A dictionary of high and colloquial Malayalim and English (നിഘണ്ടു)

രചന:ബെഞ്ചമിൻ ബെയ്‌ലി
constructed table of contents
[ 335 ]

ത. The sixteenth letter in the Malayalim Alphabet,
and the first consonant of the fourth or dental class cor-
responding to the letter T in tongue.

തകര,യുടെ. s. The oval leaved cassia, Cassia tora.
(Lin.) തകരവിത്ത, Its seed used in dying linen.

തകരൻ,ന്റെ. s. A tall, stout person. adj. Large, great,
powerful.

തകരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Tin. 2. lead. 3. a plant, Taber-
næmontana coronaria.

തകരാറ,ിന്റെ. s. 1. Confusion, dispersion. 2. diffi-
culty, perplexity, thwarting. 3. hindering, opposing. 4.
dispute, quarrel. 5. plunder. തകരാറാക്കുന്നു. 1. To
put in confusion, to disperse. 2. to thwart; to perplex.
3. to dispute, to quarrel.

തകരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. n. To be broken, to be crush-
ed or smashed to pieces, used in reference to glass, earth-
en ware, &c. തകൎന്നുപൊകുന്നു, To be crushed to
pieces. തകൎത്തകളയുന്നു, To destroy. തകൎത്തപൊ
ടിക്കുന്നു, To beat to powder.

തകൎക്കുന്നു,ൎത്തു,പ്പാൻ. v. a. 1. To break in pieces,
to break down. 2. to destroy, to demolish. 3. to make a
great noise, to play.

തകൎച്ച,യുടെ. s. Breaking in pieces, destroying, a break,
a crack, a breach.

തകൎപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Breaking in pieces, destruction.
2. making a loud noise as children in play.

തകഴി,യുടെ. s. 1. Plaster for a wound. 2. granule,
small particles remaining unpounded or unground.

തകിട,ിന്റെ. s. A thin fat piece of metal, a plate.
തകിടടിക്കുന്നു, To beat out thin plates. തകിട പൊ
തിയുന്നു, To cover with thin plates. പൊൻ തകിട,
A gold plate. വെള്ളിത്തകിട, A silver plate.

തകിടം മാറുന്നു,റി,വാൻ. v. a. 1. To exchange, to
use a thing for a purpose for which it was not intended,
to misapply, to misuse. തകിടം മാറ്റം, Mis-appropria-
tion of any thing.

തകിടി,യുടെ. s. A plain, even ground, table land.

തകിടിപ്പുറം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

തകിട്ടുവൈരം,ത്തിന്റെ. s. A flat diamond.

തകിൽ,ലിന്റെ. s. A kettle drum, a tomtom.

തകിൽക്കാരൻ,ന്റെ. s. A. tomtom-beater.

തകൃതി,യുടെ. s. 1. Profusion, abundance, superabun-
dance. 2. splendour. adj. 1.. Profuse, superabundant. 2.
splendid, excellent. തകൃതിപാടുന്നു, To provide a-

bundantly, splendidly.

തകൃതിയാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To make abundant
provision for, to manage well or excellently.

തക്ക. adj. 1. Fit, proper, due. 2. worthy, suitable, be-
coming, decent. 3. convenient, seasonable, opportune.
4. sufficient, meet. 5. favourable. It is sometimes used
as an imperfect verb, and added as an auxiliary to the
infinitives of other verbs to express propriety, &c. as
ഞാൻ ചെയ്വാൻ തക്ക പ്രവൃത്തി, Work which I
can do. വാളിന തക്ക ഉറ, A sheath that suits a sword.
വെലെക്ക തക്ക കൂലി, Wages proportioned to the
work. കുറ്റത്തിന തക്ക ശിക്ഷ, Punishment due to
the crime. part. 1. As, as is convenient, in such a manner
as is fit, proper. 2. that, in order that.

തക്ക,യുടെ. s. An ear ornament worn by women in the
lobe of the ear.

തക്കകെട,ിന്റെ. s. Inconvenience, unseasonableness,
improper time. adj. Unseasonable, contrary.

തക്കത. adj. That which is proper, fit, convenient, suit-
able, seasonable, reasonable.

തക്കതിന്മണ്ണം. part. As is convenient, according to.

തക്കതിൽ, In proper or due time.

തക്ക പൊലെ. part. As convenient, as it is fit or proper.

തക്കം,ത്തിന്റെ. s. A convenient time or season, oppor
tunity, convenience, seasonableness, fitness, propriety,
becomingness. തക്കം നൊക്കുന്നു, To watch for a pro-
per or convenient opportunity.

തക്ക യൊഗ്യം. adj. 1. Proper, apt, fit. 2. according to
circumstances of time or place.

തക്കവണ്ണം. part. 1. As convenient, as is proper, fit.
2. as is sufficient, meet, worthy. 3. that, in order that. 4.
according to.

തക്കവൻ,ന്റെ. s. One who is capable of doing any
thing, a suitable or proper person.

തക്കാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Flattery, false praise, playing
the sycophant. 2. welcoming.

തക്കാരി,യുടെ. s. A flatterer.

തക്കിടി,യുടെ. s. Cheating, deception, fraudulence. ത
ക്കിടി പറയുന്നു, To speak deceitfully with a view of
obtaining one’s own purpose, to impose upon, to cheat.
തക്കിടികൊണ്ട കഴിക്കുന്നു, To live by fraudulent
means.

തക്കിടിക്കാരൻ,ന്റെ. s. A cheat, a rogue, a deceiver,
an imposter, a fraudulent person.

തക്കിടിമുണ്ടൻ,ന്റെ. s. A short, thick man, a dwarf.

തക്കൊലകം,ത്തിന്റെ. s. See the following.

[ 336 ]
തക്കൊലപുട്ടിൽ,ലിന്റെ. s. Yellow flowered Ani-
seed, or star anise, Illicium Anisatum. (Lin.) കക്കൊ
ലം.

തക്കൊലം,ന്റെ. s. See the preceding.

തക്രധാര,യുടെ. s. Continual pouring of butter-milk
on the head.

തക്രം,ത്തിന്റെ. s. Butter-milk with a fourth part
water. നാലിലൊന്ന വെള്ളം ചെൎത്ത മൊര.

തങ്കക്കട്ടി,യുടെ. s. An ingot of gold.

തങ്കക്കാശ,ിന്റെ. s. A gold coin, a Ducat.

തങ്കച്ചി,യുടെ. s. 1. The consort of the Rajah of Tra-
vancore. 2. a female of the same family, or class.

തങ്കത്തകിട,ിന്റെ. s. Thin gold plate.

തങ്കപ്പണി,യുടെ. s. 1. Work in gold. 2. gold work.

തങ്കപ്പൂച്ച,ിന്റെ. s. Gold-gilt. തങ്കം പൂചുന്നു, To
gild.

തങ്കഭസ്മം,ത്തിന്റെ. s. Gold-dust.

തങ്കമാല,യുടെ. s. A necklace formed of a string of
gold coins.

തങ്കമിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. To enlay in gold.

തങ്കം,ത്തിന്റെ. s. Pure or fine gold.

തങ്കരെഖ,യുടെ. s. Gold-leaf.

തങ്കവള,യുടെ. s. A bracelet of fine gold.

തങ്കവെല,യുടെ. s. Working in gold.

തങ്കവെലക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who works in fine
gold, a gold-smith.

തങ്കശാല,യുടെ. s. The mint for coining.

തങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. 1. Stay, or stand, lodging, abode,
rest. 2. shelter, a place for lodging all night.

തങ്ങൾ,ളുടെ. s. (the plural of താൻ.) 1. Self, individu-
ality, they. തങ്ങൾ തങ്ങൾ, They themselves. തങ്ങൾ
തങ്ങളുടെ, Their, their own. 2. You, used honorifically
in addressing a second person. 3. a Mahomedan priest.
തങ്ങളിൽ, Among them, reciprocally, mutually.

തങ്ങളെ. pro. acc. 1. Them. 2. they themselves, I myself,
you yourself, he himself. (by way of emphasis.)

തങ്ങിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To delay, to cause to
stay or rest, &c.

തങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. 1. To stay, to tarry, to stop,
to abide, to rest, to sojourn, to lodge somewhere. 2. to
come into and remain in one’s possession, to be advan-
tageous, to be obtained. 3. to maintain, to be stable. 4. to
become digested in the stomach, to be well concocted.
5. to be entangled, to be caught, or stopped.

തച്ച,ിന്റെ. s. 1. Carpenter’s work. 2. a day’s work of
a carpenter, mason, and sawyer.

തച്ചൻ,ന്റെ. s. 1. A carpenter. 2. a stone mason.

തച്ചവാടി,യുടെ. s. A carpenter’s or stone mason’s
house.

തച്ചാന്യം,ത്തിന്റെ. s. The wages or hire of a car-
penter, &c.

തച്ചുകൂലി,യുടെ. s. A day’s wages of a carpenter, &c.

തച്ചുപണി,യുടെ. s. Carpenter’s or stone mason’s daily
work.

തച്ചുവെല,യുടെ. See the preceding.

തച്ചുശാസ്ത്രം,ത്തിന്റെ. s. A treatise on mechanical
arts, architecture.

തച്ചുളി,യുടെ. s. A chisel.

തച്ചെല്ക്കുന്നു,റ്റു,ല്പാൻ. v. n. To take on one’s self
any faults or defects in the building of a house on the
day it is finished, and first occupied; a mere ceremony.

തച്ചെല്പ,ിന്റെ. s. Taking on one’s self, as under the
last word.

തഞ്ഞുപൊകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. To be bruised.

തഞ്ചം,ത്തിന്റെ. s. 1. Attitude or posture of shooting,
&c. തഞ്ചം താഴുന്നു, To stand in a particular posture
for shooting, &c.

തഞ്ചം താഴ്ച,യുടെ. s. Standing in a particular posture
or attitude for shooting.

തഞ്ചൽ,ലിന്റെ. s. See തങ്ങൽ.

തഞ്ചാവൂർ,റിന്റെ. s. A proper name, Tanjore.

തഞ്ചുന്നു,ഞ്ചി,വാൻ. v. n. See തങ്ങുന്നു.

തട,യുടെ. s. 1. Hindrance, stoppage. 2. impediment,
obstacle. 3. obstruction. 4. resistance, opposition. 5. de-
fence. 6. seige, seizure. 7. a hollow place made in the
ground. 8. a small piece of wood or olla which prevents
the leaves of an olla book falling off the string. 9. any
thing used as a stop or stay. 10. arresting, detention,
impeding, molestation. 11. stumbling, a stumbling block.
12. the thick part of the yam called ചെമ്പ. 13. the
root of a plantain tree. 14. a partition, division, or bank
in rice corn fields. തടവരമ്പ, A lower bank in rice
corn fields made to keep the water in. തടകൊട്ടുന്നു,
To make a hollow place in the ground or with the thick
films of a plantain tree for placeing a leaf in a hollow
position to hold conje, or to put seed corn to sprout. തട
യും പിടിയും കൂടുന്നു, To contend, to struggle, to
wrestle.

തടകൂടുന്നു,ടി,വാൻ. s. 1. To be satisfied. 2. to stop,
to hinder.

തടങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. 1. Hindrance. 2. impeding. 3.
arresting, detention, 4. to seige, beseiging. 5. seizure,

[ 337 ]
distraint. തടങ്ങൽ ചെയ്യുന്നു. 1. To stop, to hinder.
2. to arrest, to detain. 3. to beseige, to distrain.

തടച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Hindrance, impediment, stop-
page. 2. stumbling.

തടന്തല്ലൽ,ലിന്റെ. s. Embarrassment, confusion.

തടന്തല്ലുന്നു,ല്ലി,വാൻ. v. a. To embarrass, to perplex.

തടമുല,യുടെ. s. The breast.

തടം,ത്തിന്റെ. s. 1. The cheek. 2. the breast. 3. the
waist. 4. a garden bed. 5. a vale, a valley. 6. a sea
shore, a river’s bank. 7. table land on the top of a mou-
ntain. 8. the side or declivity of a mountain. 9. a basin
for water made round the root of trees. തടം പിടിക്കു
ന്നു. To make a basin round the root of trees. Also തട
മെടുക്കുന്നു.

തടയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Making an allowance for the
weight of a vessel before weighing any thing in it. 2.
money, property, effects.

തറ്റയിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. 1. To put an obstacle, ob-
struction or impediment, &c. 2. to stop, to impede.

തടയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To be hindered, to be
stopped. 2. to be impeded. 3. to be obstructed, to be
prohibited. 4. to be resisted. 5. to be defended. 6. to be
arrested, to be detained. 7. to be seized. s. to be stum-
bled.

തടവ,ിന്റെ. s. 1. An obstacle, hindrance. 2. stoppage,
detention. 3. imprisonment, confinement. 4. stumbling,
confusion, embarassment. 5. impediment, obstruction.
6. prevention. 7. molestation, delay. തടവുചെയ്യുന്നു,
1. To imprison, to confine. 2. to hinder, to stop. 3. to
seize, to arrest by authority.

തടവയറൻ,ന്റെ. s. A voracious person, a great eater.

തടവൽ,ലിന്റെ. s. 1. Rubbing gently, stroking, a-
nointing, smearing. 2. feeling, groping the way in the
dark.

തടവല,യുടെ. s. A large fishing net.

തടവാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To be hindered. 2.
to be stopped, to be detained. 3. to be imprisoned, con-
fined.

തടവിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to rub, &c.
the causal of തടവുന്നു.

തടവുകാരൻ,ന്റെ. s. A prisoner, a person in confine-
ment.

തടവുന്നു,വി,വാൻ. v. 1. To rub gently, to stroke.
2. to smear, to anoint. 3. to grope or feel the way in the
dark, or as a blind person. 4. to pat, to fondle. 5. to chafe
the feet of another; to shampoo.

തടവെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To place a stop, to
put a prop or support, to prop up. 2. to make a hollow
place as a plate for conje.

തടസ്ഥൻ,ന്റെ. s. 1. An indifferent man, neither a
friend, nor a foe. 2. a mediator. 3. an arbitrator. 4. a jury-
man.

തടസ്ഥത്വം,ത്തിന്റെ. s. 1. Indifference, the state of
being neither friend, nor foe. 2. mediation. 3. arbitration.
തടസ്ഥത്വം പറയുന്നു. To mediate, to appease, to
reconcile. Also തടസ്ഥത്വം പിടിക്കുന്നു.

തടാകം,ത്തിന്റെ. s. A lake, a pool, a pond, a tank.
- പൊയ്ക.

തടി,യുടെ. s. 1. A timber or log of wood. 2. a staff. 3.
the body. 4. a corn field. 3. fatness, thickness, stoutness.
6. a weaver’s beam. 7. a log of wood tied to the neck of
a cow to prevent its running away. 8. the thick part of
a tree. 9. a funeral pile. 10. the bank of a river.

തടിക്കച്ചവടം,ത്തിന്റെ. s. Merchandise in timber.

തടിക്കറ,യുടെ. s. The mark of a weaver’s beam.

തടിക്കുത്തക,യുടെ. s. A timber contract.

തടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To thicken, to become
thick. 2. to swell as the body by reason of stripes, to
become callous, to grow hard. 3. to become stout, fat,
corpulent. 4. to become heavy. 5. to become large, or
great. 6. to increase.

തടിച്ച, &c. adj. 1. Fat, robust. 2. heavy, bulky. 3. great.
4. increasing.

തടിച്ചവൻ,ന്റെ. s. A fat, robust, or lusty person.

തടിച്ചവൾ,ളുടെ.s. 6. A fat, stout, or lusty woman.

തടിച്ചാൽപൊക്കുന്നു,ക്കി, വാൻ. v. a. To make a
timber into the form of a canoe in a rough state.

തടിച്ചി,യുടെ. s. A stout woman.

തടിനീ,യുടെ. s. A river. നദി.

തടിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Fatness, corpulency, plumpness. 2.
thickness, stoutness, as paper, cloth, &c. 3. swelling. 4.
callousness of the skin.

തടിപ്പത്താക്ക,ിന്റെ. s. A dollar with the form of
pillars on it.

തടിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To make fat, to fatten.

തടിമാടൻ,ന്റെ. s. 1. A very fat, stout man. 2. a block-
head, a stupid man.

തടിമിടുക്ക,ിന്റെ. s. 1. Strength of body. 2. boasting,
bragging.

തടിമുറണ്ട,ിന്റെ. s. 1. Strength of body. 2, boasting,
bragging. തടിമുറണ്ടുപറയുന്നു, To boast, to brag, to
display one’s own powers.

[ 338 ]
തടിയൻ,ന്റെ. s. 1. A fat, corpulent, stout or robust
man. 2. a stupid man.

തടിവിലങ്ങ,ിന്റെ. s. Wooden fetters, stocks.

തടുക്ക,ിന്റെ. s. A small mat to sit on.

തടുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. a. 1. To hinder, to stop, to
forbid, to arrest by authority. 2. to impede. 3. to restrain.
4. to ward off, to defend. 5. to stumble, to trip. തടുത്തു
വെക്കുന്നു, To stop, to hinder, to delay, to detain.

തടുപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. The causal form of
തടുക്കുന്നു.

തട്ട,ിന്റെ. s. 1. A ceiling. 2. a boarded roof or loft of
a house. 3. a boarded floor. 4. the deck of a vessel or
ship. 5. a story. 6. the firmament. ആകാശതട്ട. 7. the
bottom of a chariot or carriage. 8. the seat of a carriage
or chariot. 9. a flat metal plate. 10. a salver. 11. a gen-
the tap. 12. a knock, a heavy blow. 13. a fault, guilt.
14. danger, difficulty, loss, damage, disappointment. 15.
a wooden salver. 16. the scale of a balance. 17. stum-
bling, a stumble. 18. deceit, cheating. 19. the stinging
or biting of a snake. 20. cholera, the disease. 21. knock-
ing any thing out of another person’s hand. 22. death.
28. patting, clapping. 24. touching the heart. 25. hurt,
harm. 26. taking effect. 27. rejecting, casting off. 28.
touching. 29. taking away. 30. a sling stone.

തട്ട,യുടെ. s. A kind of corn rack to scare birds, &c., a
large rattle.

തട്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. A flat plate. 2. a large bason, a
porringer. 3. a country poney, a poney.

തട്ടൽ,ലിന്റെ. s. 1. The act of impeding. 2. rejecting.
3. striking on a small gong, or metal plate. 4. patting,
stroking. 5. touching. 6. loss, disadvantage.

തട്ടൻ,ന്റെ. s. Cholera morbus.

തട്ടാക്കുടി,യുടെ. s. 1. The house of a goldsmith. 2. a
street where gold-smiths live.

തട്ടാത്തി,യുടെ. s. The wife of a gold-smith, or a wo-
man of that class.

തട്ടാൻ,ന്റെ.s. A gold-smith, or silver-smith.

തട്ടാമുട്ടി പറയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. To dispute, to
controvert, to oppose, to deny, to question; to evade.

തട്ടി,യുടെ. s. A Tatty, or screen of various kinds; it is
also used as a door to huts.

തട്ടിക്കളയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. 1. To destroy, to de-
molish. 2. to kill. 3. to disobey, to reject one’s advice.
4. to shake off the dust from a cloth, or table, &c. 5. to
make fall or knock a thing out of the hand, &c. 6. to shake
off. 7. to disappoint, to frustrate. 8. to deceive, to cheat.

തട്ടിക്കഴിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To pull or take to
pieces. 2. to deduct, to take away.

തട്ടിക്കൊണ്ടുപൊകുന്നു,യി,വാൻ. v. a. 1. To take
away by stealth. 2. to carry a child.

തട്ടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To deceive, to cheat.
1. 2. to disappoint, to frustrate. 3. to cause to beat, to tap,
to knock, to clap, to touch, to shake, to shake or knock
off, &c.

തട്ടിക്കെറുന്നു,റി,വാൻ. v. n. 1. To enter any place
boldly or without fear. 2. to abuse, to censure.

തട്ടിക്കെറ്റം,ത്തിന്റെ. s. Entering any place boldly
or without fear.

തട്ടിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. To board a floor, to ceil a room.

തട്ടിതൂൎക്കുന്നു,ൎത്തു,ൎപ്പാൻ. v.a. To fill up, to make even.

തട്ടിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Deceit, cheating. 2. beating, patting.

തട്ടിപ്പറയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. To reject one’s ad-
vice, to disobey.

തട്ടിപ്പറിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To take away by force,
to have a scramble.

തട്ടിമൂടുന്നു,ടി,വാൻ. 1. a. To bury, to cover in.

തട്ടിയടപ്പ,ിന്റെ. s. A strong bar of a cow house.

തട്ടിയൽ,ലിന്റെ. s. A screen ; see തട്ടി.

തട്ടിയെടുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. a. To pilfer, to take
by stealth.

തട്ടിവിളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To challenge to fight.

തട്ടുകെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To be in great or ex-
treme perplexity. 2. to be overcome with fatigue. 3. to
be discomfited, to be frustrated in any business or affair.
4. to be unfortunate. 5. to be in want.

തട്ടുകെട,ിന്റെ. s. 1. Extreme perplexity. 2. discom-
fiture, failure, frustration, disappointment. 3. misfortune.

തട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. a. 1. To tap, to strike gently with
the open hand. 2. to touch or shake. 3. to strike on a
metal plate. 4. to knock. 5. to clap. 6. to shake or
knock off. 7. to ward off, to beat off. 8. to run or dash
against. 9. to reject; to refuse. 10. to disobey, to reject
one’s advice. 11. to touch. 12. to let a thing fall out of
the hand. 13. to miss. 14. to take effect. 15. to stumble.
16. to kill. 17. to die. 18. to carry a child.

തട്ടുപടി,യുടെ. s. 1. A seat, a window seat. 2. a cross
board in a boat used to stand or sit on for the purpose
of rowing.

തട്ടുപലക,യുടെ. s. Boards used for a floor, or ceiling.

തട്ടുപുര,യുടെ. s. A ceiled room.

തട്ടുപുഴുവ,ിന്റെ. s. A perfume.

തട്ടുമുട്ട,ിന്റെ. s. Utensils, household furniture, stuff.

[ 339 ]
തട്ടുവാണിഭക്കാരൻ,ന്റെ. s. A trader in precious
stones, looking glasses, knives, &c.: a hawker.

തട്ടുവാണിഭം,ത്തിന്റെ. s.. Trade in precious stones,
looking glasses, &c.

തഡിൽ,ത്തിന്റെ. s. Forked lightning. മിന്നൽ.

തഡിത്വാൻ,ന്റെ. s. A cloud. മെഘം.

തണങ്ങ,ിന്റെ. s. The green leaves of a cocoa-nut
or betel-nut tree.

തണലാറുന്നു,റി,വാൻ. v. n. To cool one’s self in the
shade.

തണലിളെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To cool one’s self
in the shade.

തണലിളെപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Cooling one’s self in the
shade. 2. a shade, shadow.

തണൽ,ലിന്റെ. s. 1. A shade, a shadow. 2. protec-
tion, refuge, shelter.

തണിച്ചിൽ,ന്റെ. s. Beating smooth, polishing by
beating.

തണിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. To beat smooth, to
make smooth.

തണിവ,ിന്റെ. s. .1. Smoothness, evenness. 2. mak-
ing smooth.

തണുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. n. 1. To grow cold, to be
chilly. 2. to become cool or calm. 3. to be allayed, re-
strained, assuaged, pacified, appeased or comforted. 4.
to be softened, mollified.

തണുതണെ. adv. 1. While cold, or cool. 2. well.

തണുപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Coldness, chilliness. 2. damp,
dampness, moisture. 3. coolness, calmness. 4. consolation,
comfort, pacification, appeasing, alleviation, mitigation.
5. a cooling shade, shelter. 6. a cold, or a morbid state
of the three humours..

തണുപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To cool or calm.
2. to allay, restrain, pacify, comfort, or console. 2. to
soften, to mollify.

തണുപ്പുകൊടുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. a. To give cool-
ing and strengthening medicines, &c. to cattle.

തണുവ,ിന്റെ. s. A cool country, or place.

തണ്ട,ിന്റെ. s. 1. An oar. 2. a long pole for carrying
burdens. 3. a soft going palankeen, hanging on silken
ropes, a monjeel. 4. the pole of such palankeen. 5. a
stalk, a stem, a staff, a shaft. 6. the stem or pillar of a
lamp. 7.a long bar of iron attached to a native door lock.
8. any thing that is hollow. 9. the stem or stalk of a
plantain tree. 10. pride, ostentation, shew. 11. the beam
of a balance. 12. the bridge of the nose. 13. the fore-arm.

തണ്ട,യുടെ. s. 1. An ornament for the legs. 2. the fore-
arm.

തണ്ടഞ്ചീര,യുടെ. s. A large kind of country greens.

തണ്ടൻ,ന്റെ. s. A proud, ostentatious, impudent
person.

തണ്ടൻപയറ,റ്റിന്റെ. s. The sword bean.

തണ്ടപെര,ിന്റെ. s. A register of tribute, rents, &c.

തണ്ടരഞാണം.,ത്തിന്റെ. s. A gold or silver girdle.

തണ്ടലർ,രിന്റെ. s. A lotus flower.

തണ്ടലൎശരൻ,ന്റെ.s. The Indian Cupid. കാമൻ.

തണ്ടൽ,ലിന്റെ. 1. A Tindal, or native officer in a
ship or vessel. 2. the act of gathering or collecting tri-
bute, rents, &c.

തണ്ടാടി,യുടെ. s. A large fishing net.

തണ്ടാത്തി,യുടെ. s. The wife of a തണ്ടാൻ, &c.

തണ്ടാൻ,ന്റെ. s. 1. A title of honor given to the
chief man of the Chagon, Chanan, Tier, or Eravan class.
2. a class of Chagons, &c. 3. a title of respect given by
slaves to Chagons.

തണ്ടായം,ത്തിന്റെ. s. 1. A long pole for carrying
burdens. 2. a long pull in rowing. തണ്ടായമിടുന്നു.
1. To carry on a long pole. 2. to row with long pulls.

തണ്ടായ്മ,യുടെ. s. The title of Tandan.

തണ്ടാരിൽമാത,ിന്റെ. s. A name of LECSHMI.

തണ്ടാർ,രിന്റെ, s. A lotus flower.

തണ്ടാൎശരൻ,ന്റെ. s. A name of the Indian Cupid.
കാമൻ.

തണ്ടി,യുടെ. s. 1. Equality of age, or strength. 2. an equal.

തണ്ടികക്കുല,യുടെ. s. A present or complimentary
gift of plantains presented to Rajahs.

തണ്ടിക്കാരൻ,ന്റെ. s. An equal in age, &c.

തണ്ടുകുറ്റി,യുടെ. s. An oar-pin.

തണ്ടുകെട്ടിഎടുക്കുന്നു. To carry any thing tied on a
long pole. തണ്ടുകാട്ടിനടക്കുന്നു, To walk with great
ostentation, pride, &c. തണ്ടുഭാവിക്കുന്നു, To be proud,
ostentatious.

തണ്ടുതപ്പി,യുടെ. s. A proud, ostentatious, impudent
person.

തണ്ടുതപ്പിത്വം,ത്തിന്റെ. s. Pride, insolence, impu-
dence.

തണ്ടുപത്തി,യുടെ. s. The broad part of an oar.

തണ്ടുവലി,യുടെ. s. 1. Rowing with oars. 2. pains,
labour. തണ്ടുവലിക്കുന്നു. 1. To row. 2. to use pains.

തണ്ടെല്ല,ിന്റെ. s. The back bone, the spine.

തണ്ടെറുന്നു,റി,വാൻ. v. n. To ride in a soft going
palankeen.

[ 340 ]
തണ്ടെറ്റം,ത്തിന്റെ. s. The act of riding in a soft
palankeen.

തണ്ഡകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Complete performance or
preparation. ഒരുമ്പാട. 2. froth, foam. നുര. 3. the
trunk of a tree. തായ്മരം. 4. the upright post of a house.
തൂൺ.

തണ്ഡുലം,ത്തിന്റെ. s. Rice, or other grain after
threshing and winnowing. അരി, വിഴാലരി.

തണ്ഡുലീയം,ത്തിന്റെ. s. A kind of amaranth, A-
maranthus polygamus. ചെറുചീര.

തണ്ണീർ,രിന്റെ. s. Water.

തണ്ണീരാകാരം,ത്തിന്റെ. s. Water. (honorific.)

തണ്ണീൎകുടി,യുടെ. s. 1. Drinking water. 2. a certain cere-
mony performed by drinking water or spirituous liquor.

തണ്ണീൎകുടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To drink water.

തണ്ണീൎദാഹം,ത്തിന്റെ. s. Thirst.

തണ്ണീൎപ്പന്തൽ,ലിന്റെ. s. A booth where water is
given to travellers.

തൽ. ind. Therefore, thence, that, the consequent or
correlative to യൽ. അതകൊണ്ട, അവിടെനിന്ന,
അത.

തതം,ത്തിന്റെ. s. 1. Breadth. വിസ്താരം. 2. expan-
sion, diffusion. പരപ്പ. 3. any stringed musical instru-
ment. കമ്പിമെൽ വായിക്കുന്ന വാദ്യം. adj. 1.
Spread, diffused, expanded. പരപ്പുള്ള. 2. stretched, ex-
tended. വിസ്താരമുള്ള.

തതസ഻. ind. Therefore, thence, consequently. 2. from
that or then. 3. then, how, (asking.) 4. then, farther,
after that, (in continuation.) 5. afterwards, subsequently.
6. thither, there.

തതി,യുടെ. s. 1. A multitude or crowd. സമൂഹം. 2.
a line, row, or range. നിരപ്പ.

തൽകാലബുദ്ധി, or തൽകാലധീ,യുടെ. s. A man
wise or intelligent for the time being, one having pre-
sence of mind, &c.

തൽകാലം,ത്തിന്റെ. s. Present time, time being or
the time when an act occurs.

തൽകാലസദൃശം. adj. Done instantly at the time any
thing unexpected occurs. Also തൽകാലയൊഗ്യം.

തൽകുറി,യുടെ. s. A memorandum of the birth taken
at the time of birth.

തൽക്രിയൻ,യുടെ. s. One who works without hire or
wages. ശമ്പളം കൂടാതെ വെല ചെയ്യുന്നവൻ.

തത്ത,യുടെ. s. A parrot. തത്തപറയിക്കുന്നു, To
teach a parrot to talk.

തത്തൽ,ലിന്റെ. s. 1. Jumping over, jumping, hop-

ping, leaping, &c. in walking. 2. ostentation. adj. Each,
each one.

തത്തിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to leap or jump,
to cause to skip, hop.

തത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. n. 1. To leap, to jump. 2. to
skip, to hop. തത്തിനടക്കുന്നു, 1. To walk hopping,
jumping, or skipping. 2. to walk ostentatiously.

തത്പരൻ,ന്റെ. s. A diligent person, one who at-
tends closely and anxiously to any thing. താല്പൎയ്യമുള്ള
വൻ.

തത്പരം, &c. adj. Diligent, attending to any thing close-
ly and anxiously. adv. After that.

തത്ര. ind. There, therein. അവിടെ, അതിങ്കൽ.

തത്വജ്ഞൻ,ന്റെ. s. 1. One who possesses a know-
ledge of divine truth. 2. a philosopher.

തത്വജ്ഞാനം,ത്തിന്റെ. s. Divine knowledge, know-
ledge of divine truth.

തത്വത്രയം,ത്തിന്റെ. s. A metaphysical Triad: God-
spirit-matter: the different sects use different names of
the three, but the translated meaning is in all the same.

തത്വബൊധം,ത്തിന്റെ. s. 1. Knowledge of divine
truth. 2. philosophy.

തത്വബൊധീ,യുടെ. s. 1. One who possesses a know-
ledge of divine truth. 2. a philosopher.

തത്വമാനസൻ,ന്റെ. s. One who possesses a right
mind.

തത്വമാൎഗ്ഗം,ത്തിന്റെ. s. The right or true way.

തത്വം,ത്തിന്റെ. s. 1. Essential nature of things cor-
poreal and spiritual. 2. the soul of the universe. 3. the
soul of man as supposed to form part of the preceding.
4. truth, reality, substance, opposed to what is illusory
or fallacious. 5. mind, intellect. 6. slow time in music.
7. a musical instrument.

തത്വവാദി,യുടെ. s. One of a certain class of Brah-
mans.മാധ്വമതക്കാരൻ.

തത്വാൎത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. The true or real meaning.
adj. True, real.

തത്സമയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Present time, time being
or the time when an act occurs. 2. due season, or time.

തൽസ്നെഹം,ത്തിന്റെ. s. Self-love.

തൽക്ഷണം. adv. Instantly, this instant, in a moment.
അപ്പൊൾ.

തഥാ. ind. 1. So, like, correlative to OWL09, as, &c. 2.
thus, implying certainty. 3. so, so be it, implying assent
or promise. 4. thus, then, therefore, or reply. 5. and, so,
in conjunction.

[ 341 ]
തഥാവിധൻ,ന്റെ. s. A person of that kind, such a
person.

തഥാസ്തു. ind. Be it so, let it be so, corresponding to
the meaning of Amen. അപ്രകാരമാകട്ടെ.

തഥ്യം,ത്തിന്റെ. 4. Truth. adj. True.

തദനു. ind. Then, after that. അതിന്റെ ശെഷം.

തദനന്തരം. adv. Afterwards. പിന്നത്തെതിൽ.

തദാ. ind. Then, at that time. അപ്പൊൾ.

തദാത്വം,ത്തിന്റെ. s. Time being, time present. തൽ
കാലം.

തദാനീം. ind. Then, at that time. അപ്പൊൾ.

തദാരഭ്യ. ind. From that time; since then. അന്നമുതൽ.

തദ്ദിനം,ത്തിന്റെ. s. lit, That day, the day. The an-
nual ceremony for ancestors.

തദീയം. adj. His, belonging to him.

തദ്വൽ. ind. Like that, such like.

തദ്വാൻ,ന്റെ. s. A person of that kind.

തനത. adj. His, private, one’s own. തനതകാൎയ്യം,
His business. അവൻ അതിനെ തനതകാൎയ്യമായി
ട്ടവിചാരിച്ചു, He took care of it as if it were his own
business. തനതാക്കുന്നു, To make his, or one’s own.

തനതുവക,യുടെ. s. His or personal property, or what
belongs to him, private property.

തനയൻ,ന്റെ. s. A son. പുത്രൻ.

തനയാ,യുടെ. s. A daughter. പുത്രി.

തനയിത്ത,ിന്റെ. s. A cloud. മെഘം.

തനി. adj. What is by itself; alone, sole, without a com-
panion, pure. തനിപ്പാൽ, Pure milk, not mixed.

തനിക്കുതാൻ പൊന്നവൻ,ന്റെ. s. A self-compe-
tent or capable person.

തനിക്കുതാൻ പൊരിമ,യുടെ. s. Self-competency,
capabilty, ability.

തനിച്ച. adj. 1. Alone, solitary, private, without a com-
panion, sole, asunder, apart. 2. spontaneous, incidental.
തനിച്ചിരിക്കുന്നു, To be alone. തനിച്ചുപൊകുന്നു,
To go alone.

തനിയെ. adv. Alone, privately; separately; asunder.

തനീയാൻ,ന്റെ. s. A very little or diminutive man.

തനു,വിന്റെ. s. 1. The body. ദെഹം. 2. the skin.
തൊലി. 3, smallness, minuteness. അല്പം. adj. 1. Small,
minute. അല്പം. 2. delicate, fine; but with interstices.
ഇടയിട്ട. 3. thin, slender, emaciated. മെലിഞ്ഞ, നെ
ൎത്ത.

തനുജൻ,ന്റെ. s. A son. പുത്രൻ.

തനുജാ,യുടെ. s. A daughter. പുത്രി.

തനുത്രം,ത്തിന്റെ. s. Armour, coat of mail. കവചം.

തനുരസം,ത്തിന്റെ. s. Perspiration, sweat. വിയൎപ്പ.

തനുവ്രണം,ത്തിന്റെ. s. A pimple, a pustule.

തനുലൊതനം,ത്തിന്റെ. s. A large red ant. നീറ.

തനൂ,വിന്റെ. s. The body. ദെഹം.

തനൂകൃതം, adj. Pared, made delicate or thin. ചെത്തി
യത.

തനൂജൻ,ന്റെ. s. A son. പുത്രൻ.

തനൂജാ,യുടെ. s. A daughter. പുത്രി.

തനൂനപാത്ത,ിന്റെ. s. Fire or it’s deity. അഗ്നി.

തനൂരുഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. The hair of the body. രൊ
മം. 2. the wing of a bird. ചിറക.

തനൂഹ്രദം,ത്തിന്റെ. s. The anus, the rectum. മൂല
ദ്വാരം.

തന്ത,യുടെ. s. 1. A father. 2. balls of dirt found in
country black salt.

തന്തക്കൂറ,റ്റിന്റെ. s. The father’s inheritance or por-
tion, inheritance on the father’s side.

തന്തലക്കൊട്ടി,യുടെ. s. A species of Crotalaria, Cro-
talaria retusa.

തന്തവഴി,യുടെ. s. The father’s line or inheritance.

തന്തി,യുടെ. s. A weaver. ചാലിയൻ.

തന്തിരുവടി,യുടെ. s. His highness, his excellency.
(honorific.)

തന്തുണം,ത്തിന്റെ. s. A shark. ചിറാകുമീൻ.

തന്തുനാഗം,ത്തിന്റെ. s. A shark.

തന്തുവാദം,ത്തിന്റെ. s. A spider. ചിലന്നി.

തന്തുവായൻ,ന്റെ. s. 1. A weaver. ചാലിയൻ. 2.
a spider. ചിലന്നി.

തന്തുശാല,യുടെ. s. A weaver’s shop.

തന്തുസന്തതം,ത്തിന്റെ. s. The warp, പാകിയ നൂൽ.

തന്ത്രകം,ത്തിന്റെ. s. New and unbleached cloth.
കൊടിവസ്ത്രം.

തന്ത്രക്കാരൻ,ന്റെ. s. A crafty or subtle fellow, a
cunning man, a shifty person. ഉപായക്കാരൻ.

തന്ത്രം,ത്തിന്റെ. 9. 1. Craft, craftiness, cunning, arti-
fice, subtilty. കൌശലം, വഞ്ചന. 2. device, trick,
shift. ഉപായം. 3. an intrigue, a plot. 4. a tantra or
religious treatise, teaching peculiar and mystical formula
and rites of worship. There is a great number of these
works and their authority, in many parts of India, has
in a great measure superceded the Védas. 5. that branch
of the Védas which teaches Mantras, or mystical and
magical formula. 6. raiment, vesture. വസ്ത്രം. 7. a
cause or motive. സാദ്ധ്യം. 8. subservience, service,
dependence. സ്വാധീനത. 9. an army. സെന. 10.
a rite, a ceremony. പ്രധാന കൎമ്മം. 11. chief, princi-

[ 342 ]
pal. പ്രധാനം. 12. government. 13. happiness, felicity.
ആനന്ദം, ഭാഗ്യം. 14. purpose, intention. സിദ്ധാ
ന്തം. 15. thread, or warp. പാക്കുനൂൽ. തന്ത്രം കഴി
ക്കുന്നു, 1. To use devices or stratagems, &c. 2. to per-
form rites or ceremonies. തന്ത്രം കാട്ടുന്നു, 1. To shew
cunning, subtilty. 2. to motion with the hands in the
performance of any act or ceremony.

തന്ത്രിക,യുടെ. s. The creeping plant termed Heart-
leaved moon seed, Menispermum Cocculus or cardifolium.
ചിറ്റമൃത.

തന്ത്രീ,യുടെ. s. 1. The wire or string of a musical in-
strument. 2. a chief priest or sacrificer. 3. any string or
rope. 4. a king’s minister. 5. a crafty or cunning person.

തന്ദൂ,വിന്റെ. s. A spoon, or ladle. തവി.

തന്ദ്രാ,യുടെ. s. 1. Lassitude, exhaustion, weariness,
syncope. ആലസ്യം. 2. drowsiness, sleepiness, slug-
gishness. മടി.

തന്ദ്രാലു,വിന്റെ. s. A slothful, idle, or sluggish per-
son, one overcome with sleep or fatigue. കുഴമടിയൻ.

തന്ദ്രി,യുടെ. s. 1. Lassitude, idleness, sloth. മടി. 2.
sleepiness. ഉറക്കം. 3. exhaustion, fainting. ആലസ്യം.

തന്ദ്രിക,യുടെ. s. 1. Sloth. മട്ടി. 2. sleepiness. നിദ്രാ
മയക്കം.

തന്നില,യുടെ. s. 1. His state or condition. 2. self-re
spect.

തന്നിഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Self-will, self-conceit. 2.
wilfulness, following one’s own purpose and inclination.
3. a being without restraint. 4. liberty. 5. spontaneous-
ness. തന്നിഷ്ടമായി, തന്നിഷ്ടപ്രകാരം, Of his own
will, or spontaneously, incidentally. തന്നിഷ്ടപ്രകാരം
നടക്കുന്നു, To roam at will.

തന്നുടെ for തന്റെ. Gen. His.

തന്നെ. Him, (accusative from താൻ, self.) It is also used
as an emphatic particle, as ഞാൻ തന്നെ, I myself.
അവൻ തന്നെ, He himself, even, indeed. adj. 1. A-
lone, sole, without a companion. 2. ten-fold. 3. self,
spontaneous, of one’s own self, or own accord. തന്നെ
ക്കുതന്നെ, Sufficient, neither more nor less. തന്നെ
ത്താൻ, He himself, self.

തന്നെപ്പൊറ്റി,യുടെ. s. A gluttonous man, one who
pampers or fills the belly.

തന്മാത്രം. ind. He himself, he alone.

തന്യതു,വിന്റെ. s. 1. Night. രാത്രി. 2. a musical
instrument. വാദ്യം.

തമ്പംഗി,യുടെ. s. A woman of a delicate or slender
form.

തമ്പീ,യുടെ. s. A delicate or slender woman.

തൻ for തന്റെ. His.

തന്റെ. gen. His, from താൻ, self.

തന്റെടക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A proud man, a boaster.
2. a competent or able person. 3. a sensible man. 4. a
courageous person. 5. a dexterous man.

തന്റെടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Self-competency, ability.
2. sense. 3. recollection. 4. courage. 5. dexterity, ability.
6. self-consequence. 7. pride, ostentation. 8. boasting.
9. life. 10. livelihood. തന്റെടം കഴിക്കുന്നു, To sup-
port life, to maintain one’s subsistence. തന്റെടം കാ
ട്ടുന്നു, To shew one’s power, dexterity, &c. തന്റെടം
നടിക്കുന്നു, To shew pride, ostentation, &c. തന്റെടം
പറയുന്നു, To boast.

തന്റെടമുള്ളവൻ,ന്റെ. s. 1. One who is compe-
tent. 2. sensible. 3. courageous. 4. dexterous. 5. proud,
ostentatious. 6. a boaster.

തപനൻ,ന്റെ. s. 1. The sun. ആദിത്യൻ. 2. a divi-
sion of hell. നരകം.

തപനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Burning, heat, warmth. ചൂട.
2. the heat of the sun. വെയിൽ.

തപനീയം,ത്തിന്റെ. s. Gold. പൊന്ന.

തപം,ത്തിന്റെ; or തപസ്സ,ിന്റെ. s. 1. Penitence,
penance, or mortification done to one’s self, an austere
life. 2. the name of a month, Māgha, (January-February.)
3. the hot season, summer. 4. a. world, the region inha-
bited by devotees. 5. moral merit. 6. duty. തപം or
തപസ്സചെയ്യുന്നു, To do penance, to lead an austere
life, to perform religious austerities.

തപസ്യം,ത്തിന്റെ. s. Religious austerity or penance.

തപസ്വിനീ,യുടെ. s. 1. A woman who practices au-
sterities. 2. Indian spikenard. ജടാമാഞ്ചി.

തപസ്വീ,യുടെ. s. An ascetic, one who practices aus-
terities or engages in the practise of continued and severe
penance: a penitent.

തപാൽ,ലിന്റെ. s. The post.

തപാൽക്കാരൻ,ന്റെ. s. A post-man, a runner.

തപാൽചാവടി,യുടെ. s. A post-office.

തപിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To burn, to be hot,
to be inflamed. 2. to sigh, to sorrow, to grieve, to be
distressed.

തപിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to burn.
2. to grieve, to make sorrow.

തപൊധനൻ,ന്റെ. s. A devotee, an ascetic, one
who performs religious penance.

തപൊനിധി,യുടെ. s. See the preceding.

[ 343 ]
തപൊബലം,ത്തിന്റെ.s. The influence of an austere
life.

തപൊലൊകം,ത്തിന്റെ. s. See തപസ്സ.

തപൊവനം,ത്തിന്റെ. s. A wilderness inhabited by
devotees.

തപ്തം, &c. adj. Heated, inflamed; burnt with heat, pain
or sorrow. തപിക്കപ്പെട്ട.

തപ്പ,ിന്റെ. s. 1. A timbrel, a tabret or drum. 2. grop-
ing, feeling with the hand, searching for. 3. error, mis-
take, a fault, a blunder. 4. escape, absconding. തപ്പടി
ക്കുന്നു, തപ്പുകൊട്ടുന്നു, To beat the tabret.

തപ്പൽ,ലിന്റെ. s. See തപ്പ, except in the 1st meaning.

തപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To cause to feel about.
2. to allow to escape; to extricate, to save.

തപ്പിട്ട,യുടെ. s. A tabret or timbrel.

തപ്പിതം,ത്തിന്റെ. s. An error, a mistake, a fault, a
blunder.

തപ്പുകാരൻ,ന്റെ. s. One who beats a tabret, or timbrel.

തപ്പുതൽ,ലിന്റെ. s. Error, fault, mistake, blunder.

തപ്പുന്നു,പ്പി,വാൻ. v. a. 1. To feel about with the
hand, to search for by feeling, to grope. 2. to escape, to
elude. 3. to doubt. 4. to fall into a mistake, to be in-
volved in difficulties. തപ്പിനടക്കുന്നു, To grope about
for, or in search of. തപ്പിപ്പൊകുന്നു, 1. To err. 2. to
escape. തപ്പി എടുക്കുന്നു, To grope for and take.

തമകൻ,ന്റെ. s. One of the five last breaths, ജീവ
വായുക്കളിൽ ഒന്ന.

തമനകൻ,ന്റെ. s. See the preceding.

തമപ്പാല്പച്ച,യുടെ. s. A herb, Lycopodium phlegmaria.

തമം,ത്തിന്റെ. s. 1. See തമസ്സ. 2. a word added
to the Positive in order to form the Superlative, as ഗു
ണം, Good; ഗുണതമം, Best.

തമര,ിന്റെ. s. 1. A borer, an instrument with which a
hole is bored, a gimlet, a drill. 2. an owner, a master.
തമരമിടുന്നു, To bore, to drill, to make a hole.

തമരത്ത,യുടെ. s. A tree, Averrhoa Carambola. (Lin.)
തമരത്തക്കാ. Its fruit.

തമരം,ത്തിന്റെ. s. Lead. ൟയ്യം.

തമർക്കൂറ,റ്റിന്റെ. s. Owner-ship.

തമസ്വിനീ,യുടെ. s. Night. രാത്രി.

തമസ്സ,ിന്റെ. s. 1. The third of the qualities incident
to the state of humanity; the tamog una, or property of
darkness, whence proceed folly, ignorance, mental blind-
ness, worldly delusion, &c. അജ്ഞാനം, മൂഢത, അ
ന്ധത. 2. darkness, gloom: ഇരിട്ട. 3. Rahu, or the
personified ascending node. രാഹു. 4. sin. പാപം.

തമാ,യുടെ. s. Night. രാത്രി.

തമാൻ,ന്റെ. s. Long drawers, or trowsers, such as are
worn by peons.

തമാലപത്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. The sectarial mark made
with sandal, &c. on the fore-head. തൊടുകുറി. 2. the
Tamala tree. See തമാലം.

തമാലം,ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a tree, the Tama-
la, noted for the dark hue of its blossoms, Xanthocy-
mus pictorius. (Rox.) പച്ചിലമരം. 2. the sectarial
mark on the fore-head. തൊടുകുറി.

തമിസ്രം,ത്തിന്റെ. s. Darkness. ഇരിട്ട.

തമിസ്രാ,യുടെ. s. A dark night, or one during the
wane of the moon. ഇരിട്ടുള്ള രാത്രി.

തമിഴ,ിന്റെ. s. The Tamul language.

തമിഴൻ,ന്റെ. s. A Tamulian, one born in the Tamul
country.

തമിഴ്കുത്ത,ിന്റെ. s. A translation or commentary of
the Amarásam.

തമിഴ്കൂറ,ിന്റെ. s. Any work written in the Tamul
language.

തമിഴ്പടി,യുടെ. s. See the preceding.

തമിഴ്പാദം,ത്തിന്റെ. s. A class of Súdras.

തമിഴാമ,യുടെ. s. The spreading hogweed, Boerhavia
diffusa. (Lin.)

തമീ,യുടെ. s. Night. രാത്രി.

തമുക്ക,ിന്റെ. s. A kind of drum used for publishing
the orders of government: commonly, a tom-tom. തമു
ക്കടിക്കുന്നു, To.beat this drum, to announce; answer-
ing in effect, to a bellman or cryer.

തമുക്കുകാരൻ,ന്റെ. s. One who beats the above drum.

തമൊഗുണം,ന്റെ. s. See തമസ്സ.

തമൊഭരം,ത്തിന്റെ, s. 1. Thick darkness. കൂരിരിട്ട. 2.
great ignorance or folly. മഹാ ഭൊഷത്വം.

തമ്പ,ിന്റെ. s. A tent. കൂടാരം.

തമ്പകം,ത്തിന്റെ. s. A tree.

തമ്പലം,ത്തിന്റെ. s. The remainder of chewed betel
leaf, and nuts.

തമ്പാക്ക,ിന്റെ. s. A sort of pinch-beck.

തമ്പാട്ടി,യുടെ. s. 1. A princess, a female of a royal fa-
mily. 2. a female of rank among the Cshetrians.

തമ്പാൻ,ന്റെ. s. 1. A prince or one of a royal family.
2. a person of title among the Cshetrians.

തമ്പി,യുടെ. s. 1. A younger brother. 2. the title of the
sons of the Rajah of Travancore.

തമ്പുരാക്കൾ,ളുടെ. s.The title of the Rajah of Arwan-
cheri.

[ 344 ]
തമ്പുരാട്ടി,യുടെ. 1. A queen, a princess. 2. a lady, a
mistress.

തമ്പുരാൻ,ന്റെ. s. 1. GOD. 2. the title of the Cochin
Rajah. 3. a Rajah, a king. 4. a lord, a master.

തമ്പെർ,ിന്റെ. s. 1. A drum. 2. a tabour. തമ്പെറ
ടിക്കുന്നു, To beat the same.

തമ്പെറുകാരൻ,ന്റെ. s. A drummer.

തംബുരു,വിന്റെ. s. A kind of harp, cithern, or
guitar, with three strings. തംബുരുമീട്ടുന്നു, തംബുരു
വായിക്കുന്നു. To play such an instrument..

തംബുരുവായന,യുടെ. s. Playing the harp, &c.

തമ്മിട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A tabour.

തമ്മിൽ. part. Between, mutual, each other, together.

തമ്മിൽ തമ്മിൽ. part. Among themselves, mutual, re-
ciprocal.

തമ്മിൽതല്ല,,ിന്റെ. s. A fight, fighting, beating each
other, combat, a rout.

തയ്യലാൾ,ളുടെ. s. A young lady.

തയ്യൽ,ലിന്റെ. s. Sewing, stitching, needle-work.

തയ്യൽക്കാരൻ,ന്റെ. s. A tailor.

തയ്യൽപണി,യുടെ. s. Needle-work.

തയ്യാറ,ിന്റെ. s. Readiness. തയ്യാറായിരിക്കുന്നു.
To be ready.

തരക,ിന്റെ. s. 1. Brokerage, a small allowance or
commission on merchandise of all kinds given to the
broker. 2. the deduction from all payments, termed in
India custom. 3. a balance. 4. a measure. തരകുകൊടു
ക്കുന്നു, To give a per-centage. തരകുവാങ്ങുന്നു, To
receive a commission.

തരകൻ,ന്റെ. s. 1. A broker to whom the commission
is due. 2. a title given by the king. 3. one of a certain
class of Súdras.

തരക്കെട,ിന്റെ. s. 1. Inconvenience, unseasonable-
ness. 2. unfavourableness, contrariety. 3. misfortune. 4.
defeat, rout. 5. loss. 6. reduction in circumstances. 7.
destruction, damage. 8. crime. 9. punishment. adj. 1.
Unseasonable, inconvenient. 2. unfavourable, contrary.

തരംഗതി,യുടെ. s. Classification, rank, order.

തരംഗം,ത്തിന്റെ. s. A wave, a surge. ഒളം.

തരംഗംപാടി,യുടെ. s. A proper name, Tranquebar.

തരംഗിണീ,യുടെ. s. A river. നദി.

തരങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. Grinding, or rather taking the
husk off seed.

തരങ്ങഴി,യുടെ. s. Grits.

തരങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. a. To husk.

തരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Crossing or passing over, go-

ing across. കടക്കുക. 2. a raft, a float. 3. opportunity,
seasonable time. തരണം ചെയ്യുന്നു, To cross or pass
over, to go across. കടക്കുന്നു

തരണി,യുടെ. s. 1. A canoe, a boat. തൊണി. 2. the
sun. ആദിത്യൻ. 3. the sea-side or small aloe, Aloe
perfoliata or clittoralis. കറ്റാർവാഴ. 4. a plant. കുറി
ഞ്ഞി.

തരന്ത,ിന്റെ. s. A hilt, the handle or part of any in-
strument which fixes into the handle.

തരപണ്യം,ത്തിന്റെ. s. Fare, freight. കെവുകൂലി.

തരപ്പടി,യുടെ, s. 1. Sort, sample, specimen. 2. equa-
lity, likeness.

തരമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. To be favourable, to be
suitable.

തരന്തിരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To sort, to assort,
to separate, to arrange.

തരന്തിരിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Sorting, separating,
classification, range, order. 2. suiting.

തരന്തിരിപ്പ,ിന്റെ. s. See തരന്തിരിച്ചിൽ.

തരന്തിരിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To be sorted, to be
separated, to be classified, arranged, ordered.

തരന്തിരിവ,ിന്റെ. s. Assortment, classification.

തരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A sort, kind, class. 2. a number
of persons or animals. 3. equality, likeness. 4. season-
ableness, fitness, favourableness, opportunity. 5. time,
change. 6. quality, rank. 7. succession, generation. 8. a
word added to the positive in order to form the compar-
ative, as ഗുണം good, ഗുണതരം better. 9. profit,
advantage. 10. happiness, convenience, wholesomeness.
11. subserviency, subjection. adj. More. തരം നൊക്കു
ന്നു, 1. To look for a good opportunity. 2. to examine
different kinds, &c. തരം വെക്കുന്നു, To assort, to
separate. തരത്തിൽ, Of such a kind, such. തരത്തി
ലാകുന്നു, 1. To be of a certain kind. 2. to be com-
fortable, suitable. 3. to be advantageous. തരത്തിലാ
ക്കുന്നു, To make comfortable, suitable, &c.

തരമാറ്റം,ത്തിന്റെ. s. Mingling different sorts to-
gether. തരമ്മാറുന്നു, To be mingled together.

തരമ്മാറ്റുന്നു,റ്റി,വാൻ. v. a. To mingle different
sorts together.

തരവഴി,യുടെ. s. 1. Abuse, reproach, scurrilous, op-
probrious or unfriendly speech, sarcasm. 2. self-conceit.
തരവഴി കാട്ടുന്നു, To shew self-conceit, scorn. തരവ
ഴി പറയുന്നു, To speak sarcastically, to contemn.

തരവഴിത്തരം,ത്തിന്റെ. s. See തരവഴി.

തരവാരി,യുടെ. s. A sword, വാൾ.

[ 345 ]
തരസം,ത്തിന്റെ. Flesh. ഇറച്ചി, മാംസം.

തരസാ. ind. Speedily, quickly. വെഗം.

തരസ്ഥാനം,ത്തിന്റെ. s. A landing place, a wharf
or stairs.

തരസ്വീ,യുടെ. s. 1. A courier, an express, a runner.
ഒട്ടാളൻ. 2. one who is strong, valiant. ശക്തൻ.

തരസ്സ,ിന്റെ. s. 1. Velocity, speed. വെഗം. 2.
strength, valiancy. ശക്തി.

തരളം,ത്തിന്റെ. s. 1. Trembling, tremulousness. വിറ
യൽ. 2. a pearl. മുത്ത. 3. the central gem of a necklace.
adj. 1. Trembling, tremulous. 2. luminous, splendid.

തരളാ,യുടെ. s. Rice gruel. കായക്കഞ്ഞി.

തരളാക്ഷി,യുടെ. s. A beautiful woman. സുന്ദരി.

തരളിതം, &c. adj. Shaken, trembling. ഇളക്കപ്പെട്ടത.

തരക്ഷു,വിന്റെ. s. 1. A tiger. പുലി. 2. a hyena.

തരാതരം,ത്തിന്റെ. s. Difference or distinction of times
circumstances and places, or of the rank, circumstances
&c. of persons. തരാതരം നൊക്കിപ്പറയുന്നു, To
speak according to the rank of the persons addressed.

തരി,യുടെ. s. 1. Grit. 2. granule, the rough hard parti-
cles of sugar, &c. 3. sand. 4. a ship, കപ്പൽ ; a boat,
തൊണി. 5. small particles put into a bracelet to make
it tinkle. 6. little bubbles rising in water. തരിപ്പിടിക്കു
ന്നു, To granulate, to form into small particles.

തരികം,ത്തിന്റെ. s. A float of timber, a raft. പൊ
ങ്ങുതടി.

തരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To be cramped, to be
numb, to be benumbed. 2. to become erect, as the hair
on the body from fear, &c.

തരിതനം,ത്തിന്റെ. s. The ring-worm.

തരിതൻ,ന്റെ. s. A courier, an express, a runner. വെ
ഗമുള്ളവൻ.

തരിനമം,ത്തിന്റെ. s. A paddle, an oar. തുഴ.

തരിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Cramp, numbness, stiffness, dead-
ness, torpitude. 2. horripilation.

തരിപ്പണം,ത്തിന്റെ. s. Rice or corn fried and then
pounded.

തരിപ്പുവാതം,ത്തിന്റെ. s. Deadness or uselessness
of the limbs arising from disease.

തരിപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. To become erect as the
hairs of the body from fear, &c.

തരിമണൽ,ലിന്റെ. s. Rough sand.

തരിമ്പ. adj. A little, small quantity.

തരിവള,യുടെ. s. A tinkling bracelet.

തരിശ. adj. Uncultivated, waste, lying waste, at rest,
or fallow.

തരിശുനിലം,ത്തിന്റെ. s. Land uncultivated, waste
ground.

തരീഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. The ocean. സമുദ്രം. 2. the
the sky, heaven. ആകാശം. 3. decorating, ornament-
ing. അലങ്കരണം.

തരു,വിന്റെ. s. A tree. വൃക്ഷം.

തരുണൻ,ന്റെ. s. A young man, one of the virile age.
യുവാവ.

തരുണം, &c. adj. 1. Young, juvenile. 2. new, fresh,
novel.

തരുണീ,യുടെ. s. A young woman, a female from 16
to 30 years of age. യുവതി.

തരുതടം,ത്തിന്റെ. s. The root of a tree. വൃക്ഷത്തി
ന്റെ ചുവട.

തരുതരെ. adj. Rough, coarse.

തരുതലം,ത്തിന്റെ. s. See തരുതടം.

തരുന്നു,ന്നു,വാൻ. v. a. To give, to bestow, to grant,
to confer, to afford.

തരുമൂലം,ത്തിന്റെ. s. The root of a tree. വൃക്ഷമൂലം.

തരുവിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to give, &c.

തൎക്കക്കാരൻ,ന്റെ. s. A sophist,a disputer, a declaimant,
a contentious person.

തൎക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Doubt. സംശയം. 2. dispute,
controversy. 3. disputation, discussion, reasoning. 4. sup-
plying an ellipsis. 5. the science of logic. 6. surmise, con-
jecture. തൎക്കം പറയുന്നു, To object, to dispute, to deny,
to question the truth of any thing. തൎക്കമെടുത്തിടുന്നു,
To place aside as doubtful, uncertain, or disputed.

തൎക്കവിദ്യ,യുടെ. s. The art or science of reasoning, or
logic.

തൎക്കശാസ്ത്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. A treatise on logic. 2.
the art of reasoning, logic.

തൎക്കശാസ്ത്രി,യുടെ. s. A logician.

തൎക്കാരി,യുടെ. s. A plant. തഴുതാവൽ.

തൎക്കി,യുടെ. 9. A logician, a disputant.

തൎക്കിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To discuss, to reason, to
argue. 2. to disclaim, to doubt. 3. to deny.

തൎക്കിതം. adj. Disputed. തൎക്കിക്കപ്പെട്ടത.

തൎജ്ജനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Wrath, anger. കൊപം. 2.
contempt, censure, blame. നിന്ദ.

തൎജ്ജനീ,യുടെ. s. The second or fore-finger. ചൂണ്ടൊ
ന്നിവിരൽ.

തജ്ജിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To abuse, to blame, to
censure, to reproach. നിന്ദിക്കുന്നു.

തൎജ്ജിതം, &c. adj. Abused, contemned, despised, blam-
ed, reproved. നിന്ദിക്കപ്പെട്ട.

[ 346 ]
തൎണ്ണകം,ത്തിന്റെ. s. A calf. പശുക്കിടാവ.

തൎണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. A calf. പശുക്കിടാവ.

തൎണ്ണി,യുടെ. s. A raft, a float. പൊങ്ങുതടി.

തൎത്തരീകൻ,ന്റെ. s. A passenger, one who passes or
crosses. തൊണിയിൽ കടക്കുന്നവൻ.

തൎത്തരികം,ത്തിന്റെ. s. A boat, a vessel, a raft. തൊ
ണി, പൊങ്ങുതടി.

തൎപ്പണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Satisfaction given, or received.
പ്രീതി. 2. the act of pleasing on the state of being pleased
3. satiety, fulness. 4. a religious rite sprinkling or pre-
senting water to the manes of the deceased. തൎപ്പണം
ചെയ്യുന്നു, To perform this rite.

തൎപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To sprinkle or pre-
sent water to the names of the deceased. 2. to satisfy, to
be satisfied. 3. to please.

തൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. The top, or term of the sacrificial
post. യാഗസ്തംഭത്തിന്റെ മെലറ്റം.

തൎഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. Thirst. ദാഹം. 2. wish, desire.
ഇഛ.

തൎഷിതം, &c. adj. 1. Thirsty, thirsting, ദാഹമുള്ള. 2.
wished, desired. ഇഛയുള്ള.

തൎഹി. If എങ്കിൽ, but എന്നാൽ.

തല,യുടെ. s. 1. The head. 2. the head or fore-part of
a ship, boat, &c. 3. beginning. 4. priority, pre-eminency
5. boundary, limit. 6. the end or top of a tree, branch,
&c. 7. the hair of the head. 8. the first. തലകുലുക്കു
ന്നു, To shake the head.

തലകഴപ്പ,ിന്റെ. s. Head-ache. തല കഴെക്കുന്നു,
The head to ache.

തലക്കം,ത്തിന്റെ. s. The end or top of a tree.

തലക്കാച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Hotness of the head. 2.
insanity, madness.

തലക്കാവൽ,ലിന്റെ. s. The main guard.

തലക്കീഴായി. adv. Topsy-turvy, confusedly, headlong.

തലക്കുഞ്ഞ,ിന്റെ. s. The first born child.

തലക്കുത്ത,ിന്റെ. s. Head-ache, pain in the head. ത
ലക്കുത്തുന്നു, The head to ache.

തലക്കെട്ട,ിന്റെ. s. 1. An introduction, a preface, a
title, a heading. 2. the first of a range of houses on one
site.

തലക്കെട,ിന്റെ. s. Head-ache.

തലക്കൊരിക,യുടെ. s. A helmet.

തലചുറ്റ,ിന്റെ. s. See the following.

തലചുറ്റൽ,ലിന്റെ. s. Giddiness, swimming in the
head, dizziness. തലചുറ്റുന്നു, To loe giddy, to have
a giddiness or swimming in the head.

തലച്ചാല,ിന്റെ. s. Ploughing the first time.

തലച്ചുമട,ിന്റെ. s. A burden carried on the head.

തലച്ചെന്നവർ,രുടെ. s. A Tahsildar, or native collec-
tor of revenue.

തലച്ചെരി,യുടെ. s. The name of a country, Tellicherry.

തലച്ചൊറ,റ്റിന്റെ. s. The brains.

തല തരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To have numb-
ness in the head. 2. to envy. 3. to covet. 4. to be angry.

തലതരിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Numbness in the head. 2.
envy. 3. covetousness. 4. anger.

തലതാഴ്ച,യുടെ. s. 1. Inclination or bending down of
the head. 2. modesty.

തലതാഴുന്നു,ണു,വാൻ. v. n. The head to be inclin-
ed or bent down. തലതാഴ്ത്തു ന്നു, To incline or bend
down the head, to bow the head in token of respect,
sometimes through shame.

തലതിരിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. Giddiness, a whirling or
swimming in the head.

തലതിരിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. The head to be
giddy.

തലതിരിവ,ിന്റെ. s. 1. Discrimination. 2. sense, dis-
cretion.

തലതൊടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. 1. To swear. 2. to be-
come a sponsor.

തലതൊട്ടവൻ,ന്റെ. s. A god-father.

തലനാട,ിന്റെ. s. The top part of sugar-cane used
for planting.

തലനാര,ിന്റെ. s. The hair of the head.

തലനാൾ,ളിന്റെ. s. The previous day. adv. Previous
day, the day before the one specified yesterday.

തലനീര,ിന്റെ. s. Water or rheum from the head.

തലനീളം,ത്തിന്റെ. s. A portico.

തലനീളി.യുടെ. s. 1. A plant, Pæderia fætida. 2. a
kind of convolvulus, Convolvulus medium. പ്രസാരി
ണി.

തലനൊവ,ിന്റെ. s. Head-ache.

തലന്തം,ത്തിന്റെ. s. Nouns terminating with the
letter ത which are all feminine.

തലപുരാണം,ത്തിന്റെ. s. The legend of any distin-
guished temple or place.

തലപ്പ,ിന്റെ. s. The end or top of a tree, &c.

തലപ്പണം,ത്തിന്റെ. s. Head money, poll-tax.

തലപ്പണിക്കാരൻ,ന്റെ. s. A head workman.

തലപ്പത്താക്ക,ിന്റെ. s. An inferior dollar, having
the figure of a head.

തലപ്പന്ത,ിന്റെ. s. A ball to play with.

[ 347 ]
തലപ്പന്തി,യുടെ. s. The chief seat at an entertain-
ment or feast.

തലപ്പാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. Head money, poll-tax,

തലപ്പാവ,ിന്റെ. s. A turband.

തലപ്പുറ്റ,ിന്റെ. s. A certain disease of the head.

തലഭാഗം,ത്തിന്റെ. s. The bed’s head.

തലം,ത്തിന്റെ. s. 1. A place, site, a place of distinc-
tion. 2. essential nature, in composition especially, as ഭൂ
തലം, the earth itself, the very earth. 3. depth, bottom,
lowness, inferiority of position, the place under, or under-
neath. 4. the palm of the hand. ഉള്ളങ്കൈ. 5. the sole
of the foot. ഉള്ളങ്കാൽ. 6. cause, origin, motive, the root
of events. മൂലം. 7. a leathern fence worn by archers on
the left arm. s. the palmira tree. 9. the palm of the
.hand with the extended fingers. 10. the hilt or handle
of a sword, &c. 1. pressing the strings of a lute with
the left hand, 12. the stand or support of any thing, that
which is under or below it. 13. the fore-arm. 14. a span.

തലമണ്ട,യുടെ. s. The scull, the cranium.

തലമല,യുടെ. s. Land upon a mountain, table land.

തലമുടി,യുടെ. s. The hair of the head.

തലമുതിൎച്ച,യുടെ. s. Height, tallness.

തലമുറ,യുടെ. s. A generation. തലമുറ തലമുറയാ
യി, From generation to generation.

തലമുറിയൻ,ന്റെ. s. Circumcised, stripped bare,
used of one as a term of great reproach.

തലയാളി,യുടെ. s. A chief, or head-man, a leader, a
captain.

തലയിണ,യുടെ. s. A pillow.

തലയിണയുറ,യുടെ. s. A pillow-case.

തലയിൽകെട്ട,ിന്റെ. s. A turban.

തലയില്വിധി,യുടെ. s. Destiny, doom, fate, mis-
fortune.

തലയിലെഴുത്ത,ിന്റെ. s. Destiny, doom, fate.

തലയിറ്റ,ിന്റെ. s. A first calf.

തലവൻ,ന്റെ. s. A chief, a captain, a leader, a head
person.

തലവരി,യുടെ. s. Headmoney, poll-tax.

തലവഴി,യുടെ. s. The top or upper part of a tree.

തലവാരി,യുടെ. s. A large comb.

തലവില,യുടെ. s. The first sale price of grain after
the harvest, &c. or any produce.

തലവിറയൽ,ലിന്റെ. s. Paralysis of the head. ത
ലവിറെക്കുന്നു, The head to shake from age or para-
lysis.

തലശ്ശെരി,യുടെ. s. The name of a country, Tellicherry.

തലഹൃത്ത,ത്തിന്റെ. s. The centre of the palm of the
hand, or of the sole of the foot. ഉള്ളംകയ്യിലെയും ഉ
ള്ളംകാലിലെയും നടുവ.

തലാട,ിന്റെ. s. 1. The top of a tree. 2. the top part
of sugar-cane, used for planting.

തലാതലം,ത്തിന്റെ. s. Abyss, a bottomless pit, one
of the supposed seven divisions of the infernal regions.
പാതാളം.

തലിനം. adj. 1. Separate, having spaces, or interstices.
ഇടയിട്ടത. 2. clear, clean. 3. small, little. അല്പം. 4.
delicate, thin, spare. മൃദു. s. A bed, a couch or cot. ക
ട്ടിൽ.

തലുവം or ചലുവം,ത്തിന്റെ. s. A neck ornament
for females.

തലെക്കാലം,ത്തിന്റെ. s. The previous year.

തലെക്കുയരം,ത്തിന്റെ. s. A pillow.

തലെക്കൊല്ലം,ത്തിന്റെ. s. The previous year.

തലെനാൾ,ളിന്റെ. s. 1. Yesterday. 2.. the day previ-
ous to the one particularly mentioned.

തലൊടൽ,ലിന്റെ. s. 1. Stroking gently, fondling.
2. rubbing softly, anointing. 3. feeling.

തലൊടുന്നു,ടി,വാൻ. v. a. 1. To stroke gently, to
fondle, to pat. 2. to rub softly, to anoint, to smear. 3.
to feel.

തലൊദരി,യുടെ. s. 1. A wife or mistress. ഭാൎയ്യ. 2. a
woman. സ്ത്രീ.

തല്പം,ത്തിന്റെ. s. 1. A bed. മെത്ത. 2. an upper story,
a room on the top of a house, a turret, a tower or keep.
മെലത്തെമുറി. 3. a wife. ഭാൎയ്യ.

തല്ല,ിന്റെ. s. 1. Beating, whipping, inflicting bodily
chastisement. 2. a blow, a stroke, a stripe. തല്ലുകൊള്ളു
ന്നു, To receive blows, to be beaten, thrashed or flogged.
തല്ലുമെടിക്കുന്നു, തല്ലുകിട്ടുന്നു, To receive a beating.

തല്ലം,ത്തിന്റെ. s. A reservoir, a large pond, a tank.
ചിറ, കുളം.

തല്ലജം,ത്തിന്റെ. s. Excellence, happiness. adj. Ex-
cellent, happy. ശ്രെഷ്ഠം.

തല്ലിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to beat.

തല്ലുന്നു,ല്ലി,വാൻ. v. a. 1. To beat, to strike, to thrash,
to flog, to inflict bodily chastisement. 2. to drive in.

തല്ലുകൊള്ളി,യുടെ. s. An ill-disposed or ill-behaved
person, one who is always doing something for which he
deserves punishment.

തല്ലുകൊള്ളിത്തരം,ത്തിന്റെ. s. A bad disposition, ill
behaviour.

തവണ,യുടെ. s. 1. A term or fixed time for payment.

[ 348 ]
2. an instalment. 3. time, trip. 4. duty, guard. തവണ
വെക്കുന്നു, To fix a time or term.

തവണക്കച്ചീട്ട,ിന്റെ. s. A written agreement or
obligation to pay by instalments.

തവണക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. One who pays by instal-
ments 2. a guard.

തവണപ്പണം,ത്തിന്റെ. s. An instalment of money.

തവണമുടക്കം,ത്തിന്റെ. s. A lapse of the time or
term for payment of an instalment, failure of such pay-
ment.

തവല,യുടെ. s. A kind of a brass vessel, or cauldron.

തവള,യുടെ. s. A frog. മരത്തവള, A tree-frog. ചൊ
റിത്തവള, A toad. കല്ത്തവള, A frog found in stone.

തവളമുടിൽ,ലിന്റെ. s. A tad-pole.

തവി,യുടെ. s. A spoon, a ladle.

തവിട,ിന്റെ. s. Bran of rice.

തവിട്ട,യുടെ. s. A kind of small snake.

തവിട്ടുണ്ട,യുടെ. s. A kind of ball or biscuit made of
rice and sugar.

തവിഴാമ,യുടെ. s. The spreading hog-weed, Boerhavia
diffusa. (Lin.)

തവ്വ,ിന്റെ. s. 1. Time, season. 2. opportunity, leisure,
3. answer, reply.

തവ്വടക്കിപറയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. To put to silence.

തഷ്ടം. adj. Pared, made thin. ചെത്തിയത.

തസരം,ത്തിന്റെ. s. A weaver’s shuttle. ചാലിയ
ന്റെ നെയിത്തച്ച.

തസ്കരണം,ത്തിന്റെ. s. Theft, robbery. മൊഷ
ണം.

തസ്കരൻ,ന്റെ. s. A thief, a robber, a rogue. കള്ളൻ.

തസ്കരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To steal, to rob. മൊ
ഷ്ടിക്കുന്നു.

തഹസിൽദാർ,ന്റെ, s. A Tahsildar, or native col-
lector of revenue.

തള,യുടെ. s. 1. An ornament for the feet. 2. fetters.
3. a yoke of buffaloes. 4. a tie to fasten two buffaloes
together. തളയിടുന്നു. 1. To fetter. 2. to wear an or-
nament on the feet, &c.

തളക്കല്ല,ിന്റെ. s. A pavement of stone.

തളം,ത്തിന്റെ. s. 1. A pavement. 2. an open place made
for children to play in, an open room. 3. unguent for
the head.

തളരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. n. 1. To be or grow weary,
to be fatigued. 2. to become weak or faint. 3. to slack,
to relax, to be remiss. 4. to mumble, to speak indis-
tinctly through age or infirmity. 5. to wither, to fade. 6.

to faint away. 7. to decay. s. to loose the use of limbs,
the use of speech, &c.

തളൎച്ച,യുടെ. s. 1. Weariness, faintness, fatigue. 2.
weakness, infirmity. 3. staggering. 4. Blackness, relaxati-
on. 5. fainting away, syncope. 6. withering, fading. 7. po-
verty. 8. decay.

തളൎത്തുന്നു,ൎത്തി,വാൻ. v. a. To slack, to slacken, to
loose.

തളൎവ്വാതം,ത്തിന്റെ. s. Palsy.

തളവാടം,ത്തിന്റെ. s. Tools, impliments of artizans.

തളായ്പ,ിന്റെ. s. A hoop made of rope, &c. to put on
the feet for the purpose of climbing high trees.

തളി,യുടെ. s. 1. The act of sprinkling. 2. a temple.

തളിക,യുടെ. s. A large plate, or flat vessel.

തളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To sprinkle, to cleanse.
2. to wash, to wet by sprinkling.

തളിച്ചുകുളി,യുടെ. s. Bathing by sprinkling, holy bathing.

തളിമം,ത്തിന്റെ. s. 1. Ground prepared for the site
of a dwelling. Me.Jo. 2. a bed, a couch or cot.

തളിരം,ത്തിന്റെ. s. A thick plank, a timber.

തളിർ,രിന്റെ. s. A sprout, sprit, a shoot, a bud, a
germe.

തളിൎകാര,യുടെ. s. A thorny tree.

തളിൎക്കുന്നു,ൎത്തു,ൎപ്പാൻ. v. n. To bud, to sprout, to
germinate, to shoot out, to put forth leaves.

തളിൎക്കുല,യുടെ. s. A compound pedicle.

തളിൎപ്പ,ിന്റെ. s. Budding, putting forth leaves, shooting.

തളിൎമ്മ,യുടെ. s. See the preceding.

തളുതം,ത്തിന്റെ. s. A thick plank.

തളെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To fetter, to shackle, to
chain.

തളെപ്പ,ിന്റെ. s. 1. The act of fettering. 2. a hoop
made to put the feet in for the purpose of climbing high
trees.

തള്ള,ിന്റെ. s. 1. A push, a thrust, a shove. 2. rejec-
tion. 3. deduction, subtraction. 4. abuse, contempt.

തള്ള,യുടെ. s. 1. A mother, a dam. 2. the principal root
of a yam.

തള്ളക്കൂറ,റ്റിന്റെ. s. The mother’s inheritance, or
portion; inheritance on the mother’s side.

തള്ളൽ,ലിന്റെ. s. 1. Pushing, thrusting, shoving,
propelling. 2. projection. 3. rejection, abolition, putting
away. 4. annulling. 5. subtraction, deduction. 6. con-
tempt. 7. loss.

തള്ളവഴി,യുടെ. s. The mother’s line.

തള്ളവിരൽ,ലിന്റെ. s. The thumb.

[ 349 ]
തള്ളാംകൊട്ട,യുടെ. s. A kind of basket to catch fish
with, &c.

തള്ളുന്നു,ള്ളി,വാൻ. v. a. 1. To push, to thrust, to
a shove. 2. to reject. 3. to annul, to dismiss. 4. to deduct,
to subtract. 5. to hasten, to push on. 6. to pant, to
breathe hard. 7. to project. 8. to reject, &c. altogether.
9. to drive away, to put out, to turn out. 10. to shun,
to avoid. 11. to excommunicate. 12. to press, to throng.
13. to be corpulent. തള്ളിക്കളയുന്നു, To put out, or
cast out, or away, to annul. തള്ളിയിടുന്നു, To push or
throw down. തള്ളിക്കടത്തുന്നു, To push over or across,
to push. തള്ളിക്കൊടുക്കുന്നു, To push towards another,
to throw. തള്ളിനീക്കുന്നു, 1. To push off. 2. to deduct.
തള്ളുകൊള്ളുന്നു, To be thronged, to be pressed.

തള്ളുപടി,യുടെ. s. That which is rejected.

തക്ഷകൻ,ന്റെ. s. 1. One of the principal Nagas or
serpents of Patala. സൎപ്പം. 2. a carpenter. ആശാരി.
3. Sútradhara the manager’s chief actor in the prelude of
a drama.

തക്ഷൻ,ന്റെ. s. A carpenter. ആശാരി.

തക്ഷാവ,ിന്റെ. s. A carpenter. ആശാരി.

തഴ,യുടെ. s. 1. A leaf. 2. a green twig with the leaves
on it. 3. a bud, a shoot. 4. a royal emblem, an ensign,
a symbol.

തഴക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Acquaintance. 2. practice, use.

തഴക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To practice, to break in
as a horse, to train.

തഴപ്പാ,യുടെ. s. A kind of fine soft mat.

തഴമ്പ,ിന്റെ.s. 1. The mark of a stripe, a scar, a cicatrix.
2. a horny mark on the skin occasioned by the constant
use of of any instrument or weapon. തഴമ്പ വീഴുന്നു
To become scarred, marked, hoofed.

തഴപ്പ,ിന്റെ. s. Flourishing, thriving, spreading.

തഴി,യുടെ. s. A narrow stripe of cloth dipped in oil and
put upon a wound, a plaster. തഴിയിടുന്നു, To apply
a plaster.

തഴുകുന്നു,കി,വാൻ. v. a. To embrace, to hold fast.

തഴുകൽ,ലിന്റെ. s. An embrace, embracing.

തഴുത,യുടെ. s. A bar, a bolt.

തഴുതണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. Cutaneous, and herpetic erup-
tions spreading over the body.

തഴുതാമ,യുടെ. s. The spreading hogweed, Boerhavia
diffusa. (Lin.)

തഴുതാവൽ,ലിന്റെ. s. A plant.

താഴെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To sprout. 2. to flourish,
or spread (as trees,) to thrive, to grow in branches and

twigs. തഴെച്ചിരിക്കുന്ന വൃക്ഷം, A flourishing tree,
or a tree with wide spreading shady branches.

തറ,യുടെ. s. 1. The floor, the ground, the earth. 2. a
raised floor, a mound raised at the bottom of a tree. 3. the
act of nailing, rivetting. 4. a rivet. 5. cutting out. 6. a
place, a town. 7. a hut. തറപിടിക്കുന്നു, &c. To rivet,
തറച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. The act of nailing, rivetting.
2. becoming fixed or firm.

തറയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To be nailed, to be
fastened with nails, to be pierced, 2. to become fixed or
firm.

തറവാട,ട്ടിന്റെ. s. 1. Family. 2. house.

തറവാടി,യുടെ. s. See തറവാട്ടുകാരൻ.

തറവാട്ടുകാരൻ,ന്റെ. s. A householder, a man of
family.

തറവാട്ടുമുതൽ,ലിന്റെ. s. Family property.

തറി,യുടെ. s. 1. A weaver’s loom. 2. a stake, a post. 3.
a hedge-stake. 4. a stick or staff. തറികുത്തികൊടുക്കു
ന്നു, To give a person a piece of land to enjoy by driv-
ing down. തറികുത്തുന്നു, To drive down stakes.

തറിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To cut off.

തറിപ്പ,ിന്റെ. s. The act of cutting off.

തറിയിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. 1. To prepare a loom for
weaving. 2. to drive stakes for a fence.

തറുതല,യുടെ. s. Evasion, elusion, sophistry.

തറുതലപറയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To give evasive,
indirect, or elusive answers; to speak sophistically.

തറുന്നു,റ്റു,വാൻ. v. n. 1. To be tucked in before and
behind. 2. to put the tail between the legs as a dog, &c.
when afraid. 3. to trickle underneath a vessel as water,
&c. when not poured right out.

തറെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To hammer, to nail, to
fasten with nails. 2. to rivet, to fasten strongly. 3. to cut
off.

തറെപ്പ,ിന്റെ. s. Hammering, fastening with nails.

തറ്റുടുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. a. To put on clothes by
tucking in as the Malabar women do.

തറ്റുടുപ്പ,ിന്റെ. s. Putting on clothes, as under the
preceding word.

താകരം,ത്തിന്റെ. s. Spirituous liquor. താകരം കുടി
ക്കുന്നു, To drink spirits.

താക്ക,ിന്റെ. s. 1. Beating. 2. hitting or dashing against.
adj. Once, Time, term.

താക്കുന്നു,ത്തു,വാൻ. v. a. 1. To hit or knock against.
2. to lower, to put down, to let down. 3. to convey down
the stream.

[ 350 ]
താക്കുഴ,യുടെ. s. A bolt, a bar ; also താക്കിഴ.

താക്കൊൽ,ലിന്റെ. s. A key.

താക്കൊൽകാരൻ,ന്റെ. s. One who has or takes care
of the keys.

താങ്ങ,ിന്റെ. s. 1. A support, a prop, a stay. 2. pro-
tection, assistance. 3. beating with the fist. 4. leaning
against any thing. 5. the wadding or ramming of a gun.

താങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. 1. A support, assistance. 2. sus-
taining, preserving, the act of bearing up. 3. a bank, a
reservoir:

താങ്ങിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. 1. To prop, to place a sup-
port or stay under any thing. 2. to ram a gun.

താങ്ങിപ്പിടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To bear with, to
2 assist in bearing or carrying. താങ്ങികൊടുക്കുന്നു, To
assist, to support.

താങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. a. 1. To support, to sustain,
to assist. 2. to bear up, to bear. 3. to guard to protect,
to defend. 4. to bear, to suffer, to endure. 5. to knock
against.

താച്ചി,യുടെ. s. A wet nurse, a foster mother.

താട,യുടെ. s. The dewlap of a bull.

താടക,യുടെ. s. The name of a female savage. ഒരു രാ
ക്ഷസി.

താടങ്കം,ത്തിന്റെ. s. An ear-ring. സ്ത്രീകളുടെ കൎണ്ണ
ഭൂഷണം.

താടി,യുടെ. s. 1. The beard. 2. the chin.

താടിക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who wears a beard.

താഡം,ത്തിന്റെ. s. Beating, whipping, inflicting bo-
dily chastisement. അടി, ദണ്ഡനം.

താഡങ്കം,ത്തിന്റെ. s. A kind of jewel for the ear.

താഡനം,ത്തിന്റെ. s. Beating, whipping, &c. അടി.

താഡനീ,യുടെ. s. A whip. ചമ്മട്ടി.

താഡിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To beat, to whip, to
inflict bodily chastisement. അടിക്കുന്നു.

താഡിതം, adj. Beaten, whipped, &c. അടിക്കപ്പെട്ടത.

താണ. adj. 1. Low, deep. 2. inferior. 3. humble. 4. re-
duced, decreased. 5. submissive. താണിരിക്കുന്നു, 1.
To be low, to be sunk. 2. to be inferior. 3. to be redu-
ced, to be decreased. 4. to be humble, submissive. 5. to be
bent down. 6. to stand in a posture for shooting. താണു
നില്ക്കുന്നു, To stand in a low condition, to be humble.
താണുപൊകുന്നു, 1. To go down, to sink, to settle. 2.
to decrease, to diminish, 3. to descend. 4. to grow poor.

താണജാതി,യുടെ. s. A low or inferior class, kind,
caste, &c.

താണ്ഡവക്കാരൻ,ന്റെ. s. A dancer.

താണ്ഡവം,ത്തിന്റെ. s. A kind of dance with violent
gesticulations, and especially applied to the frantic dance
of SIVA and his votaries. നാട്യം. താണ്ഡവം ചെയ്യു
ന്നു, To dance. നാട്യം ചെയ്യുന്നു.

താണ്മ,യുടെ. s. 1. Lowliness, humility. 2. obedience.

താണ്മപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. 1. To humble.
2. to subdue, to subject. 3. to enslave.

താണ്മപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To be humble ; to
be lowly. 2. to be obedient; submissive. 3. to be enslaved.

താണ്മയുള്ളവൻ,ന്റെ. s. One who is humble, lowly.

താതജനയിത്രികൾ,ളുടെ. s. plu. Parents. മാതാപി
താക്കന്മാർ.

താതൻ,ന്റെ. s. 1. A father. പിതാവ. 2. a son. പു
ത്രൻ.

താതിമരം,ത്തിന്റെ. s. Griselea tomentosa. (Rox.)

താൽകാലികം,ത്തിന്റെ. s. Immediate consequence.

താത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. 1. To put down, to lower.
2. to let down. 3. to reduce. 4. to sink. 5. to depress.
6. to abase. 7. to humble. 8. to take a boat or vessel,
&c. down the stream.

താതപൎയ്യപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To encoura-
age, to stir up, to encite: to urge forward, to spur on.

താത്പൎയ്യപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. To give diligence, to
endeavour, to use effort, to be intent on.

താതപൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Opinion, -sentiment. 2.
purport, meaning. 3. object, design, purpose, intent. 4.
diligence, strenuous effort, endeavour.

താദൃശൻ,ന്റെ. s. Such a one, such like, like him, &c.
അപ്രകാരമുള്ളവൻ.

താൻ,തന്റെ. pron. Self; he, she, or it ; you (honorific.)
This pronoun is in general used with reference to some
noun or nominative of the third person in the same sen-
tence, and may be termed the reflective pronoun. It is
also used as an honorific of the second person. In the
plural it makes തങ്ങൾ. താനെ തന്നെ, He himself.
താനായി ചെയ്യുന്നു, To do of one’s self, of one’s
own accord, willingly, voluntarily.

താനെ. part. Self, spontaneously, of itself, alone.

താനെതന്നെ. part. Of his own accord, spontaneously,
alone. താന്താൻ, Each an individual. താന്താങ്ങൾ,
They, themselves, individuals.

താനം,ത്തിന്റെ. s. A tune. രാഗം. താനം കഴിക്കു
ന്നു, To perform a penance, to offer certain presents
with a view of obtaining the pardon of sin.

താനക്കിഴി,യുടെ. s. A small bag containing a certain
amount of money as an offering or present at a temple.

[ 351 ]
താന്തൊന്നി,യുടെ. s. A self-conceited person, one
who is headstrong, violent, rash, ungovernable.

താന്തൊന്നിത്വം,ത്തിന്റെ. s. Self-conceit, violence,
rashness, ungovernableness. താന്തൊന്നിത്വം കാട്ടു
ന്നു, To shew self-conceit, to be headstrong, to be vio-
lent, rash, self-willed.

താന്ത്രികൻ,ന്റെ. s. 1. A scholar, a man completely
versed in any science. 2. a follower of the doctrine taught
by the Tantras. 3. an artificer, a contriver, a skilful,
clever person.

താന്ദ്രികൻ,ന്റെ. s. An indolent man. മടിയുള്ളവൻ.

താന്നി,യുടെ. s. A tree, the Belleric myrobolan, Termi-
nalia bellerica.

താന്നിക്കാ,യുടെ. s. The fruit of the Belleric myrobolan.

താപജ്വരം,ത്തിന്റെ. s. A burning or inflammatory fever.

താപത്രയം,ത്തിന്റെ. s. Three kinds of affliction, 1.
Bodily affliction. 2. accidental affliction. 3. providential
affliction.

താപം,ത്തിന്റെ. s. l. Heat, burning, moral or physi
cal pain. 2. fervency, fervent desire, ardour. 3. sorrow,
distress.

താപസതരു,വിന്റെ. s. A tree, commonly Ingudi
or Jiyaputa. ഒs.

താപസൻ,ന്റെ. s. One who performs penance, a
practiser of austerities, a devotee, an ascetic.

താപസീ,യുടെ. s. Fem. of the preceding.

താപിഞ്ഛം,ത്തിന്റെ. s. The Tamála tree bearing
dark blossoms, Xanthocymus pictorius. (Rox.) പച്ചില
മരം.

താപ്പ,ിന്റെ.. s. 1. A measure in general. 2. comfort-
ableness. 3, opportunity, favourableness. 4. gain, profit.

താപ്പാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To be comfortable.
2. to be opportune, to be favourable. 3. to be obtained.

താപ്പാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To fasten a tame
elephant to a wild one for the purpose of taming the
latter. 2. to make advantageous.

താപ്പാന,യുടെ. s. A tame elephant brought to be
matched with a wild one.

താപ്പുകാണുന്നു,ണ്ടു,ണ്മാൻ. v. a. To examine or
try a measure.

താപ്പുകൂടുന്നു,ടി,വാൻ. v. n. - See താപ്പാകുന്നു.

താപ്പുകൂട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. a. See താപ്പാക്കുന്നു.

താപ്പുനൊക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To try a measure.

താപ്പൂട്ടൽ,ലിന്റെ. s. The closing or contracting of
flowers and leaves.

താപ്പൂട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. n. To close, to contract as

flowers and leaves.

താമര,യുടെ. s. The lotus or water lily plant, Nelumbi-
um speciosum. (Willd.)

താമരക്കുരു,വിന്റെ. s. The seed of the lotus or water
lily.

താമരക്കുളം,ത്തിന്റെ. s. A pond where water lilies
grow.

താമരക്കൊഴി,യുടെ. s. A water fowl.

താമരത്തണ്ട,ിന്റെ.. s. The stem of the lotus plant.

താമരനൂൽ,ലിന്റെ.. s. A fibre of the water lily.

താമരപ്പ,വിന്റെ. s. The lotus flower.

താമരവളയം,ത്തിന്റെ. s. 1. The stem or film of the
lotus plant. 2. the fibrous root of the lotus.

താമരസം,ത്തിന്റെ. s. A lotus or water lily, Nymphæa
nelumbo.

താമരസാക്ഷൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

താമലകീ,യുടെ. s. The annual Indian Phyllanthus. കി
ഴുകാനെല്ലി.

താമസശീലം,ത്തിന്റെ. s. 1. Dilatoriness, idleness,
slothfulness. 2. anger. 3. cruelty. 4. folly, ignorance,
5. drowsiness.

