മലയാള വ്യാകരണ ചോദ്യോത്തരം

രചന:ഹെർമ്മൻ ഗുണ്ടർട്ട് (1867)

[ 1 ] CATECHISM
OF
MALAYALAM GRAMMAR
BY
H. GUNDERT, D. Ph.

REVISED, RE-ARRANGED, ENLARGED, AND TRANSLATED
BY
L. GARTHWAITE

മലയാള വ്യാകരണ
ചോദ്യോത്തരം

PUBLISHED BY ORDER OF THE
DIRECTOR OF PUBLIC INSTRUCTION

CANNANORE
GOVERNMENT BOOK-DEPOT

1867 [ 5 ] A
CATECHISM
OF
MALAYALAM GRAMMAR
BY
H. GUNDERT, D. Ph.

REVISED, RE-ARRANGED, ENLARGED AND TRANSLATED
BY
L. GARTHWAITE

വ്യാകരണ
ചോദ്യോത്തരം

PUBLISHED BY ORDER OF THE
DIRECTOR OF PUBLIC INSTRUCTION

MANGALORE

PRINTED BY PLEBST & STOLZ, BASEL MISSION PRESS

1867 [ 7 ] LIST OF ERRATA (ENGLISH.)

N. B. It is particularly requested that the
following errors may be corrected before the
book is used.

This especially necessary in schools.

(Some merely typographical errors of an unimportant nature
are not noticed here.)

Answer Line Instead of Read
86 3 ni ní.
109 13, 14, 15 kuṭikkavór, kuṭikkava,
kuṭikkavír, kuṭikka-
vam
kuṭikkuvór, kuṭikku-
va, kuṭikkuvír, kuṭi
kkauvam.
117 1 After crude-forms end-
ing in r, ru, zhu
After crude-forms of
strong verbs ending in
r, ru, zhu.
120 (question) Is 'tu' affixed to form
&c. nasals
Has 'tu' ever a nasal
prefixed.
121 2 Ending in 'a' Ending in labial 'a'.
123 (question) ra, la, r̥a, zha, ḷa r, l, r̥, zh, ḷ.
123 8 tín tin.
123 12 pukaṇṇu (pukaḷnnu)
(=spat)
pukaṇṇu (pukaḷnnu)
(=praised).
125 (heading) [Omit "Weak Verb"].
" " [Omit "Strong Verb"].
135 6 pulling putting.
[ 8 ]
Answer Line Instead of Read
140 5 'varunnu' 'varunna'.
140 8 'varunnu' 'varunna'.
147 1 (=ákil) (=ákil, if I etc. be).
149 7 ákilum (=if I etc. be) ákilum (=although I
etc. be).
157 page 114
(plu. num.)
3rd person Mas. 3rd person Mas. & Fem.
157 ,, 116 cheyyáyvu cheyyá
157 ,, 116 3rd person Mas. 3rd person Mas. & Fem.
163 line 5 Verbal personal noun Participal noun.
189 ,, 10 [Omit "ular (=dry)"].
204 ,, 11 feed food.
226 ,, 7 (done or suffered) or done or suffered by, or.
229 ,, 4 kollappeṭṭŭ kollappeṭṭu.
233 ,, 5 - 6 [Omit "kaḷichchum
puḷachchum irunnu
(=they played and
amused themselves)"].
239 ,, 36 here hither.
243 ,, 15 avannu avannáy.
266 ,, 14 her his.
280 ,, 7 conditional subjunctive.
Parsing. page 138 kaṇṭu (=having seen) kaṇṭa (=when they
saw).
Do. ,, 288 agrajan (=elder bro-
ther)
agrajan (=the elder
brother).
Do. ,, 288 verb 'chonnán' verb-predicate 'chon-
nán.
Do. ,, 296 infinitive of infinitive verb-predi-
Analysis. ,, 316 (choll) m (choll)ám.
[ 9 ] ശുദ്ധപത്രം.

എഴുത്തുപള്ളികളിൽ ൟ പുസ്തകം വായിക്കു
ന്നതിന്മുമ്പെ താഴെ കാണിച്ച അബദ്ധങ്ങളെ തെററ
തീൎക്കേണ്ടത അത്യാവശ്യം.

ഉത്തരം മേൽ
വരി
അശുദ്ധം ശുദ്ധം
83 13 അന്തങ്ങൽ അന്തങ്ങൾ
121 1 വിശേഷാൽ 'അ' വിശേഷാൽ ഓഷ്ഠ്യ 'അ'
125 1 അബലം [എന്നിവയെവ വിടെ
ണം]
125 6 ബലം
158 2 തന്നെ. ഊനക്രിയകൾ തന്നെ ഊനക്രിയകൾ
189 5 ഉലർ [എന്നതിനെവിടെണം]
222 3 നാലു മൂന്നു
233 4 കളിച്ചും പുളച്ചും ഇരുന്നു [എന്നതിനെവിടെണം]
244 8 അതുകൊണ്ടു
244 9 — 10 അതുകൊണ്ടു [എന്നതിനെ വിടെ
ണം]
256 8 'പകൽ' കക്കുന്നവനെ;
'രാത്രി' കണ്ടാൽ
'പകൽ' കക്കുന്നവനെ
'രാത്രി' കണ്ടാൽ
269 പകരമായാൻ സഹായ
മായാൻ
പകരമായ്താൻ സഹായ
മായ്താൻ
306 7 അനുവാദകാൎത്ഥക
'ഇ','ഉം'
അനുവാദകാൎത്ഥക ഈ
'ഉം'
[ 10 ]
ഉത്തരം മേൽ
വരി
അശുദ്ധം ശുദ്ധം
ഭാഗം
115ാം
ഭാഗം
(ബ: വ:)
പു: പ്ര: പു: സ്ത്രീ: പ്ര:
117ാം ഭാ: ചെയ്യായ്വു ചെയ്യാ
117ാം ടി പു: പ്ര: പു: സ്ത്രീ: പ്ര:
135ാം ടി ക്രിയാപരിഛ്ശേദന
രീതി
പദപരിഛ്ശേദനരീതി
വ്യാകരി
ക്കൽ
139ാം ടി കണ്ടു ക'ണ്ട'
ടി 293ാം ടി എന്നുള്ളതുതിന്നു ഇക
ൎമ്മമാകുന്നു
എന്നുള്ളതു ഇതിന്നു കൎമ്മ
മാകുന്നു
ടി 295ാം ടി ക്രിയാനാമം ഏ: വ: ക്രിയാനാമം നപു:
ഏ:വ:
[ 11 ] 1. Complaints have been numerous from both teachers
and pupils that the former editions of this grammar were
exceedingly difficult to understand. It has therefore been
carefully and fully revised, a large part of it re-written,
the whole of it re-arranged, and considerable additions
have been made, so that it is now almost a new work.
Besides this, an explanatory translation has been given.
It is hoped that the work as it now stands will be found
adapted to use in schools, and that most of the obscurities
before complained of will have disappeared. One of the
most perplexing of these was the difficulty of determining
what were indeclinables (അവ്യയങ്ങൾ) and what were not,
on which subject the editor has endeavoured by a rigorous
application of the definition to make the doctrine clear.
And it may here be stated that the doctrine, on this point,
of this smaller grammar is that of Dr. Gundert's large
Grammar, but distinctly stated and strictly carried out.
Of course for the work as it now stands, the reviser alone
must be considered responsible.

2. Those accustomed to the grammars of European
tongues only, must remember that Malayálam, belonging
to quite another family of languages, must necessarily pre-
sent many contrasts to the grammatical systems with which
they have hitherto been familiar. The very fact that
there are only three parts of speech in the language
instead of nine, is one of those contrasts, and the cause
[ 12 ] of many others still more startling. For the usages by
which the language is enabled to dispense with adject-
ives and adverbs, the reader may consult among other
places the questions on adnounal participles and ques-
tions 221 and 238 seqq. and for those by which the
want of prepositions and conjunctions is supplied ques-
tions 268 and 310 seqq. So in analysing sentences it
will be found that the use of nouns and verbs to supply
the place of other parts of speech often makes the number
of sentences in a Malayálam period greater than it would
be in an English period expressing the same ideas, since
every verb which has a separate subject, makes a separate
sentence, either principal or subordinate. This is the only
rule that can be relied on in the analysis of Malayálam
sentences. Nor can it be confined as in English, to finite
verbs, for the genius of the language tends to long periods
in which one solitary finite verb comes at the end only.

3. The examples in the original work from their
brevity and the ambiguity caused by want of their con-
text were often very difficult to translate, and some ren-
derings will no doubt be found capable of amendment.

4. Many errors escaped notice till it was too late
to correct them. These are noticed in the errata, and it
is requested that the corrections indicated may be made
before the work is used.


L. G. [ 14 ] A
CATECHISMISM OF
Malayalam Grammar


I. ORTHOGRAPHY.

1. Of how many kinds are the Malayálam letters?

Two, Vowels and Consonants.


2. Which are the vowels?

a, á, i, í, u, ú, ru, lu, e, é, ei, o, ó, au, am, ah.


3. How many of these are short?

The following seven are short vowels: a, i, u, ru, lu,
e, o.

4. How many of these are long?

The following seven are long: á, í, ú, é, ei, ó, au.

The two long vowels , occur only in Sanskrit. [ 15 ] മലയാള വ്യാകരണ
ചോദ്യോത്തരം

I. അക്ഷര കാണ്ഡം.

1. മലയാള ഭാഷയുടെ അക്ഷരങ്ങൾ എത്ര വിധം ഉള്ളവ?

സ്വരങ്ങൾ ആകുന്ന ഉയിരുകൾ, വ്യഞ്ജനങ്ങൾ
ആകുന്ന മെയ്കൾ ഈ രണ്ടു വിധം ഉള്ളവ.

2. സ്വരങ്ങൾ ആകുന്ന ഉയിരുകൾ ഏവ?

അ, ആ, ഇ, ൟ, ഉ, ഊ, ഋ, ഌ, എ, ഏ, ഐ,
ഒ, ഓ, ഔ, അം, അഃ, ൟ പതിനാറും സ്വരങ്ങൾ
തന്നെ.

3. ഇവറ്റിൽ ഹ്രസ്വങ്ങൾ ആകുന്നതു എത്ര?

അ, ഇ, ഉ, ഋ, ഌ, എ, ഒ, ൟ ഏഴും ഹ്രസ്വ
ങ്ങൾ തന്നെ.

4. ദീൎഘങ്ങൾ ആകുന്നതു എത്ര?

ആ, ൟ, ഊ, ഏ, ഐ, ഓ, ഔ, ൟ ഏഴും ദീൎഘ
ങ്ങൾ ആകുന്നു. ൠ, ൡ, ൟ രണ്ടു ദീൎഘങ്ങൾ
സംസ്കൃതത്തിൽ മാത്രം നടപ്പു. [ 16 ] 5. Which are the semi-consonants?

'Am' and 'ah'.

6. How many consonants are there?

ka, kha, ga, gha, nga,

cha, chha, ja, jha, ńa

ṭa, ṭha ḍa, ḍha, ṇa,

ta, tha da, dha, na,

pa, pha, ba, bha, ma,

ya, ra, r̥a, la, va, zha, ḷa,

ša, sha, sa, ha, ksha.

These thirty-seven are consonants.

7. Of these consonants how many are pure Dravidian
letters?

ka, cha ṭa, ta, pa, r̥a,

nga, ńa, ṇa na, ma, (n),

ya, ra, la, va, zha, ḷa.

These eighteen are pure Dravidian letters.

8. How many of these are Sanskrit letters?

kha, ga, gha,
chha, ja, jha,
ṭha, ḍa, ḍha,
tha, da, dha,
pha, ba, bha,
ša, sha, sa, ha, ksha.

These twenty are Sanskrit letters. [ 17 ] 5. വ്യഞ്ജന ശക്തി കലൎന്നിരിക്കുന്ന സ്വരങ്ങൾ ഏവ?

അം, അഃ ൟ രണ്ടത്രെ.


6. വ്യഞ്ജനങ്ങൾ എത്ര?

ക, ഖ, ഗ, ഘ, ങ,

ച, ഛ, ജ, ഝ, ഞ,

ട, ഠ, ഡ, ഢ, ണ,

ത, ഥ, ദ, ധ, ന,

പ, ഫ, ബ, ഭ, മ,

യ, ര, റ, ല, വ, ഴ, ള,

ശ, ഷ, സ, ഹ, ക്ഷ

ൟ മുപ്പത്തേഴും വ്യഞ്ജനങ്ങൾ തന്നെ.

7. ൟ വ്യഞ്ജനങ്ങളിൽ തമിഴക്ഷരങ്ങൾ ആകുന്നതു എത്ര?

ക, ച, ട, ത, പ, റ,

ങ, ഞ, ണ, ന, മ, ൻ,

യ, ര, ല, വ, ഴ, ള,

ൟ പതിനെട്ടും തമിഴക്ഷരങ്ങൾ തന്നെ.

8. സംസ്കൃതാക്ഷരങ്ങൾ ആകുന്നതു എത്ര?

ഖ, ഗ, ഘ
ഛ, ജ, ഝ
ഠ, ഡ, ഢ
ഥ, ദ, ധ,
ഫ, ബ, ഭ,
ശ, ഷ, സ, ഹ, ക്ഷ

ൟ ഇരിപതും സംസ്കൃതാക്ഷരങ്ങൾ തന്നെ. [ 18 ] 9. Which are the surd letters?

ka, cha, ṭa, ta, pa. These are the surds.

10. Which are the aspirated surds?

kha, chha, ṭha, tha, pha. These five are aspirated
surds.

11. Which are the sonants?

ga, ja, ḍa da, ba. These five are sonants.

12. Which are the aspirated sonants?

gha, jha, ḍha, dha, bha. These five are aspirated
sonants.

13. What are the first twenty-five consonants called?

They are called the Sanskrit-vargas, each containing
five letters respectively.

14. Which are the gutturals?

ka, kha, ga, gha, nga. As these five sounds are formed
in the throat (=Latin guttur) they are called guttu-
rals.

15. Which are the palatals?

cha, chha, ja, jha, and ńa. As these five are formed
at the palate they are called palatals.

16. Which are the cerebrals?

ṭa, ṭha, ḍa, ḍha, ṇa, ḷa, sha, zha. As these eight are
formed at the back of the roof of the mouth (near the
cerebrum) they are called cerebrals. [ 19 ] 9. ഖരങ്ങൾ ആകുന്നവ ഏവ?

ക, ച, ട, ത, പ, ഇവ ഖരങ്ങൾ ആകുന്നു.

10. അതിഖരങ്ങൾ ആകുന്നവ ഏവ?

ഖ, ഛ, ഠ, ഥ, ഫ, ഇവ അഞ്ചും അതിഖരങ്ങൾ.


11. മൃദുക്കൾ ആകുന്നവ ഏവ?

ഗ, ജ, ഡ, ദ, ബ, ഇവ അഞ്ചും മൃദുക്കൾ.

12. ഘോഷങ്ങൾ ആകുന്നവ ഏവ?

ഘ, ഝ, ഢ, ധ, ഭ, ഇവ അഞ്ചും ഘോഷങ്ങൾ തന്നെ.

13. ഒന്നാമത്തെ 25 വ്യഞ്ജനങ്ങൾക്കു എന്തുപേർ നടക്കുന്നു?

അവ ഐയ്യഞ്ചു എഴുത്തുകൾ ഉള്ള സംസ്കൃത വ
ൎഗ്ഗങ്ങൾ അഞ്ചും.

14. കണ്ഠ്യങ്ങൾ ഏവ?

ക, ഖ, ഗ, ഘ, ങ, ൟ അഞ്ചും തൊണ്ടയാകുന്ന
കണ്ഠത്തിൽ നിന്നു ജനിക്കയാൽ കണ്ഠ്യങ്ങൾ എ
ന്നവ തന്നെ.

15. താലവ്യങ്ങൾ ഏവ?

ച, ഛ, ജ, ഝ, ഞ, ൟ അഞ്ചും താലു ആകുന്ന
അണ്ണാക്കിൽനിന്നു ജനിക്കയാൽ, താലവ്യങ്ങൾ
എന്നവ.

16. മൂൎദ്ധന്യങ്ങൾ ഏവ?

ട, ഠ, ഡ, ഢ, ണ, ള, ഷ, ഴ, ൟ എട്ടും മുൎദ്ധാവി
ൽ നിന്നു ജനിക്കയാൽ മൂൎദ്ധന്യങ്ങൾ എന്നവ.
[ 20 ] 17. Which are the dentals?

ta, tha, da, dha, na. These five being formed between
the teeth are called dentals.

18. Which are the labials?

pa, pha, ba, bha, ma. As these five are formed by
the use of the lips they are called labials.


19. Which are the semi-vowels?

'ya, va’ are semi-vowels in consequence of their having
a connection with the two classes of vowels i, e, etc.
and u, o, etc.


20. Which are the liquids?

ra, la, r̥a, zha, and ḷa. These five are liquids.

21. Which are the sibilants?

ša, sha, sa, ha, ksha. These five are sibilants.

22. Which are the nasals?

nga, ńa, ṇa, na, (n), ma. These five (or six) are called
nasals, their sound coming from the nose.


23. Which are the palatal vowels?

i, í, e, é, ei, palatal a. These six are palatal vowels.


24. Which are the labial vowels? [ 21 ] 17. ദന്ത്യങ്ങൾ ഏവ?

ത, ഥ, ദ, ധ, ന, ൟ അഞ്ചും പല്ലുകളുടെ ഇടയി
ൽനിന്നു ജനിക്കയാൽ ദന്ത്യങ്ങൾ എന്നവ.

18. ഓഷ്ഠ്യങ്ങൾ ഏവ?

പ, ഫ, ബ, ഭ, മ, ൟ അഞ്ചും ഓഷ്ഠം ആകുന്ന
അധരപ്രയോഗം കൊണ്ടു ജനിക്കയാൽ ഓഷ്ഠ്യ
ങ്ങൾ എന്നുള്ളവ.

19. ഉയിർവ്യഞ്ജനങ്ങൾ ഏവ?

യ, വ, ൟ രണ്ടിന്നും, ഇ, ഏ, എന്നും, ഉ, ഒ,
എന്നും ഇങ്ങിനെ രണ്ടു വിധം സ്വരങ്ങളോടു
സംബന്ധം ഉണ്ടാകയാൽ ഉയിർവ്യഞ്ജനങ്ങൾ
തന്നെ.

20 രലാദികൾ ഏവ?

ര, ല, റ, ഴ, ള, ൟ അഞ്ചും രലാദികൾ തന്നെ.

21. ഊഷ്മാക്കൾ ഏവ?

ശ, ഷ, സ, ഹ, ക്ഷ, ഇവ അഞ്ചും ഊഷ്മാക്കൾ.

22. അനുനാസികങ്ങൾ ഏവ?

ങ, ഞ, ണ, ന (ൻ) മ, ൟ അഞ്ചോ ആറോ
മൂക്കിനെ ആശ്രയിച്ചതാകകൊണ്ടു അനുനാസി
കങ്ങൾ എന്നു വരും.

23. താലവ്യസ്വരങ്ങൾ ഏവ?

ഇ, ഈ, എ, ഏ, ഐ, താലവ്യ അ, എന്നു
ൟ ആറും താലവ്യ സ്വരങ്ങൾ തന്നെ.

24. ഓഷ്ഠ്യസ്വരങ്ങൾ ഏവ? [ 22 ] The labial vowels are the six following: u, ú, o, ó,
and 'au' and labial 'a'.

25. How many kinds are there of the letter 'a'?

Two, viz. pure 'a' and palatal 'a'. The final 'a' in 'nalla',
'pala', 'tara' is pure 'a'. The final 'a' which is heard
in 'par̥a', 'aṇa', 'tala’ etc. is the Malayálam palatal 'a',
which in Tamil would be written 'ei' (parei, aṇei,
talei). When any addition is made to the word this
'a' may become 'e'.

Ex: talekku, malekkal, aṇechchu, (but par̥ańńu).

26. How many kinds are there of the letter 'u'?

Two, viz. full 'u' and half 'u'.

Ex: šišu, teru, vannu; in these and similar words, the final
'u' has its full sound; the half 'u' occurs also at the end of
words; on account of its shortness some people when writing
omit it.

Ex: kaṇ, kaṇṇu, kaṇṇa. If an accent be written above the usual
form for the half 'u' this letter will be sufficiently indicated.
In poetry it is always written just like full 'u'.

Ex: atu pozhutu víṇu marichchu,

read atŭ pozhutŭ víṇŭ marichchu.

27. Are there any peculiarities in the pronunciation of
the other vowels?

The letter 'a', in 'an', 'ar', and with 'ga', 'ja', 'ḍa',
'da', 'ba' etc. or their aspirates, as well as with the [ 23 ] ഉ, ഊ , ഒ, ഓ, ഔ, ഓഷ്ഠ്യ അ, ൟ ആറും ഓ
ഷ്ഠ്യസ്സ്വരങ്ങൾ തന്നെ.

25. അകാരം എത്രവിധം ഉള്ളതു?

ശുദ്ധ അകാരം താലവ്യാകാരം ൟ രണ്ടു വിധം
ഉള്ളതു; 'നല്ല,' 'പല,' 'തര' എന്നിങ്ങിനെയുള്ള
അകാരങ്ങളിൽ ആന്ത്യസ്വരം ശുദ്ധ അകാരം ത
ന്നെ; 'പറ,' 'അണ,' 'തല' ഇത്യാദികളിൽ തമിഴിൽ
ഐകാരവും മലയാഴ്മയിൽ താലവ്യാകാരവും കാണു
ന്നു; പദത്തെ നീട്ടിയാൽ അതു എകാരമായിമാറും.

ഉ-ം. 'തലെക്കു', 'മലെക്കൽ', 'അണെച്ചു' (എന്നാലും 'പറഞ്ഞു')

26. ഉകാരം എത്രവിധം ഉള്ളതു?

മുറ്റുകാരം, അരയുകാരം ൟ രണ്ടുവിധം ഉള്ളതു.

ഉ-ം. 'ശിശു', 'തെരു', 'വന്നു', ഇങ്ങിനെ ചില പദങ്ങളിൽ മുറ്റു
കാരം കേൾക്കുന്നു: അരയുകാരം എന്നതു അതിൻെറ ഹ്രസ്വത
നിമിത്തം ചിലരുടെ എഴുത്തിൽ ലോപിച്ചു പോകുന്നതുണ്ടു:

ഉ-ം. 'കൺ', 'കണ്ണു', 'കണ്ണ', 'കണ്ണ്', മീത്തൽ തൊട്ടുകുറിച്ചാലും
മതി.

പാട്ടിൽ നിത്യം മുറ്റുകാരം പോലെ തന്നെ എഴു
തുമാറുണ്ടു.

ഉ-ം. അതു-പൊഴുതു വീണു മരിച്ചു.

27. മറ്റു സ്വരങ്ങളുടെ ഉച്ചാരണത്തിൽ ഏതു വിശേഷമെങ്കിലും
ഉണ്ടൊ?

അകാരം 'അൻ,' 'അർ' എന്നതിലും 'ഗ,' 'ജ,'
'ഡ,' 'ദ,' 'ബ' എന്നിവകളോടും അവകളുടെ ഘോ [ 24 ] letters 'ya', 'ra', and 'la', takes a palatal sound near
to that of the vowel 'e'.


Ex: 'gajapati' is pronounced nearly the same as 'gejapati'

'janmi' ,, ,, ,, 'jenmi'

'daridran' ,, ,, ,, 'deridren'

'yati' ,, ,, ,, 'yeti'

'rati' ,, ,, ,, 'reti'

'lata' ,, ,, ,, 'leta'

28. What peculiarity is there in the pronunciation of
the letter 'a' when it connected with the labials,
and the letter 'am' when it comes at the end of a
word?

'A' when connected with labials is pronounced nearly
like 'o', and 'am' when it comes at the end of a word
is pronounced nearly like 'om'.

Ex: 'amšam' is pronounced nearly the same as 'amšom'

'bahu' ,, ,, ,, 'bohu'

'nammuṭe' ,, ,, ,, 'nommuṭe'

29. How are 'e' and 'o' pronounced when they stand at
the beginning of a word?

When they stand at the beginning of a word they are
pronounced like 'ye'* and 'wo' respectively.

Ex: 'ellám' pronounced like 'yellám'; 'oru' as if 'woru'. [ 25 ] ഷങ്ങളോടൊ, 'യ,' 'ര,' 'ല' എന്നവകളോടൊ,
ചേൎന്നിരിക്കുമ്പോൾ 'എ' സ്വരത്തിന്നു അധി
കം അടുത്തതായ ഒരു താലവ്യസ്വരത്തിൽ ഉച്ച
രിക്കുന്നു.

ഉ-ം. 'ഗജപതി' എന്നതു 'ഗെജപതി' എന്നപോലെ ഉച്ചരിക്കേ
ണ്ടതു.

'ജന്മി' ,, 'ജെന്മി' ,, ,, ,,

'ദരിദ്രൻ' ,, 'ദെരിദ്രെൻ' ,, ,, ,,

'യതി' ,, 'യെതി' ,, ,, ,,

'രതി' ,, 'രെതി' ,, ,, ,,

'ലത' ,, 'ലെത.' ,, ,, ,,


28. ഓഷ്ഠ്യങ്ങളോടു സംബന്ധിച്ചു വരുന്ന 'അ'കാരത്തിൻെറയും, പ
ദാന്തത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന 'അം' എന്നതിൻെറയും, ഉച്ചാരണത്തിൽ
എന്തു വിശേഷം ഉണ്ടു?

ഓഷ്ഠ്യങ്ങളോടു സംബന്ധിച്ചു വരുന്ന അകാര
ത്തിൽ 'ഒ' കാരം ആശ്രയിച്ച സ്വരം കേൾക്കു
ന്നതുണ്ടു; പദാന്തത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന 'അം' ഏക
ദേശം 'ഒം' എന്നതിൻെറ ശബ്ദത്തെ പോലെ
യും ഉച്ചരിക്കേണ്ടതാകുന്നു.

ഉ-ം. 'അംശം' എന്നതു ഏകദേശം 'അംശൊം' എന്നപോലെ.

'ബഹു' ,, ,, 'ബൊഹു' ,,

'നമ്മുടെ' ,, ,, 'നൊമ്മുടെ.' ,,

29. വാക്കിൻ്റെ ആദ്യം 'എ' 'ഒ' ഉണ്ടായിരുന്നാൽ ഉച്ചരിക്കേണ്ടതു
എങ്ങിനെ?

ഒരു വാക്കിൻെറ ആദ്യം 'എ' ആയിരുന്നാൽ ആ
യ്ത 'യെ' എന്നതു പോലെ ഉച്ചരിക്കേണ്ടതാകുന്നു.

(ഉ-ം. എല്ലാം='യെല്ലാം'.) വാക്കിൻെറ ആദ്യത്തിൽ വരുന്ന 'ഒ'
'വോ' എന്നതു പോലെ ശബ്ദിക്കുന്നു.

(ഉ-ം. ഒരു=വൊരു) [ 26 ] 30. How are 'i' and 'u' pronounced when they stand before
ṭa, ṇa, la, ḷa, r̥a, zha?

'I' and 'u' when they stand before 'ṭa', 'ṇa', 'la', 'ḷa',
'r̥a', 'zha' (N. B. with a following 'a') are cerebralized
and pronounced more like 'e' and 'o'.

Ex: 'iṭam' is pronounced 'yeṭam',

ur̥appu ,, or̥appu.

31. In how many ways are surds pronounced?

In two ways; the five surds have their proper pronun-
ciation, only when they stand at the beginning of a
word, or when they are doubled.

Ex: kal, chakka, ṭankam, tachchan, paṭṭar, pattu, tappu.

32. How are surds pronounced when they stand in the
middle of a word?

They are pronounced like the corresponding sonants.

Ex: 'vaka' is pronounced 'vaha', *

arachu ,, arašu,

shadanggam ,, (derivative form = shaṭangngu),

atu ,, adu.

So also 'pápam' may also be pronounced 'pávam'.

33. What are the consonants called when they are not
followed by a vowel?

The forms which the consonants ṇ, n, r, l, ḷ assume when
the inherent vowel is suppressed are called (in Mala-
yálam) half-letters.

34. What peculiarity is there in the half 'l'? [ 27 ] 30. ട, ണ, ല, ള, റ, ഴ എന്നവകളുടെ മുമ്പെ ഇരിക്കുന്ന ഇ, ഉ,
എന്നവകൾ ഉച്ചരിക്കുന്നതു എങ്ങിനെ?

അവകൾ മൂൎദ്ധന്യസ്സ്വരങ്ങളായി, 'എ' 'ഒ' എ
ന്നവകളുടെ ഉച്ചാരണംകലൎന്നിട്ടുശബ്ദിച്ചു വരും.


ഉ-ം. 'ഇടം' എന്നതു 'യെടം' എന്നുച്ചരിക്കുന്നു.

'ഉറപ്പു' ,, ഒറപ്പു. ,, ,,

31. ഖരങ്ങൾക്കു എത്ര ഉച്ചാരണങ്ങൾ ഉണ്ടു?

രണ്ടുണ്ടു; അഞ്ചുഖരങ്ങൾക്കും പദാദിയിലും ദ്വി
ത്വത്തിലും മാത്രമെ പൂൎണ്ണമായ ഉച്ചാരണം വരൂ.


ഉ-ം. കൽ, ചക്ക, ടങ്കം, തച്ചൻ, പട്ടർ, പത്തു, തപ്പു.

32. പദമദ്ധ്യത്തിൽ ഖരങ്ങൾക്കു എന്തു ഉച്ചാരണം ഉണ്ടു?


മൃദൂച്ചാരണം തന്നെ നടപ്പു.

ഉ-ം. 'വക' എന്നുള്ളതു ഉച്ചാരണം നിമിത്തം 'വഹ' എന്നായി
തീരുന്നു; 'അരചു' എന്നതു 'അരശു' എന്നായി തീരുന്നു; ഷഡം
ഗം (എന്നതിൻെറ തത്ഭവം=ഷടങ്ങു.) 'അതു' എന്നതു ഏകദേ
ശം 'അദു' എന്നപോലെ ശബ്ദിക്കുന്നു. അപ്രകാരം 'പാപം' എ
ന്നതു 'പാവം' എന്നു ശബ്ദിക്കുമാറുണ്ടു.

33. സ്വരം ചേരാത്ത വ്യഞ്ജനങ്ങൾക്കു പേർ എന്താകുന്നു?

ൺ, ൻ, ർ, ൽ, ൾ. ഇങ്ങിനെ സ്വരം കൂടാതെ വ
രുന്നവ അൎദ്ധാക്ഷരങ്ങൾ തന്നെ.

34. അൎദ്ധലകാരത്തിന്നു എന്തു വിശേഷം ഉണ്ടു? [ 28 ] Half 'l' having its inherent vowel suppressed is used
in place of any of the Sanskrit dentals having their
inherent vowels suppressed.

Ex: 'malsaram' in Sanskrit 'matsaram',

ulbhavam ,, udbhavam.

85. What peculiarity is there of half ḷ?

Half 'ḷ' may be substituted for half 'zh'.

Ex: appoḷ = appozh (as in appozhékku),

tamiḷ = tamizh.

36. What is to be noticed regarding the half répham,
that is, the 'r' without a vowel?

The half 'r' is used instead of the half 'r̥'.*

Ex: vér̥u + viṭuka = vérviṭuka,

ár̥u + mukham = ármukham.

SANDHI. (Euphonic combination.)

37. What is sandhi (euphonic combination)?

Sandhi is the union in pronunciation of two words
which come together.

38. How many kinds of sandhi are there?

The two following: vowel sandhi and consonant
sandhi.

39. What is chiefly to be noticed in vowel sandhi?

The chief thing to be noticed in vowel sandhi is the
use of augmentation and elision. [ 29 ] അൎദ്ധലകാരം സംസ്കൃതത്തിലെ 'ത' വൎണ്ണങ്ങൾ
ക്കു പകരം വരും.

ഉ-ം മത്സരം സംസ്കൃതത്തിൽ മത്സരം, ഉത്ഭവം, സംസ്കൃതത്തിൽ
ഉദ്ഭവം.

35. അൎദ്ധളകാരത്തിന്നു എന്തു വിശേഷം ഉണ്ടു?

അതു അൎദ്ധഴകാരത്തിന്നും പകരം വരും.

(ഉ-ം. 'അപ്പോൾ'='അപ്പോഴു,' (അപ്പൊഴെക്കു); 'തമിഴു' എന്ന
തിനെ 'തമിൾ' എന്നു എഴുതും.)

36. അൎദ്ധരേഫം എന്ന അൎദ്ധരകാരത്തിനു എന്തു വിശേഷം ഉണ്ടു?

അതു അൎദ്ധറകാരത്തിന്നും പകരം വരും.

ഉ-ം. വേറു+വിടുക=വേർവിടുക,

ആറു+മുഖം = ആൎമുഖം.

സന്ധി.

37. സന്ധി എന്നുള്ളതു എന്തു?

രണ്ടു ശബ്ദങ്ങൾ കൂടിവന്നാൽ ഉച്ചാരണത്തിൽ
ഒന്നാക്കി ചൊല്ലുന്നതു തന്നെ.

38. സന്ധി എത്രവിധം ഉള്ളതു?

സ്വരസന്ധി, വ്യഞ്ജനസന്ധി ഇങ്ങിനെ ര
ണ്ടു വിധം ഉള്ളതു.

39. സ്വരസന്ധിയിൽ പ്രമാണം ആയതു എന്തു?

അതിൽ ആഗമം, ലോപം ൟ രണ്ടു പ്രയോഗ
ങ്ങൾ തന്നെ പ്രമാണം. [ 30 ] 40. What is augmentation?

Augmentation is when one of the consonants is inserted
between two vowels, the consonant thus inserted is
generally either 'ya' or 'va'.

41. What is elision?

Elision is when one of the letters of a word is dropped.

42. Give some examples of augmentation after the
letter 'a'.

'V' is used in augmentation
as follows:
'Y' is used in augmentation
as follows:
pala+áṇḍum = palaváṇḍum,

a + iṭam = aviṭam,

cheyta+ ár̥u = cheytavár̥u.

alla + ó = allayó,

vanna+áḷ = vannayáḷ.


43. Is 'a' ever elided?

'A' is elided.

Ex: illa + étum = illétum.

Examples such as the following are found in poetry:*

veṇṇakaṭṭa + uṇṇi = veṇṇakaṭṭuṇṇi.

44. When does 'ya' come in augmentation?

'Ya' comes in augmentation after palatal vowels.

Ex: vazhi + arike = vazhiyarike,

tí+itu = tíyitu,

tala+ óṭu = talayóṭu,

kei + iṭṭu = keiyiṭṭu. [ 31 ] 40. ആഗമം എന്നതു എന്തു?

രണ്ടു സ്വരങ്ങളുടെ നടുവെ വ്യഞ്ജനങ്ങളിൽ ഒ
ന്നു ചേൎത്താൽ ആഗമം തന്നെ; സാധാരണ
മായി ഇങ്ങിനെ ചേരുന്നതു 'യ,' 'വ' എന്നവറ്റി
ൽ ഒന്നു തന്നെ.

41. ലോപം എന്നതു എന്തു?

എഴുത്തുകളിൽ ഒന്നു പോയ്പൊയാൽ ലോപം ത
ന്നെ.

42. അകാരത്തിൽ പിന്നെ വരുന്ന ആഗമത്തിൻെറ ഉദാഹരണ
ങ്ങളെ ചൊല്ലുക?

പല + ആണ്ടും = പലവാണ്ടും,

അ + ഇടം = അവിടം,

ചെയ്ത +ആറെ = ചെയ്തവാറെ.

ഇങ്ങിനെ + വകാരവും

അല്ല ഓ = അല്ലയൊ.

വന്ന ആൾ = വന്നയാൾ.

ഇങ്ങിനെ യകാരവും.
ആഗമമായ്വരും.

43. അകാരം ലോപിച്ചു പോകുമൊ?

അകാരം ലോപിച്ചു പോകും.

ഉ-ം. ഇല്ല ഏതും = ഇല്ലേതും.

'വെണ്ണ കട്ട ഉണ്ണി' = 'വെണ്ണകട്ടുണ്ണി'.

എന്നിങ്ങിനെ പാട്ടിൽ ലോപിച്ചു പോകിലുമാം.

44. യകാരം എവിടെ ആഗമമായി വരും?

യകാരം താലവ്യ-സ്വരങ്ങൾക്കു തുണയായിട്ടു ത
ന്നെ വരും.

ഉ-ം. വഴി + അരികെ = വഴിയിരികെ,

തീ + ഇതു = തീയിതു,

തല + ഓടു = തലയോടു,

കൈ + ഇട്ടു = കൈയിട്ടു. [ 32 ] 45. Where does 'va' come in augmentation?

'Va' comes in augmentation after labial vowels.

Ex: teru + um = teruvum,

pókunnu + ó = pókunnuvó,

pú + áṭa = púváṭa,

kó + il = kóvil.

But 'uṇṭó+ennu' sometimes occurs as 'uṇṭóyennu.'

46 After 'á' what letter comes in augmentation?

Formerly 'vá' was used.

Ex: vá + ennu = vávennu,

vrithá + ákki = vrithávákki.

But now 'ya' is commonly used.

Ex: ollá + itu = olláyitu,

bhaktyá + avan = bhaktyáiyavan.

47. In sandhi what vowel is always suppressed?

The half 'u'.

Ex: enikku + alla = enikkalla, kaṇṭu + eṭuttu = kaṇṭeṭuttu.

But the two forms 'atum' and 'atuvum' are equally
common.

48. What are the principal usages when sandhi occurs
in the case of consonants?

The three following usages occur in consonant sandhi:
elision, substitution, and duplication.

49. Give some examples of elision.

Ex: vašam + ákkuka = vašakkuka,

chinna + bhinnamáya = chinnabhinnáya. [ 33 ] 45. വകാരം എവിടെ ആഗമമായി വരും?

വകാരം ഓഷ്ഠ്യസ്സ്വരങ്ങൾക്കു തുണയായിട്ടുതന്നെ
വരും.

ഉ-ം. തെരു + ഉം = തെരുവും,

പോകുന്നു + ഓ = പോകുന്നുവൊ,

പൂ + ആട = പൂവാട,

കൊ + ഇൽ = കോവിൽ.

എങ്കിലും ഉണ്ടൊ എന്നു = ഉണ്ടൊയെന്നു. ഇപ്ര
കാരവും കാണും.

46. 'ആ' കാരത്തിൽ പിന്നെ എന്തു ആഗമം വേണം?

പണ്ടു വകാരം തന്നെ.

ഉ-ം. വാ + എന്നു = വാവെന്നു; വൃഥാ + ആക്കി = വൃഥാവാക്കി. ഇ
പ്പൊൾ യകാരവും നടപ്പായി വന്നു.

ഉ-ം. ഒല്ലാ + ഇതു = ഒല്ലായിതു, ഭക്ത്യാ + അവൻ = ഭക്ത്യായവൻ.

47. സന്ധിയിൽ നിത്യം ലോപിച്ചുപോകുന്ന സ്വരം എന്തു?

അരയുകാരം തന്നെ.

ഉ-ം. എനിക്കു + അല്ല = എനിക്കല്ല; കണ്ടു + എടുത്തു = കണ്ടെടുത്തു;

എങ്കിലും അതും = അതുവും ൟ രണ്ടും സാധു.

48. വ്യഞ്ജനസന്ധി എങ്ങിനെ?

അതിൽ ലോപം, ആദേശം, ദ്വിത്വം ഈ മൂന്നു
പ്രയോഗങ്ങൾ ഉണ്ടു.

49. ലോപത്തിന്റെ ഉദാഹരണങ്ങൾ എങ്ങിനെ?

ഉ-ം. വശം ആക്കുക = വശാക്കുക,

ചിന്ന ഭിന്നമായി = ചിന്നഭിന്നായി. [ 34 ] But in such words as these 'am' at the end of the word
is sometimes elided in accordance with the change usually
made in naturalizing Sanskrit words in Malayálam;
a consonant is sometimes elided at the beginning of a
Word also.

Ex: cheyya + véṇam = cheyyéṇam,

angngu+ ninnu = angngunnu,

cheyyáté + kaṇṭu = cheyyáṇṭu,

zhu + peṭṭu = kízhóṭṭu.

50. What is substitution in consonant sandhi?

When one letter is put in place of another it is called
substitution of consonants.

This substitution occurs chiefly in the case of nasal
consonants.

Ex: maṇ + chir̥a = maṇchir̥a,

álin + kízhu = álingzhu,

en + pór̥r̥i = enpór̥r̥i,

varum + tór̥um = varuntór̥um,

chákum + néram = chákunnéram,

perum + kóvil = perinkóvil.

Substitution in the case of other consonants is rare,
but does sometimes occur.

Ex: eṇ + diša = eṇḍiša,

piṇ + talam = piṇṭalam,

muṇ + kázhcha = mulkázhcha,

pil + páṭu = pinpáṭu,

nel + maṇi = nenmaṇi,

uḷ + móham = uṇmóham. [ 35 ] എന്നിങ്ങനെ ഉള്ളവററിൽ തത്ഭവമൎയ്യാദയാൽ
പദാന്തത്തിൽ 'അം' എന്നുള്ളതു ചിലപ്പൊൾ ലോ
പിച്ചു പോയി; പദാരംഭത്തിലും ചിലപ്പോൾ ലോ
പം ഉണ്ടാകും.

ഉ-ം. ചെയ്യ + വേണം = ചെയ്യേണം,

അങ്ങു + നിന്നു = അങ്ങുന്നു,

ചെയ്യാതെ + കണ്ടു = ചെയ്യാണ്ടു,

കീഴു + പെട്ടു = കീഴോട്ടു.

50. വ്യഞ്ജനസന്ധിയിൽ ആദേശം എങ്ങിനെ?

ഒരു വ്യഞ്ജനത്തിന്നു പകരം മറ്റൊരു വ്യഞ്ജന
ത്തെ ചേൎക്കുന്നതു വ്യഞ്ജന-ആദേശം തന്നെ;
ഇതു പ്രത്യേകം അനുനാസികങ്ങളിൽ നടപ്പു.

ഉ-ം. മൺ + ചിറ = മഞ്ചിറ,

ആലിൻ + കീഴു = ആലിങ്കീഴു,

എൻ + പോറ്റി = എമ്പോറ്റി,

വരും + തോറും = വരുന്തോറും,

ചാകും + നേരം = ചാകുന്നേരം,

പെരും + കോവിൽ = പെരുങ്കോവിൽ.

മറ്റു അക്ഷരങ്ങളിലും ദുൎല്ലഭമായി കാണും.

ഉ-ം. എൺ + ദിശ = എണ്ഡിശ,

പിൺ + തലം = പിണ്ടലം,

മുൻ + കാഴ്ച = മുല്ക്കാഴ്ച,

പിൻ + പാടു = പില്പാടു,

നെൽ + മണി = നെന്മണി,

ഉൾ + മോഹം = ഉണ്മോഹം. [ 36 ] 51. When does the duplication of consonants occur?

Duplication is often necessary in the case of surds
standing at the beginning of a word and preceded by
a long vowel, a palatal vowel or a full 'u', and in
some other cases.

Ex: tí + par̥r̥i = típpar̥r̥i,

pilá + kízhu = pilákkízhu,

puḷḷi + puli + tól = puḷḷippulittól,

putu + chol = putunchchol,

pór + kaḷam = pórkkaḷam.

Duplication of consonants sometimes also occurs in the
sonants.

Ex: paṭa + janam = paṭajjanam,

or̥r̥a + šaram = or̥r̥aššaram.

When a syllable ends in a consonant, and has its vowel
short, the final consonant must be doubled when a vowel
follows.

Ex: kaṇ + illa = kaṇṇilla.

52. Can the duplication of consonants occur with elision?

Yes.

Ex: maṇal + tiṭṭa = maṇaltiṭṭa = maṇattiṭṭa,

kaṭal + puram = kaṭalpuram = kaṭappuram,

makkaḷ + dáyam = makkaḷttáyam = makkattáyam.

It is in such cases that duplication occurs with elision.

PUNCTUATION.

53. Are there any signs of punctuation in the writing of
Malayálam? [ 37 ] 51. ദിത്വം എവിടെ വരും?

താലവ്യസ്സ്വരങ്ങളിലും, ദീൎഘസ്സ്വരങ്ങളിലും, മുററു
കാരത്തിലും, പിന്നെയും, മററും പദാദിയിൽ ഒ
രുഖരം കൂടിയാൽ, ദ്വിത്വം പലപ്പൊഴും വേണ്ടി
വരും.

ഉ-ം. തീ + പററി = തീപ്പററി,

പിലാ + കീഴു = പിലാക്കീഴു,

പുള്ളി + പുലി + തോൽ = പുള്ളിപ്പുലിത്തോൽ,

പുതു + ചൊൽ = പുതുച്ചൊൽ,

പോർ + കളം = പോൎക്കളം.

(പടജനം = 'പടജ്ജനം'; ഒറ്റ ശരം = ഒറ്റശ്ശരം'
മുതലായ മൃദുക്കളിലും അതു ചിലപ്പോൾ വരും.)
അൎദ്ധാക്ഷരാന്തമായ ഏകാക്ഷരഹ്രസ്വത്തിൻ
മേൽ സ്വരം വന്നാൽ ദ്വിത്വം വരും.


ഉ-ം. കൺ + ഇല്ല = കണ്ണില്ല.

52. ദ്വിത്വം ലോപത്തോടും കൂടെ പ്രയോഗിക്കുമൊ?

ദ്വിത്വം ലോപത്തോടു കൂടെ പ്രയോഗിക്കാം.

ഉ-ം. മണൽ + തീട്ട = മണത്തീട്ട, മണത്തിട്ട,

കടൽ + പുറം = കടല്പുറം, കടപ്പുറം,

മക്കൾ + ദായം = മക്കൾത്തായം, മക്കത്തായം.

എന്നിങ്ങിനെ ലോപം കൂടിയ ദ്വിത്വം.

ചിഹ്നങ്ങൾ.

53. ഭാഷയെ എഴുതുന്നതിൽ ഉപയോഗിക്കേണ്ടുന്ന ചിഹ്നങ്ങൾ വ
ല്ലതും ഉണ്ടൊ? [ 38 ] Formerly there were none; but now the undermentioned
signs are to be found in printed Malayálam books.
These should be used in writing also.

, Comma.

; Semicolon.

: Colon.

. Full Stop.

? Note of Interrogation.

! Note of Exclamation.

— Dash.

( ) Brackets.

“ ” Marks of Quotation.

+ Plus.

= Equals.


II. ETYMOILOGY.

CLASSIFICATION.

54. How many parts of speech are there?

There are three parts of speech. The Noun, the Verb,
and the Indeclinable.

55. What is a noun?

That part of speech which expresses a name is a Noun.

Ex: Ráman, manushyan (= a man), strí (= a woman), vastu
(= a thing), buddhi (= sense), déšam (= hamlet), uṇma
(= existence, truth), kar̥appu (= blackness).

56. What is a verb?

That part of speech which expresses doing, being or
suffering is a Verb.

Ex: cheyyunnu (= I do), áyi (= I became), varum (= it will
come), peṭuván (= about to suffer), áka (= to bocome), varikil
(=if it comes), peṭunnatu (= suffering or that which suffers). [ 39 ] പണ്ടില്ല; എങ്കിലും ഇപ്പൊൾ താഴെ പറയുന്ന
വിരാമങ്ങൾ അച്ചടിപ്പുസ്തകങ്ങളിൽ കാണും; അ
വറ്റെ എഴുതുന്നതിലും ഉപയോഗിച്ചാൽ കൊള്ളാം.

, അല്പവിരാമം.

; അൎദ്ധവിരാമം.

: അപൂൎണ്ണവിരാമം.

. പൂൎണ്ണവിരാമം.

? ചോദ്യചിഹ്നം.


! സംബോധനചിഹ്നം.

- സംയോഗചിഹ്നം.

( ) ആവരണചിഹ്നം.

“ ” വിശേഷണചിഹ്നം.

+ കൂട്ടുന്നതിൻെറ ചിഹ്നം.

= സമാൎത്ഥകചിഹ്നം.

II. പദകാണ്ഡം.

ത്രിപദങ്ങൾ.

54. പദങ്ങൾ എത്ര വിധം ഉള്ളവ?

നാമം, ക്രിയ, അവ്യയം ഈ മൂന്നുവിധങ്ങൾ ഉണ്ടു.

55. നാമം എന്നതു എന്തു?

ഒന്നിൻ്റെ പേർ ചൊല്ലുന്ന പദം നാമം തന്നെ.

ഉ-ം. 'രാമൻ', 'മനുഷ്യൻ', 'സ്ത്രീ', 'വസ്തു', 'ബുദ്ധി', 'ദേശം', 'ഉണ്മ',
'കറപ്പു'.

56. ക്രിയ എന്നതു എന്തു?

ഒന്നു ചെയ്യുന്നതും, ഇരിക്കുന്നതും, അനുഭവിക്കു
ന്നതും അറിയിക്കുന്ന പദം ക്രിയ തന്നെ.

ഉ-ം. 'ചെയ്യുന്നു,' 'ആയി,' 'വരും,' 'പെടുവാൻ,' 'ആക,' 'വരി
കിൽ,' 'പെടുന്നതു.' [ 40 ] 57. What is an indeclinable?

An indeclinable is a part of speech which does not
admit of inflection.

Ex: é, ó, um.

INFLECTION.

CRUIDE FORM AND AFIFIXIES.

58. What is the crude-form?

The radical letter remaining after taking away the
inflectional affixes from a word is the crude-form.

Ex: In ‘maranggal’, ‘por̥utu’; ‘mara’ and ‘por̥u’ are crude-forms.

59. What is an inflectional affix?

An inflectional affix consists of those letters which are
added on at the end of words to express various slight
variations in the meaning of those words. In the above
examples 'angaḷ' and 'tu' are affixes.


INFLECITION OF NOUNS.

GENDER AND NUMBER.

60. How many variations are there in nouns in conse-
quence of their gender?

Three, viz. for the masculine, feminine, and neuter
genders.

61. What is the masculine gender?

The masculine gender is that used to betoken the male
sex; it is frequently indicated by the affix 'an'. [ 41 ] 57 അവ്യയം എന്നതു എന്തു?

രൂപത്തിന്നു ഭേദം വരാത്ത പദം തന്നെ.

ഉ-ം. 'ഏ,' 'ഒ,' 'ഉം'.

രൂപഭേദം.

പ്രകൃതിപ്രത്യയങ്ങൾ.

58. പ്രകൃതി എന്നതു എന്തു?

ഒരു പദത്തിൻ്റെ പ്രത്യയങ്ങളെ എടുത്താറെ
ശേഷമായി നില്ക്കുന്ന മൂലാക്ഷരങ്ങൾ പ്രകൃതി
തന്നെ.

ഉ-ം. 'മരങ്ങൾ,' 'പൊരുതു,' എന്നുള്ളവറ്റിൽ 'മര,' 'പൊരു'.
എന്നുള്ളവ പ്രകൃതികൾ തന്നെ.

59. പ്രത്യയം എന്നതു എന്തു?

അൎത്ഥത്തിൽ അല്പമായിട്ടുള്ള വേറെ വേറെ ഭേദ
ങ്ങളെ വരുത്തിയതിനെ കാണിക്കേണ്ടതിന്നായി
ട്ടു അന്തത്തിൽ ചേരുന്ന അക്ഷരങ്ങൾ പ്രത്യ
യം തന്നെ; മേൽ പറഞ്ഞ ഉദാഹരണത്തിൽ
'അങ്ങൾ,' 'തു' എന്നവ പ്രത്യയങ്ങൾ തന്നെ.

നാമരൂപഭേദം.

ലിംഗവചനങ്ങൾ.

60. ലിംഗത്താൽ നാമങ്ങൾക്കുണ്ടാകുന്ന ഭേദം എത്രവകയുള്ളതു?

പുല്ലിംഗം, സ്ത്രീലിംഗം, നപുംസകലിംഗം, ഈ മൂ
ന്നുവകയുണ്ടു.

61. പുല്ലിംഗം എന്തു?

പുരുഷനെ അറിയിക്കുന്നതു പുല്ലിംഗം; [പല
പ്പൊഴും 'അൻ' പ്രത്യയം പുല്ലിംഗത്തെ കുറിക്കു
ന്നു] [ 42 ] Ex: Dévan (= a god), makan (= a son), tíyan * (= a toddy-
drawer), rájávŭ (= king).

62. What is the feminine gender?

The feminine gender is that which betokens the female
sex; the most common affixes for this are 'aḷ' and 'i'.

Ex: makaḷ (= a daughter), dévi (= a goddess), tíyatti (= fem.
of tíyan), tamburáṭṭi (= a princess).

63. What is the neuter gender?

That which betokens what is neither male nor female,
and also all irrational beings; the most common neuter
affix is 'am'.

Ex: déšam (= hamlet), maram (= tree), áṭŭ (= sheep), pakshi
(=bird), puzhu (= insect, worm), kallŭ (= stone).

64. How many distinctions are there arising from num-
ber?

Two, viz: the singular and the plural.

65. What is the singular number?

That variety of the noun which shews only one thing.

Ex: 'makan', 'makaḷ', 'maram'.

66. What is the plural number?

That variety of the noun which shews more than one.

Ex: 'makkaḷ' (= children), 'maranggal' (= trees), 'bráhmaṇar'
(= brahmins). [ 43 ] ഉ-ം. 'ദേവൻ', 'മകൻ', തീയ്യൻ', 'രാജാവു'.

62. സ്ത്രീലിംഗം എന്തു?

സ്ത്രീയെ അറിയിക്കുന്നതു സ്ത്രീലിംഗം; [സാധാ
രണയായി ഇതിനുള്ള പ്രത്യയങ്ങൾ 'അൾ,' 'ഇ,'
എന്നിവ തന്നെ.]

ഉ-ം. 'മകൾ,' 'ദേവി,' തീയ്യത്തി,' 'തമ്പുരാട്ടി.'

63. നപുംസകലിംഗം എന്തു?

ആണും പെണ്ണും അല്ലാത്തതിനേയും, വിശേ
ഷബുദ്ധി ഇല്ലാത്തതിനേയും അറിയിക്കുന്നതു
നപുംസകലിംഗം; [ഇതിന്നു 'അം' എന്ന പ്രത്യ
യം പ്രധാനം]

ഉ-ം. 'ദേശം,' 'മരം,' 'ആടു,' 'പക്ഷി,' 'പുഴു,' 'കല്ലു.'

64. വചനത്താൽ ഉണ്ടാകുന്ന ഭേദം എത്രവകയുള്ളതു?

ഏകവചനം, ബഹുവചനം, ഈ രണ്ടു വകയു
ണ്ടു.

65. ഏകവചനം എന്തു?

ഒന്നിനെ കുറിക്കുന്ന നാമഭേദം.

ഉ-ം. 'മകൻ,' മകൾ,' മരം.'

66. ബഹുവചനം എന്തു?

പലരേയും കുറിക്കുന്ന നാമഭേദം.

ഉ-ം. 'മക്കൾ,' 'മരങ്ങൾ,' 'ബ്രാഹ്മണർ.' [ 44 ] 67. What affixes are added on to indicate the plural
number?

'Kaḷ' 'ar'. These two affixes make the plural.

68. How is the affix 'kaḷ' added on?

After a palatal vowel it is sufficient to put 'kaḷ' alone.

Ex: 'tíyattikaḷ', 'stríkaḷ', 'talakaḷ' (=heads), 'teikaḷ' (=plants).

So also after half 'u'.

Ex: 'kálŭkaḷ' (=legs), 'pérŭkaḷ' (pérkal) (=names), 'kallŭ-
kaḷ' (=stones).

After words ending in á, ru, ú, ó, and full u, 'kkaḷ'
is used by duplication.

Ex: pitákkaḷ (=fathers), pitrukkaḷ (=fathers), púkkaḷ (=flowers),
gókkaḷ (=cows), terukkaḷ (=streets).

But we may also say 'púvukaḷ' (=flowers), 'teruvukaḷ'
(=streets), 'rávukaḷ' (= nights).

Am+kaḷ=anggaḷ.

Ex: maranggal, práṇanggal (=lives).

69. To what nouns is 'ar' affixed to form the plural?

It is affixed to nouns denoting rational beings.

Ex: Dévar, bráhmaṇar, tíyar, mátar (=mothers).

70. Are the affixes 'avar', 'ár” and 'már' also used with
nouns denoting rational beings?

These affixes are used honorifically.

Ex: rájávavar (=rájákkaḷ)

nampiyár = nampiyavar (= nampikaḷ)

putrimár (= daughters) (= putrikaḷ) [ 45 ] 67. ബഹുവചനത്തെ വരുത്തുവാൻ എന്തു പ്രത്യയങ്ങളെ ചേൎക്കുന്നു?

'കൾ,' 'അർ,' ഈ രണ്ടു പ്രത്യയങ്ങളെ ചേൎത്തു
ബഹുവചനത്തെ ഉണ്ടാക്കുന്നു.

68. 'കൾ' എന്ന പ്രത്യയത്തെ എങ്ങിനെ ചേൎക്കും?

താലവ്യസ്വരത്തിൽ പിന്നെ 'കൾ' ചേൎത്താൽ
മതി.

ഉ-ം. 'തീയ്യത്തികൾ,' 'സ്ത്രീകൾ,' 'തലകൾ,' തൈകൾ.'

അരയുകാരത്തിൽ പിന്നെയും അങ്ങിനെ തന്നെ.

ഉ-ം. 'കാലു'കൾ 'പേരുകൾ' (പേർകൾ) 'കല്ലുകൾ.'

'ആ', 'ഋ', 'ഊ', 'ഓ' മുറ്റുകാരം എന്നീ പദാന്തങ്ങ
ളോടു ദ്വിത്വസന്ധിയിൽ 'ക്കൾ' എന്നതു വരും.

ഉ-ം. 'പിതാക്കൾ', 'പിതൃക്കൾ' 'പൂക്കൾ,' 'ഗോക്കൾ,' 'തെരുക്കൾ';
എങ്കിലും പൂവുകൾ, തെരുവുകൾ, രാവുകൾ, എ
ന്നും പറയും.

'അം+കൾ' എന്നതു 'അങ്ങൾ' ആകും.

ഉ-ം. 'മരങ്ങൾ' 'പ്രാണങ്ങൾ.'

69. 'അർ' എന്ന പ്രത്യയത്തെ ഏതു നാമങ്ങൾക്കു പറ്റും?

സബുദ്ധികൾക്കെ പറ്റുന്നുള്ളു.

ഉ-ം. 'ദേവർ,' 'ബ്രാഹ്മണർ,' 'തീയ്യർ,' 'മാതർ.'

70. 'അവർ,' 'ആർ,' 'മാർ.' എന്ന പ്രത്യയങ്ങൾ കൂടെ സബുദ്ധിക
ൾക്കു പറ്റുമൊ?

'അവർ,' 'ആർ,' 'മാർ.' ബഹുമാനത്തിന്നായിവ
യും ചേൎക്കുന്നുണ്ടു.

ഉ-ം. രാജാവവർ (=രാജാക്കൾ)

നമ്പിയാർ = നമ്പിയവർ (= നമ്പികൾ)

പുത്രിമാർ (=പുത്രികൾ) [ 46 ] 71. May 'ár' and 'kaḷ' be used together?

The two affixes may be used together; as, 'sishyarkaḷ'=
sishyar + kaḷ; rájákkanmár = rájákkaṇmár = rájákkaḷ +
már.

72. Are there any irregular plurals?

Yes; of these we may mention,

náya (= dog) náaykkaḷ
maku (= child) makkaḷ
piḷḷa (= child) piḷḷakaḷ or piḷḷar
kitá (= young one) kitákkaḷ or kitánggaḷ
peital (= boy) peitanggaḷ
áṇ (= male) ángngaḷ or áṇanggaḷ
pišáchu (devil) pišáchukaḷ or pišáchukkaḷ
tampurán (= prince) tampurákkaḷ tampurákkanmár

THE CASES.

73. What is case?

The various ways in which the form of the noun is
changed by assuming various affixes according to
its relations to other words in a sentence are called
cases.

74. How many cases are there?

There are seven cases. [ 47 ] 71. 'അർ,' 'കൾ.' ഈ രണ്ടു പ്രത്യയങ്ങളെ കൂട്ടി ചേൎക്കാമൊ?

ശിഷ്യൎകൾ=ശിഷ്യർകൾ; രാജാക്കന്മാർ=രാജാ
ക്കണ്മാർ;=രാജാക്കൾ+മാർ.

ഇത്യാദി രണ്ടുപ്രകാരത്തിലും കൂട്ടിച്ചേൎക്കാം.

72. സൂക്ഷ്മക്രമം തെറ്റി ഉണ്ടാക്കിയ ബഹുവചനരൂപങ്ങളും ഉണ്ടൊ?

ഉണ്ടു, ചിലതു പറയാം.

ഉ-ം.

നായ നായ്ക്കൾ
മകു മക്കൾ
പിള്ള പിള്ളകൾ പിള്ളർ
കിടാ കിടാക്കൾ കിടാങ്ങൾ
പൈതൽ പൈതങ്ങൾ
ആൺ ആങ്ങൾ ആണങ്ങൾ
പിശാചു പിശാചുകൾ പിശാചുക്കൾ
തമ്പുരാൻ തമ്പുരാക്കൾ തമ്പ്രാക്കന്മാർ

വിഭക്തികൾ.

73. വിഭക്തി എന്നതു എന്തു?

വാചകത്തിലുള്ള അനുഭവത്തിന്നു തക്കവണ്ണം
ചില പ്രത്യയങ്ങളെ ചേൎത്തു നാമരൂപത്തെ മാ
റ്റുന്നവിധം വിഭക്തി എന്നു പറയുന്നു.

74. എത്ര വിഭക്തികൾ ഉണ്ടു?

ഏഴു വിഭക്തികൾ ഉണ്ടു. [ 48 ] 75. What are their names and affixes?

As follows:

Cases Names Affixes
i The First The Nominative (case of the
Agent or Subject) . .
an, aḷ, am, (some-
times the crude-
form is used with-
out any affix).
ii ,, Second The Accusative (or Objective) é.
iii ,, Third The Instrumental . . ál.
The Associative . . . oṭŭ.
iv ,, Fourth The Dative . . . . kŭ, nŭ.
The Dative of Locality . ilekkŭ, ekkŭ.
v ,, Fifth The Ablative . . . . ilninnŭ, unnŭ.
vi ,, Sixth The Genitive (or Possessive) uṭe, nr̥e.
vii ,, Seventh The Locative . . . . il, inkal, kkal.

Perhaps the nominative of address, or vocative may
be regarded as an eighth case.

Ex: 'achchá', 'achchané' (=O father!) [ 49 ] 75. അവറ്റിൻ പേരുകളും, പ്രത്യയങ്ങളും ഏവ?

താഴെ പറഞ്ഞതു.

വിഭക്തി. നാമങ്ങൾ. പ്രത്യയങ്ങൾ.
i പ്രഥമ കൎത്താവു അൻ, അൾ, അം,
ഇത്യാദി; ചില
പ്പൊൾ പ്രകൃതി മാത്രം കാണും.
ii ദ്വിതീയ കൎമ്മം
iii തൃതീയ കരണം ആൽ
സാഹിത്യം ഓടു
iv ചതുൎത്ഥി സമ്പ്രദാനം കു, നു.
സ്ഥലചതുൎത്ഥി ഇലെക്കു, എക്കു.
v പഞ്ചമി അപാദാനം ഇൽനിന്നു, ഉന്നു
vi ഷഷ്ഠി സംബന്ധം ഉടെ, ൻ്റെ.
vii സപ്തമി അധികരണം ഇൽ. ഇങ്കൽ, ക്കൽ.

പക്ഷെ സംബോധനയെന്ന പ്രഥമയുടെ വി
ളിരൂപത്തെ എട്ടാം വിഭക്തി എന്നു പറയാം.

ഉ-ം. 'അഛ്ശാ,' 'അഛ്ശനെ.' [ 50 ] 76. How are the affixes of the oblique cases added to
the crude-form?*

Some nouns (and in particular all plurals) add them
to the nominatives.

Ex: Ráman, Rámanál (= by Ráman); gurukkaḷ (= preceptors),
gurukkaḷute (= of preceptors).

Some however have a crude-form which is peculiar to
the oblique cases; this is called the substituted-form,
and it is to this that they affix their case-endings.

77. What is this substituted-form?

Nouns whose nominative singular ends in 'am' and
some other nouns add 'ttŭ' to the crude-form.

Ex: The substituted-form of 'maram' is 'mara+ttŭ = marattŭ'. [ 51 ] 76 വളവിഭക്തിപ്രത്യയങ്ങളെ പ്രകൃതിയോടു ചേൎക്കുന്നതു എങ്ങി
നെ? *

ചില നാമങ്ങൾ (പ്രത്യേകം എല്ലാ ബഹുവച
നങ്ങൾ) പ്രഥമയോടൂ തന്നെ ചേൎക്കും.

ഉ-ം. രാമൻ, രാമനാൽ; ഗുരുക്കൾ ഗുരുക്കളുടെ;

ചിലതിന്നു ആദേശരൂപം എന്നുള്ള ഒരു വള
വിഭക്തിയുടെ പ്രകൃതി ഉണ്ടു; വളവിഭക്തിപ്ര
ത്യയങ്ങളെ ചേൎക്കുന്നതു ഇതോടു തന്നെ.

77. ആദേശരൂപം എങ്ങിനേ?

അമന്തങ്ങളും മറ്റും അനുസ്സ്വാരം വെടിഞ്ഞു 'ത്തു'
ധരിക്കുന്നു.

ഉ-ം. മരം എന്നതിൻ്റെ ആദേശരൂപം മര+ത്തു=മരത്തു. [ 52 ] Some nouns take 'in'.

Ex: rájávu, rájávin; kaṇṇŭ (=eye), kaṇṇin.

In some nouns the substituted-form is formed by du-
plication also.

Ex: áṭŭ (=sheep), áṭṭŭ; chór̥ŭ, chór̥r̥u (=boiled rice).

78. Can the substituted-form be used alone?

The substituted-form can be used alone.

Ex: avan 'akattŭ' chennu (=he went inside).

79. Can the signs of two different cases occur together
in one word?

Yes; in the case called the dative of locality, such
instances occur.

Ex: déšattilékkŭ, déšattékkŭ (=into the hamlet).

80. How many declensions have nouns?

There are two principal declensions.

81. How may these be distinguished?

Some form the dative by adding 'kŭ' and then the
genitive affixes 'uṭe', others have the affix 'nŭ' in the
dative and 'inr̥e' in the genitive. [ 53 ] ചില നാമങ്ങളും 'ഇൻ' ധരിക്കുന്നതു;

ചിലതിന്നു ദ്വിത്വം വരുന്നതും ഉണ്ടു.

ഉ-ം. 'രാജാവു, രാജാവിൻ'; 'കൺ, കണ്ണിൻ'; 'ആടു ആട്ടു',
'ചോറു ചോറ്റു'.

78. ആദേശരൂപം തനിയായി വരുമൊ?

ആദേശരൂപം തനിയായി വരും.

ഉ-ം. അവൻ 'അകത്തു' ചെന്നു.

79. രണ്ടു വിഭക്തികൾ ഒരു പദത്തിൽ ചേൎന്നു കാണുമൊ?

സ്ഥലചതുൎത്ഥി എന്ന വിഭക്തിയിൽ തന്നെ കാ
ണുന്നുണ്ടു.

ഉ-ം. 'ദേശത്തിലേക്കു', 'ദേശത്തേക്കു'.

80. എല്ലാ നാമങ്ങളേയും എത്ര രൂപവകകളായി വിഭാഗിക്കാം?

വിശേഷാൽ രണ്ടു രൂപവകകൾ ഉണ്ടു.

81. അവറ്റിൻ ഭേദം എങ്ങിനെ നിശ്ചയിക്കാം?

ചിലതിങ്കൽ ചതുൎത്ഥിക്കു 'കു' പ്രത്യയം വരും, അ
പ്പോൾ ഷഷ്ഠിക്കു 'ഉടെ' പ്രത്യയം പറ്റും; മറ്റ
തിന്നു ചതുൎത്ഥിയിൽ 'നു' പ്രത്യയവും, ഷഷ്ഠിയിൽ
'ൻ്റെ' പ്രത്യയവും വരും. [ 54 ] 82. How is the 'kŭ' declension declined?

As follows:

Nominative makkaḷ putrar kei váy mala
Accusative makkaḷe putrare tíye
tíyine
keiye
keiyine
váye
váyine
malaye
Instrumental makkaḷál (by) putrarál tíyál
tíyinál
keiyál
keiyinál
váyal
vayinál
malayál
Dative makkaḷkkŭ (to) putrarkŭ tíkku keikkŭ váykkŭ malekkŭ
malaykkŭ
Ablative makkaḷilninnŭ (from) putrarilninnŭ tíyilninnŭ keiyilninnŭ váyilninnŭ malayilninnŭ
Genitive makkaḷuṭe (of) putraruṭe tíyuṭe keiyuṭe váyuṭe malayuṭe
Locative makkaḷil (in) putraril tíyil
tíkkal
keiyil
keikkal
váyil malayil
malakkal
(children) (sons) (fire) (hand) (mouth) (hill)

In this declension are included all plurals and all nouns ending in 'aḷ','e','i', 'í', 'ei', 'y',
and palatal 'a', and others. [ 55 ] 82. 'കു' വക എങ്ങിനെ?

അതു താഴെ കാണിച്ച പ്രകാരം തന്നെ.

പ്ര: മക്കൾ പുത്രർ തീ കൈ വായ മല
ദ്വി: മക്കളെ പുത്രരെ തീയെ
തീയിനെ
കൈയെ
കൈയിനെ
വായെ
വായിനെ
മലയെ
തൃ: മക്കളാൽ പുത്രരാൽ തീയാൽ
തീയിനാൽ
കൈയാൽ
കൈയിനാൽ
വായാൽ
വായിനാൽ
മലയാൽ
ച: മക്കൾക്കു പുത്രൎക്കു തീക്കു കൈക്കു വായ്ക്കു മലെക്കു
മലയ്ക്കു
പ: മക്കളിൽനിന്നു പുത്രരിൽനിന്നു തീയിൽനിന്നു കൈയിൽനിന്നു വായിൽനിന്നു മലയിൽനിന്നു
ഷ: മക്കളുടെ പുത്രരുടെ തീയുടെ കൈയുടെ വായുടെ മലയുടെ
സ: മക്കളിൽ പുത്രരിൽ തീയിൽ
തീക്കൽ
കൈയിൽ
കൈക്കൽ
വായിൽ മലയിൽ
മലക്കൽ

ഇതിൽ എല്ലാ ബഹുവചനങ്ങളും, 'അൾ' 'യ' എന്നന്തമുള്ളവയും, താലവ്യ
സ്വരാന്തം ഉള്ളവയും മറ്റും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. [ 56 ] 83. How is the 'nŭ' declension declined?

As follows:

Nominative makan kaṇ neńchŭ teru pitá (vŭ) maram
Accusative makane kaṇṇe
kaṇṇine
neńche
neńchine
teruve
teruvine
pitáve
pitávine
maratte
marattine
Instrumental makanál (by) kaṇṇál neńchál teruvál pitávál marattál
Dative makannŭ (to)
makanŭ
kaṇṇinnŭ neńchinnŭ teruvinnŭ pitávinnu marattinnŭ
Ablative makanilninnŭ (from) kaṇṇilninnŭ neńchilninnŭ teruvilninnŭ pitávilninnŭ marttilninnŭ
Genetive makanr̥e (of) kaṇṇinr̥e neńchinr̥e teruvinr̥e pitávinr̥e marattinr̥e
Locative makanil
makankal (in)
kaṇṇil
kaṇṇinkal
neńchil
neńchinkal
teruvil
teruvinkal
pitávil
pitávinkal
marattinkal
(a son) (eye) (breast, heart) (street) (father) (tree)

In this declension are included nouns ending in 'an', 'án', 'ón', in the semi-vowels, in
'n' and 'ŭ', nouns ending in 'a' nouns ending in 'am' and others. [ 57 ] 83. 'നു' വക എങ്ങിനെ?

ഇതു താഴെ കാണിച്ചിരിക്കുന്നു.

പ്ര: മകൻ. കൺ. നെഞ്ചു. തെരു. പിതാ (വു) മരം.
ദ്വി: മകനെ. കണ്ണെ.
കണ്ണിനെ.
നെഞ്ചെ.
നെഞ്ചിനെ.
തെരുവെ.
തെരുവിനെ.
പിതാവെ.
പിതാവിനെ.
മരത്തെ
മരത്തിനെ
തൃ: മകനാൽ. കണ്ണാൽ. നെഞ്ചാൽ. തെരുവാൽ. പിതാവാൽ. മരത്താൽ.
ച: മകന്നു.
മകനു.
കണ്ണിന്നു.
കണ്ണിനു.
നെഞ്ചിന്നു.
നെഞ്ചിനു.
തെരുവിന്നു.
തെരുവിനു.
പിതാവിന്നു.
പിതാവിനു.
മരത്തിന്നു.
മരത്തിനു.
പ: മകനിൽനിന്നു. കണ്ണിൽനിന്നു. നെഞ്ചിൽനിന്നു. തെരുവിൽനിന്നു. പിതാവിൽനിന്നു. മരത്തിൽനിന്നു.
ഷ: മകൻ്റെ. കണ്ണിൻ്റെ. നെഞ്ചിൻ്റെ തെരുവിൻ്റെ. പിതാവിൻ്റെ മരത്തിൻ്റെ.
സ: മകനിൽ.
മകങ്കൽ.
കണ്ണിൽ.
കണ്ണിങ്കൽ.
നെഞ്ചിൽ.
നെഞ്ചിങ്കൽ.
തെരുവിൽ.
തെരുവിങ്കൽ.
പിതാവിൽ.
പിതാവിങ്കൽ.
മരത്തിൽ.
മരത്തിങ്കൽ.

ഇതിൽ, 'അൻ,' 'ആൻ,' 'ഓൻ,' എന്നന്തമുള്ളവയും, അൎദ്ധവ്യഞ്ജനം 'ഉ,' കാരം,
ആകാരം, അന്തമുള്ളവയും, 'അം,' അന്തങ്ങൽ ഉള്ളവയും മറ്റും അടങ്ങീരിക്കുന്നു. [ 58 ] PRONOMINAL NOUNS.

84. What are the Pronominal nouns?

Nouns standing universally instead of particular nouns
are called pronominals.

85. Which are the personal pronouns?

The three epicenes ńán (= I), ní (=thou), tán (= my-
self, thyself, himself &c.)

86. How are these declined?

As follows:

1st Person 2nd Person Reflexive
Singular Nom. nán tán
Cr. F. en nin tan
Acc. enne ninne tanne
Instr. ennál ninnál tannál
Dative enikku, inikku ninakku, ninukku tanikku
Abl. enkalninnu ninakalninnu tankalninnu
Gen. enr̥e ninr̥e tanr̥e
Loc. ennil, enkal ninnil, ninkal tannil, tankal
[ 59 ] പ്രതിസംജ്ഞനാമങ്ങൾ.

84. പ്രതിസംജ്ഞനാമങ്ങൾ എന്നവ ഏവ?

പ്രത്യേകനാമങ്ങൾക്കു പകരം ചൊല്ലുന്ന സൎവ്വ
നാമങ്ങൾ അത്രെ പ്രതിസംജ്ഞനാമങ്ങൾ.

85. പുരുഷപ്രതിസംജ്ഞകൾ ഏവ?

അലിംഗങ്ങളായ 'ഞാൻ' 'നീ' 'താൻ' ഈ മൂന്നു
തന്നെ.

86. ഇവറ്റിൽ രൂപം എങ്ങിനെ?

ഏകവചനം.
പ്ര: ഞാൻ നീ താൻ
ആദേശരൂപം എൻ നിൻ തൻ
ദ്വി: എന്നെ നിന്നെ തന്നെ
തൃ: എന്നാൽ നിന്നാൽ തന്നാൽ
ച: എനിക്കു-ഇനിക്കു നിനക്കു-നിണക്കു തനിക്കു
പ: എങ്കൽ നിന്നു നിങ്കൽ നിന്നു തങ്കൽനിന്നു
ഷ: എൻ്റെ നിൻ്റെ തൻ്റെ
സ: എന്നിൽ-എങ്കൽ നിന്നിൽ-നിങ്കൽ തന്നിൽ-തങ്കൽ
[ 60 ]
1st Person 2nd Person Reflexive
Plural Nominative ńánkaḷ
ńanggaḷ
nám ninggaḷ tánkaḷ
tanggaḷ
tám
Cr. Form ńanggaḷ nám ninggaḷ tanggaḷ tam
Accusative ńanggaḷe namme ninggaḷe tanggaḷe tamme
Instru. ńanggaḷál nammál ninggaḷál tanggaḷál tammál
Dative ńanggaḷkku namukku ninggaḷkku tanggaḷkku tamukku
Ablative ńanggaḷilninnu nammilninnu ninggaḷilninnu tanggaḷilninnu tammilninnu
Genetive ńanggaḷuṭe nammuṭe ninggaḷuṭe tanggaḷuṭe tammuṭe
Locative ńanggaḷil
(engaḷil)
nammil
(emmil)
ninggaḷil
(nimmil)
tanggaḷil tammil
[ 61 ]
ബഹുവചനം.
ഞാങ്കൾ താങ്കൾ
പ്ര: ഞങ്ങൾ നാം നിങ്ങൾ തങ്ങൾ താം
ആദെശരൂപം ഞങ്ങൾ നാം നിങ്ങൾ തങ്ങൾ തം
ദ്വി: ഞങ്ങളെ നമ്മെ നിങ്ങളെ തങ്ങളെ തമ്മെ
തൃ: ഞങ്ങളാൽ നമ്മാൽ നിങ്ങളാൽ തങ്ങളാൽ തമ്മാൽ
ച: ഞങ്ങൾക്കു നമുക്കു നിങ്ങൾക്കു തങ്ങൾക്കു തമുക്കു
പ: ഞങ്ങളിൽ നിന്നു നമ്മിൽ നിന്നു നിങ്ങളിൽ നിന്നു തങ്ങളിൽനിന്നു തമ്മിൽനിന്നു
ഷ: ഞങ്ങളുടെ നമ്മുടെ നിങ്ങളുടെ തങ്ങളുടെ തമ്മുടെ
സ: ഞങ്ങളിൽ
(എങ്ങളിൽ)
നമ്മിൽ
(എമ്മിൽ)
നിങ്ങളിൽ
(നിമ്മിൽ)
തങ്ങളിൽ തമ്മിൽ
[ 62 ] 87. Which are the demonstrative letters?

'A' and 'i' which serve to shew what is remote or near
in either place or time.

a + tira = a(tra) = (that
measure, that much).
i + tira = i(tra) (= this mea-
sure, this much).
a + iṭe = a(viṭe) (= that
place, there).
i + iṭe = i(viṭe) (= this place,
here).

88. What demonstrative nouns are formed from these
demonstrative letters?

The most common are:

Sing avan (=this
man, he).
Plu. avar
(= those
persons,
they).
Sing. ivan =this man etc. he, she, it. Plu. ivar = these persons or things, they.
avaḷ (= this
woman, she).
ivaḷ
atu (=that
thing, it.)
ava
(=those
things,
they).
itu iva



89. What peculiarity is there in the declension of 'ava'
and 'iva' and the forms derived from them?

'Ava' and the rest take 'r̥r̥u' as the affix of the sub-
stituted-form. [ 63 ] 87. ചുട്ടെഴുത്തുകൾ ഏവ?

സ്ഥലത്തിനാകട്ടെ കാലത്തിനാകട്ടെ ദൂരത്തിലും,
സമീപത്തിലും, ആയിരിക്കുന്നതിനെ ചൂണ്ടിക്കാ
ണിക്കുന്ന 'അ' ഇ' എന്നവ

ഉ-ം.

അ+തിര =അ (ത്ര)
അ+ഇടെ=അ (വിടെ)
ഇ+തിര =ഇ (ത്ര)
ഇ+ഇടെ=ഇ (വിടെ)

88. ചുട്ടെഴുത്തുകളിൽ ഉരുവിക്കുന്ന ചൂണ്ടുപേരുകൾ ഏവ?

പുരുഷാൎത്ഥം പറവാനായ്ക്കൊണ്ടു.

ഉ-ം.

ഏ: അവൻ
അവൾ
അതു
ബ: അവർ

അവ
ഏ: ഇവൻ
ഇവൾ
ഇതു
ബ: ഇവർ

ഇവ

എന്നിവ പ്രധാനം.

89. 'അവ' 'ഇവ' എന്ന രൂപങ്ങൾക്കും, ആയതിൽ നിന്നു ജനിക്കു
ന്ന രൂപങ്ങൾക്കും, എന്തുവിശേഷം ഉണ്ടു?

'അവ' മുതലായതിൻ്റെ ആദേശരൂപത്തിന്നാ
യി 'റ്റു' പ്രത്യയം ചേൎക്കെണം. [ 64 ]
Nom. ava, avakaḷ palava (= many things) ellávum (= all things) ellám (= all things)
S. F. avar̥r̥u palavar̥r̥u ellávar̥r̥um ellár̥r̥um
Dat. avar̥r̥innu palavar̥r̥innu ellávar̥r̥innum ellár̥r̥innum
Loc.
etc.
avar̥r̥il palavar̥r̥il
(palar̥r̥il)
ellávar̥r̥ilum
(elláyilum)
ellár̥r̥ilum

90. Which are the interrogative letters?

E, é, ya, these give rise to forms similar to those derived from the demonstrative letters.*

e-ttira = e-tra (= what measure, how much?)
e-ppuram (= which side?)

é-vazhi (= what way?)

yá-tonnu (= which one?)

91. Which are the interrogative pronominal nouns? [ 65 ] ഉ-ം.

പ്ര: അവ, അവകൾ പലവ എല്ലാവും എല്ലാം
ആദേശം അവറ്റു പലവറ്റു എല്ലാവറ്റും എല്ലാറ്റും
ച: അവറ്റിന്നു പലവറ്റിന്നു എല്ലാവറ്റിന്നും എല്ലാറ്റിന്നും
സ: അവറ്റിൽ പലവറ്റിൽ
(പലറ്റിൽ)
എല്ലാവറ്റിലും
(എല്ലായിലും)
എല്ലാറ്റിലും

90. ചോദ്യ എഴുത്തുകൾ ഏവ?

'എ' 'ഏ', 'യാ', എന്നുള്ളവതന്നെ; അതിൻ്റെ രൂപം ചുട്ടെഴുത്തുകൾക്കൊത്ത
വണ്ണമെ. *

ഉ-ം.

എ (ത്തിര) = എ (ത്ര)
എ (പ്പുറം)
ഏ (വഴി) യാ (തൊന്നു)
91. ചോദ്യപ്രതി സംജ്ഞനാമങ്ങൾ ഏവ? [ 66 ]
Sing. évan
(= which
man, who?)
Plur. évar
(= which
persons,
who?)
Sing. yávan Plu. yávar
évaḷ (= which
woman,
who?)
yávaḷ
étu (= which
thing,
what?)
éva (= which
things,
what?)
yátu yáva

'Yávan' etc. are only another form of 'evan' etc. The
neuter has two forms we may say 'etu' (yátu) or
'entu' (= what?).

92. Are there any other pronominal nouns formed by
the demonstrative and interrogative letters in com-
position?

Yes; for example, 'annatu' ('annavan' 'annavaḷ') 'in-
natu' (=that, this sort of thing, person etc.); 'ennatu'
(= what sort of thing? etc.) 'angngu' (= that place);
'annu' (= that day); 'atra'; 'aviṭe'; 'angine' (= in that
way); 'appóḷ' (= that time, then); and there are many
other demonstrative or interrogative words denoting
place, time, and manner. [ 67 ]
ഏ. ഏവൻ
ഏവൾ
ഏതു
ബ. ഏവർ

ഏവ
ഏ. യാവൻ
യാവൾ
യാതു
ബ. യാവർ

യാവ

എന്നിവ പ്രധാനം.

നപുംസകം രണ്ടു പ്രകാരത്തിൽ നടപ്പു; ഏതു,
'യാതു', എന്നും, എന്തു, എന്നും പറയുന്നു.

92. ചൂണ്ടു ചോദ്യഴുത്തുകളുടെ സമാസത്തിൽ നിന്നു ജനിച്ച മറ്റു
പ്രതിസംജ്ഞകൾ ഉണ്ടൊ?

'അന്നതു,' (അന്നവൻ, അന്നവൾ) 'ഇന്നതു,'
'എന്നതു,' 'അങ്ങു,' 'അന്നു,' 'അത്ര,' 'അവിടെ,'
'അങ്ങിനെ,' 'അപ്പോൾ,' മുതലായ അനേകം ചൂ
ണ്ടു ചോദ്യാൎത്ഥമായുള്ള സ്ഥലകാലപ്രകാരം വാ
ചകങ്ങൾ ഉണ്ടു. [ 68 ] INDEFINITE NUMERAL NOUNS.

93. What are the indefinite numeral nouns?

Certain pronominals used instead of numeral nouns.

94. Which is the principle of these indefinite numeral
nouns?

'Ellá' (= all); from this, various indefinite numeral
compound nouns are formed by the addition (as in the
case of the demonstrative and interrogative letters) of
affixes or of various nouns joined in composition. 'Um'
is added by composition as a final affix.

Ex: 'ellávarum' (= all persons), 'ellávar̥r̥eyum', 'elláṭavum'
(= all places, everywhere), (= ellá + iṭam [= place] + um),
elláypozhum (= all times) etc.

95. Are there any other indefinite numeral nouns of
universality?

Yes; 'muzhuvanum' (= the whole), 'mur̥r̥um' (= the
whole), 'sarvarum' (= all persons, every one), 'sakalarum'
(= all persons) etc.

96. Are there any indefinite numeral nouns of universa-
lity derived from the interrogative pronominals?

A great number may be made by simply adding the
affix 'um' (= soever).

Ex: 'évanum' (= whosoever, any one), 'évarum' (= every one),
'árum' (=whosoever), 'étum' (=whatsoever, any thing), 'enggum,
(wheresoever, anywhere), 'ennum' (= any day, every day),
'ennékkum' (= on what day soever, for ever). [ 69 ] പ്രതിസംഖ്യാനാമങ്ങൾ.

93. പ്രതിസംഖ്യാനാമങ്ങൾ എന്നതു എന്തു?

സംഖ്യാ നാമത്തിന്നു പകരം ചൊല്ലുന്ന സൎവ്വ
നാമം തന്നെ.

94. പ്രതിസംഖ്യയിൽ പ്രധാനമായതു ഏതു?

'എല്ലാ' എന്നുള്ളതു തന്നെ; ആയതു ചുട്ടുചോദ്യ
എഴുത്തുകളുടെ മാതിരി പ്രകാരം പ്രത്യയങ്ങളോടും,
സമാസത്താൽ വെവ്വേറെ നാമങ്ങളോടും, ചേ
ൎന്നു സൎവ്വാൎത്ഥമുള്ള സമാസിത പ്രതി സംഖ്യക
ളെ ജനിപ്പിക്കും; അറ്റത്തിൽ 'ഉം' അവ്യയം സ
മാസത്താൽ ചേരുകയും വേണം.

ഉ-ം. 'എല്ലാവരും,' 'എല്ലാവറ്റേയും,' 'എല്ലാടവും' (=എല്ലാ+ഇ
ടം+ഉം,) 'എല്ലായ്പോഴും, ഇത്യാദി.

95. സൎവ്വാൎത്ഥമുള്ള വേറേ പ്രതിസംഖ്യ നാമങ്ങൾ ഉണ്ടൊ?

'മുഴുവനും,' 'മുറ്റും,' 'സൎവ്വരും' 'സകലരും,' മുതലാ
യവ തന്നെ.

96. ചോദ്യപ്രതി സംജ്ഞയിൽ നിന്നും സൎവ്വാൎത്ഥമുള്ള പ്രതിസംഖ്യ
നാമങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കാമോ?

'ഉം' ചേൎക്കുന്നതിനാൽ വളരെ ഉണ്ടാക്കാം.

ഉ-ം. 'ഏവനും,' 'ഏവരും,' 'ആരും,' 'ഏതും,' 'എങ്ങും,' 'എ
ന്നും,' 'എന്നേക്കും.' [ 70 ] 97. Which are the pronominal nouns shewing seve-
rality?

The two following: 'chila' (= some), 'pala' (= many),
and also 'anékam' (= several) (derived from the Sanskrit).
'Chilatu' (=some), and 'palatu' (= many) like the de-
monstratives can take the affixes of gender, number,
and case.

98. Are there any indefinite numerals to express inde-
finiteness plurality, and other senses?

To express plurality the noun 'ér̥r̥am * (= much) etc.,
to express deficiency the nouns 'kurachchu', 'cher̥r̥u',
'oṭṭu', 'tellu’,* 'alpam (= all meaning, a little, a few)
and other Sanskrit derivatives, and to express difference
the nouns 'mar̥r̥u' 'ver̥u' * (= other, another) may be
taken as indefinite numeral nouns.

NUMERAL NOUNS.

99. What word is included both amongst the numeral,
and amongst the indefinite numeral nouns?

'Onnu' (= one).

100. In what form does this come in composition?

'Oru' and 'or'.

Ex: 'oru pašu (= a cow), 'orána' (= an elephant) (i. e. oru
before consonants, ഓർ before vowels). [ 71 ] 97. നാനാത്വ പ്രതിസംഖ്യ നാമങ്ങൾ ഏവ?

'ചില,' 'പല,' എന്നു ൟ രണ്ടു തന്നെ; സംസ്കൃ
തത്തിൽ നിന്നു എടുത്ത 'അനേകം' കൂടേ ഉണ്ടു.
'ചിലതു,' പലതു എന്നവ ചൂണ്ടു പേർകൾ
പോലെ ലിംഗവചന വിഭക്തി പ്രത്യയങ്ങളെ
ധരിക്കാം.

98. ഏകദേശത, ആധിക്യം, മുതലായ അൎത്ഥങ്ങളുള്ള പ്രതിസംഖ്യാ
നാമങ്ങൾ ഉണ്ടൊ?

ആധിക്യത്തിന്നു, 'ഏറ്റം' ഇത്യാദി.

അല്പതക്കു, 'കുറച്ചു,' 'ചെറ്റു,' 'ഒട്ടു,' 'തെല്ലു,' സം
സ്കൃതത്തിൽനിന്നു ജനിച്ച 'അല്പം' ഇത്യാദി.

അന്യതക്കു, 'മറ്റു,' 'വേറു.'

ൟ നാമങ്ങൾ * പ്രതിസംഖ്യകളായി എടുത്തു
കൊള്ളാം.


സംഖ്യാനാമങ്ങൾ.

99. സംഖ്യാനാമങ്ങളിലും, പ്രതി സംഖ്യാനാമങ്ങളിലും, കൂടുന്നതു
എന്തു?

'ഒന്നു' എന്നുള്ളതു തന്നെ.

100. സമാസത്തിൽ ഇതിൻ്റെ രൂപം എങ്ങിനെ വരും?

'ഒരു,' 'ഒർ' എന്നു തന്നെ.

ഉ-ം. 'ഒരു' പശു 'ഒര'ാന.

(വ്യഞ്ജനം പരമായാൽ, 'ഒരു' എന്നതും സ്വരമ
പരമായാൽ ഓർ എന്നതും വേണം. [ 72 ] The following derivatives 'oruvan' 'oruvaḷ' 'orutti', etc.
are used as pronominal nouns.

101. What are the other numeral nouns?

Raṇṭu (= two), (in composition iru, ir); múnu (= three),
(in composition mu, mun, mún, mú); nál, nálu (=four);
anchu (=five), (in composition ei, eim, am); áru, ár
(= six); ézhu (= seven); eṭṭu (= eight), (in composition
eṇ); onpatu (= nine), (in composition toṇṇ, tóḷ); pattu
(=ten), (in composition pati, panti) from the Sanskrit
pankti (= a point or dot); etc. etc.

From these many other numbers are derived pattu and
āyiram (= a thousand) (= sahasram) are derived from
the Sanskrit: laksham (= a hundred thousand), kóṭi
(= ten millions) etc. are pure Sanskrit numeral nouns. *

CLASSIFICATION AND INFLECTION OF VERBS.

102. Into how many classes are verbs divided according
to their form?

Into two; strong verbs and weak verbs.

i) 'póku' (=go), 'kéṭu' (= spoil), etc. are weak verbs.

ii.) Those which take 'kku' at the end are strong verbs. [ 73 ] ഇതിൽ നിന്നു ജനിച്ച 'ഒരുവൻ', 'ഒരുവൾ,' 'ഒ
രുത്തി', 'ഓരൊരുത്തൻ', ഇത്യാദി, പ്രതിസഖ്യ
കളായിട്ടു നടക്കും.

101. ശേഷം സംഖ്യകളുടെ രൂപം എങ്ങിനെ?

രണ്ടു ('ഇരു', ഈർ); മൂന്നു (മു, മുൻ, മൂൻ, മൂ); നാ
ലു, (നാൽ); അഞ്ചു (ഐ, ഐം, അം); ആറു, ആ
ർ; ഏഴു, എട്ടു(എൺ); ഒമ്പതു, (തൊൺ, തൊൾ);
പത്തു, (പതി=പങ്ക്തി, പന്തി); നൂറു, ആയിരം.
മുതലായവതന്നെ; അതിൽ നിന്നുത്ഭവിച്ച സം
ഖ്യകൾ പലതും ഉണ്ടു; പത്തു, ആയിരം (=സ
ഹസ്രം) സംസ്കൃതത്തിൽനിന്നുജനിച്ചതു; ലക്ഷം
കോടി ഇത്യാദി ശുദ്ധ സംസ്കൃത സംഖ്യാനാമങ്ങ
ളും ഉണ്ടു. *

ക്രിയാരൂപഭേദം.

102. ക്രിയകൾ ഒക്കെയും പ്രകൃതികൊണ്ടു എത്രവകയുള്ളവ?

ബലക്രിയ, അബലക്രിയ, ഈരണ്ടു വകയുണ്ടു.

i.) 'പോകു', 'കെടു', മുതലായവ അബലക്രിയക
ൾ തന്നെ.

ii.) 'ക്കു' എന്നന്തമുള്ളവ ബലക്രിയകൾ തന്നെ. [ 74 ] Ex: koṭukk(u) (= give), kéḷkk (u) (=hear), kaḷikk (u) (= play)
are strong. After this 'kku' has been added to the crude-form,
the two together are called the strengthened crude-form.

103. How may verbs be divided acccording to the mean-
ing?

Verbs are divided into transitive and intransitive ac-
cording as the action does or does mot pass over to an
object.

Ex: irikka (= to be), varika (= to come), cháka (= to die),
not requiring an object or accusative are intransitive, while
koṭukka (= to give), tarika (= to give), etc. are evidently
transitives.

Ex: pustakatte koṭuttu (= he gave the book), ariyé tarunnu
(= he is giving [me] rice).

There is also a division of verbs into negative, and
affirmative, according as the action is stated to have
taken place, or not to have taken place.

Ex: 'vannu' (= having come) is affirmative, 'varáńńu' (= not
having come) is negative.

THE TENSES OF THE FINITE VERB.

104. How many tenses have verbs?

The following three: the present, the past, and the
future.

THE FUTURE TENSE, (FINITE).

105. How many forms has the future?

The future has two forms. [ 75 ] ഉ-ം. 'കൊടുക്കു', 'കേൾക്കു, 'കളിക്കു' എന്നുള്ളവ ബലം തന്നെ;
പ്രകൃതിക്കു ഈ 'ക്ക' എന്നു ചേൎന്നാറെ ഉണ്ടായതിന്നു ബലപ്രകൃ
തി എന്നും പറയാം.

103. അൎത്ഥത്തെ വിചാരിച്ചാൽ ക്രിയകൾ എത്രവകയുള്ളവ?

ക്രിയ, ഒരു കൎമ്മത്തിൽ ചേരേണ്ടതൊ ചേരേണ്ടാ
ത്തതൊ എന്നു വിചാരിക്കുന്ന സംഗതിയിൽ മെ
ൽ അകൎമ്മകം, സകൎമ്മകം, ഈ രണ്ടുവകയുണ്ടു;
'ഇരിക്ക', വരിക 'ചാക' മുതലായതിന്നു ദ്വിതീയ
യാകുന്ന കൎമ്മം ഇല്ലായ്കകൊണ്ടു അകൎമ്മകങ്ങൾ
തന്നെ, 'കൊടുക്ക', 'തരിക' മുതലായവ സകൎമ്മക
ങ്ങൾ സ്പഷ്ടം.

ഉ-ം. 'പുസ്തകത്തെ 'കൊടുത്തു', അരിയെ 'തരുന്നു'.

ക്രിയ ഉണ്ടായൊ, ഉണ്ടായിട്ടില്ലയൊ, എന്നു വി
ചാരിക്കുന്ന സംഗതിയിൽ അനുസരണം, നി
ഷേധം എന്നു രണ്ടുവകയായിട്ടു വിഭാഗിക്കാം.

ഉ-ം. 'വന്നു' എന്നുള്ളതു അനുസരണം; 'വരാഞ്ഞു' എന്നുള്ളതു നി
ഷേധം.

ത്രികാലങ്ങൾ.

104. ക്രിയക്കു എത്ര കാലങ്ങൾ ഉണ്ടു?

ഭൂതകാലം, വൎത്തമാനകാലം, ഭാവികാലം, ഈ മൂ
ന്നു തന്നെ.

ഭാവികാലം.

105. ഭാവികാലത്തിന്നു എത്ര രൂപങ്ങൾ ഉണ്ടു?

ഭാവികാലത്തിന്നു രണ്ടു രൂപങ്ങൾ ഉണ്ടു. [ 76 ] 106. What is the first future?

The first future is formed by adding the affix 'um' to
the root, or in the case of strong verbs to the streng-
thened root.

Ex: 'kéḷkkum' (= will hear), parakkum (= will fly), kúṭṭum
(= will join).*

In weak verbs both 'um' and 'kum' occur.

Ex: Not only 'keṭum' (= will spoil), 'chuṭum (= will get hot,
burn); but also such forms as chákum (=will die), 'ákum'
(= will become), perukum (= will become big, increase),
pazhakum (= will grow old or accustomed) etc. also occur.

107. What is the form of the second future?

The second future is formed with the affixes 'u', and 'ú'.

Ex: uḷḷu (=will be), okku (will agree); nallú (= will be good),
póru (= will fight), varú (= will come).

108. Can the second future be formed with a consonant
prefixed to the affix 'u'?

Yes, by affixing 'vu' to weak verbs, and 'ppu' to
strong verbs.

Ex: 1. ávu (= will become), koḷvu (= will take).

2. koṭuppu (= will give), veppu (= will cook).

After roots ending in nasals 'vu' becomes 'mu'.

Ex: káṇmu (= will see). [ 77 ] 106. ഒന്നാം ഭാവിരൂപം എങ്ങനെ?

പ്രകൃതിയോടൊ, ബലക്രിയയാൽ ബലപ്രകൃതി
യോടൊ, 'ഉം' പ്രത്യയം ചേൎത്താൽ ഒന്നാം ഭാവി
കാലം ആയ്വരുന്നു.

ഉ-ം. 'കിട്ടും', 'കേൾക്കും', 'പറക്കും'.

അബലക്രിയകളിൽ 'ഉം' എന്നും 'കും' എന്നും വരും.

ഉ-ം. 'കെടും', 'ചുടും', എന്നല്ലാതെ 'ചാകും', 'ആകും', 'പെരുകും',
'പഴകും'. മുതലായവ ഉണ്ടു.

107. രണ്ടാം ഭാവിക്കു എന്തുരൂപം ഉണ്ടു?

'ഉ,' 'ഊ,' എന്നീ വരുന്ന ഭാവിരൂപം ഉണ്ടു.

ഉ-ം. 'ഉള്ളു,' 'ഒക്കു,' 'നല്ലൂ,' 'പോരൂ,' 'വരൂ.'

108. ഉകാരത്തോടു വ്യഞ്ജനം ചേൎത്തിട്ടും രണ്ടാം ഭാവിയെ ഉണ്ടാ
ക്കാമൊ?

അബലക്രിയ പ്രകൃതികളിൽ 'വു,' ബലക്രിയ
പ്രകൃതികളിൽ 'ക്കു' നീക്കി, 'പ്പു' ചേൎക്കുന്നതിനാ
ൽ തന്നെ.

ഉ-ം. 1. 'ആവു,' 'കോൾവു'

2. 'കൊടുപ്പു,' 'വെപ്പു.'

അനുനാസികാന്തങ്ങളിൽ 'വു' എന്നതു 'മു' എ
ന്നതാകും.

ഉ-ം. 'കാണ്മു.' [ 78 ] The vowel of the affix is sometimes lengthened.

Ex: irippú (= will be).

109. What is the form of the future with the personal
affixes?

This occurs only in poetry.

Its form is as follows:

Weak verbs.
Gender 3rd Person 2nd Person 1st Person
Singular. Masculine kúṭuvón
(= he will join)
kúṭuváya
(= thou etc.)
kúṭuvan
(=I etc.)
Feminine kúṭuvoḷ
(= she will join)
Neuter kúṭuvatu
(= it will join)
Strong verbs.
Gender 3rd Person 2nd Person 1st Person
Plural. Masculine kuṭikkavór (= they will drink) kuṭikkavír
(=you will
drink)
kuṭikkavam
(=we etc.)
Feminine
Neuter kuṭikkava

N. B. The singular of the strong verbs can easily be formed
on the model of that of the weak verbs, and the plural of the
weak verbs on that of the strong verbs. [ 79 ] ദീൎഗ്ഘത്വവും ആം.

ഉ-ം. 'ഇരിപ്പൂ.'

109. ത്രി പുരുഷന്മാരെ കുറിക്കുന്ന ഭാവിരൂപം എങ്ങനെ?

അതു പാട്ടിൽ വരും—അതിൻ രൂപം എന്ത
ന്നാൽ,

അബലം.
ലിംഗം. പ്രഥമ
പുരുഷൻ.
മദ്ധ്യമ
പുരുഷൻ.
ഉത്തമ
പുരുഷൻ.
ഏകവചനം. പു:
സ്ത്രീ:
ന:
കൂടുവോൻ.
കൂടുവോൾ.
കൂടുവതു.
കൂടുവായ. കൂടുവൻ.
ബലം.
ലിംഗം. പ്ര: പു: മ: പു: ഉ: പു:
ബഹുവചനം. പു: കുടിക്കുവോർ. കുടിക്കുവീർ. കുടിക്കുവം.
സ്ത്രീ:
ന: കുടിക്കുവ.
[ 80 ] THE PRESENT TENSE FINITE.

110. How is the present tense formed?

The present tense is formed by adding the present
affix 'unnu'* to the root, or in case of strong verbs
to the strengthened root.

Ex: pókunnu, varunnu, valikkunnu.

111. What is the form of the present shewing the three
persons?

As follows:

Weak verbs.
Gender 3rd Person 2nd Person 1st Person
Singular. Masculine kúṭunnán (= he, she, it joins) kúṭunnáya
(=thou joinest)
kúṭunnén
(= I join)
Feminine kúṭunnáḷ
Neuter kúṭunnatu
Strong Verbs.
Gender 3rd Person 2nd Person 1st Person
Plural. Mas. kuṭikkunnár (= they drink) kuṭikkunnír
(= you drink)
kuṭikkunnam
(= we drink)
Fem.
Neu. kuṭikkunnva
[ 81 ] വൎത്തമാനകാലം.

110. വൎത്തമാന കാലം എങ്ങനെ വരുത്താം?

പ്രകൃതിക്കും, (ബലക്രിയയാൽ ബലപ്രകൃതി
ക്കും,) വൎത്തമാന പ്രത്യയമായ 'ഉന്നു' ചേൎക്കയാ
ൽ ഉണ്ടാകും.

ഉ-ം. 'പോകുന്നു,' 'വരുന്നു,' 'വലിക്കുന്നു,'

111. ത്രി പുരുഷന്മാരെ കുറിക്കുന്ന വൎത്തമാന രൂപം എങ്ങനെ?

അബലം.
ലിംഗം. പ്ര: പു: മ: പു: ഉ: പു:
ഏകവചനം. പു: കൂടുന്നാൻ. കൂടുന്നായ. കൂടുന്നെൻ.
സ്ത്രീ: കൂടുന്നാൾ.
ന: കൂടുന്നതു.
ബലം.
ലിംഗം. പ്ര: പു: മ: പു: ഉ: പു:
ബഹുവചനം. പു: കുടിക്കുന്നാർ കുടിക്കുന്നീർ കുടിക്കുന്നം?
സ്ത്രീ:
ന: കുടിക്കുന്നവ
[ 82 ] THE PAST TENSE (FINITE).

112. How is the past tense formed?

The past tense is formed in some cases by adding 'tu'
and in some cases by adding 'i' to the root. The
strengthened root is never used in the past tense.

113. What verbs make their past tense in 'i'?

i.) When the root ends in a double consonant, the past
tense is formed by adding 'i'.

Thus, of the crude-form 'tanggu' (= stay) the past tense is
'tanggi' (=stayed). Similarly we have 'maṇṭu' (=run), 'maṇṭi,
(=ran); 'chintu' (=spill), 'chinti' (=spilt); 'tuppu' (=spit),
'tuppi’ (=spat).

iii) In the case of crude-forms which consist of a
syllable whose vowel is long, or of two syllables in
both of which the vowel is short, the past tense is
formed by adding 'i'.

Ex: kúṭtu, kúṭi; már̥u, már̥i; karutu, karuti; maruvu maruvi.

iii.) Intransitive verbs ending in 'ku' 'nggu' and the
transitive verbs formed from them and ending in 'kku'
make their past tense by adding 'i'. [ 83 ] ഭൂതകാലം.

112. ഭൂതകാലത്തെ വരുത്തുന്നതു എങ്ങിനെ?

ഇകാരം തുകാരം ൟ രണ്ടക്ഷരങ്ങളിൽ ഒന്നു പ്ര
കൃതിയോടു ചേൎക്കുന്നതിനു തന്നെ.

ഭൂതത്തിൽ ബലപ്രകൃതി നടക്കുന്നില്ല.

113. ഇകാരത്താലുള്ള ഭൂതകാലം ഏതു ക്രിയകളിൽ വരും?

i.) പ്രകൃതി വ്യഞ്ജനദ്വിത്വമായാൽ അതിൽ പി
ന്നെ ഇകാരം ചേത്താൽ മതി.

ഉ-ം. 'തങ്ങു' എന്നുള്ള പ്രകൃതിയിൽ നിന്നു തങ്ങി എന്ന ഭൂതകാ
ലം ഉണ്ടാകും. ഇപ്രകാരംതന്നെ (മണ്ടു) 'മണ്ടി', ('ചിന്തു') 'ചി
ന്തി', (തുപ്പു) 'തുപ്പി)',

ii.) ദീൎഘസ്വരത്തിലും, രണ്ടു ഹ്രസ്വങ്ങളിലും, പി
ന്നെ 'ഇ' ചേൎത്താൽ മതി.

ഉ-ം. (കൂടു) 'കൂടി', (മാറു) 'മാറി', (കരുതു) 'കരുതി', (മരുവു) 'മ
രുവി'.

iii.) 'കു', 'ങ്ങു', എന്നന്തമുള്ള അകൎമ്മങ്ങളിലും അ
വറ്റിൽ നിന്നു ജനിക്കുന്ന 'ക്കു' എന്നന്തമുള്ള
സകൎമ്മങ്ങളിലും ഇകാരം വേണ്ടതു. [ 84 ] Ex:

Past Past
áku (=become) áyi ákku (=cause to
become, make)
ákki
iḷaku (=move, intr.) iḷaki iḷakku (=move, tr.) iḷakki
tinggu (=be
(thronged)
tinggi tikku (=throng,
press)
tikki

114. Are there (1.) any dubious cases and (2.) any irre-
gularities in the case of the above classes of verbs,
in relation to the formation of their past tenses?

There are many, particularly in the case of crude-forms
ending in r, l, ḷ.

Ex:

Crude-form Past in 'i' Past in 'tu'
1. kollu (kill) kolli konnu
chollu (=say) cholli chonnu
cháru (= lean) chári chárnnu
2. áḷu áṇḍu
varaḷ (=dry up) varaṇṭu
íru (saw) írnnu
póru (=accompany) pónnu
uṇ (=eat) uṇṭu
tin (eat) tinnu
koḷḷu (take) koṇḍu
akalu (=be distant) akannu

N. B. In speaking of verbal roots the half 'u' at the end is not
considered to form a syllable, the consonant preceding it is
considered part of the preceding syllable. [ 85 ] ഉ-ം.

ഭൂതം ഭൂതം
ആകു ആയി (=ആകി) ആക്കു ആക്കി
ഇളകു ഇളകി ഇളക്കു ഇളക്കി
തിങ്ങു തിങ്ങി തിക്കു തിക്കി

114. ഇതിങ്കൽ (1) സംശയസ്ഥാനങ്ങളും (2) ക്രമതെറ്റുകളും ഇല്ലയൊ?

പലതും ഉണ്ടു. വിശേഷാൽ രലാദികളന്തമുള്ളവ
റ്റിൽ തന്നെ.

ഉ-ം.

പ്രകൃതി. ക്രമമായ ഭൂതം. ക്രമം തെറ്റിയ
ഭൂതം.
1. കൊല്ലു കൊല്ലി കൊന്നു
ചൊല്ലു ചൊല്ലി ചൊന്നു
ചാരു ചാരി ചാൎന്നു
2. ആളു ആണ്ടു
വറൾ വറണ്ടു
ഈരു ഈൎന്നു
പോരു പോന്നു
ഉൺ ഉണ്ടു
തിൻ തിന്നു
കൊള്ളു കൊണ്ടു
അകലു അകന്നു
[ 86 ] 115. With what verbs does 'tu' occur as the affix of the
past tense?

In the case of the verb 'ey' and other crude-forms
ending in 'y' also in the case of 'uzhu' (=plough) etc.
'poru' (=fight) and other orude-forms whose final con-
sonant is a long palatal vowel or liquid. *

Ex: eytu (= ploughed), koytu (= reaped), uzhutu (= plough-
ed), tozhutu (= adored), vítu (= to fan), porutu (= fought).

116. What changes does 'tu' undergo?

'Tu' occurs also strengthened as 'ttu', ntu.

Of these 'ntu' is softened in 'nnu'.

After crude-forms ending in a palatal vowel 'ntu' is
often softened into 'ńńu'; nevertheless these and others
must be regarded as only forms of 'tu' the affix of the
past tense.

117. When is 'ttu' used?

i) After crude-forms ending in r, ru, zh.

Ex: párkka, párttu (= stayed); etirkka, etirttu (= opposed);
madhrkka, madhrttu (= became sweet); vízhkka, vízhttu
(= threw down).

ii.) After several crude-forms ending in full 'u' exclu-
sive of those referred to as ending in 'ku' etc.

Ex: pakuttu (= divided), eṭuttu (=lifted up, took up), taṇuttu
(= became cold). [ 87 ] 115. 'തു' കാരത്താലുള്ള ഭൂതകാലം ഏതുക്രിയകളിൾ വരും?

എയ്യാദികളിൽ തന്നെ.

(ഉ-ം. എയ്തു, കൊയ്തു, ഉഴുതു, തൊഴുതു, വീതു, പൊരുതു.)

116. തുകാരം എങ്ങിനെ മാറും?

'തു' ബലപ്പെട്ടും 'ത്തു,' 'ന്തു,' ആയ്വരും,

'ന്തു' കാരം 'ന്നു' കാരമായി ദുഷിച്ചു പോകും,

താലവ്യങ്ങളൊടു 'ന്തു' കാരം 'ഞ്ഞു' കാരമായും ദു
ഷിച്ചു പോകും; എന്നാൽ ഇവയെല്ലാം ഭൂതതുകാ
രത്തിൻ്റെ രൂപം തന്നെ.

117. 'ത്തു' എവിടെ വരും?

i.) 'ർ,' 'ഋ,' 'ഴു,' എന്നന്തമുള്ള പ്രകൃതികളിൽ

ഉ-ം. (പാൎക്ക) 'പാൎത്തു,' (എതിൎക്ക) 'എതിൎത്തു.' (മധൃക്ക) 'മധൃത്തു,'
(വീഴ്ക്ക) 'വീഴ്ത്തു';

ii.) പലമുറ്റുകാരാന്തമുള്ള പ്രകൃതികളിൽ

ഉ-ം. 'പകുത്തു' 'എടുത്തു,' 'തണുത്തു'. [ 88 ] iii.) Several crude-forms ending in 'a' take 'ttu'.

Ex: urattu (= became strong), maṇattu (= smelt), kanattu
(= became heavy), balattu (= became strong).

118. What change does 'ttu' undergo after crude-forms
ending in a palatal?

After crude-forms ending in a palatal, 'ttu' changes
into 'chchu'.

i.) Among crude-forms ending in 'i'.

Ex: (iṭikka), iṭittu, iṭichchu (=bruised).

ii.) Among those ending in palatal 'a'.

Ex: (vir̥ekka), vir̥ettu, vir̥echchu (= shivered).

iii.) Among crude-forms ending in 'i, é, ei, ya'.

Ex: (chíkka), chíchchu (= became rotten); (vekka) vechchu
(=put); (keikka) (keichchu) kachchu (= was bitter); (méy-
kka), méyichchu, méchchu [= grazed (tr.)]

119. Into what is 'tu' changed after weak verbs ending in
'ṭu' r̥u and after strong verbs ending in 'ḷ','l'?

It becomes 'ṭṭu' 'r̥r̥u' respectively.

Ex: (naṭu), naṭṭu (= planted); (kéḷkka), kéṭṭu (= heard); (kaḷ-
kka) (kakka), kaṭṭu (=stole); (ar̥u), ar̥r̥u (=broke off); (vilkka),
vir̥r̥u (= sold).

120. Is 'tu' affixed to form the past tense of crude-forms
ending in nasals?

Yes; in the case of many intransitives especially 'tu'
occurs under the form of 'ntu'.

Ex: (véku), ventu (= burned); (nóku), nontu (= was painful);
(puku), pukuntu (= praised). [ 89 ] iii) ചില ‘അ’ പ്രകൃതികളിലും 'തു' കാരം 'ത്തു'
കാരമായ്വരും;

ഉ-ം. 'ഉരത്തു,' 'മണത്തു,' 'കനത്തു' 'ബലത്തു.'

118. താലവ്യപ്രകൃതികളിൽ 'ത്തു' കാരം എങ്ങിനെ മാറിപ്പോകും?

താലവ്യപ്രകൃതികളിൽ 'ത്തു' കാരം 'ച്ചു' കാരമാ
യ്പോകും;

i.) 'ഇ' പ്രകൃതികളിൽ.

ഉ-ം. (ഇടിക്ക,) 'ഇടിത്തു' 'ഇടിച്ചു.'

ii) താലവ്യാകാരത്തിൽ പിന്നെ (വിറക്ക,) 'വിറെ
ത്തു,' വിറെച്ചു.'

iii) 'ഈ,' 'എ,' 'ഐ,' 'യ,' പ്രകൃതികളിൽ (ചീ
ക്ക) 'ചീച്ചു,' (വെക്ക,) "വെച്ചു;' ('കൈക്ക,') കൈ
ച്ചു 'കച്ചു;' (മേയ്ക്ക,) മേയിച്ചു 'മേച്ചു.'

119. 'ടു' 'റു' എന്ന അബലകളിലും, 'ൾ,' 'ൽ' എന്ന ബലക്രിയകളി
ലും 'തു' കാരം എങ്ങനെ മാറിപ്പോകും?

'ട്ടു' 'റ്റു' എന്നായി തീരും.

ഉ-ം. (നടു,) 'നട്ടു; (കേൾക്ക) 'കേട്ടു;' (കൾക്ക കക്ക) 'കട്ടു;' (അ
റു) 'അറ്റു;' (വില്ക്ക,) 'വിറ്റു.'

120. തുകാരത്തോടു അനുനാസികം ചേരുന്നതും ഉണ്ടോ?

അനേകം അകൎമ്മകങ്ങളിൽ പ്രത്യേകം 'തു' കാരം,
'ന്തു' കാരമായി മാറും.

ഉ-ം. (വേകു) 'വെന്തു;' (നോകു,) 'നൊന്തു;' (പുകു) 'പുകുന്തു.' [ 90 ] 121. How is 'ntu' softened in the case of many verbs?

It becomes 'nnu', particularly after crude-forms ending
in 'a'.

Ex: (nikakka) nikannu (= was level); (kiṭakka) kiṭannu (=lay);
parannu (= spread); pir̥annu (= was born); chumannu (= bore);
aḷannu (= measured); višannu (= was hungry).

122. Into what is 'ntu' softened after crude-forms en-
ding in a palatal vowel?

It becomes 'ńńu'.

Ex: (kari) karińńu (=charred); (chi) chíńńu (=became rotten);
páńńu (= ran); méńńu (= grazed intr.); tóńńu.

123. Into what is 'nlu' softened when it follows roots
ending in ra, la, r̥a, zha, ḷa?

As follows:

i) 'rntu' becomes 'nnu'.

Ex: (chér) chérnnu (= joined); takarnnu (= split, break in
pieces).

ii) 'lntu' becomes 'nnu'.

Ex: (chel) chennu (= went, moved); konnu (= killed).

iii) nntu' becomes 'nnu'.

Ex: (tín) tinnu (= ate); ennu (= said).

iv) 'ḷntu' becomes ṇṭu.

Ex: (ál) áṇṭu (= ruled); víṇṭu (=gained, won); koṇṭu (=took).

v) 'zhuntu' becomes 'ṇu', 'ṇṇu'.

Ex: (ázhu, áṇu) umiṇṇu (=spat); pukaṇṇu (pukaḷnnu) (=spat).

124. Are there any exceptions to these rules?

There are. Some irregularities may be briefly noticed. [ 91 ] 121. 'ന്തു' കാരം പലക്രിയകളിലും എങ്ങനെ ദുഷിച്ചു പോകും?

'ന്നു' കാരമായ്വരും; വിശേഷാൽ 'അ' പ്രകൃതിക
ളിൽ തന്നെ.

ഉ-ം. (നികക്ക,) 'നികന്നു;' കിടക്ക, 'കിടന്നു,' 'പരന്നു,' 'പിറ
ന്നു,' 'ചുമന്നു,' 'അളന്നു' 'വിശന്നു.'

122. താലവ്യാന്തമുള്ളവറ്റിൽ 'ന്തു' കാരം എങ്ങിനെ മാറിപ്പോകും?

'ഞ്ഞു' കാരമായി പോകും.

ഉ-ം. (കരി) 'കരിഞ്ഞു,' (ചീ) ചീഞ്ഞു, 'പാഞ്ഞു,' 'മേഞ്ഞു,' 'തോ
ഞ്ഞു.'

123. രലാദി പ്രകൃതികളിൽ എങ്ങനെ മാറും?

താഴെ പറഞ്ഞപ്രകാരം തന്നെ.

i.) 'ർന്തു' 'ന്നു,' എന്നായ്പോകും

ഉ-ം. (ചേർ) 'ചേൎന്നു,' 'തകൎന്നു.'

ii.) 'ൽന്തു' 'ന്നു,' എന്നായ്പോകും.

ഉ-ം. (ചെൽ) 'ചെന്നു,' 'കൊന്നു.'

iii), 'ൻന്തു' (ൻ്റു) 'ന്നു,' എന്നായ്പോകും

ഉ-ം. (തീൻ) 'തിന്നു,' 'എന്നു.'

iv.) 'ൾന്തു' 'ണ്ടു,' എന്നായ്പോകം

ഉ-ം. (ആൾ) 'ആണ്ടു,' 'വീണ്ടു,' 'കൊണ്ടു'

v.) 'ഴുന്തു' 'ണു,' 'ണ്ണു,' എന്നായ്പോകും

ഉ-ം. (ആഴു, ആണു) 'ഉമിണ്ണു,' 'പുകണ്ണു' (പുകൾന്നു.)

124. ൟ സൂത്രങ്ങളെ ലംഘിച്ചുള്ള ഭൂതരൂപങ്ങളും ഉണ്ടൊ?

ഉണ്ടു; ചില വികാരങ്ങളെ ചുരുക്കിപ്പറയാം [ 92 ] Ex: (kaṇ) kaṇṭu (= saw); (chá) chattu (= died); (vá) vannu
(= came); ventu (= burned); nontu (= was pained, fasted);
(nilkka) ninnu (= stood); (ezhunnílkka) ezhunnír̥r̥u (= got up
and stood); (puku) pukku (= entered); (miku) mikku (= in-
creased) obsolete; (taku) takku (=became fit) obsolete.

125. Give an example of the past tense with the per-
sonal terminations.

Weak verb.
Gender 3rd Person 2nd Person 1st Person
Singular Mas. kaṇṭán (= he, she, it, saw) kaṇṭáya
( = thou sawest)
kaṇṭén
(= I saw)
Fem. kaṇṭaḷ
Neut. kaṇṭatu
Strong verb.
Gender 3rd Person 2nd Person 1st Person
Plural Mas. kaṇṭár (= they saw) kaṇṭír
( = you saw)
kaṇṭóm
(= we saw)
Fem.
Neut. kaṇṭava

This is found only in poetry, at present 'kaṇṭu' (=saw),
póyi' (=went) etc. are used for all genders, numbers
and persons. [ 93 ] ഉ-ം. (കൺ) 'കണ്ടു,' (ചാ) 'ചത്തു,' (വാ) 'വന്നു,' 'വെന്തു,'
'നൊന്തു.' (നില്ക്കു) 'നിന്നു,' (എഴുന്നീല്ക്കു) 'എഴുന്നീറ്റു.' (പുകു)
'പുക്കു,' (മികു) 'മിക്കു,' (തകു) 'തക്കു.'

125. ത്രിപുരുഷന്മാരെ ഭൂതകാലത്തിൽ എങ്ങനെ പറയുന്നു?

അബലം.
ലിംഗം. പ്ര: പു: മ: പു: ഉ: പു:
ഏകവചനം. പു: കണ്ടാൻ. കണ്ടായ. കണ്ടേൻ.
സ്ത്രീ: കണ്ടാൾ.
ന: കണ്ടതു.
ബലം.
ലിംഗം. പ്ര: പു: മ: പു: ഉ: പു:
ബഹുവചനം. പു: കണ്ടാർ. കണ്ടീർ. കണ്ടൊം (?)
സ്ത്രീ:
ന: കണ്ടവ.

ഇതു പാട്ടിൽ മാത്രം നടപ്പു; ഇപ്പൊളുള്ളവർ എ
ല്ലാ പുരുഷലിംഗവചനങ്ങൾക്കും 'കണ്ടു,' പോ
യി, എന്നിങ്ങനെ പറയുന്നു. [ 94 ] THE IMPERATIVE.

126. What is the imperative?

The imperative is the form used 1st for commands,
2nd for requests.

Ex: 1. pó (=go!), vá (= come!)

2. taruvin (= give ye!), cholvin (= say ye!)

127. What is the form of the 2nd person singular of
the imperative?

The crude-form of the verb may be used for the sin-
gular imperative.

Ex: pó, vá, iru (= be!), par̥a (= say!), nillu (= stand!), nalku.

128. What is the form of the 2nd person plural of the imperative?

It is formed by adding 'vin' to the crude-form 'or'
'ppin' to the strengthened crude-form.

Ex: varuvin (= come ye!), póvin (=go ye!), irippin (=be ye!). Such forms as 'nókkuvin' (= see ye!), 'irikkuvin' (=be ye!)
also occur.

With the nasals, 'min' is used.

Ex; káṇmin (= see ye!).

129. How are the 1st and 3rd persons of the impera-
tive formed?

As follows:

Ex: ńán pókaṭṭe (= let me go!), atuvaraṭṭe (= let it come!).

This is called the suggestive form. [ 95 ] വിധി.

126. വിധി എന്നതു എന്തു?

വിധി (1) നിയോഗിക്കുന്നതും (2) അപേക്ഷി
ക്കുന്നതും ആകുന്നരൂപം തന്നെ.

1. 'പൊ', 'വാ'; 2. തരുവിൻ, ചൊൽവിൻ.

127. ഏകവചനത്തിലെ മദ്ധ്യമപുരുഷവിധി എങ്ങിനെ?

ക്രിയയുടെ പ്രകൃതി മതി.

ഉ-ം. 'പൊ,' 'വാ,' 'ഇരു,' 'പറ,' 'നില്ലു,' 'നൽകു.'

128. ബഹുവചനത്തിലെ മദ്ധ്യമപുരുഷവിധി എങ്ങിനെ?

ക്രിയാ പ്രകൃതിയോടു ‘വിൻ;' ബലക്രിയകളോടു
'പ്പിൻ' ചേൎന്നിട്ടുളവാകും.

ഉ-ം. 'വരുവിൻ,' 'പോവിൻ,' 'ഇരിപ്പിൻ;' 'നോക്കുവിൻ, 'ഇ
രിക്കുവിൻ' എന്നരൂപങ്ങളും കാണാം.

അനാസികങ്ങളോടു 'മിൻ' വരും.

ഉ-ം. കാണ്മിൻ.

129. ഉത്തമപ്രഥമപുരുഷന്മാൎക്കു വിധിയായുള്ളതു എന്തു രൂപം?

ഉ-ം. ഞാൻ പോകട്ടെ, അതുവരട്ടെ, എന്നതുതന്നെ.

ഇതിനു നിമന്ത്രണരൂപം എന്നു പേരുണ്ടു. [ 96 ] THE INFINITIVE VERBAL FORMS.

I. THE INFINITIVE.

130. How many forms are there of the infinitive?

The old infinitive and the new infinitive.

131. How is the old infinitive formed?

The old infinitive is formed by adding the affix 'a'
(palatal) to the crude-form, or in the case of strong
verbs to the strengthened crude-form.

Ex: áka (= to become), ákka (= to make), par̥aya (=to say),
koṭukka (= to give).

When a vowel follows, this 'a' is sometimes elided.

Ex: áké =áka + é.

132. What is the form of the new infinitive?

It is formed by adding the affix 'ka' to the crude-form
or in the case of strong verbs to the strengthened
crude-form.

Ex: koḷḷuka (= to take), koṭukkuka (= to give), par̥aka
(= to say).

II. THE VERBAL NOUN.

133. What is the verbal noun?

The verbal noun is a form which while expressing
action is used both as a noun and as a verb.

134. What is the form of the verbal noun?

The first verbal noun has the same form as the new
infinitive. [ 97 ] അപൂൎണ്ണ ക്രിയ.

I. ഭാവരൂപം.

130. ഭാവരൂപം എത്രവിധമുള്ളതു?

പഴയ ഭാവരൂപം പുതിയ ഭാവരൂപം എന്നീര
ണ്ടുണ്ടു.

131. പഴയ ഭാവരൂപം എങ്ങിനെ?

ക്രിയാ പ്രകൃതിയോടു (ബലക്രിയയാൽ ബലക്രി
യയോടു) 'അ' പ്രത്യയം വന്നാൽ പഴയ ഭാവ
രൂപം തന്നെ.

ഉ-ം. 'ആക,' 'ആക്ക,' 'പറയ,' 'കൊടുക്ക.'

സ്വരം പരമായാൽ ഈ അകാരം ലോപിച്ചു പോ
കിലുമാം.

ഉ-ം. 'ആകെ'= ആക+എ.

132. പുതിയ ഭാവരൂപം എങ്ങിനെ?

പ്രകൃതിയോടു (ബലക്രിയയാൽ ബലപ്രകൃതി
യോടു) കകാരം ചേൎന്നിട്ടുണ്ടാകുന്നു.

ഉ-ം. 'കൊള്ളുക,' 'കൊടുക്കുക,' 'പറക.'

II. ക്രിയാനാമം.

133. ക്രിയാനാമം എന്നതു എന്തു?

ക്രിയയുടെ പ്രയോഗവും, നാമത്തിൻ്റെ പ്രയോ
ഗവും, കലൎന്നിട്ടു, ഒരു ക്രിയയെ അറിയിക്കുന്ന
തു തന്നെ.

134. ഇതിൻ്റെ രൂപം എത്ര വിധം?

ഒന്നാമതിന്നു പുതിയ ഭാവരൂപം തന്നെ. [ 98 ] Ex: aṭikka (= the striking, or to strike), ákkuka (= the
making, or to make).

The second verbal noun is formed by adding 'kal' or
'kkal' to the crude-form.

Ex: cheykal (= the doing), koṭukkal (= the giving).

135. In what respect does the verbal noun agree with
verbs, and in what respect with nouns?

It resembles verbs in having a subject and object, and
it resembles nouns in being declined, and standing as
a subject.

Ex: avan ninne aṭikkayál [= by his (lit. he) beating thee];
ní enne rájyattilninnu purattákkuka véṇṭu nrŭpa [= O king,
thy (lit. thou) pulling me out of the kingdom will be neces-
sary].

In the first example, the verbal noun 'aṭikkayál' (=by
beating is governed by its subject 'avan' (=he) and
governs its object 'ninne' (=thee), and is so far a verb;
while at the same time it is in the instrumental case
and is so far a noun. In the second example, the verbal
noun 'ákkuka' (= put, make) has its own subject and
object 'ni' (=thou), and 'enne' (=me), and is so far a
verb; while it is the subject and nominative to 'véṇṭu'
(= will be necessary), and is so far a noun. [ 99 ] ഉ-ം. 'അടിക്ക,' 'ആക്കുക'.

രണ്ടാം ക്രിയാനാമം പ്രകൃതിയോടു 'കൽ', 'ക്കൽ',
ചേൎക്കയാൽ തന്നെ ഉണ്ടാക്കാം.

ഉ-ം. 'ചെയ്കൽ', 'കൊടുക്കൽ',

135. ക്രിയാനാമം ഏതു പ്രകാരത്തിൽ ക്രിയക്കൊക്കും, ഏതുപ്രകാര
ത്തിൽ നാമത്തിന്നൊക്കും?

ആഖ്യയും കൎമ്മവും ഉള്ളതു കൊണ്ടു ക്രിയക്കൊ
ക്കുകയും വിഭക്തിയുള്ളതുകൊണ്ടും ആഖ്യയായ്നി
ല്ക്കുന്നതു കൊണ്ടും നാമത്തിനൊക്കുകയും ചെ
യ്യും.

ഉ-ം. അവൻ നിന്നെ 'അടിക്കയാൽ'; നി എന്നെ രാജ്യത്തിൽ
നിന്നു പുറത്താ'ക്കുക' വേണ്ടു നൃപ.

ഒന്നാമത്തെ ഉദാഹരണത്തിൽ 'അടിക്കയാൽ' എ
ന്ന ക്രിയാനാമം 'അവൻ' എന്ന ആഖ്യയെ ആ
ശ്രയിക്കുകയും 'നിന്നെ' എന്ന കൎമ്മത്തെ ഭരിക്ക
യും ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ട ക്രിയക്കു ഒക്കുന്നു. അതി
ന്നു തൃതീയ വിഭക്തിയുള്ളതുകൊണ്ടു നാമത്തി
ന്നും ഒക്കുന്നു. രണ്ടാമത്തെ ഉദാഹരണത്തിൽ 'ആ
ക്കുക' എന്ന ക്രിയാനാമത്തിന്ന 'നീ' എന്ന ആ
ഖ്യയും 'എന്നെ' എന്ന കൎമ്മവും ഉള്ളതാകകൊ
ണ്ടു ക്രിയക്കു ഒക്കുന്നു. വേണ്ടു എന്ന ക്രിയക്കു ആ
ഖ്യയായി പ്രഥമവിഭക്തിയിൽ നില്ക്കുകയും ചെ
യ്കകൊണ്ടു നാമത്തിന്നും ഒക്കുന്നു. [ 100 ] III. ADVERBIAL PARTICIPLES.

136. What is the adverbial or verb-requiring parti-
ciple?

The adverbial participle is that form of infinitive verb
which requires to be followed by another verb in order
to give a complete sense.

Ex: atu póypóyi [=it is lost (lit. having gone, is gone)]; in this
the sccond 'póyi' (= is gone) is a past tense (finite), the first
'póy' (= having gone) is an adverbial participle.

kolluván varunnu; in this expression, as 'kolluván' (= about
to kill or to kill), requires 'varunnu' (= he comes) to com-
plete the sense, it is evident that it is a verb-requiring or ad-
verbial participle.

137. What is the form of the past adverbial participle?

The same as that of the past tense with the exception
that the final vowel is shortened as much as possible
in speaking and writing.

Ex: áykkoṇṭu (= having become and being taken); in this 'áy'
is the past adverbial participle.

vanneṭuttu (= having come, he took it); in this 'vannu' is
the past adverbial participle.

váyichchukúṭá (lit. having read, it will not join; i. e. it cannot
be read), 'váyichchúṭá; in these 'váyichchu' is the past adver-
bial participle. The past tenses (finite) 'áyi' and 'vannu' are
shortened into 'áy', and 'vannŭ' respectively. [ 101 ] III. ക്രിയാന്യൂനങ്ങൾ.

136. ക്രിയാന്യൂനം (വിനയേച്ചം) എന്നുള്ളതു എന്തു?

വേറൊരു ക്രിയയാൽ അൎത്ഥം പൂൎണ്ണമായ്വരുന്ന അ
പൂൎണ്ണക്രിയതന്നെ ക്രിയാന്യൂനം (വിനയെച്ചം).

ഉ-ം. 'അതുപോയ്പൊയി', എന്ന വാചകത്തിൽ രണ്ടാമത്തെ 'പോ
യി', എന്നുള്ളതു ഭൂതകാലം തന്നെ; ഒന്നാമത്തെ 'പോയ് എന്നു',
ള്ളതു ക്രിയാന്യൂനം; 'കൊല്ലുവാൻ വരുന്നു', എന്നവാചകത്തിൽ
'കൊല്ലുവാൻ', എന്നതിൻ്റെ അൎത്ഥം 'വരുന്നു', എന്ന പദത്താൽ
അത്രെ പൂൎണ്ണമായി വരുന്നതുകൊണ്ട 'കൊല്ലുവാൻ' ക്രിയാന്യൂനം
എന്നു സ്പഷ്ടം.

137. ഭൂതകാലത്തിൻ്റെ ക്രിയാന്യൂനത്തിന്നു എന്തുരൂപം കൊള്ളാം?

ഭൂതരൂപമത്രെ; ഒടുക്കത്തെ സ്വരം ഉച്ചാരണത്തി
ലും, എഴുത്തിലും, കഴിയുന്നേടത്തോളം ചുരുങ്ങി
പോകും.

ഉ-ം. 'ആയ്ക്കൊണ്ടു', ഇതിൽ 'ആയ്' എന്നുള്ളതു ഭൂതക്രിയാന്യൂനം;
'വന്നെടുത്തു', ഇതിൽ 'വന്നു', എന്നതു ഭൂതക്രിയാന്യൂനം; 'വായി
ച്ചുകൂടാ', 'വായിച്ചൂടാ' 'ഇതിൽ 'വായിച്ചു' എന്നതു ഭൂതക്രിയാന്യൂ
നം; 'ആയി', 'വന്നു', എന്ന ഭൂതങ്ങൾ 'ആയ്', 'വന്നു്', എന്നിങ്ങി
നെ ചുരുങ്ങിപ്പോയി. [ 102 ] 138. What is the form of the future adverbial parti-
ciple?

It is formed by adding the affix 'án' to the second future
tense (finite).

Ex: ákuván (or áván) (= about to become, or to become),
ar̥iván (=about to know, or to know). These are evidently
formed by adding the affix 'án' to the second futures 'áku' (or
ávu) and 'ar̥ivu'.

139. Is there any present adverbial participle?

Yes; it is met with preceding the auxiliary verbs
'uṇṭu', and 'illa'. Its form is the same as that of the
finite present.

Ex: pókunnuṇṭu (=I am going), varunnuṇṭu, cheyunnuṇṭu.
pókunnilla (= I am not going), varunnilla, cheyyunnilla.

In these pókunnu (=going), varunnu (=coming), and
cheyyunnu (=doing), are evidently verb-requiring
present participles, since they require the verbs uṇṭu
(=I am) and illa (= I am not), to complete them.

THE ADNOUNAL PARTICIPLE.

140. What is the adnounal, or noun-requiring participle?

The adnounal or noun-requiring participle is that form
of the infinitive verb which requires a following noun
to complete the sense. [ 103 ] 138. ഭാവിയുടെ ക്രിയാന്യൂനത്തിൻ്റെ രൂപം എങ്ങനെ?

രണ്ടാം ഭാവിയോടു 'ആൻ', പ്രത്യയം ചേൎന്നു
വരും.

ഉ-ം. 'ആകുവാൻ', 'ആവാൻ' അറിവാൻ, 'തിന്മാൻ' ഇവകൾ,
രണ്ടാം ഭാവികളായ, 'ആകു' 'ആവു', 'അറിവു', 'തിന്മു', എന്നവ
കളൊടു 'ആൻ' പ്രത്യയം ചേൎക്കയാൽ ഉണ്ടായവതന്നെ.

139. വത്തമാനക്രിയാന്യൂനം ഉണ്ടൊ?

ഉണ്ടു; രൂപം വൎത്തമാനത്തോടു ഒക്കും. ഇതു പി
ന്തുടരുന്ന 'ഉണ്ടു' 'ഇല്ല' എന്നുള്ള സഹായക്രിയ
കളോടു വരും.

ഉ-ം. 'പോകുന്നുണ്ടു', 'വരുന്നുണ്ടു', 'ചെയ്യുന്നുണ്ടു', 'പോകുന്നില്ല',
'വരുന്നില്ല', ചെയ്യുന്നില്ല'; ഇതിൽ പോകുന്നു, വരുന്നു, ചെയ്യുന്നു,
എന്നവ വൎത്തമാനക്രിയാന്യൂനങ്ങൾ എന്നു സ്പഷ്ടം.


ശബ്ദന്യൂനം.

140. ശബ്ദന്യൂനം (പെരെച്ചം) എന്നുള്ളതു എന്തു?

പിന്തുടരുന്ന നാമത്താൽ അൎത്ഥം പൂൎണ്ണമായ്വരുന്ന
അപൂൎണ്ണക്രിയതന്നെ ശബ്ദന്യൂനം. [ 104 ] Ex: varumma áḷ (= the man who is coming), póya kuṭṭi (=the
boy who went); in these two expressions the sense of 'varunnu'
(=who is coming), and póya (= who went) is suspended until
it is completed by the nouns 'áḷ' and 'kuṭṭi'; hence the verbs
'varunnu', and 'póya', are noun-requiring or adnounal parti-
ciples.

141. How are the adnounal present and past participles
formed?

By adding 'a' pure to the adverbial participles.

Adverbial
participle.
Adnounal
participle.
Adverbial
participle.
Adnounal
participle.
ákunnu
(= becoming)
+a = ákunna
(= who or
which is be-
coming)
pukunnu +a = pukunna
áy (= having
become)
+a = áya, (ákiya)
(= who or
which be-
came)
pukki +a = pukkiya,
(pukka)
koṭukkunnu +a = koṭukkunna veḷukkunnu +a = veḷukkunna
koṭuttu +a = koṭutta veḷuttu
(= having
become
white)
+a = veḷutta
(= which be-
came white)

142. Is 'a' the affix of the adnounal participle ever add-
ed alone without the intervention of the signs of
the temporal affixes? [ 105 ] ഉ-ം. 'വരുന്ന ആൾ,' 'പോയ കുട്ടി,' എന്നീരണ്ടു വാചകങ്ങളി,
ൽ 'വരുന്ന,' 'പോയ,' എന്നവകളുടെ അൎത്ഥങ്ങൾ പിൻ തുടരുന്ന
'ആൾ,' 'കുട്ടി,' എന്നവകളാൽ അത്രെ പൂൎണ്ണമായ്വരുന്നതു; അതു
കൊണ്ടു 'വരുന്ന,' 'പോയ' എന്നുള്ള ക്രിയകൾ ശബ്ദന്യൂനങ്ങൾ
അത്രെ.

141. വൎത്തമാനഭൂതകാലങ്ങൾക്കു ശബ്ദന്യൂനം ഉണ്ടാകുന്നതു എ
ങ്ങിനെ?

ക്രിയാന്യൂനത്തോടു 'അ' എന്ന പ്രത്യയം ചേരു
കയാൽ തന്നെ.

ക്രിയാ
ന്യൂനം.
ശബ്ദ
ന്യൂനം.
ക്രിയാ
ന്യൂനം.
ശബ്ദ
ന്യൂനം.
ആകുന്നു +അ =ആകുന്ന പുകുന്നു +അ =പുകുന്ന
ആയ് +അ =ആയ (ആ
കിയ)
പുക്കി +അ =പുക്കിയ
(പുക്ക)
കൊടുക്കുന്നു +അ = കൊടുക്കുന്ന വെളുക്കുന്നു +അ =വെളുക്കുന്ന
കൊടുത്തു +അ =കൊടുത്ത വെളുത്തു = വെളുത്ത


142. 'അ' എന്നുള്ള ശബ്ദന്യൂന പ്രത്യയം കാലപ്രത്രയം കൂടാ
തെ ചേൎക്കുന്നതുണ്ടൊ? [ 106 ] It is in the case of certain old defective verbs; these
have lost their verbal force (i.e. the idea of action or
assumption of a new state) and are now used only to
shew qualities or attributes, and no idea of time being
attached to them they are used without the temporal
affixes. This form might be called the "aoristic" ad-
nounal participle.

Ex: nalla (= which is good), valla (= which are a few),
pazhaya (= which is old).

143. What is the form of the adnounal future parti-
ciples?

The two future tenses (finite) are used also as ad-
nounal future participles. 'A' the proper affix of the
adnounal participles is not used in this case.

Ex: i. (The 1st future) ákum kálam, ámpól (= the time which
will be), koṭukkum néram (= the time when he will give); in
these examples the verbs, ákum, am (= which will become),
koṭukkum (which will give) are adnounal future participles.

ii. (The second future) ávólam [= till it will become, (lit. to
the) measure when it will become], póvóḷam, marippóruvan
(= one who will die); in these examples the verbs á(vu)
[= which (or when it) will become], pó (vu) [which (or when)
it will go], mariippu (= who will die), are adnounal future
participles. [ 107 ] ചില പഴയ ഊനക്രിയകളോടു ചേൎക്കുന്നതുണ്ടു;
ആവകക്രിയകൾ ക്രിയാഭാവം വിട്ടു, നാമങ്ങളുടെ
ഗുണലക്ഷണാദികൾ മാത്രം, പ്രവൃത്തിച്ചതിനാ
ൽ കാലഭേദം ഇല്ലാതായ്പോയ്തു കൊണ്ടു, കാലപ്രത്യ
യങ്ങൾ കൂടാതെ നടക്കുന്നു; ഇങ്ങിനെയുള്ള രൂ
പത്തിന്നു അകാലശബ്ദന്യൂനമെന്നു പറയാം.

ഉ-ം. നല്ല, വല്ല, പഴയ.

148. ഭാവിയുടെ ശബ്ദന്യൂനം എങ്ങിനെ?

രണ്ടു ഭാവിരൂപങ്ങളും അകാരം കൂടാതെ പ്രയോ
ഗിക്കുന്നു.

i.) ഉ-ം. (ഒന്നാം ഭാവി) 'ആകും കാലം,' 'ആംപോൾ,' 'കൊടു
ക്കും നേരം;' ഇവയിൽ, 'ആകം,' 'ആം,' 'കൊടുക്കും,' എന്ന ക്രി
യകൾ ഭാവിശബ്ദന്യൂനങ്ങൾ അത്രെ.

ii.) (രണ്ടാം ഭാവി) 'ആവോളം,' 'പോവോളം,' 'മരിപ്പോരു
വൻ' ഇവയിൽ 'ആ (വു,)' 'പോ (വൂ,)' 'മരിപ്പു,' എന്ന ക്രിയ
കൾ ഭാവിശബ്ദന്യൂനങ്ങൾ അത്രെ. [ 108 ] PARTICIPIAL NOUNS.

144. Are any personal participial nouns formed from the adnounal participles?

Yes, the most common forms are shewn below:

Present Past Future
Sing. M. naṭakkunnavan (=he, she, it, they who
or which walks or walk)
naṭannavan (=he or she who walked,
that which walked, they
who walked)
naṭakkuvavan (=he who will walk etc.)
,, F. naṭakkunnavaḷ naṭannavaḷ naṭakkuvavaḷ
,, N. naṭakkunnatu naṭannatu naṭakkuvatu
Plu.M.F. naṭakkunnavar naṭannavar naṭakkuvavar (natappór)
,, N. naṭakkunnava naṭannava naṭakkuvava (naṭappór)

These are also capable of declension throughout the various cases, just as nouns.

145. Has the neuter of the personal participial noun of the three tenses only one form
or several?

The neuter of the personal participial noun may be formed with 'atu', or 'itu'; in poetry
a form with 'utu'* also occurs. [ 109 ] 144. ശബ്ദന്യൂനങ്ങളാൽ ക്രിയാപുരുഷനാമങ്ങളും ഉണ്ടാകുന്നുവൊ?

ഉണ്ടാകും; അവതാഴെ കാണിച്ചിരിക്കുന്നു.

വൎത്തമാനം. ഭൂതം. ഭാവി.
നടക്കുന്നവൻ നടന്നവൻ നടക്കുവവൻ
നടക്കുന്നവൾ നടന്നവൾ നടക്കുവവൾ
നടക്കുന്നതു നടന്നതു നടക്കുവതു
നടക്കുന്നവർ നടന്നവർ നടക്കുവവർ (നടപ്പോർ)
നടക്കുന്നവ നടന്നവ നടക്കുവവ (നടപ്പോർ)

വിഭക്തിഭേദങ്ങളും ധരിക്കും.

145. ഇങ്ങിനത്തെ ത്രികാലക്രിയാപുരുഷനാമത്തിൻ്റെ നപുംസകത്തിന്നു രൂപം ഒന്നു തന്നെയൊ?

ക്രിയാപുരുഷനാമത്തിൻ്റെ നപുംസകത്തിൽ 'അതു' എന്നതും, 'ഇതു' എ
ന്നതും, വരും. പാട്ടിൽ 'ഉതു' എന്നതും നടക്കുന്നു. [ 110 ] Ex; akalunnitu, vannitu, ávitu, ar̥iyunnitu, tírnnitu, póvutu.
These are sometimes used in place of the finite verb.

A neuter participial noun may be formed by the ad-
dition of 'onnu' also.

Ex: Singular: 'iṭunnonnu' (=that which puts), 'cheytonnu'
(=that which does), 'iripponnu' (=that which is).

Plural: 'irunnó chilava', 'irippó chilava'.

SUBJUNCTIVE AND CONCESSIVE.

146. What is the subjunctive?

It is the form of the infinitive verb which is used to
denote a supposition upon which something else is
consequent.

147. What is the form of the first subjunctive?

If 'ál' (= ákil) is added to the adverbial past parti-
ciple, the subjunctive is formed.

Ex: áyál (= if I, you, he, she, it, we or they be), útiyál (= if I
etc. blow) (= útinál), pukkál (= if I etc. enter), 'koṭuttál'
(= if I etc. give).

148. How is the second subjunctive formed?

The Second subjunctive is formed by adding 'il' the
affix of the locative case to the first verbal noun.

The final 'a' is elided.

Ex: ákil (= if I etc. be), varikil, cholkil, koṭukkil; similarly
we may say onnukil (=if it so happen). [ 111 ] ഉ-ം. 'അകലുന്നിതു,' 'വന്നിതു,' 'ആവിതു,' 'അറിയുന്നിതു; 'തീ
ൎന്നിതു' 'പോവുതു.

ഇവറ്റിൽ അനുഭവം ചിലപ്പൊൾ ത്രികാലങ്ങ
ളിലെ പൂൎണ്ണക്രിയയോടൊക്കും;

'ഒന്നു' എന്നതും ചേൎത്താൽ ശബ്ദന്യൂനത്താ
ലുണ്ടായ നപുംസകക്രിയാപുരുഷനാമത്തിന്നു
കൊള്ളാം.

ഉ-ം. ഏ: വ: 'ഇടുന്നൊന്നു,' 'ചെയ്തൊന്നു,' 'ഇരിപ്പൊന്നു.'

ബ: വ: 'ഇരുന്നൊ ചിലവ,' 'ഇരിപ്പൊ ചിലവ.'

സംഭാവനാനുവാദകങ്ങൾ.

146. സംഭാവന എന്നതു എന്തു?

ഇന്നതു സംഭവിച്ചാൽ മറ്റൊന്നു സംഭവിക്കും
എന്നുള്ള ഭാവത്തിൽ വരുന്ന അപൂൎണ്ണക്രിയാ
രൂപം തന്നെ.


147. ഒന്നാം സംഭാവന എങ്ങിനെ ഉണ്ടാകും?

ഭൂതത്തിൻ്റെ ക്രിയാന്യൂനത്തോടു 'ആൽ' (=ആ
കിൽ) ചേരുന്നതിനാൽ ഉണ്ടാകും.

ഉ-ം. 'ആയാൽ,' 'ഊതിയാൽ,' (=ഊതിനാൽ,) 'പുക്കാൽ,' 'കൊ
ടുത്താൽ'.

148. രണ്ടാം സംഭാവന എങ്ങിനെ ഉണ്ടാകും?

ഒന്നാം ക്രിയാനാമത്തോടു 'ഇൽ' എന്നുള്ള സ
പ്തമിപ്രത്യയം ചേരുന്നതിനാൽ ഉണ്ടാകും; അ
കാരം ലോപിച്ചുപോകും.

ഉ-ം. 'ആകിൽ', 'വരികിൽ', 'ചൊൽകിൽ', 'കൊടുക്കിൽ', അ
തിൻവണ്ണം 'ഒന്നുകിൽ', എന്നു പറയാം. [ 112 ] 149. How are the concessive participles formed?

The first concessive participle is formed by adding the
indeclinable 'um' to the first subjunctive, and the second
concessive is formed by adding 'um' to the second sub-
junctive.

Ex: (First concessive), áyálum (= although I etc. be), koṭut-
tálum (= although I etc. give).

(Second concessive), ákilum (=if I etc. be), íṭukilum (=íṭilum)
koṭukkilum, irikkilum. Such forms as, 'koṭukkuvilum',
'koṭukkúlum', 'irippúlum', 'áyinum' (=ánum), * 'éninum'
(=énum) may also be used. (Their meaning is the same as that
of the forms first given).

THE NEGATIVE MOOD.

150. What is the negative mood?

That form of the verb which denies the action or state
expressed by the verb.

151. How many tenses has the negative mood?

Strictly speaking there is only one, which is (in form)
a future.

Ex: áká (= it will not, does not become), vará (= it will not,
does not come), ariyá, nillá (nilká), irá, iriyá, irikká, naṭakká.

152. Can the negative take the personal affixes? [ 113 ] 149. അനുവാദകങ്ങൾ എങ്ങിനെ ഉണ്ടാകും?

ഒന്നാം സംഭാവനയോടു 'ഉം', അവ്യയം ചേൎത്താ
ൽ ഒന്നാം അനുവാദകവും, രണ്ടാം സംഭാവന
യോടു 'ഉം' അവ്യയം ചേൎത്താൽ രണ്ടാം അനു
വാദകവും ഉണ്ടാകും.

i) ഉ-ം. (ഒന്നാം അനുവാദകം) 'ആയാലും', 'കൊടുത്താലും'.

ii.) (രണ്ടാം അനുവാദകം) 'ആകിലും', 'ഈടുകിലും' (=ഈ
ടിലും), 'കൊടുക്കിലും', (= കൊടുക്കുവിലും, കൊടുക്കൂലും), 'ഇരി
ക്കിലും', (=ഇരിപ്പൂലും), 'ആയിനും' (=ആനും), 'ഏനിനും' (=
ഏനും), എന്നും കേൾക്കുന്നു. *

നിഷേധക്രിയ.

150. നിഷേധക്രിയ (മറവിന) എന്നതു എന്തു?

ക്രിയയുടെ അൎത്ഥത്തെ നിഷേധിക്കുന്ന രൂപം
തന്നെ.

151. നിഷേധകാലങ്ങൾ എത്രയുണ്ടു?

സൂക്ഷ്മത്തിൽ കേവലം ഒന്നെ ഉള്ളു; ഭാവി
തന്നെ.

ഉ-ം. 'ആകാ', 'വരാ', 'അറിയാ', 'നില്ലാ', (നില്ക്കാ) 'ഇരാ', 'ഇ
രിയാ', 'ഇരിക്കാ', ,നടക്കാ'.

152. നിഷേധത്തിലും ത്രിപുരുഷന്മാർ നടക്കുമൊ? [ 114 ] It can.

Ex:

Gender 3rd Person 2nd Person 1st Person
Singular. Masculine ar̥iyán (=he, she, it will
not, does not
know)
ar̥iyáya
(=thou wilt not,
dost not know)
ar̥iyá
(=I shall not, do
not know)
Feminine ar̥iyáḷ
Neuter ariyátu
ariyá
Gender 3rd Person 2nd Person 1st Person
Plural. Masculine ar̥iyár (=they will not,
do not know).
ar̥iyír(?)
(=you will not,
do not know).
ar̥iyam(?)
(=we will not,
do not know)
Feminine
Neuter ar̥iyá

153. Has the negative mood any adnounal participles?

(a). It has. The form of one is exactly the same as that
of the negative finite verb.

Ex: kollákula (= a murder which does not kill), néṭáppon
(=gold which is not got) etc.; in these examples 'kollá' (= which
does not kill) and 'nétá' are negative adnounal participles.

(b). The neuter participial nouns formed from these
adnounal participles are used as finite verbs also.

Ex: atu varátu (= it will not, does not, or did not come),
mazha viṭátu (=the rain will etc. not leave off), atu taṭṭá-
ttu (taṭṭáttatu) (=it will etc. not take effect).

154. What is the form of the second adnounal negative
participle? [ 115 ] നടക്കും.

ഉ-ം.

ഏകവചനം.
ലിംഗം പ്ര: പു: മ: പു: ഉ: പു:
പു:
സ്ത്രീ:
ന:

അറിയാൻ
അറിയാൾ
അറിയാതു
അറിയാ
അറിയായ അറിയേൻ
ബഹുവചനം.
ലിംഗം പ്ര: പു: മ: പു: ഉ: പു:
പു: അറിയാർ അറിയീർ (?) അറിയം (?)
സ്ത്രീ:
ന: അറിയാ

153. നിഷേധത്തിൽ ശബ്ദന്യൂനവും ഉണ്ടൊ?

(a) ഉണ്ടു; ഒന്നിൻ്റെ രൂപം ഒരു ഭേദവും കൂടാ
തെയുള്ള പൂൎണ്ണനിഷേധത്തിൻ്റെ രൂപം പോ
ലെ നടക്കുന്നു.

ഉ-ം. 'കൊല്ലാക്കുല', നേടാപ്പൊൻ', ഇത്യാദികളിൽ 'കൊല്ലാ',
'നേടാ' എന്നുള്ളവ നിഷേധശബ്ദന്യൂനങ്ങൾ അത്രെ.

(b) ൟ ശബ്ദന്യൂനത്തിൽ നിന്നു ജനിക്കുന്ന ന
പുംസകൈകവചനക്രിയാപുരുഷനാമം പൂൎണ്ണ
ക്രിയയായും നടക്കും.

ഉ-ം. 'അതുവരാതു', 'മഴവിടാതു', 'അതുതട്ടാത്തു', (തട്ടാത്തതു).

154. രണ്ടാം നിഷേധശബ്ദന്യൂനം എങ്ങിനെ? [ 116 ] It is formed by adding 'ta' or 'tta' to the finite ne-
gative verb.

Ex: varáta, varátta.

The participial nouns formed from these have the follow-
ing forms.

Ex: varáttavan (= he who did etc. not come), varáttavaḷ (she
who did etc. not come), varáttatu (= that which did etc. not
come), varáttavar (= they who did etc. not come).

155. Has the negative mood any adverbial participles?

It has. The first is formed by adding the affix 'te' and
the second by adding the affix 'ńńu' to the above said form
of the finite negative verb.

Ex: varáte (= not having come, not coming), cheyyáte (= not
having done, not doing), nilláte, nilkáte (= not having stood,
not standing), grahiyáte (= not having understood), varáńńu
(=not having come, not coming).

156. Has the negative mood any other forms?

It has. The Malayális by adding 'innu' the old affix
of the present tense to the above said neuter finite verb,
have made a finite present tense.

Ex: 'varáyinnu' (= he etc. do not come), ar̥iyáyinnu (= I,
he, etc. do not know) etc. These have subsequently become
changed into such forms as;

Ex: varáyunnu, ar̥iyáyunnu, var̥áńńu, ar̥iyáńńu.

Thus the negative mood can be completely conjugated
as a finite verb. [ 117 ] പൂൎണ്ണനിഷേധത്തോടു 'ത' 'ത്ത' ചേൎക്കയാൽ ഉ
ണ്ടാകുന്നതു തന്നെ.

ഉ-ം. 'വരാത,' 'വരാത്ത'.

ഇവയിൽ നിന്നുണ്ടാകുന്ന ക്രിയാപുരുഷനാമങ്ങ
ൾ 'വരാത്തവൻ,' 'വരാത്തവൾ,' 'വരാത്തതു,'
'വരാത്തവർ,' 'വരാത്തവ' എന്ന രൂപത്തിൽ ത
ന്നെ നടക്കും.

155. നിഷേധത്തിൽ ക്രിയാന്യൂനം ഉണ്ടൊ?

ഉണ്ടു. ഒന്നാമത്തേതു. മേൽപറഞ്ഞുനിഷേധ പൂ
ൎണ്ണക്രിയയോടു 'തെ' പ്രത്യയവും, രണ്ടാമത്തെ
തു 'ഞ്ഞു' പ്രത്യയവും ചേൎക്കുന്നതിനാൽ ഉണ്ടാകും.

ഉ-ം. 'വരാതെ', 'ചെയ്യാതെ', 'നില്ലാതെ', 'നില്ക്കാതെ', 'ഗ്രഹി
യാതെ' വരാഞ്ഞു ഇത്യാദി.


156. വേറെ രൂപങ്ങളും നിഷേധത്തിൽ ഉണ്ടൊ?

ഉണ്ടു; മലയാളികൾ മേൽപറഞ്ഞനിഷേധ പൂ
ൎണ്ണക്രിയയോടു 'ഇന്നു' എന്ന പ്രത്യയം ചേൎത്തി
ട്ടു ഒരു വൎത്തമാനത്തെ നിൎമ്മിച്ചിരിക്കുന്നു.

ഉ-ം. 'വരായിന്നു', 'അറിയായിന്നു', എന്നീരൂപങ്ങൾ തന്നെ. അ
വ പിന്നെത്തതിൽ 'വരായുന്നു', അറിയായുന്നു, വരാഞ്ഞു, അറിയാ
ഞ്ഞു എന്നു വന്നു.

ഇങ്ങിനെ ഇതിൽനിന്നൊരു പൂൎണ്ണക്രിയയു
ണ്ടായി. [ 118 ] 157. Give the complete conjugation of the verb.

The Infinitive verb. Affirmative.
Present tense Past tense 1st Future 2nd Future
Infinitive cheyka
Verbal noun cheyka
Participial nouns cheyyunnavan
etc.
cheytavan
etc.
cheyyuvavan
etc.
Adverbial Participle cheyyunnŭ cheytu cheyván
Adnounal Participle cheyyunna cheyta cheyyum cheyyu, cheyyú
Subjunctive cheykil cheytál
Concessive cheykilum cheytálum
[ 119 ] 157. ക്രിയയുടെ രൂപമാല പറക.
ക്രിയാമാല.
അപൂൎണ്ണക്രിയ. അനുസരണം.
വൎത്തമാനം. ഭൂതം. 1. ഭാവി. 2. ഭാവി.
ഭാവരൂപം ചെയ്ക
ക്രിയാനാമം ചെയ്ക
ക്രിയാപുരുഷനാമം ചെയ്യുന്നവൻ, ഇത്യാദി ചെയ്തവൻ, ഇത്യാദി ചെയ്യുവവൻ, ഇത്യാദി
ക്രിയാന്യൂനം ചെയ്യുന്ന് ചെയ്തു ചെയ്വാൻ
ശബ്ദന്യൂനം ചെയ്യുന്ന ചെയ്ത ചെയ്യും ചെയ്യു, ചെയ്യൂ
സംഭാവന ചെയ്കിൽ ചെയ്താൽ
അനുവാദകം ചെയ്കിലും ചെയ്താലും
[ 120 ]
The Infinitive verb. Negative.
Present tense Past tense Future tense
Infinitive cheyyáyka
Verbal noun cheyyáyka
Participial nouns cheyyáyunnavan etc. cheyyáttavan etc. cheyáyuvan etc.
Adverbial Participle cheyyáte
cheyyáńńu
cheyyáyván
Adnounal Participle cheyyáyunna cheyyáta
cheyyátta
cheyyńńa
cheyyá
Subjunctive cheyyáykil cheyyáńńál
Concessive cheyyáykilum cheyyáńńálum
[ 121 ]
അപൂൎണ്ണം. നിഷേധം.
വൎത്തമാനം. ഭൂതം. ഭാവി.
ഭാവരൂപം ചെയ്യായ്ക
ക്രിയാനാമം ചെയ്യായ്ക
ക്രിയാപുരുഷനാമം ചെയ്യാവുന്നവൻ ഇത്യാദി ചെയ്യാത്തവൻ ഇത്യാദി ചെയ്യാവുവൻ ഇത്യാദി
ക്രിയന്യൂനം ചെയ്യാതെ
ചെയ്യാഞ്ഞു
ചെയ്യായ്വാൻ
ശബ്ദന്യൂനം ചെയ്യായുന്ന ചെയ്യാത
ചെയ്യാത്ത
ചെയ്യാഞ്ഞ
ചെയ്യാ
സംഭാവന ചെയ്യായ്കിൽ ചെയ്യാഞ്ഞാൽ
അനുവാദകം ചെയ്യായ്കിലും ചെയ്യാഞ്ഞാലും
[ 122 ]
The finite verb. Affirmative.
Number Gender and person Present Past 1. Future 2. Future Imperative
Sing. num. 1st person cheyyunnu cheytu cheyyum cheyvu cheyyaṭṭe
2nd person cheyya, cheyka
3rd person Mas. cheyyaṭṭe
,, Fem. cheyyaṭṭe
,, Neut. cheyyaṭṭe
Plu. num. 1st person cheyyaṭṭe
2nd person cheyvin
3rd person Mas. cheyyaṭṭe
,, Neut.
[ 123 ]
പൂൎണ്ണം അനുസരണം.
വചനം ലിംഗപുരുഷങ്ങൾ വൎത്ത: ഭൂ: 1. ഭാ: 2. ഭാ: വിധി
ഏ: വ: ഉ: പു: ചെയ്യുന്നു ചെയ്തു ചെയ്യും ചെയ്വു ചെയ്യട്ടെ
മ: പു: ചെയ്യ, ചെയ്ക
പു: പ്ര: ചെയ്യട്ടെ
സ്ത്രീ: പ്ര: ചെയ്യട്ടെ
ന: പ്ര: ചെയ്യട്ടെ
ബ: വ: ഉ: ചെയ്യട്ടെ
മ: ചെയ്വിൻ
പു: പ്ര: ചെയ്യട്ടെ
ന: പ്ര:
[ 124 ]
The finite verb. Negative.
Number Gender and person Present Past 1. Future 2. Future Imperative
Sing. num. 1st person cheyyáyunnu cheyyáńńu cheyyáyvu cheyyáyka
2nd person
3rd person Mas.
,, Fem.
,, Neut.
Plu. num. 1st person cheyyáyvin
2nd person
3rd person Mas.
,, Neut.
[ 125 ]
പൂൎണ്ണം നിഷേധം.
വചനം. ലിംഗപുരുഷങ്ങൾ. വൎത്ത: ഭൂ: 1. ഭാ: 2. ഭാ: വിധി.
ഏ: വ: ഉ: പു: ചെയ്യായുന്നു ചെയ്യാഞ്ഞു ചെയ്യായ്വു ചെയ്യായ്ക
മ: പു:
പു: പ്ര:
സ്ത്രീ: പ്ര:
ന: പ്ര:
ബ: വ: ഉ: ചെയ്യായ്യിൻ
മ:
പു: പ്ര:
ന: പ്ര:
[ 126 ] DEFECTIVE VERBS.

158. What are Defective Verbs?

Verbs of which some of the tenses etc. are not in use
are called defective verbs.

159. Mention some of them.

En, uḷ, il, al, veṇ, taku, miku etc.

160. What forms remain formed from the root 'en' (=to
say, to think)?

They are shewn below:

Infinitive verb Finite verb
Present Past 1st
Future
Past 1st
Future
Infinitive ena, ana ,, ,, ennu
ennár
ennum
enmar
Verbal noun enka ,, ,,
Participial noun
and
Adv. participle
,, ennavan
etc.
enmatu
,, ennu enmán
Adnounal do. ,, enna ,,
Subjunctive ,, enkil ennál
Concessive ,, enkilum ennálum

161. What tenses remain formed from the root 'uḷ' (=be)?

The root 'uḷ' has its present tense 'uṇṭu' and also its ad-
nounal past participle 'uḷḷa', it has no other forms. Cor-
responding forms from the compound verb 'uṇṭáku' are
used instead of those in which this verb is defective,
and the two words 'uṇṭŭ' and 'enkil' are used together
to supply the place of a subjunctive. [ 127 ] 158. ഊന ക്രിയകൾ എന്നതു എന്തു?

ത്രികാലങ്ങൾ ഒട്ടൊഴിയാതെ നടന്നു കാണാത്ത
ക്രിയകൾ തന്നെ. ഊന ക്രിയകൾ.

159. അവറ്റിൻ വിവരം എങ്ങിനെ?

എൻ, ഉൾ, ഇൽ, അൽ, വെൺ, തകു, മികു, മുത
ലായവ തന്നെ.

160. എൻ ധാതു (=പറ,വിചാരിക്ക)വിന്നു ശേഷമായ്വന്നിട്ടുള്ള ക്രി
യാരൂപങ്ങൾ ഏവ?

അവ താഴെ കാണിച്ചവ തന്നെ.

അപൂൎണ്ണം. പൂൎണ്ണം.
വർത്തമാനം ഭൂതം 1. ഭാവി ഭൂ: 1. ഭാവി
ഭാവരൂപം എന അന. ,, ,, എന്നാർ എന്നു എന്നും എന്മർ
ക്രിയാനാമം എന്ക ,, ,,
ക്രി: പു: നാമം ,, എന്നവൻ ഇ എന്മതു
ക്രി: ന്യൂ: ,, എന്നു [ത്യാദി എന്മാൻ
ശ: ന്യൂ: ,, എന്ന ,,
സംഭാവന ,, എങ്കിൽ എന്നാൽ
അനുവാദകം ,, എങ്കിലും എന്നാലും

161. 'ഉൾ' ധാതുവിനു ശേഷമായ്വന്നിട്ടുള്ള ക്രിയാരൂപങ്ങൾ ഏവ?

'ഉൾ' ധാതുവിനു ‘ഉണ്ടു' വൎത്തമാനകാലവും, 'ഉ
ള്ള' എന്ന ഭൂതശബ്ദന്യൂനവും അല്ലാതെ മറ്റു
വേറെ ക്രിയാരൂപങ്ങൾ ഇല്ല, എന്നാൽ അതിന്നു
പകരമായി 'ഉണ്ടാകു' എന്നസമാസക്രിയയിൽ
നിന്നുണ്ടായ രൂപങ്ങൾ കൊള്ളാം; സംഭാവനക്കു
പകരം ഉണ്ടു+എങ്കിൽ എന്ന രണ്ടു പദങ്ങൾ കൂടി
നടക്കും. [ 128 ] 162. What verbs have only negative forms?

The verbs 'il', 'al'.

163. What tenses remain formed from the root 'il' (=not to be)?

Infinitive. Finite.
Present Past Future Present Past 1st Future
Infinitive illáyka ,, ,, Illáyinnu illańńu illá, illa, íla
Verbal noun illáyka, illáyma ,, ,,
Verbal personal noun ,, illáttavan, illá-
tavan etc.
Adverbial Participle ,, illańńu illáyván
Adnounal do. ,, illáta, illátta,
illáńńa
Subjunctive illáykil illáńńál
Concessive illáykilum illáńńálum

164. What tenses remain formed from the root 'al' (= not to become, not to be)?

The conjugation of 'al' is precisely similar to that of 'il' [ 129 ] 162. നിഷേധക്രിയ മാത്രം ശേഷിച്ചുള്ള ധാതുക്കൾ ഏവ?

'ഇൽ' 'അൽ' എന്നവ തന്നെ.

163. 'ഇൽ' ധാതുവിനു ശേഷമായ്വന്നിട്ടുള്ള ക്രിയാരൂപങ്ങൾ ഏവ?

അവ താഴെ കാണിച്ചവ തന്നെ.

അപൂൎണ്ണം. പൂൎണ്ണം.
വൎത്തമാനം ഭൂതം ഭാവി വൎത്ത: ഭൂ: 1 ഭാ:
ഭാവരൂപം ഇല്ലായ്ക ,, ,, ഇല്ലായിന്നു ഇല്ലാഞ്ഞു ഇല്ലാ, ഇല്ല, ഈല
ക്രിയാനാമം ഇല്ലായ്ക, ഇല്ലായ്മ ,, ,,
ക്രിയാ: പു: നാമം ,, ഇല്ലാത്തവൻ
ഇല്ലാതവൻ ഇത്യാദി
,,
ക്രിയാന്യൂനം ,, ഇല്ലാഞ്ഞു ഇല്ലായ്വാൻ
ശബ്ദന്യൂനം ,, ഇല്ലാത, ഇല്ലാത്ത
ഇല്ലാഞ്ഞ

,,
സംഭാവന ഇല്ലായ്കിൽ ഇല്ലാഞ്ഞാൽ ,,
അനുവാദകം ഇല്ലായ്കിലും ഇല്ലാഞ്ഞാലും ,,,,

164. 'അൽ' ധാതുവിനു ശേഷമായ്വന്നിട്ടുള്ള ക്രിയാരൂപങ്ങൾ ഉണ്ടൊ?

'അൽ' ധാതുവിനു, 'ഇൽ' ധാതുവിനുള്ള രൂപങ്ങൾ മാത്രമെ. [ 130 ] 165. What tenses remain formed from the root 'vén' (=be
necessary)?

The first future véṇam (= it needs, it is necessary) is
the chief. This is used as a present; the subjunctive
'véṇukil' (=if it be necessary) and concessive 'véṇukilum'
(= although it be necessary) are also found. The other
tenses of this root are supplied by those of the root
'véṇdu' (= require).

166. What tenses are there remaining formed from the
roots 'taku' and 'miku'?

The first futures 'takum' (=it is fit)* and 'mikum' (=it is
much or increases),* the second futures 'takú' and 'mikú',
and the adnounal past participles 'takka' and 'mikka'
with the participial nouns derived from these.

167. Are there any other defective verbs?

Yes.

i. The root 'pól' (=be like); this has the 1st future 'pólum';
'póla', 'póla' (vé) for verbal noun and infinitive; these
are the only forms. — 'Pól' in 'orupóle' (= of the same
kind alike), 'uṇṭupól' [=there is a saying (that) there is]
&c. is probably a pure noun of the same form as 'chol'.

ii. The root 'mél'; this has only the 2nd future 'mélu',
the negative future 'mélá' (= cannot) and the negative
verbal noun 'méláyka' (= the not being able). [ 131 ] 165. 'വെൺ' ധാതുവിനു ശേഷമായ്വന്നിട്ടുള്ള ക്രിയാരൂപങ്ങൾ ഏവ?

വേണം എന്ന ഒന്നാം ഭാവി ഒന്നുതന്നെ പ്രമാ
ണം. വൎത്തമാനപ്രയോഗത്തിൽ തന്നെ ഇതു ന
ടക്കുന്നു; വേണുകിൽ, എന്ന സംഭാവനയും വേ
ണുകിലും എന്ന അനുവാദകവും കൂടെ ചിലപ്പൊ
ൾ കാണും മറ്റു രൂപങ്ങൾക്കു പകരം 'വേണ്ടു'
എന്നതിൽ നിന്നുണ്ടായ രൂപങ്ങൾ ഉപയോഗി
ച്ചു വരുന്നു.

166. 'തകു', 'മികു', എന്ന ധാതുക്കൾക്കു ശേഷമായ്വന്നിട്ടുള്ള ക്രിയാ
രൂപങ്ങൾ ഏവ?

അവകൾക്കു, 'തകും' 'മികും' എന്ന ഒന്നാം ഭാവി
യും, 'തകൂ' 'മികൂ' എന്ന രണ്ടാം ഭാവിയും 'തക്ക' 'മി
ക്ക' എന്ന ഭൂതശബ്ദന്യൂനവും മാത്രം ഉണ്ടു.

167. ശേഷം ചില ഊനക്രിയകൾ ഉണ്ടൊ?

i.) 'പോൽ' ധാതു; ഇതിൻ്റെ ഒന്നാം ഭാവിപോലും;
ക്രിയാനാമവും ഭാവരൂപം പോല, പോല (വെ);
ഇതുകൂടാതെ ഇതിന്നു മറ്റൊരു രൂപങ്ങളും ഇല്ല
പക്ഷെ 'ഒരുപോലെ', 'ഉണ്ടുപോൽ', മുതലായ
വയിലെ 'പോൽ' എന്നുള്ളതു 'ചൊൽ' എന്നതി
ൻ്റെ രൂപത്താൽ വരുന്ന ശുദ്ധനാമം തന്നെ.

ii.) മേൽ ധാതു; ഇതിൻ്റെ രണ്ടാം ഭാവി 'മേലു'
നിഷേധഭാവി 'മേലാ', നിഷേധക്രിയാനാമം,
'മേലായ്ക'. [ 132 ] iii. Through 'arutu' (=one cannot, ought not) is properly a neuter personal noun (=mea-
ning 'a difficult thing') from the root 'aru' (=to be hard, difficult), yet it is conjugated
throughout all the forms of the negative verb, as shewn below:

Infinitive. Finite.
Present Past Future Present Past
Infinitive arutáyka arutáyinnu arutáńńu
arutáyma
Verbal noun arutáyka
arutáyma
Participial noun ,, arutáttavan etc.
Adverbial Participle ,, arutáte arutáyván
arutáńńu
Adnounal Participle arutáta
arutátta
arutáńńa
Subjunctive arutáykil arutáńńál
Concessive arutáykilum arutáńńálum
[ 133 ] iii.) 'അരുതു' എന്നുള്ളതു അരു ധാതുവിൻ്റെ നപുംസകം എങ്കിലും നിഷേധ
ക്രിയയുടെ മിക്കരൂപങ്ങളിലും പ്രയോഗിച്ചു വരുന്നു.

അതിൻ്റെ രൂപം താഴെ കാണിച്ചതു തന്നെ.

അപൂൎണ്ണം. പൂൎണ്ണം
വൎത്തമാനം ഭൂതം ഭാവി വൎത്ത
മാനം
ഭൂതം
ഭാവരൂപം അരുതായ്ക അരുതായിന്നു അരുതാഞ്ഞു
അരുതായ്മ
ക്രിയാനാമം അരുതായ്ക
അരുതായ്മ
ക്രിയാപുരുഷനാമം അരുതാത്തവൻ ഇത്യാദി
ക്രിയാന്യൂനം അരുതാതെ അരുതായ്വാൻ
അരുതാഞ്ഞു
ശബ്ദന്യൂനം അരുതാത
അരുതാത്ത
അരുതാഞ്ഞ
സംഭാവന അരുതായ്കിൽ അരുതാഞ്ഞാൽ
അനുവാദകം അരുതായ്കിലും അരുതാഞ്ഞാലും
[ 134 ] 168. What forms exist derived from the root 'ur̥u'?

The adverbial participle 'ur̥r̥u’ and the adnounal parti-
ciple 'ur̥r̥a'.

169. What forms exist derived from the roots 'ir̥u', 'tar̥u'?

The adverbial participles only.

Ex: ir̥r̥u (ur̥r̥u) nókki; tar̥r̥u póyi.

170. Are there any other defective verbs?

Besides the above mentioned defective pure verbs, there
are also some old defective verbs, which are used to
express various adjuncts sometimes of nouns, sometimes
of verbs.

These no longer convey the idea of action (or change
of state) and hence the only forms in use are the ad-
nounal past and future participles, the adverbial past
participle, the infinitive, the old forms of the verbal
noun, and the participial nouns, and even of these some
are wanting in many such words; the principal are:
nal (=be good), chev (= chem) (= be red, beautiful),
veḷ (=be white), val (=be strong), peru (= be big),
cher̥u (=be little), kur̥u (= be diminished), iḷa (=be
young), mutu (=be old), putu (= be new), pazha (= be
old), kaṭu (=be hard) etc.

INDECLINABLES.

171. What is an indeclinable?

A word which does not assume any of the affixes or
undergo any of the changes of nouns and verbs. [ 135 ] 168. ഉറു ധാതു എങ്ങിനെ?

ക്രിയാന്യൂനം ('ഉറ്റു'); ശബ്ദന്യൂനം ('ഉറ്റ').

169. 'ഇറു' 'തറു', മുതലായവറ്റിന്നു എന്താകുന്നു?

ക്രിയാന്യൂനങ്ങൾ അത്രെ.

ഉ-ം 'ഇറ്റു' (ഉറ്റു) നോക്കി; 'തറ്റു' പോയി.

170. ശേഷമുള്ള ഊനക്രിയകളുണ്ടൊ?

മേൽ പറഞ്ഞ ഊനശുദ്ധക്രിയകൾ കൂടാതെ നാ
മങ്ങളുടെ ഗുണലക്ഷണങ്ങൾ മുതലായ വിശേ
ഷണങ്ങൾ കാണിക്കുന്നതിനായ്വരുന്ന അനേക
പഴയ ഊനക്രിയകൾ ഉണ്ടു. ഇവ ക്രിയ കാണി
ക്കുന്ന ഭാവത്തെ വിട്ടതുകൊണ്ടു മിക്കവാറും ഭൂത
ഭാവിശബ്ദന്യൂനങ്ങളും ഭൂതക്രിയാന്യൂനവും ഭാവ
രൂപവും പഴയ ക്രിയാനാമങ്ങളും ക്രിയാപുരുഷ
നാമങ്ങളും എന്നീരൂപങ്ങൾ മാത്രമെ ഉള്ളു. ചി
ലപ്പോൾ ഈ രൂപങ്ങളിലും ചിലതു പോയ്പൊയി
ട്ടു കാണും. ഇവറ്റിൽ, നൽ, ചെവ്. (=ചെം) വെ
ൾ, വൽ, പെരു, ചെറു, കുറു, ഇള, മുതു, പുതു, പ
ഴ, കടു ഇത്യാദി പ്രധാനം.

അവ്യയങ്ങൾ.

171. അവ്യയം എന്നതു എന്തു?

നാമത്തിന്നും ക്രിയക്കും വരുന്നപ്രകാരം അ
ക്ഷരവ്യയം മുതലായ മാറ്റങ്ങൾ വരാത്ത പദം
തന്നെ. [ 136 ] 172. What are pure indeclinables?

'Um, ó, é, í, (as in 'allí') and such like.

173. What are the interjectional indeclinables?

Hé, há, hó, ayyó, chí, kú, om, uv, kaḷa kaḷa, kili kili,
and other words used in exclamation and to express
surprise, disgust, and other emotions.

174. Are there any other indeclinables?

Many Sanskrit indeclinables are used in Malayálam.

Ex: punar (=again), api (=even, though), sadá (=always),
athavá (=otherwise), anyathá (=otherwise, or on the contrary),
prati (=instead), upari (=upon, above), yadá? (=at what time?)
tadá (=then), kadá? (=when?), tatra (=there), kutra?
(=where?), kutrachil (=somewhere), atha (=after, and),
tathá (=so), ékadá (=once), kadáchil (=sometimes), kéchana
(=some), bhúyah (= again), núnam (=certain), muhu (=re-
peatedly), drŭḍham (=certain) etc.

175. Are not some words which undergo inflection used
as indeclinables?

No. An indeclinable is a word incapable of inflection;
hence, néram (=time), aviṭe (=there, that place),
póḷ (=time), anggu (=there, that place), pin (= rear),
munbu (=front) etc. are not indeclinables, because
they may be inflected to express case as in nérattóṭu,
aviṭékku, pozhékku, anggunnu (=anggilninnu), pinnil,
munpil etc. [ 137 ] 172. ശുദ്ധാവ്യയങ്ങൾ ഏവ?

'ഉം,' 'ഒ,' 'ഏ,' 'ഈ' (അല്ലീ എന്നതിൽ) എന്നി
ങ്ങിനെ ചിലതുണ്ടു.

173. അനുകരണ അവ്യയങ്ങൾ ഏവ?

'ഹെ,' 'ഹാ,' 'ഹൊ,' 'അയ്യൊ,' 'ചീ,' 'കൂ,' 'ഒം,'
'ഉവ്വ,' 'കളകള,' 'കിലികിലി' എന്നുതുടങ്ങിയുള്ള
വ സംബോധന, ആശ്ചൎയ്യം, ധിക്കാരം, മുതലാ
യ ഭാവവികാരങ്ങളെ വൎണ്ണിക്കുന്ന ശബ്ദങ്ങൾ
തന്നെ.

174. വേറെ അവ്യയങ്ങൾ ഉണ്ടൊ?

സംസ്കൃതാവ്യയങ്ങൾ മലയാളത്തിൽ വളരെ പ്ര
യോഗിക്കുന്നുണ്ടു.

ഉ-ം. പുനർ, അപി, സദാ, അഥവാ, അന്യഥാ, പ്രതി, ഉപരി,
യദാ, തദാ, കദാ, തത്ര, കുത്ര, കുത്രചിൽ, അഥ, തഥാ, ഏകദാ,
കദാചിൽ, കേചന, ഭ്രയഃ, നൂനം, മുഹുഃ, ദൃഢം മുതലായവ.

175. രൂപഭേദംവരുന്ന ചിലപദങ്ങൾ അവ്യയങ്ങളായിനടക്കുന്നില്ല
യൊ?

ഇല്ല; അവ്യയം രൂപഭേദം വരാത്ത പദം തന്നെ;
അതുകൊണ്ടു, 'നേരം,' 'അവിടെ,' 'പോൾ,' 'അ
ങ്ങു,' 'പിൻ,' 'മുമ്പു' മുതലായവ അവ്യയങ്ങൾ
അല്ല; കാരണം, അവെക്കു 'നേരത്തോടു,' 'അവി
ടെക്കു,' 'പൊഴെക്കു,' 'അങ്ങുന്നു' (=അങ്ങിൽനി
ന്നു,) 'പിന്നിൽ,'
'മുമ്പിൽ' മുതലായ വിഭക്തി ഭേ
ദങ്ങളുണ്ടു. [ 138 ] 176. Can a word which assumes any of the inflections
of the Verb be an indeclinable?

No; hence, 'iṭṭu' (=having placed or been placed),*
'koṇṭu' (=having or being taken), 'véṇṭi' (=being re-
quired), 'kúṭi' (= having joined), 'paṭṭu' (= having suf-
fered), 'ennu' (=having said, 'áy' (=having been or
come into being) are not indeclinables, for they are
the adverbial past participles of the verbs 'iṭu', 'véṇṭu',
'kúṭu', 'paṭu' (=peṭu), 'en', 'áku'.

Similarly 'kúṭa' is the infinitive of the verb 'kúṭu',
'mélpeṭṭu' is the adverbial past participle of the verb
'melpeṭu' (= to be or go above); and so on.

177. Can any case be an indeclinable?

No; hence the instrumental 'munnále' the datives 'anné-
kku', 'varekku', the substituted-forms 'dúrattu', 'akattu'
and such like cannot be indeclinables.

178. How else may we discriminate between indeclina-
bles and words that are not indeclinables?

i.) The word which governs an accusative case is not
an indeclinable, but is a transitive verb, hence 'kon-
tŭ', 'višéshichchŭ' (=having excepted, except), 'póle' etc.
are not indeclinables, for we say 'Rámané koṇṭu', dévé
ndrané póle', 'lakshmanané višeshichchŭ'. [ 139 ] 176. ക്രിയയുടെ ഏതെങ്കിലും ഒരു രൂപഭേദം ഉള്ള പദം അവ്യ
യമായിരിപ്പാൻ പാടുണ്ടൊ?

ഇല്ല; അതുകൊണ്ടു, 'ഇട്ടു,' 'കൊണ്ടു,' 'വേണ്ടി,'
'കൂടി,' 'പട്ടു,' 'എന്നു,' 'ആയി' മുതലായവകൾ അ
വ്യയങ്ങൾ അല്ല; കാരണം, അവകൾ, 'ആകു,'
'ഇടു' 'വേണ്ടു,' ‘കൂടു,' 'പടു,' (=പെടു,) 'കൊള്ളു,'
എൻ ആകു എന്ന ധാതുക്കളിൽ നിന്നുണ്ടായ ഭൂ
തക്രിയാന്യൂനങ്ങളും, ഇപ്രകാരം ‘കൂട' എന്നതു
'കൂടു' എന്നതിൻ്റെ ഭാവരൂപവും, 'മേല്പെട്ടു' എ
ന്നതു 'മേല്പെടു' എന്ന സമാസക്രിയയിൽനിന്നു
ണ്ടായ ഭൂതക്രിയാന്യൂനവും ആകുന്നു.

117. ഏതെങ്കിലും ഒരുവിഭക്തിഅവ്യയമായിരിപ്പാൻ പാടുണ്ടൊ?

പാടില്ല; അതുകൊണ്ടു 'മുന്നാലെ,' എന്ന തൃതീയ
യും, 'അന്നേക്കു,' 'വരെക്കു,’ എന്ന ചതുൎത്ഥിക
ളും, 'ദൂരത്തു,' 'അകത്തു,' എന്ന അദേശരൂപങ്ങ
ളും, മറ്റും അവ്യയങ്ങളായിരിപ്പാൻ പാടില്ല.

178. അവ്യയങ്ങൾഅല്ലെന്നു തിരിച്ചറിവാനായി മറെറ്റുന്തു വഴിക
ളുണ്ടു?

i.) ഒരു ദ്വിതീയവിഭക്തിയെ ഭരിക്കുന്ന പദം അ
വ്യയം അല്ല; അതു സകൎമ്മകക്രിയയായിരിക്കും.
അതുകൊണ്ടു, 'കൊണ്ട' വിശേഷിച്ചു,' 'പോ
ലെ' എന്നവ അവ്യയങ്ങൾ അല്ല; കാരണം, 'രാ
മനെകൊണ്ടു' 'ദേവേന്ദ്രനെ പോലെ,' 'ലക്ഷ്മണ
നെ വിശേഷിച്ചു,' എന്നു പറഞ്ഞുവരുന്നുണ്ടു. [ 140 ] ii.) Words which stand as predicates to a nominative
case are not indeclinables; hence in 'avan ozhike' (=he
being excepted); 'ozhike' is not an indeclinable, it is
the infinitive of the verb 'ozhiyunnu' (=to be vacated,
left empty, left out). [ 141 ] ii.) ഏതുപദങ്ങൾക്കു പ്രഥമവിഭക്തികൾ ആ
ഖ്യകളായിനില്ക്കുക്കുവൊ ആവക പദങ്ങൾ അ
വ്യയങ്ങൾ അല്ല; അതുകൊണ്ടു 'അവൻ ഒഴി
കെ,' എന്നതിലുള്ള 'ഒഴികെ,' എന്നതു അവ്യയം
അല്ല; അതു 'ഒഴിയുന്നു' എന്ന ക്രിയയുടെ ഭാവ
രൂപം തന്നെ. [ 142 ] TABLES.

MODE OF VERBAL ANALYSIS, (ANALYSIS OF A WORD.)

ippar̥ańńavar̥r̥ilékkŭ.

1. i - - - demonstrative letter.
2. p - - - euphonic re-duplication after the palatal vowel
'i'.
3. par̥a - - crude-form.
4 & 5. ńńŭ=ntu 'n' euphonic addition; 'tu' sign of past tense ('ntu'
becomes 'ńńu' after the palatal 'a' at the end
of 'par̥a').
6. a - - - affix of the adnounal participle (elided before
the following 'a').
7. a - - - demonstrative affix used to form participial nouns.
8. ar̥r̥ŭ - - affix of the crude-form of the 3rd person, neuter,
pronominal noun used to form participial nouns.
9. il - - - locative affix.
10. é - - - affix of composition.
11. k - - - euphonic re-duplication after the palatal vowel.
12. kŭ - - dative affix.
[ 143 ] ക്രിയാപരിഛ്ശേദനരീതി.

ഇപ്പറഞ്ഞവറ്റിലേക്കു.

1. ഇ ചുട്ടെഴുത്തു.
2. പ 'ഇ' എന്ന താലവ്യസ്വരത്തിൻ്റെ പിന്നിൽ വ
രുന്ന സന്ധിപ്രത്യയം.
3. പറ പ്രകൃതി.
4 & 5. ഞ്ഞു=ന്തു ൻ. സന്ധിപ്രത്യയം-തു-ഭൂതകാലപ്രത്യയം ('പ
റ' എന്നതിൻ്റെ പിന്നെ വരുന്ന താലവ്യാകാര
ത്തിൻ്റെ പിന്നിൽ 'ന്തു' 'ഞ്ഞു' എന്നായ്പോകും.)
6. അ പിൻവരുന്ന അകാരത്തിൻ്റെ മുമ്പിൽ ലോപി
ച്ചു പോയശബ്ദന്യൂനപ്രത്യയം.
7. അ ക്രിയാപുരുഷനാമങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കുവാനായി ഉ
പയോഗിച്ച ചുട്ടെഴുത്തു.
8. അറ്റു് ക്രിയാപുരുഷനാമങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കുവാനായി ഉ
പയോഗിച്ച പ്രഥമപുരുഷനപുംസകപ്രതി
സംജ്ഞപ്രകൃതിയുടെ പ്രത്യയം.
9. ഇൽ സപ്തമിപ്രത്യയം.
10. ഏ സമാസപ്രത്യയം.
11. ക താലവ്യസ്വരത്തിൻ്റെ പിന്നിൽ വരുന്ന സന്ധി
പ്രത്യയം.
12. കു ചതുൎത്ഥിപ്രത്യയം.
[ 144 ] MODE OF PARSING.

0ru bráhmaṇan yágam cheyván áṭṭiné méṭichchu koṇ-
ṭu pókumpóḷ vazhiyil vechchu kaṇṭár̥é dushṭanmár palarum
kúṭi bráhmaṇan áṭṭiné viṭṭu pókattakka vaṇṇam orupáyam
cheyyéṇam ennu nišchayichchu.

oru bráhmaṇan
(= a brahmin)
NOUN, compound, masculine gender, singular
number, 3rd person, nominative case.* [In this
'oru' (= a) is the compound-form of the nu-
meral 'onnu' (= one)].
yágam (=a sacri-
fice)
NOUN, neut. gen., sing. num., 3rd person,
nom. case. †
cheyván (=being
about to make)
VERB, weak, transitive, affirmative, infinitive,
future adv. participle, completed by the verb
'méṭichchu' (= bought). ‡
áṭṭiné (= a sheep) NOUN, neut. gen., sing. num., 3rd person, accu-
sative case.§
[ 145 ] വ്യാകരിക്കേണ്ടുന്നരീതി.

ഒരു ബ്രാഹ്മണൻ യാഗം ചെയ്വാൻ ആട്ടിനെ
മേടിച്ചു കൊണ്ടുപോകുമ്പൊൾ വഴിയിൽ വെച്ചു ക
ണ്ടാറെ ദുഷ്ടന്മാർ പലരും കൂടി ബ്രാഹ്മണൻ ആട്ടി
നെ വിട്ടു പോകത്തക്കവണ്ണം ഒരു ഉപായം ചെയ്യേ
ണം എന്നു നിശ്ചയിച്ചു.

ഒരു ബ്രാഹ്മണൻ നാമം, സമാസം, പുല്ലിംഗം, ഏകവചനം, പ്ര
ഥമപുരുഷൻ, പ്രഥമവിഭക്തി. * (ഇതിൽ 'ഒരു'
എന്നതു, 'ഒന്നു' എന്ന സംഖ്യാനാമത്തിൻ്റെ സ
മാസരൂപം.)
യാഗം നാമം, നപുംസകലിംഗം, ഏകവചനം, പ്രഥ
മപുരുഷൻ, പ്രഥമവിഭക്തി. †
ചെയ്വാൻ ക്രിയ, അബലം, സകൎമ്മകം, അനുസരണം,
അപൂൎണ്ണം, ഭാവിക്രിയാന്യൂനം, 'മേടിച്ചു' എന്ന
ക്രിയയാൽ പൂൎണ്ണം. ‡
ആട്ടിനെ നാമം, നപുംസകലിംഗം, ഏ. വ: പ്രഥമപുരു
ഷൻ, ദ്വിതീയ വിഭക്തി. §
[ 146 ]
méṭichchu (=havi-
ng got)
VERB, strong, trans., affirmative, infinitive, of
the 'tu' class, past adv. participle, completed by
the verb 'koṇṭu'.*
koṇṭu (= having
brought)
VERB, strong, completed by the verb 'pókum'
(all the rest, like 'méṭichchu').
pókum (= which
will go)
VERB, weak, intrans., affirmative, infinitive,
1st future, adnounal participle, completed by the
noun 'póḷ'. †
póḷ [(at) the
time]
N0UN, neut. gen., sing., 3rd pers., nom. case. ‡
vazhiyil (=in the
way)
NOUN, neut. gen., sing., 3rd pers., locative case,
shewing the place where the action of seeing
took place.
vechchu (=being
situated)
VERB, strong, here intrans., affirmative, infini-
tive, of the 'tu' class, past adv. participle, com-
pleted by the verb 'kaṇṭu'.
kaṇṭu (= having
seen)
VERB, weak, trans., affirmative, infinitive, of the
'tu' class, past adnounal participle, completed by
'ár̥u'.§
ár̥u [= (in)
course, (in) suc-
cession to]
NOUN, neut. gen., sing., 3rd pers., nom. case.¶
e - - - - INDECLINABLE.
dushṭanmár
(=rogues)
NOUN, mas. gen., plu., 3rd pers., nom. case.‖
[ 147 ]
മേടിച്ചു. ക്രിയ, ബ: സക: അനുസ: അപൂൎണ്ണം, തുവക
ഭൂതക്രി: ന്യൂ:'കൊണ്ടു' എന്ന ക്രിയയാൽ പൂൎണ്ണം*
കൊണ്ടു. ക്രിയ, ബലം, 'പോകും' എന്ന ക്രിയയാൽ പൂ
ൎണ്ണം (മറ്റെല്ലാം 'മേടിച്ചു' എന്നതിനെപോലെ.)
പോകും. ക്രിയ, അബ: അക: അനുസ: അപൂൎണ്ണം (ഒ
ന്നാം) ഭാവി. ശബ്ദന്യൂനം, 'പോൾ' എന്ന നാമ
ത്താൽ പൂൎണ്ണം. †
പോൾ. നാമം, നപു: ഏ: പ്ര: പു: പ്ര: വി: ‡
വഴിയിൽ. നാമം, നപു: പ്രഥമപുരുഷൻ, ഏ: വ: സപ്ത
മിവിഭക്തി, 'കണ്ടു' എന്ന ക്രിയ എവിടെ വെ
ച്ചെന്നു കാണിക്കുന്നു.
വെച്ചു. ക്രിയ, ബ: ഇവിടെ അക: അനുസ:അപൂൎണ്ണം,
'തു'വക, ഭൂതക്രി: ന്യൂ: 'കണ്ടു' എന്ന ക്രിയയാൽ
പൂൎണ്ണം.
കണ്ടു. ക്രിയ, അബ: സക: അനുസ: അപൂൎണ്ണം, 'തു'
വക ഭൂത. ശ: ന്യൂ: 'ആറു' എന്ന നാമത്താൽ
പൂൎണ്ണം.§
ആറു. നാമം നപു: ഏ: പ്ര: പു: പ്രഥമ: വി:¶
എ. അവ്യയം, ശുദ്ധം.
ദുഷ്ടന്മാർ. നാമം, പു: ബ: പ്ര: പു: പ്ര: വി:‖
[ 148 ]
palar (=several
persons)
NOUN, indef. pronominal, mas., plu., 3rd pers.,
nom. case, joining with the word 'dushṭanmár'
as a semi-compound.
um - - - INDECLINABLE.
kŭṭi (=having
joined together)
VERB, weak, intrans., affirmative, infinitive,
of the 'i' class, past adv. participle, completed
by the following verb 'nišchayichchu'.*
bráhmanan NOUN, mas., sing., 3rd pers., nom. case.†
áṭṭiné - - - NOUN, neut., sing., 3rd pers., accusative case,
object to the verb 'viṭṭu'.
viṭṭu (= having
abandoned)
VERB, weak, trans., afirmative, infinitive, of
the 'tu' class, past adv. participle, completed by
the verb 'póka'.‡
póka (= the go-
ing)
VERB, weak, intrans., affirmative, infinitive
form, verbal noun.§
takka (= which
is fit for, or fit to
accomplish)
VERB, defective (root, 'taku') weak, intrans.,
affirmative, infinitive, adnounal participle, com-
pleted by the noun 'vaṇṇam'.
vaṇṇam [=(in a)
manner, way]
NOUN, neut. gen., sing. num., 3rd pers., nom.
case, ¶ the completion of the adnounal participle
'takka'.
[ 149 ]
പലർ. നാമം പ്രതിസംഖ്യ, പു: ബ: പ്ര: പു: പ്ര: വി:
ദുഷ്ടന്മാർ' എന്നതിനോടു അരസമാസത്തിൽ വ
രുന്നതു.
ഉ-ം. അവ്യയം, ശുദ്ധം.
കൂടി. ക്രിയ, അബ: അക: അനുസ: അപൂൎണ്ണം,
'ഇ' വക, ഭൂതക്രിയാന്യൂനം പിന്തുടരുന്ന 'നിശ്ച
യിച്ചു' എന്നക്രിയയാൽ പൂൎണ്ണം.*
ബ്രാഹ്മണൻ. നാമം, പു: ഏ: വ: പ്ര: പു; പ്ര: വിഭക്തി. †
ആട്ടിനെ. നാമം, നപു: ഏ: വ: പ്ര: പു: ദ്വിതീയ വിഭ
ക്തി, 'വിട്ടു' എന്ന ക്രിയയുടെ കൎമ്മം.
വിട്ടു. ക്രിയ, അബ: സക: അനുസ: അപൂൎണ്ണം, 'തു'
വകഭൂതക്രി:ന്യൂ:'പോക' എന്നതിനാൽ പൂൎണ്ണം.‡
പോക. ക്രിയ, അബ: അക: അനുസ: അപൂൎണ്ണം ക്രി
യാനാമം. §
തക്ക. ക്രിയ,ഊനം, ('തകു' ധാതു) അബ: അക:അ
നുസ: അപൂൎണ്ണം, ശബ്ദന്യൂനം, 'വണ്ണം' എന്നനാ
മത്താൽ പൂൎണ്ണം.
വണ്ണം. നാമം, നപു: ഏ: വ: പ്ര: പു: പ്ര: വി. ¶
'തക്ക' എന്ന ശബ്ദന്യൂനത്തിൻ്റെ പൂൎണ്ണം.
[ 150 ]
oru upáyam (= a
stratagem)
NOUN, compound, neut. gen., sing. num., 3rd
pers., nom. case,* ('oru' is parsed as before).
cheyya (=cheyka)
(= the making)
VERB, weak, trans., affirmative, infinitive,
verbal noun. †
véṇam (=is neces-
sary)
VERB, defective, (root 'véṇ') weak, trans., affirm-
ative, finite, future tense.‡
ennu (= having
said)
VERB, weak, trans., affirmative, infinitive, of the
'tu' class, past adv. participle, completed by the
verb 'nišchayichchu'.§
nišchayichchu
(= they deter-
mined)
VERB, strong, (here) intrans., affirmative, finite
verb, of the 'tu' class, past tense, mas., plu.,
3rd pers. ¶
Translation: As a certain brahmin, having procured a sheep
to make a sacrifice, was taking it along the road, some rogues
saw him and thereon joined together and determined to make a
stratagem to induce the brahmin to abandon the sheep. [ 151 ]
ഒരുഉപായം നാമം, സമാസം, നപു: ഏ: വ: പ്ര: പു: പ്ര:
വി: * ('ഒരു' മുമ്പെത്തെ വണ്ണം തന്നെ.)
ചെയ്യ=(ചെയ്ക) ക്രിയ, അബ: സക: അനുസ: അപൂൎണ്ണം, ക്രി
യാനാമം. †
വേണം. ക്രിയ, ഊനം, (വെൺധാതു) അബ: സക:
അനുസ: പൂൎണ്ണം, ഭാവികാലം.‡
എന്നു. ക്രിയ, അബ: സക: അനുസ: അപൂ: 'തു'വക,
ഭൂതക്രിയാന്യൂനം 'നിശ്ചയിച്ചു' എന്ന ക്രിയയാ
ൽ പൂൎണ്ണം. §
നിശ്ചയിച്ചു. ക്രിയ, (ബ: ഇവിടെ) അക: അനുസ: പൂൎണ്ണം,
'തു' വക, ഭൂതം, പുല്ലിംഗം, ബ: വ: പ്ര: പു: ¶
[ 152 ] DERIVATION.

179. What is a root?

The root is that collection of letters from which the
word is originally derived.

180. From how many sources have the words in Mala-
yálam been derived?

The sources from which the words from the Malayálam
language have been derived are two-fold. Some are
of purely Malayálam origin, others were originally
derived from the languages of other countries and are
called foreign derivatives

181. Give examples of words of purely Malayálam deri-
vativion.

Tala (=head); ní (=thou), tí (=fire); vá (= come!).

182. How many classes are there of foreign derivatives?

Foreign derivatives are of many classes.

i.) Those derived from the Sanskrit such as 'jalam' (=water),
'madyam' (=spirituous liquor), 'karnnam' (=ear), 'nayanam'
(=eye).

ii.) Those derived from the Arabic such as 'kattŭ' (=a note),
'chukkán' (=a rudder), 'vakkattu' (=edge?), 'sáypu' (=master,
lord), 'badal' (=exchange).

iii.) Those derived from Hindustáni words such as 'chéla'
(=a kind of cloth), 'bibi' (= mistress), 'huṇḍi' ('uṇḍika')
(= a bill of exchange). [ 153 ] പദജനനം.

179. ധാതു എന്നതു എന്തു?

പദം ആദ്യത്തിൽ ഏതു മൂലാക്ഷരക്കൂട്ടത്തിൽ നി
ന്നു ജനിക്കുന്നുവൊ, ആ മൂലാക്ഷരക്കൂട്ടം തന്നെ
ധാതു.

180. ഈ മലയാളത്തിൽ നടക്കുന്ന പദങ്ങളുടെ ഉല്പത്തി എത്ര വി
ധം ഉള്ളതു?

പദങ്ങൾ ഉത്ഭവിച്ചതു രണ്ടു വിധത്തിൽ അത്രെ.
ചിലതു 'ദേശ്യം' ചിലതു പരദേശഭാഷകളിൽ
നിന്നുവന്ന 'അന്യദേശ്യം' എന്നിങ്ങിനെ രണ്ടു
വിധം ഉള്ളതു.

181. ദേശ്യങ്ങൾ എങ്ങിനെ?

ഉ-ം. 'തല,' 'നീ,' 'തീ,' 'വാ.'

182. അന്യദേശ്യങ്ങൾ എത്ര വിധം?

അവ പലവിധമുള്ളവ.

i.) ഉ-ം. 'ജലം,' 'മദ്യം,' 'കർണ്ണം,' 'നയനം' മുതലായവ സംസ്കൃ
തശബ്ദങ്ങളിൽനിന്നു വന്നവ.

ii.) 'കത്തു,' 'ചുക്കാൻ,' 'വക്കത്തു,' 'സായ്പു,' 'ബദൽ' മുതലായവ
അറബിഭാഷയിൽനിന്നു വന്നവ.

iii.) 'ചേല,' 'ബീബി,' 'ഹുണ്ടി,' (ഉണ്ടിക) തുടങ്ങിയുള്ളവ ഹിന്തു
സ്താനി ശബ്ദങ്ങൾ തന്നെ. [ 154 ] iv.) Portuguese words such as 'pintárikka' (= to paint),
'pérakka' (= the guava fruit), 'lélam' (= auction).

v.) English nouns such as 'áspatri' (=hospital), 'ripporṭu'
(= report), 'akṭu' (= act).

183. Which is the most important class of foreign deri-
vatives?

Those derived from the Sanskrit.

184. How many classes are there of Sanskrit derivatives?

Two, viz. tatsama (=the very same), and tadbhava
(=of the same nature).

185. What is a tatsama Sanskrit derivative?

A word which retains the same crude-form which it
had in Sanskrit.

Ex: ‘mukham' (= face), jyéshṭan’ (= elder brother), 'ḍhakka'
(= a big drum), 'varsham' (= year), 'nirváham' (= means,
remedy) are tatsamas.

186. What is a tadbhava Sanskrit derivative?

It is a word derived from a Sanskrit word but cor-
rupted.

Ex: 'mukam', 'éṭṭan', 'chéṭṭan', 'uṭakkŭ', varisham', 'nir̥u-
váham' are the tadbhavas of the above talsamas.

187. Are there no rules for the changes which Sanskrit
words undergo in becoming tadbhavas?

The changes are so various that it is difficult to ex-
plain them in brief; but they may be deduced from a
careful investigation of the following examples: [ 155 ] iv.) 'പിന്താരിക്ക,' 'പേരക്ക,' 'ലേലം' മുതലായവ പോൎത്തുഗി
സ്സു വാക്കുകൾ തന്നെ.

v.) 'ആസ്പത്രി', 'റിപ്പൊട്ട,' 'അക്ടു.' മുതലായ ഇങ്ക്ലീഷ് നാമങ്ങ
ൾ തന്നെ.

183. അന്യദേശ്യങ്ങളിൽ ഏതു കൂട്ടം മുഖ്യമായ്തു?

സംസ്കൃതത്തിൽനിന്നു വന്ന ശബ്ദങ്ങൾ തന്നെ.

184. സംസ്കൃതത്തിൽനിന്നു വന്ന ശബ്ദങ്ങൾ എത്രവിധം?

'തത്സമം,' 'തത്ഭവം' എന്നീരണ്ടു വിധം ഉള്ളതു.

183. തത്സമം എന്തു?

സംസ്കൃതപ്രകൃതിയൊടു സമമായുള്ള പ്രകൃതിയു
ള്ള വാക്കു.

ഉ-ം. 'മുഖം,' 'ജ്യേഷ്ഠൻ,' 'ഢക്ക,' 'വൎഷം,' 'നിൎവ്വാഹം,' മുതലാ
യവ.

186. തത്ഭവം എന്തു?

സംസ്കൃതശബ്ദത്തിൽനിന്നുത്ഭവിച്ചു ഒരൊപ്ര
കാരത്തിൽ ദുഷിച്ചുപോയവാക്കു.

ഉ-ം. 'മുകം,' 'ഏട്ടൻ,' 'ചേട്ടൻ,' 'ഉടക്കു,' 'വരിൎഷം,' 'നിറുവാ
ഹം' മുതലായവ.

187. തത്ഭവങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കുന്ന വഴിക്കൊരു ചട്ടം ഇല്ലയൊ?

അതു പലപ്രകാരം ഉള്ളതാകകൊണ്ടു സംക്ഷേ
പിച്ചു പറവാൻ പ്രയാസം; ഈ താഴെ കാണി
ച്ചിരിക്കുന്ന ഉദാഹരണങ്ങളെ വിചാരിച്ചു കൊ
ണ്ടു അതിൻ്റെ ക്രമം പഠിക്കണം: [ 156 ]
TABHAVAM derived from the TATSAMAM
(a.) iṭavam ,, ,, ,, rushabham (=a bull)
kanam ,, ,, ,, ghanam (=weight)
kiríyam ,, ,, ,, graham (=a planet)
kémam ,, ,, ,, kshémam (=health, robustness)
chanku ,, ,, ,, šankham (=a shell, conch)
chanti, sandhu ,, ,, ,, sandhi (=1. joining, 2. fissure)
cháttan ,, ,, ,, sástavu (=1. a ruler, commander,
2. a preceptor) [mony)
cháttam ,, ,, ,, šráddham (=a certain funeral cere-
cháram ,, ,, ,, ksháram (=an alkali, salt)
taṇḍu ,, ,, ,, daṇḍam (=a staff, pole)
tamizhu ,, ,, ,, dráviḍam (=Tamil)
tívu, tíyan ,, ,, ,, dwípam (=island)
tóṇi ,, ,, ,, dróṇi (=boat)
(b.) attam ,, ,, ,, hastam (= hand)
anti ,, ,, ,, sandhya (= evening)
áyiram ,, ,, ,, sahasram (= a thousand)
íyam ,, ,, ,, síyam (= lead)
ízham ,, ,, ,, simhaḷam (=Ceylon)
tiru, trŭ ,, ,, ,, šrí [=the goddess of prosperity;
(the adj. =fortunate)]
váddhyán ,, ,, ,, upáddhyáyan (=teacher)
(c.) arachan ,, ,, ,, rájávu (= king)
iravati ,, ,, ,, révati (= the 27th lunar asterism)
uruvu, uru ,, ,, ,, rúpam (=form)
ulakam, ulaku ,, ,, ,, lókam (=world)
(d.) chútu ,, ,, ,, dyútam (gaming)
(e.) ráyan ,, ,, ,, rájávu (= king)
názhi ,, ,, ,, náḍi (=pulse)
[ 157 ]
തത്ഭവം. തത്സമം.
(a) ഇടവം. ഋഷഭം.
കനം. ഘനം.
കിരീയം. ഗൃഹം.
കേമം. ക്ഷേമം.
ചങ്കു. ശംഖം.
ചന്തി, സന്ധു. സന്ധി.
ചാത്തൻ. ശാസ്താവു.
ചാത്തം. ശ്രാദ്ധം.
ചാരം. ക്ഷാരം.
തണ്ടു. ദണ്ഡം.
തമിഴു. ദ്രാവിഡം.
തീവു, തീയൻ. ദ്വീപം.
തോണി. ദ്രോണി.
(b) അത്തം. ഹസ്തം.
അന്തി. സന്ധ്യ.
ആയിരം. സഹസ്രം.
ൟയം. സീയം.
ൟഴം. സിംഹളം (സീഹളം.)
തിരു, തൃ. ശ്രീ.
വാദ്ധ്യായൻ. ഉപാദ്ധ്യായൻ.
(c) അരചൻ. രാജാവു.
ഇരവതി. രേവതി.
ഉരുവു, ഉരു. രൂപം.
ഉലകം, ഉലകു. ലോകം.
(d) ചൂതു. ദ്യൂതം.
(e) രായൻ. രാജാവു.
നാഴി. നാഡി.
[ 158 ]
TADBHAVAM derived from the TATSAMAM
pakkam ,, ,, ,, paksham (=side)
panti (pattu) ,, ,, ,, pankti (=point, cypher)
(f.) éṇi ,, ,, ,, šréṇi (=ladder)
tei ,, ,, ,, sasyam (=plant)
péyi ,, ,, ,, pišácham (=devil, goblin)
(g.) arakku ,, ,, ,, láksha (=shell-lac)
pallakku ,, ,, ,, paryankam (=palanquin)
(h.) anizham ,, ,, ,, anusham (=the 9th lunar asterism)
áyiliyam ,, ,, ,, ášalésham (=the 9th lunar asterism)
eman ,, ,, ,, yaman (=the god of death)
nukam ,, ,, ,, yugam (=yoke)
pichchaḷa ,, ,, ,, pittaḷa (=brass)
káḷam ,, ,, ,, káhaḷam (=1. black, 2. a trumpet)

DERIVATION OF NOUNS.

188. From what are most pure Malayálam nouns derived?

Most pure Malayálam nouns are derived from verbal
roots.

Thus: 'mín' (= 1. a star, 2. a fish) is derived from 'minnu' (=to
shine); 'kutira' (= a horse) is derived from 'kuti' (= to leap, to
spring forward).

Besides this many nouns formerly used as mere verbal
nouns have now lost that character, and have become
pure nouns.

Ex: aṭukkal (=nearness, lit. the approaching),

tuppal (=spittle, lit. the spitting),

arike (=arika + e) (= proximity, lit. the being near).

189. Were these old verbal nouns formed by any other
affixes than 'ka' 'kka' 'kal' and 'kkal'? [ 159 ]
തത്ഭവം. തത്സമം.
പക്കം. പക്ഷം.
പന്തി (പത്തു.) പങ്ക്തി.
(f) ഏണി. ശ്രേണി.
തൈ. സസ്യം.
പേയി. പിശാചം.
(g) അരക്കു. ലാക്ഷ.
പല്ലക്കു. പൎയ്യങ്കം.
(h) അനിഴം. അനുഷം.
ആയിലിയം. ആശ്ലേഷം.
എമൻ. യമൻ.
നുകം. യുഗം.
പിച്ചള. പിത്തള.
കാളം. കാഹളം.

നാമജനനം.

188. ദേശ്യനാമങ്ങൾ മിക്കതും ഉത്ഭവിച്ചതു എങ്ങിനെ?

ദേശ്യനാമങ്ങൾ മിക്കതും ഉത്ഭവിച്ചതു ക്രിയാധാ
തുവിൽനിന്നുതന്നെ.

ഉ-ം. മിന്നു എന്നതിൽനിന്നു 'മീൻ' (= മിന്നുന്നതു.)

കുതി എന്നതിൽ നിന്നു 'കുതിര' (=കുതിച്ചുചാടുന്നതു.) എന്നിവ
കൾ ഉണ്ടായി.

ഇതു കൂടാതെ അനേകം നാമങ്ങൾ പണ്ടു ക്രിയാ
നാമങ്ങളായെടുത്തുവന്നവ ഇപ്പൊൾ ക്രിയാഭാ
വം വിട്ടു ശുദ്ധനാമങ്ങളായ്പോയി.

ഉ-ം. 'അടുക്കൽ', 'തുപ്പൽ', 'അരികെ,' (=അരിക+എ)

189. പണ്ടെത്തെ ക്രിയാനാമങ്ങൾക്കു ക, ക്ക, കൽ, ക്കൽ എന്ന
രൂപങ്ങളല്ലാതെ വേറെ ഉണ്ടൊ? [ 160 ] Yes, there were other ways formerly used to form
pure verbal nouns, as shewn below:

Affixes etc. Old verbal nouns formed with
such affixes.
1. Certain verbal nouns
are formed by a mere
lengthening of the vowel
of the root without the
use of any affix.
Ex: tín (=food); úṇ (=food); chúṭu;
(=heat); pór (=battle); kéṭu (=harm);
vér̥u (=difference); páṭu (=suffering
etc.)
2. A, am, al, ar, ir, ma, i. Ex: nila (=stand-point); vaka (=kind);
akalam (= width); kaḷḷam (=theft);
tuppal (=spittle); aṭukkal (near-
ness); ular (=dry); órmma (= recol-
lection); tólma (=defeat); pašima
(=softness); poṭi (powder).
3. Tal, ta, tam, tŭ, ti. Ex: míttal (=upper part, surface); pá-
chchal (=current); chítta (=badness);
chérchcha (=connection); naṭattam
(=conduct); veḷichcham (=light);
koyttu (harvest); óttu (= study);
páṭṭu (= song); már̥r̥u (=change);
por̥uti (=patience); pakuti (=portion).
4. Vu, avu, vi, ppu. Ex: ar̥ivu (=knowledge); chávu
(=death); nóvu (=pain); oppu (=agree-
ment); pir̥appu (=birth); véḷvi
(=marriage); kaḷavu (=lie); chelavu
(=expense); pir̥avi (=birth.)
[ 161 ] ചിലതുണ്ടു; അവ താഴെ കാണിച്ചവതന്നെ.
1. ധാതു സ്വരദീൎഘത്താൽ
ഉണ്ടാക്കിയതു.
തീൻ, ഊൺ, ചൂടു, പോർ, കേടു,
വേറു, പാടു.
2. അ, അം, അൻ, അൽ,
അർ, ഇർ, മ, ഇ എന്ന
പ്രത്യയങ്ങളാൽ ഉണ്ടാക്കി
യ്തു.
നില, വക, അകലം, കള്ളം, തു
പ്പൽ, അടുക്കൽ, ഉലർ, ഓൎമ്മ,
തോല്മ, പശിമ, പൊടി.
3. തൽ, ത, തം, തി, എ
ന്ന പ്രത്യയങ്ങളാലുണ്ടാ
ക്കിയ ഭൂതരൂപങ്ങൾ.
മീത്തൽ, പാച്ചൽ, ചീത്ത, ചേൎച്ച,
നടത്തം, വെളിച്ചം, കൊയ്ത്തു, ഓ
ത്തു, പാട്ടു, മാറ്റു, പൊറുതി, പ
കുതി.
4. വു, അവു, വി, പ്പു എ
ന്ന പ്രത്യയങ്ങളാൽ ഉണ്ടാ
ക്കിയ ഭാവരൂപങ്ങൾ.
അറിവു, ചാവു, നോവു, ഒപ്പു, പി
റപ്പു, വേൾവി, കളവു, ചെലവു,
പിറവി.
[ 162 ] 190. Mention some other pure nouns derived from verbs.
There are many old participial nouns which have lost
their verbal character and are now used only as nouns.

Ex: i. With the affix 'an', múppan (=an elder, a head-man),
vazhipókkan (= a traveller), maṭiyan (= a lazy man), chatiyan
(= a deceiver), múkkupar̥iyan (= one who cuts off another's
nose) etc.

ii. With the affix 'i', pór̥r̥i (=a maintainer, protector), káṇi
(= a spectator), tántónni (= a self-sufficient man), maram-
kayar̥i (= a tree-climber), náyáṭi (= a hunter), vátamkolli
(= 'destroyer of rheumatism', the name of a certain plant),
áḷakkolli (= a murderer), kunnuvázhi (a hill-chief) etc.

191. What are nounal derivatives?

Nouns formed from other nouns by appending certain
affixes, (called taddhita affixes).

192. What are the personal nounal derivatives?

Personal nouns formed by adding to other nouns the
affixes 'an', 'i' and 'tti'.

Ex: From 'kún' (=hunch) we get 'kúnan' (=hunch-back);
from 'mala' (=hill) we get 'malayan' and 'malayi' (= a hill-
man); from 'tívu' (= island) we get 'tívan' or 'tíyan’ (=an
islander) and 'tíyatti' [= an islander (fem.)]

193. Can 'avan' (found also as 'án' and 'ón') 'avaḷ', 'avar'
(found also as 'ár' and 'ór') and the other pronouns
be used as taddhita affixes? [ 163 ] 190. ക്രിയയിൽ നിന്നുത്ഭവിച്ച മറ്റും ചില ശുദ്ധനാമങ്ങൾ പറക.

അനേകം പഴയ ക്രിയാപുരുഷനാമങ്ങൾ ക്രിയാ
ഭാവം വിട്ടു ശുദ്ധനാമങ്ങളായി നടന്നുവരുന്നു.

ഉ-ം. i.) അൻ പ്രത്യയത്താൽ, മൂപ്പൻ, വഴിപോക്കൻ, മടിയൻ,
ചതിയൻ, മൂക്കുപറിയൻ മുതലാവയും ഉണ്ടാകും.

ii.) ഇ പ്രത്യയത്താൽ; പോറ്റി, കാണി, താന്തോന്നി, മരം ക
യറി, നായാടി, വാതംകൊല്ലി, ആളക്കൊല്ലി, കുന്നുവാഴി മു
തലായവയും ഉണ്ടാകും.

191. തദ്ധിതനാമങ്ങൾ ഏവ?

നാമങ്ങളോടൊരൊ പ്രത്യയങ്ങളെ ചേൎത്തുണ്ടാക്കി
യ നാമങ്ങൾ തന്നെ.

192. പുരുഷതദ്ധിതനാമങ്ങളെ എങ്ങിനെ ഉണ്ടാക്കും?

അൻ, ഇ, ത്തി എന്ന പ്രത്യയങ്ങളെ ചേൎത്തിട്ടു
പുരുഷതദ്ധിതനാമങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കും.

ഉ-ം. (കൂൻ) 'കൂനൻ', 'കൂനി'; (മല) 'മലയൻ', 'മലയി'; (തീവു)
'തീവൻ', 'തീയൻ', 'തീയ്യത്തി'.

193. 'അവൻ' ('ആൻ,' 'ഓൻ') 'അവൾ,' 'അവർ,' ('ആർ', 'ഓർ')
മുതലായ പ്രതിസംജ്ഞകളെയും ചേൎക്കാമൊ? [ 164 ] Yes.

Ex: vánavar, vánór (= the celestials); káṭṭavar (=jungle-
men); dúrattón (= one at a distance); eviṭetón (= one of what
place?); enggór (= those of what place?); kattanár (=a Syrian
priest, lit. a man of the Lord); aṭiyár (= slaves, lit. those of
the foot); peṇmaṇiyáḷ (= a jewel of a woman); meikkaṇṇáḷ
(= a black eyed damsel) etc.

194. Is the affix of composition 'é' (see answer 215)
used in nounal derivatives also?

Yes.

Ex: pinnéyavan (=he who is behind), pinnévar (=those who are
behind), pinnévar̥r̥inkal (=in those things which are behind);
munnévan (= one before, or in front); munnétu (= that which
happened or is before); paṇḍétu (= a thing of ancient times);
tekkétu (= that in the south); anggéyavar (= those of that
place), anggetu (= a thing of that place); akattétu (=that
which is inside); pinnéttatu (= that which is behind); munpi
léva (= those before); agrattinkaléva (= things at the head,
or in front); nammuṭétu (= our thing), tanr̥etu (= one's own
thing), avarétu (= their thing).

195. Are there any other forms of nounal derivatives?

The nouns formed by adding 'áḷi', 'áḷan', 'áḷam' may
be taken either as compounds or as nounal derivatives.

villáḷ (=a bowman) villáḷi (=a bowman) kúṭṭáḷi
(= a companion)
káṭṭáḷan
(=a jungle-man)
kammáḷar (=smiths)
malayáḷam (=the hilly country) malayáḷan (=a man
of the hilly country)
malayáḷi (= a man
of the hilly country)
[ 165 ] ചേൎക്കാം.

ഉ-ം. വാനവർ, വാനോർ, കാട്ടവർ, ദൂരത്തോൻ, എവിടത്തോ
ൻ, എങ്ങോർ, കത്തനാർ, അടിയാർ, പെണ്മണിയാൾ, മൈക്ക
ണ്ണാൾ, മൈക്കണ്ണാർ ഇത്യാദി.

194. ഏ പ്രത്യത്താലുള്ള സമാസരൂപം (215 എന്ന പോലെ) തദ്ധിത
ങ്ങളിൽ കൂടെ കൊള്ളാമൊ?

'ഏ' പ്രത്യയം തദ്ധിതങ്ങളിലും കൊള്ളാം.

ഉ-ം. പിന്നേയവൻ, പിന്നേവർ, പിന്നേവറ്റിങ്കൽ, മുന്നേവൻ,
മുന്നേതു, പണ്ടേതു, തെക്കേതു, അങ്ങേയവർ, അങ്ങേതു, അക
ത്തേതു, പിന്നേത്തതു, മുമ്പിലേവ, അഗ്രത്തിങ്കലേവ, നമ്മുടേതു,
തൻ്റേതു, അവരേതു.

195. വേറെ തദ്ധിതരൂപങ്ങളും ഉണ്ടൊ?

'ആൾ', 'ആളി', 'ആളൻ', 'ആളം,' എന്നവ ചേ
ൎക്കുന്നതിനാൽ ഉണ്ടാകുന്നവ സമാസം തന്നെ
യെങ്കിലും തദ്ധിതങ്ങളായും കൊള്ളിക്കാം.

വില്ലാൾ
കാട്ടാളൻ
മലയാളം
വില്ലാളി
കമ്മാളർ
മലയാളൻ
കൂട്ടാളി

മലയാളി
[ 166 ] 196. What is the affix used for abstract nounal der-
ivatives?

'Ma' and 'ttanam'. (N. B. The 'a' in 'ma' is palatal.)

Ex: aṭima (=slavery); áṇma (=manliness); kónma, kóyma
(=princedom); Malayáyma = Malayázhma = Malayálam (= the
hilly country); kaḷḷattanam (=theft) etc.

197. What are the principal Sanskrit taddhita affixes?

i) 'Vat' (=becoming 'ván', 'vate', and 'vattŭ' for the
three genders) and 'mat' (=man, mati, mattŭ).

Ex: mas. guṇaván (=a virtuous man), fem. guṇavati, neut.
guṇavattŭ; buddhimán (= a sensible man), buddhimati, bud-
dhimattŭ.

ii.) 'šáli'.

Ex: dheiryyasáli (= dheiryyaván) (= a courageous man),
ar̥ivušáli (= a learned man).

iii.) 'Káran', 'kári', 'káram'.

Ex: purushakáram or purusháram (= manliness); pújári
(=a priest); paṇikkáran (= a workman, a servant); paṇa-
kkáran (=a monied man); kutirakkáran (= a horseman,
a horsekeeper); vélakkáran (= a servant); panakkáratti (= a
monied woman) etc.

iv.) 'Twam', 'ta', 'yam'.

Ex: prabhutwam (= lordship, leadership); changgátitwam or
changngáyittam (=companionship); áṇatwam (= manliness);
krúrata (= cruelty); múḍhata (= folly); šúrata (= heroism);
mauḍhyam (=folly).

These last-named (iv.) are abstract nouns. [ 167 ] 196. ഭാവനാമങ്ങളായ്വരുന്ന തദ്ധിതങ്ങളുടെ പ്രത്യയം എങ്ങിനെ?

'മ' 'ത്തനം' എന്നവ തന്നെ.

ഉ-ം. അടിമ, ആണ്മ, (കൊന്മ കോയ്മ,) മലയായ്മ, (മലയാഴ്മ,)
കള്ളത്തനം മുതലായവ.

197. സംസ്കൃതതദ്ധിതപ്രത്യയങ്ങളിൽ മുഖ്യമായവ ഏവ?

i.) 'വൽ’, ‘മൽ';

ഗുണവാൻ, (പു.) ഗുണവതി (സ്ത്രീ), ഗുണവത്തു(ന,) ബുദ്ധിമാൻ,
ബുദ്ധിമതി, ബുദ്ധിമത്തു.

ii.) 'ശാലി';

ധൈൎയ്യശാലി (=ധൈൎയ്യവാൻ) അറിവുശാലി.

iii.) 'കാരൻ', 'കാരി', 'കാരം'.

ഉ-ം. പുരുഷകാരം, പുരുഷാരം, പൂജാരി, പണിക്കാരൻ, പ
ണക്കാരൻ, കുതിരക്കാരൻ, വേലക്കാരൻ, പണക്കാരത്തി മുതലാ
യവ.

iv.) 'ത്വം', 'ത', 'യം'.

ഉ-ം. പ്രഭുത്വം, ചങ്ങാതിത്വം, (ചങ്ങായിത്തം) ആണത്വം, ക്രൂ
രത, മൂഢത, ശൂരത, മൌഢ്യം മുതലായഭാവനാമങ്ങൾ തദ്ധിത
ങ്ങൾ അത്രെ. [ 168 ] DERIVATION OF VERBS.

198. How many letters are sufficient to form a verbal root?

One or two letters are sufficient to form a verbal root.

Ex.: ká, chá, nó, pó, mú, vá, kaḷ, chel, kaṇṇ, veḷ, cher̥u (chur̥u),
peru, níḷ, neṭu, kur̥u, pazha, nal, chí, putu, che (chu),
chuṭu, chol.

199. Are these roots in use as verbal crude-forms?

Some are in use as verbal crude-forms.

Ex: 'káyunnu' (=it is warming), 'chel' (=move), 'chíyum'
(=it will turn bad), 'chuṭuka' (=the getting hot) etc.

Some although in use as verbal crude-forms have
become defective, and exist only in certain forms of
the infinitive verb, these are chiefly used in qualifying
nouns and verbs.

Ex: i. (a) 'Neṭiya' (lit. which became long), as in 'neṭiya
manushyan’ (=a tall man).

(b) 'neṭum' (lit. which is or will become long), as in
'neṭum pura' (= a long shed).

(c) 'neṭu' (lit. which is or will become long), as in
'neṭu paṭṭam' (= a long turban).

ii. (a) 'cher̥iya' (lit. which became small), as in 'cher̥iya
kuṭṭi' (= a small boy).

(b) 'cher̥um' (lit. which is or will become small), as
in 'cher̥um pul' (= low grass).

(c) 'cher̥u' — ditto — as in 'cher̥u nárangga' (= a lime
or small orange). [ 169 ] ക്രിയാജനനം.

198. ക്രിയാധാതുവിന്നു എത്ര അക്ഷരങ്ങൾ പോരും?

ക്രിയാധാതുവിന്നു ഒന്നു രണ്ടു അക്ഷരങ്ങൾ മതി.

ഉ-ം കാ, ചാ, നൊ, പോ, മൂ, വാ, കൾ, ചെൽ, കൺ, വെൾ,
ചെറു, (ചുറു,) പെരു, നീൾ, നെടു, കുറു, പഴ, നൽ, ചീ, പുതു,
ചെ (ചു) ചുടു, ചൊൽ.

199. ഈ ധാതുക്കൾ തന്നെ ക്രിയാപ്രകൃതികളായി നടക്കുന്നുവൊ?

ചിലതു ക്രിയാപ്രകൃതികളായിട്ടു തന്നെ നടക്കു
ന്നു.

ഉ-ം. കായുന്നു, ചെൽ, ചീയും, ചുടുക, ഇത്യാദി.

ചിലതു ക്രിയാപ്രകൃതികളായിട്ടു തന്നെ നടക്കു
ന്നു എങ്കിലും അവറ്റിന്നു ഊനതവന്നു അപൂ
ൎണ്ണമായ ചിലരൂപങ്ങൾ മാത്രമെ ശേഷിക്കു
ന്നുള്ളു; ഈ വകയുടെ പ്രയോഗം അധികമായി
നാമങ്ങളെയും ക്രിയകളെയും വിശേഷിക്കുന്ന
തിൽ ഉണ്ടാകും.

i. (a.) 'നെടിയ'; (നെടിയമനുഷ്യൻ എന്നുള്ളതിലെ പോലെ.)

(b.) 'നെടും' (നെടുംപുര ,, ,, ,, )

(c.) 'നെടു'; (നെടുപട്ടം ,, ,, ,, )

ii. (a.) 'ചെറിയ' (ചെറിയകുട്ടി ,, ,, ,, )

(b.) 'ചെറും'; (ചെറുമ്പുൽ ,, ,, ,, )

(c.) 'ചെറു'; (ചെറുനാരങ്ങ ,, ,, ,, ) [ 170 ] iii. (a) 'peritŭ' (=periyatu) (=that which became big,
a big thing).

(b) 'perum' (lit. that which is big), 'perum pámbŭ'
(=a big snake).

200. How are most verbal crude-forms formed from
verbal roots?

i.) Some by lengthening the vowel of the root.

Ex: niḷ = níḷŭ, kaṇ = káṇŭ.

ii.) Some form their crude-form by adding one or more
letters to the root.

Ex: chá, chákŭ; po, pókŭ; vá, varŭ; veḷ, veḷa.

Root. Crude-form. Root. Crude-form.
i.


niḷ

par̥ŭ
níḷ (= grow long or
tall)
pár̥ŭ (= fly)
h.
i.

var̥ŭ
pazha

var̥aḷ (=dry, wither)
pazhkŭ (grow old,
accustomed)
ii. porŭ pórŭ (= fight) nal nalkŭ (= grant)
no nókŭ (= be painful)
a.

kur̥ŭ

kur̥a (= be or grow
small)
chá
po
chákŭ (=die)
pókŭ (=go)
b. tir tiri (=turn) j. putŭ putukkŭ (=renew)

c.
patŭ
toṭŭ
pati (=impresse)
tuṭe (kkŭ) (=wipe)


múkkŭ (=get old,
ripe)
d.

cher̥ŭ

chur̥nggŭ (= dimi-
nish)
kaḷ

kakkŭ (kaḷkkŭ)
(=steal)
e.
f.

g.


muṭŭ
tuḷ

toṭŭ

muṭantŭ (=be lame)
tuḷumbŭ (=move
from side to side)
tuṭarŭ (=be joined,
follow)
varŭ (=come)




k.

veḷ

kur̥ŭ

chevŭ

veḷukkŭ (=be or grow
white)
kur̥ukkŭ (=make
less)
chuvakkŭ (=be or
grow red)
[ 171 ] iii. (a.) പെരു ('പെരുതു;' =പെരിയതു എന്നുള്ളതിലെപോലെ)

(b.) 'പെരും;' പെരുമ്പാമ്പു.

200. ക്രിയാധാതുവിൽനിന്നു അധികമുള്ള ക്രിയാപ്രകൃതികൾ എങ്ങി
നെ ഉണ്ടാകും?

i.) ചിലതു ധാതുവിൻ ദീൎഘത്താൽ അത്രെ.

ഉ-ം. നിൾ=നീളുന്നു; കൺ=കാണുന്നു.

ii.) ചിലതു ധാതുവിനോടു ഓരൊ അക്ഷരങ്ങ
ളെ ചേൎക്കുന്നതിനാൽ പ്രകൃതിയായ്വരും.

ഉ-ം. ചാ, 'ചാകു' പൊ, 'പോകു'; വാ, 'വരു'; വെൾ, 'വെള'.

ധാതു. പ്രകൃതി. ധാതു. പ്രകൃതി.
i. നിൾ നീൾ h. വറു വറ്റു, വറൽ
പറു പാറു i. പഴ പഴകു
ii. പൊരു പോരു നൽ നൽകു
a. കുറു കുറ നൊ നോകു
b. തിർ തിരി ചാ ചാകു
പതു പതി പൊ പോകു
c. തൊടു തുടെ(ക്കു) j. പുതു പുതുക്കു
d. ചെറു ചുറുങ്ങു മൂ മൂക്കു
e. മുടു മുടന്തു കൾ കക്കു (=കൾക്കു)
f. തുൾ തുളുമ്പു വെൾ വെളുക്കുന്നു
g. തൊടു തുടരു കുറു കുറുക്കു
വാ വരു k. ചെവു ചുവക്ക
[ 172 ] 201. How are verbs of repetition formed?

First, by adding the affix 'nggu'; second, by the rep-
etition of the root.*

Ex: 1st from 'min' we have 'minunggŭ' (=twinkle); from
'ńaḷ', 'ńaḷunggŭ' (= be soaked, dripping).

2nd from 'veḷ', 'veḷuveḷukkŭ' (=to grow whiter and whiter);
from 'chuṭu', 'chuṭuchuṭukkŭ' (= grow hotter and hotter);
so 'nur̥unur̥unggŭ' (= shiver into pieces); and 'kir̥ukir̥ukkŭ'
(= croak repeatedly).

202. Are there any verbs derived from nouns?

There are many, mostly strong verbs.

i.) From nouns ending in 'u'.

Ex: from 'onnŭ' (= one), 'onnikkŭ' (= come into one, join,
agree); from 'vanbŭ' (= strength, power), vanbikkŭ' (= be-
come powerful); from 'kallŭ' (=stone), 'kallikkŭ' (=to become
hard).

ii.) From nouns ending in 'am'.

Ex: tévárikkŭ (= offer to a god), madhrŭkkŭ (= become
sweet), párikkŭ (= increase), from 'téváram' (= an offering
to a god), 'madhuram' (= sweetness), and 'páram' (= greatness)
respectively.

iii.) From nouns ending in 'an'.

Ex: from 'madyapan' (= a drunkard), we have 'madyapikkŭ'
(= drink spirits). [ 173 ] 201. പുനരൎത്ഥക്രിയകൾ എങ്ങിനെ ജനിക്കുന്നു?

ഒന്നാമതു ധാതുവിനോട 'ങ്ങു' പ്രത്യയം ചേൎക്കയാ
ൽ തന്നെ.*

ഉ-ം. 'മിൻ', 'ഞൾ' എന്നവയിൽനിന്നു 'മിനുങ്ങു'; 'ഞളുങ്ങു' എ
ന്നവ ഉണ്ടായി;

രണ്ടാമതു ധാതുവിൻ്റെ ആവൎത്തനത്താൽ അത്രെ.

ഉ-ം. 'വെൾ', 'ചുടു,' 'നുറു,' 'കിറു' എന്നവയിൽനിന്നു 'വെളുവെ
ളുക്കു'; 'ചുടുചുടുക്കു'; 'നുറു നുറുങ്ങു'; 'കിറു കിറുക്കു' എന്നവ ഉണ്ടായി.

202. നാമങ്ങളിൽനിന്നു ജനിക്കുന്ന ക്രിയകൾ ഉണ്ടൊ?

അനേകം ഉണ്ടു; മിക്കതും ബലക്രിയകൾ തന്നെ.

i.) ഉകാരാന്തങ്ങളാൽ.

'ഒന്നു,' 'വമ്പു,' 'കല്ലു' എന്നവയിൽനിന്നു 'ഒന്നിക്കു,' 'വമ്പിക്കു,'
'കല്ലിക്കു' എന്നവയുണ്ടായി.

ii.) അമന്തങ്ങളാൽ.

'തേവാരം,' 'മധുരം,' 'പാരം' എന്നവയിൽനിന്നു 'തേവാരിക്കു,'
മധൃക്കു,, 'പാരിക്കു' എന്നവയുണ്ടായി.

iii.) അനന്തങ്ങളാൽ.

മദ്യപൻ എന്നതിൽനിന്നു 'മദ്യപിക്കു' എന്നതുണ്ടായി. [ 174 ] iv.) From abstract nouns ending in 'a' (palatal) and 'i'.

Ex: from 'oruma' (= oneness), 'ormma' (= recollection), 'mar̥a'
(= what hides, or is hidden), 'nila' (= standing-place), 'taṭi'
(= bulk), 'mozhi' (= word), we have 'orumikkŭ' (= bring
into one, bring together), 'órimmikkŭ' (= recollect). 'mar̥ayŭ'
(= to disappear), 'mar̥ekkŭ' (= hide), 'nilekkŭ' (= be establish-
ed), 'taṭikkŭ' (= become bulky), 'mozhiyu' (= to speak, utter).

v.) From nouns ending in 'al'.

Ex: 'nizhalikkŭ' (= to shade) from, 'nizhal' (= shade); 'púta-
likkŭ' (=have the dropsy), from 'pútal' (=dropsy).

vi.) From nouns ending in 'ir'.

Ex: 'etirkkŭ' (= oppose), from 'etir' (=opposition); 'kuḷirkku
(= to cool), from 'kuḷir’ (= cold).

203. How are causal verbs formed?

One way is by changing the weak crude-form into a
corresponding strong form.

Ex: 'ákŭ' (=be) makes 'ákkŭ' (=cause to be, make)
aṭanggŭ (=be repressed, contained) makes aṭakkŭ
(= cause to be etc.)
keṭŭ (= spoil) makes ketukkŭ (= ,, ,, )
vaḷar (=grow) ,, vaḷarkkŭ (= ,, ,, )
nana (= be wet) ,, nanakkŭ (= ,, ,, )

204. What is the second way?

The second way in which causal verbs are formed is
by adding 'ttŭ'.
[ 175 ] iv.) 'അ,' 'ഇ,' അന്തമുള്ള ഭാവനാമാന്തങ്ങളാൽ;

'ഒരുമ,' 'ഓൎമ്മ,' 'മറ,' 'നില,' 'തടി,' 'മൊഴി' എന്നവയിൽ നി
ന്നു 'ഓൎമ്മിക്കു,' 'മറ(യു),' 'മറെക്കു,' 'നിലെക്കു,' 'തടിക്കു,' 'മൊഴി
(യു)' എന്നവ ഉണ്ടായി.


v.) അലന്തങ്ങളാൽ;

'നിഴൽ,' 'പൂതൽ’ എന്നവയിൽനിന്നു 'നിഴലിക്കു' 'പൂതലിക്കു'
എന്നവയുണ്ടായി.

vi.) ഇരന്തങ്ങളാൽ;

'എതിർ,' 'കുളിർ' എന്നവയിൽനിന്നു 'എതിൎക്കു;' 'കുളിൎക്കു' എന്ന
വയുണ്ടായി.

203. ഹേതുക്രിയകളുടെ ഉത്ഭവം എങ്ങിനെ?

അബലപ്രകൃതിയെ ബലപ്രകൃതി ആക്കുകയാ
ൽ തന്നെ ഒന്നാമത്തെ വക ഉണ്ടാകും.

ഉ-ം. ആകു, ‘ആക്കു';

അടങ്ങു, 'അടക്കു';

കെടു, 'കെടുക്ക';

വളർ, 'വളൎക്കു';

നന, 'നനെക്കു',

204. രണ്ടാമത്തെ വക എങ്ങിനെ?

'ത്തു' ചേൎക്കയാൽ തന്നെ. [ 176 ] Ex: 'varŭ' (= come) makes 'varuttŭ' (= cause to come);

'valar' (= grow, increase) makes 'vallarttŭ' (= cause to
grow, or increase);

'peṭŭ' (= suffer) makes peṭuttŭ' (= cause to suffer);

'váṭŭ' (= wither) makes 'váṭṭŭ' (= cause to wither);

'káṇ' (= see) makes 'káṭṭŭ' (= cause to see, shew);

'ár̥ŭ' (= grow cool) makes 'ár̥r̥ŭ' (= make cool);

'akal' (=be at a distance) makes 'akar̥r̥ŭ' (= remove);

'tín' (=feed) makes 'tír̥r̥ŭ' (= cause to feed);

'káyŭ' (= get warm) makes 'káchchŭ' (= make warm).

205. What is the third way?

The third way in which causal verbs are formed is by
adding 'vi', 'ppi'.

Ex: from

'ar̥i' (=know), 'ar̥ivikkŭ' or 'ar̥iyikkŭ' (= cause to
know, inform);
,, 'káṇ' (=see), 'káṇpnikkŭ' or 'káṇikkŭ' (= cause to
see);
,, 'chol' (=say), 'cholvikkŭ' or 'chollikkŭ' (=cause to
say);
,, 'ká' (= watch), 'káppikkŭ' (= cause to watch);
,, 'o' (= agree), 'oppikkŭ' (= cause to agree).

206. Has each verbal root only one causal form?

No; one verbal root sometimes has several causal forms.

Ex: from

'naṭa' (=walk etc.), naṭattŭ, naṭappikkŭ (= cause
to walk, lead);
,, 'varŭ' (= come), varuttŭ, varuvikkŭ (= cause to
come, bring).

From one causal we can make another causal.

Ex: naṭattippikkŭ (= cause to lead);

varuttippikkŭ (cause to bring). [ 177 ] ഉ-ം. വരു, 'വരുത്തു';

വളർ, 'വളൎത്തു';


പെടു (പെടുക്കു) 'പെടുത്തു';

വാടു, 'വാട്ടു';

കാൺ, 'കാട്ടു';

ആറു, 'ആറ്റു';

അകൽ, 'അകറ്റു';

തീൻ, 'തീറ്റു';

കായു, കാച്ചു.

205. മൂന്നാമത്തെവക എങ്ങിനെ?

'വി,' 'പ്പി,' ചേൎക്കയാൽതന്നെ.

ഉ-ം. അറി, 'അറിവിക്കു'; 'അറിയിക്കു';

കാൺ, 'കാണ്പിക്കു'; കാണിക്കു;

ചൊൽ, 'ചൊൽവിക്കു'; ചൊല്ലിക്കു;

കാ, 'കാപ്പിക്കു';

ഒ, 'ഒപ്പിക്കു'.

206. എല്ലാധാതുവിന്നും ഒരു ഹേതുക്രിയ തന്നെയൊ ഉള്ളതു?

അതല്ല; പലപ്രകാരത്തിലും ഉണ്ടാകും.

ഉ-ം നട, 'നടത്തു'; നടത്തിപ്പിക്കു;

വരിക, 'വരുത്തു' വരുവിക്കു.

ഒരു ഹേതുക്രിയയിൽനിന്നു മറെറാരു ഹേതുക്രി
യയെ ഉണ്ടാക്കാം.

ഉ-ം നടത്തിപ്പിക്കു, വരുത്തിപ്പിക്കു. [ 178 ] 207. How are verbs formed from Sanskrit nouns?

i.) A very great number are derived in various ways
from nouns ending in 'am'.

Ex: 'támasikkŭ' (=wait), from 'támasam' (= delay); so 'bhó-
gikkŭ' (= enjoy) 'ášrayikkŭ' or 'ašrikkŭ' (= take refuge with,
depend on).

ii.) Of nouns ending in 'i' which give rise to verbs
there are:

Ex: 'vidhi' (= decree), hence 'vidhikkŭ'; 'šrishṭi' (=creation),
from which we have 'šrishṭikkŭ' &c.

iii.) Others from nouns ending in 'anam'.

Ex: 'móshaṇikkŭ' from 'móshaṇam' (= deliverance).

In many the 'anam' is dropped.

Ex: 'varddhanam' (= increase), hence 'varddhikkŭ'; so from
'arppaṇam' (= offering), we may have 'arppanikkŭ' or 'arppi-
kkŭ'.

Others from nouns of agency ending in 'tá'.

Ex: 'móshṭá' (= a thief), 'móshṭikkŭ'.

COMPOUND WORDS.

208. What is a compound word?

Several words joined together to express a single notion
are called a compound word; the one which comes first
is called the former-member, that which comes after,
the latter-member of the compound.

209. What is the form assumed by the former-member
of the compound noun? [ 179 ] 207. സംസ്കൃതനാമങ്ങളിൽനിന്നു ക്രിയകൾ ഉത്ഭവിക്കുന്നതു എ
ങ്ങിനെ?

i.) അമന്തങ്ങളിൽ പ്രത്യെകം ബഹുവിധത്തിലും
വരും.

ഉ-ം. താമസം, 'താമസിക്കു'; ഭോഗിക്കു';
'ആശ്രയിക്കു,' 'ആശ്രിക്കു;'

ii.) ഇകാരാന്തമുള്ള നാമങ്ങളിൽ.

ഉ-ം വിധി, 'വിധിക്കു'; സൃഷ്ടിക്കു ഇത്യാദി.

iii.) 'അനം' എന്നന്തമുള്ള നാമങ്ങളിൽ.

ഉ-ം. മോഷണം, 'മോഷണിക്കു'.

പലതിലും 'അനം' ലോപിച്ചുപോകും.

ഉ-ം വൎദ്ധനം, 'വൎദ്ധിക്കു,' അൎപ്പണം, 'അൎപ്പണിക്കു,' 'അൎപ്പിക്കു;'


iv.) 'താ' എന്ന കൎത്തൃ നാമത്തിൽ.

ഉ-ം. മോഷ്ടാ, 'മോഷ്ടിക്കു.'

സമാസിതങ്ങൾ.

208. സമാസിതം എന്നതു എന്തു?

ഒന്നിൽ അധികം പദങ്ങൾ ചേരുകയാൽ ഒര
ൎത്ഥം തന്നെ ജനിക്കുന്നതിന്നു സമാസിതം എന്നു
പേർ; ആദ്യത്തിൽ വരുന്ന പദത്തിന്നു പൂൎവ്വപ
ദമെന്നും, അതിൻ വഴിയെ വരുന്ന പദത്തിന്നു
പരപദം എന്നും പറയാം.

209. സമാസിതനാമത്തിൽ പൂൎവ്വപദത്തിൻ്റെ രൂപം എങ്ങിനെ? [ 180 ] Most nouns assume the crude-form, when they stand as
the former-member of a compound.

Ex: tí-kkal (=firestone, flint), nari-ppal (=tiger-tooth), mazha-
the rainy season), peṇ-kula (=woman-killing),
uḷ-ttár (=the 'internal flower', the mind), rá-kkaṇ (=the night-
eye, i. e. the owl), pilá-v-ila (=a jack-tree-leaf). In these the
crude-forms 'tí', 'nari', 'mazha', 'peṇ', 'uḷ', 'rá', 'pilá' stand as
the first members of the compounds.

210. Must the former-member of a compound always be
a noun?

No, The adverbial past participle sometimes forms the
former-member of a compound.

Ex: aṭichchu-taḷi (=sprinkling after sweeping), tíṇṭi-kkuḷi
(=washing after defilement).

211. What form do nouns ending in 'an' 'am' assume, when
they become the former-members of a compound
noun?

'N' and 'm' are sometimes elided,

Ex: mara-kkalam (=a wooden bowl), káṭṭáḷa-pati (=the prince
of the forest tribes).

And sometimes not.

Ex: Chéramán-náṭu (= the country of Cherumán), muzha-kál
(=knee), kuḷang-ngara (=the bank of a tank).

212. When 'an' 'am' are elided and the latter-member
of the compound begins with a vowel, what is the usage?

The usage varies in this case. [ 181 ] അധികം നാമങ്ങളിൽ, സമാസത്താൽ ചേരുന്ന
പൂൎവ്വപദം പ്രകൃതിയായാലും മതി.

ഉ-ം. 'തീക്കൽ,' 'നരിപ്പൽ,' 'മഴക്കാലം,' 'പെൺകുല,' 'ഉൾത്താ
ർ,' 'രാക്കൺ,' 'പിലാവില' എന്നിവറ്റിൽ 'തീ,' 'നരി,' 'മഴ,'
'പെൺ,' 'ഉൾ', 'രാ,' 'പിലാ' എന്നീപ്രകൃതികൾ സമാസത്തി
ൻ്റെ പൂൎവ്വപദം ആകുന്നു.

210. പൂൎവ്വപദം എപ്പൊഴും നാമം തന്നെ ആയിരിക്കെണം എ
ന്നുണ്ടൊ?

നാമം തന്നെ ആയിരിക്കെണം എന്നില്ല; ഭൂത
ക്രിയാന്യൂനവും ആയിരിക്കാം.

ഉ-ം. 'അടിച്ചുതളി,' തീണ്ടിക്കുളി.'

211. 'അൻ' 'അം,' എന്നന്തമുള്ള നാമങ്ങൾ സമാസിതനാമത്തി
ൻ്റെ പൂൎവ്വപദമാകുന്നതു എങ്ങിനെ?

'ൻ,' 'ം,' എന്നവ ലോപിച്ചു പോകും.

ഉ-ം. 'മരക്കലം,' 'കാട്ടാളപതി.'

'ൻ' 'ം,' ലോപിക്കാത്തതും ഉണ്ടു.

ഉ-ം. 'ചേരമാൻനാടു,' 'മുഴംകാൽ,' 'കുളങ്ങര'.

212. 'അൻ,' 'ം,' ലോപിക്കും ദിക്കിൽ സ്വരം പരമായാൽ എ
ങ്ങിനെ?

അതിന്നു പലപ്രയോഗങ്ങൾ ഉണ്ടു. [ 182 ] Ex: níla-ańjanam (=a blue lotus), kala-v-ar̥a (=a granary-room),
mada-y-ána (= a rutting elephant), veḷichch-eṇṇa (= lamp-oil),
Krŭshṇ-áṭṭam (= the drama of Krishna).

In some cases when a vowel follows 'n' and 'm' are
not elided.

Ex: paṇayam-óla (= a palmyra cadjan), Ráman-áṭṭam (= the
drama of Ráma).*

213. Does augmentation ever occur in compound nouns?

Yes, The former member is often augmented by 'an',
'am', 'n', or 'm’.

Ex: tekkan-kár̥r̥u (=south-wind), ponn-ezhuttan-chéla (= a
cloth figured with gold), malan-puli (=a hill-tiger), panan-kula
(= a bunch of palmyra fruit), pún-tén (= the honey of flowers),
chuṇṭang-ga (= chuṇṭan-kkáy) (=the fruit of the prickly night-
shade or 'chuṇṭa').

(In these the unaugmented former-members are 'tekkŭ',
'ponn-ezhuttŭ', 'mala', 'pana', 'pú' and 'chuṇṭa' respect-
ively).

214. Can the substituted-form be used as the former
member of a compound noun?

It can, and in various ways (senses).

Ex: kúvaḷatt-ila (= a leaf of the kúvaḷam); van-káṭṭ-ána (=an
elephant of the great forest).

ár̥r̥u-veḷḷam (= iver-water); ízhad-dwípu (=the island of
Ceylon).

kizhakkin-pur̥am (=the eastern side); áṭṭin-pál (=goat's
milk. [ 183 ] ഉ-ം. 'നീലഅഞ്ജനം.' 'കലവറ,' 'മദയാന,' 'വെളിച്ചെണ്ണ,'
'കൃഷ്ണാട്ടം.'

സ്വരം പരമാകുന്ന ചിലദിക്കിൽ 'ൻ,' 'ം' ലോപി
ക്കുന്നില്ല.

ഉ-ം. 'പണയമോല,' 'രാമനാട്ടം'*

213. സമാസിതനാമത്തിൽ ആഗമം കൂടെ പ്രയോഗിക്കുന്നുണ്ടൊ?

'അൻ,' 'അം,' 'ൻ,' 'ം' ഈ ആഗമങ്ങൾ കൂടെ ന
ടപ്പു.

ഉ-ം. 'തെക്കൻ കാറ്റു,' 'പൊന്നെഴുത്തൻ ചേല,' 'മലമ്പുലി,'
'പനങ്കുല,' 'പൂന്തേൻ,' ചുണ്ടങ്ങ (=ചുണ്ടൻകായി.)


214. ആദേശരൂപത്തിൻ്റെ പ്രയോഗം സമാസിതനാമത്തിൽ പൂ
ൎവ്വ പദമായ്നടക്കുമൊ?

പലപ്രകാരത്തിൽ നടക്കും.

ഉ-ം. 'കൂവളത്തില,' 'വങ്കാട്ടാന,'

'ആറ്റുവെള്ളം,' 'ൟഴദ്ദ്വീപു,'

'കിഴക്കിമ്പുറം,' 'ആട്ടിമ്പാൽ.' [ 184 ] 215. Does the affix 'é' ever occur in compound nouns as
an augment?

Yes; it is used in many ways in composition.

Ex: nálu náḷé-ppaṇi (=four days' work); oráṇṭatté-anubhavam
(=one year's enjoyment).

annatté-rátri (=that day night); munpatté-ppóle (=as
before).

rávilatté-bhakshaṇam (=morning's meal).

216. Is there any peculiarity in the use of pure Malayálam
abstract nouns in composition?

Yes; the affixes 'ma', 'a', 'am', 'kkam', 'pu', 'ppu', be-
tokening the abstract noun, are dropped, and the plain
verbal root is used to qualify the noun following.*

Thus above said 'nanma' (=nalma) becomes in com-
position 'nal'.

Ex: nal-kuḷam (=a good tank), nal-cherukkan (=a good boy).

The abstract noun 'vanpu' (=greatness, might), occurs
in composition as 'van'.

Ex: van-kaṭal (=the mighty ocean), van-káṭu (=a great forest)
van-mala (=a great mountain) etc. *

217. In such cases does the vowel of the root ever under-
go any change?

It is sometimes lengthened. *

Ex: chév-aṭi (=beautiful foot); kár-íyam (=black lead); pér-ál
(=the large kind of banyan tree); ár-uyir (= 'dear life' i. e.
friend). [ 185 ] 215. 'ഏ' പ്രത്യയവും ക്രടെ ആഗമമായ്വരുമൊ?

അതു സമാസത്തിൽ പലവിധത്തിലും വരും.

ഉ-ം. 'നാലു നാളെപ്പനി,' 'ഓരാണ്ടത്തേ അനുഭവം,' 'അന്ന
ത്തേ രാത്രി;' 'മുമ്പെത്തേപ്പോലെ,' 'രാവിലത്തേ ഭക്ഷണം.'

216. ദേശ്യഭാവനാമങ്ങൾ സമാസിതങ്ങളിൽ ചേരുന്നതിൽ ഏതെ
ങ്കിലും വിശേഷം ഉണ്ടൊ?

ഉണ്ടു; 'മ,' 'അ,' 'അം,' 'ക്കം,' 'പു,' 'പ്പു' മുതലായ
ഭാവനാമം ജനിപ്പിക്കുന്ന പ്രത്യയങ്ങൾ ലോപി
ച്ചു വെറും ധാതുമാത്രം ചേരും;

ഇപ്പറഞ്ഞപ്രകാരം നന്മ (=നൽമ) എന്നുള്ളതു
സമാസത്തിൽ 'നൽ,' എന്നു നടക്കും.

ഉ-ം 'നൽകുളം,' 'നൽച്ചെറുക്കൻ;'

'വമ്പു' എന്നതു 'വൻ' എന്നു വരും.

ഉ-ം. 'വങ്കടൽ,' 'വങ്കാടു,' 'വന്മല' ഇത്യാദി. *

217, ധാതുസ്വരത്തിന്നു ഭേദം വരുമൊ?

അതു ദീൎഘിച്ചു പോകിലുമാം. *

ഉ-ം. 'ചേവടി,' 'കാരീയം,' 'പേരാൽ,' 'ആരുയിർ.' [ 186 ] 218. Does the root in these cases ever receive any
augmentation?

Some roots are augmented by 'am' 'in' and other affixes
of composition.

Ex: ilan-tala (=ilam-tala) (= a young bud); karin-kal (=karin-
kal) (=the black rock, granite). *

219. Does duplication ever occur as a means of compo-
sition?

Duplication occurs not only in the cases mentioned in
answer No. 51, but also after words ending in a vowel
in 'y' and in 'n' 'l' and other liquids, provided that
the following member commences with a surd.

220. Should compound nouns be divided in parsing?

No. How many soever words a compound noun may
consist of, the whole should be parsed as one noun.

Thus: sáma-dán-ádi-šríman-níti-šástra-karttákkaḷ [(= the au-
thors of the auspicious branches of policy of which conciliation
and giving (are) the first] should not be separated, but parsed
as one compound noun.

221. What is to be remarked concerning the parsing of
the various words used to qualify nouns? [ 187 ] 218. ഇങ്ങിനെയുള്ള ധാതുവിന്നു ആഗമം വരുമൊ?

ചിലതിന്നു 'അം,' 'ഇൻ' എന്നുള്ള സമാസ പ്ര
ത്യയങ്ങൾ ആഗമമായ്വരും.

ഉ-ം. 'ഇളന്തല' (=ഇളം തല,) കരിങ്കൽ, (=കരിൻകൽ.) *

219. സമാസത്തിൽ ദ്വിത്വം വരുമൊ?

ദേശ്യസമാസങ്ങളിൽ പൂൎവ്വപദം (51) പറഞ്ഞ
സംഗതികളിലല്ലാതെ സ്വരാന്തമാകട്ടെ. യരലാദ്യ
ന്തം ആകട്ടെ, ആയിരുന്നാൽ വരുന്ന ഖരങ്ങളി
ൽ ദ്വിത്വമായ്വരുന്നതുമാം.

220. സമാസിതനാമങ്ങളെ വിഭാഗിച്ചു വ്യാകരിക്കേണമൊ?

വേണ്ട; സമാസിതനാമത്തിൽ എത്ര പദങ്ങൾ
ഇരുന്നാലും അവയെല്ലാം ഒന്നാക്കി എടുത്തു വ്യാ
കരിക്കേണ്ടതാകുന്നു.

ഉ-ം. 'സാമദാനാദിശ്രീമന്നീതിശാസ്ത്രകൎത്താക്കൾ' എന്നതിനെ
വിഭാഗിച്ചു വ്യാകരിക്കേണ്ട—എന്നാൽ മുഴുവനും കൂടെ ഒരു സ
മാസനാമമായെടുത്തു വ്യാകരിക്കേണ്ടതാകുന്നു.

221. നാമങ്ങളെ വിശേഷിക്കുന്ന പദങ്ങളെ വ്യാകരിക്കുന്നതിനെ കു
റിച്ചു വല്ലതും പറവാനുണ്ടൊ? [ 188 ] Some discrimination is required for their parsing.
Some, as shewn above in answer 220, are roots joined in
composition; these therefore should not be parsed sepa-
rately.

Others again (as shewn in the answer on Adnounal
Participles, qu. 147.) are adnounal participles of verbs.

Ex: veḷutta vastram (= a white cloth, lit. a cloth which
has become white). In this 'veḷutta' is the adnounal participle
of the verb 'veḷukkuka' (= to be or become white).

Others again are the genitive cases of nouns.

Ex: mádhuryattinr̥e vákku (= a sweet speech, lit. the speech
of sweetness).

Others again consist of a noun and the verb 'uḷḷa'
(=which is), 'áya' (=which became), 'āyuḷḷa' (=which
is become) etc.

Ex: pakshamáyuḷḷa vákku (=an agreeable or partial speech,
lit. a speech which is become agreeability or partiality).

Here the noun 'paksham' (=agreeability) the verb 'áy' (=having
become), the verb 'uḷḷa' (= which is) and the noun qualified,
'vákku' (= speech), should each be parsed separately; 'paksha-
máyuḷḷa vákku' is not a compound, but consists of four separate words.

222. Why is it necessary to join together the several
words in this way in order to express a single attri-
bute? [ 189 ] അവകളെ വ്യാകരിക്കുന്നതിൽ കുറെ സൂക്ഷ്മം വേ
ണ്ടതാകുന്നു; മുമ്പെ (220)ൽ കാണിച്ചപ്രകാരം ചി
ലവ സമാസത്താൽ ചേരുന്ന ധാതുക്കൾ ആ
കുന്നു; ആയ്തുകൊണ്ടു അവറ്റെ വെവ്വേറെ എടു
ത്തു വ്യാകരിപ്പാൻ പാടില്ല; മറ്റു ചിലവ ശബ്ദ
ന്യൂനങ്ങളെ കുറിച്ചുള്ള (142ാം) ഉത്തരത്തിൽ കാ
ണിച്ച പ്രകാരം ക്രിയകളുടെ ശബ്ദന്യൂനങ്ങളും
ആകുന്നു.

ഉ-ം. 'വെളുത്ത വസ്ത്രം'; ഇതിൽ 'വെളുത്ത' എന്നതു വെളുക്കുക,
എന്ന ക്രിയയിൽനിന്നുണ്ടായ ശബ്ദന്യൂനം.

മറ്റു ചിലവ നാമങ്ങളുടെ ഷഷ്ഠികളാകുന്നു.

ഉ-ം. മാധുൎയ്യത്തിൻ്റെ വാക്കു.

മറ്റു ചിലവ ഒരു നാമത്താലും, 'ഉള്ള,' 'ആയ',
'ആയുള്ള' മുതലായ ക്രിയകളാലും ഉണ്ടാകും.

ഉ-ം. 'പക്ഷമായുള്ളവാക്കു'; ഈ സംഗതിയിൽ ആദ്യത്തെ നാമം
'പക്ഷം' എന്നതുവേറെ, 'ആയ', എന്നതു വേറെ, 'ഉള്ള' എന്നതു വേ
റെ, വിശേഷിക്കപ്പെടുന്നനാമമായ 'വാക്കു', എന്നതു വേറയും, വ്യാ
കരിക്കെണ്ടതാകുന്നു; 'പക്ഷമായുള്ള' വാക്കു എന്നതു സമാസം അ
ല്ല; അതു പ്രത്യെകം പ്രത്യേകം ആയുള്ള നാലു പദങ്ങൾ തന്നെ.

222. ഒരു വിശേഷണമാക്കെണ്ടതിന്നു പല വാക്കുകളെ ഇപ്രകാരം
ചേൎപ്പാൻ കാരണം എന്തു? [ 190 ] It is because Malayálam possesses no adjectives; 'pa-
kshamáyuḷḷa' (though translated agreeable') is not an
adjective; it can be divided into three several words,
each of which has its own parsing.

223. Are there any compound verbs?

There are many.

The majority of these have some noun as the former-
member of the compound, and 'peṭunnu', 'ákunnu', or
some other such verb as the latter-member; if the noun
has an affix, it drops it, and the following surd is
doubled.

Ex: aka-ppeṭu (= be included), bhaya-ppeṭu (= be afraid),
uṇṭ-ákku (=come into being; be), nann-ákku (=amend, repair),
uru-máyu (= lose shape), vér̥u-tirikku (=separate), uḷ-koḷḷu
(= take in), and kei-koḷḷu (=accept). [ 191 ] മലയായ്മയിൽ ഗുണവാചകങ്ങൾ ഇല്ലായ്കകൊ
ണ്ടത്രെ ഇപ്രകാരം ചേൎത്തതു; 'പക്ഷമായുള്ള'
എന്നതു ഗുണവാചകം അല്ല; അതിനെ നാലു
പദങ്ങളാക്കി വിഭാഗിച്ചു ഓരോന്നിനെ വെവ്വെ
റെ വ്യാകരിക്കാം.

228. സമാസിത ക്രിയകൾ ഉണ്ടൊ?

അനേകം ഉണ്ടു; ഇവറ്റിൽ മിക്കതും പൂൎവ്വപദം
നാമവും, പരപദം 'പെടുന്നു', 'ആകുന്നു' മുതലാ
യ ചില ക്രിയകളും ആയിരിക്കും; നാമത്തിന്നു പ്ര
ത്യയമുണ്ടായാൽ ലോപിച്ചു പരം വരുന്ന ഖര
ത്തിന്നു ദിത്വം വരും.

ഉ-ം. അകപ്പെടു, ഭയപ്പെടു, ഉണ്ടാക്കു, നന്നാക്കു, ഉരുമായു,
വേറുതിരിക്കു, ഉൾകൊള്ളു, കൈക്കൊള്ളു. [ 192 ] III. SYNTAX.

THE ANALYSIS OF SENTENCES.

224. What is a sentence?

A sentence is that which arises from combining several
words, so as to express a complete notion.

Ex: mukti siddhichchu [= (eternal) liberation was accom-
plished]; kámam kálan (=lust is death).

SUBJECT, PREDICATE AND OBJECT.

225. How many words are necessary to form a sentence?

One to express the subject and another to express the
predicate. Thus at least two words must be contained
expressed or understood) in every sentence.

Ex: ní pó (= go thou); pó (= go).

226. What are the subject and predicate?

The subject is the word which expresses that, concern-
ing which we speak. It is also the nominative of the
finite verb of the sentence.
Ex: Kéḷan nallavan (= Kéḷan is a good man); in this 'Kéḷan'
is the subject.

The predicate is the word which expresses the action
(done or suffered) or the attribute etc. assigned to
the subject. [ 193 ] III. വാക്യകാണ്ഡം.

വാക്യപങ്കുകൾ.

224. വാക്യം എന്നതു എന്തു?

തികവുള്ള അഭിപ്രായം ജനിപ്പാൻ തക്കവണ്ണം പ
ദങ്ങളെ ചേൎക്കുന്നതിനാൽ ഉണ്ടാകുന്നതു വാക്യം.

ഉ-ം. മുക്തിസിദ്ധിച്ചു; കാമം കാലൻ.

ആഖ്യാഖ്യാതകൎമ്മങ്ങൾ.

225. വാക്യത്തിന്നു എത്രപദം വേണം?

വാക്യത്തിന്നു, ആഖ്യ കാണിക്കേണ്ടതിന്നു ഒന്നു,
ആഖ്യാതം കാണിക്കെണ്ടതിന്നു മറെറാന്നു, ഇങ്ങി
നെ രണ്ടു പദംതന്നെ സ്പഷ്ടമായെങ്കിലും, അസ്പ
ഷ്ടമായെങ്കിലും, ഒരു വാക്യത്തിൽ അടങ്ങിയിരി
ക്കണം.

ഉ-ം. നീപോ; പൊ.

226. ആഖ്യ ആഖ്യാതം എന്നവ എന്തു

നാം ഏതിനെ കുറിച്ചു പറയുന്നുവൊ അതിനെ
അറിയിക്കുന്നതു ആഖ്യ; ആയതു ക്രിയയെ ഭ
രിക്കുന്ന പ്രഥമതന്നെ.

ഉ-ം. 'കേളൻ നല്ലവൻ', ഇതിൽ, 'കേളൻ' എന്നതു ആഖ്യ;

ആ ആഖ്യയെ കുറിച്ചു അറിയിക്കുന്ന നാമം താ
ൻ ക്രിയതാൻ, ആഖ്യാതം തന്നെ. [ 194 ] Ex: Kéḷan nallavan; Ráman jayichchu (= Ráman conquered).
In these 'nallavan' (= a good man) and 'jayichchu' (= conquered)
are the predicates.

227. Is not a third member sometimes necessary in a
sentence?

i.) If the predicate is a transitive verb, a word to
express the object (that which suffers the action) is
necessary.

Ex: Saumitri vítihótrane jvalippichchitu (= Saumitri kindled
the sacrificial fire).

ii.) If the predicate is a noun, the copula may be added
as part of the predicate. The copula is some part of
the verb 'ákunnu' (be, become) or its negative 'alla'.

Ex: Kéḷan nallavan 'ákunnu' (= Kélan is a good man).

228. What is the agent?

The agent is the word which expresses the doer of the
action shewn by the verb. (As the agent is generally
made the nominative to the verb, the subject is some-
times called the agent).

Ex: Saumitri vítihotrane jvalippichchitu (= Saumitri kindled
the sacriticial fire); in this, the subject 'Saumitri' is also the
agent.

229. Is the agent always the subject? [ 195 ] ഉ-ം. കേളൻ നല്ലവൻ; രാമൻ ജയിച്ചു; ഇവയിൽ 'നല്ലവൻ', 'ജ
യിച്ചു' എന്നവ ആഖ്യാതങ്ങൾ.

227. മൂന്നാമതൊരു പദം വാക്യത്തിന്നു ചിലപ്പോൾ വേണ്ടുന്നതി
ല്ലയൊ?

i.) ആഖ്യാതം സകൎമ്മകക്രിയയാകുന്ന പക്ഷം,
ക്രിയയെ അനുഭവിക്കുന്നതു കാണിപ്പാനായി ഒ
രു പദം മൂന്നാമതു വേണ്ടതാകുന്നു.

ഉ-ം. സൌമിത്രി വീതിഹോത്രനെ ജ്വലിപ്പിച്ചിതു.

ii.) ആഖ്യാതം നാമമായാൽ സംബന്ധക്രിയ അ
തിനോടു ചെൎക്കാം, സംബന്ധക്രിയ, ‘ആക' * എ
ന്ന ക്രിയയുടെ അനുസരണനിഷേധത്തിൽ
ഏതുമായിരിക്കും.

ഉ-ം. കേളൻ നല്ലവൻ 'ആകുന്നു.'

228. കൎത്താവെന്നതു എന്തു?

കൎത്താവു, ക്രിയയെ ചെയ്യുന്നതിനെ കാണിക്കു
ന്ന പദം തന്നെ; കൎത്താവു സാധാരണയായി
പ്രഥമവിഭക്തിയിൽ ആയിരിക്കും; (ആയതുകൊ
ണ്ടു ചിലപ്പോൾ ആഖ്യ കൎത്താവെന്നു വിളിക്ക
പ്പെടുന്നു.)

ഉ-ം. സൌമിത്രി വീതിഹോത്രനെ ജ്വലിപ്പിച്ചിതു, ഇതിൽ 'സൌ
മിത്രി' എന്ന ആഖ്യ, കൎത്താവു തന്നെ.

229. കൎത്താവു എല്ലായ്പൊഴും ആഖ്യയായിരിക്കുമൊ? [ 196 ] No; because when the predicate is a verb in the pass-
ive, the object is nominative to the verb and thus the
subject of the sentence.

Ex: Kirátanál mrŭgam kollappeṭṭŭ (= the beast was killed
by the savage); in this mrŭgam' is not the agent, but still
it is the subject and stands in the nominative case.

230. Shew how the subject is sometimes left merely
understood.

In the expression 'pó' (=go), although there is the
meaning of 'ní pó' (= go thou), the 'ní' (=thou) need
not be expressed. 'Pó' (=go) itself is a complete sen-
tence.

So, in the sentence 'varum ennu par̥ayunnu' [= (they)
say that ( he) Will come], the meaning is 'jananggaḷ
par̥ayunnu' (= people say). It is in such cases that
the subject is left understood.

231. Does it ever happen that the predicate is also left
merely understood?

It often happens, in such collocations as 'atu koṇṭu
entu phalam?' [=what (is) the use of that?], the verb
'unṭu' (=is) which is the predicate is usually not ex-
pressed; so, in 'saukhyamó ninggaḷkku?' (=are you well?
lit. health to you?) the meaning if fully expressed would [ 197 ] കൎത്താവെല്ലായ്പോഴും ആഖ്യയായി വരുന്നില്ല;
കാരണം ആഖ്യാതം കൎമ്മത്തിൽ ക്രിയയായിരിക്കു
മ്പൊൾ കൎമ്മം പ്രഥമ വിഭക്തിയിൽ ആയിരി
ക്കും; ഇങ്ങിനെ വാക്യത്തിൽ ആഖ്യയായിരിക്ക
യും ചെയ്യും.

ഉ-ം. 'കിരാതനാൽ മൃഗം കൊല്ലപ്പെട്ടു' ഇതിൽ 'മൃഗം’ എന്നതു
കൎത്താവല്ല എങ്കിലും ആഖ്യതന്നെ, പ്രഥമയിൽ നില്പു.

230. ആഖ്യ അസ്പഷ്ടമായി വരുന്നതു എങ്ങിനെ എന്നു കാണിക്ക.

'പൊ' എന്നു പറയുന്നതിൽ 'നീപൊ' എന്നൎത്ഥം
ഉണ്ടെങ്കിലും 'നീ' എന്ന പദം വേണ്ടാ; 'പോ' എ
ന്നുള്ളതു പൂൎണ്ണവാക്യം ആകുന്നു താനും;

അപ്രകാരം തന്നെ 'വരും എന്നു പറയുന്നു' എ
ന്നുള്ള വാക്യത്തിൽ 'ജനങ്ങൾ പറയുന്നു' എന്നു
ള്ള അൎത്ഥം ജനിക്കുന്നു.

281. ആഖ്യാതം കൂടെ അസ്പഷ്ടമായി വരുമൊ?

ആഖ്യാതം പലപ്പോഴും അസ്പഷ്ടം ആയ്വരും; 'അ
തുകൊണ്ടു എന്തു ഫലം?' എന്നുപറയുന്ന ദിക്കിൽ
'ഉണ്ടു' എന്ന ആഖ്യാതത്തെ സ്പഷ്ടമായ്പറയുമാറി
ല്ല. അപ്രകാരം തന്നെ 'സൌഖ്യമൊ നിങ്ങൾ്ക്കു?'
എന്നതിൽ, അൎത്ഥം നല്ലവണ്ണം വെളിവാക്കെണ [ 198 ] be 'saukhyamuṇṭó?' (= is there health? etc.); in 'ńán
anggóṭṭu' (= I thither), 'pókum' (= will go) is under-
stood; in 'enggu?' (= lit. whither=whither are you go-
ing?) both subject and predicate are understood.

232. Do cases occur of the object being left understood?

When the object, either from having been previously
mentioned or any other cause, can easily be understood,
it is seldom mentioned.

Ex: In 'ní tanné aṭichchuvó?' (=did you beat?), 'avané'
(=him) standing for the name of some person previously
mentioned, is not required.

233. How may several subjects, predicates or objects
be united?

Several subjects, predicates, or objects, if nouns, may
be united.

i) By the use of the particle 'um'.

Ex: 'achchanum ammayum vannu' (= the father and the
mother came); 'kaḷichchum puḷachchum irunnu' (=(they)
played and amused themselves); 'Višvámitran Rámanéyum
Lakshmaṇanéyum puṇarnnu' (=Vishvámitran embraced Ráman
and Lakshmaṇan).

ii.) By being formed into a compound word.

Ex: Brahma Vishṇu Giríšanmár múvarum ezhunneḷḷi (=Brahma
Vishnu and Siva all three proceeded on their way); in this,
the three subjects 'Brahma, Vishṇu, and Giríšan' are united
into one compound word having one plural affix 'már'. [ 199 ] മെങ്കിൽ 'സൌഖ്യമുണ്ടൊ?' എന്നായിരിക്കും; പി
ന്നെ 'ഞാൻ അങ്ങോട്ടു' എന്നതിൽ 'പോകം' എ
ന്നതു അസ്പഷ്ടവും; 'എങ്ങു?' എന്നതിൽ ആഖ്യ
യും ആഖ്യാതവും രണ്ടും അസ്പഷ്ടവും ആകുന്നു.

232. കൎമ്മം അസ്പഷ്ടമായ്വരുന്നതുണ്ടൊ?

മുമ്പെ പറഞ്ഞതു കൊണ്ടൊ, മറ്റുവല്ല സംഗതി
കൊണ്ടൊ കൎമ്മം ഇന്നതെന്നു ധരിപ്പാൻ എളു
പ്പമായാൽ ആയ്തു സ്പഷ്ടമായ്വരുന്നതു ദുൎല്ലഭം

ഉ-ം. 'നീതന്നെ അടിച്ചുവൊ?' എന്നതിൽ 'അവനെ’ എന്ന ക
ൎമ്മത്തെ മുമ്പിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നവയല്ല ആളുടെ പേൎക്കു പകരം
നില്ക്കുന്നതു കൊണ്ടു ആയതു തിരികയും പറയണം എന്നില്ല.

233. പല 'ആഖ്യകളെയും, 'ആഖ്യാതങ്ങളേയും, 'കൎമ്മങ്ങളെയും'
ചേൎക്കുന്നതു എങ്ങിനെ?

നാമങ്ങളായിരിക്കുന്ന പല ആഖ്യകളും, ആഖ്യാ
തങ്ങളും, കൎമ്മങ്ങളും, ചേൎക്കുന്ന മാതിരിയാവിതു.

i.) 'ഉം' അവ്യയത്താൽ.

ഉ-ം. 'അച്ഛനും അമ്മയും വന്നു;' 'കളിച്ചും പുളച്ചും ഇരുന്നു;'
'വിശ്വാമിത്രൻ രാമനെയും ലക്ഷ്മണനയും പുണൎന്നു.'


ii.) സമാസത്താൽ.

ഉ-ം. 'ബ്രഹ്മാവിഷ്ണുഗിരിശന്മാർ മൂവരും എഴുന്നെള്ളി' എന്ന
തിൽ 'ബ്രഹ്മാവു' 'വിഷ്ണു,' 'ഗിരിശൻ' എന്ന മൂന്നാഖ്യകൾ 'മാർ' എ
ന്ന ബഹുവചന പ്രത്യയത്താൽ ഒന്നാക്കി ചേൎത്തിരിക്കുന്നു. [ 200 ] 'Krŭtyákrŭtyangngaḷ iva' (=these are the things we should
do, and these we should not do); in this, the two words
'krŭtyam' and 'akrŭtyam' are united into one compound word
by the plural affix 'angngaḷ', and stand as the predicates.
Ráma Lakshmaṇanmáré chennŭ etirér̥r̥u' (= he went and
met Ráma and Lakshmaņa; in this, the two objects 'Ráma and
Lakshmaṇa' are formed into one compound word by the plural
accusative affix 'máré'.

If verbs, they may be joined:


i.) By being put into the infinitive with 'um' followed
by the requisite 'cheyyunnu' (=do) etc.

Ex: kuḷikkayum japikkayum cheyyunnatu nityakarmmánush-
ṭánam tanné (= to wash ourselves and say our prayers are
perpetual daily duties); in this 'kuḷikkayum japikkayum
cheyyunnatu' (= to wash ourselves and say our prayers) are
the subjects.

Avan kuḷikkayum japikkayum cheytu (= he did wash himself
and say his prayers); in this 'kuḷikkayum japikkayum cheytu'
(= did wash himself and say his prayers) are the predicates.

Avan kuḷikkayum japikkayum cheyyunnatiné ńán kaṇṭu
(= I saw him washing himself and saying his prayers); in
this 'kuḷikkayum japikkayum cheyyunnatiné' (= lit. his doing
his washing himself and saying his prayers) are the objects. [ 201 ] 'കൃത്യാകൃത്യങ്ങൾ ഇവ' എന്നതിൽ 'കൃത്യം' 'അകൃത്യം' എന്ന
രണ്ടു പദങ്ങൾ 'അങ്ങൾ' എന്ന ബഹുവചനപ്രത്യയത്താൽ ഒ
ന്നായി ചേൎന്നു ആഖ്യാതങ്ങളായി നില്ക്കുന്നു;

'രാമലക്ഷ്മണന്മാരെ ചെന്നെതിരേറ്റു,' ഇതിൽ 'രാമൻ' 'ലക്ഷ്മ
ണൻ' എന്നീരണ്ടു കൎമ്മങ്ങൾ 'മാരെ' എന്ന ദ്വിതീയബഹുവ
ചനപ്രത്യയം ഒന്നാക്കിചേൎത്തിരിക്കുന്നു.

പല ആഖ്യകളും ആഖ്യാതങ്ങളും കൎമ്മങ്ങളും ക്രി
യകളായിരുന്നാൽ, അവറ്റെ ചേൎക്കുന്ന മാതിരി
ആവിതു.

i.) ഭാവരൂപം ആക്കി 'ഉം' ചേൎക്കുന്നതിനാൽ ത
ന്നെ; ഒടുക്കത്തിൽ 'ചെയ്യ' ധാതുവിൽനിന്നുണ്ടാ
യ ക്രിയയിൽ ഒന്നു വരെണം.

ഉ-ം. 'കുളിക്കയും ജപിക്കയും ചെയ്യുന്നതു നിത്യകൎമ്മാനുഷ്ഠാ
നം തന്നെ' എന്നതിൽ 'കുളിക്കയും' 'ജപിക്കയും' ചെയ്യുന്നതു എ
ന്നതു ആഖ്യാതം.

'അവൻ കുളിക്കയും ജപിക്കയും ചെയ്യുന്നതിനെ ഞാൻ കണ്ടു',
എന്നതിൽ 'കുളിക്കയും ജപിക്കയും ചെയ്യുന്നതിനെ' എന്നതു കൎമ്മം. [ 202 ] i) By being all but the last put into the form of the
past adverbial participle with the last as a finite verb,
verbal noun etc. as the case may be.

Ex: 'bráhmaṇaré konṭŭ vannŭ Kéraḷattil párppichchu' [=he
brought the brahmins and settled them in Malabar (lit. he,
having brought etc.)]; 'Varuṇané sévichchŭ tapassŭ cheytu'
[=he worshipped Varuṇa and practised austerities (lit. having
worshipped or worshipping, he etc.)

ADJUNCTS.

234. What are adjuncts?

Those words which exhibit the accidents attendant
upon the predicate, subject or object are called ad-
juncts.

Ex: (Pred.) peinkiḷi 'teḷivil' páṭi (= the green parrot chanted
clearly).

(Subj.) 'bhúmipan' Sudaršanan vichárichchu (=king Sudarša-
nan thought).

(Obj:) šástram 'onnŭ' uracheyyám (= I shall repeat one of the
Shastras). In the above 'teḷivil' [=clearly (lit. in or with clear-
ness), 'bhúmipan', and 'onnŭ' are adjuncts.

235. How may adjuncts be divided?

Into those relating to the subject called adjuncts of the
subject, those relating to the predicate called adjuncts
of the predicate, and those relating to the object called
adjuncts of the object. [ 203 ] ii.) അവസാനത്തെ ക്രിയ ഒഴികെ മറ്റെല്ലാം ഭൂത
ക്രിയാന്യൂനങ്ങൾ ആക്കുന്നതിനാൽ; ഒടുക്കത്തെ
തു സമയംപോലെ പൂൎണ്ണക്രിയ ക്രിയാനാമം ഭാ
വരൂപം മുതലായവറ്റിൽ ഒന്നായിരിക്കെണം.

ഉ-ം. 'ബ്രാഹ്മണരെ കൊണ്ടു്വന്നു് കേരളത്തിൽ പാൎപ്പിച്ചു'; 'വ
രുണനെ സേവിച്ചു് തപസ്സു ചെയ്തു'.


വിശേഷണങ്ങൾ.

234. വിശേഷണങ്ങൾ എന്നവ എന്തു?

ആഖ്യാതത്തിന്നും ആഖ്യക്കും കൎമ്മത്തിന്നും അ
താതുസമയത്തുള്ള വിശേഷങ്ങളെകുറിച്ചു കാണി
ക്കുന്ന പദങ്ങൾ വിശേഷണങ്ങൾ എന്നു പേ
ർപെടുന്നു.

ഉ-ം. (ആഖ്യാതത്തിന്നു) പൈങ്കിളി 'തെളിവിൽ' പാടി;

(ആഖ്യക്കു) 'ഭൂമിപൻ' സുദൎശനൻ വിചാരിച്ചു;

(കൎമ്മത്തിന്നു) ശാസ്ത്രം 'ഒന്നു'രചെയ്യാം.

മേൽപറഞ്ഞവറ്റിൽ 'തെളിവിൽ, 'ഭൂമിപൻ', 'ഒന്നു', എന്നവ
വിശേഷണങ്ങൾതന്നെ.

235. വിശേഷണങ്ങൾ എത്രവക?

ആഖ്യയെ വിശേഷിക്കുന്ന ആഖ്യാവിശേഷ
ണമെന്നും, ആഖ്യാതത്തെ വിശേഷിക്കുന്ന
ആഖ്യാതവിശേഷണമെന്നും, കൎമ്മത്തെ വിശേ
ഷിക്കുന്ന കൎമ്മവിശെഷണമെന്നും ഈ മൂന്നു
തന്നെ. [ 204 ] 236. What may adjuncts of the predicate be?

They may be either (1) single words or ( 2) several
words not forming a sentence or sub-sentence (see 242)
or (3) sub-sentences (phrases).

Ex: (1) 'teḷivil' páṭi (=she chanted clearly).

(2) 'támasam viná' par̥ańńákki (= he appointed him
away without delay).

(3.) 'ńanggal súkshikkáńńál' atu nástiyám (='if we do not
take care' it will waste away utterly).

237. What single words are used as adjuncts of the
predicate?

There are two kinds; those that are used with nouns
and those used with verbs.

238. What single words are used as adjuncts of the pre-
dicate, when the predicate is a noun?

With nouns, the adjuncts may be:

i.) Adnounal participles.

Ex: atu 'vallátta' móham (=that is an unbecoming desire).

ii.) The genitive.

Ex: itu 'enr̥e' janmam (= this is my property); ennuṭe guru-
kkanmár antaṇa pravaranmár (= the most excellent among
the brahmins are my spiritual preceptors).

iii.) The other oblique cases.

Ex: (Instr.) ivan 'dhanadanóṭu' sadrŭšan (= he is like
unto the god of wealth). [ 205 ] 236. ആഖ്യാതവിശേഷണങ്ങൾ എങ്ങിനെ?

ആഖ്യാതവിശേഷണങ്ങൾ, (1) ഒറ്റപ്പദം മാത്ര
മൊ, (2) വാക്യം ഉപവാക്യം (242) അല്ലാത്ത പല
പദങ്ങളൊ, (3) ഉപവാക്യങ്ങളൊ, ആയിരിക്കാം.

ഉ-ം. (1.) 'തെളിവിൽ' പാടി;

(2.) 'താമസം വിനാ' പറഞ്ഞാക്കി;


(3) 'ഞങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കാഞ്ഞാൽ' അതു നാസ്തിയാം.

237. ആഖ്യാതവിശേഷണങ്ങളായ്വരുന്ന ഒറ്റപ്പദങ്ങൾ ഏവ?

നാമങ്ങളൊടു ചേരുന്നുവ, ക്രിയകളോടു ചേരുന്ന
വ, ഇങ്ങിനെ രണ്ടു വിധമുള്ള വിശേഷണങ്ങ
ളുണ്ടു.

238. ആഖ്യാതം നാമമായാൽ ആഖ്യാതവിശേഷണങ്ങളായ്വരുന്ന
ഒറ്റപ്പദങ്ങൾ ഏവ?

നാമവിശേഷണങ്ങളായിവരുന്നവകളാവിതു.

i.) ശബ്ദന്യൂനം.

ഉ-ം. അതു 'വല്ലാത്ത'മോഹം.

ii.) ഷഷ്ഠിവിഭക്തി.

ഉ-ം. ഇതു 'എൻ്റെ' ജന്മം; 'എന്നുടെ' ഗുരുക്കന്മാർ അന്തണ
പ്രവരന്മാർ.

iii.) മറ്റുള്ള വളവിഭക്തികൾ.

ഉ-ം. (തൃതിയ) ഇവൻ 'ധനദനോടു' സദൃശൻ. [ 206 ] (Dative.) Kéraḷattil vázhunna manushyar 'swarggavásikaḷkkŭ'
tulyar (=the inhabitants of Malabar are equal to those of
paradise).

(Locative.) itu 'malanáṭṭilé' rájávŭ (= this is the king of the
hill country); 'véṭaril' pradhánan ńán (= I am the chief of
the hunters).

iv.) The substituted-form of nouns.

Ex: itu 'Deivattin' vilásam tanne (= this is the providence of
God); púrvašikha 'paradéšattu' nishiddham (= the wearing
of the top-knot in front is an offence in other countries).

v) Pronominal nouns.

Ex: (tán) 'sádhu tánavan' tanne [= he pre-eminently is (may
be called) a good man].

enr̥e bhóshatwam 'tanné' ńán anggóṭṭu chennu par̥ańńatu
[=what I went and said there was my folly 'alone' (lit. 'it-
self')].

vi.) The definite numeral nouns with and without 'ám.'

Ex: suhrŭllábham ennatu 'raṇṭám' tantram (= that called the
acquisition of friends is the 'second' tantram); kottonnu kaṇṭam
raṇṭu (= one blow should be two pieces, i. e. should be suffi-
cient to cleave in two).

vii.) The indefinite numeral nouns.

Ex: (ellá) váḷeṭuttavar ar̥upattunálu grámattil 'ellárum' alla
(=it was not all the people of the sixty-four villages who took
the sword).

(etrayum) 'etrayum' nannu kasháyam [= the decoction is 'very'
(lit. ever so much) good]. [ 207 ] (ചതുൎത്ഥി) കേരളത്തിൽ വാഴുന്ന മനുഷ്യർ 'സ്വൎഗ്ഗവാസികൾക്കു'
തുല്യർ.

(സപ്തമി) ഇതു 'മലനാട്ടിലെ' രാജാവു; 'വേടരിൽ' പ്രധാനൻ
ഞാൻ.

iv.) അദേശരൂപം.

ഉ-ം. ഇതു 'ദൈവത്തിൻ' വിലാസം തന്നെ; പൂൎവ്വശിഖ 'പരദേ
ശത്തു' നിഷിദ്ധം.

v.) പ്രതിസംജ്ഞനാമങ്ങൾ.

ഉ-ം. സാധു 'താൻ' അവൻ തന്നെ;

എൻ്റെ ഭോഷത്വം 'തന്നെ' ഞാൻ അങ്ങോട്ടു ചെന്നു പറഞ്ഞതു;

vi.) 'ആം' എന്നതിനോടു കൂടിയും, കൂടാതെയും, ഉ
ള്ള പ്രതിസംഖ്യാനാമങ്ങൾ.

ഉ-ം. സുഹൃല്ലാഭം എന്നതു 'രണ്ടാം' തന്ത്രം; കൊത്തൊന്നു കണ്ടം
'രണ്ടു.'

vii.) സൎവ്വാൎത്ഥപ്രതിസംഖ്യകൾ.

ഉ-ം. വാളെടുത്തവർ അറുപത്തുനാലു ഗ്രാമത്തിൽ 'എല്ലാരും'
അല്ല.

'എത്രയും' നന്നു കഷായം. [ 208 ] viii.) Nouns in apposition to express class, occupation,
rank etc.

Ex: Vishṇuguptan Cháṇakya 'bráhmaṇan' tanne (= Vishnu-
guptan is the brahmin Chánakya); Sugrívanr̥e agrajan 'vána-
rarájan' Báli (=Sugrivan's younger brother was the 'monkey
king' Báli).

ix.) (Chiefly in poetry) Sanskrit adjectives and parti-
ciples. *

Ex: ivan amalakula vibhava charitan Rŭtuvarṇṇan [= this is
Rutuvarṇṇan, a magnanimous (king) of unstained race].

These are the chief.

239. What single words are used as adjuncts of the predi-
cate when the predicate is a verb?

With verbs the adjuncts may be:

i.) The adverbial participles.

Ex: kiḷippeital 'vandichchu' chollináḷ [= the young parrot
reverently (lit. having shewn reverence) spoke]; 'bhakshi-
ppán' koṭuttitu (=he gave him to eat); vál chur̥r̥i víši [= he
waved his sword round (lit. having made it go round, he etc.)]

ii.) The subjunctive and concessive moods.

Ex: anweshichchál ar̥iyum (= if you enquire, you will know);
ní póyálum káryyatte sádhichchu pórá (= even though you
go, you will not be able to accomplish the object). [ 209 ] viii.) ജാതിയും പ്രവൃത്തിയും സ്ഥാനവും മറ്റും
കുറിക്കുന്ന ജാത്യാദിനാമങ്ങൾ.

ഉ-ം. വിഷ്ണുഗുപുൻ 'ചാണക്യബ്രാഹ്മണൻ' തന്നെ; സുഗ്രീവ
ൻ്റെ അഗ്രജൻ 'വാനരരാജൻ' ബാലി.

ix.) സംസ്കൃതഗുണവാചകങ്ങളും, ക്രിയാന്യൂന
ങ്ങളും. (ഇതു പാട്ടിൽ തന്നെ നടപ്പു) *

ഇവൻ 'അമലകുലവിഭവചരിതൻ' ഋതുവൎണ്ണൻ.

എന്നിവ പ്രധാനം.

239. ആഖ്യാതം ക്രിയയാകുമ്പൊൾ ആഖ്യാതവിശേഷണങ്ങളായ്വരു
ന്ന ഒറ്റപ്പദങ്ങൾ ഏവ?

ആഖ്യാതം ക്രിയയായാൽ അതിന്നു വിശേഷണ
ങ്ങളായി വരുന്നവകളാവിതു.

i.) ക്രിയാന്യൂനം.

ഉ-ം. കിളിപ്പൈതൽ 'വന്ദിച്ചു' ചൊല്ലിനാൾ; 'ഭക്ഷിപ്പാൻ'
കൊടുത്തിതു; വാൾ 'ചുറ്റി' വീശി.

ii.) സംഭാവനകളും അനുവാദകങ്ങളും.

ഉ-ം. 'അന്വെഷിച്ചാൽ അറിയും;', നീ പോയാലും' കാൎയ്യത്തെ
സാധിച്ചു പോരാ. [ 210 ] iii.) The infinitive; with this the particle 'e' or 'um'
may be joined.

Ex: irimpum, tozhilum irikke keṭum [= iron and an art, when
left unused (lit. merely to exist) spoil]; dravyam 'vaḷare' unṭu
[= there is much wealth, lit. there is wealth (so as) to be much];
'ákave' našippikkum (= he will wholly destroy); 'perike'
vaḷarnnu [= it grew (so as) to be big]; seilagahwaram 'póle'
vápiḷarnnu [=its mouth opened (so as) to be like a mount-
ain cave].

iv.) The dependant nominatives of certain nouns derived
from verbs obsolete or defective, to these 'e' or 'um'
is generally joined.

Ex: cher̥r̥um grahichchíla [= he did not (in) the least under-
stand]; ichchonnapóle bhavikkum [= it will be (in) the manner
I have now said; mur̥r̥um grahikkáte [= not having under-
stood (at) all]; chákkukaḷe chur̥r̥um keṭṭichchu [= they tied
(quilted) bags round themselves]; nanne varddhikkum [=it
will progress well, lit. (with) goodness].

v.) The dependant nominative of ordinary nouns with
or without 'e'.

Ex: 'Gókarṇṇam' pukku [= he went (into) Gókarṇṇam]; sénaye
'náludikkum' ayachchu [= he despatched his army (to) the four
quarters]; 'pularkálame' ezhunír̥r̥yu [= he rose (at) daybreak];
'buddhipúrvam' ar̥ińńu koṭuttatum alla [= it was not a thing
given (with) full knowledge]; atu 'iningatre' véṇṭu [=that is
wanted here (i. e. I want it)]. [ 211 ] iii.) ഭാവരൂപം; ഇതോടു കൂടെ 'ഏ,' 'ഉം,' അവ്യ
യങ്ങളും ചേരും.

ഉ-ം. ഇരിമ്പും തൊഴിലും 'ഇരിക്കെ' കെടും; ദ്രവ്യം 'വളരെ'
ഉണ്ടു; 'ആകവെ' നശിപ്പിക്കും; പെരികെ വളൎന്നു, ശൈലഗ
ഹ്വരം 'പോലെ' വാപിളൎന്നു.


iv.) പഴയതൊ ഊനമൊ ആയ്പോയ ചില ക്രിയ
കളിൽനിന്നു ഉത്ഭവിച്ച ചിലനാമങ്ങളുടെ ആ
ശ്രിത്രപ്രഥമകൾ; ഇവകളോടു സാധാരണയാ
യി 'എ' 'ഉം' അവ്യയങ്ങൾ ചേൎക്കുന്നതുമുണ്ടു.

ഉ-ം. 'ചെറ്റും' ഗ്രഹിച്ചീല; 'ഇച്ചൊന്നപോലെ' ഭവിക്കും; 'മു
റ്റും' ഗ്രഹിക്കാതെ; ചാക്കുകളെ 'ചുറ്റും' കെട്ടിച്ചു; 'നന്നേ' വ
ൎദ്ധിക്കും.


v.) 'എ' എന്ന അവ്യയത്തോടു കൂടിയൊ, കൂടാ
തെയൊ, ഉള്ള ഏതാൻ നാമങ്ങളുടെ ആശ്രിത
പ്രഥമകൾ.

ഉ-ം. 'ഗോകൎണ്ണം' പുക്കു; സേനയെ നാലു 'ദിക്കും' അയച്ചു; പു
ലർ'കാലമെ' എഴുന്നീറ്റു; 'ബുദ്ധിപൂൎവ്വം' അറിഞ്ഞു കൊടുത്തതും
അല്ല; അതു 'ഇങ്ങത്രെ’ വേണ്ടു. [ 212 ] vi.) All the oblique cases except the accusative and
genitive.

Ex: akattu chennu (= he went inside); váḷál veṭṭi (= he cut
him down with his sword); bráhmaṇanóṭu parańńu (= he
spoke with the brahmin); périni inikku raṇṭuṇṭu (=there
are two other names of mine, lit. to me); ánamélninnu ir̥anggi
(= he descended from the elephant); már̥il aṇińńu (= she
wore it on her breast).

vii.) Sanskrit neuter adjectives and certain Sanskrit
indeclinables.

Ex: bhrŭtukutukam chirichchu (= he laughed heartily); mudá
chollinán (= he spoke pleasantly); ittham parańńu (= he spoke
thus); mandamandam naṭakoṇṭán (= he walked very slowly).

These are the chief.

240. What may form adjuncts of the subject and adjuncts
of the object?

Any of the above; if the subject or object be a noun,
their adjuncts may be any of those mentioned as used
with noun-predicates, and if the subject or object be
a verb, any of those mentioned as used with verb-
predicates.


Ex: i. (Adnounal participle as adjunct to the subject.) 'véṭṭa'
bráhmaṇan oru nikshépam kaṇṭu (= the 'married' brahmin
found a treasure).

ii. (Concessive as adjunct to the subject) 'vipattiláṇíṭilum' víran
asára kárryam tunińńíṭumó?' (= will a hero, though in distress,
do an unworthy action?) [ 213 ] vi.) ഷഷ്ഠി, ദ്വിതീയ, എന്ന വിഭക്തികൾ ഒഴികെ
ശേഷമുള്ള എല്ലാ വളവിഭക്തികൾ.

ഉ-ം. 'അകത്തു' ചെന്നു; 'വാളാൽ' വെട്ടി; ബ്രാണ്മണനോടു'
പറഞ്ഞു; പേരിനി 'ഇനിക്കു' രണ്ടുണ്ടു; 'ആനമേൽനിന്നി'റങ്ങി;
'മാറിൽ' അണിഞ്ഞു.


vii.) സംസ്കൃതത്തിൽ ഉള്ള ചില നപുംസകഗുണ
വാചകങ്ങളും, അവ്യയങ്ങളും.

ഉ-ം. 'ഭൃതുകുതുകം' 'ചിരിച്ചു; 'മുദാ' ചൊല്ലിനാൻ; 'ഇത്ഥം' പറ
ഞ്ഞു; 'മന്ദമന്ദം' നടകൊണ്ടാൻ.

എന്നിവ പ്രധാനം.

240. ആഖ്യാവിശേഷണങ്ങളും, കൎമ്മവിശേഷണങ്ങളും, ആകുന്നവ
ഏവ?

ആഖ്യാവിശേഷണങ്ങളും, കൎമ്മവിശേഷണങ്ങ
ളും, മേൽപറഞ്ഞവറ്റിൽ ഏതും ആം; ആഖ്യ
യൊ, കൎമ്മമൊ, നാമമായാൽ നാമാഖ്യാതത്തിൻ്റെ
വിശേഷണം എന്നു പറഞ്ഞവറ്റിൽ ഏതും പ
റ്റും; പിന്നെ ആഖ്യയൊ, കൎമ്മമൊ, ക്രിയയായാ
ൽ ക്രിയാഖ്യാതത്തിനു വിശേഷണമായി വരുന്ന
വറ്റിൽ ഏതും പറ്റും.

i. ഉ-ം. (ആഖ്യാവിശേഷണമായ ശബ്ദന്യൂനം.) 'വേട്ട' ബ്രാഹ്മ
ണൻ ഒരു നിക്ഷേപം കണ്ടു;

ii. (ആഖ്യാവിശേഷണമായ അനുവാദകം.) 'വിപത്തിലാണീടി
ലും' വീരൻ അസാരകാൎയ്യം തുനിഞ്ഞീടുമൊ? [ 214 ] iii. (Oblique case as adjunct to the object.) 'atile' nidhi koṭu-
ttilla (=I did not give the treasure in it).

iv. (Pronominal noun as adjunct to the subject.) étum paṇi-
yilla (=there is no trouble).

v. (Sanskrit adjectives as adjuncts to the object both separate
and compounded.) Naḷanrŭ paticharitam 'itu Kalimalavinášanam'
nánárasátbhutam cholka, (= recite this history of Naḷa, the
destruction of the impurities of Kali, and which consists of
various delightful wonders).

241. How may more than one word not a sentence or
sub-sentence (phrase) form adjuncts?

For example, when to a noun an infinitive form of the
copulative verb is added, an adjunct is formed which
is not a sentence or sub-sentence (phrase).

Ex: 'víran ám' Mauryyatanayan [=the heroic son of Mauryya
(lit. who is a hero)]; á pattanam 'nannáy' prakášichu (=the
city was beautifully brilliant (lit. having become a beauti-
ful thing, was brilliant). So also 'ingngane uḷḷa' puram (=the
city which was in this state).

In these, 'víran ám' (= heroic), 'nannáy' (=beautifully) and
'ingngane uḷḷa' (= which was in this state) are adjuncts.

242. What are sub-sentences (phrases)?

A sub-sentence (phrase) is that which has its own sepa-
rate subject and predicate, but its verb is not finite [ 215 ] iii. (കൎമ്മവിശേഷണമായ വളവിഭക്തി.) 'അതിലെ' നിധികൊ
ടുത്തില്ല;

iv. (ആഖ്യാവിശേഷണമായ പ്രതിസംജ്ഞനാമം.) ഏതും പണി
യില്ല;

v. (കൎമ്മവിശേഷണങ്ങളായ സംസ്കൃതനാമ വിശേഷണങ്ങൾ.)
നളനൃപതിചരിതം'ഇതു കലിമലവിനാശനം' നാനാരസാത്ഭുതം
ചൊൽക.


241. വാക്യങ്ങളൊ, ഉപവാക്യങ്ങളൊ, അല്ലാത്ത പലപദങ്ങൾ ഒ
ന്നായി വിശേഷണങ്ങളായിവരുന്നതു എങ്ങിനെ?

ഒരു നാമത്തോടു അപൂൎണ്ണ സംബന്ധക്രിയ ചേ
രുന്നതിനാൽ ഒരു വിശേഷണം ഉണ്ടാകുമാറു
ണ്ടു; ആ വിശേഷണം വാക്യവുമല്ല, ഉപവാക്യ
വുമല്ല *

ഉ-ം. 'വീരനാം മൌൎയ്യതനയൻ;' 'ആപട്ടണം നന്നായിപ്ര
കാശിച്ചു;' 'ഇങ്ങിനെയുള്ളപുരം;' എന്നായിൽ 'വീരനാം' 'ന
ന്നായി' 'ഇങ്ങിനെയുള്ള' എന്നവ വിശേഷണളാകുന്നു.


242. ഉപവാക്യങ്ങൾ എന്നവ എന്തു?

ഉപവാക്യത്തിൽ ഭിന്ന ആഖ്യയും, ആഖ്യാതവും
ഉണ്ടു; എന്നാൽ ക്രിയ അപൂൎണ്ണം തന്നെ. [ 216 ] 243. What are the four kinds of sub-sentences?

i) Those formed with verbal or participial nouns.

Ex: kalmasham ákunnatu dharmmatte 'mar̥akkayál' (=im-
purity (is) that which accrues by our forgetting duty).

ii.) Those formed with adverbial or adnounal participles.

Ex: šalyaruṭe šaram 'éláté' (ár̥uméyilla) [= (there were none)
'whom the arrows of the Salyas did not reach']; 'keṭṭiyiṭṭa'
náyikku kuppayellám chór̥u (=the food of the dog 'which is
tied up' is the sweepings).

iii.) