭവിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be manifest, ap-
parent. പ്രത്യക്ഷമാകുന്നു.

പ്രാദുൎഭാവം,ത്തിന്റെ. s. Manifestation, appearance.
പ്രത്യക്ഷത.

പ്രാദുൎഭൂതം, &c. adj. Manifest, apparent. പ്രത്യക്ഷമാ
യുള്ള.

പ്രാദുസ഻, ind. 1. Evidently, apparently, manifestly. 2.
visible, apparent. 3. name, appellation. 4. existence,
co-existence.

പ്രാദെശനം,ത്തിന്റെ. s. Gift, donation. ദാനം.

പ്രാദെശം,ത്തിന്റെ. s. The span of the thumb and
forefinger. ചൊട്ടച്ചാൺ.

പ്രാധാന്യത,യുടെ. s. See പ്രധാനത.

പ്രാധ്വൻ. ind. In conformity, conformably. അനുരൂ
പമായി.

പ്രാധ്വം, adj. 1. Distant, remote, long, as a road, or
journey. ദൂരമുള്ള. 2. bowed, bent. കുനിഞ്ഞ. 3. bind-
ing, confining.

പ്രാന്തതം,ത്തിന്റെ. s. A bound hedge or fence വെലി.

പ്രാന്തദുൎഗ്ഗം,ത്തിന്റെ. s. A suburb or collection of
houses out of the walls of a town. ഉപഗ്രാമം.

പ്രാന്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. Edge, margin, border, end.
വക്ക, അറ്റം. 2. neighbourhood. സമീപം.

പ്രാന്തരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A long and unshaded road,
a lonesonne or tiresome path. കുടിയിട അല്ലാത്ത ദീ
ൎഘമായുള്ളവഴി. 2. frontier, limit, border. അതിര.

പ്രാപിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To attain, to obtain,
to acquire, to receive, to procure. 2. to be affected with.
3. to approach. 4. to enter. 5. to enjoy, to inherit.

പ്രാപിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to ob-
tain. 2. to introduce, &c.

പ്രാപ്തപഞ്ചതത്വം,ത്തിന്റെ. s. Death, decease. മര
ണം.

പ്രാപ്തം, &c. adj. 1. Obtained, gained, acquired, receiv-
ed, procured. 2. fixed, placed. 3. proper, right. 4. able,
capable.

പ്രാപ്തരൂപൻ,ന്റെ. s. 1. One who is learned, wise.
വിദ്വാൻ. 2. a handsome or pleasing man. സുന്ദരൻ.

പ്രാപ്തി,യുടെ. s. 1. Gain, profit, acquisition. 2. ac-
quiring, getting, obtaining, attainment. 3. improvement,
success. 4. rise, ascent. 5. one of the eight superhuman
faculties, the power of obtaining any thing. അഷ്ടൈ
ശ്വൎയ്യങ്ങളിൽ ഒന്ന. 6. ability, ableness, qualification,
capacity. 7. entrance, admission. പ്രാപ്തിവരുത്തുന്നു,
To enable, to capacitate.

പ്രാപ്തികെട,ിന്റെ. s. Incapacity, incapability, inabi-
lity. പ്രാപ്തികെടവരുത്തുന്നു, To incapacitate.

പ്രാപ്യം. adj. Attainable, procurable. പ്രാപിക്കത്തക്ക.

പ്രാബല്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Strength, power. 2. great-
ness, illustriousness.

പ്രാഭവം,ത്തിന്റെ. s. Superiority, pre-eminence, su-
premacy. ശ്രെഷ്ഠത.

പ്രാഭൃതം,ത്തിന്റെ. s. A present, an offering to a deity
or sovereign, or a gift to a friend, a bride. കാഴ്ച, സ
മ്മാനം.

പ്രാമാണികൻ,ന്റെ. s. 1. A president, the chief or
head of a trade, &c. 2. a learned man, one who supports
his arguments by reference to books, &c.

പ്രാമാണ്യം. adj. To be regarded, believed, &c.

പ്രാംശു. adj. High, tall, lofty. നെടിയ.

പ്രായംഃ, പ്രായശഃ. ind. 1. Frequently, generally, for the
most part. മിക്കവാറും. 2. abundantly, largely. വളരെ.

പ്രായം,ത്തിന്റെ. s. 1. Fasting in order to die. മരി
പ്പാനായിടുള്ള ഉപവാസം. 2. a state or condition of
life as age, youth, &c. 3. quantity, abundance. 4. death,
dying. adj. Life, resembling.

പ്രായശ്ചിത്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. Expiation, penance.
പിഴപൊക്കുക. 2. fine, punishment, penalty. പ്രായ
ശ്ചിത്തം ചെയ്യുന്നു, 1. To perform a penance. 2. to
pay a fine.

പ്രായെണ, ind. Generally, for the most part. മിക്ക
വാറും.

[ 567 ]
പ്രാരബ്ധകൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. 1. Destiny, luck. 2. com-
mencement. ആരംഭം.

പ്രാരബ്ധം,ത്തിന്റെ. s. Destiny, doom, fortune, luck.
adj. Begun, commenced. ആരംഭിക്കപ്പെട്ട.

പ്രാരംഭം,ത്തിന്റെ. s. Beginning, commencement. ആ
രംഭം.

പ്രാരംഭിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ.v. a. To begin, to commence.
ആരംഭിക്കുന്നു.

പ്രാൎത്ഥന,യുടെ. s. 1. Asking, begging, solicitation. 2.
prayer, supplication. 3. a vow. 4. an oblation, an offer-
ing.

പ്രാൎത്ഥിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To ask, to beg. 2.
to pray, to supplicate. 3. to vow.

പ്രാൎത്ഥിതം. adj. 1. Asked, begged, solicited. യാചിക്ക
പ്പെട്ട. 2. said, spoken. 3. obstructed or opposed by an
enemy. 4. vowed.

പ്രാലംബം,ത്തിന്റെ. s. A garland hanging round
the neck and reaching to the breast. മാല.

പ്രാലംബിക,യുടെ. s. A garland, a necklace. താവടം.

പ്രാലെയം,ത്തിന്റെ. s. Frost, snow. ഉറച്ചമഞ്ഞ.

പ്രാവ,ിന്റെ. s. A dove, a pigeon in general.

പ്രാവരണം,ത്തിന്റെ. s. An upper or outer garment
or cloak. പുതെപ്പ.

പ്രാവശ്യം,ത്തിന്റെ. s. A time, term.

പ്രാവാരകീടം,ത്തിന്റെ. s. A body louse. കൂറപ്പെൻ.

പ്രാവാരം,ത്തിന്റെ. s. An upper or outer garment.
ഉത്തരീയം.

പ്രാവൃട,ട്ടിന്റെ. s. The rainy season; the monsoon.
വൎഷകാലം.

പ്രാവൃതം,ത്തിന്റെ. s. A veil, wrapper, a cloak or
mantle. പുതെപ്പ. adj. Covered, enclosed, encompassed.
മൂടിയ.

പ്രാവൃതി,യുടെ. s. An enclosure, a fence, a bound hedge.
വെലി.

പ്രാവൃഷായണി,യുടെ. s. Cowhage, Carpopogon pru-
riens. നായ്ക്കുരുണ.

പ്രാവൃഷിജം,ത്തിന്റെ. s. A frog. തവള.

പ്രാവൃഷെണ്യം, adj. Produced in the rainy season.
വൎഷകാലത്തുണ്ടായ.

പ്രാവെശനം,ത്തിന്റെ. s. A manufactory, a work-
shop. പണിപ്പുര.

പ്രാശനം,ത്തിന്റെ. s. Feeding, eating. ഊണ.

പ്രാശിതം,ത്തിന്റെ. s. Oblation to deified progenitors.
ചാത്തം. adj. Eaten, devoured, ഭക്ഷിക്കപ്പെട്ട.

പ്രാശ്നികൻ,ന്റെ. s. An assistant at a spectacle or
assembly.

പ്രാസംഗം,ത്തിന്റെ. s. A yoke for cattle. നുകം.

പ്രാസംഗ്യം,ത്തിന്റെ. s. A beast of draught, an ox,
yoked or in training. നുകം ചുമക്കുന്ന കാള.

പ്രാസം,ത്തിന്റെ. s. 1. A bearded dart. കുന്തം. 2.
arrangement of words.

പ്രാസാദം,ത്തിന്റെ. s. A temple, a palace; a build-
ing consecrated to a deity, or inhabited by a prince. ദെ
വാലയം, രാജഭവനം.

പ്രാസികൻ,ന്റെ. s. A spearman, a lancer, a soldier
armed with a lance or spear. കുന്തക്കാരൻ.

പ്രാസ്ഥിക. adj. Sown with a Prast’ hq, containing a
Prast’ha, &c. ഇടങ്ങഴി വിതെക്കുന്ന, ഇത്യാദി.

പ്രാഹ്ണകാലം,ത്തിന്റെ. s. The forenoon. ഉച്ചെക്കു
മുമ്പെയുള്ള കാലം.

പ്രാഹ്ണം,ത്തിന്റെ. s. The forenoon. ഉച്ചെക്കു മുമ്പെ
യുള്ള കാലം.

പ്രിയ,യുടെ. s. A wife. ഭാൎയ്യ.

പ്രിയകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A kind of tree, Nauclea ca-
damba. നീർകടമ്പ. 2. a plant, commonly, Priyangu.
ഞാഴൽ. 3. a variegated or spotted deer. ഒരു വക
മാൻ. 4. a tree, Pentaptera tomentosa. വെങ്ങ.

പ്രിയങ്കരം, &c. adj. Amiable, exciting or attracting
regard. ഇഷ്ടകരം.

പ്രിയംഗു,വിന്റെ. s. 1. A medicinal plant and per-
fume, commonly known by the same name Priyangu and
described in some places as a fragrant seed. ഞാഴൽ.
2. Pannic seed or Italian Millet, Panicum Italicum. തിന.

പ്രിയത,യുടെ. s. Love, affection. സ്നെഹം.

പ്രിയതമ,യുടെ. s. A wife. ഭാൎയ്യ.

പ്രിയതമൻ,ന്റെ. s. A husband. ഭൎത്താവ.

പ്രിയതമം, &c. adj. Dearest, most beloved, മഹാ ഇ
ഷ്ടമുള്ള.

പ്രിയതരം, &c. adj. Dear, more dear. എറ്റംഇഷ്ടമുള്ള.

പ്രിയദൎശനം, &c. adj. Handsome, lovely, good-looking.
ഭംഗിയുള്ള.

പ്രിയൻ,ന്റെ. s. 1. A favourite, a friend, a beloved.
ഇഷ്ടൻ. 2. a husband. ഭൎത്താവ.

പ്രിയപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. To be fond of, to love.

പ്രിയഭാഷണം,ത്തിന്റെ. s. Kind, gentle or agree-
able discourse. ഇഷ്ടവാക്ക.

പ്രിയമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To be pleased
with, to be dear to. 2. to be scarce.

പ്രിയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Joy, pleasure, delight, happi-
ness. സന്തൊഷം. 2. love, affection, regard. സ്നെഹം.
adj. 1. Dear, precious, beloved, desired. 2. dear, or high
in price. പ്രിയംവലിക്കുന്നു, To praise an article for

[ 568 ]
sale, to ask a high price for a thing.

പ്രിയംവദൻ,ന്റെ. s. On who speaks kindly or a-
greeably. നല്ല വാക്ക പറയുന്നവൻ.

പ്രിയംവദം, &c. adj. Speaking sweetly or pleasantly.

പ്രിയവാദി,യുടെ. s. One who speaks kindly or pleas-
ingly. നല്ല വാക്ക പറയുന്നവൻ.

പ്രിയാളം,ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, commonly
the Piyál, Buchanania latifolia. (Rox.) മുരൾ.

പ്രീണനം,ത്തിന്റെ. s. Satisfaction, satisfying, satiety.
സന്തുഷ്ടി.

പ്രീതം, &c. adj. Pleased, happy, glad. സന്തുഷ്ടം.

പ്രീതി,യുടെ. s. 1. Joy, pleasure, delight, happiness.
സന്തൊഷം. 2. love, affection, regard. സ്നെഹം.

പ്രീതിമാൻ,ന്റെ. s. One who is very affectionate.
അധികപ്രിയൻ.

പ്രുഷ്ടം. adj. Burnt. ചുടപ്പെട്ടത.

പ്രൂഷ്വം,ത്തിന്റെ. s. 1. A season of the year, a period
of two months. ഋതു. 2. the sun. ആദിത്യൻ.

പ്രെംഖാ,യുടെ. s. 1. A swing, a sort of hammock or
swinging cot, either for travelling or diversion. ഊ
ഞ്ഞാൽ. 2. wandering, roaming or travelling about.
സഞ്ചാരം. 3. dancing. നാട്യം.

പ്രെംഖിതം, &c. adj. Shaken, moving, set in motion,
swung, &c. ഇളക്കപ്പെട്ടത, ആടപ്പെട്ടത.

പ്രെതഗൃഹം,ത്തിന്റെ. s. A cemetery, a burying
ground. ചുടലക്കാട.

പ്രെതനാഥൻ,ന്റെ. s. A name of Yama, ruler of
the dead. അന്തകൻ.

പ്രെതപെട്ടി,യുടെ. s. A coffin.

പ്രെതബാധ,യുടെ. s. Possession lay an evil spirit.

പ്രെതമഞ്ചം,ത്തിന്റെ. s. A bier.

പ്രെതം,ത്തിന്റെ. s. 1. A dead body, a corpse. ശവം.
2. a goblin, a ghost, an evil spirit. ഭൂതം.

പ്രെതവനം,ത്തിന്റെ. s. A burying ground, a cemetery,
a place where bodies are burnt or buried. ചുടലക്കാട.

പ്രെതസംസ്കാരം,ത്തിന്റെ. s. Burying or burning
a corpse. ശവം അടക്കുക.

പ്രെതാധിപൻ,ന്റെ. s. A name of Yama. യമൻ.

പ്രെതാലങ്കാരം,ത്തിന്റെ. s. Adorning of a corpse for
burial. പ്രെതാലങ്കാരം ചെയ്യുന്നു, To adorn a corpse
for burial. പ്രെതാലയം,ത്തിന്റെ. s. The abode of Yama. അ
ന്തകഭവനം.

പ്രെമകലഹം,ത്തിന്റെ. s. Affectionate rebuke. സ്നെ
ഹംകൊണ്ടുള്ള കലഹം.

പ്രെമം,ത്തിന്റെ. s. 1. Love, favour, kindness, tender

regard, fondness. സ്നെഹം. 2. pleasure, sport, pastime,
joy. ഉല്ലാസം.

പ്രെമാ,വിന്റെ. s. Love. സ്നെഹം.

പ്രെയസീ,യുടെ. s. A wife. ഭാൎയ്യ.

പ്രെരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sending, directing. നി
യൊഗം. 2. passion, or the operation of the organs of
sense. 3. excitement, agitation. ഉത്സാഹം.

പ്രെരിതം, &c. adj. Sent, directed, dispatched. അയ
ക്കപ്പെട്ട.

പ്രെഷകൻ,ന്റെ. s. One who is sent or dispatched.
അയക്കപ്പെട്ടവൻ.

പ്രെഷകപ്രെഷകൻ,ന്റെ. s. One who sends a per-
son on any business on which he himself was sent.

പ്രെഷണം,ത്തിന്റെ. s. Sending, dispatching, ക
ല്പിച്ചയക്കുക.

പ്രെഷിതം, &c. adj. Sent, directed. കല്പിച്ചയക്കപ്പെട്ട.

പ്രെഷും, &c. adj. Most or very dear, or beloved. പ്രി
യതമം.

പ്രെഷ്യ,യുടെ. s. A maid-servant. ദാസി.

പ്രെഷ്യൻ,ന്റെ. s. A man-servant. പരിചാരകൻ.

പ്രെക്ഷ,യുടെ. s. 1. Intellect, understanding, sense.
ബുദ്ധി. 2. dancing. ആട്ടം. 3. seeing, viewing, observ-
ing. കാഴ്ച. 4. seeing a play or entertainment of dancing,
&c. ആട്ടം കാണ്ക.

പ്രൈഷ്യൻ,ന്റെ. s. A servant, a slave. ദാസൻ.

പ്രൊക്തം. adj. Said, declared, told. പറയപ്പെട്ടത.

പ്രൊതം. adj. 1. Sewn, stitched. തുന്നപ്പെട്ടത. 2.
strung, tied. കൊക്കപ്പെട്ടത.

പ്രാത്സഹിതം, &c. adj. Incited, instigated, stimulated,
encouraged. ഉത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെട്ട.

പ്രൊത്സാഹകൻ,ന്റെ. s. The instigator or adviser
of an act, or in law, of any crime. ഹെതുഭൂതൻ.

പ്രൊത്സാഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. Effort, exertion. ഉത്സാ
ഹം. 2. stimulus, excitement.

പ്രാത്സാഹിതം, &c. adj. Incited, instigated, stimulat-
ed, encouraged. ഉത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെട്ട.

പ്രൊൽക്ഷിപ്തം, &c. adj. Raised, lifted up. ഉയൎത്ത
പ്പെട്ട.

പ്രൊഥം,ത്തിന്റെ. s. 1. The nose of a horse or the tip
of it. കുതിരയുടെ മൊന്ത. 2. the loins or hip. കടിപ്ര
ദെശം.

പ്രൊദ്വാഹം,ത്തിന്റെ. s. Marriage. വിവാഹം.

പ്രൊദ്ധൃതം, &c. adj. Clothed. ധരിക്കപ്പെട്ട.

പ്രൊഷിതം, &c. adj. Abroad, absent, away from home,
sojourning in another country. പ്രവാസം.

പ്രൊഷ്ഠപദ,യുടെ. s. One of the constellations con-

[ 569 ]
taining stars in the Pegasus. പൂരുരട്ടാതി.

പ്രൊഷ്ഠീ,യുടെ. s. A sort of carp. വരിമീൻ.

പ്രൊക്ഷണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sprinkling. തളിക്കുക.
2. killing animals in sacrifice, immolation of victims.
പശുബന്ധം. 3. killing, slaughter. വധം.

പ്രൊക്ഷിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To sprinkle. തളി
ക്കുന്നു.

പ്രൊക്ഷിതം, &c. adj. 1. Sprinkled. തളിക്കപ്പെട്ടത.
2. killed. കൊല്ലപ്പെട്ടത.

പ്രൌഢ,യുടെ. s. 1. A woman from thirty, to forty-
five years of age. മുപ്പതിനുമെൽ നാല്പത്തഞ്ചിനുതാ
ഴെ പ്രായം ചെന്ന സ്ത്രീ. 2. a description of the
Nayica or mistress, a woman whose feelings are violent,
or impetuous.

പ്രൌഢത,യുടെ. s. 1. Skilfulness, dexterity, clever-
ness. സാമൎത്ഥ്യം. 2. enterprize ; zeal, confident or auda-
cious exertion. ധീരത, അഹമ്മതി.

പ്രൌഢം, &c, adj. 1. Full-grown, വളൎന്നതീൎന്നത.
2. confident, arrogant. അഹമ്മതിയുള്ള. 3. married.
വിവാഹം കഴിക്കപ്പെട്ട.

പ്രൌഢി,യുടെ. s. Enterprize, zeal, confidence or
audacious exertion. ഭക്തിവൈരാഗ്യം, ധീരത.

പ്ലവ,യുടെ. s. The thirty-fifth year in the Hindu cycle
of sixty. അറുപത വൎഷത്തിൽ മുപ്പത്തഞ്ചാമത.

പ്ലവകൻ,ന്റെ. s. 1. A tumbler, a dancer, a man who
walks on the edge of a sword, a rope dancer, &c. ഞാണി
ന്മെൽ തുള്ളുന്നവൻ. 2. an outcast. ഭ്രഷ്ടൻ.

പ്ലവഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. A monkey. കുരങ്ങ. 2. a frog.
തവള.

പ്ലവംഗ,യുടെ. s. The fortieth year in the Hindu cycle
of sixty. അറുപത വൎഷത്തിൽ നാല്പതാമത.

പ്ലവംഗമം,ത്തിന്റെ. s. 1. A monkey, an ape. കുര
ങ്ങ. 2. a frog. തവള.

പ്ലവംഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. A monkey. കുരങ്ങ. 2. a
frog. തവള. 3. a deer. മാൻ.

പ്ലവനം,ത്തിന്റെ. s. A declivity. ചരിവ.

പ്ലവൻ,ന്റെ. s. 1. A man of low or degraded tribe.
ചണ്ഡാലൻ. 2. one who goes by leaps or jumps, leap-
ing, jumping, a tumbler. ചാടുന്നവൻ.

പ്ലവം,ത്തിന്റെ. s. J. Jumping, leaping, plunging, go-
ing by leaps or plunges. ചാട്ടം. 2. swimming, floating,
diving, നീന്തൽ, മുങ്ങൽ. 3. a raft, a float. പൊങ്ങു
തടി. 4. a frog. തവള. 5. a monkey. കുരങ്ങ. 6. a diver
or bird, so called. മരക്കലനാവ. 7. a sort of duck, 8.
the continuous protracted accent the lengthened sound
of vowels in poetry, or the Védas, മൂന്നമാത്രയുള്ള അ

ച്ച. 9. protracting a sentence through several stanza6. കു
ളകം. 10, declivity, shelving ground. ചരിവ. 11. a
sort of grass, Cyperus rotundus. കഴിമുത്തങ്ങ. 12. fra-
grant grass in general. സുഗന്ധപുൽ. 13. the waved-
leaf fig tree. Ficus infectoria. ആൽ. 14. shaking. ഇള
ക്കം.

പ്ലാവാക,യുടെ. s. A boat, a raft. തൊണി, പൊങ്ങു
തടി.

പ്ലവിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To leap, to jump, to
plunge. ചാടുന്നു. 2. to swim, to float, to dive. നീന്തു
ന്നു. 3. to shake. ഇളകുന്നു.

പ്ലക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. The banian tree, Ficus hitide.
കല്ലാൽ. 2. one of the seven Dwípas or continents into
which the world is divided. സപ്തദ്വീപുക.

പ്ലാക്കാ,യുടെ. s. The jack-fruit.

പ്ലാത്തി,യുടെ. s. A tree, Rhixophora baseolarus, also
കാട്ടുചാമ്പ.

പ്ലാവ,ിന്റെ. s. The jack-tree, Artocarpus integrifolia.

പ്ലാശ,ിന്റെ. s. A tree bearing beautiful red blossoms,
and hence often alluded to by the poets; the wood of
this tree is much used in religious ceremonies by the
Brahmans, Butea frondosa. (Kænig.)

പ്ലാശിൻദണ്ഡ,ിന്റെ. s. A staff of the Palása car-
riedd by an ascetic.

പ്ലാക്ഷം,ത്തിന്റെ, s. The fruit of the പ്ലക്ഷം.

പ്ലീഹ,യുടെ. s. The spleen ; the organ or the disease
as in England; in the latter sense however it is equally
applied to the enlargement af the mesenteric glands. പി
ലിശ.

പ്ലീഹൊദരം,ത്തിന്റെ. s. The disease of the spleen.
വ്യാധിഭെദം.

പ്ലുതം,ത്തിന്റെ. s. 1. Bounding, capering, one of the
horse’s paces. 2. leaping, jumping, tumbling, ചാട്ടം. 3.
the third sound given to vowels; the protracted or con-
tinuous sound, being three times the length of the short
vowel and occupying three moments in its utterance. മൂ
ന്ന മാത്രയുള്ള അച്ച.

പ്ലുഷം,ത്തിന്റെ. s. See പ്ലൊഷം.

പ്ലുഷ്ടം. adj. Burnt. ചൂടപ്പെട്ടത.

പ്ലൊഷം,ത്തിന്റെ. s. Burning, combustion. ചുടുക.

പ്ഷാരം,ത്തിന്റെ. s. The residence of a class of ser-
vants at a temple.

പ്ഷാരൊടി,യുടെ. s. A certain class of servants at a tem-
ple.

പ്സാതം. adj. Eaten. ഭക്ഷിക്കപ്പെട്ടത.

പ്സാനം,ത്തിന്റെ. s. Eating food. ഭക്ഷണം.

[ 570 ]

ഫ.The twenty-second consonant in the Malayalim al-
phabet; it is the aspirate of the preceding letter and
expressed by Ph.

ഫണ, യുടെ. s. The expanded hood on: neck of the Co-
bra capello. പാമ്പിന്റെ പത്തി.

ഫണം, ത്തിൻറ. s. The expanded hood or neck of
the Cobra capello. പാമ്പിന്റെ പത്തി.

ഫണി, യുടെ. s. A snake, a serpent. പാമ്പ, സൎപ്പം.

ഫണിപിത്തം, ിൻറ. s. The poison of serpents.പാ
മ്പിന്റെ വിഷം.

ഫണിൎജ്ജകം, ത്തിന്റെ. s. A delicate sweet smelling
plant apparently a sort of basil with small leaves. തുള
സിയിൽ ഒരു വക.

ഫണീന്ദ്രൻ, ന്റെ. s. The chief of the Nagas or ser-
pent race. അനന്തൻ.

ഫല, യുടെ. s. The three medicinal fruits or myrobalans
collectively. ത്രിഫല.

ഫലകപാണി, യുടെ. s. A Soldier armed with a shield.
പരിചക്കാരൻ.

ഫലകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A shield. പരിച. 2. a bone,
the os frontis, or bone of the forehead. നെറ്റിതടം. 3.
a plant or board. 4. the buttocks.

ഫലത്രയം, ത്തിന്റെ. s. The three myrobalans collec-
tively. കടുക്കാ, നെല്ലിക്കാ, താന്നിക്കാ.

ഫലത്രികം, ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

ഫലപാകാന്തം, ത്തിന്റെ. s. A perennial plant. കാ
മൂക്കുമ്പോൾ നശിക്കുന്ന വൃക്ഷം.

ഫലപൂരം, ത്തിന്റെ. s. The common citron, Citrus
medica. വള്ളിനാരകം.

ഫലപ്രാപ്തി, യുടെ. s. Advantage, benefit, profit, ac-
quisition. ഫലപ്രാപ്തിയുണ്ടാകുന്നു, To be advan-
tageous, or profitable.

ഫലമൂലങ്ങൾ, കൂടെ. s. plu. Fruits, vegetables, &c.

ഫലമൂലാശി, യുടെ. s. A sage who eats only fruits,
greens and roots.

ഫലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fruit of any plant , fruit in ge-
neral, 2, fruit, (metaphorically,) result, produce, conse-
quence. സാദ്ധ്യം. 3. prosperity, flourishing, thriving,
വൎദ്ധന. 4. gain, profit, acquisition. ലാഭം. 5. a shield.
പരിച. 6. the blade of a sword or knife, the head of
an arrow, &c. വാളിന്റെമൂൎച്ച, ഇത്യാദി. 7. a sort of
fragrant berry and drug, commonly cácole. കാകൊലി.
8. a nutmeg. ജാതിക്കാ. 9. the three myrobalans collec-
tively. ത്രിഫല. 10. 1 plough-share. കൊഴു. ഫലം ല

ഭിക്കുന്നു, To be adventgeous or profitable.

ഫലവാൻ, ന്റെ. s. A tree, especially when bearing
fruit. കായുള്ള വൃക്ഷം.

ഫലശ്രുതി, യുടെ. s, Explaining the utility or advan-
tage derived from any thing. ഫലംപറക.

ഫലസാദ്ധ്യം, ത്തിന്റെ. s. Usefulness, profitableness.

ഫലസിദ്ധി, യുടെ. s. Advantage, beneficial result,
profit.

ഫലാദ്ധ്യക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. A tree, commonly khira-
ni, Mimusops Kauki. പഴമുണ്പാല.

ഫലാനുമെയം. adj. Known by the result. ഫലംകൊ
ണ്ട അറിയപ്പെട്ടത.

ഫലാന്തം, ത്തിന്റെ. s. A bamboo. മുള..

ഫലാശനം, ത്തിന്റെ. s. A parrot or any bird that
eats fruit. കിളി.

ഫലാശി, യുടെ. s. One who eats fruits, a sage who eats
only fruit, &. ഫലങ്ങളെമാത്രം ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ.

ഫലാഹാരം, ത്തിന്റെ. s. Eating fruits, a collation.

ഫലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be fruitful, to yield
fruit, to be productive. 2. to be successful, to succeed.3.
to be profitable, to be useful. 4. to avail, to take effect,
to be effectual.

ഫലിതക്കാരൻ, ന്റെ. s. A novelist, one who relates
any new or strange thing to cause mirth.

ഫലിതം, &c. adj. 1. Fruitful, bearing fruit. ഫലമുള്ള.
2. advantageous, profitable. s. A novelty, a new or strange
thing. ഫലിതം പറയുന്നു, To relate any new or
strange thing to cause mirth.

ഫലിതാൎത്ഥം, ത്തിന്റെ. s. Purport, meaning.

ഫലിനം, ത്തിന്റെ. s. A tree specially when bearing
fruit. കായൊടു കൂടി നില്ക്കുന്ന മരം. adj . In fruit,
bearing fruit, fruitful. ഫലമുള്ള, കായുള്ള.

ഫലിനി, യുടെ. s. A medicinal plant, commonly Pri-
yangu. ഞാഴൽ.

ഫലിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to take
effect, 2. to make productive. 3. to make useful or profit-
able.

ഫലെഗ്രഹി. adj. Bearing fruit in due season, fruitful.
കായ്ക്കുന്ന, കായുള്ള.

ഫലരുഹ, യുടെ. s. The trumpet flower, Bignonia
suave-olens, പാതിരി.

ഫലൊദയം, ത്തിൻറ. s. 1. Gain, profit. ലാഭം. 2.
heaven, paradise. സ്വൎഗ്ഗം. 3. joy, happiness. ആന
ന്ദം.

ഫല്ഗു, വിന്റെ. s. 1. The opposite leaved fig tree, Ficus
oppositi-folia (Rox.) പെഴത്തി. 2, falsehood, false or

[ 571 ]
lying speech. അസത്യവാക്ക. adj. 1. Pithless, sapless.
നിസ്സാരമായുള്ള. 2. vain, unprofitable, unmeaning,
empty, useless. നിഷ്ഫലമായുള്ള.

ഫല്ഗുനൻ, ന്റെ. s. A name of Arjuna, the third son
of Pandu. അൎജ്ജുനൻ.

ഫല്ഗുനി, യുടെ . s. The constellation Phalguni, or the
twelfth asterism. പൂരം.

ഫാണിതം, ത്തിന്റെ. s. Raw sugar, the inspissated
juice of the sugar cane. മുറിയൻശൎക്കര.

ഫാണ്ടം, adj. Ready, prepared, made by extemporaneous
easy process, (decoction, &c.) s. Diluted decoction, de-
coction easily prepared. കഷായം

ഫാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. The plough-share. കൊഴു. 2.
the forehead. നെറ്റി.

ഫാലലൊചനൻ, ന്റെ. s. A name of Siva. ശിവൻ.

ഫാല്ഗുനം, ത്തിന്റെ. s. The month Phálguna, (Febru-
ary and March.) കുംഭവും മീനവും

ഫാല്ഗുനി, യുടെ . s. 1. The day of the full moon in the
month Phálguni. 2. the month Phálguni. ഫാല്ഗുനിമാ
സം.

ഫാല്ഗുനികം, ത്തിന്റെ. s. See ഫാല്ഗുനം..

ഫു, ind. 1. An expression of disregard or contempt, (Phoo,
hoot.) 2. imitative sound, implying the bubbling or boil-
ing of water, &c.

ഫുല്ലം, adj. Blown, opened, expanded as a flower വിട
ൎന്ന.

ഫൂൽകാരം, adj. Arrogant, contemptuous, disdainful.
നിന്ദയായുള്ള.

ഫെനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Froth, foam. നുര. 2. cuttle
fish bone, supposed to be the indurated foam of the sea.
കടൽനാക്ക.

ഫെനലം. adj. Frothy, foamy. നുരയുള്ള.

ഫെനാഗ്രം, ത്തിന്റെ. s. A bubble. നീൎക്കുമള.

ഫെനിലം, ത്തിന്റെ. s. 1. The soap tree, Sapindus
detergens. (Rox.), പുളിഞ്ചി . 2. the fruit of the jujube.
ഇലന്ത. 3. the fruit of the Vangueria spinosa. adj.
Frothy, foamy.

ഫെരണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A jackal. കുറുക്കൻ.

ഫെരവം, ത്തിന്റെ. s. A jackal, or shacal. കുറുക്കൻ.
adj. 1. Fraudulent, crafty, a rogue or cheat. ചതിവുള്ള.
2, malicious, noxious, injurious. ഉപദ്രവിക്കുന്ന.

ഫെരു, വിന്റെ. s. A jackal. കുറുക്കൻ.

ഫെല, യുടെ. s. Orts, leavings. ഉഛിഷ്ടം .

ഫെലകം, ത്തിന്റെ. s. Orts, leavings of a meal or
droppings from the mouth. ഉഛിഷ്ടം .

ഫെലി, യുടെ. s. Orts, leavings. ഉഛിഷ്ടം .

ബ. The twenty-third consonant of the Malayalam alpha-
bet, corresponding to the letter B, and often confounded
with the analogous semivowel വ, or V or W.

ബകം, ത്തിന്റെ. s. A crane. വെളിർ, കൊക്ക.

ബകാരം, ത്തിന്റെ. s. The name of the letter ബ.

ബകുളം, ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, Mimusops
elengi. ഇലഞ്ഞി.

ബഡവ, യുടെ. s. 1. A mare. പെൺ്കുതിര. 2. the
nymph Aswini or the personified asterism which is desig-
nated by a horse's head, അശ്വിനി.

ബഡവാഗ്നി, യുടെ. s. Submarine fire. സമുദ്രാഗ്നി.

ബഡവാനലൻ, ന്റെ. s. Submarine fire. സമുദ്രാ
ഗ്നി.

ബഡവാമുഖാഗ്നി, യുടെ. s. See the last.

ബത, ind. A particle analogous to, ah, hie, &c. express-
ing 1. Sorrow. 2. comparison. 3. pleasure. 4. oh, ho, a
vocative particle.

ബദരം, ത്തിന്റെ. s. ]. The jujube tree, Zizyphus
jujuba or scandens. ഇലന്ത. 2. the fruit of the same.

ബദര, യുടെ. s. 1. Cotton. നൂല്പരുത്തി . 2. a medicinal
plant. ബ്രഹ്മി.

ബദരി, യുടെ. s. The jujube; see ബദരം.

ബദാം, മിന്റെ. s. An almond tree, or its fruit.

ബദ്ധൻ, ന്റെ. s. One who is bound, tied, a prisoner.
കെട്ടപ്പെട്ടവൻ.

ബദ്ധപ്പാട, ിന്റെ. s. 1. Haste, hurry. 2. business.
3. urgency, urgent business. 4. a binding, confinement.

ബദ്ധപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To move with haste,
to be in a hurry.

ബദ്ധബാഷ്പം. adj. Full of tears, (as the eyes. ) നിറ
ഞ്ഞകണ്ണുനീർ.

ബദ്ധം, &c. adj. Tied, bound, united, joined together.
s. 1. A tie, a bond, കെട്ട. 2. truth, in opposition to. അ
ബദ്ധം.

ബദ്ധവൈരം, ത്തിന്റെ. s. Great hatred.

ബദ്ധസന്ദെഹം. ind. Doubtfully.

ബദ്ധാഞ്ജലി, യുടെ. s. Putting both hands together
so as to contain any thing, or as a mark of respect. കൈ
കൂപ്പ .

ബദ്ധാദരം. ind. Respectfully, kindly.

ബദ്ധാമൊദം. ind. Joyfully.

ബദ്ധാശ്രു. adj. Full of tears.

ബാദ്ധൊദ്യമം. ind. Diligently.

ബധിര, യുടെ. s. A deaf woman. ചെകിടി.

[ 572 ]
ബധിരൻ, ന്റെ. s. A deaf man. ചെകിടൻ.

ബന്ധകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Barter, exchange. 2. a ty-
ing, binding. 3. binding, confinement. 4. engagement.
5. servitude. 6. a pledge, പണയപ്പാട. സംസാര
ബന്ധകം, Family tie or affection.

ബന്ധകി, യുടെ. s. An unchaste woman, a harlot, a
wanton. വെശ്യ.

ബന്ധകെസ്ഥിതം, &c. adj, Any thing pledged, or
pawned. പണയത്തിൽ വെക്കപ്പെട്ടത.

ബന്ധകെസ്ഥിത, യുടെ. s. A cow at the dairy, or
tied up to be milked. കെട്ടുന്തലക്കൽ നില്ക്കുന്ന പ
ശു.

ബന്ധതന്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. A complete army, or one
with its four divisions of chariots, elephants, horse and
foot. ചതുരംഗബലം.

ബന്ധനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Binding, tying, confining,
imprisoning, കെട്ട. 2. a rope for tying cattle. 3. killing,
slaughter. വധം. 4. the implement of binding, or tying,
a rope, a chain, &c.

ബന്ധനസ്തംഭം, ത്തിന്റെ. s. The post to which
an elephant is tied. കെട്ടുതറി.

ബന്ധനാലയം, ത്തിന്റെ. s. A prison. കാരാഗ്ര
ഹം.

ബന്ധമൊചനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Release, letting
loose. അഴിച്ചുവിടുക. 2. remission, forgiveness. 3. final
beatitude.

ബന്ധമൊക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Release, or freedom
from bondage. 2. final beatitude. ബന്ധമൊചനം.

ബന്ധം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bond, a binding, a tie, a
fetter. കെട്ട. 2. killing, slaughter. വധം. 3. propriety,
fitness. 4. cause, motive. 5. a binder, a cross-beam in a
roof. 6. restraint, confinement, stoppage. 7. the body, as
that to which the soul is tied.

ബന്ധസ്തംഭം, ത്തിന്റെ. s. A post to which an ele-
phant is tied. കെട്ടുകുറ്റി, കെട്ടുതറി.

ബന്ധിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To tie, to bind, to
confine, 2. to oblige, to place another under obligation.
v. n. To be bound, or stopped.

ബന്ധിതം, &c. adj. Tied, bound.

ബന്ധു, വിന്റെ. s. 1. A kinsman, or relation, but
especially a distant or cognate kinsman, and subsequent
in right of inheritance to the Sagotra. 2. a friend. 3. one
of the same nation, 4, a neighbour. 5. a temporal ally.
6. a deliverer, a protector.

ബന്ധുകൃത്യം, ത്തിന്റെ. s. A relative duty.

ബന്ധുക്കാരൻ, ന്റെ. s. A kinsman, a relation.

ബന്ധുക്കെട്ട, ിന്റെ. s. A compact, a league, a plot,
a plan, a scheme, a confederacy. ബന്ധുക്കെട്ടാകുന്നു,
To conspire, cabal, form a party, or be leagued together.

ബന്ധുജീവകം, ത്തിന്റെ. s. A flower, Pentapetes
Phænicea. ഉച്ചമലരി.

ബന്ധുത, യുടെ. s. 1. A multitude of relations. 2. re-
lationship.

ബന്ധുത്വം, ത്തിന്റെ. s. Relationship, affinity, com-
bination.

ബന്ധുദത്തം, ത്തിന്റെ. s. A special gift, as alms to
student at his initiation, a present to his tutor, a nup-
tial present, &c. ബന്ധുക്കളാൽ കൊടുക്കപ്പെട്ടത.

ബന്ധുഭാവം, ത്തിന്റെ. s. Relationship, affinity.

ബന്ധുമാൻ, ന്റെ. s. A person who has many rela-
tives, a kinsman, &c. ബന്ധുക്കളൊടു കൂടിയിരിക്കു
ന്നവൻ.

ബന്ധുരം, &c. adj. 1. Uneven, undulating, wavy. താ
ണും ഉയൎന്നുമുള്ള. 2. bowing, bent. വളഞ്ഞ. 3. pleas-
ing, delightful, handsome. ചന്തമുള്ള.

ബന്ധുവത്സലൻ, ന്റെ. s. One who loves his rela-
tives. ബന്ധുക്കളിൽ സ്നെഹമുള്ളവൻ.

ബന്ധുവാത്സല്യം, ത്തിന്റെ. s. Affection or fondness
among relatives.

ബന്ധുസൽകാരം, ത്തിന്റെ. s. An entertainment,
&c., given to relatives.

ബന്ധുസഹായം, ത്തിന്റെ. s. Friendly aid or as-
sistance.

ബന്ധുസ്നെഹം, ത്തിന്റെ. s. Love or affection of re-
latives.

ബന്ധൂകപുഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tree, Pentaptera
tomentosa, വെങ്ങ. 2. a shrub bearing a red flower,
Pentapetes Phænicea. ഉച്ചമലരി.

ബന്ധൂകം, ത്തിന്റെ. s. A shrub bearing a red flower,
Pentappetes Phænicea. ഉച്ചമലരി.

ബന്ധൂരം, &c. adj. 2. Wavy, undulating, uneven. സ
മമല്ലാത്ത. 2. bent, bowed. വളഞ്ഞ. 3. pleasing, de-
lightful, handsome. ചന്തമുള്ള.

ബന്ധൂലൻ, ന്റെ. s. A bastard of the son of an un-
chaste woman. വ്യഭിചാരണി പുത്രൻ.

ബന്ധ്യ, യുടെ. s. 1. A childless woman. മച്ചി . 2. a
barren cow. മച്ചി പശു.

ബന്ധ്യം, &c. adj. 1. Barren, unfruitful, not bearing
fruit in due season, കായ്ക്കാത്ത, മച്ചിയായുള്ള. 2. de-
tained, confined, under arrest. തടുക്കപ്പെട്ട.

ബഭ്രു, വിന്റെ. s. 1. A name of VISHNU. വിഷ്ണു. 2.
SIVA. ശിവൻ. 3. AGNI or fire. അഗ്നി. 4. the mun-

[ 573 ]
goose, Viverra ichneumon. കീരി. 5. tawny colour. കുരാ
ൽനിറം.

ബംഹിഷ്ഠം, &c. adj. Very much, excessively many. വ
ളരെ.

ബൎക്കരം, ത്തിന്റെ. s. A young animal. നല്ക്കാലിക്കു
ഞ്ഞ.

ബൎബ്ബര, യുടെ. s. A medicinal plant. നായർവെണ്ണ

ബൎബ്ബരദെശം, ത്തിന്റെ. s. One of the fifty-six
countries enumerated by the Hindus, said to be inhabit-
ed by barbarians. അമ്പത്താറു രാജ്യങ്ങളിൽ ഒന്ന.

ബൎബ്ബരം, ത്തിന്റെ. s. A medicinal shrub, Siphonan-
thus Indica. ചെറുതെക്ക.

ബൎവ്വകം, ത്തിന്റെ. s. See the last.

ബൎഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plume, a peacock's tail. മ
യില്പീലി. 2. a vegetable perfume. തൂണിയാങ്കം. 3.
a leaf. ഇല. 4. a wing. ചിറക.

ബൎഹി, യുടെ. s. A peacock. മയിൽ.

ബൎഹിണം, ത്തിന്റെ. s. A peacock. മയിൽ.

ബൎഹിൎമ്മുഖൻ, ന്റെ. s. A deity. ദെവൻ.

ബൎഹി ശ്ശൂഷ്മാ, വിന്റെ. s. AGNI, the god of fire. അ
ഗ്നി

ബൎഹിഷ്ഠം, ത്തിന്റെ. s. A perfume made of a certain
root. ഇരുവെലി .

ബൎഹിസ്സ, ിന്റെ. s. 1. Fire. അഗ്നി . 2. the cusa or sacrificial grass. കുശ.

ബല, യുടെ. s. A plant, the sweet smelling Pavonia
Sida retusa. (Willd.) കുറുന്തൊട്ടി.

ബലകരം, &c. adj. Strengthening. ബലമുണ്ടാക്കുന്ന.

ബലക്കുറവ, ിന്റെ. s. Want of strength, weakness.

ബലക്കെട, ിന്റെ. s. Weakness, infirmity, impotence.

ബലജ, യുടെ. s. A pretty or handsome woman. സുന്ദരി.

ബലജം, ത്തിന്റെ. s. 1. A city gate. നഗരവാതിൽ.
2. a field. കൃഷിനിലം.

ബലദെവൻ, ന്റെ. s. BALADÉVA, the eldest brother
of CRISHNA. ബലഭദ്രൻ.

ബലൻ, ന്റെ. s. See the preceding.

ബലപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. n. 1. To strengthen,
to confirm, to corroborate. 2. to make great, to advance.

ബലപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To grow strong. 2.
to be established, advanced.

ബലബന്ധം, ത്തിന്റെ. s. Force, constraint, violence.

നിൎബന്ധം. adj. 1. Strong, lusty. 2. powerful. 3. rich,
great, considerable.

ബലഭദ്രൻ, ന്റെ. s. BALADÉVA, BALABHADRA.

ബലഭദ്രിക, യുടെ. s. A medicinal plant, Trayamáná.
ബ്രഹ്മി.

ബലം, ത്തിന്റെ s. 1. Strength, might, force. ഉറപ്പ.
2. power, virtue, influence. ശക്തി. 3. an army, forces.
സൈന്യം. 4. vigour, severity. സാമൎത്ഥ്യം. 5. a crow.
കാക്ക. 6. bulkiness. തടി. 7. support. സഹായം. 8. a
prop, a stay. ഊന്ന. കരബലം, Strength of hand,
dexterity. ബലംകാട്ടുന്നു, To exercise strength. ബ
ലംകൊടുക്കുന്നു, To give strength, to support. ബലം
കൊള്ളുന്നു, To gather strength. adj. 1. Strong, power-
ful, stout, robust. 2. efficacious.

ബലരാമൻ, ന്റെ. s. The demi-god named BALARÁMA,
half brother to CRISHNA.

ബലവൽ, adj. & ind. 1. Powerful, mighty, strong, ro-
bust, stout. 2. very, excessively many. വളരെ.

ബലവാൻ, ന്റെ. s. A strong, powerful man.

ബലവിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be firm, to be
fast. 2. to resist, to oppose.

ബലവിന്യാസം, ത്തിന്റെ. s. Array of troops. അ
ണിനിരത്തുക.

ബലവൃദ്ധി, യുടെ. s. Increase of strength. ബലവ
ൎദ്ധനം.

ബലശാലി, യുടെ. s. A strenuous, brave or violent
person. ബലമുള്ളവൻ.

ബലഹരി, യുടെ. s. A tune. ഒരു രാഗം.

ബലഹാനി, യുടെ. s. Loss of strength, weakness.

ബലഹീനത, യുടെ. s. Weakness, debility, infirmity,
feebleness.

ബലഹീനൻ, ന്റെ. s. A weak, infirm man.

ബലക്ഷയം, ത്തിന്റെ. s. Weakness, impotence, ex-
haustion, prostration of strength, infirmity from fatigue,
old age, &c.

ബലാഗന്ധ, യുടെ. s. A plant, the China morea,
Morea Chinensis. വിഷഖണ്ഡചൂളാമണി.

ബലാൽ, ind. 1. In vain. 2. powerfully.

ബലാൽകാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Violence, oppression,
force. 2. exaction. 3. rape. 4. in law, the detention of
the person of a debtor by his creditor and the violent
measures taken by the latter (flogging, &c.) to recover
his debt. ബലാൽക്കാരം ചെയ്യുന്നു, 1. To force, to
press, to oppress, to use violence. 2. to violate.

ബലി, യുടെ. s. 1. A king and Daitya, also Mahábali,
the virtuous sovereign of Mahabábali-pur, tricked out of
the dominion he had obtained over earth and heaven, by
VISHNU, in the Vámana or dwarf Avatár, and left, in con-
sideration of his merits, the sovereignty of Patála, or the
infernal regions. മഹാബലി. 2. tax, royal revenue. ക
രം. 3. an oblation, a religious offering in general. കാഴ്ച,

[ 574 ]
ദെവപൂജ. 4. the handle of a Chowrie or fly flapper.
ചാമരത്തിൻറ പിടി. 5. presentation of food, &c., to
all created beings, one of the five great sacraments of the
Hindu religion. അന്നദാനം. 6. the sacrifice of an ani-
mal, or raw flesh offered to the goddess Durga. 7. frag-
ments of food left at an oblation or meal. ബലിശിഷ്ടം.
8. an animal, or one which is fit for an oblation, a victim.
ബലിക്കുളള മൃഗം. 9. food. ഭക്ഷണം. 10. funeral
rites or obsequies. പിതൃക്രിയ. 11. a funeral ceremony
observed at various fixed periods, but generally an an-
nual ceremony; see ചാത്തം . 12. a strong, stout, power-
ful man. ബലവാൻ. ബലി കൊടുക്കുന്നു, To pre-
sent an offering. ബലികഴിക്കുന്നു, To offer a sacri-
fice, to perform an oblation. ബലിയിടുന്നു, To make
an offering, ബലി ഉഴിയുന്നു, To wave a kind of
basket made of plantain stalks, leaves, flowers, &c.,
round the body of a person supposed to be possessed by
an evil spirit. ബലി നീക്കുന്നു, To throw away such
basket after the ceremony is performed.

ബലികൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. The ceremony of offering a
sacrifice. ബലികഴിക്കുക.

ബലിക്കല്ല, ിന്റെ. s. A stone on which an offering is
placed.

ബലിക്കറുക, യുടെ. s. Linear-bent glass, used in sa-
crifice, Agrostis linearis (Lin.)

ബലിക്കളം, ത്തിന്റെ. s. A place in which an offering
is made.

ബലിദ്ധ്വംസി, യുടെ. s. A name of VISHNU as having
degraded BALI. വിഷ്ണു.

ബലിപീഠം, ത്തിന്റെ. s. An altar for sacrifice.

ബലിപുഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. A crow; see the following.

ബലിഭുൿ, ന്റെ. s. A crow, as eating the fragments
of an oblation. കാക്ക.

ബലിഭൊക്താ, വിന്റെ. s. A crow. കാക്ക.

ബലിശിഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. The leavings or fragments
of food left at an offering or oblation.

ബലിഷ്ഠൻ, ന്റെ. s. A very strong, powerful man.
അതിശക്തിയുള്ളവൻ.

ബലിസത്മം, ത്തിന്റെ. s. The infernal regions, പാ
താളം.

ബലീമുഖം, ത്തിന്റെ. s. A monkey. കുരങ്ങ.

ബലീയസ. adj. Very strong, exceedingly powerful.
അതിശക്തിയുള്ള.

ബലീയാൻ, ന്റെ. s. A very strong, powerful man.
അതിശക്തിയുള്ളവൻ.

ബലിവൎദ്ദം, ത്തിന്റെ. s. A bull or ox. കാള.

ബല്ബജം, ത്തിന്റെ. s. The Cusa, darb'ha, or sacrificial
grass, Poa cynosuroides. ആറ്റുദൎഭ.

ബല്യം, adj. Strong, vigorous. ബലമുണ്ടാക്കുന്ന, s.
Semen virile.

ബഷ്കയണി, യുടെ. s. A cow bearing many calves.
വളര പെറ്റ പശു.

ബസ്തം, ത്തിന്റെ. s. A he goat. വെളളാട.

ബഹളം, ത്തിന്റെ. s. 1. Multitude, abundance. ബ
ഹുത്വം. 2. water in which rice has been washed kept
until it ferments. അരിക്കാടി. 3. the Senna-leaved He-
dysarum, Hedysarum sennoides. (Willd.) പുനൽ മുരി
ങ്ങ

ബഹിര, യുടെ. s. Balleric myrobalan, Terminalia belle-
rica. താന്നി.

ബഹിൎഗ്ഗമനം, ത്തിന്റെ. s. Going out, departure. പു
റത്തുപൊക, പുറപ്പാട.

ബഹിദ്വാരം, ത്തിന്റെ. s. The principal gate of a
house, or city. പുറത്തെ വാതിൽ.

ബഹിൎഭാഗം, ത്തിന്റെ. s. The outside. പുറത്തു ഭാ
ഗം.

ബഹിഷ്കരണം, ത്തിന്റെ. s. Expulsion, degradation
or excommunication from sect or caste. പുറത്താക്കുക.

ബഹിഷ്ക്കരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To expel from a
caste, or sect; to degrade, to excommunicate. പുറത്താ
ക്കുക,

ബഹിഷ്കാരം, ത്തിന്റെ. s. See ബഹിഷ്കരണം.

ബഹിസ, ind. Outwards, external. പുറത്ത.

ബഹു, adj. 1. Much, numerous, many. വളരെ. 2. very
large, great. 3. severe, violent.

ബഹുകരൻ, ന്റെ. s. 1. A sweeper. അടിച്ചുതളി. 2.
a servant of all work, പലവെലക്കാരൻ. 3. a labo-
rious person. വെലക്കാരൻ.

ബഹുകാലം, ത്തിന്റെ. s. A long time. adj. Of long
duration, or continuance.

ബഹുഗൎഹ്യവൿ. adj. Talking much, or blameably.
അതിനിന്ദവാൿ.

ബഹുതമം. adj. Very much, excessively many. എറ്റ
വും വളരെ.

ബഹുതരം. adj. 1. Various, multiform. 2. more, much.
വളരെ.

ബഹുതിഥം, adj. Manied, (the ordinary of many.) വ
ളരെ.

ബഹുത്വം, ത്തിന്റെ. s. Plurality, multitude. പെരു
പ്പം.

ബഹുധാ, ind. In various, or many ways or sorts, &c. വ
ളരെ.

[ 575 ]
ബഹുനായകത്വം, ത്തിന്റെ. s. An aristocracy, au-
thority vested in many chiefs.

ബഹുനായകം, ത്തിന്റെ. s. An aristocracy; authority
vested in many chiefs. adj. Governed by several chiefs
or heads.

ബഹുപത്രം, ത്തിന്റെ. s. An onion. ഉള്ളി.

ബഹുപാദം, ത്തിന്റെ. s. The Indian fig tree. പെ
രാൽ.

ബഹുപുത്രി, യുടെ. s. A plant, Asparagus racemosus.
ശതാവരി.

ബഹുപ്രദൻ, ന്റെ. s. One who is munificent, bounti-
ful. വളരെ കൊടുക്കുന്നവൻ.

ബഹുഭക്ഷകൻ, ന്റെ. s. A glutton, a voracious man.
ഉൗണി.

ബഹുഭക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. Gluttony, voraciousness.

ബഹുഭൊക്താ, വിന്റെ. s. A glutton.

ബഹുമതി, യുടെ. s. See ബഹുമാനം.

ബഹുമാനനി, യുടെ. s. An honourable woman. ബഹു
മാനമുള്ള സ്ത്രീ.

ബഹുമാനമുള്ളവൻ, ന്റെ. s. An honourable man.

ബഹുമാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Honour, respect. 2. recom-
pense, reward. 3. a gift by a superior to an inferior. adj.
Honourable; in public estimation; creditable, respectable.

ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To be honour-
ed, respected.

ബഹുമാനിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To honour, to es-
teem, to respect.

ബഹുമൂല്യം, &c. adj. Costly, precious. വിലയെറിയ.

ബഹുരൂപം, ത്തിന്റെ. s. Resin. ചെഞ്ചല്യം. adj.
Multiform. അനെകരൂപം.

ബഹുരെഖ, യുടെ. s. 1. Wrinkles, marks of care or
pain. 2. furrows. ഉഴവുചാൽ.

ബഹുരെതസ്കൻ, ന്റെ. s. A man of a lecherous dis-
position. അതികാമി.

ബഹുലകം, ads. Much, many, abundant.

ബഹുലം, ത്തിന്റെ. s. The dark lunar fortnight, that
of the moon's decrease. adj. 1. Much, many, abun-
dant. വളരെ. 2. black. കറുത്ത.

ബഹുല, യുടെ. s. 1. The Pleiades. കാൎത്തിക. 2. carda
-moms. എലം. 3. a cow. പശു.

ബഹുലക്ഷപ, യുടെ. s. A very dark night. കൂരിരു
ട്ടുള്ള രാത്രി.

ബഹുലീകൃതം, adj. Thrashed and winnoved. പതിർ
കളഞ്ഞു.

ബഹുവചനം, ത്തിന്റെ. s. The plural number in
grammar.

ബഹുവാൿ. adj. Talking much, a great talker.

ബഹുവാരകം, ത്തിന്റെ. s. The fruit of the smooth
leaved Myxa, Cordia myxa. നറുവരി.

ബഹുവിധം. adj. Various, multiform, of many sorts or
kinds. നാനാവിധമായുള്ള.

ബഹുവെതസം. adj. Reedy, abounding in reeds or
canes, (a place or soil, &c.) വഞ്ചിമികുത്തെടം.

ബഹുവ്യാപാരി, യുടെ. s. A servant of all-work.

ബഹുവ്രീഹി, യുടെ. s. One of the forms of grammati-
cal composition, the compounding two or more words to
furnish an epithet, or attribute; as ബഹുമാല, Having
many necklaces, from ബഹു and മാല a necklace.

ബഹുശസ഻. ind. Abundantly, plentifully.

ബഹുസന്തതി. adj. Having a large family of children
and children's children. s. A bamboo.

ബഹുസാക്ഷി. adj. Having many witnesses.

ബഹുസുത, യുടെ. s. A plant, Asparagus racemosus.
ശതാവരി.

ബഹുസൂതി, യുടെ. s. A cow bearing many calves. പ
ല പെറുപെറുന്ന പശു.

ബഹ്വാശി. adj. Voracious, gluttonous. അധികം ഭ
ക്ഷിക്കുന്ന.

ബഹ്വി. adj. Much, many. വളരെ.

ബളിശം, ത്തിന്റെ s. A fisli-hook. ചുണ്ടൽ.

ബാകം, ത്തിന്റെ. s. A flock or flight of cranes. കൊ
റ്റിക്കൂട്ടം.

ബാഡവൻ, ന്റെ. s. A Brahman. ബ്രാഹ്മണൻ.

ബാഡവം, ത്തിന്റെ. s. 1. A submarine fire. സമു
ദ്രാഗ്നി . 2. a stud, a collection of mares. പെൺ്കുതിര
ക്കൂട്ടം.

ബാഡവാഗ്നി, യുടെ. s. 1. Submarine fire. സമുദ്രാ
ഗ്നി. 2. hell. നരകം.

ബാഡവാനലൻ, ന്റെ. s. 1. Submarine fire. സമു
ദ്രാഗ്നി. 2. hell. നരകം.

ബാഡവ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A stud, a collection of
mares. പെൺ്കുതിരക്കൂട്ടം. 2. an assemblage of Brah-
mans. ബ്രാഹ്മണരുടെ കൂട്ടം.

ബാഢതമം. adj. 1. Very much, very excessive. എറ്റ
വും വളരെ. 2. very hard. അതികഠിനം.

ബാഢം. s. 1. Much, excessive, abundant. വളരെ.
2. hard, firm. കഠിനം.

ബാണ, യുടെ. s. 1. The blue Barleria. നീലങ്കുറിഞ്ഞി.
2. the root or feathered part of an arrow. പുംഖം.

ബാണകൂടം, ത്തിന്റെ. സ്. A quiver. അമ്പുറ.

ബാണൻ, ന്റെ. സ്. 1. The name of a sovereign con-
sidered also as an Asur or infernal being, the son of

[ 576 ]
Bali and destroyer of VISHNU. ബലി പുത്രൻ. 2. a
person who runs without knowing what he is sent for.
കാൎയ്യം അറിയാതെ ഒടുന്നവൻ.

ബാണപുംഖം, ത്തിന്റെ. s. 1. The feathers of an
arrow. അമ്പിന്റെ കട. 2. a plant, the purple Galega,
Galega Purpurea. (Linn.) കൊഴിഞ്ഞു.

ബാണം, ത്തിന്റെ. s. 1. An arrow, &c. അമ്പ. 2. a fire-
work, a sky-rocket. 3. the blue Barleria. നീലങ്കുറിഞ്ഞി.

ബാണാസനം, ത്തിന്റെ. s. A low. വില്ല.

ബാണി, യുടെ. s. 1. Speech. വാക്ക. 2. the goddess of
speech, &c.

ബാണിജൻ, ന്റെ. s. A merchant, a trader. കച്ചവ
ടക്കാരൻ.

ബാണിജ്യം, ത്തിന്റെ. s. Trade, traffic, commerce.
കച്ചവടം.

ബാദരം. adj. Made of cotton. പഞ്ഞികൊണ്ട ഉണ്ടാ
ക്കപ്പെട്ട.

ബാദരായണൻ, ന്റെ. s. A name of Vyasa, the
compiler of the Vedas. വ്യാസൻ.

ബാധ, യുടെ. s. 1. Pain, affliction, torment, torture.
രൊഗം, ദുഃഖം . 2. opposition, contradiction. തടവ,
വിരൊധം. 3. possession by evil spirits. ഉപദ്രവം.

ബാധകൻ, ന്റെ. s. A tormentor, a persecutor. പീ
ഡിപ്പിക്കുന്നവൻ.

ബാധകം, ത്തിന്റെ. s. I. Any thing opposing, imped-
ing, or causing difficulty; any argument or fact, which can
be urged in refutation, or in contradiction of another;
inconvenience, annoyance. 2. in grammar, exception from
the general rule.

ബാധപിടിത്തം, ത്തിന്റെ. s. Exorcism. ബാധ ഒ
ഴിപ്പിക്കുന്നു, To exorcise.

ബാധിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To torment, to annoy,
to cause pain, to vex.

ബാധിതം, &c. adj. Tormented, annoyed, vexed, pained.
ബാധിക്കപ്പെട്ട.

ബാന്ധകിനെയൻ, ന്റെ. s. A bastard, the son of
a disloyal wife. അസതീ പുത്രൻ.

ബാന്ധവൻ, ന്റെ. s, 1. A relation, a kinsman. 2.
a friend. ബന്ധു.

ബാന്ധവം, ത്തിന്റെ. s. Relationship, affinity, alliance.
ബന്ധുത്വം.

ബാന്ധവ്യം, ത്തിന്റെ. s. Affinity, relationship, alli-
ance. ബന്ധുത്വം.

ബാൎഹതം, ത്തിന്റെ. s. 1. The fruit of the Solanum
jacquini. ചുണ്ടങ്ങ. 2. the fruit of the egg-plant. വഴു
തിനങ്ങ.

ബാല, യുടെ. s. l. A young female, a girl under eight
years of age. പെൺ്കുഞ്ഞ. 2. a woman. സ്ത്രീ. 3. sweet
toddy. മധുരക്കള്ള. adj. 1. Young, tender. 2. puerile,
childish. 3. foolish.

ബാലകൻ, ന്റെ. s. 1. A boy, an infant. 2. a youth,
a young man under 16 years of a age. 3. a fool, a block-
head.

ബാലകൃമി, യുടെ. s. A louse. പെൻ.

ബാലകെതു, വിന്റെ. s. A comet. വാൽ നക്ഷ
ത്രം.

ബാലക്രീഡ, യുടെ. s. The play of children. പൈത
ങ്ങളുടെ കളി.

ബാലഖില്യൻ, ന്റെ. s. A divine personage, of the
size of a thumb; sixty thousand of whom are said to
have been produced from the hair of BRAHMA'S body.

ബാലഗൎഭിണി, യുടെ. s. A cow with calf for the first
time. കടിഞ്ഞൂൽചനപ്പശു.

ബാലഘ്നം, ത്തിന്റെ. s. A fragrant grass. കുണ്ടപ്പുല്ല.

ബാലചന്ദ്രൻ, ന്റെ. s. The horned moon, the moon's
crescent.

ബാലചാപല്യം, ത്തിന്റെ. s. Childishness, trifling-
ness. പൈതലിന്റെ സ്വഭാവം.

ബാലതനയം, ത്തിന്റെ. s. A tree, Mimosa catechu.
കരിങ്ങാലി.

ബാലതന്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. Midwifery, care of a lying-
in woman and her infant.

ബാലതൃണം, ത്തിന്റെ. s. Young grass. പൈപ്പുല്ല.

ബാലധി, യുടെ. s. A hairy tail, as that of a horse, &c.
വാൽ.

ബാലൻ, ന്റെ. s. 1. An infant, a boy; it usually means
the young child under five years old, but is equally ap-
plicable till 10 years of age. പൈതൽ. 2. a fool. 3. a
class of fishermen. 4. a foal.

ബാലപാശ്യ, യുടെ. s. An ornament of gold or silver,
&c., worn between the hair divided on the forehead. മ
യിർപട്ടം.

ബാലപീഡ, യുടെ, s. A disease of children.

ബാലബുദ്ധി, യുടെ. s. Childishness, puerility.

ബാലഭാവം, ത്തിന്റെ. s. 1. Youth, childhood. 2.
childishness.

ബാലമക്ഷിക, യുടെ. s. An eye fly. കൂവീച്ച.

ബാലമൂഷിക, യുടെ. s. A small rat or mouse. ചു
ണ്ടെലി.

ബാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A perfume, a sort of fragrant
grass. ഇരുവെലി. 2. a tail in general. വാൽ. 3. hair.
രൊമം.

[ 577 ]
ബാലവ്യജനം, ത്തിന്റെ. s. A Chowrie, a whisk, or
fly flapper. ചാമരം.

ബാലഹത്യ, യുടെ. s. Infanticide. പൈതലിനെ
കൊന്ന പാപം.

ബാലഹസ്തം, ത്തിന്റെ. s. The tail of a horse or of
any hairy animal. വാൽകൊഞ്ച.

ബാലാതപം, ത്തിന്റെ. s. The morning sun. ഇളവെ
യിൽ.

ബാലാരിഷ്ടത, യുടെ. s. A disease of children.

ബാലാൎക്കൻ, ന്റെ. s. The forenoon sun. ഉദയം മു
തൽ അഞ്ചുനാഴിക വരെയുള്ള വെയിൽ.

ബാലി, യുടെ, s. 1. The monkey son of INDRA. 2. a
long stripe of land.

ബാലിക, യുടെ. s. A girl under eight years of age.
ബാല.

ബാലിശൻ, ന്റെ. s. 1. A child. 2. an ignorant per-
son. 3. a fool.

ബാലിശം, &c. adj. 1. Young. ബാല്യമുള്ള. 2. igno-
rant, foolish. 3. obstinate. മൂഢതയുള്ള.

ബാലുക, യുടെ. s. Sand, gravel. മണൽ.

ബാലുകം, ത്തിന്റെ. s. A drug and perfume; see എ
ലാവാലുകം.

ബാലകായന്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. A sand bath.

ബാലെയം, ത്തിന്റെ. s. 1. An ass. കഴുത. 2. a plant,
Siphonanthus Indica. ചെറുതെക്ക.

ബാലെയശാകം, ത്തിന്റെ. s. A plant, Siphonanthus
Indica. ചെറുതെക്ക.

ബാല്യകാലം, ത്തിന്റെ. s. The time of youth, child-
hood.

ബാല്യക്കാരൻ, ന്റെ. s. A boy, a youth, a young man.

ബാല്യദുഃഖം, ത്തിന്റെ. s. A disease of children.

ബാല്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Childhood, infancy, youth,
minority. 2. childishness.

ബാല്യാവസ്ഥ, യുടെ. s. Childhood, youth.

ബാല്ഹികദെശം, ത്തിന്റെ. s. Balkh, a country lying
north-west of Afghanistan.

ബാല്ഹികം, ത്തിന്റെ. s. 1. Saffron. കുങ്കുമം. 2. assa-
fætida. കായം. 3. a horse from Balkh, considered as of
a good breed. ബാല്ഹികദെശത്തെ കുതിര.

ബാഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. l. A tear, tears. കണ്ണുനീർ. 2.
rheum. 3. vapour, steam. ആവി. ബാഷ്പം തൂകുന്നു,
To shed tears.

ബാഷ്പിക, യുടെ. s. The tree which produces assafætida.
പെരുങ്കായമരം.

ബാഷ്പൊദകം, ത്തിന്റെ. s. A tear, tears. കണ്ണുനീർ.

ബാഷ്പൊദം, ത്തിന്റെ. s. A tear, tears. കണ്ണുനീർ.

ബാഹു, വിന്റെ. s. The arm. കൈ.

ബാഹുജൻ, ന്റെ. s. The Cshetriya, as produced from
the arms of BRAHMA. ക്ഷത്രിയൻ.

ബാഹുദ, യുടെ. s. The name of a river, said to rise in
the snowy chain of the Himalayas and probably the mo-
dern Behut, the classical Hydaspes. നൎമ്മദാ നദി.

ബാഹുദണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A powerful arm.

ബാഹുബലം, ത്തിന്റെ. s. Strength of arm, dexterity
of hand. കരബലം.

ബാഹുഭൂഷ, യുടെ. s. An armlet, an ornament worn
on the upper arm. കൈവള.

ബാഹുമൂലം, ത്തിന്റെ. s. The armpit. കക്ഷം.

ബാഹുയുദ്ധം, ത്തിന്റെ.s. Boxing, wrestling, close
fight, personal struggle. കൈകൊണ്ടുള്ള യുദ്ധം.

ബാഹുലം, ത്തിന്റെ. s. 1. The month Cártica. കാ
ൎത്തികമാസം. 2. mail worn on the arm. കരത്രാണം.

ബാഹുലെയൻ, ന്റെ.s. SUBRAMANYA, or CARTICEYA.
സുബ്രഹ്മണ്യൻ.

ബാഹുല്യം, ത്തിന്റെ. s. Abundance, plenty. സമ
ൎദ്ധി.

ബാഹുവീൎയ്യം, ത്തിന്റെ.s. Strength of arm, power.

ബാഹുശക്തി, യുടെ.s. Strength of arm, power, might.

ബാഹ്യം. adj. 1. External, outer, outward. പുറത്തുള്ള.
2. public, notorious. ശ്രുതിപ്പെട്ട. s. Stool.

ബഹ്യെന്ദ്രിയനിരൊധം, ത്തിന്റെ. s. Self com-
mand, endurance of the most painful austerities. ദമം.

ബിന്ദു, വിന്റെ. s. 1. A drop, a globule of water. തു
ള്ളി. 2. a dot, a spot. ഒരു കുത്ത. 3. a disease in the
teeth. 4. the bite or mark of a tooth. 5. the part of the
forehead between the eyebrows. 6. a mark or spot of
coloured paint on an elephant's face or trunk. 7. semen
virile.

ബിംബം, ത്തിന്റെ. s. 1. The disk of the sun or moon.
ചന്ദ്രാദിത്യന്മാരുടെ രൂപം. 2. an image, a picture, a
shadow. വിഗ്രഹം. 3. a reflected or represented form.
പ്രതിശരീരം. 4. the gourd of the Momordica monadel-
pha. കൊവൽപഴം.

ബിംബിക, യുടെ.s. A cucurbitaceous plant, bearing
a bright red gourd, Momordica monadelpha. കൊവൽ
വള്ളി.

ബിംബിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To reflect, to repre-
sent, to shadow forth. നിഴലിക്കുന്നു.

ബിംബിതം. adj. Reflected, represented, shadowed.
നിഴലിക്കപ്പെട്ട.

ബിംബൊകം, ത്തിന്റെ. s. Any feminine act of amo-
rous pastime, or tending to excite amorous sensations, &c.

[ 578 ]
സ്ത്രീകളുടെ ശൃംഗാരചെഷ്ട.

ബിലിമ്പി, യുടെ. s. The bilimbi tree, Averrhoa bilimbi.

ബീജകൊശം, ത്തിന്റെ.s. The seed vessel of the lotus.
താമരപ്പൂവിനകത്തെ കാ.

ബീജപൂരം, ത്തിന്റെ. s. Common citron or a variety
of it, Citrus medica. വള്ളിനാരകം.

ബീജം, ത്തിന്റെ. s. 1. Cause, origin in general. 2.
seed, (of plants, &c.) വിത്ത.3. semen virile. 4. the tes-
ticle. 5. truth, divine truth, as the seed or cause of being.
6. the mystical letter or syllable, which forms the essen-
tial part of the Mantra of any deity. ബീജാക്ഷരം. 7.
offspring

ബീജാവാപം, ത്തിന്റെ. വിത.

ബീജാകൃതം. adj. Ploughed or harrowed after sowing,
(a field, &c.) വിതച്ചടിച്ചത.

ബീജാക്ഷരം, ത്തിന്റെ.s. See ജെവീജം, 6th meaning.

ബീജ്യൻ, ന്റെ.s. One sprung from some family. കു
ലത്തിൽ ജനിച്ചവൻ.

ബീഭത്സം, ത്തിന്റെ.s. Disgust, abhorrence. അറെപ്പ.
adj. 1. Detesting, loathing, changing or averting in mind.
2. cruel, mischievous. 3. compassionate. 4. wicked. 5.
envious.

ബീഭത്സരസം, ത്തിന്റെ. s. Disgust, distastefulness,
abhorrence.

ബീഭത്സിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To abhor, to detest,
to loathe, to disrelish.

ബുകം, ത്തിന്റെ. s. White swallow wort. വെള്ളെരുക്ക.

ബുദ്ധൻ, ന്റെ. s. 1. Buddha, founder of the Budd'ha
system; a general name for a deified teacher of the Bud-
d'ha sect, and according to some the ninth avatár of
VISHNU. 2. a sage, a wise or learned man.

ബുദ്ധമതക്കാരൻ, ന്റെ.s. A Budd'hist, a follower
of the Buddha system of religion.

ബുദ്ധമതം, ത്തിന്റെ.s. The Buddha system of reli-
gion.

ബുദ്ധം. adj. Known, understood. അറിയപ്പെട്ടത.

ബുദ്ധി, യുടെ. s. 1. Intellect, sense, understanding,
wit. 2. knowledge, wisdom, judgment. 3. advice, ad-
monition. 4. inclination, wish, disposition. 5. thought.
6. skilfulness, cleverness.

ബുദ്ധികൂൎമ്മത, യുടെ. s. Acuteness, or force of intellect.

ബുദ്ധികെട്ടവൻ, ന്റെ. s. A dull, foolish, stupid
man.

ബുദ്ധികെട, ിന്റെ. s. Caprice, foolishness, stupidity,
insensibility.

ബുദ്ധിമതി, യുടെ. s. 1. A wise or sensible woman.

ബുദ്ധിയുള്ളവൾ. 2. understanding.

ബുദ്ധിമഹത്വം, ത്തിന്റെ. s. Superiority of under-
standing.

ബുദ്ധിമാൻ, ന്റെ.s. A wise man, a man of sense, a
pr udent, judicious, learned, discreet or skilful man.

ബുദ്ധിമാന്ദ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Foolishness, folly. 2.
ignorance, stupidity.

ബുദ്ധിമുട്ട, ിന്റെ. s. 1. Need, necessity, poverty. 2.
distress, oppression. 3. embarassment.

ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To dispirit, to ha-
rass, to oppress, to perplex.

ബുദ്ധിമുട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. n. 1. To need, to want, to
be straitened. 2. to be distressed. 3. to be embarrassed,
to be perplexed, to be dispirited.

ബുദ്ധിയില്ലാത്തവൻ, ന്റെ. s. One who is without
understanding, a foolish, stupid person.

ബുദ്ധിയുള്ളവൻ, ന്റെ.s. A wise discerning person:
see ബുദ്ധിമാൻ.

ബുദ്ധിശക്തി, യുടെ. s. An intellectual faculty, or
power of the understanding.

ബുദ്ധിശാലി, യുടെ. s. A man of superior understand-
ing, a skilful, clever, judicious man.

ബുദ്ധിസചിവൻ, ന്റെ. s. A counsellor, a minister

buddhisahaayan, nte.s. A counsellor, a minister.

ബുദ്ധിസാമൎത്ഥ്യം, ത്തിന്റെ. s. Skill, acuteness of in-
tellect.

ബുദ്ധിഹീനത, യുടെ. s. Stupidity, folly, dulness.

ബുദ്ധിഹീനൻ, ന്റെ. s. One void of sense, a fool, a
person of weak mind or intellect. മൂഢൻ.

ബുദ്വുദം, ത്തിന്റെ .s. A bubble. നീർകുമിള.

ബുധനാഴ്ച, യുടെ.s. Wednesday.

ബുധൻ, ന്റെ. s. 1. Budha son of Chandra or the
moon: also the planet Mercury. ചന്ദ്രപുത്രൻ. 2. a
wise or learned man. വിദ്വാൻ.

ബുധവാരം, ത്തിന്റെ.s. Wednesday.

ബുധിതം. adj. Known, understood. അറിയപ്പെട്ടത.

ബുധ്നം, ത്തിന്റെ. s. The root of a tree. വൃക്ഷത്തിൻ
ചുവട.

ബുഭുക്ഷ, യുടെ. s. 1. Hunger. വിശപ്പ. 2. eagerness
of appetite or desire, ravenousness. ഭക്ഷണാഗ്രഹം.

ബുഭുക്ഷിതം, &c. adj. 1. Hungry. വിശപ്പുള്ള. 2. greedy,
2 ravenous. ആൎത്തിയുള്ള.

ബുഭുക്ഷു, വിന്റെ.s. A glutton, a voracious man. ഭ
ക്ഷണാഗ്രഹമുള്ളവൻ.

ബുസം, ത്തിന്റെ. 1. Chaff, husk. പതിര, ഉമി. 2.
the thick part of curds. തൈൎക്കട്ട.

[ 579 ]
ബുസ്തം, ത്തന്റെ. s. 1. Force meat ball. 2. fried meat.
വറുത്ത മാംസഖണ്ഡം.

ബൃംഹണം, &c. adj. 1. Nourished, fattened, nutritious.
2. stiffened. പുഷ്ടികരം.

ബൃംഹിതം, ത്തിന്റെ. s. The roar of elephants.com ആന
യുടെ അലൎച്ച.

ബൃഹതി, യുടെ. s. 1. A small kind of egg plant, Sola-
num melongena. ചെറുവഴുതിന. 2. a kind of prickly
night-shade, Solanum jacquini. കണ്ടകാരിച്ചുണ്ട. 3. a
large lute. വലിയ വീണ. 4. a form of metre, the
stanza consists of thirty-six syllables. ഒരു ശ്ലൊകം. 5. a
mantle, a wrapper. മെല്പുടവ. 6. a reservoir, a place
containing water. ചിറക്കുളം. 7. a stout woman. തടി
ച്ചവൾ.

ബൃഹതിക, യുടെ. s. 1. An upper garment, a mantle,
a wrapper. മെല്പുടവ. 2. a small sort of egg plant. ചെ
റുവഴുതിന.

ബൃഹൽ, adj. Large, great, bulky. വലിയ.

ബൃഹൽകഥ, യുടെ. s. A drama.

ബൃഹൽകുക്ഷി, adj. Corpulent, large or pot-bellied.
കുടവയറുള്ള.

ബൃഹദ്ഭാനു, വിന്റെ. s. Agni or fire. അഗ്നി.

ബൃഹദ്രഥൻ, ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

ബൃഹസ്പതി, യുടെ. s. 1. The regent of the planet Ju-
piter, identified astronomically with the planet itself.
In mythology, he is the son of Angirasa and the pre-
ceptor of the gods. വ്യാഴം. 2. the name of a saint and
lawgiyer.

ബൃഹസ്ഫിൿ. adj. Having large buttocks.

ബൊധകൻ, ന്റെ. s. 1. A person who teaches, per-
suades, admonishes, or excites. അഭ്യസിപ്പിക്കുന്ന
വൻ. 2. a spy, an informer. ഒറ്റുകാരൻ.

ബൊധക്രൻ, ന്റെ. s. An awakener, a sort of bard
or minstrel who awakens the prince or chief in the morn-
ing by music. പാടിയുണൎത്തുന്നവൻ.

ബൊധക്കെട, ിന്റെ. s. 1. Insensibility, fainting away,
syncope. 2. folly, foolishness.

ബൊധനൻ, ന്റെ.s. 1. The planet Mercury. ബു
ധൻ. 2. a wise or learned man. അറിവുള്ളവൻ.

ബൊധനീയം. adj. To be explained or expounded,
to be rendered intelligible. അറിയിക്കെണ്ടുന്നത.

ബൊധം, ത്തിന്റെ. s. 1. Wisdom, intellect, under-
standing, knowledge. 2. conviction, persuasion. 3. a-
wakening, arousing.

ബൊധസ്വരൂപി, യുടെ. s. An epithet of God, as
possessing all knowledge. സൎവജ്ഞൻ.

ബൊധഹീനൻ, ന്റെ.s. A dull, stupid, foolish man,
one void of sense.

ബൊധാത്മകൻ, ന്റെ. s. An epithet of God. ദൈ
വം.

ബൊധായനൻ, ന്റെ.s. The author of the 21st Upa-
nishat. ഉപനിഷൽ കൎത്താക്കന്മാരിൽ ഒരുത്തൻ.

ബൊധായനീയം, ത്തിന്റെ.s. The 21st Upanishat.
ഉപനിഷദത്തിൽ ഒന്ന.

ബൊധിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be sensible of,
to recognize, to own, to be convinced. 2. to approve, to
consent. 3. to know, to understand. 4. to be awake.

ബൊധിദ്രുമം, ത്തിന്റെ. s. The holy fig tree, Ficus
religiosa. അരയാൽ.

ബൊധിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To tell, to in-
form, to address, to communicate. 2. to make intelligible,
to explain. 3. to persuade, to exhort. 4. to advise, to
admonish, to excite, or induce. 5. to awaken, to arouse.

ബൊളം, ത്തിന്റെ. s. Myrrh. നറുമ്പശ.

ബൊളി, യുടെ. A kind of sweet bread or cake. അ
തിരസം എന്ന അപ്പം.

ബൌദ്ധൻ, ന്റെ.s. A Buddha or a follower of the
Buddha religion.

ബ്രധ്നൻ, ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

ബ്രഹ്മകല്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. The end of the world.
ലൊകാവസാന കാലം. 2. the end of the life of
BRAHMA.

ബ്രഹ്മഘ്നൻ, ന്റെ.s. A murderer or slayer of a Brah-
man. ബ്രാഹ്മണനെ കൊന്നവൻ.

ബ്രഹ്മചൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. The state of an unmarried
man, as distinguished from that of the householder, of
the wanderer, or the ascetic.

ബ്രഹ്മചാരി, യുടെ. s. The Brahmachári or religious
student; the young Brahman from the time of his in-
vestiture with the sacred thread to the period of his be-
coming a householder: it is also applicable to a person
who continues with his spiritual teacher, through life,
studying the Védas and observing the duties of the stu-
dent: it is also given as a title to Pundits learned in the
Védas; and to a class of ascetics; by the tantras, it is
assigned to persons whose chief virtue is the observance
of continence or celibacy, and it is assumed by many sects
of religious vagabonds: it is also applied to an unmarr-
ied man of any class.

ബ്രഹ്മചിന്ത, യുടെ. s. Meditating on God. ൟശ്വര
നെ ധ്യാനിക്കുക.

ബ്രഹ്മജ്ഞൻ, ന്റെ. s. One who possesses some know-

[ 580 ]
ledge of GOD. ൟശ്വരനെ അറിഞ്ഞവൻ.

ബ്രഹ്മണ്യം, ത്തിന്റെ. s. The mulberry tree, Morus
Indica, ചെറുകമുക. adj. Relating to or connected with
BRAHMA or a Brahman.

ബ്രഹ്മത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Identification with BRAH-
MA or GOD. 2. the office of a priest.

ബ്രഹ്മദന്തി, യുടെ. s. A plant, the Jamaica yellow
thistle or Prickly argemone, Argemone Mexicana.

ബ്രഹ്മദൎഭ, യുടെ. s. Bishopsweed seed, Sison Ammi.
അയമോദകം.

ബ്രഹ്മദാരു, വിന്റെ. s. The mulberry tree, Morus
Indica. ചെറുകമുക.

ബ്രഹ്മദ്രുമം, ത്തിന്റെ. s. The Palása tree. പ്ലാശ.

ബ്രഹ്മനാഡി, യുടെ. s. A pulse which rises from the
first region of the human body, that is, from the podex
to the sixth region, or head. സുഷുമ്ന.

ബ്രഹ്മനാഭി, യുടെ. s. A name of VISHNU, as having
proceeded from his navel the lotus, whence BRAHMA a-
rose to create the world. വിഷ്ണു.

ബ്രഹ്മൻ, ന്റെ. s. 1. The title of a particular priest
who attends a sacrifice and kindles a holy fire. 2. the
asterism Rohini. രൊഹണി.

ബ്രഹ്മപുത്ര, യുടെ. s. The Brahmaputra or Buram-
pooter river. ഒരു നദി.

ബ്രഹ്മപുത്രം, ത്തിന്റെ. s. A sort of poison. വിഷം.

ബ്രഹ്മപുത്രി, യുടെ. s. The Saraswati river. സരസ്വ
തീ നദി.

ബ്രഹ്മബന്ധു, വിന്റെ. s. 1. The epithet or appel-
lative of a Brahman. ജാതിമാത്രം. 2. a term of abuse.
അധിക്ഷെപം.

ബ്രഹ്മഭൂയം, ത്തിന്റെ. s. Identification with BRAHMA.
ബ്രഹ്മസായുജ്യം.

ബ്രഹ്മമയം, ത്തിന്റെ. s. Identification with BRAHMA.
ബ്രഹ്മസായുജ്യം.

ബ്രഹ്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. The divine cause, or essence
of the world, from which all created things are supposed
to emanate, and finally to return: the unknown God. ആ
ത്മസ്വരൂപം. 2. the practice of austere devotion, pe-
nance. തപസ (വടി വിരാമം). 3. the Védas or scriptures. വെദം. 4.
holy knowledge. പരമാൎത്ഥജ്ഞാനം. 5. one of the as-
tronomical Yogas. 6. the Brahma-puranam. 7. one of the
Upanishadas.

ബ്രഹ്മയജ്ഞം, ത്തിന്റെ. s. The studly of the Védas.
വെദാഭ്യാസം

ബ്രഹ്മരന്ധ്രം, ത്തിന്റെ. s. The crown or top of the
head. മൂൎദ്ധാവ.

ബ്രഹ്മവൎച്ചസം, ത്തിന്റെ. s. Holiness, resulting from
the study and observance of the Védas. പരിശുദ്ധം.

ബ്രഹ്മവാദി, യുടെ. s. 1. A follower of the Védanta
system of philosophy. വെദാന്തി. 2. the Brahmachari.
or religious student. ബ്രഹ്മചാരി.

ബ്രഹ്മവിൽ, ത്തിന്റെ. s. Knowledge of BRAHMA,
monotheism. ബ്രഹ്മജ്ഞാനം.

ബ്രഹ്മവിന്ദു, വിന്റെ. s. Saliva sputtered out in
reading the Védas. വെദം ചൊല്ലുമ്പൊൾ തെറിക്കു
ന്ന ദ്രപ്സം.

ബ്രഹ്മവൃക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. The Palisa tree, Butea
frondosa. പ്ലാശ.

ബ്രഹ്മവെദി, യുടെ. s. One who possesses some know-
ledge of God. ബ്രഹ്മജ്ഞൻ.

ബ്രഹ്മവെദം, ത്തിന്റെ. s. Knowledge of BRAHMA,
monotheism. ബ്രഹ്മജ്ഞാനം.

ബ്രഹ്മശാസനം, ത്തിന്റെ. s. An edict or grant ad-
dressed to Brahmans.

ബ്രഹ്മസായൂജ്യം, ത്തിന്റെ. s. Identification with
BRAHMA.

ബ്രഹ്മസൂ, വിന്റെ. s. ANIRUḊHA, the son of CÀMA.
അനിരുദ്ധൻ.

ബ്രഹ്മസൂത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. One of the Védantas.
വെദാന്തശാസ്ത്രത്തിൽ ഒരു പുസൂകം. 2. the sacri-
ficial or sacred thread worm by the Brahmans. പൂണൂ
ൽ.

ബ്രഹ്മസ്വം, ത്തിന്റെ. s. The property of Brahmans.
ബ്രാഹ്മണന്റെ മുതൽ.

ബ്രഹ്മഹത്യ, യുടെ. s. Brahmanicide, the sin of slay-
ing or murdering a Brahman. ബ്രാഹ്മണഹിംസ.

ബ്രഹ്മഹാ, വിന്റെ. s. The murderer or slayer of a
Brahman. ബ്രാഹ്മണഹിംസ ചെയ്തവൻ.

ബ്രഹ്മാ, വിന്റെ. s. 1. BRAHMA, the first deity of the
Hindu triad, and the operative Creator of the world. 2.
a Brahman. 3. an officiating priest. 4. a potter.

ബ്രഹ്മാഞ്ജലി, യുടെ. s. The joining both lands to-
gether whilst reading the Védas, either, as an act of hu-
mility, or to mark the accentuation of the Sáma Véda.
അട്ടകം പിടിക്കുക.

ബ്രഹ്മാണി, യുടെ. s. 1. The female energy of BRAHMA.
സരസ്വതി. 2. a sort of perfume. അരെണുകം.

ബ്രഹ്മാണ്ഡകടാഹം, ത്തിന്റെ. s. The world, the
globe. ഭുവനം.

ബ്രഹ്മാണ്ഡകൊശം, ത്തിന്റെ. s. The World, the
globe. ഭുവനം.

ബ്രഹ്മാണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. The globe, the world.

[ 581 ]
lit. the egg of BRAHMA. 2. one of the eighteen Puránas.
പതിനെട്ട പുരാണങ്ങളിൽ ഒന്ന. adj. 1. Excessive,
immense. 2. terrible, dreadful, awful. 3. pompous.

ബ്രഹ്മാനന്ദം. s. Endless felicity or beati-
tude. നാശമില്ലാത്ത ആനന്ദം.

ബ്രഹ്മാലയം. s. The house of a Brahman.
ബ്രാഹ്മണഭവനം.

ബ്രഹ്മാസനം, ത്തിന്റെ.s. A posture suited to de-
vout and religious meditation.

ബ്രഹ്മാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. An arrow, &c. given by
BRAHMA.

ബ്രഹ്മി, യുടെ. 1. A plant, Siphonanthus Indica. 2.
another plant, Lycopodium imbricatum.

ബ്രാഹ്മകല്പം, ത്തിന്റെ. s. The end of a Calpa.

ബ്രാഹ്മണൻ, ന്റെ.s. A man of the first Hindu tribe
or of the order of priesthood; a Brahman.

ബ്രാഹ്മണബ്രുവൻ, ന്റെ. s. A Brahman by birth,
but not by attention to his duties, one who subsists by
avocations properly limited to the other tribes. പാപ്പാൻ

ബ്രാഹ്മണയഷ്ടിക, യുടെ. s. A shrub, Siphonanthus
Indica. ചെറുതെക്ക. See also ബ്രഹ്മി.

ബ്രാഹ്മണി. s. 1. The wife of a Brahman, or a
woman of the Brahmanical tribe. 2. the wife of a garland
maker. 3. a plant, Siphonanthus Indica.

ബ്രാഹ്മണിപാട്ട, ിന്റെ. s. The song of a woman
who makes garlands, sung generally at nuptial festivals.

ബ്രാഹ്മണ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. An assembly of Brah-
mans. 2. the state, quality, or business, of a Brahman.

ബ്രാഹ്മതൎപ്പണം, ത്തിന്റെ.s. The part of the hand
under the root of the thumb.

ബ്രാഹ്മൻ, ന്റെ.s. A son of BRAHMA. ബ്രഹ്മാവി
ന്റെ പുത്രൻ.

ബ്രാഹ്മം, ത്തിന്റെ.s. 1. The part of the hand under
the root of the thumb. 2. a mode of marriage, the pre-
sentation of the bride elegantly adorned by the father,
to the bridegroom whom he has invited.

ബ്രാഹ്മീ, യുടെ. s. 1. One of the eight divine mothers
of created beings, or the personified energies of the gods;
the Sacti or energy of BRAHMA. 2. the goddess of speech,
Saraswati. 3. speech. വാക്ക. 4. a potherb or common
rue, Ruta graveolens, also the Jamaica yellow thistle, Ar-
gemone Mexicana. 5. another plant, Siphonanthus Indi-
ca. ബ്രഹ്മി. 6. the wife of BRAHMA.

ബ്രാഹ്മ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Astonishment. ആശ്ചൎയ്യം.
2. the worship or veneration of Brahmans, considered as
one of the great sacraments. ബ്രാഹ്മണ പൂജ.


ഭ. The twenty-fourth consonant of the Malayalim Alpha-
bet and aspirate of the last letter, and corresponding to
Bh.

ഭക്തനിരൊധം, ത്തിന്റെ.s. Want of appetite, dis-
relish for food. ഒരു രൊഗം.

ഭക്തൻ, ന്റെ. s. One who is devoted or attached to or
engrossed by any person or thing. ഭക്തിയുള്ളവൻ.

ഭക്തപരായണൻ, ന്റെ.s. One who regards or is
attached to those devoted to his service.

ഭക്തപ്രിയൻ, ന്റെ. s. See ഭക്തവത്സലൻ.

ഭക്തം, ത്തിന്റെ. s. Boiled rice, food. അന്നം. adj. 1.
Worshipping. 2. zealous, devout, pious. 3. devoted, or
attached to, engrossed by.

ഭക്തരൊധം, ത്തിന്റെ.s. Want or loss of appetite. ഒ
രു രൊഗം.

ഭക്തവത്സലൻ, ന്റെ.s. One who is attached to those
who are devoted to his service or to persons of piety. ഭ
ക്തന്മാരിൽ വാത്സല്യമുള്ളവൻ.

ഭക്തവാത്സല്യം, ത്തിന്റെ. s. Affection or regard for
the faithful and pious. ഭക്തന്മാരിൽ സ്നെഹം.

ഭക്തി, യുടെ. s. 1. Service, worship, culture. 2. piety, se-
riousness, devotedness, devotion, zeal. 3. faith, belief,
fidelity. 4. affection. 5. a part or portion.

ഭക്തിമാൻ, ന്റെ. s. A zealous, pious or devoted person
ഭക്തിയുള്ളവൻ.

ഭക്തിയുക്തൻ, ന്റെ. s. See the preceding. ഭക്തിമാൻ.

ഭക്തിവിശ്വാസം, ത്തിന്റെ. s. Fidelity, attachment,
devotedness.

ഭക്തിവൈരാഗ്യം, ത്തിന്റെ.s, Zeal, passionate ar-
dour for any person or thing.

ഭക്തിശാലി, യുടെ. s. A zealous, devoted person. മഹാ
ഭക്തൻ.

ഭക്തിശ്രദ്ധ, യുടെ. s. Fidelity, attachment, devoted-
ness.

ഭക്തിസാധനം, ത്തിന്റെ.s. A thing to be regarded
or reverenced.

ഭഗൻ, ന്റെ.s. 1 The sun. ആദിത്യൻ. 2. one of the
twelve suns or Adityas. 3. the 12th lunar asterism. ഉ
ത്രം നക്ഷത്രം.

ഭഗന്ദരം, ത്തിന്റെ. s. Fistula in ano. ഒരു രൊഗം.

ഭഗം, ത്തിന്റെ.s. 1. Pudendum muliebre. സ്ത്രീലിംഗം.
2. prosperity, fortune. ഭാഗ്യം. 3. beauty, splendour.
ശൊഭ. 4. excellence, greatness. ശ്രെഷ്ഠത. 5. desire,
wish, love. കാമം. 6. strength, vigour. ശക്തി. 7. effort,

[ 582 ]
exertion. പ്രയന്തം. 8. fame, glory. കീൎത്തി. 9. know-
ledge. ജ്ഞാനം. 10. absence of passion, the tranquillity
of the religous man. അടക്കം. 11. Omnipotence, Supreme
or Divine power. സൎവ്വശക്തി.

ഭഗവതി, യുടെ. s. 1. The goddess PÁRWATI, wife of
SIVA. 2. any goddess.

ഭഗവാൻ, ന്റെ. s. The Divine Being as possessor of
the six divine perfections. It is understood to be appli-
ed primarily to VISHNU, and as Vaishnavas say, by cour-
tesy to BRAHMA, SIVA, BUDD'HU and a guru, or spiritual
instructor. It is further usually applied to regents of pla-
nets, sun, and moon, as Súrya, Chandra, Vrihaspati, Sa-
ni; also to regents of elements, as Agni, Wáyu, Varu-
na; and to certain Rishis, as Vasishta, Válmica, Náreda,
and Vyása.

ഭഗിനി, യുടെ. s. 1. A sister. സഹൊദരി. 2. a woman
in general. സ്ത്രീ.

ഭഗിനീപതി, യുടെ.s. A brother-in-law. അളിയൻ.

ഭഗൊളം, ത്തിന്റെ. s. The celestial globe. നക്ഷ
ത്രഗൊളം.

ഭഗ്നം, &c. adj. 1. Overcome, defeated. അപജയപ്പെ
ട്ട. 2. torn, broken. മുറിക്കപ്പെട്ട. 3. disregarded, de-
spised. നിന്ദിക്കപ്പെട്ട. 4. destroyed. നശിക്കപ്പെട്ട.

ഭംഗ, യുടെ. s. 1. Hemp, Cannabis sativa or Indica, ച
ണം. 2. an intoxicating liquor made from the leaves of
the hemp plant.

ഭംഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A wave. തിരമാല. 2. breaking,
splitting, a bit or piece. പിളൎപ്പ. 3. disappointment, de-
feat, discomfiture, degradation. 4. a chasm, fissure, or di-
vision.വിള്ളൽ. 5. dishonesty, deceit, fraud, circum-
vention; cheating. ചതിവ. 6. loss, destruction. നാ
ശം. 7. prevention, stoppage, impediment, interruption,
obstacle. തടവ. 8. difference, impropriety. ഭഗം വരു
ന്നു, 1. To be disappointed, defeated, degraded. 2. to be
interrupted, to be hindered. ഭംഗം വരുത്തുന്നു, 1. To
disappoint, to defeat, to degrade, to dishonour. 2. to hin-
der, to interrupt, to impede.

ഭംഗസാൎത്ഥം, &c. adj. Crafty, fraudulent, dishonest.
കൌശലമുള്ള.

ഭംഗി, യുടെ. s. 1. Gracefulness, elegance, comeliness,
beauty. 2. manner, mode, way. 3. flattery. ഭംഗിവരു
ത്തുന്നു, To decorate, to beautify, to make elegant.

ഭംഗുരം, &c. adj. 1. Crooked, bent. വളഞ്ഞ. 2. perish-
able. നാശമുള്ള.

ഭജനപ്പുര, യുടെ. s. 1. The palace of the Elia Rajah
of Travancore, 2. a private residence in a temple.

ഭജനം, ത്തിന്റെ.s. Worship, homage, adoration, ser-
vice. സെവ.

ഭജനീയം, &c. adj. Worshipful, adorable. സെവിപ്പാ
നുള്ള.

ഭജമാനം, &c. adj. Right, fit, proper. യൊഗ്യം.

ഭജിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To serve, to worship.om സെ
വിക്കുന്നു.

ഭജിതം, &c. adj. Served, worshipped. ഭജിക്കപ്പെട്ട.

ഭഞ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. Breaking, bruising, destroying.
നശിപ്പിക്കുന്ന.

ഭഞ്ജിക, യുടെ. s. A plant, Siphonanthus Indica. ചെറു
തെക്ക.

ഭഞ്ജിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To break, to bruise, to
destroy. നശിപ്പിക്കുന്നു.

ഭടജനം, ത്തിന്റെ. s. A company of soldiers.

ഭടത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. A corrupt and low expression.
വ്യക്തിയില്ലാത്ത വാക്ക. 2. a barbarism or form of
speech contrary to the purity of language. 3 rustic lan-
guage. ഭടത്വം പറയുന്നു, To speak incorrectly or cor-
ruptly.

ഭടൻ, ന്റെ. s. 1. A warrior, a soldier, a combatant. യു
ദ്ധം ചെയ്യുന്നവൻ. 2. a servant, a messenger. കി
ങ്കരൻ. 3. a rustic, barbarian.

ഭടാചാരം, ത്തിന്റെ. s. Rusticity, rudeness, barbarism.

ഭടിത്രം, ത്തിന്റെ. s. Any thing roasted on a spit, as
meat, &. കൊലിന്മെൽ കൊൎത്തുചുട്ട മാംസം.

ഭട്ടതിരി, യുടെ. s. A titular name given to a class of
Brahmans; a learned man, a philosopher, especially one
conversant with the philosophical systems.

ഭട്ടൻ, ന്റെ.s. A titular name given to a class of Brah-
mans, one versed in systems of philosophy.

ഭട്ടവൃത്തി, യുടെ. S. Grants made to a Bhattan.

ഭട്ടസ്മാൎത്തൻ, ന്റെ. s. A judge or arbitrator among
the Brahmans.

ഭട്ടാരകൻ, ന്റെ. s. 1. A sage, a Muni or saint. മുനി.
2. in theatrical language, a king. നാട്യത്തിൽ രാജാവി
ന്റെ പെർ.

ഭട്ടി, യുടെ. s. The half brother and minister of Vicramá-
ditya of Ougein.

ഭട്ടിനീ, യുടെ. s. 1. A queen, who has been consecrated
(?) as well as her husband, (a theatrical term.) 2. the
wife of a Brahman. ബ്രാഹ്മണസ്ത്രീ.

ഭണതം. s. Speech, speaking. വാക്ക.

ഭണിതം. adj. Spoken, uttered; sounded. പറയപ്പെട്ട.

ഭണിതി, യുടെ. s. Speech, speaking. വാക്ക.

ഭണ്ഡകം, ത്തിന്റെ. 8. A wag-tail. വാലാട്ടിപ്പക്ഷി.

[ 583 ]
ഭണ്ഡനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Armour, mail. കവചം.
2. var, battle. യുദ്ധം. 3. evil, wickedness, mischief.
ദൊഷം.

ഭണ്ഡൻ, ന്റെ. s. A mime, a jester, a buffoon, an actor.
പൊറാട്ടുകാരൻ.

ഭണ്ഡാകി, യുടെ. s. The egg plant, Solanum melongena.
ചെറുവഴുതിന.

ഭണ്ഡാരപ്പുര, യുടെ. s. A treasury.

ഭണ്ഡാരപ്പെട്ടി, യുടെ. s. A treasury box or chest.

ഭണ്ഡാരമുറി, യുടെ. s. A treasury.

ഭണ്ഡാരം, ത്തിൻറ. s. A treasury, treasure. ഭണ്ഡാ
രം വെക്കുന്നു, To lay up treasure.

ഭണ്ഡാരവിചാരക്കാരൻ, ന്റെ. s. A treasurer.

ഭണ്ഡി, യുടെ. s. A tree, from the wood of which a red
dye is prepared, Bengal madder, Rubia manjith. (Rox.)
മഞ്ചട്ടി.

ഭണ്ഡിലം, ത്തിന്റെ. s. The Sirisha tree, Mimosa Sa-
Pisha. നെന്മെനിവാക.

ഭണ്ഡീരി, യുടെ. s. The Bengal madder tree. മഞ്ചട്ടി.

ഭദ്ര, യുടെ. s. 1. A name of the second, seventh, and
twelfth days of the lunar fortnight. ദ്വിതീയ, സപ്തമി,
ദ്വാദശി. 2. Bhadracáli. ഭദ്രകാളി.

ഭദ്രകം, &c. adj. Beautiful, pleasing, agreeable. സൌ
ന്ദൎയ്യമുള്ള. s. 1. A sort of grass, Cyperus pertenais, പെ
രുങ്കൊരപ്പുല്ല. 2. a sort of pine, Pinus Dévadáru. തെ
വതാരം.

ഭദ്രകൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. A good work. സൽകൎമ്മം.

ഭദ്രകാളി, യുടെ. s. The goddess Bhadracáli.

ഭദ്രകുംഭം, ത്തിൻറ.s. A golden jar filled with water from
a holy place, or with the water of the Ganges, and used
especially at the consecration of a king. പൂൎണ്ണകുംഭം.

ഭദ്രദാരു, വിന്റെ. s. A sort of pine, Pinus Dévadáru.
തെവതാരം.

ഭദ്രദീപം, ത്തിന്റെ. s. A certain religious ceremony
performed at two particular periods in the year.

ഭദ്രനാമ, യുടെ. s. The woodpecker. മരങ്കൊത്തി പ
ക്ഷി.

ഭദ്രൻ, ന്റെ. s. 1. An epithet of SIVA. ശിവൻ. 2. a
bull. കാള.

ഭദ്രപദ, യുടെ. s. A name given to the 26th and 27th
lunar asterisms. പൂരൂരിട്ടാതി, ഉത്ത്രട്ടാതി.

ഭദ്രപൎണ്ണി, യുടെ. s. 1. A tree, Gunelina arborea. 2. a
shrub, Pederea fætida. പെരുങ്കുറവിൽ.

ഭദ്രബല, യുടെ. s. 1. A kind of convolvulus, Convol-
nulus medicum. പ്രസാരണി. 2. another plant, Pæderea
fætida.

ഭദ്രമുസ്തക, ത്തിന്റെ. A fragrant grass, Cyperus
pertenuis. പെരുങ്കൊരപ്പുല്ല.

ഭദ്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. Prosperity, happiness, fortune. ഭാ
ഗ്യം. 2. safety, security. സുഖം. 3. a bull. കാള. 4. a
round sea shell. adv. Happy, well, right. adj. 1. Happy,
prosperous, propitious. ശുഭമായുള്ള. safe, secure. 3.
best, excellent, pious, virtuous. 4. wide, large, extensive.
വിസ്താരമായുള്ള.

ഭദ്രയവം, ത്തിന്റെ.s. The seed of the Echites anti-
dysenterica. കുടകപ്പാലയരി.

ഭദ്രശ്രീ, യുടെ. s. Sandal wood. ചന്ദനം.

ഭദ്രാശ്വം, ത്തിന്റെ. s. One of the four Maha Dwipas,
into which the known world is divided according to some
systems; or according to another system one of the nine
Chandas or smaller divisions of the continent. ഭൂമിയുടെ
ഒരു ഖണ്ഡം.

ഭദ്രാസനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A throne, properly a firm
seat. സിംഹാസനം. 2. a particular posture in which
abstract meditation is performed by devotees. യൊഗാ
സനത്തിൽ ഒന്ന.

ഭദ്രാക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. Bhadra's eye, i.e. the seed of
the Mirabilis Jalapa, or Marvel of Peru. പന്തീരടി.

ഭൻ, ന്റെ. s. A name of Sucra, regent of the planet
Venus. ശുക്രൻ.

ഭം, മിന്റെ. s. 1. A star. 2. an asterism. നക്ഷത്രം. 3.
a planet. ഗ്രഹം.

ഭംഭ, യുടെ. s. Smoke. പുക.

ഭയങ്കരമാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To be terrible, to be
dreadful. പെടിപ്പിക്കുന്ന.

ഭയങ്കരം, &c. adj. Terrific, fearful, formidable, frightful,
dreadful. പെടിപ്പിക്കുന്ന.

ഭയദ്രുതൻ, ന്റെ. s. One routed, put to flight. പെടി
ച്ചൊടപ്പെട്ടവൻ.

ഭയപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To put in fear; to
intimidate, to frighten, to threaten.

ഭയപ്പാട, ിന്റെ.s. Fear, alarm, fright.

ഭയപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To fear, to be in fear, to
have fear, to be afraid.

ഭയം, ത്തിന്റെ. s. Fear, alarm, fright, dread, timidity,
cowardice.

ഭയശീലൻ, ന്റെ.s. A timid person, a coward. പെ
ടിയുള്ളവൻ.

ഭയശീലം, &c. adj. Timid, cowardly. പെടിയുള്ള.

ഭയഹീനൻ, ന്റെ. s. A fearless, daring person, one
destitute of fear.

ഭയഹെതു, വിന്റെ. s. Cause of fear.

[ 584 ]
ഭയാനകം, &c. adj. Terrific, fearful, formidable. ഭയ
ങ്കരം.

ഭരടൻ, ന്റെ.s. A potter. കുശവൻ.

ഭരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Cherishing, maintaining, nour-
ishing, supporting. രക്ഷ. 2. wages, hire. അരിജീവി
തം. 3. carrying, bearing. ചുമക്കുക.

ഭരണി, യുടെ. s. 1. The second lunar mansion, contain-
ing three stars. 2. a large jar. 3. an annual Hindu festi-
val.

ഭരണ്യഭുൿ, ിന്റെ.s. A labourer, an hireling, one who
works for hire. കൂലിവെലക്കാരൻ.

ഭരണ്യം, ത്തിന്റെ.s. Wages, hire. അരിജീവിതം,
ശംബളം.

ഭരണ്ഡൻ, ന്റെ.s. 1. A master, an owner, a lord, a
husband. 2. a sovereign, a king. ഭരിക്കുന്നവൻ.

ഭരതൻ, ന്റെ. s. 1. The younger brother of RÁMA. 2.
the son of Dushmanta by Sacuntala, and a distinguished
sovereign of India. 3. the name of a celebrated writer
on dramatic composition of which he is also some-
times considered as the inventor. 4. an actor, a dancer,
a mime.

ഭരതശാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. This term is applied to
the work of Bharata, which appears to have been a body
of Sútras, or rules relating to every branch of theatrical
writing, and exhibition. It is said to be lost, but is con-
stantly quoted by the commentators on the Nátacas or
Indian dramas. നാട്യശാസ്ത്രം.

ഭദ്വാജകം, ത്തിന്റെ. s. A sky-lark. ഒരു പക്ഷി.

ഭരദ്വാജൻ, ന്റെ. s. 1. The name of a Muni or saint.
2. the son of Vrihaspati.

ഭരദ്വാജം, ത്തിന്റെ. s. A sky-lark. ആകാശംപാടി
പക്ഷി.

ഭരമെല്ക്കുന്നു, റ്റു, ല്പാൻ. v.a. To undertake, to re-
ceive in charge.

ഭരമെല്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To commit to one's
charge, to give in charge.

ഭരം. adj. 1. Much, excessive. 2. heavy. ഭാരം.

ഭരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To reign, to govern, to
rule, to manage. 2. to support, to sustain, to maintain.
3. to support, to sustain. 4. to carry a load.

ഭരിതം. adj. 1. Nourished, cherished. 2. full, filled, com-
plete.

ഭരിപ്പ, ിന്റെ.s. Superintendance of a victualling house,
or kitchen.

ഭരിപ്പുകാരൻ, ന്റെ.s. An overseer or superintendant
of a kitchen.

ഭൎഗ്ഗ, ിന്റെ.s. Fraud, cheating.

ഭൎഗ്ഗൻ, ന്റെ. s. 1. A name of SIVA. ശിവൻ. 2. a
cheat.

ഭൎഗ്ഗിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. To cheat, to defraud. ഭ
ൎഗ്ഗിച്ചെടുക്കുന്നു, To defraud, to embezzle.

ഭൎജ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. Frying. വറുക്കുക.

ഭൎത്തവ്യം. adj. 1. To be nourished, protected. 2. sup-
portable, bearable.

ഭൎത്താവ, ിന്റെ. s. 1. A husband. 2. a lord, a master.
യജമാനൻ. 3. a cherisher, a nourisher, a protector.
4. a holder, a supporter, a bearer. രക്ഷിതാവ.

ഭൎത്തൃത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Husbandry. 2. mastership,
dominion. 3. the state of a husband.

ഭൎത്തൃദാരകൻ, ന്റെ. s. In theatrical language a young
prince, designated as the successor and associate to the
empire. നാട്യത്തിൽ ഇളയ രാജാവ.

ഭൎത്തൃദാരിക, യുടെ. s. In theatrical language a princess.
നാട്യത്തിൽ രാജപുത്രി.

ഭൎത്തൃദുഃഖം, ത്തിന്റെ. s. Widowhood.

ഭൎത്തൃനാശം, ത്തിന്റെ. s. The loss of a husband.

ഭൎത്തൃവിരഹം, ത്തിന്റെ.s. Separation from the hus
-band.

ഭൎത്തൃശുശ്രൂഷ, യുടെ. s. Faithfulness and obedience
of a wife towards her husband. ഭൎത്തൃശുശ്രൂഷ ചെ
യ്യുന്നു, To serve, or be faithful and obedient towards a
husband.

ഭൎത്തൃസൌഖ്യം, ത്തിന്റെ.s. Happiness with a hus-
band.

ഭൎത്തൃഹരി, യുടെ. s. The brother of Vicramáditya, a
prince and poet.

ഭൎത്തൃഹീന, യുടെ.s. A widow. വിധവ.

ഭൎത്സനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Threat, menace. ഭീഷണി.
2. reproach, reproving, abusing, reviling. നിന്ദവാക്ക.

ഭൎത്സിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To threaten, to menace.
ഭയപ്പെടുത്തുന്നു. 2. to reprove, to reproach. 3. to a-
buse.

ഭൎത്സിതം &c. adj. 1. Threatened, menaced. 2. reproved,
reproached. നിന്ദിതം.

ഭൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. Wages, hire. അരിജീവിതം. 2.
gold. പൊന്ന.

ഭല്ലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bear. കരടി. 2. a kind of arrow.
മഴുവമ്പ.

ഭല്ലാതകം, ത്തിന്റെ.s. The marking nut tree or its fruit.
ചെൎക്കുരു, ചെർവൃക്ഷം.

ഭല്ലാതകി, യുടെ. s. The marking nut or the tree; the Ma-
lacea bean, Semicarpus anacardium. ചെർമരം.

[ 585 ]
ഭല്ലുകം, ഭല്ലൂകം, ത്തിന്റെ. s. A bear. കരടി.

ഭവതി. adj.fem. Thou, but used as a respectable term
of address.

ഭവദീയം, &c. adj. Your's, your honour's.

ഭവനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A house, a dwelling. 2. the
place of abiding or being.

ഭവനീയം, &c. adj. To be or become, what is out ought
to be. ഉണ്ടാകുവാനുള്ളത.

ഭവൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ഭവന്തി, യുടെ . s. 1. The time being, the present. ഇ
പ്പൊഴത്തെ കാലം. 2. a poisoned arrow. വിഷംതെ
ച്ച അമ്പ.

ഭവം, ത്തിന്റെ. s. 1. Being, existing, the self support of
some thing already produced. ഉൽ
പത്തി. 2. birth. ഉൽപാദനം. 3. obtaining, acquisition. നെട്ടം. 4. the world.
ലൊകം. 5. excellence, superiority. ശ്രെഷ്ഠത. 6. wel-
fare, prosperity. ശുഭം. 7. the place or means of being.
ഉൽപത്തികാരണം. 8. the state of being, അവസ്ഥ.
9. the being or becoming possessed of any thing, as fa-
mily, cattle, &c. സംസാരം.

ഭവാനി, യുടെ. s. The goddess DURGA or PÁRWATI in
her pacific and amiable form. പാൎവതി.

ഭവാൻ. adj. Thou, but used as a respectable term of
address, as Sir or Lord. താൻ.

ഭവികം, ത്തിന്റെ. s. Prosperity, welfare. ശുഭം. adj.
Prosperous, happy, welfaring.

ഭവിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be, to become, to hap-
pen. ഉണ്ടാകുന്നു.

ഭവിതം, &c. adj. Been, become. ഉണ്ടായത.

ഭവിതവ്യത, യുടെ. s. The future. ഉണ്ടാകുവാനിരി
ക്കുന്നത.

ഭവിതവ്യം. adj. To be or become, what is to be. ഉണ്ടാ
കുവാനുള്ള.

ഭവിതാ. adj. Actually being or disposed to be, being
well, faring well.

ഭവിലൻ, ന്റെ. s. A catamite, an effeminate person. ദു
സ്സാമൎത്ഥ്യമുള്ളവൻ.

ഭവിഷ്ണു. adj. 1. Actually being or disposed to be. 2.
being well, existing happily.

ഭവിഷ്യകാലം, ത്തിന്റെ. s. The future tense. വരു
വാനുള്ള കാലം.

ഭവിഷ്യത്ത. adj. What is to be, what will be, future,
about to be. ഉണ്ടാകുവാനിരിക്കുന്നത.

ഭവിഷ്യൽഫലം, ത്തിന്റെ. s. Fruit, result, conse-
quence. വരും ഫലം.

ഭവിഷ്യവാദി, യുടെ. s. A prophet, one who foresees

future events. ദീൎഘദൎശി.

ഭവിഷ്യാവസ്ഥ, യുടെ. s. A future state.

ഭവുകം. adj. Prosperous, happy, well, right. സുഖമുള്ള.

ഭവ്യ, യുടെ. s. 1. A name of PÁRWATI, പാവതി. 2. a
large sort of pepper. തിപ്പ഻ലി.

ഭവ്യൻ, ന്റെ. s. A being, one who is or exists.

ഭവ്യം. adj. 1. Happy, auspicious, prosperous. ശുഭം. 2.
well, fit, proper, right. 3. true. 4, to be, or become, what
is to be. ഉണ്ടാകുവാനുള്ളത.

ഭഷകൻ, ന്റെ. s. A dog. നായ.

ഭസിതം, ത്തിന്റെ. s. Ashes. ചാരം.

ഭസ്ത്ര, യുടെ. s. A bellows, a large hide with a valve
and a clay nosle, which is used for this purpose. ഉല
ത്തൊൽ.

ഭസ്ത്രികൻ, ന്റെ s. A bellows-blower. ഉലയൂതുന്ന
വൻ.

ഭസ്മകാരൻ, ന്റെ. s. A washerman. അലക്കുകാരൻ.

ഭസ്മക്കഞ്ഞി, യുടെ. s. Rice gruel in which medicinal
powder is infused.

ഭസ്മക്കുറി, യുടെ. s. A mark made by Hindus on the
forehead with ashes.

ഭസ്മഗന്ധിനി, യുടെ. s. A perfume, commonly Re-
nuca. അരെണുകം.

ഭസ്മഗൎഭ, യുടെ. s. The name of a tree, the Sisu tree or
a variety of it, Dalbergia Sisu. ഇരുവിള്ള.

ഭസ്മദിഗ്ദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. Marking the forehead with
ashes.

ഭസ്മധൂളി, യുടെ. s. Powdered ashes. ഭസ്മം.

ഭസ്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. Ashes. 2. calx.

ഭസ്മലെപനം, ത്തിന്റെ. s. Marking the forehead
with ashes.

ഭസ്മീകരണം, ത്തിന്റെ. s. Total destruction, or re-
duction to powder or ashes.

ഭസ്മീകരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To reduce to ashes,
to destroy totally. നശിപ്പിക്കുന്നു.

ഭസ്മീകൃതം, &c. adj. Reduced to ashes, totally destroyed.
നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടത.

ഭള്ള, ിന്റെ. s. 1. Impudence, boldness, confidence,
shamelessness. 2. lying, tricks, counterfeit. ഭള്ള കാട്ടു
ന്നു, To play tricks, to counterfeit, to cheat. ഭള്ളപറയു
ന്നു, To speak impudently, shamelessly, without fear, ഭ
ള്ള ഭാവിക്കുന്നു, To counterfeit, to cheat, to trick.

ഭക്ഷകൻ, ന്റെ. s. A glutton, a voracious man, a
gormand. ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ.

ഭക്ഷകാരൻ, ന്റെ. s. A pastry cook, a confectioner,
പാചകൻ.

[ 586 ]
ഭക്ഷണമുറി, യുടെ. s. A dining room.

ഭക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Eating, feeding. 2. food,
victuals. ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു, To take food.

ഭക്ഷണശാല, യുടെ. s. A dining room.

ഭക്ഷണശീലൻ, ന്റെ. s. A glutton, a great eater. ഭ
ക്ഷകൻ.

ഭക്ഷണാൎത്ഥി, യുടെ. s. One desirous to eat, or who is
hungry. വിശപ്പുള്ളവൻ.

ഭക്ഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To eat, to feed on.

ഭക്ഷിതം. adj. Eaten. ഭക്ഷിക്കപ്പെട്ട.

ഭക്ഷ്യകാരൻ, ന്റെ. s. A baker, a dresser of food. പാ
ചകൻ.

ഭക്ഷ്യം, ത്തിന്റെ. s. Dressed food, food. ഭക്ഷണം.
adj, Eatable.

ഭാ, യുടെ. s. 1. Light. ശൊഭ 2. beauty. സൌന്ദൎയ്യം.

ഭാൿ, ിന്റെ.s. A follower, a dependant, one to whom
food is regularly given. ഭജിക്കുന്നവൻ.

ഭാക്തൻ, ന്റെ.s. A follower, a dependant, one to whom
food is regularly given. ഭജിക്കുന്നവൻ.

ഭാക്തികൻ, ന്റെ. s. One who is fed by another, a de-
pendant, a retainer. ഭജിക്കുന്നവൻ.

ഭാഗധെയൻ, ന്റെ. s. An heir, a co-heir. അവകാ
ശി.

ഭാഗധെയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fortune, fate, destiny.
ഭാഗ്യം. 2. royal revenue. കരം.

ഭാഗനം, ത്തിന്റെ.s. The period, during which the
sun passes through the twelve signs of the Zodiac, thence
by ellipsis, the Zodiac.

ഭാഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A part, a portion or share. 2. a
side. 3. a quarter of the world. 4. a side, party. 5. a di-
vision.

ഭാഗവതം, ത്തിന്റെ. s. 1. The famous Hindu poem
termed the Bhágavat Gíta. 2. a dramatic representation
of any part of the various incidents celebrated in that
work.

ഭാഗിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To divide, to distribute,
to share, to subtract.

ഭാഗിനെയ, യുടെ. s. A sister's daughter. മരുമകൾ.

ഭാഗിനെയൻ, ന്റെ. s. A sister's son. മരുമകൻ.

ഭാഗീരഥി, യുടെ. s. A name of the river Ganges. ഗംഗ.

ഭാഗ്യകാലം, ത്തിന്റെ.s. A happy or prosperous time.

ഭാഗ്യക്കുറി, യുടെ. s. Lottery, a lottery ticket. ഭാഗ്യ
ക്കുറി വെക്കുന്നു, To put into a lottery. ഭാഗ്യക്കുറി
കിട്ടുന്നു, To obtain a prize in the lottery.

ഭാഗ്യക്കെട, ിന്റെ.s. Misfortune, unhappiness.

ഭാഗ്യപരീക്ഷ, യുടെ. s. Trying one's fortune, lottery.

ഭാഗ്യം, ത്തിന്റെ. s. Destiny, fortune. good or ill luck,
prosperity, felicity, happiness. adj. Fortunate, happy,
prosperous.

ഭാഗ്യവതി, യുടെ.s. A happy woman.

ഭാഗ്യവാൻ, ന്റെ. s. A happy, prosperous or wealthy
man.

ഭാഗ്യശാലി, യുടെ. s. A happy, prosperous or wealthy
person.

ഭാഗ്യഹീനത, യുടെ. s. Misfortune.

ഭാഗ്യഹീനൻ, ന്റെ. s. An unhappy or unfortunate
person.

ഭാംഗീനം. adj. Bearing hemp, (a field, &c.) ചണം
ഉണ്ടാക്കുന്ന സ്ഥലം.

ഭാജനം, ത്തിന്റെ. s. Any vessel, as a pot, cup, plate,
&c. പാത്രം.

ഭാജിതം. adj. Divided, portioned. ഭാഗിക്കപ്പെട്ടത.

ഭാടകം, ത്തിന്റെ. s. Price, especially paid for the use
of any thing or person; wages, hire, rent. കൂലി, പാട്ടം.

ഭാണം, ത്തിന്റെ.s. A sort of dramatic entertainment,
described as one, in which the interlocutors do not appear
on the scene; or as the narrative of some intrigue told
either by the hero or a third person.

ഭാണ്ഡക്കെട്ട, ിന്റെ. s. A pack, a load, a sack, a bundle.

ഭാണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. An earthen vessel, or utensil
in general, as a pot, a cup, a plate, &c. പാത്രം. 2. capi-
tal, principal. മുതൽദ്രവ്യം. 3. harness. കുതിരകൊപ്പ.
a load, a package, a bundle. ഭാണ്ഡം ചുമക്കുന്നു,
To carry a load, bundle, &c. ഭാണ്ഡാം കെട്ടിയിടുന്നു,
To load cattle, &c.

ഭാണ്ഡാഗാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A store room, a place
where household goods and utensils are kept. 2. a trea-
sury. ഭണ്ഡാരപ്പുര.

ഭാണ്ഡി, യുടെ. s. The Bengal madder tree. മഞ്ചട്ടി.

ഭാദ്രപദം, or ഭാദ്രം, ത്തിന്റെ. s. The name of a month
(August-September, when the moon is full near the
wing of Pegasus. ഭാദ്രപദമ്മാസം.

ഭാദ്രമാതരൻ, ന്റെ.s. The son of a virtuous and loyal
wife.

ഭാനു, വിന്റെ. s. 1. The sun. ആദിത്യൻ. 2. light.
പ്രകാശം. 3. a ray of light. രശ്മി. 4. the thirteenth lu-
nar asterism. അത്തം.

ഭാനുബിംബം, ത്തിന്റെ.s. The disk of the sun.

ഭാനുമണ്ഡലം, ത്തിന്റെ.s. The disk of the sun.

ഭാനുമൽ. adj. 1. Luminous, splendid, resplendent. പ്ര
കാശമുള്ള. 2. beautiful, handsome. സൌന്ദൎയ്യമുള്ള.

ഭാനുമാൻ, ന്റെ.s. The sun. ആദിത്യൻ.

[ 587 ]
ഭാനുവാരം, ത്തിന്റെ. s. Sunday. ഞായറാഴ്ച.

ഭാമ, യുടെ. s. 1. A passionate woman. കൊപമുള്ളവൾ.
2. one of the principal wives of CRISHNA. കൃഷ്ണന്റെ
പ്രധാനഭാൎയ്യമാരിൽ ഒരുത്തി.

ഭാമിനി, യുടെ. s. 1. A passionate woman. കൊപമുള്ള
വൾ. 2. a wife. ഭാൎയ്യ.

ഭാരക്കട്ടി, യുടെ.s. A weight.

ഭാരക്കല്ല, ിന്റെ.s. A large stone put on one end of a
watering machine.

ഭാരതഖണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A country, India Proper.
ഹിമവാന്ന തെക്ക സെതുവിന്ന വടക്ക ഉള്ള ഭൂ
മി.

ഭാരതന്മ് ന്റെ. s. 1. An actor, a mime. 2. a descend-
ant of Bharata.

ഭാരതം ത്തിന്റെ. s. 1. See the following. 2. the name
of the celebrated epic poem of the Hindus, sometimes
styled the fifth Véda. മഹാ ഭാരതം.

ഭാരതവൎഷം, ത്തിന്റെ. s. Bhárataversha, a country
India Proper. ഭാരതഖണ്ഡം.

ഭാരതി, യുടെ. s. 1. Speech. വാക്ക. 2. a name of Sa-
raswati, the goddess of speech. സരസ്വതി. 3. a branch
of the dramatic art, dramatic recitation or declamation,
the delivery of the dialogue that is composed in elaborate
Sanscrit stanzas.

ഭാരത്തുലാം, ത്തിന്റെ. s. A large or main beam across
rooms.

ഭരദ്വാജി, യുടെ. s. Wild cotton. കാട്ടുപരിത്തി.

ഭാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Weight. 2. a load, a burden. 3.
a charge or obligatory duty, responsibility, onus. 4. op-
pression or heaviness in sickness. 5. importance, conse-
quence. 6. difficulty. 7. a certain weight of 20 Tulams.
adj. 1. Heavy, onerous. 2. obligatory. 3. indisposed. 4.
important. 5. difficult. 6. acute, severe. ഭാരംവഹിക്കു
ന്നു, 1. To manage to govern. 2. to carry a burden.

ഭാരയഷ്ടി, യുടെ. s. A pole or yoke for carrying burdens,
a stick carried over the shoulder with strings attached
to either end of it, forming at their lower extremity a
noose, in which the articles to be conveyed are suspend-
ed. കാവടി.

ഭാരവാഹൻ, ന്റെ. s. A porter, a bearer of burdens.
ചുമട്ടുകാരൻ.

ഭാരി. adj. 1. Great, tall. 2. robust. 3. heavy.

ഭാരികൻ, ന്റെ. s. A porter. ചുമട്ടുകാരൻ.

ഭാൎഗ്ഗവൻ, ന്റെ. s. 1. A name of PARASURÁMA. 2. a
name of SUCRA regent of the planet Venus, and precep-
tor of the Titans or demons.

ഭാൎഗ്ഗവി, യുടെ. s. 1. A name of LECSHMI the god-
dess of riches. ലക്ഷ്മി. 2. a name of the goddess PÁR-
WATI. പാൎവതി.3. the Linear-bent grass, Panicum dac-
tylon and Agrostis linearis. (Lin.) കറുക.

ഭാൎങ്ഗി, യുടെ. s. A plant, Siphonanthus Indica. ചെറു
തെക്ക.

ഭാൎയ്യ, യുടെ. s. A wife espoused according to the ritual.
ഭാൎയ്യാഭൎത്താക്കന്മാർ, Husband and wife.

ഭാൎയ്യാപതികൾ, ളുടെ. s. plu. Husband and wife.

ഭാൎയ്യാവാൻ, ന്റെ. s. A husband whose wife is living.
ഭാൎയ്യയുള്ളവൻ.

ഭാലം, ത്തിന്റെ. s. The forehead, the front. നെറ്റി.

ഭാവ, യുടെ. s. The eighth year in the Hindu cycle of
sixty. അറുവതവൎഷത്തിൽ എട്ടാമത.

ഭാവഗാംഭീൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Depth or profundity of
intellect. ഗംഭീരഭാവം.

ഭാവദൎശി, യുടെ. s. An attentive servant, one who
watches his master's countenance, and learns by it what
is to be done. ഭാവംനൊക്കുന്നവൻ.

ഭാവന, യുടെ. s. 1. Mental perception, recollection, re-
miniscence, the present consciousness of past ideas, or
perception. ഒൎമ്മ. 2. religious and abstract meditation,
ധ്യാനം.

ഭാവനം, ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

ഭാവൻ, ന്റെ. s. A learned man, a Pundit (in the-
atrical language, but especially applicable to the manager,
or principal performer.) നാട്യത്തിൽ വിദ്വാൻ.

ഭാവബൊധകം, ത്തിന്റെ. s. The sign or indication
of any sentiment or passion. മനൊഗതത്തെ തൊ
ന്നിക്കുക.

ഭാവഭെദം, ത്തിന്റെ.s. Change of countenance, pur-
pose, &c.

ഭാവം ത്തിന്റെ. s. 1. State, or condition, of being. 2.
natural state of being, innate property, disposition, nature.
3. meaning, purpose, intention. 4. mind, soul. 5. state
or affection of mind, especially as an object of amatory
and dramatic poetry; two kinds of Bhávas are usually
enumerated, St'hayi, and Vyabhichári; the first of which
comprehends eight varieties, and the second thirty-three.
The first blends both feelings and effects; and sorrow,
and sleep, and passion and death, &c., are equally classed.
amongst the Bhávas; dramatic writers add two other
classes, or Anubháva, and Vibháva. 6. act, action. 7.
movement, gesture. 8. wanton sport or pastime. 9. cor-
poreal expressions of amarous sentiments, or love, of
which the origin and effects are ascribed to the organs

[ 588 ]
of the body. 10. birth. 11. thing, substance. 12. a being,
a living thing. 13. the place of birth or pudendum mu-
liebre. 14. the abstract idea conveyed by a word. 15. the
simple idea derived from the root, as expressed in one
class of derivatives, as, a going, a doing, &c. 16. advice,
instruction. 17. a term in astronomy. 18. an organ of
sense or passion. ഭാവം നൊക്കുന്നു, To observe the
countenance of any one. ഭാവം പകരുന്നു, The counte-
nance, &c. to change.

ഭാവവികാരം, ത്തിന്റെ. s. Change of countenance,
purpose, &c.

ഭാവവൈവൎണ്യം, ത്തിന്റെ.s. See the preceding.

ഭാവസംജ്ഞ, യുടെ. s. Gesture, sign, expression of
countenance.

ഭാവാനുകൂലം, adj. Agreeable, favourable.

ഭാവി, adj. Future, what will be or what is about to be;
proximately future. ഭവിപ്പാനുള്ള. s. A wanton woman.
പുംശ്ചലി.

ഭാവികം, ത്തിന്റെ. s. See ഭാവുകം.

ഭാവിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To intend, to mean.
2. to fancy, to imagine. 3. to figure, to imagine to one's-
self. 4. to begin.

ഭാവിതം, adj. 1. Mixed (with any thing as an ingredi-
ent, as assafætida or other fragrant substances with curry,
&c.) ധൂപിക്കപ്പെട്ട. 2. obtained, got. ലഭിക്കപ്പെട്ട.
3. promised, agreed, acknowledged. സമ്മതിക്കപ്പെട്ട.

ഭാവുകൻ, ന്റെ. s. A sister's husband (in theatrical
language.) നാട്യത്തിൽ അളിയൻ.

ഭാവുകം, ത്തിന്റെ. s. Happiness, auspiciousness. ശു
ഭം. adj. Happy, auspicious, well, right. സുഖം.

ഭാഷ, യുടെ. s. 1. Speech. വാക്ക. 2. language. 3. the
dialect of any language. 4. SARASWATI, the goddess of
speech. 5. form, model, pattern. 6. state, condition. 7.
accomplishment. ഭാഷ പറയുന്നു, To speak a language.
ഭാഷപഠിക്കുന്നു, To learn a language.ഭാഷയാകു
ന്നു, 1. To be formed. 2. to be arranged, settled. ഭാഷ
യാക്കുന്നു, 1. To form. 2. to arrange, to settle, to ac-
complish.

ഭാഷകെട, ിന്റെ. s. 1. Deformity, ugliness. 2. want
of uniformity. 3. disappointment.

ഭാഷക്കാരൻ, ന്റെ. s. A linguist, one skilled in
languages, an interpreter.

ഭാഷണം, ത്തിന്റെ. s. Speech. വാക്ക.

ഭാഷപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To translate from
one language into another.

ഭാഷാഭെദം, ത്തിന്റെ. s. Difference, alteration

ഭാഷാവ്യാഖ്യാനം, ത്തിന്റെ. s. A translation, a com-
mentary.

ഭാഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. 1. To speak, to converse,
to talk. പറയുന്നു. 2. to mock. പരിഹസിക്കുന്നു.

ഭാഷിതം, ത്തിന്റെ. s. Speech. വചനം.

ഭാഷ്യക്കാരൻ, ന്റെ. s. A commentator, an annotator,
an expounder of technical texts and aphorisms.

ഭാഷ്യം, ത്തിന്റെ s. 1. A commentary, but particularly
the explanation and application of a technical Sútra or
aphorism; hence applied to many of the annotations on
the grammatical aphorisms of Panini, to comments on the
Védas, &c. വ്യാകരണ ഭാഷ്യം, വെദാന്ത ഭാഷ്യം,
വ്യാഖ്യാനം, ഇത്യാദി. 2. a sort of building.

ഭാസ, ിന്റെ. s. 1. Light. ശൊഭ. 2. a ray of light. ര
ശ്മി.

ഭാസമാനം. adj. Shining, luminous. ശൊഭയുള്ള.

ഭാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Light, brightness, lustre. ശൊ
ഭ. 2. a vulture. 3. a cock. പൂവൻകൊഴി. 4. a dove.
മാട പ്രാവ.

ഭാസുരം, adj. 1. Bright, shining. ശൊഭയുള്ള. 2. en-
chanting, captivating.

ഭാസ്കരൻ, ന്റെ. s. 1. The sun. ആദിത്യൻ. 2. fire.
അഗ്നി.

ഭാസ്വന്തൻ, ന്റെ. s. 1. The sun. ആദിത്യൻ. 2. the
moon. ചന്ദ്രൻ.

ഭാസ്വന്തം, &c. adj. Luminous, splendid, shining. ശൊ
ഭയുള്ള.

ഭാസ്വരം, adj. 1. Bright, shining. ശൊഭയുള്ള. 2. en-
chanting

ഭാസ്വാൻ, ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

ഭിത്തം ത്തിന്റെ. s. A part, a portion, piece, fragment,
bit. അംശം.

ഭിത്തി, യുടെ. s. A wall of earth, or masonry, ചുവര.

ഭിദ, യുടെ. s. Tearing, rending. പിളൎപ്പ.

ഭിദുരം, ത്തിന്റെ.s. The thunderbolt, the weapon of
INDRA. വജ്രായുധം.

ഭിന്ദിപാലം, ത്തിന്റെ. s. A short arrow, thrown from
the hand or shot through a tube. പിന്നെറ്റുതടി.

ഭിന്നത, യുടെ. s. 1. A split, a rend, a tear. 2. division,
separation, schism.

ഭിന്നതൻ, ന്റെ. s. A seceder, a separatist. ഭിന്നിപ്പി
ക്കുന്നവൻ.

ഭിന്നമാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. 1. To be split, to be
rent, to be torn. 2. to be divided, separated, parted. 3.
to be scattered, dispersed.

ഭിന്നമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ, . v. a. 1. To split, to rend,

[ 589 ]
to tear. 2. to divide, to separate. 3. to scatter, to disperse.

ഭിന്നം, &c. adj. 1. Split, broken, torn, rent, mutilated,
disfigured. പിളൎക്കപ്പെട്ട. 2. divided, distinguished,
different, other. വെർപെട്ട. 3. blown, budded, opened.
4. joined, connected.

ഭിന്നിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To split or be split,
broken, torn, rent. 2. to be divided, separated, distin-
guished, different. 3. to be blown, opened. 4. to be scat-
tered, dispersed. See ഭിന്നം.

ഭിന്നിതം, &c. adj. See ഭിന്നം.

ഭിന്നിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. A split, a rend, a tear. 2. divi-
sion, separation, schism.

ഭിന്നിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ.v. a. 1. To split, to break,
to tear, to rend. 2. to divide, to separate, to distinguish.
3. to scatter, to disperse.

ഭിഷൿ, ിന്റെ. s. A doctor, a physician. വൈദ്യൻ.

ഭിസ്സ, യുടെ. s. Food, boiled rice. ചൊറ.

ഭിസ്സട, യുടെ. s. Scorched rice. കരിഞ്ഞ ചൊറ.

ഭിക്ഷ, യുടെ. s. 1. Service. സെവ. 2. hire, wages.ശ
മ്പളം. 3. begging, asking. ഇരപ്പ. 4. alms. ധൎമ്മം.
ഭിക്ഷകഴിക്കുന്നു, To subsist on alms. ഭിക്ഷകൊടു
ക്കുന്നു, To give alms. ഭിക്ഷ ഇരക്കുന്നു, To ask alms,
to beg. ഭിക്ഷ എടുക്കുന്നു, To beg. ഭിക്ഷ ചൊദി
ക്കുന്നു, To ask alms. ഭിക്ഷക്ക പൊകുന്നു, To go a
begging.

ഭിക്ഷകൻ, ന്റെ. s. A mendicant, a beggar, the Sanyá-
si or religious mendicant. സന്ന്യാസി.

ഭിക്ഷക്കാരൻ, ന്റെ.s. A mendicant, a beggar.

ഭിക്ഷക്കാരി, യുടെ. s. A female beggar.

ഭിക്ഷാടനം, ത്തിന്റെ. s. Going about begging, mendi-
cancy. ഇരപ്പാൻ നടക്കുക. ഭിക്ഷാടനം ചെയ്യു
ന്നു. To go about begging, to ask alms, to mendicate.

ഭിക്ഷാന്നം, ത്തിന്റെ. s. Subsistance on alms, or food
received as alms.

ഭിക്ഷാന്നാശി, യുടെ. s. A beggar, a mendicant, one
who subsists on alms. ഇരന്നുണ്ണുന്നവൻ.

ഭിക്ഷാൎത്ഥി, യുടെ. s. A beggar. ഇരപ്പവൻ.

ഭിക്ഷാശനം, ത്തിന്റെ. s. Subsistance on alms, or
food received as alms.

ഭിക്ഷാശി, യുടെ. s. A beggar, a mendicant, subsisting
on alms.

ഭിക്ഷു, വിന്റെ.s. The Sanyási, or religious mendi-
cant, the Brahman who has entered the fourth stage in
life, and subsists entirely on alms. സന്യാസി.

ഭിക്ഷുകൻ, ന്റെ.s. A beggar. See ഭിക്ഷു.

ഭീ, യുടെ. s. Fear, dread. ഭയം.

ഭീകരം, &c. adj. Terrible, fearful, formidable, frightful.
ഭയങ്കരം.

ഭീതൻ, ന്റെ.s. A fearful, timid person, a coward. ഭ
യപ്പെട്ടവൻ.

ഭീതം, &c. adj. Afraid, frightened, fearful, timid. ഭയമുള്ള.

ഭീതി, യുടെ. s. 1. Fear, apprehension. ഭയം. 2. trem-
bling, shaking. വിറയൽ.

ഭീതിപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To frighten, to
make afraid, to threaten.

ഭീതിപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v.n. To be frightened or afraid.

ഭീതിമാൻ, ന്റെ. s. A very fearful, timid person. ഭയ
മുള്ളവൻ.

ഭീമൻ, ന്റെ. s. 1. A name of SIVA ശിവൻ. 2. one
of the five Pandu princes.

ഭീമം, ത്തിന്റെ. s. Horror, terror, dread. ഭയം. adj.
Horrible, fearful, terrific. ഭയങ്കരം.

ഭീമരം, ത്തിന്റെ. s. War, battle. യുദ്ധം.

ഭീമസെനൻ, ന്റെ. s. One of the five Pandu princes.

ഭീരു, വിന്റെ. s. A timid or fearful man or woman, a
coward. പെടിയുള്ളവൻ, പെടിയുള്ളവൾ.

ഭീരുകൻ, ന്റെ. s. A timid, fearful person. ഭീരു.

ഭീരുത, യുടെ.s. Fear, timidity, cowardliness. പെടി.

ഭീലുകം, &c. adj. Fearful, timid. പെടിയുള്ള.

ഭീഷണൻ, ന്റെ.s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ഭീഷണം, ത്തിന്റെ. s. Horror, terror, dread; the pro-
perty that excites fear. ഭയം. adj. Horrible, terrific, for-
midable. ഭയങ്കരം.

ഭീഷണി, യുടെ. s. Threatening, frightening. ഭയപ്പെ
ടുത്തുക. ഭീഷണി കാട്ടുന്നു, To use threats, to threaten,
to frighten. ഭീഷണിപറയുന്നു, To speak threatening
language.

ഭീഷണിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A threatener, a menacer.
ഭയപ്പെടുത്തുന്നവൻ.

ഭീഷിതം, &c. adj. Threatened, menaced, frightened.
പെടിപ്പിക്കപ്പെട്ട.

ഭീഷ്മൻ, ന്റെ.s. The grandfather of the Pandu princes.

ഭീഷ്മം, ത്തിന്റെ. s. Horror, horribleness, terror, the
property that excites fear or terror. ഭീമം. adj. Horrible,
terrific, fearful. ഭയങ്കരം.

ഭീഷ്മസൂ, വിന്റെ.s. The Ganges. ഗംഗ.

ഭുക്തം, &c. adj. 1. Eaten. ഭക്ഷിക്കപ്പെട്ടത. 2. enjoyed,
possessed. അനുഭവിക്കപ്പെട്ടത. s. Eating, food. അ
ന്നം.

ഭുക്തശെഷം, ത്തിന്റെ.s. Orts, what is left after a
meal. ഉച്ശിഷ്ടം.

ഭുക്തസമുജ്ഝിതം. s. Orts, leavings either

[ 590 ]
after a meal, or what has dropped from the mouth. ഭ
ക്ഷിച്ച ശെഷിച്ചത.

ഭുക്തി, യുടെ. s. 1. Eating. ഭക്ഷിക്കുക. 2. food, meat.
ഭക്ഷണം. 3. possession, fruition, usufruct.

ഭഗ്നൻ, ന്റെ. s. A hump-backed person, one who is
crooked or bent. കൂനൻ.

ഭുഗ്നം, &c. adj. 1. Crooked, curved. കൂനുളള. 2. bent,
bowed. വളഞ്ഞ. 3. bending, stooping. കുനിഞ്ഞ.

ഭുജഗം, ത്തിന്റെ. s. A serpent, a snake. പാമ്പ.

ഭുജംഗൻ, ന്റെ. s. A libertine, debaucher, or lecher.
ധൂൎത്തൻ.

ഭുജംഗഭുൿ, ിന്റെ. s. 1. A peacoke. മയിൽ. 2. the bird
and vehicle of VISHNU. ഗരുഡൻ.

ഭജംഗമം, ത്തിന്റെ. s. A serpent, a snake. പാമ്പ.

ഭുജംഗം, ത്തിന്റെ. s. A Snake. പാമ്പ.

ഭുജംഗാക്ഷി, യുടെ. s. A small kind of galangal, a plant,
(the ichneumon plant.) വണ്ടവാഴി.

ഭുജപത്രം, ത്തിന്റെ. s. The Bhojapatra tree. പൂതണ
ക്ക വൃക്ഷം.

ഭുജബലം, ത്തിന്റെ. s. Strength of arm. കയ്യൂക്ക.

ഭുജമൂലം, ത്തിന്റെ. s. The arm pit. കക്ഷം.

ഭുജം, ത്തിന്റെ. s. The arm, the hand. കൈ.

ഭുജയഷ്ടി, യുടെ. s. A strong hand. ശക്തിയുള്ളകൈ.

ഭുജവീൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Strength of arm. കരബലം.

ഭുജശിരസ഻, ിന്റെ. s. The shoulder, the shoulder blade.
തൊൾ.

ഭുജാന്തരം, ത്തിന്റെ. s. The breast, the chest. മാറിടം.

ഭുജാന്തരാളം, ത്തിന്റെ. s. The breast, the chest. മാ
റിടം.

ഭുജിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To eat, to feed, to devour.
ഭക്ഷിക്കുന്നു. 2. to enjoy, to possess. അനുഭവിക്കു
ന്നു.

ഭുജിഷ്യ, യുടെ. s. A female servant. ദാസി.

ഭുജിഷ്യൻ, ന്റെ. s. A man servant, a slave. ദാസൻ.

ഭുഞ്ജാനൻ, ന്റെ. s. 1. An eater. ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ.
2. an enjoyer, a possessor. അനുഭവിക്കുന്നവൻ.

ഭുവനപതി, യുടെ. s. An epithet of the Deity as gover-
nor of the world. ദൈവം.

ഭുവനം, തിന്റെ. s. 1. A world. ലോകം. 2. water.
വെള്ളം. 3. heaven, used indefinitely. 4. Met. man, man-
kind.

ഭവനെശ്വരൻ, ന്റെ. s. An epithet of the Deity as
Lord of the universe. ദൈവം.

ഭുവൎല്ലൊകം, ത്തിന്റെ. s. One of the seven worlds im-
mediately above the earth ഭൂമിക്കു മീതെയുള്ള ലൊകം.

ഭൂ, വിന്റെ. s. In composition, 1. The earth. ഭൂമി. 2. a

place, a site. adj. Born, produced, existing. ഉണ്ടായത.

ഭൂകമ്പദാരുകം, ത്തിന്റെ. s. The smooth-leaved Myxa,
Cordia maa. വിടിമരം.

ഭൂകമ്പം, ത്തിന്റെ. s. An earth-quake.

ഭൂഗൊളം, ത്തിന്റെ. s. The terrestrial globe, the earth.

ഭൂഗൊളശാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. Geography.

ഭൂചക്രം, ത്തിന്റെ. s. The terrestrial globe, the world
or universe.

ഭൂചരം, ത്തിന്റെ. s. Any thing that moves on the ground
as man, beast, &c. മനുഷ്യമൃഗാദി.

ഭൂഛായ, യുടെ. s. Darkness. ഇരുട്ട.

ഭൂജം, ത്തിന്റെ. s. A tree. വൃക്ഷം.

ഭൂജംബു, വിന്റെ. s. The fruit of the Vicancatau, Fla-
courtia sapida. നിലഞാവൽ.

ഭൂജാതം, &c. adj. Earthly, terrestrial. s. Birth. ജന
നം.

ഭൂതകാലം, ത്തിന്റെ. s. The past or perfect tense of
a verb.

ഭൂതകെശം, ത്തിന്റെ. s. Root of the sweet flag. വയ
മ്പ.

ഭൂതത്താൻ, ന്റെ. s. A ghost, a goblin.

ഭൂതധാത്രി, യുടെ. s. The earth (from ഭൂത a living be-
ing and ധാത്രി a nurse.) ഭൂമി.

ഭൂതനാഥൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ഭൂതപഞ്ചാത്മകം, ത്തിന്റെ. s. The body, as compos-
ed of the five elements. ദെഹം.

ഭൂതപൂൎവ്വകം. adj. First existing. ആദ്യമുള്ളത.

ഭൂതബാധ, യുടെ. s. Sorrow or vexation arising from
accident or casual causes.

ഭൂതം, ത്തിന്റെ. s. 1. A goblin, a ghost or malignant
spirit, considered as haunting cemeteries, lurking in trees,
animating carcasses, and deluding, or devouring human,
beings. 2. a demi-god. 3. a living being. 4. an element,
five Bhútas are enumerated by the Hindus, viz. earth,
fire, water, air, and Acása or æther, adj. 1. Been, be-
come. 2. gone, past. 3. in composition, like, resembling.
4, obtained, got. 5. proper, right. 6. true.

ഭൂതയജ്ഞം, ത്തിന്റെ. s. Sacrifice, oblation. ബലി.

ഭൂതലപൊടക, യുടെ. s. Senna, Cassia Senna.

ഭൂതലം, ത്തിന്റെ. s. The earth. ഭൂമി.

ഭൂതവാക്ക, ിന്റെ. s. The voice of an invisible being.

ഭൂതവെശി, യുടെ. s. A species of the Nebari (Nyctan-
this tristis) with white flowers. വെളുത്തചെമന്തി.

ഭൂതസഞ്ചാരം, ത്തിന്റെ. s. Possession by evil spirits,

ഭൂതാൎത്ഥവചനം, ത്തിന്റെ. s. Truth, a fact, പരമാ
ൎത്ഥ വാക്ക.

[ 591 ]
ഭൂതൎത്ഥം, adj. Gone, past. കഴിഞ്ഞ.

ഭൂതാത്മാ, വിന്റെ. s. 1. A name of BRAHMA. ബ്ര
ഹ്മാവ. 2. the body. ശരീരം.

ഭൂതാവാസം, ത്തിന്റെ. s. Beleric myrobalan, Termi-
nalia belerica താന്നിവൃക്ഷം.

ഭൂതാവെശം, ത്തിന്റെ. s. Possession by a devil or an
evil spirit.

ഭൂതി, യുടെ. s. 1. Superhuman power, as attributable to
SIVA especially, and attainable by the practice of austere
and magical rites. ഐശ്വൎയ്യം. 2. ashes. ഭസ്മം. 3.
prosperity, success, riches.

ഭൂതികം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of gentian, Gentiana che-
rayta. നിലവെപ്പ. 2. a fragrant grass, Andropogon
schœnanthus. കവടപ്പുല്ല. 3. another kind of grass. പൂ
തണക്കപ്പുല്ല.

ഭൂതെശൻ, ന്റെ.s. A name of SIVA, the king of de-
mons. ശിവൻ.

ഭൂതൊദയം, ത്തിന്റെ. s. Reflection, consideration.

ഭൂദാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Burying, interring, interment.
2. a burying ground. 3. a grant of land.

ഭൂദാരം, ത്തിന്റെ s. A hog, as tearing up the earth.
പന്നി.

ഭൂദെവൻ, ന്റെ.s. A Brahman. ബ്രാഹ്മണൻ.

ഭൂധരം, ത്തിന്റെ.s. A mountain. പൎവതം.

ഭൂധാരൻ, ന്റെ.s. An epithet of a king, as one who
supports the earth. രാജാവ.

ഭൂനാഗം, ത്തിന്റെ.s. An earth worm. ഞാഞ്ഞൂൽ.

ഭൂനിംബം, ത്തിന്റെ.s. A sort of gentian, commonly
Cherayta, Gentiana cherayta. (Rox.) നിലവെപ്പ, പു
ത്തിരിച്ചുണ്ട.

ഭൂപതി, യുടെ. s. A king, a sovereign. രാജാവ.

ഭൂപദി, യുടെ. s. Arabian jasmine, Jasmina Zambac. മുല്ല.

ഭൂപൻ, ന്റെ.s. A king, a prince, a sovereign. രാജാവ.

ഭൂപൻ, ന്റെ. s. A king, a sovereign. രാജാവ.

ഭൂപാളം, ത്തിന്റെ.s. A tune. ഒരു രാഗം.

ഭൂപ്രദക്ഷിണം, ത്തിന്റെ.s. Going round the world.
ഭൂമിചുറ്റിനടക്കുക.

ഭൂഭാരം, ത്തിന്റെ. s. Kingly government.

ഭൂഭുൿ, ിന്റെ. s A king, a sovereign. രാജാവ.

ഭൂഭൃത്ത, ിന്റെ. s. 1. A king. രാജാവ. 2. a mountain.
പൎവതം.

ഭൂമണ്ഡലം, ത്തിന്റെ.s. The region of the earth.

ഭൂമാ, വിന്റെ.s. Abundance, increase. വൎദ്ധന.

ഭൂമി, യുടെ. s. 1. The earth, universe, or world. 2. land,
soil, ground. 3. a place, or site.

ഭൂമിക, യുടെ. s. Theatrical dress, the costume of any

character represented on the stage. നാട്യാലങ്കാരം.

ഭൂമിജൻ, ന്റെ.s. The planet Mars, in mythology the
son of the earth. ചൊവ്വാ.

ഭൂമിജംബുക, യുടെ. s. A tree, Premna herbacea. നി
ലഞാവൽ.

ഭൂമിതാലം, ത്തിന്റെ.s. The Orchis-like Curculigo, Curculigo
Orchioides. നിലപ്പന.

ഭൂമിതൈലം, ത്തിന്റെ. s. Bitumen or rock-oil.

ഭൂമിദെവൻ, ന്റെ s. A Brahman. ബ്രാഹ്മണൻ.

ഭൂമിദെവി, യുടെ. s. The goddess of the earth, the earth
personified.

ഭൂമിപാലകൻ, ന്റെ. s. A king.

ഭൂമിപാലനം, ത്തിന്റെ.s. Government, management
of royal affairs.

ഭൂമിഭൎത്താ, വിന്റെ.s. A king. രാജാവ.

ഭൂമിസ്പൃൿ, ിന്റെ. s. 1. The Vaisya or Hindu of the third
tribe, the cultivator or trader. വൈശ്യൻ. 2. a man,
man, mankind. മനുഷ്യൻ.

ഭൂമീന്ദ്രൻ, ന്റെ. s. An emperor, a sovereign.

ഭൂയസ഻. ind. 1. Much, many. വളരെ. 2. afterwards.
പിന്നത്തെതിൽ. adv. Frequently, repeatedly, again.
പിന്നെയും.

ഭൂയാൻ. ind. 1. Much, many. വളരെ. 2. frequently. കൂ
ടകൂടെ.

ഭൂയിഷ്ഠം, adj. Many, very many, much, most. അധി
കം.

ഭൂരി, യുടെ. S. Gold. സ്വൎണ്ണം. adj. Much, many. വള
രെ.

ഭൂരിമതം, adj. Very much, excessively many. ഏറ്റവും
അധികം.

ഭൂരിഫൈന, യുടെ. s. A plant, commonly Charmaghás.
ചൎമ്മലന്ത.

ഭൂരിമായു, വിന്റെ.s. A jackal. കുറുക്കൻ.

ഭൂരുണ്ഡി, യുടെ. s. A sort of sun-flower or Indian
turnsole, Heliotropium Indicum. വെനൽപച്ച.

ഭൂരുഹം, ത്തിന്റെ.s. A tree. വൃക്ഷം.

ഭൂരെണു, വിന്റെ.s. Dust. പൂഴി.

ഭൂൎജ്ജപത്രം, ത്തിന്റെ. s. The Bhojapatra tree. പൂ
തണക്കവൃക്ഷം.

ഭൂൎജ്ജം, ത്തിന്റെ.s. The Bhoj or Bhojapatra, a tree
growing in the snowy mountains, and called by travellers
a kind of birch; the bark is used for writing on, and very
generally for Hooka snakes. പൂതണക്കം.

ഭൂലത, യുടെ.s. A worm, an earth worm. ഞാഞ്ഞൂൽ.

ഭൂലൊകം, ത്തിന്റെ. s. The earth, the habitation of
mortals.

[ 592 ]
ഭൂവലയം, ത്തിന്റെ.s. The circle or circumference of
the earth or globe. ഭൂമിയുടെ ചുറ്റ.

ഭൂവാസികൾ, ളുടെ. s. plu. Men, inhabitants of the earth.

ഭൂശൎക്കര, യുടെ.s. A root something like the liquorice.

ഭൂഷ, യുടെ. s. Adorning, decorating with trinkets, jew-
els, &c. ആഭരണാലങ്കാരം.

ഭൂഷണം, ത്തിന്റെ. s. Ornament, embellishment. അ
ലങ്കാരം. 2. a trinket or jewel. ആഭരണം.

ഭൂഷിതം, &c, adj. Adorned, ornamented, decorated,
dressed. അലങ്കരിക്കപ്പെട്ട.

ഭൂഷ്ണു, adj. 1. Being, existing. 2. being well, faring well.

ഭൂസുതൻ, ന്റെ. s. 1. The planet Mars. ചൊവ്വാ. 2.
an Asur. നരകൻ.

ഭൂസുരൻ, ന്റെ.s. A Brahman. ബ്രാഹ്മണൻ.

ഭൂസുധാശനൻ, ന്റെ.s. A Brahman. ബ്രാഹ്മണ
ൻ.

ഭൂസ്തൃണം, ത്തിന്റെ.s. A fragrant grass, Andropogon
schenanthus. പൂതണക്കപ്പുല്ല.

ഭൃഗു, വിന്റെ.s. 1. The name of a celebrated Muni and
one of the ten Brahmádicas or Prajápatis the sons o
f BRAHMA, the first created of beings. 2. SUCRA, the regent
of the planet VENUS. ശുക്രൻ. 3. the Rishi Jamadágni,
the father of PARASURÁMA and the grandson of the Muni
Bhrigu. 4. a precipice. ചരിവ. 5. table land, the level
summit of a mountain. മുകൾപരപ്പ.

ഭൃംഗം, ത്തിന്റെ.s. 1. A large black bee, the humble bee
. വണ്ട. 2. woody cassia. എലവംഗം. 3. a bird. 4. a
plant, Eclipta or verbesina prostrata. കഞ്ഞുണ്ണി.

ഭൃംഗരാജം, ത്തിന്റെ. s. The name of a spreading plant,
Eclipta or verbesina prostrata, or perhaps more properly
Verbesina scandens. കഞ്ഞുണ്ണി.

ഭൃംഗാരം, ത്തിന്റെ.s. A golden vase especially used
at royal ceremonials. പൊൻകിണ്ടി.

ഭൃംഗാരി, യുടെ. s. A cricket. ചീവീട.

ഭൃംഗി, യുടെ.s. One of Siva's chamberlains. ശിവപരി
ചാരകന്മാരിൽ ഒരുവൻ.

ഭൃതകൻ, ന്റെ. s. A hired labourer, a servant. വെല
ക്കാരൻ.

ഭൃതൻ, ന്റെ. s. A hired, paid, or maintained person.

ഭൃതം, &c. adj. 1. Hired, paid. 2. maintained. രക്ഷിക്ക
പ്പെട്ട.

ഭൃതി, യുടെ. s. 1. Wages, hire, salary. കൂലി, അരിജീ
വിതം. 2. nourishment, maintenance, support. രക്ഷ
ണം. 3. capital, principal. മുതൽ ദ്രവ്യം.

ഭൃതിൿ, ിന്റെ.s. A hired labourer or servant. വെല
ക്കാരൻ.

ഭൃത്ത, ിന്റെ.s. A governor, a ruler, an upholder. ഭരി
ക്കുന്നവൻ.

ഭൃത്യ, യുടെ. s. 1. A maidservant. ദാസി. 2. hire, wages.
കൂലി.

ഭൃത്യൻ, ന്റെ. s. 1. A servant, a minister. 2. a slave.

ഭൃത്യപ്രവൃത്തി, യുടെ. s. The work or office of a servant.
ഭൃത്യന്റെ വെല.

ഭൃശം. adj. Much, excessive, exceeding. എറ്റവും, അ
ധികം. adv. Much, exceedingly. എറ്റവും.

ഭൃശ്യം. adj. Very much, excessive. എറ്റവും. adv. Exces-
sively, exceedingly.

ഭൃഷ്ടം. adj. Fried. വറുക്കപ്പെട്ട.

ഭെകപൎണ്ണി, യുടെ. s. Asiatic Pennywort, Hydrocatile
Asiatica. കുടകൻ.

ഭെകം, ത്തിന്റെ.s. A frog. തവള.

ഭെകി, യുടെ. s. A female frog, or a young frog. പെ
ൺതവള.

ഭെത്താ, വിന്റെ. s. A facetious or seditious man, a
traitor, or one who secretly corresponds with an enemy.
ദ്രൊഹി.

ഭെദഗതി, യുടെ. s. Alteration, variation, difference.

ഭെദനം, ത്തിന്റെ.s. Separating, dividing, literally or
figuratively; as tearing, breaking, specifying, discriminat-
ing, &c.

ഭെദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Dividing, separating. 2. tearing,
rending, breaking, &c. 3. difference, distinction. 4. kind,
sort, species. 5. disunion, discord, disagreement. 6. sow-
ing dissension, breaking the unanimity of confederates,
one of the means of success against an opponent. 7.
change, alteration for the better. ഭെദംവരുത്തുന്നു.
1. To change, to alter. 2. to improve any thing.

ഭെദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be divided, to be
disunited, to be separated. 2. to be broken, torn, rent.
3. to change, to alter, to differ from. 4. to be purged.

ഭെദിതം. adj. 1. Divided, separated. 2. torn, rent, broken.
3. disunited. പിളൎക്കപ്പെട്ടത.

ഭെദിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To separate, to
divide. 2. to break, to tear. 3. to cause to differ. 4. to
disunite, to cause to disagree.

ഭെദ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Changeableness, fickleness. 2.
distinction. ഭെദ്യം ചെയ്യുന്നു, 1. To change, to alter.
2. to oppress, to punish.

ഭെരി, യുടെ. s. A kettle drum.

ഭെരീരവം, ത്തിന്റെ. s. The sound of the kettle
drum.

ഭെരുണ്ഡം. adj. Terrible, formidable. ഭയങ്കരം.

[ 593 ]
ഭെഷജം, ത്തിന്റെ. s. 1. A medicament, medicine, a
remedy, a drug. മരുന്ന. 2. a kind of fennel, Nigella In-
dica. കരിഞ്ചീരകം.

ഭെഷജാംഗം, ത്തിന്റെ. s. The vehicle or medium in
which medicine is administered, as water gruel, &c. അ
നുപാനം.

ഭൈരവൻ, ന്റെ. s. A name of Siva, but more espe-
cially an inferior manifesation or form of the deity, eight
of which are called by the common name Bhairava, and
are severally termed Asitánga, Ruru, Chánda, Crodha,
Unmatta, Cupati, Bhíshana, and Sanhára, all alluding
to terrific properties of mind or body.

ഭൈരവം, &c. adj. Terrible, dreadful, horrible. s. Hor-
ror, the property of exciting terror. ഭീഷണം.

ഭൈരവി, യുടെ. s. 1. A name or form of Durga. കാ
ളി. 2. a musical mode. ഒരു രാഗം.

ഭൈഷജ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A drug, a medicament, a
medicine. ഔഷധം. 2. a remedy. ചികിത്സ.

ഭൈക്ഷം, ത്തിന്റെ.s. Any thing obtained by begging.
ഭിക്ഷാവസ്തു.

ഭൊ. ind. A vocative particle.

ഭൊക്തവ്യം. adj. 1. To be enjoyed, to be possessed. അ
നുഭവിപ്പാനുള്ള. 2. edible. ഭക്ഷിപ്പാനുള്ള.

ഭൊക്താ, വിന്റെ. s. 1. An eater. 2. an enjoyer. അ
നുഭവിക്കുന്നവൻ. 3. a husband. ഭൎത്താവ.

ഭൊക്തുകാമൻ, ന്റെ.s. A cupidinous or sensual per-
son. ഭൊഗത്തിന ആഗ്രഹമുള്ളവൻ.

ഭൊഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Enjoyment, fruition, pleasure,
sensual delight. സുഖാനുഭവം. 2. wealth, prosperity.
സമ്പത്ത. 3. nourishing, cherishing. 4. a snake's body.
പാമ്പിന്റെ ഉടൽ. 5. a snake's expanded hood. പാ
മ്പിന്റെ ഫണം. 6. hire, rent. കൂലി. 7. the hire of
dancing girls or courtezans.

ഭൊഗപാലൻ, ന്റെ. s. 1. A groom. 2. a bridegroom.
മണവാളൻ.

ഭൊഗഭൂമി, യുടെ. s. 1. Indra's paradise, Swerga. സ്വ
ൎഗ്ഗം. 2. a fertile soil or field.

ഭൊഗലാഭം, ത്തിന്റെ.s. Interest or profit made by
the use of any thing pledged.

ഭൊഗലൊലം, ത്തിന്റെ. s. Sensuality, cupidity.

ഭൊഗലൊലുപം, &c. adj. Sensual.

ഭൊഗവതി, യുടെ. s. 1. The capital of the Nágas or
serpents. നാഗങ്ങളുടെ നഗരം. 2. the Ganges of the
infernal regions. പാതാളനദി.

ഭൊഗശീല, യുടെ. s. A woman of pleasure. കാമിനി.

ഭൊഗശീലൻ, ന്റെ.s. A man of pleasure.

ഭൊഗി, യുടെ. s. 1. A serpent. സൎപ്പം. 2. a prince, a
king. രാജാവ. 3. a person who accumulates money for
particular expenditure. 4. a person brought up in lux-
ury or enjoying it. 5. a palankeen bearer. പൊണ്ടൻ.

ഭൊഗിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To enjoy; particularly
as applied to any carnal or sensual pleasure.

ഭൊഗിനി, യുടെ. s. 1. A royal concubine. രാജാവി
ന്റെ, വെപ്പാട്ടി. 2. the capital of the Nágas or serpents.
നാഗനഗരം.

ഭൊഗ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Enjoyment, or usufruct. അ
നുഭവം. 2. grain. adj. Fit to be enjoyed, agreeable,
delicious. അനുഭവിപ്പാൻതക്ക.

ഭൊജൻ, ന്റെ.s. The name of a sovereign of Oujein,
who is supposed to have flourished about the end of the
tenth century; he was a celebrated patron of learned
men, and the nine gems, or poets and philosophers are
often ascribed to his era.

ഭൊജനപ്രിയൻ, ന്റെ. s. An epicure, a gormand.

ഭൊജനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Food. 2. a repast or meal.
3. eating.

ഭൊജനസാധനം, ത്തിന്റെ. s. Any article of food.

ഭൊജം, ത്തിന്റെ.s. A country, Patna and Bhagalpur.

ഭൊജി, യുടെ. s. An eater. ഭക്ഷിപ്പവൻ.

ഭൊജ്യം, ത്തിന്റെ s. Food. Bagomo. adj. Edible.
ഭക്ഷിപ്പാന്തക്ക.

ഭൊജ്യസംഭവം, ത്തിന്റെ. s. Chyle, the primary juice
of the body.

ഭൊഷത്തരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Folly, foolishness. 2.
ignorance, stupidity.

ഭൊഷത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Foolishness, folly. 2. igno-
rance, stupidity.

ഭൊഷൻ, ന്റെ.s. A fool, a blockhead, an ignoramus,
an idiot.

ഭൊഷ്ക, ിന്റെ. s. Falsehood, a lie, an untruth. ഭൊഷ്ക
പറയുന്നു, To tell a lie, to lie.

ഭൊഷ്കാരം, ത്തിന്റെ. s. Wind from behind. കീൾ
ശ്വാസം.

ഭൊസ഻. ind. A particle of calling, addressing.

ഭൌതികം, adj. Relating or appertaining to evil spirits.
ഭൂതസംബന്ധമായുള്ള.

ഭൌമൻ, ന്റെ. s. 1. The planet Mars, as son of the
earth. ഭൂമിയുടെ പുത്രൻ, ചൊവ്വാ. 2. the name of a
demon.

ഭൌമം, &c. adj. Earthly, terrestrial, produced in or re-
lating to the earth. ഭൂമിസംബന്ധമായുള്ള.

ഭൌകൻ, രിന്റെ.s. The superintendant of gold, a

[ 594 ]
treasurer. സ്വൎണ്ണത്തെ സൂക്ഷിക്കുന്നവൻ.

ഭ്രകുടി, യുടെ s. A frown. കൊട്ടഞരമ്പ.

ഭ്രകുംസൻ, ന്റെ.s. An actor wearing female attire.
സ്ത്രീവെഷക്കാരൻ.

ഭ്രമണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Whirling, going round. ചുഴ
പ്പ. 2. wandering, literally or figuratively. ചുറ്റുക.

ഭ്രമം, ത്തിന്റെ.s. 1. Whirling, going round, circum-
gyration. ചുഴപ്പ. 2. error, ignorance, mistake, misappre-
hension, illusion. അന്ധത. 3. perturbation, confusion
or perplexity of mind. ഇളക്കം. 4. a temporary aberra-
tion of reason, delirium. 5. astonishment, surprise, a-
mazement. 6. stupor, dulness. 7. roaming, wandering. 8.
desire, wish. 9. a whirlpool. 10. a drain, a water-course.

ഭ്രമരകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Hair curled upon the forehead.
നെറ്റിക്കുറുനിര. 2. a bee. വണ്ട. 3. a top or ball for
playing with. പമ്പരം.

ഭ്രമരകീടം, ത്തിന്റെ. s. A sort of wasp that builds a
solitary nest in the angles of walls, doors, &c. കടുന്നൽ.

ഭ്രമരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A chafer, a beetle or large bee.
വണ്ട. 2. the honey bee. തെനീച്ച.

ഭ്രമാസക്തൻ, ന്റെ. s. An armourer, a sword cleaner,
a knife grinder. കടച്ചിക്കൊല്ലൻ.

ഭ്രമി, യുടെ. S. 1. Whirling, going round. 2. error, mis-
take, blunder. ഭ്രമം.

ഭ്രമിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To err, to mistake, to
wander. 2. to be in confusion or perplexity, to lose one's
presence of mind. 3. to be deranged in mind, to be stu-
pified, infatuated, mad. 4. to wonder, to be astonished,
surprised, amazed. 5. to be charmed, to be bewitched.

ഭ്രമിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To throw into con-
fusion, or perplexity. 2. to astound, to astonish, to sur-
prize. 3. to infatuate, to charm, to bewitch, to stupify. 4.
to turn round.

ഭ്രംശനം, ത്തിന്റെ.s. See the following.

ഭ്രംശം, ത്തിന്റെ. s. Error, falling or declining from a
height or from propriety. പാതിത്യം.

ഭ്രംശിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To err, to fall or decline from a
height or propriety.

ഭ്രഷ്ടൻ, ന്റെ. s. 1. One who is fallen, figuratively, one
who is vicious, depraved, fallen from virtue. 2. an outcast.
പതിതൻ.

ഭ്രഷ്ടം, &c. adj. 1. Fallen, figuratively, vicious, depraved,
fallen from virtue. 2. outcast, excommunicated. 3. fried.
വറുക്കപ്പെട്ട.

ഭ്രാജിഷ്ണു, adj. Elegant; splendid, radiant in ornament and
vesture. ഭംഗിയുള്ള.

ഭ്രാതാവിന്റെ. s. A brother. സഹൊദരൻ.

ഭ്രാതൃകം. adj. Fraternal, brotherly, of or belonging to a
brother. സഹൊദര സംബന്ധമായുള്ള.

ഭ്രാതൃജൻ, ന്റെ. s. A brother's son. സഹൊദര പു
ത്രൻ.

ഭ്രാതൃജായ, യുടെ. s. A brother's wife, a sister-in-law.
ജ്യെഷ്ഠാനുജഭാൎയ്യ.

ഭ്രാതൃപത്നി, യുടെ. s. A brother's wife.

ഭ്രാതൃഭഗിനികൾ, ളുടെ. s. plu. Brother and sister. സൊ
ദരസൊദരിമാർ.

ഭ്രാതൃവ്യൻ, ന്റെ. s. 1. A brother's son. സഹൊദര
പുത്രൻ. 2. an enemy. ശത്രു.

ഭ്രാതൃസ്നെഹം, ത്തിന്റെ. s. Fraternal affection, bro-
therly love.

ഭ്രാത്രീയൻ, ന്റെ. s. A brother's son, a nephew. സ
ഹൊദരപുത്രൻ.

ഭ്രാത്രീയം, &c. adj. Fraternal, belonging or relating to a
brother.

ഭ്രാന്ത, ിന്റെ. s. 1. Confusion, distraction of mind. 2.
madness, derangement of mind. ഭ്രാന്തപിടിക്കുന്നു,
To become mad. ഭ്രന്തപറയുന്നു, To speak as a mad-
man or as one deranged in mind.

ഭ്രാന്തൻ, ന്റെ. s. 1. A lunatic, a mad-man. 2. a stupid,
ignorant man.

ഭ്രാന്തം, &c. adj. 1. Whirled, revolved. 2. blundering, mis-
taken, under delusion or in delerium, mad.

ഭ്രാന്തി, യുടെ. s. 1. Error, mistake, ignorance. 2. going
round, whirling, revolving, giddiness. 3. unsteadiness,
locomotion. 4. supposition, doubt.

ഭ്രാന്തിമാൻ, ന്റെ. s. See ഭ്രാന്തൻ.

ഭ്രാന്തിഹരൻ, ന്റെ. s. A counsellor, a minister. ആ
ലൊചനക്കാരൻ.

ഭ്രാമണം, ത്തിന്റെ. s. Whirling, turning round, revolv-
ing.

ഭ്രാമരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Honey. ഒരു വക തെൻ. 2. a
dance performed in a ring, dancing round about.

ഭ്രാമരി, യുടെ. s. A name of PÁRWATI, from having as-
sumed the form of a bee, in order to contend with Ma-
hasur. പാൎവതി.

ഭ്രാഷ്ട്രം, ത്തിന്റെ. s. A frying pan. കാരൊൽ.

ഭ്രൂകുടി, യുടെ. s. A frown. കൊട്ടഞരമ്പ.

ഭ്രൂകുംസൻ, ന്റെ. s. An actor in female apparel, സ്ത്രീ
വെഷക്കാരൻ.

ഭ്രൂ, വിന്റെ. s. An eye-brow. പിരികം.

ഭ്രൂകുടി, യുടെ. s. A frown, a look of displeasure. കൊട്ട
ഞരമ്പ.

[ 595 ]
ഭ്രൂകുംസൻ, ന്റെ. s. A male actor in female attire. സ്ത്രീ
വെഷക്കാരൻ.

ഭ്രൂചലനം, ത്തിന്റെ. s. Raising or moving the eye-
brows. പുരികം ഇളക്കുക.

ണം, ത്തിന്റെ. s. The embryo or fœtus, a child. ശി
ശു, ഗൎഭം.

ഭ്രൂണഹാ, വിന്റെ. s. One who occasions or procures
abortion. ഗൎഭം അലസിപ്പിക്കുന്നവൻ.

ഭ്രൂഭംഗം, ത്തിന്റെ. s. A frown. കൊട്ട ഞരമ്പ.

ഭ്രൂമദ്ധ്യം, ത്തിന്റെ. s. The part of the forehead between
the eye-brows. പുരികത്തിന്റെ നടുവ.

ഭ്രൂവല്ലി, യുടെ. s. The eye-brows. പുരികം.

ഭ്രൂവിക്ഷെപം, ത്തിന്റെ. s. Moving the eye-brows.

ഭ്രൂസംജ്ഞ, യുടെ. s. Motion with the eye-brows.

ഭ്രെഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Deviation from rectitude, de-
clining or falling from virtue, &c. സ്വസ്ഥാനത്തുനി
ന്ന പതിക്കുക. 2. going, proceeding. നടക്കുക. 3.
loss. ചെതം. 4. a fraction. 1/20

മ.

മ 1. The twenty-fifth consonant in the Malayalim alpha-
bet, corresponding to the letter M. 2. a name of BRAHMA.
ബ്രഹ്മാവ. 3. SIVA. ശിവൻ. 4. VISIHNU. വിഷ്ണു. 5
this letter abbreviated is written thus ം.

മകൻ, ന്റെ. s. A son.

മകം, ത്തിന്റെ. s. The tenth lunar asterism in Hindu
astronomy containing four stars.

മകയിരം, ത്തിന്റെ, s. The fifth lunar asterism in
Hindu astronomy.

മകരകുണ്ഡലൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

മകരകെതനൻ, ന്റെ. s. CÁMA, the Hindu Cupid. കാ
മൻ.

മകരതൊരണം, ത്തിന്റെ. s. An honorary wreath or
string of flowers, &c., raised upon poles, and carried in
front as an emblem of distinction.

മകരത്തുറാവ, ിന്റെ. s. A shark.

മകരദ്ധ്വജൻ, ന്റെ. 8. A name of CAMAÁ, the Hin-
du Cupid. കാമൻ.

മകരന്ദം, ത്തിന്റെ. The honey or nectar of flowers.
പൂന്തെൻ.

മകരപ്പൂപ്പ, ിന്റെ. A crop of paddy reaped in
January.

മകരമത്സ്യം ത്തിന്റെ. s. A marine monster. മത്സ്യ
ത്തിൽ വലുതായ ഒരു ജാതി.

മകരമാസം, ത്തിന്റെ. s. The month January.

മകരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sea-monster, the emblem of
the Hindu Cupid. മത്സ്യത്തിൽ ഒരു ജാതി. 2. the sign
in the zodiac termed Capricornus. ഒരു രാശി. 3. one of
CUBÉRA'S treasures. കുബെരന്റെ നിധികളിൽ ഒ
ന്ന. 4. the name of a month (January.)

മകരംരാശി, യുടെ. s. The sign Capricorn in the zodiac.

മകരസ്സങ്ക്രാന്തി, യുടെ. s. The sun's transit from Sa-
gitlarius to Capricorn.

മകരാങ്കൻ, ന്റെ, s. 1. The Hindu Cupid. കാമദെ
വൻ. 2. the ocean. സമുദ്രം.

മകരാലയം, ത്തിന്റെ. s. The ocean. സമുദ്രം.

മകരാശ്വൻ, ന്റെ. s. VARUNA, the Hindu Neptune,
whose steed is the alligator. വരുണൻ.

മകരി, യുടെ. s. 1. One of the poisonous teeth of the
Cobra-capell. 2. an alligator.

മകൾ, ളുടെ. s. A daughter.

മകുടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A crest, a head-dress, a crown,
a tiara. കിരീടം, മുടി. 2. an ornament on the top of any
thing, pillar or building.

മകുടി, യുടെ. s. A crest, a crown.

മകുരം, ത്തിന്റെ. s. A mirror. കണ്ണാടി.

മകുഷ്ടകം, ത്തിന്റെ. s. A sort of kidney bean, a wild,
variety perhaps of the Phaseolus Mungo. കാട്ടുപയറ.

മക്കത്തായം, ത്തിന്റെ. s. Inheritance from father to son.

മക്കിപ്പൂ, വിന്റെ. s. A species of wormwood.

മക്കുണം, ത്തിന്റെ. s. A bug. മുട്ട.

മഖം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sacrifice, oblation. യാഗം . 2.
the tenth lunar asterism. മകം.

മഖശാല, യുടെ. s. A place of sacrifice. യാഗശാല.

മഗധൻ, ന്റെ. s. A bard whose peculiar province it
is to sing the praises of a chief's ancestors in his presence,
a family bard or minstrel.

മഗധം, ത്തിന്റെ. s. 1. A country, South Behar. ഒ
രു രാജ്യം. 2. long pepper. കാട്ടുതിപ്പലി.

മഗരി, യുടെ. s. 1. The first fang of the four poisonous
teeth of the Cobra-capell. 2. a female alligator.

മഗ്നമാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n 1. To be plunged, to be
immersed. 2. to be sunk, to be drowned.

മഗ്നം, &c. adj. . Plunged, lived, immersed. 2. sunk,
drowned. മുഴുകിയ.

മഘ, യുടെ. s. The tenth lunar asterism.

മഘം, ത്തിന്റെ. s. The tenth lunar asterism, contain-
ing four stars. മകം.

മഘവാൻ, ന്റെ. s. 1. A name of INDRA. ദെവെന്ദ്രൻ.
2. one of the twelve Chacravartis or universal monarchs
of the Jainas.

[ 596 ]
മങ്ക, ിന്റെ.s. Chaff, blighted ears of corn.

മങ്ക, യുടെ. s. A woman.

മങ്കലം, ത്തിന്റെ.s. An earthen vessel.

മങ്കുടം, ത്തിന്റെ. s. An earthen water pot.

മംഗല, യുടെ. s. A name of PÁRWATI the wife of SIVA.
പൎവ്വതി.

മംഗലകൎമ്മം, ത്തിന്റെ.s. 1. An auspicious ceremony,
the marriage ceremony, matrimony. 2. a virtuous act.

മംഗലഘൊഷം, ത്തിന്റെ. s. Marriage or nuptial
pomp, &c.

മംഗലദെവത, യുടെ. s. A name of LECSHMI. ലക്ഷ്മി.

മംഗലപാഠകൻ, ന്റെ.s. A bard, an encomiast.

മംഗലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Welfare, prosperity, happiness,
good success. 2. preserving property; taking care of what
has been gained, prudence, carefulness. 3. marriage,
matrimony. മംഗലം പാടുന്നു, To conclude a song.
adj. Happy, prosperous, fortune, faring well.

മംഗലവാദ്യം, ത്തിന്റെ. s. Music used on joyful oc-
casions.

മംഗലവാരം, ത്തിന്റെ. s. Tuesday. ചൊവ്വാഴ്ച.

മംഗലസ്തുതി, യുടെ. s. Praise, blessing, panegyric.

മംഗലാംഗി, യുടെ. s. A beautiful or handsome woman.
സൌന്ദൎയ്യമുള്ളവൾ.

മംഗല്യകം, ത്തിന്റെ.s. Lentils, Cicer lens. വെള്ള
തുവര.

മ്ഗംഗല്യഗന്ധി, യുടെ.s. A fragrant perfume, a fra-
grance. സുഗന്ധി.

മംഗല്യധാരണം, ത്തിന്റെ.s. Marriage, matrimony.
വിവാഹം.

മംഗല്യം, ത്തിന്റെ.s. 1. The holy fig-tree, Ficus re-
ligiosa. 2. the Vilwa, Marmelos ægle. മുല്ലപൂ. 3. a fra-
grant sort of agallochum or aloe wood. സുഗന്ധമുള്ള
അകിൽ. 4. the marriage tokes, or ornament of gold
with a cotton string tied round the neck. താലി. 5. a
sort of pulse, Cicer lens. വെള്ളതുവര. adj. 1. Beauti-
ful, handsome, agreeable. 2. auspicious, propitious, con-
ferring happiness, prosperity, &c.

മംഗല്യസൂത്രം, ത്തിന്റെ. s. The cotton cord to which
the marriage token or táli is fastened. വിവാഹകൎമ്മ
ത്തിൽ സ്ത്രീകളുടെ കഴുത്തിൽ കെട്ടുന്ന ചരട.

മംഗല്യസ്ത്രീ, യുടെ. s. A married woman. ഭൎത്താവുള്ള
സ്ത്രീ.

മംക്ഷു, ind. 1. Quickly, swiftly, instantly. വെഗം. 2.
much, exceedingly. വളരെ.

മങ്ങലി, യുടെ. s. A large water jar or pitcher.

മങ്ങൽ, ലിന്റെ. s. 1. Growing dim, dimness. 2. pale-

ness, sallowness. 3. fainting, withering, decaying.

മങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. 1. To grow pale, sallow,
wan. 2. to grow dim, as gold, a light, &c. 3. to wither,
to be pale, to be destroyed. മങ്ങിപ്പൊകുന്നു, To become
dim, faint; pale. മങ്ങിയിരിക്കുന്നു, To be dim, faint,
to be pale, to be wan. മങ്ങിയെരിയുന്നു, മങ്ങിക്കത്തു
ന്നു, To burn dim, or faint.

മചച്ചിക, യുടെ. s. Excellence, happiness. ശ്രെഷ്ഠത.
adj. Best, excellent. ശ്രെഷ്ഠമായുള്ള.

മച്ച, ിന്റെ. s. 1. A ceiling, or boarded floor. 2. a room
which has a boarded ceiling. 3. a rough kind of creep-
ing plant. മച്ചിടുന്നു, To lay rafters or beams and put
boards on them so as to form a wooden ceiling.

മച്ചകം, ത്തിന്റെ.s. A house or room which has a
boarded ceiling.

മച്ചം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sample, specimen. 2. a pattern,
a model. 3. a little piece of gold kept for a sample to
compare with what was given to the goldsmith. 4. a
string of little samples of gold of different degrees of as-
certained purity, by comparison with which the purity
of other gold is defined. മച്ചം നൊക്കുന്നു, To exa-
mine any thing by the sample given. മച്ചം പിടിക്കുന്നു,
To take a model, sketch or plan of any thing. മച്ചംഎ
ടുക്കുന്നു, To cut off or take a sample of gold given to
the goldsmith, &c.

മച്ചമ്പി, യുടെ. s. A brother-in-law,

മച്ചി, യുടെ. s. 1. A barren woman. 2. a barren cow,
&c.

മച്ചിങ്ങാ, യുടെ. s. A withered fruit.

മച്ചിനൻ, ന്റെ. s. A brother-in-law.

മച്ചുപലക, യുടെ. s. Boards for a ceiling.

മച്ചുമ്പുറം, ത്തിന്റെ. s. The space above a boarded ceil-
ing.

മജ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Bathing, washing, ablution,
immersion. കുളി. 2. sinking in the water. മുങ്ങുക. 3.
marrow. മെദസ഻. മജ്ജനംചെയ്യുന്നു, 1. To bathe, to
perform ablution. കുളിക്കുന്നു. 2. to sink. മുങ്ങുന്നു,
വെള്ളത്തിൽ താഴുന്നു.

മജ്ജനശാല, യുടെ. s. A bathing room. കുളിപ്പുര.

മജ്ജാ, വിന്റെ.s. 1. Pith or sap of trees, &c. കാതൽ. 2.
the marrow of the bones and flesh. ആറാമത്തെ ധാതു.

മജ്ജിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To wash, to bathe. കു
ളിക്കുന്നു. 2. to sink, to dive, to be drowned. മുങ്ങുന്നു.

മഞ്ചകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bed, a bedstead. കട്ടിൽ.
2. a platform, a scaffold.

മഞ്ചകാശ്രയം, ത്തിന്റെ. s. A bug. മൂട്ട.

[ 597 ]
മഞ്ചട്ടി, യുടെ. s. Bengal madder, Rubia manjith.

മഞ്ചം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bed, a bedstead. കട്ടിൽ. 2. a
platform, a scaffold. 3. any elevated shed raised on
bamboos in a corn-field, &c., where a watchman is stati-
oned to protect the corn from cattle, birds, wild beasts,
&c. മാടം. 4. a sort of throne or chair of state, a platform
on which it is raised, the dais.

മഞ്ചാടി, യുടെ. s. A tree, Adenanthera pavonia. The
seeds or beans of this tree are used by goldsmiths in
weighing gold. മഞ്ചാടി 1 is 4 grains; 5 are 1 scruple;
മഞ്ചാടി 15 are 3 scruples, or 1 dram, or 1/8 of an ounce; മ
ഞ്ചാടി 20 are 4 scruples, or 1 കഴഞ്ച; മഞ്ചാടി 120
or കഴഞ്ചി 6 are 24 scruples, or 1 ounce: മഞ്ചാടി
1920 or കഴ്ഞ്ച 96 are 16 ounces or 1 lb.

മഞ്ചാടി, യുടെ. s. A weight as applied to diamonds
only.

മഞ്ചിക, യുടെ. s. A basket, a large basket. വലിയ
കൊട്ട.

മഞ്ജരി, യുടെ. s. 1. A compound pedicle; a fruit or
flower stalk. പൂന്തൊത്ത, പൂങ്കുല. 2. a shoot, a sprout,
a bud. തളിർ.

മഞ്ജിഷ്ഠ, യുടെ. s. Bengal madder, a plant used in me-
dicine, and in dyeing, Rubia manjith. (Rox.) മഞ്ചട്ടി.

മഞ്ജീരം, ത്തിന്റെ. s. An ornament for the feet or toes.
കാൽചിലമ്പ.

മഞ്ജീരിക, യുടെ. s. Seed of the sweet basil. Ocimum
basilicum. (Lin.)

മഞ്ജു, adj. Beautiful, pretty, agreeable, pleasing. മനൊ
ഹരമായുള്ള.

മഞ്ജുവാണി, യുടെ. s. Agreeable speech. നല്ലവാക്ക.

മഞ്ജുളം. adj. Beautiful, agreeable, pleasing, മനൊഹര
മായുള്ള.

മഞ്ജുളാംഗി, യുടെ. s. A beautiful or handsome woman.
സുന്ദരി.

മഞ്ജൂഷ, യുടെ. s. A large basket or box. വലിയകൊ
ട്ട, വലിയ പെട്ടി.

മഞ്ഞ, ിന്റെ. s. 1. Dew. 2. a fog, a mist. 3. snow, hoar-
frost on mountains.

മഞ്ഞ, യുടെ. s. 1. Yellow colour. 2. turmeric. adj. Yel-
low, of a yellow colour.

മഞ്ഞക്കുരി, വിന്റെ.s. The yoke of an egg.

മഞ്ഞക്കാമില, യുടെ. s. A species of jaundice.

മഞ്ഞക്കുറിഞ്ഞി, യുടെ. s. The yellow Amaranth or
Barleria, also Justicia infundibiliformis.

മഞ്ഞക്കൂരി, യുടെ. s. A kind of fish.

മഞ്ഞക്കൂവ, യുടെ. s. The yellow coloured arrow-root

plant, Curcuma Rotunda. (Willd.)

മഞ്ഞക്കൊര, യുടെ. s. A sort of grass growing in paddy
fields.

മഞ്ഞച്ചെമന്തി, യുടെ. s. A variety of the Chrysanthe-
num Indicum.

മഞ്ഞച്ചെര, യുടെ. s. A yellow kind of the Chéra snake.

മഞ്ഞനിറം, ത്തിന്റെ. s. Yellow colour.

മഞ്ഞപ്പട്ട, ിന്റെ.s. Yellow silk, yellow clothes.

മഞ്ഞപ്പന്തീരടി, യുടെ. s. Marvel of Peru, the yellow
or the variegated species.

മഞ്ഞപ്പാൽ, ലിന്റെ. s. The juice of the turmeric, or
turmeric water.

മഞ്ഞപ്പാവട്ട, യുടെ. s. A species of yellow wood of
which the stocks of native guns are made.

മഞ്ഞപ്പിത്തം, ത്തിന്റെ. s. A species of jaundice.

മഞ്ഞപ്പീരം, ത്തിന്റെ. s. A plant, a sort of Ghósha
with yellow flowers.

മഞ്ഞപ്പൂമരം, ത്തിന്റെ. s. A tree bearing yellow
flowers, Nyctanthes arbor

മഞ്ഞപ്പൊടി, യുടെ. s. The powder of the turmeric root.

മഞ്ഞമന്താരം, ത്തിന്റെ. s. A variety of Bauhinia
bearing yellow flowers.

മഞ്ഞയടെക്കാമണിയൻ, ന്റെ. s. A plant, Conyza
Indica.

മഞ്ഞളിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To become or turn yellow.

മഞ്ഞളിപ്പ, ിന്റെ. s. Becoming or turning yellow.

മഞ്ഞൾ, ളിന്റെ. s. Turmeric, either the plant, or root,
Indian saffron, Curcuma longa.

മട, യുടെ. s. 1. A flood gate, a sluice. 2. a breach in a
bank. 3. a sluice by the side of a river.

മടക്ക, ിന്റെ. s. 1. A fold, a plait, a turn. 2. a bend,
the bent of a joint. 3. wrinkle. 4. folding, plaiting.

മടക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Discomfiture, failure, bad suc-
cess. 2. returning. 3. folding.

മടക്കുകത്തി, യുടെ.s. A folding, or clasp knife.

മടക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To fold, to plait, to fold
up a garment or paper. 2. to bend, to bend the knees;
to draw in the legs. 3. to confound, to perplex. 4. to route,
to overcome, to put to silence.

മടക്കുവാതിൽ, ലിന്റെ. s. A folding door.

മടക്കൊല, യുടെ. s. A folded letter either of olas or
paper.

മടക്കൊലക്കാരൻ, ന്റെ.s. A messenger, an envoy,
an ambassador.

മടങ്ങ, ിന്റെ.s. 1. A fold. 2. a turn, a time. 3. plough-
ing across.

[ 598 ]
മടങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ.v. a. 1. To bend, to become bent
or folded. 2. to return. 3. to be cast down, dispirited. 4.
to fail, to suffer loss. 5. to be routed, defeated.

മടച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Plaiting, folding, braiding, wat-
tling.

മടത്തുത്ഥം, ത്തിന്റെ.s. A Tamul name for Calamine.

മടന്ത, യുടെ. s. A species of wild yam or its stem.

മടമ്പ, ിന്റെ. s. The heel.

മടയൻ, ന്റെ.s. A stupid, ignorant, foolish person.

മടയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. 1. To plait, to braid. 2. to
wattle, to weave.

മടൽ, ലിന്റെ. s. 1. A bough of any palm tree, as the
cocoa-nut tree, the areca-nut tree, the palmira tree, &c.
2. the fibrous coat of the cocoa-nut.

മടൽതെങ്ങാ, യുടെ. s. A fresh cocoa-nut entire.

മടൽപ്രായം, ത്തിന്റെ, adj. Foolish, stupid, dull.

മടവാർ, രുടെ. s. A woman.

മടവാൾ, ളിന്റെ. s. A hatchet, a small axe.

മടി, യുടെ. s. 1. Idleness, laziness, indolence, aversion
from labour. 2. dislike, unwillingness, backwardness. 3.
the lap, the waist, the bosom. 4. bashfulness, shame,
modesty. 5. fear, doubt. മടിയിൽ വെക്കുന്നു, To put
in the lap, to put in the cloth round the waist, to put
into the pocket. മടിപിടിക്കുന്നു, To seize a person by
the waist.

മടിക്കുത്ത, ിന്റെ. s. A cloth round the waist, or the
ends of the cloth passed round the loins and tucked in
so as to hold the whole together.

മടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be idle, lazy, to be a-
verse from. 2. to be unwilling, to be backward. 3. to be
bashful. 4. to fear, to doubt.

മടിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Plaiting, folding, platting. 2.
a plait, a fold, a plat.

മടിത്തൊക്ക, ിന്റെ. s. A small pistol.

മടിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. A fold, a plait. 2. complication.

മടിയൻ, ന്റെ. s. An idle, lazy fellow, an idler.

മടിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To be bent, folded. 2. to
be coiled up.

മടിശ്ശീല, യുടെ. s. 1. A purse, chiefly one fastened to
the girdle. 2. principal, stock.

മടു, വിന്റെ. s. Honey.

മടുക്ക, യുടെ. s. A tree.

മടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be foiled, overcome,
defeated. 2. to despair. 3. to be ashamed. 4. to dislike,
to be averse from. 5. to be weary, faint. 6. to decline,
to decrease in price.

മടുപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Failure, defeat. 2. despair. 3. shame.
4. dislike. 5. weariness, faintness. 6. decrease in price.

മടുപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To overcome, to de-
feat. 2. to cause to despair. 3. to make ashamed.

മടുമലർ, രിന്റെ. s. A fresh flower.

മടെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To take pains, to labour
diligently, to be industrious.

മടെപ്പ, ിന്റെ. s. Taking pains, labouring diligently,
industry.

മട്ട, adj. 1. Bent back or down. 2. deaf. 3. withered, thin.

മട്ട, ിന്റെ. s. 1. The lees, sediment, or refuse of any li-
quor. 2. a conical pile left by tank-diggers in order to
ascertain the depth of their work. 3. honey. 4. custom,
manner, regulation, moderation. 5. limits, bounds. മട്ടി
ടുന്നു, 1. To make a regulation, to fix rules. 2. to limit.

മട്ടക്കുതിര, യുടെ. s. A small horse, a poney.

മട്ടക്കൊമ്പ, ിന്റെ. s. A horn growing backwards or
downwards.

മട്ടച്ചെകിടൻ, ന്റെ. s. A deaf man.

മട്ടച്ചെരുവ, യുടെ. 1. Solder. 2. alloy.

മട്ടത്തരം, ത്തിന്റെ. s. Rudeness, rusticity, roughness.

മട്ടപ്പണം, ത്തിന്റെ. s. A gold fanan with much al-
loy in it.

മട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A rule, a carpenter's square. 2. al-
loy. 3. solder. 4. a poney. മട്ടം കൂട്ടുന്നു, To mix with
alloy. മട്ടം, ചെൎക്കുന്നു, To mix alloy with gold, &c.

മട്ടിപ്പാൽ, ലിന്റെ. s. Coarse incense.

മട്ടെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be ashamed.

മഠപതി, യുടെ. s. A mendicant devotee.

മഠപ്പാട, ിന്റെ. s. See മഠം.

മഠപ്പുറം, ത്തിന്റെ. s. See the following.

മഠം, ത്തിന്റെ. s. A school, college, or residence for
young Brahmans prosecuting their studies. This word is
also applied to the residence of some petty kings and
head men, to that of a Guru or spiritual guide, or of a
Bishop.

മഡ്ഡു, വിന്റെ. s. A sort of drum. നെടുന്തുടി.

മണക്കുന്നു, ത്തു, വാൻ. v. a. To smell, to inhale. v. n.
To smell, to have or yield any particular scent or odour.

മണത്തക്കാളി, യുടെ. s. A plant bearing a small black
fruit, Solanum nigrum.

മണത്തരി, യുടെ. s. Granulated particles.

മണപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause to smell,
to let smell.

മണം, ത്തിന്റെ. s. Smell, odour, scent, savour, (either
good or bad.)

[ 599 ]
മണലി, യുടെ. s. The small flowered Aspalathus, a pot-
herb, Aspalathus Indica.

മണൽ, ലിന്റെ. s. Sand.

മണൽക്കുമ്മായം, ത്തിന്റെ. s. Mortar mixed with
sand.

മണൽക്കൂറ, യുടെ. adj. Sandy (as land, soil.)

മണൽത്തിട്ട, യുടെ. s. A sand bank, sandy ground.

മണൽവാരി, യുടെ. s. The meazles.

മണൽവീതി. adj. Sandy (as land, soil.)

മണവറ, യുടെ.s. A bride chamber.

മണവാട്ടി, യുടെ. s. A bride, the wife.

മണവാളൻ, ന്റെ. s. A bridegroom, the husband.

മണി, യുടെ. s. 1. A jem, a jewel, a precious stone. ര
ത്നം. 2. a pearl. മുത്ത. 3. the wrist. 4. the wattles on the
throat of sheep. 5. a bell, a gong. 6. a grain, a kernel. 7.
the eye-ball. 8. bits of lead tied on a fishing net. 9. the
glans penis. 10. one of the Nágas or serpent chiefs of
Pátála. 11. little bells worn round the waist by children.
12. granulated particles. 13. beads. 14. a ball to play
with. adj. Good, excellent മണികിലുക്കുന്നു, To tin-
kle a bell. മണികെട്ടുന്നു, To tie a small bell round the
neck, &c. മണിയിടുന്നു, മണിയടിക്കുന്നു, മണി
കൊട്ടുന്നു, To ring a bell or bells.

മണികണ്ഠം, ത്തിന്റെ. s. The blue jay.

മണികം, ത്തിന്റെ. s. 1. A small water jar, a pitcher.
കുടം. 2. a large water jar. മങ്ങലി.

മണികാരൻ, ന്റെ. s. 1. A jeweller, lapidary or worker
in precious stones. 2. a bell ringer. 3. a Tahsildar or
subordinate revenue officer.

മണികൊട്ടുന്നവൻ, ന്റെ. s. A bell ringer or one
who strikes a bell or gong.

മണിക്കഞ്ജകം, ത്തിന്റെ. s. A species of basil de-
scribed as having small leaves and red flowers.

മണികണ്ടം, ത്തിന്റെ. s. The wrist.

മണിക്കരിങ്ങാലി, യുടെ. s. The root of a small kind
of bamboo.

മണിക്കാതിൽ, യുടെ. s. An ear ornament.

മണിക്കാൽ, ലിന്റെ. s. The ribs of a ship, boat, &c.

മണിക്കിണറ, റ്റിന്റെ. s. A draw well, a deep well.

മണിക്കിരീടം, ത്തിന്റെ. s. A crown set with jewels.

മണിക്കുന്തുരുക്കം, ത്തിന്റെ. s. Fine or purified incense.

മണിക്കൂറ, ിന്റെ. s. An hour.

മണിക്കെട്ട, ിന്റെ. s. The wrist, or joint of the hand.

മണിഗന്ധകം, ത്തിന്റെ. s. Purified sulphur.

മണിഘട്ടനം, ത്തിന്റെ. s. Ringing or tinkling a bell.
മണിയടിക്കുക.

മണിത്തിരട്ട, ിന്റെ. s. Granulating of gun-powder,
sago, &c.

മണിത്തിരട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v.a. To granulate.

മണിധനുസ഻, ിന്റെ. s. The rainbow, lit: the bow of
precious stones. മെഘവില്ല.

മണിനാക്ക, ിന്റെ. s. The tongue or clapper of a bell.

മണിനാഗം, ത്തിന്റെ. s. One of the Nágas or chief
serpents of Pátála.

മണിനാദം, ത്തിന്റെ. s. The sound of bells.

മണിപൂരകം ത്തിന്റെ.s. The navel, or the region of it.

മണിപ്പാറ, യുടെ. s. 1. Black stone. 2. black granite.

മണിപ്പിടിത്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. The act of granulating
any powder. 2. forming of grain, seed, &c. മണിപ്പിടി
ക്കുന്നു, 1. To granulate. 2. grain to form in the ear, &c.

മണിപ്രഭ, യുടെ. s. Brilliancy of jewels.

മണിപ്രവാളം ,ത്തിന്റെ. s. A work written in Ma-
layalim with Sanscrit interspersed.

മണിപ്രാവ, ിന്റെ. s. A turtle dove with spots like
grain around the neck.

മണിബന്ധം, ത്തിന്റെ. s. The wrist, lit: the place
were bracelets of precious stones are bound.

മണിമയം. adj. Made or set with jewels.

മണിമാല, യുടെ. s. A necklace, a fillet, &c. of precious
stones, a string of precious stones.

മണിമാളിക, യുടെ. s. The belfry.

മണിമുടി, യുടെ. s. A crown set with jewels.

മണിമെട, യുടെ. s. A decorated upper room.

മണിയൻ, ന്റെ. s. A large blue fly.

മണിയം, ത്തിന്റെ. s. A subordinate revenue office,
surveyorship of the revenue of lands; appointment or
post over a village.

മണിയറ, യുടെ. s. A decorated room.

മണിയാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To thresh.

മണിവിളക്ക, ിന്റെ. s. A lamp, (honorific.)

മണുമണുപ്പ, ിന്റെ. s. Brackishness. മണുമണുക്കു
ന്നു, To be brackish.

മൺ്കുമ്മായം, ത്തിന്റെ. s. Mortar mixed with brick dust.

മൺ്കൂറ, റ്റിന്റെ. s. Soil free from stones or sand.

മൺ്കൊട്ട, യുടെ. s. A basket for carrying earth.

മൺ്ചായില്യം, ത്തിന്റെ. s. See മൺ്കുമ്മായം.

മണ്ട, യുടെ. s. 1. The skull. 2, an earthen plate or dish.

മണ്ടൽ, ലിന്റെ. s. Running.

മണ്ടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause to run, to chase.

മണ്ടുന്നു, ണ്ടി, വാൻ. v. n. To run. മണ്ടിനടക്കുന്നു,
To walk quick. മണ്ടിവരുന്നു, To come quick. മണ്ടി
പ്പൊകുന്നു, To go quick.

[ 600 ]
മണ്ഡനൻ, ന്റെ. s. A beau, one who is fond of dress
or putting on ornaments. അലങ്കരണ ശീലൻ.

മണ്ഡനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Ornament, decoration, അ
ലങ്കാരം. 2. jewels, trinkets, &c. രത്നം. adj. Adorn-
ing, dressing, decorating, fond of or putting on nora-
ments. അലങ്കാരശീലമുള്ള.

മണ്ഡപത്തിൻവാതിൽ, ലിന്റെ. s. 1. A district
Cutcherry. 2. a Tahsildar's district. Also കൊവിലക
ത്തിൻ വാതിൽ.

മണ്ഡപം, ത്തിന്റെ. s. 1. A choultry or temporary
building, a public resting place for travellers. 2. an open
shed or hall, adorned with flowers and erected on festi-
val occasions, as at marriages, &c. 3. an open temple, or
open building consecrated to a deity.

മണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. Scum, skimmings, froth, foam,
barm, &c.: the upper part of any infusion in a state of
boiling, or ferment. തെളി.

മണ്ഡലകം, ത്തിന്റെ. s. 1. An orb or disk. 2. a sort
of leprosy with large round spots. കുഷ്ഠഭെദം. 3. a mir-
ror. വട്ടക്കണ്ണാടി. 4. a form of array, an army drawn
up in a circle. അണിഭെദം.

മണ്ഡലം, ത്തിന്റെ. s. 1. The disk of the sun or
moon. പരിവെഷം. 2. an orb, a circumference in ge-
neral; the circle bounding the view, the sensible horizon.
ദിഗ്വലയം. 3. a ball, a globe. ഉണ്ട. 4. a wheel. വ
ണ്ടി. 5. a province, region, or district, extending twenty,
or according to some authorities, forty Yojanas every
way. 6. the country or empire, over which the twelve
princes termed Chacravártis are supposed to have ruled,
perhaps the peninsula of India, where the term Man-
dala, or Mandel is of constant occurrence to signify a
province or district, as in Coromandel, &c. 7. a heap,
quantity, multitude, or assemblage. So. 8. a sweet-
meat, a sugar ball. 9. the period of 40 days. 10. an
attitude of shooting, the fifth position in which both
knees are bent. വില്ലാളിയുടെ നില. 11. a form of
array, an army drawn up in a circle. അണിഭെദം.

മണ്ഡലാകാരം. adj. Circular, in the form of a circle.
വട്ടത്തിലുള്ള.

മണ്ഡലാഗ്രം, ത്തിന്റെ. s. A sword, a scimitar. വാൾ.

മണ്ഡലാധീശൻ, ന്റെ. s. An emperor, a king of
kings. മഹാ രാജാവ.

മണ്ഡലായിതം, ത്തിന്റെ. s. A ball, a globe. ഉരുള.

മണ്ഡലി, യുടെ. s. 1. A large species of snake. 2. a
cat. പൂച്ച. 3. an assembly, flock, or multitude. കൂട്ടം.

മണ്ഡലെശ്വരൻ, ന്റെ. s. A sovereign, a monarch, a

king, a supreme prince governing a മണ്ഡലം. രാജാവ.

മണ്ഡഹാരകൻ, ന്റെ. s. 1. A distiller, 2, one who
extracts fermented liquor from the palmira, cocoa-nut,
date tree, &c. ചൊവൻ.

മണ്ഡിതം, &c. ads. Ornamented, adorned. അലങ്കരി
ക്കപ്പെട്ട.

മണ്ഡൂക, യുടെ. s. A female frog. പെൺതവള.

മണ്ഡൂകപൎണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. A tree, Bigonia In-
dica. പലകപ്പയ്യാനി.

മണ്ഡൂകപൎണ്ണി, യുടെ. s. 1. Bengal madder, Rubia
munjith. മഞ്ചട്ടി. 2. Asiatic Pennywort, Hydrocatile
Asiatica. കുടകൻ.

മണ്ഡകം, ത്തിന്റെ. s. A frog. തവള.

മണ്ഡൂകി, യുടെ. s. A female frog. പെൺതവള.

മണ്ഡൂരം, ത്തിന്റെ. s. Rust of iron. ഇരിമ്പിൻകിട്ടം.

മണ്ണ, ിന്റെ. s. 1. Earth. 2. soil; clay. 3. rust. 4, mud.
5. a mud wall.

മണ്ണട്ട, യുടെ. s. An earth grub or insect.

മണ്ണത്താൻ, ന്റെ. s. A washerman.

മണ്ണാത്തി, യുടെ. s 1. A washerwoman. 2. the name
of a bird, Maináti.

മണ്ണാത്തിപീച്ചി, യുടെ. s. The name of a bird, Maináti.

മണ്ണാൻ, ന്റെ. s. 1. A washerman. 2, a spider. ചില
ന്നി.

മണ്ണാന്തുറ, യുടെ. s. A place for washing clothes, usually
near a river.

മണ്ണാശ, യുടെ. s. Coveting land.

മണ്ണിൻ‌കട്ട, or മൺ്കട്ട, യുടെ. s. 1. A clod, a lump of
earth. 2. a thing of no importance.

മൺതൈലം, ത്തിന്റെ. s. Bitumen, petrolium or
Rock oil.

മണ്പണി, യുടെ. s. Working in earth or clay

മണ്പലക, യുടെ. s. A board put between a door frame
and the wall.

മണ്പവിഴം, ത്തിന്റെ. s. Counterfeit coral.

മണ്പാത്രം, ത്തിന്റെ. s. Any earthen vessel.

മണ്പുര, യുടെ. s. A house built of mud.

മൺവെട്ടി, യുടെ. s. A hoe used for digging earth.

മതക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who belongs to a religious denomination.

മതത്യാഗം, ത്തിന്റെ. s. Apostacy.

മതത്യാഗി, യുടെ. s. An apostate. മതത്തെ ഉപെക്ഷി
ച്ചവൻ.

മതഭെദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Religious difference. 2. dif-
ferences of opinion, partiality.

മതംഗജം, ത്തിന്റെ. 8. An elephant. ആന.

[ 601 ]
മതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Purpose, intention, wish; mind,
thought. 2. religion, a religious system. 3. a religious
sect or denomination. The last is the common meaning
of the word.

മതൎച്ചിക, യുടെ. s. See the following.

മതല്ലിക, യുടെ. s. Excellence, happiness. ശ്രെഷ്ഠത,
സന്തുഷ്ടി. adj. Excellent, best, happiest.

മതവിപരീതം, ത്തിന്റെ. s. Heresy.

മതസ്ഥാപനം, ത്തിന്റെ. s. A religious institution.
മതസ്ഥാപനം ചെയ്യുന്നു, To found a religious sect.

മതാചാരം, ത്തിന്റെ. s. The rule or established cus-
tom of a sect.

മതി, യുടെ. s. 1. Understanding, intellect, mind, common
sense. ബുദ്ധി. 2. wish, will, desire, inclination. 3.
opinion. 4. respect, reverence. 5. estimation, valuation.
part. Sufficient, enough.

മതികെട്ടവൻ, ന്റെ. s. One void of understanding, a
foolish, silly person.

മതികെട, ിന്റെ. s. Folly, foolishness, stupidity, dullness,
distraction. ബുദ്ധികെട.

മതിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To estimate, to value,
to appraise. 2. to esteem, to respect, to regard.

മതിപ്പ, ിന്റെ. s. Estimation, valuation, appraisement.

മതിഭ്രമം, ത്തിന്റെ. s. Error, mistake.

മതിഭ്രാന്തി, യുടെ. s. Error, mistake, misapprehension.

മതിമതി, യുടെ. s. A wise, prudent, intelligent woman.
ബുദ്ധിയുള്ളവൾ.

മതിമാൻ, ന്റെ. s. An intelligent man, a prudent, wise
man. ബുദ്ധിമാൻ.

മതിയം, ത്തിന്റെ. s. 1. The middle, the centre. 2. a
door hinge. 3. the pivot of a native door.

മതിയാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To be sufficient, enough,
to suffice. മതിവരുന്നു, To be sufficient or enough.

മതിയാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To make do or suffici-
ent. മതിവരുത്തുന്നു, To make do.

മതിലകം, ത്തിന്റെ. s. A place surrounded by a wall.

മതിലടി, യുടെ. s. The foundation of any building.

മതിൽ, ലിന്റെ. s. 1. A wall. 2. a fortification.

മൽകുണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bug. മൂട്ട. 2. an elephant
without tusks. കൊമ്പില്ലാത്ത ആന.

മത്ത, ിന്റെ. s. 1. A churn stick. 2. a rammer, or piece
of wood for beating mortar, &c. 3. a trap or snare for
elephants, deer, birds, &c. 4. intoxication. മത്തുപിടി
ക്കുന്നു, To be or become intoxicated. മത്തുകെറുന്നു,
To be or become intoxicated. മത്തുവെക്കുന്നു, To put
a trap or snare.

മത്ത, യുടെ. s. The pumpkin gourd.

മത്തകാശിനി, യുടെ. s. An excellent woman. ഉത്തമ
സ്ത്രീ.

മത്തഗജം, ത്തിന്റെ. s. A furious elephant, or one in
rut.

മത്തങ്ങാ, യുടെ. s. A pumpkin.

മത്തൻ, ന്റെ. s. 1. One who is intoxicated with liquor,
or with pride, passion, &c. 2. a furious elephant, or one
in rut.

മത്തം, &c. adj. 1. Pleased, glad, delighted. 2. intoxi-
cated, (drunk with liquor.) 3. intoxicated with pride,
passion, &c. 4. furious, mad, insane. s. 1. The thorn
apple, Datura. 2. vinous liquor.

മത്തവാരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A furious elephant, or
one in rut. മദിച്ചിരിക്കുന്ന ആന. 2. a painted wood-
en turret or veranda on the top of a large building or
palace. 3. an enclosure of trees, &c. round the walls of
a princely residence.

മത്തവിലാസം, ത്തിന്റെ. s. Luxury, voluptuousness.

മത്താപ്പ, ിന്റെ. s. A large kind of blue light.

മത്താമ്പ മത്താമ്പുല്ല, ിന്റെ. s. A species of grass
growing in corn fields.

മത്താലംഭം, ത്തിന്റെ. s. A fence, or enclosure round
the walls of a palace, either artificial as palisades, or na-
tural as a grove of trees, &c. വെലി.

മത്തി, യുടെ. s. A small kind of fish. Sardine?

മത്തിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be sweet, pleasant.

മത്തിപ്പ, ിന്റെ. s. Sweetness.

മത്തുകള്ള, ിന്റെ. s. An intoxicating or narcotic liquor.

മത്തെഭം, ത്തിന്റെ. s. A furious elephant. മദയാന.

മത്സരക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. An envious person. 2. a
contentious person. 3. a niggard, a covetous man.

മത്സരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Envy, animosity, impatience
of another's success or prosperity. 2. passion, anger. 3.
rebellion. adj. 1. Envious. 2. niggardly, covetous. 3. con-
tentious.

മത്സരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. 1. To envy, to be impati-
ent at another's success. 2. to contend, to dispute. 3.
to oppose, to rebel.

മത്സ്യഗന്ധം, ത്തിന്റെ. s. The smell of fish.

മത്സ്യഘാതകൻ, ന്റെ. s. 1. A fisherman. മുക്കുവൻ.
2. an osprey.

മത്സ്യഗന്ധി, യുടെ. s. Coarse or unrefined sugar; the
juice of the sugar cane, either after its first boiling, or af-
ter it is partially freed from impurities by straining. ശ
ൎക്കരപ്പാവ.

[ 602 ]
മത്സ്യധാനി, യുടെ. s. A fish-basket, a small basket
used by fishermen to put the fish into when caught; it is
also sometimes, but less accurately, applied to a kind of
snare, of reeds or grass, which is left in the water, and
entangles the fish that swim with the current. മീൻകൂട.

മത്സ്യധ്വജൻ, ന്റെ. s. A name of the Hindu CUPID.
കാമദെവൻ.

മത്സ്യനാശകൻ, ന്റെ. s. 1. A fisherman. മുക്കുവൻ.
2. an osprey. 3. a king-fisher. പൊന്മാൻ.

മത്സ്യനാശനൻ, ന്റെ. s. See the preceding.

മത്സ്യപിത്ത, യുടെ. s. A medicinal plant, black helle-
bore, Helleborus niger. കടുകരൊഹിണി.

മത്സ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A fish in general. 2. a parti-
cular fish, probably the Saphari or the fish in which
VISHNU was incarnated in his fish AVATAR. 3. the meta-
morphosis or incarnation of VISHNU as a fish, 4. a sign
in the zodiac, Pisces. 5. a country, enumerated amongst
the midland divisions of India. 6. one of the 18 Puránas.

മത്സ്യരെഖ, യുടെ. s. A supposed auspicious mark on
the hand or foot.

മത്സ്യവെധനം, ത്തിന്റെ. s. A fish hook. ചൂണ്ടൽ.

മത്സ്യസംഘാതം, ത്തിന്റെ. s. A shoal of young, or
small fish. പാൎപ്പമത്സ്യം.

മത്സ്യാക്ഷി, യുടെ. s. The moon plant, Asclepias acida.
മീനങ്ങാണി.

മഥനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Churning, rotation, agitation.
കലക്കുക. 2. torture, slaughter. കൊല്ലുക. 3. grinding,
pounding. അരെക്കുക. 4. a tree, the wood of which is
used to produce fire by attrition, Premna longifolia. വ
ന്നി. മഥനം ചെയ്യുന്നു, 1. To churn, to stir, to agi-
tate. 2. to torture, to kill.

മഥിത, ത്തിന്റെ. s. Butter-milk, without any watery
admixture. നീർകൂടാതെ കലക്കിയ‌മൊര. adj. Churn-
ed, stirred, agitated.

മഥുര, യുടെ. s. 1. The city of Mattra, in the province
of Agra, celebrated as the birth place, and early residence
of CRISHNA. 2. the town of Madura in the Indian pe-
ninsula. adj. Intoxicating, inebriating.

മഥ്യമാനം, ത്തിന്റെ. s. Churning, agitating. കലക്കു
ക.

മഥ്യം, adj. Churned, agitated.

മദകരം. adj. Intoxicating, inebriating, &c. ലഹരിയു
ണ്ടാക്കുന്ന.

മദകരി, യുടെ. s. A furious elephant, or one in rut. മ
ദയാന.

മദകളം, ത്തിന്റെ. s. An elephant in rut. മദയാന.

adj. Speaking inarticulately or like a drunken person.

മദഗജം, ത്തിന്റെ. s. A furious elephant or one in
rut. മദയാന.

മദജലം, ത്തിന്റെ. s. The juice that flows from an
elephant's temples when in rut.

മദനൻ, ന്റെ. s. The Hindu Cupid, termed CÁMADÉVA.
കാമദെവൻ.

മദനപ്പൂ, വിന്റെ. s. An intoxicating or narcotic
flower. മദ്യപുഷ്പം.

മദനമണ്ഡലി, യുടെ. s. A variegated snake. സൎപ്പ
ഭെദം.

മദനം, ത്തിന്റെ. s. 1. The thorn apple plant, stramo-
nium, Datura metel. ഉമ്മത്തം. 2. bee's wax. 3. a tree,
Mimosa catechu. 4. a thorny shrub, Vangueria spinosa.
മലങ്കാര.

മദമത്തകം, ത്തിന്റെ. s. The hemp plant, Cannabis
sativa.

മദമത്സരം, ത്തിന്റെ. s. Furious contention, rage,
pride, arrogance.

മദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pleasure, joy, delight. സന്തൊ
ഷം. 2. the juice that flows from an elephant's temples
when in rut. 3. vinous or spirituous liquor. 4. inebriety,
intoxication, drunkenness. 5. pride, arrogance. 6. fury,
insanity, madness. 7. passion, desire, voluptuousness,
lustfulness.

മദംപാട, ിന്റെ. s. Furiousness, madness, as an elephant
in rut. മദംപാടിളകുന്നു, To be in rut.

മദംപെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To become furious as
an elephant in rut, to be in rut. 2. to be proud, arrogant.

മദംപെട്ടയാന, യുടെ. s. A furious elephant or one in rut.

മദംപൊട്ടുന്നു, ട്ടി വാൻ. v. n. To burst or issue as the
fluid from the temples of an elephant in rut.

മദയാന, യുടെ. s. A furious elephant or one in rut.

മദവാരണം, ത്തിന്റെ. s. A furious elephant or one
in rut. മദയാന.

മദസ്ഥലം, or മദസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. A place where
liquor is sold, a tavern, a dram shop. മദ്യം വില്ക്കുന്ന
സ്ഥലം.

മദാത്യയം, ത്തിന്റെ. s. A disease. രൊഗഭെദം.

മദാധികൻ, ന്റെ. s. A furious elephant. മദയാന.

മദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be enraged, to be-
come furious. 2. to be intoxicated. 3. to be proud, arro-
gant. 4. to be in rut. 5. to be joyful.

മദിര, യുടെ. s. Wine, spirits, vinous or spirituous liquor.
മദ്യം.

[ 603 ]
മദിരാഗൃഹം, ത്തിന്റെ. s. A tavern, a dram shop. മ
ദ്യം വില്ക്കുന്നവിട.

മദിരാപാനം, ത്തിന്റെ. s. Drinking. മദ്യപാനം.

മദൊൽകട, യുടെ. s. A proud, lustful woman. മദിച്ച
വൾ.

മദൊൽകടം, ത്തിന്റെ. s. An elephant in rut. മദയാ
ന. adj. Furious, mad.

മദൊദ്ധതം, &c. adj. Intoxicated, inebriated, drunk. ല
ഹരിയായുള്ള.

മദ്ഗു, വിന്റെ. s. An aquatic bird, the shag. നീർകാക്ക.

മദ്ഗുരം, ത്തിന്റെ. s. A sheet-fish Silarus peloribus. പെ
രുന്തലമീൻ.

മദ്ദളക്കാരൻ, ന്റെ. s. A drummer.

മദ്ദളം, or മൎദ്ദളം, ത്തിന്റെ. s. A sort of drum.

മദ്ദളി, or മൎദ്ദളി, യുടെ. s. A drummer.

മദ്യകുംഭം, ത്തിന്റെ. s. 1. A liquor vessel. 2. a person
always intoxicated.

മദ്യപൻ, ന്റെ. s. A drunkard. മദ്യപാനി.

മദ്യപാത്രം, ത്തിന്റെ. s. A liquor vessel.

മദ്യപാനം, ത്തിന്റെ. s. Drinking of spirituous liquors,
drunkenness. മദ്യപാനം ചെയ്യുന്നു, To drink spiri-
tuous liquors, to get intoxicated.

മദ്യപാനി, യുടെ. s. A drunkard.

മദ്യപുഷ്പി, യുടെ. s. A plant, the flowers of which are
used in distilling. മദനപ്പൂ.

മദ്യഭാണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A liquor vessel. ചാരായ
പ്പാത്രം.

മദ്യം, ത്തിന്റെ. s. Wine, vimous or spirituous liquor.
ചാരായം.

മദ്യവാസിനി, യുടെ. s. A shrub the blossoms of which
are used in distilling, Grislea tomentosa, or Lythrum
fruticosum.

മദ്യവീജം, ത്തിന്റെ. s. A drug used to produce fer-
mentation.

മദ്യസന്ധാനം, ത്തിന്റെ. s. Distillation. ചാരായം
വാറ്റുക.

മദ്യഹാരകൻ, ന്റെ. s. A distiller. ചാരായം വാറ്റു
ന്നവൻ.

മധ്യകക്ഷ്യം, ത്തിന്റെ. s. A passage from one house
or room to another. ഇടക്കെട്ട.

മധ്യകാലം, ത്തിന്റെ. s. Internal, intermediate time.

മധ്യഖണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. The centre piece or place.

മധ്യഗം, adj, Middle, central.

മധ്യദെശം, ത്തിന്റെ. s. The middle region; part of
India, bounded by Curucshetra on the north, Allahabad
on the south, the Himalaya mountains on the east; and

the Vindya mountains on the west; comprizing there-
fore the modern provinces of Allahabad, Agra, Delhi,
Oude, and the northern limit is elsewhere defined to be
the disappearance of the Saraswati.

മധ്യപ്രദെശം, ത്തിന്റെ. s. The middle, the centre.

മധ്യഭാഗം, ത്തിന്റെ. s. The middle, the centre.

മധ്യമ, യുടെ. s. 1. A girl arrived at puberty. തിരണ്ട
സ്ത്രീ. 2. the middle finger. കഴുവിരൽ. 3. a form of
metre, a verse of four lines of three syllables each.

മധ്യമൻ, ന്റെ. s. 1. A common or ordinary man, one
not in any way distinguished. 2. one who is in the mid-
dle. 3. a neutral or indifferent person. 4. a disappointed
or degraded man.

മധ്യമപുരുഷൻ, In grammar, The second person,
thou, or you, &c.

മധ്യമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v.a. To disappoint, to
degrade, to make ashamed, to disgrace.

മധ്യമ, ത്തിന്റെ.s. 1. The waist, the middle of the
body. 2. one of seven musical notes, the fifth note of the
Hindu gamut. അഞ്ചാമത്തെ സ്വരം. 3. the middle
country, see മധ്യദെശം. 4. disgrace, degradation. adj.
1. Ordinary, middling. 2. middle, centrical. 3. interven-
ing, intermediate.

മധ്യലൊകം, ത്തിന്റെ. s. The middle world, the
earth. ഭൂമി.

മധ്യമാവതി, യുടെ. s. Melody used at mid-day. ഒരുരാ
ഗം.

മധ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. The middle in general, the centre.
നടുവ.2. the waist. അര. 3. the middle sort. 4. the mean
between excess and defect. 5. a very large number, ten
antyas. 6. mean or common time in music. താളത്തി
ന്റെ മാത്ര നിയമം. adj. 1. Mean, low, vile. 2. mid-
dling, middle, intermediate.

മധ്യരാത്രം, ത്തിന്റെ. s. Midnight. അൎദ്ധരാത്രി.

മധ്യരാത്രി, യുടെ. s. Midnight. അൎദ്ധരാത്രി.

മധ്യവൃത്തം, ത്തിന്റെ. s. The navel. പൊക്കിൾ.

മധ്യസ്ഥത, യുടെ. s. 1. Middle state or character. 2.
interference. 3. mediation, arbitration.

മധ്യസ്ഥൻ, ന്റെ. s. A mediator, an arbitrator, a
middle man, one who comes between two parties at va-
riance to reconcile them, an umpire. മൂന്നാമൻ.

മധ്യസ്ഥം, ത്തിന്റെ. s. Mediation, arbitration. adj.
Middling.

മധ്യാഹ്നകാലം, ത്തിന്റെ. s Mid-day, or time of
noon. ഉച്ചസമയം.

മധ്യാഹ്നം, ത്തിന്റെ. s. Mid-day. ഉച്ച.

[ 604 ]
മധ്യാഹ്നസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. The meridian.

മധ്യെ. part. & postpos. Between, in the midst.

മധ്യെമാൎഗ്ഗം, adj. In the middle of a road or way.

മധ്യെസമുദ്രം. adj. In the middle of the sea.

മദ്രകാരം, &c. adj. Delighting, giving delight. സന്തൊ
ഷകരം.

മദ്രം മദ്രദെശം, ത്തിന്റെ. s. A country enumerat-
ed among those to the NW. of Hindustan proper.

മദ്രെശൻ, ന്റെ. s. The sovereign of Madra.

മധു, വിന്റെ. s. 1. Spirituous liquor distilled from the
blossoms of the Bassia latifolia, or according to some
explanations, wine or spirit distilled from grapes. മദ്യം.
2. honey. തെൻ. 3. the nectar or honey of flowers. പൂ
ന്തെൻ. 4. the month Chaitra, (March-April.) ചൈത്ര
മാസം. 5. the season of spring. ഋതു. 6. the name of
a demon slain by VISHNU. 7. a tree, Bassia latifolia. ഇ
രിപ്പവൃക്ഷം. 8. liquorice. രട്ടിമധുരം.

മധുകൻ, ന്റെ. s. A bard, or panegyrist, one who re-
cites the lineage and praises of sovereigns in their pre-
sence. മുമ്പിൽ നടന്ന വാഴ്ത്തുന്നവൻ.

മധുകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Liquorice root, Glycyrrhiza
glabra. (Lin.) രട്ടിമധുരം. 2. a tree, Bassia latifolia.
ഇരിപ്പ.

മധുകരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bee. തെനീച്ച. 2. a plant,
Achyranthes aspera. 3. another plant. തിരുനാമപ്പാല.

മധുകൊഷം, ത്തിന്റെ. s. The honey-comb or hive.
തെൻ കൂട.

മധുക്രമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Tippling. മദ്യപാനം. 2. the
honey-comb. തെൻ കൂട.

മധുഘൊഷം, ത്തിന്റെ. s. The Coil or Indian cuckoo.
കുയിൽ.

മധുതൃണം, ത്തിന്റെ. s. Sugar-cane. കരിമ്പ.

മധുദ്രുമം, ത്തിന്റെ. s. A tree, from the blossoms of
which a spirit is distilled, Bassia latifolia. ഇരിപ്പവൃ
ക്ഷം.

മധുപൻ, ന്റെ. s. 1. A bee. തെനീച്ച. 2. a beetle.
വണ്ട.

മധുപം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bee. തെനീച്ച. 2. a medi-
cinal plant, Eclipta or verbesina prostrata.

മധുപൎണ്ണി, യുടെ. s. A sort of creeper, Menispermum
glabrum. ചിറ്റമൃത.

മധുപൎണ്ണിക, യുടെ. s. 1. The indigo plant. അമരി.
2. a tree, Gmelina arborea. പെരുങ്കുറവിൽ.

മധുപാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Drinking honey. 2. drink-
ing.

മധുപാളി, യുടെ. s. A swarm of bees. തെനീച്ച കൂട്ടം.

മധുമക്ഷിക, യുടെ. s. A bee. തെനീച്ച.

മധുമാളരി, യുടെ. s. A plant, the twining swallow-wort,
Asclepias volubilis.

മധുമൂലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Liquorice root. രട്ടിമധുരം.
2. an esculent root, a sort of yam or sweet potatoe.

മധുയഷ്ടിക, യുടെ. s. Liquorice, Glycyrrhiza glabra,
or rather the Abrus precatorius, of which the root is si-
milarly used. രട്ടിമധുരം.

മധുര, യുടെ. s. 1. A sort of fennel, Anethum Sowa or
Pammorium. കണ്ടിവെണ്ണ. 2. anise, Pimpinella ani-
sum.

മധുരകം, ത്തിന്റെ. s. A medicinal plant, commonly
Jívaca. തിരുനാമപ്പാല.

മധുരക്കറി, യുടെ. s. Gruel mixed with sugar.

മധുരക്കിഴങ്ങ, ിന്റെ. s. An esculent root, the sweet po-
tatoe.

മധുരത, യുടെ. s. Sweetness, the sweet taste.

മധുരനാരകം, ത്തിന്റെ. s. The sweet lime tree.

മധുരനാരങ്ങാ, യുടെ. s. A sweet lime, an orange.

മധുരം, ത്തിന്റെ. s. 1. The sweet taste, sweetness. 2.
a drug, commonly Jívaca. 3. tin. 4. treacle, syrup.

മധുരസ, യുടെ. s. 1. Grapes, raisins. മുന്തിരിങ്ങാ പ
ഴം. 2. a plant. പെരുങ്കുരുമ്പ.

മധുരിക, യുടെ. s. A sort of fennel, Anethum Sowa. (Rox.)
കണ്ടിവെണ്ണ.

മധുരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To be or become sweat,
pleasant, agreeable.

മധുരിപു, വിന്റെ. s. Vishnu as the destroyer of the
demon Madhu. വിഷ്ണു.

മധുരിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To sweeten, to make
sweet, to make agreeable.

മധുരിമാ. adj. Very sweet, pleasant, agreeable. മധു
രം.

മധുലിൾ, ട്ടിന്റെ. s. A bee. തെനീച്ച, വണ്ട

മധുവാരം, ത്തിന്റെ. s. Tippling, drinking frequently
and repeatedly. കൂടകൂടെ പാനംചെയ്ക.

മധുവ്രതം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bee. തെനീച്ച. 2. a beetle.
വണ്ട.

മധുശിഗ്രു, വിന്റെ. s. A red variety of Hyperanthera
morunga. ചെമ്മുരിങ്ങ.

മധുശ്രെണി, യുടെ. s. A plant, Sanseviera Zeylanica.
പെരുങ്കുരുമ്പ.

മധുഷ്ഠീലം, ത്തിന്റെ. s. A tree, Bassia latifolia. ഇ
രിപ്പവൃക്ഷം.

മധുസ്രവ, യുടെ. s. The name of a medicinal plant,
Celtis orientalis. അടകൊതിയൻ.

[ 605 ]
മധുകം, ത്തിന്റെ. s. A tree, Bassia latifolia. ഇരിപ്പ
വൃക്ഷം.

മധുച്ഛിഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. Bee's wax. മെഴുക.

മധുരിക, യുടെ. s. Sweet fennel, Anethum fœniculum.

മധുലകം, ത്തിന്റെ. s. A sort of Bassia described as
growing in watery or mountainous situations. മലയിരി
പ്പ.

മധുലിക, യുടെ. s. A plant, Sanseviera Zeylannica. പെ
രുങ്കുരുമ്പ.

മധ്വാസവം, ത്തിന്റെ. s. A spirituous liquor, distil-
led from the blossoms of the Bassia latifolia. ഇരിപ്പ
പ്പൂ കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ മദ്യം.

മന, യുടെ. s. 1, A house, particularly the house of a
Brahman. 2. a Brahman's wife.

മനക്കാമ്പ, ിന്റെ. s. The mind.

മനക്കുട, യുടെ. s. An umbrella carried by Brahman
women.

മനക്കുരുന്ന, ിന്റെ. s. The mind.

മനച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Forming, making.

മനനം, ത്തിന്റെ. s. Minding, understanding, con-
sidering. മനനംചെയ്യുന്നു, To mind, to understand,
to consider.

മനം, ത്തിന്റെ. s. The mind.

മനംചൊല്ല, ിന്റെ. s. Supposition. മനംചൊല്ലന്നു,
To suppose.

മനംമടിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Unwillingness, disinclina-
tion. മനം മടിക്കുന്നു, To be unwilling, disinclined.

മനംമറിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Naucea, a disposition to
vomit. മനംമറിയുന്നു, To be disposed to vomit.

മനയമ്മ, യുടെ. s. A titular name for a woman among
the worshippers of SIVA.

മനയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. To make, to form.

മനയൊല, യുടെ. s. Red arsenic.

മനശ്ചഞ്ചലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Emotion or agitation of
mind. 2. fickleness of mind.

മനശ്ചലനം, ത്തിന്റെ. s. Passion, or emotion of mind.

മനശ്ശില, യുടെ. s. Red arsenic. മനയൊല.

മനശുദ്ധി, യുടെ. s. Purity of mind, sincerity.

മനസിജൻ, ന്റെ. s. m. A title of CÁMA, the Hindu
Cupid. കാമദേവൻ.

മനസിജം. adj. Mental, intellectual.

മനസ്കരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be attentive, to
be strongly, or naturally inclined.

മനസ്കാരം, ത്തിന്റെ. s. The attention of the mind to
its own sensations, consciousness of pleasure or pain.

മനസ്കൃതം. adj. Attentive, strongly inclined.

മനസ്താപം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pain of mind, heartburn-
ing. 2. repentance. 3. inward vexation, or enmity.

മനസ്വനി, മനസ്വി. adj. 1. Attentive, fixing the
mind upon any thing. 2. intelligent, intellectual.

മനസ്സ്, ിന്റെ. s. n. 1. The mind: or considered as the
seat of perception and passion, the heart. 2. the intellect,
the understanding. 3. inclination, wish, desire, pleasure.
മനസ്സായിരിക്കുന്നു, To be willing, to purpose. മന
സ്സിലാകുന്നു, To come to mind, to understand, to
comprehend. മനസ്സിലാക്കുന്നു, To prompt, to impress
on the mind. മനസ്സിൽവെക്കുന്നു, To keep in mind,
to recollect. മനസ്സവെക്കുന്നു, lit. To place the mind,
To be attentive, to fix the mind on any thing. മനസ്സു
പൊലെ, Your wish, just as you like. മനസ്സൊടെ,
Willingly, cheerfully, spontaneously.

മനസ്സകെട, ിന്റെ. s. Unwillingness, disinclination,
aversion, reluctancy.

മനസ്സതിരിവ, ിന്റെ. s. A turning of the mind, a
changing of purpose. മനസ്സതിരിയുന്നു.

മനസ്സലിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. To pity, to com-
passionate, to commiserate, to be tender hearted.

മനസ്സലിവ, ിന്റെ. s. Compassion, tenderness, pity,
commiseration.

മനസ്സാക്ഷി, യുടെ. s. Conscience, the testimony of the
mind.

മനസ്സുമുട്ട, ിന്റെ. s. 1. Harass of mind, distress, per-
plexity. 2. want, need.

മനസ്സുമുട്ടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To harass, to dis-
tress, to perplex, to vex.

മനസ്സുമുട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. n. To be harassed in mind,
to be distressed, perplexed.

മനസ്സുരുക്കം, ത്തിന്റെ. s. Compassion, tenderness.

മനാൿ. ind. 1. A little. അല്പം. 2. tardily, slowly.

മനിച്ചം, ത്തിന്റെ. s. 1. A servant. 2. a slave.

മനിതം. adj. Known, understood. അറിയപ്പെട്ട.

മനിഷ്ഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. A servant. 2. a slave.

മനീഷ, യുടെ. s. Intellect, understanding. ബുദ്ധി.

മനീഷി, യുടെ. s. A learned Brahman, a Pundit, a teach-
er. വിദ്വാൻ. adj. Intellectual, intelligent. അറിവുള്ള.

മനു, വിന്റെ. s. 1. Menu, the legislator, and saint, the
son of BRAHMA, or a personification of BRAHMA himself.
The name is however a generic term; and in every Calpa,
or interval from creation to creation, there are fourteen
successive Menus, presiding over the universe for the
period of a Manwantara respectively; in the present
creation there have, it is said, been six, of whom the first

[ 606 ]
is Menu, called also Swayambhuva the supposed revealer
of the code of laws possessed by the Hindus. 2. a Mantra,
or mystical formula of prayer, or incantation. മന്ത്രം. 3. a
man in general. plഉ. മനുക്കൾ, Mankind.

മനുകുലം, ത്തിന്റെ. s. Mankind.

മനുജൻ, ന്റെ. s. A man, man, mankind. മനുഷ്യൻ.

മനുജാധിപൻ, ന്റെ. s. A king.

മനുജെന്ദ്രൻ, ന്റെ. s. A king, a sovereign. രാജാവ.

മനുനീതി, യുടെ. s. 1. The institutes of Menu. 2. strict
or equitable justice.

മനുപ്രളയം, ത്തിന്റെ. s. The period of a Menu.

മനുഷ്യജന്മം, ത്തിന്റെ. s. Incarnation, birth as man.

മനുഷ്യജാതി, യുടെ. s. The human race.

മനുഷ്യധൎമ്മാ, വിന്റെ. s. A title of CUBÉRA, the god
of wealth. കുബെരൻ.

മനുഷ്യൻ, ന്റെ. s. A man, man, mankind.

മനുഷ്യയജ്ഞം, ത്തിന്റെ. s. Hospitality. അതിഥി
സല്ക്കാരം.

മനുഷ്യരൂപം, ത്തിന്റെ. s. Human form.

മനുഷ്യവെഷം, ത്തിന്റെ. s. Human form or dress.

മനുഷ്യസ്വഭാവം, ത്തിന്റെ. s. Human-nature.

മനുഷ്യാകൃതി, യുടെ. s. Human form.

മനുഷ്യാചാരം, ത്തിന്റെ. s. Human custom.

മനുഷ്യാവതാരം, ത്തിന്റെ. s. Becoming man or be-
ing incarnate.

മനുഷ്യാവസ്ഥ, യുടെ. s. State of man, the human
state or condition.

മനുഷ്യെശ്വരൻ, ന്റെ. s. A king.

മനുസ്മൃതി, യുടെ. s. The institutes of Menu; See സ്മൃ
തി.

മനൊഗുപ്ത, യുടെ. s. Red arsenic. മനയൊല.

മനൊജൻ, ന്റെ. s. A name of CÁMA or the Indian
Cupid. കാമദെവൻ.

മനൊജവം. adj. 1. Fatherly, parental. പിതൃസംബന്ധ
മായുള്ള. 2. quick in thought or comprehension. മനൊവെ
ഗമുള്ള. s. Quickness of thought, മനൊവെഗം.

മനൊജവസം, &c. adj. Fatherly, parental. പിതൃ
സംബന്ധമായുള്ള.

മനൊജ്ഞ, യുടെ. s. 1. Red arsenic. മനയൊല. 2.
the daughter of a sovereign, a princess. രാജപുത്രി. 3.
a beautiful woman. സുന്ദരി.

മനാജ്ഞം, &c. adj. Beautiful, handsome. സൌന്ദ
ൎയ്യമുള്ള.

മനൊദുഃഖം, ത്തിന്റെ. s. Mental sorrow, grief.

മനൊദൃഢം, ത്തിന്റെ. s. Firmness of mind, or pur-

pose, confidence, courage.

മനൊധൈൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Firmness of mind or
purpose, confidence, courage.

മനൊനിരൊധം, ത്തിന്റെ.s. Self-restraint, self-com-
mand.

മനൊബലം, ത്തിന്റെ. s. Strength of mind, courage.

മനൊബൊധം, ത്തിന്റെ. s. Conviction, conscience.

മനൊഭയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Conscience. 2. fear, dread.

മനൊഭവൻ, ന്റെ. s. CÁMA, or the Hindu Cupid. കാ
മദെവൻ.

മനൊഭവം, ത്തിന്റെ.s. The thought of the mind.

മനൊഭാവം, ത്തിന്റെ. s. 1. The state, or condition
of the mind. 2. the real state, or actual thought of the
mind. 3. wish, desire.

മനൊമയം, ത്തിന്റെ. s. The exercise of mental pow-
er, in the united action of sensation, perception and re-
flection. See പഞ്ചകൊശം.

മനൊരഞ്ജന, യുടെ. s. Loveliness, agreeableness.

മനൊരഥം, ത്തിന്റെ.s. Wish, desire. ഇഛ.

മനൊരമ, യുടെ. s. 1. A goddess peculiar to the Jainas.
2. the name of a book. വ്യാകരണത്തിന്റെ ഒരു പുസ്ത
കത്തിന്റെ വ്യാഖ്യാനം.

മനൊരമം. adj. Beautiful, pleasing, lovely. ആനന്ദ
മുള്ള.

മനൊരമ്യം, ത്തിന്റെ.s. 1. Satisfaction, contentment.
2. agreeableness. adj. Satisfied, content, very pleasing,
delightful.

മനൊരസം. adj. Beautiful, lovely, pleasing.

മനൊരാജ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Mental calculation, or
determination. 2. wish, desire.

മനൊല, യുടെ. s. Red arsenic.

മനൊവഞ്ചന, യുടെ.s. Deceit.

മനൊവികാരം, ത്തിന്റെ. s. Passion, feeling or emo-
tion of the mind.

മനൊവിചാരം, ത്തിന്റെ.s. 1. Wish, desire. 2. anxiety.

മനൊവിശ്വാസം, ത്തിന്റെ. s. Confidence, firm re
-liance.

മനൊവിഷാദം, ത്തിന്റെ. s. Perplexity, anxeity.

മനൊവൃത്തി, യുടെ. s. The operation of the mind.

മനൊവെഗം, ത്തിന്റെ.s. The quickness of human
thought. adj. As quick as thought.

മനൊവ്യാപാരം, ത്തിന്റെ. s. The operation of the
mind.

മനൊഹതം, &c. adj. Disappointed. ഇഛാഭംഗമുള്ള.

മനൊഹരം, &c. adj. Beautiful, lovely, pleasing.

മനൊഹ്വ, യുടെ. s. Red arsenic. മനയൊല.

[ 607 ]
മനഃകലക്കം, ത്തിന്റെ. s. Disquietude, agitation of
mind.

മനഃകല്പിതം. adj. Determined in the mind.

മനഃകാഠിന്യം, ത്തിന്റെ. s. Stubbornness of mind,
sternness.

മനഃപീഡ, യുടെ. s. Disquietude of mind, grief, mental
pain.

മനഃപിരിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Marriage among the
Brahmans.

മനഃപൂൎണ്ണം. adj. Willing, ready, cheerful.

മനഃപൂൎവം. adj. Willing, cheerful, ready.

മന്ത, ിന്റെ.s. 1. Swollen legs and feet, elephantiasis.
2. a churn-stick. 3. a heavy piece of wood to which a
handle is fixed and used for beating the ground even and
firm. 4. a wooden beater used in mixing chunam or mor-
tar.

മന്തൻ, ന്റെ. s. 1. One who has a swollen leg or the
elephantiasis. 2. a stupid, slow, lazy person.

മന്തംമറിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Forgetfulness.

മന്തൽമീൻ, നിന്റെ. s. The sole fish, Pleuronectes
solea.

മന്തി, യുടെ. s. The black faced monkey.

മന്തു, വിന്റെ. s. Fault, offence, transgression. കുറ്റം.

മന്തുകാലൻ, ന്റെ. s. See മന്തൻ.

മന്തുകാൽ, ലിന്റെ. s. The elephantiasis.

മന്ത്രകൃൽ, ത്തിന്റെ.s. A counsellor, a minister. മ
ന്ത്രി.

മന്ത്രജപം, ത്തിന്റെ. s. Muttering inaudibly mystic
formula of prayers.

മന്ത്രജം. adj. Obtained or effected by means of mysti-
cal formula of prayers. മന്ത്രംകൊണ്ട സാധിക്കപ്പെ
ട്ടത.

മന്ത്രജ്ഞൻ, ന്റെ.s. 1. A spy, a secret emissary or a
gent. ഗൂഢപുരുഷൻ. 2. a counsellor, an adviser. മ
ന്ത്രി. 3. a priest, a sacred teacher. പുരൊഹിതൻ.

മന്ത്രതന്ത്രങ്ങൾ, ളുടെ. s. plu. Gesture with the fingers
and repeating mystical formula.

മന്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A section of the Vedas, a form
of prayers, in the first or practical part or Candum, it in-
cludes prayers and hymns, addressed to particular dei-
ties and used at peculiar sacrifices, &c.: in the Uttara
Candum, it is applied to address to BRAHIMA or god, and
to didactic explanations of his nature and attributes, &c.
2. a mystical verse, or incantation. 3. a formula sacred
to any individual deity. 4. secret consultation, private
advice. 5. a charm, conjuration.

മന്ത്രവാദം, ത്തിന്റെ. s. Sorcery, enchantment, con-
juration.

മന്ത്രവാദി, യുടെ. s. A conjuror, a sorcerer, an enchanter,
a magician, a juggles.

മന്ത്രവ്യഖ്യാകൃൽ, ത്തിന്റെ. s. An expounder of
Mantras. വെദാൎത്ഥത്തെ ഗ്രഹിപ്പിക്കുന്നവൻ.

മന്ത്രശക്തി, യുടെ. s. Advice, counsel. ആലൊചന.

മന്ത്രശാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. A division of the Védas in
the first or practical part, including prayers and hymns
addressed to particular deities and used at particular sa-
crifices.

മന്ത്രി, യുടെ. s. 1. A counsellor, an adviser. 2. a king's
counsellor, or minister. 3. the queen at chess.

മന്ത്രിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To utter incantations,
to chain, to enchant, to recite mystic forms. 2. to ad-
vise, to give counsel.

മന്ത്രീന്ദ്രൻ, ന്റെ. s. A prime minister. പ്രധാന മന്ത്രി.

മന്ഥദണ്ഡകം, ത്തിന്റെ. s. A churning stick. കട
കൊൽ.

മന്ഥനം, ത്തിന്റെ. s. Agitating, stirring, charming. ക
ലക്കുക.

മന്ഥനി, യുടെ. s. A chain. തൈൎക്കലം.

മന്ഥം, ത്തിന്റെ. s. A churning stick. കടകൊൽ.

മന്ഥര, യു ടെ . s. A curved, bowed or crooked woman.
കൂനുള്ളവൾ.

മന്ഥരൻ, ന്റെ. s. 1. A soldier marching slowly. പ
തിഞ്ഞുനടക്കുന്ന ഭടൻ. 2. one who is slow, lazy,
tardy. പതിഞ്ഞുനടക്കുന്നവൻ. 3. a spy, an infor-
mer. ഒറ്റുകാരൻ.

മന്ഥരം, &c. adj. 1. Slow, tardy, lazy. മന്ദം. 2. large,
bully, തടിച്ച. 3. curved, bowed. വളഞ്ഞ. 4. stupid,
dull, foolish. മൂഢതയുള്ള. 5. low, vile, little. അല്പമാ
യുള്ള. s. The mountain Mandara, മന്ദരംപൎവതം.

മന്ഥാ, വിന്റെ. s. A churning stick. കടകൊൽ.

മന്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. A charming stick. കടകൊൽ.

മന്ദഗതി, യുടെ. s. 1. Walking or moving slowly. പ
തിഞ്ഞനടപ്പ. 2. dull apprehension. മന്ദബുദ്ധി.

മന്ദഗമനം, ത്തിന്റെ. s. Walking or marching slowly.

മന്ദഗാമി, യുടെ. s. A soldier marching slowly. പതു
ക്കെ നടക്കുന്ന ഭടൻ.

മന്ദത, യുടെ. s. 1. Slowness, tardiness. സാവധാനം.
2. dulness, stupidity, heaviness. മൂഢത. 3. foolishness,
ignorance. അജ്ഞാനം.

മന്ദൻ, ന്റെ. s. 1. A slow, tardy, lazy person. മടിയൻ.
2. a dull, stupid, heavy person. മൂഢൻ. 3. a fool. അ
ല്പബുദ്ധി. 4, a low, vile person. അല്പൻ. 5. the plan-

[ 608 ]
et Saturn, from his slow motion. ശനി.

മന്ദബുദ്ധി, യുടെ. s. 1. Dull comprehension. 2. forget-
fulness.

മന്ദഭാഗ്യൻ, ന്റെ. s. An unfortunate person. ഭാഗ്യം
കുറഞ്ഞവൻ.

മന്ദമാരുതൻ, ന്റെ. s. A gentle breeze. പതിഞ്ഞ
കാറ്റ.

മന്ദം, &c. adj. 1. Slow, tardy. 2. dull, stupid, heavy. 3.
foolish. 4. thick. 5. low, vile, little. 6. unlucky, unfortu-
nate. 7. sick, diseased. 8. lazy, idle. 9. drunken, addict-
ed to drunkenness. 10. faint, dim. 11. cold, phlegmatic,
apathetic. 12. forgetful.

മന്ദരം, ത്തിന്റെ.s. 1. The mountain Mandara, with
which the ocean is said to have been churned by the Surs
and Asurs, after the deluge, for the purpose of recover-
ing the sacred things lost in it during that period. 2.
Swerga, or the paradise of the Hindus. സ്വൎഗ്ഗം. 3. the
Mandára tree, one of the trees of paradise. മന്ദാര വൃ
ക്ഷം. 4. a string of pearls, &c. മുത്തുമാല. adj. 1. Large,
bulky. വലിപ്പമുള്ള. 2. slow, sluggish, dull, lazy, &c.
സാവധാനമുള്ള.

മന്ദവായു, വിന്റെ.s. A gentle breeze.

മന്ദവാരം, ത്തിന്റെ. s. Saturday. ശനിയാഴ്ച.

മന്ദസഞ്ചാരം, ത്തിന്റെ. s. Walking or moving about
slowly. പതിഞ്ഞ നട.

മന്ദസ്മിതം, ത്തിന്റെ.s. A smile, a gentle laugh. പു
ഞ്ചിരി. മന്ദസ്മിതം ചെയ്യുന്നു, To smile. പുഞ്ചിരി
തൂകുന്നു.

മന്ദഹാസം, or മന്ദഹാസ്യം, ത്തിന്റെ.s. A smile,
a gentle laugh. പുഞ്ചിരി.

മന്ദാകിനി, യുടെ. s. The Ganges, also the Ganges of
heaven or milky way. ഗംഗ.

മന്ദാഗ്നി, യുടെ. s. lit. Dull fire. Want of appetite, or
indigestion. അരുചി. The Hindus ascribe digestion to
internal fire, or heat.

മന്ദാരദാരു, വിന്റെ. s. One of the five trees of Swerga.
കല്പവൃക്ഷം.

മന്ദാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. One of the five fabulous trees
of Swerga. കല്പവൃക്ഷം. 2. the coral tree. മുരിക്ക. 3.
swallow-wort, Asclepias gigantea. എരിക്ക.

മന്ദാക്ഷഭാവം, ത്തിന്റെ. s. Modest deportment. ല
ജ്ജാഭാവം.

മന്ദാക്ഷം, ത്തിന്റെ.s. Modesty, shame, bashfulness.
ലജ്ജ.

മന്ദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be or become dull,
stupid. 2. to be slow, tardy. 3. to be foolish. 4. to be

idle, lazy. 5. to be cold, apathetic. 6. to burn or shine
dull or faint, to be dim. 7. to lose one's appetite.

മന്ദിരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A house, a palace. ഭവനം.
2. a city or town. നഗരം. 3. a temple. ദെവാലയം.

മന്ദുര, യുടെ. s. A stable. കുതിരപ്പന്തി.

മ്ന്ദെതരം, &c. adj. Quick, expiditious. വെഗം.

മന്ദൊദ്യമൻ, ന്റെ. s. An inactive person, a lazy person.

മന്ദൊദ്യമം, &c. adj. Inactive, dilatory.

മന്ദൊഷ്ണം, ത്തിന്റെ. s. Warmth, gentle heat. കുറ
ഞ്ഞചൂട. adj. Temperate, tepid, moderately warm. കു
റഞ്ഞചൂടുള്ള.

മന്ദ്രം, ത്തിന്റെ. s. A base or low tone, such as the
grumbling of clouds, &c. ഗംഭീരശബ്ദം.

മന്ന, ിന്റെ. s. The earth. ഭൂമി. 2. a maund or weight
of 25 or 30 lbs.

മന്നത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Deceit. 2. folly. 3. scorn. 4.
ill-behaviour. 5. theft.

മന്നൻ, ന്റെ. s. 1. A king. രാജാവ. 2. a cheat. 3. a
fool. 4. a scorner. 5. a thief. 6. an ill-behaved person.

മന്നം, ത്തിന്റെ. s. 1. A dram shop, a tavern, or place
for drinking. 2. a place for the inhabitants of a hamlet
to meet together in for discussing public affairs.

മന്നവൻ, ന്റെ. s. A king. രാജാവ.

മന്നിടം, ത്തിന്റെ. s. The earth. ഭൂമി.

മന്നിരവ, ിന്റെ. s. Borrowing jewels, &c.

മന്നൊൻ, ന്റെ. s. A king. രാജാവ.

മന്മഥൻ, ന്റെ. s. A name of CÁMA the god of love.
കാമദെവൻ.

മന്മഥം, ത്തിന്റെ. s. 1. The elephant or wood apple.
വിളാവ. 2. love, amorous passion or desire. കാമം.

മന്മഥവൎഷം, ത്തിന്റെ. s. The twenty-ninth year in
the Hindu cycle of sixty. അറുപത വൎഷത്തിൽ ഇരു
പത്തൊമ്പതാമത.

മന്യ, യുടെ. s. The tendon forming the nape of the neck.
പിങ്കഴുത്തിലെ ഞരമ്പ.

മന്യു, വിന്റെ. s. 1. Sorrow, grief. ദുഃഖം. 2. distress,
indigence. അനൎത്ഥം. 3. anger, wrath. കൊപം. 4. a
sacrifice. യാഗം. 5. pride. അഹങ്കാരം.

മന്വന്തരം, ത്തിന്റെ.s. The reign of a Menu, a period
equal to seventy-one ages of the gods, or 306,720,000
years of mortals, or with its Sandhi or interval of universal
deluge, 308,448,000 years. Fourteen Manwantaras con-
stitute a Calpa, the grand period of creation and de-
struction, or 4,320,000,000 years. Each Manwantara
is governed by its distinct Menu and is provided with
its own Indra and minor deities ; according to Hindu

[ 609 ]
cosmogony there have been innumerable Manwantaras
since the first creation of the world.

മന്വബ്ദം, ത്തിന്റെ. s. A term of fourteen years.

മമത, യുടെ ; or തമത്വം, ത്തിന്റെ s. 1. The interest or
affection, entertained for other objects from considering
them as belonging to, or connected with one's-self. 2.
pride, arrogance, self-sufficiency.

മയക്ക, ിന്റെ. s. 1. Uncertainty, doubt. 2. change, al-
teration, a local term.

മയക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Confusion or distraction of
mind, mental delusion, delirium, perplexity. 2. lethargy,
a morbid drowsiness, sleepiness. 3. weariness. 4. ine-
briation, sensual bewilderment. 5. allurement, charm. 6.
dusk, twilight.

മയക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To confound, to per-
plex, to delude. 2. to bewilder, to allure, to charm.

മയങ്ങൽ, ലിന്റെ. s. 1. A being confused, distracted,
perplexed, delirious. 2. a being drowsy, sleepy. 3. a being
infatuated, bewildered, &c.

മയങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. 1. To be confused, dis-
tracted, perplexed, delirious. 2. to be drowsy, sleepy. 3.
to be weary. 4. to be infatuated, to be charmed, allured.
5. to be dusk.

മയൻ, ന്റെ.s. A demon, and artificer of the Rácshasas
or Daityas. അസുരാശാരി.

മയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Softness, pliableness. 2. abundance,
prevalence. 3. a camel. ഒട്ടകം. മയം വരുത്തുന്നു, 1.
To soften, to make soft or pliable, to smooth, to make
easy, to make less harsh. 2. to humble, to subdue.

മയം. part. A Sanscrit affix which serves to form ad-
jectives, attributive of that of which a thing is chiefly
made, or consists, as സ്വൎണ്ണമയം, Golden, made of
gold. തൃണമയം, Made of grass. ഗൊമയം, The
property of a cow; cow-dung. ശിവമയം, Belonging
to SIVA. അന്നമയം, What belongs to food and
nourishment, &c.

മയിർ, രിന്റെ.s. Hair.

മയിൎപ്പടം, ത്തിന്റെ. s. Woollen cloth, &c.

മയിൎപ്പടി, യുടെ. s. Orris root.

മയിർൎപ്പട്ടം, ത്തിന്റെ s. A trinket worn on the head
where the hair is parted.

മയില, യുടെ. s. 1. The Tilaca tree. 2. a mixture of
white and black, grey colour. adj. Grey, greyish.

മയിലാഞ്ചി, യുടെ. s. A tree, Henna, or Ivenie, or
broad leaved Egyptian Privet, Lawsonia spinosa. (Lin.)

മയിലാടി, യുടെ. s. The name of a place.

മയിലാട്ടം, ത്തിന്റെ.s. The strutting of a peacock
and spreading its train.

മയിലാപ്പൂർ, രിന്റെ.s. The name of a town, Mailapur,
or St. Thomé.

മയിലെള്ള, ിന്റെ. A timber tree, commonly called
Tilaca.

മയിലൊമ്പി, യുടെ. s. A tree, Antidesma sylvestris.

മയിൽ, ലിന്റെ. s. A peacock.

മയിൽതുത്തം, ത്തിന്റെ.s. Blue vitriol, sulphate of
copper.

മയിൽനാദം, ത്തിന്റെ. s. The cry of a peacock.

മയില്പണം, ത്തിന്റെ. s. A species of coin.

മയില്പീലി, യുടെ. s. A peacock's tail.

മയില്പെട, യുടെ. s. A peahen.

മയു, വിന്റെ. s. A Cumara or chorister of Swerga.
യക്ഷദെവൻ.

മയുഷ്ടക, ത്തിന്റെ.s. A sort of bean, Phaseolus mungo.
കാട്ടുപയറ.

മയൂഖം, ത്തിന്റെ. s. 1. Light, lustre, brightness. പ്ര
കാശം. 2. a ray of light. രശ്മി. 3. flame. അഗ്നിജ്വാല.

മയൂരകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A plant, Achyranthes aspera.
വലിയകടലാടി. 2. blue vitriol.

മയൂരഗ്രാവാഞ്ജനം, ത്തിന്റെ.s. Blue vitriol. തുത്തം.

മയൂരചൂഡ, യുടെ. S. A flower, the coxcomb, Celosia
cristata. മയിൽകുടുമ.

മയൂരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A peacock. മയിൽ. 2. a flower,
Celosia cristata.

മയൂരശിഖ, യുടെ. s. 1. A species of grass, resembling
a peacock's crest. 2. the comb, or crest of a peacock. മ
യിൽകുടുമ.

മയൂരി, യുടെ. s. 1. A peahen. മയില്പെട. 2. a potherb.
Basella rubra. ചെഞ്ചീര.

മയ്യൽ, ലിന്റെ. s. 1. Pain, grief. 2. black (the colour.)
3. a collyrium. 4. evening, dusk.

മരകതം, ത്തിന്റെ. s. An emerald.

മരക്കച്ചവടം, ത്തിന്റെ. s. Trade in timber.

മരക്കച്ചവടക്കാരൻ, ന്റെ.s. A timber merchant.

മരക്കറി, യുടെ. s. Curry made of green fruit or vegeta-
bles.

മരക്കയിൽ, ലിന്റെ.s. A wooden spoon.

മരക്കലനാവ, ിന്റെ.s. A diver or bird so called.

മരക്കലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A ship, a vessel. കപ്പൽ. 2.
a churn. 3. any wooden vessel.

മരക്കാതൽ, ലിന്റെ. s. The core of trees, &c.

മരക്കാൽ, ലിന്റെ. s. 1. Crutches. 2. a wooden leg.
3. a measure, a marcal. 4. a tree.

[ 610 ]
മരക്കാൻ, ന്റെ. s. A native commander of a vessel, a
steersman.

മരക്കാനൽ, ലിന്റെ. s. The shade of trees.

മരക്കിഴങ്ങ, ിന്റെ. s. The root of the tapioca plant,
Cassada, Jatropha manihot. (Lin.)

മരക്കുത്തുമതി, യുടെ. s. Timber monopoly.

മരക്കൂട, ിന്റെ. s. A wooden cage or trap.

മരക്കൂട്ട, ിന്റെ. s. The principal rafters and beams of
a roof.

മരക്കൂട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A clump of trees. 2. a thicket.
3. a grove, a forest.

മരക്കൂണ, ിന്റെ. s. A fungus growing on trees.

മരക്കൊട്ട, യുടെ. s. A tub, a bucket.

മരക്കൊമ്പ, ിന്റെ. s. The branch or bough of a tree.

മരച്ചെമ്പ, ിന്റെ. s. A plant, Arum viviparum.

മരഞ്ചാടി, യുടെ. s. 4 monkey,

മരണകാലം, ത്തിന്റെ. s. The time of death.

മരണഗൊഷ്ഠി, യുടെ. s. The struggle of death.

മരണപത്രിക, യുടെ. s. A will or testament of a de-
ceased person.

മരണഭയം, ത്തിന്റെ. s. The fear of death.

മരണഭീതി, യുടെ. s. Agony of dread of death.

മരണം, ത്തിന്റെ. s. Death, decease, demise, dying.

മരണലക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. A sign, indication or
presage of death.

മരണവായു, വിന്റെ. s. The last breath of a dying
person.

മരണവെദന, യുടെ. s. Great agony, agony of death.

മരണസങ്കടം, ത്തിന്റെ. s. Excessive grief.

മരണാന്തം, ത്തിന്റെ. s. Death, int. To or till death.

മരണാവസ്ഥ, യുടെ. s, Agony of death.

മരതകപച്ച, യുടെ. s. An emerald.

മരതകം, ത്തിന്റെ. s. An emerald.

മരത്തവള, യുടെ. s. A tree frog.

മരത്തൊലി, യുടെ. s. 1. The bark out rind of a tree.
2. a garment made of bark.

മരനാ, യുടെ. s. A palmyra-cat, a polecat.

മരപ്പട്ടി, യുടെ. s. A polecat.

മരപ്പണി, യുടെ. s. Carpentry, working in wood.

മരപ്പണിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A carpenter.

മരപ്പാത്തി, യുടെ. s. A wooden spout.

മരപ്പാത്രം, ത്തിന്റെ. s. A wooden vessel.

മരപ്പാവ, യുടെ. s. A wooden doll or image.

മരപ്പെട്ടി, യുടെ. s. A wooden chest or box.

മരപ്പൊത്ത, ന്റെ. s. The hollow of a tree.

മരഫലം, ത്തിന്റെ. s. Fruit trees.

മരമുറി, യുമട. s. A granary, or corn-bin.

മരമഞ്ഞൾ, ളിന്റെ. s. Tree turmeric, either the tree
or its roots; it is very bitter and medicinal.

മരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Wood, timber in general. 2. a tree.
3. a kind of drum used by tailors, &c. 4. a drum used
at the offerings at a festival. 5. the stem of Jaffna to-
bacco.

മരംകൊത്തി, യുടെ. s. A bird, the woodpecker.

മരവാഴ, യുടെ. s. A species of parasitical plant, Epi-
dendrum retusum.

മരവി, യുടെ. s. A wooden vessel, bowl, pot, or cup.

മരവിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be or become stiff
like wood, to be benumbed, paralyzed.

മരവിരി, യുടെ. s. 1. The inner rind or bark of a tree.
2. a garment made of bark.

മരവെട്ടി, യുടെ. s. The name of a tree, from the fruit
of which an oil is extracted.

മരാമരം, ത്തിന്റെ. s. The Sál tree, Shorea robusta.

മരാരം, ത്തിന്റെ. s. A granary, a place where grain,
&c., is kept. പത്തായപ്പുര.

മരാളം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bird, a sort of goose or swan ;
perhaps the Flamingo. 2. lamp-black, used as a collyri-
um. 3. a horse. 4. a cloud. adj. Soft, mild, bland.

മരിക, യുടെ s. A wooden bowl, pot, or cup.

മരിക്കം, ത്തിന്റെ. s. Tameness, docility, quietness.

മരിക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To tame, to domesticate.

മരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To die, to decease.

മരിചം, ത്തിന്റെ. s. Pepper, Piper nigrum. മുളക.

മരീചി, യുടെ. s. 1. A Saint, the son of BRAHMA, and
one of the Prajapatis and Brahmádicas, or the first cre-
ated beings and sovereigns of the world. 2. a ray of light.
രശ്മി.

മരീചിക, യുടെ. s. The mirage, or vapour which in hot
or sandy countries especially, appears at a distance like a
sheet of water. മൃഗതൃഷ്ണ.

മരു, വിന്റെ. s. 1. A region or soil destitute of water,
sands, a desert. ശൂന്യസ്ഥലം. 2. a mountain. പൎവ
തം. 3. sweet marjorum, Origanum marjorana.

മരുക്കൊഴുന്ന, ിന്റെ. s. An odoriferous plant, the In-
dian southern-wood, Artemisia austriaca, Absinthinum.

മരുങ്ങ, ിന്റെ. s. 1. Tameness, gentleness, quietness,
subjection. 2. friendliness, 3. a side. മരുങ്ങുതിരിയു
ന്നു, To turn to one side.

മരുങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. To be or become tame,

മരുത, ിന്റെ. s. The name of a tree, of which there are
four species.

[ 611 ]
മരുത്ത, ിന്റെ. s. 1. Wind, air. വായു. 2. a deity. ദെ
വത.

മരുതം, ത്തിന്റെ. s. A tree, the winged Terminalia,
Terminalia alata.

മരുത്വാൻ, ന്റെ. s. 1. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ. 2.
the monkey Hanúmán. ഹനൂമാൻ.

മരുന്ന, ിന്റെ. s. 1. Medicine, medicament. 2. a cordial,
a reviving medicine. 3. a philter. 4. gunpowder. 5.
spirituous liquor.

മരുന്നകട, യുടെ. s. 1. An apothecary's shop. 2. a dram
shop.

മരുന്നപെട്ടി, യുടെ. s. 1. A medicine chest. 2. a car-
tridge box.

മരുന്മാല, യുടെ. s. A gramineous plant, Trigonella cor-
niculata. ജൊനകപ്പുല്ല.

മരുഭൂമി, യുടെ. s. A region or soil destitute of water, a
desert. ശൂന്യസ്ഥലം.

മരുമകൻ, ന്റെ. s. 1. A nephew. 2. a son-in-law.

മരുമകൾ, ളുടെ. s. 1. A neice. 2. a daughter-in-law.

മരുമക്കത്തായം, ത്തിന്റെ. s. Inheritance in the fe-
male line, a custom among the Súdras, Cshetrias, and
some other classes.

മരുവകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A large thorny shrub, Van-
gueria spinosa. മലങ്കാര. 2. a species of basil, described
as having small leaves and red flowers. മണിക്കഞ്ജ
കം.

മരുവലർ, രുടെ. s. plu. Haters, enemies. ശത്രുക്കൾ.

മരുവുന്നു, വി, വാൻ. v. n. To dwell, to reside, to a-
bide.

മരെത്തമാലമരവാഴ, യുടെ. s. A plant, Polypodium
adnascens.

മൎക്കടകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A spider. ചിലന്നി. 2. an
ape. കുരങ്ങ. 3. fragrant grass. മുത്തെങ്ങ.

മൎക്കടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A monkey, an ape. കുരങ്ങ.
2. a spider. ചിലന്നി. 3. a large crane, called in India
the adjutant, Ardia argala.

മൎക്കടീ, യുടെ. s. 1. Cowhage, Carpopogon pruriens, നാ
യ്ക്കുരണ. 2. a variety of Grey bondue, Guilandina
bonducella. കഴഞ്ചി. 3. a variety of Cæsalpinia bondu-
cella.

മൎത്യ, യുടെ. s. 1. A woman, a female. 2. the earth, the
world, the habitation of mortals.

മൎത്യൻ, ന്റെ. s. A man, a mortal. മനുഷ്യൻ.

മൎത്യഭൊജി, യുടെ. s. A cannibal. മനുഷ്യനെ ഭക്ഷി
ക്കുന്നവൻ.

മൎദ്ദനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Rubbing the body, embrocation.

2. rubbing, grinding, pounding, &c. 3. beating. 4. turn-
ing, churning.

മൎദ്ദലി, യുടെ. s. A drummer. മദ്ദളക്കാരൻ.

മൎദ്ദളം, ത്തിന്റെ. s. A sort of drum. മദ്ദളം.

മൎദ്ദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To rub, to grind, to pound,
to bruise. 2. to beat. 3. to turn, to churn.

മൎദ്ദിതം, &c. adj. Rubbed, ground, pounded, &c. മൎദ്ദിക്ക
പ്പെട്ട.

മൎമ്മഭിന്നം, ത്തിന്റെ.s. The division of a vital mem-
ber.

മൎമ്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. A joint; an articulation of the
body. 2. a vital member or organ, the heart, &c. 3. se-
cret meaning or purpose, a secret, any thing hidden, re-
condite. മൎമ്മംനൊക്കുന്നു, To observe the secret means
of accomplishing any purpose. മൎമ്മംഅറിയുന്നു, To
know or understand the secret of accomplishing any
thing.

മൎമ്മയിളക്കം, ത്തിന്റെ. s. Acute pain arising from
wounds, &c., in any vital member.

മൎമ്മരപത്രം, ത്തിന്റെ. s. A dry leaf. ഉണക്കില.

മൎമ്മരം, ത്തിന്റെ. s. The rustling sound of cloth, or
dry leaves. വസ്ത്രപൎണ്ണങ്ങളുടെ ശബ്ദം.

മൎമ്മീരകൻ, ന്റെ. s. A pauper, a low or humble man.
ഇരപ്പാളി.

മൎമ്മലക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. Indication of a vital
member, &c.

മൎമ്മവികാരം, ത്തിന്റെ. s. Acute pain or sickness
arising from a wound, &c.

മൎമ്മവെദന, യുടെ. s. Piercing or affecting pains, &c.
in the joints.

മൎമ്മവെധം, ത്തിന്റെ. s. The bursting of an artery.

മൎമ്മസന്ധി, യുടെ. s. The union of joints, or of any
of the vital members of the body. മൎമ്മംകൂടിയ സ്ഥലം.

മൎമ്മസ്ഥലം, മൎമ്മസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. A vital part.

മൎമ്മസ്പൃൿ. adj. Sharp, corrosive, giving pain. ദുഃഖിപ്പി
ക്കുന്നതായുള്ള.

മൎമ്മക്ഷൊഭം, ത്തിന്റെ. s. Acute pain arising from
wounds, &c. in any vital member.

മൎമ്മാണി, യുടെ. S. A medical book which treats on
diseases in the vital members of the body.

മൎമ്മി, യുടെ. s. One who conceals a secret, a secret.

മൎയ്യാദ, യുടെ. s. 1. Continuance in the right way, pro-
priety of conduct, steadiness, rectitude. 2. a boundary,
a limit. 3. a bank, a shore. 4. respect, reverence, civility,
politeness. 5. usual custom, or established habit. 6. way,
manner.

[ 612 ]
മൎയ്യാദക്കാരൻ, ന്റെ. s. A polite, courteous, well behav-
ed or upright person.

മൎയ്യാദകെട, ിന്റെ. s. Rudeness, ill-behaviour, incivility,
irreverence, impropriety of conduct.

മൎഷണം, ത്തിന്റെ. s. Patience, resignation, enduring,
bearing. ക്ഷമ.

മൎഷം, ത്തിന്റെ. s. Patience, endurance. ക്ഷമ.

മൎഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To endure, to bear. ക്ഷ
മിക്കുന്നു.

മൎഷിതം, &c. adj. 1. Borne, endured. ക്ഷമിക്കപ്പെട്ട.
2. patient, content.

മല, യുടെ. s. A mountain, a hill.

മലക്കം, ത്തിന്റെ. s. Standing upright, and bending
the head backwards.

മലഗന്ധം, ത്തിന്റെ. s. Odour of human excrements,

മലങ്കമുക, ിന്റെ. s A kind of tree, a red sort of Lodh.
See ലാക്ഷാപ്രസാദനം.

മലങ്കാക്ക, യുടെ. s. A raven.

മലങ്കാര, യുടെ. s. A thorny shrub, Vangueria spinosa.
മലങ്കാരക്കാ, The emetic nut, or nut of the bushy
Gardenia, Gardenia dumetorum. (Retz.)

മലങ്കുരികിൽ, ലിന്റെ. s. A bird, a species of sparrow:
a kite.

മലങ്കൂവ, യുടെ. s. Zedoary, (Kœom.)

മലങ്കൃഷി, യുടെ. s. Hill cultivation.

മലങ്കൊളുമ്പ, ിന്റെ. s. A cultivated valley.

മലചെരിവ, ിന്റെ. s. The declivity, or slope, of a moun-
tain.

മലജം, ത്തിന്റെ. s. Pus, matter. ചലം.

മലഞ്ചരക്ക, ിന്റെ. s. Hill produce.

മലഞ്ചുള്ളി, യുടെ. s. A plant, Zornia Zeylonensis.

മലഞ്ചെമ്പ, ിന്റെ. s. A species of wild yam, the stem
of which is sometimes eaten.

മലഞ്ചെരിക്കൽ, ലിന്റെ. s. Jungle or hilly places
sometimes under cultivation.

മലഞ്ചൊല, യുടെ. s. A mountain lake.

മലതാങ്ങി, യുടെ. s. The lance-leaved sida, Sida lan-
ceolata. (Retz.)

മലത്താമര, യുടെ. s. The lily termed gloriosa.

മലദൂഷിതം, &c. adj. Foul, dirty, filthy. കറയുള്ള.

മലദൈവം, ത്തിന്റെ, s. A hill deity.

മലദ്വാരം, ത്തിന്റെ. s. The anus, the fundament.

മലനാട, ിന്റെ. s. A hilly or mountainous country,
Malayalam.

മലന്തകര, യുടെ. s. A timber tree, the walleted ptero-
carpus, Pterocarpus marsupium.

മലന്തുമ്പ, യുടെ. s. A plant, Phlomis biflora.

മലന്തൊടലി, യുടെ. s. The oriental nettle tree, Celtis
orientalis.

മലപൂ, വിന്റെ. s. The opposite-leaved fig-tree, Ficus
oppositi-folia. (Rox.) പെഴത്തി.

മലപ്പുറം, ത്തിന്റെ. s. Land near a mountain.

മലപ്രദെശം, ത്തിന്റെ. s. A hill country.

മലബന്ധം, ത്തിന്റെ. s. Costiveness, obstruction of
the bowels.

മലബാധ, യുടെ. s. Inclination to go to stool.

മലമകൾ, ളുടെ. s. A name of PÁRWATI. പാൎവതി.

മലമഞ്ഞൾ, ളിന്റെ. s. Turmeric brought from the
hills, considered much superior to that grown in the low
country.

മലമുരിങ്ങ, യുടെ. s. The senna leaved Hedysarum, He-
dysarum sennoides.

മലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Excretion of the body, as Serum, se-
men, blood, marrow, urine, fœces, ear-wax, nails, phlegm,
tears, rheum, and sweat. 2. sin. 3. dirt, filth. 4. dregs,
sediment. 5. rust. മലമൂത്രാദികൾ, Human excrement
and urine.

മലമ്പണി, യുടെ. s. Forest work.

മലമ്പതി, യുടെ. s. A village, secure residence on moun-
tains or in forests.

മലമ്പള്ളം, ത്തിന്റെ. s. 1. Land near the foot of a hill
or mountains. 2. the side of a mountain.

മലമ്പാമ്പ, ിന്റെ. s. A mountain snake, the Boa con-
strictor.

മലമ്പുന്ന, യുടെ. s. The name of a large tree, Calophyl-
lum longifolium.

മലമ്പുലി, യുടെ. s. The royal tiger.

മലമ്പ്രാവ, ിന്റെ. s. The rock pigeon.

മലയജം, ത്തിന്റെ. s. Sandal wood. ചന്ദനം.

മലയടി, യുടെ; or മലയടിവാരം ത്തിന്റെ. s. The
foot of a mountain.

മലയണ്ണാൻ, ന്റെ. s. A large squirrel.

മലയത്തി, യുടെ. s. A species of Indian fig-tree.

മലയൻ, ന്റെ. s. 1. The royal tiger. 2. a monntaineer.

മലയമാരുതൻ, ന്റെ. s. A southerly wind. തെക്കൻ
കാറ്റ.

മലയം, ത്തിന്റെ. s. A mountain or mountainous range
from which the best sandal wood is brought, answering
to the western Ghaut in the peninsula of India.

മലയരയൻ, ന്റെ. s. A class of mountaineers.

മലയാട, ിന്റെ. s. A mountain sheep.

മലയാത്തി, യുടെ. s. A tree, Bauhinia parviflora.

[ 613 ]
മലയാവണക്ക, ിന്റെ. s. A species of castor oil tree,
Ricinus lanarius. (Lin.)

മലയാളം, ത്തിന്റെ. s. The country that lies along the
Malaya range, or the western coast of the peninsula,
Malayalam or Malabar.

മലയാളി, യുടെ. s. 1. A native of Malabar or Malaya-
lam. 2. a mountaineer.

മലയാഴ്മ, യുടെ. s. 1. The Malayalim language. 2. Ma-
layalim customs.

മലയിഞ്ചി, യുടെ. s. 1. Hill green ginger, Zingiber of-
ficinali. 2. a plant, Alpinia or Hellenia allughas.

മലയിടുക്ക, ിന്റെ. s. A vally between two hills.

മലയിരിപ്പ, യുടെ. s. A sort of Bassia, growing in
watery or mountainous sites.

മലയിലഞ്ഞി, യുടെ. s. A species of Mimusops.

മലയീന്ത, ിന്റെ. s. A species of palm tree, a hill-date,
Phænix.

മലയുക, യുടെ. s. An oily nut, Croton moluccanum, or
Aleurites triloba.

മലയൂ, വിന്റെ. s. The opposite-leaved fig-tree, Ficus
oppositi-folia. പെഴത്തി.

മലയെരിമ, യുടെ. s. A medicinal sort of moon plant.
Ericyne panniculata.

മലര, ിന്റെ. s. 1. Fried grain. 2. a rivet head. 3. a
full blown flower.

മലരഹിതം, &c. adj. 1. Cleansed, cleared, purified. ശു
ദ്ധമുള്ള. 2. innocent. കുറ്റമില്ലാത്ത.

മലരുന്നു, ൎന്നു, വാൻ. v. n. 1. To be fried, as grain. 2.
to lie on the back or with the face upwards. 3. to open
as a flower, to bloom.

മലൎക്കുന്നു or മലൎത്തുന്നു, ൎത്തി, വാൻ. v. a. 1. To fry
grain. 2. to place on the back or with the face upwards.
3. to open, as a flower.

മലൎച്ച, യുടെ. s. 1. Frying grain. 2. lying on the back
or with the face upwards. 3. opening, expanding.

മലൎപ്പ, ിന്റെ. s. See the preceding.

മലൎപ്പൂവിത്ത, ിന്റെ. s. Grain to be fried.

മലൎപ്പൊടി, യുടെ. s. Fried grain powdered.

മലൎമകൾ, ളുടെ. s. A name of LECSHMI. ലക്ഷ്മി.

മലൎമങ്ക, യുടെ. s. A name of LECSHMI. ലക്ഷ്മി.

മലൎമാത, ിന്റെ. s. A name of LECSHMI. ലക്ഷ്മി.

മലവരവ, ിന്റെ. s. Hill produce.

മലവഴി, യുടെ. s. A Ghaut, or way over mountains.

മലവാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Tax on hill produce. 2. hill
produce.

മലവാഴ, യുടെ. s. 1. A parasite plant. 2. hill plantains.

മലവാഴി, യുടെ. s. A hill deity.

മലവിചാരം, ത്തിന്റെ. s. Conservation or superin-
tendance of the forests.

മലവിരിപ്പ, ിന്റെ. s. A mountain crop.

മലവെള്ളം, ത്തിന്റെ. s. Water from the mountains.

മലവെപ്പ, ിന്റെ. s. A variety of the Margosa tree,
Melia azadirachta.

മലവെലൻ, ന്റെ. s. A tribe of mountaineers.

മലശുദ്ധി, യുടെ. s. Evacuation, or cleansing of the
bowels.

മലശൊധന, യുടെ. s. 1. Evacuation of the bowels,
stool. 2. superintendance of the forest department.

മലഹരി, യുടെ. s. One of the thirty-two melodies. ഒ
രു രാഗം.

മലാക്ക, യുടെ. s. The town and peninsula of Malacca.

മലാക്കച്ചാമ്പ, യുടെ. s. A fruit tree, Eugenia Jambos.

മലാക്കപ്പെര, യുടെ. s. The Guava tree, the white
species, Psidium pomiferum.

മലാക്കസാമ്പ്രാണി, യുടെ. s. Benzoin, Styrax ben-
zoin.

മലായി, യുടെ. s. A native of Malacca, a Malay.

മലി, യുടെ. s. A Budd'ha, a Jaina chief. ബുദ്ധൻ.

മലിനകാന്തി, യുടെ. s. A dim or dull light.

മലിനഛായ, യുടെ. s. A dim or dull light.

മലിനത, യുടെ. s.1. Dirtiness, filthiness, foulness. 2.
blackness. 3. vileness, badness. 4. foulness, (figuratively)
vice, viciousness, depravity.

മലിനതപ്പെടുത്തുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To be defiled.

മലിനമുഖൻ, ന്റെ. s. 1. The black monkey. കരിമ
ന്തി. 2. the god of fire. അഗ്നി. 3. a vile or wicked man.
ദുഷ്ടൻ. 4. a cruel, fierce, savage man. ക്രൂരൻ. 5. a
ghost, a goblin. പിശാച.

മലിനം, &c. adj. 1. Soiled, dirty, filthy, foul. മുഷി
ഞ്ഞ. 2. black. കറുത്ത. 3. vile, bad. 4. foul, (figura-
tively) soiled with crime, or vile, sinful, depraved. s.
Fault, defect. കുറ്റം.

മലിനാംബരം, ത്തിന്റെ. s. A dirty, or soiled cloth.
മുഷിഞ്ഞവസ്ത്രം.

മലിനാംബു, വിന്റെ. s. 1. Ink. മഷി. 2. dirty water.
കലങ്ങിയ വെള്ളം.

മലിനി, യുടെ. s. A woman during menstruation. തീ
ണ്ടായിരുന്നവൾ.

മലിമ്ലൂചൻ, ന്റെ. s. 1. A thief. കള്ളൻ. 2. air, wind.
കാറ്റ.

മലീമസം, &c. adj. Dirty, foul, unclean. മലിനമായു
ള്ള.

[ 614 ]
മലെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To become perplexed,
to be confused. 2. to be astonished, to wonder. 3. to lie
with the face upwards, or on the back.

മലെപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Confusion, perplexity. 2. astonish-
ment, wonder. 3. lying with the face upwards, or on the
back.

മല്പിടി, യുടെ. s. 1. Wrestling, boxing. 2. showing one's
strength.

മല്പിടിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A wrestler, a boxer, a strong,
stout, athletic person.

മല്പിടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. 1. To wrestle, to box,
to cuff. 2. to strive, to contend.

മല്പിടിത്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. Wrestling, boxing. 2. strife,
contention.

മല്ല, ിന്റെ. s. 1. Wrestling, boxing, fighting. 2. strength,
stoutness, robustness. 3. a principal rafter in a roof. മല്ല
കെട്ടുന്നു, To strive, to contend.

മല്ലകം, ത്തിന്റെ. s. An oil vessel, a vessel made of
the shell of a cocoa-nut for holding oil, either for culli-
nary purposes or for burning as a lamp. എണ്ണക്കുടുക്ക,
ഇടിഞ്ഞിൽവിളക്ക.

മല്ലതൂൎയ്യം, ത്തിന്റെ s. A musical instrument, a drum
or trumpet used at athletic contests. മല്ലവാദ്യം.

മല്ലൻ, ന്റെ. s. 1. A wrestler, a boxer. 2. a strong, stout
athletic, robust man, a giant. മല്പിടിക്കാരൻ.

മല്ലഭൂ, വിന്റെ. s. A palæstrum or arena, a place for
athletic contests ; it is also applied to the site of any con-
flict, as a field of battle, &c. മുഷ്ടിയുദ്ധസ്ഥലം.

മല്ലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Ink. 2. a collyrium.

മല്ലയാത്ര, യുടെ. s. A match of wrestling or boxing.

മല്ലയുദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. The athletic art, wrestling,
boxing.

മല്ലഴി, യുടെ. s. Scaffolding.

മല്ലാരി, യുടെ. s. A name of CRISHNA, and VISHNU. കൃ
ഷ്ണൻ, വിഷ്ണു.

മല്ലാക്ഷി, യുടെ. s. A beautiful woman. സുന്ദരി.

മല്ലി, യുടെ. s. 1. Gum of the Cotton tree, Bombax pen-
tandrum. 2. Arabian jasmine, J. Zambac. മുല്ല.

മല്ലിക, യുടെ. s. Arabian jasmine. J. Zambac. മുല്ല.

മല്ലികം, ത്തിന്റെ. A bird, said to be a sort of goose
with brown legs and bill. ഹംസഭെദം.

മല്ലികാപുഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. Arabian jasmine. മുല്ലപ്പൂ.

മല്ലികാക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of goose with brown
legs and bill. ഹംസഭെദം. 2. a horse marked with white
about the eyes. കണ്ണിനുചുറ്റും വെളുപ്പുള്ള കുതിര.

മല്ലിഗന്ധി, യുടെ. s. Aloe wood. മുല്ലപ്പൂനാറിയകിൽ.

മല്ലിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. 1. To wrestle, to box. 2. to
strive, to contend.

മല്ലിപത്രം, ത്തിന്റെ. s. A mushroom. കൂൻ.

മശകം, ത്തിന്റെ. s. A gnat, a musquito. കൊതുക

മശകീ, യുടെ. s. 1. A gnat, a musquito. കൊതുക. 2.
the glomerous fig-tree.

മശാന്ദരീ, യുടെ. s. A tree, the woolly Calli-
carp, Calli-carpa lanata. (Willd.)

മശൂചി, യുടെ. s. The small-pox. വസൂരി.

മശൂചിക, യുടെ. s. The small-pox. മസൂരിക.

മഷി, യുടെ. s. 1. A black powder. 2. ink. 3. a collyri-
um; see അഞ്ജനം. മഷി എഴുതുന്നു, To apply colly-
rium to the eyes. മഷിതെളിക്കുന്നു, To snuff the wick
of a lamp.

മഷിക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A maker of ink. 2. a con-
jurer who being applied to to discover thieves, or any
thing concealed, places മഷി in the palm of his hand
or in a plate, or applies it to the eyes, and by this means
the figure of the thief, and the whole transaction are
supposed to be represented to himself alone.

മഷിക്കുപ്പി, യുടെ. s. An inkstand, an ink bottle.

മഷിക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. 1. A pen. 2. a paint brush.

മഷിനൊട്ടക്കാരൻ, ന്റെ. s. A conjurer, a diviner. മ
ഷി നൊക്കുന്നു, To conjure, to divine.

മഷിയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To blacken with ink, to
put on ink.

മസാരം, ത്തിന്റെ. s. An emerald.

മസാല, യുടെ. s. (Hind.) Spicery, seasoning.

മസി, യുടെ. s. 1. Ink. മഷി. 2. a girdle. നടുക്കെട്ട.

മസികൂപി, യുടെ. s. An inkstand. മഷിക്കുപ്പി.

മസിധാനം, ത്തിന്റെ. s. An inkstand. മഷിക്കുപ്പി.

മസിധാനി, യുടെ. s. An inkstand. മഷിപ്പാത്രം.

മസൂരം, ത്തിന്റെ. s. A sort of pulse or lentil, Ervum
hirsutum or Cicer lens. വെളുത്തഅമര.

മസൂരവിദല, യുടെ. s. A black variety of the plant
commonly called Teori. നാല്ക്കൊല്പകൊന്ന.

മസൂരിക. s. Small-pox. വസൂരി.

മസൃണം. adj. 1. Smooth, soft, not hard, not rough. മൃ
ദുത്വമുള്ള. 2. mild, bland, unctuous.

മസ്കരം, ത്തിന്റെ. s. A bamboo. മുള.

മസ്കരി, യുടെ. s. A Brahman of the fourth or mendi-
cant order, because he uses a bamboo staff. സന്യാസി.

മസ്തകഭാഗം, ത്തിന്റെ. s. The frontal globe on the
upper part of the forehead of an elephant; there are two
of these projections which swell in the rutting season.

[ 615 ]
മസ്തകമൂലം, ത്തിന്റെ. s. The neck, കഴുത്ത.

മസ്തകം, ത്തിന്റെ. s. 1. The head, the skull. തലമ
ണ്ട. 2. the top or head of any thing.

മസ്തകസ്നെഹം, ത്തിന്റെ. s. The brain. തലച്ചൊറ.

മസ്തിഷ്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. The brain. തലച്ചോറ. 2.
the bladder. മൂത്രാശയം.

മസ്തു, വിന്റെ. s. 1. The watery part of curds, whey
തൈരിൻ വെള്ളം. 2. food. ഭക്ഷണം.

മസ്തുലുംഗം, ത്തിന്റെ. s. The brain, തലച്ചാറ.

മഹതി, യുടെ. s. 1. The Vína or lute of Nárada con-
taining seven or one hundred strings. നാരദന്റെ വീ
ണ. 2. an excellent or illustrious female. മഹത്വമുള്ള
വൾ.

മഹത്ത. adj. 1. Great, large, bulky. വലിയ. 2. best,
excellent, illustrious. 3. glorious. s.1. Kingdom, domi-
nion. 2. the intellectual principle. 3. truth reality, sub-
stance, as opposed to fraud or illusion.

മഹത്വക്കെട, ിന്റെ. s. Want of majesty, or glory, ig-
nominy, meanness.

മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To magnify,
to celebrate, to extol, to glorify.

മഹത്വപ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To be magnified, ce-
lebrated, extolled.

മഹത്വമില്ലാത്ത. adj. Void of majesty, inglorious.

മഹത്വമുളളവൻ, ന്റെ. s. A majestic ox: exalted per-
son.

മഹത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Greatness either in bulk or
rank. 2. majesty, glory, excellency.

മഹനീയം, &c. adj. 1. Great, large. വലിയ. 2. illus-
trious.

മഹൎല്ലൊകം, ത്തിന്റെ. s. One of the seven upper
worlds.

മഹസ഻, ിന്റെ. s. 1. A festival. ഉത്സവം. 2. light,
lustre. തെജസ഻. 3. sacrifice, oblation.

മഹാ. adj. Great, grand, eminent, mighty, much, ex-
ceeding, extreme. ult. Exceedingly, excessively, very.
s. 1. A cow. 2. a plant bearing an unfading flower, the
amaranth, Gomphræna globosa, also the plant Hedysa-
tum lagopodioides.

മഹാകന്ദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Garlic. നാറാഉള്ളി. 2. a
very large esculent root, a sort of yam.

മഹാകല്പം ത്തിന്റെ. s. A destruction of the world
occurring after every period of 4,320,000,000.

മഹാകവി, യുടെ. s. A very learned man. മഹാ വി
ദ്വാൻ.

മഹാകാലൻ, ന്റെ. s. 1. A name or rather a form of

SIVA in his character of the destroying deity, being there
represented of a black colour, and of aspect more or less
terrific. ശിവൻ. 2. a name of Nandi, SIVA's porter and
attendant.

മഹാകാളി, യുടെ. s. The wife of SIVA and a terrific
form of DURGA.

മഹാകുലം, &c. adj. Of a good family, eminent by birth.
അഭിജന്മമുള്ള.

മഹാകുലീനം, &c. adj. Of a good family. ഉത്തമകുല
ത്തിൽ ജനിച്ച.

മഹാകൂലം , &c. adj. Of a good family.

മഹാകൊടി, യുടെ. s. A very large number, ten trillions.

മഹാഖൎവ്വം, ത്തിന്റെ. s. A large number, ten billions.

മഹാഗ്രീവി, യുടെ. s. A camel. (lit. long-necked.) ഒട്ട
കം.

മഹാഗം, ത്തിന്റെ. s. A camel. ഒട്ടകം.

മഹാജനം, ത്തിന്റെ. s. A liberal, magnanimous, emi-
nent, or illustrious man. സജ്ജനം.

മഹാജാലി, യുടെ. s. A plant, a sort of Ghósha with
yellow flowers. മഞ്ഞപ്പീരം.

മഹാടവി, യുടെ. s. An extensive forest or wilderness.
വലിയകാട.

മഹാതിക്തകം, ത്തിന്റെ. s. A medicament, a medi-
cinal mixture. ഒരു ഔഷധയൊഗം.

മഹാതിക്തം, ത്തിന്റെ. s. The large Nimb or Margo-
sa tree, Melia Sempervirens. adj. Very bitter.

മഹാതീഷ്ണം, adj. Very sharp, (as flavour,) or literally,
(as a weapon,) or figuratively, (as perception, &c.) കൂ
ൎത്ത.

മഹാത്മാവ, ിന്റെ. s. l. A liberal, lofty-minded, mag-
nanimous person. 2. a person of religious or moral emi-
nence.

മഹാദെവൻ, ന്റെ. s. An epithet of God among va-
rious votaries, but most commonly a name of Siva. ശി
വൻ.

മഹാദെവി, യുടെ. s. PARWATI. പാൎവതി.

മഹാദൈവം, ത്തിന്റെ. s. The great God.

മഹാധനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Any thing very costly or
precious. 2, gold. 3. costly raiment. 4. agriculture. adj.
Costly, precious, valuable.

മഹാനന്ദം, ത്തിന്റെ. s. Eternal emancipation or beati-
tude.

മഹാനലൻ, ന്റെ. s. A submarine fire. സമുദ്രാഗ്നി.

മഹാനവമി, യുടെ. s. An annual festival, when all the
instruments and tools of trade, the arms of soldiers, &c.,
down to the books, iron peas for writing, &c. of school.

[ 616 ]
boys are consecrated to the goddess of arts സരസ്വതി,
the wife of BRAHMA.

മഹാനസം, ത്തിന്റെ. s. A kitchen. അടുക്കള.

മഹാനിംബം, ത്തിന്റെ. s. A large kind of Nimb, or
Margosa tree, Melia sempervirens. മലവെപ്പ.

മഹാനിശ, യുടെ. s. Midnight. അൎദ്ധരാത്രി.

മഹാനീലം, ത്തിന്റെ. s. The emerald. പച്ചക്കല്ല.

മഹാനുഭാവൻ, ന്റെ. s. 1. One who is liberal, magna-
nimous. 2. an eminent personage, an eminently religious
person. ശ്രെഷ്ഠൻ.

മഹാൻ, ന്റെ. s. 1. A great man. വലിയവൻ. 2.
one of the last five breaths. ഒടുക്കത്തെ അഞ്ചു വായു
ക്കളിൽ ഒന്ന.

മഹാപത്മൻ, ന്റെ.s. One of the eight principal Nágas,
or serpents of Pátála. അഷ്ടനാഗത്തിൽ ഒന്ന.

മഹാപത്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. One of CUBERA's treasures.
നവനിധിയിൽ ഒന്ന. 2. a very large number, one
thousand billions.

മഹാപാതകൻ, ന്റെ.s. An offender in the highest
degree; see the following.

മഹാപാതകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A crime of the highest
degree, as killing a Brahman, stealing gold from a priest,
drinking spirits, adultery with the wife of another, and
associating with persons who have committed such of-
fences. 2. great crime in general.

മഹാപാപം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sin of the highest kind.
2. heinous crime or sin in general.

മഹാപാപി, യുടെ. s. A heinous sinner, a great criminal.

മഹാപ്രഭു, വിന്റെ. s. A king. രാജാവ.

മഹാപ്രയാസം, ത്തിന്റെ. s. Great difficulty.

മഹാപ്രളയം, ത്തിന്റെ. s. 1. A destruction of the
world, occurring after every period of 4,320,000,000
years. 2. a total destruction of the universe, happening
after a period commensurate with the life of BRAHMA, or
100 years, each day of which is equal to the period first
stated, and each night of which is of similar duration; at
the expiration of this term, the seven Lócas, with the
saints, gods and BRAHMA himself are said to be annihi-
lated.

മഹാബലൻ, ന്റെ. s. 1. A strong, robust, powerful
man. എറ്റവും ബലമുള്ളവൻ. 2. a powerful king.
ബലവാനായ രാജാവ. 3. air, wind. കാറ്റ.

മഹാബലി, യുടെ. s. 1. Mahábali, a celebrated ruler
dethroned in the Vámana-Avatár, and made sovereign of
Pátála. ഒരു അസുരൻ. 2. a strong man. ബലവാൻ.

മഹാബാഹു, വിന്റെ. s. A very powerful man. അ

തിബലവാൻ.

മഹാഭാഗൻ, ന്റെ. s. A liberal, magnanimous, emi-
nent or illustrious person. സജ്ജനം.

മഹാഭാഗ്യം, &c. adj. Very happy or fortunate.

മഹാഭുജൻ, ന്റെ. s. A very powerful man.

മഹാഭൂരി, യുടെ. s. Ten quintillions.

മഹാമതി, യുടെ. s. A very clever, skilful man. ബുദ്ധ
അധികമുള്ളവൻ.

മഹാമനസ്സ. adj. Magnanimous, high-minded, liberal,
munificent. ദാനശീലം.

മഹാമാത്രൻ, ന്റെ. s. 1. A king's minister or associate,
any high officer in a kingdom; as a counsellor, a general,
&c. പ്രധാനൻ. 2. a man of wealth and consequence.
ധനവാൻ.

മഹാമായ, യുടെ. s. 1. A name of DURGA, PÁRWATI and
LECSHMI. ദുൎഗ്ഗ, പാൎവതി, ലക്ഷ്മി. 2. worldly illusion
or unreality.

മഹാമാരി, യുടെ. s. 1. A name of DURGA. ദുൎഗ്ഗ. 2.
very heavy rain. വലിയ മഴ.

മഹാമുനി, യുടെ. s. 1. A name of AGASTYA. അഗസ്ത്യ
ൻ. 2. a name of BUDD'H, or any one of the sacred persons
called by that name. 3. the epithet of a warlike saint,
celebrated in the Mahábharat.

മഹാമെരു, വിന്റെ. s. The golden mountain or the
centre of the seven Dwipas; hy some considered to be
the north pole; and by others the high land of Tartary,
north of Himalaya.

മഹായജ്ഞ, യുടെ. s. An essential sacrifice, a sacrament
of the Hindu religion; five acts are enumerated of this
description, severally considered as due to the Védas, to
the gods, to man, to the manes, and to all created beings;
they are respectively, study of scripture, offering of sa-
crifice to the gods, hospitable treatment of guests, liba-
tion of water, &c. to deceased progenitors, and the cast-
ing of food to the gods, to spirits, &c.

മഹായശസ. adj. Illustrious, celebrated.

മഹായുഗം, ത്തിന്റെ. s. A great Yuga or age, the ag-
gregate of the four ages or a period of 4,320,000,000
years.

മഹായൊഗി, യുടെ. s. One well versed in the Yoga
Shástra.

മഹാരജനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Safflower. കുസുംഭം. 2.
gold. സ്വൎണ്ണം.

മഹാരണ്യം, ത്തിന്റെ. s. A large or extensive forest.
കൊടുങ്കാട.

[ 617 ]
മഹാരഥം, ത്തിന്റെ. s. A large car.

മഹാരാജൻ, ന്റെ. s. A sovereign, an emperor.

മഹാരാജികൻ, ന്റെ. s. A kind of demi-god, of which
there is said to be a class of 226.

മഹാരാഷ്ട്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A country, the Mahratta
country. 2, the Mahratta language.

മഹാരൊഗം, ത്തിന്റെ. s. Any incurable disease, as
leprosy, &c.

മഹാരൌരവം, ത്തിന്റെ. s. A particular hell. ഒരു
വക നരകം.

മഹാലൊകർ, രുടെ. s. plu. People, inhabitants.

മഹാലൊഹം, ത്തിന്റെ. s. The load-stone. കാന്തക്ക
ല്ല.

മഹാവ്യാധി, യുടെ. s. Any great sickness or incurable
disease.

മഹാശംഖം, ത്തിന്റെ. s. Ten thousand millions.

മഹാശയൻ, ന്റെ. s. A magnanimous, liberal, muni-
ficent person, അതിബുദ്ധിമാൻ.

മഹാശല്കം, ത്തിന്റെ. s. A shrimp, a prawn. ചെമ്മീൻ.

മഹാശാഖി, യുടെ. s. A tree with large spreading bran-
ches. വലിയ കൊമ്പുള്ള വൃക്ഷം.

മഹാശൂദ്രീ, യുടെ. s. A milk-woman, either the wife of
a cowherd, or a woman of that caste. ഇടച്ചി.

മഹാശൊഫം, ത്തിന്റെ. s. One hundred thousand
trillions.

മഹാശ്വെത, യുടെ. s. A white variety of the Convol-
vulus paniculatus. വെണ്മുതക്ക.

മഹാസനം, ത്തിന്റെ. s. A throne, a royal seat. സിം
ഹാസനം.

മഹാസഹ, യുടെ. s. 1. A plant or tree bearing an un-
fading flower, Gomphræna globosa. വാടാമല്ലിക. 2. an-
other plant. പെരുങ്കാണം.

മഹാസെനൻ, ന്റെ. s. A name of SUBRAHMANIA.
സുബ്രഹ്മണ്യൻ.

മഹി, യുടെ. s. The earth. ഭൂമി.

മഹിതം, &c. adj. 1. Proper, right, agreeable, fit. യൊ
ഗ്യമുള്ള. 2. worshipped, reverenced. വന്ദിക്കപ്പെട്ട.

മഹിമ, യുടെ. s. 1. Greatness in general, literal or figu-
rative, glory, power. 2. magnitude, as of SIVA'S attri-
butes; illimitability.

മഹിമാവിന്റെ. s. See the preceding.

മഹിഷമൎദ്ദിനി, യുടെ. s. A name of the goddess DURGA.
ദുൎഗ്ഗ.

മഹിഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. A bufalo. പൊത്ത. 2. an
Asur or demon slain by DURGA. ഒരു അസുരൻ.

മഹിഷി, യുടെ. s. 1. A female buffalo. എരുമ. 2. the

wife of a king, but especially the one who has been con-
secrated or crowned, a queen. പട്ടം കെട്ടിയ രാജഭാൎയ്യ.

മഹിള, യുടെ. s. 1. A woman, a female. സ്ത്രീ. 2. a plant
bearing a fragrant seed. ഞാഴൽ.

മഹിളാഹ്വയ, യുടെ. s. A plant bearing a fragrant seed.
ഞാഴൽ.

മഹീതലം, ത്തിന്റെ. s. The earth. ഭൂമി.

മഹാദെവൻ, ന്റെ. s. A Brahman. ബ്രാഹ്മണൻ.

മഹീധരം, ത്തിന്റെ. s. A mountain, as supporting the
earth. പൎവതം.

മഹീധ്രം, ത്തിന്റെ. s. A mountain, as supporting the
earth. പൎവതം.

മഹീപതി, യുടെ. s. A king. രാജാവ.

മഹീമണ്ഡലം, ത്തിന്റെ. s. Spheroidical earth. മണ്ഡ
ലാകാരമായുള്ള ഭൂമി, The whole earth.

മഹീമയം, adj. Earthen, made of earth or clay.

മഹീയസി, adj. 1. Very heavy, stout. വലിപ്പമുള്ള. 2.
very venerable.

മഹിരുഹം, ത്തിന്റെ. s. A tree, as produced from the
earth. വൃക്ഷം.

മഹീലത, യുടെ. s. An earthworm, as creeping on the
ground. ഞാഞ്ഞൂൽ.

മഹീശൻ, ന്റെ. s. A king, a sovereign. രാജാവ.

മഹീസുതൻ, ന്റെ. s. The regent of the planet Mars.
ചൊവ്വ.

മഹീക്ഷിത്ത, ിന്റെ. s. A king, a sovereign. രാജാവ.

മഹെച്ഛൻ, ന്റെ. s. A liberal, magnanimous, high-
minded person. മഹാത്മാ.

മഹെന്ദ്രജാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Deception, cheating,
juggling. 2. enchantment.

മഹെന്ദ്രൻ, ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

മഹെരുണ, യുടെ. s. The gum olibanum tree, Boswel-
lia thurifera. മലയീന്ത.

മഹെശ്വരൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

മഹെശ്വരി, യുടെ. s. A name of PÁRWATI. പാൎവതി.

മഹെള, യുടെ. s. A woman. സ്ത്രീ.

മഹാതപലം, ത്തിന്റെ. s. A lotus flower. താമരപ്പൂ.

മഹൊത്സവം, ത്തിന്റെ. s. A great festival.

മഹൊത്സാഹം, &c. udy. Diligent, persevering, making
great or strenuous efforts. 8. Great effort, energy, exer-
tion. അതിശയ പ്രവൃത്തിയായുള്ള.

മഹൊദയം, ത്തിന്റെ. s. 1. Final beatitude, emanci-
pation from vitality and absorption into the divine
essence. മൊക്ഷം. 2. abandoning, relinquishment. 3.
a holy day.

മഹൊദരം, ത്തിന്റെ. s. The dropsy.

[ 618 ]
മഹൊദ്യമം, &c. adj. Diligent, persevering, making
great and strenuous efforts. s. Great effort, energy, exer-
tion. മഹൊത്സവം.

മഹൊക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. A large bull or ox. വലിയ
കാള.

മഹൌഷധം, ത്തിന്റെ. s. 1. Garlic. നാറാഉള്ളി. 2.
a plant, commonly Atis, (Betula.) അതിവിടയം. 3.
dry ginger. ചുക്ക.

മഹൌഷധി, യുടെ. s. 1. Garlic. ഉള്ളി. 2. a plant,
Atis. 3. dry ginger. ചുക്ക.

മക്ഷിക, യുടെ. s. A fly. ൟച്ച.

മഴ, യുടെ. s. Rain. മഴപാറ്റുന്നു, To rain in heavy
drops. മഴതുള്ളിയിടുന്നു, To rain, to fall in drops. മഴ
പിടിക്കുന്നു, Rain to set in. മഴപെയ്യുന്നു, To rain.
മഴവരുന്നു, The rain is coming. മഴഒഴിയുന്നു or നി
ല്ക്കുന്നു, മഴപറക്കുന്നു on തൊരുന്നു, The rain ceases.

മഴക്കൽ, ലിന്റെ. s. 1. Washing, cleansing, cleaning.
2. protraction of any thing by vain speeches, delaying or
putting off any thing.

മഴക്കാല, ിന്റെ. s. A water spout.

മഴക്കാലം, ത്തിന്റെ. s. The rainy season, the mon-
soon.

മഴക്കാറ, ിന്റെ. s. A rainy cloud, a black cloud.

മഴക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To wash, to cleanse, to
clean. 2. to protract a thing by vain speeches, to delay
a law suit, to put off payment, &c.

മഴക്കൊൾ, ളിന്റെ. s. Appearance or indication of rain.

മഴത്താര, യുടെ. s. A continuous drop.

മഴത്തുള്ളി, യുടെ. s. Rain-drops.

മഴവെള്ളം, ത്തിന്റെ. s. Rain-water.

മഴു, വിന്റെ. s. 1. An axe, a hatchet. 2. a sort of hat-
chet for cutting stones, a stone-cutter's chisel. 3. a battle
axe.

മഴുക്കാരൻ, ന്റെ. s. A soldier, one armed with a bat-
tle axe, a pioneer.

മറ, യുടെ. s. 1. Védas. 2. a sereen, any covering. 3. a
secret, a mystery. 4. a shield.

മറക്കുട, യുടെ. S. A large umbrella carried by Brahman
women.

മറക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. a. 1. To forget. 2. to forgive.
മറന്നുപൊകുന്നു, To forget, to pass from the memory.

മറക്കുഴി, യുടെ. s. A privy, a place of retirement.

മറതി, യുടെ. s. Forgetfulness, a secret.

മറന്ന. adj. Forgotten.

മറപൊരുൾ, ളിന്റെ. s. A hidden thing, a thing hard
to be understood, a mystery, a secret. മറപൊരുളാകു

ന്നു, To be hidden, to be mysterious, secret.

മറപ്പുര, യുടെ. s. A privy, a place of retirement, a neces-
sary house.

മറയത്ത. adv. A side; away, at a distance.

മറയത്താട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ, s, v.a. To hoot or drive away
with a noise.

മറയവർ, രുടെ. s. plu. Brahmans. ബ്രാഹ്മണർ.

മറയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To disappear to vanish,
to abscond, to hide one'sself. 2. to die. 3. to be hid.

മറവ, ിന്റെ. s. 1. A shelter, a cover, a retreat, a hid-
ing place, concealment. 2. a screen, a covering. 3. a se-
cret. 4. confusion of business, any thing topsyturvy.

മറവി, യുടെ. s. 1. Forgetfulness, inattention. 2. failing
of the memory.

മറി, യുടെ. s. 1. A young deer. 2. a deer, a hart. 3. an
enigma, or secret meaning. 4. a season, autumn. 5. de-
ceit, craftiness.

മറികടക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. a. To stride or jump over.

മറികണ്ണ, ിന്റെ. s. A squint-eye.

മറികണ്ണൻ, ന്റെ. s. A squint-eyed person.

മറിക്കുന്നു, യുടെ.s. A plant, a kind of convolvulus,
Convolvulus argenteus or Convolvulus pes-caprœ.

മറിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To overturn, to turn upside
down. 2. to turn. 3. to change, to reverse, to alter. 4. to
detain, to arrest, to detain on the road, to attack. മറിച്ചെ
ഴുതുന്നു, To write over again, to write from right to left.
മറിച്ചപറയുന്നു, To deny an assertion, to prevaricate.
മറിച്ചിടുന്നു, 1. To turn round or over. 2. to throw down.
മറിച്ചവെക്കുന്നു, 1. To arrest, to detain. 2. to change,
to alter. മറിച്ചകളയുന്നു, To turn upside down. മറി
ച്ചളക്കുന്നു, 1. To measure over again. 2. to measure a-
cross.

മറിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Change, alteration. 2. a mys-
tery. 3. entanglement, confusion of business, turning
any thing topsyturvy. 4. deceit, fraud. 5. rolling, undu-
lation. 6. returning. 7. turning over. 8. tumbling back-
wards or forwards heels over head.

മറിച്ചുഴിവ, ിന്റെ. s. 1. A whirlpool. 2. hair naturally
curled. 3. revolving, turning round.

മറിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Detention, arrest. 2. confinement.

മറിപ്പൻ, ന്റെ. s. The cholera morbus.

മറിപ്പിലാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To detain, to arrest,
to put in confinement.

മറിമാൻ, നിന്റെ. s. A young deer.

മറിമായം, ത്തിന്റെ. s. Deceit, fraud, delusion. മറി
മായം കാട്ടുന്നു, To deceive, to delude.

[ 619 ]
മറിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To roll, to undulate. 2.
to return. 3. to turn over or on one side. 4. to tumble
backwards or forwards heels over head. 5. to fall down.
6. to veer. 7. to be reversed, or overturned. മറിഞ്ഞ
നൊക്കുന്നു, To look behind. മറിഞ്ഞവീഴുന്നു, To fall
over, to fall down. മറിഞ്ഞപൊകുന്നു, 1. To go or fall
over. 2. to change, to alter. 3. to be changed, as senti-
ment or opinion.

മറിവ, ിന്റെ. s. See മറിച്ചിൽ.

മറിവാതിൽ, ലിന്റെ. s. A trap-door.

മറു, adj. 1. Other, another. 2. next. adv. Again.

മറു, വിന്റെ. s. 1. A mole, or spot on the body, a mark,
a freckle. 2. a spot, a stain. 3. fraud. 4. deceit. 5. black,
the colour.

മറുക, ിന്റെ. s. A spot on the body, a freckle.

മറുകടം, ത്തിന്റെ. s. Debt liquidated to one person
and contracted with another.

മറുകടിഞ്ഞൂൽ, ലിന്റെ. s. Bringing forth a second time.

മറുകൽ, ലിന്റെ. s. Perplexity, anxiety, distraction of
mind.

മറുകര, യുടെ. s. 1. The opposite shore. 2. the next
amlet.

മറുകാൽ, ലിന്റെ. s. 1. A prop, a support. 2. anothe
r channel for water to be let into, or out of, a field.

മറുകുന്നു, കി, വാൻ. v. n. To be perplexed, to be anxi-
ous, to be distracted in mind.

മറുകുരു, വിന്റെ. s. A relapse of small-pox, arising
from being bathed too soon.

മറുകൂട്ടം, ത്തിന്റെ. s. A fellow servant.

മറുകൂട്ടമ്പിള്ള, യുടെ. s. A fellow writer.

മറുകൈ, യുടെ. s. 1. Retaliation, revenge. 2. an antidote.

മറുക്കാരെക്കാ, യുടെ. s. The emetic nut or nut of the
Bushy Gardenia, Gardenia dumetorum. (Retz.)

മറുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. 1. To oppose, to resist. 2.
to refuse, to reject, to deny, to disown.

മറുചട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Reform, 2. another rule or
regulation. മറുചട്ടം കെട്ടുന്നു, 1. To reform. 2. to es-
tablish another regulation.

മറുചാല, ിന്റെ. s. 1. Ploughing, aeross. 2. another
channel for water.

മറുചെവി, യുടെ. s. The other or opposite ear.

മറുജന്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. Regeneration, another birth.
2. transmigration of the soul after death.

മറുജാതി, യുടെ. s. Another class.

മറുതല, യുടെ. s. The opposite party, or side, the oppo-
site end.

മറുതാക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. 1. A false key. 2. another
key.

മറുതാശിങ്കി, യുടെ. s. Litharge or semi-vitrified oxide
of lead, Lythargyrum.

മറുദെശം, ത്തിന്റെ. s. Another land, a foreign country.

മറുപടി, യുടെ. s. An answer, a reply.

മറുപണയം, ത്തിന്റെ. s. A pawn pledged to another.

മറുപത്ഥ്യം, ത്തിന്റെ. s. A secondary and lighter me-
dical regimen.

മറുപനി, യുടെ. s. The relapse of a fever.

മറുപക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. The opposite party. 2. op-
posite opinion.

മറുപാട, ിന്റെ. s. The other or opposite side.

മറുപാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. A copy of title deeds of land,
&c. kept by the seller of such property.

മറുപിരി, യുടെ. s. A spiral screw, the male screw.

മറുപിള്ള, യുടെ. s. The after birth, the placenta.

മറുപുറം, ത്തിന്റെ. s. Another side, the opposite side
or party.

മറുപൊരുൾ, ളിന്റെ. s. Another meaning.

മറുപൊര, ിന്റെ. s. Revenge, retaliation.

മറുപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Opposition, resistance. 2. denial,
refusal, rejection.

മറുഭാഗം, ത്തിന്റെ. s. The other or opposite side.

മറുഭാഗി, യുടെ. s. An adversary, an opponent.

മറുഭാഷ, യുടെ. s. 1. Another language. 2. another
form or shape.

മറുമരുന്ന, ിന്റെ. s. An antidote to allay the effect of
any medicine.

മറുമാസം, ത്തിന്റെ. s. The past or next month.

മറുമുടി, യുടെ. s. A wig.

മറുരാജ്യം, ത്തിന്റെ. s. Another conntry, a foreign
kingdom.

മറുരൂപം, ത്തിന്റെ.s. Another form or shape, meta-
morphosis, change of form.

മറെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. 1. To hide, to conceal, to
. secrete a thing. 2. to screen, to cover. 3. to bury, to in-
ter. 4. to shift, to shufile, to change tone, to evade or
contradict, to explain away a former statement.

മറ്റ, adj. Other, another, different.

മറ്റന്നാൾ. adv. The day after to-morrow.

മറ്റം, ത്തിന്റെ. s. Low ground near a river; a meadow.

മറ്റവൻ, ന്റെ. s. The other person, another.

മറ്റും. adv. Other, etcetera.

മറ്റെത, ിന്റെ. s. The other.

മറ്റൊരു, adj. Another.

[ 620 ]
മാ, യുടെ. s. 1. A name of LECSHMI. ലക്ഷ്മി. 2. good
fortune, facility. adj. Great. ind. 1. A prohibitive, nega-
tive particle. 2. a particle implying doubt.

മാകന്ദം, ത്തിന്റെ. s. The sweet mango tree. തെന്മാവ.

മക്കല്ല ിന്റെ. s. A slate stone.

മാക്കാൻ, ന്റെ. s. A wild cat.

മാക്കിറി, യുടെ. s. A species of frog.

മാക്കീരക്കല്ല ിന്റെ. s. A sort of collyrium, a substance
prepared from the calx of brass.

മാഗധൻ, ന്റെ. s. 1. A bard, a minstrel, whose duty it
is to recite the praises of sovereigns, their genealogy, and
the deeds of their ancestors, in their presence, and to at-
tend on the march of an army, and animate the soldiers
by martial songs. The minstrel forms a particular caste,
said to spring from a Vaisya father and Cshetriya mother;
in mythology, they are said to have been created at once
by the will of SIVA, under the name of Bhauts; they
are still numerous in some parts of India, especially in
Guzerat, where they are a privileged tribe. 2. the so-
vereign of Mágadha. 3. an inhabitant of Mágadha.

മാഗധി, യുടെ. s. 1. Long pepper, Piper longum. തിപ്പ഻
ലി. 2. a kind of jasmine, Jasminum auriculatum. കുറു
മൊഴി. 3. a dialect of the Sanscrit language, the ancient
language of Mágadha or south Behar, said to be the
same as Báli, or Páli or sacred language of Ceylon, &c.
4. a princess of Mágadha.

മാംഗല്യകം, ത്തിന്റെ. s. A species of pulse or lentil.
ഒരു വക പയർ.

മാഘപുരാണം, ത്തിന്റെ. s. The name of a book.

മാഘമാസം, ത്തിന്റെ. s. The month Mágham.

മാഘം, ത്തിന്റെ. s. One of the months of the Hindu
year. (January–February.) കുംഭമാസം.

മാഘ്യം, ത്തിന്റെ. s. The many-flowered jasmine, Jas-
minum multiflorum. കുരുണപ്പൂവ.

മാങ്ങാ, യുടെ. s. Mango fruit.

മാങ്ങാനാറി, യുടെ. s. A plant, Didynamia gymnosper-
mia.

മാചലൻ, ന്റെ. s. A highway robber, a bandit. വഴി
യിൽനിന്ന പിടിച്ചുപറിക്കുന്നവൻ.

മാചിക്കാ, യുടെ. s. Gall nut, Quercus infectoria.

മാചിപത്രി, യുടെ. s. Indian wormwood, Artemisia In-
dica.

മാച്ച, ിന്റെ. s. 1. Dirt, filth, a spot. 2. sin. 3. a fault.
4. deceit, fraud. 5. the after birth, or placenta.

മാച്ചാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To make dirty, filthy,
to spot.

മാച്ചാംകളി, യുടെ. s. Buffoonery, low jests.

മാച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Vanishing, dying away. 2. a
being blotted out or destroyed. 3. a being hidden. 4. for-
getfulness.

മാഞ്ചി, യുടെ. s. A medicinal root, a fragrant substance,
Indian spikenard, Valeriana Jatamánsi.

മാഞ്ചെവി, യുടെ. s. A plant, Hart's ear or Oleander-
leaved Cacalia, Cacalia Kleina; (Lin.) also എരിമക്ക
ള്ളി.

മാട, ിന്റെ. s. 1. An ox, a bullock, a cow, a buffalo, the
genus bos. 2. a high place or piece of ground. 3. the back
of a knife, &c. 4. a raised bank round a garden, &c.

മാട, യുടെ. s. A cow with horns bent downwards.

മാടൻ, ന്റെ. s. A brutish man, a fool, or senseless
person.

മാടപ്രാവ, ിന്റെ. s. A pigeon in general.

മാടഭൂപതി, യുടെ. s. The ancient title of the king of
Cochin.

മാടഭൂമി, യുടെ. s. The ancient name of the Cochin
country.

മാടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hut, a cottage. 2. a slave's hut.
3. a temporary hut or watch-place erected in a field,
garden, &c. for the purpose of watching the crop. 4. an.
upper room. 5. the back of a knife, &c.

മാടുന്നു, ടി, വാൻ. v. a. 1. To put or push in with the
hand. 2. to call by beckoning with the hand. 3. to raise
earth. മാടിവിളിക്കുന്നു, To call by motioning with the
hand.

മാടൊട, ിന്റെ. s. A tile.

മാട്ട, ിന്റെ. s. Sorcery, enchantment, charm, bewitching.

മാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mud fort. 2. a mud bank. 3.
stroking off with the hand. 4. banking. 5. a vessel tied
in a toddy tree to receive the toddy.

മാട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To use sorcery, enchantment,
to bewitch. 2. to suspend a vessel in a toddy tree to
receive the toddy. 3. to put one into the stocks or in
fetters, to confine.

മാട്ടുബാധ, യുടെ. s. Possession by evil spirits, bewitch-
ing.

മാഠരൻ, ന്റെ. s. One of the sun's attendants. സൂൎയ്യ
ന്റെ പാൎശ്വവൎത്തികളിൽ ഒരുവൻ.

മാഠാപത്യം, ത്തിന്റെ. s. The state of a Sanyasi, or
ascetic. സന്യാസം.

മാഢി, യുടെ. s. 1. The germ of leaves, the young leaf
before it opens. അങ്കുരം. 2. distress; affliction.

മാണം, ത്തിന്റെ. s. The root of a plantain tree.

[ 621 ]
മാണവകൻ, ന്റെ. s. 1. A child, a boy above eight
and not exceeding sixteen years of age. ബാലകൻ.
2. a manikin. 3. a pupil, a scholar, a religious student.
4. a man, an ignorant or ridiculous man, a childish man.

മാണവകം, ത്തിന്റെ. s. A gold and pearl necklace of
twenty strings.

മാണവൻ, ന്റെ. s. 1. A child. ബാലകൻ. 2. a
manikin.

മാണവം, ത്തിന്റെ. s. A gold and pearl necklace of
sixteen strings.

മാണവീനം, &c. adj. Boyish, childish, fit or suitable
for a child. ബ്രഹ്മചാരി സംബന്ധമായുള്ള.

മാണവ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A number of boys. ബ്രഹ്മ
ചാരി കൂട്ടം. 2. boyhood.

മാണി, യുടെ. s. A. Brahmachári or religious student,
unmarried. ബ്രഹ്മചാരി.

മാണിക്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. A ruby, a carbuncle. ചു
വപ്പുരത്നം. 2. a precious stone in general.

മാണിക്യരത്നം, ത്തിന്റെ. s. A ruby.

മാണിക്യമന്ഥം, ത്തിന്റെ. s. Sea or rock salt. ഇന്തുപ്പ.

മാണുഭംഗം, ത്തിന്റെ. s. A field where pulse grows.
ഉഴുന്നു വിളയുന്നെടം.

മാണ്ഡലികൻ, ന്റെ. s. A sovereign, a monarch. മ
ണ്ഡലാധിപൻ.

മാണ്ഡലികം, &c. adj. Circular, globular.

മാതംഗം, ന്റെ. s. 1. An out-cast, a man of a degrad-
ed caste. പറയൻ. 2. a mountaineer, a barbarian.

മാതംഗം, ത്തിന്റെ. s. An elephant. ആന.

മാതംഗലീല, യുടെ. s. A book which treats on the
management of elephants. ആനപ്പാവ.

മാതംഗി, യുടെ. s. A name of the goddess PÁRWATI.
പാൎവതി.

മാതരിശ്ചാ, വിന്റെ. s. Air, wind. വായു.

മാതലി, യുടെ. 4. The chorister of INDIA. ഇന്ദ്രന്റെ
സാരഥി.

മാതളനാരകം, ത്തിന്റെ. s. 1. The pomegranate tree,
Punica granatum. 2. the common citron tree.

മാതളനാരെങ്ങാ, യുടെ. s. 1. The pomegranate fruit.
2. the common citron.

മാതളപ്പഴം, ത്തിന്റെ. s. The pomegranate fruit.

മാതളം, ത്തിന്റെ. s. 1. The common citron tree. 2. the
pomegranate tree.

മാതാപിതാക്കന്മാർ, രുടെ. s. plu. Parents, mother and
father.

മാതാമഹൻ, ന്റെ. s. A mother's father or maternal
grandfather. അമ്മയുടെ പിതാവ.

മാതാമഹി, യുടെ. s. A mother's mother or maternal
grandmother. അമ്മയുടെ അമ്മ.

മാതാവ, ിന്റെ. s. 1. A mother. അമ്മ. 2. a name of
PÁRWATI the wife of SIVA. പാൎവതി. മാതൃക്കൾ. The
eight Sactis or mothers, viz. 1. BRÁHMI, consort of BRAH-
MA. 2. Mahéswari, consort of SIVA. 3. Caumári, consort
of CUMÁRA. 4. Vaishnavi, consort of VISHNU. 5. Váráhi,
consort of VISHNU as VÁRAHA. 6. Aindri, consort of IN-
DRA. 7. Chámunda, consort of CUBÉRA. 8. Narasinhi,
consort of VISHNU in the Narasinha Avatar.

മാതിരി, യുടെ. s. A sample, pattern, specimen or model.
adj. Similar, like. മാതിരി നൊക്കുന്നു, To examine a
sample of goods, &c.

മതുധാനൻ, ന്റെ. s. A variegated snake. മദനമ
ണ്ഡലി.

മാതുലൻ, ന്റെ. s. A mother's brother or maternal un-
cle. അമ്മാമൻ.

മാതുലപുത്രകം, ത്തിന്റെ. s. The fruit of the Datura,
or thorn apple. ഉമ്മത്തിൻ കാ.

മാതുലം, ത്തിന്റെ. s. 1. The thorn apple, Datura metel.
ഉമ്മത്തം. 2. a sort of grain. ചെറുകുമ്പുനെല്ല. 3. a
variegated snake.

മാതുലാനി, യുടെ. s. 1. The wife of a maternal uncle.
അമ്മാമന്റെ ഭാൎയ്യ. 2. a sort of grain. ചെറുകുമ്പു
നെല്ല.

മാതുലാഹി, യുടെ. s. A variegated serpent. മദനമ
ണ്ഡലി.

മാതുലി, യുടെ. s. The wife of a maternal uncle. അ
മ്മാമന്റെ ഭാൎയ്യ.

മാതുളുംഗകം, ത്തിന്റെ. s. The common citron, Citrus
medica. വള്ളിനാരകം.

മാതൃക, യുടെ. s. 1. A mother. മാതാവ. 2. the alpha-
bet. 3. a nurse. 4. when this word is applied to books,
it denotes the original, in opposition to പുത്രിക, a copy,
lit. a daughter. 5. a pattern, specimen, or model.

മതൃഘാതകൻ, ന്റെ. s. A murderer of his mother.
മാതാവിനെ കൊന്നവൻ.

മാതൃധനം, ത്തിന്റെ. s. The mother's property.

മാതൃപാരമ്പൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Genealogy of ancestors
on the mother's side.

മാതൃവധം, ത്തിന്റെ. s. The slaughter of a mother.

മാതൃവഴി, യുടെ. s. The genealogy of ancestors on the
mother's side.

മാതൃഷ്വസാവ, ിന്റെ. s. A mother's sister or mater-
nal aunt. ചിറ്റമ്മ, പെരമ്മ.

മാതൃഷ്വസെയൻ, ന്റെ. s. The son of a maternal

[ 622 ]
aunt a cousin. ചിററമ്മയുടെ or പെരമ്മയുടെ മകൻ.

മാതൃഷ്വസ്രീയൻ, ന്റെ. s. See the preceding.

മാതൃസൊദരൻ, ന്റെ. s. A mother's brother, a ma-
ternal uncle.

മാതൃസൊദരി, യുടെ. s. A mother's sister, a maternal
aunt.

മാതൃഹത്യ, യുടെ. s. Matricide, slaughter or beating of
a mother. മാതാവിനെകൊന്ന പാപം.

മാതൃഹനനം, ത്തിന്റെ. s. The slaughter of a mother.
മാതൃവധം.

മാതൃഹാ, വിന്റെ. s. One who slays his mother. മാ
താവിനെ കൊന്നവൻ.

മാത്ര, യുടെ. s. 1. A little. അല്പം. 2. measure, quantity,
limited measure. 1. 3. a minute, or moment of
time. നിമെഷം. 4. a requisite material. ഉപകരണം.
5. an ear-ring. കുണ്ഡലം. 6. wealth, substance. 7. a short
vowel. 8. quantity in metre or prosody. 9. a medicinal
pill. 10. the upper or horizontal limb of the Nágri cha-
racters. 11. order.

മാത്രക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. A kind of stool used by
mountebanks.


മാത്രം. part. 1. But. തന്നെ. 2. only, solely, simply
merely, (exclusively and identically, the very thing.) 3.
alone. s. 1. The whole measure, the entire thing or class
of things. മുഴുവൻ. 2. quantity. അത്രമാത്രം, That
much. ഇത്രമാത്രം, This much. എത്രമാത്രം, How
much? ഞാൻ അറിഞ്ഞത മാത്രം, As much as I know.

മാത്രാശനം, ത്തിന്റെ. s. Regularity and prescribed
quantity of diet.

മാത്സരം, &c. adj. Envious or impatient at another's
prosperity.

മാത്സൎയ്യക്കാരൻ, ന്റെ. s. One who is envious or im-
patient at another's prosperity. മത്സരമുള്ളവൻ.

മാത്സൎയ്യം, &c. adj. Envious or impatient at another's
prosperity. മത്സരമുള്ള. s. Envy at another's prosperity.

മാത്സികൻ, ന്റെ. s. A fisherman. മത്സ്യം പിടിക്കു
ന്നവൻ,

മാദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Intoxication, literal or figurative.
മദം. 2. pride. അഹങ്കാരം. 3. joy, ecstacy. ആനന്ദം.

മാദൃശം, &c. adj. Like me, resembling me. എന്നെപൊ
ലെ.

മാദ്രി, യുടെ. s. The wife of Pandu, and mother of the
younger of the Pandu princes.

മാധവകം, ത്തിന്റെ. s. A spirituous liquor made
from the blossoms of the Bassia latifolia. ഇരിപ്പവൃക്ഷ
ത്തിന്റെ പൂവിൽനിന്ന ചമച്ച മദ്യം.

മാധവൻ, ന്റെ. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

മാധവം, ത്തിന്റെ. s. 1. The month Vaisácha. ഇടവ
മാസം. 2. the season of spring. ഋതു. 3. spirituous or
fermented, liquor. മദ്യം.

മാധവി, യുടെ. s. 1. Sugar clayed or candied. 2. a large
creeper, Gœrtnera racemosa. കുരുക്കുത്തി മുല്ല. 3. the
wife of ARJUNA, sister of CRISHNA. കൃഷ്ണന്റെ സൊ
ദരി. 4. a bawd, a procuress.

മധവീലത, യുടെ. s. A large creeper bearing white
fragrant flowers, Gœrtnera racemosa. കുരുക്കുത്തി മുല്ല.

മാധുരി, യുടെ. s. 1. Spirituous or vinous liquor. മദ്യം.
2. sweetness of temper, amiableness.

മാധുൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Sweetness of flavour or disposi-
tion. മധുരം. മാധുൎയ്യവാൿ, Agreeable speech.

മാധൂകം, ത്തിന്റെ. s. The long leaved Bassia, Bassia
longifolia. ഇരിപ്പ.

മാധൂകരം, ത്തിന്റെ. s. The aggregate of alms, the sum
of collections from different quarters. യാചിതധനം.

മാധ്യാഹ്നികം, adj. Noonday, meridional.

മാധ്വൻ, ന്റെ. s. A Vaishnava or follower of VISHNU,
വിഷ്ണുമതക്കാരൻ.

മാധ്വം, ത്തിന്റെ. s. The religion of the Vaishnavas.
വിഷ്ണുമതം.

മാധ്വി, യുടെ. s. Spirituous liquor. മദ്യം.

മാധ്വീകം, ത്തിന്റെ. s. A spirituous liquor distilled
from the blossoms of the Bassia latifolia. ഇരിപ്പവൃക്ഷ
ത്തിന്റെ പൂവിൽ നിന്ന ചമച്ച മദ്യം.

മാനക്കെട, ിന്റെ. s. Disgrace, dishonour, contumely.

മാനഗ്രന്ഥി, യുടെ. s. Fault, transgression. തെറ്റ.

മാനദണ്ഡാം, ത്തിന്റെ. s. A measuring rod. അളവു
കൊൽ.

മാനധാനികം, ത്തിന്റെ. s. A cucumber. വെള്ളരി
ക്കാ.

മാനനഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. Loss of honour.

മാനനീയം, &c. adj. Respectable, honourable. മാനിക്ക
ത്തക്കത.

മാനഭംഗം, ത്തിന്റെ. s. Disgrace, dishonour, loss of
honour or reputation.

മാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Measure in general, whether of
weight, length or capacity. അളവ. 2. arrogance, pride,
haughtiness. അഹങ്കാരം. 3. civility, urbanity. ആചാ
രം. 4. fame, reputation. 5. honour, respect. 6. shame,
bashfulness. 7. heaven. 8. a liquid measure. തുടം. 9. an
affix to Sanscrit words. മാനംനടിക്കുന്നു, To be proud,
haughty, arrogant.

മാനംചാടി, യുടെ. s. A kind of fish.

[ 623 ]
മാനംപാടി, യുടെ. s. A sky-lark.

മാനവൻ, ന്റെ. s. A man.

മാനവം, ത്തിന്റെ. s. The property of manhood, viri-
lity, manliness.

മാനവൎജ്ജിതം, &c. adj. Humble, lowly.

മാനവി, യുടെ. s. A woman.

മാനവിക്രമൻ, ന്റെ. s. The titular name of the Cali-
cut Rajah.

മാനവെദൻ, ന്റെ. s. The titular name of the Elia
Rajah of Calicut.

മാനശാലി, യുടെ. s. A man of high or strict honour.

മാനശീലൻ, ന്റെ. s. 1. A man of a proud, arrogant,
haughty disposition. 2. a honourable man.

മാനസ, ത്തിന്റെ. s. 1. The mind, the seat or faculty of
reason, or feeling. മനസ഻. 2. the lake Mánas, in the Hi-
malaya mountains. ദെവനദി. 3. a large shed or pandal.

മാനസികം, adj. Mental. മനസ്സുകൊണ്ടുള്ള.

മാനസൌകസ഻, ിന്റെ. s. A wild swan or goose.
അരയന്നം.

മാനഹാനി, യുടെ. s. Disgrace, dishonour, loss of repu-
tation.

മാനഹീനൻ, ന്റെ. s. A disgraceful, dishonourable,
disreputable person, a shameless person. മാനമില്ലാത്ത
വൻ.

മാനക്ഷയം, ത്തിന്റെ. s. Loss of reputation, ignominy.

മാനാൎത്ഥകം, ത്തിന്റെ. adj. Weighing, measuring, &c.

മാനി, യുടെ. s. 1. A proud, haughty, arrogant person.
2. a man of high honour. മാനമുള്ളവൻ.

മാനിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To weigh, to measure.
തൂക്കുന്നു. 2. to honour, to favour, to respect. 3. to be
proud, arrogant.

മാനിനി, യുടെ. s. 1. A woman. സ്ത്രീ. 2. a woman, as
owing peculiar attention to the preservation of her honour.

മാനുഷൻ, ന്റെ. s. A man, man. പുരുഷൻ.

മാനുഷി, യുടെ. s. A woman. സ്ത്രീ.

മാനുഷ്യകം, ത്തിന്റെ. s. A multitude of men. adj.
Human.

മാനുഷ്യം, ത്തിന്റെ. s. Manhood, manliness, humanity.

മനൊജ്ഞകം, ത്തിന്റെ. s. Beauty, agreeableness,
loveliness.

മാൻ, നിന്റെ. s. 1. A buck. 2. the fifth constellation.
3. an affix to words, as ബുദ്ധിമാൻ, A wise man.

മാൻപെട, യുടെ. s. A doe.

മാന്തൽ, ലിന്റെ. s. A scratch, scratching.

മാന്തളിൎപ്പട്ട, ിന്റെ. s. Purple silk.

മാന്താളിപ്പച്ച,യുടെ.s. A kind of green stone.

മാന്തുന്നു, ന്തി, വാൻ. v. a. 1. To claw, to scratch with
the nails, claws, tallons. 2. to dig with the hand, &c.

മാന്ദം, ത്തിന്റെ. s. A disease of children.

മാന്ദി, യുടെ. s. A planet. ഗുളികൻ.

മാന്ദസന്നി, യുടെ os. s. Convulsive fits of children caused
by indigestion.

മാന്ദ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sluggishness, torpor, apathy,
stupidity, dulness. 2. sickness, indisposition.

മാന്നി, യുടെ. s. The flower of the plantain tree.

മാന്നിക്കാ, യുടെ. s. A small fruit attached to the above
flower.

മാമ്പഴം, ത്തിന്റെ. s. A ripe mango.

മാന്യൻ, ന്റെ. s. A respectable, venerable person. മാ
നിക്കപ്പെടുവാൻ യൊഗ്യൻ.

മാന്യം, &c. adj. Respectable, honourable, venerable. s.
Land held on various tenures.

മാപനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Measuring. അളവ. 2. a bal-
ance, a pair of scales. തുലാസ.

മാപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Forgiveness, pardon. 2. exemption.
മാപ്പചെയ്യുന്നു, To forgive, to pardon, to cancel.

മാപ്പിള്ള, യുടെ. s. 1. A bridegroom. 2. a husband. 3. a
son-in-law. 4. in Malayalam the Syrian Christians and
Mahometans, with the addition of distinctive epithets,
are so termed; നസ്രാണി and ജൊനകൻ, being
respectfully prefixed to മാപ്പിള്ള.

മാമകൻ, ന്റെ. s. A miser, a niggard.

മാമകം, adj. 1. Mine. ഇനിക്കുള്ളത. 2. selfish. ആ
ത്മീയം.

മാമഘം, ത്തിന്റെ. s. A heathen festival, celebrated
every 12 years at the full moon in February at Cumbha
cónam. കുംഭമാസത്തിൽ വെളുത്തവാവും വ്യാഴവും
കൂടുന്ന ദിവസം.

മാമല, യുടെ. s. A large mountain.

മാമറയൊ, ന്റെ. s. 1. A Brahman. ബ്രാഹ്മണൻ.
2. the moon. ചന്ദ്രൻ.

മാമാങ്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. See മാമഘം. 2. in Malaya-
lam it was also the period of rule of a subordinate king,
under the Raya-dynasty of Vijayanagaram.

മാമുനി, യുടെ. s. A great Muni.

മാംസഗ്രന്ഥി, യുടെ. s. A protuberance or lump of flesh.

മാംസപിണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A lump of meat or flesh.

മാംസപുഷ്ടി, യുടെ. s. Stoutness of body, fatness, ro-
bustness.

മാംസപെശി, യുടെ. s. The embryo, the fætus.

മാംസഭൊജി, യുടെ. s. One who eats flesh. മാംസം
ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ.

[ 624 ]
മാംസം, ത്തിന്റെ. s. Flesh, meat.

മാംസളൻ, ന്റെ. s. A strong, stout, robust man. ബ
ലവാൻ.

മാംസാശനം, ത്തിന്റെ. s. Eating flesh.

മാംസാശി, യുടെ. s. One who eats flesh. മാംസം ഭ
ക്ഷിക്കുന്നവൻ.

മാംസി, യുടെ. s. Indian spikenard. മാഞ്ചി.

മാംസികൻ, ന്റെ. s. A fowler. കണിവച്ചു പക്ഷി
കളെ പിടിപ്പവൻ.

മാംസൊത്തരം. adj. Made with meat.

മായ, യുടെ. s. 1. Fraud, trick, deceit, deception, illusion.
2. magic, juggling. 3. understanding, human intellect.
4. wickedness, villainy; villanous deception. 5. trick in
negociation, political fraud, diplomacy. 6. philosophical
illusion, idealism, unreality of all worldly existence, per-
sonified in mythology as a female, the consort of BRAHM
or god, and the immediate and active cause of creation.
7. a name of LECSHMI. ലക്ഷ്മി. An. 8. a female juggler.
ക്ഷുദ്രകാരി.

മായൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU.

മായം, മായത്തരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fraud, trick, deceit,
hypocrisy. 2. disguise, dissimulation. 3. juggling, magic.
4. adulteration. മായം ചെൎക്കുന്നു, To adulterate. മാ
യം തിരിയുന്നു, 1. To be disguised, or changed. 2. to va-
nish away, to disappear. മായം ചെയ്യുന്നു, To dissemble.

മായവിദ്യ, യുടെ. s. Cunning sleights, delusion, phan-
tasmagoria.

മായക്കാരൻ, ന്റെ. s. A juggler, a conjurer, a mime,
an actor.

മായാക്ക, ിന്റെ. s. Gall-nuts, Quercus infectoria.

മായാദെവി, യുടെ. s. The mother of BUDD´HA. ബുദ്ധ
മാതാവ.

മായാദെവീസുതൻ, ന്റെ. s. BUDD´HA, the founder
of the Buddha sect. ബുദ്ധൻ.

മായാമയൻ, ന്റെ.s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

മായാമൊഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. Delusion; fantasy. 2.
covetousness. 3. worldliness, depravity.

മായാവി, യുടെ. s. 1. A juggler, a conjurer. 2. a feigner,
an hypocrite, a dissembler. 3. a deceiver, a cheat. മായ
യുള്ളവൻ.

മായികൻ, ന്റെ. s. 1. A juggler, a conjurer. 2. an hy-
pocrite. 3. a cheat, a deceiver.

മായു, വിന്റെ.s. Bile, the bilious humor. പിത്തം.

മായുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To be destroyed, or
effaced. 2. to vanish, to disappear. 3. to be hid.

മായൂരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A flock of peacocks. മയിലി

ന്റെ കൂട്ടം. 2. a plant, a small species of the rough
Achyranthes. ചെറുകടലാടി. 3. the name of a town,
Mayaveram.

മായൂരി, യുടെ. s. A small species of the rough Achy-
ranthes. ചെറുകടലാടി.

മായ്ക്കൽ, ലിന്റെ. s. 1. Destruction. 2. a causing to
vanish, disappear, or be effaced.

മായ്ക്കുന്നു, ച്ചു, യ്പാൻ. v. a. 1. To destroy, to efface. 2.
to cause to vanish or disappear.

മായ്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. A being destroyed or effaced.
2. vanishing, disappearing.

മാരകൻ, ന്റെ. s. A killer, a slayer, a destroyer. കൊ
ല്ലുന്നവൻ.

മാരകം, ത്തിന്റെ. s. 1. Death. മരണം. 2. that which
causes death.

മാരജിത്ത, ിന്റെ. s. A Budd'ha. ബുദ്ധൻ.

മാരണക്രിയ, യുടെ.s. Performing enchantments with
intent to kill. അഭിചാരംകൊണ്ട കൊല്ലുക.

മാരണദെവത, യുടെ.s. An evil spirit.

മാരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Killing, slaughter. 2. en-
chantment.

മാരധനാശി, യുടെ. s. A tune or melody. ഒരു രാഗം.

മാരൻ, ന്റെ. s. A name of CÁMA or the Hindu Cupid.
കാമദെവൻ.

മാരബാണം, ത്തിന്റെ. s. The arrow of Cupid.

മാരമാൽ, ലിന്റെ. s. Lewdness, lechery.

മാരാത്തി, യുടെ. s. The wife of a Márán.

മാരാൻ, ന്റെ.s. See the following:

മാരായൻ, ന്റെ. s. A man of a certain class, who per-
forms various offices, as musician, barber, potter, priest.

മാരാരി, യുടെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

മാരാൎത്തി, യുടെ. s. Lust, lewdness, lechery.

മാരി, യുടെ. s. 1. The name of a certain form of the
goddess DURGA, supposed to preside over epidemic dis-
eases. 2. a plague, pestilence or epidemic disease. 3.
rain, a shower, any thing like a shower. 4. distress, mis-
fortune. മാരിചൊരിയുന്നു, To rain.

മാരിഷൻ, ന്റെ. s. In dramatic language, A venerable
person; especially the title of the manager or principal
actor. നാട്യത്തിൽ വിദ്വാനെ പറയുന്നത.

മാരുതൻ, ന്റെ. s. Air, wind. വായു.

മാരുതാശനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fasting, feeding on air.
വായുഭക്ഷണം. 2. a snake. പാമ്പ.

മാരുതി, യുടെ. s. 1. A name of Hanúman, the monkey
deity. ഹനൂമാൻ. 2. Bhéma, the second of the Pandu
princes. ഭീമൻ.

[ 625 ]
മാൎക്കണ്ഡൻ, ന്റെ. s. The name of a Muni or sage.

മാൎക്കണ്ഡെയൻ, ന്റെ. s. A sage, the supposed author
of one of the 18 Puránas, i.e. the Márcandeya-purána.

മാൎക്കണ്ഡെയം, ത്തിന്റെ. s. One of the 18 Puránas.

മാൎക്കവം, ത്തിന്റെ. s. The name of a spreading plant,
Eclipta or Verbesina prostrata. കഞ്ഞുണ്ണി

മാൎഗ്ഗക്കാരൻ, ന്റെ. s. A person of a certain religious
sect used particularly of the Roman Catholics who live
near the Malabar coast.

മാൎഗ്ഗണകൻ, ന്റെ. s. A mendicant, a beggar, a sup-
pliant. ഇരക്കുന്നവൻ.

മാൎഗ്ഗണൻ, ന്റെ. s. A beggar, a mendicant, a sup-
pliant. ഇരപ്പാളി.

മാൎഗ്ഗണം, ത്തിന്റെ. s. 1. An arrow. അമ്പ. 2. re-
search, inquiry. അന്വെഷണം. 3. asking, soliciting,
begging. യാചന. 4. affection, affectionate solicitude
or inquiry.

മാൎഗ്ഗപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To direct, to
conduct.

മാൎഗ്ഗഭ്രംശം, ത്തിന്റെ. s. Wandering from the right
way, error.

മാൎഗ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A way, road, or path. വഴി. 2.
the month in which the moon is full in the asterism Mri-
gasírsha (November-December.) 3. search, seeking, in-
quiry. 4. means, manner, mode of conduct, religion. ക്രി
സ്തുമാൎഗ്ഗം, Christianity. മാൎഗ്ഗം കൂടുന്നു, To join a reli-
gious sect. മാൎഗ്ഗം ചെയ്യുന്നു, To circumcise. മാൎഗ്ഗം
കൂട്ടുന്നു, To admit into a religious sect.

മാൎഗ്ഗംകളി, യുടെ. s. A kind of religious play.

മാൎഗ്ഗവിരൊധം, ത്തിന്റെ. s. 1. Stopping up a road.
2. opposition to religion, persecution.

മാൎഗ്ഗശീൎഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. The month Márgarírsha
(November-December.) ധനുമാസം . 2. the fifth lunar
asterism. മകയിരനക്ഷത്രം.

മാൎഗ്ഗിതം. adj. Sought, searched for, inquired after, pur-
sued. അന്വെഷിക്കപ്പെത.

മാൎജ്ജന, യുടെ. s. 1. Cleaning, cleansing the person by
wiping, bathing or anointing it. ദെഹത്തെ വെടിപ്പാ
ക്കുക. 2. the sound of a drum.

മാൎജ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, commonly
Lodh. പാച്ചൊറ്റി.

മാൎജ്ജനി, യുടെ. s. A brush, a broom. ചൂൽ.

മാൎജ്ജാരൻ, ന്റെ. s. The common cat. പൂച്ച.

മാൎജ്ജിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To clean or cleanse
the person. ദെഹത്തെ വെടിപ്പാക്കുന്നു. 2. to sweep,
to clean. അടിച്ചുവാരുന്നു.

മാൎജ്ജിത, യുടെ. s. Curds with spices. രസാള.

മാൎജ്ജിതം, &c. adj. 1. Cleaned, cleansed. വെടിപ്പാക്ക
പ്പെട്ട. 2. swept. അടിച്ചുവാരപ്പെട്ട.

മാൎത്താണ്ഡൻ, ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

മാൎത്തികം, adj. Earthen, made of clay or earth. മണ്ണു
സംബന്ധമായുള്ള.

മാൎദ്ദംഗികൻ, ന്റെ. s. A drummer, a player on the
drum. മദ്ദളക്കാരൻ.

മാൎദ്ദവം, ത്തിന്റെ. s. Softness, tenderness. adj. Tender,
soft. മാൎദ്ദവം വരുത്തുന്നു, To make soft.

മാൎഷ്ടി, യുടെ. s. 1. Cleaning the person, lathing, wiping
and anointing, ദെഹത്തെവെടിപ്പാക്കുക. 2. cleaning,
cleansing in general.

മാല, യുടെ. s. 1. A garland, a string or wreath of flow-
ers. 2. a string of beads, a rosary. 3. a necklace. 4. a
chaplet of flowers. മാലകെട്ടുന്നു, To make a wreath of
flowers. മാലകൊൎക്കുന്നു, To string a garland of beads,
&c. മാലചൂടുന്നു, To put a garland on the lead, മാല
യിടുന്നു, lit, To exchange garlands, i. e. to marry.

മാലകം, ത്തിന്റെ. s. 1. The Nimb, or margosa tree,
Melia azadiracta. വെപ്പുവൃക്ഷം. 2. a flower, Hibiscus
mutabilis.

മാലക്കണ്ണ, ിന്റെ. s. Nyctalopia, prblindness.

മാലക്കാററ, ിന്റെ. s. The east wind.

മാലതി, യുടെ. s. 1. The great flowered jasmine, Jasmi-
num grandiflorum. പിച്ചകം. 2. a river. ഒരു നദി.

മാലവിളക്ക, ിന്റെ. s. Rows, or lines, adorned with
lamps in a temple.

മാലാക, യുടെ. s. See മാല.

മാലാകാരൻ, ന്റെ. s. A flower seller; a florist, a gar-
dener. മാലകെട്ടുന്നവൻ.

മാലാതൃണകം, ത്തിന്റെ. s. A fragrant grass, Andro-
pogon schænanthus. കുണ്ടപ്പുല്ല.

മാലാമീൻ, നിന്റെ. s. The Inullet fish, Mugil cepha-
laus.

മാലി, യുടെ. s. 1. A florist, a gatherer or vender of
flowers, a gardener. 2, the name of a Rácshasa, maternal
grandfather of Ravana. 3. a man who wears a garland
of flowers. 4. land contiguous to water or a river.

മാലിക, യുടെ. s. A chaplet or wreath of flowers. മാല.

മാലികൻ, ന്റെ. s. A florist, a flower gatherer or seller.
മാലകെട്ടുന്നവൻ.

മാലിനി, യുടെ. s. 1. A name of DURGA. ദുൎഗ്ഗ. 2. the
Ganges of heaven. 3. the wife of a florist or gatherer of
flowers. 4. a woman who wears a necklace or a garland of
flowers, &c.

[ 626 ]
മാലിന്യം, ത്തിന്റെ. s. See മലിനത.

മലുധാനം, ത്തിന്റെ. s. A variegated snake. മദനമ
ണ്ഡലി.

മാലുമി, യുടെ. s. A skipper, a ship-master, a pilot.

മാലുമിശാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. The science of
navigation.

മാലൂരം, ത്തിന്റെ.s. A fruit tree, Ægle marmelos. കൂ
വളവൃക്ഷം.

മാലെയപങ്കം, ത്തിന്റെ. s. A perfume or cosmetic
made of sandal. ചന്ദനക്കൂട്ട.

മാലെയം, ത്തിന്റെ. s. Sandal. ചന്ദനം. adj. Moun-
tainous, produced on the Malaya mountain.

മാലൊകർ, രുടെ. s. People, the inhabitants of the world.

മാൽ, ലിന്റെ. s. Sorrow, grief, pain.

മാല്യം, ത്തിന്റെ. s. A chaplet, wreath or garland of
flowers. മാല.

മാല്യവാൻ, ന്റെ. s. A mountainous range described
as one of the smaller mountains of India proper, lying
eastward of mount Meru.

മാവ, ിന്റെ. s. 1. The mango tree, Mangifera Indica.
2. flour.

മാശ, ിന്റെ. s. 1. The after birth or placenta. 2. the
umbilical cord.

മാശിക്കാ, യുടെ. s. Gall nuts.

മാശിപത്രിക, യുടെ. s. Madras wormwood, Artemisia
Maderaspatna.

മാഷപൎണ്ണി, യുടെ. s. A kind of leguminous shrub,
Glycine debitis. പെരുങ്കാണം.

മാഷം or മാഷകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A species of pulse
or kidney bean, Phaseolus radiatus. ഉഴുന്ന. 2. a jewel-
ler's or goldsmith's weight variously reckoned at five,
eight or ten cunnis or seeds of the Abrus precatorius; the
weight in common use is about seventeen grains troy.
3. a cutaneous disease.

മാഷീണം, ത്തിന്റെ. s. A field of kidney beans. ഉഴു
ന്നുവിളയുന്ന സ്ഥലം.

മാസപ്പടി, യുടെ. s. 1. A monthly salary. 2. an inferior
office under a Proverticaren.

മാസപ്പടിക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A person who receives
a monthly salary. 2. a peon.

മാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. A month, the twelfth part of
the Hindu year; it is usually a lunar one, consisting of
thirty Títhis, but it may be a Saura or Solar month, be-
ing equal to the sun's passage through a sign of the Zodi-
ac; there is also a Savan month, consisting of thirty
risings and settings of the sun; a Nacshatra month or

month regulated by the lunar asterisms, and a fifth de-
scripton of month called Vrahaspatya, depending on the
motions of the planet Jupiter; the lunar month also be-
ing of two kinds as reckoned from the new or from the
full moon, completes six different modes of monthly
computation. 2. a ceremony which the Hindus perform
monthly on account of deceased ancestors, during the
space of one year after their demise. മാസംകഴിക്കു
ന്നു, To complete such ceremony.

മാസരം, ത്തിന്റെ. s. The scum of boiled rice. വാ
ൎത്തകഞ്ഞി.

മാസവിശെഷം, ത്തിന്റെ. s. A monthly festival.

മാസാന്തം, ത്തിന്റെ. s. The end or last day of the
month: മാസത്തിന്റെ ഒടുക്കം. adj. Monthly. മാസാ
ന്തകണക്ക, A monthly account. മാസാന്തപ്പട്ടൊല,
A monthly abstract of accounts.

മാസൎദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. A period of fifteen days or
half a month. പതിനഞ്ചുനാൾ.

മാസികം, adj. Belonging to a month, monthly, s. A
monthly ceremony, see മാസം, second meaning.

മാസുരി, യുടെ. s. The beard. താടിയിലെ രൊമം

മാസ്മ. ind. A prohibitive particle. നിഷെധവാക്ക.

മാസ്യം. adj. Monthly. മാസസംബന്ധമായുള്ള.

മാഹാ, യുടെ. s. A cow of a good breed. പശുക്കളിൽ
നല്ലവ.

മാഹാത്മ്യം, ത്തിന്റെ. s. Dignity, majesty.

മാഹാരാജികന്മാർ, രുടെ. s. plu. A class of deities.
ദെവകളിൽ ഒരു ജാതി.

മാഹിനം, ത്തിന്റെ. s. Kingdom, dominion. രാജ്യം.

മാഹിഷം, adj. Pertaining to a buffalo, as milk, &c. ക
ന്നിനെ സംബന്ധിച്ച.

മാഹിഷ്യൻ, ന്റെ. s. A man of a mixed class, sprung
from a Cshetriya father and Vaisya mother. വൈശ്യ
സ്ത്രീയിൽ ക്ഷത്രിയന ജനിച്ചവൻ.

മാഹയൻ, ന്റെ. s. The planet MARS.

മാഹെയം, &c. adj. Earthen, made of or from earth. ഭൂ
മിസംബന്ധമായുള്ള. s. A bull. കാള.

മാഹെയി, യുടെ. s. A cow. പശു.

മാഹെശ്വരി, യുടെ. s. A name of DURGA, and PÁRWATI.
ദുൎഗ്ഗ, പാൎവതി.

മാളവി, യുടെ. s. A tune or melody. ഒരു രാഗം.

മാളിക, യുടെ. s. 1. A palace, a mansion, the habitation
of a man of wealth or rank. 2. an upper room.

മാക്ഷികം, ത്തിന്റെ. s. 1. Honey. തെൻ. 2. a mi-
neral substance, of which two kinds are described, the
സ്വൎണ്ണമാക്ഷികം, and the രൂപമാക്ഷികം.

[ 627 ]
മാഴ്കൽ, ലിന്റെ. s. 1. Laziness. 2. weariness, faintness,
fatigue.

മാഴ്കുന്നു, ഴ്കി, വാൻ. v. n. 1. To be lazy. 2. to be weary,
faint, fatigued.

മാറ, ിന്റെ. s. 1. The breast, chest, bosom. 2. a fathom.
3. a termination, or affix to verbs in general. മാറടിക്കു
ന്നു, 1. To contend, to dispute. 2. to beat the chest.

മാറടിപ്പ, ിന്റെ. 1. Contention, dispute. 2. beating
the chest.

മാറളവ, ിന്റെ. s. The measure of a fathom, or the
space between the tips of the fingers of either hand when
the arms are extended.

മാറാടുന്നു, ടി വാൻ. v. n. 1. To cheat, to swindle. 2.
to put in disorder, to derange, to invert, to place in con-
trary order, to put in an inverted manner. 3. to cover,
to copulate, used in reference to animals.

മാറാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fraud, tricking, denial, deten-
tion. 2. disorder, derangement, confusion, placing in
contrary order. 3. copulation, used in reference to ani-
mals.

മാറാൻ, ന്റെ. s. A kind of large yam of an inferior
kind.

മാറാപ്പ, ിന്റെ. s. A bundle, or burden carried on the
shoulders, a knapsack, a wallet, a traveller's bundle or
bag. മാറാപ്പുകെട്ടുന്നു, 1. To tie a bundle on the shoul-
ders. 2. to set out on a journey.

മാറാപ്പുകാരൻ, ന്റെ. s. A traveller who carries his
bundle on his shoulders.

മാറാല, യുടെ. s. A spider's web.

മാറിടം, ത്തിന്റെ. s. The breast, the chest.

മാറുന്നു, റി, വാൻ. v. a. & n. 1. To change or be changed,
to alter, to vary. 2. to turn. 3. to be turned into another
form. 4. to change money. 5. to turn back, to turn aside
or out of the way, to remove. 6. to lose or change an
employ or situation. 7. to trade, to barter. 8. to cease, as
rain, &c. 9. to leave, or subside, as fever, &c. 10. to
change a dress. 11. to exchange. 12. to abscond. 13. to
alter or vary in speech, to tergiversate. 14. to remove to
a distance. 15. to cover in. 16. to alter or amend one's
conduct. 17. to separate. 18. to disappear, to vanish. മാ
റിടുന്നു, 1. To contend, to dispute. 2. to undertake to do
a thing. മാറിപ്പൊകുന്നു, 1. To go out of the way, to
turn aside. 2. to lose or change a situation. മാറിനില്ക്കു
ന്നു, To stand or keep at a distance, to stand aloof, not
to interfere. മാറിവെക്കുന്നു, 1. To exchange, to put
one thing in place of another. 2. to cheat, to swindle.

മാറിപ്പറയുന്നു, To alter, to vary in speech, to tergiver-
sate, to say otherwise, to contradict.

മാറുപാട, ിന്റെ. s. 1. Perverseness. 2. confusion. 3.
change, corruption.

മാറ്റ, ിന്റെ. s. 1. Quality of gold, touch or degree of
fineness in gold or silver which appears on the touch-
stone. 2. change, accommodation with clean cloths as
by a washerman who supplies, for the time being, the
property of another.
3. change of one thing for another.
പത്തുമാറ്റുള്ള പൊന്ന, Gold of the finest kind. ത
ങ്കം. മാറ്റകുറവ, Difficiency in the required fineness
of gold.

മാറ്റക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A petty merchant. 2. a changer,
an unstable person. 3. a cheat, a defrauder.

മാറ്റം, ത്തിന്റെ. s. 1. Change, alteration. 2. change
of form. 3. changing money. 4. turning. 5. removing,
removal. 6. change of employ or situation. 7. trade,
barter. 8. cessation. 9. subsiding, abating, as fever, &c
. 10. change of dress. 11. tergiversation, variation in speech.
12. change of conduct. 13. separation. 14. disappearance.

മാറ്റലർ, രുടെ. s. plu. Enemies. ശത്രുക്കൾ.

മാറ്റാണി, യുടെ. s. 1. A wedge. 2. a piece of wood or
iron used to drive out wooden nails or pegs.

മാറ്റാൻ, ന്റെ. s. An enemy. ശത്രു.

മാറ്റി, യുടെ. s. A frustrator, an unfortunate person.

മാറ്റിത്വം, ത്തിന്റെ. s. Frustration, failure, misfortune.

മാറ്റുകന്ന, ിന്റെ. s. A relay of buffaloes.

മാറ്റുകാള, യുടെ. s. A relay of oxen.

മാറ്റുന്നു, റ്റി, വാൻ. v. a. 1. To change, to alter a
thing. 2. to remove. 3. to vary. 4. to change without
substitution. 5. to substitute one thing for another. 6. to
barter. 7. to yoke. 8. to cause to cease. 9. to separate, to
put asunder. 10. to place at a distance. 11. to deprive of
a situation. 12. to hide, to conceal. 13. to cause to ab-
scond. മാറ്റിവെക്കുന്നു, 1. To transfer, to place other-
wise. 2. to put separate. 3. to hide. മാറ്റിആക്കുന്നു.
To appoint a substitute.

മാറ്റുവസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. A change of raiment.

മാറ്റൊലി, യുടെ. s. Echo, reiterated or repeated sound.
മാറ്റൊലികൊള്ളുന്നു, To resound, to be reiterated.

മികവ, ിന്റെ. s. 1. Abundance, much. 2. plenty. 3.
wonder. മികവുകാട്ടുന്നു, To perform wonders.

മികുക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be abundant. 2.
to increase, to abound. 3. to remain.

മിക്കതും, adv. Most, almost, mostly, chiefly.

മിക്കവാറും, adv. Almost, mostly, chiefly.

[ 628 ]
മിച്ചം, ത്തിന്റെ. s. 1. Remainder, residue, remnant,
what remains, excess, more than enough. 2. gain.

മിച്ചവാരം, ത്തിന്റെ. s. A certain amount paid annu-
ally by a mortgagee to a mortgager of land.

മിഞ്ചൽ, ലിന്റെ. s. Abundance, excess, that which is
over and above.

മിഞ്ചുന്നു, ഞ്ചി, വാൻ. v. n. 1. To exceed, to surpass.
2. to be abundant, to be over and above, to be left or
remain, as a residue.

മിടമൻ, ന്റെ. s. A skilful, clever, active person.

മിടല, യുടെ. s. A screen made of olas platted together.

മിടറ, ിന്റെ. s. 1. The throat. 2. a draught. or quantity
of liquid, taken at once, a gulp.

മിടാവ, ിന്റെ. s. A pot, a large water-pot.

മിടി, യുടെ. s. See മിടിപ്പ.

മിടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To tap or wrap with
the finger. 2. to beat as the pulse, to palpitate.

മിടിപ്പ, ന്റെ. s. 1. The beating of the pulse. 2. tapping,
rapping or fillipping with the finger.

മിടില, ിന്റെ. s. 1. The throat. 2. a draught of liquid.

മിടുക്ക, ിന്റെ. s. 1. Dexterity, skill. 2. activity. 3. ca-
pability, ability. 4. capacity. മിടുക്കുകാട്ടുന്നു, To shew
dexterity, skill, &c.

മിടുക്കൻ, ന്റെ. s. A dexterous, skilful, clever, active
person.

മിടുക്കി, യുടെ. A clever woman.

മിട്ടാൽ, ലിന്റെ. s. A bank, a shore.

മിട്ടാൽപ്രദെശം, ത്തിന്റെ, s. A bank, a shore.

മിണുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. To mumble, to
grumble, to mutter, to speak, or pray, with a low, inau-
dible sound.

മിണുമിണുപ്പ, ിന്റെ. s. The act of mumbling, grum-
bling, speaking with a low inaudible voice.

മിണ്ടാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Utterance, speaking. മിണ്ടാ
ട്ടം മുട്ടുന്നു, To be or become speechless, to be rendered
speechless, to be silenced.

മിണ്ണാണിമിണ്ണൻ, ന്റെ. s. A worthless fellow.

മിണ്ടാതെ. A negative particle, Silently, silent.

മിണ്ടുന്നു, ണ്ടി, വാൻ. v. a. To speak, to utter. മി
ണ്ടാതിരിക്കുന്നു, To be speechless, to be silent.

മിതപ്പെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To moderate, to
regulate, to restrain.

മിതഭാഷണം, ത്തിന്റെ. s. Speaking little, mode-
rately or temperately.

മിതമാകുന്നു, യി, വാൻ. v. n. To be moderate, tem-
perate.

മിതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Moderation, temperance, for-
bearance. 2. measure. 3. limitation, bound. adj. Mode-
rate, temperate.

മിതംപചൻ, ന്റെ. s. A niggard, a miser. ലുബ്ധൻ.

മിതംപചം, &c. adj. 1. Miserly, niggardly. ലുബ്ധുള്ള. 2.
moderate, temperate.

മിതാശനം, ത്തിന്റെ. s. Moderation in food, abste-
miousness. അല്പഭക്ഷണം. adj. Abstemious, mode-
rate in diet, eating little or sparingly.

മിതാശി, യുടെ. s. One who eats little or sparingly, an
abstemious person. അല്പം ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ.

മിതി, യുടെ. s. 1. Measuring, measure. അളവ. 2. limit,
bound. അതിര.

മിത്രത, യുടെ. s. Friendship, alliance.

മിത്രത്വം, ത്തിന്റെ. s. Friendship, alliance.

മിത്രൻ, ന്റെ. s. 1. The sun. ആദിത്യൻ. 2. a friend,
an ally.

മിത്രം, ത്തിന്റെ. s. 1. A friend, an ally. ബന്ധു. 2.
the thirteenth lunar asterism. അത്തം നക്ഷത്രം.

മിഥസ഻, adv. 1. Mutually, reciprocally. അന്യൊന്യം. 2.
privately. രഹസ്യമായി.

മിഥുനമാസം, ത്തിന്റെ. s. The month June.

മിഥുനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A couple, pair, or brace, male
and female. 2. a sign in the zodiac, Gemini. 3. the name
of a month, June.

മിഥ്യാ. ind. Falsely, untruly. adj. False, untrue. അസ
ത്യം.

മിഥ്യാദൃഷ്ടി, യുടെ. s. Denial of future existence, atheism,
heresy.

മിഥ്യാഭിയൊഗം, ത്തിന്റെ. s. Groundless complaint
or demand. കാരണമില്ലാത്ത കാൎയ്യം.

മിഥ്യാഭിശംസനം, ത്തിന്റെ. s. A false accusation.
അപവാദം.

മിഥ്യാഭിശംസി, യുടെ. s. A false accuser. അപവാദി.

മിഥ്യാമതി, യുടെ. s. Error, mistake, ignorance. തെറ്റ.

മിഥ്യാവാദം, ത്തിന്റെ. s. A false accusation. അപ
വാദം.

മിഥ്യാവാദി, യുടെ. s. A false accuser. അപവാദി.

മിഥ്യാവികത്ഥനം, ത്തിന്റെ. s. Flattery, false praise.
മുഖസ്തുതി.

മിനക്കെടുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To cumber, to
occupy to no purpose, to hinder.

മിനക്കെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To idle away time, to be
without employment

മിനക്കെട, ിന്റെ. s. 1. Time lost by work being at
a stand, time and labour expended to no purpose, cum-

[ 629 ]
brance. 2. a being without employment being, at leisure.

മിനക്കെട്ട. adj. Expended to no purpose; idle.

മിനിഞ്ഞാന്ന. adv. The day before yesterday.

മിനുക്കം, ത്തിന്റെ. s. Shining, polish, lustre, splen-
dour, polishing, smoothing, adorning.

മിനുക്കുകരു, വിന്റെ.s. A polishing tool or instrument.

മിനുക്കുചാണ, യുടെ. s. A polishing stone.

മിനുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To polish, to burnish, to
make glitter, to exhibit lustre, to make smooth.

മിനുങ്ങൾ, ലിന്റെ.s. Glittering, sparkling, glimmering.

മിനുങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. To glimmer, to sparkle,
to shine, to glitter, to be bright, to be polished.

മിനുപ്പ, ിന്റെ. s. Twinkling, sparkling, dazzling.

മിനുമിനുപ്പ, ിന്റെ. s. Sparkling, dazzling.

മിനുമിനെ. adv. Smoothly, brightly.

മിനുസം, ത്തിന്റെ. s. Polish, brightness, smoothness.

മിന്ന, ിന്റെ. s. The nuptial mark or bit of gold worn
on the neck by married women, the Táli.

മിന്നൽ, ലിന്റെ. s. 1. Lightning, flashing, shining. 2.
a sudden pain, a stitch.

മിന്നൽകൊടി, യുടെ. s. A flash of lightning

മിന്നൽപിണര, ിന്റെ. s. A flash of lightning.

മിന്നാമുങ്ങ, ിന്റെ. s. A fire-fly.

മിന്നി, യുടെ. s. An ear ornament worn by men.

മിന്നിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To cause to shine,
flash or sparkle. 2. to guide an elephant.

മിന്നിപ്പരിച, യുടെ. s. A shield, painted red.

മിന്നിവാൾ, ളിന്റെ. s. A polished sword.

മിന്നുന്നു, ന്നി, വാൻ. v. n. 1. To shine (as lightning)
to lighten, to flash, to sparkle with light, to glimmer. 2.
to have a sudden pain or stitch.

മിശ്രണം, ത്തിന്റെ. s. Mixing, uniting.

മിശ്രമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To mix, to mingle,
to blend.

മിശ്രം, &c. adj. Mixed, mingled, blended. s. Mixing,
mixture.

മിശ്രിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To mix, to mingle, to
blend.

മിശ്രിതം, adj. Mixed, mingled, blended. കൂടപ്പെട്ടത.

മിശ്രെയ, യുടെ. s. A species of fennel, Dill seed, Ane-
thum graveolens. (Lin.) കണ്ടിവെണ്ണ.

മിഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pretence, excuse. 2. blame. 3.
fraud, trick. ചതിവ. 4. deception. വഞ്ചന. 5. envy.
അസൂയ.

മിഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. A sweetmeat. മധുരം കൂടിയ അ
പ്പം.

മിഷ്ടാന്നം, ത്തിന്റെ. s. Sauce, gravy, seasoning, a
mixture of sugar and acids, &c. eaten with bread or rice.
പായസം.

മിസി, യുടെ. s. 1. Dill seed or Indian caraway, Anethum
graveolens. (Lin.) കിണ്ടിവെണ്ണ. 2. common anise,
Pimpinella anisum.

മിഹിക, യുടെ. s. Frost. മഞ്ഞ.

മിഹിരൻ, ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

മിളിനം, ത്തിന്റെ. s. Mixing, uniting, combining with.
ചെരുക.

മിളിതം, adj. Mixed, united, combined or connected with.
കൂട്ടപെട്ടത.

മിഴാവ, ിന്റെ. s. 1. A large pot. 2. a drum.

മിഴാവച്ചൻ, ന്റെ. s. A drummer.

മിഴി, യുടെ. s. The eye-ball, the apple of the eye.

മിഴിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To open the eyes. 2.
to be perplexed, confused.

മിറുക്ക, ിന്റെ. s. A draught, a gulp: a local term.

മിറുക്കൽ, ലിന്റെ. s. Speech; a local and low term.

മിറുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To speak.

മിറുമിറുപ്പ, ിന്റെ. s. Grumbling, murmuring.

മിറുമിറുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v.a. To grumble, to murmur.

മീച്ചം, ത്തിന്റെ. s. Ability, strength.

മീട്ടൽ, ലിന്റെ. s. Playing the Véna, lute, &c.

മീട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To play an Indian Véna, lute,
or any other finger musical instrument.

മീഢം, adj. Passed as urine.

മീതിൽ. part. See മീതെ.

മീതെ. postpos. & part. On, or upon, over, above.

മീത്തെ. part. See the preceding.

മീനകെതനൻ, ന്റെ. s. A name of CÁMADEVA, Cu-
pid. കാമദെവൻ.

മീനങ്ങാണി, യുടെ. s. A kind of medicine, the moon
plant, Asclepias acida.

മീനമാസം, ത്തിന്റെ. s. The month of March.

മീനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A sign in the zodiac, Pisces. 2.
the name of a month, March.

മീനരംഗം, ത്തിന്റെ. s. A kingfisher. പൊൻമാൻ.

മീനാശി, യുടെ. s. 1. A fisherman. മുക്കുവൻ. 2. a
crane.

മീനാക്ഷി, യുടെ. s. A name of PÁRWATI.

മീൻ, നിന്റെ. s. 1. A fish. 2. a star.

മീൻകിടാവ, ിന്റെ. s. Small fry, a young fish.

മീൻകുല, യുടെ. s. Fishing, catching fish.

മീൻകൂട, ിന്റെ.s. A fishing basket.

മീൻകൂട, യുടെ. s. A fish basket.

[ 630 ]
മീൻചാറ, ിന്റെ. s. Fish soup or curry.

മീൻനെയ്യ, ിന്റെ. s. Fish oil.

മീൻപിടുത്തം, ിന്റെ. s. Catching fish.

മിമാംസ, യുടെ. s. One of the philosophical systems
of the Hindus, or rather a two-fold system, the two
parts of which form two of the Dersanas or schools of
philosophy; the first part, the Purwa Mimáms or Mi-
mámsa simply, originates with the Muni Jaimini and
illustrates the Carma Cándá of the Védas, or the practi-
cal part (the ritual) of religion, and devotion, including
moral and legal obligations. പൂൎവമീമാംസ. The second
part, or Uttara Mimámsa, ascribed to Vyása is the same
as the Védánta, founded on the Jnána Cándá, or the
theological portion of the Védas, and treating of the spi-
ritual worship of the Supreme Being or soul of the uni-
verse. ഉത്തരമീമാംസ

മീമാംസകൻ, ന്റെ. s. A Shastri or expounder of the
law. ശാസ്ത്രി.

മീലനം, ത്തിന്റെ. s. The act of winking, twinkling.

മീലനംചെയ്യുന്നു, To wink, to twinkle, to close or
contract the eye-lids. കണ്ണടെക്കുന്നു.

മീലിതം, adj. Winked. അടെക്കപ്പെട്ട.

മീവരം, adj. Mischievous, hurting, killing. ഉപദ്രവി
ക്കുന്ന

മീശ, യുടെ. s. 1. The beard. 2. mustaches.

മീളുന്നു, ണ്ടു, വാൻ. v. a. 1. To return. 2. to redeem.

മീൾച്ച, യുടെ. s. 1. Redeeming, redemption. 2. return-
ing.

മീറുന്നു, റി, വാൻ. v. a. To transgress.

മുകക്കയറ, ിന്റെ. s. A rein, a rope or halter for horses
and cattle.

മുകട, ട്ടിന്റെ. s. The head end of a cloth usually wo-
ven much closer than the rest.

മുകട്ടുവള, യുടെ. s. A beam, a cross-tree fastened on the
top of the rafters of a house to keep them at a proper
distance.

മുകപ്പ, ിന്റെ. s. A shed before a house.

മുകളിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. 1. To cover the top of a house.
2. to finish a work.

മുകളെടുപ്പ, ിന്റെ. s. An ornamental piece of work at
each end of the roof of native houses.

മുകളോട, ിന്റെ. s. A ridge tile.

മുകൾ, ളിന്റെ. s. The top, the upper part, the top of a
roof, the ridge. മുകൾപ്പരപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Table land on the top of a
mountain. 2. table land.

മുകൾപാട, ിന്റെ. s. The upper part.

മുകഴുന്നു, ന്നു, വാൻ. v. a. To kiss, lit. to smell.

മുകൾ്ച, യുടെ. s. 1. A kiss. 2. smelling.

മുകിൽ, ലിന്റെ.s. A black cloud.

മുകിൽവൎണ്ണൻ, ന്റെ. s. A name of CRISHNA.

മുകിൽവൎണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. The colour black. adj. Of
a black colour, black.

മുകുന്ദൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

മുകുന്ദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Gum olibanum. കുന്തുരുക്കം.
2. one of CUBÉRA'S treasures.

മുകുരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mirror. കണ്ണാടി. 2. the
handle of a potter's lathe. 3. a tree, Mimusops elengi.

മുകുള, ത്തിന്റെ. s. An opening bud. പൂമൊട്ട.

മുകുളിതം, adj. 1. Budded. മൊട്ടായത. 2. closed. വി
കസിക്കാത്തത. 3. partly opened. ഒട്ടുവികസിച്ചത.

മുക്ക, ിന്റെ. s. 1. A noise common in making violent
efforts, the act of straining. 2. a corner. 3. dipping or
sinking in water. 4. taking an oath.

മുക്കടു, വിന്റെ. s. Dried ginger, pepper and long pep-
per. See ത്രികടു.

മുക്കണ്ണൻ, ന്റെ. s. 1. One who has three eyes, SIVA.
ശിവൻ. 2. a cocoa-nut.

മുക്കണ്ണി, യുടെ. s. A triangle formed by three round dots

മുക്കണ്ണിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be formed into a
triangle, or to be triangular.

മുക്കൽ, ലിന്റെ. s. 1. Using violent efforts, the act of
straining. 2. dipping, immersing or sinking in water. 3.
taking an oath.

മുക്കവക്കുടി, യുടെ. s. 1. A fisherman's or Mukavan's
hut. 2. a village of fishermen.

മുക്കവത്തി, യുടെ. s. The wife of a Mukavan.

മുക്കവൻ, ന്റെ. s. A certain tribe of fishermen, a
Mukaven.

മുക്കവല, യുടെ. s. 1. A place where three ways meet.
2. the union of three branches of a tree.

മുക്കവലവഴി, യുടെ. s. A place where three ways meet.

മുക്കഴഞ്ച, ന്റെ. s. A weight of three Caranjas.

മുക്കാട, ിന്റെ. s. A veil, a cloth that covers the head
and face. മുക്കാടിടുന്നു, To veil, to cover with a veil, to
pull the cloth over the head and face.

മുക്കാടി, യുടെ. s. A fisherman's hut.

മുക്കാണി, യുടെ. s. A fraction, 3/80.

മുക്കാണിയൻ, ന്റെ. s. A certain tribe of Brahmans
who wear the tuft of hair on the fore part of the head.

മുക്കാപ്പീരം, ത്തിന്റെ. s. Rough Bryony, Bryonia Sca-
bra. (Lin.)

[ 631 ]
മുക്കാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Three different times. 2. the
three tenses in Grammar, the past, the present, and the
future.

മുക്കാലി, യുടെ. s. 1. A chair or stool with three feet.
2. an instrument of punishment composed of three stakes
tied together at one end, and placed upright, to which
criminals, &c. are tied to receive corporal punishment.

മുക്കാൽ, ലിന്റെ.s. Three quarters, 3/4.

മുക്കാൽവട്ടം, ത്തിന്റെ.s. The jurisdiction of a pagoda,
a kind of parish.

മുക്കിടി, യുടെ. s. A decoction of butter-milk and some
medicines.

മുക്കിത്തെളിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. To take oath by
putting the hand into boiling hot butter, &c.

മുക്കിഴങ്ങ, ിന്റെ s. A species of yam, Dioscorea sativa.

മുക്കുടം, ത്തിന്റെ. s. 1. A crest, a diadem, a tiara. 2.
three pots.

മുക്കുടിയൻ, ന്റെ.s. A confirmed drunkard.

മുക്കുടുമി, യുടെ. s. 1. A triple lock of hair, worn by
some classes of people, one on the crown and one on each
temple. 2. a triple tendon let into a mortise.

മുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To use the utmost strength,
to make violent efforts; to strain at stool. 2. to strain in
lifting any thing up. 3. to dip, to plunge, to immerse, or
sink in water, or any liquid. 4. to cause to sink, to drown.
5. to dye by dipping. 6. to take an oath.

മുക്കുറ, യുടെ. s. The bellowing or lowing of oxen. മുക്കു
റയിടുന്നു, To bellow, to low.

മുക്കുറ്റി, യുടെ. s. A kind of sensitive plant, Cæsalpinia
Mimosoides.

മുക്കൂട്ട, ിന്റെ.s. An aggregate of three oils, viz. Se-
samum oil, castor oil, and Ghee.

മുക്കൊണ, ിന്റെ. s. A triangle.

മുക്ത, യുടെ. s. A pearl. മുത്ത.

മുക്തകഞ്ചുകം, ത്തിന്റെ. s. A snake that has cast its
slough. പടം കഴിച്ച പാമ്പ.

മുക്തം, &c. adj. 1. Released, liberated, loosed, let go. 2.
liberated from corporal existence. വിടപ്പെട്ട.

മുക്തശംകം, adj. Fearless, undaunted, without shame.

മുക്താകാരം, adj. Resembling a pearl. മുത്തുപൊലെ
ഇരിക്കുന്ന.

മുക്താഫലം, ത്തിന്റെ.s. A pearl. മുത്ത.

മുക്താമണി, യുടെ. s. A pearl. മുത്ത.

മുക്താവലി, യുടെ. s. 1. A piece of cloth interwoven
with pearls. മുത്തു പടം. 2. a pearl-necklace. മുത്തുമാ
ല.

മുക്താസ്ഫൊടം, ത്തിന്റെ. s. A pearl oyster. മുത്തുച്ചി
പ്പി.

മുക്തി, യുടെ . s. 1. Final beatitude, the delivery of the
soul from the body and exemption from further trans-
migration, the absorption of the emancipated spirit
into its great primary source; identification with God.
മൊക്ഷം. 2. liberation, setting or becoming free or
loose. മുക്തിലഭിക്കുന്നു, To attain final beatitude.

മുക്തിപടം, ത്തിന്റെ.s. A kind of talisman.

മുക്തിമാൎ.ഗ്ഗം, ത്തിന്റെ s. A way to final beatitude.

മുക്തിവിരൊധം, ത്തിന്റെ. s. The three impediments
to final beatitude, viz. Ignorance, അജ്ഞാനം; doubt,
സംശയം ; perversion, പ്രതികൂലം.

മുഖക്കണ്ണാടി, യുടെ. s. A looking glass, a mirror.

മുഖക്കയറ, റ്റിന്റെ. s. A rein, a rope or halter for
horses and cattle.

മുഖക്കുരു, വിന്റെ. s. Pimples on the face, especially
of young persons.

മുഖഛായ, യുടെ. s. Likeness, resemblance of features.

മുഖജാലം, ത്തിന്റെ.s. A time or melody.

മുഖതാവ, ിന്റെ. s. The presence, before the face.

മുഖതാവിൽ. adv. Face to face, in the presence of or
before one.

മുഖത്ത. part. In the face. മുഖത്തനൊക്കി പറയു
ന്നു, To speak truth without fear: lit. to look one in the
face and speak out.

മുഖദൎശനം, ത്തിന്റെ, s. 1. Complaisance, compliance,
2. respect of persons, partiality. 3. seeing the counte-
nance of the bride for the first time. 4. a complimentary
present.

മുഖദാക്ഷിണ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Complaisance, com-
pliance. 2. respect of persons, partiality.

മുഖനിരീക്ഷകൻ, ന്റെ. s. 1. An idle, lazy person.
2. an attentive servant, one who watches the master's
countenance and learns by it what is necessary to be done.

മുഖപത്മം, ത്തിന്റെ. s. 1. A pleasing countenance.
2. complaisance.

മുഖപരിചയം, ത്തിന്റെ.s. Personal acquaintance.

മുഖപാഠം, ത്തിന്റെ.s. That which one has learnt by
heart.

മുഖപുണ്യം, ത്തിന്റെ.s. A friendly or kind look by
which another is subdued or overcome.

മുഖപൂരണം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mouthful. 2. a mouth-
ful of water for rincing.

മുഖപ്പ, ിന്റെ.s. The fore-part, the front of a building,
the porch

[ 632 ]
മുഖപ്രസാദം, ത്തിന്റെ. s. 1. A pleasant countenance.
2. complaisance, pleasantness.

മുഖപ്രീതി, യുടെ. s. Complaisance.

മുഖബന്ധനം, ത്തിന്റെ. s. A stone at the mouth or
front of a well. കിണറ്റിന്റെ പായ്ക്കല്ല.

മുഖഭാവം, ത്തിന്റെ. s. Expression of countenance,
mein.

മുഖഭൂഷണം, ത്തിന്റെ.s. Betel, the leaf of the piper
betel eaten with the Areca nut, catechu, caustic lime,
&c. which gives the mouth a deep red tinge.

മുഖമണ്ഡപം, ത്തിന്റെ.s. The front porch of a temple.

മുഖം, ത്തിന്റെ. s. 1. The face or countenance. 2. the
mouth. 3. the entrance to a house. 4. commencement,
beginning. 5. means, an expedient. 6. acquaintance. 7.
a division of a province. 8. appearance, aspect, look. 9.
prospect, or view of something. 10. pleasure. മുഖം മുറി
ച്ചുപറയുന്നു, 1. To speak impartially. 2. to speak so
as to offend one. മുഖം കഴുകുന്നു, To wash the face.
മുഖം കനപ്പിക്കുന്നു, To frown, to look sullen. മുഖം
കാട്ടുന്നു, To shew one's face, to appear at court, to have
an interview with a prince. മുഖംകൊടുക്കുന്നു, 1. To
grant a kind hearing. 2. to fondle, to treat with great
indulgence. മുഖംനൊക്കുന്നു, To have respect of per-
sons. മുഖത്തുവച്ചകെൾക്കുന്നു, To decide causes in
a division of the country. adj. 1. First, initial. 2. chief,
pre-eminent, principal. 3. urgent. 4. before.

മുഖംനൊട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Respect of persons.

മുഖരം, &c. adj. Foul-mouthed, speaking harshly or
scurrilously. ദുൎഭാഷണമായുള്ള.

മുഖരിതം, adj. Sounded harshly. ശബ്ദിക്കപ്പെട്ടത.

മുഖരൂപം, ത്തിന്റെ. s. The features, the countenance.

മുഖരൊമം, ത്തിന്റെ. s. The beard, the wiskers.

മുഖലക്ഷണം, ത്തിന്റെ. s. 1. In medicine, A symp-
tom expressed by the countenance. 2. in physiognomy,
an expression of countenance, as to habits, temper.

മുഖവാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A front veranda of a house.
2. the front of a building.

മുഖവാസനം, ത്തിന്റെ.s. A perfume for the mouth,
any drug as camphor or orris-root so used, or a compo-
sition usually taken in the form of a pill. മുഖസംസ്കാ
രം.

മുഖവികാരം, ത്തിന്റെ. s. Change of countenance.

മുഖവീണ, യുടെ. s. A kind of flute, or wind instru-
ment.

മുഖശുദ്ധി, യുടെ. S. Cleansing the face and mouth.

മുഖശൊഭ, യുടെ. s. Brightness of countenance.

മുഖശ്രീ, യുടെ. s. The beauty of the face.

മുഖഷ്ഠിലൻ, ന്റെ. s. A foul-mouthed, scurrilous
person. ദുൎഭാഷി.

മുഖഷ്ഠിലം, &c. adj. Foul-mouthed, speaking harshly
or scurrilously. ദുൎഭാഷണം.

മുഖസംസ്കാരം, ത്തിന്റെ. s. Cleansing the mouth
and perfuming it. മുഖശുദ്ധി.

മുഖസ്തുതി, യുടെ. s. Flattery, false praise. മുഖസ്തുതി
പറയുന്നു, To flatter.

മുഖസ്ഥമാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To learn by heart.

മുഖസ്ഥം, adj. Learned by heart. ഹൃദിസ്ഥമാക്കപ്പെട്ട.

മുഖസ്രാവം, ത്തിന്റെ. s. Spittle, saliva. ൟത്താ.

മുഖക്ഷാളനം, ത്തിന്റെ.s. Washing the face.

മുഖാന്തരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A reason, a cause. 2. in-
strument, means. 3. introduction or means of access, in-
terposition, help. Postpos. By means of, through.

മുഖാരി, യുടെ. s. A tune. ഒരു രാഗം.

മുഖെര, യുടെ. s. A beginning.

മുഖ്യത, യുടെ. s. Pre-eminence, superiority.

മുഖ്യതമം, &c. adj. Most excellent, supreme. ഏറ്റം മു
ഖ്യമായുള്ള.

മുഖ്യൻ, ന്റെ. s. One who is pre-eminent, a chief.

മുഖ്യം, &c. adj. 1. Front, belonging to the face. 2. sacred,
essential.

മുഖ്യസ്ഥൻ, ന്റെ.s. A noble, a chief, a head man.

മുഖ്യാനുയായി, യുടെ. s. A child or pupil, one who
imitates an example set by the parents or preceptor.

മുഗ്ധം, &c. adj. 1. Beautiful, handsome. ഭംഗിയുള്ള. 2.
stupid, ignorant, foolish. മൂഢതയുള്ള.

മുഗ്ധാക്ഷി, യുടെ. s. A beautiful or handsome woman.
സുന്ദരി.

മുങ്ങൽ, ലിന്റെ. s. 1. The act of sinking. 2. drowning.
3. diving, plunging, a being immersed.

മുങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. 1. To sink. 2. to drown. 3.
to dive, to plunge, to be immersed. കടത്തിൽ മുങ്ങി
യിരിക്കുന്നു, To be sunk by debt, to be over head and
ears in debt.

മുച്ചാൺവടി, യുടെ. s. A stick of three spans in length,
used in fencing.

മുച്ചിലിക്ക, യുടെ. s. A penal agreement in writing; a
bond given to arbitrators bearing a penalty or infraction.

മുജ്ജന്മം, ത്തിന്റെ.s. A former birth.

മുജ്ജന്മവാസന, യുടെ. s. Desire of a former birth.

മുഞ്ജ, യുടെ. s. A sort of grass, from the fibres of which
a string is prepared, of which the triple thread worn by
the Brahman should be formed, Saccharum Munja.

[ 633 ]
മുഞ്ഞ, യുടെ. s. A kind of tree, the Premna spinosa, or
integrifolia. (Lin.)

മുഞ്ഞി, യുടെ. s. The face; a local term.

മുട, യുടെ. s. Dirt, filth. മുടകളയുന്നു, To cleanse, to
clean.

മുടക്ക, ിന്റെ. s. 1. Prohibition, suspension. 2. lameness,
contraction of a limb. 3. unevenness of a palm-leaf.

മുടക്കചീട്ട, ന്റെ.s. A written prohibition, suspension,
&c.

മുടക്കൻ, ന്റെ.s. The outer clasp or catch of a box lock.

മുടക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. A stop, hindrance, impedi-
ment. 2. suspension from office. 3. neglect. 4. maim,
lameness. 5. contraction of a limb from paralysis, &c. 6.
laying out money in trade, advancing money for any
specific object.

മുടക്കൊല, യുടെ. s. An uneven palm-leaf.

മുടക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To stop, to hinder, to im-
pede, to hinder from progress in motion or action. 2. to
prevent. 3. to suspend from office. 4. to repress, to sup-
press. 5. to obstruct. 6. to arrest. 7. to neglect one's duty.
8. to walk lame, &c. 9. to lay out or advance money.

മുടങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. 1. To be stopped, to be
impeded, hindered, interrupted. 2. to be or become lame
or maimed. 3. to be suspended, to be discontinued. 4.
to be obstructed. 5. to be arrested. 6. to be advanced.

മുടച്ചിൽ, ലിന്റെ.s. See മടച്ചിൽ.

മുടന്ത, ിന്റെ. s. Lameness, maim.

മുടന്തൻ, ന്റെ.s. One who is lame, a lame man.

മുടന്തൽ, ലിന്റെ. s. Lameness, maim.

മുടന്തുന്നു, ന്തി, വാൻ. v. n. To be lame, to walk lame.

മുടമ്പല്ല, ിന്റെ. s. An irregular tooth.

മുടമ്പല്ലൻ, ന്റെ.s. One who has irregular teeth.

മുടയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. See മടയുന്നു.

മുടവൻ, ന്റെ.s. A lame person.

മുടി, യുടെ. s. 1. A crown. 2. hair of the head. 3. hair
of animals. 4. the head, the peak of a mountain. 5. a
bundle of young plants of rice corn or any other grain
tied in small bundles and afterwards transplanted. 6. a
knot or skein of rope. മുടികളയുന്നു, To shave. മുടി
യിറക്കുന്നു, To clip or shave of the hair. മുടികെട്ടു
ന്നു,, 1. To tie the hair in a tuft, or knot. 2. to crown.
മുടിചൂടുന്നു, മുടിവെക്കുന്നു, To wear a crown.

മുടികാലൻ, ന്റെ.s. A destroyer, a spendthrift, a
prodigal.

മുടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To put an end to, to bring
to an end, to destroy, to waste.

മുടിങ്കൊൽ, ലിന്റെ.s. A goad or pike for driving
cattle.

മുടിച്ചിൽ, ലിന്റെ.s. A knot, a tie, tying in a knot.

മുടിഞ്ഞുകെട്ടുന്നു, To tie up in a knot or bundle.

മുടിപ്പ, ിന്റെ. s. Money tied up in bags and sent to the
Revenue office. മുടിപ്പുകെട്ടുന്നു, To tie up money and
forward it to the revenue office.

മുടിമണി, യുടെ.s. A jewel worn in a crest.

മുടിമന്നൻ, ന്റെ.s. A king who has been crowned.

മുടിമാല, യുടെ. s. A chaplet, a garland worn on the
head.

മുടിയൻ, ന്റെ.s. A destroyer, a waster, a spendthrift,
a prodigal.

മുടിയന്തരം, ത്തിന്റെ. s. Destruction, wastefulness.

മുടിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To come to an end, to
perish, to be destroyed. 2. v.a. To tie up, to tie in a
knot.

മുടിയെറ്റ, ിന്റെ. s. Coronation of a king.

മുടില, ിന്റെ. s. 1. A thicket overgrown with grass, &c.
2. small fry, the young of fish. 3. a tad-pole.

മുടിലാരം, ത്തിന്റെ.s. A thicket overgrown with
grass, &c.

മുടിവ, ിന്റെ.s. Destruction, end, conclusion.

മുടുക, ിന്റെ. s. 1. A bracelet. 2. a species of wood-bind
used to tie up sugar-canes.

മുടുക്ക, ിന്റെ. s. A corner, a narrow passage.

മുട്ട, ിന്റെ.s. 1. The knee. 2. the elbow. 3. a joint or
knot of the sugar-cane. 4. want, need, necessity. 5. dash-
ing or knocking the head against any thing, a blow. 6.
butting of sheep. 7. knocking or tapping at a door, &c.
8. stoppage of a road. 9. perplexity, entanglement. 10.
shortness or difficulty of breathing. 11. meeting or join-
ing in battle. 12. a stay, a prop, a supporter. 13. a frame
made of wooden piles and beams fixed on the side of a
river to prevent the bank from being taken away by the
current. 14. ruin. 15. confusion, being put to a nonplus,
a being overcome by argument. 16. striking with a mal-
let. 17. a style. 18. dunning or making urgent demand
for debt. 19. a bank thrown across a river. 20. a block-
ade, an hindrance, an impediment. 21. butting or tupping
of lambs and calves in sucking. മുട്ടുകെട്ടുന്നു, To block-
ade, to shut up a place or entrance, to close the avenues
of a place. മുട്ടുകുത്തിനടക്കുന്നു, To walk on the knees,
as children. മുട്ടുകുത്തുന്നു, 1. To kneel. 2. to take great
pains. മുട്ടുകൊടുക്കുന്നു, To put a prop, a stay or sup-
porter.

[ 634 ]
മുട്ട, യുടെ. s. An egg in general.

മുട്ടക്കരു, വിന്റെ.s. The yoke and white of an egg.

മുട്ടക്കൂണ, ിന്റെ. s. A round mushroom.

മുട്ടടപ്പ, ിന്റെ.s. A sickness infesting cattle, shortness
of breathing.

മുട്ടത്തൊട, ിന്റെ. s. An egg shell.

മുട്ടൻ, ന്റെ. s. 1. A ram. 2. a stout robust man. 3. a
stupid, obstinate fellow. 4. a log of wood.

മുട്ടപ്പൊരി, യുടെ. s. A kind of biscuit made of rice.

മുട്ടം, ത്തിന്റെ. s. A block, or log of fire wood.

മുട്ടൽ, ലിന്റെ.s. 1. An impediment or oppression in
breathing, suffocation, choking. 2. see മുട്ട.

മുട്ടാക്ക, ിന്റെ. s. 1. A veil. 2. a covering.

മുട്ടാട, ിന്റെ.s. A ram.

മുട്ടാളത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Obstinacy, ignorance stupidi-
ty. 2. pertinacity, or conceit arising from ignorance, self-
will.

മുട്ടാളൻ, ന്റെ. s. A stupid, obstinate, unintellectual,
silly person.

മുട്ടാൾ, ളിന്റെ. s. See the above.

മുട്ടാൾപൊക്ക, ിന്റെ. s. Stupidity, obstinacy.

മുട്ടാറ, റ്റിന്റെ. s. A river which extends only a short
distance.

മുട്ടി, യുടെ. s. A blacksmith's hammer. 2. a short block
or log of wood. 3. a vessel used for drawing toddy. 4. a
round or rough stone.

മുട്ടിക, യുടെ. s. A blacksmith's hammer.

മുട്ടിക്കത്തി, യുടെ. s. A block knife.

മുട്ടിക്കാലൻ, ന്റെ. s. One whose knees knock together
in walking, a knock-knee'd person.

മുട്ടിക്കാൽ. adj. Knock-knee'd, applied to men, horses, &c.

മുട്ടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To stop, to shut or be-
set the avenues of a town. 2. to cause to be in want. 3.
to block up a road. 4. to distress, to harass, to molest, to
press. 5. to cause sheep to butt. 6. to knock another's
head against any thing. 7. to confute, to defeat by argu-
ment. 8. to knock two articles together. 9. to hinder or
put a stop to the performance of religious duties. 10. to
join or make touch one thing to another. 11. to stop the
breath of another, to suffocate a person. 12. to dun, to
make urgent demand of or press for the payment of a
debt.

മുട്ടിക്കുരണ്ടി, യുടെ. s. A low seat or stool used by the
Indians to sit on when taking food.

മുട്ടിത്തിരിച്ചിൽ, ലിന്റെ. 1. Wandering or roving a-
bout, not knowing the way. 2. perplexity, not knowing

the way or means of access.

മുട്ടിത്തിരിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To wander or rove
about not knowing the way.

മുട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. f n. 1. To knock or dash against
any thing. 2. to want, to need. 3. to hinder, to impede.
4. to interrupt the regular performance of any thing or
duty. 5. to butt as animals without horns. 6. to assault,
to attack. 7. to be perplexed, confused. 8. to strike with
a mallet. 9. to knock or tap at a door. 10. to butt as
lambs and calves when sucking. 11. to dun or make ur-
gent demands for the payment of a debt. 12. to extend
or join one thing to another, to build up to another wall
or bank. 13. to be unable to reply, to be confuted, de-
feated. 14. to reach, to touch. 15. to have a difficulty in
breathing, to breathe shortly. 16. to be suffocated or
choked. 17. to be obstructed. 18. to be harassed, to be
molested. 19. to be sorrowful, grieved.

മുട്ടുപാട, ിന്റെ. s. 1. Arrest, stoppage. 2. wearying,
teasing, tormenting, harassing. 3. need, necessity, ur-
gency.

മുട്ടുപാത്രം, ത്തിന്റെ.s. A vessel pledged or deposited
till the performance of a vow.

മുട്ടുമറിപ്പ, ിന്റെ.-s. Arrest, detention, urgent demand
for the payment of a debt.

മുട്ടുവായിപ്പ, യുടെ. s. A loan advanced for a short
time under urgent circumstances.

മ്ട്ടെ. adv. All over, until, as far as.

മുണ്ട, ിന്റെ.s. A cloth worn by the natives of India of
four or five cubits long. adj. Short, low.

മുണ്ടകൻ, ന്റെ. s. Wet land.

മുണ്ടക, ത്തിന്റെ. s. A crop sown in August and ripe
in January.

മുണ്ടൻ, ന്റെ. s. 1. One who is short in stature, a short
man, a dwarf. 2. the stem of a cocoa-nut tree from which
toddy is extracted. 3. millet, Panicum millaceum.

മുണ്ടൻകൊട്ടി, യുടെ. s. A Chagon or toddy drawer.

മുണ്ടവള്ളി, യുടെ. s. The large-flowered bindweed, or
moon-flower, Convolvulus grandiflorus. (Lin.)

മുണ്ടാറ, റ്റിന്റെ. s. A river which extends only for a
short distance.

മുണ്ടി, യുടെ. s. 1. A woman of short stature. 2. a bird,
the curlew. 3. the mumps.

മുണ്ടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be or become great,
big. 2. to be or become short.

മുണ്ടിനീര, ിന്റെ.s. A swelling in the glands of the
neck, the mumps.

[ 635 ]
മുണ്ടിയൻ, ന്റെ.s. A silvan or forest deity.

മുണ്ടുപെട്ടി, യുടെ. s. A clothes box.

മുണ്ടുമുറി, യുടെ. s. Utensils, goods and chattels, odds
and ends.

മുണ്ഡ, യുടെ. s. 1. A woman with shaven head. 2. a
widow as having her head shorn. വിധവ.

മുണ്ഡനം, ത്തിന്റെ. s. Shaving, shearing, cutting. മു
ണ്ഡനം ചെയ്യുന്നു, To shave, to shear, to cut.

മുണ്ഡൻ, ന്റെ. s. One who is shaven, bald, or who
has no hair on his head. തല ചിരക്കപ്പെട്ടവൻ.

മുണ്ഡമാല, യുടെ. s. A string of skulls.

മുണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. 1. The head. ശിരസ഻. 2. a skull.
adj. Shaved, bald, having no hair on the head. ക്ഷൌ
രം ചെയ്യപ്പെട്ട.

മുണ്ഡി, യുടെ. s. 1. A barber. ക്ഷൌരക്കാരൻ. 2.
a plant. അടെക്കാമണിയൻ.

മുണ്ഡിതം,&c.adj. Bald, shorn, shaven. ചിരക്കപ്പെട്ട.

മുതക്ക, ിന്റെ. s. 1. A plant, the panicled bindweed, Con-
volvulus paniculatus. (Lin.) 2. a dead animal.

മുതല, യുടെ. s. A crocodile, an alligator.

മുതലവകാശം, ത്തിന്റെ. s. Inheritance, right to pro-
perty.

മുതലവകാശി, യുടെ. s. An heir or heiress.

മുതലായ, part. Meaning, etcetera, and so on, and the
rest.

മുതലാളൻ, ന്റെ. s. A proprietor of land, &c.

മുതലാളി, യുടെ. s. A principal merchant, a proprietor,
a chief, a president, a capitalist, one to whom the stock
in trade belongs.

മുതലിയാർ, രുടെ. s. A title of rank in Ceylon, and in
some parts of the Peninsula.

മുതലെടുപ്പ, ിന്റെ. s. Revenue, income, interest, ad-
vantage, profit.

മുതൽ, ലിന്റെ. s. 1. The beginning. 2. the stock in
trade, the principal or capital. 3. money, property. മുത
ൽക്കുമുതൽ, Principal without interest. മുതലാക്കുന്നു,
To turn into money or stock. മുതലുണ്ടാക്കുന്നു, To
make money, to accumulate property. മുതൽക്കൂട്ടുന്നു,
To add to the principal or capital. മുതലിടുന്നു, To form
or lay out a capital.

മുതൽ. part. postpos. From, beginning with, since.

മുതൽകാൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Property in money, jewels, &c.

മുതൽക്കൂട്ട ിന്റെ. s. Amount of income.

മുതൽക്ക. adv. From, beginning with, since.

മുതൽചിലവ, ിന്റെ. s. Principal and disbursements,
or receipts and expenditure.

മുതൽദ്രവ്യം, ത്തിന്റെ. s. Principal, capital, stock.

മുതൽപട്ടിക, യുടെ. s. An account of property, stock or
principal.

മുതൽപലിശ, യുടെ. s. Principal and interest.

മുതല്പറ്റ, ിന്റെ. s. The office of the headman or chief
among the Chagons.

മുതല്പറ്റുകാരൻ, ന്റെ. s. A headman or chief among
the Chagons.

മുതൽപിടി, യുടെ. s. The office of a treasurer.

മുതൽപിടിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A cashkeeper, a treasurer.

മുതല്പെര, രുടെ. s. The head peon in a Tannak.

മുതിര, യുടെ. s. Horse-gram.

മുതിരുന്നു, ൎന്നു, വാൻ. v. n. 1. To grow, to grow up, to
increase. 2. to be mature, to arrive at the period of full
growth or maturity. 3. to attempt, to endeavour.

മുതിൎക്കുന്നു, ൎത്തു, പ്പാൻ. v. a. To provoke to do a thing,
to excite, to train up.

മുതിൎച്ച, യുടെ. s. 1. Growth, increase. 2. arriving at the
period of full growth. 3. attempt, endeavour.

മുതു. adj. Old, ancient. s. The back.

മുതുക, ിന്റെ. s. The back.

മുതുകാള, യുടെ. s. An old bullock.

മുതുക്കൻ, ന്റെ. s. An old man.

മുതുക്കി, യുടെ. s. An old woman.

മുതുചൊൽ, ലിന്റെ. s. An old saying or word.

മുതുതല, യുടെ. s. The bottom part.

മുതുമുറി, യുടെ. s. The bottom part.

മുതുമുത്തഛൻ, ന്റെ. s. A great-grandfather.

മുതുമുത്തശ്ശി, യുടെ. s. A great-grandmother.

മുൽ, ത്തിന്റെ. s. Joy, pleasure, delight. സന്തൊഷം.

മുത്ത, ന്റെ. s. 1. A pearl, Margarita. 2. a kernel. 3. a
kiss. 4. affection or kindness, especially towards children.

മുത്തങ്ങാ, യുടെ. s. A kind of fragrant grass with bul-
bous roots, Cyperus rotundus.

മുത്തഛൻ, ന്റെ. s. A grandfather either on the father's,
mother's, husband's, or wife's side.

മുത്തൻ, ന്റെ. s. An old man.

മുത്തപ്പൻ, ന്റെ. s. A grandfather.

മുത്തമ്മ, യുടെ. s. A grandmother

മുത്തമ്പി, or മുസ്തമ്പി, യുടെ. s. A species of wood re-
sembling black ebony

മുത്തശ്ശി, യുടെ. s. A grandmother either on the father's,
mother's, husband's, or wife's side.

മുത്താഴം, ത്തിന്റെ. 8. A breakfast, a morning repast.

മുത്താറി, യുടെ. Natchenny, a grain much eaten by
the Hindus, Cynosurus Coracanus.

[ 636 ]
മുത്തി, യുടെ. s. 1. An old woman. 2. a grandmother.

മുത്തുക്കുട, യുടെ. s. An umbrella set with pearls.

മുത്തുച്ചമ്പാവ, ിന്റെ. s. A superior kind of rice hav-
ing the colour of a pearl.

മുത്തുച്ചിപ്പി, യുടെ. s. A pearl oyster shell, mother of
pearl.

മുത്തുത്താവടം, ത്തിന്റെ. s. A pearl necklace.

മുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To kiss.

മുത്തുപടം, ത്തിന്റെ. s. A piece of cloth interwoven
with pearls.

മുത്തുമണി, യുടെ. s. A pearl bead.

മുത്തുമാല, യുടെ. s. A pearl necklace.

മുദിതം, &c. adj. Pleased, delighted, rejoiced. സന്തുഷ്ടം.

മുദിരം, ത്തിന്റെ. s. A cloud. മെഘം.

മുദ്ഗപൎണ്ണി, യുടെ. s. A sort of kidney bean, Phaseolus
trilobus. ചെറുപിടക്കൊൽ.

മുദ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. A sort of kidney bean, Phaseolus
mungo. ചെറുപയർ.

മുദ്ഗരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A mallet, a mace, a weapon
formed like a carpenter's hammer. മുൾതടി. 2. a staff,
armed with iron and larger at the lower extremity, used
for breaking clods of earth, &c. 3. a carpenter's hammer.
ചുറ്റിക.

മുദ്ര, യുടെ. s. 1. A seal, a signet. 2. a mark or impres-
sion of a seal or signet, a stamp, a print, &c. 3. a peon's
belt plate. 4. a sign used in conversation. 5. a brand.
6. a staff of office. മുദ്രയിടുന്നു, To seal. മുദ്രകുത്തുന്നു,
1. To seal, to stamp, to mark. 2. to impress with a
distinguishing mark on the body. മുദ്രപൊട്ടിയ്ക്കുന്നു,
To unseal, to open a seal. മുദ്രവെക്കുന്നു, 1. To stamp,
to mark. 2. to brand.

മുദ്രക്കടലാസ, ിന്റെ. s. A sealed or stamped paper.

മുദ്രക്കാരൻ, ന്റെ. s. A peon, a servant bearing a
badge.

മുദ്രക്കെട്ട, ിന്റെ. s. A sealed parcel or bundle.

മുദ്രക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. A stamp to mark or seal with.

മുദ്രമൊതിരം, ത്തിന്റെ. s. A seal-ring, a signet ring.

മുദ്രയരക്ക, ിന്റെ. s. Sealing-wax.

മുദ്രയൊല, യുടെ. s. A stamp ola.

മുദ്രവാൾ, ളിന്റെ. s. 1. A sword of state. 2. a sword
of office.

മുദ്രശിപ്പായി, യുടെ. s. A peon, a servant bearing a
badge.

മുദ്രാങ്കിതം. adj. Stamped, sealed. മുദ്രയടിപ്പെട്ട.

മുദ്രാധാരണം, ത്തിന്റെ. s. A distinguishing mark
impressed upon a person with a hot iron. മുദ്രാധാരണം

ചെയ്യുന്നു, To be impressed with the Chank or Chacra
of VISHNU

മുദ്രാധാരി, യുടെ. s. One who wears the distinguishing
mark impressed on his shoulder, &c. with a hot iron.

മുദ്രാരാക്ഷസം, ത്തിന്റെ. s. The name of a book,
generally known as the ചാണക്യസൂത്രം.

മുദ്രിക, യുടെ. s. 1. A sealed or signed paper. 2. an en-
graved signet, a seal-ring.

മുദ്രിതം. adj. 1. Sealed, marked, stamped, struck. 2. un-
blown (as a flower.) 3. contracted, closed, sealed up. മു
ദ്രവെക്കപ്പെട്ട.

മുധാ. ind. In vain, uselessly, unprofitably. വ്യൎത്ഥം, വൃഥ,

മുന, യുടെ. S. 1. The sharp point, or end of any thing.
2. a promontory, a point of land jutting into the sea. 3.
sharpness.

മുനക്കരു, വിന്റെ. s. An engraving tool.

മുനമ്പ, ിന്റെ. s. 1. A promontory, a cape, a head land,
high land jutting into the sea. 2. the name of a place
north of Cochin.

മുനി, യുടെ. s. 1. A. Muni, a holy sage or saint, a pious,
or learned person ; this title is applied to Rishis, to the
Brahmúdicas, and to a great number of persons distin-
guished for their writings, considered as inspired, such
as Panini, Vyása, &c. 2. an ascetic, a devotee, a hermit.
3. an Arhat or Jaina deified teacher. 4. the saint Agastya.
5. a tree, Coronilla.

മുനിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Silence through anger or rage.

മുനിഞ്ഞാന്ന, adv. The day before yesterday.

മുനിപത്നി, യുടെ. s. The wife of an ascetic.

മുനിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To manifest anger with-
out speaking.

മുനിവ, ിന്റെ. s. Silence through anger or wrath.

മുനിവാടം, ത്തിന്റെ. s. A hermitage, the abode or re-
tirement of holy sages.

മുനിഷി, യുടെ. s. 1. A Moonshee, or teacher of any
language. 2. a writer.

മുനിഷിപ്പ, ിന്റെ. s. A Moonsiff.

മുനിസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. A hermitage, the abode or
retirement of holy sages.

മുനീന്ദ്രൻ, ന്റെ. s. 1. A BUDD´HA. 2. a principal Muni.

മുൻ. adv. 1. Before. 2. first. 3. former. 4. above. മുൻ
കാലം, The former time, the time past.

മുൻകരം, ത്തിന്റെ. s. Former tax.

മുൻകാൽ, ലിന്റെ. s. 1. The fore-leg or foot of an ani-
mal. 2. the skin or fore-part of the leg.

മുൻകാഴ്ച, യുടെ. s. Preconceit, preconception.

[ 637 ]
മുൻകുടുമ, യുടെ. s. The tuft of hair worn by some In-
dians on the fore-part of the head.

മുൻകൈ, യുടെ. s. The fore-arm.

മുൻകൊപം, ത്തിന്റെ.s. Hastiness, precipitate anger,
passion.

മുൻകൊപി, യുടെ. s. A hotheaded, hasty man, a pas-
sionate, violent man.

മുൻചൊൽ, ലിന്റെ. s. 1. An old word or saying. 2.
the first speech.

മുന്തി, യുടെ. s. The lap, the edge, skirt or selvage of a
cloth. മുന്തിക്കുപിടിക്കുന്നു, To take hold of the edge
or end of a cloth, to seize by the waist.

മുന്തിയ. adj. Previous, former.

മുന്തിയറുക്കുന്നവൻ, ന്റെ. s. A pick-pocket; lit. One
who cuts off the end of a person's cloth.

മുന്തിരി, യുടെ. s. 1. The grape vine. 2. a fraction in
arithmetic, 1/320.

മുന്തിരിക, യുടെ. s. 1. The three hundred and twentieth
part of the whole, 1/320. 2. a grape vine.

മുന്തിരിങ്ങ, യുടെ. s. 1. A grape vine. 2. a grape.

മുന്തിരിങ്ങാപ്പഴം, ത്തിന്റെ. s. 1. A grape. 2. raisins.

മുന്തിരിങ്ങാവള്ളി, യുടെ. s. The grape vine.

മുന്തുന്നു, ന്തി, വാൻ. v. n. To be or go before the rest.

മുന്ന. adv. Before, first.

മുന്നട, യുടെ. s. Walking before, going in front.

മുന്നടക്കുന്നവൻ, ന്റെ.s. One who walks before or
in front.

മുന്നണി, യുടെ. s. The van of an army.

മുന്നമെ. adv. Formerly, aforetime.

മുന്നം, adv. Formerly, aforetime.

മുന്നരങ്ങ, ിന്റെ. s. Commencement of a drama, or the
prelude to instrumental or vocal performances; a prolo-
gue, an overture.

മുന്നറിവ, ിന്റെ. s. Foreknowledge, pre-science, pre-
vious knowledge.

മുന്നാഴി, യുടെ. s. Three small measures or three parts
of an Edangari.

മുന്നാൾ, ളിന്റെ ളുടെ. s. 1. A chief person, one
who speaks or acts for another, the principal, president.
2. three days. 3. the third day.

മുന്നാളിൽ, adv. In former times.

മുന്നി, യുടെ. s. A cape, a promontory, a head land.

മുന്നിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To incite, to guide, to
cause (elephants, &c.) to walk or work.

മുന്നിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. & n. To go or put before, or
forward.

മുന്നിയമം, ത്തിന്റെ. s. 1. Predestination, preordinati-
on. 2. pre-determination.

മുന്നിരിപ്പ, ിന്റെ. s. A former balance remaining, what
was in hand.

മുന്നില, യുടെ. s. 1. Precedence, 2. a petty office in a
hamlet.

മുന്നിലക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A head man of a hamlet
or village. 2. a petty officer over a village.

മുന്നിൽ. adv. Before, in presence of, in front.

മുന്നുംപിന്നും. adv. Before and behind; in front and
in rear; afore and after.

മുന്നൂൽ, ലിന്റെ. s. A thread of three folds or twists.
മുന്നൂൽകൂട്ടുന്നു, To twist three threads together.

മുന്നൂറ. adj. Three hundred.

മുന്നെ. adv. Before, formerly.

മുന്നെത. adj. The first, that which is before either in
time or place.

മുന്നൊക്കം. adv. Forwards.

മുന്നൊക്കി. adv. Forwards.

മുന്നൊട്ട. adv. Forwards.

മുമ്പ. adv. First, before, formerly, anciently.

മുമ്പട, യുടെ. s. The front or van of an army.

മുമ്പൻ‌ ന്റെ. s. The first man, the foremost, a chief
person.

മുമ്പല്ല, ിന്റെ. s. The fore-teeth, the fangs.

മുമ്പാകെ. part. Before, in presence of, in front.

മുമ്പായ. adj. First, foremost.

മുമ്പായി. adv. Before, first, in front.

മുമ്പിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To go, or put, before, or for-
ward.

മുമ്പിൽ. adv. Before, in front, in presence of.

മുമ്പിനാലെ. adv. Formerly, in former times.

മുമ്പിലത്തെ. adj. Former, first, previous.

മുമ്പുമറിയുന്നു. ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To turn head fore-
most heels over head.

മുമ്പുറം, ത്തിന്റെ. s. The fore-part, the front.

മുമ്പെ. adv. 1. First, before, in presence of, in front. 2.
formerly, before, previously. മുമ്പെ ഒടുന്നവൻ, A
forerunner.

മുമ്പെടൽ, ലിന്റെ. s. A preceding, a being before.

മുമ്പെടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. To precede, to go before.

മുമ്പൊക്കം. adv. Forwards.

മുമ്പൊട്ട. adv. Forwards.

മുൻഭാഗം, ത്തിന്റെ. s. The fore-part, the front.

മുൻവിചാരം, ത്തിന്റെ.s. Precogitation, forethought.

മുപ്പത. adj. Thirty.

[ 638 ]
മുപ്പല്ലി, യുടെ. s. An instrument with three points, a
trident.

മുപ്പഴം, ത്തിന്റെ. s. An aggregate of three principal
fruits, as plantains, mangoes, and Jack fruit.

മുപ്പറ, യുടെ. s. 1. A measure of three Parahs. 2. a cer-
tain amount of tax on land.

മുപ്പറക്കൊട്ട, യുടെ. s. A basket containing a measure
of three parahs.

മുപ്പാര, ിന്റെ.s. The three worlds, Heaven, earth, and hell.

മുപ്പിരി, യുടെ. s. Three threads or twists. adj. Thrice
twisted, three-fold. മുപ്പിരികൂട്ടുന്നു, To make a cord of
three twists.

മുപ്പുരം, ത്തിന്റെ.s. 1. The three cities, a district, the
modern Tipperah, also Tripura. ത്രിപുരം. 2. a grove. 3.
a place where slaves bury their dead.

മുമുക്ഷു, വിന്റെ. s. Any one anxious for liberation,
especially from mundane existence. മൊക്ഷെഛു.

മുമ്മടങ്ങ. adj. Three-fold, thrice, three twists or threads.

മുമ്മാ, വിന്റെ.s. A fraction, 3/20.

മുമ്മാമുക്കാണി, മുണ്ടാണി, യുടെ. s. A fraction, 3/16.

മുമ്മാല, യുടെ. s. Twilight.

മുമ്മി, യുടെ. s. A fraction.

മുമ്മുന, യുടെ. S. An instrument with three points, a
trident.

മുമ്മുല, യുടെ s. A cow with three teats.

മുമ്മൂന്ന. adj. Three times three or nine, by threes; three
abreast, three-fold.

മുമ്മൂൎത്തി, യുടെ. s. 1. The Trinity. 2. the Hindu Triad
or united form of BRAHMA, VISHNU, SIVA.

മുയലി, യുടെ. s. A kind of fit, epilepsy.

മുയൽ, ലിന്റെ. s. A hare, a rabbit.

മുയൽചെവിയൻ, ന്റെ. s. A kind of medicinal
plant, Cacalia sinchifolia.

മുയ്യ, ിന്റെ. s. A kind of fish without scales.

മുയ്യ, യുടെ. s. A crucible; a local term.

മുയ്യാലി, യുടെ. s. A brazier; a local term.

മുര, യുടെ. s. A vegetable perfume, Mura. ചിറ്റീന്ത.

മുരച, ിന്റെ. s. A small drum or tabor.

മുരച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Difficulty. 2. wearisomeness, tire-
someness, harass. 3. fatigue, laboriousness. 4. grief. മുര
ച്ചിൽ വരുത്തുന്നു, To weary, to tease, to harass.

മുരജം, ത്തിന്റെ. s. A small drum or tabor. മിഴാവ.

മുരട, ിന്റെ. s. The root of a tree, the bottom part or
stump of a tree.

മുരടത്വം, ത്തിന്റെ. s. Stubbornness, rudeness, inci-
vility, petulance, sauciness, obstinacy, unruliness.

മുരടൻ, ന്റെ. s. A stubborn, rude, uncultivated man,
a petulant, refractory person.

മുരടുന്നു, ണ്ടു, വാൻ. v. n. To shrivel up, to be blight-
ed, to decay.

മുരട്ടുതടി, യുടെ. s. A knotty stick.

മുരട്ടുശീലം, ത്തിന്റെ. s. Stubbornness, incivility, rude-
ness, petulance, sauciness, obstinacy.

മുരൻ, ന്റെ. s. The name of a Daitya, an Asur or demon
killed by Vishnu.

മുരയിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. To weary, to tease, to
torment, to harass.

മുരയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To be weary, to be
teased, fatigued. 2. to be tormented, harassed. 3. to be
pained.

മുരരിപു, വിന്റെ. s. A name of VISHNU or CRISHNA,
as the enemy of the demon Mura whom he destroyed.

മുരൽ, ലിന്റെ. s. A tube, a spout.

മുരവ, ിന്റെ. s. A boundary, limit.

മുരവൈർ, യുടെ. s. See മുരാരി.

മുരശാസനൻ, ന്റെ. s. A name of Vishnu. വിഷ്ണു.

മുരളി, യുടെ. s. A kind of flute, pipe or flageolet.

മുരളിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A player on the above instru-
ment.

മുരളിയൂത്ത, ിന്റെ. s. Playing on the same.

മുരളുന്നു, ണ്ടു, വാൻ. v. n. 1. To hum. 2. to growl, to
snarl, to grumble. 3. to shrivel, to decay. മുരളനക്കുന്നു,
To hem.

മുരൽ, ലിന്റെ. s. A tree, commonly Piyel, Buchanania
latifolia. (Rox.)

മുരൾച, യുടെ. s. 1. A hum, humming. 2. growl, growl-
ing, snarl, snarling. 3. shrivelling, blight.

മുരാന്തകൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

മുരാരി, യുടെ. s. A name of VISHNU or CRISHNA. വിഷ്ണു.

മുരിക്ക, ിന്റെ. s. A tree bearing beautiful red blossoms,
Erythrina Indica or fulgens.

മുരിങ്ങ, യുടെ. s. The name of a tree, the Muringa tree,
the legumes, blossoms and leaves of which are esculent,
and the root of the young tree is used as a substitute for
horse radish; in medicine the root is used as a rubefaci-
ent externally, as a stimulent internally, and the ex-
pressed oil of the seeds is employed to relieve arthritic
pains, &c. Hyperanthera morunga. Sans. ശൊഭാഞ്ജനം.

മുരിങ്ങ, ിന്റെ. s. 1. An oyster. 2. the salt water from
which salt is made.

മുരിങ്ങക്കുരു, വിന്റെ. s. The seed of the Hyperanthera
morunga.

[ 639 ]
മുരുത്ത, ിന്റെ. s. 1. The back-bone. 2. the bark of
some trees.

മുരുത്തൊൻനാര, ിന്റെ. s. The fibres of the bark of
a tree used for making pack thread for sacking.

മുല, യുടെ. s. A man's or woman's breast. മുലകുടിക്കു
ന്നു, To suck the breast. മുലകുടിപ്പിക്കുന്നു, To feed
a child with the breast. മുലവിടുന്നു, 1. To be weaned.
2. to be satisfied with milk.

മുലകുടി, യുടെ. s. Sucking the breast. മുലകുടിമാറു
ന്നു, To be weaned. മുലകുടിമാറ്റുന്നു, To wean a
child. മുലകൊടുക്കുന്നു, To give a child the breast. മു
ലമറക്കുന്നു, To be weaned. മുലയുണ്ണുന്നു, To suck
the breast. മുലയൂട്ടുന്നു, To cause to suck, to feed.

മുലക്കച്ച, യുടെ. s. A piece of cloth to cover the breast.
മുലക്കച്ചകെട്ടുന്നു, To put on such cloth.

മുലക്കണ്ണി, ിന്റെ. s. The nipple of the breast.

മുലക്കാമ്പ, ിന്റെ. s. The nipple of the breast.

മുലപ്പടം, ത്തിന്റെ. s. A kind of bodice or short jacket
worn by women.

മുലപ്പാല഻, ലിന്റെ. s. The mother's or the nurse's
milk, breast milk.

മുല്പെട്ട. adv. First, foremost.

മുല്ല, യുടെ. s. 1. A flower plant, the Arabian jasmine,
Jasminum Zambac. 2. another kind, Jasminum angusti-
folium. There are many varieties of this plant.

മുല്ലപ്പൂനാറിയകിൽ, ലിന്റെ. s. Aloe wood.

മുല്ലബാണൻ, ന്റെ. s. A name of the Indian Cupid.
കാമദെവൻ.

മുല്ലവാണാരി, യുടെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

മുശിട, യുടെ. s. A bad smell of the body.

മുശിര, യുടെ. s. A bad smell of the body.

മുശുമുശുക്ക, യുടെ. s. A plant, Bryonia scabre.

മുഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To dirty, to soil, to make
foul.

മുഷിച്ചിലാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To molest, to
disturb. 2. to displease, to trouble, to harass, to tease, to
torment.

മുഷിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Displeasure, disfavour. 2.
trouble, tiresomeness, wearisomeness, harass, importunity,
torment. 3. dirtying, soiling.

മുഷിഞ്ഞ.adj. 1. Displeased, wearied, harassed. 2. dirty,
soiled, foul.

മുഷിതം. adj. Stolen, robbed. മൊഷ്ടിക്കപ്പെട്ട.

മുഷിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To disturb, to trou-
ble, to displease, to weary, to tease, to tire, to harass,
to importunate.

മുഷിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To be or grow weary,
to be teased, troubled, tormented, harassed. 2. to be foul,
dirty, soiled.

മുഷ്ക, ിന്റെ. s. 1. Obstinacy, stubbornness. 2. force, vio-
lence. 3. strength, power, vigour. മുഷ്കകാട്ടുന്നു, 1. To
exercise power, force, violence. 2. to be stubborn, obsti-
nate.

മുഷ്കകം, ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, commonly
Ghantápárali. വെമ്പാതിരി.

മുഷ്കൻ, ന്റെ. s. 1. An obstinate, stubborn person. 2.
a stout, powerful person. 3. a violent, vehement person.

മുഷ്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. The scrotum. വൃഷണം. 2. the
testicle.

മുഷ്കരത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Power, dominion. 2. per-
tinacity, stubbornness, obstinacy.

മുഷ്കരൻ, ന്റെ. s. 1. A strong, powerful man. 2. a
pertinacious, obstinate, self-willed person.

മുഷ്കരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Power, dominion. 2. perti-
nacity, obstinacy, stubbornness, self-will.

മുഷ്ടി, യുടെ. s. 1. A fist, the closed or clenched hand. 2.
the hilt or handle of a sword. 3. a handful of grain, &c.
given away. 4. a cubit.

മുഷ്ടിബന്ധനം, ത്തിന്റെ. s. A grasp, clenching the
fist.

മുഷ്ടിമുഷ്ടി. ind. Fist to fist, (fighting,) fisticuffs.

മുഷ്ടിയുദ്ധം, ത്തിന്റെ. s. Close combat, boxing, wrest-
ling. മുഷ്ടി യുദ്ധം ചെയ്യുന്നു, To engage in close
combat, to box, to wrestle.

മുഷ്ണം. adj. Stolen. മൊഷ്ടിക്കപ്പെട്ട.

മുസലം, ത്തിന്റെ.s. A pestle, particularly a wooden
one used in cleaning rice. ഉലക്ക.

മുസലി, യുടെ.s. 1. A plant, Curculigo orchioides. നി
ലപ്പന. 2. a name of BALARÁMA. ബലരാമൻ. 3.
a house lizard. പല്ലി. 4. one armed with a pestle like a
club. ഉലക്ക എടുത്തവൻ.

മുസല്യൻ, ന്റെ. s. One who deserves death by pound-
ing with a pestle. ഉലക്കകൊണ്ട അടിച്ച കൊല്ലപ്പെ
ടുവാൻ യൊഗ്യൻ.

മുസ്ത, യുടെ. s. A sort of grass, Cyperus rotundus. മു
ത്തങ്ങ.

മുസ്തകം, ത്തിന്റെ. s. A fragrant grass with bulbous
roots, Cyperus rotundus. മുത്തങ്ങ.

മുഹിരത, യുടെ. s. Foolishness, stupidity.

മുഹിരൻ, ന്റെ. s. A fool, a blockhead.

മുഹുൎഭാഷ, യുടെ. s. Repetition, tautology. ആവൎത്തി
ച്ചുപറക.

[ 640 ]
മുഹുസ഻. adv. Repeatedly, reiteratedly, again and again.
കൂടക്കൂടെ.

മുഹൂൎത്തകാലം. s. A propitious, and fixed
time.

മുഹൂൎത്തപദവി, യുടെ. s. The name of a book on as-
trology.

മുഹൂൎത്തം, ത്തിന്റെ. s. 1. A division of time, the thirti-
eth part of the day and night or an hour of forty-eight
minutes. 2. a period selected and fixed, for any auspici-
ous ceremony; as for a marriage, &c. 3. a propitious
hour. മുഹൂൎത്തം പറയുന്നു, To fix an astrologically
propitious time or hour.

മുള, യുടെ. s. 1. A shoot, a sprout, a germ. 2. a bamboo.
3. a money stamp. 4. a disease in the hands and feet
something like the chilblains. 5. a peg, stake, or post
fixed in the ground. 6. external piles.

മുളക, ിന്റെ. s. 1. Pepper, black pepper, Piper nigrum.
2. pepper in general.

മുളകുഷ്യം, ത്തിന്റെ. s. Pepper water or soup with
vegetables.

മുളകുകൊടി, യുടെ. s. A pepper vine, Piper nigrum.
(Lin.)

മുളകുചാറ, റ്റിന്റെ. s. Pepper water or soup without
vegetables.

മുളകുതൂക്ക, ിന്റെ. s. The act of weighing pepper for
Government.

മുളകുപൊടി, യുടെ. s. Powdered pepper.

മുളകുമടിശ്ശീല, യുടെ. s. The pepper or commercial de-
partment of the Rajah of Travancore.

മുളകുസ്ഥലം, ത്തിന്റെ. s. A place where pepper is
collected.

മുളകെട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. To put moistened seeds
into a basket, to germinate, in order to eat them, as
beans, &c. or with a view to sow them, as rice corn.

മുളങ്കമ്പ,, ിന്റെ. s. The sprout or shoot of a bamboo.

മുളങ്കാമ്പ, ിന്റെ. s. The sprout or shoot of a bamboo.

മുളഞ്ഞ, യുടെ. s. The milky gum of the green jack fruit.

മുളനെല്ല, ിന്റെ. s. The seed of the bamboo.

മുളന്ദണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. The bamboo staff of a reli-
gious student or mendicant.

മുളപ്പുവിത്ത, ിന്റെ. s. Seed that has begun to sprout.

മുളപ്പൂമരുത, ിന്റെ. s. A timber tree, commonly termed
the Sál, Shorea robusta.

മുളപ്പൊടി, യുടെ. s. Seed that has sprouted, fried and
powdered.

മുള, ത്തിന്റെ. s. A cubit, a measure from the elbow

to the tip of the middle finger, containing two spans.

മുളയൻ, ന്റെ. s. 1. A tribe of Pulay as or slaves. 2.
the son of a Pulaya or slave.

മുളയരി, യുടെ. s. The seed of the bamboo.

മുളയലക, ന്റെ.s. A bamboo lathe.

മുളയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. To moisten paddy, &c. to
germinate at the beginning of festivals in heathen temples.

മുളയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. . 1. To go into, to creep in,
to enter, to penetrate. 2. to finish (ploughing.)

മുളത്തൊലി, യുടെ.s. A legume or pod.

മുളിയില, യുടെ. s. A scorched or dry leaf.

മുളെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. l. To grow up, to shoot,
to sprout, to germinate, to come forth out of the ground.
2. to shut in, to put in.

മുളെപ്പ, ിന്റെ. s. Germinating, sprouting, shooting
forth.

മെളെപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To cause to grow up,
sprout, germinate ; to put seed into a basket, &c. to ger-
minate.

മുൾ, ള്ളിന്റെ. s, 1. A thorn, a prickle. 2. an iron pin,
a spur. 3. a fish or snake's bone. 4. the croup, a disease
of children. 5. a fork. 6. a sarcasm, keen reproach. 7. a
kind of brush or comb made of a thorny leaf and used by
washermen to straighten the threads of fine cloths after
washing them. മുള്ളു പറയുന്നു, To speak sarcastically,
harshly, or scurrilously.

മുൾകൊളുത്ത, ന്റെ. s. A flesh hook.

മുൾതടി, യുടെ. s. An instrument, a mace, an iron wea-
pon made like a carpenter's hammer.

മുൾപടൎപ്പ, ന്റെ. s. A thorn-bush, bramble.

മുൾമുടി, യുടെ. s. A crown of thorns.

മുൾമുരിക്ക, ന്റെ.s. A coral tree with thorns, Erythrina
fulgens or Indica.

മുള്ള, See മുൾ.

മുള്ളഞ്ചീര, യുടെ. s. Thorny greens; Amaranthus spino-
sus. (Lin.)

മുള്ളഞ്ചെന, യുടെ. s. A species of yam, Arum campa-
nulatum, Dracontina polyphyllum.

മുള്ളൻ, ന്റെ. s. A porcupine.

മുള്ളൻപന്നി, യുടെ. s. A porcupine.

മുള്ളൻപായൽ, ലിന്റെ. s. A prickly aquatic plant.

മുള്ളമ്പുല്ല, ിന്റെ. s. A species of thorny grass, Scirpus
argenteus, Cyperus squamosus. (Rox.)

മുള്ളാണി, യുടെ. s. A sprig nail.

മുള്ളി, യുടെ. s. 1. A small species of egg plant, Solanum
Indica. 2. a kind of fish.

[ 641 ]
മുള്ളിക്കാ, യുടെ. s. The fruit of the Solanum Indica.

മുള്ളിലവം, ത്തിന്റെ. s. A species of silk cotton tree.
Bombax heptaphyllum.

മുള്ളുകുത്തി, യുടെ. s. 1. A sharp pointed instrument used
to extract thorns. 2. a kind of key.

മുള്ളുവാക്ക, ിന്റെ. s. Sarcasm, taunt, keen reproach,
harsh or scurrilous language.

മുള്ളുവാള, യുടെ. s. The name of a fish.

മുഴ, യുടെ. s. 1. A lump, a wen, an excrescence. 2. a
knot, a protuberance on the body, or a tree, &c. 3. une-
venness, roughness. adj. Uneven, rough, knotty.

മുഴക്കം, ത്തിന്റെ. s. A sound, a roaring as of thunder,
&c., a murmuring or rumbling noise, a reverberating
sound.

മുഴക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. n. To sound, to beat a drum,
&c. or any sounding instrument.

മുഴക്കൊൽ, ലിന്റെ. s. A rod or measure used by
carpenters, containing 24 Malabar inches.

മുഴങ്കാൽ, ലിന്റെ. s. The knee. മുഴങ്കാലിടുന്നു, To
kneel, to kneel down.

മുഴങ്കൈ, യുടെ. s. The elbow.

മുഴങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. To sound, to roar, to rumble,
to reverberate, as the thunder, the sea, &c.

മുഴങ്ങൈ, യുടെ. s. The elbow.

മുഴന്ത, ിന്റെ. s. A knot or protuberance on a tree.

മുഴം, ത്തിന്റെ. s. A cubit, a measure from the elbow
to the tip of the little or middle finger containing two
spans. മുഴം വെക്കുന്നു, To measure with a cubit.

മുഴയൻ, ന്റെ. s. One who has a lump, or protube-
rance on his body.

മുഴു. adj. Whole, entire, complete.

മുഴുകൽ, ലിന്റെ. s. The act of bathing, immersing, or
ducking.

മുഴുകുന്നു, കി, വാൻ. v. n. 1. To bathe the entire body,
to sink under water, to dive. 2. to be sunk in debt.

മുഴുക്കുന്നു, ത്തു, വാൻ. v. n. 1. To be sufficient, enough,
to suffice. 2. to grow up, to increase. 3. to be or grow
thick, big, stout. 4. to be finished, to end.

മുഴുക്കുപ്പായം, ത്തിന്റെ. s. A gown, an upper or outer
garment.

മുഴുക്കെ. adv. Thickly, in great quantity.

മുഴുഗ്രഹണം, ത്തിന്റെ.s. A total eclipse.

മുഴുത്ത. adj. Stout, thick, bulky, big.

മുഴുപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Size, bigness, thickness, greatness
in circumference. 2. completion, end.

മുഴുപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To finish, to com-

plete. 2. to make bulky, or thick.

മുഴുവനാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To complete, to per-
fect.

മുഴുവനും. adv. Entirely, wholly; completely, all.

മുഴുവൻ. adj. Whole, entire, all, complete.

മുഴുവാരം, adv. In or on the whole body.

മുഴെക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To protuberate, to become
knotty or uneven, to rise in a wen.

മുറ, യുടെ. s. 1. Duty. 2. usage, established custom or
rule. 3. decorum, propriety of conduct, right justice. 4.
order, regularity. 5. manners, morals, legality, lawfulness.
6. degrees of relationship, either of consanguinity or affi-
nity. 7. a complaint, grief. 8. rule. 9. turn by which duty
or work, is done.

മുറകെട, ിന്റെ. s. Irregularity, deviation from rule, an
unbecoming action, vice, disorderliness, transgression of
rule or duty, impropriety of conduct.

മുറക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A man who has a turn of duty.
2. a male relation.

മുറക്കാരി, യുടെ. s. 1. A woman who has a turn of duty.
2. a female relation.

മുറണ്ട, ിന്റെ.s. Stubbornness, obstinacy.

മുറണ്ടൻ, ന്റെ. s. An obstinate, stubborn fellow.

മുറമുറയായി. adv. 1. With bitter lamentation. 2 in re-
gular order.

മുറം, ത്തിന്റെ. s. A sieve to sift with or winnow grain.

മുറയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. n. 1. To cry out, to weep, to
complain, to murmur. 2. to establish rules, &c.

മുറവിളി, യുടെ. s. 1. A crying out. 2. weeping aloud,
lamenting, crying. മുറവിളികൂട്ടുന്നു, To cry out, to
lament.

മുറവിളിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To cry out. 2. to
weep aloud, to lament.

മുറൾ, ളിന്റെ. s. A kind of perfume.

മുറി, യുടെ. s. 1. A wound. 2. a part, portion, a piece, a
slice. 3. a receipt. 4. a piece of cloth. 5. a room, an a-
partment. 6. a division of a village, a hamlet. 7. a lot.
8. a written relinquishment of property. 9. a written
bond or agreement. adj. Sharp, keen, sarcastic, piercing,
provoking. മുറിപറ്റിക്കുന്നു, മുറികൂട്ടുന്നു, 1. To unite
as the lips of a wound. 2. to be wounded, to receive a
wound. മുറിയെല്ക്കുന്നു, To be wounded. മുറിയിടുന്നു,
1. To cast lots. 2. to cut in pieces, to cut off.

മുറിക്കൂട്ടി, യുടെ. s. A plant, Hedyotis auricularia.

മുറിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A villager, an inhabitant of a
hamlet.

[ 642 ]
മുറിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To break. 2. to cut, to
wound. 3. to cut down. 4. to cut open, to open as a bank.
5. to affront one, to displease. 6. to seperate, to disunite.
7. to partition. 8. to discontinue a regimen.

മുറിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. A breach, a separation, dis-
union. 2. a rude or uncivil answer, affront, provokative-
ness, provocation.

മുറിച്ചുകുത്തി, യുടെ. s. 1. Wreathing. 2. any thing
twisted, or wreathed.

മുറിച്ചുകുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. To wreath, to plat.

മുറിത്തടി, യുടെ. s. A log or block of wood.

മുറിത്തൊണി, യുടെ. s. A boat's half.

മുറിപാട, ിന്റെ. s. 1. The part cut. 2. a wound. 3. the
scar of a wound.

മുറിപ്പട്ടിണി, യുടെ. S. Scarcity of food, just sufficient
to keep off hunger.

മുറിപ്പരിത്തി, യുടെ. s. A medicinal plant, a species of
Gossypium, the leaves of which are applied to wounds.

മുറിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause to cut down.

മുറിമൂക്കൻ, ന്റെ. s. A person without nose.

മുറിമൊഞ്ച, ിന്റെ. s. Precipitate anger, passion, hasti-
ness.

മുറിമൊഞ്ചൻ, ന്റെ.s. A hasty or passionate person,
one who is soon angry.

മുറിയൻ, ന്റെ. s. An unpolite, uncivil man, a rude
person, a provoker.

മുറിയൻശൎക്കര, യുടെ. s. Liquid sugar, molasses.

മുറിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. 1. To break or separate of
itself, to part, to be broken, to break asunder. 2. to be
cut, to be wounded. 3. to curdle or be spoiled as milk,
to be scorched in boiling or frying. 4. to separate, to be
disunited, to disagree.

മുറിവ, ിന്റെ. s. 1. A wound. 2. a rupture, a breach.

മുറിവാ, യുടെ. s. The mouth or opening of a wound.

മുറിവാക്ക, ിന്റെ. s. An unpolite expression, a rude
word, an insult, affront, provocation.

മുറുകൽ, ലിന്റെ. s. 1. Making haste, a being quick.
2. a being or becoming tight. 3. a becoming stiff, con-
stipated, &c.

മുറുകുന്നു, കി, വാൻ. v. n. 1. To be in haste, to be quick,
swift, to be importune, to press. 2. to be or become tight.
3. to become stiff, by boiling, or frying. 4. to scorch in
boiling or frying. 5. to become constipated or costive.
6. to be beaten quick as music. 7. to become intoxicated.

മുറുകെ, adv. 1. Swiftly, quickly. 2. tightly, strictly,
rigorously, severely. മുറുകെപിടിക്കുന്നു, To hold fast

or tightly. മുറുകെകെട്ടുന്നു, To tie tight. മുറുകെനട
ക്കുന്നു, To walk quick. മുറുകെകൊട്ടുന്നു, To beat
music quickly.

മുറുക്ക, ിന്റെ. s. 1. A twining, twisting, wreathing. 2.
pressure. 3. a kind of twisted cake or biscuit. 4. drink-
ing. 5. eating betel, &c. 6. boiling, frying.

മുറുക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Tightness, closeness, straitness.
2. strictness, severity, rigour. 3. pressure.

മുറുക്കാണി, യുടെ. s. A pin for winding the strings of a
lute, &c.

മുറുക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ, no. v. a. 1. To hasten, to press. 2.
to tie, to tighten. 3. to twist, to twine, to wrest; to
wreath. 4. to press, to use vigour, severity. 5. to boil or fry
oil, ghee, &c. 6. to clench the hand fast. 7. to hold fast.
8. to get intoxicated. 9. to close fast up.

മുറുക്കുപെട്ടി, യുടെ. s. A betel box.

മുറുക്കുസഞ്ചി, യുടെ. s. A bag wherein betel, &c. is
kept.

മുറുമുറുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. To murmur, to grumble,
to growl.

മുറുമുറുപ്പ, ിന്റെ. s. Murmuring, grumbling, growling.

മുറ്റ. adj. 1. Thick, close, narrow, crowded, impenetrable,
impervious. 2. coarse, gross, large, bulky.

മുറ്റം, ത്തിന്റെ. s. A court before a house, a front or
court yard.

മുറ്റാത. adj. 1. Immature, not full grown. 2. insufficient.

മുറ്റിമുറം, ത്തിന്റെ.s. A small seive.

മുറ്റുന്നു, റ്റി, വാൻ. v. n. 1. To grow up, to be grown
over-ripe. 2. to increase. 3. to end. 4. to suffice, to be
sufficient, to be enough. മുറ്റിനില്ക്കുന്നു, To stand close
together, to be crowded.

മുറ്റും. adv. 1. Entirely, utterly, altogether. 2. only, merely.

മൂകൻ, ന്റെ. s. A dumb person. ഊമൻ.

മൂക്ക, ിന്റെ. s. 1. The nose. 2. the stem end of a cocoa-
nut. 3. the nose of a furnace through which the wind
passes into the fire. മൂക്കചീറ്റുന്നു, 1. To blow the
nose. 2. to snort.

മൂക്കടപ്പ, ിന്റെ. s. Stoppage in the nose from cold, &c.

മൂക്കണാങ്കയർ, റ്റിന്റെ. s. A rope or string which
is put through a bullock's nose, and used as a bridle.

മൂക്കറ, യുടെ. s. A person with an amputated nose.

മൂക്കറയൻ, ന്റെ. s. A person without nose.

മൂക്കറ്റം. adv. Up to the nose.

മൂക്കിള, യുടെ. s. The mucus of the nose.

മൂക്കുകുത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. a. 1. To perforate the
nose. 2. to fall on the nose.

[ 643 ]
മൂക്കുത്തി, യുടെ. A nose-ring worn by some women.

മൂക്കുനീര, ിന്റെ. s. The mucus running from the nose.

മൂക്കുന്നു, ത്തു, വാൻ. v. n. 1. To grow, to increase, to
grow up. 2. to grow old. 3. to mature, to come to ma-
turity. 4. to ferment. 5. to boil or bubble as oil, &c. on
the fire. 6. to be proud, haughty, arrogant. 7. to be or
become hot.

മൂക്കുപാലം, ത്തിന്റെ. s. The bridge of the nose.

മൂക്കുവാല്ച, യുടെ. s. Catarrh.

മൂക്കുവിട്ട, യുടെ. s. The mucus of the nose.

മൂക്കൊഴുക്ക, ിന്റെ. s. Catarrh.

മൂങ്ങാ, യുടെ. s. An owl.

മൂട, ട്ടിന്റെ. s. 1. The bottom of any thing. 2. the root.
3. a plant, a set. 4. the posteriors, the seat.

മൂട, യുടെ. s. 1. A heap of corn. 2. a bundle of corn, rice,
&c. tied up in straw or mats for exportation. 3. the fætus
born with a covering. മൂടകെട്ടുന്നു, To tie up in bundles.
മൂടയിടുന്നു, To heap or store up corn.

മൂടൽ, ലിന്റെ. s. 1. A covering, concealing, shutting,
closing. 2. an obscure or dark sky. 3. obscurity, dulness,
dimness. 4. stupidity.

മൂടൽമഞ്ഞ, ിന്റെ. s. Hoar frost, a thick fog, a mist.

മൂടാക്ക, ിന്റെ. s. A veil, a covering.

മൂടി, യുടെ. s. The cover of a chest, of a pot, basket; &c. മൂ
ടിക്കെട്ടുന്നു, 1. To tie a cover on any vessel. 2. to cover
up.

മൂടിക്കുന്നു, ടി, വാൻ. v. c. To cause to cover, &c.

മൂടുന്നു, ടി, വാൻ. v. a. 1. To cover, to veil. 2. to con-
ceal, to hide. 3. to cover up, to inter. മൂടിക്കളയുന്നു,
1. To cover up, to conceal, to hide. 2. to overflow. മൂടി
വെക്കുന്നു, To cover any thing, to conceal any thing,
to shut up. മൂടിയിരിക്കുന്നു, മൂടിക്കിടക്കുന്നു, To be
covered.

മൂടുപടം, ത്തിന്റെ. s. A covering, a veil.

മൂടുപടലം, ത്തിന്റെ. s. A cataract, a film spreading
over the eyes.

മൂടുപല്ലക്ക, ിന്റെ. s. A covered palankeen, car or litter
used by queens and princesses, and borne on men's
shoulders.

മൂടുപുടവ, യുടെ. s. A covering, a wrapper, either of a
person or thing, as a cloak, a veil, a sheet, &c.

മൂടുശീല, യുടെ. s. A wrapper, a cloth to cover any
thing.

മൂട്ട, ിന്റെ. s. A seam, a joining.

മൂട്ട, യുടെ. s. A bug.

മൂട്ടൽ, ലിന്റെ. s. Sewing together, stitching, seaming.

മൂട്ടുതുണി, യുടെ. s. Cloth stitched or seamed together.

മൂട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To sew or stitch together, to
seam, to patch. 2. to join together. 3. to kindle.

മൂട്ടുപാ, യുടെ. s. Mats to be sewed together.

മൂട്ടുമുറി, യുടെ. s. The bottom part of a tree.

മൂട്ടുശീല, യുടെ. s. Cloth seamed together.

മൂഢ, യുടെ. s. A foolish, ignorant woman.

മൂഢത, യുടെ. s. 1. Foolishness. 2. ignorance. 3: stu-
pidity.

മൂഢത്വം, ത്തിന്റെ. s. 1. Foolishness. 2. ignorance.

മൂഢൻ, ന്റെ. s. 1. A fool, an idiot. 2. a stupid, apa-
thetic person, a dolt.

മൂഢബുദ്ധി, യുടെ. s. Folly, foolishness, stupidity.

മൂഢസൂത്രം, ത്തിന്റെ. s. A lesson keeper, a leaf turn-
ed down or any thing put into a book to mark the place
of reference.

മൂണ, യുടെ. s. The gums.

മൂണ്ടാണി, യുടെ. s. A fraction, 3/16.

മൂതം. &c. adj. Bound, tied. കെട്ടപ്പെട്ട.

മൂത്ത. adj. 1. old, elder. 2. mature, full grown.

മൂത്തത, ിന്റെ. s. A titular name of a low tribe of
Brahmans. adj. 1. Old, elder. 2. mature, full grown.

മൂത്തമ്മ, യുടെ. s. A mother's elder sister.

മൂത്തയെരുത, ിന്റെ. s. An old bullock.

മൂത്തവൻ, ന്റെ. s. 1. The elder in age, the senior. 2.
the elder brother.

മൂത്തവൾ, ളുടെ. s. 1. The elder woman. 2. an elder
sister.

മൂത്തവെളി, യുടെ. s. A superseded wife, one whose
husband has married others.

മൂത്താച്ചി, യുടെ. s. An old woman, a matron, a lady.

മൂത്താൻ, ന്റെ. s. 1. An old Nair, an elder, a senior.
2. a certain tribe.

മൂത്താർ, രുടെ. s. An old Nair.

മൂത്രകൃച്ഛ്രം. s. 1. Stranguary. 2. urinary af-
fection in general, as gravel, &c.

മൂത്രകൃഛ്രി, യുടെ. s. One afflicted with urinary affection.

മൂത്രച്ചൂട, ിന്റെ. s. An urinary complaint, especially in-
flammatory affection of the urethra including gonorrhæa.

മൂത്രദൊഷം, ത്തിന്റെ. s. Gonorrhæa, considered as
an urinary complaint.

മൂത്രദ്വാരം, ത്തിന്റെ. s. The urethra.

മൂത്രമടെപ്പ, ിന്റെ. s. Stoppage of urine, gravel.

മൂത്രം, ത്തിന്റെ. s. Urine.

മൂത്രവാൎച്ച, യുടെ. s. Diabetes, an immoderate flow of
urine.

[ 644 ]
മൂത്രാശയം, ത്തിന്റെ. s. 1. The bladder. 2. the lower
belly, the pubic region.

മൂത്രിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To make water, to void
urine.

മൂത്രിതം. adj. Voided as urine.

മൂത്രൊഴിവ, ിന്റെ. s. Diabetes, an immoderate flow of
urine.

മൂധെവി, യുടെ. s. The goddess of poverty or misfor-
tune.

മൂന്ന, adj. Three, ൩.

മൂന്നാമത. adj. The third, thirdly.

മൂന്നാമൻ, ന്റെ. s. 1. A bail. 2. a middle man, one
neither friend nor foe. 3. a mediator. 4. an arbitrator,
an umpire.

മൂന്നാമവൻ, ന്റെ. s. 1. A third person. 2. a media-
tor. 3. an arbitrator.

മൂന്നാമസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. Suretiship. മൂന്നാമ
സ്ഥാനംവെക്കുന്നു, To place in the charge of a third
person.

മൂന്നാം. adj. The third.

മൂന്നൊന്ന. adj. One third.

മൂപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Old age, oldness. 2. maturity, full
growth, ripeness. 3. chief dignity, surveyorship. 4. right
of inheritance. മൂപ്പുവെക്കുന്നു, 1. To put one in pos-
session of lawful inheritance. 2. to appoint one to an of-
fice of dignity. മൂപ്പെല്ക്കുന്നു, 1. To take possession of
a lawful inheritance. 2. to assume an office of dignity.

മൂപ്പത്തി, യുടെ. s. 1. A woman of distinction, a lady.
2. an old woman.

മൂപ്പൻ, ന്റെ. s. 1. The elder, a senior. 2. an old man.
3. a head man of a class. 4. a chief man among the
Mahomedans.

മൂപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To enlarge, to increase,
2. to bring up, to cherish. 3. to ripen, to make ripe. 4.
to boil ghee, &c.

മൂപ്പിറക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To pluck or take all
the ripe fruit, a term used in reference to a person who
has sold a garden, &c. to another, but who takes all the
ripe fruit before delivering over the garden to the pur-
chaser.

മൂപ്പീന്ന, ിന്റെ. s. An old man, (honorific.)

മൂരൽ, ലിന്റെ. s. 1. Cutting. 2. reaping, mowing.

മൂരാത്ത. adj. Blunt.

മൂരി, യുടെ. s. 1. An ox, a bullock. 2. a billow, or large
wave. 3. stretching. 4. laziness, apathy, numbness through
idleness. 5. stiffness, hardness. മൂരികളയുന്നു, To put

away laziness, dull sloth, apathy. മൂരിയിടുന്നു, മൂരിനി
വിരുന്നു, To stretch one's self.

മൂരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To become stiff, or hard.
2. to be spoiled, as rice after being boiled. 3. to be unruly,
disobedient, self-willed.

മൂരിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Stiffness, hardness of boiled rice.
2. unruliness, disobedience, self-will.

മൂരുന്ന. adj. Sharp, keen, cutting.

മൂരുന്നവൻ, ന്റെ. s. A reaper.

മൂരുന്നു, ൎന്നു, വാൻ. v. a. 1. To mow, to reap. 2. to cut.
മൂൎന്നകളയുന്നു, To cut off. മൂൎന്നിടുന്നു, To cut in
pieces.

മൂൎക്ക്വത, യുടെ. s. 1. Foolishness, ignorance, stupidity,
idiocy. 2. obstinacy. 3. cruelty, wildness, viciousness.

മൂൎക്ക്വൻ, ന്റെ. s. 1. A foolish, ignorant, stupid person,
an idiot. 2. an obstinate person. 3. a cruel, vicious person.

മൂൎക്ക്വമ്പാമ്പ, ിന്റെ. s. A kind of venomous serpent.

മൂൎക്ക്വഭാവം, ത്തിന്റെ. s. A fierce, obstinate look.

മൂൎച്ച, യുടെ. s. 1. An edge or point. 2. sharpness, keen-
ness. 3. quickness, activity, diligence. adj. Sharp, keen,
cutting, piercing. മൂൎച്ചകൂട്ടുന്നു, മൂൎച്ചയാക്കുന്നു, To
sharpen, to whet.

മൂൎച്ഛ, യുടെ. s. Fainting, loss of conscience or sense, in-
sensibility. ബൊധക്കെട.

മൂൎച്ഛകൻ, ന്റെ. s. One who has fainted, lost sense or
consciousness. സുബൊധമില്ലാത്തൻ.

മൂൎച്ഛനം, ത്തിന്റെ. s. Fainting, syncope, swooning.
ബൊധക്കെട.

മൂൎച്ഛാലൻ, ന്റെ. s. One who is insensible, or has faint-
ed. ബൊധംകെട്ടവൻ.

മൂൎച്ഛിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To swoon away, to faint.
ബൊധം കെടുന്നു.

മൂൎച്ഛിതം, &c. adj. 1. Fainted, insensible, fainting. ബൊ
ധക്കെടുള്ള. 2. stupid, ignorant. മൂഢതയുള്ള. 3. tall,
lofty, ഉന്നതമായുള്ള.

മൂൎത്ത, &c. adj. Sharp, keen, cutting, piercing.

മൂൎത്തം, &c. adj. 1. Fainting, fainted, losing sense or
consciousness. ബൊധക്കെടുള്ള. 2. solid, material,
endowed with form or shape. ആകൃതിയുള്ള.

മൂൎത്താലൻ, ന്റെ. s. One who is insensible or has
fainted. മൊഹിച്ചവൻ.

മൂൎത്തി, യുടെ. s. 1. Matter, substance, solidity. 2. the
body. 3. figure, form, body in general, or any definite
shape, or image. 4. roughness, coarseness. 5. a demon,
an evil spirit.

മൂൎത്തിതുള്ളൽ, ലിന്റെ.s. Dancing, jumping or leaping

[ 645 ]
from being possessed by an evil spirit.

മൂൎത്തിമത്ത. adj. 1. Material, substantial, having shape,
substance, or body; hard, solid. ആകൃതിയുള്ള. 2. cruel.
കടുപ്പമുള്ള

മൂൎത്തിമാൻ, ന്റെ. s. One who possesses bodily shape,
or substance. ആകൃതിയുള്ളവൻ.

മൂൎത്തിയാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Dancing, jumping or leap-
ing from being possessed by an evil spirit.

മൂൎത്തീകരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To assume a bodi-
ly shape, form or substance. ആകൃതിപ്പെടുന്നു.

മൂൎദ്ധവെഷ്ടനം, ത്തിന്റെ. s. A turban, a fillet, a dia-
dem, &c. തലപ്പാവ.

മൂൎദ്ധാഭിഷിക്തൻ, ന്റെ. s. 1. A man of the second
or military class, the Cshetriya or soldier. 2. a king, a
prince. 3. a chief minister, a counsellor of state. Hindu
kings were consecrated by having poured on their heads,
while seated on a throne prepared for the purpose, water
from some sacred stream, mixed with honey, clarified
butter, and spirituous liquor, as well as two sorts of grass
and the sprout of corn. The term applies to the Cshetri-
ya as identified with the king, the duties of royalty be-
longing especially to the military class.

മൂൎദ്ധാവ, ിന്റെ. The head, the pate. തല.

മൂൎപ്പ, ിന്റെ. s. Sharpness, keenness.

മൂൎപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To sharpen, to whet.

മൂൎപ്പിച്ച. adj. Sharp, keen.

മൂൎവ്വ, യുടെ. s. The Marool plant or Sanseviera of Ceylon
or Bowstring Hemp, Sanseviera Zeylanica. This is a sort
of creeper, from the fibres of which bow-strings are made;
they should also form the girdle worn by the Cshetriya
class. പെരുങ്കുരുമ്പ.

മൂല, യുടെ.s. 1. A point of the compass, a quarter, or
direction. 2. a corner, a nook. 3. a retreat.

മൂലക, ത്തിന്റെ. s. The radish, or Raphanus sativus.
കനകവാഴ.

മൂലകൎമ്മ, ത്തിന്റെ. s. Magic, performing any thing
by means of magical instruments. വശീകരണം.

മൂലക്കല്ല, ന്റെ. s. A corner stone.

മൂലക്കുരു, വിന്റെ. s. The piles.

മൂലഗ്രഹണി, യുടെ. s. Dysentery.

മൂലദ്രവ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Capital, principal, stock. 2.
treasure accumulated by ancestors.

മൂൽധനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Principal, stock, capital. 2.
treasure accumulated by ancestors.

മൂലനഗരം, ത്തിന്റെ. s. A metropolis or principal
city, the residence of a king. പ്രധാനനഗരം.

മൂലനാശം, ത്തിന്റെ. s. Total or entire destruction.
വംശനാശം.

മൂലബലം, ത്തിന്റെ. s. The main body, or head
quarters of an army from which detachments are sent.
പ്രധാനസൈന്യം.

മൂലബിംബം, ത്തിന്റെ. s. The idol in the inmost
part of a temple, whence it is never or seldom taken.

മൂലഭാഷ, യുടെ. s. An original language.

മൂലമന്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. The principal mystic formula
of each sect, as distinguished from the Gayatri proper
to all Hindus. പ്രധാനമന്ത്രം.

മൂലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A root, the root of a tree. വിടു
വെർ. 2. origin, ground, commencement. 3. capital,
principal. മുതൽദ്രവ്യം. 4. the original text of any work
as opposed to tica or commentary. 5. the nineteenth lunar
asterism, containing seven stars. മൂലനക്ഷത്രം. 6.
means. കാരണം. 7. cause. ഹെതു. s. magic. ഇന്ദ്ര
ജാലം. 9. nearness, proximity. സമീപത. 10. the
hæmorrhoids. Postpos. By means of, tlırough.

മൂലരൊഗം, ത്തിന്റെ. s. The disease called the piles,
hæmorrhoids.

മൂലരൊഗി, യുടെ. s. One afflicted with hemorrhoids
or piles.

മൂലസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A king's residence. 2. a
principal residence. 3. the principal seat or interior place
of an image. 4. ether, heaven, space or atmosphere.

മൂലാഗ്നി, യുടെ. s. The warmth of the stomach. മൂലാ
ഗ്നികത്തുന്നു, To be very hungry, to have a strong ap-
petite.

മൂലാതണ്ട, ിന്റെ. s. The spine, or back-bone.

മൂലാധാരം, ത്തിന്റെ. s. The first region of the human
body, the posteriors, including the hips.

മൂലാശനം, ത്തിന്റെ. s. Eating or living on roots.

മൂലാശി, യുടെ. s, One who eats or lives on roots. വെ
രുകളെ ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ.

മൂലിക, യുടെ. s. 1. The root of a tree, chiefly roots of
trees and shrubs for medicine. 2. an intoxicating drug.

മൂലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To divide, to subtract.

മൂലൊപദം.ശം, ത്തിന്റെ. s. Vegetable root Curry.

മൂലൊപദെശം, ത്തിന്റെ. Original, chief or prin-
cipal doctrine.

മൂല്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Price. 2. wages, hire. adj. 1.
To be eradicated, to be pulled or plucked up by the root.
2. to be bought, purchased. 3. to be bought for a fair
and just price.

മൂവഞ്ച. adj. Three times five or fifteen.

[ 646 ]
മൂവന്തി, യുടെ. s. 1. Sunset. 2. three periods of the day,
morning, noon, and evening.

മൂവർ, രുടെ. s. Three persons, also the Trimurti, or in
general a triad of persons.

മൂവാറ. adj. Three times six or eighteen.

മൂവില, യുടെ. s. A plant.

മൂവെട്ട. adj. Three times eight or twenty-four.

മൂവെഴ. adj. Three times seven or twenty-one.

മൂവൊമ്പത. adj. Three times nine or twenty-seven.

മൂവൊന്ന. adj. Three times one or three.

മൂശ, യുടെ. s. 1. A crucible. 2. a mould.

മൂശാലി, യുടെ. s. A brazier, a caster of me-tals.

മൂശെട്ട, യുടെ. s. Uncleanness.

മൂഷ, യുടെ, s. 1. A crucible, an earthen mould, for
casting melted metals. മൂശ. 2. a rat, a mouse. എലി.

മൂഷികൻ, ന്റെ. s. A rat, or mouse. എലി.

മൂഷികപൎണ്ണി, യുടെ. s. A plant, the rat-eared plant,
Salinia cuculata. എലിച്ചെവി.

മൂഷികപാഷാണം, ത്തിന്റെ. s. Rat's bane, a kind
of arsenic. എലിപ്പാഷാണം.

മൂഷികരാജ്യം, ത്തിന്റെ. s. A country, the part of the
Malabar coast between Quilon and Cape Comorin.

മൂഷികവാഹനൻ, ന്റെ. s. A name of GENÉSA.

മൂഷിതം, &c. adj. Stolen. മൊഷ്ടിക്കപ്പെട്ട.

മൂസ്സത, ിന്റെ. s. 1. A Brahman doctor or physician.
2. a tribe of Brahmans. 3. an elder brother among the
Brahmans.

മൂളക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Humming, buzzing. 2. the
whizzing noise of a ball discharged from a gun, &c. See
മൂളൽ.

മൂളൽ, ലിന്റെ. s. 1. Hum, buzzing. 2. the whizzing
noise of a ball discharged from a gun, &c. 3. groaning,
moaning, making a noise from pain. 4. the humming of a
tune, the song of palankeen bearers.

മൂളി, യുടെ. s. 1. One who has lost an ear. 2. a bottle or
vessel with a broken neck.

മൂളിച്ച, യുടെ. s. See മൂളൽ.

മൂളുന്നു, ളി, വാൻ. v. a. 1. To groan, to moan, to make
any noise from pain. 2. to hum, to buzz, to whiz. 3. to
hum a tune or song as palankeen bearers.

മൂഴക്ക, ിന്റെ. s. Three sixteenths of a measure.

മൃഗചൎമ്മ, ത്തിന്റെ. s. The hide of an antelope. മാൻ
തൊല.

മൃഗണ, യുടെ. s. Search, enquiry, research, pursuit.
അന്വെഷണം.

മൃഗതൃഷ, യുടെ. s. A mirage, vapour floating over sands,
or deserts, and appearing at a distance like water.

മൃഗതൃഷ്ണ, യുടെ. s. A mirage, sultry vapour; see the last.

മൃഗതൃഷ്ണിക, യുടെ. s. Sultry vapour.

മൃഗദംശകൻ, ന്റെ. s. A dog. നാ.

മൃഗധൂൎത്തകൻ, ന്റെ. s. A jackall, as lurking for his
prey.

മൃഗനാഭി, യുടെ. s. Musk, which is formed in the bag
attached to the belly of the musk deer near its navel. ക
സ്തൂരി.

മൃഗനാഭിജം, ത്തിന്റെ. s. See the above.

മൃഗപതി, യുടെ. s. A lion, as lord of animals. സിംഹം.

മൃഗപാളിക, യുടെ. s. The musk deer.

മുഗപൂഗം, ത്തിന്റെ. s. A multitude or floek of ani-
mals.

മൃഗപ്രായം. adj. Brutish, beastly, brutal.

മൃഗബന്ധിനി, യുടെ. s. A net for confining deer or
other animals. നായട്ടുവല.

മൃഗമദം, ത്തിന്റെ. s. Musk. കസ്തൂരി.

മൃഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. A deer, antelope. മാൻ. 2. an
animal or beast in general. 3. research, enquiry, investi-
gation. 4. the fifth lunar constellation. മകയിരം. See
മൃഗശിരസ്സ.

മൃഗയാ, യുടെ. s. The chase, hunting. നായാട്ട.

മൃഗയാകുശലൻ, ന്റെ. s. A hunter, a hunting dog.
നായാട്ടുനാ.

മൃഗയു, വിന്റെ. s. 1. A hunter, a deer killer. നായാ
ടി. 2. a jackall. കുറുക്കൻ. 3. BRAHMA. ബ്രഹ്മാവ.

മൃഗരാജൻ, ന്റെ. s. A lion. സിംഹം.

മൃഗരൊമജം, ത്തിന്റെ. s. Woollen cloth, &c. കംബ
ളി.

മൃഗവധം, ത്തിന്റെ. s. Chase, hunting. നായാട്ട.

മൃഗവധാജീവൻ, ന്റെ. s. A hunter, a deer killer.
നായാടി.

മൃഗവാഹനൻ, ന്റെ. s. Air, wind. വായു.

മൃഗം, ത്തിന്റെ. s. 1. Chase, hunting. നായാട്ട. 2.
the butt or mark in archery. ലക്ഷ്യം.

മൃഗശാബം, ത്തിന്റെ. s. A young animal.

മൃഗശിരസ്സ, ിന്റെ. s. The fifth lunar mansion of the
Hindus containing three stars, one of which is orionis,
and figured by an antelope's head, whence it has its name.

മൃഗശീർഷം, ിന്റെ. s. The constellation Mrigasirds;
see the last.

മൃഗശീലൻ, ന്റെ. s. A brute, a brutish, senseless man,
a savage. മൃഗസ്വഭാവമുള്ളവൻ.

മൃഗശീലം, ത്തിന്റെ. s. A brutish disposition.

[ 647 ]
മൃഗസ്വഭാവം, ത്തിന്റെ. s. Brutishness, brutality,
the nature of a beast, savageness, ferocity.

മൃഗാങ്കൻ, ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

മൃഗാജീവൻ, ന്റെ. s. A hunter. നായാട്ടുകാരൻ.

മൃഗാജീവം, ത്തിന്റെ. s. A hyena.

മൃഗാദനൻ, ന്റെ. s. 1. A hyena. 2. a leopard.

മൃഗാദനി, യുടെ. s. A she hyena.

മൃഗാധിപൻ, ന്റെ. s. A lion, as lord of animals.
സിംഹം.

മൃഗാക്ഷി, യുടെ. s. A woman with eyes like those of
an antelope.

മൃഗി, യുടെ. s. A female deer or antelope. പെടമാൻ.

മൃഗിതം. adj. Sought, pursued. അനെഷിക്കപ്പെട്ട.

മൃഗെന്ദ്രൻ, ന്റെ. s. A lion, the land of animals. സിം
ഹം.

മൃഗ്യം. adj. Searchable, to be sought or inquired for. അ
ന്വെഷിക്കപ്പെടെണ്ടുന്ന.

മൃജ, യുടെ. s. 1. Cleansing the body, by washing, anoint-
ing, &c. ദെഹശുദ്ധി. 2. purification, ablution.

മൃഡൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

മൃഡാനി, യുടെ. s. A name of PÁRWATI. പാൎവതി.

മൃണാളതന്തു, വിന്റെ. s. The film of fibres attached
to the stem of a lotus. താമരവളയം.

മൃണാളം, ത്തിന്റെ. s. The film of fibres attached to
the stalk of a lotus. താമരവളയം.

മൃണാളശാകം, ത്തിന്റെ. s. A kind of potherb. മണ
ലിച്ചീര.

മൃണാളസൂത്രം, ത്തിന്റെ. s. The fibres of the stem of
a lotus.

മൃണാളി, യുടെ. s. A small fibre in the stalk of the water-
lily.

മൃതൻ, ന്റെ. s. One who is dead, deceased. മരിച്ച
വൻ.

മൃതം, ത്തിന്റെ. s. Solicited alms. ഇരവ. adj. Dead,
expired, defunct, deceased, extinct. മരിച്ച.

മൃതസഞ്ജീവനി, യുടെ. s. A drug said to have the
power of restoring life. ജീവനൌഷധം.

മൃതസ്നാതം, &c. adj. Bathed after mourning, പുലകു
ളിക്കപ്പെട്ട.

മൃതസ്നാനം, ത്തിന്റെ. s. Bathing after mourning, fu-
neral ablution. പുലകുളി.

മൃതാലകം, ത്തിന്റെ. s. A fragrant sort of earth. സു
ഗന്ധ മണ്ണ.

മൃതി, യുടെ. s. Death, dying, demise. മരണം.

മൃത്ത, ിന്റെ. s. 1. Earth, mud. മണ്ണ. 2. a shrub bear-
ing a kind of lentils or pulse. തുവര.

മൃത്തിക, യുടെ. s. 1. Earth, clay, soil. മണ്ണ. 2. a fra-
grant earth. സുഗന്ധ മണ്ണ.

മൃതപിണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A lump or clod of earth.
മണ്ണുരുള.

മൃത്യു, വിന്റെ. s. 1. Death, dying, demise. മരണം.
2. Yama, the judge of the dead. കാലൻ.

മൃത്യഞ്ജയൻ, ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

മൃത്യഞ്ജയം, ത്തിന്റെ. s. A burnt offering to SIVA.

മൃത്യുപുഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. A sugar-cane, as dying after
flowering. കരിമ്പ.

മൃത്യുഫല, യുടെ. s. A plantain tree. വാഴ.

മൃത്യുലൊകം, ത്തിന്റെ. s. The southern part of the
earth. തെക്കെ ദിക്ക.

മൃതസൂതി, യുടെ. s. A crab which the Hindus believe
to die after producing its young. ഞണ്ട.

മൃത്സ, യുടെ. s. A good or rich soil. നല്ലമണ്ണ.

മൃത്സ്നാ, യുടെ. s. 1. A good soil. നല്ല മണ്ണ. 2. a shrub
bearing a kind of lenitil or pulse. തുവര. 3. a fragrant
kind of earth. സുഗന്ധ മണ്ണ.

മൃദംഗം, ത്തിന്റെ. s. A kind of small drum, a tabour.

മൃദിമാ. adj. Very soft, mild, gentle.

മൃദിഷ്ടം. adj. Very soft, mild, gentle.

മൃദു. adj. 1. Soft. 2. gentle, mild. 3. blunt, not sharp. s.
The name of the letters, ഗ, ജ, ഡ, ദ, ബ, as soft
sounds.

മൃദുതരം. adj. Softer or very soft.

മൃദുത്വൿ, ിന്റെ. s. The Bhojputra tree, the bark of
which peels off like that of the birch and is used in
making Hooka snakes, &c.

മൃദുത്വം, ത്തിന്റെ. s. Softness, gentleness, mildness,
tenderness.

മൃദുഭാഷണം, ത്തിന്റെ. s. Soft or mild language.

മൃദുലത, യുടെ. s. Softness, gentleness, mildness. മൃദു
ത്വം.

മൃദുലം, &c. adj. Soft, gentle, mild.

മൃദുലൊമകം, ത്തിന്റെ. s. A hare. മുയൽ.

മൃദുവാതം, ത്തിന്റെ. s. A gentle breeze, zephyr. മന്ദ
വായു.

മൃദുശീലൻ, ന്റെ. s. A person of a mild, gentle, meek
disposition.

മൃദുളം, &c. adj. Soft, gentle, mild.

മൃദ്ഭെദം, ത്തിന്റെ. s. A brick, a stone. ഇട്ടിക.

മൃദ്വിക, യുടെ. s. A grape. മുന്ത്രിങ്ങ.

മൃധം, ത്തിന്റെ. s. Battle, combat, var. യുദ്ധം.

മൃന്മയം. adj. Made of earth, earthen. മണ്ണുകൊണ്ടുള്ള.
s. A clay soil. മണ്ണ.

[ 648 ]
മൃഷാ. adv. 1. Falsely. അസത്യം. 2. uselessly, in vain.
വൃഥാ.

മൃഷാൎത്ഥകം, ത്തിന്റെ. s. An impossibility, an absurdity.
(in speech or composition.)

മൃഷാവാദം, ത്തിന്റെ. s. Irony, ironical praise.

മൃഷാവാദി, യുടെ. s. 1. One who speaks falsely, a liar.
2. a false accuser, one who brings forward an unjust or
unfounded accusation. കുരളക്കാരൻ.

മൃഷ്ടഭൊജനം, ത്തിന്റെ. s. A splendid or sumptuous
banquet or entertainment. മൃഷ്ടഭൊജനംകഴിക്കുന്നു,
To give a sumptuous entertainment.

മൃഷ്ടം. adj. 1. Cleaned, cleansed. 2. splendid, sumptuous.

മൃഷ്ടാന്നം, ത്തിന്റെ. s. A splendid entertainment. വി
ശെഷഭക്ഷണം.

മൃഷ്ടാശനം, ത്തിന്റെ. s. A sumptuous entertainment.

മൃഷ്ടാഷ്ടി, യുടെ. s. A sumptuous entertainment.


മെ With the െ pronounced short.


മെച്ചം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pre-eminent, excellent. 2. re-
maining over and above.

മെതി, യുടെ. s. 1. Treading, trampling. 2. thrashing,
treading out corn. 3. a step-board near a tank or well.
4. the treadle of a weaver's loom.

മെതിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To tread, to trample.
2. to tread out corn, to thrash. 3. to jump.

മെതിപാവൽ, ലിന്റെ. s. A creeping plant or gourd.
Momordica muricata.

മെതിയടി, യുടെ. s. Wooden shoes, sandals.

മെത്ത, യുടെ. s. 1. A bed or mattras to sleep on. 2. a
quilt. 3. a terrace.

മെത്തപ്പാ, യുടെ. s. A fine soft mat.

മെത്തശ്ശീല, യുടെ. s. Sheets or clothes for a bed.

മെത്താരണ, യുടെ. s. A raised place to sleep on.

മെത്രാൻ, ന്റെ. s. A Metran or bishop.

മെത്രാപൊലിത്ത, യുടെ. s. A Metropolitan.

മെയ`, യുടെ. s. 1. The body. 2. truth.

മെയ്കാവൽ, ലിന്റെ. s. Body guard.

മെയ്കാവൽകാരൻ, ന്റെ. s. A body guard.

മെയ്ത്തല. adv. On, upon, or, over the body. മെയ്ത്തലതൊ
ടുന്നു, To assault one.

മെയ്പിടിത്തം, ത്തിന്റെ. s. Mollifying contracted or
otherwise diseased limbs by rubbing with oil, perfumes,
&c. and extending them.

മെയ്മറക്കുന്നു, ന്നു, പ്പാൻ. v. a. lit. To forget the body.
i.e. 1. To lose one's self, to faint, to swoon. 2. to be in-
toxicated. 3. to be in a passion. 4. to be desperate or daring.

മെയ്ശങ്ക, യുടെ. s. 1. Shame, modesty. 2. honour.

മെയ്യാക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Strength of body. 2. keep-
ing the body in subjection and proportion, elasticity of
the body.

മെയ്യൊളക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. Keeping the body in
subjection. 2. bodily proportion.

മെരുക, ിന്റെ. s. A civet-cat.

മെരുകിൻചട്ടം, ത്തിന്റെ. s. The ventricle of the ci-
vet-cat where the musk is formed.

മെലിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Leanness, thinness, want of
flesh, emaciation.

മെലിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ v. n. To grow thin, lean,
meager, to waste away, to be emaciated.

മെലിവ, ിന്റെ. s. Thinness, leanness.

വെല്ലവെ. adv. Gently, slowly, softly, lightly.

മെല്ലിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To be or become lean,
thin, meager, or emaciated.

മെല്ലെ. adv. Gently, slowly.

മെല്ലെ നടക്കുന്നവൻ, ന്റെ. s. One who walks slow-
ly, softly, gently.

മെഴു, or മെഴുക, ിന്റെ. s. Bees wax. മെഴുകാട്ടുന്നു, മെ
ഴുകിടുന്നു, To wax, to rub with wax. മെഴുകപിടിക്കു
ന്നു or മെഴുപിടിക്കുന്നു, To form a wax mould. മെഴു
കചൊൎക്കുന്നു, To melt the wax out of a mould previ-
ous to casting.

മെഴുകുതിരി, യുടെ. s. A wax candle. മെഴുകുതിരിവാ
ൎക്കുന്നു, To mould wax candles.

മെഴുകുന്നു, കി, വാൻ. v. n. 1. To daub or smear a place
with cow-dung, &c. 2. to wax, to smear with wax.

മെഴുകുശീല, യുടെ. s. Wax-cloth.

മെഴുക്കലിന്റെ. s. 1. Oil. 2. varnish. 3. the act of be-
smearing with cow-dung. 4, polishing. മെഴുക്കുകളയു
ന്നു, മെഴുക്കിളക്കുന്നു, To take oil, &c. out of any thing.
മെഴുക്കെടുക്കുന്നു, To take oil, &c. out of any thing.

മെഴുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. n. To grow fat, stout.

മെഴുക്കെ. adv. Thickly, well. മെഴുക്കെതെക്കുന്നു, To
plaster thick and well.

മെഴപ്പ, ിന്റെ. s. Fatness, stoutness.

മെഴുമെഴെ. adv. 1. Slippy, glib. 2. hesitatingly.

മെഴുത്ത. adj. Fat, stout.


മെ With the െ pronounced long.


മെകലകന്യക, യുടെ. s. The Nermada or Nerbadda
river that runs from Vindya. വിന്ധ്യങ്കൽനിന്ന ഒഴു
കുന്ന നദി.

മെക്കലം, ത്തിന്റെ. s. The cover of a distil.

[ 649 ]
മെക്കാത, ിന്റെ. s. The top part of the ear.

മെക്കാമൊതിരം, ത്തിന്റെ. s. An ear-ring worn on the
upper part of the ear.

മെക്കാരൻ, ന്റെ. s. A pastor, a shepherd, a grazier.

മെക്കുണുക്ക, ിന്റെ. s. An ear-ring.

മെക്കട്ടി, യുടെ. s. A canopy, a tester.

മെഖല, യുടെ. s. 1. A woman's girdle or zone. 2. a
sword knot, a string or chain fastened to the hilt and in
fighting bound round the waist to secure the weapon. 3.
a sword belt. വാൾക്കച്ച. 4. the edge or swell of a
mountain. 5. a triple zone or string worn round the loins
by the three first classes, the girdle of the Brahman
should be of the fibres of the Munja or of Cusa grass,
that of the Cshetriya of a Murwa bow-string, and that
of the Vaisya of the thread of the Sana or hemp.

മെഖലപ്പുല്ല, ിന്റെ. s. A kind of grass. മുഞ്ജ.

മെഘക്കൂട്ടം, ത്തിന്റെ. s. A multitude or succession of
clouds, cloudiness.

മെഘച്ഛന്നം. adj. Cloudy. മൂടലുള്ള.

മെഘച്ഛായ, യുടെ. s. The shadow of a cloud.

മെഘജാലം, ത്തിന്റെ. s. 1. A multitude or succession
of clouds. മെഘക്കൂട്ടം. 2. talc.

മെഘജൊതിസ, ിന്റെ. s. A flash of lightning or the
fire of it. മിന്നൽ

മെഘതിമിരം, ത്തിന്റെ. s. Cloudiness, cloudy or rainy
weather.

മെഘത്തൂണ, ിന്റെ. s. A pillar of a cloud.

മെഘദീപം, ത്തിന്റെ. s. Lightning. മിന്നൽ.

മെഘനാദൻ, ന്റെ. s. 1. The son of Raáwana the re-
puted victor over INDRA, and whose voice resembles thun-
der. ഇന്ദ്രജിത്ത. 2. a name of Waruna or Neptune, the
deity of water.

മെഘനാദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Thunder-clap, the noise
or grumbling of clouds. ഇടിമുഴക്കം. 2. the palása tree,
Butea fromdosa. പ്ലാശ.

മെഘനാദാനുലാസി, യുടെ. s. A peacock. മയിൽ.

മെഘനാമാ, വിന്റെ. s. A fragrant grass, Cyperus
rotundus. മുത്തെങ്ങാ.

മെഘനിൎഘൊഷം, ത്തിന്റെ. s. Low or distant thun-
der, the muttering or grumbling of clouds. ഇടിമുഴക്കം.

മെഘപുഷ്പം, ത്തിന്റെ. s. Water, rain water, hail. മഴ
വെള്ളം.

മെഘഭവം. adj. Belonging to or produced from the
clouds. മെഘത്തിൽനിന്ന ഉണ്ടായ.

മെഘമണ്ഡലം, ത്തിന്റെ. s, 1. A gathering or suc-

cession of clouds. മെഘങ്ങളുടെ കൂട്ടം. 2. the atmos-
phere of the clouds.

മെഘമാല, യുടെ. s. A gathering or succession of clouds.
മെഘങ്ങളുടെ കൂട്ടം.

മെഘമൂൎത്തി, യുടെ. s. The thunderbolt. ഇടിവാൾ.

മെഘം, ത്തിന്റെ. s. 1. A cloud. 2. a fragrant grass,
Cyperus rotundus. മുത്തെങ്ങ.

മെഘരാഗം, ത്തിന്റെ. s. One of the six modes of music.

മെഘവൎണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. 1. Colour of clouds. മെഘ
നിറം. 2. indigo. അമരി.

മെഘവാഹനൻ, ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

മെഘവാഹി, യുടെ. s. Smoke. പുക.

മെഘസ്തംഭം, ത്തിന്റെ. s. A pillar of a cloud, a cloudy-
pillar. മെഘത്തൂണ.

മെചകം, ത്തിന്റെ. s. 1. The eye of a peacock's tail.
2. black or dark blue. 3. black salt. കാരുപ്പ. adj. Black,
dark, of a black or dark colour. കറുത്ത.

മെച്ചിലൊട, ിന്റെ. s. A house tile.

മെച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Covering or tiling the house.
2. grazing, feeding. 3. pasture, forage, food for cattle.

മെച്ചിൽകാരൻ, ന്റെ. s. A tiler.

മെച്ചിൽപുറം, ത്തിന്റെ. s. 1. A tiled roof. 2. a pasture,
a meadow.

മെച്ചിൽസ്ഥലം, ത്തിന്റെ. s. 1. Pasture, pasturage.
2. a tiled roof or place.

മെട, ട്ടിന്റെ. s. 1. A hillock, a little hill. 2. a height,
high ground.

മെട, യുടെ. s. 1. A square place in the open air artificially
raised from the ground. 2. a house of two or more stories.

മെടമാസം, ത്തിന്റെ. s. The month of April.

മെടം, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a month, April. 2.
Aries, one of the signs in the zodiac.

മെടവിഷു, വിന്റെ. s. A heathen festival celebrated
in the beginning of April; the astronomical new year.

മെടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To buy, to procure, to
purchase, to take, to receive.

മെട്ടി, യുടെ. s. An assistant house servant, a term in
common use.

മെട്ടുവഴി, യുടെ. s. 1. A road or path over a mountain.
2. a causeway.

മെഢം, ത്തിന്റെ. s. A ram. ആട്ടുകൊറ്റൻ.

മെഢ്രം, ത്തിൻറ. s. 1. Membrum virile, the penis.
ലിംഗം. 2. a ram. മുട്ടാട.

മെത്ത, adv. On, upon.

മെത്തട്ട, ിന്റെ. s. 1. A ceiling. 2. an upper story of a
house.

[ 650 ]
മെത്തൻ, ന്റെ. s. A class of Mahomedans.

മെത്തരം. adj. Pre-eminent, most valuable, most excel-
lent, first or best sort.

മെത്തൊന്നി, യുടെ. s. A poisonous plant, Leea Hirta.
(Rox.) see മെന്തൊന്നി. One root of this plant is sup-
posed to be poisoning and another an antidote.

മെദകം, ത്തിന്റെ. s. Vinous liquor for distilling.

മെദസ്സ, ന്റെ. s. 1. Marrow, applicable not merely
to the marrow of bones, but more properly to the serous
or adepose secretion that spreads amongst the muscular
fibres, and which is considered as performing the same
functions to the flesh, that the marrow of the bones per-
forms for them. 2. the pulp and juice of fruit.

മെദിനി, യുടെ. s. The earth. ഭൂമി.

മെദിനീപതി, യുടെ. s. A king. രാജാവ.

മെദുരം, &c. adj. Smooth, soft, bland, unetuous, sapo-
naceous.

മെധ, യുടെ. s. Apprehension, conception, understand-
ing, capacity. ധാരണബുദ്ധി.

മെധസ്സ, ന്റെ. s. A sacrifice, offering, oblation. യാഗം.

മെധാവി, യുടെ. s. A learned man, a sage, a teacher,
a Pundit. പണ്ഡിതൻ.

മെധി, യുടെ.s. A post fixed in the centre of a thresh-
ing floor or barn, to which the cattle are attached as they
turn round it to tread out the corn. കളത്തിൽ നെല്ലു
മെതിപ്പാൻ കാളയെ കെട്ടുന്ന കുറ്റി.

മെധ്യം.. adj. Pure, purified. ശുദ്ധമുള്ള.

മെനക, യുടെ. . A name of one of the courtezans of
Swerga and wife of Himalaya.

മെനകാത്മജ, യുടെ. s. A name of DURGA or PÁRWATI.
ദുൎഗ്ഗ, പാൎവതി.

മെനവൻ, ന്റെ. s. A Ménava, or Ménon, a name given
to a Sudra writer.

മെനാ, യുടെ. s. The wife of Himalaya.

മെനാവ, ന്റെ. s. A palankeen, a litter.

മെനി, യുടെ. s. 1. A body; the shape, form. 2. beauty,
comeliness. 3. colour. 4. excellence. 5. goodness. 6.
kind, sort, sample. 7. fold. s. smoothness, softness, po-
lish. 9. flattery. 10. boasting, ostentation. മെനിപ്പഴക്കാ,
A good sort of plantains. ഒരു മെനി നെല്ല, Rice corn
of one sort without mixture. മെനിപ്പഴയരി, Good rice.
മെനികാട്ടുന്നു, 1. To exhibit beauty. 2. to shew a sam-
ple of goods. മെനിപറയുന്നു, 1. To flatter. 2. to boast
അടിച്ചമെനി, New coined money. മെനിവരുത്തു
ന്നു, To polish, to make smooth.

മെനിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A proud, ostentatious, impu-
dent person.

മെനിപ്പൊറുതി, യുടെ. s. Happiness, prosperity.

മെങ്കൈ, യുടെ. s. Authority.

മെങ്കൊയിമ്മ, യുടെ. S. Superior power, authority, or
influence.

മെങ്കൊയിമ്മസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ.s. Superior au-
thority.

മെന്തടി, യുടെ. s. An upper timber.

മെന്തൊന്നി, യുടെ. s. A plant, Leea hirta.

മെന്മീശ, യുടെ. s. Mustaches.

മെപ്പുലം, ത്തിന്റെ. s. A pasture, forage for cattle.

മെയിക്കൽ, ലിന്റെ. s. The act of feeding.

മെയിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To cause animals to eat,
to feed, to graze, cattle, &c.

മെയിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. c. To cause another to
feed animals or to tend cattle in grazing.

മെയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. o. n. To feed, to graze, to eat
food or grass, as animals, to browse as goats. v. a. To
cover a house with tiles, &c.

മെയ്ക്കൂലി, യുടെ. s. 1. Hire of a shepherd. 2. hire for
tiling a house.

മെയ്പുകാരൻ ,ന്റെ. s. A shepherd, a grazier.

മെരു, വിന്റെ. s. The fabulous mountain Meru, in the
centre of the seven continents, compared to the cup or
seed vessel of the lotus, the leaves of which are formed
by the different Dwipas. Its height is said by the Hin-
dus to be 84,000 Yojanas, sixteen thousand of which are
below the surface of the earth; the shape is variously de-
scribed as square, conical, columnar, spherical, or spiral,
and the four faces of it are of various colours, or white
towards the east, yellow to the south, black to the west,
and red towards the north; the river Ganges, it is said,
falls from heaven on its summit, and flows thence to
the surrounding worlds in four streams, the southern
branch is the Ganges of India, the nothern running in-
to Tartary is the Bhadrasómá, the eastern is the Sítá,
and the western the Chacshu or Oxus: on the summit
of Meru BRAHMA is said to reside, attended and wor-
shipped by the Rishis, Gandharbas, &c.; the regents of
the points of the compass occupy the corresponding
faces of the mountain, the whole of which consists of
gold, and gems; considered in any but a fabulous light,
mount Meru appears to mean the high land of Tartary,
immediately on the north of the Himalaya mountains.

മെരുധമ്പാ, വിന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

[ 651 ]
മെലടി, യുടെ. s. 1. Rent in kind paid to the owner of
land or gardens. 2. delivering cattle in charge to another
person to take care of.

മെലധികാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Superior power. 2. su-
preme power. 3. promotion.

മെലധികാരി, യുടെ. s. One invested with superior or
supreme authority, a superior.

മെലാ, A kind of negative defective verb, meaning can-
not, not able, same as വഹിയ.

മെലാക്കം, ത്തിന്റെ. s. Increase, elevation, promotion.

മെലാപ്പ, ിന്റെ. s. A canopy, an awning.

മെലായ്ക, യുടെ. s. Weakness, inability, impossibility.

മെലാര, രുടെ. s. plu. Men of high rank, superiors,
proprietors.

മെലാൽ. adv. For the future, hereafter.

മെലാൾ, ളിന്റെ. s. An overseer, a responsible person,
a person in charge.

മെലിൽ. adv. Henceforth.

മെലും. adv. Moreover, further, besides.

എമ്ലുര, യുടെ. s. Upper touch of gold on a touch-stone.

മെലെരി, യുടെ. s. Fire-wood for sacrifice.

മെലെഴുത്ത, ിന്റെ. s. 1. Government Registry of re-
venue, 2. a superscription, the direction of a letter, &c.

മെലെഴുത്തുകച്ചെരി, യുടെ. s. Chief register office. ജ
മാപന്തി.

മെലെഴുത്തുകാരൻ, ന്റെ, or മെലെഴുത്തുപിള്ള, യു
ടെ. s. Chief register.

മെലെ. part. Above, over, upon.

മെലെകുറുമ്പടി, യുടെ. s. The upper part of a door
frame.

മെലെത, ിന്റെ. s. What is above, over or upon.

മെലൊട്ട. adv. Upwards, up.

മെൽ. part. & postpos. 1. Over, above, upon. 2. across.
3. against.

മെൽകച്ച, യുടെ. s. A girdle.

മെല്കച്ചപടം, ത്തിന്റെ. s. Commerce.

മെല്കണക്ക, ിന്റെ. s. Principal accounts, high accounts.

മെല്കര, ത്തിന്റെ. s. 1. The Government additional
share of agricultural produce. 2. tax paid a year in ad-
vance.

മെല്കാച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. A kind of yam growing on
the stem of the large yam. 2. heat of the skin in fever.

മെല്കാണം, ത്തിന്റെ. s. Mortgage upon mortgage.

മെല്കാത, ിന്റെ. s. The top-part of the ear.

മെല്കീഴ. adj. 1. Headlong, precipitate. 2. topsy turvy,
upside down. 3. undulatory. 4. more or less.

മെല്കുമെൽ. adv. One above another, successively, more
and more, by degrees; increasingly.

മെല്ക്കൂട്ട, ിന്റെ. s. A roof, or the beams and principal
rafters.

മെല്ക്കെട്ട, ിന്റെ. s. A string tied over a lock.

മെല്ക്കെട്ടി, യുടെ. s. 1. An awning, a canopy. 2. a cloth
spread beneath the roof or ceiling of a room to prevent
the dust falling.

മെല്ക്കൊമ്പ, ിന്റെ. s. The upper branch.

മെല്ക്കൊയിമ്മ, യുടെ. s. See മങ്കൊയിമ്മ.

മെൽചീട്ട, ിന്റെ. s. 1. Direction on an ola letter. 2. a
label, or direction.

മെൽചുങ്കം, ത്തിന്റെ. s. The chief custom place.

മെല്തട്ട, ിന്റെ. s. 1. An upper room, an upstair house.
2. a ceiling. 3. the upper deck of a ship. 4. the upper
division of an idol car.

മെല്താഴ, ിന്റെ. s. An upper or outer lock.

മെല്നുകം, ത്തിന്റെ. s. A yoke for cattle.

മെല്പഞ്ചായം, ത്തിന്റെ. s. An umpire in arbitration
to settle a matter.

മെല്പട, യുടെ. s. 1. The main body, or reserve of an
army. 2. the upper part of a bank.

മെല്പടി. adj. Afore-mentioned, aforesaid. s. The upper
part of a door-frame.

മെല്പട്ടക്കാരൻ, ന്റെ. s. A Bishop, a prelate.

മെല്പട്ടം, ത്തിന്റെ. s. The office of a Bishop or prelate.

മെല്പാട, ിന്റെ. s. The surface, the upper side.

മെല്പാടം, ത്തിന്റെ. s. 1. The original copy of a writ-
ing. 2. high land under cultivation.

മെല്പുടവ, യുടെ. s. An upper or outer garment.

മെല്പുര, യുടെ. s. A roof.

മെല്പൂട്ട, ിന്റെ. s. An upper lock.

മെല്പെട്ട. adv. Upwards, up.

മെല്പെട്ടുചാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Jumping up, tumbling:

മെല്പൊടി, യുടെ. s. Any vehicle mixed with a medi-
cinal decoction to disguise the taste or assist in its ope-
ration.

മെല്ഫലം, ത്തിന്റെ. s. Trees, corn, &c. any thing pro-
duced above ground.

മെല്ബലം, ത്തിന്റെ. s. 1. An auxiliary force. 2. an
army of reserve.

മെല്ഭാഗം, ത്തിന്റെ. s. The upper side, the surface.

മെല്മണിയം, ത്തിന്റെ. s. Superintendance.

മെല്മണ്ഡലം, ത്തിന്റെ. s. The atmosphere, the up-
per regions.

മെല്മയിർ, രിന്റെ. s. The hair of the body.

[ 652 ]
മെല്മുണ്ടിന്റെ. s. A fine upper cloth or garment.

മെൽലാഭം, ത്തിന്റെ. s. Extra profit, or income.

മെൽലൊകം, ത്തിന്റെ. s. The world of celestials, hea-
ven.

മെൽവയറ, റ്റിന്റെ. s. The middle, the waist.

മെൽവരവ, ിന്റെ. s. Increase, extra gain or income,
consequence.

മെല്വാ, യുടെ. s. The palate, the roof of the mouth.

മെല്വാചകം, ത്തിന്റെ. s. 1. The heading or address
of a letter. 2. the direction of a letter.

മെല്വായിപ്പ, യുടെ. s. An extra loan.

മെല്വാരം, ത്തിന്റെ. s. A particular rent, the Govern-
ment share of agricultural produce.

മെല്വിചാരക്കാരൻ, ന്റെ. s. A chief or head super-
intendant or overseer.

മെല്വിചാരം, ത്തിന്റെ. s. Superintendance, over-sight.

മെല്വിത്ത, ിന്റെ. s. Seed sown upon other seed in op-
position.

മെല്വിരിപ്പ, ിന്റെ. s. An awning, a canopy.

മെല്വിലാസം, ത്തിന്റെ. s. The direction of a letter,
superscription.

മെൽവെള്ളച്ചാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. Rushing of freshes from
a river.

മെൽവെള്ളം, ത്തിന്റെ. s. The freshes of water in a
river.

മെവലർ, രുടെ. s. plu. Enemies, foes. ശത്രുക്കൾ.

മെവൽ, ലിന്റെ. s. 1. Reconciliation, agreement. 2.
desire. 3. love. 4. governing. 5. proving, establishing. 6.
abode, dwelling.

മെവിക്കൊടുക്കുന്നു, ത്തു, പ്പാൻ. v. a. 1. To reconcile
persons previously at variance. 2. to prove.

മെവീടുന്നു, വി, വാൻ. v. n. See the following.

മെവുന്നു, വി, വാൻ. v. a. & n. 1. To agree, to be re-
conciled. 2. to desire. 3. to rule, to govern. 4. to prove,
to establish. 5, to dwell. 6. to love.

മെശ, യുടെ. s. A table.

മെഷ, യുടെ. s. 1. A stop or hinderance. 2. trouble,
difficulty. 3. a flaw, a blemish.

മെഷകംബളം, ത്തിന്റെ. s. A blanket. കംബളി.

മെഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. A ram. മുട്ടാട. 2. the sign Aries
in the zodiac. 3. the name of a month, April. മെടം.

മെഷിക, യുടെ. s. An ewe. പെണ്ണാട.

മെഹനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Membrum virile, the penis.
2. urine. 3. passing urine.

മെഹം, ത്തിന്റെ. s. Urinary disease, especially infla-
matory affection of the urethra, including gonorrhœa, &c.

മെള, യുടെ. s. Indian ink.

മെളക്കാരൻ, ന്റെ. s. A musician.

മെളക്കൊഴുപ്പ, ിന്റെ. s. The harmony of a band of
music, a concert, a symphony.

മെളതാളം, ത്തിന്റെ. s. Harmony or equal time in music.

മെളനം, ത്തിന്റെ. s. Meeting, union, assemblage; this
term is commonly applied to a large concourse of people
collected at stated periods for religious or commercial
purposes.

മെളപ്പണ്ണം, ത്തിന്റെ. s. Hire paid to musicians.

മെളം, ത്തിന്റെ. s. 1. A band, set, or company of mu-
sicians or singers. 2. the music used by dancers. 3. joy.
മെളം കൂടുന്നു, To unite in a musical performance or
concert.

മെളാങ്കം, ത്തിന്റെ. s. Joy, pleasure.

മെളിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To mix, to join. 2. to
unite in harmony the sound of various instruments. 3.
to assemble in a concourse. 4. to rejoice.

മെളിതം. adj. 1. Mixed, mingled. 2. united. 3. rejoiced.

മെളിപ്പ, ിന്റെ. s. 1. Mixture, joining. 2. uniting in
the harmony of music. 3. joy, pleasure.

മൈ, യുടെ. s. 1. Ink. 2. black, the colour, blackness.

മൈക്കണ്ണി, യുടെ. s. A woman.

മൈതാനനിലം, ത്തിന്റെ. s. Even land, table land.

മൈതാനം, ത്തിന്റെ. s. A plain, an open field. adj.
Even, flat, open.

മൈത്തൽ, ലിന്റെ. s. Industry, endeavour, toil, labour.

മൈത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ. v. n. To be industrious, to
toil, to labour.

മൈത്രു. adj. Of or belonging to a friend, friendly, ami-
cable. മിത്രമായുള്ള. s. 1. The 17th lunar asterism. അ
നിഴം. 2. friendship. ബന്ധുത്വം.

മൈത്രാവരുണി, യുടെ. s. A name of AGASTYA. അഗ
സ്ത്യൻ.

മൈത്രി, യുടെ. s. Friendship. സ്നെഹം.

മൈത്ര്യം, ത്തിന്റെ. s. Frienship, love. സ്നെഹം.

മൈഥിലി, യുടെ. s. A name of Sítu the wife of RÁMA.
സീതാ.

മൈഥുനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Copulation, coition. 2. uni-
on, association. 3. washing.

മൈനാകം, ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a mountain
in the Himalaya range. 2. a bird, the Maina.

മൈനാത്ത, ിന്റെ. s. A washerman.

മൈരെയം, ത്തിന്റെ. s. A sort of spirituous liquor
distilled from the blossoms of the Lythrum fructuosum
with sugar, &c.

[ 653 ]
മൈല, യുടെ. s. 1. A kind of tree, the Talaca. 2. grey,
a mixed colour of black and white.

മൈലാടൽമഞ്ഞൾ, ളിന്റെ. s. A good kind of tur-
meric.

മൈലെള്ള, ിന്റെ. s. A kind of tree, commonly Tila.

മൈലൊമ്പി, യുടെ. s. A shrub, Antidesma Sylestris.

മൈസൂർ, രിന്റെ. s. The name of a country, Mysore.


The െ—ാ in the commencement of the following words
pronounced short.

മൊച്ച, യുടെ. s. 1. A monkey with a white face. 2. a
leguminous plant, Dolichos tetraspermus, cultivated.

മൊച്ചക്കൊട്ട, യുടെ. s. The peas of the above plant.

മൊഞ്ച, ിന്റെ. s. Wrath, anger, passion.

മൊഞ്ചൻ, ന്റെ. s. One who is soon angry, passionate,
wrathful.

മൊട്ട, ിന്റെ. s. 1. The tender bud of a flower. 2. a bald
head.

മൊട്ട, യുടെ. s. 1. An egg. 2. a bald or shaven head.

മൊട്ടക്കുന്ന, ിന്റെ. s. A hillock, a small hill.

മൊട്ടത്തല, യുടെ. s. 1. A bald head or pate (a head
without hair.) 2. a shaven head.

മൊട്ടത്തലയൻ, ന്റെ. s. A bald-headed man or one
whose head is shaven.

മൊട്ടപ്പശ, യുടെ. s. The white of eggs used as glue.

മൊട്ടമ്പ, ന്റെ. s. A blunt pointed arrow.

മൊട്ടയിടുന്നു, ട്ടു, വാൻ. v. a. 1. To shave. 2. to lay
eggs.

മൊട്ടുസൂചി, യുടെ. s. A pin.

മൊത്തുന്നു, ത്തി, വാൻ.
. a. To drink from a vessel.

മൊന്ത, യുടെ. s. A cruse, a pitcher, a kind of drinking
vessel with a narrow mouth.

മൊരി, യുടെ. s. 1. The outer or dry bark of trees. 2.
dry skin.

മൊരിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. 1. Dryness of the bark of trees.
2. dry skin. 3. dryness.

മൊരിച്ചുണങ്ങ, ിന്റെ. s. Dry scarf on the skin.

മൊരിയൻ, ന്റെ. s. One afflicted with dry skin.

മൊരിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. To become dry.

മൊളി, യുടെ. s. 1. Dry bark of trees. 2. dryness,

മൊളിച്ചിൽ, ലിന്റെ. s. Dryness, dry skin.

മൊളിയില, യുടെ. s. Dry leaves.

മൊള്ള, ിന്റെ. s. Urine, a low expression.

മൊളളുന്നു, ള്ളി, വാൻ. 2. a. To make water, to pass
urine, a low term.

മൊഴി, യുടെ. s. A word, a saying. മറുമൊഴി, An answer.

മൊഴിമടക്കം, ത്തിന്റെ. s. Defeat in argument, inabi-
lity to reply, the being put to a nonplus, puzzle.

മൊഴിമാറ്റം, ത്തിന്റെ. s. 1. Failing in keeping one's
word. 2. transposition of words. മൊഴിമാറുന്നു, To fail
in keeping one's word.

മൊഴിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. a. To speak.


The െ—ാ in the commencement of the following words
pronounced long.

മൊക്താവ, ിന്റെ. s. A liberator, a deliverer.

മൊഘം. adj. 1. Vain, useless, fruitless. വ്യൎത്ഥം. 2. left,
abandoned. വിടപ്പെട്ട.

മൊച, യുടെ. s. 1. The silk cotton tree (Bombax hepta-
phyllum.) ഇലവ. 2. a plantain tree, Musa sapientum.
വാഴ.

മൊചകൻ, ന്റെ. s. A liberator, a deliverer.

മൊചകം, ത്തിന്റെ. s. The Muringa tree, Hyperan-
thera morunga. മുരിങ്ങ.

മൊചനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Liberation, freedom. 2. ex-
piation, abolition. 3. forgiveness, pardon. പാപമൊച
നം, Forgiveness of sin. മൊചനം ചെയ്യുന്നു, 1. To
liberate, to expiate, to set free. 2. to abolish. 3. to par-
don, to forgive.

മൊചിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To liberate, to free,
to release. 2. to abolish. 3. to remit, to forgive.

മൊചിതം. adj. Liberated, freed, set at liberty.

മൊടകം, ത്തിന്റെ. s. A plant, Fragraria Zeylanica.

മൊടി, യുടെ. s. 1. Grandeur, state. 2. beauty, neatness. 3.
high-mindedness, fancy. 4. a kind of enchantment used
by one who puts or hides any thing in a certain place,
and by one who endeavours to remove it. മൊടികൂട്ടുന്നു,
To make a grand display. മൊടികൂടുന്നു, 1. To be high-
minded, ostentatious. 2. to grow fine, or beautiful. മൊ
ടിപിടിക്കുന്നു, To be or become grand, fine, beautiful,
neat, &c. മൊടിവെക്കുന്നു, To endeavour to prevent
any one who is about taking away a hidden treasure, by
enchantment, and vice versa. മൊടി എടുക്കുന്നു, To
endeavour to take it by the same artifice, at the same
time playing on a pipe.

മൊടിക്കാരൻ, ന്റെ. s. A high-minded, ostentatious
person.

മൊടിയാകുന്നു, യി, വാൻ. v. a. To be fine, grand.

മൊടിയാക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. To make fine, beau-
tiful, grand.

[ 654 ]
മൊടിവിദ്യ, യുടെ. s. Enchantment, sorcery; See മൊ
ടി, 4th meaning.

മൊണ, യുടെ. s. The gums.

മൊതിരക്കണ്ണി , യുടെ. s. 1. A plant, Hygonia mystax.
2. a small noose, a loop.

മൊതിരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A ring. 2. an ornament.

മൊതിരവള്ളി, യുടെ. s. A creeper, Artabotrysa odoratis-
simus.

മൊതിരവിരൽ, ലിന്റെ. s. The ring finger.

മൊദകം, ത്തിന്റെ. s. 1. A kind of cake or sweetmeat.
അട. 2. a tree, Sterculia. adj. Delighting, rejoicing,
causing happiness or delight. സന്തൊഷകരം.

മൊദം, ത്തിന്റെ. s. Joy, delight, pleasure, happiness.
സന്തൊഷം.

മൊദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. To rejoice, to be delight-
ed, to be happy. സന്തൊഷിക്കുന്നു.

മൊദിതം, &c. adj. Rejoiced, delighted, pleased. സ
ന്തൊഷിക്കപ്പെട്ട.

മൊദിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To please, to delight,
to cheer. സന്തൊഷിപ്പിക്കുന്നു.

മൊന്ത, യുടെ. s. The face.

മൊന്തൽ, ലിന്റെ. s. The act of supping, drinking.

മൊന്തായം, ത്തിന്റെ. s. The ridge beam of a roof to
which the upper ends of the small rafters are fastened.

മൊന്തുന്നു, ന്തി, വാൻ. v. a. To sup, to drink.

മൊര, ിന്റെ. s. Butter-milk.

മൊരടം, ത്തിന്റെ. s. Root of sugar-cane. കരിമ്പിൻ
വെർ.

മൊരടാ, യുടെ. s. A sort of creeper, Sunseliera zeyla-
nica. പെരുങ്കുരുമ്പ.

മൊൎക്കഞ്ഞി, യുടെ. s Conjee or whey made with but-
ter-milk.

മൊൎക്കാളൻ, ന്റെ. s. A kind of Curry mixed with
butter-milk.

മൊൎവഴന, യുടെ. s. A kind of tree.

മൊശക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A deceitful or treacherous
man. 2. a dull, stupid, ignorant man. 3. a low, vile per-
son. 4. a poor man.

മൊശം, ത്തിന്റെ. s. 1. Danger, detriment, loss. 2. de-
ceit, seducing, treachery, trick. 3. ignorance, stupidity.
4. poverty. 5. lowness, vileness. 6. a fault. മൊശംവ
രുത്തുന്നു, 1. To deceive, to seduce, to delude. 2. to
damage, to detriment, to destroy. മൊശം പിണയു
ന്നു, 1. To suffer damage. 2. to be deceived. 3. to err,
to commit a fault.

മൊഷകൻ, ന്റെ. s. A thief, a robber. കള്ളൻ.

മൊഷണം. s. Theft, robbery. കളവ. മൊ
ഷണം ചെയ്യുന്നു, To steal, to rob, to plunder.

മൊഷ്ടാവ, ിന്റെ, s. A thief, a robber.

മൊഷ്ടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. To steal, to rob.

മൊഹനമാല, യുടെ. s. A golden wreath hanging down
from the neck.

മൊഹനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fascination. 2. seduction,
the overpowering of reason and reflection by worldly and
sensual allurements. 3. excitement to voluptuous desires
by enchantment. 4. a tune. adj. Fascinating, stupifying,
depriving of sense or understanding.

മൊഹനീയം. adj. Lovely, lascivious, attractive, seduc-
tive.

മൊഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. Love, desire, covetousness. 2.
fascination. 3. loss of consciousness, a swoon. 4. confu-
sion of mind, fainting. 5. lust, lasciviousness, sensuality.

മൊഹാലസ്യം, ത്തിന്റെ. s. Fainting, swoon.

മൊഹിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ.v. a. & n. 1. To love, to desire,
to covet, to wish (inordinately.) 2. to lose consciousness,
to swoon. 3. to be fascinated. 4. to lust, to yield to carnal
desire.

മൊഹിതൻ, ന്റെ. s. 1. One who has fainted, or has
lost sense or consciousness. 2. seduced, allured.

മൊഹിതം, &c. adj. 1. Fainting, fainted, losing sense or
consciousness. 2. seduced, allured.

മൊഹിനി, യുടെ. s. An attractive, fascinating, volup-
tuous woman.

മൊഹിനിയാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. The acting of an actor
wearing female attire or of any actress.

മൊഹിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചി, പ്പാൻ. v. c. 1. To allure, to
seduce, to fascinate, to enchant. 2. to excite to voluptu-
ous desires, to woo.

മൊക്ഷകം. adj. Giving salvation, or eternal bliss. മൊ
ക്ഷം കൊടുക്കുന്ന.

മൊക്ഷപ്രാപ്തി, യുടെ. s. An attainment of salvation,
or eternal bliss.

മൊക്ഷമാൎഗ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. The way to eternal bliss.

മൊക്ഷം, ത്തിന്റെ. s. 1. Beatitude, salvation, final
and eternal happiness, the liberation of the soul from the
body and its exemption from further transmigration. 2.
liberation, freedom, release in general. In adopted usage,
heaven.

മൊക്ഷെച്ഛ, യുടെ. s. A desire to attain final beatitude.

മൊക്ഷൊപദെശം, ത്തിന്റെ. s. Teaching the way
of salvation.

മൊഴ, യുടെ. s. 1. Stupidity. 2. a bull or cow without horns.

[ 655 ]
മൊഴപിരട്ടുന്നു, ട്ടി, വാൻ. v. a. 1. To deceive. 2. to
stupify.

മൊറൽ, ലിന്റെ. s. Cleansing, scouring.

മൊറുന്നു, റി, വാൻ. v. a. To scour, to clean, to cleanse.

മൌക്തിക, യുടെ. s. A pearl. മുത്തുമണി.

മൌക്തികപ്രസവ, യുടെ. s. Mother of pearl, the
pearl oyster. മുത്തുച്ചിപ്പി.

മൌക്തികം, ത്തിന്റെ. s. A pearl. മുത്തുമണി.

മൌക്തികശുക്തി, യുടെ. s. A pearl oyster. മുത്തുച്ചി
പ്പി.

മൌഖൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. Defamation, scurrility. നി
ന്ദ.

മൌഞ്ജി, യുടെ . s. A girdle, a waist-cord made of the
Munja or Cusa grass. ബ്രഹ്മചാരിയുടെ അരയിൽ
കെട്ടുന്ന ചരട.

മൌഢ്യം, ത്തിന്റെ. s. Ignorance, folly, especially
spiritual folly or fanaticism.

മൌദ്ഗനം. adj. Fit for or hearing, &c. (kidney beans.)
ഉഴുന്ന വിളയുന്ന.

മൌനബുദ്ധി, യുടെ . s. Stupidity, foolishness, igno-
rance.

മൌനം, ത്തിന്റെ. s. Silence, taciturnity.

മൌനവ്രതം, ത്തിന്റെ. s. A vow to be silent.

മൌനാനുവാദം, ത്തിന്റെ. s. Reluctant permission or
leave.

മൌനി, യുടെ. s. One who is silent, an ascetic, a her-
mit or religious sage.

മൌരജികൻ, ന്റെ. s. One who beats, or plays on, a
drum. വാദ്യക്കാരൻ.

മൌൎക്ക്ഖ്യം, ത്തിന്റെ. s. Stupidity, folly, fatuity.

മൌൎവ്വി, യുടെ. s. The string of a bow, a bow-string.
വില്ലിന്റെ ഞാണ.

മൌലൻ, ന്റെ. s. One of pure blood, descended from
a respectable and primitive family.

മൌലം. adj. 1. Radical, proceeding from a root or ori-
gin. 2. of pure blood, descended from a respectable and
primitive family without any improper intermixture.

മൌലി, യുടെ. s. 1. A crown, a diadem, a tiara. കിരീടം.
2. the head. ശിരസ്സ. 3. a lock or tuft of hair worn on
the crown of the head. കുടുമ. 4. hair ornamented and
braided round the head. കെട്ടിയ തലമുടി.

മൌലിമാല, യുടെ. s. A chaplet of flowers.

മൌഷ്ട, യുടെ. s. Boxing, sparring, playing at fisty cuffs.
മുഷ്ടിയുദ്ധം.

മൌഹൂൎത്തകൻ, ന്റെ. s. An astrologer. ജൊതിഷ
ക്കാരൻ.

മൌഹൂൎത്തൻ, ന്റെ. s. An astrologer.

മ്യാൽ, ലിന്റെ. s. 1. Land on which rice corn is sown
thickly, the plants of which are afterwards to be trans-
planted. 2. land watered by rain.

മ്രാൽ, ലിന്റെ. s. A species of banian tree, Ficus racelaa.

മ്ലാനം, &c. adj. 1. Foul, dirty. മലിനതയുള്ള. 2. wi-
thered, faded. വാടിയ.

മ്ലാനി, യുടെ. s. 1. Weariness, languor. ക്ഷീണം . 2.
foulness, filth. മലിനത. 3. witheredness. വാട്ടം, ഉ
ണക്കം.

മ്ലാവ, ിന്റെ. s. An elk.

മ്ലിഷ്ടം, ത്തിന്റെ. s. Indistinct speech. വ്യക്തമില്ലാ
ത്ത വാക്ക. adj. 1. Indistinct, as speech. വ്യക്തമില്ലാ
ത്ത. 2. languid.

മ്ലെച്ഛജാതി, യുടെ. A Mlechch'ha or lbarbarian, or a
man of an outcast race. See Wilson's Sanscrit Dictionary.

മ്ലെച്ഛത, യുടെ. s. 1. Uncleanness, baseness, filthiness.
2. abomination, barbarianism.

മ്ലെച്ഛദെശം, ത്തിന്റെ. s. Foreign countries, countries
bordering on India and inhabited by people of a differ-
ent faith and language.

മ്ലെച്ഛൻ, ന്റെ. s. 1. A brasier. ചെമ്പുകൊട്ടി. 2. a
barbarian, an outcast. 3. a forester, a mountaineer.

മ്ലെച്ഛമുഖം, ത്തിന്റെ. s. Copper. ചെമ്പ.

മ്ലെച്ഛം, &c. adj. 1. Barbarian, outcast. 2. unclean, filthy,
base.

മ്ലെച്ഛം, ത്തിന്റെ. s. Vermilion. ചായില്യം.

മ്ലെച്ഛസ്ഥലം, ത്തിന്റെ. s. A filthy place.



യ. The twenty-sixth consonant of the Malayalam alpha-
bet or semi-vowel Y.

യമൃത്തിന്റെ. s. The liver. കരൾ.

യജനം, ത്തിന്റെ. s. A sacrifice. യാഗം. യജനം
ചെയ്യുന്നു, To sacrifice. യാഗം ചെയ്യുന്നു.

യജമാനൻ, ന്റെ. s. 1. An employer of priests at a
sacrifice; the person who institutes its performance, and
pays the expense of it. 2. a lord, or master. 3. an owner,
a proprietor. 4. a husband.

യജമാനസ്ഥാനം, ത്തിന്റെ. s. A place or office of
dignity, authority, &c.

യജിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To sacrifice. യാഗം
ചെയ്യുന്നു.

യജുൎവ്വെദവിത്തിന്റെ. s. A sacrificer, a priest con-
ducting a sacrifice. യാഗം ചെയ്യുന്നവൻ.