താമസം,ത്തിന്റെ. s. 1. Delay, tarrying, lingering,
stopping, stay, procrastination, deferring. 2. indolence,
laziness. 3. anger, wrath. 4. drowsiness, sleep. 5. igno-
rance, folly. 6. a malignant thing, the quality of dark-
ness. adj. 1. Malignant, mischievous. 2. affected by or
appertaining to the third quality, that of darkness or vice.

താമസിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To tarry, to delay,
- to linger, to stay, to stop.

താമസിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To delay, to stop,
to defer, to retard, to postpone.

താമസീ,യുടെ. s. 1. A dark night. ഇരിട്ടുള്ള രാത്രി.
2. a name of Durga. ദുൎഗ്ഗ.

താമിസ്രപക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. The dark half of the
month, the fortnight of the moon’s decrease or wane. കൃ
ഷ്ണപക്ഷം.

താമിസ്രം,ത്തിന്റെ. s. Great or extensive darkness;
hell. adj. Very dark. ഇരിട്ടുള്ള നരകം.

താമസസ്വഭാവം,ത്തിന്റെ. s. See താമസശീലം.

താംബൂലം,ത്തിന്റെ. s. 1. The Areca-nut, Areca fau-
fel or catechu. 2. betel, Piper betel, or its punjent leaf,
which together with the areca-nut is eaten very gene-
rally by the natives of the east. വെറ്റില.

താംബൂലവല്ലി,യുടെ. s. The betel vine, a small plant
bearing a pungent leaf, which with the areca-nut, a small
quantity of caustic lime or chunam and catechu, and

[ 352 ]
occasionally cloves, cardamoms, &c. form thie Pán or betel
of the Asiatics, Piper betel. വെറ്റിലക്കൊടി.

താംബൂലീ,യുടെ. s. 1. The Pán or betel bearer , kings
and great men being attended by an officer of this de-
scription. 2. a servant whose business it is to prepare,
and furnish the betel or Pán. വെറ്റില ചെറുക്കൻ.
3. the betel vine, വെറ്റിലക്കൊടി.

താമ്രകം,ത്തിന്റെ. s. Copper. ചെമ്പ.

താമ്രകരൻ or താമ്രകാരൻ,ന്റെ. s. A brazier, a
copper-smith. ചെമ്പുകൊട്ടി.

താമ്രകൎണ്ണീ,യുടെ. s. The name of the female elephant
of the west. വരുണഗജത്തിന്റെ ഭാൎയ്യാ.

താമ്രകുട്ടകൻ,ന്റെ. s. 1. A brazier, a copper-smith.
ചെമ്പുകൊട്ടി. 2. a caldron or large copper vessel.
ചെമ്പ.

താമ്രകെശം,ത്തിന്റെ. s. Red hair. ചെമ്പന്തല.

താമ്രചൂഡം,ത്തിന്റെ. s. A cock. പൂവൻകൊഴി.

താമ്രപത്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. A thin, flat piece of copper.
ചെമ്പുതകിട.

താമ്രഭസ്മം,ത്തിന്റെ. s. A medicinal preparation of
copper by reducing it to powder.

താമ്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. Copper. ചെമ്പ. 2. copper color.
ചെമ്പുനിറം. adj. Of a copper colour.

താമ്രസിന്ദൂരം,ത്തിന്റെ. s. A medicinal preparation
of copper.

താമ്രാധരി,യുടെ. s. A beautiful woman. സുന്ദരി.

താമ്രാക്ഷൻ,ന്റെ. s. 1. The coil or cocila, the Indian
cuckoo, 2. one who has red eyes. കണ്ണചുവന്നവൻ.

താമ്രികം,ത്തിന്റെ. s. A copper coin. ചെമ്പുകൊ
ണ്ടുള്ള നാണയം, പയിസ.

തായ,യുടെ. s. 1. A mother. അമ്മ. 2. the handle of a
hoe, &c.

തായം,ത്തിന്റെ. s. 1. A dice. 2. playing at dice, chess,
or drafts. തായം കളിക്കുന്നു, To play at dice. തായം
നൊക്കുന്നു, To play a dice. തായം അറിയുന്നു, To
understand or know the play at dice.

തായ്പുര,യുടെ. s. An inner room.

തായ്മരം,ത്തിന്റെ. s. The body or trunk of a tree.

തായാടുന്നു,ടി,വാൻ. v. n. 1. To be mischievous. 2.
to play, to fondle.

തായാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Confusion, disorder. 2. mis-
chief, plunder. 3. play, playing. തായാട്ടുകാട്ടുന്നു. 1.
To create confusion, or disorder. 2. to commit mischief
to plunder.

താര,ിന്റെ. s. 1. A clew or bottom of yarn for the
weaver. 2. a flower. പുഷ്പം.

താര,യുടെ. s. 1. The name of the wife of the monkey Bali.
2. the name of the wife of Vrihaspati or Jupiter. 3. a star
in general, a planet, an asterism, &c. നക്ഷത്രം. 4, tare,
an allowance made for the weight of any thing contain-
ing a commodity. 5. a grove in a sword, knife, &c. 6. a
trodden path. 7. sharpness. 8. the print or mark of a
foot. 9. a long line of men, animals, insects, &c.

താരക,യുടെ. s. 1. A star. നക്ഷത്രം. 2. the pupil of
the eye. കൃഷ്ണമണി.

താരകജിത്ത,ന്റെ. s. The name of Cárticéya. കാ
ൎത്തികെയൻ.

താരകൻ,ന്റെ. s. 1. The name of a giant. ഒര അ
സുരൻ. 2. a protector, preserver. രക്ഷിക്കുന്നവൻ.
3. a pilot, steersman. ചുക്കാൻ പിടിക്കുന്നവൻ.

താരകബ്രഹ്മം,ത്തിന്റെ. s. GOD; the Supreme being.

താരകം,ത്തിന്റെ. s. Protection, or that which protects.

താരകാരി,യുടെ. s. See താരകജിത്ത.

താരകിതം, &c. adj. Starry. നക്ഷത്രമുള്ള.

താര,ത്തിന്റെ. s. 1. A high note or tone in music.
2. elegance of a pearl. 3. a clear or beautiful pearl. 4.
crossing or passing over, &c. 5. silver. വെള്ളി. 6. spiri-
tuous liquor, 7. a coin. adj. 1. High as a note in music.
2. radiant, shining. 3. clean, clear. 4. good, excellent, well
flavoured.

താരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Dandriff. 2. a raft, a float.
ചങ്ങാടം.

താരതമ്യം,ത്തിന്റെ. s.1. More or less. വലിപ്പച്ചെറു
പ്പം. 2. the state or condition. 3. comparison, or distinc-
tion.

താരൽ,ലിന്റെ. s. Dandriff.

താരമ്പൻ,ന്റെ. s. A name of CÁMA, the god of love.
കാമൻ.

താരാഗണം,ത്തിന്റെ. s. A cluster of stars. നക്ഷ
ത്രകൂട്ടം.

താരാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. Caressing, fondling, indulging,
indulgence.

താരാട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. a. To caress, to fondle, to treat
with kindness.

താരാപഥം,ത്തിന്റെ. s. The sky, the atmosphere,
the firmament, the heavens, or region of the stars. ന
ക്ഷത്രമണ്ഡലം.

താരാൎമകൾ,ളുടെ. s. A name of LECSHMI. ലക്ഷ്മി.

താരി,യുടെ. s. 1. Beating time in music, musical time or
measure. 2. aid, assistance. 3. obedience. 4, friendship.

താരിപ്പ,ിന്റെ. s. A tariff, or chartel of commerce.

താരുണ്യം,ത്തിന്റെ. s. Youth, juvenility. യൌവനം.

[ 353 ]
താരെയൻ,ന്റെ. s. The son of Bali, the monkey.

താൎക്കാണി,യുടെ. s. A witness. സാക്ഷി.

താൎക്കികൻ,ന്റെ. s. A philosopher, a sophist, a fol-
lower of either of the six schools of Hindu philosophy.

താൎതാവലരി,യുടെ. s. The seed of the following plant.

താൎതാവൽ, ലിന്റെ. s. The shaggy button-weed,
Spermacoce Scabra. (H. B.) Spermacoce Hispida.
(Linn.)

താൎത്തീയികം. adj. Third, മൂന്നാമത്തെ.

താൎമകൾ,ളുടെ. s. A name of LECSHMI. ലക്ഷ്മി.

താൎക്ഷ്യൻ,ന്റെ. s. A name of GARUDA, the bird and
vehicle of VISHNU. ഗരുഡൻ.

താൎക്ഷ്യം,ത്തിന്റെ. s. A sort of collyrium. മാക്കീര
ക്കല്ല.

താൎക്ഷ്യശൈലം,ത്തിന്റെ. s. A substance prepared
from the calx of brass, or from the Amomum anthorhiza,
and used as a medical application to the eyes. മാക്കീര
ക്കല്ല.

താർ,രിന്റെ. s. 1. A clew. 2. a flower. പുഷ്പം.

താലകം,ത്തിന്റെ. s. A bolt, a latch, a kind of lock to
fasten a door with. താഴ, or പൂട്ട.

താലപത്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. An ear ornament of a pal-
mira leaf rolled up: also applied to an ornament of gold
used for the same purpose. കാതൊല. 2. a palmira leaf.
കരിമ്പനയൊല.

താലപാണ്ണീ,യുടെ. s. 1. A kind of palm. ചിറ്റീന്ത.
2. a kind of vegetable perfume, Mura.

താലപ്പൊലി,യുടെ. s. An offering at a temple.

താലമൂലിക,യുടെ. s. The name of a plant, Curculigo
orchioides. നിലപ്പന.

താലം,ത്തിന്റെ. s. 1. A large dish or plate, a charger.
2. a palmira tree. കരിമ്പന. 3. yellow orpiment. അ
രിതാരം. 4. the fan palm, Borassus flabelliformis.

താലവചരൻ,ന്റെ. s. An actor, a dancer. കളിക്കാ
രൻ.

താലവൃന്തകം,ത്തിന്റെ. s. The large fan of the pal-
mira leaf. വിശറി.

താലവെചനകൻ,ന്റെ. s. An actor, a dancer. കളി
ക്കാരൻ.

താലവ്യം,ത്തിന്റെ. s. The name given to the follow-
ing letters collectively. ച, ഛ, ജ, ഝ, ഞ.

താലാങ്കൻ,ന്റെ. s. A name of BALARÁMA. ബല
രാമൻ.

താലി,യുടെ. s. The small piece of gold tied by the
bridegroom round the neck of the bride at the time of
the marriage ceremony; synonymous in effect with the

marriage ring. താലികെട്ടുന്നു. To tie on this ornament.

താലികം,ത്തിന്റെ. s. A tie, a seal, a string, &c.
binding a letter, or parcel of papers. ഇട്ട മുദ്രബന്ധ
നം.

താലീഭവം,ത്തിന്റെ. s. A kind of collyrium. മാക്കീര
ക്കല്ല.

താലീശപത്രം,ത്തിന്റെ. s. A fragrant smelling plant,
Flacourtia cataphracta. (Rox.)

താലീശപത്രി,യുടെ. s. The leaf of the preceding plant
used medicinally and said to have a taste not unlike
that of rhubarb, but without its bitterness. (Ainsley.)

താലീശം,ത്തിന്റെ. s. A tree, commonly Tálisa or
its leaf.

താലു,വിന്റെ. s. 1. The palate. അണ്ണാക്ക. 2. the
throat. തൊണ്ട.

താലൂക്ക,ിന്റെ. s. A Talook, or district.

താലൂരം,ത്തിന്റെ. s. A whirlpool, an eddy. നീർച്ചുഴി.

താലൂഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. The palate. 2. the throat.
തൊണ്ട.

താലൊലം, vel. താരാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. Lullaby, caress-
ing, fondling, indulging, indulgence.

താലൊലിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To lull, to caress,
to fondle. 2. to indulge, to treat with great kindness. 3.
to favour.

താവകം. adj. Thine. നിന്റെത.

താവകീനം. adj. Belonging to thee, thine.

താവടം,ത്തിന്റെ. s. A necklace hanging as low as
the navel.

താവലരി,യുടെ. s. Rice beaten small.

താവൽ,ലിന്റെ. s. Rice beaten small.

താവൽ. ind. So much, so far, so many, unto, until; the
correlative to യാവൽ.

താവളം,ത്തിന്റെ. s. A lodging place, a resting place.

താവുരു,വിന്റെ. s. One of the signs in the zodiac,
Taurus. ഇടവം രാശി.

താള,ിന്റെ. s. 1. The stalk or stem of corn, &c. 2. a
leaf of paper.

താളകം,ത്തിന്റെ. s. Yellow sulphuret of arsenic; or
yellow orpiment. അരിതാരം.

താളക്കാരൻ,ന്റെ. s. A cymbal player, a cymbalist.

താളക്കൂട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A pair of cymbals.

താളക്കെട,ിന്റെ. s. 1. Missing time in music. 2. dis-
appointment. 3. inconvenience.

താളം,ത്തിന്റെ. s. 1. Beating time in music. 2. musi-
cal time or measure. 3. a sort of cymbal, or musical in-
strument made of brass or bell metal. 4. a short span..

[ 354 ]
one measured by the thumb and middle finger. 5. slap-
ping or clapping the hands together. 6. the palmira tree
or fan palm, Borassus flabelliformis. (Lin.) 7. yellow
orpiment. അരിതാരം. താളം ചവിട്ടുന്നു, To beat
time in music with the feet. താളംമാറുന്നു, To change
a tune. താളംപിടിക്കുന്നു, To beat or play the cymbal.

താളി,യുടെ. s. 1. A species of convolvulus. 2. a kind of
grass. 3. a species of mountain palm, Corypha taliera.
(Rox.) 4. the large palmira or Tallipot tree. 5. a plant.
Flacourtia cataphracta. 6. a plant, Curculigo orchioides.
7. a name given to different kinds of leaves used in bath-
ing, to remove the oil from the body.

താളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To prepare or season food
in a particular way.

താളിപ്പ,ിന്റെ. s. Seasoning, flavouring.

താളിപ്പന,യുടെ. s. The large palmira or Tallipot tree.

താളിപ്പുല്ല,ിന്റെ. s. A species of Tradescantia, Trades-
cantia Malabarica.

താളിമാതളം,ത്തിന്റെ. s. A species of pomegranate.

താളിയൊല,യുടെ. s. The leaf of the large palmira
tree.

താൾ,ളിന്റെ. s. 1. The stem, or stalk of corn, flowers,
yams, &c. 2. a sheet of paper.

താഴ,ിന്റെ. s. 1. A lock. 2. an ornament for the neck.
3. a small box made of silver, copper, &c. fastened to
the chain generally worn round the waist and used as a
o purse for money..

താഴത്തെ. adj. Under, down.

താഴത്തൊട്ട,താഴൊട്ട. adv. Below, down.

താഴി,യുടെ. s. An earthen wash-hand bason.

താഴിക,യുടെ. s. An ornamental top of a temple.

താഴികക്കുടം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

താഴുന്നു,ണു,വാൻ. v. n. 1. To be or become low. 2.
to be depressed, reduced. 3. to sink, to settle, to go down,
to lower. 4. to stoop. 5. to abase one's self, to submit.

താഴ്ച,യുടെ. s. 1. Depth, lowness. 2. depression, dejec
tion. 3. lowliness, humility. 4. abjectness. 5. inferiority.
6. decrease, defect, want. 7. low ground. adj. Deep,
low, depressed, &c.

താഴ്ത്തൽ,ലിന്റെ. s. 1. Depressing, putting down. 2.
letting down, lowering. 3. humbling, debasing, disho-
nouring.

താഴ്ത്തുന്നു,ഴ്ത്തി,വാൻ. v. a, 1. To lower, to let down.
2. to depress. 3. to abase. 4. to humble, to bring under,
. to bring low. 5. to dishonour, to decrease. 6. to keep
down a business.

താഴ്മ,യുടെ. s. Humility, lowliness.

താഴ്മയുള്ളവൻ,ന്റെ. s. One who is humble, lowly,
subordinate.

താഴ്വര,യുടെ. s. A valley, a vale.

താഴ്വാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A pandal or shed over a lower
veranda. 2. a valley.

താഴ്വീതി,യുടെ. s. A country or spot abounding in
Swamps.

താഴെ. adv. Below, under, down, underneath, beneath,
postpos. Under, underneath.

താക്ഷാ,യുടെ. s. A bar, a bolt.

താറ,ിന്റെ. s. Dressing or wearing clothes tucked in,
as the Malabar women do.

താറുടുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. a. To put on clothes by
tucking in as the Malabar women do.

താറാവ,ിന്റെ. s. A duck.

താറുന്നു,റി,വാൻ. v. n. 1. To discontinue, to intermit,
to slacken, to grow cool about any thing. 2. to be ap-
peased, to be assuaged.

താറുമാറ,ിന്റെ. s. 1. Disorder, confusion. 2. tumult,
disturbance. 3. mischief.

താറുമാറാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To disorder; to
throw into confusion; to confound; to disturb. 2. to
commit mischief.

തികക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ. v. n. To boil, to bubble up.

തികച്ചിൽ,ട്ടി,വാൻ. s. Completion, fulfilment, perfec-
tion.

തികട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. n. To feel naucea at the sto-
mach from indigestion.

തികത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To boil, to make to
boil up.

തികയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To be fulfilled, to be
complete, or completed. 2. to be perfected. 3. to end, to
be finished. 4. to be sufficient, to be full.

തികവ,ിന്റെ. s. 1. Completion, completeness, per-
fection. 2. fulness. 3, termination, conclusion, end. 4.
certainty, firmness.

തികെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To finish, to complete,
to perfect. 2. to fulfil, to perform.

തികെപ്പ,ിന്റെ. s. Fulfilment.

തിക്ക,ിന്റെ. s. 1. Pressure, throng, thronging. 2. divi-
sion, discord.

തിക്കൽ,ലിന്റെ. s. 1. The act of pressing, crowding,
thronging. 2. discord, division, dissention.

തിക്കടെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To become affrighted,
to be terrified.

[ 355 ]
തിക്കിത്തിരക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To crowd, or press
together.

തിക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To throng, to press, to
crowd. 2. to be at variance or discord.

തിക്കുമുട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. n. 1. To be choked, stifled,
smothered, or suffocated. 2. to. be terrified, affrighted.

തിക്തകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Bitterness. കൈപ്പ. 2. a
kind of gourd, Trichosanthes dioica.. പടൊലം. adj.
Bitter.

തിക്തത,യുടെ. s. Bitterness. കൈപ്പ.

തിക്തം,ത്തിന്റെ. s. Bitterness, a bitter taste. കൈപ്പ.

തിക്തശാകം,ത്തിന്റെ, s. 1. Bitter herbs. കൈപ്പ
ച്ചീര. 2. a plant, Capparis trifoliata. നീർമാതളം.

തിഗ്മം,ത്തിന്റെ. s. 1. Heat. അത്യുഷ്ണം. 2. heat of
spices or pungency, sharpness.. adj. Hot, pungent.

തിൎങ,ിന്റെ. s. A verb. ക്രിയാപദം.

തിങ്കളാഴ്ച,യുടെ. s. Monday.

തിങ്കൾ,ളുടെ. s. 1. The moon. 2. Monday.

തിങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. Pressing, pressure, crowding.

തിങ്ങൾ,ളുടെ. s. A month.

തിങ്ങൾക്കലവറ,യുടെ. s. A place where monthly
provisions are kept.

തിങ്ങൾക്കാർ,രുടെ. s. Persons who furnish monthly
- provisions to a temple, &c.

തിങ്ങൾക്കൊപ്പ,ന്റെ. s. Monthly provisions for a
pagoda or victualling house.

തിങ്ങൾ നടത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To manage or
o superintend the monthly expenses of provisions at a tem-
ple, &c.

തിങ്ങൾ ഭജനം,ത്തിന്റെ. s. A monthly religious
ceremony.

തിങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. To be thronged, to be
- pressed, to be crowded.

തിടപ്പെള്ളി,യുടെ. s. The cooking place of a temple.

തിടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Strength, courage, firmness, forti-
tude. 2. stoutness, bigness. തിടം വെക്കുന്നു, 1. To
become strong, firm, &c. 2. to grow large.

തിടുക്കപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To hurry, to be in
a hurry, to hasten, to be precipitant. 2. to be confused,
to be embarrassed.

തിടുക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Hurry, haste, precipitancy.
2. confusion, embarrassment.

തിടുതിടുക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Great haste, hurry, pre-
cipitancy. 2. embarrassment, confusion.

തിടുതിടെ. adv. Hastily, hurriedly..

തിട്ട,ിന്റെ. s. 1. A shoal, an island of alluvial formation,

or, one from which the water has recently withdrawn,
or a small island or rock in the middle of a river, upon
the falling of the waters. 2. any island.

തിട്ടതി,യുടെ. s. Want, need, necessity.

തിട്ടപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. 1. To regulate. 2.
to ascertain, to make sure.

തിട്ടപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. To be regulated.

തിട്ടമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To adjust, to regu-
late, to make sure, exact. 2. to strengthen.

തിട്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Certainty, verity. 2. justness,
exactness, accuracy. 3. strength, stability, firmness. 4.
a proper way, a set rule.

തിട്ടംവരുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To make sure of,
to ascertain the exact amount, &c.

തിണൎക്കുന്നു,ൎത്തു,പ്പാൻ. v. n. To rise as the skin from
a blow with a stick or from any irritating plant, as a net-
tle, &c. 2. to swell. 3. to be inflated with anger, to be
exasperated. 4. to be agitated, disturbed.

തിണൎപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Rising or swelling of the skin
from a blow, &c. 2. exasperation, rage. 3. agitation.

തിണ്ണ,യുടെ. s. A high raised seat, or sitting place,
outside the house, &c., a pial or open veranda.

തിണ്ണനിരങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. To go from house
to house idling about.

തിണ്ണനിരക്കം,ത്തിന്റെ. s. Going from house to
house idling about.

തിണ്ണമിടുക്ക,ിന്റെ. s. 1. The privilege or firmness of
one’s house, corresponding to the confidence that an En-
glishman feels that his house is his castle. 2. showing
great consequence at home merely.

തിണ്ണം. ind. Soon, quick.

തിണ്ട,ിന്റെ. s. 1. A bale or bundle of cloth, &c. 2.
See തിണ്ണ. തിണ്ടെടുക്കുന്നു, To tie or pack a bale
of cloth, &c.

തിത‌ന്ഉഃ,വിന്റെ. s. A seive, a cribble. മുറം.

തിതിക്ഷ,യുടെ. s. Patience, resignation, suffering,
endurance. ക്ഷമ.

തിതിക്ഷു,വിന്റെ. s. One who is patient, resigned.
ക്ഷമയുള്ളവൻ.

തിതീൎഷു,വിന്റെ. s. One wishful to cross over. കട
പ്പാൻ ആഗ്രഹമുള്ളവൻ.

തിത്തി,യുടെ. s. A kind of flute.

തിത്തിരി,യുടെ. s. 1. The name of a bird, the francoline
partridge. ഒരു വക പക്ഷി. 2. the name of a Muni.

തിത്തിലം,ത്തിന്റെ. s. 1. A bowl. കുഴിവുള്ള പാത്രം.
2. a bucket. തുലാക്കൊട്ട.

[ 356 ]
തിഥി,യുടെ. s. A lunar day; a phasis of the moon.

തിന,യുടെ. s. A kind of pannic or millet seed; Pa-
nicum Italicum.

തിനിശം,ത്തിന്റെ. s. A timler tree, Dalbergia ou-
geiniensis. തൊടുക്കാര.

തിന്ത്രിക,യുടെ. s. A creeping plant. ചിറ്റമൃത.

തിന്ത്രിണീ,യുടെ. s. 1. The tamarind tree, Tamarindus
Indica. പുളിവൃക്ഷം. 2. the fruit. 3. acid taste. പുളി
രസം.

തിന്ത്രീണികം,ത്തിന്റെ. s. 1. The tamarind fruit. വാ
ളൻപുളി. 2. acid seasoning.

തിന്ദുക,യുടെ. s. A sort of ebony, Diospyros glutinosa.
പനച്ചി.

തിന്ദുകം,ത്തിന്റെ. s. A species of ebony, from the
fruit of which a kind of gum or resin is obtained which
is used in India as glue by carpenters, &c. Diospyros
glutinosa, or Embryopteris glutinifera. (Lin.) പനച്ചി.

തിന്നാമ്പാല,യുടെ. s. A plant, commonly Jiyati.
അടകൊതിയൻ.

തിന്നി,യുടെ. s. One that eats much, a glutton.

തിന്നുന്നു,ന്നു,ന്മാൻ. v. a. To eat, to take food.

തിന്മ,യുടെ. s. 1. Wickedness, evil, vice. 2. badness,
misfortune, mischief.

തിന്മയാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. To be wicked, to be
evil, bad, mischievous.

തിപ്പ,ിന്റെ. s. Badness, worthlessness. adj. Bad, in-
ferior.

തിപ്പലി,യുടെ. s. Long pepper, Piper longum.

തിമി,യുടെ. s. A fabulous fish of a large size, said to be
one hundred Yojanas long. മഹാ മത്സ്യം.

തിമിംഗലം,ത്തിന്റെ. s. 1. A whale. 2. a large fa-
bulous fish which is said to devour the Timi. തിമിയെ
വിഴുങ്ങുന്ന മത്സ്യം.

തിമിംഗലഗിലം,ത്തിന്റെ. s. A fabulous fish larger
than the preceding and said to devour it. തിമിംഗില
ത്തെ വിഴുങ്ങുന്ന മത്സ്യം.

തിമിതം. adj. 1. Wet, moist, moistened, damp. നന
ഞ്ഞ. 2. firm, steady, fixed, unmoved, unshaken. സ്ഥി
രമുള്ള.

തിമിരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Darkness. ഇരുട്ട. 2. gutta se-
rena, total blindness from affection of the optic nerve.
അന്ധത.

തിമിൎക്കുന്നു,ൎത്തു,ൎപ്പാൻ. v. n. To leap for joy, to play.

തിമിൎപ്പ,ിന്റെ. s. Leaping for joy, as children in play.

തിമില,യുടെ. s. A kind of drum, or tom-tom. തിമില
കൊട്ടുന്നു, To beat the same.

തിമിലക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who beats the above drum.

തിമിശം,ത്തിന്റെ. s. 1. A kind of pumpkin gourd.
2. a water melon.

തിയ്യ, or തിയ്യത. adj. Bad, evil, wicked, mischievous.

തിയ്യതി,യുടെ. s. Any day of the month, date.

തിയ്യത്തി,യുടെ. s. A female of the Theyan or Chagon
caste.

തിയ്യൻ,ന്റെ. s. A Theyan, or Chagon.

തിയ്യാടി,യുടെ. s. A Brahman of low caste, who per-
forms certain ceremonies in honour of Káli.

തിയ്യാട്ട,ിന്റെ. s. A certain offering made to Káli.
തിയ്യാട്ട കഴിക്കുന്നു, To make such offering.

തിയ്യാട്ടുകൊട്ടിൽ,ലിന്റെ. s. A shed made to perform
the above ceremony or offering.

തിയ്യാട്ടുണ്ണി,യുടെ. s. See തിയ്യാടി.

തിയ്യാട്ടുപറ,യുടെ. s. A kind of drum used at the per-
formance of such ceremony.

തിര,യുടെ. s. 1. A wave, a billow. 2. a screen, or cur-
tain, or veil. 3. a kind of preserve made of mangoes, by
mashing the pulp and drying it in the sun. 4. a roll of
tobacco, a cheroot.

തിരക്ക,ിന്റെ. s. 1. Thronging, pressing, pressure. 2.
inquiry, search.

തിരക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. 4. 1. To seek, to inquire. 2.
to throng, to press.

തിരച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. Search, examination, seeking.

തിരട്ട,ി.s. An abstract of accounts.

തിരട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. a. 1. To make round. 2. to
grow thick, as milk by boiling.

തിരണ്ട. adj. 1. Grown, mature, great. 2. become mar-
riageable.

തിരണ്ടകല്യാണം,ത്തിന്റെ. s. A ceremony per-
formed at the time of a young woman becoming marri-
ageable.

തിരണ്ടി,യുടെ. s. A kind of large flat sea fish, the
skate.

തിരപിടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To hold a screen,
or veil.

തിരമാല,യുടെ. s. A wave, a billow.

തിരയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. To seek, to search.

തിരശ്ചീനം, &c. adj. Going crookedly or awry, moving
tortuously. വിലങ്ങത്തിൽ നടക്ക.

തിരശ്ശീല,യുടെ. s. A veil, a curtain, a screen or wall
of cloth surrounding a tent.

തിരസ. ind. 1. Indirectly, underhandedly, secretly, co-
vertly. 2. crookedly, awry.

[ 357 ]
തിരസ്കരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Contempt, abuse, in-
sult, disrespect. നിന്ദ. 2. a cover, screen, concealment.
മറ.

തിരസ്കരണി,യുടെ. s. 1. An outward tent; a wall
or screen of cloth surrounding the principal tent. 2. a
screen. മറ.

തിരസ്കരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To abuse, to in-
sult, reproach, to affront. നിന്ദിക്കുന്നു. 2. to conceal,
to cover, to hide. മറെക്കുന്നു.

തിരസ്കാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Disrespect, contempt, a-
buse, insult, affront. നിന്ദ. 2. concealment, a screen.
മറ.

തിരസ്കൃതം, &c. adj. Reviled, abused, reproached, cen-
sured. നിന്ദിക്കപ്പെട്ടത.

തിരസ്കൃതി,യുടെ. s. See തിരസ്കാരം.

തിരസ്ക്രിയ,യുടെ. s. 1. Disrespect, contempt, abuse.
നിന്ദ. 2. concealment. മറക.

തിരളുന്നു,ണ്ടു,വാൻ. v. n. 1. To increase, to become
numerous. 2. to arrive at the age of puberty.

തിരൾ്ച,യുടെ. s. Increase.

തിരി,യുടെ. s. 1. The wick of a lamp, or candle. 2. lint,
a tent, or bougie. 3. a touch paper or cloth for firing a
gun, a fusee.

തിരികണി,യുടെ. s. A potter’s wheel.

തിരികല്ല,,ിന്റെ. s. A hand mill, a millstone.

തിരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To turn, to turn round
to turn over. 2. to twist, or twirl round. 3. to turn back,
to return. 4. to grind by a hand mill. 5. to wind up as
a watch. 6. to change, to alter. 7. to turn the course as
of running water. 8. to turn away the face. 9. to make to
turn, move, or wander about. 10. to be giddy. 11. to re-
ject or return any thing. 12. to sort. 13. to translate.
14. to repeat. 15. to make known. 16. to go. 17. to come.
18. to persuade a person to alter his mind.

തിരച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. The act of turning, turning
round, or over. 2. whirling. 3. returning. 4. walking
about. 5. change, alteration, changing. 6. choice.

തിരിനീട്ടുന്നു,ട്ടുി,വാൻ. v. a. 1. To lengthen a wick,
or trim a light. 2. to excite, to instigate one to do a thing.

തിരിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Turning round. 2. change, alter-
ation. 3. instigation to any thing wrong. 4. translation.

തിരിപ്പൻ,ന്റെ.s. A wig, false-hair.

തിരിപ്പടി,യുടെ. s. Deceit, fraud, trick, തിരിപ്പടി എ
ടുക്കുന്നു, To deceive, to cheat.

തിരിപ്പന്ന,യുടെ. s. A kind of fern, Polypodium acros-
tichoides,

തിരിമാലി,യുടെ. s. Deceit, fraud, trick.

തിരിമാലിത്തരം,ത്തിന്റെ. s. Deception, fraudulency.

തിരിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To turn; to turn
round, to whirl. 2. to turn back, to return. 3. to be
giddy. 4. to move, wander, ramble or travel about. 5. to
go back, to go away. 6. to change, as the wind. 7. to
move circularly. 8. to understand. 9. to be rejected. 10.
to be separated.

തിരിയുഴിച്ചിൽ,ലിന്റെ.s. A certain religious cere-
mony performed with a display of lights. തിരിയുഴി
ച്ചിൽ കഴിക്കുന്നു, To perform such ceremony.

തിരിയെ,തിരികെ, or തിരിച്ച. adv. Again. തിരിച്ചു
കൊടുക്കുന്നു, To give back. തിരിച്ചുപൊകുന്നു, To
go back, to return. തിരിച്ചുവരുന്നു, To come, to turn.
തിരിച്ചുപറയുന്നു, To explain, to repeat.

തിരിവ,ിന്റെ. s. 1. See തിരിച്ചിൽ in all its mean-
ings. 2. understanding, knowledge. 3. separation. 4.
rejection of money returned as bad. 5. a turn. 6. remov-
ing out of the way. 7. right direction, or taking the pro-
per direction for the foundation of a building.

തിരിശുമാനം,ത്തിന്റെ. s. Deceit, fraud, trick.

തിരീടം,ത്തിന്റെ. s. Pale lodh, a kind of tree, Sym-
plocos racemosa. പാച്ചൊറ്റി.

തിരു. A prefix to the titles of deities, also a prefix of
respect to the titles of persons. adj. Sacred, holy, vener-
able, ornamental.

തിരുകണി,യുടെ. s. The winding in a shell.

തിരുകൽ,ലിന്റെ. s. Tucking in, turning in.

തിരുകുന്നു,കി,വാൻ. v. a. To tuck in, to turn in.

തിരുകുറ്റി,യുടെ. s. The pivot of a native door.

തിരുതാളി,യുടെ. s. A large species of convolvulus, Con-
volvulus maxima.

തിരുത്ത.ിന്റെ. s. See തിരുത്തൽ.

തിരുത്തൽ,ലിന്റെ. s. Alteration or correction in any
writing.

തിരുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To correct, to amend,
to rectify mistakes.

തിരുനാമപ്പാല,യുടെ. s. A plant, Periploca tunicata.
(Lin.) one of the eight principal medicaments.

തിരുനാമം,ത്തിന്റെ. s. A sacred or holy name.

തിരുനാവ,യുടെ. s. The name of a place where one of
the principal Brahmanical Colleges of Malabar is estab-
lished.

തിരുനാൾ,ളിന്റെ. s. 1. A festival, a holiday. 2. the
birth day of any person of high rank.

തിരുനീറ,ിന്റെ. s. Sacred ashes of burnt cow-dung.

[ 358 ]
തിരുനെവെലി,യുടെ. s. The name of a town or dis-
trict, Tinnevelly.

തിരുനെറ്റി,യുടെ. s. The forehead (honorific.)

തിരുമനസ്സ,ിന്റെ. s. The will of GOD, of a King, of
a guru, of a high personage, &c. (honorific.) തിരുമന
സ്സറിയിക്കുന്നു, To inform, to make known, to ac-
quaint, (honorific.)

തിരുമാടമ്പ,ിന്റെ. s. A royal pupil having completed
his studies and taking leave of his preceptor or tutor.

തിരുമുഖം,ത്തിന്റെ. s. The face or countenance, (ho-
norific.)

തിരുമുടി,യുടെ. s. The hair of the head, (honorific.).

തിരുമുത്ത,ിന്റെ. s. A tooth, (honorific.) തിരുമുത്തു
വിളങ്ങുന്നു, To laugh, to smile, (honorific.) തിരുമു
ത്തുവിളക്കുന്നു, To clean the teeth.

തിരുമുമ്പ,ിന്റെ. s. A religious mendicant.

തിരുമുമ്പിൽ. part. Before, in the presence of, (honorific.)

തിരുമുമ്പാകെ. adj. Before, in the presence of, (honorific.)

തിരുമുൾക്കാഴ്ച,യുടെ. s. 1. A present or complimentary
gift to superiors. 2. an annual acknowledgement paid to
the king for any grant of land, &c.

തിരുമുൾപ്പാട,ിന്റെ. s. A Cshetrian.

തിരുമുറ്റം,ത്തിന്റെ. s. The court of a temple.

തിരുമൂപ്പ,ിന്റെ. s. Royalty, the kingly state.

തിരുമെനി,യുടെ. s. The body, (honorific.)

തിരുമ്മൽ,ലിന്റെ. s. The act of rubbing, friction,
embrocation.

തിരുമ്മുന്നു,മ്മി,വാൻ. v. a. To rub, to use friction, to
embrocate.

തിരുവചനം,ത്തിന്റെ. s. 1. The word of God, sacred
writ. 2. the word or speech of a superior.

തിരുവടയാളം,ത്തിന്റെ. s. The letter of certain great
persons.

തിരുവടി,യുടെ. s. 1. The feet. 2. You, (honorific.)

തിരുവട്ടപ്പയൻ,ന്റെ. s. The name of a certain oil
or gum, turpentine. (?)

തിരുവനന്തപുരം,ത്തിന്റെ. s. Trivandrum, the chief
city of Travancore, and also of Malabar.

തിരുവരത്തികൂറ്റൻ,ന്റെ. s. A bull or steer fit to
be allowed to go at liberty.

തിരുവല,യുടെ. s. A term of abuse; a beggar.

തിരുവാണ,യുടെ. s. 1. A sacred oath, swearing. 2. a
citation on the part or in the name of a king or superior.
തിരുവാണയിടുന്നു, To swear by the king, to take
an oath.

തിരുവാതിര,യുടെ. s. The 6th lunar asterism.

തിരുവാഭരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Royal jewels. 2. the
ornaments peculiar to a pagoda.

തിരുവാലത്തിരി,യുടെ. s. Lustration of arms ; a mi-
litary and religious ceremony held on the 19th of Aswi-
ni, (October.) and by kings and generals before taking
the field. തിരുവാലത്തിരി ഉഴിയുന്നു, To perform or
hold such ceremony.

തിരുവാളി,യുടെ. s. A term of abuse, a beggar.

തിരുവാഴി,യുടെ, s. A royal ring.

തിരുവാറ്റ,യുടെ. s. A place where a river branches.
out into two streams.

തിരുവിതാങ്കൊട,ട്ടിന്റെ. s. 1. The name of a town
in Travancore. 2. the country of Travancore.

തിരുവില്ലവ,യുടെ. The name of a place, Tiruvilla.

തിരുവുടയാട,യുടെ. s. Royal or sacred apparel.

തിരുവുളി,യുടെ. s. 1. A borer. 2. a chisel used for mak-
ing holes.

തിരുവുള്ളക്കെട,ിന്റെ. s. The displeasure of GOD, of
a king, of any great personage, &c.

തിരുവുള്ളം,ത്തിന്റെ. s. Royal favour, pleasure.

തിരുവെഴുത്ത,ിന്റെ. s. A royal letter.

തിരുവൊണം,ത്തിന്റെ. s. The 22nd lunar asterism
of the Hindus containing three stars in the neck of the
eagle.

തിരൊധാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A cover, concealment,
veil, cloth or cloak; any thing which hides or with-
holds another from sight. 2. disappearance, the being
hidden, or disappearance, the act of hiding. മറവ. തി
രൊധനം ചെയ്യുന്നു, 1. To cover, to hide, to con-
ceal. 2. to disappear. മറയുന്നു.

തിരൊഹിതം, &c. adj. Covered, concealed, hidden, re-
moved or withrawn from sight.

തിൎയ്യൿ. adj. Going, crookedly or awry; moving tortu-
ously.

തിൎയ്യഗ്യൊനി,യുടെ. s. 1. A bird. പക്ഷി. 2. a beast.
മൃഗം.

തിൎയ്യൎങ. adj. Going crookedly or awry; moving tortu-
ously.

തിലകല്കം,ത്തിന്റെ. s. Oil-cakes of the sesamum
seed. എള്ളിന്റെ പിണ്ണാക്ക.

തിലകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A mark made with coloured
a earth or unguents upon the forehead and between the
eye brows, either as an ornament, or a sectarial distinct-
tion. തൊടുകുറി. 2. a freckle, mole, or any natural mark
on the person. മറു. 3. a tree. മഞ്ചാടിമരം. 4. another
tree Tilaca. മൈലെള്ള. 5. the bladder. മൂത്രാശയം: 6.

[ 359 ]
black Sochal salt, a factitious salt containing sulphur
and iron, &c. 7. excellence, eminence. ശ്രെഷ്ഠത. 8. a
title especially in composition implying pre-eminence,
as രഘുവംശതിലകൻ, Tilaca of the race of Ra-
ghu, a name of RAMA.

തിലകാളകം,ത്തിന്റെ. s. A mole, or any natural spot
on the body. മറു.

തിലപൎണ്ണി,യുടെ. s. Red sanders, Pterocarpus san-
tolinus. രക്തചന്ദനം.

തിലപിഞ്ജം,ത്തിന്റെ. s. Barren sesamum, bearing
no blossoms, or its seed yielding no oil. കായാത്തഎള്ള.

തിലപുഷ്പം,ത്തിന്റെ. s. The flower of the sesamum
plant. എൾപ്പൂ.

തിലപെജം,ത്തിന്റെ. s. Barren sesamum bearing
no blossoms, or its seed yielding no oil. കായാത്തഎളള.

തിലം,ത്തിന്റെ. s. 1. The sesamum plant, Sesamum
orientale. എള്ള. 2. a tree.

തിലിത്സം,ത്തിന്റെ. A large snake, according to some
the Boa constrictor. പെരിമ്പാമ്പ.

തിലു,വിന്റെ. s. A plant, Impatiens Balsamica.

തിലുങ്ക,ിന്റെ. s. 1. A country, Telungana. 2. the
Telugu language.

തിലുങ്കചെട്ടി,യുടെ. s. A Sudra of Telungana.

തിലുങ്കബ്രാഹ്മണൻ,ന്റെ. s. A Telugu Brahman.

തിലുങ്കൻ,ന്റെ. s. A Teluguman.

തിലൊത്തമ,യുടെ. s. A courtezan of Swerga.

തിലൊദകം,ത്തിന്റെ. s. Funeral rites or obsequies.
ഉദകക്രിയ.

തില്യം,ത്തിന്റെ. s. A field of sesamum. എള്ളു വിള
യുന്നെടം.

തില്വം,ത്തിന്റെ. s. A timber tree, a pale sort of Lodh.
പാച്ചൊറ്റി?

തിഷ്യഫലാ,യുടെ. s. Emblic myrobolan, or shrubby
Phyllanthus, Phyllanthus Emblica. നെല്ലി.

തിഷ്യം,ത്തിന്റെ. s. The eighth Nacshatra or lunar
mansion of the Hindus. പൂയം.

തിസ്ര. adj. Numeral three, മൂന്ന.

തിള,യുടെ. s. A bubble, boiling or bubbling up.

തിളെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To bubble, to boil up.

തിളെപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Boiling, bubbling, making boil.
2. increase, growth.

തിളെപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To cause to bubble,
or boil up. 2. to grow, to increase.

തിറ,യുടെ. s. 1. Tribute, tax. 2. an offering. തിറകൊ
ടുക്കുന്നു, 1. To pay tribute or tax, 2. a present, an of-
fering.

തിറക്കെട,ിന്റെ. s. Want of vigour, inability, weak-
ness.

തിറമുള്ളവൻ,ന്റെ. s. One who is vigorous, strong,
able.

തിറം,ത്തിന്റെ. s. Ability, strength, vigour. തിറം കാ
ട്ടുന്നു. To shew strength, ability, vigour.

തീ,യുടെ. s. 1. Fire. 2. Ceylon lead-wort, Plumbago
Zeylanica. തീകത്തുന്നു, To kindle, to burn, to take
fire. തീകത്തിക്കുന്നു, To kindle a fire. തീപിടിക്കു
ന്നു, To take fire, to ignite. തീകെടുത്തുന്നു, To ex-
tinguish fire. തീകായുന്നു, To warm one’s self near a
fire. തീകൂട്ടുന്നു, തീമൂടുന്നു, To make, heap up a fire.
തീകൊളുത്തുന്നു, To kindle a fire, to set fire to.

തീക്കട്ട,യുടെ. s. Coals of fire.

തീക്കനൽ,ലിന്റെ. s. A burning or live coal.

തിക്കരി,യുടെ. s. The state of being burnt, as grass, &c.,
- on the ground. തീക്കരിമാറ്റുന്നു, To remove any thing
to prevent its taking fire, or to prevent fire spreading.

തീക്കല,യുടെ. s. The scar of a burn.

തീക്കലം,ത്തിന്റെ. s. A portable fire place, a stove
any vessel in which fire is placed.

തീക്കല്ല,ിന്റെ. s. Flint-stone.

തീക്കാൽ,ലിന്റെ. s. A stream of fire from a rocket, &c.

തീക്കുടുക്ക,യുടെ. s. A bomb shell.

തീക്കുഴി,യുടെ. s. A pit in which fire is made.

തീക്കൊള്ളി,യുടെ. s. A fire-brand.

തീച്ചട്ടി,യുടെ. s. An earthen fire pan, a small portable
fire place, a stove.

തീട്ട,ിന്റെ. s. A name given to a letter of Lords or
titled persons.

തീട്ടം,ത്തിന്റെ. s. Fæces, excrement.

തീട്ടൂരം,ത്തിന്റെ. s. A letter or writing of the Cochin
Rajah.

തീണ്ടൽ,ലിന്റെ. s. 1. Pollution, defilement, conta-
mination. 2. uncleanness. 3. the act of touching.

തീണ്ടാനാഴിക,യുടെ. s. A small kind of sensative.
plant.

തീണ്ടാപ്പാട,ിന്റെ. s. A distance to which pollution
or defilement does not reach.

തീണ്ടാമതി,യുടെ. s. See the preceding.

തീണ്ടായിരിക്കുന്നവൾ,ളുടെ. s. A menstruous woman.

തീണ്ടാരി,യുടെ. s. Menstruation, or menstrual discharge.

തീണ്ടാരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ ; or തീണ്ടായിരിക്കുന്നു,
ന്നു,പ്പാൻ. v. n. To be unclean, to be unwell, to men-
struate.

തീണ്ടിക്കുളി,യുടെ. s. Bathing after pollution.

[ 360 ]
തീണ്ടുന്നു,ണ്ടി,വാൻ. v. n. 1. To pollute. 2. to touch.
3. to infect by touching, to contaminate. 4. to be bit by
a venomous animal. വിഷം തീണ്ടിമരിച്ചു, He died
of a venomous bite.

തീഴത്തഴമ്പ,ിന്റെ. s. The scar of a burn.

തീത്താങ്ങി,യുടെ. s. 1. A fire fender, a fire screen. 2.
a protection against fire.

തീൻ,നിന്റെ. s. 1. Food, meat, nourishment. 2. cut-
ing. തീൻ കൊടുക്കുന്നു, To give food, to feed. തീനി
ടുന്നു, To feed fowls, &c.

തീൻകഥ,യുടെ. s. A riddle.

തീൻപണ്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Eatables, victuals. 2. the
stomach.

തീൻപണ്ടി,യുടെ. s. The stomach, the belly.

തീൻപതി,യുടെ. s. A pasture.

തീൻപുലം,ത്തിന്റെ. s. A pasture.

തീനി,യുടെ. s. An eater, a glutton.

തീപെട്ടി,യുടെ. s. A torch, a flambeau.

തീപ്പന്ന,യുടെ. s. A parisitical plant.

തീപ്പാതി,യുടെ. s. The state of being half consumed by
fire.

തീപ്പുണ്ണ,ിന്റെ. s. A burn.

തീപ്പൊരി,യുടെ. s. A spark of fire.

തീപ്പൊലിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. Fire to be extin-
guished.

തീപ്പൊള്ള, or തീപ്പൊള്ളൽ,ലിന്റെ. s. A burn.

തീപ്പൊള്ള,ത്തിന്റെ. s. A burn.

തീപ്പൊള്ളുന്നു,ള്ളി,വാൻ. v. n. To be burnt by fire.

തീഭയം,ത്തിന്റെ. s. A fire, conflagration, destruction
by fire.

തീമറ,യുടെ. s. A fender, a fire screen.

തീര,ിന്റെ. s. A written receipt or acknowledgment.
തീരുകൊടുക്കുന്നു, To give a receipt.

തീരം,ത്തിന്റെ. s. A shore, a bank. കര.

തീരാക്കൊണ്ടി,യുടെ. s. A difficult business, endless
dispute, pains, labour, &c.

തീരാത്ത. adj. Neg. 1. Unfinished, unsettled. 2. undone.
3. endless, interminable. 4. difficult, &c.

തീരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. n. 1. To be finished, completed,
concluded, ended, to cease. 2. to be accomplished, per-
fected. 3. to be done, to be made. 4. to be settled, de-
cided as a law suit, &c., to be solved, to be liquidated.
5. to be expiated.

തീരുമാനം, adj. Certain, entire, just. adv. Wholly, en-
tirely, definitely.

തീരെ. adv. Wholly, totally, entirely, decidedly. തീരെ

പൊക്ക, Total loss. തീരെപൊകുന്നു, To be totally
lost, to be entirely gone.

തീൎക്കുന്നു,ൎത്തു,ൎപ്പാൻ. v. a. 1. To finish, complete, con-
clude or end, to accomplish, to perfect a thing. 2. to make.
3. to settle, decide, solve. 4. to liquidate. 5. to expiate.
ഭയം തീൎക്കുന്നു, To remove fear. സംശയംതീൎക്കുന്നു,
To solve a doubt. ദാഹം തീൎക്കുന്നു, To quench thirst.
കടം തീൎക്കുന്നു, To pay off a debt.

തീൎച്ച,യുടെ. s. 1. A settling, or final arrangement. 2.
conclusion. 3. completion, determination. 4. decision.
തീൎച്ചക്ക. adv. Lastly, finally, at the end, conclusion.
തീൎച്ചയായി പറയുന്നു, To speak definitely, positive-
ly, decidedly. തീൎച്ചപറയുന്നു, 1. To say the lowest or
just price. 2. to speak positively, decidedly. തീൎച്ച വരു
ത്തുന്നു, To settle, conclude, to bring to an end or close.

തീൎച്ചമൂൎച്ച,യുടെ. s. See തീൎച്ച.

തീൎച്ചയാകുന്നു,യി,വാൻ. v. a. 1. To be settled, de-
cided. 2. to be solved. 3. to be concluded. 4. to be finish-
ed. 5. to be decided.

തീൎണ്ണം, &c. adj. 1. Crossed, passed over. കടക്കപ്പെ
ട്ടത. 2. spread, expanded. വിടരപ്പെട്ടത.

തീൎത്തുപറയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To acknowledge,
to confess.. 2. to speak definitely, decidedly.

തീൎത്ഥകരൻ,ന്റെ.s. A teacher or head of the Jaina
sect.

തീൎത്ഥൻ,ന്റെ. s. A tutor, a Guru. ഗുരു.

തീൎത്ഥപാദൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

തീൎത്ഥമാടുന്നു,ടി,വാൻ. v. a. To bathe in any sacred
stream.

തീൎത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. 1. Water in general. 2. holy wa-
ter. 3. any holy place or place of pilgrimage, but especi-
ally such as are situated along the course of a stream
considered sacred, or in the vicinity of some sacred spring
or piece of water. 4. any piece of water. 5. sacred science
or any of the branches of knowledge esteemed sacred.
6. a ghat or stairs of a landing place.

തീൎത്ഥയാത്ര,യുടെ. s. A pilgrimage to sacred rivers and
pools.

തീൎത്ഥവാസി,യുടെ. s. A pilgrim.

തീത്ഥസ്നാനം,ത്തിന്റെ. s. Bathing in sacred rivers,
&c. തീത്ഥസ്നാനം ചെയ്യുന്നു, To bathe.

തീൎന്നവൻ,ന്റെ. s. One who is accomplished in any
thing either good or bad.

തീൎപ്പ,ിന്റെ. s. 1. A decree, award, decision. 2. judge-
ment, or sentence of a judge. 3. determination. 4. a-
greement. 5. a settling or final arrangement.

[ 361 ]
തീൎപ്പാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. To be decided, deter-
mined, concluded, a decree to be passed.

തീൎപ്പാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To decree, to decide
to pass sentence.

തീൎപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to finish,
&c. 2. to build, to get any thing made. 3. to cause to
pay or settle any account, &c.

തീൎമ്മ,യുടെ. s. Discharge, acquittal, settlement.

തീൎമ്മുറി,യുടെ. s. A written receipt.

തീൎവ്വ,യുടെ. s. 1. Duty, customs. 2. acquittal, relin-
quishing to another. 3. sale, purchasing out.

തീൎവ്വില,യുടെ. s. A bargain.

തീൎവ്വിലയൊല,യുടെ. s. A bill of sale.

തീവെട്ടം, & തീവെളിച്ചം,ത്തിന്റെ. s. Fire light.

തീവ്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. Heat, warmth. 2. pungency.
3. speed, swiftness, hurry. adj. 1. Hot, warm. 2. pungent.
3. much, excessive, endless, 4, speedy, Swift, hasty. adv.
Much, excessively, endless.

തീവ്രവെദന,യുടെ. s. Excessive pain, agony, the
pain of damnation.

തീക്ഷ്ണകണ്ടകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A thorny shrub. കാ
രമുൾ. 2. the thorn apple, Datura metel. ഉമ്മത്ത.

തീക്ഷ്ണകന്ദം,ത്തിന്റെ. s. The onion. വെളളുള്ളി.

തീക്ഷകരം,ത്തിന്റെ. s. The rays of the sun. ആദി
ത്യരശ്മി.

തീക്ഷ്ണകൎമ്മാ,വിന്റെ. s. One who is active, zealous.

തീക്ഷ്ണഗന്ധ,യുടെ. s. A Morunga tree, Morunga hy-
peranthera. മുരിങ്ങാ.

തീക്ഷണത,യുടെ. s. See തീക്ഷ്ണം.

തീക്ഷ്ണതണ്ഡുലം,ത്തിന്റെ. s. Long pepper. തിപ്പലി.

തീക്ഷ്ണതൈലം,ത്തിന്റെ. s. 1. Attar of roses. പനി
നീർതൈലം. 2. resin. 3. the milky juice of the Eu-
phorbia. 4. spirituous or vinous liquor.

തീക്ഷ്ണപത്രം,ത്തിന്റെ. s. Coriander. കൊത്തമ്പാല.

തീക്ഷ്ണപുഷ്പം,ത്തിന്റെ. s. Cloves. കരയാമ്പൂവ.

തീക്ഷ്ണഫലം,ത്തിന്റെ. s. Coriander. കൊത്തമ്പാല
യരി.

തീക്ഷ്ണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Heat, warmth. ഉഷ്ണം. 2. pun-
gency, the heat of pepper, &c. എരി. 3. poison. വിഷം.
4. iron. ഇരിമ്പ. 5. war, battle. യുദ്ധം. 6. haste, hur-
ry. തിടുക്കം. 7. fear of death. adj. 1. Hot, warm. 2. pun-
gent. 3. zealous, active. 4. keen, intelligent. 5. sharp.
6. quick.

തീക്ഷ്ണരസം,ത്തിന്റെ. s. Saltpetre. വെടിയുപ്പ.

തീക്ഷ്ണശൂകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Barley, യവം. 2. beard
of paddy or rice corn.

തീക്ഷ്ണാംശു,വിന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

തീക്ഷ്ണൊത്ഥപരാഗം,ത്തിന്റെ. s. Powdered pepper,
&c. മുളകുപൊടി.

തിക്ഷ്ണൊത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. 1. Dried ginger. ചുക്ക. 2.
black pepper. മുളക. 3. long pepper. തിപ്പലി.

തീറ്റൽ,ലിന്റെ. s. Feeding.

തീറ്റി,യുടെ. s. Food, victuals, sustenance. തീറ്റികൊ
ടുക്കുന്നു, To feed.

തിറ്റികഥ,യുടെ. s. A riddle, an enigma.

തീറ്റികെറുന്നു,റി,വാൻ. v. To attack an enemy
fearlessly.

തിറ്റിയടുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. n. To face or approach.
an enemy valiantly or fearlessly.

തീറ്റുന്നു,റ്റി,വാൻ. v. c. To cause to eat, to feed
തീറ്റി പൊറ്റുന്നു, To nourish. തീറ്റി വളൎക്കുന്നു,
To nourish, to bring up.

തു. ind. A particle implying, 1. Difference, (but, or.) 2.
disjunction, (but, again, further, other.) 3. connexion,
(and, moreover.) 4. asseveration, (indeed.) 5. an ex-
pletive.

തുക,യുടെ. s. 1. An amount, sum total. 2. arrow root.
തുകകൂട്ടുന്നു, തുകയിടുന്നു. To cast up, to sum up an
amount. തുകപ്പടി, In large sums.

തുകമൊശം,ത്തിന്റെ. s. A mistake in the sum total,
an erroneous calculation, a mistake made in summing
up the amount.

തുകയൽ,ലിന്റെ. s. A kind of curry, or seasoning
with food.

തുകാക്ഷീരി,യുടെ. s. 1. Arrow root. കൂവനൂറ. 2. the
manna of bamboos.

തുകിൽ,ലിന്റെ. s. Cloth, dress.

തുക്കിടി,യുടെ. s. A division of a country:

തുംഗൻ,ന്റെ. s. 1. A tall person. 2. an eminent, or
celebrated person. ഉന്നതൻ.

തുംഗഭദ്ര,യുടെ. s. The river, Toombhadra. ഒരു നദി.

തുംഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. Height, loftiness, top, vertex,
altitude. 2. excellency. ശ്രെഷ്ഠത. adj. High, elevated,
lofty. ഉയരമുള്ള. 2. chief, principal. ഉന്നതം, ശ്രെ
ഷ്ഠം. 3. passionate, hot.

തുംഗീ,യുടെ. s. A kind of basil, Ocimum gratissimum.
നായർവെണ്ണ.

തുച്ശമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To despise, to slight.
2. to think lightly of.

തുച്ശം, &c. adj. 1. Void, empty. ഒഴിഞ്ഞ. 2. Small, little.
അല്പം. 3. abandoned, deserted. 4. base, mean, vile. s.
Chaff. ഉമി.

[ 362 ]
തുഞ്ചൽ,ലിന്റെ. s. 1. Sleeping. 2. error. 3. dying.

തുഞ്ചം,ത്തിന്റെ. s. An end, extremity.

തുഞ്ചുന്നു,ഞ്ചി,വാൻ. v. n. 1. To sleep. 2. to err, to
be entangled. 3. to die.

തുട,യുടെ. s. The thigh.

തുടക്കം,ത്തിന്റെ. s. The beginning, commencement.

തുടക്കാമ്പ,ിന്റെ. s. The inner part of the thigh.

തുടങ്ങൻകത്തി,യുടെ. s. A kind of broad knife.

തുടങ്ങി. part. From, beginning with.

തുടങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. a. 1. To begin, to commence.
2. to undertake.

തുടം,ത്തിന്റെ. s. 1. A liquid measure containing about
1/16 of an Edangari. 2. stoutness, plumpness.

തുടയ്ക്കാരം,ത്തിന്റെ. s. Connection, joining together,
touching.

തുടരി, vel തുടലി,യുടെ. s. The name of a thorny shrub
bearing an eatable fruit. Rhamnus circumcissus. 2. ju-
jube tree.

തുടരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. a. 1. To pursue, to follow after.
2. to chase. 3. to prosecute. 4. to continue. 5. to begin.
തുടൎന്നടുക്കുന്നു, തുടൎന്നു ചെല്ലുന്നു, തുടൎന്നു പൊകു
ന്നു, To pursue closely. തുടൎന്ന പറയുന്നു, To continue
speaking, to speak boldly.

തുടരെ. adv. One after another, following:

തുടരെ തുടരെ. adv. Ineessantly, continuedly, frequently,
without interstices.

തുടർ,രിന്റെ. s. 1. A chain. 2. a waist chain.

തുടൎച്ച,യുടെ. s. 1. Pursuit, following, chasing. 2. com-
mencement.

തുടൎമ്മാല,യുടെ. s. A gold necklace.

തുടൽ,ലിന്റെ. s. 1. A chain. 2. a fetter.

തുടലരഞ്ഞാണം,ത്തിന്റെ. s. A chain worn round
the waist.

തുടവാൎപ്പ,ിന്റെ. s. An uleer on the inner part of the
thigh.

തുടവാള,ിന്റെ.s. See the preceding.

തുടസ്സം,ത്തിന്റെ. s. See തുടക്കം.

തുടി,യുടെ. s. 1. A small drum, a tambourine. 2. Car-
damons. 3. palpitation. 4. a machine for drawing water
out of a well. തുടികൊട്ടുന്നു, To beat the fore-mention-
ed drum.

തുടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To pant, to struggle.
2. to beat, to leap, to throb, to palpitate. 3. to strike the
water with the hands in swimming. 4. to act speedily,
to exert, to use vehemence.

തുടിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Panting, struggling. 2. palpitation,

tremor. 3. striking the water with the hands in swim-
ming. 4. acting speedily, using vehemence.

തുടിയടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To beat a tambourine.
2. to publish or proclaim any order of Government, &c.

തുടുക്കുന്നു,ത്തു,വാൻ. v. n. To be or become red.

തുടെതുടെ. adj. Very red.

തുടുപ്പ,ിന്റെ. s. 1. A spatula, a slice. 2. a stirrer, a
fat wooden instrument. 3. an oar, a paddle. 4. red, the
colour. 5. a sprout. 6. a certain method of ploughing.

തുടെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To wipe, to rub, to clean.

തുടെപ്പ,ിന്റെ. s. Wiping, rubbing, cleaning.

തുട്ട,ിന്റെ. s. Copper coin.

തുട്ടി,യുടെ. s. A fine, stopping part of the wages or sa-
lary on account of default or neglect of work.

തുണ,യുടെ. s. 1. Help, aid, assistance. 2. a companion.
3. society, company. 4. protection. തുണ ചെയ്യുന്നു,
To help.

തുണക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A companion, a fellow-
traveller. 2. a protector. 3. an assistant.

തുണി,യുടെ. s. 1. Cloth, clothes. 2. a timber tree.

തുണെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To aid, to help to
assist. 2. to accompany. 3. to protect.

തുണ്ട,ിന്റെ. s. 1. A small piece, a shred, a remnant,
a morsel. 2. a small note. 3. loss, damage. തുണ്ടുപി
ണയുന്നു, To suffer loss.

തുണ്ടമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To cut in pieces.

തുണ്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. A piece. 2. a part, a portion.

തുണ്ടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To cut in pieces, to cut
asunder, to divide.

തുണ്ടിപ്പ,ിന്റെ.s. The act of cutting in pieces.

തുണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s. 1. The face. മുഖം. 2. the mouth.
വാ. 3. a beak, a bill. പക്ഷികളുടെ കൊക്ക.

തുണ്ഡി,യുടെ. s. 1. The mouth, the face. മുഖം. 2.
a beak. കൊക്ക.

തുണ്ഡിക,യുടെ. s. The navel. നാഭി.

തുണ്ഡികെരീ,യുടെ. s. 1. The cotton plant. നൂൽ പ
രുത്തി. 2. a sort of gourd, Momordica monadelpha. കൊ
വൽവള്ളി.

തുണ്ഡിഭം, &c. adj. Having a prominent or elevated
navel. വലിയ പൊക്കിളുള്ള.

തുണ്ഡീലം, &c. adj. Having a prominent or elevated
navel. വലിയപൊക്കിളുള്ള.

തുത്തം, or തുത്ത,ിന്റെ. s. Calamine, (impure carbo-
nate of zinc.) പാൽതുത്തം, White vitriol, (sulphate
of zine.)

തുത്തനാകപുഷ്പം,ത്തിന്റെ. s. Flowers of zine.

[ 363 ]
തുത്തനാകം,ത്തിന്റെ. s. Zinc, Tutanag.

തുത്തി,യുടെ. s. A plant, the leaves of which are a
substitute for mallow, Sida Mauritiana. ഒര.

തുത്തിപ്പീര,യുടെ. s. A tree, Trichosanthes nervifolia.

തുത്ഥ,യുടെ. s. 1. Small cardamoms. എലം. 2. indigo.
അമരി.

തുത്ഥകം,ത്തിന്റെ. s. Blue vitriol.

തുത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. 1. A collyrium, extracted from the
Amomum Zanthorhiza. 2. blue vitriol, sulphate of cop-
per, especially medicinally considered as an application
to the eyes.

തുത്ഥാഞ്ജനം,ത്തിന്റെ. s. Blue vitriol, considered a
medicinal application to the eyes.

തുനി,യുടെ. s. A kidney.

തുനിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. Venturing, daring, hazarding.
boldness, temerity ; enterprize.

തുനിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n To venture, to hazard,
to presume, to dare, to be bold, to attempt, to act boldly,
to be courageous.

തുനിവ,ിന്റെ. s. Baldness, daring, temerity, hazard,
enterprize, courage, presumption.

തുനിവുള്ളവൻ,ന്റെ. s. A bold adventurer ; a pre-
sumptuous or daring man.

തുന്ദപരിമൃജൻ,ന്റെ. s. A lazy man, a sluggard. മടി
യൻ.

തുന്ദം,ത്തിന്റെ. s. The belly. വയറ.

തുന്ദിഭൻ,ന്റെ. s. 1. One who has a prominent or ele-
vated navel. പൊക്കിൾ വലിയവൻ. 2. one who
has a pot belly. കുടവയറൻ.

തുന്ദിലൻ,ന്റെ. s. One who has a large or prominent
navel.

തുന്ദീ,യുടെ. s. 1. The navel. നാഭി. 2. the belly. 3.
one who has a large or prominent navel. പൊക്കിൾ വ
ലിയവൻ.

തുന്ദുഭം,ത്തിന്റെ. s. Mustard seed. കടുക.

തുന്നം,ത്തിന്റെ. s. Toon or tuna, a tree of which the
wood bears some resemblance to Mahogany, and is used
for furniture, &c. Cedrela tunna. (Rox.)

തുന്നൽ,ലിന്റെ. s. 1. Sewing, stitching. 2. a stitch,
a seam.

തുന്നൽക്കാരൻ,ന്റെ. s. A tailor.

തുന്നൽപണി,യുടെ. s. Needle work, sewing.

തുന്നവായൻ,ന്റെ. s. A tailor. തുന്നൽ പണി
ക്കാരൻ.

തുന്നിക്കുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To sew, to stitch,
to seam.

തുന്നിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to sew, to
get clothes made. 2. to make a hole in a jack fruit to
ascertain whether it be ripe.

തുന്നിപ്പ,ിന്റെ. s. A hole made in a jack fruit to as-
certain if it be ripe.

തുന്നുന്നു,ന്നി,വാൻ. v. a. To sew, to stitch.

തുൻപ,ിന്റെ. .s 1. Intelligence, information, discovery,
detection. 2. an end, an extremity. 3. sense, knowledge,
തുൻപുണ്ടാകുന്നു, To be discovered, detected.

തുൻപില്ലായ്മ,യുടെ. s. 1. Folly, insensibility, stupidity.
2. insanity.

തുൻപുകെട,ിന്റെ. s. See the preceding.

തുപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Spittle. 2. the act of spitting.

തുപ്പട്ട,ിന്റെ. s. See തുപ്പട്ടി.

തുപ്പട്ടാവ,ിന്റെ. s. A fine fringed mantle.

തുപ്പട്ടി,യുടെ. s. 1. A kind of cotton blanket, on cover-
ing. 2, a folding mantle, a loose robe, to cover the whole
body.

തുപ്പൽ,ലിന്റെ. s. Spittle, saliva.

തുപ്പായി,യുടെ. s. An interpreter.

തുപ്പുനീര,ിന്റെ. s. Spittle, saliva.

തുപ്പുന്നു,പ്പി,പ്പാൻ. v. a. To spit, to throw out spit-
tle.

തുമുലം,ത്തിന്റെ. s. 1. A mingled or tumultuous com-
bat. ഇടകലൎന്ന യുദ്ധം. 2. uproar, clangour, tumult,
tumultuous sound, noise. adj. Tumultuous, noisy.

തുമ്പ,യുടെ. s. 1. A plant, Phlomis. (Lin.) 2. any thing
put to stop a hole in a vessel, a stopple, a plug.

തുമ്പക്കൊടുവെരി,യുടെ. s. A medicinal plant, Ceylon
lead-wort, Plumbago zeylanica.

തുമ്പി,യുടെ. s. 1. A kind of beetle which commonly flies
about before rain. 2. a neck ornament for women.

തുമ്പിക്കരം,ത്തിന്റെ. s. An elephant’s trunk.

തുമ്പിക്കൈ,യുടെ. s. An elephant’s trunk.

തുമ്പിത്താൻ,ന്റെ. s. A long trumpet.

തുമ്പിത്താരം,ത്തിന്റെ. s. A long strait trumpet.

തുമ്പിത്തുള,യുടെ. s. A hole eaten in timber, &c. by a
black beetle.

തുമ്പിൾ,ളിന്റെ. s. A tree.

തുംബം,ത്തിന്റെ. s. A long gourd.

തുംബീ,യുടെ. s. A long gourd, Cucurbita lagenaris.
ചുരവള്ളി.

തുംബുരു,വിന്റെ. s. 1. Coriander. കൊത്തമ്പാലരി.
2.one of the Gandharbas or celestial choristers. ഗന്ധ
ൎവ്വന്മാരിൽ ഒരുത്തൻ.

തുമ്മൽ,ലിന്റെ. s. Sneezing, a sneeze.

[ 364 ]
തുമ്മുന്നു,മ്മി,വാൻ. v. n. To sneeze.

തുയരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sorrow, sadness, affliction. 2.
compassion, commiseration.

തുയിർ,രിന്റെ. s. 1. Affliction, sorrow. 2. calamity.

തുയിൎപെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To be sorry. 2. to
commiserate.

തുയ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. The top, point. 2. purity, clear-
ness.

തുയ്യവെള്ള, adj. Spotless, pure, white.

തുരക്കാരൻ,ന്റെ. s. A person entrusted with care or
management.

തുരക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ, or വാൻ. v. a. 1. To perforate,
to bore. 2. to burrow, to make holes in the ground, to
mine.

തുരഗം,ത്തിന്റെ. s. A horse.കുതിര.

തുരഗീ,യുടെ. s. 1. A horseman, a chavalier, &c. 2.
a plant, the winter-cherry, Physalis flexuosa. പീവട്ടി.

തുരങ്കം,ത്തിന്റെ. s. A hole made under ground or
through the walls of a building, for military or felonious
purposes; a mine, a breach. തുരങ്കമിടുന്നു, To make a
way under ground, &c. തുരങ്കം വെക്കുന്നു.

തുരങ്കക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A burgler, a housebreaker.
2. a miner.

തുരം,ത്തിന്റെ. s. A charge, trust; heaviness, burden.

തുരംഗമം,ത്തിന്റെ.s. A horse. കുതിര.

തുരംഗം,ത്തിന്റെ. s. A horse. കുതിര.

തുരത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. 1. To drive or chase away,
to make one go. 2. to pursue.

തുരപ്പണം,ത്തിന്റെ. s. A carpenter’s centre bit, or
drill.

തുരപ്പൻ,ന്റെ. s. 1. A carpenter’s centre bit or drill.
2. a large rat.

തുരവ,ിന്റെ. s. 1. A large well. 2. a hole in the
ground, a burrow, a mine. 3. the act of burrowing or
mining.

തുരവൻ,ന്റെ. s. A kind of large rat.

തുരായണം,ത്തിന്റെ. s. Attachment to any particu-
lar object or pursuit. താല്പൎയ്യം. adj. Attached to any
particular object or pursuit. താല്പൎയ്യമുള്ള.

തുരാഷാട,ിന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

തുരിശ,ിന്റെ. s. 1. Blue vitriol, sulphate of copper,
especially medicinally considered as a collyrium or ap-
plication to the eyes. 2. aid, assistance.

തുരിശക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. One who is diligent, con-
stant in application, persevering in endeavour, assiduous.
2. a miser, a frugal man.

തുരിശക്കെട,ിന്റെ. s. Idleness, negligence, careless
ness.

തുരിശപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To prompt to
diligence, &c.

തുരിശപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. To be diligent, to be
assiduous, to be persevering in endeavour.

തുരിശം,ത്തിന്റെ. s. 1. Diligence, industry, assiduity,
constancy in business. 2. parsimony, frugality.

തുരീ,യുടെ. s. 1. A brush, a fibrous stick used by
weavers to clean, and separate the threads of the woof.
നിരപ്പൻ. 2. a weaver’s shuttle.

തുരീയം, &c. adj. Fourth. നാലാമത്തെ.

തുരുത്ത,ിന്റെ. s. An island.

തുരുത്തി,യുടെ. s. 1. An Indian bellows. 2. a leather
bag to carry water. 3. a leather bottle.

തുരുമ്പ,ിന്റെ. s. 1. Rust. 2. straw. 3. mourning on
account of the death of a relative, or imaginary pollution,
a term used by the low classes. തുരുമ്പു പിടിക്കുന്നു,
To be rusty, to rust, to gather rust.

തുരുമ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be rusty, to rust.

തുരുഷ്കൻ,ന്റെ. s. See തുലുക്കൻ.

തുരുഷ്കം,ത്തിന്റെ. s. Incense. കുന്തുരുക്കം.

തുലച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. An end, completion. 2. dif-
ficulty.

തുലനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Equality. 2. weighing in a
balance.

തുലയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To come to an end, to
be done, completed.

തുലാ,യുടെ. s. Resemblance, likeness, equality, similar-
ity. See തുലാം.

തുലാകൊടി,യുടെ. s. An Ornament for the feet or toes.
കാല്ചിലമ്പ.

തുലാക്കൂറ,റ്റിന്റെ. s. The sign Libra in the zodiac.

തുലാക്കൊട്ട,യുടെ. s. A bucket.

തുലാധടം,ത്തിന്റെ. s. An oar, a paddle. തുഴ.

തുലാധാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. The sign Libra. തുലാം
രാശി. 2. the string of a balance. നിറകൊൽചരട.

തുലാപുരുഷദാനം,ത്തിന്റെ. s. See the following.

തുലാഭാരം,ത്തിന്റെ. s. An equal weight with any
one’s body in gold.

തുലാമാസം,ത്തിന്റെ. s. The month of October.

തുലാം,ത്തിന്റെ. s. 1. A measure by weight of 100
Palas or about 145 ounces troy. 2. a balance, especially
a fine balance, goldsmith’s or assay scales. 3. the lever
of a Picota for drawing water from a well. 4. a cross
beam or timber supporting a boarded floor, &c., of a

[ 365 ]
house, a joist. 5. a sign of the zodiac, Libra. 6. the
month October. 7. resemblance, likeness, equality, simi-
larity.

തുലാരാശി,യുടെ. s. The sign Libra in the zodiac.

തുലാസ,ിന്റെ. s. A pair of scales.

തുലാസുപടി,യുടെ. s. A weight.

തുലാസൂത്രം,ത്തിന്റെ. s. The string of a balance. നി
റകൊല്ചരട.

തുലിതം, &c. ads. Equalized, equal, made equal, resem-
bling. തുല്യമാക്കപ്പെട്ട.

തുലുക്ക,ിന്റെ. s. The Turkish or Moorish language.

തുലുക്കൻ,ന്റെ. s. A Mussulman or Mahomedan.

തുലുക്കാണം,ത്തിന്റെ. s. Turkey.

തുലെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To finish, to accomplish.

തുലൊം. adv, Much, very, most, exceeding.

തുല്യത,യുടെ. s. Equality, analogy, likeness, resem-
blance, similarity.

തുല്യൻ,ന്റെ. s. One who is equal, like, resembling.

തുല്യപാനം,ത്തിന്റെ. s. Drinking together. പലർ
കൂടി കുടിക്ക.

തുല്യമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. To be or become equal,
to be analogous to, to resemble, to be like.

തുല്യമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To make equal.

തുല്യം, &c. adj. 1. Equal or analogous to, like, resembling,
- 2. certain, firm, regular.

തുല്യംചാൎത്തുന്നു,ൎത്തി,വാൻ. v. a. To sign, used only
respecting the Rajah of Travancore’s placing his signa-
ture to any document.

തുല്പ,ിന്റെ. s. Opposition, impediment, dispute, &c.
respecting landed property. തുല്പ തീൎക്കുന്നു, To remove
any such opposition or dispute.

തുല്ല,ിൻറ. s. failure or missing to strike a ball at a
certain play. തുല്ലിടുന്നു, To miss striking the same.

തുവര,യുടെ. s. 1. A leguminous shrub, a kind of lentil,
doll, pigeon pea, Cytisus Bajoe or cajan. 2. an eighth
of a inch.

തുവരപ്പരിപ്പ,ിന്റെ. s. The seed of the preceding.

തുവരം,ത്തിന്റെ. s. An astringent taste, acerbity. ച
വൎപ്പ. adj. Astringent.

തുവരിക,യുടെ. s. See തുവര.

തുവരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. n. To grow dry, to become
fine or fair.

തുവൎച്ചിലക്കാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sochal salt. 2. na-
tron, alkali.

തുവൎത്തുന്നു,ൎത്തി,വാൻ. v. a. 1. To make dry with a
cloth, or sponge, to wipe clean, 2. to remove any super-

fluous water out of a rice corn field after sowing

തുവാല,യുടെ. s. A wiping towel or cloth, a towel.

തുവെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To temper iron, or
steel. 2. to dip in ; to soak.

തുവെപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Tempering of iron, steel, &c. 2.
dipping, soaking.

തുഷ,യുടെ. s. The husk or chaff of rice, &c. ഉമി.

തുഷം,ത്തിന്റെ. s. Belleric myrobalan. താന്നി.

തുഷാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Frost, snow. മഞ്ഞ. 2. cold.
തണുപ്പ. 3. thin rain, mist. ചാറ്റുമഴ. adj. Cold, fri-
gid, frosty.

തുഷാരാദ്രി,യുടെ. s. A snowy mountain. ഹിമവാൻ.

തുഷിതൻ,ന്റെ. s. A Tushita, a kind of subordinate
deity, one of a class of thirty six. ഒരു ദെവത.

തുഷ്ടൻ,ന്റെ. s. One who is pleased, satisfied, content.

തുഷ്ടി,യുടെ. s. 1. Satisfaction, content, pleasure, grati-
fication. 2. advantage, profit.

തുഷ്ടിയാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. To be pleased, satis-
fied, content.

തുഷ്ടിയാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To please, to satisfy.

തുസ്തം,ത്തിന്റെ. s. Dust. ധൂളി.

തുഹിനകരൻ,ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

തുഹിനകിരണൻ,ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

തുഹിനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Frost. മഞ്ഞ. 2. moon-light,
moon-shine. നിലാവ.

തുഹിനാചലം,ത്തിന്റെ. s. A snowy mountain.

തുഹിനാംശു,വിന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

തുള,യുടെ. s. A hole, a hole made with an instrument.

തുളമാനം,ത്തിന്റെ. 3. 1. A hole, an inner cavity of
a bamboo, or other reed. 2. the size of a hole. 3. mak-
ing a hole, perforating.

തുളയൻ,ന്റെ. s. A fool.

തുളയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To be perforated, to be
bored, to be pierced.

തുളസി,യുടെ. s. Tulasi or holy basil, a shrub held in
veneration by the Hindus, the purple stalked basil, Oci-
mum sanctum.

തുളി,യുടെ. s. A drop.

തുളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To drop. 2. to stop a
hole in a vessel.

തുളിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Dropping. 2. mending or stopping
a hole in a vessel. 3. the place stopped up.

തുളു,വിന്റെ. s. 1. The name of a country, the most
northern part of the Malayalim country. 2. the language
of that country.

തുളുനമ്പി,യുടെ. s. A Tulu Brahman.

[ 366 ]
തുളുമ്പൽ,ലിന്റെ. s. Fluctuation, moving or shaking
from side to side as water carried in a vessel.

തുളുമ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v.a. To cause to fluctuate,
or move from side to side..

തുളുമ്പുന്നു,മ്പി,വാൻ. v. n. 1. To fluctuate, to move
or shake from side to side as water carried in a vessel. 2.
to swagger, to bully.

തുളുമ്പെ. adv. Full. തുളുമ്പെ നില്ക്കുന്നു, To stand full,
to stagnate, to be full to the brim.

തുളുവൻ,ന്റെ. s. An inhabitant of the Tulu coun-
try.

തുള്ളൽ,ലിന്റെ. s. 1. Jumping, leaping, hopping. 2.
dancing, play. 3. shaking in an ague fever, trembling.
4. tripping along. 5. frolicsomeness. 6. demoniac pos-
session. 7. wrath, rage.

തുള്ളൽക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A dancer, actor. 2. one pos-
sessed of a demon.

തുള്ളൽപ‌നി,യുടെ. s. An ague fever.

തുള്ളൽപ്പാട്ട,ിന്റെ. s. A song repeated by a dancer or
actor.

തുള്ളി,യുടെ. s. A drop.

തുള്ളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to jump, &c.

തുള്ളുന്നു,ള്ളി,വാൻ. v. a. 1. To jump, to leap, to hop,
to trip along. 2. to dance. 3. to be frolicsome. തുള്ളിക്ക
ളിക്കുന്നു, To jump and leap as a calf, a lamb, &c., to
frisk about. തുള്ളി ഒഴിയുന്നു, To be dispossessed of a
demon. തുള്ളിക്കൊണ്ട വരുന്നു, To run along in a
tripping way. തുള്ളിമാറുന്നു, To cease raining. തുള്ളി
യിടുന്നു, To commence raining in drops. തുള്ളിച്ചാടു
ന്നു, To caper about, to be unruly.

തുഴ,യുടെ. s. A paddle, an oar.

തുഴച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. The act of rowing, or paddling.

തുഴയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. To row, to paddle.

തുറ,യുടെ. s. 1. A road for ships, a port, a harbour. 2.
a place for washing clothes. 3. an office, a place of rendez-
vous. 4. refuse, what remains of the bark or leaves after
having been used in bathing. 5. a natural pond. 6. a
natural cavern or grotto.

തുറക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ. v. a. 1. To open, to unfold, to
unlock. 2. to explain, to disclose, to discover, to uncover.

തുറച്ചുങ്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. A sea-custom house. 2. sea-
customs.

തുറട്ട,ിന്റെ. s. 1. A hook, a tack. 2. a crook, a crooked
instrument. 3. an entanglement, an impediment.

തുറട്ടുവെല,യുടെ. s. A difficult or troublesome work.

തുറപ്പ, vel തുടപ്പ, യുടെ. s. A broom.

തുറപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to open, &c.

തുറമുഖം,ത്തിന്റെ. s. 1. A sea-port, a road for ships.
2. openness.

തുറവ,ിന്റെ. s. 1. The act of opening, opening. 2.
openness, clearness.

തുറസ്സ,ിന്റെ. s. Openness, clearness, freedom from
obscurity.

തുറസ്സാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To make open, clear.

തുറാവ,ിന്റെ.s. A shark.

തുറികണ്ണൻ,ന്റെ.s. One who has large projecting
eyes.

തുറിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To project, to jut out, to
shoot forward. 2. to gush out. തുറിച്ചുനൊക്കുന്നു, To
stare, to look with fixed eyes, as in rage, or displeasure.

തുറിപ്പ,ിന്റെ, s. 1. Projection, jutting out. 2. gushing
out.

തുറു,വിന്റെ. s. 1. A heap or stack of straw. 2. a thicket
overgrown with grass.

തുറുക,ിന്റെ. s. See the preceding.

തുറുങ്ക,ിന്റെ. s. A jail, a prison.

തുറു തുറെ. adv. Pressingly, throngingly, forcibly.

തുറുത്തൽ,ലിന്റെ. s. Packing close, forcing, crowd-
ing, stuffing in.

തുറുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To pack close, to force
or crowd things into a trunk, &c., to stuff, to cram, to
press in, തുറുത്തിവെക്കുന്നു, തുറുത്തികെറ്റുന്നു, To
force or crowd things into a trunk, to stuff, to cram.

തുറുന്നു,റ്റു,വാൻ. v. n. To be close, to be thronged,
to be pressed or forced in.

തുറുവിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. To make a heap or stack
of straw.

തുറ്റ. adv. Pressingly, throngingly. തുറ്റുനില്ക്കുന്നു,
To crowd together, or stand close.

തൂകൽ,ലിന്റെ. s. 1. The act of spilling, strewing,
scattering about, &c. 2. falling in showers, as rain, ar-
rows, or shot.

തൂകുന്നു,കി,വാൻ. v. n. 1. To spill, to shed, to pour
2.out, to waste, to strew, to scatter about or abroad. 2. to
shower down as rain, &c.

തൂക്കക്കാരൻ,ന്റെ, s. 1. One who suspends himself on
the rack at an heathen festival, a swinger. 2. a weigher.
3. an executioner, or hangsman.

തൂക്കച്ചാട,ിന്റെ. s.1. A swing, a rack. 2. a gallows.

തൂക്കച്ചൂണ്ട,യുടെ. s. An iron hook; particularly the
hook fastened in the integuments of the back of those
who swing in the air at a certain heathen festival.

[ 367 ]
തൂക്കപ്പയിറ്റ,ന്റെ. s. The excercise of swinging or
of being suspended.

തൂക്കിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to weigh. 2.
to hang.

തൂക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Weight. 2. weighing. 3. gravity,
heaviness. 4. hanging, suspension. 5. Swinging on the
rack at a certain heathen festival. 6. sleep. 7. reliance
or dependence. s. protection. 9. a precipice. 10. a current
of water, a water fall. 11. a cradle made of cloth sus-
pended by the four corners. തൂക്കം കഴിക്കുന്നു, 1. To
weigh. 2. to perform the act of swinging.

തൂക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To weigh. 2. to hang or
suspend any thing on a hook or rope 3. to hang a cul-
prit. 4. to take up. തൂക്കികൊണ്ടുപോകുന്നു, To take
up and carry. തൂക്കികളയുന്നു, To hang up, to hang a
person. തൂക്കി കൊടുക്കുന്നു, To weigh and give.

തൂക്കുന്നു,ത്തു,വാൻ. v. a. 1. To wipe to rub, to clean,
to sweep. 2. to blot out, to erase. 3. to spill, to scatter.
തൂത്തുവാരുന്നു, To sweep out.

തുക്കുമഞ്ചം,ത്തിന്റെ. s. A hanging or swinging cot.

തൂക്കുമരം,ത്തിന്റെ. s. The gallows.

തൂക്കുവിളക്ക,ിന്റെ. s. A hanging lamp.

തൂങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. 1. Hanging. 2. a being drowsy,
sleepy. 3. depending, hanging down. 4. reliance, friend-
ship. 5. inclination, or bent of mind.

തൂങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. 1. To hang, to pend, to
depend. 2. to be suspended or hung up. 3. to be hang-
ing down or dangling. 4. to be drowsy, or sleepy.

തൂൺ,ണിന്റെ. s. 1. A pillar of a house. 2. a post.

തൂണം,ത്തിന്റെ. s. A quiver. അമ്പുറ.

തൂണി,യുടെ. s. 1. A quiver. അമ്പുറ. 2. a measure.

തൂണിക്കൊട്ട,യുടെ. s. A measuring basket.

തൂണിയാങ്കം,ത്തിന്റെ. s. A vegetable perfume.

തൂണീരം,ത്തിന്റെ. s. A quiter. അമ്പുറ.

തൂത,യുടെ. 3. A milk pot.

തൂ തുവെള,യുടെ. s. The three lobed nightshade, Sola-
num Trilobatum. (Lin.) കരീരം.

തൂപ്പ,ിന്റെ. s. A bough or branch of a tree without
leaves.

തൂബരൻ,ന്റെ. s. A beardless man. മീശവരാത്ത
പുരുഷൻ.

തൂബരം,ത്തിന്റെ. s. A bull or cow without horns
though of an age to have them. മൊഴകാള, മൊഴപ
ശു.

തൂമ. adv. Clearly, plainly, elegantly.

തൂമരം,ത്തിന്റെ. s. A mature of timber, the fourth

part of a candy, or 144 square inches.

തൂമൊഴി,യുടെ. s. 1. Elegant or pleasing language. 2.
flattery.

തൂമ്പ,ിന്റെ. s. 1. A spout, a water pipe. 2. the gate
of a sluice. 3. a sink, a drain, a sewer, a passage for water
to run through.. 4. a bud, a germ, a shoot, a sprout. 5.
a prominent navel. തൂമ്പുവെക്കുന്നു, To place a spout,
&c. to carry off water.

തൂമ്പ,യുടെ. s. A spade, a hoe.

തൂരിയാടുന്നു,ടി,വാൻ. v. a. To labour hard.

തൂരിയാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. Labouring hard.

തൂരുന്നു,ന്നു,വാൻ. v. n. To be filled up, as a pit or
well with earth.

തൂൎക്കുന്നു,ൎത്തു,പ്പാൻ. v. a. To fill up a well or pit.

തൂൎച്ച,യുടെ. s. Filling up, levelling.

തൂൎണ്ണം. adv. Quick, Swift, soon, quickly. വെഗത്തിൽ.
adj. Quick, expeditious. വെഗമുള്ള.

തൂൎമ്മ,യുടെ. s. See തൂൎച്ച.

തൂൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. Any musical instrument. പെരു
മ്പറ.

തൂൎയ്യരവും,ത്തിന്റെ. s. Tile sound of any musical in-
strument. പെരുമ്പറനാദം.

തൂലം,ത്തിന്റെ. s. 1. Cotton. പഞ്ഞി. 2. the mulberry,
- Morus Indica.

തൂലിക,യുടെ. s. 1. A pen. 2. a hair pencil, or paint
brush. 3. a mattress, or quilt 4. a bed; a down or cot-
ton bed.

തൂലികപ്പുല്ല,ിന്റെ. s. 1. A kind of brush used by
weavers to clean and separate the threads of the woof.
നിരപ്പൻ. 2. a paint thrash.

തൂവട,യുടെ. s. A measure of timber, or 24 square
inches, 1/6 of a തൂമരം.

തൂവരം,ത്തിന്റെ. s. See തൂബരം.

തൂവൽ,ലിന്റെ. s. 1. A quill, a feather. 2. a pen. 3.
a painter’s brush. 4, the father of a bolt 2 spring of a
lock.

തൂവാനപ്പലക,യുടെ. s. A thin plank mailed to the
ends of the small rafters along the eaves of a roof, an
eaves’ board.

തൂവാനം,ത്തിന്റെ. s. Rain driven by the wind.

തൂഷ്ണീകൻ,ന്റെ. s. One who is silent, taciturn. മി
ണ്ടാതിരിക്കുന്നവൻ.

തൂഷ്ണീകം, &c. adj. Silent, taciturn.

തൂഷ്ണീം. ind. Silently, silent. മൌനമായി.

തൂഷ്ണീംശീലൻ,ന്റെ. s. One who is silent, taciturn.
മിണ്ടാതിരിക്കുന്നവൻ.

[ 368 ]
തൂറൽ,ലിന്റെ. s. Having an evacuation of the bowels,
(a low barbarous word.)

തൂറിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to have an eva-
cuation of the bowels, to put to stool, (a low barbarous
word.)

തൂറുന്നു,റി,വാൻ. v. n. to have an evacuation or motion
to ease nature, to go to stool, (a low barbarous word.)

തൂറ്റൽ,ലിന്റെ. s. 1. Small or drizzling rain. 2
looseness, diarrhœa. 3. evacuation of the bowels, stool.

തൂറ്റുന്നു,റ്റി,വാൻ. v. a. 1. To fan or winnow corn.
2. to blame, to defame. 3. v. n. to be afficted with loose-
ness in the bowels.

തൃക്കണ്ണ,ിന്റെ. s. An eye, (honorific.) തൃക്കണ്പാൎക്കു
ന്നു, To look, to see, (honorific.)

തൃക്കഴൽ,ലിന്റെ. s. A foot, (honorific.)

തൃക്കാപ്പ,ിന്റെ. s. The door of a temple.

തൃക്കാൽ,ലിന്റെ. s. A leg, (honorific.)

തൃക്കെട്ട,യുടെ. s. The eighteenth lunar asterism.

തൃക്കൈ,യുടെ. s. A hand, (honorific.)

തൃക്കൊവിൽ,ലിന്റെ. s. A Hindu temple.

തൃട്ട,ിന്റെ. s. Thirst. ദാഹം.

തൃണഗ്രാഹി,യുടെ. s. Amber, or any gem which, being
rubbed, becomes electrically attractive. വൈഡൂൎയ്യം.

തൃണദ്രുമം,ത്തിന്റെ. s. A palm tree, any of the vari-
ous species, as the palmira, cocoa-nut, date, &c. ൟന്തു
മുതലായവ.

തൃണധാന്യം,ത്തിന്റെ. s. A grain growing wild or
without cultivation. ചാമ, തിന, വരക, മുതലായവ.

തൃണധ്വജം,ത്തിന്റെ. s. A bamboo. മുള.

തൃണപാദപം,ത്തിന്റെ. s. See തൃണദ്രുമം.

തൃണപൂലി,യുടെ. s. A mat, a seat made of reeds or
basket work. പാ.

തൃണപ്രായം, &c. adj. Contemptible, trifling, as a mere
nothing.

തൃണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Grass, or any gramineous plant,
including reeds, corn, &c. പുല്ല. 2. any thing contempti-
ble as grass, or straw.

തൃണരാജൻ,ന്റെ. s. A palmira tree. പന.

തൃണരാജാഹ്വയം,ത്തിന്റെ. s. A palmira tree. ക
രിമ്പന.

തൃണശൂന്യം,ത്തിന്റെ. s. An Arabian jasmine. മുല്ല.

തൃണസംഹതി,യുടെ. s. A heap or quantity of grass
പുല്ലിന്റെകൂട്ടം.

തൃണസാരം,ത്തിന്റെ. s. The plantain or banana. വാഴ.

തൃണാഞ്ജനം,ത്തിന്റെ. s. A chameleon, a lizard.
ഗൌളി.

തൃണീകാരം,ത്തിന്റെ. s. Contempt, disregard. നിന്ദ.

തൃണ്യ,യുടെ. s. A heap or quantity of grass. തൃണസ
മൂഹം.

തൃതീയ. adj. Third. മൂന്നാമത.

തൃതീയം. adj. Third. മൂന്നാമത.

തൃതീയാകൃതം. adj. Thrice ploughed, (a field, &c.) മു
ച്ചാലുഴുതത.

തൃതീയാപ്രകൃതി,യുടെ. s. 1. An eunuch. നപുംസ
കൻ. 2. the neuter gender. നപുംസകലിംഗം.

തൃത്താലിചാൎത്തിന്റെ. s. Marriage of the Cshetri-
yas. തൃത്താലിചാൎത്തുന്നു, To marry, (honorific.)

തൃത്താവ,ിന്റെ. s. A sort of basil, Ocimum sanctum.

തൃപ്തൻ,ന്റെ. s. One who is satisfied, satiated, content,
pleased.

തൃപ്തം, &c. adj. Satisfied, pleased, content.

തൃപ്തി,യുടെ. s. Satisfaction, pleasure, content, satiety,
fullness.

തൃപ്തിയാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. To the satisfied, to be
satiated, to be pleased, to the content.

തൃപ്തിയാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To satisfy, to sati-
ate, to please, to content, to fill.

തൃപ്തിവരുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To satisfy, to
satiate.

തൃപ്പാപ്പുസ്വരൂപം,ത്തിന്റെ. s. The ancient name
of the Travancore country.

തൃഷ,യുടെ. s. 1. Thirst. ദാഹം. 2. wish, desire. ഇഛ.

തൃഷിതം, &c. adj. Thirsty, thirsting. ദാഹമുള്ള.

തൃഷണ,യുടെ. s. 1. Thirst, desire. ദാഹം. 2. diligence.
ശ്രദ്ധ.

തൃഷ്ണൿ,ിന്റെ. s. 1. One who is thirsty. തൃഷ്ണാശീലൻ.
2. desiring, longing for, cupidinous. മൊഹമുള്ളവൻ.

തൃഷ്ണത,യുടെ. s. 1. Thirst. ദാഹം. 2. desire, wish. ഇഛ.

തെകിള,യുടെ. s. 1. The heart. 2. the gills of a fish.

തെക്ക,ിന്റെ. s. The south, the south point.

തെക്കൻ,ന്റെ. s. A south country man. adj. Southern.

തെക്കൽ,ലിന്റെ. s. The act of skimming, or removing
scum from any liquid. തെക്കി എടുക്കുന്നു, To skim off.

തെക്കിനിപുര,യുടെ. s. The south part of a square
building.

തെക്കുകഞ്ഞി,യുടെ. s. The scum of boiled rice.

തെക്കുകിഴക്ക,ിന്റെ. s. South-east.

തെക്കുങ്കൂർ,റ്റിന്റെ. s. That part of Travancore which
formerly belonged to a petty prince, including Cottayam,
Changanacherry, &c.

തെക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To skim.

തെക്കുപടിഞ്ഞാറ,ിന്റെ. s. South-west.

[ 369 ]
തെക്കുഭാഗം,ത്തിന്റെ. s. The south side of any place
or thing.

തെക്കുവടക്ക. adj. From south to north. s. Latitude.

തെക്കെ. adj. Southern, austral.

തെക്കെത. adj. What is to the south.

തെക്കൊട്ട. adv. Southward, towards the south.

തെക്കൊട്ടെക്ക. adv. Towards the south.

തെങ്ങ,ിന്റെ.s. A cocoa-nut tree, Cocos nucifera.

തെങ്ങിൻകള്ള,ിന്റെ. s. The toddy or juice of the co-
coa-nut tree.

തെങ്ങിൻ തടി,യുടെ. s. The trunk or stem of a cocoa-
nut tree.

തെങ്ങിൻതൊട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A garden planted with
cocoa-nut trees.

തെങ്ങിൻപൂക്കുല,യുടെ. s. The cluster of flowers of the
cocoa-nut tree.

തെങ്ങിൻമടൽ,ലിന്റെ. s. A branch or leaf of a co-
coa-nut tree.

തെങ്ങൊല,യുടെ. s. The leaf of a cocoa-nut tree.

തെങ്ങൊലവരിയൻ,ന്റെ. s. A kind of fierce ani-
mal, a tiger.

തെച്ചി,യുടെ. s. A species of chrysanthus; Chrysanthe-
mum Indicum.

തെച്ചിപ്പട്ട,ിന്റെ.s. Red silk.

തെണ്ടൽ,ലിന്റെ. s. Begging, asking alms.

തെണ്ടൽക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A beggar, a petitioner.
2. one who collects taxes.

തെണ്ടൽക്കൊൽ,ലിന്റെ. s. The rod or stick of an
inferior officer or tax gatherer.

തെണ്ടി,യുടെ. s. A begger, a petitioner.

തെണ്ടിക,യുടെ. s. A cross beam.

തെണ്ടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to beg. 2.
v. a. to labour or work hard.

തെണ്ടിക്കൊയിമ്മ,യുടെ. s. Self-consequence, self-
importance.

തെണ്ടിതിന്നുന്നു,ന്നു,വാൻ. v. n. To live by begging,
to live upon alms.

തെണ്ടിത്തീനി,യുടെ. s. A beggar.

തെണ്ടുന്നു,ണ്ടി,വാൻ. v. a. To beg, to ask alms. തെ
ണ്ടിത്തിരിയുന്നു, To rove, to ramble, to wander about.
തെണ്ടി നടക്കുന്നു, To go about begging. തെണ്ടി
സ്വരൂപിക്കുന്നു, To lay up in store any thing obtain-
ed in charity by going about with a petition.

തെന്തനം,ത്തിന്റെ. s. Fraudulence, cheating, decep-
tion. തെന്തനംകൊണ്ട കഴിക്കുന്നു, To live by frau-
dulent means.

തെന്നൽ,ലിന്റെ. s. The south wind.

തെന്നി. adj. Southern, south.

തെന്നിക്കാറ്റ,ിന്റെ. s. The south wind.

തെന്നുന്നു,ന്നി,വാൻ. v. n. To slip, to slide, to reel.

തെമ്മാടി,യുടെ. s. A vagabond, a blackguard, a de-
bauchee.

തെരിക,യുടെ. s. A kind of pad to put under vessels for
them to stand on; a pad for the head to carry burdens.
തെരികമടിയുന്നു, To make such a pad.

തെരികട, adj. Rejected.

തെരിക്കെന്ന. adv. Quickly, swiftly, speedily, soon.

തെരിഞ്ഞെടുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. a. 1. To choose,
to select. 2. to prefer. 3. to elect.

തെരിഞ്ഞെടുപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Choice, selection. 2.
election.

തെരിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. To examine, to search.

തെരിവ,ിന്റെ.s. 1. Examining, searching. 2. rejection.

തെരു,വിന്റെ. s. A street.

തെരുതെരെ. adv. Without intermission, continually,
incessantly.

തെരുന്നനെ. adv. Continually, without intermission.

തെരുവ,ിന്റെ. s. A street. തെരുവൂടെ, Through the
street.

തെരുവീഥി,യുടെ. s. A street.

തെലുങ്ക,ിന്റെ. s. 1. The Telingana country. 2. the
Telungu language.

തെലുങ്കൻ,ന്റെ. s. A native of Telingana; a Gentoo
man.

തെല്ല. adj. Little. s. A brim; edge.

തെല്ലത്ത. adv. At the edge, or brim.

തെല്ലിച്ച. adv. Little and little.

തെളി,യുടെ. s. 1. Cleanness, brightness. 2. transparency.
3. the clear part of any liquid.

തെളികണ്ണി,യുടെ. s. A plant.

തെളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To drive a carriage, to
drive cattle, &c.

തെളിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Elucidation, clearing. 2.
clarification, filtration. 3. proving, authenticating. 4.
illustration. 5. clearing away. See തെളിവ.

തെളിതാര,യുടെ. s. Filtration, filtring.

തെളിമ,യുടെ. s. See തെളിവ.

തെളിയിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To clear, to elu-
cidate. 2. to clarify, to cleanse, to filter. 3. to prove, to
make good, to authenticate. 4. to explain, to illustrate.
5. to trim, as a lamp, to make bright. 6. to make clear,
to clear away, as jungle, &c.

[ 370 ]
തെളിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To become clear, to
clear up. 2. to shine, to be bright, to glitter, to glimmer.
3. to be cleared from dregs, or feculency, as water, &c.
4. to be dissipated, to be passed, as sleep, &c. 5. to be-
come evident, or apparent. 6. to know, to understand.
7. to approve, to consent. 8. to rejoice, to be glad.

തെളിവ,ിന്റെ. s. 1. Clearness, transparency, brightness.
2. perspicuity, clearness to the mind. 3. knowledge, un-
derstanding.

തെളുതാര,യുടെ. s. A kind of ornament worn on the
head by actors.

തെളുതെളെ. adv. Very clear, very white, very trans-
parent.

തെള്ളൽ,ലിന്റെ. s. Winnowing, sifting.

തെള്ളി,യുടെ. s. 1. Powdered resin. 2. sifted powder.
തെള്ളിഎടുക്കുന്നു, 1. To sift. 2. to clean by sifting.

തെള്ളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to sift. 2.
to cause to jump.

തെള്ളുന്നു,ള്ളി,വാൻ. v. a. 1. To winnow, to cast gent-
ly up in a kind of seive in order to separate sand, &c.,
to sift. 2. to skip, to jump.

തെറി,യുടെ. s. Insolence, contempt, disrespect, reproach,
obscenity. തെറികാട്ടുന്നു, To shew contempt, disrespect,
or insolence, to act. wickedly. തെറിപറയുന്നു, To
speak disdainfully, disrespectfully or contemptuously.

തെറിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To be scattered or
splashed in small drops, as water or mud by being beaten.
2. to fly in pieces, to shatter, to shiver. 3. to fly or bounce
against. 4. to fly out as sparks from beating red hot iron,
or from striking flints, &c. 5. to beat as the heart, or pulse.
6. to sputter, to emit saliva in speaking.

തെറിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. A splash, splashing, a flash of
water. 2. scattering about, &c. 3. beating of the heart
or pulse.

തെറിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To splash about, as
water, &c.

തെറിയൻ,ന്റെ. s. An insolent person, an obscene
man.

തെറിവാക്ക,ന്റെ. s. Contemptuous or disrespectful
language.

തെറുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. n. To fold, to wrap or roll up.

തെറുപ്പ,ിന്റെ. s. 1. A roll of any thing. 2. rolling.

തെറുപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to fold or
roll up.

തെറ്റ,ിന്റെ. s. 1. An error, a mistake, an over-sight.
2. a fault, an offence. 3. defect. 4. a stumble. 5. slip-

ping, sliding. 6. disappointment, frustration, failure. 7.
missing the aim. 8. variation. 9. throwing stones, ar-
rows, &c. by means of a pellet-bow. 10. a kind of play
at marbles, striking them by a fillip. 11. escape, preser-
vation. 12. death.

തെറ്റൽ,ലിന്റെ. s. 1. A slippery place. 2. see തെ
റ്റ in all its meanings.

തെറ്റാലി,യുടെ. s. A kind of bow used for throwing
or shooting stones, a pellet-bow,

തെറ്റിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To cause to err, or
do wrong. 2. to balk, to disappoint, to frustrate. 3. to
shoot with a bow and arrows. 4. to deceive, to cheat. 5.
to overthrow, to upset. 6. to deliver, to save. 7. to kill.
8. to throw stones, &c. with a bow. 9. to play at marbles.

തെറ്റുന്നു,റ്റി,വാൻ. v. n. 1. To err, to commit a
mistake, to do wrong. 2. to stumble, to.slide, to slip. 3.
to fail, to be disappointed, or frustrated. 4. to escape, to
avoid. 5. to die. 6. to be dislocated or out of joint. 7. to
play at marbles.

തെറ്റുവില്ല,ിന്റെ. s. A pellet-bow.

തെറ്റെന്ന. adv. Suddenly, instantly.

In the following words the first vowel െ is pronounced long.

തെകരാജം,ത്തിന്റെ. s. A spreading shrub, Verbe-
sina prostrata. കഞ്ഞുണ്ണി.

തെകുന്നു,കി,വാൻ. v. a. To water, to heave or draw
water. തെകിനനെക്കുന്നു, To water a field.

തെക്ക,ിന്റെ. s. 1. The Teak tree, Tectona grandis.
2. watering, heaving or drawing water.

തെക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. The beating or rolling of waves
on the shore. 2. nausea at the stomach. 3. the working
out of a peg or nail. 4. unsubdued anger. 5. sobbing.

തെക്കിട,യുടെ. s. A plant.

തെക്കുകൊട്ട,യുടെ. s. A lbucket or basket used to
water paddy fields with, &c.

തെക്കുതൊണി,യുടെ. s. A kind of boat, or vessel
used to water fields with, &c.

തെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To rub, to clean. 2. to
polish, to burnish. 3. to whet, to sharpen, &c. 4. to
plaster. 5. to paint. 6. to besmear, to daub. 7. to anoint.
8. to cut or polish gems. 9. to scrape. 10. to waste by
using.

തെങ്കുഴൽ,ലിന്റെ. s. A kind of fritters.

തെങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. 1. A beating or rolling of waves
on the shore. 2. nausea at the stomach. -

തെങ്ങാ,യുടെ. s. A cocoa-nut.

[ 371 ]
തെങ്ങാക്കണ്ണ,ിന്റെ. s. The three eyes of the cocoa-
nut from which the germ issues.

തെങ്ങാക്കുടുക്ക,യുടെ. s. The entire empty shell of a
cocoa-nut.

തെങ്ങാനൈ,യുടെ. s. Cocoa-nut oil.

തെങ്ങാപ്പാൽ,ലിന്റെ. s. The milk expressed from
the cocoa-nut.

തെങ്ങാപ്പിണ്ണാക്ക,ിന്റെ. s. Cocoa-nut oil-cake.

തെങ്ങാപ്പിശിട,ിന്റെ. s. The oil-cake of the cocoa-
nut, or the remains of the kernal after the milk is squeez-
ed out.

തെങ്ങാപ്പീര,യുടെ. s. Cocoa-nut oil-cake.

തെങ്ങാമുറി,യുടെ. s. 1. A part of a cocoa-nut kernel
as exposed for sale. 2. the ceremony of breaking cocoa-
nuts on entering on a new house, and giving food to the
world people, &c.

തെങ്ങാവെള്ളം,ത്തിന്റെ. s. Cocoa-nut water.

തെങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. 1. To beat or roll as waves
on the shore. 2. to feel nausea at the stomach. 3. to
work out as a nail or peg. 4. to be enraged. 5. to sob.

തെച്ചിരിക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ. v. n. 1. To anoint or rub the
body with oil. 2. to perform a certain routine of medicine.

തെച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. Waste from rubbing or wear.
തെച്ചിൽ പറ്റുന്നു, To wear away.

തെച്ചുകഴുകുന്നു,കി,വാൻ. v. a. To wash off, to clean,
to cleanse. തെച്ചുമഴക്കുന്നു, To wash off, to clean.

തെച്ചുകളയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. To rub wash off.

തെച്ചുകുളി,യുടെ. s. Bathing after rubbing with oil.
തെച്ചുകുളിക്കുന്നു, To battle or wash after rubbing
with oil.

തെജനകം,ത്തിന്റെ. s. A kind of reed, Saccharum
Sara. അമ എന്ന പുല്ല.

തെജനം,ത്തിന്റെ. s. Bamboo. മുള.

തെജനീ,യുടെ. s. A plant, Aletris hyacinthoides. പെ
രുങ്കുരുമ്പ.

തെജസ്വീ,യുടെ. s. 1. A famous,celebrated person. കീ
ൎത്തിയുള്ളവൻ. 2. a bilious person.

തെജസ്സ,ിന്റെ. s. 1. Splendour, light, lustre. പ്രകാ
ശം. 2. fame, glory. കീൎത്തി. 3. dignity, consequence. പ്ര
ഭാവം. 4. strength, power. ബലം. 5. semen virile. ശു
ക്ലം. 6. gold. പൊന്ന. 7. bile, the bilious humour. പി
ത്തം.

തെജിതം, adj. 1. Sharpened, whetted. മൂൎച്ചയാക്കപ്പെ
ട്ട. 2. polished, burnished. തെക്കപ്പെട്ട.

തെജൊമയൻ,ന്റെ. s. 1. Fire. അഗ്നി. 2. the sun.
ആദിത്യൻ.

തെജൊമയം,ത്തിന്റെ. s. Splendour, effulgence,
ശൊഭ.

തെട,ിന്റെ. s. A kind of fish. ഒരു വക മത്സ്യം.

തെടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ v. c. 1. To cause to enquire.
2. to cause to hunt.

തെടുന്നു,ടി,വാൻ. v. a. 1. To inquire, to search, to
seek. 2. to acquire, to obtain, to procure. 3. to hunt.

തെട്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Inquiry, research. 2. gain, ac-
quisition, purchase. 3. hunting.

തെനീച്ച,യുടെ. s. A honey bee.

തെൻ,നിന്റെ. s.Honey. തെനെടുക്കുന്നു, To gather
honey.

തെൻകട്ട,യുടെ. s. The honey comb. തെന്തുള്ളി, A drop
of honey.

തെന്മാവ,ിന്റെ. s. The sweet mango tree.

തെന്മൊഴി,യുടെ. s. A sweet word, flattery, blandishment.

തെപ്പ,ിന്റെ. s. Rubbing, friction. 2. polishing,
burnishing.

തെപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to polish,
burnish, rub, whet, sharpen, &c.

തെപ്പുകല്ല,ിന്റെ. s. A stone used for polishing pre-
cious stones.

തെപ്പുകൂലി,യുടെ. s. The hire of polishing, &c.

തെപ്പുപലക,യുടെ. s. A whetting board, a board used
for sharpening carpenter’s tools, &c.

തെപ്പുവൈരം,ത്തിന്റെ. s. A polished gem.

തെമനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Wetting, moistening, mois-
ture. നനെക്കുക. 2. sauce or condiment. കറി.

തെമം,ത്തിന്റെ. s. Wet, damp, moisture. നനവ
adj. Wet, damp, moist. നനഞ്ഞത.

തെമാനപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To abrade
to waste by using.

തെമാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Wasting by being handled,
used, or rubbed. 2. waste from rubbing. തെമാനം കൊ
ടുക്കുന്നു, To pay or make good the waste of any article.

തെമ്പൽ,ലിന്റെ. s. 1. See the preceding. 2. friction.
3. a becoming thin.

തെമ്പാവ,ിന്റെ. s. A timber tree.

തെമ്പുന്നു,മ്പി,വാൻ. v. n. 1. To waste by being
handled, or used. 2. to grow thin.

തെയില,യുടെ. s. Tea.

തെയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To waste by being hand-
led, used or rubbed, to be abraded.

തെര,ിന്റെ. s. 1. The rim of a bamboo basket or fan.
2. a chariot.

തെര,യുടെ. s. 1. A kind of lean frog. 2. a beggar.

[ 372 ]
തെരകത്തില,യുടെ. s. The leaf of the next mention-
ed tree used for polishing furniture.

തെരകം,ത്തിന്റെ. s. A tree, the rough leaves of which
are used for polishing furniture with, Ficus asperrima.

തെരട്ട,യുടെ. s. An insect with many feet, and of a
reddish colour, Julus, a wall-leech.

തെരത്തപുല്ല,ിന്റെ. s. A species of grass, Paspalum
longifolium.

തെരാളി,യുടെ. s. A chariot warrior.

തെരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. a. To pursue, to approach.

തെരുരുൾ,ളിന്റെ. s. The wheel of a chariot.

തെരൊലി,യുടെ. s. The rumbling noise of a chariot.

തെരൊട്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. The speed of a carriage. 2.
the drawing the idol-car in processions.

തെർ,രിന്റെ. s. 1. A chariot. 2. an idol-car, a car.

തെൎകിടാകുന്നു,യി,വാൻ. v. a. To drive a car, or
chariot.

തെൎക്കുതിര,യുടെ. s. A carriage horse.

തെൎക്കൊപ്പ,ിന്റെ. s. The gear, accoutrements, or traces
of a chariot.

തെൎച്ച,യുടെ. s. 1. Pursuing, overtaking. 2. increase,
thriving, becoming stout, stoutness.

തെൎച്ചക്രം,ത്തിന്റെ. s. The wheel of a chariot.

തെൎത്തടം,ിന്റെ. s. The seat of a car or chariot.

തെൎത്തട്ട,,ിന്റെ. s. 1. The seat of a chariot or carriage.
2. the middle part of a car on which the idol is placed.

തെവതാരം,ിന്റെ. s. The name of a medicinal tree,
a species of pine or fir. This name is erroneously given
to Malabar cedar wood.

തെവർ,രുടെ. s. A Hindu deity.

തെവറ,യുടെ. s. The wane or decrease of the moon.

തെവാങ്കം,ത്തിന്റെ. s. A sloth, an animal moving
very slowly.

തെവാരം,ത്തിന്റെ. s. An offering to a deity.

തെവാരി,യുടെ. s. One who performs an offering to a
deity, a priest.

തെവാരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To offer.

തെവിടിച്ചി,യുടെ. s. A whore, a prostitute, a woman
of ill-fame.

തെവിടിച്ചിയാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. The dancing of pro-
stitutes.

തെൾ,ളിന്റെ. s. 1. A scorpion. 2. one of the signs of
the zodiac, Scorpio. വൃശ്ചികം രാശി.

തെൾക്കടി,യുടെ. s. The sting of a scorpion.

തെറ,ിന്റെ. s. A kind of broad knife used by toddy
drawers.

തെറൽ,ലിന്റെ. s. 1. Prosperity, increase. 2. thriving,
growing stout.

തെറുന്നു,റി,വാൻ. v. n. 1. To recover from sickness,
to amend, to recover strength. 2. to advance, to prosper,
to thrive well, to come to perfection, to improve. 3. to
become stout. 4. to be comforted. 5. to believe. 6. to con-
sider.

തെറ്റ,യുടെ. s. The tusk of a boar, or young elephant.

തെറ്റം,ത്തിന്റെ. s. 1. Recovery of strength. 2. ad-
vance, prosperity, increase. 3. stoutness, robustness. 4.
comfort, consolation. 5. courage.

തെറ്റാമ്പരൽ,ലിന്റെ. s. The clearing nut, which
being bruised and put into water, or rubbed on the side
of a water vessel causes the earthy particles, &c., to pre-
cipitate. Strychnos potatorum. (Lin.)

തെറ്റുന്നു,റ്റി,വാൻ. v. a. 1. To comfort, to console.
2. to strengthen, to confirm. 3. to clear or clarify water,
to let it settle.

തൈ,യുടെ. s. A young plant in general.

തൈക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To sew. 2. to stitch,
to fasten.

തൈകൂൎറ,റ്റിന്റെ. s. Value of trees planted.

തൈകൊങ്ക,യുടെ. s. A woman’s breast.

തൈജസം,ത്തിന്റെ. s. 1. Splendour. തെജസ്സ.
2. ghee or oiled butter. നൈ.

തൈജസാവൎത്തിനീ,യുടെ. s. A crucible. മൂശ.

തൈതൽ,ലിന്റെ. s. A lath or split bamboo used in
underdrawing or ceiling rooms, or making doors, &c.

തൈത്തിരം,ത്തിന്റെ. s. A flock of patridges. തി
ത്തിരിപക്ഷി കൂട്ടം.

തൈത്തിൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. The second or Yajur Véda
of the Hindus.

തൈപ്പ,ിന്റെ. s. Sewing, stitching, needle-work.

തൈര,ിന്റെ. s. Curdled milk, curds, tire. തൈർ ക
ലക്കുന്നു, To churn.

തൈൎക്കടൽ,ലിന്റെ. s. The sea of curds.

തൈൎക്കലം,ത്തിന്റെ. s. A churn.

തൈലക്കാരൻ,ന്റെ. s. An apothecary, an oilman,
an oil-monger.

തൈലക്കുപ്പി,യുടെ. s. An oil bottle.

തൈലധാര,യുടെ. s. A constant dripping or oozing of oil.

തൈലപൎണ്ണീകം,ത്തിന്റെ. s. White sandal. വെളു
ത്ത ചന്ദനം.

തൈലപായിക,യുടെ. s. 1. A cockroach. പാറ്റ. 2.
a bat. നരിച്ചീർ.

തൈലം,ത്തിന്റെ.s. 1. Oil, of the sesamum, &c. എണ്ണ

[ 373 ]
2. ointment. 3. medicinal oil, oil obtained from vegeta-
bles; essential oil, 4. the juice of a tree, plant, &c.

തൈലീനം,ത്തിന്റെ.s. A field of sesamum. എള്ള
വിളയുന്നെടം.

തൈവപ്പാല,യുടെ. s. The name of a tree, Echites
scoleris.

തൈഷം,ത്തിന്റെ.s. The month Pousha (December-
January.)

തൈക്ഷ്ണ്യം, &c. adj. 1. Hot, warm. 2. pungent. തീക്ഷ്ണ
മായുള്ള.

തൊങ്കുന്നു,ങ്കി,വാൻ. v. n. 1. To run away. 2. to hang,
to be pendent. 3. to follow, to depend on.

തൊങ്ങൻ,ന്റെ. s. 1. A thief, a rogue. 2. a worth-
less man, an idle fellow.

തൊങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. 1. A border, a fringe. 2. or-
naments of hanging or drapery. 3. any thing that hangs
down, as the train of a gown, or garment, or the border
or edge of a cloth. തൊങ്ങലിടുന്നു, To fringe, to hang
drapery.

തൊടൽ,ലിന്റെ. s. Touching, a being close.

തൊടുക,യുടെ. s. An enclosed garden, a compound.

തൊടുകുറി,യുടെ. s. 1. A mark on the forehead made
with sandal, &c. worn either as an ornament or sectari-
al distinction. 2. excellence.

തൊടുക്കാര,യുടെ. s. A timber tree, Dalbergia Ou-
jeiniensis.

തൊടുക്കാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Union, juncture. 2. touch-
ing. തൊടുക്കാരം തീൎക്കുന്നു, To separate, to put a-
sunder, to divide.

തൊടുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. a. 1. To prepare. 2. to
place or put the arrow on the bow. 3. to begin, to com-
mence a work or business. 4. to put together.

തൊടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. 1. To touch. 2. to feel, to
handle. 3. to come in contact. 4. to bite or sting. തൊ
ട്ടുനൊക്കുന്നു, To examine by feeling or touching.

തൊടുപ്പ,ിന്റെ. s. 1. A method of ploughing. 2. the
notch or feathered part of an arrow. തൊടുപ്പിടുന്നു,
To plough. തൊടുപ്പമുളയുന്നു, To finish ploughing.

തൊടുവിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to touch.

തൊട്ട. part. 1. Concerning, with respect to, because. 2.
therefore, hence. 3. from, since, from that time.

തൊട്ടാലൊട്ടി,യുടെ. s. An ear-snake, a phosphorus worm.

തൊട്ടാവാടി,യുടെ. s. 1. A sensitive plant, Cæsalpinia
mimosoides. 2. another sensitive plant, Oxalis sensitiva.
3. another kind, Mimosa pudica. (Lin.) 4. the rat thorn
plant, Spinifex squemosus.

തൊട്ടി,യുടെ. s. 1. A manger. 2. a trough, a laver. 3.
a font. 4. a cradle, a kind of swinging cot. 5. a long
narrow garden.

തൊട്ടിക്കട്ടിൽ,ലിന്റെ. s. A child’s cradle.

തൊട്ടിപ്പാഷാണം,ത്തിന്റെ. s. A kind of arsenic,
orpiment.

തൊട്ടിയൻ,ന്റെ. s. A name of a certain tribe origi-
nally from the north, settled in the Coimbatore district
and Paulghaut.

തൊട്ടിയവിദ്യ,യുടെ. s. A treatise on or the practice
of enchantments, or witchcraft.

തൊട്ടിൽ,ലിന്റെ. s. A cradle.

തൊട്ടിൽപാട്ട,ിന്റെ. s. A cradle hymn.

തൊണ്ട,ിന്റെ. s. 1. A space or passage between two
mud walls. 2. the fibrous coat or husk of a cocoa-nut,
&c. 3. a log of wood suspended from the neck of cattle
to prevent them running away.

തൊണ്ട,യുടെ. s. The throat. തൊണ്ടെക്കുപിടിക്കു
ന്നു, To take one by the throat. തൊണ്ടപിടിച്ചുഞെ
ക്കുന്നു, To throttle one.

തൊണ്ടക്കനപ്പ,ിന്റെ. s. Forcible expectoration,
arising from having swallowed any thing rancid.

തൊണ്ടക്കുഴി,യുടെ. s. The pit or cavity of the throat.

തൊണ്ടൻ,ന്റെ, s. 1. An old man. 2. a fool, a low
mean person. adj. Having a thick skin, or rind.

തൊണ്ടയടെപ്പ,ിന്റെ. s. Hoarseness. തൊണ്ടയ
ടെക്കുന്നു, To be hoarse.

തൊണ്ടി,യുടെ. s. 1. A tree so called, Callicarpa lanata.
(Willd.) 2. a woolly Callicarp. 3. an old woman. 4. any
thing stolen.

തൊണ്ടിത്തെരകം,ത്തിന്റെ.s. A tree having a rough-
ish leaf.

തൊണ്ണ,ിന്റെ. s. The gums.

തൊണ്ണൻ,ന്റെ. s. 1. The shell, &c. of a young cocoa-
nut. 2. one who is toothless.

തൊണ്ണൂറ. adj. Numeral, Ninety.

തൊത്ത,ിന്റെ. s. A bunch of flowers on a branch.

തൊന്തി,യുടെ. s. 1. A pot belly. 2. one who has a pot
belly.

തൊന്തിവയറൻ,ന്റെ. s. One who has a pot belly.

തൊപ്പി,യുടെ. s. 1. A hat, a bonnet, a cap. 2. the
upper part of the skull. 3. a kind of cup or covering at
the stem of a cocoa-nut or betel-nut. 4. the skin or husk
of seeds. 5. defeat at dice. തൊപ്പികിട്ടുന്നു, തൊപ്പി
യാകുന്നു, To be defeated at play.

തൊപ്പിക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who wears a hat.

[ 374 ]
തൊപ്പിപ്പാള,യുടെ. s. A hat or cap made of the thick
film or sheath of the betel-nut tree.

തൊപ്പിമദ്ദളം,ത്തിന്റെ. s. A kind of musical instru-
ment or small drum.

തൊലി,യുടെ. s. 1. The skin of man or beast. 2, a hide.
3. the peel or rind of fruit. 4. the bark of trees, &c. 5.
the husk of seeds.

തൊലിക്കൽ,ലിന്റെ. s. Peeling, flaying.

തൊലിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v, a. To peel, to skin, to
flay.

തൊലിപ്പ,ിന്റെ. s. Peeling, flaying.

തൊലിപ്പനരി,യുടെ. s. Rice with only the outward
husk removed, rice not well beaten.

തൊലിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To be peeled, to be
flayed.

തൊല്ല,യുടെ. s. 1. Trouble, difficulty, annoyance, plague,
vexation. 2. vexatious business, care, sorrow. 3. danger.
തൊല്ലയായിരിക്കുന്നു, To be difficult, troublesome,
vexatious, &c.

തൊള്ള,യുടെ. s. 1. The mouth. 2. clamour, noise, loud
noise. 3. a large hole. തൊള്ളയിടുന്നു, To clamour, to
make a loud noise. തൊള്ളപൊളിക്കുന്നു, To make a
noise with the mouth in token of not knowing what is
asked. 2. to die.

തൊഴൽ,ലിന്റെ. s. The act of adorning, worshipping.

തൊഴി,യുടെ. s. 1. A kick, a blow with the foot. 2.
beating the breast from grief.

തൊഴിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To kick, to strike
with the foot. 2. to beat the breast from grief.

തൊഴിലാളി,യുടെ. s. An artificer, a mechanic, a work-
man, a trader, a merchant.

തൊഴിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Trade, business, occupation.
2. work, action, workmanship. 3. exercise, or acting.
തൊഴിൽ ചെയ്യുന്നു, To labour, to traffic.

തൊഴുകൈ,യുടെ. s. The juncture of two leaves.

തൊഴുക്കണ്ണി,യുടെ. s. A plant, Hedysarum gyrans.

തൊഴുക്കുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. n. To bend the body
backwards, and turn the feet over the head, to turn a
summerset.

തൊഴുത്ത,ത്തിന്റെ. s. A stable, a cow-house, a sheep-
fold.

തൊഴുന്നു,തു,വാൻ. v. a. To adore, to worship, to
reverence with both hands put together. തൊഴുതുനി
ല്ക്കുന്നു, To stand in a posture of reverence.

തൊഴുവം,ത്തിന്റെ. s. A cow-house, a sheep-fold.

In the following words the െ-ാ is pronounced long.

തൊകം,ത്തിന്റെ. s. A child, a son, or daughter, a
male or female offspring. പൈതൽ. adj. Little, small.
അല്പം.

തൊക്ക,ിന്റെ. A gun in general.

തൊക്ക,യുടെ. s. A bunch of black pepper.

തൊക്കുകാരൻ,ന്റെ. s. One who carries, or is armed
with, a gun.

തൊക്കുപുര,യുടെ. Armoury, or place where arms are
deposited.

തൊക്കുവെടി,യുടെ. s. The firing of a gun.

തൊഗ്മം,ത്തിന്റെ. s. 1. Green, or unripe barley. പ
ച്ചയവം. 2. green (the colour.) പച്ചനിറം. 3. the
wax of the ear. ചെവിപ്പീ.

തൊട,ട്ടിന്റെ. s. 1. A brook, a canal, a channel, a
ditch. 2. the skin or husk of some kinds of fruit.

തൊട,യുടെ. s. An ear-ring.

തൊടയം,ത്തിന്റെ. s. 1. The beginning or commence-
ment of a drama or the prelude to instrumental or vocal
music. 2. a prologue, an overture. 3. the invocation to
various gods at the opening of a dramatic performance.

തൊടി,യുടെ. s. A mode of music. ഒരു രാഗം.

തൊട്ടക്കാരൻ,ന്റെ. s. A gardener.

തൊട്ടപ്പുഴ,വിന്റെ. s. A garden grub.

തൊട്ടം,ത്തിന്റെ.s. A garden, an orchard.

തൊട്ടാ,യുടെ. s. A cartridge.

തൊട്ടാപ്പെട്ടി,യുടെ. s. A cartridge box.

തൊട്ടി,യുടെ. s. 1. The hook used to drive or guide
an elephant. 2. a long pole used for sweeping the tops
of rooms, &c. 3. a hook used to plack fruit.

തൊട്ടിക്കൊൽ,ലിന്റെ. s. A staff to which a hook is
fixed.

തൊണി,യുടെ. s. 1. A large boat, a dhoney. 2. a fer-
ry boat. 3. a large wooden vessel used for putting any
person in who has been seriously hurt, and rubbing with
oil, &c. 4. a vessel or kind of wooden spout used for
watering rice corn fields. 5. a watering trough. തൊ
ണികടത്തുന്നു, To ferry a boat over a river. തൊ
ണികടക്കുന്നു, A boat to cross a river.

തൊണിക്കടവ,ിന്റെ. s. A landing place.

തൊണിക്കാരൻ,ന്റെ. s. A boat-man; a waterman.

തൊണിക്കൂലി,യുടെ. s. Boat hire.

തൊണിപ്പുര,യുടെ. s. A boat house.

തൊണ്ട,ിന്റെ. s. See തൊണ്ടൽ.

തൊണ്ട,യുടെ. s. The smooth-fruited castor oil plant
or Palma Christi, Ricinus inermis. (Lin.)

[ 375 ]
തൊണ്ടൽ,ലിന്റെ. s. 1. Digging in the ground, dig-
ging up or out. 2. cleaning a well, &c. 3. banking. 4.
plucking off, culling with a hook.

തൊണ്ടി,യുടെ. s. A small earthen vessel for drawing
water, &c.

തൊണ്ടുന്നു,ണ്ടി,വാൻ. 1. a. 1. To dig up, to dig out;
to cut out. 2. to clean out a well, &c. 3. to pluck fruit:
with a hook. 4. to throw up a bank. തൊണ്ടിക്കളയുന്നു,
To remove any thing with a stick, &c. തൊണ്ടിക്കെട്ടു
ന്നു, To make a bank. തൊണ്ടിപ്പറിക്കുന്നു, To pluck
off, to cull with a hook. തൊണ്ടിയെടുക്കുന്നു, To
drag and take up or out, to dig out.

തൊത,ിന്റെ. s. A measure, a gage or gauge, a stand-
ard. തൊതിടുന്നു, To measure, to gage or gauge. തൊ
തുപിടിക്കുന്നു, To take the measure of any thing.

തൊത്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. A stick, or bamboo, with a
sharp iron head used for guiding an elephant. ആനവ
ളര. 2. any goad or pike for driving cattle. മുടിങ്കൊൽ.

തൊദനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A goad, &c. ; see the prece-
ding. മുടിങ്കൊൽ. 2. pain, vexation, uneasiness, affliction
from disease, &c. വെദന. തൊദനം ചെയ്യുന്നു, 1.
To goad. 2. to afflict with pain.

തൊദം,ത്തിന്റെ. s. Pain, anguish, vexation, torture,
uneasiness, either of body or mind. വെദന.

തൊനെ. adv. Much many.

തൊന്നൽ,ലിന്റെ. s. Imagination; fancy; conception,
recollection, suggestion, insinuation.

തൊന്നിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To put into another’s
mind, to suggest, to insinuate.

തൊന്നിയവാസം,ത്തിന്റെ. s. Self-conceit, violence,
rashness, ungovernableness.

തൊന്നിയവാസി,യുടെ. s. A head-strong, violent,
rash, ungovernable person, a self-conceited person.

തൊന്നുന്നു,ന്നി,വാൻ. v. n. 1. To think, to conjec-
ture, to conceive, to fancy, to imagine. 2. to seem; to
appear to the imagination, with the dative of the person.
ഇനിക്ക അപ്രകാരം തൊന്നുന്നു, I think so. It ap-
pears, or seems so to me. 3. to arise, to spring, to come
into existence. 4. to be sensible. തൊന്നിയത പറയു
ന്നു, To speak evil of, to rail at, to abuse, to speak what
comes in the mind.

തൊപ്പ,ിന്റെ. s. A grove, or tope or clump of trees, a
tuft of trees.

തൊമരം,ത്തിന്റെ. s. 1. An iron crow, a club, or lance.
ഇരിമ്പുപാര. 2. a dart. വെൽ. 3. a large lance. പീ
ലിക്കുന്തം. 4. a javelin. ചാട്ടുകുന്തം.

തൊമ്പ,ിന്റെ. s. Corn, before it is winnowed.

തൊയജം,ത്തിന്റെ. s. A lotus, or water lily. ആ
മ്പൽ. Any aquatic plant: any thing produced in the
water, as fish, &c. താമര ഇത്യാദി.

തൊയദം,ത്തിന്റെ. s. 1. A cloud. മെഘം. 2. a fra-
grant grass, Cyperus rotundus. മുത്തെങ്ങാ.

തൊയപിപ്പലി,യുടെ. s. 1. A plant, aquatic long
pepper, Jussieua repens. നീർതിൎപ്പലി. 2. a tree, the
poplar leaved Croton or tallow tree, Croton sebiferum.

തൊയകരം,ത്തിന്റെ. s. A pool, a pond. വെള്ളം
നില്ക്കുന്ന സ്ഥലം, കുളം.

തൊയം,ത്തിന്റെ, s. 1. Water. വെള്ളം. 2. a medi-
cinal plant, a drug. See ഇരുവെലി.

തൊര,യുടെ. s. 1. A kind of lentil or pulse. 2. a truss
or cloth worn over the privities to conceal them.

തൊരണ ദീപം,ത്തിന്റെ. s. A row of lights, an illu-
mination.

തൊരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Ropes or lines adorned
with leaves, twigs, hung over the door-way, across the
streets and high road on joyful or triumphal occasions.
2. an ornamented arch of a gate or door way. തൊര
ണം കെട്ടുന്നു, തൊരണം നാട്ടുന്നു, To decorate the
streets, &c. in such manner.

തൊരൻ,ന്റെ. s. 1. Sauce, condiment. 2. a cloth worn
over the privities to conceal them.

തൊരപ്പരിപ്പ,ിന്റെ. s. Sauce, condiment.

തൊരയിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. To air or dry a cloth, &c.

തൊരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. n. 1. To be dried, to grow or
become dry. 2. to become fair.

തൊൎച്ച,യുടെ. s. 1. Dryness, fair weather, becoming fair.
2. drying, airing.

തൊൎത്തൽ,ലിന്റെ. s. 1. The act of wiping. 2. air-
ing.

തൊൎത്തുന്നു,ൎത്തി,വാൻ. v. a. To wipe, to rub dry as
the body or head after bathing, to dry.

തൊൎത്തുമുണ്ട,ിന്റെ. s. A cloth to wipe witli, a hand
towel or cloth.

തൊൎമ്മ,യുടെ. s. See തൊൎച്ച.

തൊല,യുടെ.s. A tola, a weight of gold or silver, the
weight of a silver rupee.

തൊലണ്ടി,യുടെ. s. An unripe mangoe.

തൊലനം,ത്തിന്റെ. s. A weight.

തൊലൻ,ന്റെ. s. A proper name, the minister of
Cheruman Perumal.

തൊലി,യുടെ. s. 1. Defeat, loss, misfortune, bad or ill.
success. 2. detriment. 3. useless application. തൊലി

[ 376 ]
പിണയുന്നു,തൊലിവരുന്നു, 1. To be defeated, to
meet with bad success. 2. to lose a cause, battle, game,
&c., to suffer loss.

തൊലിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. 1. To cover with leather.
2. to wear a leather belt.

തൊലുണ്ടി,യുടെ. s. A kind of coin made of leather.

തൊലുളി,യുടെ. s. A shoe-maker’s knife, a currier’s
knife.

തൊലുറ,യുടെ. s. 1. A leathern sheath. 2. a leathern
bag used in feeding horses. 3. a leathern bucket for draw-
ing water.

തൊൽ,ലിന്റെ. s. 1. The skin of man or beast. 2.
the rind of fruit; the bark of trees. 3. leather. 4. green
leaves, &c., used as manure and put to the root of trees
and plants. തൊലുരിക്കുന്നു, To peel, or strip off the
skin, to flay, to bark. തൊലടൎക്കുന്നു, To peel, to bark.

തൊൽക്കാശ,ിന്റെ. s. A kind of coin made of leather.

തൊൽക്കുടം,ത്തിന്റെ. s. 1. A leathern bottle, or bag.
2. a leathern oil vessel.

തൊൽക്കുന്നു,റ്റു,ല്പാൻ. v. n. 1. To be overcome, to
be defeated, to lose a game, battle, or suit. 2. to be
cheated. തൊറ്റുപൊകുന്നു, To meet with bad sucess,
to be defeated, to suffer loss.

തൊൽക്കൊമ്പ,ിന്റെ. s. The young horns of animals.

തൊൽക്കൊല്ലൻ,ന്റെ. s. A tanner, a currier, a worker
in leather.

തൊൽതൊണി,യുടെ. s. A kind of basket, or round
ferry boat covered with leather.

തൊല്പടക്കം,ത്തിന്റെ. s. A kind of cracker made of
leather and gun-powder.

തൊല്പരിച,യുടെ. s. A leathern shield.

തൊല്പറ,യുടെ. s. A leathern bag used in feeding horses.

തൊല്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To beat, to over-
come, to vanquish, to defeat, to baffle, to drive away. 2.
to cause to cheat.

തൊല്പെട്ടി,യുടെ. s. A trunk covered with leather.

തൊൽമുട്ട,യുടെ. s. A soft egg, one laid without a shell.

തൊൽവഞ്ചി,യുടെ. s. A boat made of leather, and
used for crossing rivers.

തൊൽവാറ,ിന്റെ. s. 1. A leathern thong. 2. a leathern
girdle.

തൊൽസഞ്ചി,യുടെ. s. A leather bag.

തൊഷണം,ത്തിന്റെ. s. Joy, gladness, happiness,
pleasure. സന്തൊഷം.

തൊഷം,ത്തിന്റെ. s. Joy,gladness, happiness, pleasure.
സന്തൊഷം.

തൊഷിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To rejoice, to be
pleased, to be happy, to exult, to triumph.

തൊഷിതൻ,ന്റെ. s. One who is joyful, happy.

തൊഷിതം, &c. adj. Rejoiced, happy. സന്തൊഷി
ക്കപ്പെട്ട.

തൊഷിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To make glad,
joyful, happy.

തൊൾ,ളിന്റെ. s. The shoulder. തൊൾകൊള്ളുന്നു,
To apply the shoulder in order to carry or raise any
burden. തൊൾമാറ്റുന്നു, To remove a burden from
one shoulder to the other.

തൊൾപ്പലക,യുടെ. s. The shoulder blade.

തൊൾപ്പൂട്ട,ിന്റെ. s. A shoulder joint.

തൊൾമാല,യുടെ. s. An ornamental chain worn around
the neck.

തൊൾമാറാപ്പ,ിന്റെ. s. A bundle carried on the
shoulder.

തൊൾമാറ്റം,ത്തിന്റെ. s. Removing a burden from
one shoulder to the other.

തൊൾവള,യുടെ. s. An ornament worn upon the
shoulders by kings.

തൊഴൻ,ന്റെ. s. A companion, a fellow, an associate,
a bridegroom’s attendant.

തൊഴ്മ,യുടെ. s. Fellowship, companionship, association,
intercourse.

തൊഴം,ത്തിന്റെ. s. Fellowship, companionship, asso-
ciation.

തൊഴി,യുടെ. s. A female companion, an associate, a
bride’s maid.

തൊറും. An affix. Each one, every. ദിവസംതൊറും,
Each day, every day, daily. മാസംതൊറും, Every
month, monthly. ഭവനം തൊറും, From house to
house.

തൊറ്റക്കളം,ത്തിന്റെ. s. A kind of song respecting
Kali used by the Pariahs or Mannárs. തൊറ്റക്കളം
പാടുന്നു, To sing such a Song.

തൊറ്റം,ത്തിന്റെ. s. 1. A kind of song respecting
Kali. 2. quickening, restoring to life. 3. producing. 4.
healing, curing.

തൊറ്റവൻ,ന്റെ. s. One who is conquered, van-
quished, defeated.

തൊറ്റുന്നു,റ്റി,വാൻ. v. a. 1. To quicken, to restore
to life. 2. to cure, to heal. 3. to beget, to produce.

തൌൎയ്യത്രികം,ത്തിന്റെ. s. Symphony; the union of
song, dance, and instrumental music. ആട്ടവും പാട്ടും
കൊട്ടും കൂടിയത.

[ 377 ]
തൌലികൻ,ന്റെ. s. A painter, a drawer, a writer.
ചിത്രമെഴുതുന്നവൻ, എഴുത്തുകാരൻ.

തൌക്ഷികം,ത്തിന്റെ. s. A sign in the zodiac, Sagit-
tarius. ധനുരാശി.

ത്യക്തം , &c. adj. Left, quitted, relinquished, abdicated,
deserted, abandoned, forsaken. ഉപെക്ഷിക്കപ്പെട്ടത.

ത്യജിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To abandon, to quit, to
leave, to resign, to relinquish, to forsake, to reject, to
abdicate. ഉപെക്ഷിക്കുന്നു.

ത്യാഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. Gift, donation. ദാനം. 2. ge-
nerosity, liberality, munificence. ഒൗദാൎയ്യം . 3. relinquish-
ing, resignation of, abandoning, leaving, deserting, &c.
ഉപെക്ഷ.

ത്യാഗീ,യുടെ. s. 1. A donor, a giver. ദാനം ചെയ്യുന്ന
വൻ. 2. an abandoner, a deserter. ഉപെക്ഷിക്കുന്ന
വൻ.

ത്യാജ്യം , &c. adj. To be left, abandoned, forsaken, &c.
ഉപെക്ഷിക്കപ്പെടുവാൻതക്ക.

ത്രപ,യുടെ . s. Shame, modesty, bashfulness. ലജ്ജ.

ത്രപ്ത,വിന്റെ. s. 1. Tin. വെള്ളീയം. 2, lead.

ത്രപുലം,ത്തിന്റെ. s. Tin. വെള്ളീയം.

ത്രപുഷം,ത്തിന്റെ. s. Tin. വെള്ളീയം.

ത്രയത്വം,ത്തിന്റെ. s. Triplicity : used as an adopted
phrase for the Holy Trinity : not ത്രിത്വം as is generally
used.

ത്രയം, adj. Three. s. The three. മൂന്ന.

ത്രയീ,യുടെ. s. The three Védas collectively; that is
omitting the Atharvan which, not being a text book for
the customary religious rites of the Hindus, is consider-
ed very commonly, rather as an appendix to the other
three, than a fourth work of equal authority. മൂന്നവെ
ദം.

ത്രയീതനു,വിന്റെ. s. The sun, as celebrated through-
out the Védas. ആദിത്യൻ.

ത്രയീധൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. Duty enjoined by the Védas,
modes of sacrifices, &c. prescribed by them. വെദ വി
ധി .

ത്രയൊദശം. adj. Thirteenth. ൧൩.

ത്രയൊദശി,യുടെ. s. The thirteenth lunar day, of
either the dark or light fortnight.

ത്രയ്യംബകൻ,ന്റെ. s. SIVA. ശിവൻ.

ത്രസം, &c. adj. Moveable, loco-motive. ചരം .

ത്രസരം,ത്തിന്റെ. s. A shuttle. നെയ്ത്തച്ച, ഒടം.

ത്രസ്തം, &c. adj. Fearful, timid, afraid. ഭയമുള്ള.

ത്രസ്നു,വിന്റെ. s. A coward, one who is fearful, timid.
പെടിക്കുന്നവൻ.

ത്രസിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To fear, to be fearful,
or timid. ഭയപ്പെടുന്നു.

ത്രാണനം,ത്തിന്റെ. s. See the following.

ത്രാണം,ത്തിന്റെ. s. Preserving, protection. രക്ഷ.
adj. Preserved, saved, guarded, protected. രക്ഷിക്ക
പ്പെട്ടത. ത്രാണം or ത്രാണനം ചെയ്യുന്നു, To pre-
serve, to save, to guard, to protect.

ത്രാണി,യുടെ . s. Strength, power, ability, capacity,
qualification.

ത്രാണിയുള്ളവൻ,ന്റെ. s. One who is able, capable,
strong, powerful.

ത്രാതം, &c. adj. Preserved, saved, guarded, protected.
രക്ഷിക്കപ്പെട്ടത.

ത്രാതാവ,ിന്റെ. s. A preserver, a protector. രക്ഷി
താവ.

ത്രാപുഷം, adj. Made of tin. വെള്ളീയംകൊണ്ട ഉ
ണ്ടാക്കപ്പെട്ടത.

ത്രായന്തീ,യുടെ. s. 1. A medicinal plant. ബ്രഹ്മി . 2.
a protectress. രക്ഷിക്കുന്നവൾ.

ത്രായമാണ,യുടെ. s. 1. A medicinal plant. ബ്രഹ്മി.
2. a preserver, preserving. രക്ഷിക്കുന്നവൾ.

ത്രാസ,ിന്റെ. s. A pair of scales, a balance.

ത്രാസം,ത്തിന്റെ. s. Fear, terror. ഭയം .

ത്രി. adj. Numeral. Three. ൩.

ത്രികകുത്ത,ത്തിന്റെ. s. The name of a mountain with
three peaks. ത്രികൂടംപൎവതം.

ത്രികടു,വിന്റെ. s. The aggregate of three spices, viz.
Black and long pepper and dry ginger. ചുക്ക, മുളക,
തിൎപ്പലി

ത്രികം,ത്തിന്റെ. s. 1. The aggregate of three. 2. the
lower part of the spine.

ത്രികാ,യുടെ. s. 1. A triangular frame or bar across the
mouth of a well over which passes the rope of the bucket,
or to which one end of it is tied, to guard against it's
slipping. തുടി. 2. a wooden frame at the mouth of a well
or the upper part of the well. 3. a frame at the bottom
of a well, on which the masonry rests. നെല്ലിപ്പലക.

ത്രികാലജ്ഞൻ,ന്റെ. s. The omniscient Being, as ac-
quainted with the past, present, and future.

ത്രികാലം,ത്തിന്റെ. s. The three tenses ; the past, ഭൂ
തം; the future, ഭവിഷ്യൽ, and present, വൎത്തമാനം.

ത്രികൂടം,ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a mountain in
the Indian peninsula. 2. a mountain with three peaks.

ത്രികൊണം,ത്തിന്റെ. s. A triangle. adj. Triangular.

ത്രികൊല്പക്കൊന്ന,യുടെ. s. The square- stalked bind-
weed or Indian Jalap, Convolvulus turpethum.

[ 378 ]
ത്രിഖട്വം,ത്തിന്റെ. s. The aggregate of three beds.

ത്രിഗുണം,ത്തിന്റെ. s. The aggregate of three quali-
ties incident to human nature, as light or moral excel
lence, passion, darkness. adj. Thirice, three times, triple.
മുമ്മടങ്ങ.

ത്രിഗുണാകൃതം . adj. Thrice ploughed, (a field, &c.) മു
ച്ചാലുഴുതത.

ത്രിഗുണിതം, &c. adj. 1. Multiplied by three. മൂന്നു
കൊണ്ട പെരുക്കിയത. 2. three-fold. മൂന്നിരട്ടി.

ത്രിജാതം,ത്തിന്റെ. s. The aggregate of three medi-
caments, viz. Cardamoms, cinnamon, and tlie leaves of
the Tamāla tree. എലം, എലവംഗം, പച്ചില.

ത്രിതയം. adj. 1. Third. മൂന്നാമത്തെ. 2. three. മൂന്ന.

ത്രിതക്ഷൻ,ന്റെ. s. An assemblage of three carpenters.

ത്രിതീയ,യുടെ. s. The third day of either lunar fort-
night after the new or full moon.

ത്രിതീയാകൃതം, &c. adj. Thrice ploughed, (a field, &c.)
മുച്ചാലുഴുതത.

ത്രിദണ്ഡി,യുടെ . s. A wandering devotee, one who
carries three long bamboo staves in his right hand. ഭി
ക്ഷു.

ത്രിദശൻ,ന്റെ. s. A god, a deity. ദെവൻ.

ത്രിദശം, &c. adj. Thirteenth. പതിമ്മൂന്നാമത.

ത്രിദശാലയം,ത്തിന്റെ. s. Heaven. സ്വൎഗ്ഗം .

ത്രിദിനം,ത്തിന്റെ. s. The aggregate of three days. മൂ
ന്ന ദിവസം.

ത്രിദിവം,ത്തിന്റെ. s. Heaven. സ്വൎഗ്ഗം.

ത്രിദിവെശൻ,ന്റെ. s. A god, a deity. ദെവൻ.

ത്രിദിവൌകസ഻,ിന്റെ. s. A god, a deity. ദെവൻ.

ത്രിദൊഷം,ത്തിന്റെ. s. Disorder of the three humours
of the body, vitiation of the bile, blood and phlegm. വാ
തം, പിത്തം, കഫം.

ത്രിദൊഷകൊപം,ത്തിന്റെ. s. A kind of paralytic
disease.

ത്രിധാ, ind. 1. In three ways. മൂന്നുപ്രകാരം. 2. thrice.
മൂന്നുപ്രാവശ്യം.

ത്രിധാര,യുടെ. s. The milk-edge plant, the twisted
spurge, Euphorbia antiquorum. ചതുരക്കള്ളി.

ത്രിനെത്രൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA, as having three
eyes. ശിവൻ.

ത്രിപട,യുടെ. s. A beating of time in music.

ത്രിപഥഗ,യുടെ. s. A name of the river Ganges.
ഗംഗ.

ത്രിപഥം,ത്തിന്റെ. s. A place where three roads meet.
മുക്കവലവഴി.

ത്രിപദീ,യുടെ. s. 1. A creeper, Cissus pedata. ഒരു

വള്ളി . 2. a small medicinal plant bearing a red flower.
ചെറുപ്പുള്ളടി.

ത്രിപൎണ്ണീ,യുടെ. s. Wild cotton. കാട്ടുപരുത്തി.

ത്രിപുട,യുടെ. s. 1. Small cardamoms. എലത്തരി. 2.
the Indian jalap, Convolvulus turpethum. ത്രികൊല്പ
ക്കൊന്ന.

ത്രിപുണ്ഡ്രം,ത്തിന്റെ. s. Three curved horizontal
marks made across the forehead with cow dung ashes,
&c. കുറി.

ത്രിപുര,യുടെ. s. A name of PARWATI. പാൎവതീ.

ത്രിപുരാന്തകൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ത്രിഫല,യുടെ. s. An aggregate of three medicinal
fruits, the three myrobalans, viz. two species of Termi-
nalia and a species of Phyllanthus. കടുക്കാ, നെല്ലിക്കാ,
താന്നിക്കാ.

ത്രിഭണ്ഡീ,യുടെ. s. The Indian jalap. ത്രികൊല്പക്കൊ
ന്ന.

ത്രിഭദ്രം,ത്തിന്റെ. s. Cohabitation, copulation.

ത്രിഭുവനം,ത്തിന്റെ. s. The three worlds, heaven,
earth, and hell. സ്വൎഗ്ഗം, ഭൂമി, പാതാളം.

ത്രിമധുരം,ത്തിന്റെ. s. The aggregate of three delica-
cies, viz. honey, sugar, and plantains. തെൻ, പഞ്ച
സാര, കദളിപ്പഴം.

ത്രിമൂൎത്തി,യുടെ . s. 1. The Hindu Triad, or united form
of BRAHMA, VISHNU, SIVA. 2. one possessing three forms
or modes of being.

ത്രിംശൽ. adj. Thirty. മുപ്പത.

ത്രിയാംഗുലി,യുടെ. s. Three-lobed kidney bean, Pha-
seolus trilobus.

ത്രിയാമ,യുടെ. s. Night. രാത്രി.

ത്രിരാത്രം,ത്തിന്റെ. s. Three nights collectively, or
the duration of three nights. മൂന്നുരാത്രി.

ത്രിരെഖ,യുടെ. s. 1. A conch. ശംഖ. 2. a neck marked
with three lines like a conch. വലിത്രയമുള്ള കഴുത്ത.

ത്രിലിംഗം,ത്തിന്റെ. s. The three genders, masculine,
feminine and neuter.

ത്രിലൊകം,ത്തിന്റെ. The three worlds, heaven, earth,
and hell.

ത്രിലൊചനൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ത്രിവൎഗ്ഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. Three human objects or
pursuits, as love, duty, and wealth. കാമം, ധൎമ്മം, അ
ൎത്ഥം . 2. three conditions of a king or state, prosperity,
evenness and decay or loss, gain, equality, &c. 3. the
three qualities of nature, purity, blindness, and depravity,

ത്രിവലി,യുടെ. s. An aggregate of three lines across
the abdomen.

[ 379 ]
ത്രിവിക്രമൻ,ന്റെ. s. 1. A name of VISHNU, crossing
over the three worlds in three steps, to the discomfiture
of Bali. വിഷ്ണു. 2. the name of a king.

ത്രിവിധം. adj. In three ways, threefold. മൂന്നു പ്രകാ
രം, മൂന്നിരട്ടി.

ത്രിവിഷ്ടപം,ത്തിന്റെ. s. Heaven or paradise. സ്വ
ൎഗ്ഗം.

ത്രിവൃത,യുടെ. s. The Indian jalap. ത്രികൊല്പക്കൊന്ന.

ത്രിവൃത്ത,ിന്റെ. s. See the preceding.

ത്രിവെണി,യുടെ. s. A name of the Ganges. ഗംഗ.

ത്രിശാല,യുടെ. s. A building with two wings attached.

ത്രിശൂലം,ത്തിന്റെ. s. A trident, a three pointed pike
or spear, especially the crest of SIVA. മൂന്ന മുനയുള്ള
ശൂലം.

ത്രിസന്ധ്യം,ത്തിന്റെ. s. The three periods of the
day, or morning, noon and evening. പ്രഭാതം, മദ്ധ്യാ
ഹ്നം, സന്ധ്യ.

ത്രിസീത്യം, &c. adj. Thrice plougled (a field, &c.) മു
ച്ചാലുഴുതത.

ത്രിസ്രൊതസ്സ,ിന്റെ. s. A name of the river Ganges.
ഗംഗ.

ത്രിഹല്യം, &c. adj. Thrice ploughed (a field, &c.) മു
ച്ചാലുഴുതത.

ത്രിഹായണീ,യുടെ . s. A heifer three years old. മൂന്ന
വയസ്സുള്ള പശു.

ത്രിക്ഷണൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA as having three
eyes. ശിവൻ.

ത്രുടനം,ത്തിന്റെ. s. Cutting, dividing. ഛെദനം.

ത്രുടി,യുടെ. s. 1. Small cardamoms. ചിറ്റെലം. 2. a
short time, a moment. ക്ഷണനെരം. adj. Little, small.

ത്രെത,യുടെ. s. 1. The second Yug or silver age of the
Hindus, represented to contain 1,296,000. years. ത്രെ
തായുഗം . 2. the sacred fires collectively, or the south-
ern, household, and sacrificial fires. അഗ്നിത്രയം.

ത്രെതാഗ്നി,യുടെ. s. See the preceding 2nd meaning.

ത്രൈകാലികം, adj, Relating to the past, present and
future. മൂന്നുകാലത്തെ സംബന്ധിച്ചത.

ത്രൈഗുണ്യം. adj. Relating to the aggregate of three
qualities. ത്രിഗുണസംബന്ധമായുള്ള.

ത്രൈപക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. The aggregate of three
fortnights, or 45 days. നാല്പത്തഞ്ച ദിവസം.

ത്രൈരാശികം,ത്തിന്റെ. s. The rule of three.

ത്രൈലൊക്യനാഥൻ,ന്റെ. s. 1. The LORD of the
three worlds. ദൈവം . 2. a name of VISHNU. വിഷ്ണു.

ത്രൈലൊക്യം,ത്തിന്റെ. s. The three worlds. മൂന്നു
ലൊകം.

ത്രൈധാ. ind. In three ways, threefold. മൂന്നുവിധം.

ത്രൊടി,യുടെ. s. A beak, or bill of a bird, കൊക്ക or
ചുണ്ട.

ത്ര്യംഗടം,ത്തിന്റെ, s. A sling, or three strings like
those of a balance, suspended to either end of a pole for
the purpose of carrying burdens. കാവടി ഉറി.

ത്ര്യബ്ദ,യുടെ. s. A heifer three years old. മൂന്ന വയ
സ്സുള്ള പശു.

ത്ര്യംബകൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ത്ര്യംബകസഖൻ,ന്റെ. s. Visravana or Cubera the
god of wealth. കുബെരൻ.

ത്ര്യവസ്ഥ,യുടെ. s. 1. A generic term including three
states, viz. Watchful care, ജാഗ്രൽ ; busy dreaming,
സ്വപ്നം ; insensibility, സുഷുപ്തി. 2. three stages of
life, infancy, youth, age.

ത്ര്യക്ഷൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

ത്ര്യൂഷണം,ത്തിന്റെ. s. The three spices collectively,
or dried ginger, black pepper and long pepper. മുക്കടു.

ത്വൿ,ിന്റെ. s. 1. The skin, rind, bark, peel or husk.
തൊലി. 2. woody cassia. ലവംഗത്തൊലി. 3. rope
tied to any vessel to carry it by.

ത്വക്പത്രം,ത്തിന്റെ. s. Woody cassia. ലവംഗം

ത്വക്പുഷ്പം,ത്തിന്റെ. s. 1. Blotch, scab, cutaneous
eruption. ചിരങ്ങ, തഴുതണ്ണം. 2. erection of the hairs
of the body, horripilation. രൊമാഞ്ചം.

ത്വക്പുഷ്പിക,യുടെ. s. Scab, blotch, cutaneous eruption.
ചിരങ്ങ, തഴുതണ്ണം.

ത്വക്സാരം,ത്തിന്റെ. s. A. bamboo. മുള.

ത്വൿക്ഷീര,യുടെ. s. 1. The manna or milk of the
bamboo. 2. arrow root. കൂവനൂറ.

ത്വഗിന്ദ്രിയം,ത്തിന്റെ. s. Skin. തൊലി.

ത്വചം,ത്തിന്റെ. s. 1. Skin, bark, rind. തൊലി. 2:
woody cassia. ലവംഗം.

ത്വം, &c. adj. other, different. s. 1. An affix to nouns
signifying condition, as ദൈവം, God ; ദൈവത്വം,
Godhead: മനുഷ്യൻ, man; മനുഷ്യത്വം, manhood.
2. in Sanskrit, the second personal pronoun Thou, you.

ത്വര,യുടെ. s. Haste, speed. വെഗം.

ത്വരണം,ത്തിന്റെ. s. Making haste, velocity, hurry.
അതിവെഗം.

ത്വരിതം,ത്തിന്റെ. s. Swiftness, dispatch, haste. അ
തിവെഗം . adv. Quickly, swiftly, അതിവെഗത്തിൽ.
ത്വരിതപ്പെടുന്നു. To be in a hurry.

ത്വരിതൊദിതം. adj. Spoken fast, hurried, speaking fast
or hurried. ഉഴറിപറക.

ത്വഷ്ടം, &c. adj, Pared, made thin. ചെത്തപ്പെട്ടത.

[ 380 ]
ത്വഷ്ടാവ,ിന്റെ. s. 1. A carpenter. ആശാരി. 2. a
name of Viswacarma, the artizan of the gods. വിശ്വ
കൎമ്മാവ. 3. the sun. ആദിത്യൻ. 4. Brahma. ബ്ര
ഹ്മാവ.

ത്വിൾ,ട്ടിന്റെ. s. 1. Light, splendour. പ്രകാശം. 2.
beauty. ശൊഭ.

ത്വിഷാംപതി,യുടെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

ത്സരു,വിന്റെ. s. The hilt, or handle of a sword, &c.
വാൾപ്പിടി.

ഥ. The seventeenth consonant in the Malayalim alpha-
bet, and second of the dental class: it is the asperate of
the preceding letter and expressed by T”h, but no word
in the language commences with it.

ദ. The third letter of the dental class and eighteenth
consonant in the Malayalim alphabet corresponding to
the letter D.

ദഗ്ദ്ധം, &c. adj. Burnt, scorched, consumed by fire. ക
രിഞ്ഞത, ദഹിക്കപ്പെട്ടത.

ദഗ്ദ്ധിക,യുടെ. s. Scorched rice. കരിഞ്ഞചൊറ.

ദണ്ഡ,ിന്റെ. s. 1. A stick, a staff, a club, a cudgel. 2.
a long measure or pole of four cubits. 3. the rod of an
ascetic. 4. punishment. 5. the yard of a flag-staff. 6. a
line or large column of troops.

ദണ്ഡകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of metre in Sanscrit
poetry the stanza of which exceeds 27 syllables and may
extend to 200. ഒരു രാഗഭെദം. 2. a country on the
north-east coast of the peninsula, containing the cele-
brated forest. കൊണ്ടാരണ്യം.

ദണ്ഡകാഷ്ഠം,ത്തിന്റെ. s. A stick, a staff. വടി.

ദണ്ഡക്കാരൻ,ന്റെ. s. A sick person.

ദണ്ഡധരൻ,ന്റെ. s. 1. A name of Yama, from bear-
ing a club. യമൻ. 2. a king. രാജാവ. 3. a potter. കു
ശവൻ. 4. one having a stick or staff. വടിപിടിച്ച
വൻ.

ദണ്ഡനമസ്കാരം,ത്തിന്റെ. s. Prostration, saluta-
tion, compliment, respects; the joining of the hands in
token of respect.

ദണ്ഡനം,ത്തിന്റെ. s. See ദണ്ഡം.

ദണ്ഡനായകൻ,ന്റെ. s. The general of an army,
a magistrate, or one invested with authority to punish.

സെനാപതി, ശിക്ഷിപ്പാൻ അധികാരമുള്ളവൻ.

ദണ്ഡനീതി,യുടെ. s. Ethies, the system of morals
taught by Chánacya, and others. നീതിശാസ്ത്രം.

ദണ്ഡപാണി,യുടെ . s. 1. One who carries a stick in
his hand. വടിക്കാരൻ. 2. a name of Yama. യമൻ.
3. a king. രാജാവ.

ദണ്ഡപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To afflict, to
punish, to chastise.

ദണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s. 1. A stick, a staff. വടി. 2. a
long measure or pole of four cubits. 3. an instrument of
punishment, or punishment, infliction of punishment. 4.
a fine, amercement, penalty. 5. a line or column of troops.
6. an army. 7. pain, suffering, both bodily and mental.
8. sickness, disease. 9. a handle of an umbrella. ദണ്ഡം
ചെയ്യുന്നു, To inflict punishment. ദണ്ഡം പിടിക്കു
ന്നു, To be or become sick.

ദണ്ഡയാത്ര,യുടെ. s. 1. Subjection or conquest of a
region or quarter. 2. a bridal procession. 3. procession
moving in state, or with attendants.

ദണ്ഡയാമൻ,ന്റെ. s. A name of Yama. യമൻ.

ദണ്ഡവിധി,യുടെ. s. Condemnation.

ദണ്ഡവിഷ്കംഭം,ത്തിന്റെ. s. A post or stake round
which plays the string that works the churning stick. ക
ടക്കൊൽതണ്ട.

ദണ്ഡാജിനം,ത്തിന്റെ. s. Deceit, fraud, cheating,
roguery. വഞ്ചന, ചതിവ.

ദണ്ഡായുധപാണി,യുടെ. s. A name of Subrahma-
nya. സുബ്രഹ്മണ്യൻ.

ദണ്ഡാഹതം,ത്തിന്റെ. s. Butter-milk. മൊര.

ദണ്ഡിക,യുടെ. s. 1. Wooden poles fastened in the
wall to support the roof. 2. the yard of a flag-staff.

ദണ്ഡിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To punish, to chas-
tise, to chasten, to correct. 2. to labour or work hard.
3. to cultivate the ground carefully. 4. to exercise, in
fencing, &c.

ദണ്ഡിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Working hard. 2. labour, care.
3. tight rope dancing, fencing, acting, &c. 4. punish-
ment, chastisement. 5. subduing, subjecting.

ദണ്ഡിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to
punish, chastise, or torture. 2. to exercise in fencing,
&c. 3. to subdue, to subject.

ദണ്ഡിപ്പുകാരൻ,ന്റെ. s. 1. A tight rope dancer, an
actor, a fencer. 2. One who works or labours hard.

ദണ്ഡീ,യുടെ . s. 1. A doorkeeper, a warder, a porter.
കാവല്ക്കാരൻ. 2. a staff or mace bearer. 3. one who
walks with a stick. വടിക്കാരൻ. 4. a Jaina saint. 5.a

[ 381 ]
name of Yama. യമൻ.

ദണ്ഡ്യൻ,ന്റെ. s. One who deserves punishment. ദ
ണ്ഡിക്കപ്പെടെണ്ടുന്നവൻ.

ദത്ത,ിന്റെ. s. Adoption.

ദത്തപുത്രൻ,ന്റെ. s. 1. An adopted son. 2. a son
given away by his natural parents to persons engaged to
adopt him.

ദത്തം, &c. adj. 1. Given, presented, made over, assign-
ed. 2. adopted. 3. preserved, protected. ദത്തം ചെയ്യു
ന്നു, To give, to present, to make over, to assign.

ദത്തവകാശം,ത്തിന്റെ. s. Right of adoption.

ദത്താക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To adopt. ദത്തെടുക്കു
ന്നു, ദത്തുവെക്കുന്നു, To admit into a state of adop-
tion, to make over or assign property to another. ദത്ത
കരെറുന്നു, To enter on or assume any thing made over
to one. ദത്തൊഴിയുന്നു, To relinquish or resign any
thing previously made over or presented.

ദത്താപഹാരം,ത്തിന്റെ. s. Taking back a thing
given, resumption of a gift. കൊടുത്തതിനെ തിരികെ
വാങ്ങുക. ദത്താപഹാരം ചെയ്യുന്നു, To take back a
thing given, to resume a gift.

ദത്താപഹാരി,യുടെ. s. One who takes back a gift.

ദത്തൊല,യുടെ. s. A writing or deed of adoption.

ദദ്രു,വിന്റെ. s. Cutaneous and herpetic eruption. ത
ഴുതണ്ണം.

ദദ്രുഘ്നം,ത്തിന്റെ. s. A kind of Cassia, Cassia tora.
തകര.

ദദ്രുണൻ,ന്റെ. s. One who is herpetic, or afflicted
with herpes. തഴുതണ്ണമുള്ളവൻ.

ദദ്രുരൊഗി,യുടെ. s. One diseased by herpes.

ദദ്രൂ,വിന്റെ. s. See ദദ്രു.

ദധി,യുടെ. s. Milk curdled, or coagulated, spontane-
ously, by heat, or by the addition of butter-milk. തൈർ.

ദധിഖെടം,ത്തിന്റെ. s. Butter-milk. മൊര.

ദധിത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. 1. The wood apple. 2. the tree
bearing that fruit. വിളാമരം.

ദധിഫലം ,ത്തിന്റെ. s. The elephant or wood apple.
വിളാമരം.

ദധിമസ്തു,വിന്റെ. s. The watery part of curds, the
whey. തൈർവെള്ളം.

ദധിസക്തു,വിന്റെ. s. Barley meal mixed with
curds. തൈർകൂട്ടിയ മാവ, ദൊശ.

ദധ്യന്നം,ത്തിന്റെ. s. Boiled rice mixed with curdled
milk. തൈർകൂട്ടിയ ചൊറ.

ദധ്യുദം,ത്തിന്റെ. s. The sea of curds. തൈർകടൽ.

ദധ്യൊദനം,ത്തിന്റെ. s. Boiled rice mixed with

curdled milk. തൈർ കൂട്ടിയ ചൊറ.

ദനു,വിന്റെ. s. A daughter of Dacsha, wife of Ca-
syapa and mother of the giants or Titans of the Hindu
mythology. അസുരമാതാവ.

ദനുജൻ,ന്റെ. s. An asur or giant. അസുരൻ.

ദനുജാരി,യുടെ. s. VISHNU. വിഷ്ണു.

ദന്തഛദം,ത്തിന്റെ. s. A lip. ചുണ്ട.

ദന്തധാവനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A tree yielding an as-
tringent resin, Mimosa catechu. കരിങ്ങാലി. 2. a tooth
brush. 3. cleaning the teeth.

ദന്തനാളം,ത്തിന്റെ. s. The gums. പല്ലിന്റെ ഊൻ.

ദന്തപത്രം,ത്തിന്റെ. s. An ear-ring. കുരs.

ദന്തപുഷ്പം,ത്തിന്റെ. s. A plant, the flower of which
is compared to a tooth, Strychnos potatorum, തെറ്റാമ്പ
രൽ.

ദന്തഭാഗം,ത്തിന്റെ. s. An elephant’s front or fore-
head. ആനയുടെ മുമ്പുറം.

ദന്തമലം,ത്തിന്റെ. s. The tartar of the teeth. പല്ലി
ന്റെ മലം.

ദന്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. A tooth. പല്ല. 2. an elephant’s
tusk or tooth; ivory. ആനക്കൊമ്പ.

ദന്തശഠം,ത്തിന്റെ. s. 1. The common lime tree or
its fruit, Citrus acida. നാരകം, or നാരങ്ങ. 2. a plant
bearing an acid fruit, Averrhoa carambola 3. the elephant
or wood-apple. വിളാക്കാ.

ദന്തശഠ,യുടെ. s. A wood sorrel, Oxalis monadelpha.
പുളിയാരൽ.

ദന്തശാണം,ത്തിന്റെ. s. 1. The lime. ചെറുനാരെ
ങ്ങ. 2. a dentifrice composed chiefly of the powdered
fruit of the Chebulic myrobalan and green sulphate of
iron. പല്ലു തെപ്പാനുള്ള വസ്തു.

ദന്തശിരം,ത്തിന്റെ. s. The gums. പല്ലിന്റെ ഊൻ.

ദന്തഹൎഷകം,ത്തിന്റെ. s. The lime, Citrus acida.
ചെറുനാരങ്ങാ.

ദന്താലിക,യുടെ. s. A horse’s bridle. കടിഞ്ഞാൺ.

ദന്താവളം,ത്തിന്റെ. s. An elephant. ആന.

ദന്തിക,യുടെ. s. A plant, commonly Danti. നാഗദന്തി.

ദന്തിബീജം,ത്തിന്റെ. s. Croton, Croton tiglium.
(Lin.) നീൎവാളം.

ദന്തീ,യുടെ . s. 1. An elephant. ആന . 2. a medicinal
plant commonly known by the same name, Danti, and
described as a gentle stimulant. നാഗദന്തി.

ദന്തുരം. adj. 1. Having a large and projecting tooth.
കൊന്ത്രപ്പല്ലുള്ള. 2. waving, undulatory. നിമ്നൊന്നതം.

ദന്ത്യം. adj. 1. Dental. 2. of or belonging to the teeth.
പല്ലസംബന്ധിച്ചത.

[ 382 ]
ദന്ദശൂകം,ത്തിന്റെ. s. A snake or serpent. പാമ്പ,
സൎപ്പം

ദദ്രം. adj. Little, small. അല്പം.

ദമഥം,ത്തിന്റെ. s. 1. Punishment, punishing, chas-
tising. ദണ്ഡിപ്പിക്കുക. 2. self-control, endurance of
religious austerities. അടക്കം.

ദമനകൻ,ന്റെ. s. The name given to a jackall in the
Punchatantram.

ദമനകം,ത്തിന്റെ. s. A plant, Artemisia.

ദമനൻ,ന്റെ. s. A hero. ശൂരൻ.

ദമനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A plant or flower Dona, arti-
misia. 2. resignation, mental tranquility. അടക്കം . 3.
the rough stemmed Æschynomene, Æschynomene aspera,
also Æschynomene arborea.

ദമം,ത്തിന്റെ. s. 1. Punishing, chastisement, punish-
ment. ദണ്ഡിപ്പിക്കുക. 2. self-command, self-restraint,
endurance of the most painful austerities. അടക്കം . 3.
taming, subduing. അടക്കുക.

ദമയന്തി,യുടെ. s. The wife of Nala, a famous Hindu
monarch.

ദമിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be patient under suf-
fering, to be subdued. അടങ്ങുന്നു.

ദമിതം. adj. Tamed, subdued, patient of every suffering,
exaction or privation. അടക്കപ്പെട്ടത.

ദമീ,യുടെ. s. A tamer, a subduer, a dominator. അട
ക്കുന്നവൻ.

ദമുനസ,ിന്റെ. s. 1. A. name of Agni or fire. അഗ്നി.
2. a name of Sucra, regent of Venus. ശുക്രൻ.

ദംപതികൾ,ളുടെ. s. plu. Husband and wife. ഭാൎയ്യാ
ഭൎത്താക്കൾ.

ദംഭം,ത്തിന്റെ. s. 1. Arrogance, pride. 2. ostentation.
അഹങ്കാരം. 3. sin, wickedness. പാപം. 4. fraud,
deceit, cheating. വഞ്ചന. 5. hypocrisy. കപടം.

ദംഭൊളി,യുടെ. s. INDRA’s thunderbolt. ഇന്ദ്രന്റെ
വാൾ, ഇടിത്തീ.

ദംഭൊളിപാണി,യുടെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

ദമ്യം,ത്തിന്റെ. s. A steer, a young bullock. നുകംവെ
ക്കുമാറായ കാള.

ദംശകം,ത്തിന്റെ. s. A gadfly. കാട്ടീച്ച.

ദംശനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A bite, biting, stinging. കടി.
2. armour, mail. കവചം.

ദംശം,ത്തിന്റെ. s. 1. A gadfly, കാട്ടീച്ച. 2. biting.
stinging. കടി. 3. armour, mail. കവചം.

ദംശിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To bite, to sting. കടി
ക്കുന്നു.

ദംശീ,യുടെ. s. A small gadfly. കുവ്വീച്ച.


ദംശെയം, adj. See the following.

ദംശെരം, &c. adj. Mischievous, noxious. ഉപദ്രവമുള്ള.

ദംഷ്ട്ര,യുടെ. s. A large cheek tooth, a tusk. തെറ്റ
പ്പല്ല, തെറ്റ.

ദംഷ്ട്രം,ത്തിന്റെ. s. A large cheek tooth, a tusk. തെ
റ്റപ്പല്ല, തെറ്റ.

ദംഷ്ട്രായുധൻ,ന്റെ. s. A wild boar. കാട്ടുപന്നി.

ദംഷ്ട്രികം,ത്തിന്റെ. s. A bear. കരടി.

ദംഷ്ട്രീ,യുടെ. s. A hog, a wild boar. കാട്ടുപന്നി.

ദംസനം,ത്തിന്റെ. s. Armour, mail. പടച്ചട്ട.

ദംസിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ, v. a. To bite, to sting. കടി
ക്കുന്നു.

ദംസിതൻ,ന്റെ. s. One who is clothed in armour.
കവചം ധരിച്ചവൻ.

ദയ,യുടെ . s. 1. Favour, goodness, regard, kindness,
graciousness. 2. pity, tenderness, clemency, compassion.
ദയചെയ്യുന്നു. To favour, to oblige.

ദയാലു. adj. Favourable, compassionate, tender. ദയ
യുള്ള.

ദയാവാൻ,ന്റെ. s. One who is compassionate. tender,
kind, merciful.

ദയാശീലൻ,ന്റെ. s. One who is of a kind, compas-
sionate, tender, merciful disposition.

ദയാശീലം,ത്തിന്റെ. s. 1. Kindness, favourableness.
2. pitifulness, tenderness, mercifulness.

ദയിത,യുടെ. s. 1. A beloved female. പ്രിയ. 2. a
wife. ഭാൎയ്യ.

ദയിതൻ,ന്റെ. s. 1. A beloved man. പ്രിയൻ. 2.
a husband. ഭൎത്താവ.

ദയിതം , &c. adj. Beloved, dear, desired. ഇഷ്ടമുളള.

ദരഖാസ or ദൎക്കാസ,ിന്റെ. s. A revenue term, sig-
nifying a proposal, or offer for a rent or farm.

ദരണി,യുടെ. s. 1. A whirlpool. നിൎച്ചുഴി. 2. a current.
ഒഴുക്ക.

ദരൽ,ത്തിന്റെ. s. 1. A tribe of barbarians. 2. terror. 3.
a mountain. 4. a precipice.

ദരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Fear, terror. ഭയം . 2. a hole in
the ground. കുഴി. ind. A little. അല്പം.

ദരസിത,യുടെ. s. Cinnamon, Laurus cinnamomum. ക
റുവ.

ദരിതം, &c. adj. 1. Torn, rent, divided. ചിന്നപ്പെട്ടത.
2. frightened, terrified. ഭയപ്പെട്ട.

ദരിദ്രത,യുടെ. s. Poverty, indigence, need, distress.

ദരിദ്രൻ,ന്റെ. s. A poor, needy man.

ദരിദ്രം, &c. adj. Poor, needy, indigent, distressed.

ദരിദ്രിതം, &c. adj. Impoverished, poor.

[ 383 ]
ദരീ,യുടെ. s. A natural, or artificial excavation in a
mountain ; a cave, a cavern, grotto, &c. ഗുഹ.

ദരീമുഖം,ത്തിന്റെ. s. The entrance of a cave. ഗുഹാ
ദ്വാരം.

ദരൊദരൻ,ന്റെ. s. A gamester. ദ്യൂതകാരൻ.

ദരൊദരം,ത്തിന്റെ. s. Gambling. ദ്യൂത.

ദൎദ്ദുരം,ത്തിന്റെ. s. A frog. തവള.

ദൎപ്പകൻ,ന്റെ. s. The Hindu CUPID. കാമൻ.

ദൎപ്പണം,ത്തിന്റെ. s. A mirror, a looking-glass. ക
ണ്ണാടി.

ദൎപ്പണരെഖ,യുടെ. s. A transverse letter.

ദൎപ്പം,ത്തിന്റെ. s. Pride, arrogance. അഹങ്കാരം.

ദൎപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be proud, arrogant;
v. a. To inflame, to excite.

ദൎപ്പിതം, &c. adj. 1. Inflamed, excited. ജ്വലിക്കപ്പെട്ട
ത. 2. proud, arrogant. അഹങ്കാരമുള്ള.

ദൎബ്ബടൻ,ന്റെ. s. 1. A constable, a police officer set
over a village, &c. 2. a warder, a door-keeper. ഠാണാ
ക്കാരൻ.

ദൎബ്ബൻ,ന്റെ. s. A Raschasa, an imp or goblin. രാ
ക്ഷസൻ.

ദൎഭ,യു ടെ . s. 1. Cusa or sacrificial grass, Poa cynosuroides.
2. a kind of reed, Saccharum spontaneum. 3. another
species, S. cylindricum. ദൎഭവിരിക്കുന്നു, To spread
Cusa grass for a dying person to lie on, a custom obser-
ved by those classes who wear the distinguishing thread.

ദൎഭടം,ത്തിന്റെ. s. A private apartment or house, a
retirement. എകാന്തം.

ദൎഭം,ത്തിന്റെ. s. See ദൎഭ.

ദൎഭെക്ഷു,വിന്റെ. s. Sugar-cane, the red kind. കരു
വിക്കരിമ്പ.

ദൎവ്വി or ദൎബ്ബി,യുടെ . s. 1. A ladle, or spoon. തവി,
കയ്യിൽ. 2. the expanded hood of a serpent. പാമ്പി
ന്റെ പത്തി.

ദൎവ്വികരം, or ദൎബ്ബികരം,ത്തിന്റെ. s. A snake, a
serpent. സൎപ്പം.

ദൎശകൻ,ന്റെ. s. 1. A door-keeper, a warder. കാവ
ല്ക്കാരൻ. 2. an exhibiter, one who shews or points out
any thing. കാണിക്കുന്നവൻ. 3. a skilful man, one
conversant with any science or art, &c. പ ണ്ഡിതൻ.

ദൎശനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sight, seeing, looking. 2. ap-
pearance. 3. a visit, visitation. 4. a dream, a vision. 5.
knowledge, especially religious. 6. a Sástra or one of six
religions, or philosophical systems, viz. the Vedánta,
Sankhya, Vysheshica, Nyáya, and the Párva and Attra
Wimansa, &c. 7. the front of a house, prospect, site. 8.

a complimentary present or gift. ദൎശനം ചെയ്യുന്നു,
1. To see, to visit. 2. to view.

ദൎശനീയം, &c. adj. Beautiful, handsome, agreeable.
കൌതുകമുള്ള.

ദൎശം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sight, seeing, looking. കാഴ്ച. 2.
the day of the new moon, when she rises invisible. കറു
ത്തവാവ. 3. a half monthly sacrifice performed at the
change of the moon, by persons maintaining a perpetual
fire. വാവുതൊറും ചെയ്യുന്ന കൎമ്മം.

ദൎശയിതാ,വിന്റെ. s. 1. A warder, an usher, a door-
keeper. കാവല്ക്കാരൻ. 2. a showman, an exhibiter, a
guide. കാണിക്കുന്നവൻ.

ദൎശിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To see. 2. to visit. 3.
to meet. 4. to have a vision, to dream.

ദൎശിതം, &c. adj. Visible, apparent, shewn, seen. കാണ
പെട്ടത.

ദൎശിതാവ,ിന്റെ. s. see ദൎശയിതാ.

ദൎശെഷ്ടി,യുടെ. s. A monthly sacrifice performed at
the change of the moon by persons maintaining a perpe-
tual fire. കറുത്ത വാവിന ചെയ്യുന്ന യാഗം.

ദലനം or ദളനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Dividing, tearing,
cutting, splitting, ഖണ്ഡനം . 2. blowing, blooming,
expanding. വിടൎച്ച. ദലനം ചെയ്യുന്നു, To cut, to
divide, to split.

ദലം, or ദളം,ത്തിന്റെ. s. 1. A leaf. ഇല. 2. a part,
a portion, a fragment. അംശം. 3. a flower leaf.

ദലിതം or ദളിതം, &c. adj. 1. Blown, full blown, ex-
panded. വിടരപ്പെട്ടത. 2. split, divided. ഖണ്ഡിക്ക
പ്പെട്ടത.

ദവഥു,വിന്റെ. s. Anxiety, vexation, distress. വ്യാ
കുലം.

ദവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Wild fire; a forest conflagration.
കാട്ടുതീ. 2. a wood, a forest. കാട.

ദവാഗ്നി,യുടെ. s. A wood on fire, or the conflagrati-
on of a forest. കാട്ടുതീ.

ദവീഷും. adj. Very remote, very distant. അകന്ന.

ദവീയസ്സ. adj. Very remote or distant. അകന്ന.

ദവീയാൻ,ന്റെ. s. One who is very remote, distant,
or afar off. അകലത്തിരിക്കുന്നവൻ.

ദശ,യുടെ. s. 1. The ends of a piece of cloth, the end
of a garment. കര. 2, a state, a condition, a period or
time of life, as youth, age, manhood, &c. അവസ്ഥ . 3.
flesh. മാംസം . 4. the wick of a lamp. 5. the influence
of a planet. adj. Ten.

ദശകം. adj. Numeral, Ten.

ദശഗുണൊത്തരം. adj. Multiplied by tens. പത്തിരട്ടി.

[ 384 ]
ദശഗ്രീവൻ,ന്റെ. s. Rāwana. രാവണൻ.

ദശദിക്ക,ിന്റെ. s. The ten points or regions of the
world. Besides the eight, two points are added, the Ze-
nith, and the Nadir.

ദശധാ. ind. Ten times, in ten ways.

ദശനം,ത്തിന്റെ. s. A tooth. പല്ല.

ദശനവാസസ഻,ിന്റെ.s. A lip. അധരം.

ദശപുരം,ത്തിന്റെ. s. A district of Malwa or Bundel-
chand.

ദശപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Flesh. 2. a muscle, sinew.

ദശബലൻ,ന്റെ. s. A Budd’ha or Budd’ha teacher.
ബുദ്ധൻ.

ദശഭാരം,ത്തിന്റെ. s. A weight of ten B’haras.

ദശമം. adj. Tenth.

ദശമീ. adj. Very old or aged. പഴക്കമായുള്ള.

ദശമീ,യുടെ. s. 1. The tenth lunar day of either the
light or dark fortnight. പത്താംതിഥി. 2. the tenth or
last stage of life.

ദശമീസ്ഥം, &c. adj. 1. Impotent. ക്ഷീണം. 2. very
old or aged. വാൎദ്ധക്യമുള്ള. 3. dying, at the point of
death.

ദശമുഖൻ,ന്റെ. s. A name of Ráwana. രാവണൻ.

ദശമൂലം,ത്തിന്റെ. s. 1. A medicament prepared from
the roots of ten plants. 2. the ten kinds of medicinal
roots.

ദശയൊഗം,ത്തിന്റെ. s. A mixture prepared from
ten sorts of drugs.

ദശരഥൻ,ന്റെ. s. A proper name, former sovereign
of Ayódhya or Oude, and father of RÁMA.

ദശവായു,വിന്റെ. s. The ten vital airs supposed to
be in the human body.

ദശവെപ്പ,ിന്റെ. s. The expiration of an astronomi-
cal period.

ദശാന്ത്യം,ത്തിന്റെ. s. The expiration of an astrono-
mical period.

ദശാംശം,ത്തിന്റെ. s. A tenth, a tithe. പത്തിലൊ
ന്ന.

ദശാപഹാരം,ത്തിന്റെ. s. The commencement of an
astronomical period.

ദശാൎണം,ത്തിന്റെ. s. A country, part of central
Hindustan, lying on the south-east of the Vind’hya
mountains.

ദശാവതാരം,ത്തിന്റെ. s. The ten Avatars or meta-
morphoses of VISHNU.

ദശാവസ്ഥ,യുടെ. s. Ten pains, or struggles of ap-
proaching death.

ദശാസന്ധി,യുടെ. s. The junction of two astronomi-
cal periods.

ദശാസ്യൻ,ന്റെ. s. A name of RÁWANA as having
ten heads. രാവണൻ.

ദശെന്ദ്രിയം,ത്തിന്റെ. s. The five organs of sense ad-
ded to five members of action.

ദഷ്ടകൻ,ന്റെ. s. One who is bit. കടിക്കപ്പെട്ടവ
ൻ.

ദഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. A bite. കടി.

ദസ്യു,വിന്റെ. s. 1. An enemy. ശത്രു. 2. a thief. ക
ള്ളൻ. 3. an oppressor, a violator, a committer of injustice.
&c. ഉപദ്രവി.

ദസ്ര,യുടെ. s. The first of the lunar mansions. അശ്വ
തി.

ദസ്രന്മാർ,രുടെ. s. plu. The twin sons of Aswini, and
physicians of Swerga. അശ്വനിദെവകൾ.

ദഹനക്കെട,ിന്റെ. s. Indigestion.

ദഹനൻ,ന്റെ. s. 1. Fire, or the deity Agni. അഗ്നി.
2. Ceylon leadwort, Plumbago zeylanica.

ദഹനബലി,യുടെ . s. A burnt offering.

ദഹനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Fire. 2. burning, combustion.
3. digestion.

ദഹനൊപലം,ത്തിന്റെ. s. A crystal lens or burn-
ing glass. സൂൎയ്യകാന്തം.

ദഹിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To burn, to costume,
to be reduced to ashes. 2. to digest.

ദഹിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To burn, to con-
sume, to reduce to ashes. 2. to digest, to concoct.

ദഹ്യമാനം, &c. adj. Digestible. ദഹിക്കപ്പെടുന്നത.

ദളകൃത്തം,ത്തിന്റെ. s. The office of Dalawa in Tra-
vancore.

ദളവാ,യുടെ. s. Dalawa, one of the ministers of state
in Travancore.

ദക്ഷൻ,ന്റെ. s. 1. Dacsha a son of BRAHMA, said to
be born from the thumb of his right-hand for the pur-
pose of assisting in peopling the world. 2. a clever, dex-
terous, able man. വിദഗ്ദ്ധൻ.

ദക്ഷപ്രജാപതി,യുടെ. s. The name of a son of BRAH-
MA.

ദക്ഷിണ,യുടെ. s. 1. A present or gift, made to Brah-
mans, priests, &c. on special on solemn occasions, or to a
tutor by his pupil. 2. the south. 3. completion of any
rite. ദക്ഷിണ ചെയ്യുന്നു, To make such present.

ദക്ഷിണദിക്ക,ിന്റെ. s. The south point.

ദക്ഷിണൻ,ന്റെ. s. 1. A dependant, one in subjec-
tion to another. ഇഛാനുസാരി. 2. a candid, sincere,

[ 385 ]
upright, or clever, person. സമൎത്ഥൻ. 3. a name of
YAMA. യമൻ.

ദക്ഷിണം,ത്തിന്റെ. s. 1. The south. തെക്ക. 2. the
right side. വലത്തുഭാഗം . adj. 1. Southern, south. 2.
right, as distinguished from left. 3. candid, sincere,
honest, upright.

ദക്ഷിണസ്ഥൻ,ന്റെ. s. A charioteer. തെർനടത്തു
ന്നവൻ.

ദക്ഷിണാഗ്നി,യുടെ. s. A kind of sacred fire kindled
by the Brahmans in their sacrifices, and placed towards
the south.

ദക്ഷിണാധീശൻ,ന്റെ. s. YAMA, the regent of the
southern point. യമൻ.

ദക്ഷിണാമൂൎത്തി,യുടെ. s. A form of Siva, as an as-
cetic. ശിവൻ.

ദക്ഷിണായനം,ത്തിന്റെ. s. The sun’s course to
the south, or the half year in which the sun is south of
the equator.

ദക്ഷിണായനാന്തം,ത്തിന്റെ. s. The southern sol-
stice.

ദക്ഷിണാരസ഻,ിന്റെ. s. A deer struck by the hun-
ter. വലത്തു ഭാഗം മുറിഞ്ഞമൃഗം.

ദക്ഷിണാൎഹൻ,ന്റെ. s. One who merits a reward.
ദാനം വാങ്ങുവാൻ യൊഗ്യൻ.

ദക്ഷിണാസ്തം,ത്തിന്റെ. s. The right hand. വല
ത്തെ കൈ.

ദക്ഷിണീയൻ,ന്റെ. s. One who merits a reward. ദ
ക്ഷിണാൎഹൻ.

ദക്ഷിണെതരം,ത്തിന്റെ. s. The left hand. ഇട
ത്തെ കൈ.

ദക്ഷിണെൎമ്മാ,വിന്റെ. s. A deer struck by the
hunter, &c. വലത്തുഭാഗം മുറിഞ്ഞ മൃഗം.

ദക്ഷിണൊത്തരം,ത്തിന്റെ. s. South and north :
Latitude. തെക്കുവടക്ക.

ദക്ഷിണ്യൻ,ന്റെ. s. One who merits a reward. ദ
ക്ഷിണാൎഹൻ.

ദാഡിമം,ത്തിന്റെ. s. A kind of pomegranate tree
bearing full flowers. താളിമാതളം. Punica granatum.
(Lin.)

ദാഡിമപുഷ്പകം,ത്തിന്റെ. s. A medicinal plant,
commonly Rohini.

ദാഢിക,യുടെ. s. The beard. താടി.

ദാതം, adj. Cut, divided. മുറിക്കപ്പെട്ടത.

ദാതവ്യം, adj. What may be given, worthy or fit to be
given. ദാനം ചെയ്വാൻ യൊഗ്യമായുള്ള.

ദാതാവ,ിന്റെ. s. A donor, a giver, giving, bestowing,

a generous, or liberal, person. ദാനം ചെയ്യുന്നവൻ,
കൊടുക്കുന്നവൻ.

ദാതൃഭൊക്താവ,ിന്റെ. s. One who is liberal, both in
giving and using. കൊടുക്കയും അനുഭവിക്കയും ചെ
യ്യുന്നവൻ.

ദാതൃവാദക്കാരൻ,ന്റെ. s. A lier, a cheater, one full
of guile.

ദാതൃവാദം,ത്തിന്റെ. s. Lying, fraud, tricks, cheating.
ദാതൃവാദം പറയുന്നു, To cheat by telling lies; to delay
deceitfully to pay a debt; or to do any thing; to play
tricks.

ദാത്യൂഹം,ത്തിന്റെ. s. A gallinule. നത്ത.

ദാത്രം,ത്തിന്റെ. s. A sort of sickle. അരിവാൾ.

ദാനപത്രം,ത്തിന്റെ. s. A deed of gift.

ദാനപ്രമാണം,ത്തിന്റെ. s. A deed of gift. ദാന
പത്രം.

ദാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A gift or present, a donation,
giving. 2. the fluid that exudes from an elephant in rut.
ദാനം ചെയ്യുന്നു, To give, to bestow a gift.

ദാനവൻ,ന്റെ. s. A demon, a Titan, or giant. അ
സുരൻ.

ദാനവാരി,യുടെ. s. 1. A deity. 2. a name of VISHNU.
വിഷ്ണു.

ദാനവെന്ദ്രൻ,ന്റെ. s. A name of MAHABELI. മഹാ
ബലി.

ദാനശീലൻ,ന്റെ. s. A liberal, munificent or gene-
rous person. ധൎമ്മം കൊടുക്കുന്നവൻ.

ദാനശീലം,ത്തിന്റെ. s. Generosity, liberality.

ദാനശൌണ്ഡൻ,ന്റെ. s. One who is munificent,
liberal, generous, bountiful. വളരെ കൊടുക്കുന്നവൻ.

ദാനാൎഹൻ,ന്റെ. s. One who merits or deserves a
gift.

ദാനി,യുടെ. s. A donor, a given. ദാതാവ.

ദാന്തൻ,ന്റെ. s. One who possesses self-command,
or patiently endures privations, &c. അടക്കമുള്ളവൻ.

ദാന്തം, adj. 1. Tamed, subdued, daunted. 2. bearing
patiently privations, austerities, &c. ദ്വന്ദ്വസഹിഷ്ണുത.

ദാന്തി,യുടെ. s. Self-command, the patient endurance
of religious austerities or privations. ബാഹ്യമായുള്ള
അടക്കം.

ദാപയിതാ,വിന്റെ. s. A tamer, a subduer. അട
ക്കുന്നവൻ.

ദാപിതൻ,ന്റെ. s. 1. One who is condemned,adjudged.
കുറ്റം ചുമത്തപ്പെട്ടവൻ. 2. the person to whom a
fine, &c. is awarded or paid.

ദാമ,യുടെ. s. A string; a cord, a rope. ചരട, കയറ.

[ 386 ]
ദാമം,ത്തിന്റെ. s. A rope, a cord, a string, a thread.
ചരട.

ദാമിനി,യുടെ. s. A cord, especially for tying cattle.
പശുക്കയർ.

ദാമൊദരൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

ദാംഭികൻ,ന്റെ. s. 1. An hypocrite. കപടഭക്തിക്കാ
രൻ. 2. a cheat. കപടൻ. 3. a mendicant. ഭിക്ഷു. 4.
one who does not look far before him, or who proceeds
with his eyes fixed upon the ground for fear of treading
upon insects, &c. തല താഴ്ത്തി നടക്കുന്നവൻ.

ദായകൻ,ന്റെ. s. A donor, one who is liberal. കൊ
ടുക്കുന്നവൻ.

ദായഭാഗം,ത്തിന്റെ. s. A portion of an inheritance.

ദായം,ത്തിന്റെ. s. 1. A gift, a donation. 2. a portion,
an inheritance. 3. a present from relatives.

ദായാദൻ,ന്റെ. s. 1. A son. പുത്രൻ, മുതലവകാ
ശി. 2. a kinsman, near or remote ; a descendant from
the same original male line.

ദായാദി,യുടെ. s. Relationship, near or remote.

ദായാദിക്കാരൻ,ന്റെ. s. A relation, a kinsman near
or remote.

ദായാദിവഴക്ക,ിന്റെ. s. A dispute among relatives
respecting property.

ദാരകൻ,ന്റെ. s. 1. A son. പുത്രൻ. 2. a child, a male
infant. ആണ്പൈതൽ. 3. the charioteer of VISHNU.

ദാരങ്ങൾ,ളുടെ. s. plu. A wife. ഭാൎയ്യ.

ദാരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Tearing, rending, dividing.
കീറൽ. 2. the clearing nut plant, Strychnos potatorum.
തെറ്റാമ്പരൽ. ദാരണംചെയ്യുന്നു, To tear,to rend,
to divide. കീറുന്നു.

ദാരദം,ത്തിന്റെ. s. 1. A certain poison. ഒരു വക വി
ഷം. 2. quicksilver. രസം. 3. vermilion. ചായില്യം.

ദാരിതം, &c. adj. Torn, divided, split. കീറപ്പെട്ടത.

ദാരിദ്രക്കാരൻ,ന്റെ. s. A poor man.

ദാരിദ്ര്യദുഃഖം,ത്തിന്റെ. s. Sorrow or grief arising
from poverty.

ദാരിദ്ര്യം,ത്തിന്റെ. s. Poverty, need, indigence.

ദാരിദ്ര്യവാസി,യുടെ. s. A pauper, a poor, indigent
person.

ദാരു,വിന്റെ. s. 1. Wood, timber. മരം. 2. a sort of
pine. ദെവദാരം.

ദാരുക,യുടെ. s. A puppet, a doll. പാവ.

ദാരുകൻ,ന്റെ. s. A proper name, the charioteer of
CRISHNA. കൃഷ്ണന്റെ സാരഥി.

ദാരുഗൎഭ,യുടെ. s. A wooden doll, a puppet. പാവ.

ദാരുണം,ത്തിന്റെ. s. Horror, horribleness, frightful-

ness, terror. ഭയങ്കരം . adj. Horrible, terrific, frightful,
fearful. ഭയങ്കരമുള്ള.

ദാരുഹരിദ്ര,യുടെ. s. A kind of Curcuma, C. Zanthorhi-
son or tree turmeric. മരമഞ്ഞൾ.

ദാരുഹസ്തകം,ത്തിന്റെ. s. A wooden ladle. മര
ത്തവി.

ദാരൈഷണ,യുടെ. s. Love or affection for the wife.
ഭാൎയ്യസ്നെഹം.

ദാൎഢ്യം,ത്തിന്റെ. s. Hardness, fixedness, stability. ക
ഠിനം, സ്ഥിരത.

ദാൎവ്വാഘടം,ത്തിന്റെ. s. The woodpecker. മരങ്കൊ
ത്തിപ്പക്ഷി.

ദാൎവ്വിക,യുടെ. s. 1. A sort of collyrium prepared from
an infusion of the Curcuma Zanthorhison. 2. a sort of
potherb. ഗൊജിഹ്വ.

ദാൎവ്വി,യുടെ. s. 1. Tree turmeric, or a sort of curcuma.
C. Zanthorhison. മരമഞ്ഞൾ. 2. a kind of pine. ദെവ
ദാരു.

ദാൎഷ്ടാന്തികം. adj. 1. Similar. ദൃഷ്ടാന്തമായുള്ള 2.
evident, apparent, clear.

ദാവം,ത്തിന്റെ. s. 1. A forest. കാട. 2. a forest on
fire, the conflagration of a forest. കാട്ടുതീ.

ദാവാഗ്നി,യുടെ. s. A forest conflagration. കാട്ടുതീ.

ദാവാനലൻ,ന്റെ. s. A wood on fire, or the confla-
gration of a forest. കാട്ടുതീ.

ദാവാനാകാഹ,യുടെ. s. Indian southernwood, Arte-
misia austriaca. (Lin.) മരിക്കൊഴിന്ത.

ദാശൻ,ന്റെ. s. 1. A fisherman. മുക്കവൻ. 2. a ser-
vant.

ദാശപുരം,ത്തിന്റെ. s. A fragrant grass, Cyperus ro-
tundus. കഴിമുത്തെങ്ങാ.

ദാശരഥൻ,ന്റെ. s. A name of RÁMA. രാമൻ.

ദാശി,യുടെ. s. A female servant, or slave.

ദാസൻ,ന്റെ. s. 1. A man servant, a slave. അടിയാ
ൻ. 2. a fisherman. മുക്കവൻ. 3. a man of the fourth or
Súdra tribe. ശൂദ്രൻ.

ദാസഭാവം,ത്തിന്റെ. s. Servitude, slavishness. അടി
മ.

ദാസി,യുടെ. s. 1. A female servant, or slave. ചെടി .
2. the wife of a slave or a Súdra. ശൂദ്രഭാൎയ്യ. 3. a plant,
- a sort of Barleria. നീലക്കുറിഞ്ഞി .

ദാസെയൻ,ന്റെ. s. A servant or slave. ദാസൻ.

ദാസെരകം,ത്തിന്റെ. s. A camel. ഒട്ടകം.

ദാസെരൻ,ന്റെ. s. 1. A servant. വെലക്കാരൻ. 2.
a fisherman. മുക്കവൻ.

ദാസെരം, &c. adj. Born or sprung from a servant or

[ 387 ]
slave. ദാസനിൽനിന്നുണ്ടായത.

ദാസീസഭം,ത്തിന്റെ. s. A number or multitude of
female slaves. ദാസികളുടെ കൂട്ടം.

ദാസ്യപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To become dependent,
to be enslaved, 2. to beseech or beg humbly, to implore.

ദാസ്യഭാവം,ത്തിന്റെ. s. Servitude, slavishness.

ദാസ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Service, servitude, dependance.
2. slavery. അടിമ.

ദാസവൃത്തി,യുടെ. s. Servitude, slavishness. ദാസ്യ
ഭാവം.

ദാഹകം,ത്തിന്റെ. s. That which consumes, burns or
destroys. ദഹിപ്പിക്കുന്ന.

ദാഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. Thirst. 2. drink. 3. ardent de-
sire. ദാഹംകെടുക്കുന്നു, ദാഹം തീൎക്കുന്നു, To quench
thirst.

ദാഹിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To be thirsty, to thirst.
2. to desire ardently.

ദാക്ഷായണി, യുടെ. s. 1. A name of PÁRWATI. പാ
ൎവതി. 2. a lunar asterism in general. നക്ഷത്രം.

ദാക്ഷായ്യം,ത്തിന്റെ. s. A vulture. കഴുക.

ദാക്ഷിണാത്യം, &c. adj. Southern, belonging to or pro-
duced in the south. തെക്കെ, തെക്കുള്ള.

ദാക്ഷിണ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Favour, pity, compassion,
complaisance. ദയ. 2. concord, harmony, agreement.
3. partiality. പക്ഷപാതം. adj. Meriting a reward.

ദിൿ,ക്കിന്റെ. s. 1. A country, region. 2. a space. 3. a
corner or quarter of the world. 4. a point of the com-
pass. 5. a side or direction. 6. shelter, asylum, refuge,
protection. part. About.

ദിക്കരി,യുടെ. s. A fabulous elephant of a quarter or point
of the compass, one of the eight attached to the north,
north-east, &c. supporting the globe.

ദിക്പാലകന്മാർ,രുടെ. s. The guardians of the eight an-
gles or points of the world. INDRA, &c. ഇന്ദ്രാദികൾ.

ദിഗന്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. The midst of a region. ദി
ക്കിന്റെ മദ്ധ്യം. 2. region, space.

ദിഗന്തരം,ത്തിന്റെ. s. The middle space between the
points of the compass; interval. ദിഗന്തം .

ദിഗന്തരാളം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

ദിഗംബരൻ,ന്റെ. s. 1. A name of SIVA. ശിവൻ.
2. a naked man. നഗ്നൻ.

ദിഗ്ഗജം,ത്തിന്റെ. s. A fabulous elephant of a quarter
or point of the compass, one of the eight attached to the
north, north-east, &c. supporting the globe.

ദിഗ്ജയം,ത്തിന്റെ. s. Universal conquest, victory in
all quarters of the world.

ദിഗ്ദ്ധം,ത്തിന്റെ. s. A poisoned arrow. വിഷം തെ
ച്ച അമ്പ. adj. Smeared, anointed. പൂശപ്പെട്ടത.

ദിഗ്ഭവം, &c. adj. Situated, bearing, lying in a parti-
cular tract or quarter. ദിക്കിൽ ഭവിച്ചത.

ദിഗ്ഭെദം,ത്തിന്റെ. s. The climate, &c. of any parti-
cular country or place.

ദിഗ്ഭ്രമം,ത്തിന്റെ. s. The state of being unable to as-
certain any quarter or point of the world where you are.

ദിഗ്വലയം,ത്തിന്റെ. s. The circumference of the
globe. ദിക്കിന്റെ വൃത്തം.

ദിഗ്വാസി,യുടെ. s. An inhabitant of any country.

ദിഗ്വിശെഷം,ത്തിന്റെ. s. The climate, &c. of any
particular country.

ദിതം, &c. adj. Cut, torn, divided. മുറിക്കപ്പെട്ടത.

ദിതി,യുടെ . s. One of the wives of Cásyapa, and mother
of the Daityas, or infernal race. അസുരമാതാവ.

ദിതിജൻ,ന്റെ. s. An Asur, a sort of Titan or giant.
അസുരൻ.

ദിതിജാരി,യുടെ. s. 1. A name of VISHNU. വിഷ്ണു. 2.
INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

ദിതിസുതൻ,ന്റെ. s. A Titan or giant. അസുരൻ.

ദിദൃക്ഷ,യുടെ. s. A desire to see. കാണ്മാനുള്ള ആ
ഗ്രഹം.

ദിദൃക്ഷു,വിന്റെ. s. One who is desirous to see. കാ
ണ്മാനിഛയുള്ളവൻ.

ദിധിഷു,വിന്റെ. s. 1. The second husband of a wo-
man, twice married. രണ്ടാമത്തെ ഭൎത്താവ. 2. a vir-
gin widow remarried.

ദിധിഷൂ,വിന്റെ. s. A woman married the second
time. രണ്ടുവട്ടം വെൾക്കപ്പെട്ടവൾ.

ദിനകരൻ,ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

ദിനചൎയ്യ,യുടെ. s. 1. Daily duty. 2. a diary. നിത്യവൃ
ത്തി.

ദിനപതി,യുടെ. s. The sum. ആദിത്യൻ.

ദിനമണി,യുടെ. s. The sun. ആദിതൻ.

ദിനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A day, as distinguished from
night. 2. a solar day. പകൽ.

ദിനംപ്രതി. adv. Day by day, daily. ഒരു ദിവസം .

ദിനാന്തം or ദിനാവസാനം,ത്തിന്റെ. s. Evening,
sun-set, close of the day. സന്ധ്യ.

ദിനെശൻ,ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

ദിനെശം,ത്തിന്റെ, s. Swallow wort, Asclepias gi-
gantea. എരിക്ക.

ദിനെശവല്ലി,യുടെ. s. A creeper. വെമ്പാട.

ദിലീപൻ,ന്റെ. s. The name of a king, ancestor of
RÁMA.

[ 388 ]
ദിവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Heaven, paradise. സ്വൎഗ്ഗം . 2.
the sky. ആകാശം.

ദിവസകരൻ,ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

ദിവസം,ത്തിന്റെ. s. 1. A day. 2. a solar day. പകൽ.
ദിവസം ദിവസം, Day by day. ദിവസം കഴിക്കു
ന്നു, 1. To spend the day. 2. to maintain life.

ദിവസവൃത്തി,യുടെ. s. Daily maintenance.

ദിവസെശ്വരൻ,ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

ദിവസ്പതി,യുടെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

ദിവാ. ind. By day, the day time. പകൽ.

ദിവാകരൻ,ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

ദിവാകീൎത്തി,യുടെ. s. 1. A man of the lowest caste, a
Chandála. ചണ്ഡാലൻ. 2. a barber. ക്ഷൌരക്കാ
രൻ.

ദിവാഭീതൻ,ന്റെ. s. 1. An owl. മൂങ്ങ. 2. a thief or
house-breaker. കള്ളൻ.

ദിവാമദ്ധ്യം,ത്തിന്റെ. s. Noon, mid-day. ഉച്ച.

ദിവി,യുടെ. s. A wild crow. കാട്ടുകാക്ക.

ദിവിജം, &c. adj. Celestial, heavenly, of haeavenly origin.
ആകാശത്തുണ്ടായ.

ദിവിഷൽ,ത്തിന്റെ. s. A deity. ഒരു ദെവൻ.

ദിവിഷ്ഠം, &c. adj. Celestial, heavenly, situated in hea-
ven. സ്വൎഗ്ഗസംബന്ധം .

ദിവൌകസ഻,ിന്റെ. s. 1. A deity. ദെവൻ. 2. the
Chataca or hornbill, Cuculus melanolencos. വെഴാമ്പൽ.

ദിവ്യജ്ഞാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Prophecy. ദീൎഘദൎശ
നം. 2. divine knowledge.

ദിവ്യഞ്ചക്ഷുസി,ന്റെ. s. Divinely illuminated sight,
the office of a seer or prophet. ത്രികാലജ്ഞാനം .

ദിവ്യത്വം,ത്തിന്റെ. s. 1. The deity, godhead. 2. ex-
cellency. 3. craftiness. ബുദ്ധികൌശലം.

ദിവ്യദ്രവ്യം,ത്തിന്റെ. s. A divine, sacred, or conse-
crated thing. വിശെഷവസ്തു.

ദിവ്യൻ,ന്റെ. s. 1. An agreeable, excellent man, a
superior person. ദെവസംബന്ധിയായ പുരുഷൻ
2. a crafty person. ബുദ്ധികൌശലമുള്ളവൻ.

ദിവ്യപഞ്ചാമൃതം,ത്തിന്റെ. s. A mixture of five arti-
cles, Ghee or butter oil, curds, milk, butter, and sugar.
നൈ, തൈർ, പാൽ, വെണ്ണ, പഞ്ചസാരകൂടിയത.

ദിവ്യപഥം,ത്തിന്റെ. s. The air, atmosphere, heaven.
ആകാശമാൎഗ്ഗം.

ദിവ്യമാനുഷൻ,ന്റെ. s. An excellent, agreeable or
divine person. ദെവസംബന്ധിയായ മനുഷ്യൻ.

ദിവ്യമൂൎത്തി,യുടെ. s. Any one of the persons in the
Trinity.

ദിവ്യം, &c. adj. 1. Celestial, divine, sacred, supernatural.

ആകാശത്തൊടുചെൎന്ന. 2. beautiful, agreeable. വി
ശെഷം.

ദിവ്യയാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. The car or vehicle of any
deity. വിമാനം. 2. a cloud. മെഘം.

ദിവ്യരത്നം,ത്തിന്റെ. s. A fabulous gem, a superb
jewel, a precious stone.

ദിവ്യരസം,ത്തിന്റെ. s. Quick-silver. രസം.

ദിവ്യരൂപം,ത്തിന്റെ. s. Beauty, a beautiful form.
സുന്ദരരൂപം.

ദിവ്യലൊകം,ത്തിന്റെ. s. Heaven. സ്വൎഗ്ഗം.

ദിവ്യവൎഷം,ത്തിന്റെ. s. A year of the gods, one of
our years being to them one day, consequently one of
their years contains 365 of ours.൩൬൫ മനുഷ്യ സംവ
ത്സരം കൂടിയത.

ദിവ്യവസ്തു,വിന്റെ. s. A holy, divine, or sacred thing,
അതിശയവസ്തു.

ദിവ്യവാക്ക,ിന്റെ. s. The voice of an invisible being.
അശരീരിണീവാക്ക.

ദിവ്യവിഗ്രഹം,ത്തിന്റെ. s. A divine form, a super-
natural form. അതിശയരൂപം .

ദിവ്യാ,യുടെ. s. Emblic myrobalan. കടുക്ക.

ദിവ്യാദിവ്യം, &c. adj. That which partakes of both the
divine and human nature. ദൈവീകം, മാസഷീകം.

ദിവ്യാഭരണം,ത്തിന്റെ. s. A superb ornament.

ദിവ്യാംബരം,ത്തിന്റെ. s. A superb or costly garment.
വിശെഷവസ്ത്രം.

ദിവ്യാസ്ത്രം,ത്തിന്റെ. s. A missible weapon received
from the gods. ബ്രഹ്മാസ്ത്രാദി.

ദിവ്യൊദകം,ത്തിന്റെ. s. Rain, water, dew, &c. മഴ,
മഞ്ഞ.

ദിവ്യൊപദെശം,ത്തിന്റെ. s. Divine doctrine, or
instruction.

ദിവ്യൊപപാദുകം, &c. adj. Divine, celestial, of heaven-
ly birth or being. സ്വൎഗ്ഗത്തിന്നടുത്ത.

ദിശ,യുടെ. s. 1. Region, space. 2. a point in the com-
pass, or quarter of the world. 3. a part, a side, a direc-
tion.

ദിശ്യം, &c. adj. Situated, bearing, lying in a particular
tract or quarter. ദിക്കിൽ ഭവിച്ചത.

ദിഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Time. കാലം. 2. fate, destiny,
fortune, good or bad fortune. ഭാഗ്യം .

ദിഷ്ടാന്തം,ത്തിന്റെ. s. Death, dying. മരണം.

ദിഷ്ടി,യുടെ. s. Happiness, pleasure, ആനന്ദം, സ
ന്തൊഷം.

ദിഷ്ട്യാ. ind. An exclamation, indicative of joy or auspi-
ciousness. ആശ്ചൎയ്യത്തിൽ, Fortunately, happily, haply,

[ 389 ]
luckily, providentially.

ദിഷ്ണു,വിന്റെ. s. One who gives, a donor. ദാനശീ
ലൻ

ദീദിവി,യുടെ. s. Boiled rice. ചൊറ.

ദീധിതി,യുടെ. s. A ray of light, a sun or moon beam.
രശ്മി.

ദീനക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who is sick, a sickly person.

ദീനത,യുടെ. s. 1. Sickness, illness. 2. poverty, wretch-
edness, misery. അരിഷ്ടത.

ദീനതപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To be or become
sick. 2. to become poor, indigent, &c. 3. to waste, to
decay.

ദീനൻ,ന്റെ. s. 1. A poor man. 2. one who is sick.

ദീനം,ത്തിന്റെ. s. Sickness, illness. adj. 1. Sick, ill.
2. poor, indigent, needy, distressed, miserable, pitiable.
അരിഷ്ടം.

ദീനാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A gold mohur, or any current
gold coin. 2. a coin, Dinár. 3, a weight of gold vari-
ously stated. പൊന്തൂക്കം.

ദീപകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A rhetorical beauty; a certain
elegance of construction. 2. a lamp. വിളക്ക. 3. an aro-
matic seed, Ligusticum ajaen. (Rox.)

ദീപകിട്ടം,ത്തിന്റെ. s.Lamp-black; soot. വിളക്കുമ
ഷി.

ദീപധ്വജം,ത്തിന്റെ. s. 1. A lamp-stand made either
of metal or wood. വിളക്കത്തണ്ട. 2. lamp-black.

ദീപനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Hunger, keen appetite. വി
ശപ്പ. 2. the power of digestion.

ദീപനീ,യുടെ. s. An aromatic seed, Ligusticum ajaen.

ദീപം,ത്തിന്റെ. s. 1. A lamp, a candle. 2. a light.

ദീപയഷ്ടി,യുടെ. s. A torch, a flambeau. ദീപെട്ടി.

ദീപസ്തംഭം,ത്തിന്റെ. s. A lamp-stand, a candelabra.

ദീപാന്ധൻ,ന്റെ. s. 1. A large rat, the hog rat. പെ
രിച്ചാഴി. 2. a pigeon. പ്രാവ.

ദീപാരാധന,യുടെ. s. The waving of lights, in homage
to an idol, during processions, and at other times. ദീ
പാരാധനകഴിക്കുന്നു, or ചെയ്യുന്നു, To perform that
ceremony.

ദീപാവലി,യുടെ. s. A row or range of lamps, illumi-
nation. നിറവിളക്ക.

ദീപാളി,യുടെ. s. 1. The day of the new moon in the
month Cártica (October-November.) A festival with
nocturnal illuminations in honor of Cárticéya. 2. bath-
ing the night before this new moon. 3. a row or range
of lights. ദീപാളികുളിക്കുന്നു, To bathe on such night.

ദീപിക,യുടെ. s. 1. A lamp. വിളക്ക. 2. an aromatic

seed, black cumin seed. കരിഞ്ചീരകം .

ദീപിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To shine, to blaze, to be
luminous or light.

ദീപിതം. adj. Lighted, illuminated.

ദീപ്തം, &c. adj. 1. Luminous, splendid, radiant. പ്രകാ
ശിക്കപ്പെട്ട, 2. blazing, glowing. ജ്വലിക്കപ്പെട്ട. 3.
burnt.

ദീപ്തി,യുടെ . s. 1. Light, lustre, splendour, brilliance.
ശൊഭ. 2. beauty. 3. extreme loveliness, brilliant beauty.
തെജസ്സ.

ദീപ്തൊപലം,ത്തിന്റെ. s. The sun gem, a crystal lens.
സൂൎയ്യകാന്തം.

ദീപ്യകം,ത്തിന്റെ. s. A plant, black cumin. Celosia
cristata. കരിഞ്ചീരകം.

ദീപ്യം,ത്തിന്റെ. s. Black cumin. കരിഞ്ചീരകം.

ദീപ്യമാനം. adj. Shining. ദീപിച്ചിരിക്കുന്ന.

ദീൎഘകാലം,ത്തിന്റെ. s. A long period.

ദീൎഘകൊശിക,യുടെ. s. A cockle. ഒരു വക കക്കാ.

ദീൎഘത,യുടെ. s. Elongation, length. ദീൎഘം.

ദീൎഘദർശനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Prophecy, prediction. 2.
fore-seeing. ദീൎഘദൎശനം പറയുന്നു, To prophecy; to
predict, to foretell.

ദീൎഘദൎശിനി,യുടെ. s. A prophetess.

ദീൎഘദൎശീ,യുടെ. s. 1. A prophet, a predictor, a fore-
teller, one who sees a thing long before. ത്രികാലജ്ഞ
ൻ. 2. a wise, or provident man; a learned or experi-
enced man. ജ്ഞാനമുള്ളവൻ. 3. a vulture. കഴുവൻ.

ദീൎഘദൃഷ്ടി,യുടെ. s. 1. A wise or prudent man. 2. a
long sight. 3. prudence, foresight.

ദീൎഘനിദ്ര,യുടെ. s. Death, lit. long sleep. മരണം.

ദീൎഘൻ,ന്റെ. s. A tall person.

ദീൎഘപത്രം,ത്തിന്റെ. s. Garlic. വെങ്കായം.

ദീൎഘപാൽ,ത്തിന്റെ. s. A heron. ഞാറപ്പക്ഷി.

ദീൎഘപൃഷ്ഠം,ത്തിന്റെ. s. A snake. പാമ്പ.

ദീൎഘമാക്കുന്നു,ക്കി,പ്പാൻ. v. a. 1. To lengthen, to elon-
gate, to make longer. 2. to protract, to continue.

ദീൎഘമൂല,യു ടെ . s. 1. A creeper, Echites frutescens. 2.
a plant, Hedysarum gangeticum. മൂവില.

ദീൎഘം,ത്തിന്റെ. s. 1. Length; elongation. 2. a long
vowel. 3. the connected form of ആ, viz. ാ. adj. Long,
applied either to space or time.

ദീൎഘവൃന്തം,ത്തിന്റെ. s. A, plant, Bignonia Indica.
പലകപ്പയ്യാനി.

ദീൎഘശ്വാസം,ത്തിന്റെ. s. A sigh, a long breath. ദീ
ൎഘശ്വാസമിടുന്നു, To sigh.

ദീൎഘസത്രം,ത്തിന്റെ. s. A kind of religious cere-

[ 390 ]
mony, one of long continuance, a prolonged sacrifice. വ
ളരെക്കാലം കൊണ്ട അവസാനിക്കുന്ന യാഗം.

ദീൎഘസുത്രൻ,ന്റെ. s. 1. One who is dilatory, slow, te-
dious. 2, deliberate, wary, discreet. താമസിച്ച ചെയ്യു
ന്നവൻ.

ദീൎഘസൂത്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. Delay, deferring, pro-
crastination. താമസ പ്രവൃത്തി. 2. slowness, tedious-
ness. adj. 1. Dilatory, slow, tedious, lingering. 2. gradual.

ദീൎഘസ്നെഹം,ത്തിന്റെ. s. Continual friendship or
affection.

ദീൎഘാധ്വഗൻ,ന്റെ. s. A letter carrier, a messenger,
an express. അഞ്ചൽക്കാരൻ.

ദീൎഘായുഷ്മാൻ,ന്റെ. s. Long lived, a long lived per-
son. ചിരജീവി.

ദീർഘായുസ്സ,ിന്റെ. s. Longevity, length of life.

ദീൎഘിക,യുടെ. s. A large or long pond. നെടുങ്കെണി.

ദീക്ഷ,യുടെ. s. 1. Sacrificing, offering oblations. 2.
engaging in a course of austerities: abstemiousness. യാ
ഗം, വ്രതം. 3. a religious vow. 4. a ceremony prelimi-
nary to a sacrifice. 5. receiving initiation. 6. an annual
rite in memory of an ancestor. ദീക്ഷവീടുന്നു, To com-
plete the last named rite.

ദീക്ഷക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who engages in a course
of austerities, or is abstemious.

ദീക്ഷാന്തം,ത്തിന്റ. s. A supplementary sacrifice,
one made to atone for any defects in the preceding one.
യാഗാവസാനം.

ദീക്ഷിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be abstemious, to
engage in a course of austerities.

ദീക്ഷിതൻ,ന്റെ. s. 1. A chief priest. 2. the pupil
of an ascetic. സൊമയാഗം ചെയ്യുന്നവൻ.

ദീക്ഷിതം,ത്തിന്റ. s. An assemblage of priests for
peculiar ceremonies, or for any sacrifice.

ദുകുലം,ത്തിന്റെ. s. 1. Wove silk; silk cloth. വെളു
ത്ത പട്ടുശീല. 2, any fine linen cloth.

ദുഗ്ദ്ധം,ത്തിന്റെ. s. Milk. പാൽ.

ദുഗ്ദ്ധാബ്ധി,യുടെ. s. The sea of milk. പാല്കടൽ.

ദുഗ്ദ്ധിക,യുടെ. s. A sort of asclepias, A. rosea. (Rox.)
കിറുകിണ്ണിപ്പാല.

ദുദ്രുമം,ത്തിന്റെ. s. A green onion. പച്ചിലയുള്ളി.

ദുന്ദുഭി,യുടെ. s. 1. A sort of large kettle drum. പെരു
മ്പറ. 2. a pair, a couple. ഇരട്ട. 3. the fifty-sixth year
in the Hindu Cycle of sixty, corresponding with A. D.
1862. ആറുപത വൎഷത്തിൽ ഒന്ന. 4. a die or dice.
കവറ്റുകണ്ണ.

ദുർ. ind. A deprecative particle, which, prefixed to San-

scrit words, denotes, 1. Pain, trouble, (bad, difficult, ill.)
2. inferiority, (bad, vile, contemptible.) 3. prohibition,
(away, hold, forbear.) Bad, ill, with difficulty: it is of
the same power as the English prefixes, in, un, &c. adv.
Hardly, not easily, with difficulty, badly.

ദുരദ്ധ്വം,ത്തിന്റെ. s. A bad road. ചീത്തവഴി.

ദുരന്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. Calamity. 2. sin. 3. a difficult
or endless business. adj. Interminable, endless, very dif-
ficult.

ദുരഭ്യാസം,ത്തിന്റെ. s. 1. A bad practice, or custom.
2. difficult exercise.

ദുരവസ്ഥ,യുടെ. s. A disastrous situation. അനൎത്ഥം.

ദുരഹങ്കാരം,ദുരഭിമാനം,ത്തിന്റെ. s. Presumption,
vanity, arrogance; insolence.

ദുരഹങ്കാരി,യുടെ. s. A presumptuos, vain, arrogant,
or insolent person.

ദുരാകൻ,ന്റെ. s. A barbarian, കന്നൻ.

ദുരാഗ്രഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. Covetousness, avarice, eager-
ness of gain. 2. inordinate desire; vain wish. അത്യാ
ഗ്രഹം.

ദുരാഗ്രഹീ,യുടെ. s. An avaricious man, one inordi-
nately eager of money; inordinately desirous.

ദുരാചരൻ,ന്റെ. s. 1. A wicked man. 2. a rude,
uncivil man. 3. an indecent, immodest person.

ദുരാചാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Disrespect; incivility; rude-
ness. 2. uncleanness. 3. irreligion. 4. any thing contrary
to religious custom, or established morals. 5. immodesty,
indecency: perversity. അപമൎയ്യാദ.

ദുരാത്മാവ,ിന്റെ. s. 1. A wicked soul i. e. person. ദു
ഷ്ടൻ. 2. an evil spirit, a demon.

ദുരാപം. adj. Unattainable, interminable. പ്രാപിച്ചു
കൂടാത്ത.

ദുരാലഭ,യുടെ. s. A plant, commonly Jawasa, a species
of nettle, Hedysarum alhagi or tragia. കൊടിത്തൂവ.

ദുരാലഭം, &c. adj. Unfit to be touched or taken, diffi-
cult of handling or attaining.

ദുരാലാപം,ത്തിന്റെ. s. Abuse, scurrilous or abusive
language. ദുഷിവാക്ക.

ദുരാലൊചന,യുടെ. s. Evil counsel, bad advice. ദു
ൎവ്വിചാരം.

ദുരാശ,യുടെ. s. Vain hope, unattainable desire.

ദുരാശയൻ,ന്റെ. s. 1. One who has a vain hope. 2.
one who is unsteady, wavering, fickle. ചപലൻ.

ദുരാസദം, &c. adj. Difficult of attainment. ദുൎല്ലഭ്യം.

ദുരിതം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sin. പാപം. 2. crime. 3. misery,
wretchedness.

[ 391 ]
ദുരുക്തി,യുടെ. s. Abuse, opprobrious language. ചീത്ത
വാക്ക.

ദുരൂഹം, adj. Suspicious. s. Suspicion, imagination of
some thing ill without proof.

ദുരൊദരൻ,ന്റെ. s. A gamester. ചൂതാട്ടക്കാരൻ.

ദുരൊദരം,ത്തിന്റെ. s. Gaming; a game, playing.
ചൂതാട്ടം.

ദുൎഗ്ഗ,യുടെ. s. The goddess DURGA or PÁRWATI, the wife
of SIVA. പാൎവ്വതി.

ദുൎഗ്ഗതം, &c. adj. Poor, indigent, distressed. ദരിദ്രത.

ദുൎഗ്ഗതി,യുടെ. s. 1. Poverty, indigence, a bad state. 2.
hell. നരകം.

ദുൎഗ്ഗന്ധം,ത്തിന്റെ. s. Offensive smell, stink, stench,
any ill-smelling substance. adj. Fætid, stinking,yielding
a bad smell.

ദുൎഗ്ഗന്ധീ, adj. Ill-smelling, fætid, yielding a bad smell.
ദുൎഗ്ഗന്ധമുള്ള.

ദുൎഗ്ഗപഥം,ത്തിന്റെ. s. A difficult or narrow passage,
over a mountain or through a wood. നടപ്പാൻ പ്ര
യാസമുള്ള വഴി.

ദുൎഗ്ഗമം, adj. 1. Inaccessible, difficult of access or approach,
impervious; inattainable. ചെല്ലുവാൻ പ്രയാസമുള്ള.
2. incomprehensible. ഗ്രഹിപ്പാൻ പ്രയാസമുള്ള.

ദുൎഗ്ഗമാൎഗ്ഗം,ത്തിന്റെ. s. A difficult or narrow passage
over a mountain or through a wood. ദുൎഗ്ഗപഥം.

ദുൎഗ്ഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. A fort, a strong hold. കൊട്ട. 2.
a Droog or hill fort, or place of difficult access. 3. a pass,
a defile, a difficult or narrow passage over a mountain and
through a wood. കടപ്പാൻ പ്രയാസമുള്ള വഴി. 4. a
forest, a wood. കൊടുങ്കാട.

ദുൎഗ്ഗസഞ്ചാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Progress or passage
through an almost impervious or inaccessible spot. ദുൎഗ്ഗ
സ്ഥാനത്തനടക്കുക. 2. a bridge, &c., or any contri-
vance for passing a river, defile, &c. ഒറ്റപാലം ഇത്യാദി.

ദുൎഗ്ഗുണം,ത്തിന്റെ. s. Ill-nature, malice, perverseness.
adj. Ill-natured, malicious, perverse.

ദുൎഘടം. adj. 1. Difficult of attainment. 2. difficult, rough,
bad. 3. mischievous.

ദുൎജ്ജനം. adj. Malicious, mischievous, vile, wicked,
petulant, insolent. ദുഷ്ടൻ, ഖലൻ. s. Wicked people.

ദുൎജ്ജയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Defeat; rout; bad success.
അപജയം. 2. unconquerable. ജയിപ്പാൻ പ്രയാ
സമുള്ളത.

ദുൎജ്ജാതം,ത്തിന്റെ. s. 1. Misfortune, calamity. 2. in-
auspicious birth, illegitimacy. 3. disparity, inconformity,
impropriety.

ദുൎദ്ദശ,യുടെ. s. Misfortune, a bad condition. ദുഃഖാവ
സ്ഥ.

ദുൎദ്ദൎശം , &c. adj. Not to be looked at. നൊക്കികൂടാത്ത.

ദുൎദ്ദിനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A dark or cloudy day. 2. rain,
cloudy or rainy weather. മൂടൽദിവസം.

ദുൎദ്ദുരൂടൻ,ന്റെ. s. An atheist. നാസ്തികൻ.

ദുൎദൃഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. Ill luck, misfortune.

ദുൎദ്ദെവത,യുടെ. s. An evil spirit, a demon. പിശാ
ച.

ദുൎദ്ധരം, adj. Difficult to be attained or born, unbearable,
troublesome. വഹിച്ചുകൂടാത്ത.

ദുൎദ്ധൎഷം, &c. adj. 1. Unassailable, not to be assailed or
attacked. അതിക്രമിച്ചുകൂടാത്ത. 2. not to be contem-
ned or despised. നിന്ദിച്ചുകൂടാത്ത.

ദുൎന്നടപ്പ,ിന്റെ. s. Leading a disreputable life, follow-
ing low or infamous habits, a wicked life.

ദുൎന്നയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Wickedness, folly, evil mind-
edness. 2. impropriety, unfitness. ദുൎന്നയം കാട്ടുന്നു,
To commit wickedness, injustice, &c.

ദുൎന്നാമ,യുടെ. s. 1. A cockle. ഒരുവക ഞമഞ്ഞി. 2.
piles or hemorrhoids.

ദുൎന്നാമകം,ത്തിന്റെ. s., Hemorrhoids or piles. മൂല
രൊഗം.

ദുൎന്നിമിത്തം,ത്തിന്റെ. s. Portent; ill or evil omen.

ദുൎന്നിവാരം. adj. Irresistible, not to be opposed. തടു
ത്തുകൂടാത്ത.

ദുൎന്ന്യായം,ത്തിന്റെ. s. Wickedness, injustice.

ദുൎബ്ബലൻ,ന്റെ. s. A feeble, weak or infirm person.
ബലഹീനൻ.

ദുൎബ്ബലം, &c. adj. 1. Feeble, thin, emaciated. 2. weak,
impotent. ബലമില്ലാത്തത. s. Weakness, feebleness,
impotency. ബലഹീനത.

ദുൎബ്ബീജം,ത്തിന്റെ. s. An illegitimate child, an un-
fortunate birth. ദുഷ്ടസന്തതി.

ദുൎബ്ബുദ്ധി,യുടെ. s. 1. Folly, want of sense. 2. a bad
disposition. 3. a perverse, captious, or malignant mind.

ദുൎബ്ബുദ്ധിയുള്ളവൻ, ദുൎബ്ബുദ്ധിക്കാരൻ,ന്റെ. s. A
perverse or malignant man, an ill-disposed person, a fool.

ദുൎബ്ബൊധനം,ത്തിന്റെ. s. Evil advice, or persuasion.

ദുൎബ്ബൊധം,ത്തിന്റെ. s. 1. Folly, want of sense. 2.
a bad disposition, ill mind, evil sentiments. adj. Ill-ad-
vised, foolish.

ദുൎഭഗ,യു ടെ . s. 1. A wife not loved or liked by her hus-
band. ഭൎത്തൃസ്നെഹമില്ലാത്തവൾ. 2. an ugly woman.
വിരൂപ.

ദുൎഭഗൻ,ന്റെ. s. An ugly man, വിരൂപൻ.

[ 392 ]
ദുൎഭരം, &c. adj. Unbearable, difficult of attainment.

ദുൎഭാഗ്യം,ത്തിന്റെ. s. Misfortune, haplessness, unhap-
piness. adj. Unfortunate, hapless.

ദുൎഭാഷണം,ത്തിന്റെ. s. Disrespectful speech, abuse,
abusive or opprobrious language, evil speaking, calumny,
railing, reviling. ദുൎഭാഷണം ചെയ്യുന്നു, To rail at,
to revile, to speak ill of others, to defame.

ദുൎഭാഷി,യുടെ. s. An evil speaker, a reviler, a defamer.
ചീത്തവാക്ക പറയുന്നവൻ.

ദുൎഭാഷിതൻ,ന്റെ. s. Calumniated, falsely accused.
നിന്ദിക്കപ്പെട്ടവൻ.

ദുൎഭിക്ഷമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. A dearth or famine
to exist or occur.

ദുൎഭിക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. Dearth, famine.

ദുൎഭൂമി,യുടെ. s. An unfruitful soil. വിളയാത്ത ഭൂമി.

ദുൎഭൊജനം,ത്തിന്റെ. s. Bad diet.

ദുൎമ്മതി,യുടെ. s. 1. Folly, want of sense. ഭൊഷത്വം.
2. a bad disposition. ദുഷ്ടബുദ്ധി. 3. an ill-disposed per-
son. ദുഷ്ടൻ. 4. the fifty-fifth year, in the Hindu cycle of
sixty.

ദുൎമ്മദം,ത്തിന്റെ. s. 1. Pride, arrogance, presumption.
2. ostentation, vanity. ഗൎവ്വം.

ദുൎമ്മനസ്സ,ിന്റെ. s. 1. Sadness, distress. 2. a wicked
mind. 3. malevolence. adj. J. Sad, distressed, medita-
ting, or thinking sorrowfully. ദുഃഖിതൻ. 2. evil-mind-
ed, bad hearted.

ദുൎമ്മന്ത്രം,ത്തിന്റെ. s. Evil counsel. ദുരാലൊചന.

ദുൎമ്മന്ത്രവാദം,ത്തിന്റെ. s. Sorcery, or enchantment
of the worst kind. ആഭിചാരം.

ദുൎമ്മന്ത്രി,യുടെ. s. An evil counsellor.

ദുൎമ്മരണം,ത്തിന്റെ. s. Untimely or sudden death;
awful death. സൎപ്പാദികളാലുണ്ടാകുന്ന മരണം.

ദുൎമ്മൎയ്യാദ,യുടെ. s. 1. Ill-behaviour; disrespect; in-
civility, dishonour. 2. dishonesty. അപമൎയ്യാദ.

ദുൎമ്മാംസം,ത്തിന്റെ. s. Proud flesh in wounds or ulcers.

ദുൎമ്മാൎഗ്ഗം,ത്തിന്റെ. s. Vice, wickedness, a wicked
life. adj. Vicious, wicked.

ദുൎമാൎഗ്ഗസ്ഥിതി,യുടെ. s. Perseverance in religious
austerities or in an evil course of life.

ദുൎമ്മാൎഗ്ഗി,യുടെ . s. A wicked person, one who leads a
wicked life.

ദുൎമ്മുഖൻ,ന്റെ. s. 1. One of the monkey chiefs. 2. a
sullen person. നിരസികൻ. 3. a scurrilous or foul-
mouthed person. അബദ്ധഭാഷി.

ദുൎമ്മുഖം, &c. adj. Scurrilous, foul mouthed, sullen. s. 1.
Scurrility, obscenity. 2. dislike, disagreeableness, ദുൎമ്മു

ഖം കാട്ടുന്നു. To shew dislike, to be disagreeable.

ദുൎമ്മുഖി,യുടെ. s. The thirtieth year, in the Hindu cycle
of sixty. അറുപതിൽ ഒരു വൎഷം .

ദുൎമ്മൃതി,യുടെ. s. See ദുൎമ്മരണം.

ദുൎമ്മധസ഻, adj, of a little or contemptible understand-
ing, dull, stupid, ignorant, uninformed. അല്പബുദ്ധി
യുള്ള.

ദുൎമ്മൊഹം,ത്തിന്റെ. s. Covetousness, greediness.

ദുൎമ്മൊഹി,യുടെ. s. A covetous person.

ദുൎയ്യശസ്സ,ിന്റെ. s. Ill-fame, infamy; shame, disgrace,
dishonour; ignominy, disrepute, injury to one’s reputati-
on, censure, blame. അപശ്രുതി.

ദുൎയ്യുക്തി,യുടെ. s. Improper or unbecoming language,
insolence, unreasonableness. ദുൎയ്യുക്തി പറയുന്നു, To
speak improperly or unbecomingly.

ദുൎയ്യൊഗം,ത്തിന്റെ. s. Misfortune, calamity, distress.

ദുൎയ്യൊധനൻ,ന്റെ. s. The elder of the Curu princes,
and leader in the war against his cousins Pandus and
Crishna which forms the subject of the Maháb’harat.

ദുൎല്ലഭം, &c. adj. 1. Difficult of attainment, scarce, rare. കി
ട്ടുവാൻ പ്രയാസമുള്ള. 2. dear, beloved. പ്രിയമുള്ള.

ദുൎല്ലഭ്യം. adj. Difficult of attainment. ദുൎല്ലഭം.

ദുൎവ്വചനം,ത്തിന്റെ. s. Abuse, scurrility, obscenity,
Bad language. ചീത്തവാക്ക.

ദുൎവ്വചസ഻,ിന്റെ. s. Abuse, bad language.

ദുൎവ്വണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. Silver. വെള്ളി. adj. Of a bad
species or class.

ദുൎവ്വഹം. adj. Unbearable, intolerable, troublesome. എ
ടുപ്പാൻ വഹിയാത്ത.

ദുൎവ്വഴക്ക,ിന്റെ. s. Unnecessary, or useless dispute.

ദുൎവ്വാദി,യുടെ. s. One who speaks ill, (grammatically,
&c.) or one who utters abusive or unbecoming language.

ദുൎവ്വാരകമ്മം,ത്തിന്റെ. s. Unsufferable conduct or be-
haviour. സഹിപ്പാൻ വഹിയാത്ത പ്രവൃത്തി.

ദുൎവ്വാരം. adj. Irresistible, not to be stopped or obstructed,
not to be encountered. തടുപ്പാൻ വഹിയാത്ത.

ദുൎവ്വാസം,ത്തിന്റെ. s. A state of sorrow, or suffering.
ദുഃഖാവസ്ഥ.

ദുൎവ്വാസാവ,ിന്റെ. s. The name of a Rishi or saint.

ദുൎവ്വിചാരം,ത്തിന്റെ. s. An evil thought, mischievous
device, maliciousness.

ദുൎവ്വിധം, &c. adj. 1. Poor, indigent, pauper. ദരിദ്രം. 2.
foolish, stupid. ദുൎബ്ബുദ്ധിയുള്ള. 3. wicked, malevolent.
ദുൎന്നടപ്പുള്ള.

ദുൎവ്വിനയം,ത്തിന്റെ. s. Ill-behaviour, unmannerliness,
want of civility, or proper respect, pride, haughtiness,

[ 393 ]
ദുൎവ്വിനീതൻ,ന്റെ.s. A restive horse. adj. Ill-man-
nered, ill-trained or ill-behaved.

ദുൎവ്വൃത്ത,ിന്റെ. s. See ദുൎവ്വൃത്തി.

ദുൎവ്വൃത്തൻ,ന്റെ. s. One who leads a low or infamous
life, or follows disreputable habits or business, a cheat,
a rogue, a blackgaurd, &c. ദുൎമ്മാൎഗ്ഗി.

ദുൎവ്വൃത്തി,യുടെ. s. 1. Leading a low or infamous life,
following disreputable habits or business. 2. cheating,
roguery. ദുൎവ്വൃത്തി കാട്ടുന്നു, 1. To lead a disreputable
life. 2. to cheat, to defraud.

ദുൎവ്യയക്കാരൻ, or ദുവ്യയൻ,ന്റെ. s. A prodigal, a
waster, a spend-thrift.

ദുൎവ്യയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Prodigality; extravagance; pro-
fusion, waste. അധികച്ചിലവ. 2. bribery. കൈക്കൂ
ലി. ദുൎവ്യയം ചെയ്യുന്നു, To spend extravagantly, or
needlessly, to waste.

ദുൎവ്യാപാരം,ത്തിന്റെ. s. Disreputable habits or be-
haviour. ചീത്തനടപ്പ. ദുൎവ്യാപാരം ചെയ്യുന്നു, To
lead a disreputable life.

ദുൎവ്യാപാരി,യുടെ. s. One who leads a low or infamous
life, follows disreputable habits or business, a cheat, a
rogue, a blackgaurd.

ദുൎഹൃത്ത,ിന്റെ. s. An enemy. ശത്രു. adj. Inimical,
ill-disposed.

ദുശ്ചരിത്രം,ത്തിന്റെ. s. Disreputableness, bad con-
duct. ദുൎന്നടപ്പ.

ദുശ്ചിന്ത,യുടെ. s. Maliciousness, evil-mindedness. ചീ
ത്തവിചാരം.

ദുശ്ചില്കം,ത്തിന്റെ. s. The name of a third sign ris-
ing above the horizon. മൂന്നാമെടം.

ദുശ്ചെഷ്ട,യുടെ. s. Ill-behaviour, bad conduct.

ദുശ്ചൊദ്യക്കാരൻ,ന്റെ. s. A cross-examiner.

ദുശ്ചൊദ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. A captious question, an
improper or unreasonable question. 2. cross-examination.
ദുശ്ചൊദ്യംചെയ്യുന്നു, To cross-examine, to put impro-
per questions to one.

ദുശ്ച്യവനൻ,ന്റെ.s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

ദുശ്ശകുനം,ത്തിന്റെ. s. A bad omen; a portent.

ദുശ്ശങ്ക,യുടെ. s. Suspicion.

ദുശ്ശഠത,യുടെ. s. Obstinacy, contumacy, perverseness.

ദുശ്ശാഠ്യക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who is obstinate, perverse,
contumacious.

ദുശ്ശാഠ്യം,ത്തിന്റെ. s. Great obstinacy, perverseness
wickedness, villany. ദുശ്ശാഠ്യം പിടിക്കുന്നു, To contend
very obstinately. ദുശ്ശാഠ്യം പറയുന്നു, To persist im-
properly in asserting any thing, to speak contumaciously.

ദുശ്ശാസനം,ത്തിന്റെ. s. Tyranny, rigour, severity,
arbitrariness. ദുശ്ശാസനം ചെയ്യുന്നു, To exercise ty-
ranny, to act with rigour and imperiousness.

ദുശ്ശീലക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who is ill-mannered, or
ill-behaved, an ill-disposed person.

ദുശ്ശീലൻ,ന്റെ. s. An ill-disposed person, one who has
a bad temper or disposition.

ദുശ്ശീലം,ത്തിന്റെ. s. Ill-temper, bad disposition. adj.
Ill-disposed.

ദുഷിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To revile, to abuse, to
asperse, to curse. 2. to blame, censure, or reproach, to
vilify, to profane.

ദുഷിവാക്ക,ിന്റെ. s. Abuse, bad language, abusive
language, reproachful words, blame. ദുഷിവാക്കുപ
റയുന്നു, To utter abusive or reproachful language.

ദുഷ്കരം, &c. adj. 1. Difficult to be done. ചെയ്വാൻ പ്ര
യാസമുള്ള. 2. behaving ill, doing wrong, &c. 3. wick-
ed, bad, atrocious, heinous. കഠിനകൎമ്മം. s. Sin.

ദുഷ്കൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. Wickedness, evil-doing, a crime,
sin, guilt. ദുഷ്കൎമ്മം ചെയ്യുന്നു, To commit wicked-
ness, or crimes.

ദുഷ്കൎമ്മി,യുടെ. s. An evil-doer, a malefactor, a sinner.

ദുഷ്കവി,യുടെ. s. An obscene poem or song, a wicked
song or ballad.

ദുഷ്കാലം,ത്തിന്റെ. s. Misfortune; adversity.

ദുഷ്കീൎത്തി,യുടെ. s. 1. Infamy; dishonor, disgrace. 2.
ill-fame, injury to one’s reputation. ദുഷ്കീൎത്തിയുണ്ടാ
ക്കുന്നു, To bring infamy on one’s self or on another, to
injure another’s reputation.

ദുഷ്കീൎത്തിപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To bring
infamy on one’s self or another, to injure another’s re-
putation.

ദുഷ്കീൎത്തിപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. To fall into dis-
grace; to lose one’s character or reputation.

ദുഷ്കൂറ,റ്റിന്റെ. s. Intrigue, conspiracy. ദുഷ്കൂറ പ
റയുന്നു, To intrigue.

ദുഷ്കൂറ്റുകാരൻ,ന്റെ. s. An intriguer, a conspirator.

ദുഷ്കൃതം,ത്തിന്റെ. s. Sin, crime, guilt ; vice. പാപം.

ദുഷ്കൃതി,യുടെ. s. See the preceding.

ദുഷ്കൊപം,ത്തിന്റെ. s. Peevishness, irascibility, great
passion, rage.

ദുഷ്കൊപി,യുടെ. s. A peevish person, one who is soon
angry, or very passionate.

ദുഷ്ട. adj. 1. III, bad, wicked, vile, depraved. 2. impro-
per, incorrect. s. 1. Dirt, filth, dregs, sediment, lees. 2.
badness, wickedness, depravity.

[ 394 ]
ദുഷ്ടത,യുടെ. s. 1. Wickedness, villany; depravity, ma-
lignity. 2. wantonness, obscenity. 3. vice, evil, badness ;
vileness, lowness. 4. savageness, ferocity, cruelty. 5. im-
probity.

ദുഷ്ടനിഗ്രഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. The destruction of the
wicked. 2. punishing the wicked.

ദുഷ്ടൻ,ന്റെ. s. 1. A wicked man, a villain. 2. one
who is low, vile, depraved, bad, vicious, fierce, a savage.

ദുഷ്ടം, &c. adj. 1. Wicked, vile, low. 2. bad, ill, depra-
ved, vicious, evil. ദൊഷമുള്ള. 3. weak, impotent.

ദുഷ്ടാ,യുടെ. s. A wicked woman, a harlot.

ദുഷ്ഠു. ind. 1. Ill, badly. 2. improperly, incorrectly. ചീ
ത്തയായി.

ദുഷ്പത്രം,ത്തിന്റെ. 6. A perfume, Chór. കാട്ടുകച്ചൊ
ലം.

ദുഷ്പാത്രം, adj. Wicked, unworthy, undeserving.

ദുഷ്പുത്രൻ,ന്റെ, s. A wicked son.

ദുഷ്പുത്രി,യുടെ. s. A wicked daughter.

ദുഷ്പൂരം. adj. Inaccessible, impervious. കടപ്പാൻ പ്ര
യാസമുള്ള.

ദുഷ്പ്രജ,യുടെ. s. A deformed child.

ദുഷ്പ്രതിജ്ഞ,യുടെ. s. A wicked vow, a wicked pro-
testation, a curse.

ദുഷ്പ്രധൎഷിണീ,യുടെ. s. The egg-plant, Brinjal, So-
lanum molugugena. ചെറുവഴുതിന.

ദുഷ്പ്രഭു,വിന്റെ.s. A wicked prince.

ദുഷ്പ്രയത്നം,ത്തിന്റെ. s. 1. Vain or useless labour. 2.
maliciousness, intention of malice to another. 3. disap-
pointment, failure. ദുഷ്പ്രയത്നം ചെയ്യുന്നു. 1. To la-
bour in vain. 2. to endeavour or try to injure another.

ദുഷ്പ്രയൊഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. Enchantment, sorcery.
2. evil exertion or effort. ദുഷ്പ്രയൊഗം ചെയ്യുന്നു,
To use enchantment.

ദുഷ്പ്രവൃത്തി,യുടെ. s. Evil-doing, wickedness.

ദുഷ്പ്രവൃത്തിക്കാരൻ,ന്റെ. s. An evil-doer, a wicked
man.

ദുഷ്പ്രാപം. adj. 1. Difficult of access or approach, inac-
cessible. ദുൎഗ്ഗമം. 2. unattainable, difficult of attainment.

ദുഷ്പ്രാഭവക്കാരൻ,ന്റെ.s. An ostentatious or vain
person, a boaster.

ദുഷ്പ്രാഭവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Ostentation, ambitious dis-
play. 2. pride, arrogance, haughtiness. 3. boasting, va-
nity.

ദുഷ്പ്രെക്ഷ്യം, &c. adj. Not to be looked at. നൊക്കികൂ
ടാത്ത.

ദുഷ്ഷമം. ind. Improperly, unseasonably, unfitly, an in-

terjection of reproach or menace as, fie, shame. നിന്ദ്യം .

ദുസ്തരം, &c. adj. Difficult of Being crossed or passed
over. കടപ്പാൻ വഹിയാത്ത.

ദുസ്തൎക്കക്കാരൻ,ന്റെ. s. A perverse disputer, litigi-
ous, quarrelsome person.

ദുസ്തൎക്കം,ത്തിന്റെ. s. Perverse disputing, unreason-
ableness. ദുസ്തൎക്കം പറയുന്നു, To dispute perversely
or unreasonably, to be quarrelsome.

ദുസ്ഥം, &c. adj. 1. Poor, ill conditioned, badly situated.
2. ignorant, unwise. 3. suffering pain or affliction, dis-
tressed, unhappy.

ദുസ്ഥിതി,യുടെ. s. 1. Unsteadiness, instability. 2. un-
happiness, ill fortune or condition.

ദുസ്പൎശ,യുടെ. s. 1. A. plant, a prickly sort of night-
shade; Solanum melongena. ചുണ്ട. 2. a kind of nettle.
കൊടിത്തൂവ.

ദുസ്പൎശം. adj. Difficult or unfit to the touched. s. A plant,
- a kind of nettle, Hedysarum alhagi. കൊടിത്തൂവ.

ദുസ്വപ്നം,ത്തിന്റെ. s. An inauspicious or unfortu-
nate dream,

ദുസ്വഭാവം,ത്തിന്റെ. s. A bad-disposition, ill-tem-
per, ill-behaviour. ചീത്തശീലം.

ദുസ്വഭാവി,യുടെ. s. One who is ill-behaved, an ill-
disposed person. ചീത്തശീലമുള്ളവൻ.

ദുസ്വാദ,ിന്റെ. s. 1. A bad taste. ചീത്തസ്വാദ. 2.
disrelish.

ദുസ഻. ind. Hardly, with difficulty, not easily, badly. ദുർ.

ദുസ്സമം. adj. Improper, unreasonable, a term of reproach.
ദുഷ്ഷമം.

ദുസ്സംഗം,ത്തിന്റെ. s. Keeping bad company. ദുൎജ
നച്ചെൎച്ച.

ദുസ്സഹം. adj. Insufferable, hardly to be borne. സഹി
പ്പാൻ കഴിയാത്ത.

ദുസ്സാദ്ധ്യം. adj. Difficult, arduous, not easily accom-
plished. പ്രയാസപ്പെട്ടു സാധിക്കുന്ന.

ദുസ്സാമൎത്ഥ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Misdemeanor, ill-behavi-
our. 2. imprudence, indiscretion. 3. awkwardness. ദു
സ്സാമൎത്ഥ്യം കാട്ടുന്നു, To shew ill-behaviour, indiscre-
tion or awkwardness.

ദുഃഖകരം. adj. Sorrowful, painful, afflictive, causing
grief, sharp. ദുഃഖത്തെ ഉണ്ടാക്കുന്ന.

ദുഃഖകണ്ഠാരം,ത്തിന്റെ. s. A tune. ഒരു രാഗം.

ദുഃഖകാലം,ത്തിന്റെ. s. A time or season of sorrow
grief, distress, &c.

ദുഃഖദൊഹ്യ,യുടെ. s. A cow difficult to the milked.
കറപ്പാൻ പ്രയാസമുള്ള പശു.

[ 395 ]
ദുഃഖനാശം,ത്തിന്റെ. s. Cessation of sorrow.

ദുഃഖഭാജനം,ത്തിന്റെ. s. A state of suffering.

ദുഃഖം,ത്തിന്റെ. s. 1. Pain. 2. sorrow, grief, affliction,
distress, unhappiness ; sadness, mourning.

ദുഃഖശാന്തി,യുടെ. s. Consolation.

ദുഃഖി,യുടെ. s. A sorrowful, afflicted person, &c. ദുഃ
ഖിതൻ.

ദുഃഖിക്കപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. p. To be grieved, to be
afflicted, to be made sorrowful.

ദുഃഖിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To grieve, to sorrow,
to be sorrowful, to be afflicted. 2. to regret, to mourn
over.

ദുഃഖിതൻ,ന്റെ. s. One who is afflicted with grief, or
sorrow.

ദുഃഖിതം, &c. adj. Afflicted, pained, suffering pain.

ദുഃഖിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To grieve, to give
pain, to afflict, to distress. 2. to persecute, to vex, to tor-
ment.

ദുഃഖൊപശമനം,ത്തിന്റെ. s. Consolation, comfort.

ദുഃഖൊപശാന്തി,യുടെ. s. Consolation, comfort.

ദുഃസ്പൎശ,യുടെ. s. A prickly sort of nightshade. ചുണ്ട.

ദുഃസ്പൎശം,ത്തിന്റെ. s. A kind of nettle, Hedysarum
alhagi. കൊടിത്തൂവ.

ദുഹിതാവ,ിന്റെ. s. A daughter. പുത്രി.

ദുഹിതൃപതി,യുടെ. s. A son-in-law, a daughter’s hus-
band. പുത്രിയുടെ ഭൎത്താവ.

ദുളി,യുടെ. s. A small or female tortoise. ആമപ്പെട.

ദൂത,ിന്റെ. s. A message, an errand, an embassy. ദൂതു
പറയുന്നു, To carry news or intelligence; to deliver a
message. ദൂതയക്കുന്നു, To send a message.

ദൂതകൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. See ദൂത്യം.

ദൂതൻ,ന്റെ. s. 1. A messenger, an envoy. 2. an emis-
sary, a spy.

ദൂതി,യുടെ. s. A female messenger, a confidante, a pro-
ctress, a go-between. ചെടി.

ദൂതിക,യുടെ. s. A female messenger, a confidante, a
procuress, a go-between. ചെടി.

ദൂത്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. An embassy, a message. 2. the
abstract state or condition of a message or messenger.

ദൂനം, &c. adj. 1. Suffering pain or fatigue. വെദന
പ്പെട്ട. 2. going, moving. ഗമിക്കുന്ന. 3. shaken, agi-
tated. ഇളക്കപ്പെട്ടത.

ദൂരദൎശി,യുടെ. s. 1. A learned, wise, or provident man.
ദീൎഘദൎശി, ജ്ഞാനമുള്ളവൻ. 2. one who can see to
a great distance. ദൂരത്തകാണാകുന്നവൻ. 3. a vul-
ture. കഴുവൻ.

ദൂരദൃൿ,ിന്റെ. s. 1. One who can see to a great dis-
tance. ദൂരത്തകാണാകുന്നവൻ. 2. a vulture. കഴു
വൻ.

ദൂരദൃഷ്ടി,യുടെ. s. 1. One who is long-sighted, far-seeing,
literally or metaphorically. ദൂരദൃൿ. 2. a sight of distant
things both retrospectively and prospectively. 3. a vul-
ture.

ദൂരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Distance. 2. difference. adj. Dis-
tant, far, remote.

ദൂരവെ,ദൂരത്ത,ദൂരെ. adv. At a distance, distantly,
far, afar off.

ദൂരസ്ഥൻ,ന്റെ. s. 1. One who is at a distance, one
who is absent. 2. one who has no relation, or kindred
to the other.

ദൂരീകൃതം, &c. adj. Separated, put at a distance, put a-
way. ദൂരത്താക്കപ്പെട്ടത.

ദൂരെരിതെക്ഷണൻ,ന്റെ. s. A squint-eyed person.
കൊണ്കണ്ണൻ.

ദൂരെരിതെക്ഷണം, &c. adj. Squint-eyed. കൊണ്ക
ണ്ണുള്ള.

ദൂൎവ്വ,യുടെ. s. Bent grass, commonly Doob, Agrostis li-
nearis. കറുക.

ദൂഷകൻ,ന്റെ. s. 1. A slanderer, a reviler, a blasphe-
mer, a false-accuser. ദൂഷണക്കാരൻ. 2. a low, con-
temptible, infamous person. നിന്ദ്യൻ.

ദൂഷണക്കാരൻ,ന്റെ. s. A slanderer, a blasphemer,
a reviler, a false-accuser.

ദൂഷണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Blasphemy, slander, calum-
ny. 2. a curse. 3. blame, reproach, censure. 4. a fault,
defect. ദൂഷണം പറയുന്നു, 1. To blaspheme, to ca-
lumniate, to slander. 2. to curse, to blame, to censure,
to reproach.

ദൂഷിക,യുടെ. s. The secretion, or rheum of the eyes.
പീള.

ദൂഷ്യ,യുടെ. s. An elephant’s leathern girth. കച്ചക്ക
യറ.

ദൂഷ്യക്കാരൻ,ന്റെ. s. A slanderer, a reviler.

ദൂഷ്യമുണ്ടാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To raise a slander,
to charge with a fault, to accuse falsely.

ദൂഷ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Reprehension, blame, reproach,
censure. 2. slander, aspersion. 3. fault, defect. 4. a bad
taste or flavour. 5. danger, peril. 6. a tent. കൂടാരം. 7.
pus, matter. ചലം. adj. Reprehensible, contemptible,
vile, bad, accursed. ദൂഷ്യം പറയുന്നു, 1. To blame, to
reproach, to censure, to slander, to accuse falsely. 2. to
find fault with.

[ 396 ]
ദൂറ,രിന്റെ. s. Blame, reprehension, reproach ; See ദൂ
ഷണം. ദൂറുപറയുന്നു, 1. To blame, to reproach, to
censure. 2. to find fault with, ദൂറുണ്ടാക്കുന്നു, See ദൂ
ഷ്യമുണ്ടാക്കുന്നു.

ദൂറുകാരൻ,ന്റെ. s. A slanderer, a reviler, a false-ac-
cuser.

ദൃൿ,ിന്റെ. s. 1. An eye. കണ്ണ. 2. sight, seeing. ദൎശ
നം. 3. knowledge, wisdom. ജ്ഞാനം . 4. a seer, a look-
er. 5. a wise man, one possessed of knowledge. അറി
യുന്നവൻ. 6. an astrological calculation. ദൃക്കഗണി
ക്കുന്നു, To make an astronomical calculation.

ദൃഗ്ഗണിതം,ത്തിന്റെ. s. An astrological calculation.

ദൃഗ്രുജ,യുടെ. s. Disease of the eyes. കണ്ണിലെ രൊ
ഗം.

ദൃഢത,യുടെ. s. 1. Hardness, firmness. മുറുക്കം . 2. ability,
power, strength. ബലം . 3. bulkiness, massiveness. വ
ണ്ണം. 4. growing, waxing. വൎളച്ച. 5. steadiness, cer-
tainty. നിശ്ചയം.

ദൃഢദംശകം,ക്തിന്റെ. s. A shark. തുറാവ.

ദൃഢപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To confirm, to
establish, to strengthen, to encourage.

ദൃഢഫലം,ത്തിന്റെ. s. The cocoa-nut. തെങ്ങാ.

ദൃഢമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To become firm, hard.
2. to be strong, firm. 3. to grow steady. 4. to grow up.

ദൃഢമുഷ്ടി,യുടെ. s. A sword, any weapon with a hilt
or handle. വാൾ, പിടിയുള്ള ആയുധം.

ദൃഢമൂലം,ത്തിന്റെ. s. The cocoa-nut. തെങ്ങാ.

ദൃഢം, &c. adj. 1. Much, exceeding. അധികം . 2. hard,
firm. മുറുക്കമുള്ള. 3. able, powerful. ബലമുള്ള. 4.
bulky, massive, solid. വണ്ണമുള്ള. 5. full-grown. വള
ൎച്ചയുള്ള. 6. confirmed. ഉറപ്പുള്ള. 7. certain, steady. നി
ശ്ചയമുള്ള.

ദൃഢസന്ധി. adj. 1. Strongly knit, well fixed or com-
pact. 2. close, compact, free from interstices, ചെൎന്ന ത.

ദൃഢസൂത്രിക,യുടെ. s. A plant or creeper from the
fibres of which how strings are made. മൂൎവ്വ.

ദൃഢീകരണം,ത്തിന്റെ. s. Confirming, establishing,
strengthening. സ്ഥിരീകരണം.

ദൃഢീകരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To confirm, to esta-
blish, to strengthen, to encourage. ഉറപ്പിക്കുന്നു.

ദൃഢീകൃതം, &c. adj. Firm, confirmed, established. ഉറ
പ്പിക്കപ്പെട്ടത.

ദൃതി,യുടെ. s. 1. A bellows. തൊൽതുരുത്തി . 2. a skin
of leather, or a leather bag, for holding water, തൊല്ക്കുടം.

ദൃപ്തൻ,ന്റെ. s. One who is arrogant, proud. അഹ
ങ്കാരി.

ദൃപ്തം, &c. adj. 1. Strong, powerful. ശക്തിയുള്ള. 2.
proud, arrogant. അഹമ്മതിയുള്ള.

ദൃപ്തി,യുടെ. s. 1. Pride, arrogance. അഹങ്കാരം, ഡം
ഭം. 2. strength, power. ശക്തി.

ദൃബ്ധം, &c. adj. 1. Strung, tied. കെട്ടപ്പെട്ടത. 2. pained,
tortured. ദണ്ഡിക്കപ്പെട്ടത.

ദൃശ്യം, &c. adj. Visible. ദൃശ്യാദൃശ്യം, Visible and invisi-
ble. കാണപ്പെടുന്നത.

ദൃഷത്ത,ിന്റെ. s. 1. A stone, a rock. കല്ല. 2. a flat
stone or plate on which condiments, spices, &c., are
ground, അരകല്ല.

ദൃഷ്ടകൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. 1. Eye-service. 2. a visible
work, or action. കാണപ്പെട്ട പ്രവൃത്തി.

ദൃഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. Obvious danger, or calamity. adj
Seen, visible, apparent. കാണപ്പെട്ടത.

ദൃഷ്ടരജസ്സ,ിന്റെ. s. A girl arrived at the age of
puberty. തിരണ്ടപെൺ.

ദൃഷ്ടാന്തക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. One who is an example
or pattern to others. 2. an illustrator.

ദൃഷ്ടാന്തപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To illustrate,
to prove, to evidence.

ദൃഷ്ടാന്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. Instance, example, illustra-
tion, proof, evidence. ഉദാഹരണം . 2. ensample, pat-
tern. 3. science, a Sastra. ശാസ്ത്രം . ദൃഷ്ടാന്തം കാണി
ക്കുന്നു, To give an ensample, or proof, &c. ദൃഷ്ടാന്തം
പറയുന്നു, To give an instance, example, &c.

ദൃഷ്ടി,യുടെ. s. 1. An eye. കണ്ണ. 2. sight, seeing, a look.
കാഴ്ച. 3. knowledge, wisdom. ജ്ഞാനം. ദൃഷ്ടി ഉറ
പ്പിക്കുന്നു, To look stedfastly. ദൃഷ്ടിപറ്റുന്നു. To be
influenced by an evil eye.

ദൃഷ്ടിദൊഷം,ത്തിന്റെ. s. The influence of evil eyes,
or evil imagined to be caused by malignant eyes, fascina-
tion by the eye.

ദൃഷ്ടിബാധ,യുടെ. s. The influence of evil eyes. See
ദൃഷ്ടിദൊഷം.

ദൃഷ്ടിവിക്ഷെപം,ത്തിന്റെ. s. A leer, a side glance.
കടാക്ഷം.

ദൃഷ്ടിസ്ഥാനം,ത്തിന്റെ. s. Prospect, view. കാഴ്ച.

ദൃഷ്ടെന്ദു,വിന്റെ. s. The day preceding that of the
new moon, or that on which the moon rises scarcely vi-
sible. സിനീവാലി.

ദെയം. adj. To be given, fit or proper for a gift. കൊടു
ക്കപ്പെടുവാൻ തക്കത.

ദെവകൻ,ന്റെ. s. A proper name, the maternal grand-
father of CRISHNA. കൃഷ്ണന്റെ മുത്തശ്ശൻ.

ദെവകാൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. A religious or sacred affair,

[ 397 ]
or matter. തെവാരം.

ദെവകീ,യുടെ. s. DEVACI the mother of CRISHNA. കൃ
ഷ്ണന്റെ അമ്മ.

ദെവകീൎത്തനം,ത്തിന്റ. s. A divine song.

ദെവകീനന്ദനൻ,ന്റെ. s. A name of CRISHNA. കൃ
ഷ്ണൻ.

ദെവകുലം,ത്തിന്റെ. s. A temple. ദെവാലയം.

ദെവകുസുമം,ത്തിന്റെ. s. Cloves. കരയാമ്പൂ.

ദെവകൊപം,ത്തിന്റെ. s. The wrath or anger of God.

ദെവഖാതകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A natural pond or one
in front of a temple. തുറ. 2. a natural cavern or grotto.

ദെവഖാതം,ത്തിന്റെ. s. A cave or hollow among
mountains. തുറ.

ദെവഗണം,ത്തിന്റെ. s. A multitude of deities or
gods. ദെവന്മാരുടെ കൂട്ടം.

ദെവഗാന്ധാരം,ത്തിന്റെ. s. A tune, a melody. ഒരു
രാഗം.

ദെവഗായകൻ,ന്റെ. s. A Gand’ harba, a celestial
quirister. ഗന്ധൎവൻ.

ദെവഗുരു,വിന്റെ. s. A name of Jupiter, preceptor
of the gods. വ്യാഴം.

ദെവച്ശന്ദം,ത്തിന്റെ. s. A garland or necklace of
pearls, &c. composed of 100 strings. നൂറുചുറ്റുളള മു
ത്തുമാല.

ദെവജഗ്ദ്ധകം,ത്തിന്റെ. s. A fragrant grass. കാട്ടി
ക്കണ്ട.

ദെവടൻ,ന്റെ. s. An artist, an artisan. നിപുണൻ.

ദെവതരു,വിന്റെ. s. 1. The holy fig tree, Ficus re-
ligiosa. കല്പക വൃക്ഷം . 2. a tree of swerga the para-
dise of INDRA. ദെവദാരു.

ദെവത,യുടെ. s. 1. A deity, a god, a demon. 2. a
goddess.

ദെവതാഗൊഷ്ഠി,യുടെ. s. Possessions by an evil spirit.
പിശാചപിടിച്ചുതുള്ളുക.

ദെവതാരം,ത്തിന്റെ. s. The fir tree. See ദെവദാരു.

ദെവതാളം,ത്തിന്റെ. s. A kind of grass, Andropo-
gon serratum. തെവതാളി.

ദെവതാളി,യുടെ. s. See the preceding.

ദെവത്വം, or ദൈവത്വം,ത്തിന്റെ. s. Divinity, the
divine nature, the abstract attribute of the deity, God-
head. ദെവസായൂജ്യം.

ദെവദത്തൻ,ന്റെ. s. 1. The younger brother of the
legislator Budd’ ha. ബുദ്ധന്റെ അനുജൻ. 2. one of
the vital airs, that which is exhaled by yawning. ജീവ
വായുക്കളിൽ ഒന്ന.

ദെവദാരു,വിന്റെ. s. A species of pine, Pinus Dé-

vadáru, or Eryothroxylon areolatum (Willd.) Malabar
cedar is called Devadárum by some. തെവതാരം.

ദെവദാസൻ,ന്റെ. s. A servant in a temple. അമ്പ
ലവാസി.

ദെവദാസി,യുടെ. s. A courtesan, a harlot, prosti-
tute.

ദെവദെവൻ,ന്റെ. s. God of gods, usually applied
by votaries to their respective deities. ദെവന്മാരുടെ
ദൈവം .

ദെവദ്ര്യൎങ, adj. Approaching, or adoring a deity. ദൈ
വവന്ദന.

ദെവനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sport, play, pastime, &c. ക
ളി. 2. gaming. ചൂതകളി. 3. a die or dice. ചുക്കിണി .

ദെവനാഗരം,ത്തിന്റെ. s. The Déva Nágaram cha-
racter.

ദെവനിൎമ്മിതം, &c. adj. Supernatural, not formed by
man. ദെവന്മാരാൽ ഉണ്ടാക്കപ്പെട്ടത.

ദെവനീതി,യുടെ. s. Divine justice.

ദെവൻ,ന്റെ. s. 1. A deity, a god. 2. a king. രാജാവ.

ദെവപതി,യുടെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

ദെവപഥം,ത്തിന്റെ. s. Heaven, the firmament, the
celestial path or way. ആകാശം .

ദെവപന്ഥാ,വിന്റെ. s. Heaven, the firmament. ആ
കാശം.

ദെവപൂജ,യുടെ. s. l. A sacrifice to a god. 2. divine
service.

ദെവപ്രശ്നം,ത്തിന്റെ. s. Astrology, consulting the
stars or gods. ജ്യൊതിഷം.

ദെവഭൂമി,യുടെ. s. Swerga or Paradise. സ്വൎഗ്ഗം .

ദെവഭൂയം,ത്തിന്റെ. s. Divinity, godhead, inferior
deification or identification with a deity. ദൈവത്വം .

ദെവമണി,യുടെ . s. 1. A certain circle of hair grow-
ing on the breast of some horses, an ornament round
a horse’s neck. കുതിരയുടെ ചുഴി. 2. the jewel of
CRISHNA. കൃഷ്ണന്റെ മണി.

ദെവമാതാ,വിന്റെ. s. 1. A name of Aditi. അദിതി.
2. an adopted phrase by the Roman Catholics for the
Virgin Mary as the mother of God.

ദെവമാതൃകം. adj. Watered by rain, as applied to corn
lands. മഴകൊണ്ട വിളയുന്ന ഭൂമി.

ദെവയജ്ഞം,ത്തിന്റെ. s. The Homa, or burnt sacri-
fice. ഹൊമം.

ദെവയാനം,ത്തിന്റെ. s. A car, or vehicle of the
gods, a shrine. വിമാനം .

ദെവയാനി,യുടെ. s. The daughter of SUCRA. ശുക്ര
ന്റെ പുത്രി.

[ 398 ]
ദെവയൊനി,യുടെ. s. A superhuman being, a demon
or demi-god. ദെവത.

ദെവരൻ,ന്റെ. s. A husband’s brother, but especially
his younger brother. ഭൎത്താവിന്റെ അനുജൻ.

ദെവരാജൻ,ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

ദെവൎഷി,യുടെ. s. A Rishi of the celestial class, as
Náreda, Caná and others. നാരദാദി.

ദെവലൻ,ന്റെ. s. 1. An attendant on an idol; a Brah-
man of an inferior order who subsists upon the offerings
made to the images which he attends and who conducts
the ceremonies of all sorts of people for hire. എമ്പെ
രുമാൻ. 2. the name of a Muni. ഒരു മുനി.

ദെവലിംഗം,ത്തിന്റെ. s. An image, an idol. വി
ഗ്രഹം.

ദെവലൊകം,ത്തിന്റെ. s. Heaven or paradise. സ്വ
ൎഗ്ഗം

ദെവവത്സരം,ത്തിന്റെ. s. A year of the gods. See
ദിവ്യവൎഷം.

ദെവവല്ലഭം,ത്തിന്റെ. s. A tree used in dying, Rot-
tleria tinctoria. (Rox.). പുന്ന.

ദെവവാഹിനി,യുടെ. s. 1. The milky-way. ആകാ
ശ ഗംഗ. 2. the Ganges, ഗംഗ. 3. an army or host of
celestials. ദെവസൈന്യം.

ദെവശത്രു,വിന്റെ. s. A name of Asur. അസുരൻ.

ദെവശില്പി,യുടെ. s. The artist of the gods, the divine
architect. വിശ്വകൎമ്മാവ.

ദെവസഭ,യുടെ. s. 1. An assembly of the gods. 2. a
religious assembly, a congregation, a church.

ദെവസായൂജ്യം,ത്തിന്റെ. s. Inferior deification, the
state or being of the inferior gods. ദെവത്വം.

ദെവസാക്ഷി,യുടെ. s. An oath.

ദെവസെന,യുടെ. s. 1. The daughter of INDRA. ഇ
ന്ദ്രന്റെ പുത്രി . 2. an army or host of celestials. ദെവ
സൈന്യം.

ദെവസെനാപതി,യുടെ. s. A name of Scanda. സ്ക
ന്ദൻ.

ദെവസ്വം,ത്തിന്റെ. s. The property applicable to
religious purposes, endowments, &c.

ദെവസ്വാപഹാരം,ത്തിന്റെ. s. Sacrilege.

ദെവാജീവൻ,ന്റെ. s. An attendant upon an idol, a
low Brahman subsisting by attendance on an images, and
upon the offerings made to it. എമ്പെരുമാൻ.

ദെവാന്നം,ത്തിന്റെ. s. Food offered to the gods. പൂ
ജച്ചൊറ.

ദെവാംശം,ത്തിന്റെ. s. A divine portion, a conse-
crated portion.

ദെവാലയം,ത്തിന്റെ. s. A temple; a fane.

ദെവാവ,ിന്റെ. s. A husband’s brother, but especially
his younger brother. ഭൎത്താവിന്റെ അനുജൻ.

ദൈവാശ്വം,ത്തിന്റെ. s. The horse of INDRA. ഇന്ദ്ര
ന്റെ കുതിര.

ദെവിക,യുടെ. s. The name of a river which flows from
the Sǎhya mountain. സഹ്യൻ പൎവതത്തിൽനിന്ന
ഒഴുകുന്ന ഒരു നദി.

ദെവിലം. adj. Pious, virtuous, just. ധൎമ്മമുള്ള.

ദെവീ,യുടെ. s. 1. A goddess. ദെവസ്ത്രീ. 2. a name
of PÁRWATI. പാൎവതി. 3. a reigning queen, or one
crowned as well as the king. പട്ടം കെട്ടിയ സ്ത്രീ. 4. le-
mon grass. ചൊനകപ്പുല്ല. 5. a plant. പെരുങ്കുരുമ്പു
6. a respectful either or title applied to a woman of the
first class. ശ്രെഷ്ടതയുള്ള സ്ത്രീ.

ദെവെന്ദ്രൻ,ന്റെ. s. A name of INDRA.

ദെവൊത്സവം,ത്തിന്റെ. s. A feast, a festival at a
temple or church.

ദെവൊദ്യാനം,ത്തിന്റെ. s. A sacred grove; a garden
for rearing flowers to adorn an idol.

ദെശകൻ,ന്റെ. s. A ruler, a governor. ദെശാധി
കാരി.

ദെശകാലജ്ഞൻ,ന്റെ. s. One who knows the pro-
per circumstances of time and place.

ദെശകാലം,ത്തിന്റെ. s. Fit time and place, opportu-
nity, the proper time, duration of time.

ദെശകാലൊചിതം,ത്തിന്റെ. s. Propriety, aptness,
circumstances of time or place. ഒൗചിത്യം.

ദെശക്കാരൻ,ന്റെ. s. An inhabitant of a country.

ദെശപ്രമാണി,യുടെ . s. A chief, or head of a village.

ദെശഭാഷ,യുടെ. s. A language or dialect of any coun-
try, or province.

ദെശമൎയ്യാദ,യുടെ. s. The manners or customs of any
particular country.

ദെശമുഖ്യസ്ഥൻ,ന്റെ. s. A chief or head of a village.

ദെശം,ത്തിന്റെ. s. A country, territory, land, or dis-
trict ; a region, whether inhabited or uninhabited. രാ
ജ്യം, കര.

ദെശരൂപം,ത്തിന്റെ. s. Propriety, fitness. യൊഗ്യത.

ദെശവഴി,യുടെ. s. A petty state or principality, chiefly
included in a larger state.

ദെശവാൎത്ത,യുടെ.s. News, tidings, intelligence, ru-
mour.

ദെശവാഴി,യുടെ. s. A governor, a ruler.

ദെശവിശെഷം,ത്തിന്റെ. s. The natural state or
properties of any country.

[ 399 ]
ദെശസ്ഥൻ,ന്റെ. s. 1. A man belonging to any parti-
cular country ; an inhabitant. 2. an appellation of a
particular tribe among the Brahmans.

ദെശാചാരം,ത്തിന്റെ. s. The customs of any parti-
cular country.

ദെശാധികാരി,യുടെ. s. A ruler, a governor.

ദെശാധിപതി,യുടെ. s. A king, a sovereign, the lord
of the country.

ദെശാന്തരഗതി,യുടെ. s. 1. Travelling in a foreign
country. 2. the course of the sun.

ദെശാന്തരം,ത്തിന്റെ. s. A foreign country; journey,
travel. അന്യദെശം.

ദെശാന്തരി,യുടെ. s. A traveller in foreign countries.

ദെശാവസ്ഥ,യുടെ. s. The state or condition of a
country.

ദെശാക്ഷി,യുടെ. s. A tune. ഒരു രാഗം.

ദെശികൻ,ന്റെ. s. 1. A traveller, a stranger, a so-
journer. സഞ്ചാരി. 2. a guru or spiritual teacher. ഗുരു.

ദെശിനീ,യുടെ. s. The index or forefinger. ചുണ്ടൊ
ന്നിവിരൽ.

ദെശൊചിതം,ത്തിന്റെ. s. Propriety, fitness. adj. Of
or belonging to or fit for any particular land or country.

ദെശൊപദ്രവം,ത്തിന്റെ. s. The calamities which
come upon a land or country either from mis-government,
war, famine, pestilence, &c.

ദെശ്യം . adj. Of or belonging to a country or land. ദെ
ശത്തിന്നെടുത്തത. s. 1. The language of any country.
ദെശഭാഷ. 2. a phrase or word adopted from a foreign
language. അന്യദെശ ഭാഷ.

ദെഹകാന്തി,യുടെ. s. Beauty. സൌന്ദൎയ്യം.

ദെഹണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s. 1. Hard labour or work.
2. industry.

ദെഹദണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s. 1. Bodily chastisement.
2. hard labour or work, industry.

ദെഹദൃഢം,ത്തിന്റെ. s. Corporeal or bodily strength.
ശരീരശക്തി.

ദെഹപീഡ,യുടെ. s. Bodily pain. ശരീരദുഃഖം.

ദെഹപ്രകൃതി,യുടെ. s. Constitution of the body.

ദെഹഭൃത്ത,ിന്റെ. s. Life, vitality, ജീവൻ.

ദെഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. The body. 2. an individual.

ദെഹസ്വഭാവം,ത്തിന്റെ. s. Constitution of the body.

ദെഹളീ,യുടെ. s. The threshold of a door, the lower
part of the wooden frame of a door. ചെറ്റുപടി.

ദെഹാഭിമാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Self-conceit; 2. spiri-
tual ignorance. 3. materialism, scepticism.

ദെഹാഭിമാനി,യുടെ. s. A materialist, a sceptic.

ദെഹാലസ്യം,ത്തിന്റെ. s. Fatigue, bodily weakness.

ദെഹാവലംബി,യുടെ. s. Life, vitality. ജീവൻ.

ദെഹി,യുടെ. s. Any person embodied, any thing that
has a body, as sometimes applied to the soul, as dwelling
in the body. ജീവൻ.

ദൈതെയൻ,ന്റെ. s. A demon, an Asur, a Titan or
giant of Hindu mythology. അസുരൻ.

ദൈത്യഗുരു,വിന്റെ. s. A name of Sucra as preceptor
of the Titans and Venus. ശുക്രൻ.

ദൈത്യൻ,ന്റെ. s. A Daitya or demon, an Asur, the
Titan or giant of Hindu mythology, അസുരൻ.

ദൈത്യ,യുടെ. s. A perfume, commonly Peura, ചി
റ്റീന്ത.

ദൈത്യാരി,യുടെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

ദൈന്യത,യുടെ. s. 1. Disgrace, shame. 2. infirmity. 3.
meanness, covetousness. 4. humility.

ദൈന്യതപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To be ashamed,
disgraced. 2. to become infirm, weak.

ദൈന്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Shame, disgrace. ലജ്ജ. 2.
meanness, covetousness. ലൊഭം. 3. infirmity, weakness.
ക്ഷീണം. 4. poverty, humility. 5. dejection. കുണ്ഠിതം.

ദൈൎഘ്യം,ത്തിന്റെ. s. Length. നീളം. adj. Long. നീ
ളമുള്ള.

ദൈവകല്പന,യുടെ. s. 1. Divine command, divine
appointment. 2. destiny, fate, doom.

ദൈവകല്പിതം. adj. 1. Ordered, or willed by GOD. 2.
fated, willed. s. 1. Divine appointment. 2. destiny, fate,
predestination.

ദൈവകാരുണ്യം,ത്തിന്റെ. s. Divine mercy or the
mercy of God.

ദൈവകൊവിദ,യുടെ. s. A female fortune-teller. ല
ക്ഷണം പറയുന്നവൾ.

ദൈവകൊവിദൻ,ന്റെ. s. A fortune-teller, an astro-
loger. ജ്യൊതിഷക്കാരൻ.

ദൈവഗതി,യുടെ. s. 1. Destiny, doom, fate, fortune.
2. providence, accident.

ദൈവഗുണങ്ങൾ,ളുടെ. s. plu. The attributes of God.

ദൈവഗൊഷ്ഠം,ത്തിന്റെ. s. A temple. ക്ഷെത്രം.

ദൈവജ്ഞ,യുടെ. s. A female fortune-teller. ജ്യൊ
തിഷക്കാരി.

ദൈവജ്ഞൻ,ന്റെ. s. A fortune-teller, an astrolo-
ger. ജ്യൊതിഷക്കാരൻ.

ദൈവത,യുടെ. s. 1. Prosperity, fortune, wealthiness,
success, thriving. 2. wealth.

ദൈവതം,ത്തിന്റെ. s. A god, a deity. adj. Of or re-
lating to a god. ദൈവം.

[ 400 ]
ദൈവതയുള്ളവൻ,ന്റെ. s. One who is prosperous
fortunate, wealthy, thriving.

ദൈവത്വം,ത്തിന്റെ. s. Divinity, the divine nature,
the abstract attribute of the deity : godhead.

ദൈവദൂതൻ,ന്റെ. s. An angel, a divine messenger.

ദൈവദൂഷണക്കാരൻ,ന്റെ. s. A blasphemer, one
who reviles GOD or sacred things.

ദൈവദൂഷണം,ത്തിന്റെ. s. Blasphemy, reviling.

ദൈവധൂപ,യുടെ. s. Benzoin, Styraæ benzoin. സാ
മ്പ്രാണി.

ദൈവപരീക്ഷ,യുടെ. s. 1. Swearing, taking an oath.
2. fortune-telling. പ്രശ്‌നം.

ദൈവപ്പാല,യുടെ. s. The name of a tree, Echites
schola. എഴിലമ്പാലം.

ദൈവപ്രശ്‌നം,ത്തിന്റെ. s. Astrology, fortune-tell-
ing. ജ്യൊതിഷം.

ദൈവബലം,ത്തിന്റെ. s. Divine power.

ദൈവം,ത്തിന്റെ. s. 1. GOD, the Supreme Being. 2.
destiny, fate, fortune. adj. Divine.

ദൈവയുഗം,ത്തിന്റെ. s. An age of the gods, con-
lsisting of 12000 divine years, or the sum of four Yugas
or ages of men.

ദൈവവിരൊധം,ത്തിന്റെ. s. 1. Divine displeasure.
2. misfortune, unhappiness.

ദൈവവിലാസം,ത്തിന്റെ. s. Divine will, or pleasure.

ദൈവാധീനം,ത്തിന്റെ. s. Divine providence, di-
vine favour, divine assistance. adj. fated, willed, pre-
destinated.

ദൈവാനുകൂലം,ത്തിന്റെ. s. See the following.

ദൈവാനുകൂല്യം,ത്തിന്റെ. s. Divine favour or plea-
sure, divine providence.

ദൈവാനുഗ്രഹം,ത്തിന്റെ. s. Divine blessing, or the
blessing of God.

ദൈവി. adj. Divine, celestial, of or belonging to the
deity, &c. ദൈവസംബന്ധം .

ദൈവീകം. adj. 1. Divine, of our belonging to the deity.
s. A visitation from GOD. ദൈവത്തിങ്കൽനിന്നുണ്ടാ
കുന്നത.

ദൈവെഛ,യുടെ. s. Divine will, or pleasure.

ദൈവൊപാസന,യുടെ. s. Divine worship.

ദൊട്ടിപ്പാഷാണം,ത്തിന്റെ. s. A kind of arsenic.

ദൊന്നാ,യുടെ. s. A plantain leaf, &c. stitched so as
to form a vessel.

ദൊൎദ്ദണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s. The fore-arm. കൈത്തണ്ട.

ദൊശ,യുടെ. s. A kind of cake.

ദൊശക്കല്ല,ിന്റെ. s. A vessel to make cakes.

ദൊഷജ്ഞൻ,ന്റെ. s. 1. A learned man, a Pundit,
a sage. അറിവുള്ളവൻ. 2. a physician. വൈദ്യൻ.

ദൊഷപരിഹാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A penance. പ്രായ
ശ്ചിത്തം . 2. a remedy for sin, an atonement. ദൊഷ
പരിഹാരം ചെയ്യുന്നു, 1. To make an atonement. 2.
to perform penance.

ദൊഷപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. 1. To deprave,
to corrupt, to defile. 2. to vitiate, to spoil.

ദൊഷപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To be depraved,
corrupted, defiled. 2. to be vitiated, spoiled.

ദൊഷമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To be or become
evil or sinful. 2. to be a loss. See under ദൊഷം.

ദൊഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sin, guilt, offence, crime. 2.
fault, defect, blemish. 3. error, mistake. 4. evil, loss,
injury. 5. peculiar malignity, enormous crime. 6. bad
symptoms in sickness foreboding death. 7. disorder of
the humours of the body. 8. punishment. ദൊഷം
ചെയ്യുന്നു, To sin, to commit sin, to do evil, to offend,
to transgress. ദൊഷം പറയുന്നു, To revile, to ca-
luminiate. ദൊഷം കയ്യെല്ക്കുന്നു, To envolve one’s-self
in the guilt of another. ദൊഷമായിതീരുന്നു, To be-
come evil, bad, wicked, &c.

ദൊഷവിചാരം,ത്തിന്റെ. s. An arbitration among
Brahmans when any one is accused of adultery.

ദൊഷശങ്ക,യുടെ. s. A suspicion of some guilt.

ദൊഷാ. ind. In the night, by night; at the commence-
ment of night, at night fall. രാത്രി. s. The arm. കൈ.

ദൊഷാകരൻ,ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

ദൊഷാധിക്യം,ത്തിന്റെ. s. Excessive guilt, crime,
&c. അധികദൊഷം.

ദൊഷാരൊപം,ത്തിന്റെ. s. Imputation of sin, guilt,
&c. കുറ്റം ചുമത്തുക.

ദൊഷി,യുടെ. s. A wicked or vile person; a lewd man
or woman.

ദൊഷൈകദൃൿ,ിന്റെ. s. One who is malevolent,
censorious, discovering defects only. ദൊഷത്തെ മാ
ത്രം കാണുന്നവൻ.

ദൊസ്സ,ിന്റെ. s. An arm. കൈ.

ദൊഹദം,ത്തിന്റെ. s. 1. Wish, desire. ആഗ്രഹം.
2. the longing of a pregnant woman. വ്യാക്കൂൺ.

ദൊഹദവതി,യുടെ. s. A pregnant woman longing for
any thing. വ്യാക്കൂണുള്ളവൾ.

ദൊഹനം,ത്തിന്റെ. s. Milking. കറക്കുക. ദൊഹ
നം ചെയ്യുന്നു, To milk. കറക്കുന്നു.

ദൊഹം,ത്തിന്റെ. s. A milk pail, a milk vessel. പാ
ല്ക്കുഴ.

[ 401 ]
ദൊഹളം,ത്തിന്റെ. s. Wish, desire, will. ആഗ്രഹം,
ഇഛ.

ദൊള,യുടെ. s. The indigo plant. അമരി.

ദൌത്യം,ത്തിന്റെ. s. A message, an embassy. ദൂത.

ദൌരാത്മ്യം, &c. adj. Foolish, perverse, captious, malig-
nant. ദുൎബുദ്ധിയുള്ള.

ദൌവാരികൻ,ന്റെ. s. A door-keeper, a porter, a
warder. ദ്വാരപാലകൻ.

ദൌവാരികി,യുടെ. s. A female door-keeper. കാവൽ
ക്കാരി.

ദൌഹിത്രൻ,ന്റെ. s. A daughter’s son. മകളുടെ മ
കൻ.

ദൌഹിത്രി,യുടെ. s. A daughter’s daughter. മകളുടെ
മകൾ.

ദൌഹൃദം,ത്തിന്റെ. s. Pregnancy. ഗൎഭധാരണം.

ദൌഹൃദവതീ,യുടെ. s. A pregnant woman. ഗൎഭമുള്ള
വൾ.

ദ്യാവാപൃഥികൾ,ളുടെ. s. plu. The heaven and
earth. ആകാശവും ഭൂമിയും.

ദ്യാവാഭൂമികൾ,ളുടെ. s. plu. See the preceding.

ദ്യുതി,യുടെ. s. Light, beauty, splendour, brightness.
ശൊഭ.

ദ്യുതിതം, &c. adj. Enlightened, illuminated, &c. ശൊഭി
ക്കപ്പെട്ടത.

ദ്യുമണി,യുടെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

ദ്യുമ്നം,ത്തിന്റെ. s. 1. Wealth, property, substance. ദ്ര
വ്യം . 2. strength, power. ശക്തി .

ദ്യൂതകാരകൻ,ന്റെ. s. 1. A gambler. ചൂതാളി. 2. the
keeper of a gambling house. ചൂതകളിപ്പിക്കുന്നവൻ.

ദ്യൂതകൃത്ത,ിന്റെ. s. A gambler. ചൂതാളി.

ദ്യൂതം,ത്തിന്റെ. s. Gaming, playing with dice or any
thing not possessing life. ചൂത.

ദ്യൂനം,ത്തിന്റെ. s. The seventh sign of the zodiac
reckoning from that under which a person’s birth takes
place. എഴാമിടം.

ദ്യൊകാരൻ,ന്റെ. s. A blacksmith. കൊല്ലൻ.

ദ്യൊതനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sun-shine. വെയിൽ. 2.
illumination, brilliance, shining. പ്രകാശം . 3. sight,
seeing. കാഴ്ച.

ദ്യൊതം,ത്തിന്റെ. s. Sun-shine, light, lustre, heat.
വെയിൽ, പ്രകാശം.

ദ്യൊതിതം, &c. adj, Enlightened, &c. See ദ്യുതിതം.

ദ്യൊവ,ിന്റെ. s. 1.Heaven, paradise. സ്വൎഗ്ഗം. 2.
heaven, sky. ആകാശം.

ദ്രഢിമാ,വിന്റെ. s. Firmness, hardness, heaviness.
ഉറപ്പ, കട്ടി.

ദ്രഢിഷ്ഠം, &c. adj. Hardest, very hard, or firm, &c. മ
ഹാ ഉറപ്പുള്ള.

ദ്രപ്സം,ത്തിന്റെ. s. Thin or diluted cturds. തൈർവെ
ള്ളം.

ദ്രവണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Going. ഗമനം . 2. dropping,
exuding. കനിച്ചിൽ.

ദ്രവന്തി,യുടെ. s. A medicinal plant. എലിച്ചെവി
യൻ.

ദ്രവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Going, motion. ഗമനം . 2. flight,
retreat. ഒട്ടം. 3. sport, amusement. ക്രീഡ. 4. juice,
essence, exudation. സാരം . 5. wetness, fusion, liquifac
tion. അലിച്ചിൽ. 6. decoction. കഷായം. 7. drop
ping, distilling, trickling. പൊഴിച്ചിൽ. 8. spittle,
saliva. ൟത്താ. ദ്രവിച്ചുപൊകുന്നു, 1. To exude or
run out. 2. to become liquid.

ദ്രവിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. 1. To exude or ooze out.
2. to go or run out. 3. to drop, or trickle. 4. to be dis-
tilled. 5. to be fused. 6. to liquify, become wet or soft.

ദ്രവിണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Wealth, property, substance.
ധനം . 2. strength, power. ശക്തി.

ദ്രവിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To decoct, to distill.

ദ്രവ്യദണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s. A fine levied in money. പി
ഴപ്പണം.

ദ്രവ്യനാശം,ത്തിന്റെ. s. Loss of property.

ദ്രവ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Wealth, property, riches, sub-
stance. 2. a thing. 3. substance, medical compound. 4.
elementary substance, nine kinds of which are reckoned,
viz. earth, water, fire, air, ether, time, space, soul and
intellect. 5. modesty, propriety. adj. Fit, proper, right,
what is or ought to be done.

ദ്രവ്യ ശക്തി,യുടെ. s. Influence of riches or wealth.

ദ്രവ്യസ്ഥൻ,ന്റെ. s. A rich man.

ദ്രവ്യാഗമം,ത്തിന്റെ. s. Income, profit. മുതൽവര
വ.

ദ്രവ്യാഗ്രഹം,ത്തിന്റെ. s. Covetousness, avarice, eager-
ness of gain.

ദ്രവ്യാപഹരണം,ത്തിന്റെ. s. Dishonesty, embezzle-
ment of money.

ദ്രാൿ. ivd. Instantly, immediately, soon, shortly, with
speed. വെഗം.

ദ്രാഘിഷ്ഠം. adj. Very long. വളരദീൎഘമുള്ള.

ദ്രാവ,യുടെ. s. A beggar. ഇരപ്പാളി.

ദ്രാവകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Distillation. 2. spirits, &c.,
otbtained from minerals, &c., by distillation. പശ, തൈ
ലം, ഇത്യാദി.

ദ്രാവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Flight, retreat. പിന്തിരിഞ്ഞ

[ 402 ]
ഒടുക. 2. speed, going quickly. വെഗം.

ദ്രാവിഡകം,ത്തിന്റെ. s. Zedoary, Curcuma zerum-
bet. കച്ചൊലം.

ദ്രാവിഡഭൂതികം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

ദ്രാവിഡൻ,ന്റെ. s. A native of Drávida. ദ്രാവിഡ
ദെശത്ത ജനിച്ചവൻ.

ദ്രാവിഡം,ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a country.
2. the language of that country.

ദ്രാക്ഷാ,യുടെ. s. A grape, Vitis vinifera. (Lin.) മുന്തി
രിങ്ങാ.

ദ്രാക്ഷാരസം,ത്തിന്റെ. s. Wine, the juice of the
grape. വീഞ്ഞ.

ദ്രു,വിന്റെ. s. 1. A tree. വൃക്ഷം . 2. going, motion.
ഗമനം.

ദ്രുകിളിമം,ത്തിന്റെ. s. A tree, a sort of pine. ദെവ
താരം.

ദ്രുഘണം,ത്തിന്റെ. s. 1. A mace, a mallet, an iron
weapon made like a carpenter’s hammer. മുൾ തടി. 2. an
axe, a hatchet. കൊടാലി.

ദ്രുണം,ത്തിന്റെ. s. A scorpion. തെള.

ദ്രുണി,യുടെ . s. 1, An oval water bason of wood or stone,
&c. shaped like a boat, and used for pouring water. ജ
ലപാത്രം . 2. a turtle, a tortoise. ആമ.

ദ്രുതഗതി,യുടെ. s. Quickness, speed, running about
quick. വെഗം ഒടുക.

ദ്രുതഗതിക്കാരൻ,ന്റെ. s. A quick, hasty person.

ദ്രുതം. adv. Quickly, swiftly. വെഗം. adj. 1. Quick,
swift. ഒടപ്പെട്ടത. 2. melted, fused. ഒഴുകപ്പെട്ടത. 3.
liquid, fluid. അലിയപ്പെട്ടത. s. Quick time in music.

ദ്രുമം,ത്തിന്റെ. s. A tree in general. വൃക്ഷം.

ദ്രുമാമയം,ത്തിന്റെ. s. Lac, the animal dye. അരക്ക.

ദ്രുമൊല്പലം,ത്തിന്റെ. s. Mountain Ebony, Bauhinia
variegata. കൊങ്ങമന്താരം.

ദ്രുവയം,ത്തിന്റെ. s. Measure in general. അളവ.

ദ്രുഹിണൻ,ന്റെ. s. BRAHMA. (ബ്രഹമാവ.

ദ്രുണം,ത്തിന്റെ. s. A scorpion. തെള.

ദ്രെക്കാണം,ത്തിന്റെ. s. A third of a sign. രാശിയു
ടെ അംശഭെദം.

ദ്രൊണകാകൻ,ന്റെ. s. 1. A raven. 2. a carrion crow.
കാവതിക്കാക്ക.

ദ്രൊണദുഘ,യുടെ . s. A cow that yields a drona of
milk. പതിനാറിടങ്കഴിപ്പാൽ കറക്കുന്ന പശു.

ദ്രൊണദൊഗ്ദ്ധ്രീ,യുടെ. s. See the preceding.

ദ്രൊണൻ,ന്റെ. s. A proper name, the military pre-
ceptor of the Pandu princes.

ദ്രൊണപുഷ്പീ,യുടെ. s. A plant, Phlomiis Indica, തുമ്പ.

ദ്രൊണം,ത്തിന്റെ. s. 1. A measure of capacity, പ
തിനാറിടങ്കഴി. 2. a plant, Phlomis Indica. തുമ്പ. 3. a
water pot. കുടം. 4. a carrion crow. കാവതിക്കാക്ക.

ദ്രൊണക്ഷീര,യുടെ. s. A cow that yields a dona
of milk. പതിനാറിടങ്കഴി പാൽ കറക്കുന്ന പശു.

ദ്രൊണിക,യുടെ. s. The indigo plant. അമരി. 2. a
field sown with a drone of grain. പതിനാറിടങ്കഴിക്ക ണ്ടം.

ദ്രൊണി,യുടെ. s. 1. Any oval vessel made of wood,
stone, &c. in the shape of a boat, and used for holding
or pouring out water, as a bathing tub, a baling vessel, a
bucket, a watering pot, &c. തൊണി. 2. the indigo
plant. അമരി. 3. the chasm between two mountains.
4. a trough or rack for feeding cattle. പാത്തി.

ദ്രൊഹചിന്തനം,ത്തിന്റെ. s. Injurious design, ma-
lice, prepence; the wish, thought, or attempt to injure.

ദ്രൊഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. Treason, rebellion, revolt. 2.
perfidy, treachery, betraying confidence or trust reposed
in one. 3. malice, mischief, trespass, injury, സ്വജന
ദ്രൊഹം, Treachery towards relatives. ഗുരുദ്രൊഹം,
Treachery towards a spiritual guide or tutor. ജനദ്രൊ
ഹം, Treachery towards any one’s own people, tribe or
nation. സ്വാമിദ്രൊഹം, Treachery towards a master,
or lord. രാജദ്രൊഹം, High treason. മിത്രദ്രൊഹം,
Treachery towards a friend, ദ്രൊഹം ചെയ്യുന്നു, 1. To
commit treason. 2. to act or deal treacherously. ദ്രൊ
ഹം കാട്ടുന്നു, To act treacherously. ദ്രൊഹം പറയു
ന്നു, To speak treacherously or perfidiously. ദ്രൊഹം
വിചാരിക്കുന്നു. To imagine or frame an ill design.

ദ്രൊഹവിചാരം,ത്തിന്റെ. s. See ദ്രൊഹചിന്ത
നം.

ദ്രൊഹി,യുടെ . s. masc. and fem. A traitor, a betrayer.

ദ്രൊഹിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To rebel, to revolt, to
injure.

ദ്രൊഹിതൻ,ന്റെ. s. One who is betrayed.

ദ്രൌണിക. adj. Sown with a drona of grain, (fields,
&c.) പതിനാറിടങ്കഴി വിതെക്കുന്ന നിലം.

ദ്രൌപദി,യുടെ. s. The common wife of the five Pandu
princes : she is also called പാഞ്ചാലി, as daughter of
a king of the Pánchála country.

ദ്വന്ദ്വചരം,ത്തിന്റെ. s. The ruddy goose. പാത്ത
പ്പക്ഷി.

ദ്വന്ദ്വചാരി,യുടെ. s. The ruddy goose. പാത്തപ്പ
ക്ഷി.

ദ്വന്ദഭാവം,ത്തിന്റെ. s. Strife, dispute, variance.
വഴക്ക.

[ 403 ]
ദ്വന്ദ്വം,ത്തിന്റെ. s. 1. A couple, a pair, or brace. ഇ
രട്ട. 2. dispute. വിരൊധം . 3. union of the sexes or
coupling. 4. a form of grammatical combination, uniting
two or more words in the same case, properly separated
by a conjunction, രാമലക്ഷ്മണൌ, Ráma Lacshmana;
പാണിപാദം, hand and foot. 4. a sign of the Zodiac,
Gemini. മിഥുനം.

ദ്വന്ദ്വയുദ്ധം,ത്തിന്റെ. s. 1. A duel, close combat. ര
ണ്ടാൾ കൂടിചെയ്യുന്ന യുദ്ധം. 2. close fight, personal
struggle. 3. boxing, wrestling. കയ്യാങ്കളി.

ദ്വന്ദ്വരാശി,യുടെ. s. The sign Gemini of the Zodiac.
മിഥുനം രാശി.

ദ്വന്ദ്വസഹിഷ്ണു,വിന്റെ. s. The patient endurance
of austerities, privation, &c. സുഖദുഃഖങ്ങളെ സഹി
ക്ക ശീലമായുള്ളവൻ.

ദ്വന്ദ്വഹീനൻ,ന്റെ. s. A common acquaintance, a
neutral person, one who is neither friend, nor foe.

ദ്വയ. ind. Two. രണ്ട.

ദ്വയം,ത്തിന്റെ. s. A pair or couple ; two.

ദ്വയഹീനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Neutrality. 2. the neuter
gender. നപുംസകം.

ദ്വയാതിഗൻ,ന്റെ. s. A saint, a holy or virtuous man.
ഉത്തമൻ.

ദ്വാത്രിംശൽ. adj. Thirty-two. മുപ്പത്തുരണ്ട.

ദ്വാദശമണ്ഡലാധിപൻ,ന്റെ. s. An emperor, or
paramount sovereign, one who rules over other princes.
മഹാ രാജാവ.

ദ്വാദശം. adj. 1. Twelve. പന്ത്രണ്ട. 2. twelfth. പന്ത്ര
ണ്ടാമത്തെ.

ദ്വാദശാംഗുലം,ത്തിന്റെ. s. A measure of twelve
fingers. നെടുഞ്ചാൺ.

ദ്വാദശാത്മാ,വിന്റെ. s. A name of the sun, ആദി
ത്യൻ.

ദ്വാദശി,യുടെ. s. The twelfth lunar day of either the
light, or dark, fortnight.

ദ്വാപരം,ത്തിന്റെ. s. 1. The third of the four Yugas
or great periods said to comprise 864,000 years. മൂന്നാ
മത്തെ യുഗം. 2. doubt, uncertainty. സംശയം.

ദ്വാർ,ിന്റെ. s. 1. A door, or gate, an entrance. വാ
തിൽ. 2. a hole. 3. a cavern, a chasm.

ദ്വാരക,യുടെ. s. Dwáraca, the name of a city, formerly
the capital of Crishna: by some supposed to be swal-
lowed up by the sea; by others stated to be now a
small island off the northern part of the Malabar coast.

ദ്വാരപാലൻ,ന്റെ. s. 1. A door-keeper, a porter, a
warder. വാതിൽ കാക്കുന്നവൻ. 2. a gigantic figure

or image placed at the gate of a heathen temple.

ദ്വാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A door or gate, a passage or en-
trance. വാതിൽ. 2. a means ; an expedient. 3. a medium
or way by which any thing takes place, or is effected. 4.
a hole. പഴുത.

ദ്വാരയന്ത്രം,ത്തിന്റെ. s.A lock, bolt, or pad-lock. പൂട്ട.

ദ്വാരസ്തംഭം,ത്തിന്റെ. s. A door post. പടിക്കാൽ.

ദ്വാരസ്ഥൻ,ന്റെ. s. A door-keeper. വാതിൽ കാക്കു
ന്നവൻ.

ദ്വാസ്ഥൻ,ന്റെ. s. A door-keeper, or warder. വാതി
ൽ കാക്കുന്നവൻ.

ദ്വാസ്ഥിതൻ,ന്റെ. s. A door-keeper.

ദ്വി. ind. The dual, only used in composition. രണ്ട.

ദ്വികം. adj. Two or two-fold. ഇരട്ടി.

ദ്വിഗുണം. adj. Two-fold, double, twice. ഇരട്ടി.

ദ്വിഗുണാകൃതം. adj. Twice ploughed. ഇരുച്ചാലുഴ
തത.

ദ്വിഗുണിതം. adj, Doubled. ഇരട്ടിക്കപ്പെട്ടത.

ദ്വിഗുണീകൃതം. adj. Doubled. ഇരട്ടിക്കപ്പെട്ടത.

ദ്വിജ,യുടെ. s. A sort of perfume, also called Rénuca.
അരെണുകം.

ദ്വിജന്മാ,വിന്റെ. s. 1. One twice born. 2. a man of
either of the three first classes, see the following. 3. any
oviparous animal, as a bird, a snake, a fish, &c. first
born in the shell, and in the second instance produced
from it. 4. a tooth. 5. a tusk.

ദ്വിജൻ,ന്റെ. s. 1. A man of the three first Hindu
tribes, viz. A BRAHMAN, CSHETRIYA, or VAISYA, whose
investiture with the characteristic thread, constitutes re-
ligiously and metaphorically their second birth. ബ്രാ
ഹ്മണൻ, ക്ഷത്രിയൻ, വൈശ്യൻ. 2. the moon. ച
ന്ദ്രൻ.

ദ്വിജം,ത്തിന്റെ. s. Lit : Twice born. 1. An oviparous
animal, as a bird, snake, fish, &c., first born in the shell,
and in the second instance produced from it. പക്ഷി,
പാമ്പ, ഇത്യാദി. 2. a tooth. പല്ല.

ദ്വിജരാജൻ,ന്റെ. s. 1. The moon. ചന്ദ്രൻ. 2. the
bird and vehicle of VISHNU. ഗരുഡൻ. 3. the great
serpent, Ananta. അനന്തൻ.

ദ്വിജാതി,യുടെ. s. 1. A BRAHMAN. ബ്രാഹ്മണൻ.
2. a man of either of the three first classes. 3. any ovi-
parous animal.

ദ്വിജിഹ്വൻ,ന്റെ. s. Lit : Double tongued. 1. An in-
former. കുരളക്കാരൻ. 2. a snake. പാമ്പ. 3. a rogue,
a scoundrel, a thief. കള്ളൻ.

ദ്വിട഻,ട്ടിന്റെ. s. An enemy. ശത്രു.

[ 404 ]
ദ്വിതയം,ത്തിന്റെ. s. A couple, a pair. രണ്ട.

ദ്വിതീയ,യുടെ. s. 1. The second lunar day, either of
the light, or dark, fortnight. 2. a wife. ഭാൎയ്യ.

ദ്വിതീയഗ്രഹം,ത്തിന്റെ. s. A secondary planet.

ദ്വിതീയം. adj. 1. Second. രണ്ടാമത്തെ. 2. two. രണ്ട.
ദ്വിതീയാവിഭക്തി in grammar, the objective or accu-
sative case.

ദ്വിതീയവയസ഻,ിന്റെ. s. Youth. യൌവനം.

ദ്വിതീയാകൃതം. adj. Twice ploughed, &c. (a field.) ഇ
രുച്ചാലുഴുതത.

ദ്വിയിരുക്തം,ത്തിന്റെ. s. Tautology, the repetition
of sound, or words. രണ്ടുമൂന്നുവട്ടം പറക.

ദ്വിത്വം,ത്തിന്റെ. s. 1. A double consonant. 2. enmity.
ശത്രുത.

ദ്വിധാ. int. Of two kinds, in two ways. രണ്ടപ്രകാരം.

ദ്വിപം,ത്തിന്റെ. s. An elephant. ആന.

ദ്വിപക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. Enmity. ശത്രുത്വം.

ദ്വിപാത്ത. adj. Two-footed. ഇരുകാലുള്ള.

ദ്വിപാദം. adj. Biped, two-footed. രണ്ടുകാലുള്ള.

ദ്വിപാദ്യം,ത്തിന്റെ. s. A double penalty, an amerce-
ment of twice the common amount. ഇരട്ടി ദണ്ഡം.

ദ്വിഭാഷി,യുടെ . s. An interpreter, lit. a person who
speaks two languages. രണ്ടുഭാഷയിൽ സംസാരി
ക്കുന്നവൻ.

ദ്വിമാതൃജൻ,ന്റെ. s. 1. Having two mothers, born in
two ways; it may be said of some deities, thus GENÉSA.
was the son of PÁRWATI, but not born in the usual way,
being made of the scarf of her skin. ഗണപതി. 2.
having two mothers, born of one and nursed by another.
രണ്ടമ്മകൻ.

ദ്വിരദം,ത്തിന്റെ. s. An elephant. ആന.

ദ്വിരസനം,ത്തിന്റെ. s. A snake, or serpent. സൎപ്പം.

ദ്വിരുക്തം,ത്തിന്റെ. s. The repetition of a sound or
word, tautology. രണ്ടുവട്ടം പറക.

ദ്വിരെഫം,ത്തിന്റെ. s. 1. A large black bee; വണ്ട.
2. a double r, two rs.

ദ്വിവചനം,ത്തിന്റെ. s. The dual, in grammar.

ദ്വിവൎഷ,യുടെ. s. A cow two years old. രണ്ടു വയ
സ്സുള്ള പശു.

ദ്വിവിധം. adj. Two ways, two kinds. രണ്ടുപ്രകാരം.

ദ്വിഷന്തപം, &c. adj. Punishing or annoying an ene-
my, revenging, retaliating. ശത്രുവിനെ ശിക്ഷിക്കുക.

ദ്വിഷൽ,ത്തിന്റെ. s. An enemy, a foe. ശത്രു. adj.
1. Hating, or detesting, hostile. 2. inimical, unfriendly.

ദ്വിഷൾഭുജൻ,ന്റെ. s. A name of Subrahmanya. സു
ബ്രഹമണ്യൻ.

ദ്വിഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. Copper, ചെമ്പ. adj. Hated, dis-
liked. ദ്വെഷിക്കപ്പെട്ടത.

ദ്വിസപ്തകം. adj. Fourteen. പതിന്നാല.

ദ്വിസപ്തതി. adj. Seventy-two. എഴുപത്തു രണ്ട.

ദ്വിസീത്യം. adj. Twice ploughed. ഇരുച്ചാലുഴുതത.

ദ്വിഹല്യം. adj. Twice ploughed. ഇരുച്ചാലുഴുതത.

ദ്വിഹായനീ,യുടെ. s. A cow two years old. രണ്ടുവ
യസ്സുചെന്ന പശു.

ദ്വിഹീനം,ത്തിന്റെ. s. The neuter gender. നപും
സകം.

ദ്വീപം,ത്തിന്റെ. s. 1. An island, any land surrounded
by water. 2. any of the seven dwípas, into which the
Hindlus divide the earth.. തുരുത്ത.

ദ്വീപവതി,യുടെ. s. A river. നദി.

ദ്വീപാന്തരം,ത്തിന്റെ. s. An island, another island.
മറ്റുദീപ.

ദ്വീപി,യുടെ. s. 1. A royal tiger. കടുവാ. 2. an ounce
or panther. പുലി.

ദ്വെധാ . ind. In two ways. രണ്ട പ്രകാരം.

ദ്വെഷണൻ,ന്റെ. s. An adversary, an enemy. ശ
ത്രു.

ദ്വെഷണം,ത്തിന്റെ. s. Hate, enmity. ശത്രുത. adj.
Inimical, hostile, averse. ശത്രുതയുള്ള.

ദ്വെഷം,ത്തിന്റെ. s. Hatred, enmity, hate. പക.

ദ്വെഷി,യുടെ . s. One who hates, hater, an enemy.
ശത്രു.

ദ്വെഷിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To hate, to detest, to
dislike.

ദ്വെഷ്ടാവ,ിന്റെ. s. An enemy, one who is inimical,
hostile. ശത്രു.

ദ്വെഷ്യക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who is passionate. കൊ
പി.

ദ്വെഷ്യൻ,ന്റെ. s. One who is detestible, hateful.
ദ്വെഷിക്കപ്പെടുവാനുള്ളവൻ.

ദ്വെഷ്യപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. To be in a passion,
to be angry.

ദ്വെഷ്യം,ത്തിന്റെ. s. Anger, passion. adj. Hateful,
detestible.

ദ്വൈതം,ത്തിന്റെ. s. 1. Duplication, a doubling, being
doubled. 2. a Hindu sect, followers of Mádhwáchárya :
they acknowledge a Creator and creatures seperated from
him. മാദ്ധ്വാചാൎയ്യമതം. അദ്വൈതം, Another sect
of Hindus: followers of Sancaráchárya; they say that
there is no distinction between the Creator and the crea-
tures, or between the Deity and the soul, but are one.
ശങ്കരാചാൎയ്യമതം.

[ 405 ]
ദ്വൈതീയീകം,ത്തിന്റെ. s. Second. രണ്ടാമത്തെ.

ദ്വൈധം,ത്തിന്റെ. s. Neutrality, remaining indiffe-
rent between two parties. ഉദാസീനം.

ദ്വൈധീഭാവം,ത്തിന്റെ. s. Neutrality, remaining
indifferent between two parties. ഉദാസീനഭാവം.

ദ്വൈപായനൻ,ന്റെ. s. 1. A name of Vyása, the
author or compiler of the Védas, and Púranas. വ്യാസ
ൻ 2. One island born.

ദ്വൈമാതുരൻ,ന്റെ. s. A name of GENÉSA. ഗണെ
ശൻ.

ദ്വൈമാത്രെയൻ,ന്റെ. s. See. ദ്വിമാതൃജൻ.

ദ്വൈവിധ്യം,ത്തിന്റെ. s. Duplication. ഇരട്ടി.

ദ്വ്യഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. Copper. ചെമ്പ.

ധ. The nineteenth letter in the Malayalim alphabet,
being the asperate of the preceding and expressed by
D’h.

ധടം,ത്തിന്റെ. s. A balance, a pair of scales. തുലാ
സ, വെള്ളിക്കൊൽ.

ധത്തൂരം,ത്തിന്റെ. s. The thorn apple, stramonium,
Datura. ഉമ്മത്ത.

ധനയഞ്ജൻ,ന്റെ. s. 1. Fire. അഗ്നി. 2. a name of
Arjuna, one of the Pandu princes. അൎജ്ജുനൻ. 3. one
of the five vital airs, that which is supposed to fatten.
അഞ്ച വായുക്കളിൽ ഒന്ന.

ധനദൻ,ന്റെ. s. 1. A name of CUBÉRA, the god of
riches. കുബെരൻ. 2. a beneficent, liberal man, one
who gives away property. ധനവാൻ.

ധനധാന്യം,ത്തിന്റെ. s. Wealth in money and pro-
perty in land, &c. സമ്പത്ത.

ധനപതി,യുടെ. s. 1. A name of CUBÉRA, the god of
riches. കുബെരൻ. 2. a wealthy person. ധനവാൻ.

ധനപാലകൻ,ന്റെ. s. See the preceding.

ധനപിശാചി,യുടെ. s. Avarice, extreme desire of
riches. അൎത്ഥലൊഭം.

ധനപ്രിയ,യുടെ. s. A vegetable, Ardicia solacea.
ഒരു വക ചീര.

ധനമദം,ത്തിന്റെ. s. Pride, inflation, with the pride
of wealth.

ധനം,ത്തിന്റെ. s. Riches, wealth, property, substance.

ധനവാൻ,ന്റെ. s. A rich, wealthy, opulent man.

ധനവൃദ്ധി,യുടെ. s. Increase of wealth, prosperity.

ധനസ്ഥാനം,ത്തിന്റെ. s. The rising of a second
sign above the horizon. രണ്ടാമിടം.

ധനഹരി,യുടെ. s. A perfume, commonly called Chór.
കാട്ടകച്ചൊലം.

ധനഹാരി,യുടെ. s. A. thief, a pilferer. കളളൻ, മൊ
ഷ്ടാവ.

ധനക്ഷയം,ത്തിന്റെ. s. Decrease of wealth, adver-
sity. ദ്രവ്യനാശം.

ധനാഗമം,ത്തിന്റെ. s. Gain of riches, profit. ധന
ലാഭം.

ധനാഢ്യൻ,ന്റെ. S. 1. A wealthy man. ധനവാൻ.
2. a name of CUBÈRA. കുബെരൻ.

ധനാധിപൻ,ന്റെ. s. A name of CUBÉRA. കുബെ
രൻ.

ധനാശ,യുടെ. s. Thirst of wealth, longing for riches.
ദ്രവ്യമൊഹം.

ധനാശി,യുടെ. s. A tune. ഒരു രാഗം.

ധനിക,യുടെ. s. A young woman. യൌവനമുള്ള
വൾ.

ധനികത്വം,ത്തിന്റെ. s. An opulent state; affluence,
wealthiness.

ധനികൻ,ന്റെ. s. A rich, wealthy, opulent man. ധ
നവാൻ.

ധനികം, &c. adj. 1. Virtuous, excellent. ധൎമ്മമുള്ള. 2.
rich, opulent. ധനമുള്ള. s. Coriander. കൊത്തമ്പാല
യരി.

ധനിഷ്ഠാ,യുടെ . s. The twenty-third or twenty-fourth.
Nacshatra or lunar asterism. അവിട്ടം.

ധനീ,യുടെ. s. A wealthy, opulent person. ധനവാൻ.

ധനീയകം,ത്തിന്റെ. s. Coriander seed. കൊത്ത
മ്പാലയരി.

ധനു,വിന്റെ. s. 1. A bow. വില്ല. 2. a sign in the
Zodiac, Sagittarius. ധനുരാശി. 3. this month De-
cember. ധനുമാസം.

ധനുക്കൂൎറ,ിന്റെ. s. The sign Sagittarius, ധനുരാശി.

ധനുഞായർ,റ്റിന്റെ. s. The month December.

ധനുമാസം,ത്തിന്റെ. s. The month December.

ധനുരാശി,യുടെ. s. The sign Sagittarius.

ധനുൎഘൊഷം,ത്തിന്റെ. s. The sound of a bow-string.
ചെറുഞാണൊലി.

ധനുൎധരൻ,ന്റെ. s. An archer, one armed with a
bow, a bowyer. വില്ലാളി.

ധനുൎഭൃൽ,ത്തിന്റെ. s. An archer. വില്ലാളി.

ധനുൎമ്മദ്ധ്യം,ത്തിന്റെ. s. The centre part of a bow.
വില്ലിന്റെ നടുവ.

ധനുൎവ്വെദം,ത്തിന്റെ. s. Archery. ധനുൎവിദ്യ.

ധനുഷ്പടം,ത്തിന്റെ. s. A tree, commonly the Piyal,
Buchanania latifolia (Rox.) മുരൾ.

[ 406 ]
ധനുഷ്മാൻ,ന്റെ. s. An archer, a bow-man. വില്ലാളി.

ധനുസ഻,ിന്റെ. s. 1. A bow. വില്ല. 2. the sign Sagit-
tarius. ധനുരാശി.

ധനെയകം,ത്തിന്റെ. s. Coriander seed, കൊത്ത
മ്പാലയരി.

ധനെശൻ,ന്റെ. s. A name of CUBÉRA, the Hindu
Plutas. കുബെരൻ.

ധന്യൻ,ന്റെ. s. One who is fortunate, happy, virtu-
ous. ഭാഗ്യവാൻ.

ധന്യരൂപ,യുടെ. s. A fair woman. സുന്ദരി.

ധന്യരൂപൻ,ന്റെ. s. A fair man. സുന്ദരൻ.

ധന്യശീലൻ,ന്റെ. s. A person of a charitable or
good disposition, a virtuous man.

ധന്യാകം,ത്തിന്റെ. s. Coriander seed, Coriandrum
Sativum. (Lin.) കൊത്തമ്പാലയരി.

ധന്വ,യുടെ. s. 1. A bow. വില്ല. 2. land scantily sup-
plied with water, a desert, a waste. മരുഭൂമി.

ധന്വന്തരി,യുടെ. s. The physician of the gods, said
to have been produced at the charming of the sea. ദെവ
വൈദ്യൻ.

ധന്വയാഷം,ത്തിന്റെ. s. A plant, or sort of nettle,
Tragia. കൊടിത്തൂവ.

ധന്വീ,യുടെ. s. l. An archer, a bow-man. വില്ലാളി.
2. a name of Arjuna. അൎജുനൻ.

ധമകൻ,ന്റെ. s. A black-smith. കൊല്ലൻ.

ധമനൻ,ന്റെ. s. One who blows a bellows, a trum-
peter. ഊതുന്നവൻ.

ധമനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A reed, Arunda tibialis or karka.
വെഴം. 2. blowing (a wind instrument.) ഊത്ത.

ധമനി,യുടെ . s. 1. Any tubular vessel of the body, as
a vein, a nerve, &c. ഞരമ്പ. 2. a tube, a pipe. കുഴൽ.
3. a sort of vegetable perfume. പവിഴക്കൊടി.

ധമിക്കുന്ന,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To blow any wind instru-
ment. ഊതുന്നു.

ധമമില്ലം,ത്തിന്റെ. s. Hair tied round the head, and
ornamented with flowers, pearls, &c. കൊണ്ടക്കെട്ട.

ധര,യുടെ. s. The earth, the ground. ഭൂമി.

ധരണം,ത്തിന്റെ. s. Holding, possessing, having,
wearing. ധരിക്കുക.

ധരണി,യുടെ. s. The earth. ഭൂമി.

ധരണിധരൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

ധരണീകന്ദം,ത്തിന്റെ. s. Garlic, the onion.വെ
ങ്കായം.

ധരണീതലം,ത്തിന്റെ. s. The earth. ഭൂമി.

ധരണീപതി,യുടെ. s. 1. A king. രാജാവ. 2. a name
of VISHNU. വിഷ്ണു.

ധരണീശ്വരൻ,ന്റെ. s. 1. A king. രാജാവ. 2. a
name of VISHNU. വിഷ്ണു.

ധരൻ,ന്റെ. s. 1. One who bears. ധരിച്ചിരിക്കുന്ന
വൻ. 2. the Himalaya mountain considered as king of
mountains. ഹിമവാൻ.

ധരം,ത്തിന്റെ. s. A mountain. പർവ്വതം.

ധരാതലം,ത്തിന്റെ. s. The earth. ഭൂമി.

ധരാധരം,ത്തിന്റെ. s. A mountain. പൎവ്വതം.

ധരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To put on, to dress, to
wear, to cloth. 2. to understand. 3. to remember, to re-
tain in mind. 4. to take, to hold. 5. to assume a form.
ഗൎഭംധരിക്കുന്നു, To become pregnant, lit. to assume
the womb. 6. to take or adopt a name.

ധരിത്രീ,യുടെ. s. The earth. ഭൂമി.

ധരിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to put on,
to cause to dress, to clothe, to adorn. 2. to cause to as-
sume a form.

ധരിമ,യുടെ. s. Form, figure, resemblance. ആകൃതി.

ധരു,വിന്റെ. s. A kind of song. സംഗീതഭെദം.

ധരെന്ദ്രൻ,ന്റെ. s. A principal mountain. ഹിമവാൻ.

ധൎമ്മകൎത്താവ,ിന്റെ. s. 1. An arbitrator, or judge.
സ്മാൎത്തൻ. 2. a law-giver.

ധൎമ്മകാൎയ്യം ,ത്തിന്റെ. s. A charitable or equitable
work, any indispensable act of religion.

ധൎമ്മകീലം,ത്തിന്റെ. s. A jurisdiction, a district un-
der the same legal administration. ഒരു ധൎമ്മാസനത്തി
ന കീഴുള്ള രാജ്യം.

ധൎമ്മകൃത്ത,ിന്റെ. s. 1. An arbitrator, a judge. സ്മാ
ൎത്തൻ. 2. a law-giver.

ധൎമ്മക്കഞ്ഞി,യുടെ . s. Rice gruel given in charity.

ധൎമ്മക്കൊള്ളി,യുടെ. s. One who lights the pile at a
charitable funeral. See ധൎമ്മസംസ്കാരം.

ധൎമ്മചാരിണീ,യുടെ. s. A virtuous woman, an honest
wife. ഗുണവതി.

ധൎമ്മചിന്ത,യുടെ. s. Virtuous reflection. ഉപാധി.

ധൎമ്മചിന്തനം,ത്തിന്റെ. s. Virtuous reflection.

ധൎമ്മജ്ഞൻ,ന്റെ. s 1. A just, upright, honest man.
2. one versed in law, equity, &c. ധൎമ്മത്തെ അറിയു
ന്നവൻ.

ധൎമ്മതത്വം,ത്തിന്റെ. s. Uprightness, honesty. പര
മാൎത്ഥം.

ധൎമ്മത്തൊണി,യുടെ. s. A free ferry-boat.

ധൎമ്മദാരങ്ങൾ,ളുടെ. s. plu. A virtuous wife. ഭാൎയ്യ.

ധൎമ്മദൈവം,ത്തിന്റെ. s. A household-god.

ധൎമ്മദ്വെഷം,ത്തിന്റെ. s. Contempt of or opposition
to charitable or religious undertakings. ധൎമ്മവിരൊധം.

[ 407 ]
ധൎമ്മധ്വജി,യുടെ. s. A religious hypocrite or impostor,
one who makes a livelihood by assuming the garb of de-
votion. കപടഭക്തൻ.

ധൎമ്മനന്ദനൻ,ന്റെ. s. A name of Yud’hisht’hir, or
son of Yama.

ധൎമ്മനിഷ്ഠാ,യുടെ. s. Upright, and equitable conduct.

ധൎമ്മനീതി,യുടെ. s. Moral merit, equity, integrity.

ധൎമ്മന്യായം,ത്തിന്റെ. s. Equity and justice.

ധൎമ്മൻ,ന്റെ. s. 1. A name of Yama. യമൻ. 2. a
drinker of the juice of the acid asclepias at certain sacri-
fices. സൊമപൻ.

ധൎമ്മപത്തനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Pepper. കുരുമുളക. 2.
the name of a district or city.

ധൎമ്മപത്നി,യുടെ. s. A lawful wife. ഭാൎയ്യ.

ധൎമ്മപാലനം,ത്തിന്റെ. s. Administering justice.

ധൎമ്മപുത്രൻ,ന്റെ. s. A name of Yud’hisht’hir, son
of Yama. യുധിഷ്ഠിരൻ.

ധൎമ്മഫലം,ത്തിന്റെ. s. The fruits of charity or be-
nevolence.

ധൎമ്മബുദ്ധി,യുടെ. s. 1. Benevolence, kindness. 2.
virtuous reflection.

ധൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. 1. Virtue, moral and religious me-
rit, according to the law or Védas. പുണ്യം. 2. usage,
practice, the customary observances of caste, sect, &c. ആ
ചാരം. 3. duty, especially that enjoined by the Védas.
വെദവിധി. 4. fitness, propriety. യൊഗ്യം. 5. nature,
character, proper or natural state or disposition. സ്വ
ഭാവം. 6. any peculiar, or prescribed practice, or duty:
thus giving alms, &c., is the d’harma of a householder:
administering justice the d’harma of a ruler; piety that
of a brahman; courage that of a Cshetriya, &c.: hence
this word denotes charity, justice and piety. ന്യായം. 7.
alms-giving. ദാനം.. 8. kind or virtuous speech or dis-
course. 9. resemblance. 10. any sacrifice. ധൎമ്മം ചെ
യ്യുന്നു, To give alms, &c.

ധൎമ്മയുദ്ധം,ത്തിന്റെ. s. Equitable or just war.

ധൎമ്മരഹസ്യം,ത്തിന്റെ. s. A nice or very difficult
point in law, or pleading.

ധൎമ്മരാജൻ,ന്റെ. s. 1. A name of Yama. യമൻ.
2. Budd’ha. ബുദ്ധൻ. 3. a name of Yud’hisht’hir. ധ
ൎമ്മപുത്രൻ.

ധൎമ്മവാൻ,ന്റെ, s. An equitable, or upright and be-
nevolent man. ധൎമ്മമുള്ളവൻ.

ധൎമ്മവിചാരം,ത്തിന്റെ. s. Virtuous reflection.

ധൎമ്മവിൽ,ത്തിന്റെ. s. One versed in law, &c. ധ
ൎമ്മത്തെ അറിയുന്നവൻ.

ധമ്മവിരൊധം,ത്തിന്റെ. s. Hindrance or opposi-
tion to charitable and religious undertakings.

ധൎമ്മശാല,യുടെ . s. 1. A court of justice, a tribunal.
2. a hospital. 3, an inn, or place for travellers to rest at,
an open caravansary. വഴിയമ്പലം.

ധൎമ്മശാലി,യുടെ. s. An equitable and benevolent man,
a very mild, meek, patient person.

ധൎമ്മശാസ്ത്രം,ത്തിന്റെ. s. A code of laws. രാജനീ
തി.

ധൎമ്മശീലൻ,ന്റെ. s. An equitable and benevolent
man, one who is virtuous, upright, just.

ധൎമ്മശീലം,ത്തിന്റെ. s. Equity, uprightness, bene-
volence, a benevolent disposition.

ധൎമ്മസഭ,യുടെ . s. A council of arbitrators, a court of
justice. ആസ്ഥാനമണ്ഡപം.

ധൎമ്മസംസ്കാരം,ത്തിന്റെ. s. A charitable burning,
or burying, the body of a dead stranger. പരദെശിയു
ടെ ശവദാഹം കഴിക്കുക.

ധൎമ്മസംഹിത,യുടെ. s. Law, or a code of laws, espe-
cially the work of some saint, as Menu, Yajnyavalcya.
മാനവാദിസ്മൃതി.

ധൎമ്മസാക്ഷി,യുടെ. s. A king’s evidence.

ധൎമ്മസുതൻ,ന്റെ. s. A name of Yud’hisht’hir, the
son of Yama. ധൎമ്മപുത്രൻ.

ധൎമ്മസൂക്ഷ്മം,ത്തിന്റെ. s. A nice or very difficult
point in law, or pleading. സൂക്ഷ്മധൎമ്മം.

ധൎമ്മസ്ഥാപനം,ത്തിന്റെ. s. Upright and equitable
conduct. ധൎമ്മത്തെ ഉറപ്പിക്കുക.

ധൎമ്മസ്ഥിതി,യുടെ. s. Upright and equitable conduct.
ധൎമ്മസ്ഥാപനം.

ധൎമ്മാത്മാ,വിന്റെ. s. A pious, good or virtuous per-
son. ധൎമ്മചിന്തയുള്ളവൻ.

ധൎമ്മാധൎമ്മങ്ങൾ,ളുടെ. s. plu. Equity and want of e-
quity; right and wrong. ധൎമ്മവും അധൎമ്മവും.

ധൎമ്മാസനം,ത്തിന്റെ. s. A bench of justice. ന്യായ
സ്ഥലം.

ധൎമ്മി,യുടെ . s. One who is virtuous, equitable, just,
benevolent. ധൎമ്മം ചെയ്യുന്നവൻ.

ധൎമ്മിണി,യുടെ . s. 1. A lawful wife. 2. an upright
and benevolent woman. ധൎമ്മം ചെയ്യുന്നവൾ.

ധൎമ്മിഷ്ഠൻ,ന്റെ. s. One who delights in equity or
goodness, a beneficent, charitable person. ധാൎമ്മികൻ.

ധൎമ്മിഷ്ഠാ,യുടെ. s. A beneficent, charitable woman.

ധൎമ്മൊപദെശകൻ,ന്റെ. s. A Guru or spiritual
preceptor. ഗുരു.

ധൎമ്മ്യം, &c. adj. Conformable or according to justice or

[ 408 ]
morality. ധൎമ്മമായുള്ളത.

ധൎഷണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Disrespect, contumely, over-
bearingness or contempt. പരിഭവം. 2. arrogance, pride,
vanity. അഹങ്കാരം. 3. copulation.

ധൎഷണീ,യുടെ. s. A dishonest or unchaste woman.
കാമചാരി.

ധൎഷൻ,ന്റെ. s. 1. A eunuch. നപുംസകൻ. 2. a
proud, arrogant, overbearing man. അഹമതിക്കാരൻ.

ധൎഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. Pride, arrogance. ഡംഭം. 2.
contumely, overbearing. പരിഭവം . 3. copulation.

ധൎഷിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be presumptuous,
vain, arrogant. അഹങ്കാരപ്പെടുന്നു.

ധൎഷിതം,ത്തിന്റെ. s. Cohabitation, copulation. adj.
Treated in a contumelious or overbearing manner.

ധവൻ,ന്റെ. s. 1. A husband. ഭൎത്താവ. 2. a man.
പുരുഷൻ.

ധവളം,ത്തിന്റെ. s. White (the colour.) വെളുപ്പ.
adj. 1. White. വെളുത്ത. 2. handsome, beautiful.

ധവളീ,യുടെ. s. 1. A white cow. വെളുത്ത പശു. 2.
a fair woman. സുന്ദരി.

ധവിത്രം,ത്തിന്റെ. s. A Puncha or fan made of ante-
lope’ s skin, and used especially for blowing a sacrificial
fire. വിശറി.

ധാടി,യുടെ. s. 1. Advancing towards, or confronting
an enemy fearlessly. നിൎഭയത്തൊടെ ശത്രുവിന്റെ
നെരെ ചെല്ലുക. 2. minding or fearing no body, walk-
ing about without fear. ഒരുത്തനെയും ഭയപ്പെടാ
തെ നടക്കുക.

ധാതകം,ത്തിന്റെ. s. The name of a medicinal plant.
ആരം.

ധാതകീ,യുടെ. s. A tree, Grislea tomentosa. (Rox.) താ
തിരി.

ധാതാവ,ിന്റെ. s. 1. A name of Brahma. ബ്രഹ്മാവ.
2. a father, a parent. പിതാവ.

ധാതു,വിന്റെ. s. 1. A principle or humour of the body,
as phlegm, wind, and bile. ത്രിദൊഷം. 2. any essential
or constituent part of the human body, as humour, blood,
flesh, &c. രസരക്താദി. 3. a primary or elementary sub-
stance, as earth, water, fire, air, and acása or atmos-
phere. പഞ്ചഭൂതങ്ങൾ. 4. an organ of sense. ഇന്ദ്രി
യം. 5. a metal. 6. a mineral, a fossil. മനശ്ശിലാദി. 7.
red chalk. 8. a nerve of the body, especially the pulse. 9.
a grammatical root, or primary form of a word, its pri-
mitive. ഭൂവാദി. 10. a mountain.

ധാതുദ്രവ്യം,ത്തിന്റെ. s. A mineral substance. സ്വ
ൎണ്ണാദി.

ധാതുപുഷ്പിക,യുടെ. s. A tree, Grislea tomentosa.
(Rox.) താതിരിമരം.

ധാതുമാരിണി,യുടെ. s. Borax. പൊങ്കാരം.

ധാതുവാദി,യുടെ. s. An assayer of metals, a miner, a
mineralogist. രസവാദി.

ധാതുവൈരി,യുടെ. s. Sulphur. ഗന്ധകം.

ധാത്രി,യുടെ. s. 1. The earth. ഭൂമി. 2. a foster mother,
a nurse. മുലകുടിപ്പിക്കുന്നവൾ. 3. the tree termed
Emblic myrobolan, Phyllanthus emblica. നെല്ലി .

ധാത്രീദെവൻ,ന്റെ. s. A Brahman. (ബ്രാഹ്മണൻ.

ധാത്രീപതി,യുടെ. s. A king. രാജാവ.

ധാത്രീഫല,യുടെ. s. The fruit of the emblic myrobo-
lan. നെല്ലിക്കാ.

ധാന,യുടെ. s. 1. Fried bailey or rice. ഉൗമൻമലർ.
2. grain fried and reduced to powder. 3. coriander seed.
കൊത്തമ്പാലയരി.

ധാനാകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Fried barley or rice. ഊ
മൻമലർ. 2. coriander seed. കൊത്തമ്പാലയരി.

ധാനുഷ്കൻ,ന്റെ. s. An archer. വില്ലാളി.

ധാന്യകം,ത്തിന്റെ. s. 1. Coriander, Coriandrum sa-
tivum. കൊത്തമ്പാലയരി. 2. fried barley or rice. ഊ
മൻമലർ.

ധാന്യകൊഷ്ഠകം,ത്തിന്റെ. s. A granary, a basket,
a cupboard or small shed of matting, &c., for keeping rice.
കളപ്പുര, വല്ലം.

ധാന്യത്വൿ,ിന്റെ. s. The husk of grain. ഉമി.

ധാന്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Grain, corn in general. നെ
ല്ല. 2. coriander. കൊത്തമ്പാലയരി.

ധാന്യവൎദ്ധനം,ത്തിന്റെ. s. Lending grain at in-
terest; receiving a usurious return for a loan of seed
corn supplied to the peasants. പൊലികടം.

ധാന്യവൃദ്ധി,യുടെ. s. The first fruits, or first sheaf
reaped. നിറ.

ധാന്യശൂകം,ത്തിന്റെ. s. The beard of rice corn.
നെല്ലിന്റെ ഒക.

ധാന്യസാരം,ത്തിന്റെ. s. Grain after threshing.
പൊലി.

ധാന്യാകം,ത്തിന്റെ. s. Coriander. കൊത്തമ്പാല
യരി.

ധാന്യാമ്ലം,ത്തിന്റെ. s. Sour gruel made of the fer-
mentation of rice water. വെപ്പുകാടി.

ധാന്യാൎത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. Wealth in rice or grain.

ധാന്വന്തരി,യുടെ. s. 1. See ധന്വന്തരി. 2. an
Avattár of VISHNU. വിഷ്ണുവിന്റെ ഒരു അവതാ
രം.

ധാമം,ത്തിന്റെ. s. 1. The body. ശരീരം. 2. a house

[ 409 ]
er dwelling. ഭവനം . 3. light, splendour, brightness.
ശൊഭ, തെജസ്സ. 4, fame. കീൎത്തി. 5. a place, spot.
സ്ഥലം. 6. birth, ജനനം.

ധാമാൎഗ്ഗവം,ത്തിന്റെ. s. 1. A plant, Achyranthes as-
pera, വലിയകടലാടി. 2. another plant, a sort of
Ghosha with white flowers. പീരകം.

ധായൻ,ന്റെ. s. A preserver, an upholder, a supporter.
രക്ഷിക്കുന്നവൻ.

ധായം,ത്തിന്റെ. s. A prop, a support. ഊന്ന. adj.
Having, possessing.

ധാര,യുടെ . s. 1. A continuous drop of rain. 2. distilla-
tion, dripping, the oozing or issuing of any substance by
drops or continual dropping. 3. a certain medical treat-
ment by having oil, &c., continually poured on the pati-
ent. 4. the sharpness of a sword or any cutting instru-
ment. വാളിന്റെമൂൎച്ച. 5. a horse’s pace, as the trot,
canter, &c. കുതിരയുടെ നട. 6. debt, കടം. 7. water.
വെള്ളം.

ധാരക്കിടാരം,ത്തിന്റെ. s. A copper vessel used in
medicinal bathing, something like the shower-bath.

ധാരച്ചട്ടി,യുടെ. s. A bathing vessel made of earth.
See ധാരക്കിടാരം.

ധാരണ,യുടെ. s. 1. Continuance in rectitude, keeping
in the right way. നിലനില്പ. 2. fortitude, firmness,
steadiness, resolution. ധീരത. 3. the exercise or ab-
stract employment of a Yogi or ascetic, in restraining
the breath and all natural wants, and preserving a steady,
abstracted firmness of mind. യൊഗം. 4. mental reten-
tion, memory, recollection. ഒൎമ്മ. 5. debt. കടം.

ധാരണകൻ,ന്റെ. s. A debtor. കടക്കാരൻ.

ധാരണം,ത്തിന്റെ. s. Holding, having, keeping,
maintaining, wearing. ധരിക്കുക.

ധാരണയുള്ളവൻ,ന്റെ. s. A person who has a re-
tentive memory: ഒൎമ്മയുള്ളവൻ.

ധാരണാവതി,യുടെ. s. A retentive memory. ഒൎമ്മയു
ള്ള ബുദ്ധി.

ധാരത്തൊണി,യുടെ . s. A kind of bathing tub made
of wood in the shape of a boat, and used in medicinal
bathing.

ധാരപ്പാത്തി,യുടെ. s. See the preceding.

ധാരയിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. To drop or pour without
ceasing; also ധാരകൊരുന്നു. ധാരകഴിക്കുന്നു, To
perform a certain medicinal anointing.

ധാരാധരം.ത്തിന്റെ. s. 1. A cloud. മെഘം. 2. a
sword. വാൾ.

ധാരാങ്കുരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Hail. ആലിപ്പഴം. 2.

thin rain. ചാറ്റുമഴ.

ധാരാസംപാതം,ത്തിന്റെ. s. A hard shower, a heavy
fall of rain. പെരുമഴ.

ധാരാളക്കാരൻ,ന്റെ. s. A prodigal, an extravagant
person.

ധാരാളം,ത്തിന്റെ. s. 1. Generosity, liberality, profu-
sion. 2. frankness, freedom from reserve. 3. extravagance,
prodigality. ധാരാളമായി കൊടുക്കുന്നു, To give freely
and liberally. adj. Watery, rainy. വെള്ളത്തൊടുകൂടി
യിരിക്കുന്ന.

ധാരാളംവെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To spend much,
or prodigally.

ധാരി,യുടെ. s. On who bears, possesses, has, &c; it is
used as an affix to other words and has the same mean-
ing, as വസ്ത്രധാരി, &c. one who has or wears a cloth.
ധരിച്ചവൻ.

ധാരു,വിന്റെ. s. One who drinks or sucks, a drinker.
കുടിക്കുന്നവൻ.

ധാൎത്തരാഷ്ട്രം,ത്തിന്റെ. s. A sort of goose, or swan
with black legs and bill. അരയന്നം.

ധാൎമ്മപത്തനം,ത്തിന്റെ. s. Pepper. നല്ലമുളക.

ധാൎമ്മികൻ,ന്റെ. s. A charitable, beneficent man, one
who is virtuous, pious, just. ധൎമ്മമുള്ളവൻ.

ധാൎമ്മികം,ത്തിന്റെ. s. Righteouness, justice, virtue.
ധൎമ്മമുള്ളത.

ധാൎയ്യം, &c. adj. To be borne or upheld, to be contained.
ധരിക്കപ്പെടെണ്ടുന്നത.

ധാൎഷ്ട്യക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. An impudent, bold, con-
fident, shameless person, 2. one who plays tricks, a cheat,
a counterfeiter.

ധാൎഷ്ട്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Impudence, boldness, confid-
ence, shameless. 2. lying, tricks, counterfeit. ധാൎഷ്ട്യം
പറയുന്നു, 1. To speak impudently, shamelessly, with-
out fear. 2. to play tricks, to counterfeit, to cheat.

ധാവതിചെയ്യുന്നു,യ്തു,യ്വാൻ. v. To go or move, to
run. പൊകുന്നു.

ധാവനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Going, motion. വെഗം ഗ
മനം. 2. cleansing, purifying. ശുദ്ധീകരണം . ധാവ
നം ചെയ്യുന്നു, 1. To go or move, to run. 2. to cleanse,
to purify. ശുദ്ധീകരിക്കുന്നു.

ധാവനി,യുടെ. s. A sort of creeping plant, Hedysarum
lagopodioides. ഒരില.

ധാവനീക,യുടെ. s. A prickly nightshade. ചെറുവഴു
തിന.

ധാവള്യം,ത്തിന്റെ. s. Whiteness, white (the colour.)
വെളുപ്പ. adj. White, of a white colour. വെളുത്ത.

[ 410 ]
ധാവിതം, &c. adj. Purified, clear, cleansed. ശുദ്ധീക
രിക്കപ്പെട്ടത.

ധിൿ. ind. An interjection of reproach or menace, blame.
regret, disapprobation, as fie, shame, out upon, what a
pity, &c. നിന്ദ, കഷ്ടം.

ധിക്കരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To slight, to disregard,
to despise, to reproach, to speak contemptuously of, to
reject as worthless, to refute. നിന്ദിക്കുന്നു.

ധിക്കാരം,ത്തിന്റെ. s. Slight, disrespect, scorn, insult,
abuse, contempt, reproach, disregard, censure, repulsion,
confutation. നിന്ദ. ധിക്കാരം കാട്ടുന്നു, To contemn,
to insult, to shew disrespect.

ധിക്കാരി,യുടെ. s. An insulter, a despiser, a contemner.

ധിക്കൃതം, &c. adj. 1. Reproached, reviled, censured,
contemned. 2. cursed. ധിക്കരിക്കപ്പെട്ടത.

ധിക്കൃതി,യുടെ. s. Reproach, affront, contumely. നിന്ദ.

ധിഷണ,യുടെ. s. Understanding, sense, wisdom, the
intellect. ബുദ്ധി.

ധിഷണൻ,ന്റെ. s. A name of Vrihaspati, pre-
ceptor of the gods. വ്യാഴം.

ധിഷ്ണ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. A place, a spot. a country.
സ്ഥലം. 2. a house. ഭവനം. 3. a star, an asterism.
നക്ഷത്രം. 4. fire. അഗ്നി.

ധി,യുടെ. s. Understanding, intellect. ബുദ്ധി.

ധീന്ദ്രീയം,ത്തിന്റെ. s. An intellectual organ, as the
mind, the eye, the ear, the nose, the tongue, the skin.
മനൊനെത്രാദികളുടെ ഇന്ദ്രിയം.

ധീമതി,യുടെ. s. A female of understanding. ബുദ്ധി
യുള്ളവൾ.

ധീമൽ, &c. adj. Intelligent, sensible, wise, learned. ബു
ദ്ധിയുള്ള.

ധീമാൻ,ന്റെ. s. A sensible, wise, intelligent person.
ബുദ്ധിയുള്ളവൻ.

ധീരത,യുടെ. s. 1. Boldness, bravery, courage. 2. firm-
ness, steadiness, consistence, determination. 3. presence
of mind. 4. self-willedness, uncontrollableness.

ധീരതയുള്ളവൻ,ന്റെ. s. A bold or courageous man.
See the following.

ധീരൻ,ന്റെ. s. 1. A bold, brave, courageous man. 2.
one who is firm, steady, consistent, determined. 3. a
wise, sensible, learned man. ധൈൎയ്യമുള്ളവൻ.

ധീരം,ത്തിന്റെ. s. Saffron, Crocus sativus. കുങ്കുമം.

ധീവരൻ,ന്റെ. s. A fisherman, മുക്കവൻ.

ധീവാ,വിന്റെ. s. A copper-smith, a brazier. ക
ന്നാൻ.

ധീശക്തി,യുടെ. s. An intellectual faculty or power

of the understanding, as retention, comprehension, &c.
ബുദ്ധിശക്തി.

ധീസഖൻ,ന്റെ. s. A counsellor, a minister, an ad-
viser. മന്ത്രി.

ധീസചിവൻ,ന്റെ. s. A counsellor, a minister. മ
ന്ത്രി.

ധുതം, &c. adj. 1. Abandoned, deserted, left. ഉപെക്ഷി
ക്കപ്പെട്ടത. 2. shaken, agitated, as leaves by the wind.
ഇളകപ്പെട്ടത.

ധുനി,യുടെ. s. A river. നദി.

ധുരന്ധരൻ,ന്റെ. s. 1. One who carries a burden. ഭാ
രം വഹിക്കുന്നവൻ. 2. a beast of burden. പൊതി
ക്കാള.

ധുരം,ത്തിന്റെ. s. 1. The fore part of a carriage, the
pole, or the part where the yoke is fixed. രഥത്തിന്റെ
മുന്തണ്ട. 2. a reflection, recollection. വിചാരം. 3. a
burden, a load. ഭാരം, ചുമട.

ധുരാവഹൻ,ന്റെ. s. 1. One who carries a burden,
or load. ഭാരം വഹിക്കുന്നവൻ. 2. a beast of burden
പൊതിക്കാള.

ധുരീണൻ,ന്റെ. s. A beast of burden. പൊതിക്കാള.

ധുൎത്തൂരം,ത്തിന്റെ. s. See ധുൎദ്ധൂരം.

ധുൎദ്ധൂരം,ത്തിന്റെ. s. Stramonium, or the thorn apple,
Datura fastuosa. ഉമ്മത്ത.

ധുൎയ്യൻ,ന്റെ. s. A beast of burden. പൊതിക്കാള.

ധുൎവ്വഹൻ,ന്റെ. s. A beast of burden. പൊതിക്കാള.

ധുവിത്രം,ത്തിന്റെ. s. See ധവിത്രം.

ധുസ്തൂരം,ത്തിന്റെ. s. Thorn apple, Datura fastuosa.
ഉമ്മത്ത.

ധൂതം, &c. adj. 1. Shaken, agitated. ഇളക്കപ്പെട്ടത. 2.
reproached, reviled. നിന്ദിക്കപ്പെട്ടത. 3. abandoned,
deserted. ഉപെക്ഷിക്കപ്പെട്ടത.

ധൂനനം,ത്തിന്റെ. s. Shake, shaking, agitation. ഇള
ക്കം. ധൂനനം ചെയ്യുന്നു, To shake, to agitate. ഇള
ക്കുന്നു.

ധൂപകലശം,ത്തിന്റെ. s. A censer.

ധൂപക്കാൽ,ലിന്റെ. s. A censer.

ധൂപക്കുറ്റി,യുടെ. s. A censer.

ധൂപദീപം,ത്തിന്റെ. s. Incense and light. ധൂപദീ
പം കാട്ടുന്നു, To offer incense and lights in the perfor-
mance of religious ceremonies.

ധൂപനം,ത്തിന്റെ. s. Resin. മട്ടിപ്പാൽപ്പശ.

ധൂപം,ത്തിന്റെ. s. Incense, the aromatic vapour, or
smoke of any fragrant gum or resin. ധൂപം കാട്ടുന്നു,
To offer incense.

ധൂപപത്രം,ത്തിന്റെ. s. The tobacco plant. പുകയില.

[ 411 ]
ധൂപവൎഗ്ഗം,ത്തിന്റെ. s. Ingredients used in incense.

ധൂപവൃക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. A species of pine, Pinus
longifolia. ചരളം.

ധൂപായിതം, &c. adj. 1. Sufferring pain or fatigue. സ
ന്തപ്തം. 2. incensed, perfumed with incense. ധൂപിപ്പി
ക്കപ്പെട്ടത.

ധൂപാരാധന,യുടെ. s. The offering of incense.

ധൂപിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To burn incense, to per-
fume with incense.

ധൂപിതം, &c. adj. Spiced or seasoned in a particular
way ; (sauced, &c.) കടുവറുക്കപ്പെട്ടത.

ധൂമകെതു,വിന്റെ. s. 1. A comet, or falling star. 2. the
personified ascending mode. 3. violence. 4. fire. അ ഗ്നി.

ധൂമം,ത്തിന്റെ. s. Smoke. പുക.

ധൂമയൊനി,യുടെ. s. A cloud. മെഘം.

ധൂമവൃന്ദം,ത്തിന്റെ. s. A quantity or cloud of smoke.
പുകക്കൂട്ടം.

ധൂമളം,ത്തിന്റെ. s. Purple, a colour compounded of
black and red. ശ്യാമളവൎണ്ണം. adj. Of a purple colour.

ധൂമാഭാ,യുടെ. s. Purple. ശ്യാമളവൎണ്ണം.

ധൂമാളി,യുടെ. s. A column of smoke. പുകക്കൂട്ടം.

ധൂമിക,യുടെ. s. 1. Vapour, fog. ആവി, മഞ്ഞ. 2.
smoke. പുക.

ധൂമ്യ,യുടെ. s. A quantity or cloud of smoke.ധൂമവൃന്ദം.

ധൂമ്യാടം,ത്തിന്റെ. s. A sparrow, the fork-tailed shrike.
ചെറുകുരികിൽ പക്ഷി.

ധൂമ്രകം,ത്തിന്റെ. s. A camel. ഒട്ടകം.

ധൂമ്രം,ത്തിന്റെ. s. Purple, the colour, a compound of
black and red. കറുപ്പും ചുവപ്പും കൂടിയ നിറം. adj.
of a purple or smoky colour.

ധൂമ്രവൎണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. The purple colour. adj. of
a smoky hue.

ധൂമ്ലം,ത്തിന്റെ. s. See ധൂമ്രം.

ധൂർ,രിന്റെ. s. See ധുരം.

ധൂൎജ്ജടി,യുടെ. s. A name of Siva. ശിവൻ.

ധൂൎത്തൻ,ന്റെ. s. 1. A fraudulent, deceitful, dishonest
or crafty person. ചതിയൻ. 2. a gamester. ചൂതാളി.
3. a rogue, a cheat. കള്ളൻ. 4. a headstrong, rash, un-
governable person, a knave. താന്തൊന്നി. 5. a whore-
monger. ധൂൎത്തുകാട്ടുന്നു, To deceive, to cheat. ചതി
ക്കുന്നു, &c.

ധൂൎത്തം,ത്തിന്റെ. s. Stramonium, or thorn apple. ഉ
മ്മത്ത.

ധൂൎവ്വഹൻ,ന്റെ. s. 1. One who carries a burden. ചു
മടെടുക്കുന്നവൻ. 2. one who governs a country. അ
ധികാരി. 3. a beast of burden. പൊതിക്കാള.

ധൂലകം,ത്തിന്റെ. s. Poison. വിഷം.

ധൂസരം,ത്തിന്റെ. s. The grey colour. ഒട്ടുവെളുത്ത
നിറം. adj. Grey, of a grey colour.

ധൂസരിതം. adj, Grey coloured. ധൂസരമാക്കപ്പെട്ടത.

ധൂളി,യുടെ. s. 1. Dust ; powder. നെരിയ പൊടി. 2. a
deceitful woman, an adulteress. 3. a species of silk cot-
ton. ധൂളിപറക്കുന്നു, Dust is flying about.

ധൂളിക,യുടെ. s. Fog or mist. മഞ്ഞ.

ധൂളികുട്ടിമം,ത്തിന്റെ. s. A mound, a rampart. വാട.

ധൂളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To fly about as dist.
2. to be reduced to dust or powder. 3. to grow thick
with dust.

ധൂളിത്വം,ത്തിന്റെ. s. Whoredom, adultery. ധൂളിത്വം
കാട്ടുന്നു. To commit adultery.

ധൂളിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To reduce to pow-
der, to powder or sprinkle with powder.

ധൂളിപ്പെണ്ണിന്റെ. s. A whore.

ധൂളിമം,ത്തിന്റെ. s. A wall. പ്രാകാരം.

ധൂളിമാനം,ത്തിന്റെ. s. Dust. ധൂളിമാനം ചെയ്യുന്നു,
To waste.

ധൂളിമെത്ത,യുടെ . s. A soft bed or mattress.

ധൂളിയാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To reduce to dust or
powder.

ധൂളുന്നു,ളി,വാൻ. v. a. To fly, as dust, &c.

ധൃതരാഷ്ടൻ,ന്റെ. s. 1. A good king. 2. a proper
name, D’hritaráshtra, the father of Duryod’hana and un-
cle of the Pandu princes. 3. a sort of goose.

ധൃതം, &c. adj. 1. Possessed, held, contained. പിടിക്ക
പ്പെട്ടത. 2. worn. ധരിക്കപ്പെട്ടത. 3. cherished, sup-
ported. രക്ഷിക്കപ്പെട്ടത. 4. taken up. എടുക്കപ്പെട്ട
ത. 5. known, understood. അറിയപ്പെട്ടത.

ധൃതി,യുടെ. s. 1. Holding, having. വഹിക്കുക. 2.
steadiness, boldness, firmness. ഉള്ളുറപ്പ. 3. pleasure,
satisfaction, happiness. ആനന്ദം. 4. one of the astro-
logical Yogas.

ധൃതിമാൻ,ന്റെ. s. A courageous person. ധൈൎയ്യമു
ള്ളവൻ.

ധൃഷ്ടത,യുടെ. s. Impudence, boldness, confidence,
shamelessness.

ധൃഷ്ടൻ,ന്റെ. s. One who is impudent, confident, bold,
shameless.

ധൃഷ്ടം, &c. adj. Impudent, bold, confident, shameless.

ധൃഷ്ണി,യുടെ. s. A ray of light. രശ്മി.

ധൃഷ്ണു. adj. Impudent, bold, confident, shameless.

ധെനു,വിന്റെ. s. A milch cow, one that has lately
calved. കറക്കുന്ന പശു.

[ 412 ]
ധെനുക,യുടെ. s. 1. A female elephant. പിടിയാന.
2. a milch cow. കറക്കുന്ന പശു. 3. a dagger, a whittle.
ചുരിക.

ധെനുമാൻ,ന്റെ. s. The owner of a milch cow. പശു
വിന്റെ ഉടയവൻ.

ധെനുഷ്യ,യുടെ. s. A cow at the dairy or tied up to
be milked. കെട്ടുംതലക്കൽ നിക്കുന്ന പശു.

ധൈനുകം,ത്തിന്റെ. s. A herd of milch cows. പശു
ക്കൂട്ടം. adj. Of or belonging to a cow. പശുസംബ
ന്ധമായുള്ള.

ധൈൎയ്യക്കുറവിന്റെ. s. Want of courage, fear, cow-
ardice.

ധൈൎയ്യംപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. 1. To encou-
rage, to animate, to embolden. 2. to comfort.

ധൈൎയ്യപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To be or become,
bold, courageous, brave, firm, steady, determined. 2. to
be comforted.

ധൈൎയ്യബുദ്ധി,യുടെ. s. Resolution, determination.

ധൈൎയ്യമുള്ളവൻ,ന്റെ. s. One who is courageous,
bold, brave, firm, steady, determined.

ധൈൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Courage, boldness, bravery
dating, galantry. 2. steadiness, firmness. ധൈൎയ്യം കാ
ട്ടുന്നു, To shew courage. ധൈൎയ്യം നടിക്കുന്നു, To be
courageous.

ധൎയ്യവാൻ,ന്റെ. s. A courageous, bold, or brave
person. ധൈൎയ്യമുള്ളവൻ.

ധൈൎയ്യശാലി,യുടെ. s. A bold, brave, daring man.
ധീരൻ.

ധൈവതം,ത്തിന്റെ. s. The sixth note of the gamut.
ആറാമത്തെ സ്വരം.

ധൊരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. A vehicle in general, any
means of conveyance, as a horse, an elephant, a cal, &c.
വാഹനം. 2. a horse’s trot. കുതിരയുടെനടപ്പഭെദം.

ധൊരണി,യുടെ. s. 1. Tradition. പാരമ്പൎയ്യന്യായം.
2. experience. പരിചയം. 3. line, range. നിര. 4. way.
വഴി. 5. style. 6. fearing, or minding no-body.

ധൊരണിക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who minds or fears
no-body.

ധൌതകൌശയം,ത്തിന്റെ. s. Bleached or white
silk. വെള്ളപ്പട്ട.

ധൌതം, &c. adj. Washed, cleansed, purified, white.
വെളുപ്പിക്കപ്പെട്ടത.

ധൌരിതകം,ത്തിന്റെ. s. A horse’s trot. കുതിരയു
ടെ നടപ്പഭെദം.

ധൌരെയൻ,ന്റെ. s. A beast of burden. പൊതി
ക്കാള.

ധൌരെയം, &c. adj. Bearing a burden. ചുമടെടുക്കുന്ന.

ധ്മാതം. adj. Blowing, as a fire, blowing a wind instru-
ment. ഊതപ്പെട്ടത.

ധ്മാനം,ത്തിന്റെ. s. Blowing a fire or any wind instru-
ment. ഊത്ത.

ധ്യാതം. adj. Thought, meditated. വിചാരിക്കപ്പെട്ടത.

ധ്യാനനിഷ്ഠൻ,ന്റെ. s. One who is given, devoted
to, or intent on, meditation. ചിത്തൈകാഗ്രമായിരി
ക്കുന്നവൻ.

ധ്യാനം,ത്തിന്റെ. s. Meditation, reflection, inward
devotion, but especially that profound, and abstract con-
sideration which brings its object fully and undisturbed-
ly before the mind, and is the favorite religious exer-
cise of secluded Brahmans. ചിത്തൈകാഗ്ര്യം, വിചാ
രിക്കുക.

ധ്യാനാസനം,ത്തിന്റെ. s. A posture suited to de-
vout and religious meditation. സ്വസ്തികാദി.

ധ്യാനിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To meditate, to con-
template, to reflect, to think. വിചാരിക്കുന്നു.

ധ്യാമം,ത്തിന്റെ. s. A fragrant grass. നാന്മുകപ്പുല്ല.

ധ്യായമാനൻ,ന്റെ. s. One who meditates, or is
given to meditation. ധ്യാനിക്കുന്നവൻ.

ധ്യെയ. adj. To be meditated or reflected on. ധ്യാനി
ക്കപ്പെടുവാനുള്ളത, ചിന്തിക്കപ്പെടുവാനുള്ളത.

ധ്രുവ,യുടെ. s. 1. A sacrificial vase made in the shape
of the Indian fig leaf, and of the wood of the Flacourtia
sapida. വൈയ്യങ്കതകൊണ്ടുള്ള ഹൊമപാത്രം. 2. a
plant, Hedysarum gangelicum. ദീൎഘമൂല.

ധ്രുവൻ,ന്റെ. s. 1. The polar star, or north pole itself;
in mythology, personified by Dhruva, the son of Uttaná-
pada, and grandson of the first Menu. ഒൗത്താനപാദി.
2. the north pole itself.

ധ്രുവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Ascertainment, certainty. നിശ്ച
യം. 2. logic, reasoning, discussion. 3. an astronomical
calculation, or one of the 27 astronomical Yogas. 4. the
trunk of a lopped tree. കുറ്റി. 5. the introductory stanza
of a song; it is distinguished from the verses of the song,
after each of which it is again repeated as a burden or
chorus. ഒരു താളം or രാഗം. adj. 1. Eternal. നിത്യമാ
യുള്ള. 2. fixed, stable, firm. സ്ഥിരമായുള. 3. certain,
ascertained. നിശ്ചയമായുള്ള. ധ്രുവംകൂട്ടുന്നു, To
make an astronomical calculation.

ധ്രുവാവൃക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, Fla-
courtia sapida. വൈയ്യങ്കത.

ധ്വജപ്രതിഷ്ഠ,യുടെ. s. The erection of a flag-staff.
കൊടിമരം നിൎത്തുക.

[ 413 ]
ധ്വജമണ്ഡപം,ത്തിന്റെ. s. The elevated stone work
at the bottom of a flag-staff. കൊടിമരത്തറ.

ധ്വജം,ത്തിന്റെ. s. 1. A flag, a banner. കൊടി. 2. a
mark, a sign, a symbol. അടയാളം.

ധ്വജദ്രുമം,ത്തിന്റെ. s. A palm tree. പന.

ധ്വജവാൻ,ന്റെ. s. An ensign, a standard bearer.
കൊടിക്കാരൻ.

ധ്വജിനീ,യുടെ. s. An army. സെന.

ധ്വജീ,യുടെ. s. 1. A Brahman. ബ്രാഹ്മണൻ. 2. a
mountain. പൎവതം. 3. a car or carriage. തെർ. 4. a
distiller or vender of spirituous liquid. മദ്യം വില്ക്കുന്ന
വൻ.

ധ്വനി,യുടെ. s. 1. Sound, noise, report, voice. ശബ്ദം.
2. figurative or poetical style. ശബ്ദത്തിന്റെ അല
ങ്കാരം.

ധ്വനിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To sound. ശബ്ദി
ക്കു ന്നു. 2. to have a figurative meaning.

ധ്വനിതം, adj. Sounded, making a noise, as a drum, &c.
ശബ്ദിക്കപ്പെട്ടത.

ധ്വംസനക്കാരൻ,ന്റെ. s. A destroyer, a squanderer.
മുടിക്കുന്നവൻ.

ധ്വംസനം,ത്തിന്റെ. s. Perishing, dying. നാശം.
ധ്വംസനം ചെയ്യുന്നു, To destroy, to ravage, to deso-
late, to annihilate. മുടിക്കുന്നു.

ധ്വംസം,ത്തിന്റെ. s. Loss, destruction, extinction. മു
ടിവ.

ധ്വംസിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To destroy, to deso-
late. നശിപ്പിക്കുന്നു.

ധ്വംസ്തം, &c. adj. Fallen, destroyed. നശിക്കപ്പെട്ട
ത.

ധ്വാനം,ത്തിന്റെ. s. Sound in general. ഒച്ച.

ധ്വാന്തം ത്തിന്റെ. s. Darkness. ഇരുട്ട.

ധ്വാംക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. A crow. കാക്ക. 2. an aquatic
bird, as a crane, gull, &c. നീൎക്കാക്ക, കൊക്ക ഇത്യാദി.

ന. The twentieth consonant in the Malayalim Alphabet;
it is a dental corresponding with the letter N.

ന. ind. No, not ഇല്ല, അല്ല, a particle of prohibition.

നക,യുടെ. s. A gem, a jewel, trinkets. രത്നം, ആഭ
രണം.

നകാരം,ത്തിന്റെ. s. The name of the letter ന.

നകിം. ind. No-what, nothing, not any: ഇല്ല.

നകുലൻ,ന്റെ. s. Nacula, the fourth of the five Pan-
du princes.

നകുലം,ത്തിന്റെ. s. The mungoose, Viverra ichneu-
mon. കീരി.

നകുലി,യുടെ. s. Silk cotton tree. ഇലവ വൃക്ഷം .

നകുലെഷ്ട,യുടെ. s. A plant : the mungoose, if wound-
ed in a conflict with a poisonous snake is supposed to pre-
vent the effects of the venom by the use of this plant.
Ophioxylon serpentinum. അമല്പൊരി, വണ്ടവാഴി.

നക്കൽ,ലിന്റെ. s. 1. Licking. 2. a copy or draught of
a letter, &c. നക്കൽ എഴുതുന്നു, To draught a letter.

നക്കി,യുടെ. s. A beggar.

നക്കിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to lick.

നക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To lick, to lap.

നക്തകം,ത്തിന്റെ. s. Dirty or ragged cloth. പഴയ
വസ്ത്രം.

നക്തഞ്ചരൻ,ന്റെ. s. 1. A goblin, a demon. പിശാ
ച. 2. a giant who is believed to prowl about in the
night. രാക്ഷസൻ. 3. a thief. കള്ളൻ. 4. an owl. മൂ
ങ്ങാ.

നക്തന്ദിവം. ind. Day and night or by day and night.
രാവും പകലും.

നക്തഭൊജനം,ത്തിന്റെ. s. Supper. അത്താഴം.

നക്തമാലം,ത്തിന്റെ. s. A tree. Galedupa arborea.
(Rox.) പുങ്ങ.

നക്തം. ind. By night, in the night. രാത്രി.

നക്രം,ത്തിന്റെ. s. A crocodile of alligator. മുതല.

നഖച്ചുറ്റ,ിന്റെ. s. A disease round the nails.

നഖം,ത്തിന്റെ. s. 1. A finger or toe nail, a claw.
2. the mark or indent of a nail. 3. a perfume. മുറൾ.

നഖരം,ത്തിന്റെ. s. A finger or toe nail, a claw. നഖം.

നഖരെഖ,യുടെ. s. The mark or indent of a nail.

നഖലു,വിന്റെ. s. A nail. നഖം.

നഖവ്രണം,ത്തിന്റെ. s. A scratch.

നഖായുധം,ത്തിന്റെ. s. 1. A cat. പൂച്ച. 2. a lion.
സിംഹം. 3. a beast of prey. വ്യാഘ്രം.

നഖീ,യുടെ. s. 1. One who has a long nail. നഖം നീ
ണ്ടവൻ. 2. a perfume, a dried substance of a brown
colour, and of the shape of a nail: apparently a dried
shell fish used as a perfume. മുറൾ.

നഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. A mountain. പൎവ്വതം. 2. a tree.
വൃക്ഷം.

നഗരം,ത്തിന്റെ. s. A town, a city, a metropolis.

നഗരവാസി,യുടെ . s. A citizen, an inhabitant of a
city or large town. നഗരത്തിൽ വസിക്കുന്നവൻ.

നഗരശൊധന,യുടെ. s. The visiting a city in disguise.

നഗരി,യുടെ, s. 1. A city, or town. 2. a king’s palace.

നഗൌകസ്സ,ിന്റെ. s. A bird in general. പക്ഷി.

[ 414 ]
നഗ്നത,യുടെ. s. Nakedness, nudity, want of covering.

നഗ്നൻ,ന്റെ. s. 1. A naked mendicant. വസ്ത്രഹീ
നൻ. 2. a naked man. 3. a name of Siva. ശിവൻ.

നഗ്നം, &c. adj. Naked, uncovered, wanting clothes. വ
സ്ത്രമില്ലാത്ത.

നഗ്നഹ്രൂ,വിന്റെ. s. Ferment, a drug used to throw
the mixture for spirituous liquor into fermentation. യ
വാദികളാൽ ഉണ്ടാക്കപ്പെടുന്ന മദ്യസാധനം.

നഗ്നിക,യുടെ. s. 1. A girl before she has reached the
years of puberty. പെൺപൈതൽ. 2. a naked female
വസ്ത്രഹീന.

നങ്കൂരം,ത്തിന്റെ. s. An anchor. നങ്കൂരമിടുന്നു, To
cast anchor.

നങ്ങച്ചിപ്പുല്ല,ിന്റെ. s. A kind of grass.

നങ്ങപ്പിള്ള,യുടെ. s. An unmarried female among the
Brahmans.

നങ്ങിയാര,രുടെ. s. 1. A Natch girl, a dancing girl,
an actress. 2. the wife of a Nambiyar.

നചെൽ. ind. If not. ഇല്ലെങ്കിൽ, അല്ലെങ്കിൽ.

നച്ചം,ത്തിന്റെ. s. A poisonous instrument with which
Parayars kill cows, &c. നച്ചുചാണ്ടുന്നു, To use the
preceding instrument.

നച്ചെലി,യുടെ. s. The musk rat, or more properly the
musk shrew, Sorex moschata.

നഞ്ച,ിന്റെ.s. Poison, venom, bane.

നഞ്ചെങ്കല്ല,ിന്റെ. s. A species of blue stone applied,
as a collyrium to the eyes.

നഞ്ചറപ്പച്ച,യുടെ. s. Prolific swallow-wort, Asclepias
prolifera. (Rottler.)

നഞ്ചറമൂൎച്ചം,ത്തിന്റെ. s. See നഞ്ചറപ്പച്ച.

നഞ്ചുവൃക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. A poisonous tree.

നഞ്ഞ,ിന്റെ. s. See നഞ്ച.

നഞ്ഞനാടി,യുടെ. s. A hole dug in the ground, and
built round with stones and covered up with earth, for
concealing any thing.

നട,യുടെ. s. 1. Entrance to a native house, &c. 2. a
trip. 3. a step, walk, or pace. 4. a temple. 5. a sort
of stair-case or steps leading down to a well. 6. a mark, a
line, marking out. 7. drawing a line or making a mark
at the commencement of writing any thing. 8. the leg of
a beast. 9. a shout, as in a marriage procession, huzza. 10.
space between the legs. നടയിടുന്നു, To shout, as in a
marriage procession, or in the progress of kings, &c. ന
ടനാട്ടുന്നു, To draw a line or make a mark at the com-
mencement of writing any thing.

നടകാവൽ,ലിന്റെ. s. A guard, a centry.

നടകാവല്ക്കാരൻ,ന്റെ. s. A door-keeper, a warder.

നടക്കല്ല,ിന്റെ. s. A step, or steps before a house.

നടക്കാവ,ിന്റെ. s. An avenue of trees, a grove.

നടക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ. v. n. 1. To walk, to go, to
move. 2. to proceed forwards, to go or move on. 3. to
happen, occur, pass or take place, to be usual. 4. to be-
have, or conduct ones’self. 5. to take effect. 6. to con-
tinue, to be in existence; to be going on without hin-
derance or interruption. 7. to beat, as applied to the pulse.
8. to be current, as applied to coin, &c. 9. to cultivate.
10. to sail. 11. to practice, to learn. നടന്നപൊകു
ന്നു, 1. To go away on foot, to go or pass on, to pro-
ceed. 2. to become finished. നടന്നുവരുന്നു. 1. To
come walking. 2. to occur continually.

നടത്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. A walk : see നടപ്പ. 2. con-
ducting, managing, directing, &c.

നടത്തൽ,ലിന്റെ. s. 1. Conducting, managing, di-
recting, &c. 2. bringing about.

നടത്തിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause or make
to walk, &c., the causal form of നടത്തുന്നു in all its
meanings. 2. to break in a horse to his paces. 3. to ma-
nage a family or any other concern. 4. to navigate a
vessel. 5. to make to rule or govern. 6. to provide for.

നടത്തുചൊല്ലുന്നു,ല്ലി,വാൻ. v. a. To shout as in a
marriage procession, or in the progress of kings, &c., to
huzza.

നടത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. 1. To execute, to put in
force. 2. to rule, to direct. 3. to carry on, to manage. 4.
to lead, to guide. 5. to use. 6. to teach. 7. to mark out,
to draw lines.

നടനടെ. adv. 1. Formerly, in times past. 2. first, ear-
liest, at the beginning.

നടനം,ത്തിന്റെ. s. Dancing, the art or act of danc-
ing, pantomime, &c. നൃത്തം. നടനം ചെയ്യുന്നു, To
dance, to dance as an actor, to act.

നടൻ,ന്റെ. s. 1. A dancer, a mime, an actor. ആട്ട
ക്കാരൻ. 2. one of a class of Brahmans who have lost
caste. ചാക്കിയാര.

നടപടി,യുടെ. s. One’s life or doings; deportment.

നടപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Walk. 2. walking. 3. conduct. be-
haviour, demeanour, deportment, manners of life, acts.
4. progress. 5. advancement. 6. use, being common. 7.
currency. 8. cultivation. 9. frequent going. 10. power,
authority, rule. See നടക്കുന്നു in all its meanings.

നടപ്പന്തൽ,ലിന്റെ. s. A piazza, a passage from one
room or house to another.

[ 415 ]
നടപ്പാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To be common, to
be in use, to be in vogue. 2. to be current or in circula-
tion.

നടപ്പാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To put in force, to
cause to succeed or take effect.

നടപ്പുകാരൻ,ന്റെ. s. 1. One who is successful. 2.
a walker. 3. one who bears rule.

നടപ്പുകെട,ിന്റെ. s. Ill-behaviour, misconduct, mis-
demeanour.

നടപ്പുഭാഷ,യുടെ. s. A living or common language.

നടപ്പുര,യുടെ. s. 1. A piazza. 2. a passage from one
room or house to another.

നടപ്പുവഴി,യുടെ. s. A trodden or frequented path or
way, a good road.

നടമടക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. n. An elephant or any
other beast to lie down.

നടമണ്ടനം,ത്തിന്റെ. s. Yellow orpiment.

നടമാടം,ത്തിന്റെ. s. 1. See നടപ്പ. 2. walking about.

നടമാടുന്നു,ടി,വാൻ. v. n. 1. To walk about, to fre-
quent. 2. to skip, to dance.

നടമാളി,യുടെ. s. A street.

നടമിഴാവ,ിന്റെ.s. A sort of musical instrument; a
small drum or tabour.

നടമുഖം,ത്തിന്റെ. s. The principal entrance to a house
or temple.

നടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Dancing, a dance. 2. a plant, Big-
nonia Indica. പലകപ്പയ്യാനി.

നടയൻ,ന്റെ. s. A pony, a Pegu pony.

നടയിട. adv. Between the legs.

നടയുമ്മരം,ത്തിന്റെ. s. The principal entrance to a
house.

നടയ്ക്കുവെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To make an offer-
ing at a temple.

നടവരമ്പി,ന്റെ.s. A cause-way, or broad bank.

നടവരമ്പ,ിന്റെ. s. The income or revenue of any re-
ligious establishment.

നടവാതിൽ,ലിന്റെ. s. The principal door-way.

നടവെടി,യുടെ. s. Firing a royal salute.

നടി,യുടെ. s. 1. A Natch girl, a dancing girl, an actress,
a harlot. ആട്ടക്കാരി. 2. a sort of perfume. 3. a plant
the stem of which is red like coral. പവിഴക്കൊടി.

നടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To act, to gesture. 2.
to assume a borrowed character; to pretend to feign. 3.
to be angry.

നടിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Transplanting any thing. 2.
a plant for transplanting.

നടിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Pretence, feint. 2. anger. നടിപ്പു
കാട്ടുന്നു, To pretend.

നടിയിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To get planted or trans-
planted, to cause to plant.

നടീല,ലിന്റെ. s. Planting, transplantation.

നടുകൂറ,ിന്റെ. s. Allowance from an owner to his te-
nant on planting trees, &c., in his ground.

നടുക്കടൽ,ലിന്റെ. s. The mid-sea, or the midst of
the sea.

നടുക്കം,ത്തിന്റെ. s. Trembling, tremor, shaking, shi-
vering, shrinking, starting, a start.

നടുക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. n. To tremble, to shake, to
shiver, to quake, to shrink, to start.

നടുക്കെട്ട,ിന്റെ. s. 1. A man’s waist band, girdle, belt
or sash. 2. a building between other buildings, an enclos-
ed passage. 3. placing in the charge of a third person.

നടുങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. Trembling, shivering, shaking.

നടുങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. To shake, to shiver; to
tremble, to tremble for fear.

നടുതല,യുടെ. s. 1. Planting, applied chiefly to vege-
tables, gardening. 2. a plant.

നടുതലപ്പണി,യുടെ. s. Gardening.

നടുത്തരം,ത്തിന്റെ. s. A middle sort. adj. Middling,
mean, common, of the middle rank or sort.

നടുത്തല,യുടെ. s. The crown of the head, the pate.

നടുനായകം,ത്തിന്റെ. s. A gem in the midst of an
ornament.

നടുന്തൂണ,ിന്റെ. s. The middle pillar.

നടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. 1. To plant, to set plants. 2. to
transplant. 3. to be fixed, as the eyes in death, &c.

നടുപ്പടവ,ിന്റെ. s. The middle or centre part of a
wall.

നടുപ്പന്തി,യുടെ. s. A middle row.

നടുപ്പാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. Land in dispute, let out to a
third person. നടുപ്പാട്ടം കെട്ടുന്നു, To let out such land.

നടുപ്പാതി,യുടെ. s. A half, a moity.

നടുമയ്യം,ത്തിന്റെ s. 1. The equator. 2. the centre.

നടുമുറ്റം,ത്തിന്റെ. s. A court yard.

നടുവ,ിന്റെ. s. 1. The middle, the centre. 2. the waist.

നടുവൻ,ന്റെ. s. 1. A mediator. 2. an arbitrator. 3.
a principal, or foreman of a body of men.

നടുവിക്കുന്നു.ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. See നടിയിക്കുന്നു.

നടുവിരൽ,ലിന്റെ. s. The middle finger.

നടുവിരിക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ. v. a. To support a female
during labour.

നടുവിൽ. adv. In the middle; between.

[ 416 ]
നടുവുകഴെപ്പ,ിന്റെ. s. The lumbago, pain in the loins.

നടുവെഴുത്ത,ിന്റെ. s. Public registry.

നടുവെഴുത്തുകാരൻ,ന്റെ. s. A public registrar of
deeds, and other documents.

നടുവെ. adv. In the middle, between, betwixt, midst.

നടുസ്ഥാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Medication. 2. arbitration.

നടുനടെ. adv. Anciently, in old times, formerly.

നടെ. adv. Lately, formerly,

നട്ടുപാതിരാ,യുടെ. s. Midnight.

നട്ടം,ത്തിന്റെ. s. See നഷ്ടം.

നട്ടംകുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To stand on the head.

നട്ടംതിരിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. A wandering or roaming
about.

നട്ടംതിരിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To roam about.

നട്ടാണി,യുടെ. s. The crown of the head.

നട്ടാമുട്ടി,യുടെ. A guess, guessing, conjecture.

നട്ടുച്ച,യുടെ. s. Noon, mid-day, noon-day.

നട്ടുവൻ,ന്റെ. s. A dancing master, a manager or
principal performer in a theatre.

നഡപ്രായം, adj. Abounding in reeds. വെഴമുള്ള
സ്ഥലം.

നഡം,ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of reed, Arundo libialis
or karka. വെഴം. 2. any hollow stem.

നഡസംഹതി,യുടെ. s. A quantity of reeds. വെഴ
ക്കൂട്ടം.

നഡ്യ,യുടെ. s. A quantity of seeds. വെഴക്കൂട്ടം.

നഡ്വലം. adj. Reedy, abounding in reeds. വെഴമുള്ള
സ്ഥലം.

നഡ്വാൻ. adj Reedy, abounding in reeds.

നണിച്ച. adv. Now, at the present time, lately, recently.

നണ്ണുന്നു,ണ്ണി,വാൻ. v. a. To think, to consider.

നതനാസിക,യുടെ. s. A flat nose. പതിമൂക്ക.

നതനാസികൻ,ന്റെ. s. One who has a flat nose.
പതിമൂക്കൻ.

നതൻ,ന്റെ. s. One who is bowed, bent, crooked. വ
ളഞ്ഞവൻ, കുനിഞ്ഞവൻ.

നതം, &c. adj. 1. Bent, bowed, reclining. കുനിഞ്ഞ.
2. crooked, curved. വളഞ്ഞ.

നതി,യുടെ. s. Salutation, prostration, വണക്കം.

നതു. ind. And not, not. ഇല്ല.

നത്ത,ിന്റെ. s. A kind of owl.

നദം,ത്തിന്റെ. s. A river, applied only to those of
which the personification is male ; as the Brahmaputra,
Sone, Indus, &c. ആണാറ.

നദി,യുടെ. s. A river in general; the common personi-
fication of rivers being female. ആറ.

നദിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To speak, to emit or give
a sound. ശബ്ദിക്കുന്നു.

നദീതീരം,ത്തിന്റെ. s. The bank or brink of a river.
ആറ്റുവക്ക.

നദിതീൎത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. Running water; river water.
ആറ്റുവെള്ളം.

നദീതൊയം,ത്തിന്റെ. s. River water. ആറ്റുവെ
ള്ളം.

നദീമാതൃകം. adj. Watered by rivers, as rice corn land,
&c. ആറ്റുവെള്ളംകൊണ്ട വിളയുന്ന സ്ഥലം.

നദീസൎജ്ജം,ത്തിന്റെ. s. A tree, Pentaptera Arjuna-
നീർമരുത.

ന്യദ്യംബു,ിന്റെ. s. River water. ആറ്റുവെള്ളം.

നദ്യംബുസമ്പന്നം. adj. Watered by rivers.

നദ്ധം, &c. adj. 1. Bound, tied. കെട്ടപ്പെട്ടത. 2. drawn
up, raised. കരെറ്റപ്പെട്ടത.

നദ്ധ്രീ,യുടെ. s. A leather cord, a thong. തൊൽവാർ.

നന,യുടെ. s. Watering, moistening, moisture.

നനച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. The act of wetting, moisten-
ing or soaking. 2. getting wet. 3. wet, moisture.

നനഞ്ഞ. adj. Wet, moist.

നനന്ദാ,വിന്റെ. s. A husband’s sister. നാത്തൂൻ.

നനപ്പമുണ്ട,ിന്റെ. See നനമുണ്ട.

നനമുണ്ട,ിന്റെ. s. A cloth to wipe with, a bathing
towel.

നനയാശ്ശീല,യുടെ. 1. Coloured cloth of any kind,
which needs not to be washed to purify it. 2. unbleached
cloth.

നനയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To be or become wet,
or moist. 2. to be soaked, or steeped.

നനവ,ിന്റെ. s. 1. Dampness, moisture, wet, wetness.
2. wetting, moistening. നനവുപറ്റുന്നു, To become
wet, damp, moist.

നനാന്ദാ,വിന്റെ. s. A husband’s sister. നാത്തൂൻ.

നനു. ind. 1. A Sanscrit particle of interrogation, (how,
what?) പ്രശ്‌നം. 2. of affirmation, (certainly) അവ
ധാരണം. 3. of assent. അനുനയം. 4. a consolitary,
amid kind expression. അനുജ്ഞ. 5. a vocative particle
(ho, hola, ) or one implying kindness, conciliation, (pray,
good friend, &c.) ആമന്ത്രണം. 6. an inceptive particle,
implying doubt, dissent, (may be, but on the other hand.)
വിരൊധത്തിൽ. 7. a responsive particle. 8. a particle
of reproach.

നനുച. ind. An inceptive particle implying doubt, dis-
sent or contradiction.

നനുനനെ. ind. Small, fine, soft.

[ 417 ]
നനെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To wet, to water, to
moisten. 2. to soak, to steep.

നന്തുണി,യുടെ. s. A kind of guitar.

നന്ത്യാൎവട്ടം,ത്തിന്റെ. s. See നന്ദ്യാവൎത്തം, 2nd.
meaning.

നന്ദ,യുടെ. s. Three days in each lunar fortnight; the
first, the sixth or eleventh. പ്രഥമ, ഷഷ്ഠി, എകാദശി.

നന്ദകം,ത്തിന്റെ. s. The sword of VISHNU. വിഷ്ണു
വിന്റെ വാൾ.

നദന,യുടെ. s. 1. A daughter. പുത്രി. 2. the twenty
sixth year in the Hindu Cycle of sixty. അറുപതിൽ
ഇരുപത്താറാമത്തെ വൎഷം.

നന്ദനൻ,ന്റെ. s. A son. പുത്രൻ.

നന്ദൻ,ന്റെ. s. The cowherd king NANDA, and foster
father of CRISHNA.

നന്ദനം,ത്തിന്റെ. s. 1. INDRA’S pleasure ground, eli-
sium; paradise. 2. a garden, or grove. ഇന്ദ്രവനം.

നന്ദനംവനം,ത്തിന്റെ. s. INDRA’S garden or paradise.

നന്ദനൊദ്യാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. INDRA’S garden. 2. a
flower garden. പൂങ്കാവ.

നന്ദി,യുടെ. s. 1. Happiness, pleasure. ആനന്ദം . 2. a
bull. കാള. 3. the bull or vehicle of SIVA. ശിവന്റെ
കാള. 4. one of SIVA’S principal attendants or chamber
lains. ശിവന്റെ ഗണങ്ങളിൽ ഒന്ന. 5. the speaker
of a prologue or prelude of a drama, മംഗലപാറകൻ.
6. gratitude, thankfulness. 7. a benefit. നന്ദികാട്ടുന്നു,
To shew gratitude.

നന്ദികെട്ടവൻ,ന്റെ. s. An unthankful, ungrateful
person.

നന്ദികെട,ിന്റെ. s. Unthankfulness, ingratitude.

നന്ദികെശ്വരൻ,ന്റെ. s. The bull of SIVA. ശിവ
ന്റെ കാള.

നന്ദിയുള്ളവൻ,ന്റെ. s. One who is grateful, thankful.

നന്ദിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v.a. 1. To commend, to re-
comment, to eulogize. v. n. To be happy, to be pros-
perous.

നന്ദിതം, &c. adj. Commended, recommended, praised.

നന്ദിനി,യുടെ. s. 1. A daughter. പുത്രി . 2. a fabulous
cow, related to the cow of plenty, and the property of
the sage Vasisht’ha. കാമധെനുവിന്റെ പുത്രി.

നന്ദീവൃക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. The Toon tree, the wood
of which resembles mahogany, and used for furniture,
&c. Cedrela Tunna, പൂവരശ. 2. the broad leaved rose-
bay, Nerium coronarium.

നന്ദ്യൻ,ന്റെ. s. One who is venerable, respectable,
adorable.

നന്ദ്യാവൎത്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of temple. ക്രീ
ഡാഭൂമി. 2. a tree, the broad-leaved rosebay. Nerium
coronarium. നന്ത്യാൎവട്ടം. 3. a large fish. വല്യ മത്സ്യം.

നന്ന. adj. Good, well, right.

നന്ന. ind. 1. Much, excessively. 2. well. 3. abundantly,
prosperously, successively. 4. bountifully. 5. liberally.

നന്നാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To repair, to mend.
2. to clean. 3. to improve. 4. to prepare.

നന്നാറി,യുടെ. s. A plant the root of which is consi-
dered a substitute for sarsaparilla, Periploca Indica or
Echites frutescens.

നന്നി,യുടെ. s. A small louse.

നന്നിലം,ത്തിന്റെ. s. A rice corn-field, good land.

നന്മ,യുടെ. s. 1. Good, goodness. 2. grace, favour;
kindness ; benefit. 3. virtue. 4. happiness, pleasure. ന
ന്മ, തിന്മ, Good and evil.

നപുംസകം,ത്തിന്റെ. s. Neuter; നപുംസകലിം
ഗം, the neuter gender.

നപുംസകൻ,ന്റെ. s. 1. An eunuch, an hermaphro-
dite. ആണും പെണ്ണുമല്ലാത്തവൻ. 2. an impotent
man.

നപ്താവിന്റെ. s. A grand-son, a son’s son. പൌ
ത്രൻ.

നപ്ത്രി,യുടെ. s. A son’s daughter, a grand-daughter.
പൌത്രി.

നഭശ്ചരൻ,ന്റെ. s. 1. A deity. 2. a demi-god. ദെ
വത. 3. a cloud. മെഘം. 4. air, wind. കാറ്റ. 5. a
bird. പക്ഷി.

നഭസംഗമം,ത്തിന്റെ. s. A bird. പക്ഷി.

നഭസ്തലം,ത്തിന്റെ. s. Sky, the essential atmosphere.
ആകാശം.

നഭസ്സ,ിന്റെ. s. 1. Sky, atmosphere, æther or heaven.
ആകാശം. 2. the month srāvanam, (July-August.)
ശ്രാവണം മാസം.

നഭസ്യം,ത്തിന്റെ. s. The month Bhadra. (August-
September.) പ്രൌഷ്ഠപദമ്മാസം.

നഭസ്വാൻ,ന്റെ. s. Air, wind. കാറ്റ.

നഭൊമണി,യുടെ. s. A name of the sun. ആദിത്യൻ.

നഭൊരെണു,വിന്റെ. s. Fog, mist, vapour. മഞ്ഞ.

നമനം,ത്തിന്റെ. s. Adoration, reverence, respect,
bow, bowing, salutation. നമസ്കാരം.

നമസ഻. ind. Bowing, obeisance, salutation. നമസ്കാരം.

നമസിതം, &c. adj. Reverenced, respected, worshipped.
പൂജിക്കപ്പെട്ടത.

നമസ്കരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To salute another;
to prostrate one’sself, to worship, to reverence.

[ 418 ]
നമസ്കാരം,ത്തിന്റെ. s. Reverence, respect; saluta-
tion; prostration, worship, adoration.

നമസ്കാരി,യുടെ. s. A sensitive plant. തൊട്ടാവാടി,
പടച്ചു഻ണ്ട.

നമസ്കൃതി,യുടെ. s. See നമസ്കാരം.

നമസ്യ,യുടെ . s. Reverence, respect, worship, adoration.
നമസ്കാരം.

നമസ്യിതം, &c. adj. Reverenced, respected, worshipped.
നമസ്കരിക്കപ്പെട്ടത.

നമിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To worship, to adore, to
reverence.

നമിതം, &c. adj. Adored, reverenced, respected. നമി
ക്കപ്പെട്ടത.

നമുചി,യുടെ. s. A demon so named. ഒരു അസു
രൻ.

നമുചിസൂദനൻ,ത്തിന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

നമ്പ,ിന്റെ. s. 1. A paddle, an oar. 2. corn sprouting
again after being cut or reaped. 3. corn shaken from the
eat sprouting on the ground. 4. a sprout.

നമ്പടി,യുടെ. s. A Nambadi, one of an inferior class
of Brahmans.

നമ്പഷ്ഠാതിരി,യുടെ. s. A Cshetriya woman.

നമ്പി,യുടെ. s. 1. A Nambi, one of an inferior class of
Brahmans. 2. a lowerist.

നമ്പിയശ്ശൻ,ന്റെ. s. (Honorific,) a Nambi.

നമ്പുന്നു,മ്പി,വാൻ. v. a. To believe, to give credit
to, to trust, to confide in, to rely on, to have faith in.

നമ്പൂതിരി,യുടെ. s. A Nambúri, or Malabar Brahman.

നമ്പൂതിരിപ്പാട,ിന്റെ. s. A head Nambúri.

നമ്പ്യാതിരി,യുടെ. s. A class of Nambúris.

നമ്പ്യാൻ,ന്റെ. s. See the following.

നമ്പ്യാര,രുടെ. s. One of a class of Súdras.

നമ്മുടെ. The genitive of നാം.

നമ്മെ. Us, The accusative of നാം.

നമ്യം. adj. Adorable, venerable.

നമ്രം. adj. Crooked, curved, bent, bowed. വളഞ്ഞ.

നയ,യുടെ. s. A bait used to catch alligators, &c. ന
യവെക്കുന്നു, To place such a bait.

നയകൃത്ത,ിന്റെ. s. 1. One who deals justly. നീതി
നടത്തുന്നവൻ. 2. a courteous, polite person, one who
shews kindness, or does a favour.

നയകൊവിദൻ,ന്റെ. s. A just, kind, liberal person.
നീതിമാൻ.

നയജ്ഞൻ,ന്റെ. s. One who is kind, mild, friendly,
just, gentle, &c. നീതിമാൻ.

നയനഗൊചരം, &c. adj. Evident, clear to the sight.

നയനം,ത്തിന്റെ. s. 1. The eye, an eye. കണ്ണ. 2.
leading, guiding (literally or figuratively.) നടത്തൽ.

നയനരൊഗം,ത്തിന്റെ. s. Disease in the eyes. ക
ണ്ണിലെ വ്യാധി.

നയനാനന്ദം,ത്തിന്റെ. s. What is pleasant to the
eye. കണ്ണിന ഇഷ്ടമുള്ളത.

നയനാമൃതം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

നയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Guiding, directing, either lite-
rally or figuratively, as in morals, &c. നടത്തൽ. 2. fit-
ness, rectitude, propriety. യൊഗ്യം. 3. justice, law.
നീതി, ന്യായം. 4. kindness, civility, politeness, docility.
ദയ, 5. a good, profitableness. 6. cheapness, adj. 1.
Cheap. 2. good, profitable. 3, well, kind, soft, gentle. 4.
melting, melted, desolved.

നയവ,ിന്റെ. s. 1. Profitableness, good. 2. gain, ad-
vantage. ലാഭം. 3. cheapness, a being cheap. 4. melting,
desolving.

നയവാക്ക,ിന്റെ. s. A pleasant word, enticing lan-
guage.

നയശീലൻ,ന്റെ. s. A courteous, civil, polite, kind,
mild person.

നയശീലം,ത്തിന്റെ. s. Uprightness, mildness, soft-
ness, gentleness, courteousness.

നയിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To enter, to unite or
mix with. യൊജിക്കുന്നു.

നയിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To unite, to mix.
2. to spend, to give.

നയൊപായം,ത്തിന്റെ. s. 1. Justice, uprightness,
2. a decoction of ginger, cumin seed, and the root of the
Pavonia.

നര,യുടെ. s. The greyness of the hair, hoary age, grey.

നരകക്കുഴി,യുടെ. s. The pit of hell.

നരകജന്തു,വിന്റെ. s. A ghost, a goblin, an evil be-
ing, a fiend.

നരകദെവത,യുടെ. s. A demon, a fiend.

നരകനദി,യുടെ. s. The river of hell.

നരകൻ,ന്റെ. s. The name of a demon. അസുരൻ.

നരകഭയം,ത്തിന്റെ. s. Fear of dread of hell.

നരകമാൎഗ്ഗം,ത്തിന്റെ. s. The road to hell.

നരകം,ത്തിന്റെ. s. Hell, the infernal regions.

നരകവെദന,യുടെ . s. The torments or pains of hell.

നരകാന്തകൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

നരകാരി,യുടെ. s. 1. A name of VISHNU, as enemy of
Naraga, or the destroyer and vanquisher of hell. വിഷ്ണു.
2. a name of CRISHNA. കൃഷ്ണൻ.

നരകാസുരൻ,ന്റെ. s. The name of an Asur.

[ 419 ]
നരകിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be tormented or
pained.

നരച്ച. adj. Grey, grey-headed.

നരച്ചവൾ,ളുടെ. s. An old or grey-headed woman.

നരജന്മം,ത്തിന്റെ. s. A human being.

നരജീവൻ,ന്റെ. s. A human being.

നരദെവൻ,ന്റെ. s. A king, or ruler, a sovereign.
രാജാവ.

നരധാരണൻ,ന്റെ. s. One who bears with the in-
firmities of men, that is, the long-suffering God.

നരനാരായണന്മാർ,രുടെ. s. An avátar of VISHNU,
as CRISHNA and ARJUNA.

നരൻ,ന്റെ. s. 1. Man, individually or generally. 2.
a name of ARJUNA. 3. the fifth subordinate incarnation
of VISHNU.

നരപതി,യുടെ. s. A king, a sovereign, a prince. രാ
ജാവ.

നരപാലൻ,ന്റെ. s. A ruler, a king, as protector of
men. രാജാവ.

നരബലി,യുടെ. s. A human sacrifice, a victim.

നരയൻ,ന്റെ. s. A grey-headed man.

നരയാത്തതാച്ചി,യുടെ. s. A girl attending upon the
women’s apartments.

നരവരൻ,ന്റെ. s. A king.

നരവാഹനൻ,ന്റെ. s. 1. A name of CUBÉRA “should-
er-brone” as carried on the shoulders of men. കുബെ
രൻ. 2. a palankeen bearer. പല്ലക്ക ചുമക്കുന്നവൻ.

നരവാഹനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A conveyance carried
by men, a palankeen. പല്ലക്ക. 2. a man who carries
another on his shoulders.

നരവാഹ്യം,ത്തിന്റെ. s. A palankeen, &c. പല്ലക്ക,
ഇത്യാദി.

നരവീരൻ,ന്റെ. s. A king. രാജാവ.

നരസിംഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. Narasimha, or VISHNU
in his fourth avatár or metamorphosis, as a man lion. 2.
a chief, a man of eminence or power.

നരസ്തുതി,യുടെ. s. Praise of men.

നരഹരി,യുടെ. s. See നരസിംഹം.

നരാധമൻ,ന്റെ. s. The worst of men, a very wick-
ed man.

നരാധാര,യുടെ. s. The earth. ഭൂമി.

നരാധിപൻ,ന്റെ. s. A king. രാജാവ.

നരാധീശൻ,ന്റെ. s. A king. രാജാവ.

നരായണൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

നരാവതാരം,ത്തിന്റെ. s. An incarnations in human
form.

നരിയുടെ. s. 1. A jackall, a fox. നരികൂകുന്നു, A jac-
kall to howl. 2. a tiger. നരിഉരമ്പുന്നു or മൂളുന്നു, A
tiger to growl.

നരിക്കെന്ന. adv. Quickly swiftly, suddenly.

നരിച്ചീര,രിന്റെ. s. A bat.

നരിത്തല,യുടെ. s. A white swelling in the knee.

നരിത്തലവാദം,ത്തിന്റെ. s. A white swelling in the
knee.

നരിപ്പച്ച,യുടെ. s. A plant, Eupatorium.

നരിപ്പിടിത്തം,ത്തിന്റെ. s. Seizure of men by tigers.

നരിമൂളി,യുടെ. s. An instrument which when worked
makes a growling noise, used to frighten away wild beasts,
cattle, &c.

നരിയാണി,യുടെ. s. The ancle.

നരിവെങ്കായം,ത്തിന്റെ. s. Squill, substitute for,
Erythronium Indicum. (Rottler.) കാട്ടുവെങ്കായം.

നരെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To grow grey, as applied
to the hair.

നരെന്ദ്രൻ,ന്റെ. s. 1. A king, an anointed sovereign.
രാജാവ. 2. a dealer in antidotes, a juggler.

നരെശൻ,ന്റെ. s. A king, as lord of men. രാജാവ.

നരൊത്തമൻ,ന്റെ. s. A very good person, best of
men.

നൎത്തകൻ,ന്റെ. s. 1. An actor, a mine. 2. a juggler.
3. a dancer, a player of any description. ആട്ടക്കാരൻ.

നൎത്തകി,യുടെ. s. An actress, a female dancer, or sing-
ing girl. ആട്ടക്കാരി.

നൎത്തനം,ത്തിന്റെ. s. Dancing, gesticulation, acting.
ആട്ടം, കൂത്ത.

നൎമ്മഠൻ,ന്റെ, s. A rake, a leacher, a libertine.

നൎമ്മദ,യുടെ. s. The Narmada river which, rising in the
Vindhya mountains, runs west to the gulf of Cambay.

നൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. Sport, amusement, pastime, pleasure.
നെരംപൊക്ക.

നലം. adv. Gently. adj. Good, cheap, joyful, beautiful.
നല്കുന്നു,ല്കി,വാൻ. v. a. To give, to grant, to afford,
to bestow, to confer.

നല്പ,ിന്റെ. s. Goodness, the quality of being good.

നല്ല. adj. 1. Good, virtuous. 2. fair, fresh. 3. heavy, co-
pious. 4. much, excessive. 5. excellent, best. 6. vene-
rable. 7. powerful. 8. wise, learned. 9. firm, steady. 10.
right, proper. നല്ല ശീലമുള്ളവൻ, One who is well
disposed.

നല്ല, കടുക,ിന്റെ. s. Mustard seed.

നല്ല കാട്ടുകരിമ്പ,ിന്റെ. s. A good kind of wild sugar
cane.

[ 420 ]
നല്ലജാതി,യുടെ. s. 1. A high or respectable tribe or
class. 2. the best or first sort of any thing. adj. Of a
good kind, best.

നല്ലചീരകം,ത്തിന്റെ. Cumin seed of a superior
kind.

നല്ലത. adj. Well, good, fit, proper, convenient, whole-
some.

നല്ലതാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. To be or become good,
to be right.

നല്ലതാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To make good, fit,
proper.

നല്ലതൃത്താവ,ിന്റെ. s. Purple Basil, Ocimum sanctum.
(Lin.)

നല്ലനിമിത്തം,ത്തിന്റെ. s. A good omen or presage.

നല്ലൻ,ന്റെ. s. A good man.

നല്ലപാമ്പ,ിന്റെ. s. A deadly snake, the Cobra capella.

നല്ലപ്പൊൾ. adv. Lately, recently, for the first time.

നല്ലബുദ്ധി,യുടെ. s. Good sense, wit, genius.

നല്ലമനസ്സ,ിന്റെ. s. Good will, concord, agreement.

നല്ലമുല്ല,യുടെ. s. The double jasmine, Jasminum Zam-
bac.

നല്ലമുളക,ിന്റെ. s. Black pepper, Piper nigrum.

നല്ലവണ്ണം. adv. Well, properly, suitably.

നല്ലവൻ,ന്റെ. s. 1. A good man. 2. a great and learn-
ed man.

നല്ലവഴി,യുടെ. s. 1. A good way. 2. good means. 3.
good conduct.

നല്ലവാക്ക,ിന്റെ. s. 1. Auspicious speech or discourse
2. pleasing words, pleasantness, agreeable speech.

നല്ലവെങ്കായം,ത്തിന്റെ. s. White onions.

നല്ലവെള്ളം,ത്തിന്റെ. s. Fresh or drinkable water.

നല്ലവെള,യുടെ. s. 1. A plant, Cleome pentaphylla. 2.
a fit, proper or convenient time.

നല്ലശീലൻ,ന്റെ. s. A well disposed person.

നല്ലശീലം,ത്തിന്റെ. s. A good disposition.

നല്ലാർ,രുടെ. s. plu. 1. Women, matrons. 2. good per-
sons.

നല്ലിരിക്ക,യുടെ. Restraining the appetite or keep-
ing one’s self to a prescribed regimen.

നല്ലവാതിൽ,ലിന്റെ. s. The procession of a nuptial
party to the house of the bride’s father.

നല്ലെണ്ണ,യുടെ. s. Sesamum oil, Sesamum orientale.

നല്ലൊർ,രുടെ. s. plu. 1. Good men, good people. 2.
great and learned men.

നല്വം,ത്തിന്റെ. s. A furlong, a distance measured
by four hundred cubits. നാനൂറുകൊൽ.

നവ. adj. 1. New, fresh. പുതിയ. 2. nine. ഒമ്പത.

നവകം. adj. 1. New, fresh. പുതിയ. 2. nine. ഒമ്പത.

നവഖണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s: Nine regions of Jambu
dwipa.

നവഗ്രഹം,ത്തിന്റെ. s. The nine planets.

നവജ്വരം,ത്തിന്റെ. s. The early stage of a fever.

നവതി. adj. Numeral, Ninety. തൊണ്ണൂറ.

നവദളം,ത്തിന്റെ. s. The new leaf of a lotus. താമ
രപ്പൂവിന്റെ അകത്തെയിതൾ.

നവദ്വാരം,ത്തിന്റെ. s. Nine apertures in the hunman
body.

നവധാ. ind. Nine-fold, in nine ways. ഒമ്പത വിധം.

നവധാന്യം,ത്തിന്റെ. s. Corn and grain of all sorts.

നവനിധി,യുടെ. s. The nine gems of CUBERA.

നവനീതം,ത്തിന്റെ. s. Fresh butter. പുതിയ വെ
ണ്ണ.

നവഫലിക,യുടെ. s. A newly married woman, a
bride. കല്യാണപെണ്ണ.

നവമം. adj. Ninth. ഒമ്പതാമത.

നവമല്ലിക,യുടെ. s. The double jasmine, J. Zambac.
മുല്ല.

നവമാലതീ,യുടെ. s. The great flowered jasmine, J.
Grandiflorum. പിച്ചകം.

നവമാലിക,യുടെ. s. The double jasmine, J. Zambac.
മുല്ല.

നവമീ,യുടെ. s. The ninth lunar day after the new or
full moon.

നവം. adj. Numeral. 1. Nine. ഒമ്പത. 2. fresh, new;
പുതിയ.

നവയൌവന,യുടെ. s. A young woman. ബാല
സ്ത്രീ.

നവര,യുടെ. s. A species of grain, or rice corn of quick
growth, Paspalum frumentaceum.

നവരക്കിഴി,യുടെ. s. A certain medicinal treatment of
rubbing the body with the boiled rice of the preceding
rice corn tied up in a cloth.

നവരത്നം,ത്തിന്റെ. s. The nine precious stones.

നവരസം,ത്തിന്റെ. s. 1. Nine emotions or senti-
ments. ശൃംഗാരാദി. 2. a tune. ഒരു രാഗം.

നവരാത്രി,യുടെ. s. A Hindu festival.

നവസാരം, or നവക്ഷാരം,ത്തിന്റെ. s. Sal-ammo-
niac, Murias ammonia.

നവസൂതിക,യുടെ. s. 1. A woman recently delivered.
നാണിച്ച പെറ്റവൾ. 2. a milch cow.

നവാന്നം,ത്തിന്റെ. s. Eating new corn or rice for
the first time. പുത്തരി.

[ 421 ]
നവാംബരം,ത്തിന്റെ. s. A new and unbleached
cloth. കൊടിവസ്ത്രം.

നവീനം. adj. New, fresh, recent. പുതിയ.

നവൊഢ,യുടെ. s. A newly married woman, a bride.
കല്യാണപെണ്ണ.

നവൊദ്ധൃതം,ത്തിന്റെ. s. Fresh butter. പുതിയ
വെണ്ണ.

നവ്യം. adj. New, fresh, recent, young, &c. പുതിയ,
ഇളയ.

നശിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be destroyed, to be
ruined; to perish ; to cease to be; to decay, to decrease,
to grow less.

നശിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Destruction, loss, ruin. 2. anni-
hilation.

നശിപ്പിക്കുന്നവൻ,ന്റെ. s. A destroyer.

നശിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ, v. a. To destroy, to waste,
to ruin.

നശീകരണം,ത്തിന്റെ. s. Destroying, ruining.

നശീകരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v.n. To destroy, to an-
nihilate, to ruin.

നശീകരം,ത്തിന്റെ. s. The act of destroying, destruc-
tion, annihilation. adj. Destructive, undermining.

നശീകൃതം, &c. adj. Destroying, destructive.

നശ്യത്ത adj. Destructive, ruinous. നശിക്കുന്നു.

നശ്യം. adj. Perishable, ruinous, destructive.

നശ്വരം. adj. Ruinous, destructive, mischievous. നാ
ശമുള്ള.

നഷ്ടക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A waster, a squanderer, a
destroyer. 2. a conjurer, a fortune-teller.

നഷ്ടചെഷ്ടത,യുടെ. s. Fainting, swooning, insensi-
bility, proceeding either from joy or sorrow, &c. മൊഹാ
ലസ്യം.

നഷ്ടജാതകം,ത്തിന്റെ. s. A lost nativity.

നഷ്ടത,യുടെ. s. Lost, waste, damage, detriment, de-
struction.

നഷ്ടദാരിദ്ര്യം,ത്തിന്റെ. s. Deep poverty.

നഷ്ടദൃഷ്ടയുടെ. s. 1. Blindness. 2. a blind person.
പൊട്ടക്കണ്ണ.

നഷ്ടധനാപ്തി,യുടെ. s. Recovery of lost property.
പൊയമുതൽ കിട്ടുക.

നഷ്ടൻ,ന്റെ. s. 1. One who is lost, ruined. ഒളിച്ച
വൻ, നശിച്ചവൻ. 2. an astrologer, a fortune-teller.

നഷ്ടപെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. To suffer loss, to lose, to
be wasted.

നഷ്ടപ്രശ്നം,ത്തിന്റെ. s. Consultation of an astro-
loger respecting any thing lost.

നഷ്ടമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To be lost, destroy-
ed, to suffer loss. 2. to fail.

നഷ്ടമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To waste, to squan-
der, to destroy, to lose.

നഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. Loss, waste, damage, injury, de-
triment, destruction. adj. Lost, damaged, destroyed, an-
nihilated.

നഷ്ടസംഗൻ,ന്റെ. s. An ascetic, a devotee, one
who has abandoned all worldly affections and possessions.

നാഷ്ടാഗ്നി,യുടെ. s. A Brahman or householder, who
has lost his consecrated fire.

നഷ്ടാപ്തിസൂത്രം,ത്തിന്റെ. s. Booty, plunder. കവൎച്ച.

നഷ്ടി,യുടെ. s. 1. See നഷ്ടം. 2. decrease, waste.

നഷ്ടപെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. See നഷ്ടപെടുന്നു.

നസ്തിതൻ,ന്റെ. s. An ox, or any other draft animal,
with a string through his nose, the sort of rein usually
employed in India. മൂക്കു തുളെക്കപ്പെട്ട കാള.

നസ്യം. adj. Nasal, relating or belonging to the nose.
s. 1. Snuff. 2. any powder or liquid which physicians
prescribe to be snuffed up into the nose. നസ്യം ചെ
യ്യുന്നു, To express any medicine into the nose. നസ്യം
പിഴിയുന്നു, To press out the juice of some medicinal
herbs to be snuffed up the nose.

നസ്യൊതൻ,ന്റെ. s. An ox or other animal led by
a string through the septum of the nose. മൂക്കു തുളെക്ക
പ്പെട്ട കാള.

നസ്രാണി,യുടെ. s. A Nazarine, a name given to the
Christians in Malabar.

നഹി. ind. No, not. ഇല്ല, അല്ല.

നള,യുടെ. s. The fifteenth year of the Hindu cycle of
sixty. അറുപതവൎഷത്തിൽ ഒന്ന.

നളകൂബരൻ,ന്റെ. s. The son of CUBÉRA. കുബെര
പുത്രൻ.

നളദം,ത്തിന്റെ. s. 1. The root of the Andropogon
muricatum, or Cuss cuss grass. രാമച്ചത്തിന്റെവെർ.
2. the honey or nectar of a flower. പൂന്തെൻ.

നളൻ,ന്റെ. s. The name of a celebrated king, and
hero of several works famous among the Hindus, especi-
ally the poem called Naishad’ha.

നളമീനം,ത്തിന്റെ. s. A kind of sprat, Clupea cul-
trata. ചെമമീൻ.

നളം,ത്തിന്റെ. s. 1. A reed. വെഴം . 2. the water
lily, Nelumbium speciosum. ആമ്പൽ.

നളി,യുടെ. s. 1. Red arsenic. 2. a vegetable perfume.
പവിഴക്കൊടി. 3. a kind of spider. എട്ടുകാലി.

നളിനബന്ധു,വിന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.

[ 422 ]
നളിനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A lotus. താമര. 2. a water-
lily, Nelumbium speciosum. ആമ്പൽ.

നളിനശരൻ,ന്റെ. s. A name of the Hindu Cupid.
കാമൻ.

നളിനായുധൻ,ന്റെ. s. A name of CÁMA. കാമൻ.

നളിനാസനൻ,ന്റെ. s. A name of BRAMHA. ബ്ര
ഹ്മാവ.

നളിനാക്ഷൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU, as having
eyes resembling the lotus. വിഷ്ണു.

നളിനാക്ഷി,യുടെ. s. 1. A woman whose eyes resem-
ble the lotus. 2. a beautiful woman. സുന്ദരി.

നളിനീ,യുടെ. s. 1. An assemblage of lotus flowers. താ
മരകൂട്ടം. 2. a place abounding in lotuses. താമരകുളം
3. LECSHMI. ലക്ഷ്മി.

നളിന്നെത്ഭവൻ,ന്റെ. s. A name of BRAHMA. ബ്ര
ഹ്മാവ.

നക്ഷത്രമണ്ഡലം,ത്തിന്റെ. s. The starry heavens
or sky.

നക്ഷത്രമാല,യുടെ. s. 1. A necklace containing 27
pearls. ൨൭ മുത്തുകൊൎത്ത മാല. 2. the table of the as-
terisms in the moon’s path.

നക്ഷത്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. A star. 2. a constellation,
asterism or lunar mansion; the portion of the Zodiac
passed over by the moon in one natural day, the Hindus
reckon 27 asterisms. As the Hindus observe the stars
chiefly in regard to the moon, and her mean course of
27 days and 8 hours, through the whole Zodiac, so they
have divided the Zodiac into 27 asterisms, and to each
of them they have assigned an equal space of 13 degrees
and 20 minutes, even when the stars belonging to a
lunar mansion are not always to be found in that space.

നക്ഷത്രവീതി,യുടെ. s. The moon’s path in the Zodiac.

നക്ഷത്രസഞ്ചയം,ത്തിന്റെ. s. A constellation. ന
ക്ഷത്ര കൂട്ടം.

നക്ഷത്രെശൻ,ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

നറുക്ക,ിന്റെ. s. 1. A small piece or paring cut off from
any thing. 2. a little palm leaf note.

നറുക്കില,യുടെ. s. A small piece of a palm leaf, a little
palm leaf note.

നറുക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To cut in small pieces.
to pare, to clip with scissors, to cut. 2. pluck or nip off.

നറുഞ്ചണ്ണ,യുടെ. s. A species of Costus, Costus spe-
ciosus, or Arabicus.

നറുനീണ്ടി,യുടെ. s. A plant, the root of which is con-
sidered a substitute for sarsaparilla, Periploca Indica or
Echites frutescens.

നറുനൈയ,യുടെ. s. Fresh or well scented Ghee or
clarified butter.

നറുന്തെൻ,ന്റെ. s. Honey or nectar of flowers.

നറുമ്പയ, or നറുമ്പശ,യുടെ. s. A fragrant gum, myrrh.

നറുമ്പാണൽ,ലിന്റെ. s. A plant, Cyminosura pe-
dunculata, another kind, Uvaria zeylanica.

നറുമ്പാൽ,ലിന്റെ. s. Cow’s milk.

നറുമ്പിച്ചകം,ത്തിന്റെ. s. A fragrant flower, the sin-
gle jasmine. Jasminum grandiflorum. ചെറുപിച്ചകം.

നറുവരി,യുടെ. s. A plant, the smooth-leaved Myxa,
Cordia myxa or latifolia.

നാ,യുടെ. s. 1. A man. മനുഷ്യൻ. 2. a dog. നായ്ക്കൾ,
plu. Dogs. കടൽനാ, A sea dog, a seal.

നാകദന്തി,യുടെ. s. 1. The glaucous-leaved physic nut,
Jatropha Glauca. 2. another plant, commonly Dandi
(Vahl.) ദന്തി.

നാകപ്പൂ,വിന്റെ. s. 1. See നാഗപ്പൂ. 2. another
plant, Pentapetes phænicia.

നാകമണപ്പറവ,യുടെ. s. A kind of bird, Sarali.

നാകം,ത്തിന്റെ. s. Heaven, paradise, æther, sky, at-
mosphere. സ്വൎഗ്ഗം, ആകാശം.

നാകലൊകം,ത്തിന്റെ. s. Heaven, paradise. സ്വൎഗ്ഗ
ലൊകം.

നാകവാസി,യുടെ . s. An inhabitant of heaven, a deity.

നാകികൾ,ളുടെ. s. plu. Deities, gods. ദെവകൾ.

നാകു,വിന്റെ. s. A white-ant or mole hill: a burrow,
or snake’s hole. പുറ്റ.

നാകുണം,ത്തിന്റെ. s. The name of a medicine, a
drug.

നാകുലീ,യുടെ. s. A plant; the ichneumon plant, a
vegetable supposed to furnish the mungoose with an
antedote, when bitten in a conflict with a snake, Serpent
Ophioxylon. Ophioxylon Serpentinum. അരത്ത, ചുവ
ന്ന അമിൽ പൊരി.

നാകെശൻ,ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

നാക്ക,ിന്റെ. s. 1. The tongue. 2. the tongue of a ba-
lance. 3. the clapper or tongue of a bell. നാക്കുവടി
ക്കുന്നു, To clean the tongue. നാക്കു പറ്റുന്നു. To be
thirsty, to be dry, lit: the tongue to stick or cleave to the
mouth, or become parched. നാക്കു മടക്കുന്നു, To silence.

നാക്കില,യുടെ. s. The end of a plantain leaf.

നാക്കുമീൻ,നിന്റെ. s. The sole fish, Pleuronectes so-
lea.

നാഗകെസരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A small tree, commonly
Nagésar, Mesua ferrea. നാഗപ്പൂമരം. 2. cassia buds.
വഴനപൂ.

[ 423 ]
നാഗചെമ്പ,ിന്റെ. s. A kind of mixture of gold and
copper, pinchbeck.

നാഗജിഹ്വിക,യുടെ. s. Red arsenic. മനയൊല.

നാഗതാളി,യുടെ. s. 1. A medicinal plant useful a-
gainst a serpent’s bite, Cucumis anguinus. (Lin.) 2. the
straight-thorned Opuntia, or oblong Indian Fig, Cactus
Ficus Indicus.

നാഗത്താൻ,ന്റെ. s. A serpent.

നാഗദന്തി,യുടെ. s. See നാകദന്തി.

നാഗൻ,ന്റെ. s. One of the ten vital airs in the body.
ദശവായുക്കളിൽ ഒന്ന.

നാഗപച്ച,യുടെ. s. A kind of precious stone.

നാഗപടം,ത്തിന്റെ. s. Neck or ear ornaments worn
by females with the figure of a serpent.

നാഗപട്ടണം,ത്തിന്റെ. s. A town on the Coroman-
del coast, Negapatam.

നാഗപാശം,ത്തിന്റെ. s. The weapon or dart of
Waruna with the figure of a serpent.

നാഗപാഷാണം,ത്തിന്റെ. s. A kind of prepared
arsenic.

നാഗപുരം,ത്തിന്റെ. s. The name of a town.

നാഗപുഷ്പം,ത്തിന്റെ. s. A tree used in dyeing, Rot-
tleria tinctoria. (Rottler.)

നാഗപൂര,ിന്റെ. s. 1. The city of Poona. 2. Hasti-
napur or the ancient name of Delhi.

നാപ്പുറ്റ,ിന്റെ. s. A snake’s hole.

നാഗപ്പൂ,വിന്റെ. s. A tree used in dyeing, Rottleria
tinctoria. Nagésar, Mesua ferrea.

നാഗപ്രതിഷ്ഠ,യുടെ. s. The consecration of an idol
or image in honour of a Nága or demi-god.

നാഗബല,യുടെ. s. A creeping plant, Hedysarum la-
gopodioides. ആനക്കുറുന്തൊട്ടി.

നാഗഭസ്മം,ത്തിന്റെ. s. A medicinal preparation of
lead by reducing it to powder; white lead.

നാഗഭൂഷണൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

നാഗമല്ലി,യുടെ. s. The white flowered Justicia, Justi-
cia nasata.

നാഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. A serpent, or snake in general,
especially the spectacle snake, or Cobra Capell, (Coluber
Nága.) പാമ്പ. 2. a Nága or demi-god so called, having
a human face, with the tail of a serpent, and the expand-
ed neck of the Coluber Nága; the race of these beings is
said to have sprung from Cadra the wife of Casyápa in
order to people Pádálá, or the infernal regions. 3. an
elephant. ആന. 4. tin, lead. ൟയം. 5. an astronomi-
cal interval. 6. a tree, Heritiera littoralis. 7. zinc.

നാഗരംഗം,ത്തിന്റെ. s. The orange; in India usu-
ally applied to the Silhet orange, Citrus aurantium. ആ
നവണക്കി.

നാഗരത്നം,ത്തിന്റെ. s. A kind of precious stone.

നാഗരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Dried ginger. ചുക്ക. 2. a
form of writing, the Dévanágári alphabet,

നാഗരാജൻ,ന്റെ. s. The king of serpents. അന
ന്തൻ.

നാഗരികൻ,ന്റെ. s. A citizen, a polished man. ന
ഗരവാസി.

നാഗരികം,ത്തിന്റെ. s. 1. Neatness in dress, elegance.
മൊടി. 2. prudence. വിവെകം. 3. politeness, urbanity.

നാഗവല,യുടെ. s. 1. The thorny webera, Webera
tetrandra. ചെറുകാരി. 2. a creeping plant. ആനക്കു
റുന്തൊട്ടി.

നാഗവല്ലി,യുടെ. s. 1. The betel vine, Piper betel.
വെറ്റിലക്കൊടി. 2. a plant, Bauhinia scandens, മ
ന്താരവള്ളി. 3. another, Bauhinia anguina. നാഗപൂ
വള്ളി.

നാഗസംഭവം,ത്തിന്റെ. s. Minimum or red lead.
ചിന്തൂരം.

നാഗസിന്ദൂരം,ത്തിന്റെ. s. Red lead, minium.

നാഗസ്വരക്കാരൻ,ന്റെ. s. A player on the instru-
ment mentioned under the following word.

നാഗസ്വരം,ത്തിന്റെ. s. A snake pipe, used by snake-
catchers to fascinate serpents. 2. a kind of clarionet or
hautboy used on joyful occasions.

നാഗാന്തകൻ,ന്റെ. s. GARUDA, the bird and vehi-
cle of VISHNU. ഗരുഡൻ.

നാഗാഭരണൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

നാഗാരി,യുടെ. s. 1. GARUDA, ഗരുഡൻ. 2. a mun-
goose. കീരി. 3. a peacock. മയിൽ.

നാഗാശനൻ,ന്റെ. s. A name of GARUDA. ഗരുഡ
ൻ.

നാഗാസനൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

നാഗിനി,യുടെ. s. A meretricious woman.

നാങ്ക,ിന്റെ. s. The name of a tree, of which walking
sticks are made. adj. Four.

നാഞ്ചരപ്പച്ച,യുടെ. s. See the following.

നാഞ്ചരമൂൎച്ചം,ത്തിന്റെ. s. Prolific swallow-wort, As-
clepias prolifera. (Rottler.)

നാഞ്ചിനാട,ിന്റെ. s. The name of a district in south
Travancore.

നാട,ിന്റെ. s. 1. A country, an inland country. 2. the
population of a country. 3. a kingdom, a province, a
district.

[ 424 ]
നാടകക്കാരൻ,ന്റെ. s. A dancer, an actor; an opera
actor, a pantomime player.

നാടകക്കാരി,യുടെ. s. An actress.

നാടകമാടുന്നു,ടി,വാൻ. v. a. To dance, to perform a
dance, to gesticulate, to act.

നാടകം,ത്തിന്റെ. s. 1. A play, a drama. 2. dramatic
science.

നാടകശാല,യുടെ. s. A play-house ; a theatre, a dan-
cing or ball room; a dancing school.

നാടകശാലക്കാരി,യുടെ. s. An actress.

നാടൻ.adj. Common, any thing produced in Malabar,
native.

നാടൻപുഴു,വിന്റെ. s. Native musk obtained from
the civet-eat.

നാട,യുടെ. s. 1. Ribbon. 2. a peon’s belt.

നാടാൻ,ന്റെ. s. A person of title among the Sha-
nárs.

നാടിപ്പറയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. 1. To address a
person, to point one out. 2. to suspect.

നാടുവാഴി,യുടെ. s. A governor, a ruler.

നാടുവാഴുന്നു,ണു,വാൻ. v. a. To govern, to reign,
to rule.

നാടുവാഴ്ച,യുടെ. s. Government.

നാടൊടി, adj. Common, customary in the country.

നാടൊടിഭാഷ,യുടെ. s. A language common in the
country.

നാടൊടെ. adv. Through the country, commonly.

നാട്ട, adj. of or belonging to a country. s. A tune. ഒരു
രാഗം.

നാട്ടകുത്തിനില്ക്കുന്നു,ന്നു,ല്പാൻ. v. a. To stoop down.

നാട്ടക്കുറിഞ്ജി,യുടെ. s. A tune. ഒരു രാഗം.

നാട്ടക്കൊൽ,ലിന്റെ. s. Sticks to support vegetables,
plants, &c.

നാട്ടൽ,ലിന്റെ. s. Fixing, setting up, pitching.

നാട്ടാചാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. The customs of a country.
2. public mourning on the death of a king.

നാട്ടാണ്മ,യുടെ. s. Superiority of a village.

നാട്ടാണ്മക്കാരൻ,ന്റെ. s. The chief of a village.

നാട്ടാന,യുടെ. s. A tame elephant.

നാട്ടാനടുതല,യുടെ. s. Cultivation of vegetables, gar-
dening.

നാട്ടാർ,രുടെ. s. People.

നാട്ടുകാരൻ,ന്റെ. s. A countryman, a rustic, a vil-
lager.

നാട്ടുകൂട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A general assembly of the
people in a country.

നാട്ടുജംബു,വിന്റെ. s. The common rose apple, Eu-
genia Malaccensis.

നാട്ടുനടപ്പ,ിന്റെ. s. The customs or usages of a coun-
try.

നാട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. a. To fix firmly, to fix or set a
standard, pole, &c., in the ground, to pitch.

നാട്ടുപടവലം,ത്തിന്റെ. s. A plant beating a very
large edible pod or sheath, like a snake, Trichosanthes
anguina.

നാട്ടുപട്ടർ,രുടെ. s. One of a low class of Brahmans.

നാട്ടുപന്നി,യുടെ. s. A tame or domestic pig.

നാട്ടുപൊത്ത,ിന്റെ. s. The common or tame buffaloe.

നാട്ടുപുറം,ത്തിന്റെ. s. An inland country.

നാട്ടുബാലായ്മ,യുടെ. s. A public mourning on the death
of a king.

നാട്ടുഭാഷ,യുടെ. s. A language peculiar to any coun-
try, a native language.

നാട്ടുമട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A country pony.

നാട്ടുമാവ,ിന്റെ. s. A native mango tree, a wild man-
go tree. നാട്ടുമാങ്ങാ, The fruit.

നാട്ടുവഴി,യുടെ. s. A high road.

നാട്ടുവെള്ളരി,യുടെ. s. The wild cucumber, of native
or spontaneous growth.

നാട്യക്കാരൻ,ന്റെ. s. A dancer, an actor.

നാട്യപ്രിയൻ,ന്റെ. s. 1. A name of Siva. ശിവൻ.
2. one fond of stage plays.

നാട്യം,ത്തിന്റെ. s. 1. Dancing. നൃത്തം . 2. dance. 3.
play, 4. the science or art of dancing or acting, or the uni-
on of song, dance and instrumental music. നാട്യം ചെയ്യു
ന്നു, To act.

നാഡി,യുടെ. s. 1. Any tabular organ of the body ;
as an artery, vein, or intestine. 2. the pulse. 3. the stalk
or culm of any plant. 4. the hollow stalk of a lotus. 5.
any pipe or tube. 6. an Indian hour of 24 minutes. നാ
ഴിക. 7. a fistulous sore, a sinus.

നാഡിക,യുടെ. s. An Indian hour of 24 English
minutes. നാഴിക.

നാഡിപരീക്ഷ,യുടെ. s. The art of feeling the pulse,
examining the pulse. നാഡിപിടിക്കുന്നു, To feel the
pulse.

നാഡീകാലം,ത്തിന്റെ. s. An Indian hour’s time.
ഒരു നാഴികനെരം.

നാഡീന്ധമൻ,ന്റെ. s. A goldsmith. തട്ടാൻ.

നാഡീപ്രാണൻ,ന്റെ. s. The beating of the pulse.

നാഡീവ്രണം,ത്തിന്റെ. s. A fistulous ulcer. പുണ്ണ.

നാഡീസൂത്രം,ത്തിന്റെ. s. The pulse.

[ 425 ]
നാണക്കെട,ിന്റെ. s. Shamelessness, immodesty, im-
pudence; want of shame.

നാണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Shame, modesty, bashfulness.
2. disgrace, ignominy.

നാണംകുണുങ്ങി,യുടെ. s. A modest man, one who
is ashamed, bashful.

നാണയം, നാണിയം, or നാണ്യം,ത്തിന്റെ. s. 1.
Coin, good and current coin. 2. truth, probity, honesty,
credit, fineness, elegance. 3. a proverb. adj. Good, true,
honest, creditable, fine, elegant.

നാണിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be ashamed, to
shame, to be modest, bashful.

നാണിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To shame, to
make ashamed. 2. to disgrace.

നാണിയക്കാരൻ,ന്റെ. s. A man of credit or in-
tegrity, a true or honest man.

നാണിയക്കെട,ിന്റെ. s. 1. An improper or disho-
nest action. 2. base coin.

നാണിയമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. a. To be true, ho-
nest, creditable.

നാണിയമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. n. 1. To turn into
coin. 2. to celebrate, or make famous.

നാണുന്നു,ണി,വാൻ. v. n. To be shamefaced, mo-
dest, &c.

നാത്തൂൻ,ന്റെ. s. The husband’s sister.

നാഥ,യുടെ. s. 1. A female of rank, a lady, a mistress.
2. a wife.

നാഥൻ,ന്റെ. s. 1. A lord, a master. 2. a king. 3.
a husband, head. 4. a very wealthy person.

നാഥരാമാഗ്രി,യുടെ. s. A tune. ഒരുരാഗം.

നാഥവാൻ,ന്റെ. s. One who is dependant, subser-
vient, subject. അടിയാൻ.

നാദം,ത്തിന്റെ. s. Sound in general. ശബ്ദം.

നാദെയം, &c. adj. Aquatic, marine, ocean or river born.

നാദെയി,യുടെ. s. 1. A sort of reed growing usually
near water, Calamus fasciculatus. നീൎവഞ്ഞി. 2. a plant
premna herbacea. നിലഞാവൽ. 3. the orange. മധു
രനാരങ്ങ.

നാനാ. adv. 1. Many, various, different. അനെകം,
വെറെ. 2. without, except. കൂടാതെ. 3. double or two-
fold. രണ്ട.

നാനാധ്വനി,യുടെ. s. A musical instrument of more
than one tone.

നാനാപ്രകാരം. adj. Different or various ways or man-
nears.

നാനാരൂപം. adj. Multiform, various.

നാനാൎത്ഥം. adj. Having different meanings.

നാനാവൎണ്ണം, &c. adj. Of different or various colours,
variegated.

നാനാവിധക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who commits all
kinds of wickedness, profligate.

നാനാവിധമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To squan-
der, to waste; to disperse. 2. to derange.

നാനാവിധം. adj Mary, various, different, diverse,
multiform. s. 1. Adultery. 2. wickedness. നാനാവി
ധം കാട്ടുന്നു, To commit adultery, to commit wicked-
ness or sins of many kinds.

നാനാഴി. adj. A measure of quantity four small mea-
sures.

നാനാഴിക്കണ്ടം,ത്തിന്റെ. s. (A field) sown with
four small measures of seed.

നാനുഷ്ഠെയം. adj. Improper, unusual, not right or cus-
tomary. മൎയ്യാദയല്ലാത്ത.

നാനൂറ. adj. Numeral, Four hundred.

നാന്ദകം,ത്തിന്റെ. s. The sword of VISHNU. വിഷ്ണു
വിന്റെ വാൾ.

നാന്ദീകരൻ,ന്റെ. s. The speaker of the prologue or
prelude of a drama. തൊടയക്കാരൻ.

നാന്ദീവാദി,യുടെ. s. The speaker of the prologue or
introduction to a drama. തൊടയക്കാരൻ.

നാന്നാങ്ക. adj. Four times four, sixteen.

നാന്മ,യുടെ. s. A fraction,4/3

നാന്മടങ്ങ, adj. Four-fold.

നാന്മറ,യുടെ. s. The four Védas collectively. നാലു
വെദം.

നാന്മാകാണി,യുടെ. s. A fraction, 4/16.

നാന്മുകപ്പുല്ല,ിന്റെ. s. A fragrant grass, Saccharum
spontaneum.

നാന്മുഖൻ,ന്റെ. s. BRAHMA, one who has four faces.

നാന്മൂന്ന. adj. Four times three, twelve.

നാപിതൻ,ന്റെ. s. A barber. ക്ഷൌരക്കാരൻ.

നാപിതശാല,യുടെ. s. A barber’s shop. ക്ഷൌരപ്പുര.

നാഭി,യുടെ. s. 1. The navel. പൊക്കിൾ. 2. musk. ക
സ്തൂരി. 3. the nave of a wheel. പിണ്ഡിക. 4. an
emperor, a sovereign, a lord paramount. 5. a king, a chief.
6. a Cshetriya.

നാഭികമലം,ത്തിന്റെ. s. The navel. പൊക്കിൾ.

നാഭിനാളം,ത്തിന്റെ. s. The umbilical cord. പൊ
ക്കിൾകൊടി.

നാഭിസൂത്രം,ത്തിന്റെ. s. The umbilical cord. പൊ
ക്കിൾകൊടി.

നാഭിസ്ഥാനം,ത്തിന്റെ. s. The region around the

[ 426 ]
navel, in the human body.

നാമ. ind. A particle implying, 1. Certainty. നിശ്ചയം.
2. possibility. 3. anger. കൊപം. 4. reproach. കുത്സ
നം. 5. consent, promise. പ്രതിജ്ഞ. 6. recollection.
ഒൎമ്മ. 7. pretence. 8. surprize, &c. ആശ്ചൎയ്യം ഇത്യാദി
യിൽ.

നാമകരണം,ത്തിന്റെ. s. The ceremony of giving a
child its name, usually on the twelfth day after birth.
പെരിടുക.

നാമകീൎത്തനം,ത്തിന്റെ. s. Praising the name (of
VISHNU, &c.)

നാമജപം,ത്തിന്റെ. s. The repetition of a name.

നാമധാരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. The bearing a name.
2. wearing the Vaishnava mark.

നാമധാരി,യുടെ. s. 1. One who wears the mark of the
worshippers of VISHNU on his forehead, a Vaishnava. 2.
one who bears a name.

നാമധെയം,ത്തിന്റെ. s. A name given, or appella-
tion. പെർ.

നാമഭാഷ,യുടെ. s. A language composed of proper
names.

നാമമാല,യുടെ. s. A certain book.

നാമം,ത്തിന്റെ. s. A name, an appellation. നാമം
ധരിക്കുന്നു, 1. To wear the Vaishnava mark on the
forehead. 2. to bear or attribute a name. നാമം ധരി
പ്പിക്കുന്നു, നാമമിടുന്നു, To name or give a name.

നാമശെഷം, &c. adj. Dead, deceased. മരിച്ച.

നാമാ,വിന്റെ.s. One who has a name.

നാമാങ്കിതം, &c. adj. Marked or engraved with a name.

നാമ്പ,ിന്റെ. s. A young sprout, a shoot, a germ.

നാം,നമ്മുടെ. pron. 1st. pers. plu. We. നാം, is some-
times used by superiors when speaking to inferiors. In
common usage it differs from ഞങ്ങൾ by including the
persons addressed as well as the speaker. നമ്മുടെ, Mine
and our used in sing. & plu. നമ്മുടെ ആളുകൾ, My
or our people. നമ്മുടെ വീട, My or our house. അത
നമുക്കുള്ളത, It belongs to me or to us. നമുക്കായിട്ട,
For my sake or for our sake.

നായകക്കല്ല,ിന്റെ. s. The central gem of a necklace.

നായകൻ,ന്റെ. s. 1. A guide, a leader, a conductor.
2. a chief, a head, a principal. 3. a general, a command-
er, 4. a husband.

നായകം, &c. adj. Prime, excellent, superior, principal.
s. The central gem of a necklace.

നായകി,യുടെ. s. 1. A lady, a wife. 2. a mistress, a
female. 3. an inferior form of Durga.

നായം,ത്തിന്റെ. s. Guiding, directing.

നായവെണ്ണ഻,യുടെ. s. A kind of medicinal plant,
Cleome viscosa.

നായർ,രുടെ. A Nair, or Súdra.

നായാടി,യുടെ. s. 1. A name of a certain tribe. 2. a
hunter, one who lives by killing deer, &c.

നായാടുന്നു,ടി,വാൻ. v. a. To hunt, to chase, to pursue.

നായാട്ട,ിന്റെ. s. Hunting, the chase.

നായാട്ടുകാരൻ,ന്റെ. s. A hunter, a huntsman.

നായാട്ടുനാ,യുടെ. s. A hunting dog, a hound, a dog
trained for the chase.

നായാട്ടുപട്ടി,യുടെ. s. A greyhound, a hunting dog,
a dog trained for the chase.

നായാട്ടുവല,യുടെ. s. A net used in hunting, or for
confining deer.

നായാട്ടുവിളി,യുടെ. s. A shout of triumph made by
persons who have killed or caught a wild beast and carry
it about for show.

നായിക,യുടെ. s. A mistress, a wife, a woman, a female.

നായിനാർ,രുടെ. s. A master, a lord, a chief.

നായ്ക്കൻ,ന്റെ. s. 1. A name of some tribes of Telugu
people. 2. a title given in the army, a corporal of Sipā-
his. 3. the head police officer of a District.

നായ്ക്കരിമ്പ,ിന്റെ. s. A species of reed, Saccharum
spontaneum.

നായ്ക്കുരുണ,യുടെ. s. Cowhage, Dolichos pruriens.

നായ്ങ്കണ,യുടെ. s. A reed. See നായ്ക്കരിമ്പ.

നാര,ിന്റെ. s. The hemp or fibres of plants; the fibres
of the bark of certain trees, the fibrous bark of the palm
species, &c.; strings in mangos and other fruit; hair.

നാരകം,ത്തിന്റെ. s. 1. The orange tree, the lime tree,
&c. Citrus aurantium or acida. 2. hell, the infernal re-
gions. നരകം.

നാരകാരി,യുടെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

നാരങ്ങ,യുടെ. s. An orange, a lime, &c. Citrus au-
rantium or acida.

നാരങ്ങാക്കറി,യുടെ. s. A condiment in which limes
form an ingredient.

നാരദൻ,ന്റെ. s. Nárada, the son of BRAHMA, a ce-
lebrated legislator, and inventor of the vína or lute.

നാരൻ. adj. Fibrous, hairy.

നാരൻപട്ട,യുടെ. s. The bark of a certain tree.

നാരൻപട്ട,ിന്റെ. s. Cloth made from the fibres of
the bark of certain trees, &c.

നാരം,ത്തിന്റെ, s. 1. Water. വെള്ളം. 2. a multitude
or crowd of people. ജനക്കൂട്ടം.

[ 427 ]
നാരസിംഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. The tenth of the 18 Pu-
ranas. 2. the ninth of the 32 Upanishatts.

നാരാചം,ത്തിന്റെ. s. 1. An iron arrow. കൊൽ കൂ
ടെ ഇരിമ്പായുള്ള അമ്പ. 2. an iron style to write with.
3. an iron wire or pin. 4. the tongue of a balance. 5. an
iron pin. നാരായം.

നാരാചി,യുടെ. s. A goldsmith’s scales or fine ba-
lance. നാരായക്കൊൽ.

നാരായക്കൊൽ,ലിന്റെ. s. A goldsmith’s scales, a
fine or assay balance.

നാരായണൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU, but es-
pecially considered as the deity who was before all
worlds, from നാര the primeval waters, derived from
നര the spirit of god whence they originate, and അ
യന place of coming or moving; he who moved over
the water before creation: the word has several other e-
tymologies.

നാരായണി,യുടെ. s. 1. A name of DURGA. 2. a name
of LECSHMI the goddess of prosperity and wife of VISH-
NU. 3. the plant termed Asparagus racemosa.

നാരായണീയം,ത്തിന്റെ. s. One of the 32 Upani-
shatts.

നാരായപ്പടി,യുടെ. s. A piece of bamboo to sharpen
iron pens on.

നാരായം,ത്തിന്റെ. s. 1. An iron style used to write
with. 2. a measure of capacity. 3. the upper part of a
stand lamp. 4. the tongue of a balance. 5. an iron pin.

നാരി,യുടെ. s. A woman in general, a female.

നാരികെളം,ത്തിന്റെ. s. 1. The cocoa-nut. തെങ്ങാ.
2. the cocoa-nut tree. തെങ്ങ.

നാരിയാൾ,ളിന്റെ. s. 1. A woman. 2. a wife.

നാരീകെളം,ത്തിന്റെ. s. See നാരികെളം.

നാരീമണി,യുടെ. s. A beautiful woman.

നാല. adj. Numeral, Four.

നാലംഗപ്പട,യുടെ. s. See ചതുരംഗപ്പട.

നാലംഗം,ത്തിന്റെ. s. A body of four kinds of forces
either in war, or in chess playing.

നാലാന്നാൾ. adv. The third day or day after to-morrow,
the day before yesterday.

നാലാങ്കളി,യുടെ. s. lit: The fourth bathing, a certain
ceremony performed at weddings.

നാലാമ്പനി,യുടെ. s. An intermittent fever, returning
every fourth day.

നാലാമത. adj. Fourth, fourthly.

നാലാമത്തെ. adj. The fourth.

നാലാമൻ,ന്റെ. s. The fourth persons.

നാലാമിടം,ത്തിന്റെ. s. A house. ഭവനം.

നാലായിരം. adj. Four thousand.

നാലാശ്രമം,ത്തിന്റെ. s. The four kinds of state or
condition of life among the Brahmans, viz. 1. The stu-
dent, 2. the householder, 3. the anchorite, and 4, the
ascetic.

നാലാശ്രമി,യുടെ. s. A Brahman.

നാലാറ. adj. 1. Four times six, twenty four. 2. four or
six, or a few.

നാലിടങ്ങഴി,യുടെ. s. A measure of capacity, four
Edangaris.

നാലിട്ടൊരു പങ്ക,ിന്റെ. s. A fourth part or portion.

നാലിരട്ടി. adj. Four-fold, four.

നാലിലക്കുടങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. A medicinal plant.

നാലുകറി,യുടെ. s. Four kinds of condiments or curry.

നാലുകുളി,യുടെ. s. See നാലാങ്കുളി.

നാലുകെട്ട,ിന്റെ. s. 1. A quadrangular building enclos-
ing an open square. 2. a square formed by four houses.

നാലുഗുണം,ത്തിന്റെ. s. The four qualities or dis-
positions of men and women. See ചതുൎഗ്ഗുണം.

നാലുചതുരം,ത്തിന്റെ. s. A quadrangle, a square.
adj. Quadrangular, four-square.

നാലുജാതി,യുടെ. s. See നാലുൎവണ്ണം.

നാലുതരം,ത്തിന്റെ. s. Four sorts.

നാലുദിക്ക,ിന്റെ. s. The four cardinal points.

നാലുദിക്കിലും. adv. Every where.

നാലുപന്തി,യുടെ. s. 1. An ornament worn by Hin-
du women on their necks. 2. four rows.

നാലുപാടും. adv. On the four sides, on all sides, every
where, every way.

നാലുപാദം,ത്തിന്റെ. s. A verse consisting of four
padas or lines.

നാലുപായം,ത്തിന്റെ. s. The four means or expe-
dients for obtaining success against an enemy, viz. 1.
Conciliation. 2. presents or gifts. 3. creating dissension.
4. chastisement, punishment.

നാലുപുറവും. adv. On all sides.

നാലുപെർ,രുടെ. s. Four persons, several persons.

നാലുപ്രകാരം. adj. Four ways, four sorts.

നാലുമൂല,യുടെ. s. Four corners, a square. adj. Four
cornered.

നാലുവൎണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. The four tribes : viz. 1. The
Brahman. 2. Cshetriya. 3. the Vaisya. 4. the Súdra.

നാലുവിധം . adj. Four ways, four sorts.

നാലുവെദം,ത്തിന്റെ. s. The four Hindu Védas. See
ചതുൎവെദം .

[ 428 ]
നാലെട്ട. adj. 1. Four times eight, thirty two. 2. four or
eight, several.

നാലെ. adj. Only four.

നാലെഴ. adj. Four times seven, twenty eight.

നാലൊന്ന,ിന്റെ. s. One fourth, a fourth part.

നാലൊമ്പത. adj. Four times nine, thirty six.

നാല്കവലവഴി,യുടെ. s. A place where four roads meet.

നാല്കാലി,യുടെ. s. 1. A quadruped, an animal with
four legs. 2. cattle in general. 3. a chair, a stool.

നാല്കൊമ്പനാന,യുടെ. s. The four tusked elephant
of INDRA.

നാല്കൊണ,ിന്റെ. s. Four corners, a square. adj.
Four cornered.

നാല്കൊപ്പക്കൊന്ന,യുടെ. s. A plant, Teori, the
black kind.

നാല്ചതുരം,ത്തിന്റെ. s. See നാലുചതുരം.

നാല്പത. adj. Forty.

നാല്പതാമത. adj. Fortieth.

നാല്പതാം. adj. Fortieth.

നാല്പതിനായിരം. adj Forty thousand.

നാല്പത്തീരടി,യുടെ. s. A fencing school, or place in
which the use of weapons, &c. is taught.

നാല്പതെ. adj. Only forty.

നാല്പാട. adv. Four sides, every where, on all sides.

നാല്പാമരം,ത്തിന്റെ. s. The name of four trees, viz.
The glomerous fig tree, the banian tree, the holy fig tree
and the Indian fig tree.

നാല്മുഖൻ,ന്റെ. s. BRAHMA.

നാൽവർ,രുടെ. s. Four persons.

നാൽവിരൽ,ലിന്റെ. s. A hand breadth, the width
of four fingers.

നാവ,ിന്റെ. s. 1. The tongue. 2, speech. 3. male-
diction. നാവുകാട്ടുന്നു, To shew the tongue. നാവ
തളരുന്നു, The tongue to fail.

നാവടക്കം,ത്തിന്റെ. s. Silence.

നാവാലി,യുടെ. s. A kind of razon.

നാവം,ത്തിന്റെ. s. A ship, a vessel, a boat. കപ്പൽ.

നാവികൻ,ന്റെ. s. A pilot, a steersman, the helms-
man of a vessel. ചുക്കാൻ പിടിക്കുന്നവൻ.

നാവിൻദൊഷം,ത്തിന്റെ. s. Malediction, wish of
evil to another.

നാവിൽ പാഠം,ത്തിന്റെ. s. Learning by heart.

നാവെറ,റ്റിന്റെ. s. Malediction, wish of evil to an-
other. നാവെറെല്ക്കുന്നു, To be bewitched by a word.

നാവ്യം. adj. Navigable. തൊണിക്കടവ.

നാശകൻ, or നാശകരൻ,ന്റെ. s. A destroyer, a

destructive person.

നാശകരം. adj. Destructive, destroying.

നാശനൻ,ന്റെ. s. A destroyer, a killer.

നാശനം,ത്തിന്റെ. s. Destruction, desolation, extinc-
tion.

നാശമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. To perish, to decay,
to be destroyed, to be damaged, lost.

നാശമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To destroy, to ruin,
to make desolate.

നാശമില്ലായ്മ,യുടെ. s. Indestructibility, incorruption,
imperishability, immortality.

നാശം,ത്തിന്റെ. s. 1. Destruction, extinction, anni-
hilation, loss, ruin, 2. disappearance. 3. death. 4. flight,
retreat. 5, abandonment, desertion. നാശമുള്ള, Destruc-
tive. നാശമില്ലാത്ത, Indestructible, imperishable, im-
mortal, never-ending.

നാശം വരുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. To destroy, to
ruin, to damage.

നാശരഹിതൻ,ന്റെ. s. The immortal Being, God.
ദൈവം.

നാശിനി,യുടെ. s. A destroyer. നശിപ്പിക്കുന്നവൾ.

നാശെതരം. adj. Indestructible, incorruptible, immortal.

നാസത്യന്മാർ,രുടെ. s. plu. The two sons of Aswini.
and physcians of swerga. അശ്വിനിദെവകൾ.

നാസ,യുടെ. s. 1. The nose. മൂക്ക. 2. the upper timber
of a door frame. മെൽപ്പടി.

നാസാഗ്രം,ത്തിന്റെ. s. The tip of the nose.

നാസാദാരു,വിന്റെ. s. The upper timber of a door
frame. മെൽപ്പടി.

നാസാപുടം,ത്തിന്റെ. The nostrils. മൂക്കിൻദ്വാരം.

നാസാമണി,യുടെ. s. A nose jewel. മൂക്കുത്തി.

നാസാരന്ധ്രം,ത്തിന്റെ. s. The nostrils. നാസാ
പുടം.

നാസിക,യുടെ. s. 1. The nose. മൂക്ക. 2. the upper
timber or nose as it were of a door.

നാസികാചൂൎണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. A medicinal powder
to be drawn into the nose, snuff.

നാസികാമലം,ത്തിന്റെ. s. The mucus of the nose.
മൂക്കീര.

നാസികാരന്ധ്രം,ത്തിന്റെ. s. See നാസാരന്ധ്രം.

നാസിദ്വാരം,ത്തിന്റെ. s. The cavity of the nose.

നാസീരം,ത്തിന്റെ. s. Advancing or skirmishing in
front of an army, leaving the lines, and defying the ene-
my by shouts and gestures. പൊക്കുൎവിളി.

നാസ്തി. ind. Non-existence, a negation of being, not so,
it is not. ഇല്ല.

[ 429 ]
നാസ്തികത,യുടെ. s. or നാസ്തികത്വം,ത്തിന്റെ. s.
Atheism, and materialism; denial of the deity; the de-
nial of a God; disbelief of a future state; heresy. അ
ദൃഷ്ടശ്വരാദിയില്ലെന്നുമുള്ള ബുദ്ധി.

നാസ്തികൻ,ന്റെ. s. An atheist, and materialist, one
who denies the existence of God; but applied by the or-
thodox Hindus to any one who denies the divine au-
thority of the Védas, or the truth of the monstrous legends
of the Puranas. അദൃഷ്ടബുദ്ധിയില്ലാത്തവൻ.

നാസ്തിക്യം. adj. Atheistical. ഇല്ലെന്ന ഭാവമുള്ള.

നാളകം,ത്തിന്റെ. s. A grass, Cuss cuss, Andropogon
muricatum. (Lin.)

നാളത. ind. The current or passing day, the same day.

നാളം,ത്തിന്റെ. s. 1. A hollow or tubular stalk, the stalk
of the lotus, water-lily, &c. താമരത്തണ്ട ഇത്യാദി. 2.
a flame.

നാളാഗമം,ത്തിന്റെ. s. A chronicle, a book of an-
nals.

നാളിക,യുടെ. s. 1. A tubular stalk. 2. a sort of potherb.

നാളികെരം,ത്തിന്റെ. s. 1. The cocoa-nut. തെങ്ങാ.
2. the cocoa-nut tree. തെങ്ങ.

നാളീ,യുടെ. s. 1. A stalk or culm. നെൽതണ്ട ഇ
ത്യാദി. 2. any hollow thing.

നാളീകനെത്രൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

നാളീകബാണൻ,ന്റെ. s. CUPID. കാമൻ.

നാളീകബാന്ധവൻ,ന്റെ. s. The sun. സൂൎയ്യൻ.

നാളീകം,ത്തിന്റെ. s. 1. The lotus. താമരപ്പൂവ. 2.
an arrow. അമ്പ. 3. a dart, a javelin, a pike. കുന്തം.

നാളീകാസനൻ,ന്റെ. s. A name of BRAHMA. ബ്ര
ഹ്മാവ.

നാളീവ്രണം,ത്തിന്റെ. s. A fistulous or sinous sore.
നാഡീവ്രണം.

നാളെ, നാളെക്ക. adv. 1. To-morrow. 2. the time to come.
3. never; a common expression for to-morrow never comes.

നാളെക്കു നാളെ. adj. The day after to-morrow, the next
day.

നാളൊക്കം,ത്തിന്റെ. s. An astronomical or astrologi-
cal calculation. നാളൊക്കം വെക്കുന്നു, To make such
calculation.

നാൾ,ളിന്റെ. s. 1. A day of twenty four hours. 2. an
astrological day; supposed to be governed by each of the
twenty seven lunar mansions or asterisms. 3. time in
general. നാൾപെടുന്നു, To occur within a month.
നാൾപൊകുന്നു, Time passes away. നാൾപൊക്കു
ന്നു, To pass time well or ill, to live, to spend the day.
നാൾവട്ടം , A cycle of days, many days in progression.

നാൾനീക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Procrastination, delay.
2. alteration of a fixed time.

നാൾതൊറും. adv. Daily, every day.

നാൾവഴി,യുടെ. s. A day book. നാൾവഴിക്കണക്ക,
Daily accounts.

നാക്ഷത്രം. adj. Relating or belonging to the lunar as-
terisms.

നാഴി,യുടെ. s. 1. A measure, the fourth part of an Ed-
angari, expressed thus ----------.2. an Edangari expressed thus
--------.

നാഴിക,യുടെ. s. An Indian hour, of 24 English minu-
tes; 60 nárigas complete a day. 2. an Indian mile, the
distance which a person usually walks in an Indian hour.

നാഴികമണി,യുടെ. s. A watch, a clock.

നാഴികവട്ടക,യുടെ. s. An instrument for marking the
hour or time, a vessel for measuring time by water.

നാഴിക്കണ്ടം,ത്തിന്റെ.s. A field sown with a mea-
sure of seed.

നാറാവുള്ളി,യുടെ. s. Garlic.

നാറുന്നു,റി,വാൻ. v. a. 1. To smell, to yield a smell
good, bad or offensive, but commonly the latter, to stink,
to yield a bad smell. 2. to putrify, to be tainted. നാറി
പ്പൊകുന്നു, To become putrid, to spoil.

നാറ്റം,ത്തിന്റെ. s. 1. Yielding a smell, a good scent.
2. stench, stinking. 3. putrifaction. നാറ്റംപിടിക്കു
ന്നു, To begin to smell ill, to become putrid.

നാറ്റിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To cause to smell, to
scent. നാറ്റിനൊക്കുന്നു, To smell at.

നാറ്റുന്നു,റ്റി,വാൻ. v. a. To smell.

നി. ind. A Sanscrit particle and prefix, implying, 1.
Certainty, assurance. 2. negation, privation.

നികക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ. v. n. 1. To be filled, to be or
become full. 2. to be made even, or level. 3. to swim on
the water.

നികടം,ത്തിന്റെ. s. Neighbourhood, proximity, vici-
nity. adj. Near, proximate. സമീപം.

നികത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. 1. To fill, to fill up, to
make full. 2. to make even, to level. 3. to complete.

നികപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Filling, filling up. 2. levelling,
making even. 3. evenness.

നികരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A crowd, a multitude, a flock.
കൂട്ടം. 2. the pith, sap, essence. സാരം. 3. likeness,
equality, resemblance. തുല്യത.

നികഷം,ത്തിന്റെ. s. A touch-stone. ഉരകല്ല ചാ
ണ.

നികഷാ. ind. 1. Near, proximate. 2. in the middle,

[ 430 ]
betwist, between. സമീപം.

നികഷാത്മജൻ,ന്റെ. s. 1. A Racshasa, a sort of
goblin. 2. the regent of the south-west. രാക്ഷസൻ.

നികഷിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To try by a touch-
stone, to rub. ഉരെക്കുന്നു.

നികൎഷണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Ploughing. ഉഴവ. 2. an
open, space, or sort of play ground, in, or near, a town.
| ക്രീഡാഭൂമി.

നികൎഷെണ, ind. Certainly.

നികളം,ത്തിന്റെ. s. 1. Pride, haughtiness. 2. abuse,
contempt.

നികാമം, adv. 1. voluntarily, willingly, satisfactorily.
മനസ്സൊടെ. 2. excessively. ഏറ്റവും.

നികായം,ത്തിന്റെ. s. 1. An assembly of persons per-
forming like duties, a congregation, an audience. സഭ
യൊഗം. 2. a flock, a multitude. കൂട്ടം . 3. a house, a
habitation. ഭവനം.

നികാരണൻ,ന്റെ. s. A murderer, a killer. കൊല്ലു
ന്നവൻ.

നികാരണം,ത്തിന്റെ. s. The act of killing, murder,
slaughter. കുല.

നികാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Winnowing or piling corn.
പൊലി. 2. injury, offence. ഉപദ്രവം . 3. wickedness,
malice, ദൊഷം. 4. deceitfulness. ചതിവ.

നികായ്യം,ത്തിന്റെ. s. A house. ഭവനം.

നികാശം, adj. Like, resembling (in composition.) തുല്യം.

നികുഞ്ചകം,ത്തിന്റെ. s. A measure of capacity equal
to 1/4 of a Nari. ഉഴക്ക.

നികുഞ്ജം,ത്തിന്റെ. s. 1. An arbour, a bower, a place
over-grown with creepers. വള്ളിക്കുടിൽ. 2. a mountain
cavern. മലയിലെ ഗുഹ.

നികുംഭം,ത്തിന്റെ. s. A plant. See നാകദന്തി.

നികുംഭില,യുടെ. s. The place where Indrajit perform-
ed his sacrifice.

നികുരുംബം,ത്തിന്റെ. s. A company, a flock, a
multitude. കൂട്ടം.

നികൃതം. &c. adj. 1. Dishonest, wicked, perverse, ob-
stinate. ശഠതയുള്ള. 2. removed, set aside, dismissed,
നീക്കപ്പെട്ട. 3. tricked, cheated, deceived. വഞ്ചിക്ക
പ്പെട്ട. 4. low, vile, base. ഹീനമുള്ള.

നികൃതി,യുടെ. s. 1. Dishonesty, wickedness, obtinacy,
perverseness. ശഠത. 2. rejection, removal. നീക്കം . 3.
abuse, reproach. നിന്ദ. 4. deceit, deceitfulness. ചതിവ.

നികൃത്തം, &c. adj. Split, divided, cut. ഛെദിക്കപ്പെട്ടത.

നികൃന്തനം,ത്തിന്റെ. s. Cutting, dividing; splitting.
ഛെദനം.

നികൃഷ്ടകൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. A base, vile, or improper
act. ഹീനകൎമ്മം.

നികൃഷ്ടത,യുടെ. s. The state of being outcast, base-
ness, vileness, meanness. ഹീനത.

നികൃഷ്ടൻ,ന്റെ. s. An outcast; a low, vile, mean, base
person. ഹീനൻ.

നികൃഷ്ടം, &c. adj. 1. Insulted, despised, outcast. 2. base,
mean, low, vile. ഹീനം.

നികെതനം,ത്തിന്റെ. s. A house, a habitation. ഭ
വനം.

നികെതം,ത്തിന്റെ. s. A house, a habitation. ഭവനം.

നികൊചകം,ത്തിന്റെ. s. The name of a tree, Alan-
gium hexapetalum. അഴിഞ്ഞിൽ.

നിക്വണം,ത്തിന്റെ. s. A musical tone or sound. ഒ
ച്ച.

നിക്വാണം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

നിഖനനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Digging up. കുഴിക്കുക.
2. piercing. തറെക്കുക. 3. fixing. നാട്ടുക.

നിഖൎവ്വം,ത്തിന്റെ. s. A billion. നൂറകൊടി. adj.
Dwarfish, a dwarf.

നിഖിലം, adj. All, entire, complete. എല്ലാം.

നിഗഡം,ത്തിന്റെ. s. An iron chain for the feet, a
fetter, but especially the heel chains of an elephant. ആ
നത്തുടല.

നിഗദം,ത്തിന്റെ. s. Speech, speaking, discourse. വാ
ക്ക സംസാരം.

നിഗദിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To speak, to discourse.
സംസാരിക്കുന്നു.

നിഗമനം,ത്തിന്റെ, s. A going out, departure. യാ
ത്ര.

നിഗമം,ത്തിന്റെ. s. 1. The Védas collectively. വെ
ദം. 2. a town, a city. നഗരം. 3. a market, a fair. ച
ന്ത. 4. a road, a market road. പെരുവഴി. 5. trade,
traffic. കച്ചവടം. 6. certainty, assurance. നിശ്ചയം.

നിഗമാശ്വൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA, whose steed
the Védas are. ശിവൻ.

നിഗരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Eating, swallowing. വിഴു
ങ്ങൽ. 2. the throat, the gullet. തൊണ്ട.

നിഗൎഹണം,ത്തിന്റെ. s. An affront. നിന്ദ.

നിഗളം,ത്തിന്റെ. s. 1. Pride, arrogance, petulancy.
2. a chain, a fetter, but especially the heel chains of an
elephant. വിലങ്ങ, ചങ്ങല, ആനത്തുടല.

നിഗളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be proud, haughty,
arrogant.

നിഗാദം,ത്തിന്റെ. s. Speech, discourse. സംസാരം.

നിഗാരം,ത്തിന്റെ. s. Swallowing. വിഴുങ്ങൽ.

[ 431 ]
നിഗാളം,ത്തിന്റെ. s. The throat or neck of a horse.
കുതിരയുടെ കഴുത്ത.

നിഗൂഡമനസ഻,ിന്റെ. s. A profound or deep mind.
adj. Of a profound mind.

നിഗൂഢം, adj. Profound, obscure, hidden, mysterious.
ആഴമുള്ള, ഒളിക്കപ്പെട്ടത, മറെക്കപ്പെട്ടത.

നിഗൂഹനം,ത്തിന്റെ. s. Hiding, concealment. ഒളി
പ്പ.

നിഗൃന്ഥനം,ത്തിന്റെ. s. Murder, killing. കുല.

നിഗ്രഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. Destruction, killing. വധം.
2. punishing. ശിക്ഷ. 3. disfavour, dislike, discourage-
ment. അനിഷ്ടം. 4. deviation from rectitude, impro-
priety.

നിഗ്രഹിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To destroy, to
kill. കൊല്ലുന്നു. 2. to punish. ശിക്ഷിക്കുന്നു. 3. to
disapprove, to discourage, to disregard.

നിഗ്രഹി,യുടെ. s. One who destroys, a murderer. കൊ
ല്ലുന്നവൻ.

നിഘണ്ഡു,വിന്റെ. s. The name of a Sanskrit book,
a dictionary or vocabulary, a collection of words or names.
ഒരു അഭിധാനഗ്രന്ഥം.

നിഘം,ത്തിന്റെ. s. A ball, a round or circle, any
thing whose height and circumference are equal. ഉണ്ട,
വട്ടം.

നിഘസം,ത്തിന്റെ. s. 1. The act of eating. 2. food,
victuals. ഭക്ഷണം.

നിഘ്നം. adj, Docile, subservient, dependant, domestic.
സ്വാധീനം.

നിങ്ങൾ,ളുടെ. pers. pron. Second person plu. Ye, you.

നിചയം,ത്തിന്റെ. s. A multitude, heap, assemblage,
collection. കൂട്ടം.

നിചിതം, &c. adlj. Full, filled, complete. പൂരിക്കപ്പെ
ട്ടത.

നിചുളം,ത്തിന്റെ. s. The plant termed Barringtonia
acutangula, also Nauclea Cadamba. നീർപരുത്തി, നീ
ർക്കടമ്പ.

നിചൊളകം,ത്തിന്റെ. s. A sort of jacket, but especi-
ally a soldier’s jacket or a body dress, serving as a cui-
rass or breast-plate. മൂടുപുടവ, മുഴുക്കുപ്പായം.

നിചൊളം,ത്തിന്റെ. s. A cover, or wrapper; a veil;
a surtout. മൂടുപുടവ, മുഴുക്കുപ്പായം.

നിച്ചം. adj. Daily.

നിച്ചാത്തം,ത്തിന്റെ. s. A daily funeral ceremony
performed for one year by the Hindus for a deceased re-
lative. നിച്ചാത്തം ഊട്ടുന്നു, നിച്ചാത്തം കഴിക്കുന്നു,
To perform the preceding ceremony.

നിജ. adj. One’s own. തന്റെ.

നിജം. adj. 1. One’s own, own. തന്റെത. 2. perpetual,
eternal. നിത്യമായുള്ള. 3. certain. നിശ്ചയമായുള്ള.

നിജാധീനം, &c. adj. 1. Independent, uncontrolled.
2. one’s own dependant. സ്വാധീനം.

നിജാവന്തി,യുടെ. s. The name of a tune. ഒരു രാഗം.

നിടലക്കുഴി,യുടെ . s. The pit or cavity of the throat.

നിടിലതടം,ത്തിന്റെ. s. The forehead. നെറ്റി.

നിടിലം,ത്തിന്റെ. s. The forehead. നെറ്റി.

നിടിലാക്ഷൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA, as having
an eye in the middle of his forehead. ശിവൻ.

നിണമണിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To be daubed
with blood.

നിണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Blood. 2. a mixture of tur-
meric and Chunam in water, which forms a red colour
like blood.

നിതംബം,ത്തിന്റെ. s. 1. The waist, nates mulie-
rum. കടിപ്രദെശം. 2. the buttocks, or posteriors in
general, the circumference of the hip and joins. 3. the
sidle of a mountain. മലച്ചരിവ.

നിതംബസ്ഥം, &c. adj. 1. Standing or situate on the
side of a mountain. 2. situate on the cavities of the loins.

നിതംബിനി,യുടെ. s. A woman with large and hand-
some posteriors. ഗുരുനിതംബമുള്ളവൾ.

നിതരാം. ind. 1. Always, continually, eternally. 2. much,
excessive. എറ്റവും.

നിതലം,ത്തിന്റെ. s. One of the inferior worlds. കീഴ
ലൊകങ്ങളിൽ ഒന്ന.

നിതാന്തം. adj. Very, much, excessively. adj. Much,
excessive. പെരികെ.

നിത്യകൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. Daily performances, ceremo-
nies, duties or actions. നിത്യകൎമ്മം കഴിക്കുന്നു, To
perform such duties, &c.

നിത്യകല്യാണൻ,ന്റെ. s. GOD. ദൈവം.

നിത്യകൃത്യം,ത്തിന്റെ. s. See നിത്യകൎമ്മം.

നിത്യചാത്തം,ത്തിന്റെ. s. A daily funeral ceremony,
performed by the Hindus for a deceased relative.

നിത്യച്ചിലവ,ിന്റെ. s. Daily expenses.

നിത്യത,യുടെ. s. Eternity. എന്നും.

നിത്യത്വം,ത്തിന്റെ. s. Eternity.

നിത്യദാ. ind. Always, constantly, eternally. എന്നും.

നിത്യദാനം,ത്തിന്റെ. s. Daily, constant, or regular
gift, (charity.)

നിത്യ ദുഃഖം,ത്തിന്റെ. s. Eternal or perpetual sorrow,
pain or grief.

നിത്യദൊഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. Perpetual or constant

[ 432 ]
evil. 2. the observation of days, &c.

നിത്യനിദാനം,ത്തിന്റെ. s. Daily sustenance or sub-
sistence, daily expenses.

നിത്യൻ,ന്റെ. s. One who is eternal, i. e. GOD. ദൈ
വം.

നിത്യപൂജ,യുടെ. s. Daily or continual sacrifice.

നിത്യബ്രഹ്മചൎയ്യം,ത്തിന്റെ. s. Single life, remain-
ing unmarried.

നിത്യബ്രഹ്മചാരി,യുടെ. s. One who never marries,
one who lives a single life.

നിത്യമുക്തൻ,ന്റെ. s. GOD. ദൈവം.

നിത്യം. adv. Always, daily, eternally, continually. adj.
1. Eternal, everlasting, constant, continual, perpetual ;
past, present and future. 2. regular, fixed, invariable.

നിത്യയൊഗം,ത്തിന്റെ. s. The name of one of the
27 astronomical periods.

നിത്യവഴുതിന,യുടെ. s. A small kind of egg plant
constantly bearing fruit, Solanum melongena.

നിത്യവും. adv. Daily, always, constantly, perpetually.

നിത്യവൃത്തി,യുടെ. s. 1. Daily maintenance, subsis-
tence, daily expenses. 2. daily work.

നിത്യശ്രാൎദ്ധം,ത്തിന്റെ. s. A daily funeral ceremony
performed by the Hindus for a deceased relative. നി
ച്ചാത്തം.

നിത്യസാന്നിദ്ധ്യം,ത്തിന്റെ. s. Perpetual presence
or nearness, the eternal presence of GOD.

നിത്യസ്വരൂപൻ,ന്റെ; or നിത്യസ്വരൂപി,യുടെ. s.
GOD. ദൈവം.

നിത്യസ്വരൂപിണി,യുടെ. s. Philosophical illusion ;
See മായ.

നിത്യാനിത്യം,ത്തിന്റെ. s. Time and eternity.

നിത്യാനിത്യവിവെകം,ത്തിന്റെ. s. A knowledge of
time and eternity. ജ്ഞാനം.

നിത്യാനന്ദൻ,ന്റെ. s. GOD. ദൈവം.

നിത്യാനന്ദം,ത്തിന്റെ. s. Everlasting happiness, or
bliss.

നിത്യൊപവാസം,ത്തിന്റെ. s. A daily fast. 2. total
abstinence from food.

നിത്യൊപവാസി,യുടെ. s. 1. One who fasts daily.
2. one who constantly abstains from food.

നിദാഘം,ത്തിന്റെ. s. 1. Summer, the hot season.
വെനൽ. 2. heat, warmth. ഉഷ്ണം. 3. sweat, perspira-
tion. വിയൎപ്പ.

നിദാനമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To conclude, to
terminate. 2. to decide.

നിദാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A first cause, a primary or

remote cause. 2. disappearance, cessation, or removal of
a first cause. 3. purification, purity, or correctness. 4. as-
certaining the cause of disease; the study of symptoms
with a view to trace the remote or proximate causes;
hence this word is the name of a celebrated medicinal
work. 5. judgment, decision. 6. daily subsistence. 7. the
name of a medicinal book. 8. certainty, justness. adv.
Daily, continually. നിദാനം കഴിക്കുന്നു, 1. To live
upon, to support life. 2. to perform regularly or con-
stantly.

നിദാനവൃത്തി,യുടെ. s. See നിത്യവൃത്തി.

നിദാനിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To determine, to
examine carefully, to consider. 2. to judge, to decide.

നിദിഗ്ദം. adj. Scented with perfumes, smeared, anoint-
ed, plaistered. പൂചപ്പെട്ടത, തെക്കപ്പെട്ടത.

നിദിഗ്ദിക,യുടെ. s. A sort of prickly nightshade, So-
lanum Jacquini. കണ്ടകാരിച്ചുണ്ട.

നിദിധ്യാസനം,ത്തിന്റെ. s. Deep and repeated con-
sideration. ഊന്നിവിചാരം.

നിദെശം,ത്തിന്റെ. s. A command, order, direction,
instruction. കല്പന, ശാസന.

നിദ്ര,യുടെ. s. 1. Sleep, rest, drowsiness. ഉറക്കം. 2. sloth.
നിദ്ര ചെയ്യുന്നു, To sleep, to repose, to take rest. നിദ്ര
പ്രാപിക്കുന്നു, To fall asleep, to die.

നിദ്രാഗൃഹം,ത്തിന്റെ. s. A bed chamber, a sleeping
room.

നിദ്രാണൻ,ന്റെ. s. 1. One who sleeps, a sleeper. 2.
one who is asleep, sleepy, drowsy. ഉറങ്ങുന്നവൻ,
ഉറങ്ങിയവൻ.

നിദ്രാമയക്കം,ത്തിന്റെ. s. Drowsiness, sleepiness.

നിദ്രാലു,വിന്റെ. s. One who is sleepy, drowsy, sloth-
ful. ഉറക്കമുള്ളവൻ.

നിധനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A race, a family. വംശം. 2.
loss, disappearance, annihilation. നാശം. 3. death, dy-
ing. മരണം. നിധനം ചെയ്യുന്നു, To kill, to destroy,
to annihilate.

നിധാനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A Nidhi, or divine treasure
belonging especially to CUBÉRA the god of wealth. 2. a
receptacle, a place or vessel in, or on, which any thing is
collected or deposited. 3. concealed property. നിക്ഷെ
പം.

നിധി,യുടെ. s. 1. One of CUBÉRA’S nine Nidhis or di-
vine treasures. Their nature is not exactly defined, though
some of them appear to be precious gems ; according to
the Tantrica system, they are personified and worship-
ped as demi-gods, attendant either upon CUBÉRA or upon

[ 433 ]
LECSHMI, the goddess of prosperity. 2. a receptacle, a
place of asylum, or accumulation, as a treasury, a granary,
a nest, &c.: also figuratively, as ഗുണനിധി, a man
who possesses or is endowed with all good qualities. 3. a
treasure, any sum or quantity of wealth or valuables. നി
ധിവെക്കുന്നു, To treasure up, to hide treasure. നി
ധി എടുക്കുന്നു, To dig up hid treasure.

നിധിപതി,യുടെ. s. 1. A name of CUBÉRA. കുബെ
രൻ. 2 a wealthy man. ധനവാൻ.

നിധീശൻ,ന്റെ.s. A name of CUBÉRA, the god of
wealth; Mammon. കുബെരൻ, ധനവാൻ.

നിധുവനം,ത്തിന്റെ. s. Copulation, coition.

നിധ്യാനം,ത്തിന്റെ. s. Sight, seeing. കാഴ്ച.

നിധ്വാനം,ത്തിന്റെ. s. Sound. ഒച്ച.

നിനക്ക, To thee, the dative of നീ.

നിനച്ചിരിയാതെ. adv. Without thinking, unawares.

നിനദം,ത്തിന്റെ. s. A sound in general. ഒച്ച.

നിനദിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To sound, to give a
sound.

നിനവ,ിന്റെ. s. 1. A thought, recollection, remem-
brance. 2. opinion. 3. meaning, intention. 4. memory. 5.
a note of hand. 6. a document. 7. a memorandum.

നിനവുകെട,ിന്റെ. s. Forgetfulness, negligence.

നിനവുകൊടുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. a. 1. To remind,
to put in mind. 2. to give a note of hand.

നിനവുണ്ടാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. c. To cause to re-
member, to remind, to put in mind.

നിനാദം,ത്തിന്റെ. s. Sound in general. ഒച്ച.

നിനെക്കാതെ. adv. Without thinking, unawares.

നിനെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To think, to reflect,
to recollect, to remember.

നിന്ദ,യുടെ. s. 1. Censure, blame, abuse, reviling. 2.
reproach, reproof, affront. 3. calumny, contumely, disre-
spect, scorn, contempt.

നിന്ദാവചനം,ത്തിന്റെ. s. Insult, abuse, reproach-
ful language.

നിന്ദാവാക്ക,ിന്റെ. s. Scorn, contemptuous language,
reproach and menace.

നിന്ദാശീലൻ,ന്റെ. s. A contemner, a scorner, a re-
viler.

നിന്ദാസ്തുതി,യുടെ. s. Irony, ironical praising.

നിന്ദിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To vilify, to abuse,
to blame, to reproach, to censure. 2. to despise, to calum-
niate, to contemn. 3. to affront.

നിന്ദിതം, &c. adj. 1. Vilified, reviled, abased. 2. despised,
calumniated, contemned. 3. abominable, despicable, low.

4. prohibited, forbidden.

നിന്ദ്യൻ,ന്റെ. s. A despicable, low person, one who
is worthy of being despised, reviled, contemned.

നിന്ദ്യം, &c. adj. Despicable, worthy of being reviled.

നിന്നാണ. ind. 1. An oath. 2. an imprecation, a cause.

നിന്റെ, The genitive of നീ. Also നിന്നുടെ and നിൻ,
Thy, your, a form of the genitive used chiefly in poetry.

നിപഠം,ത്തിന്റെ. s. The act of learning, reading,
studying, or lecturing. പാഠം, വായന.

നിപതനം,ത്തിന്റെ. s. A falling, fall, coming down,
alighting, descending. വീഴ്ച.

നിപതിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To fall, to alight, to
descend. വീഴുന്നു, ഇറങ്ങുന്നു.

നിപം,ത്തിന്റെ. s. A water pot or jar. കുടം.

നിപാഠം,ത്തിന്റെ. s. Reading, study of sacred books.
വായന, പാഠം.

നിപാതനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Causing to descend or fall ;
throwing down. വീഴ്ച. 2. beating, knocking down. ഉ
ന്തിയിടുക.

നിപാതം,ത്തിന്റെ. s. 1. Falling, coming down, alight-
ing, descending. വീഴ്ച. 2. death, dying. മരണം.

നിപാനം,ത്തിന്റെ. s. A trough or ditch near a well
for watering cattle. കിണറ്റുകരെയുള്ള കൽതൊട്ടി.

നിപീഡനം,ത്തിന്റെ. s. Seizing, laying hold of. പി
ടിക്കുക.

നിപുണത,യുടെ. s. Cleverness, expertness, skill, emi-
nence in any art. സാമൎത്ഥ്യം.

നിപുണൻ,ന്റെ. s. A clever, expert, skilfull, conver-
sant, learned man. വിദഗ്ദൻ.

നിപുണം, &c. adj. Clever, expert, skilful, conversant,
learned.

നിബദ്ധം, &c. adj. Bound, confined. കെട്ടപ്പെട്ടത.

നിബന്ധനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Binding, confining, de-
taining. കെട്ട, തടവ. 2. a collection of many things, a
book, a compendium containing different sciences. 3.
cause, motive, origin. 4. a bond. 5. the tie of a lute, the
lower part of the tail piece where the wires are fixed. വീ
ണയുടെ തന്ത്രിമൂട്ടുന്നെടം.

നിബന്ധം,ത്തിന്റെ. s. 1. Binding, confinement.
കെട്ട, ബന്ധനം . 2. commentary, explanation of tech-
nical rules. വ്യാഖ്യാനം. 3. epistasis, suppression of
urine or constupation.

നിബന്ധാഭ്ര,വിന്റെ. s. A pavement, a paved place
or floor. കല്ലുകൊണ്ട തളം ചെയ്യപ്പെട്ട ഭൂമി.

നിബന്ധിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To tie, to bind,
to confine. കെട്ടുന്നു.

[ 434 ]
നിബന്ധിതം, &c. adj. Bound, tied, confined. കെട്ട
പ്പെട്ടത.

നിബൎഹണം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. കുല,
വധം.

നിബിഡം, &c. adj. 1. Thick, close, narrow, crowded,
impervious, impenetrable. ഇടതിങ്ങിയത. 2. coarse,
gross ; large, bulky.

നിബിഡിതം, &c. adj. Crowded together, thronged.
ഇടതിങ്ങപ്പെട്ടത.

നിബിരം,ത്തിന്റെ. s. A camp, lines for soldiers.
പടക്കുടി.

നിഭൻ,ന്റെ. s. One who is equal, like, similar. തു
ല്യൻ.

നിഭം,ത്തിന്റെ. s. 1. Likeness, resemblance, similarity.
തുല്യത. 2. fraud, trick, disguise. വ്യാജം . 3. light,
manifestation. adj. Like, resembling, similar. തുല്യം.

നിഭൃതം, &c. adj. Modest, humble, unassuming. അടക്ക
മുള്ള.

നിമഗ്നം,ത്തിന്റെ. s. 1. Drowning, sinking. മുങ്ങൽ.
2. dliving, immersion. മുഴുകൽ. adj. 1. Plunged, dived,
immersed. 2. sunk, drowned.

നിമജ്ജനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Bathing, ablution. കുളി.
2. sinking to the bottom. മുങ്ങൽ. നിമജ്ജനം ചെയ്യു
ന്നു, To bathe, to go under water, to dive. കുളിക്കുന്നു.

നിമഥനം,ത്തിന്റെ. s. 1. The act of churning, കല
ക്കുക. 2. killing, slaughter. കുല.

നിമം,ത്തിന്റെ. s. A pin, a stake. ആണി, കുറ്റി.

നിമയം,ത്തിന്റെ. s. Barter, exchange. മാറ്റം.

നിമി,യുടെ. s. The proper name of a king of the solar
line. ഒരു രാജാവ.

നിമിത്തകാരണം,ത്തിന്റെ. s. The instrumental
cause, the agent, especially the deity considered as the
agent in creation, or that which produces or affects any
thing, as distinguished from ഉപാദാനകാരണം, the
passive substance, or matter, acted upon.

നിമിത്തജ്ഞൻ,ന്റെ. s. One who understands or ob-
serves signs or omens, an astrologer, a soothsayer, a prog-
nosticator. ലക്ഷണംഅറിയുന്നവൻ, ജ്യൊത്സ്യൻ.

നിമിത്തജ്ഞാനം,ത്തിന്റെ. s. knowledge of signs
or omens, astrology.

നിമിത്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. A cause, reason, instrumen-
tal cause. കാരണം. 2. object, motive, purpose. 3. mark,
sign, spot, trace, token. ലാക്ക. 4. an omen, a sign, an
augur. ലക്ഷണം. 5. necessity, need, want. This word,
in Malayalim, is used as a common postposition, denot-
ing, for, on account of, for the sake of, about, respecting,

in order to, &c. നിമിത്തം നൊക്കുന്നു, To observe
signs and omens, to divine, to augur.

നിമിത്തമായിട്ട. postpos. On account of, because of, for
the sake of, by reason of.

നിമിഷം,ത്തിന്റെ. s. The twinkling of an eye, an
instant, a moment, a second, a minute. ഇമച്ചുമിഴി. നി
മിഷത്തിൽ, In a moment, in the twinkling of an eye.

നിമീലനം,ത്തിന്റെ. s. Twinkling of the eye, shut-
ting of the eye-lids, winking, seeling the eyes. കണ്ണി
മപ്പ, കണ്ണടെപ്പ. നിമീലനം ചെയ്യുന്നു, To wink.

നിമീലിക,യുടെ. s. 1. Twinkling of the eye, winking,
blinking. കണ്ണിമ. 2. fraud, trick, disguise. വ്യാജം.

നിമീലിതം, &c, adj. Closed, shut, as the eyes. നിമീല
നം ചെയ്യപ്പെട്ട.

നിമീലിതാക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. A closed eye. അടെ
ക്കപ്പെട്ട കണ്ണ.

നിമെയം,ത്തിന്റെ. s. Barter, exchange. മാറ്റം.

നിമെഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. Twinkling of the eye. നി
മിഷം. 2. a momentary space of time, a twinkling of
the eye considered as a measure of time.

നിമ്നഗ,യുടെ. s. A river. ആറ.

നമ്നം. adj. Deep, profound, literally or figuratively. ആ
ഴമുള്ള.

നിമ്നൊന്നതം,ത്തിന്റെ. s. Height and depth. ഉയ
ൎന്നു. adj. Undulated. താണുമുള്ള.

നിംബതരു,വിന്റെ. s. The coral tree, Erythirina
fulgens. മുൾമുരിക്ക. It is considered as one of the trees
of paradise.

നിംബം,ത്തിന്റെ. s. The Nimba or Margosa tree,
Melia Azadirachta. വെപ്പുവൃക്ഷം.

നിംബവീജം,ത്തിന്റെ. s. The fruit of the Margosa
tree. വെപ്പിൻ കുരു.

നിയതം, &c. adj. Checked, restrained. അടക്കപ്പെട്ടത.
adv. Certain, true, certainly. നിശ്ചയം.

നിയതി,യുടെ. s. 1. Destiny, good or bad fortune. ഭാ
ഗ്യം. 2. religious duty or obligation.

നിയന്താവ,ിന്റെ. s. A charioteer, a coachman. സാ
രഥി, തെർ തെളിക്കുന്നവൻ.

നിയന്തുണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Restraint, confinement.
ബന്ധനം. 2. an easy regimen. പഥ്യഹീനം.

നിയന്ത്രിതം. adj. Unrestrained, unchecked, self-willed
അടക്കപ്പെടാത്ത, ബന്ധിക്കപ്പെടാത്ത.

നിയമനിഷ്ഠ,യുടെ. s. Religious observance, or cere-
monies which any one adheres to: will-worship.

നിയമം,ത്തിന്റെ. s. 1. An agreement, contact, en-
gagement, covenant, appointment. 2. assent, promise.

[ 435 ]
പ്രതിജ്ഞ. 3. any religious observance voluntarily
practised, as fasting, watching, pilgrimage, &c. തപസ്സ.
4. voluntary penance, meritorious or supererogatory piety.
5. a religious observance in general. നിത്യകൎമ്മം. 6.
certainty, ascertainment. നിശ്ചയം. 7. a rule, a law.

നിയമവിധി,യുടെ. s. Religious institution, religious
observance; moral rules.

നിയമവെടി,യുടെ. s. Firing guns in the morning and
evening at the residence of kings.

നിയമിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To direct, to order,
to command. 2. to appoint, to devote, to dedicate.

നിയമിതം, &c. adj. 1. Ordered, directed. 2. appointed.
നിയമിക്കപ്പെട്ടത.

നിയാമകൻ,ന്റെ. s. A boatman; a sailor, one who
rows, or keeps a look out from the mast’s head; a pilot,
a steersman. അമരക്കാരൻ.

നിയുക്തൻ,ന്റെ. s. One who is engaged in, or apply-
ing to any matter, one who is authorized, called, appoint-
ed. കല്പിക്കപ്പെട്ടവൻ.

നിയുക്തം. adj. 1. Ordered, commanded, appointed, au-
thorized, called. 2. engaged in, applying or attached to.
നിയൊഗിക്കപ്പെട്ട.

നിയുതം,ത്തിന്റെ. s. Ten millions. നൂറായിരം.

നിയുദ്ധം,ത്തിന്റെ. s. 1. Close fight, personal struggle.
ബാഹുയുദ്ധം. 2. boxing. മുഷ്ടിയുദ്ധം.

നിയൊഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. An order, command, or
mandate. കല്പന. 2. authority, appointment. അധികാ
രം. 3. occupation; zealously engaging in any particular
task.

നിയൊഗിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To order, to di-
rect or command. 2. to appoint, to authorize.

നിയൊജനം,ത്തിന്റെ. s. An order, command. ക
ല്പന.

നിയൊജ്യൻ,ന്റെ. s. 1. A slave. ദാസൻ. 2. a
servant.

നിർ. A Sanscrit particle, prefixed to words of that lan-
guage and implying, 1. Certainty, assurance. നിശ്ചയം.
2. negation, privation, outside, out, without, forth. നി
ഷെധം.

നിര,യുടെ. s. 1. A partition made of wood. 2. military
array. 3. a row, a line, a file.

നിരക്ക,ിന്റെ. s. 1. A price current, fixed rate. 2. tariff,
assize.

നിരക്കം,ത്തിന്റെ. s. Walking on the posteriors, drag-
ging the feet along the ground, creeping, crawling.

നിരക്കവെ. adv. In a line, straight.

നിരക്കുന്നു,ന്നു,പ്പാൻ. v. n. 1. To agree, to unite.
2. to stand in a row, or line, to file as soldiers. 3. to
push along. നിരന്നുനില്ക്കുന്നു, To stand in rows, lines.

നിരക്കുവരിയൊല,യുടെ. s. An account of this price
current.

നിരങ്കുശത്വം,ത്തിന്റെ. s. Self-will, wilfulness. ത
ന്നിഷ്ടം.

നിരങ്കുശം, &c. adj. (From നിർ priv :and അങ്കുശം
an elephant hook.) Unchecked, unrestrained, uncon-
trolled, self-willed, independent. തടവില്ലാത്ത, തന്നി
ഷ്ടമായുളള.

നിരങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. See നിരക്കും.

നിരങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. To creep, to crawl; to
drag the feet along the ground.

നിരച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. Putting up a wooden partition,
partitioning.

നിരഞ്ജനൻ,ന്റെ. s. An epithet of the deity, the
pure or spotless one. ദൈവം.

നിരട,ിന്റെ. s. 1. Tying, joining, or piecing of thread.
2. cloth in which many joinings of broken thread.
appear.

നിരതൻ,ന്റെ. s. One who is closely attached to and
engrossed by any pursuit. താല്പൎയ്യമുള്ളവൻ.

നിരതി,യുടെ. s. Close attachment to any pursuit.

നിരതിശയം, &c. adj. Most wonderful, or surprizing.

നിരത്തൽ,ലിന്റെ. s. 1. Levelling, making even. 2.
adjusting differences, ranking, ranging in rows.

നിരത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. a. 1. To level, to make even.
2. to make equal, as threads for weaving. 3. to adjust
differences between two parties. 4. to rank or put in a
straight line. 5. to number down. നിരത്തി വെക്കു
ന്നു, To put in rows, lines. നിരത്തി വിളമ്പുന്നു, To
divide food at a meal into equal portions. നിരത്തിയി
ടുന്നു, To put in rows, &c. നിരത്തി കൊടുക്കുന്നു, To
number or count down.

നിരനിരപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Evenness, smoothness. 2. le-
velness, evenness of surface. 3. equality. നിരനിരപ്പാ
കുന്നു, To be even, to lie level. നിരനിരപ്പാക്കുന്നു,
To make even, to level.

നിരന്തകൻ,ന്റെ. s. The immortal Being, GOD. നാ
ശമില്ലാത്തവൻ, ദൈവം.

നിരന്തരൻ,ന്റെ. s. The eternal, event existent Being
i. e. GOD. ദൈവം.

നിരന്തരം, &c. adj. 1. Coarse, gross ; without interstice.
ഇടതിങ്ങിയത. 2. continued, continuous. നിരന്തരമാ
യി. adv. Continually, constantly, always, generally. എ
ല്ലായ്പൊഴും.

[ 436 ]
നിരപത്രപൻ,ന്റെ. s. A shameless, impudent per-
son. ലജ്ജയില്ലാത്തവൻ.

നിരപരാധം,ത്തിന്റെ. s. Innocence (from നിർ priv :
and അപരാധം offence.)

നിരപരാധി,യുടെ. s. An innocent person. കുറ്റമി
ല്ലാത്തവൻ.

നിരപലക,യുടെ. s. A partition board or plank.

നിരപായം, &c. adj. Immortal, even existent. മരണമി
ല്ലാത്ത.

നിരപെക്ഷം, &c. adj. Not necessary, not desired, or
- wished, &c. അപെക്ഷയില്ലാത്ത.

നിരപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Evenness, smoothness. 2. equality.
3. agreement, reconciliation. നിരപ്പപറയുന്നു, To re-
concile, to adjust differences between two parties.

നിരപ്പാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To become even,
to be made smooth. 2. to be agreed, to be reconciled.

നിരപ്പാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To make plain,
even, to level, to make smooth. 2. to reconcile, to adjust
differences between two parties.

നിരപ്പുകെട,ിന്റെ. s. 1. Unevenness, roughness, un-
dulation. 2. disagreement, disunion.

നിരപ്പെ. adv. Commonly, every where, in every place,
universal.

നിരയം,ത്തിന്റെ. s. Hell. നരകം.

നിരയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. To put up a wooden
partition.

നിരൎഗ്ഗളം, &c. adj. 1. Unobstructed, unimpeded, un-
restrained. തടവില്ലാത്ത. 2. unbolted, unfastened. സാ
ക്ഷായില്ലാത്ത.

നിരൎത്ഥകം, &c. adj. 1. Vain, fruitless, unprofitable. നി
ഷ്ഫലമായുള്ള. 2. unmeaning. അൎത്ഥമില്ലാത്ത.

നിരവഗ്രഹം, &c. adj. 1. Self-willed, head-strong, in-
dependant, uncontrolled. തന്നിഷ്ടമായുള്ള. 2. plentiful,
prosperous. സുഭിക്ഷമായുമുള്ള.

നിരവധി. adj. Infinite, immense, very much, very
many. അവധിയില്ലാത്ത.

നിരസനം,ത്തിന്റെ. s. Rejection, denial, contra-
diction, disallowance. നിഷെധം, തള്ളൽ, adj, Reject-
ed, disallowed.

നിരസിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To despise, to reject.
to deny, to contradict, to disallow. നിന്ദിക്കുന്നു, തടു
ക്കുന്നു, തള്ളിക്കളയുന്നു.

നിരസ്തൻ,ന്റെ. s. An outcast, a despised or excom-
municated person. ഭ്രഷ്ടൻ. നിരസ്തനാകുന്നു, To be
outcast, to be despised, to the excommunicated. നിരസ്ത
നാക്കുന്നു, To cast out, to despise, to excommunicate.

നിരസ്തം, &c. adj. 1. Shot. വലിച്ചവിട്ട അമ്പ. 2.
uttered rapidly, hurried. ഉഴറിപറക. 3. sent, thrown,
cast, directed എറിയപ്പെട്ടത. 4. abandoned, deserted,
left. ത്യജിക്കപ്പെട്ടത. 5. rejected, disallowed. തള്ള
പ്പെട്ടത.

നിരഹങ്കാരം. &c. adj. Content, moderate, destitute of
care or vanity. അഹങ്കാരമില്ലാത്ത.

നിരഹങ്കാരി,യുടെ. s. One who is content, moderate,
destitute of care or vanity. അഹങ്കാരമില്ലാത്തവൻ.

നിരക്ഷരകുക്ഷി,യുടെ. s. (From the particle നിർ,
അക്ഷരം a letter, and കുക്ഷി the belly.) An illiter-
ate person, a numbscull.

നിരാകരണം,ത്തിന്റെ. s. Obstruction, opposition,
contradiction, rejection. നിരസനം, നിന്ദ.

നിരാകരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To transgress,
disobey, disregard, or contemn. 2. to disgrace. നിന്ദി
ക്കുന്നു.

നിരാകരിഷ്ണു. adj. 1. Obstructive, obstructing. വിരൊ
ധിക്കുന്ന. 2. contemning, despising. നിന്ദാശീലം.

നിരാകാരൻ,ന്റെ. s. The divine spirit, GOD, the su-
preme being. Lit. One without form or shape. ആകൃതി
യില്ലാത്തവൻ, ദൈവം.

നിരാകാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Heaven, sky. ആകാശം.
2. any thing shapeless, ആകാരമില്ലാത്തത. 3. reproach,
censure. ആക്ഷെപം.

നിരാകുലം, &c. adj. Unperplexed, consistent. ആകു
ലം കൂടാതെ.

നിരാകൃതൻ,ന്റെ. s. One rejected, set aside. ത്യക്തൻ,
നിന്ദിതൻ.

നിരാകൃതം, &c. adj. Removed, rejected, set aside. നി
ന്ദിക്കപ്പെട്ടത, ത്യജിക്കപ്പെട്ടത.

നിരാകൃതി,യുടെ. s. 1. Rejection, contradiction, opposi-
tion. വിരൊധം. 2. disallowance. തുള്ളൽ. 3. obstacle,
impediment. തടവ. 4. a person who has not duly gone
through a course of study, especially applied however to
the religious student, who has not duly read the Védas.
adj. Shapeless, formless, viewless.

നിരാഘാട, &c. adj. Easy, unobstructed, without hesita-
tion. തടവകൂടാത്ത.

നിരാചാരം, &c. adj. Unlawful, lawless, corrupt, bar-
barian, uncivilized, depraved. s. Unlawfulness, want of
civilization (caste,) barbarianism.

നിരാതങ്കം, &c. adj, 1. Fearless, undaunted. നിൎഭയം.
2. unperplexed, consistent. അനാകുലം. 3. healthy,
salubrious. സുഖമുള്ള.

നിരാദരം, &c. adj. Disrespected, disregarded, unfavour-

[ 437 ]
ed, deprived of support. ആദരവില്ലാത്ത.

നിരാധാരക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who is poor, helpless,
destitute of succour or support. ദരിദ്രൻ, ആശ്രയമി
ല്ലാത്തവൻ.

നിരാധാരൻ,ന്റെ. s. 1. See the preceding. 2. the
independent being, he over whom no one has power or
control, self-dependant, i. e. GOD. ദൈവം.

നിരാധാരമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To render des-
titute of succour, to make helpless.

നിരാധാരം,ത്തിന്റെ. s. Helplessness, destitution of
support or succour, a state of poverty.

നിരാപത്ത. adj. Safe, free from danger.

നിരാമയൻ,ന്റെ. s. 1. One who is well, hale, reco-
vered from sickness. വ്യാധിയിളച്ചവൻ. 2. God.
ദൈവം.

നിരാമയം, &c. adj. (from നിർ privative and ആമ
യം disease.) Well, hale, recovered from sickness.

നിരായുധൻ,ന്റെ. s. One without arms or weapons.
ആയുധമില്ലാത്തവൻ.

നിരാലംബം,ത്തിന്റെ. s. An independent condition.
adj. Independent. ആശ്രയമില്ലാത്ത.

നിരാശ,യുടെ. s. Despair, hopelessness, despondency.

നിരാശൻ,ന്റെ. s. One who is without hope, or in
despair.

നിരാശ്രയക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who is without sup-
port, or protection.

നിരാശ്രയമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. To be without
support.

നിരാശ്രയം,ത്തിന്റെ. s. Helplessness. destitution of
support or protection. adj. Helpless, destitute of succour.

നിരാഹാരൻ,ന്റെ. s. One who is without food, or
who fasts either through necessity or choice. പട്ടിണി
ക്കാരൻ.

നിരാഹാരം,ത്തിന്റെ. s. Fasting, being without food.
പട്ടിണി.

നിരിന്ദ്രിയം, &c. adj. Imperfect, mutilated, maimed.
അംഗഹീനം.

നിരീശ്വരൻ,ന്റെ. s. An atheist. നാസ്തികൻ.

നിരീഷം,ത്തിന്റെ. s. 1. The body of a plough. കല
പ്പത്തടി. 2. a plough-share കൊഴു.

നിരീഹൻ,ന്റെ. s. GOD. ൟശ്വരൻ.

നിരീക്ഷണം,ത്തിന്റെ. s. Looking, seeing. നൊക്ക.
നിരീക്ഷണം ചെയ്യുന്നു, To look, to see. നൊക്കു
ന്നു.

നിരീക്ഷിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To look, to see.
നൊക്കുന്നു.

നിരീക്ഷിതം, &c. adj. Seen, looked at. കാണപ്പെട്ട
ത, നൊക്കപ്പെട്ടത.

നിരുക്തം,ത്തിന്റെ. s. One of the Védángas or works
considered as supplementary to, and connected with the
Védás forming part of sacred science; glossarial explan-
ation of obscure terms especially those occurring in the
Védas. ആറശാസ്ത്രങ്ങളിൽ ഒന്ന.

നിരുക്തി,യുടെ. s. The Védánga or portion of sacred
science which explains obscure and obsolete terms. വെ
ദാംഗം.

നിരുത്തരം, &c. adj. Unanswerable, not to be refuted.
ഉത്തരമില്ലാത്ത.

നിരുത്സാഹം,ത്തിന്റെ. s. Carelessness, negligence,
want of diligence. adj. Careless, negligent. ഉത്സാഹമി
ല്ലാത്ത.

നിരുദ്ധം, &c. adj. Checked, restrained, obstructed. നി
രൊധിക്കപ്പെട്ടത.

നിരുദ്യൊഗം, &c. adj. Causeless, groundless. ഹെതുവില്ലാ
ത്ത.

നിരുപദ്രവം, &c. adj. Unoppressed, unmolested. ഉപ
ദ്രവമില്ലാത്ത.

നിരുപപ്ലവം, &c. adj. 1. Free from danger or peril.
2. tranquil, happy. സുഖകരമായുള്ള.

നിരുപമൻ,ന്റെ. s. One without resemblance or com-
parison, the incomparable Being, excellent beyond all
comparison, GOD. ൟശ്വരൻ.

നിരുപാധികൻ,ന്റെ. s. An epithet of the deity, as
the true GOD.

നിരുപായം, &c. adj. Impracticable, impossible. ഉപാ
യമില്ലാത്ത.

നിരൂപണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sight, seeing. കാഴ്ച. 2.
doubt, discussion, investigation. 3. ascertaining, deter
mining. നിശ്ചയം. 4. thought, consideration. വിചാ
രം.

നിരൂപിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To investigate. 2.
to determine, to ascertain. 3. to explain. 4. to think, to
consider, to resolve.

നിരൂപിതം, &c. adj. 1. Investigated. 2. determined.
3. explained. 4. thought, considered.

നിരൃതി,യുടെ. s. 1. A demi-god and ruler of the south
west quarter. തെക്കുപടിഞ്ഞാറെ ദിക്കിന്നധിപൻ
2. misfortune, calamity. നിൎഭാഗ്യം.

നിരൃതികൊണ,ിന്റെ. s. The South west quarter.
തെക്കുപടിഞ്ഞാറെ ദിക്ക.

നിരെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To put up a partition,
to separate by a partition.

[ 438 ]
നിരെപ്പ,ിന്റെ. s. The act of putting up a partition
or of separating by a partition wall.

നിരൊധം,ത്തിന്റെ. s. 1. Loss, destruction. 2. re-
straint, confinement, beseiging, seige. 3. aversion, disfa-
vour, dislike.

നിരൊധിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To check, to re-
strain, to obstruct, to impede, to beseige.

നിൎഗ്ഗതജ്വാല,യുടെ. s. A firebrand. എരികൊളളി.

നിൎഗ്ഗതൻ, ന്റെ. s. 1. One who is well, hale, recovered
from sickness. വ്യാധിയിളച്ചവൻ. 2. departed, gone
out. പുറത്ത പുറപ്പെട്ടവൻ.

നിൎഗ്ഗതം, &c. adj. 1. Gone out, departed. പുറത്ത പുറ
പ്പെട്ടത. 2. well, hale, recovered from sickness. വ്യാ
ധിയിളച്ച.

നിൎഗ്ഗതി,യുടെ. s. Poverty, indigence. അഗതി.

നിൎഗ്ഗതിയാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To impoverish,
to reduce to poverty, or great distress.

നിൎഗ്ഗന്ധനം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. കുല,
വധം.

നിൎഗ്ഗന്ധപുഷ്പി,യുടെ. s. The simel, or silk cotton tree.
ഇലവ.

നിൎഗ്ഗന്ധം, &c. adj. Inodorous, wanting scent. ഗന്ധ
മില്ലാത്ത.

നിൎഗ്ഗമനം,ത്തിന്റെ. s. Going out, departure. പുറ
പ്പാട.

നിൎഗ്ഗമം,ത്തിന്റെ. s. 1. Going out, departure. പുറ
പ്പാട. 2. removal.

നിൎഗ്ഗമിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To go out, to depart.
പുറപ്പെടുന്നു.

നിൎഗ്ഗളം,ത്തിന്റെ. s. A headless trunk. തലയില്ലാ
ത്ത ശവം. adj. Headless, lit. without neck.

നിൎഗ്ഗുണം, &c. adj. 1. Void of all qualities. 2. bad, worth-
less, having in good qualities. ഗുണമില്ലാത്ത.

നിൎഗ്ഗുണ്ഡി,യുടെ. s. 1. A shrub, the five leaved chaste
tree, Vitex negundo and trifolia. See കരുനൊച്ചി or
വെണ്ണൊച്ചി. 2. the Chrysanthenum Indicum. ചെ
മന്തി.

നിൎഗ്രന്ഥനം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. വധം.

നിൎഘടം,ത്തിന്റെ. s. A large collection of people, a
fair, a marcket, &c. ചന്ത.

നിൎഘനം. adj. Light, &c. ഘനമില്ലാത്ത.

നിൎഘാതം,ത്തിന്റെ. s. 1. A gust of wind, a blustering
or roaring breeze. കൊടുങ്കാറ്റ. 2. a thunder-clap. ഇടി
നാദം.

നിൎഘൃണൻ,ന്റെ. s. One who is unkind, unmerciful,
hard-hearted. ദയയില്ലാത്തവൻ.

നിൎഘൊഷം,ത്തിന്റെ. s. Sound in general. ഒച്ച.

നിൎജ്ജനദെശം,ത്തിന്റെ. s. An uninhabited country,
a desert. മനുഷ്യരില്ലാത്ത ദിക്ക. adj. Uninhabited,
desert, solitary.

നിൎജ്ജനം. adj. Destitute of inhabitants or people, desert,
solitary. മനുഷ്യരില്ലാത്ത.

നിൎജ്ജരൻ,ന്റെ. s. A deity, an immortal. ദെവൻ.

നിൎജ്ജരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Ambrosia, the food of the
gods. അമൃത. 2. a plant. 3. a sort of perfume, com-
monly mura. മുറൾ. adj. Immortal, imperishable, un-
decaying. നാശമില്ലാത്ത.

നിൎജ്ജരാരി,യുടെ. s. An Asur. അസുരൻ.

നിൎജ്ജരെന്ദ്രൻ,ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.

നിൎജ്ജരൌഘം,ത്തിന്റെ. s. An assembly of deities.
ദെവന്മാരുടെ കൂട്ടം.

നിൎജ്ജലം,ത്തിന്റെ. s. A desert, a waste, a country
where there is no water. വെള്ളമില്ലാത്ത ദെശം .

നിൎജ്ജിതം, &c. adj. Conquered, subdued, overcome. ജ
യിക്കപ്പെട്ടത.

നിൎജ്ജിതെന്ദ്രിയഗ്രാമൻ,ന്റെ. s. 1. A Muni, a saint.
മുനി. 2. one who has subdued the passions.

നിൎജ്ജിതെന്ദ്രിയൻ,ന്റെ. s. One who has subdued
the passions. ഇന്ദ്രിയങ്ങളെ ജയിച്ചവൻ.

നിൎജ്ജീവനാകുന്നു യി,വാൻ. v. n. 1. To die, to be
dead, to become inanimate. 2. to become astounded, or
immoveable through fear. 3. to become insensible.

നിൎജ്ജീവൻ. adj. 1. Dead, inanimate, deprived of life,
examinate. 2. insensible, half dead, motionless, breath-
less, overcome with fear or sorrow.

നിൎജ്ഡരം,ത്തിന്റെ. s. A cascade, a torrent, the pre-
cipitous descent of water from mountains, &c. അരു
വിയാറ.

നിൎണ്ണയനം,ത്തിന്റെ. s. Certainty, ascertainment,
positive conclusion. നിശ്ചയം.

നിൎണ്ണയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Certainty, positive conclu-
sion. 2. resolution, determination. 3. settlement, final
agreement. 4. result, decree. നിശ്ചയം.

നിൎണ്ണയിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To settle ; to fix.
2. to determine, to resolve. 3. to judge, to decree.

നിൎണ്ണിക്തം, &c. all. Cleared, cleansed, purified. തെ
ളിയിക്കപ്പെട്ടത.

നിൎണ്ണീതം, &c. adj. 1. Fixed, settled. 2. determined, re-
solved. 3. judged, decreed. 4. thought. നിശ്ചയിക്ക
പ്പെട്ടത.

നിൎണ്ണെജകൻ,ന്റെ. s. A washerman. അലക്കുകാ
രൻ.

[ 439 ]
നിൎണ്ണെജനം,ത്തിന്റെ. s. Washing, cleansing, puri-
fying. അലക്കുക.

നിൎത്ത,ിന്റെ. s. 1. A stop, a period. 2. a trip, a time.

നിൎത്തൽ,ലിന്റെ. s. 1. Stoppage, stopping. 2. delay,
retarding. 3. adjournment. 4. interruption in progress.
5. causing to cease. 6. placing upright. 7. preserving,
saving. 8. reserving a part. 9. abatement. 10. stopping
up. 11. leaving off. 12. appointment. 13. detention. 14.
providing, provision. 15. abolition.

നിൎത്തുന്നു,ൎത്തി,വാൻ. v. a. 1. To stop, to cause to
stand. 2. to delay, to retard. 3. to adjourn, to postpone.
4. to stop or interrupt in progress. 5. to stop or cause to
cease. 6. to set or place upright. 7. to preserve or save.
8. to reserve part, to repress. 9. to allay. 10. to stop up.
11. to leave off, to make a stop. 12. to appoint to any
work or office. 13. to apply a remedy to a sore. 14. to
detain, to take care of. 15. to assemble, collect or provide
persons, &c. for any particular purpose. 16. to abolish.

നിൎദ്ദഗ്ദ്ധം, &c. adj. Burnt, scorched, consumed by fire.
ദഹിക്കപ്പെട്ടത.

നിൎദ്ദയൻ,ന്റെ. s. One who is unkind, unmerciful, a
cruel, hard-hearted man. ദയയില്ലാത്തവൻ.

നിൎദ്ദയം, &c. adj. Unkind, unmerciful, cruel, hard-heart-
ed. ദയയില്ലാത്ത.

നിൎദ്ദിഗ്ദ്ധം, &c. adj. Stout, lusty. പുഷ്ടിയുള്ള.

നിൎദ്ദിഷ്ടം, &c. adj. 1. Described, depicted. വൎണ്ണിക്ക
പ്പെട്ടത. 2. pointed out, shewn. കാണിക്കപ്പെട്ടത.

നിൎദ്ദെശം,ത്തിന്റെ. s. 1. Order, command, authori-
tative instruction or direction. ശാസന. 2. description.
3. pointing out. കാണിക്കുക.

നിൎദ്ദെശിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To describe, to
depict. 2. to point out, to shew.

നിൎദ്ദെഷ്ടാവ,ിന്റെ. s. A describer, a teacher, an in-
structor. കാണിക്കുന്നവൻ, ഉപദെഷ്ടാവ.

നിൎദ്ദൊഷം, &c. adj. Faultless, free from fault, without
defect or blemish; innocent; harmless. ദൊഷമില്ലാത്ത.
s. Innocence, integrity, disinterestedness.

നിൎദ്ധനൻ,ന്റെ. s. One who is poor, indigent, desti-
tute of wealth. ദരിദ്രൻ.

നിൎദ്ധനം,ത്തിന്റെ. s. Poverty, indigence. ദരിദ്രത.
adj. Poor, indigent, destitute of riches. ദരിദ്രമുള്ള.

നിൎദ്ധൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. Impiety, unrighteousness, im-
morality, irreligion. adj. 1. Impious, unrighteous, im-
moral, void of law or religion. ധൎമ്മമില്ലാത്ത. 2. not
acknowledging moral or religious institutions.

നിൎദ്ധാരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Certainty, ascertainment.

2. determination, resolution. നിശ്ചയം . 3. knowledge,
understanding. തിരിച്ചറിവ.

നിൎദ്ധാരം,ത്തിന്റെ. s. Certainty, ascertainment, de-
termination. നിശ്ചയം.

നിൎദ്ധാരിതം, &c. adj. Understood, ascertained, deter-
mined. തിരിച്ചറിയപ്പെട്ടത.

നിൎദ്ധാൎയ്യൻ, ന്റെ. s. J. One who acts fearlessly. ധീര
ൻ. 2. One who is active, energetic. ഉത്സാഹമുള്ളവൻ.

നിൎദ്ധൂതം, &c. adj. 1. Rejected, deserted. ത്യജിക്കപ്പെ
ട്ടത. 2. shaken off. കുടഞ്ഞുകളയപ്പെട്ടത.

നിൎദ്ധൂമം, &c. adj. Destitute of smoke, clear. പ്രകാശ
മുള്ള, പുകയില്ലാത്ത.

നിൎദ്ധൂളി,യുടെ. s. Total destruction, reduction to dust
or powder. ഭസ്മീകരണം.

നിൎദ്ധൂളിയാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To destroy to-
tally, to reduce to dust or ashes.

നിൎദ്ധൌതം, &c. adj. Cleansed, cleaned, purified. വെ
ളുപ്പിക്കപ്പെട്ടത.

നിൎബന്ധപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. 1. To be urged,
to be impelled, to be constrained. 2. to be pressed, to be
seized.

നിൎബന്ധം,ത്തിന്റെ. s. 1. Constraint, urgency, pres-
sure, importunity. 2. compulsion, force. 3. intent or per-
tinacious pursuit of any thing. 4. seizure, laying violent
hold of any thing. നിൎബന്ധമായി തുടങ്ങുന്നു, To
seize, to lay violent hold of any thing. നിൎബന്ധമായി
പറയുന്നു, 1. To press, to urge, to constrain. 2. to com-
pel, to force. നിൎബന്ധം ചെയ്യുന്നു, To oppress, to con-
strain. നിൎബന്ധം തുടങ്ങുന്നു, To oppress, to compel.

നിൎബന്ധിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To urge, to im-
pel, to constrain. 2. to force, to seize.

നിൎഭയം,ത്തിന്റെ. s. Fearlessness, undauntedness. adj.
Fearless, undaunted. ഭയമില്ലാത്ത.

നിൎഭരം. adj. 1. Much, excessive. അധികം. 2. fearless.
adv 1. Much, excessively. ഏറ്റവും.

നിൎഭൎത്സനം,ത്തിന്റെ. s. Abuse, blame. ചീത്തവാക്ക.

നിൎഭൎത്സിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To abuse, to revile,
to despised. നിന്ദിക്കുന്നു.

നിൎഭൎത്സിതം, &c. adj. Abused, reviled, despised. നിന്ദി
ക്കപ്പെട്ടത.

നിൎഭാഗ്യൻ,ന്റെ. s. An unhappy man. ഭാഗ്യമില്ലാ
ത്തവൻ.

നിൎഭാഗ്യം,ത്തിന്റെ. s. Misfortune, unhappiness, dis-
aster. ഭാഗ്യമില്ലായ്മ.

നിൎഭെദം,ത്തിന്റെ. s. 1. Unchangeableness. 2. indif-
ference. adj. Unchangeable.

[ 440 ]
നിൎഭെദ്യൻ,ന്റെ. s. One who is unchangeable.

നിൎഭെദ്യം, &c. adj. 1. Unchangeable, inseparable. 2. in-
penetrable, inaccessible.

നിൎമ്മഗ്നം,ത്തിന്റെ. s. 1. Drowning, sinking. മുഴു
കൽ, 2. diving, immersion. മുങ്ങൽ. adj. 1. Plunged,
dived, immersed. 2. sunk, drowned.

നിൎമ്മത്സരം, &c. adj. Free from envy, or passion. മത്സ
രമില്ലാത്ത.

നിൎമ്മഥനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Churning. കലക്കുക. 2.
killing, slaughter. കുല, വധം.

നിൎമ്മദൻ,ന്റെ. s. 1. An elephant out of rut. മദം
അടങ്ങിയ ആന. 2. one who is sober, quiet, unin-
toxicated. സുബൊധമുള്ളവൻ.

നിൎമ്മന്ഥദാരു,വിന്റെ. s. A piece of wood used for
lighting a fire by attrition. അരണി.

നിൎമ്മമൻ,ന്റെ. s. An epithet of the deity, GOD, as be-
ing no respecter of persons. മമത്വമില്ലാത്തവൻ.

നിൎമ്മൎയ്യാദ,യുടെ. s. A bad custom, rudeness, ill-be-
haviour, dishonesty, disrespect. adj. Contrary to custom,
uncivil, disrespectful.

നിൎമ്മൎയ്യാദം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding. നിൎമ്മൎയ്യാ
ദം കാട്ടുന്നു. To behave rudely, disrespectfully. നിൎമ്മ
ൎയ്യാദം തുടങ്ങുന്നു, To behave disrespectfully, uncivilly.
നിൎമ്മൎയ്യാദം പറയുന്നു, 1. To speak disrespectfully,
rudely. 2. to accuse falsely.

നിൎമ്മലത,യുടെ. s. 1. Purity, uprightness, sincerity. 2.
cleanness, clearness, transparency; freedom from dirt or
impurities.

നിൎമ്മലൻ,ന്റെ. s. 1. An epithet of the deity as the pure
and holy being. വിശുദ്ധൻ. 2. a washerman. അല
ക്കുകാരൻ.

നിൎമ്മലം, &c. adj. 1. Pure, clean, clear, transparent, free
from dirt or impurities. കളങ്കമില്ലാത്ത. 2. sincere, up-
right. ദൊഷമില്ലാത്ത.

നിൎമ്മാണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Manufacture, making, pro-
duction, creation, invention. ഉണ്ടാക്കുക. 2. nakedness.
നിൎമ്മാതാവ,ിന്റെ. s. The Creator, maker. ഉണ്ടാ
ക്കിയവൻ.

നിൎമ്മായം, &c. adj. Unfeigned, not counterfeited, not
hypocritical, real, sincere. വ്യാജമില്ലാത്ത.

നിൎമ്മാല്യമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To make unclean
to pollute. ആശുദ്ധിയാക്കുന്നു.

നിൎമ്മാല്യം,ത്തിന്റെ. s. The remains of an offering
presented to a deity.

നിൎമ്മിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To make, to form, to
create, to invent, to institute, to ordain.

നിൎമ്മിതം. adj. Made, fabricated, artificial, formed, in-
vented, created, produced. ഉണ്ടാക്കപ്പെട്ടത.

നിൎമ്മിതി,യുടെ. s. Making, manufacture, artificial pro-
duction.

നിൎമ്മുക്തൻ,ന്റെ. s. 1. A snake which has lately lost
its skin, പടം കഴിച്ച പാമ്പ. 2. an epithet of the deity.
ദൈവം.

നിൎമ്മുക്തം, &c. adj. Loosed, set free, liberated, aban-
doned, quitted, disjoined, separated. വിടുവിക്കപ്പെട്ട
ത, ഉപെക്ഷിക്കപ്പെട്ടത.

നിൎമ്മൂഡൻ,ന്റെ. s. A great fool, a stupid man.

നിൎമ്മൂലനാശം,ത്തിന്റെ. s. Total destruction, or ex-
terpation. ഉന്മൂലനാശം.

നിൎമ്മൂലമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. To be destroyed
utterly.

നിൎമ്മൂലം,ത്തിന്റെ. s. 1. Exterpation, eradication, total
or entire destruction. 2. causelessness. അകാരണം.
നിൎമ്മൂലമാക്കുന്നു,നിൎമ്മൂലംചെയ്യുന്നു, To exterpate,
to eradicate, to destroy utterly.

നിൎമ്മൊകം,ത്തിന്റെ. s. 1. The slough of a snake. പാ
മ്പിന്റെ പടം . 2. liberating, setting loose or free.

നിൎമ്മൊഹം, &c. adj. Void of covetousness, or desire.
മൊഹമില്ലാത്ത.

നിൎമ്മൊക്ഷം,ത്തിന്റെ. s. Abandonment, quittal, li-
beration, setting free. ത്യാഗം, വിടുതൽ.

നിൎയ്യാണം,ത്തിന്റെ. s. 1. The outer corner of an ele-
phant’s eye. ആനയുടെ കണ്ണിനടുത്തെടം. 2. de-
cease, demise, death, departure. മരണം. 3. eternal
emancipation, final beatitude. മൊക്ഷം . 4. travelling,
going forth. ഗമനം. നിൎയ്യാണംചെയ്യുന്നു, 1. To
decease, to demise, to die. 2. to travel, to go forth.

നിൎയ്യാതനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Revenge. പകവീഴ്ച. 2.
gift, donation. ദാനം . 3. delivery of a deposit. നിക്ഷെ
പം കൊടുക്കുക. 4. payment of a debt. കടംവീട്ടുക.
5. killing, slaughter. വധം.

നിൎയ്യാമൻ,ന്റെ. s. A sailor, a boatman. തൊണി
ക്കാരൻ.

നിൎയ്യാസം,ത്തിന്റെ. s. 1. Extract, decoction, infu-
sion, the natural, or artificial combination of a vegetable
substance with a watery fluid. കഷായം. 2. pink, the
colour, ചുവപ്പും വെളുപ്പം കൂടിയ നിറം. 3. astrin-
gent taste. ചവൎപ്പ.

നിൎയ്യൂഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. A chaplet, a crest, an orna-
ment for the head, മുടി, കിരീടം. 2. extracted juice, de-
coction, &c. കഷായം. 3. a door, a gate. വാതിൽ. 4.
a pin or bracket projecting from the wall to hang or place

[ 441 ]
any thing on. 5. any thing made of ivory. ആനക്കൊ
മ്പുകൊണ്ടുള്ള ഉപകരണം.

നിൎല്ലജ്ജൻ,ന്റെ. s. An impudent, shameless person.
നാണമില്ലാത്തവൻ.

നിൎല്ലക്ഷണം, &c. adj, Unmarked, unnoted, unspotted,
&c. അടയാളപ്പെടാത്ത.

നിൎല്ലീനത,യുടെ. s. Union, uniting, association, blend-
ing, confluence. ഒന്നായി ചെരുക.

നിൎല്ലീനം, &c. adj. United together, blended. ഒന്നായി
ചെൎന്ന.

നിൎല്ലൂനം, &c. adj. Cut, divided. ഛെദിക്കപ്പെട്ടത.

നിൎല്ലെപം, &c. adj. Anointed, smeared. പൂചപ്പെട്ടത.

നിൎല്ലൊഭം, &c. adj. Liberal, generous, unsparing.

നിൎവ്വചിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To speak. പറയു
ന്നു.

നിൎവ്വപണം,ത്തിന്റെ. s. Gift, donation. ദാനം.

നിൎവ്വൎണ്ണനം,ത്തിന്റെ. s. Sight, seeing. കാഴ്ച.

നിൎവ്വഹണം,ത്തിന്റെ. s. The catastrophe of a dra-
ma, the conclusion of the fable. നാടകസമാപ്തി.

നിൎവ്വഹിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To manage, to
transact, to perform. 2. to sustain. 3. to effect, to ac-
complish, to complete.

നിൎവ്വാണപ്രദൻ,ന്റെ. s. An epithet of the deity,
as the bestower of eternal bliss. ദൈവം.

നിൎവ്വാണപ്രാപ്തി,യുടെ. s. Obtaining eternal happi-
ness. മൊക്ഷപ്രാപ്തി.

നിൎവ്വാണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Eternal happiness, eman-
cipation from matter and re-union with the divine na-
ture, perpetual rest, calm or repose. മൊക്ഷം. 2. set-
ting, disappearance, departure. അസ്തമനം. 3. refrain-
ing, desisting, leaving off, cessation. അടക്കം. 4. union,
association, blending. ചെൎച്ച. 5. bathing or plunging of
an elephant. ഗജസ്നാനം. adj. Departed, defunct, ex-
tinct, gone out, &c.

നിൎവ്വാതം,ത്തിന്റെ. s. Calmness, stillness, the wind
having ceased to blow. സാവധാനം. adj. Calm, still,
not windy, having ceased to blow. കാറ്റില്ലാത്ത.

നിവ്വാദൻ,ന്റെ. s. A dumb person. മൂകൻ.

നിൎവ്വാദം,ത്തിന്റെ. s. 1. Censure, blame, reproach.
നിന്ദിച്ചുപറക. 2. decision of a controversy, assever-
ation, affirmation. നിശ്ചയം. 3. absence of dispute or
railing. വാദഹീനത.

നിൎവ്വാപണം,ത്തിന്റെ. s. Slaughter, killing. കുല,
വധം.

നിൎവ്വാപം,ത്തിന്റെ. s. Gifts in honour of a deceased
person. പിതൃപൂജ.

നിൎവ്വാൎയം, &c. adj. Acting fearlessly. ധൈൎയ്യത്തൊ
ടെ ചെയ്യുന്ന.

നിൎവ്വാസനം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. വ
ധം.

നിൎവ്വാഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. Management. 2. power or
ability to perform, execute, sustain. 3. excuse. 4. means,
remedy, way of escape; contrivance, an expedient. 5.
end, completion. 6. condition, circumstances.

നിൎവ്വികല്പം,ത്തിന്റെ. s. 1. Freedom from error or
mistake 2. freedom from doubt, decision. adj. 1. Free
from error or mistake, wise. 2. free from doubt, decided.
വികല്പമില്ലാത്തത.

നിൎവ്വികാരം, &c. adj. 1. Unchanged, unaltered, uniform.
വികാരമില്ലാത്ത. 2 immoveable. s. 1. Unchangeable-
ness, uniformity. 2. immoveableness, unfeelingness.

നിൎവ്വിഘ്നം, &c. adj. Unrestrained, free from obstruction,
or impediment, unimpeded. തടവില്ലാത്ത.

നിൎവ്വിചാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Carelessness, thoughtless-
ness, neglect. 2. security.

നിൎവ്വിണ്ണം, &c. adj. Senseless, overcome with fear or
sorrow. ബൊധക്കെടുള്ള.

നിൎവ്വിഷ,യുടെ. s. The turmeric coloured Zedoary,
used as an antidote to poison, Curcuma Zedoaria. മ
ഞ്ഞൾക്കൂവ, കസ്തൂരിമഞ്ഞൾ.

നിൎവ്വിഷത,യുടെ. s. An antidote to poison. മഞ്ഞൾ
ക്കൂവ.

നിൎവ്വീയം, &c. adj. Weak, destitute of strength, power,
or fortitude, unheroic, cowardly. വീൎയ്യമില്ലാത്ത.

നിൎവ്വൃതൻ,ന്റെ. s. The ever-blessed Being, GOD. ദൈ
വം.

നിൎവ്വൃതി,യുടെ. s. 1. Happiness. ആനന്ദം. 2. rest, re-
pose, tranquillity, ceasing, abstaining frorm. സൌഖ്യം.
3. death. മരണം. 4. departure. പുറപ്പാട.

നിൎവ്വൃത്തം, &c. adj. Finished, completed, done, accom-
plished. അവസാനിക്കപ്പെട്ടത.

നിൎവ്വെദം,ത്തിന്റെ. s. 1. Humility; self-disparagement.
വിനയം . 2. despair. നിരാശം . 3. weariness. ആല
സ്യം. 4. disgust. വെറുപ്പ.

നിൎവ്വെശം,ത്തിന്റെ. s. 1. Enjoyment. അനുഭവം.
2. wages, hire. ശമ്പളം.

നിൎവ്വൈരം, &c. adj. Void of resentment. വൈരമില്ലാ
ത്ത.

നിൎവ്വ്യഥനം,ത്തിന്റെ. s. A hole, a chasm. ഗഹ്വരം,
ദ്വാരം.

നിൎവ്വ്യസനം, &c. adj. Free from pain, grief, &c.

നിൎവ്വ്യാജം,ത്തിന്റെ. s. Sincerity, simplicity, artless-

[ 442 ]
ness, freedom from deceit or cunning. adj. Unfeigned,
artless, void of deceit or cunning. വ്യാജമില്ലാത്ത.

നിൎവ്വ്യൂ,ഢം,ത്തിന്റെ. s. Approved occupation. ഇഷ്ട
പ്രവൃത്തി. adj. 1. Abandoned, left, deserted. ഉപെ
ക്ഷിക്കപ്പെട്ടത.

നിൎവ്വ്രീളൻ,ന്റെ. s. An impudent, shameless person.
ലജ്ജയില്ലാത്തവൻ.

നിൎഹരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To extract, to draw
out, to root up. പുറത്തുകളയുന്നു.

നിൎഹാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Extracting, drawing out,
rooting up, &c. പുറത്തുകളക. 2. evacuation of any of
the natural excrements, of fæces, urine, sweat, &c. മല
മൂത്രാദിവിസൎജ്ജനം.

നിൎഹാരി. adj. Diffusively fragrant, having a wide spread-
ing odour. അതിസുഗന്ധമുള്ള.

നിൎഹ്രാദം,ത്തിന്റെ. s. Sound in general. ശബ്ദം.

നില,യുടെ. s. 1. State, station, posture. 2. a place, a
standing place. 3. disposition, temper. 4. the earth, the
ground. 5. usages custom. 6. constancy, steadiness, firm-
ness, perseverance. 7. the side posts of a door or win-
dow. 8. a ford, a shallow place in a river. 9. a man’s
height with his hands held upright. 10. a story of a
building. 11. courage, firmness. 12. posture, attitude in
general, especially the five attitudes in shooting arrows.
13. a well rope, &c. 14. the string of a balance. 15. a-
greement, union. 16. a resting place in the road. 17. a
place of abode or residence. 18. a law, or regulation. 19.
cessation, being at a stand-still. 20. duration, continu-
ance. 21. support, rest. നിലതെറ്റുന്നു, To loose one’s
standing or footing, to slip off. നിലകടക്കുന്നു, To ford
a river.

നിലകെട്ടവൻ,ന്റെ, s. An unstable, fickle, change-
able person, one who has lost his standing in society.

നിലകെട,ിന്റെ. s. 1. Instability, changeableness. 2.
error. 3. want of firm footing.

നിലക്കുഴി,യുടെ. s. A hole in the ground in which a
mortar is fixed ; also ഉരക്കുഴി.

നിലക്കൂറ,ിന്റെ. s. 1. A standing place, a place. 2.
state, station. 3. the nature of the soil.

നിലച്ചീര,യുടെ. s. A potherb, Oldenlandia depressa.
(Willd.)

നിലഞാവൽ,ലിന്റെ. s. A plant, Premna herbacea.

നിലത്തെഴുത്ത,ിന്റെ. s. Writing in sand.

നിലനാരകം,ത്തിന്റെ. s. A medicinal plant, a kind
of small orange, Naregamia alata.

നിലനിരപ്പ,ിന്റെ. s. Evenness, levelness, equality of

surface. നിലനിരപ്പാക്കുന്നു, To make even, to level.

നിലനിൎത്തുന്നു,ൎത്തി,വാൻ. 1. a. To settle firmly, to
establish.

നിലനിൽക്കുന്നു,ന്നു,ല്പാൻ. v. n. 1. To continue, to
be firm, constant, steady, durable. 2. to be settled, esta-
blished.

നിലനില്പ,ിന്റെ. s. Steadfastness, stability, continu-
ance, constancy, steadiness, durability.

നിലനൊക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To see if the river
be fordable. 2. to observe the state, posture, or con-
dition, &c. of any thing or person.

നിലന്തല്ലി,യുടെ. s. A wooden instrument to beat the
ground, &c., even and firm.

നിലപാട,ിന്റെ. s. See നില in all its meanings.

നിലപുല്ല,ിന്റെ. s. A kind of Tradescantia?

നിലപ്പന,യുടെ. s. The Orchis-like Curculigo, Curcu-
ligo Orchioides. (Rox.) നിലപ്പനകിഴങ്ങ, The root
of the same.

നിലപ്പുഴു,വിന്റെ. s. An earth grub.

നിലമരം,ത്തിന്റെ. s. A standing tree.

നിലമരി,യുടെ. s. A species of the senna-leaved He-
dysarum, Hedysarum diphyllum.

നിലമാടം,ത്തിന്റെ. s. A small hut erected in a field
or garden for the purpose of watching the produce.

നിലമാറാൻ,ന്റെ. s. A species of large yam or escu-
lent root, not eatable.

നിലം,ത്തിന്റെ. s. 1. Land, earth. 2. ground, a field
for tillage. 3. a place of residence.

നിലംകൃഷി,യുടെ. s. Cultivation of land, agriculture.

നിലംപരിച, adj. Even with the ground. നിലംപ
രിചാക്കുന്നു, To reduce to a level with the ground, to
destroy utterly.

നിലംപണ,യുടെ. s. A place made firm for the pur-
pose of beating paddy or rice corn in a mortar.

നിലംപരണ്ട,യുടെ. s. 1. A species of violet, Viola
enneasperma. 2. See നിലമ്പാല.

നിലമ്പാല,യുടെ. s. 1. Wormwood, Artemesia Made-
ras patna. 2.. another plant, Nerium tomentosa.

നിലംപൂച്ച,യുടെ. s. An earth grub, or small insect
found in the ground.

നിലംപൊത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. n. To sit, (honorific.)

നിലയങ്കി,യുടെ. s. A dress reaching from the shoul-
ders to the feet.

നിലയനം,ത്തിന്റെ. s. A house, a habitation. ഭവ
നം.

നിലയം,ത്തിന്റെ. s. A house, a habitation. ഭവനം.

[ 443 ]
നിലയാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To become stopped,
or settled, to stand still. to cease.

നിലവ,ിന്റെ. s. 1. Residue, balance, remainder. 2.
arrears, balance due.

നിലവരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Certitude, steadiness, con-
stancy. 2. the state or stability of a thing. 3. settlement.

നിലവറ,യുടെ. s. A cellar, a cave, a dungeon.

നിലവാക,യുടെ. s. 1. A medicinal plant, Sida radicans.
2. the Cassia senna.

നിലവാട്ടുതറ,യുടെ. s. An elevated place to stand on.

നിലവിളക്ക,ിന്റെ. s. A stand lamp.

നിലവിളി,യുടെ. s. 1. Cry, crying out, a great noise.
2. weeping, lamenting.

നിലവിളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To cry out, to
cry aloud, to vociferate, to call out. 2. to weep, to
lament.

നിലവെപ്പ,ിന്റെ.s. The establishment of laws and re-
gulations. നിലവെക്കുന്നു, To establish such laws, &c.

നിലവെപ്പ,ിന്റെ. s. A kind of gentian, Gentiana
chirayita or Justicia paniculata.

നിലവെമ്പ,ിന്റെ. s. A kind of gentian. See the
preceding.

നിലാത്തിരി,യുടെ. s. A firework made in a large roll.

നിലാമുറ്റം,ത്തിന്റെ. s. A terraced roof or the flat
and open roof of a house.

നിലാവ,ിന്റെ. s. Moon-light, moon-shine.

നിലാവത്ത. adv. By moon-light.

നിലാവെളിച്ചം,ത്തിന്റെ. s. Moon-light.

നിലിമ്പർ,രുടെ. s. plu. Gods. ദെവകൾ.

നിലീനം, &c. adj. Encompassed, surrounded, shut or
wrapt up, embraced, united. ചുറ്റപ്പെട്ടത, പൊതി
യപ്പെട്ടത, ഒന്നിക്കപ്പെട്ട.

നിലെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To come to a stand,
to stop or cease. 2. to persevere, to abide, to be fixed, to
be established. 3. to stay, to remain. 4. to get footing or
ground in a river.

നിലെപ്പ,ിന്റെ. s. See നില.

നില്ക്കവെ,നില്ക്കെ. adv. While standing, in the mean
time.

നില്ക്കുന്ന. adj. Standing, stable, firm, remaining.

നില്ക്കുന്നു,ന്നു,ല്പാൻ. v. n. 1. To stand. 2. to remain,
to halt, to stop. 3. to stop, cease or be interrupted in
progress before the end or conclusion. 4. to be stopped,
or terminated. 5. to be placed upon, to stand upon, 6.
to be preserved or saved. 7. to remain after part is con-
sumed, destroyed, or taken away. 8. to be repressed, al-

layed; or abated. 9. to be stagnate. നില്ക്കക്കെൾക്കെ
പ്പറയുന്നു, To speak to one face to face. നില്ക്കച്ചി
ലെ പറയുന്നു, To speak in the presence of another, or
while standing.

നില്പ,ിന്റെ. s. 1. Stay. 2. remainder, residue, balance.
3. arrears. 4. duration.

നില്ലാ. adj. Unstable, inconstant, unable to stand.

നിവൎത്തനം,ത്തിന്റെ.s. 1. Returning, turning back.
2. fulfilment, accomplishment.

നിവൎത്തിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To return, to turn
back. 2. to be fulfilled, to be accomplished.

നിവൎന്ന. adj. 1. Straight, not crooked. 2. accomplished.

നിവസതി,യുടെ. s. A house, a habitation. ഭവനം.

നിവസഥം,ത്തിന്റെ. s. A village. ഗ്രാമം.

നിവസനം,ത്തിന്റെ. s. A house, a dwelling, a re-
sidence, a habitation. ഭവനം.

നിവസിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To dwell, to reside,
to inhabit.

നിവസിതം,ത്തിന്റെ. s. A house. ഭവനം.

നിവഹം,ത്തിന്റെ. s. 1. A flock, a multitude, a crowd.
കൂട്ടം. 2. a quantity.

നിവാതം, &c. adj. 1. Well armed, accoutred in strong
mail. ആയുധം കൊണ്ട പിളൎക്കപ്പെടാത്ത കവച
മുള്ള. 2. secure, safe, as in an asylum. സങ്കെതമായു
ള്ള. 3. calm, not windy. കാറ്റില്ലാത്ത.

നിവാപം,ത്തിന്റെ. s. 1. Gifts in honor of a deceased
parent, or relative. 2. offering water at the seasons of
ablution to the manes.പിതൃപൂജ.

നിവാരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. An impediment, stop.
തടവ, മുടക്കം. 2. abolition, destruction. 3. deliverance.
4. prevention. 5. averting, driving away. 6. a remedy, a
cure. 7. dismission, expulsion. നിവാരണം ചെയ്യു
remove, to stop, to hinder, to prevent. 2. to abolish, to
ന്നു, 1. To put away, to take away, to expel. 3. to avert,
to dissipate. 4. to cure, to remedy. 5. to deliver.

നിവാരിതൻ,ന്റെ. s. One who is stopped, impeded,
suspended. മുടക്കപ്പെട്ടവൻ, തടുക്കപ്പെട്ടവൻ.

നിവാസം,ത്തിന്റെ. s. A house, a habitation, ഭവ
നം.

നിവിരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ, v. n. To become straight, to
become unbent, to be lifted up, to rise up, to stand up-
right, to lift up the head, to be unfurled. നിവിൎന്നുനി,
ല്ക്കുന്നു, To stand upright.

നിവിരെ. adv. Not crookedly, straight.

നിവിൎക്കുന്നു,ൎത്തു,ൎപ്പാൻ. v. a. 1, To straighten, to
put straight. 2. to extend, to expand, to spread. 3. to

[ 444 ]
lift up, to raise up, to exalt. 4. to unbend, to unfold, to
unfurl. നിവിൎത്ത നിൎത്തുന്നു, To place upright, to place
perpendicular.

നിവിൎച്ച,യുടെ. s. 1. Straightness, extension. 2. height.
3. perpendicular. 4. uprightness.

നിവിഷ്ടം. adj. Placed. വെക്കപ്പെട്ടത, ഇരിക്കപ്പെ
ട്ടത.

നിവീതം,ത്തിന്റെ. s. 1. The Brahminical thread,
when suspended round the neck on particular occasions.
നെരെയിട്ടപൂണൂൽ. 2. an upper garment, or man-
tle. ഉത്തരീയം. 3. a veil. മൂടുപുടവ.

നിവൃതം,ത്തിന്റെ. s. 1. A veil, a mantle. ഉത്തരീ
യം. adj. Surrounded, enclosed, encompassed. ചുറ്റ
പ്പെട്ടത.

നിവൃത്തൻ,ന്റെ. s. 1. One who has accomplished
any thing, or has been successful. 2. one who has aban-
doned or renounced the world.

നിവൃത്തി,യുടെ. s. 1. Cessation, leaving off, completion.
2. fulfilment, accomplishment. 3. abandoning, resigning,
renouncing, abdication. 4. rest, repose. 5. means, expe-
dient, remedy, cure. നിവൃത്തിവരുത്തുന്നു, To accom-
plish, to finish, to perform, &c. നിവൃത്തിയുണ്ടാക്കു
ന്നു, To provide means or a remedy.

നിവൃത്തിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To finish, to per-
form, to accomplish, to complete. 2. to abandon, to re-
sign, to renounce. 3. to rest, to repose.

നിവൃത്തിയാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To be finish-
ed, to be accomplished, to be completed. 2. to be aban-
doned, resigned, renounced. 3. to be at rest, to repose.
4. to be remedied.

നിവൃത്തിയാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. See നിവൃത്തി
ക്കുന്നു.

നിവെദനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A donation, a gift. വഴി
പാട. 2. information, delivering, giving, entrusting, ad-
dressing, (either an article, a message or speech.) അറി
യിക്കുക, കൊടുക്കുക.

നിവെദിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To offer, to give,
to present. 2. to inform, to address, to give or deliver a
message or an address.

നിവെദിതം, &c. adj. Given, offered, entrusted, address-
ed, delivered. കൊടുക്കപ്പെട്ടത, അറിയിക്കപ്പെട്ടത.

നിവെദ്യം,ത്തിന്റെ. s. An offering; an oblation. വ
ഴിപാട, കാഴ്ച.

നിവെശനം,ത്തിന്റെ. s. 1. An abode, a habitation,
a house. ഭവനം. 2. entering, entrance, admission. പ്ര
വെശനം.

നിവെശം,ത്തിന്റെ. s. 1. A camp, a palace, the re-
sidence of a king or general. സൈന്യാവാസം, കൊ
ട്ടാരം. 2. entry, entrance. പ്രവെശനം.

നിവെശിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To encamp, to
reside, to dwell. വസിക്കുന്നു. 2. to enter. പ്രവെശി
ക്കുന്നു.

നിശ,യുടെ. s. 1. Night. രാത്രി. 2. turmeric, Curcuma
lọnga. മഞ്ഞൾ. 3. wood turmeric; Curcuma Zantho-
rhiza. മരമഞ്ഞൾ. 4. darkness. ഇരിട്ട.

നിശമനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Hearing. കെൾവി. 2.
sight, seeing, കാഴ്ച. നിശമനം ചെയ്യുന്നു, 1. To hear,
കെൾക്കുന്നു. 2. to see, കാണുന്നു.

നിശസനം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. വധം.

നിശാകരൻ,ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

നിശാകാന്തൻ,ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

നിശാഖ്യ,യുടെ. s. 1. Turmeric. മഞ്ഞൾ. 2. wood
turmeric. മരമഞ്ഞൾ.

നിശാചരൻ,ന്റെ. s. 1. A giant, or Racshasa, a
fiend, an imp or goblin. രാക്ഷസൻ. 2. an owl. മൂങ്ങാ.
3. a ghost, an evil spirit. പിശാച. 4. a thief. കളളൻ.

നിശാചരീ,യുടെ. s. 1. A female fiend, goblin, or devil.
രാക്ഷസി. 2. a woman who goes to an assignation, a
harlot, a whore. കാമചാരിണി.

നിശാജലം,ത്തിന്റെ. s. Dew, frost. മഞ്ഞ.

നിശാടി,യുടെ. s. 1. A female goblin. രാക്ഷസി. 2.
an owl. മൂങ്ങാ. 3. a harlot, whore. കാമചാരിണി.

നിശാതം, &c. adj. Sharpened, polished, burnished, whet-
ted. മൂൎച്ചയാക്കപ്പെട്ടത.

നിശാനാഥൻ,ന്റെ. s. The moon. ചന്ദ്രൻ.

നിശാന്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. A house, a dwelling. ഭവ
നം. 2. break of day or close of the night. പുലർകാലം.
adj. Quiet, tranquil, patient. ശമനമുള്ള.

നിശാപതി,യുടെ. s. Moon. ചന്ദ്രൻ.

നിശാമണി,യുടെ. s. 1. The moon. ചന്ദ്രൻ. 2. a fire-
fly, a glow-worm. മിന്നാമിനുങ്ങ. 3. a star. നക്ഷ
ത്രം.

നിശാമനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Sight, seeing, beholding.
കഴ്ച. 2. hearing. കെൾവി.

നിശാരണൻ,ന്റെ. s. A murderer. കുലപാതകൻ.

നിശാരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Slaughter, killing, murder.
കുല. 2. night-combat. രാത്രിയുദ്ധം.

നിശാഹ്വ,യുടെ. s. Turmeric. മഞ്ഞൾ.

നിശി,യുടെ. s. 1. Night. രാത്രി. 2. turmeric. മഞ്ഞൾ.

നിശിചരൻ,ന്റെ. s. 1. One who travels in the night.
2. a Racshasa, or goblin. രാക്ഷസൻ. 3. a thief. ക
ള്ളൻ.

[ 445 ]
നിശിചരി,യുടെ, s. 1. A female fiend. രാക്ഷസി.
2. a harlot, a whore. കാമചാരിണി.

നിശിതം, &c. adj. Sharpened, keen, whetted. മൂൎച്ചയാ
ക്കപ്പെട്ടത.

നിശീഥം,ത്തിന്റെ. s. Midnight. പാതിരാത്രി.

നിശീഥിനി,യുടെ. s. 1. Night. രാത്രി. 2. turmeric. മ
ഞ്ഞൾ. 3. wood turmeric. മരമഞ്ഞൾ.

നിശ്ചഞ്ചലം, &c. adj. Firm, stedfast, fixed, immove-
able, still. ഇളക്കമില്ലാത്ത.

നിശ്ചയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Certainty, ascertainment,
positive conclusion. 2. positive resolution, settled deter-
mination. 3. surety, reality. 4. truth, veracity. നിശ്ച
യം പറയുന്നു, To affirm, to assert, to vouch. നിശ്ച
യം വരുത്തുന്നു, To make a thing sure, to ascertain
the reality of any things to confirm, to verify.

നിശ്ചയിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To settle, to re-
solve, to determine. 2. to ascertain. 3. to judge, to fix.
4. to purpose, to intend. 5. to appoint, to dispose.

നിശ്ചലം. adj. 1. Resolute, fixed, firm, immoveable,
still. ഇളക്കമില്ലാത്ത. 2. motionless, senseless.

നിശ്ചിതം. adj. Determined, ascertained, settled. നി
ശ്ചയിക്കപ്പെട്ടത.

നിശ്ചിതാൎത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. The ceremony of betroth-
ing two persons, in which the terms of future marriage
are settled.

നിശ്ചിന്ത,യുടെ. s. A quiet, or settled mind.

നിശ്ചെഷ്ടം, &c. adj. 1. Fixed, firm, resolute. 2. mo-
tionless, breathless, senseless.

നിശ്രദ്ധ,യുടെ. s. Negligence, carelessness, disregard.

നിശ്രദ്ധം, &c. adj. Negligent, careless, heedless, re-
gardless.

നിശ്രമം, &c. adj. Light, easy, not difficult. പ്രയാസ
മില്ലാത്ത.

നിശ്രയണി,യുടെ. s. A ladder, a staircase. കൊവ
ണി.

നിശ്രെണി,യുടെ. s. A ladder or staircase. കൊവ
ണി.

നിശ്രെയ,യുടെ. s. A plant. കണ്ടിവെണ്ണ.

നിശ്രെയസം,ത്തിന്റെ. s. 1. Eternal bliss, final be-
atitude, the release of the soul from the body and its
re-union with the deity. മൊക്ഷം. 2. happiness, welfare.
സൌഖ്യം.

നിശ്വസനം,ത്തിന്റെ. s. Breathing out, sighing. ദീ
ൎഘശ്വാസം.

നിശ്വസിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To breathe, to
breathe out, to sigh.

നിശ്വസിതം, adj. Breathed out.

നിശ്വസ്തം, adj. Breathed out.

നിശ്വാസം,ത്തിന്റെ. s. Breath, or the air thrown
out by the lungs.

നിശ്ശങ്കം, adj. 1. Without bashfulness, shameless. 2.
undoubted, undubitable. 3. undaunted. ശങ്കകൂടാതെ.

നിശ്ശലാകം, adj. Private, solitary. വിജനസ്ഥലം.

നിശ്ശെഷം, adj. Whole, complete, entire, all. അശെ
ഷം. adv. 1. Wholly, completely, entirely.

നിശ്ശൊദ്ധ്യം, &c. adj. Cleansed, cleared, purified. ശു
ദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടത.

നിഷംഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. A quiver. ആവനാഴിക.
2. union, meeting, association.

നിഷംഗി,യുടെ. s. An archer, a bow-man. വില്ലാളി.

നിഷണ്ണൻ,ന്റെ. s. One who sits, or is sitting. ഇ
രിക്കുന്നവൻ.

നിഷണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. Sitting, posture. ഇരിപ്പ.

നിഷാദിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To sit. ഇരിക്കുന്നു.

നിഷദ്യ,യുടെ. s. 1. A street. തെരുവ. 2. a market.
ചന്ത. 3. a shop. പീടിക.

നിഷദ്വരം,ത്തിന്റെ. s. Dirt, mud, mire. ചെളി.

നിഷധം,ത്തിന്റെ. s. 1. The name of a mountain, or
mountainous range, forming one of the principal ranges
of the universe, and described as lying immediately south
of Ilavrata and north of the HIMALA range. 2. a country
in the south-east of India.

നിഷാണം,ത്തിന്റെ. s. A large or double drum.
ഢക്ക.

നിഷാദൻ,ന്റെ. s. A man of a degraded tribe, an
outcast, especially the son of a Brahman by a Súdra
woman; the usual occupation of this caste is hunting or
fishing. ജാതിഹീനൻ, ചണ്ഡാലൻ.

നിഷാദം,ത്തിന്റെ. s. The first of the seven musical
notes. സപ്തസ്വരങ്ങളിൽ ഒന്ന.

നിഷാദി,യുടെ. s. 1. An elephant keeper or driver.
ആനപാപ്പാൻ. 2. the wife of a person mentioned
under നിഷാദൻ; a woman of that tribe. ചണ്ഡാലി.

നിഷിക്തം, adj. Watered. നനെക്കപ്പെട്ടത.

നിഷിദ്ധം, &c. adj. Prohibited, forbidden. വിരൊധി
ക്കപ്പെട്ടത.

നിഷൂദനൻ,ന്റെ. s. A killer, a slayer. കൊല്ലുന്ന
വൻ.

നിഷൂദനം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter, murder:
കുല,വധം.

നിഷെകം,ത്തിന്റെ. s. Consummation of marriage.

നിഷെധം,ത്തിന്റെ. s. 1. Prohibition, negation, de-

[ 446 ]
nial, disavowal. തടവ, ഇല്ലെന്ന പറക. 2. insult. ധി
ക്കാരം.

നിഷെധി,യുടെ. s. A reviler, an insulter, a contemn-
er. ധിക്കാരി.

നിഷെധിക്കപ്പെട്ടവൻ,ന്റെ. s. One who is reject-
ed, removed, set aside.

നിഷെധിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To prohibit, to de-
ny, to disavow, to retract, to recant.

നിഷെവണം,ത്തിന്റെ. s. Service. സെവ.

നിഷെവിതൻ,ന്റെ. s. One who is served.സെ
വിക്കപ്പെട്ടവൻ.

നിഷ്കണ്ടകൻ,ന്റെ. s. A cruel, unmerciful person.
ക്രൂരൻ.

നിഷ്കണ്ടകം,ത്തിന്റെ. s. Freedom from enmity. ശ
ത്രുഹീനം.

നിഷ്കന്മഷം, adj. Pure, clear, free from dirt or im-
purities. കന്മഷമില്ലാത്ത.

നിഷ്കപടം, &c. adj. Sincere, without deceit. s. Since-
rity. നിൎവ്യാജം.

നിഷ്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. An ornament for the neck. ക
ണ്ഠാഭരണം. 2. any ornament for the breast. 3. a cer-
tain weight of gold applied however to different quali-
ties. പലം.

നിഷ്കമ്പം. adj. Inmoveable, firm, stable. ഇളക്കമില്ലാ
ത്ത.

നിഷ്കൎഷ,യുടെ. s. 1. Determination, settlement, final
arrangement. 2. certainty, resolution. 3. diligent attention.

നിഷ്കൎഷിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To determine, to
settle, to fix, to resolve. 2. to attend diligently.

നിഷ്കള,യുടെ. s. A woman past, child-bearing, in whom
menstruation has ceased. ആൎത്തവം മാറിയ സ്ത്രീ.

നിഷ്കളങ്കം,ത്തിന്റെ. s. Purity, the state of being
spotless, simplicity. adj. 1. Pure, spotless. കറയില്ലാ
ത്ത. 2. undeceitful. ചതിവില്ലാത്ത.

നിഷ്കളൻ,ന്റെ. s. GOD, the divine spirit.

നിഷ്കളം, &c. adj. Without form.

നിഷ്കാമം, &c. adj. 1. Void of wish, or desire. 2. void
of lust. കാമമില്ലാത്ത.

നിഷ്കാരണൻ,ന്റെ. s. The independent, self-existent
being, GOD.

നിഷ്കാരണം, &c. adj. Without a cause, undeserved.
കാരണം കൂടാതെ.

നിഷ്കാസിതൻ,ന്റെ. s. 1. One who is expelled, dis-
missed, turned out. ആട്ടിക്കളയപ്പെട്ടവൻ. 2. gone
forth or out, issued. പുറപ്പെട്ടവൻ. 3. reviled, reproach-
ed. നിന്ദിതൻ.

നിഷ്കിഞ്ചനത്വം,ത്തിന്റെ. s. Diminutiveness, little-
ness. അസാരത്വം.

നിഷ്കിഞ്ചനൻ,ന്റെ. s. A little, low, mean person.
അല്പൻ.

നിഷ്കിഞ്ചനപ്രിയൻ,ന്റെ. s. One who is content
with a little. അല്പസന്തുഷ്ടൻ.

നിഷ്കുടം,ത്തിന്റെ. s. A grove or garden near a house.
ഉന്മരപ്പൂങ്കാവ.

നിഷ്കുടി, യുടെ. s. Large cardamoms. പെരെലം.

നിഷ്കുഷിതം, &c. adj. Expelled, forced or driven out.
പുറത്താക്കപ്പെട്ടത, വലിച്ചെടുക്കപ്പെട്ടത.

നിഷ്കുഹം,ത്തിന്റെ. s. The hollow of a tree. മര
പ്പൊത്ത.

നിഷ്കൃതൻ,ന്റെ. s. One who is recompensed, com-
pensated.

നിഷ്കൃതി,യുടെ. s. 1. Recompense, compensation, re-
paying. പ്രത്യുപകാരം. 2. perverseness.

നിഷ്ക്രമം,ത്തിന്റെ. s. 1. An intellectual faculty, as
attention, comprehension, &c. ബുദ്ധി ശക്തി. 2. de-
gradation, baseness, inferiority of a tribe, family, &c.
ഹീനത. 3. going out, exit. പുറപ്പാട.

നിഷ്ക്രമിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To go forth, to go out.
പുറപ്പെടുന്നു.

നിഷ്ക്രയം,ത്തിന്റെ. s. Hire, wages. കൂലി, ശമ്പളം.

നിഷ്ക്രാന്തം, &c. adj. Taken, or carried out of the house,
going out. പുറത്തെടുക്കപ്പെട്ട, പുറപ്പെട്ട.

നിഷ്ക്രാമണം,ത്തിന്റെ. s. Taking or carrying out of
the house. പുറത്തുകൊണ്ടുപോക.

നിഷ്ക്രിയൻ,ന്റെ. s. 1. An epithet of deity as maker
of all things. 2. one who is at ease, leisure, doing nothing.

നിഷ്ഠ,യുടെ. s. 1. The catastrophe of a drama, the con-
clusion of a fable. നാടകാവസാനം . 2. conclusion in
general, end, termination. അവസാനം. 3. disappear-
ance, loss, destruction. നാശം. 4. confirmation, com-
pletion. നിശ്ചയം. 5. ordinary and uniform practice, or
profession. തൊഴിൽ. 6. good conduct, excellence. സ
ദാചാരം. 7. religious practice, devout and austere ex-
ercise. ധ്യാനം.

നിഷ്ഠാനം,ത്തിന്റെ. s. Sauce, condiment. കറി.

നിഷ്ഠീവനം,ത്തിന്റെ. s. Spitting, spitting out, eject-
ing any thing from the mouth.. തുപ്പൽ.

നിഷ്ഠീവം,ത്തിന്റെ. s. Spitting. ഉമിച്ചിൽ.

നിഷ്ഠൂരൻ,ന്റെ. s. A severe, harsh man. ക്രൂരൻ.

നിഷ്ഠൂരം,ത്തിന്റെ. s. Harshness, severity, contumeli-
ousness. ക്രൂരത. adj. 1. Harsh, contumelious (as speech. )
2. hard, solid. ക്രൂരം.

[ 447 ]
നിഷ്ഠുതം, &c. adj. Cast, thrown, sent, directed, despatch-
ed. ഇടപ്പെട്ടത, അയക്കപ്പെട്ടത.

നിഷ്ഠൂതി,യുടെ. s. Spitting, spitting out. തുപ്പൽ.

നിഷ്ഠെവനം,ത്തിന്റെ. s. Spitting, spitting out, e-
jecting any thing from the mouth. നിഷ്ഠീവനം.

നിഷ്ഠെവം,ത്തിന്റെ. s. Spitting. തുപ്പൽ.

നിഷ്ഠ്യൂതം. adj. See നിഷ്ഠൂതം.

നിഷ്ഠ്യൂതി,യുടെ. s. Spitting, spitting out. തുപ്പൽ.

നിഷ്ണാതം, &c. adj. Skilful, clever, conversant, learned.
നിപുണതയുള്ള.

നിഷ്പക്വം. adj. Decocted, infused, boiled. വെന്തത,
തിളച്ചത.

നിഷ്പതിസുത,യുടെ. s. A woman who has neither
husband nor child. ഭൎത്താവും പുത്രനും ഇല്ലാത്ത സ്ത്രീ.

നിഷ്പത്തി,യുടെ. s. Completion, conclusion, termina-
tion. അവസാനം.

നിഷ്പന്നം, &c. adj. 1. Done, finished, concluded, com-
pleted. തീൎന്നത. 2. born, produced. ഉണ്ടായത.

നിഷ്പാവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Winnowing, cleansing corn,
&c. പതിർപിടിത്തം , ശുദ്ധി. 2. a sort of pulse, Pha-
seolus radiatus. 3. a legume or pod. പുട്ടിൽ.

നിഷിഷ്ടം. adj. 1. Mixed, macerated. 2. kneaded. 3.
ground, pounded. അരെക്കപ്പെട്ടത, പൊടിക്കപ്പെട്ട
ത.

നിഷ്പെഷണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Mixing, macerating.
2. kneading. 3. pounding. അരെക്കുക, പൊടിക്കുക.

നിഷ്പ്രഭം. adj. Gloomy, dark, obscure. ശൊഭയില്ലാത്ത.

നിഷ്പ്രയത്നം. adj. Easy, not difficult, without effort,
facile. പ്രയത്നം കൂടാതെ.

നിഷ്പ്രയാസം. adj. See the preceding. പ്രയാസം കൂ
ടാതെ.

നിഷ്പ്രയൊഗം. adj. Useless, inapplicable. ഉപകാര
മില്ലാത്ത.

നിഷ്പ്രയൊജനം,ത്തിന്റെ. s. Unprofitableness, use-
lessness. adj. Useless, unprofitable. ഉപകാരമില്ലാത്ത.

നിഷ്പ്രവാണി,യുടെ. s. New and unbleached cloth.
കൊടിവസ്ത്രം.

നിഷ്ഫലം. adj. 2. Unfruitful, sterile, barren. 2. unpro-
fitable, useless, fruitless. 3. seedless, impotent. ഫലമി
ല്ലാത്ത. 4. straw. വയ്ക്കൊൽ.

നിഷ്ഷമം. ind. 1. A particle of reproof, improperly, un-
seasonably. 2. a term of regret, (Alas!) നിന്ദ്യം.

നിസൎഗ്ഗം,ത്തിന്റെ. s. The natural state, nature, pe-
culiar character, or condition. സ്വഭാവം.

നിസുംഭനം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. വധം.

നിസൂദനം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. കുല.

നിസൃഷ്ടം, &c. adj. Delivered, deposited. വെക്കപ്പെ
ട്ടത.

നിസ്തരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. Means of success, an
expedient, a plan. 2. exit, going out or forth. പുറപ്പാട.

നിസ്തൎഹണം ,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. കുല.

നിസ്തലം, &c. adj. Round, globular. ഉരുണ്ട.

നിസ്തുലം, &c. adj, Unequalled, unparalleled. തുല്യമി
ല്ലാത്ത.

നിസ്തുല്യം, &c. adj. Unequal, unlike, dissimilar. തുല്യ
മില്ലാത്ത.

നിസ്തൃതം. adj, Crossed, passed, over. കടക്കപ്പെട്ടത.

നിസ്തെജൻ,ന്റെ. s. An ugly, deformed person. അ
ഴകില്ലാത്തവൻ.

നിസ്നെഹത്വം,ത്തിന്റെ. s. Unfriendliness, want of
affection or kindness, unfeelingness. സ്നെഹമില്ലായ്ക.

നിസ്പന്ദനം,ത്തിന്റെ. s. Agitation, moving, going.
ഇളക്കം.

നിസ്പൃഹൻ,ന്റെ. s. One who is void of wish, or de-
sire, content, one who does not envy any person or covet
any thing. വാഞ്ഛയില്ലാത്തവൻ.

നിസ്ത്രിംശം,ത്തിന്റെ. s. 1. A scimitar. വാൾ. 2. a
sacrificial knife.

നിസ്രാവം,ത്തിന്റെ. s. The scam of boiled rice. വാ
ൎത്ത കഞ്ഞി.

നിസ്വനം,ത്തിന്റെ. s. Sound. ഒച്ച.

നിസ്സംഗൻ,ന്റെ. s. One who is void of passion, de-
sire, cupidity, inclination or affection, one who is indif-
ferent about any thing. വിരക്തൻ.

നിസ്സംശയം. adv. Undoubtedly, without doubt, un-
hesitatingly, unquestionably. സംശയം കൂടാതെ.

നിസ്സരണം,ത്തിന്റെ. s. 1. The entrance into a house
or city. മുകപ്പ. 2. exit, going forth, or out. പുറപ്പാട.

നിസ്സഹായൻ,ന്റെ. s. One who is helpless, destitute
of aid, unaided. സഹായമില്ലാത്തവൻ.

നിസ്സഹായമാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. To be helpless,
destitute of support.

നിസ്സഹായം. adj. Unaided, without assistance or help,
helpless, destitute of aid. സഹായം കൂടാതെ.

നിസ്സാരൻ,ന്റെ. s. A mean, worthless person, a low,
vile person, an outcast. ഹീനൻ.

നിസ്സാരമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To despise, to set
at nought.

നിസ്സാരം, &c. adj. 1. Sapless, pithless, dry. സാരമി
ല്ലാത്ത. 2. insipid. 3. worthless, low, mean, absurd. ഉ
പകാരമില്ലാത്ത, ബഹുമാനമില്ലാത്ത. 4. trifling,
little. അല്പം. 5. weak, ബലമില്ലാത്ത.

[ 448 ]
നിസ്സൃതം. adj. 1. Running, melted. ഒഴുകപ്പെട്ടത. 2.
gone, departed. പൊകപ്പെട്ടത.

നിസ്സൃതി,യുടെ. s. 1. Running, a current. ഒഴുക്ക. 2. de
parture. യാത്ര.

നിഹനം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. കുല.

നിഹനനം,ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. വധം.

നിഹനിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To kill, to slay.
കൊല്ലുന്നു.

നിഹന്താവ,ിന്റെ. s. A killer, a slayer. കൊല്ലുന്ന
വൻ.

നിഹാക,യുടെ. s. An iguana, or the Gangetic alligator.
ഉടുമ്പ.

നിഹാരം,ത്തിന്റെ. s. Frost, hoar frost. മഞ്ഞ.

നിഹിതം. adj. Deposited, delivered, given, entrusted.
വെക്കപ്പെട്ടത.

നിഹിംസനം,ത്തിന്റെ. s. Slaughter, killing. കുല.

നിഹീനൻ,ന്റെ. s. A low, mean, vile man, an out-
cast. നിന്ദ്യൻ.

നിഹീനം. adj. Low, mean, base.

നിഹ്നവം,ത്തിന്റെ. s. 1. Denial, concealment of
knowledge, dissimulation, secrecy, reserve. മറവ, ച
തിവ. 2. mistrust, doubt, suspicion. അവിശ്വാസം.

നിഹ്നുതി, യുടെ. s. Denial or concealment of knowledge,
dissimulation, reserve, secrecy. മറവ, ചതിവ.

നിക്ഷിപ്തം. &c. adj. 1. Placed, deposited, pawned, pledg-
ed. വെക്കപ്പെട്ടത. 2. treasured. 3. rejected, abandon-
ed, given or thrown away. ഇടപ്പെട്ടത.

നിക്ഷെപണം,ത്തിന്റെ. s. Placing, depositing,
pledging. നിക്ഷെപണം ചെയ്യുന്നു, To place, to
give, to put down.

നിക്ഷെപം,ത്തിന്റെ. s. 1. A hoard of concealed
treasure, treasure hid in the ground. 2. a pledge, a depo-
sit. 3. laying up, treasuring, or hoarding up. സൂക്ഷി
ച്ചുവെക്കുക. നിക്ഷെപമെടുക്കുന്നു, To take up hid
treasure. നിക്ഷെപം മാന്തുന്നു, To dig up hid
treasure. നിക്ഷെപം വെക്കുന്നു, To treasure up, to hide trea-
sure.

നിക്ഷെപിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To lay up, to
hoard up, to deposit, to treasure up. ഇടുന്നു, സൂക്ഷി
ച്ചുവെക്കുന്നു, സൂക്ഷിപ്പാൻ കൊടുക്കുന്നു.

നിഴലാടുന്നു,ടി,വാൻ. v. n. To appear in a reflected
image as in a looking glass, passing shadow, &c., to reflect
a shadow.

നിഴലാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A shadowing representation,
adumbration, slight or faint sketch.

നിഴലിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To shadow, to over-

shadow, to shade. 2. to represent. 3. to protect, to shelter.

നിഴലിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. To shadow, to overshadow,
to afford shade.

നിഴലുണക്ക,ിന്റെ. s. Drying in the shade.

നിഴലുണക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To dry in the shade.

നിഴൽ,ലിന്റെ. s. 1. Shadow, shade, umbrage. 2. re-
presentation, likeness. 3. protection, shelter.

നിഴെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To pant, to breathe with
difficulty.

നിറ,യുടെ. s. 1. Fulness, perfection. 2. a weight of one
hundred Palams. 3. a weight in general. 4. the charge
put into a gun. 5. the first-fruits or first sheaf reaped, on
the production of which a certain ceremony is perform-
ed. 6. setting the trigger of a gun for firing. 7. making
ready a bow for shooting. adj. Full, in composition.

നിറകുടം;ത്തിന്റെ. s. 1. A full pitcher or water-pot.
2. a vessel full of water carried on the head in a dance.
3. a water-pot filled with water and presented to a king
on certain occasions, as a token of respect, &c.

നിറകൊൽ,ലിന്റെ. s. A balance for weighing, a
pair of scales.

നിറകൊല്ചരട,ിന്റെ. s. The string suspending a ba-
lance.

നിറക്കെട,ിന്റെ. s. 1. Loss of colour, brilliancy, &c.
2. a faded colour. 3. disgrace.

നിറച്ച, adj. Full, filled.

നിറച്ചളവ,ിന്റെ. s. Full measure, heaped up measure.

നിറഞ്ഞ, adj. Full, filled, complete.

നിറനാഴി,യുടെ. s. A small measure upheaped, &c.,
as mentioned under നിറപറ.

നിറപറ,യുടെ. s. 1. A full measure or parah, measur-
ed out at marriage or other auspicious ceremonies. 2. a
full measure of corn given annually to the proprietor by
the tenant. നിറപറ വെക്കുന്നു, To present such full
measure.

നിറപാത്രം,ത്തിന്റെ. s. A full vessel, or jar.

നിറപ്പ,ിന്റെ. s. Fulness, completion.

നിറപ്പിഴ,യുടെ. s. 1. Failure of colour. 2. loss of co-
lour. 3. disgrace.

നിറമാല,യുടെ. s. A place full of strings or wreaths of
flowers.

നിറം,ത്തിന്റെ. s. 1. Colour in general, hue. 2. dye.
3. light. 4. honour. 5. a time or mode in music. നിറം
കാച്ചുന്നു, 1. To dye. 2. to colour gold, &c. നിറംമാറു
ന്നു, To change colour, the colour fades, or becomes pale.
നിറം മങ്ങുന്നു, The colour to fade. നിറംപിടിപ്പിക്കു

[ 449 ]
ന്നു, 1. To colour, to dye, to give a colour. 2. to make
of a brilliant colour. നിറം പിടിക്കുന്നു, 1. Dye to be
imbibed or absorbed, colour to take. 2. to have a brilli-
ant colour, to be brilliant. 3. to please. നിറംവരുത്തു
ന്നു, To burnish, to make bright.

നിറയ. adv. Fully.

നിറയിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. To fill, to charge a gun.

നിറയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. 1. To be full, to fill, to
become full. 2. to be complete. 3. to collect together. 4.
to be extinguished. നിറഞ്ഞുപൊകുന്നു, To grow full.
നിറഞ്ഞ ഒഴുകുന്നു, To overflow. നിറഞ്ഞ കവിയു
ന്നു, To run over.

നിറവ,ിന്റെ. s. 1. Fulness, completeness. 2. increasing,
filling.

നിറെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To fill, to complete.
2. to satisfy, to satiate. 3. to charge a gun. 4. to bring
the first-fruits or sheaf of corn; see നിറ. 5. to extin-
guish, to put out.

നീ,നിന്റെ. pron. Second person, This. plu. നിങ്ങൾ,
You.

നീകസാത്മജൻ,ന്റെ. s. 1. The regent of the south-
west. 2. an imp, or Rácshasa. രാക്ഷസൻ.

നീകാശം,ത്തിന്റെ. s. Likeness, comparison. adj. In
composition, like, similar, resembling. തുല്യം.

നീക്കത്തൂക്കം,ത്തിന്റെ. s. Variation, change.

നീക്കപ്പെട്ടത. adj. 1. Despatched, sent, dismissed. 2.
removed, taken away. 3. excepted.

നീക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Removing, remove, removal.
2. moving away, distance. 3. change, difference, variation.
4. deduction. 5. destruction. 6. departure, setting sail.
7. walking, going, walk. (honorific.) 8. exception.

നീക്കൽ,ലിന്റെ. s. 1. Removing, putting away, put-
ting off, putting or blotting out, forsaking, abrogating,
annulling. 2. putting at a distance. 3. changing. 4. de-
ducting. 5. excommunicating. 6. sailing, departing. 7.
setting of, starting.

നീക്കുനിര,യുടെ. s. A sliding door or partition.

നീക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To remove, to put away,
to take away, to put off, to put or blot out. 2. to forsake,
to abrogate, to annul. 3. to set sail, to start, or put off.
4. to change, to vary. 5. to deduct in computing. നീക്കി
നിൎത്തുന്നു, To keep or place at a distance. നീക്കിവെ
ക്കുന്നു, 1. To put or place any thing at a distance. 2.
to suspend.

നീക്കുപൊക്ക,ിന്റെ. s. 1. Means, expedient, remedy.
2. excuse.

നീങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. 1. A removing, &c. 2. a going
away. 3. a changing.

നീങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. 1. To move, to remove
from, to go off, to depart, to leave, to wear off, to come
off, to go, to walk, to go out, to vanish, to disappear. 2.
to change to alter, to vary. 3. to move away. 4. to set
sail, to be destroyed. 5. to be ended, to be finished. 6.
to die. നീങ്ങിപ്പൊകുന്നു, To disappear, to vanish. നീ
ങ്ങിയിരിക്കുന്നു, To be at a distance, &c. നീങ്ങിനി
ല്ക്കുന്നു, To stand at a distance.

നീച,യുടെ. s. 1. A woman of a low tribe. 2. a dwarfish
woman. 3. a base, vile, or wicked woman.

നീചകം, &c. adj. 1. Low (in stature, ) short, dwarfish.
കുറിയ. 2. low (in condition;) vile, base, mean. ഹീന
മായുള്ള. 3. deep, low. താണ.

നീചകർമ്മം,ത്തിന്റെ. s. A mean or base action. നി
ന്ദ്യ പ്രവൃത്തി.

നീചഗ്രഹം,ത്തിന്റെ. s. A satellite; a moon, an in-
ferior planet.

നീചജാതി,യുടെ. s. A low caste or tribe. ഹീനജാ
തി.

നീചത്വം,ത്തിന്റെ. s. Meanness, low condition. നി
ന്ദ്യാവസ്ഥ.

നീചധൎമ്മം,ത്തിന്റെ. s. Mean, base, vile or wicked
conduct. ഹീനമൎയ്യാദ.

നീചൻ,ന്റെ. s. 1. A person of a low or mean tribe.
ഹീനൻ. 2. a short man, a dwarf. മുണ്ടൻ. 3. a base,
vile, or wicked man. ദുഷ്ടൻ.

നീചബുദ്ധി,യുടെ. s. A mean understanding, want
of sense. ദുൎബുദ്ധി.

നീചം, &c. adj. 1. Low (in condition,) base, vile, mean.
ഹീനം, നിന്ദ്യം. 2. low (in stature, ) short, dwarfish.
3. low, deep. താണ.

നീചരാശി,യുടെ. s. An inferior planet.

നീചവൃത്തി,യുടെ. s. Mean, base, vile or wicked con-
duct. നീചധൎമ്മം.

നീചാശ്രയം,ത്തിന്റെ. s. Depending on or trusting in
base or vile persons. ഹീനാശ്രയം.

നീചൈസ഻. ind. Little, small, low. ഹീനമായി, അ
ല്പമായി.

നിടാൎന്ന. ind. 1. Long. 2. deep, profound.

നീട്ട,ിന്റെ. s. 1. A writing of the Rajah of Travancore,
a royal edict or mandate, letters patent. 2. a royal grant.
3. a dash, a stroke. 4. a stab, a blow, 5. extension.

നീട്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Stretching out, extension. 2. delay.

നീട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. a. 1. To stretch forth, or out, to

[ 450 ]
extend. 2. to extend or lengthen a rod of iron, gold, &c.
3. to delay, to put off. 4. to give. 5. to trim the wick of
a lamp. നീട്ടിവായിക്കുന്നു, To chant, to read with a
singing tone. നീട്ടിഎഴുതുന്നു, To write in one column.
നീട്ടിചൊല്ലുന്നു, To chant, to read with a singing tone.
നീട്ടിപറയുന്നു, 1. To speak verbosely. 2. to speak slow
or with long emphasis. നീട്ടിവെക്കുന്നു, To delay, to
put off. നീട്ടിയിടുന്നു, 1. To delay, to put off. 2. to
lengthen. നീട്ടികൊടുക്കുന്നു, 1. To give into the hand.
2. to point out. 3. to put one up to any thing, to excite,
to instigate one to do a thing.

നീഡം,ത്തിന്റെ. s. 1. A nest. പക്ഷിക്കൂട. 2. a place,
a spot. ഇടം.

നീഡൊദ്ഭവം,ത്തിന്റെ.s. A bird. പക്ഷി.

നീണ്ട, adj. Long, tall, extended.

നീതം,ത്തിന്റെ. s. 1. Wealth. സമ്പത്ത. 2. corn,
grain. ധാന്യം. 3. good-behaviour, modesty, correct de-
portment. adj. 1. Well-behaved, correct, modest. 2.
gained, obtained. ലഭിക്കപ്പെട്ടത.

നീതി.യുടെ. s. 1. Righteousness, justice. 2. upright con-
duct. 3. morals, ethics. 4. laws of a country. 5. hones-
ty, truth. 6. tax. 7. obtaining, acquirement, acquisition.
നീതിനടത്തുന്നു, To execute justice, to act justly or
correctly. നീതിപറയുന്നു, To speak justly or reason-
ably. നീതികെൾക്കുന്നു, To hear the right, to judge.

നീതികെട,ിന്റെ. s. Injustice, iniquity, wrong, dishon-
esty. നീതികെടചെയ്യുന്നു, To act unjustly.

നീതിജ്ഞൻ,ന്റെ. s. One who knows the law, one
who is experienced in law, a lawyer, a king’s minister.
നീതിയെ അറിയുന്നവൻ, മന്ത്രി.

നീതിപരൻ,ന്റെ. s. The righteous God.

നീതിപ്പണം,ത്തിന്റെ. s. The rent, or tax due to Go-
vernment.

നീതിമാൻ,ന്റെ. s. A righteous man, a just person.
നിതിയുള്ളവൻ.

നീതിമാൎഗ്ഗം,ത്തിന്റെ. s. Morality.

നീതിശാസ്ത്രം,ത്തിന്റെ. s. Juris-prudence, a law book,
the law, a book of ethics. മാനവസ്മൃതി.

നീതിസാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. The title of some books
on ethics. 2. the spirit or essence of morality.

നീതിഹീനൻ,ന്റെ. s. An unjust and immoral man.
അധൎമ്മിഷ്ഠൻ.

നീതീകരണം,ത്തിന്റെ. s. Justification, making or
constituting righteous.

നീതീകരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To justify, to make
righteous.

നീന്തൽ,ലിന്റെ. s. 1. Swimming. 2. passing over.
3. sprawling of children on the floor.

നീന്തിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause or make to swim.

നീന്തുന്നു,ന്തി,വാൻ. v. n. 1. To swim. 2. to pass over.
3. to sprawl on the ground. as little children. നീന്തികട
ക്കുന്നു, To swim over or across. നീന്തികരെറുന്നു, To
swim to shore. നീന്തിപൊകുന്നു, To swim away. നീ
ന്തിവരുന്നു, To come swimming.

നീപം,ത്തിന്റെ. s. The Cadamba tree, Nauclea Ca-
damba. നീർകടമ്പ.

നീപ്രം,ത്തിന്റെ. s. The edge of a thatch. ഇറമ്പ.

നീർ,റ്റിന്റെ. s. 1. Water. 2. juice, liquor. 3. a swel-
ling, a tumour.

നീരജം,ത്തിന്റെ. s. 1. A lotus in general. താമര,ഇ
ത്യാദി. 2. a sort of Costus, Costus speciosus. 3. any
aquatic animal or plant.

നീരജസംഭവൻ,ന്റെ. s. A name of BRAHMA. ബ്ര
ഹ്മാവ..

നീരടെപ്പ,ിൻറ. s. Stoppage of urine, strangury.

നീരട്ടിപ്പെർ,ിന്റെ. s. Freehold property purchased
with the ceremony of giving a little water to the pur-
chaser at the time of purchase, after which the purchase
can never be annulled, or set aside.

നീരദം,ത്തിന്റെ. s. 1. A cloud. മെഘം. 2. a fragrant
grass. മുത്തെങ്ങാ.

നീരന്ധ്രം, &c. adj. Coarse, thick, gross, without inter-
stices. രന്ധ്രമില്ലാത്ത.

നീരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Water. വെള്ളം. 2. juice, liquor.
വെള്ളം.

നീരസപ്പെടുത്തുന്നു,ത്തി,വാൻ. v. n. To displease, to
be provoked.

നീരസപ്പെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. n. To be displeased, to
be provoked.

നീരസഭാവം,ത്തിന്റെ. s. A look of displeasure.

നീരസം,ത്തിന്റെ. s. 1. Displeasure, dislike. 2. dry-
ness, insipidity, tastelessness. adj. 1. Displeasing. രസ
മില്ലാത്ത. 2. dry, insipid, void of taste, &c. (morally or
physically.) ഉണങ്ങിയ.

നീരസികൻ,ന്റെ. s. 1. A dull, stupid, heavy , in-
different person. 2. a cruel person.

നീരാജനം,ത്തിന്റെ. s. Lustration of arms : a mili-
tary and religious ceremony held on the 19th of Aswini,
and by kings or generals before taking the field; it is
still observed by some Hindu states under the name of
Desahra. തിരിയുഴിച്ചിൽ.

നീരാജനവിധി,യുടെ. s. See the preceding.

[ 451 ]
നീരാടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to bathe,
to bathe, to wash. 2. to anoint.

നീരാടുന്നു,ടി,വാൻ. v. n. To bathe, to wash.

നീരാട്ട,ിന്റെ. s. 1. Bathing, washing. 2. anointing.

നീരാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. Bathing, washing.

നീരാട്ടുകുളി,യുടെ. s. Bathing of kings or great men.

നീരാട്ടുവള്ളി,യുടെ. s. A shrub used in bathing.

നീരാമ്പൽ,ലിന്റെ. s. 1. A kind of dropsy. 2. a water-
lily.

നീരാരല഻,ിന്റെ. s. A water plant.

നീരാവി,യുടെ. s. Vapour, steam.

നീരാളം,ത്തിന്റെ. s. 1. Gold or silver cloth. 2. gilt.

നീരാളി,യുടെ. s. A water demon or imp.

നീരാളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To gild, to overlay
with thin gold.

നീരാളിപ്പ,ിന്റെ. s. Gilding, overlaying with thin
gold.

നീരാഴം,ത്തിന്റെ. s. Deep water.

നീരാഴി,യുടെ. s. 1. An oblong tank or pond. 2. a bath-
ing place.

നീരാഴിക്കെട്ട,ിന്റെ. s. A bathing place erected on
the side of a tank.

നീരിറക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. A disease or swelling of
the limbs said to arise from the overflow of blood from
the head. 2. ebb, or reflux of the tide.

നീരിറങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. To swell, to tumefy.

നീരുടുമ്പ,ിന്റെ. s. A water lizard, the gangetic alli-
gator.

നീരുവെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To swell as a tumour,
boil, &c.

നീരുള്ളി,യുടെ. s. An onion.

നീരുറവ,യുടെ. s. A spring, a fountain.

നീരുറെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To freeze, water to be-
come stiff.

നീരൂരി,യുടെ . s. 1. A medicinal plant, Phyllanthus
Pornacea or turbinatus. 2. the many-flowered Phyllan-
thus, Phyllanthus multiflorus.

നീരെറ്റം,ത്തിന്റെ. s. Flow of the tide.

നീരൊക,ിന്റെ. s. A sluice, a flood-gate.

നീരൊട്ടികൊടുക്കുന്നു,ത്തു,പ്പാൻ. v. a. To sell free-
h old property. See നീരട്ടിപെർ.

നീരൊഴിവ,ിന്റെ. s. Diabetes, a flux of urine.

നീരൊഴുക്ക,ിന്റെ. s. A stream, a current. നീരൊഴു
കുന്നു, Water to flow, to run.

നീരൊട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A stream, a current.

നീരൊശ,യുടെ. s. The sound of rushing water.

നീൎക്കടമ്പ,ിന്റെ. s. The Cadamba tree, Nauclea Ca-
damba.

നീൎക്കരയാമ്പൂ,വിന്റെ. s. A species of Jussieua,
Jussieua repens.

നീൎക്കാക്ക,യുടെ. s. A species of water fowl.

നീൎക്കാങ്കുഴി,യുടെ. s. Diving. നീൎക്കാങ്കുഴിയിടുന്നു,
To dive.

നീൎക്കാപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Bathing (honorific) said of the
Rajah of Travancore. 2. water for bathing.

നീൎക്കാപ്പുപുര,യുടെ. s. A royal bathing room.

നീൎക്കിഴങ്ങ,ിന്റെ. s. The root of an aquatic plant,
Scirpus Kysoor.

നീൎക്കുമള,യുടെ. s. A water bubble.

നീൎക്കൊത്തൻപാൽ,ലിന്റെ. s. A species of Euphor-
bia.

നീൎക്കൊമ്പൻ,ന്റെ. s. A disease accompanied with
vomiting and purging, a species of cholera.

നീൎക്കൊള്ളുന്നു,ണ്ടു,വാൻ. v. n. To swell, to tumefy.

നീൎക്കൊള്ളുവാൻ,ന്റെ. s. The chicken pox.

നീൎക്കൊലി,യുടെ. s. A water snake.

നീൎക്കൊള,ിന്റെ. s. 1. Swelling, tumefaction. 2. the
flow of the tide. 3. the swelling or rising of the sea.

നീൎച്ചാല഻,ിന്റെ. s. A channel, a water course, a chan-
nel for irrigation.

നീൎച്ചീര,യുടെ.s. 1. Water cress. 2. any eatable water plant.

നീൎച്ചുള്ളി,യുടെ. s. A prickly plant, Ruellia obovata or
Barleria longifolia.

നീൎച്ചുഴി,യുടെ. s. An eddy, a whirlpool.

നീൎച്ചെമ്പ,ിന്റെ. s. A plant or kind of yam which
grows in the water, Sagittaria obtusifolia.

നീൎച്ചൊറ,റ്റിന്റെ. s. Boiled rice kept over night in
water for breakfast.

നീൎത്തിപ്പലി,യുടെ. s: A plant, aquatic long pepper.

നീൎത്തിരിപ്പ,ിന്റെ.s. A disease something like the
cholera.

നീൎത്തുള്ളി,യുടെ. s. A drop of water.

നീൎനാ,യുടെ. s. An otter, a sea dog.

നീൎനൊച്ചി,യുടെ. s. 1. Ovate-leaved smooth Volka-
meria, Volkameria Inermis. (Lin.) 2. the three leaved
chaste tree, Vitex trifolia.

നീൎപ്പഞ്ഞി,യുടെ. s. A sponge.

നീൎപ്പുല്ല,ിന്റെ. s. Axillary spider-wort, Tradescantia
axiliaris. (Lin.)

നീൎപ്പുള്ളടി,യുടെ. s. A plant or herb, Indigofera He-
dysaroides.

നീൎപ്പൂച്ച,യുടെ. s. An otter.

[ 452 ]
നീൎപ്പൊങ്ങല്യം,ത്തിന്റെ. s. A species of Bignonia,
Bignonia spathacea.

നീൎപ്പൊള,യുടെ. s. A water bubble.

നീൎമരുത,ിന്റെ. s. A tree, Pentaptera Arjuna.

നീൎമാതളം,ത്തിന്റെ. s. A kind af pomegranate, Tapia
cratæva.

നീൎമാമ്പഴം,ത്തിന്റെ. s. Ripe mangos pickled in salt.

നീൎമൊര,ിന്റെ. s. Butter-milk diluted with water.

നീൎവ്വഞ്ഞി,യുടെ. s. A kind of cane or reed which grows
on the water side.

നീൎവ്വാൎച്ച,യുടെ. s. Incontinence of urine, diabetes.

നീൎവ്വാളം,ത്തിന്റെ.s. The croton plant, Croton tiglium.

നീൎവ്വീഴ്ച,യുടെ. s. A dropsical swelling.

നീല,യുടെ. s. A blue fly. adj. Black or dark blue.

നീലകണ്ഠൻ,ന്റെ. s. 1. A name of SIVA. ശിവൻ.
2. a peacock, Pavo instatus. മയിൽ. 3. a sparrow. ഊ
ൎക്കുരികിൽ.

നീലക്കടമ്പ,ിന്റെ. s. Madras Phyllanthus, Phyllan-
thus Maderas-patensis.

നീലക്കരിമ്പ,ിന്റെ. s. Sugar-cane, the blue kind,
Saccharum officinarum.

നീലക്കല്ല,ിന്റെ. s. A gem, the sapphire.

നീലക്കുറിഞ്ഞി,യുടെ. s. A medicinal plant, Justina
ecbolium or Barleria cristata.

നീലക്കൊടുവെലി,യുടെ. s. A medicinal plant, Ceylon
leadwort, the blue flowered kind.

നീലഗിരി,യുടെ. s. 1. According to the Puranical geo-
graphy, the blue mountains, one of the nine principal
ranges of mountains, and north of Ilavrata. 2. in local
usage, a lofty range of mountains in the Coimbatore
province, dividing it from Malabar, the Neilghirres.

നീലച്ചായം,ത്തിന്റെ. s. 1. Blue paint. 2. the colour
blue.

നീലച്ചുണ്ട,യുടെ. s. A species of nightshade, Solanum
rubrum.

നീലച്ചെന,യുടെ. s. A kind of yam, Arum minutum
or divaricatum.

നീലച്ചെമ്പ,ിന്റെ. s. A kind of yam the stem of the
plant being of a dark colour.

നീലൻ,ന്റെ. s. 1. One of the monkey chiefs. 2. a
black monkey. 3. the planet Saturn.

നീലനിൎഗ്ഗുണ്ഡി,യുടെ. s. 1. Justicia Gandarussa.
(Lin.) 2. the three leaved chaste tree, Vitex trifolia.
നീലച്ചെമന്തി, the blue flowered Chrysanthenum In-
dicum.

നീലനിറം,ത്തിന്റെ. s. See നീലവൎണ്ണം.

നീലപുഷ്പം,ത്തിന്റെ. s. 1. A sort of Verbesina with
blue flowers. 2. a tree. കായാവ.

നീലപുഷ്പി,യുടെ. s. A blue species of Rasan.

നീലമണി,യുടെ ; and നീലരത്നം,ത്തിന്റെ. s. A
gem of a blue colour, the sapphire.

നീലമക്ഷിക,യുടെ. s. A large blue fly. മണിയനിച്ച.

നിലമാമല,യുടെ. s. See നീലഗിരി.

നീലമെഘം,ത്തിന്റെ. s. A black or dark blue cloud.

നീലം,ത്തിന്റെ. s. 1. The colour black or darlk blue.
2. indigo, the dye. 3. a gem, the sapphire. 4. one of the
Nidhis of CUBÉRA. 5. the blue or hill Maina, a bird so
called. 6. blue vitriol. നീലംപിഴിയുന്നു, To dye with
or dip in indigo.

നീലം഻ഗു, വിന്റെ. s. 1. An insect in general. 2. a
species of leech. കണിയട്ട.

നിലയുമ്മത്ത,ിന്റെ. s. The purple stramonium, or
thorn apple, Datura flexuosa.

നീലലൊഹം,ത്തിന്റെ. s. Blue steel. ഉരുക്ക.

നീലലൊഹിതൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ.

നീലലൊഹിതം,ത്തിന്റെ. s. A mixture of red and
blue, purple. ഇളനീലം

നീലവൎണ്ണൻ,ന്റെ. s. A name of VISHNU. വിഷ്ണു.

നീലവൎണ്ണം,ത്തിന്റെ. s. Blue, the colour.

നീലവസ്ത്രൻ,ന്റെ. s. 1. A name of BALARÁMA. ബ
ലരാമൻ. 2. a name of the planet SATURN. ശനി. 3.
one who wears dark blue raiment.

നീലവസ്ത്രം,ത്തിന്റെ. s. Dark blue cloth or raiment.

നീലവഴുതിന,യുടെ. s. A species of egg plant, Sola-
num melongena.

നീലവെണി,യുടെ. s. A beautiful woman. സുന്ദരി.

നീലാഞ്ജനം,ത്തിന്റെ. s. Blue vitriol, sulphate of
copper. തുരിശ.

നീലാമ്പാല,യുടെ. s. A plant apparently distinct from
the indigofera, but from which indigo dye is made.

നീലാംബരൻ,ന്റെ. s. 1. A name of BALARÁM.A.
ബലരാമൻ. 2. One who wears dark blue clothes. 3.
a name of Sani, or the planet SATURN. ശനി.

നീലാംബരി,യുടെ. s. 1. A tune. ഒരു രാഗം. 2. a
woman clothed in blue raiment. നിലവസ്ത്രമുടുത്ത
വൾ.

നീലാംബുജന്മ,ത്തിന്റെ. s. The blue lotus. കരിങ്കൂ
വളം.

നിലാംബുജം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

നീലാരവിന്ദം,ത്തിന്റെ. s. The blue lotus. കരിങ്കൂ
വളം.

നീലി,യുടെ . s. 1. The indigo plant, Indigofera tincto-

[ 453 ]
ria. അമരി. 2. a dark woman.

നീലിക,യുടെ. s. 1. The indigo plant, Indigofera tincto-
ria. അമരി. 2. the blue flowered Chrysanthus. നീല
ച്ചെമന്തി.

നീലിനീ,യുടെ. s. The indigo plant, Indigofera tinctoria.
അമരി.

നീലിമ,യുടെ. s. Black or dark blue colour. കറുപ്പ
നിറം.

നീലെശ്വരം,ത്തിന്റെ. s. The name of a district in
north Malabar.

നീലൊപലം,ത്തിന്റെ. s. The sapphire. നീലക്കല്ല.

നിലൊല്പലം,ത്തിന്റെ. s. A blue lotus, Nymphæa
cærulæa. കരിങ്കൂവളം.

നീവാകം,ത്തിന്റെ. s. Dearth, scarcity. ക്ഷാമം.

നീവാരം,ത്തിന്റെ. s. A kind of wild pally or rice
corn growing without cultivation. വരിനെല്ല.

നീവി, and നീവീ,യുടെ. s. 1. Capital, principal, stock.
മുതൽദ്രവ്യം . 2. a stake, a wager. 3. a cloth round a wo-
man’s waist, or the ends of the cloth passed round the
loins so as to hold the whole together; the tie of drawers
worn by women, &c. കണക്കുത്ത.

നീവീബന്ധം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

നീവൃൽ,ത്തിന്റെ. s. Any inhabited country, നാട്ടു
പുറം.

നീവ്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. The edge of a thatch, ഇറമ്പ.
2. the circumference of a wheel.

നീശാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. A warm cloth, a blanket. പ
ച്ചവടം . 2. curtains, musquito curtains.

നീഹാരപൎവതം,ത്തിന്റെ. s. The Himala or snowy
mountain. ഹിമവാൻ.

നീഹാരം,ത്തിന്റെ. s. Frost, hoar frost. ഉറച്ചമഞ്ഞ.

നീളത്തിൽ. adv. Lengthways, in length, aloud.

നീളമാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To lengthen, to extend.

നീളം,ത്തിന്റെ. s. 1. Length, longitude, extension. 2.
elongation. 3. delay. 4. distance.

നീളംവെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be long, to become
lengthened or drawn out.

നീളൽ,ലിന്റെ. s. Lengthening, extending, extension.

നീളവെ. adv. Every where, along, lengthways.

നീളുന്നു,ണ്ടു,വാൻ. v. n. 1. To be or become long. 2.
to extend or be extended. 3. to lengthen, to the drawn
out. 4. to be delayed or protracted. നീണ്ടുപൊകു
ന്നു, To be lengthened, to lie long. നീണ്ടുനിവിൎന്ന,
Tall and straight. നീണ്ടുവളഞ്ഞ, Tall and crooked.
നീണ്ടുതടിച്ച, Tall
and stout. നീണ്ടുമെലിഞ്ഞ, Tall
and thin.

നീളെ. adv. See നീളവെ. നീളെ നടക്കുന്നു, നീളെ
സഞ്ചരിക്കുന്നു, 1. To walk along, to walk about every
where. 2. to become public or known every where. നീ
ളെപരക്കുന്നു, To extend, or spread all over, to be
spread or known every where. നീളെസംസാരിക്കു
ന്നു, To speak publicly, to spread any thing abroad.

നീറ,ിന്റെ. s. 1. A kind of large red ant found upon trees.
2. lime slaked and reduced to powder. 3. ashes.

നീറുന്നു,റി,വാൻ. v. n. 1. To become slaked and redu-
ced to powder like lime. 2. to smart, to burn, to be in-
flamed, to feel acute pain. 3. to be hot.

നീറ്റൽ,ലിന്റെ. s. 1. Slaking lime, reducing to pow-
der. 2. burning heat. 3. the heat or smarting of a burn.

നീറ്റിരിപ്പ,ിന്റെ. s. The cholera morbus.

നീറ്റുന്നു,റ്റി,വാൻ. v. a. 1. To reduce to powder.
2. to slake lime. 3. to calcinate, to burn to ashes.

നീറ്റെടുപ്പ,ിന്റെ. s. The cholera morbus.

നു. ind. A Sanscrit particle, 1. Of interrogation; 2. of dis-
crimination ; 3. of reflexion; 4. of doubt ; 5. of contempt;
6. of pretence; 7. of respect. 8. a particle implying cause
or motive; what, how, or, either, &c., will in general ex-
press it.

നുകക്കഴി,യുടെ. s. The peg or pin of a yoke.

നുകത്തടി,യുടെ. s. A yoke.

നുകത്തുള,യുടെ. s. The hole of the yoke, through which
the rope passes for tying the oxen.

നുകം,ത്തിന്റെ. s. A yoke for oxen. നുകംവെക്കു
ന്നു, To yoke.

നുകംവെച്ചകാള,യുടെ. s. A young ox in training.

നുകരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. a. 1. To eat. 2. to drink. 3.
to swallow. 4. to enjoy.

നുകൎച്ച,യുടെ. s. 1. Eating. 2. drinking. 3. swallowing.
4. enjoying.

നുണ,യുടെ. s. 1. A lie, a falsehood, calumny. 2.
flattery, false praise. 3. greediness, voraciousness. നുണ
പറയുന്നു, To tell lies, to lie, to calumniate, to back-
bite.

നുണച്ചി,യുടെ. s. 1. A man or woman who tells lies,
a liar, a calumniator. 2. a flatterer. 3. a greedy and ra-
venous person.

നുണച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Greediness, ravenousness,
voraciousness. 2. eating.

നുണത്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. A story, a lie, a falsehood,
calumny, back-biting. 2. flattery, false praise. 3. greedi-
ness.

നുണത്തരം,ത്തിന്റെ. s. See the preceding.

[ 454 ]
നുണയൻ,ന്റെ. s. 1. A tale-bearer, a liar. 2. a greedy
or voracious person. 3. a spy, an informer. 4. a back-
biter, a calumniator.

നുണയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To be greedy, rave-
nous or voracious.

നുണിൽ,ലിന്റെ. s. 1. A species of itch or eruption
on the body. 2. scurf.

നുണെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. See നുണപറയു
ന്നു. 2. to taste, to try by the mouth, to smack the lips.
3. to be greedy.

നുതം. adj. Lauded, praised, commended. സ്തുതിക്കപ്പെ
ട്ടത.

നുതി,യുടെ. s. Praise, eulogium, commendation, panegy-
ric, applause, encomium. സ്തുതി.

നുത്തം, &c. adj. Sent, ordered, despatched. അയക്ക
പ്പെട്ടത, നീക്കപ്പെട്ടത.

നുന്നം, &c. adj. Sent, despatched, cast, thrown, dismis-
sed. അയക്കപ്പെട്ടത, നീക്കപ്പെട്ടത.

നുര,യുടെ. s. 1. Froth, foam, scum. 2. effervescence.
3. cuttle fish bone.

നുരച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Frothing, foaming. 2. effer-
vescing, a bubbling.

നുരയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To skin, to cover super-
ficially, to froth.

നുരി,യുടെ. s. 1. Small bubbles of water. 2. rice corn
plants. നുരുയിടുന്നു, To rise in sımall bubbles, to bub-
ble up.

നുരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To rise in small bubbles,
to bubble.

നുരുമ്പ,ിന്റെ. s. 1. The dust into which wood is re-
duced by insects. 2. rust of iron.

നുരുമ്പൽ,ലിന്റെ. s. 1. Rotting, decay. 2. rusting.

നുരുമ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To rot, to decay.
2. to rust.

നുരുമ്പുന്നു,മ്പി,വാൻ. v. n. 1. To rot, to decay. 2. to
rust.

നുലച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. 1. Rottenness, putrefaction. 2.
mouldiness, fustiness.

നുലയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To be rotten, to spoil,
to be putrefied.

നുലെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To spoil by squeezing in
the fingers, to make soft by rubbing between the fingers.

നുള്ള,ിന്റെ. s. A pinch.

നുള്ളൽ,ലിന്റെ. s. Pinch, pinching, scratching.

നുള്ളിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To cause to pinch, pluck
or cull.

നുള്ളുന്നു,ള്ളി,വാൻ. v. c. To pinch, to pluck, to cull,
to scratch. നുള്ളികൊടുക്കുന്നു, To pluck and give by
little and little. നുള്ളിപ്പറിക്കുന്നു, To pinch and pluck
off or out.

നുറുക്ക,ിന്റെ. s. 1. A piece, a slice, a small portion, a
bit. 2. a very minute writing. 3. cutting or breaking in
pieces.

നുറുക്കലരി,യുടെ. s. Rice beaten small.

നുറുക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To cut in pieces, to break
in pieces. 2. to bruise, or crush in pieces. 3. to grind,
to pound, to pulverize, to reduce to powder or dust.

നുറുങ്ങ,ിന്റെ. s. 1. See നുറുക്ക. 2. chips. 3. small-
ness, minuteness. adj. Little, short, small. നുറുങ്ങുനെ
രം, A short time.

നുറുങ്ങരി,യുടെ. s. Rice pounded small.

നുറുങ്ങൽ,ലിന്റെ. s. 1. Breaking. 2. bruising, cutting
or crushing to pieces.

നുറുങ്ങുന്നു,ങ്ങി,വാൻ. v. n. 1. To break or be broken
in pieces, to go to pieces. 2. to be bruised, to be crushed
in pieces. 3. to be pulverized.

നൂണാമരം,ത്തിന്റെ. s. The narrow-leaved Morinda,
Morinda umbellata. കടപ്പുലാവ.

നൂതനൻ,ന്റെ. s. 1. A new-comer, a stranger. 2. a
novice. പച്ച.

നൂതനം. adj. 1. New, fresh, recent, young. പുതിയ,
ഇളയ. 2. recent, late, &c.

നൂത്ത,യുടെ. s. A hole to creep through.

നൂത്നം, adj. New, fresh. പുതിയ.

നൂദം,ത്തിന്റെ. s. 1. A small betel tree. ചെറുകമുക.
2. the mulberry tree, Morus Indicus.

നൂനം. ind. 1. Certain, certainly, assuredly. നിശ്ചയം.
2. a particle of doubt or deliberation. തൎക്കം. 3. a remi-
niscient particle. ഉല്പ്രെക്ഷ. 4. an expletive.

നൂപുരം,ത്തിന്റെ. s. An ornament for the ankle or
toes. കാല്ചിലമ്പ.

നൂല഻,ിന്റെ. s. 1. Cotton thread, yarn. 2. a measuring
line. നൂൽനൂല്ക്കുന്നു, To spin thread. നൂല്പിരിക്കു
ന്നു, To twist, to twine or make thread. 3. a measure.
4. instigation, instruction. 5. means. 6. a spider’s web. 7.
a gold or silver chain for the waist or neck. 8. the penis.
നൂലിടുന്നു, 1. To mark with a line. 2. to instruct, to in-
stigate.

നൂലാമാല,യുടെ. s. 1. Entangled thread. 2. craft,
artifice, device. 3. entanglement, intricacy, puzzle. 4. a
spider’s web.

നൂലിട്ടജാതി,യുടെ. s. Brahmans and other classes who

[ 455 ]
wear the sacred thread.

നൂലുണ്ട,യുടെ. s. A ball of thread.

നൂല്ക്കൽ,നൂറ്റൽ,ലിന്റെ, s. The act of spinning.

നൂല്ക്കുന്നു,റ്റു,ല്പാൻ. v. n. To spin, to make thread.

നൂല്ക്കൊവണി,യുടെ. s. A rope ladder.

നൂൽചരട,ിന്റെ. s. A string or cord made of thread,
cotton cord.

നൂൽചെട്ടി,യുടെ. s. 1. A weaver. 2. a dealer in thread
or yarn.

നൂല്താര,ിന്റെ. s. 1. Yarn wound on a reel. 2. a reel
to wind thread on.

നൂല്താര,യുടെ. s. Marks made on wood with a mark-
ing line for sawing, &c.

നൂൽതുണി,യുടെ. s. Cotton cloth, calico.

നൂൽപ്പരിത്തി,യുടെ. s. 1. The cotton plant. 2. cotton
wool.

നൂല്പശ,യുടെ. s. Size used for stiffening thread.

നൂൽവല,യുടെ. s. A net made of cotton thread.

നൂൽവള്ളി,യുടെ. s. A species of Dalbergia, Dalbergia
lanceolaria, or scandens.

നൂഴൽ,ലിന്റെ. s. Creeping in, creeping or entering
in with difficulty.

നൂഴിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. To cause to enter or go
in, to cause to invade, to thrust or push in.

നൂഴുന്നു,ണു,വാൻ. v. n. To enter in with difficulty,
to creep in, to enter, to penetrate, to invade, to intrude.
നൂണുകടക്കുന്നു, To creep through.

നൂറ,റ്റിന്റെ. s. 1. One hundred. 2. Chunam or pow-
dered lime. 3. dust, powder, any pulverulent or minute
division of substance.

നൂറാമത. adj. Hundredth.

നൂറാമത്തെ. adj. Hundredth.

നൂറാം. adj. Hundredth.

നൂറായിരം. adj. A hundred thousand, a lack.

നൂറൊൻ,ന്റെ.s. A kind of edible wild yam.

നൂറ്റ,യുടെ. s. See നൂറൊൻ.

നൂറ്റമ്പത. adj. One hundred and fifty.

നൂറ്റാണ്ട,ിന്റെ. s. A period of one hundred years.

നൂറ്റിരുപത. adj. One hundred and twenty.

നൂറ്റുകുടം,ത്തിന്റെ. s. A Chunam pot or pouch.

നൂറ്റെട്ട. adj. One hundred and eight.

നൂറ്റൊന്ന. adj. One hundred and one.

നൃ, നരന്റെ. s. A man individually or collectively, a
man, mankind. മനുഷ്യൻ. plu. നൃക്കൾ, Men, indi-
viduals.

നൃജന്മാ,വിന്റെ. s. A man.

നൃത്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. Dancing. 2. the science of
dancing. നൃത്തംചെയ്യുന്നു, To dance. നൃത്തം കു
നിക്കുന്നു, To dance.

നൃത്യം,ത്തിന്റെ. s. Dancing, acting, the actor’s practice
in general.

നൃപചിഹ്നം,ത്തിന്റെ. s. An emblem or symbol of
royalty. രാജാവിനുള്ള അടയാളങ്ങൾ.

നൃപതി,യുടെ. s. 1. A king, a sovereign. രാജാവ്. 2.
a name of CUBÉRA. കുബെരൻ.

നൃപതിസമൂഹം,ത്തിന്റെ. s. An assembly of kings
or princes. രാജകം.

നൃപൻ,ന്റെ. s. A king, a sovereign. രാജാവ.

നൃപമന്ദിരം,ത്തിന്റെ. s. A royal palace. രാജഭവനം.

നൃപലക്ഷണം,ത്തിന്റെ. s. An emblem or symbol
of royalty. രാജാവിനുള്ള ലക്ഷണം.

നൃപലക്ഷ്മം,ത്തിന്റെ. s. The royal umbrella, an emblem of royalty.

നൃപസഭ,യുടെ. s. l. An assembly of princes. രാജ
കം. 2. a palace. രാജഭവനം.

നൃപസ്ത്രീ,യുടെ. s. A queen. രാജസ്ത്രീ.

നൃപാത്മജ,യുടെ. s. A princess. രാജപുത്രി.

നൃപാസനം,ത്തിന്റെ. s. A royal throne. രാജാസ
നം.

നൃപൊചിതം, &c. adj. What is becoming, or proper,
for a king. രാജാവിന യൊഗ്യമായുള്ള.

നൃമാനം,ത്തിന്റെ. s. The measure of a man equal in
the height to which he reaches with both arms elevated
and the fingers extended. ഒരാളും കയ്യെടുപ്പും ഉള്ളത.

നൃവരൻ,ന്റെ. s. A king. രാജാവ.

നൃശംസൻ,ന്റെ. s. A wicked man, one who is mis-
chievous, hurtful, destructive. ദുഷ്ടൻ.

നൃശംസം, &c. adj. Malicious, wicked, hurtful, injuri-
ous, mischievous, destructive. ദുഷ്ടം.

നൃസെനം,ത്തിന്റെ. s. An army of men. പടജനം.

നെഞ്ച or നെഞ്ഞ,ിന്റെ. s. 1. The breast, the chest.
2. the heart, the mind. നെഞ്ചിലിരിക്കുന്നു, To have
in mind, or in memory. നെഞ്ചിടിക്കുന്നു, The mind
fluctuates, beats, or is confused. നെഞ്ചുപിളരുന്നു,
The heart to rend or split. നെഞ്ചു പൊട്ടുന്നു, or പൊ
ടിയുന്നു, The heart to rend or split.

നെഞ്ചകം,ത്തിന്റെ. s. The heart, the mind.

നെഞ്ചടെക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To have an oppres-
sion or obstruction in the chest.

നെഞ്ചടെപ്പ,ിന്റെ. s. Oppression or obstruction in
the chest.

നെഞ്ചം,ത്തിന്റെ. s. The heart, the mind.

[ 456 ]
നെഞ്ചുകുഴി,യുടെ. s. Tlie hllow in the chest.

നെഞ്ചുപുകച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. Nausea in the stomach.

നെഞ്ചുവെവ,ിന്റെ. s. Nausea in the stomach.

നെഞ്ചുറെപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Boldness, courage. 2. hard.
heartedness, hardness of heart.

നെഞ്ചൂറ്റമുള്ളവൻ,ന്റെ. s. One who is broad-
chested, full-breasted, strong.

നെഞ്ചൂറ്റം,ത്തിന്റെ. s. 1. A broad chest, a full
breast. 2. strength.

നെഞ്ചെരിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. Nausea in the breast or
stomach. നെഞ്ചെരിയുന്നു, The chest to burn, to
nauseate.

നെടിയ. adj. 1. Long, extensive. 2. tall, high.

നെടിയകുട,യുടെ. s. An umbrella with a long handle.

നെടിയരി,യുടെ. s. Whole rice freed from the husk
without being broken.

നെടിയവൻ,ന്റെ. s. A tall man.

നെടിയില,യുടെ. s. A long leaf.

നെടു. adj. 1. Long, extensive. 2. tall, high.

നെടുകെ. adv. Straight on or along, directly. നെടുകെ
പൊകുന്നു, To go straight on.

നെടുക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Tallness, height. 2. length,
extension.

നെടുങ്കൻ,ന്റെ. s. A tall man.

നെടുങ്കയം,ത്തിന്റെ. s. A deep lake, a large or deep
place of water. adj. Very deep.

നെടുങ്കാലം,ത്തിന്റെ. s. A long time, or length of
time. നെടുങ്കാലമായി, For a long time.

നെടുങ്കെണി,യുടെ . s. A large oblong pond, a pool,
a lake.

നെടുങ്കൊട്ടിൽ,ലിന്റെ. s. A long barrack, any long
shed or building.

നെടുങ്കൊണി,യുടെ. s. A long ladder.

നെടുങ്ങാടി,യുടെ. s. A certain tribe, or class, particu-
larly that of the Calicut Rajah.

നെടുഞ്ചാൺ,ിന്റെ. s. A long span measured by the
extended thumb and little finger, considered equal to
twelve fingers.

നെടുഞ്ചൂഴിക,യുടെ. s. A long wall-plate.

നെടുഞ്ചെത്ത,ിന്റെ. s. A plant, Memecylon amplexi-
caule.

നെടുത. adj. 1. Long, extensive. 2. tall, high.

നെടുതാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To extend, to stretch
out, to elongate. 2. to grow tall or high.

നെടുതാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To make long, to
lengthen.

നെടുദൂരം. adj. Very distant, very far off.

നെടുനാൾ. adv. Many days, long time.

നെടുനീളം,ത്തിന്റെ. s. The whole length, great length.
adj. Very long.

നെടുന്തരിശ. adj. (Land which has been) uncultivated
for a long time, waste land.

നെടുന്തുടി,യുടെ. s. A kind of long drum.

നെടുപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Length. 2. tallness, height.

നെടുന്നനെ. adv. Straight on, straight along, directly,
straight up.

നെടുമ്പക,യുടെ. s. Hatred of long continuance.

നെടുമ്പാച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. Running straight forward
without looking back.

നെടുമ്പുര,യുടെ. s. A long shed made of ola leaves
or wicker work.

നെടുമംഗല്യം,ത്തിന്റെ. s. The string by which the
consecrated piece of gold is suspended round the neck
of a married Hindu woman.

നെടുമുളം,ത്തിന്റെ. s. A cubit measured by the hand
and arm.

നെടുവട്ടം,ത്തിന്റെ. s. An oblong figure, an ellipsis.

നെടുവരിയൻ,ന്റെ. s. A royal tiger.

നെടുവിരിപ്പസ്വരൂപം,ത്തിന്റെ. s. The country
or province of Calicut.

നെടുവിളിയാൻ,ന്റെ. s. The name of a large bird.

നെടുവീൎപ്പ,ിന്റെ. s. A sigh, a long breath, hard
breathing, panting. നെടുവീൎപ്പിടുന്നു, To sigh, to take
a long breath.

നെട്ട. adj. 1. Long. 2. tall.

നെട്ടൻ,ന്റെ. s. A tall man.

നെട്ടാണി,യുടെ. s. The crown of the head.

നെട്ടാന്തൊട്ടി. adj. Tall and thin.

നെട്ടായം,ത്തിന്റെ. s. A straight part in a river, &c.

നെട്ടിതൊട്ടാവാടി,യുടെ. s. A creeping water plant,
Mimosa natans.

നെട്ടൊട്ടം,ത്തിന്റെ. s. Running straight forward
without looking back.

നെന്മണി,യുടെ. s. A grain of rice corn.

നെന്മാണിക്യം,ത്തിന്റെ. s. A gem said to be found
in rice corn.

നെന്മനിവാക,യുടെ. s. A kind of Mimosa, Mimo-
sa Sirisha.

നെയ,യുടെ. s. 1. Ghee or butter-oil. 2. fat, grease. 3.
cocoa-nut oil.

നെയാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. Anointing an image with but-
ter-oil.

[ 457 ]
നെയാമ്പൽ,ലിന്റെ. s. A kind of water-lily.

നെയിക്കുറ്റി,യുടെ. s. A butter-oil jar. നെയിക്കു
റ്റിവെക്കുന്നു, To present a jar of butter-oil as a
token of respect and subjection.

നെയിത്ത,ിന്റെ. s. 1. Weaving, plaiting, 2. texture,
weaver’s work.

നെയിത്തുകാരൻ,ന്റെ. s. A weaver.

നെയിത്തുതറി,യുടെ. s. A weaver’s loom or beam.

നെയുണ്ണി,യുടെ . s. A creeping plant.

നെയുറുമ്പ,ിന്റെ. s. Small red ants.

നെയ്കലം,ത്തിന്റെ. s. A boiler, a saucepan, or other
cooking utensil.

നെയ്തൽ,ലിന്റെ. s. 1. A water plant Menyanthes.
2. a water-lily, Nymphæa alba.

നെയ്ത്തുകൊൽ,ലിന്റെ. s. A loom.

നെയ്മീൻ,ന്റെ. s. A fish.

നെയ്യുന്നു,യ്തു,യ്വാൻ. v. a. 1. To weave cloth. 2. to
plait mats.

നെരുപ്പൊട,ിന്റെ. s. A portable fire-place, a stove.

നെല്കച്ചി,യുടെ. s. Rice-corn straw.

നെല്കതിർ,രിന്റെ. s. A spike or ear of rice corn.

നെല്തണ്ട,ിന്റെ. s. A stalk or culm of rice corn.

നെല്പട്ട,ിന്റെ. s. A bag or sack for rice corn.

നെല്പതര഻,ിന്റെ. s. The chaff of rice corn.

നെല്പലിശ,യുടെ. s. Lending rice grain at interest.

നെല്പുര,യുടെ. s. A granary for rice corn, a corn barn.

നെല്ല,ിന്റെ. s. 1. Paddy, or rice in its husk, rice grain.
2. the seed of the bamboo.

നെല്ലരി,യുടെ. s. Rice.

നെല്ലറ,യു ടെ . s. A granary, a cupboard, a place or
room in which rice corn is kept.

നെല്ലി,യുടെ. s. The shrubby Phyllanthus, Phyllanthus
Emblica.

നെല്ലിക്കാ,യുടെ. s. The astringent acid fruit of the pre-
ceding.

നെല്ലിക്കാഗന്ധകം,ത്തിന്റെ. s. Bright shining yel-
low sulphur.

നെല്ലിട,യുടെ. s. 1. A space equal to a grain of rice
corn. 2. a weight equal to that of a grain of rice corn.

നെല്ലിത്താളി,യുടെ. s. A tree, Æschynomene Indica.

നെല്ലിപ്പടി,യുടെ. s. See നെല്ലിപ്പലക.

നെല്ലിപ്പലക,യുടെ. s. A frame at the bottom of a
well on which the masonry rests.

നെല്ലിപ്പുളി,യുടെ. s. A species of Æschynomene, a
small tree of the wool of which corks, &c., are made.

നെല്ലിപ്പൂ,വിന്റെ. s. The flower of the shrubly Phyl-

lanathus, Utricularia cærulea.

നെല്ലുകുത്ത,ിന്റെ. s. Beating rice grain. നല്ലുകു
ത്തുന്നു, To beat paddy or rice grain.

നെല്ലുമി,യുടെ. s. The husk of rice corn or paddy.

നെല്ലുളി,യുടെ. s. A small chisel.

നെല്ലൊക,ിന്റെ. s. The beard of rice corn.

നെറി,യുടെ. s. 1. Honesty, rectitude, probity, chastity.
2. a right way. 3. straightness.

നെറികെട്ടവൻ,ന്റെ. s. A dishonest, deceptive, or
evil man.

നെറികെട,ിന്റെ. s. 1. Dishonesty, a bad way, irre-
gularity, immorality. 2. crookedness. adj. Dishonest, im-
moral, &c.

നെറിവ,ിന്റെ. s. See നെറി.

നെറിവുള്ളവൻ,ന്റെ. s. An upright, just man, a man
of integrity.

നെറുക,യുടെ. s. The crown of the head, the paste.

നെറുകന്തല,യുടെ. s. See the preceding.

നെറ്റി,യുടെ. s. The forehead, the front.

നെറ്റിക്കുറുനിര,യുടെ. s. Hair curled upon the fore-
head.

നെറ്റിചുളിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. Knitting the brows.
നെറ്റിചുളിക്കുന്നു, To knit the brows.

നെറ്റിച്ചുളുക്ക,ിന്റെ. s. Wrinkles in the forehead.

നെറ്റിത്തടം,ത്തിന്റെ. s. The forehead.

നെറ്റിപ്പട്ടം,ത്തിന്റെ. s. An ornament for the fore-
head, a sort of tiara, a frontlet.

നെറ്റിപ്പുറം,ത്തിന്റെ. s. The gable end of a house.

നെ, The െ pronounced long.

നെഞ്ഞിൽ,ലിന്റെ. s. 1. A plough staff. 2. a hilt.

നെടുന്നു,ടി,വാൻ. v. a. To obtain, to get, to gain,
to acquire, to attain, to earn. നെടിവെക്കുന്നു, To
gather, to lay up riches or acquired wealth.

നെട്ടം,ത്തിന്റെ. s. Acquisition, acquirement, gain,
gaining, attaining,

നെതാവ,ിന്റെ. s. 1. A master, an owner. ഉടയ
ക്കാരൻ. 2. a leader, a conductor, a guide. നായകൻ.

നെത്രഗൊചരൻ,ന്റെ. s. One who is present. ക
ണ്ണിൻവെട്ടത്തകണ്ടവൻ.

നെത്രഛദം,ത്തിന്റെ. s. 1. An eye-lid. കണ്പൊള.
2. an eye-lash. കണ്പീലി.

നെത്രദൊഷം,ത്തിന്റെ. s. An evil eye cast upon
any one’s food, &c.

നെത്രനിമീലനം,ത്തിന്റെ. s. Shutting the eyes. ക
ണ്ണടപ്പ.

[ 458 ]

നെത്രമലം,ത്തിന്റെ. s. Rheum of the eyes. പീള.

നെത്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. The eye. കണ്ണ. 2. bleached
or wove silk. പട്ടുശീല. 3. time root of a tree. വൃക്ഷ
ത്തിന്റെ വെർ.

നെത്രരൊഗം,ത്തിന്റെ. s. A cataract or disorder in
the eyes. കണ്ണിലുണ്ടാകുന്ന രൊഗം.

നെത്രസംജ്ഞ,യുടെ. s. Motioning with the eyes. കണ്ണു
കാട്ടുക.

നെത്രാന്തം,ത്തിന്റെ. s. The outer corner of the eye.
കടക്കണ്ണ.

നെത്രാന്തസംജ്ഞ,യുടെ. s. Motioning with the eyes.
കണ്ണുകാട്ടുക.

നെത്രാംബു,വിന്റെ. s. A tear. കണ്ണുനീർ.

നെത്രാംബുജം,ത്തിന്റെ. s. A beautiful eye.

നെത്രെന്ദ്രിയം,ത്തിന്റെ. s. The organ of sight. ക
ണ്ണിന്റെ അറിവ.

നെത്രൊന്മീലനം,ന്റെ. s. Opening the eyes. കണ്മി
ഴിക്കാ.

നെത്രൊല്പലം,ത്തിന്റെ. s. A beautiful eye.

നെദിഷ്ഠം, &c. adj. Nearest, very hear. ഏറ്റവും അ
ടുത്ത.

നെന്ത്രക്കായ,യുടെ. s. A large sort of plantain ; See
നെന്ത്രവാഴ.

നെന്ത്രവാഴ,യുടെ. s. A large kind of plantain tree.

നെപഥ്യ,ത്തിന്റെ. s. 1. Dress, ornament, embellish-
ment. അലങ്കാരം. 2. disguise. വെഷം.

നെപാളം,ത്തിന്റെ. s. The name of a country, Ne-
paul. ഒരു രാജ്യം.

നെമം,ത്തിന്റെ. s. Time, period, season. സമയം,
കാലം. 2. term, boundary, limit. അതിര.

നെമവെടി,യുടെ. s. See നിയമവെടി.

നെമി,യുടെ. s. 1. A tree, Dalbergia oujeinensis. തൊ
ടുക്കാര. 2. the circumference of a wheel. തെർവണ്ടി
യുടെ വിളുമ്പ. 3. the wheel of a carriage. തെരുരുൾ.
4. the frame work on the rope of a well, the pulley. തുടി.
5. a frame at the bottom of a well, on which the maso-
nary rests. നെല്ലിപ്പലക.

നെമിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To appoint, to set
apart, to choose. 2. to determine, to fix.

നെര഻,ിന്റെ. s. 1. Truth. 2. right, equity, justice, ho-
nesty, integrity. 3. straightness, directness. 4. imparti-
ality. adj. 1. True. 2. right, equitable, just, honest. 3.
straight, direct. 4. impartial. adv. Truly, justly, equit-
ably, mostly, exactly, straight. നെരുപറയുന്നു, To
speak the truth. നെരുനടക്കുന്നു, To prevail, as truth
or justice. നെരുനടത്തുന്നു, To cause truth to prevail,

to execute or put in force what is true, to cause justice
or right to be done. നെരുവരുത്തുന്നു, To prove the
truth of any thing. നെരുതെളിയുന്നു, The truth to
appear or become manifest. നെരറിയുന്നു, To know
the truth of any thing, to know what is just and right.

നെരത്ത. adv. Morning, at the proper time, seasonably.

നെരത്തെ. adv. In the morning, early, in the day time,
seasonably.

നെരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Time, leisure, opportunity. 2.
hour. നെരം പൊകുന്നു, Time goes or passes on, it
grows late. നെരം പൊക്കുന്നു, To spend time.

നെരംപൊക്ക,ിന്റെ. s. 1. Amusement, sport, pas-
time. 2. play. നെരംപൊക്കകാട്ടുന്നു, To amuse. നെ
രംപൊക്കപറയുന്നു, To amuse, to jest.

നെരലർ,രുടെ. s. plu. Enemies, foes. ശത്രുക്കൾ.

നെരസ്ഥൻ,ന്റെ. s. A true or honest man.

നെരാകുന്നു,യി,വാൻ. v. n. 1. To be true, just, right.
2. to be straight, direct.

നെരാക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To make right, to
verify. 2. to make straight.

നെരാംവണ്ണം. adv. Rightly, properly, correctly, truly.

നെരിടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. 1. To meet, to challenge, to
join in battle. 2. to oppose, to resist, to contradict.

നെരിയ. adj. Thin, fine, nice, delicate.

നെരിയത,ിന്റെ. s. Any thing fine or thin.

നെരുകാരൻ,നെരുള്ളവൻ,ന്റെ. s. 1. An upright
or honest man. 2. a simpleton.

നെരുകെട,ട്ടിന്റെ. s. A falsehood, a deceit.

നെരുകെട്ടുകാരൻ,ന്റെ. s. A liar, a cheat, a rogue.

നെരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. a. To vow, to make a vow,
to offer.

നെരെ. postpos. Against, towards, opposite to.

നെരെ. adv. Straight-way, straight on, directly, rightly,
truly. നെരെയാക്കുന്നു, To rectify, to put right, to
adjust. നെരെനില്ക്കുന്നു, To stand upright. നെരെ
വരുന്നു, To come direct, to come against, to meet. നെ
രെപൊരുതുന്നു, To fight or contend against, to join
in battle. നെരെ പറയുന്നു, To speak truly, to tell
without disguise. നെരെമെടിക്കുന്നു, To receive ho-
nestly, i. e. not indirectly, as a bribe, &c.

നെരെജ്യെഷ്ഠൻ,ന്റെ. s. Elder brother of the same
mother.

നെരെമറിച്ച, &c. adj. On the contrary, directly, the
opposite.

നെരെയനുജൻ,ന്റെ. s. Younger brother of the same
mother.

[ 459 ]
നെരെവിരൊധം. adj. Directly contrary, adverse, re-
verse.

നെരൊത്ത. adj. Equal, right.

നെൎകാറ്റ,ിന്റെ.s. A wind directly opposite or ad-
verse, an adverse wind.

നെൎക്കുനെരെ. adv. 1. Equally, evenly. 2. before, face
to face. 3. what is equal in value to another thing, or what
is instead of it, exchange.

നെൎക്കുന്നു,ൎത്തു,ൎപ്പാൻ. v. n. 1. To become watery,
thin, liquid, or fluid. 2. to become fine, thin. 3. to be
reduced. 4. to attack, to oppose, to meet in battle. നെ
ൎത്തുവരുന്നു, 1. To liquify, to become thin. 2. to meet.
നെൎത്തനില്ക്കുന്നു, To stand opposite, to oppose. നെ
ൎത്തപറയുന്നു, To speak against, to oppose, to contend
against in speech, നെൎത്തപൊകുന്നു, 1. To grow thin,
fine, &c. 2. to oppose or attack in battle.

നെൎച്ച,യുടെ. s. A vow, an offering. നെൎച്ചകഴിക്കു
ന്നു, To perform a vow, or offering.

നെൎച്ചക്കാരൻ,ന്റെ. s. A person who performs a vow.

നെൎപടം. adj. Thin, fine.

നെൎപലിശ,യുടെ. s. Ten per cent interest.

നെൎപാട്ടച്ചീട്ട,ിന്റെ. s. A rent bond, or a written a-
greement to pay a certain amount of rent or interest.

നെൎപാട്ടം,ത്തിന്റെ. s. A customary fixed rent on
land.

നെൎപാട്ടയൊല,യുടെ. s. A rent bond. See നെൎപാ
ട്ടച്ചീട്ട.

നെൎപാതി,യുടെ. s. The half, a moiety; exactly half.

നെൎപെടുന്നു,ട്ടു,വാൻ. v. a. 1. To meet, to occur, to
appear. 2. to enter into an agreement with the proprietor
of land.

നെൎപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Fineness, smoothness. 2. thinness,
leanness. 3. the state of being fluid, or liquid, liquifac-
tion.

നെൎപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To make thin, fine,
or slender, to attenuate. 2. to refine, to made transparent.

നെൎമ്മ,യുടെ. s. 1. Fineness, fine. 2. thinness, softness.
3. beauty, neatness. 4. delicacy. 5. gentleness. 6. small-
ness. adj. 1. Fine, thin. 2. nice, delicate.

നെൎവട്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. A produce of tenfold. 2. truth.

നെൎവഴി,യുടെ. s. 1. A right, true or proper way; the
way of truth. 2. a straight or direct way. നെൎവഴി കൂട്ടു
ന്നു, To put one in a right or good way.

നെൎവാളം,ത്തിന്റെ. s. 1. The croton plant. 2. the croton
seed, Croton Tiglium. 3. the angular-leaved Physic-nut,
Jatropha Curcas. കടലാവണക്ക.

നെൎവാൾ,ളിന്റെ. s. A straight sword.

നെൎവി,യുടെ. s. Allowance made to a tenant for the
expense of planting trees, improving ground, &c.

നെൎവില,യുടെ. s. See the preceding.

നൈകഭെദം, &c. adj. Various, multiform, manifold.
നാനാവിധമായുള്ള.

നൈഗമൻ,ന്റെ. s. 1. A trader, a merchant. കച്ച
വടക്കാരൻ. 2, a citizen, a townsman. നഗരവാ
സി.

നൈഗമം,ത്തിന്റെ. s. 1. An Upanishad or portion
of the Védas. 2. guiding, leading, directing. നടത്തുക.
3. a road, a way. വഴി .

നൈചികി,യുടെ. s. A cow of a superior kind. ഉത്ത
മ പശു.

നൈച്യം,ത്തിന്റെ. s. Meanness, lowness, pretend-
ed humility. താണ്മ.

നൈത്തിയാർ,രുടെ. s. A title of honour and respect,
given to females of high rank.

നൈപത്ഥ്യം,ത്തിന്റെ. s. A dressing room, a mask-
ing room. അണിയറ.

നൈപാളി,യുടെ. s. 1. A double jasmine. പിച്ചകം.
2. red arsenic. മനയൊല. 3. a species of Chrysan
thus. ചെമന്തി. 4. indigo. അമരി.

നൈപുണ്യം,ത്തിന്റെ. s. Skilfulness, cleverness, ex-
pertness, eminence in any art. നിപുണത.

നൈമിത്തികം,ത്തിന്റെ. s. A cause, reason, instru-
mental cause. കാരണം.

നൈമിശം,ത്തിന്റെ. s. A forest, or wilderness So
called. ഒരു വനം.

നൈമെയം,ത്തിന്റെ. s. Barter, exchange. തമ്മിൽ
മാറ്റം.

നൈയഗ്രൊധം,ത്തിന്റെ. s. The fruit of the Indian
fig tree or great Banyan, Ficus Indicus. പെരാൽ കുരു.

നൈയായികൻ,ന്റെ. s. A logician, a follower of
the Nyáya or logical philosophy. ഒരു മതക്കാരൻ.

നൈരന്തൎയ്യം, &c. adj. 1. Coarse, gross, without inter-
stice. ഇടതിങ്ങിയ. 2. continual, continuous. നിത്യമാ
യുള്ള.

നൈരാശ്യക്കാരൻ,ന്റെ. s. One who is obstinate,
perverse.

നൈരാശ്യം,ത്തിന്റെ. s. Obstinacy, perverseness.
നൈരാശ്യം പിടിക്കുന്നു, To persist improperly in
asserting any thing, to be obstinate, or perverse. നൈ
രാശ്യം ഭാവിക്കുന്നു, To be obstinate, perverse, to
contend strongly or obstinately.

നൈതൃതൻ,ന്റെ. s. 1. A demon, a friend. രാക്ഷസ

[ 460 ]
ൻ. 2. the rule of the south-west quarter. കന്നിമൂലെ
ക്കധിപൻ.

നൈതൃതം, adj. Relating to the south-west quarter. നി
തൃതിയെ സംബന്ധിച്ച.

നൈതൃതി,യുടെ. s. 1. The south-west quarter. 2. the
ruler of the south-west quarter. കന്നിമൂലെക്കധിപ
ൻ. 3. the 19th lunar asterism. മൂലനക്ഷത്രം.

നൈൎഗ്ഗുണ്യം, &c. adj. 1. void of all qualities. 2. bad,
worthless, having no good qualities. ഗുണമില്ലാത്ത.

നൈൎമ്മല്യം, &c. adj. 1. Pure, clean, clear, transparent,
free from dirt, or impurities. സ്വഛമായുളള. 2. sincere,
upright. ദൊഷമില്ലാത്ത.

നൈവല,യുടെ. s. The omentum, the caul, or double
membrane spread over the entrails.

നൈവിലാമ്പൽ,ലിന്റെ. s. A variety of the Nym-
phæa lotus.

നൈവെദ്യം,ത്തിന്റെ. s. An oblation or offering to
the deity. നിവെദ്യം . adj. Worthy of being offered.
നിവെദിക്കപ്പെടുവാൻ തക്ക.

നൈശം, &c. adj. Nocturnal, relating to the night, or
to any thing done in the night. രാത്രി സംബന്ധിച്ച,
രാത്രിയിൽ ചെയ്യപ്പെട്ടത.

നൈഷധൻ,ന്റെ. s. A name of Nala, the famous
Hindu emperor. നളൻ.

നൈഷധം,ത്തിന്റെ. s. The name of a book, of
which Nala is the hero. നളചരിതം.

നൈഷ്കികൻ,ന്റെ. s. The mint master. കമ്മട്ടംവി
ചാരകാരൻ.

നൈഷ്ഠികൻ,ന്റെ. s. The Brahman who continues
with his spiritual preceptor and always remains in the
condition of a religious student.

നൈസ്ത്രിംശകൻ,ന്റെ. s. A swordsman, a soldier
armed with a sword. വാൾ ധരിച്ചവൻ.

നൊക്കുന്നു,ത്തു,വാൻ. v. a. & n. 1. To pierce through,
to bore through, to perforate. 2. to pass or go through.

നൊങ്ങ,ിന്റെ. s. The unripe pulpy substance of a
palmira fruit, or cocoa-nut.

നൊങ്ങണംപുല്ല,ിന്റെ. s. A sort of grass, Hedyotis
Heynei.

നൊച്ചൻ,ന്റെ. s. A musk rat.

നൊച്ചി,യുടെ. s. A medicinal tree, vitex negundo

നൊച്ചെലി,യുടെ. s. The musk rat.

നൊടി,യുടെ. s. 1. A small measure of time; a moment,
about four seconds. 2. a flip. 3. snapping the fingers.
നൊടിനെരം, A moment of time.

നൊടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To fillip. 2. to snap

with the thumb and middle finger. നൊടിച്ചുപറയു
ന്നു, To speak hastily or superciliously. നൊടിച്ചുവി
ളിക്കുന്നു, To call by snapping the fingers.

നൊടിപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Fillipping, a fillip of the thumb
and middle finger. 2. snapping with the fingers.

നൊടിയളവ,ിന്റെ. s. A moment of time.

നൊടിയിട,യുടെ. s. A moment of space.

നൊട്ട,യുടെ. s. 1. The cracking noise of the finger
joints. 2. smacking the lips.

നൊട്ടൽ,ലിന്റെ. s. Doing, action.

നൊട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. a. To do.

നൊട്ടെങ്ങാ,യുടെ. s. A plant, Impatiens balsamica.

നൊണ്ടൽ,ലിന്റെ. s. Limping, walking lame, lame-
ness.

നൊണ്ടി,യുടെ. s. A cripple, lame, halt, one who has
lost his legs.

നൊണ്ടിനാടകം,ത്തിന്റെ. s. The drama of the crip-
ple; a species of lampoon or pasquinade.

നൊണ്ടുന്നു,ണ്ടി,വാൻ. v. n. To limp, to halt, to
hobble. നൊണ്ടിനടക്കുന്നു, To walk, or go, lame.

നൊത്തുന്നു,ത്തു,വാൻ. v. a. & n. To pierce through,
to bore through. നൊത്തുപൊകുന്നു, To pass or go
through. നൊത്തുകടക്കുന്നു, To pass through.

നൊമ്പരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Pain, ache, aching, bodily
pain. 2. grief, sorrow.

നൊ, The ൭—ാ long.

നൊ. ind. No, not. ഇല്ല, അല്ല.

നൊക്ക,ിന്റെ. s. 1. The eye. 2. sight.

നൊക്കം,ത്തിന്റെ. s. 1. Beauty. 2. the eye or an eye.
3. sight, appearance, a looking on. 4. conserving, watch-
ing, keeping.

നൊക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. 1. To look at, to look on,
to view, to behold, to observe. 2. to intends to design.
നൊക്കിക്കാണുന്നു, To look, to view, to survey. നൊ
ട്ടം നൊക്കുന്നു, To examine coin.

നൊക്കുമരം,ത്തിന്റെ.s. 1. A sign-post. 2. a station-
staff.

നൊക്കു വിദ്യ,യുടെ. s. Legerdemain, juggle, sleight
of hand. നൊക്കുവിദ്യ എടുക്കുന്നു, To juggle.

നൊക്കുവിദ്യക്കാരൻ,ന്റെ. s. A juggler.

നൊട്ടക്കഴിപ്പ,ിന്റെ. s. Bad, or counterfeit coin, re-
jected coin.

നൊട്ടക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. An examiner of coin, a
shroff, a money-changer. 2. a person who keeps a look
out at the masthead of a vessel. 3. a wise man.

[ 461 ]
നൊട്ടക്കുറവ,ിന്റെ. s. 1. Deficiency of examination
of coin. 2. deficiency or failure of sight. 3. indiscretion.

നൊട്ടമുള്ളവൻ,ന്റെ. s. 1. One who understands or
knows coin. 2. a wise or knowing man.

നൊട്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Seeing, a looking at. 2. sight,
view. 3. examination. 4. consideration. 5. examination
of coin by sight. 6. observation.

നൊണാമരം,ത്തിന്റെ. s. The narrow leaved Mo-
rinda, Morinda umbellata.

നൊണ്ടൽ,ലിന്റെ. s. 1. Stirring, scratching, touch-
ing. 2. teasing.

നൊണ്ടുന്നു,ണ്ടി,വാൻ. v. a. 1. To stir, to scratch, to
touch. 2. to tease. നൊണ്ടിനൊണ്ടി ചൊദിക്കുന്നു,
To endeavour to draw any thing out of one by repeated
questions ; to pump any one.

നൊം,നൊമ്മുടെ. pron. See നാം.

നൊമ്പ,ിന്റെ. s. Fast, fasting, abstinence. നൊമ്പ
നൊല്ക്കുന്നു, To fast, to observe a fast, to mortify the
body by religious abstinence. നൊമ്പപിടിക്കുന്നു, To
begin a fast, or austerities. നൊമ്പവീടുന്നു, To discon-
tinue a fast.

നൊമ്പുകാരൻ,ന്റെ. s. One who fasts or practices
abstinence, a faster, an abstemious person.

നൊല്ക്കുന്നു,റ്റു,ല്പാൻ. v. n. To fast, to abstain from
food, to lead an austere life. നൊറ്റിരിക്കുന്നു, or
നൊറ്റുകിടക്കുന്നു, 1. To fast, to abstain or refrain
from certain kinds of food, to lead an austere life. 2. to
be intent on any thing.

നൊല്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To cause to fast.

നൊവ,ിന്റെ. s. 1. Pain, ache, aching, bodily pain.
2. sorrow, grief. 3. pains of child-birth. 4. pain in the
bowels.

നൊവാളി,യുടെ. s. A sick person, one who suffers pain.

നൊവിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To hurt, to pain.
2. to afflict, to torment. 3. to cause pain. 4. to displease,
or offend.

നൊവുന്നു,ന്തു,വാൻ. v. n. To pain, to feel pain, to
ache, to smart. നൊന്തു തുടങ്ങുന്നു, To begin to pain,
the pains of labour to commence. നൊന്തുവിളിക്കുന്നു,
To cry out from pain.

നൌ,വിന്റെ. s. A canoe, a boat or vessel in general.
തൊണി,വള്ളം.

നൌക,യുടെ. s. A boat. വള്ളം.

നൌകാദണ്ഡം,ത്തിന്റെ. s. An oar or paddle. ക
ഴുക്കൊൽ, തുഴ.

നൌതാൎയ്യം. adj. Navigable.

ന്യൿ, &c. adj. 1. Short, dwarfish. 2. low, vile, con-
temptible, base. 3. slow, lazy.

ന്യഗ്രൊധം,ത്തിന്റെ. s. 1. The Indian fig tree. പെ
രാൽ. 2. a fathom measured by the arms extended. ഒ
രു മാറളവ.

ന്യഗ്രൊധി,യുടെ. s. A plant. എലിച്ചെവിയൻ.

ന്യങ്കു,വിന്റെ. s. A deer. കരിമാൻ.

ന്യസനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A deposit, a pledge. പണ
യം. 2. depositing, pledging, delivering, presenting. വെ
ക്കുക. 3. deserting, abandoning. ഉപെക്ഷിക്കുക.

ന്യസിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To place, to deposit,
to deliver. വെക്കുന്നു. 2. to touch. തൊടുന്നു.

ന്യക്ഷം, adj. 1. Whole, entire. എല്ലാം . 2. low, inferior.
ഹീനം.

ന്യാദം,ത്തിന്റെ. s. Food. ഭക്ഷണം.

ന്യായക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. One who is just, upright,
moral, &c. 2. a lawyer. 3. a logician. 4. a judge, a
justice.

ന്യായക്കെട,ിന്റെ. s. 1. Injustice, wrong. 2. unreason-
ableness. 3. immorality, 4. impropriety.

ന്യായദാതാവ,ിന്റെ. s. 1. A law-giver. 2. a judge.

ന്യായപ്രമാണം,ത്തിന്റെ. s. The law, the law-book.

ന്യായബൊധിനി,യുടെ. s. One of the treatises con-
taining the rules of reasoning.

ന്യായമാൎഗ്ഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. A just or proper way. 2.
proper conduct.

ന്യായം,ത്തിന്റെ. s. 1. Justice, equity. 2. law, a rule.
3. morality, the Nyáya doctrine, a sort of Aristotelian
system of philosophy. 4. a reason or cause. 5. logic. 6.
claim, right. 7. propriety, fitness. adj. 1. Right, proper,
fit, just. 2. reasonable. ന്യായം കെൾക്കുന്നു, To hear
a matter or cause, to inquire into it, to attend to a cause,
to do justice. ന്യായം പറയുന്നു, 1. To claim. 2. to
speak what is right, proper, reasonable, just. 3. to shew
cause or reason.

ന്യായവിധി,യുടെ. s. Judgment, decree. ന്യായവി
ധിയുടെ ദിവസം, The clay of judgment. ന്യായം
വിധിക്കുന്നു, To judge, to decide.

ന്യായവിരൊധം,ത്തിന്റെ. s. Injustice, wrong, perver-
sion of justice. adj. Contrary, or against justice, right,&c.

ന്യായവിസ്താരം,ത്തിന്റെ. s. The practice of the
courts or civil and criminal law, judicial procedure, ad-
ministrative justice, as the examination of evidence, in-
vestigation, &c.

ന്യായശാസ്ത്രം,ത്തിന്റെ. s. 1. Jurisprudence, a law-
book. 2. a treatise on logic.

[ 462 ]
ന്യായശാസ്ത്രി,യുടെ. s. A logician, a follower of the
Nyáya doctrine.

ന്യായസിദ്ധാന്തമഞ്ജനി,യുടെ. s. A treatise on
logic.

ന്യായസ്ഥലം,ത്തിന്റെ. s. The court or hall where
justice is administered, a court of justice.

ന്യായാധിപതി,യുടെ. s. A judge, a justice.

ന്യാസനം,ത്തിന്റെ. s. A judgment seat, a bench
of justice.

ന്യായ്യം, &c. adj. Just, right, proper, fit. s. A place.

ന്യാസം,ത്തിന്റെ. s. A pledge, a deposit. പണയം.

ന്യുംഖം,ത്തിന്റെ. s. 1. Six-fold repetition of the trili-
teral name of God. 2. the Sàma Véda. സാമവെദം.
adj. Pleasing, agreeable. ഇഷ്ടമുള്ള.

ന്യുബ്ജം, &c. adj. 1. Crooked, hump backed. കൂനുള്ള.
2. looking downwards. കുനിഞ്ഞ. 3. bent, crooked. വ
ളഞ്ഞ.

ന്യൂനത,യുടെ. s. 1. Blameableness, vileness, despica-
bleness. നിന്ദ്യത. 2. defectiveness, deficiency. കുറവ.

ന്യൂനം, &c. adj. 1. Blameable, vile, wicked, despicable.
നിന്ദ്യം. 2. less, defective, deficient. കുറവുള്ള.

ന്രസ്ഥിമാലി,യുടെ. s. A name of SIVA: as ornament-
ed with a garland of human skulls. ശിവൻ.

പ. The twenty first consonant in the Malayalim alpha-
bet. It is a labial; in the beginning of a word it is
commonly pronounced as the letter P, and in the middle
of a word, when single, it is pronounced as B, as in
കൊമ്പ, &c.

പക,യുടെ. s. 1. Hatred, hate, hostility, enmity. 2. re-
venge. 3. family revenge. 4. incompatibility, disagree-
ment. പകമീളുന്നു, To revenge, to avenge, to retaliate.

പകപ്പ,ിന്റെ. s. 1. Distance, disagreement, opposition.
2. variance, dissention, disunion, coolness. 3. hostility,
hating.

പകരം. part. Instead of, for, in exchange, equally. പ
കരം ചെയ്യുന്നു, 1. To revenge, to avenge, to retaliate.
2. to recompense, to repay, to retribute. പകരം വീട്ടു
ന്നു, To recompense, to retaliate, to revenge. പകരമാ
ക്കുന്നു, To substitute. പകരം കൊടുക്കുന്നു, To give
an equivalent. പകരം പൊക്കുന്നു, To revenge, to
avenge. പകരത്തിനുപകരം ചെയ്യുന്നു, To recom-
pense, to render like for like, to retaliate.

പകരി,യുടെ. s. A kind of fish.

പകരുന്നു,ൎന്നു,വാൻ. v. a. 1. To pour, to pour out,
to shed. 2. to pour from one vessel into another. 3. to
change in colour, &c. 4. to exchange, to barter. 5. to go
from one place to another. 6. to send, carry or distribute
provisions to another. 7. to mix, to unite. 8. to alter, to
change. 9. to infect, or be infectious, പകരുന്ന വ്യാ
ധി, An infectious disease. പകൎന്നവെക്കുന്നു, To
pour from one vessel into another. പകൎന്നമാറുന്നു, To
exchange, to barter. പകൎന്ന പിടിക്കുന്നു, 1. To be
infected by a disease. 2. to pass from one place to ano-
ther, as fire, &c.

പകൎച്ച,യുടെ. s. 1. Barter, exchange. 2. pouring out.
3. pouring from one vessel into another. 4. changing co-
lour, &c. 5. passing or going from one place to another.
6. mixing, mixture. 7. sending or taking provisions. 8.
infection, infecting. പകൎച്ചവരുന്നു, 1. To change, to
alter. 2. victuals to be brought.

പകൎച്ചക്കാരൻ,ന്റെ.s. One who carries or distributes
victuals.

പകൎത്തൽ,ലിന്റെ. s. Copying, transcribing.

പകൎത്തുന്നു,ൎത്തി,വാൻ. v. c. 1. The causal form of
പകരുന്നു in all its meanings. 2. to copy, to transcribe.
പകൎത്തികൊടുക്കുന്നു, To take and give a copy. പക
ൎത്തെടുക്കുന്നു, To take a copy, to transcribe.

പകൎപ്പ,ിന്റെ. s. A copy of any writing, &c.

പകൎപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. To get copied or tran-
scribed.

പകലാമ്മാർ. adv. In the day time, early in the day.

പകലെ. adv. In the day time, by day.

പകലൊൻ,ന്റെ. s. The sun, the ruler of the day.
ആദിത്യൻ.

പകൽ,ലിന്റെ. s. Day; day time. പകലും രാവും,
Day and night. adv. In the day, by day. പകൽതൊറും,
Every day.

പകവീഴ്ച,യുടെ. S. Revenge, retaliation.

പകാരം,ത്തിന്റെ. s. The name of the letter പ.

പകിട,യുടെ. s. An ace upon a die: one, in games, die,
dice, പകിടകളിക്കുന്നു, To play at dice or with dice.

പകിടകളി,യുടെ. s. The game of dice.

പകിടി,യുടെ. s. 1. Cheating, roguery, fraud, deluding.
2. the jaw. പകിടിപറയുന്നു, To cheat, to utter deceit.

പകിടിക്കാരൻ,ന്റെ.s. A cheat, a rogue, a fraudulent
man.

പകിട്ട,ിന്റെ. s. 1. Deceit, fraud. 2. charm, fascination.

പകിട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. a. To deceive, to delude one.
by threatening, ostentation, flattery.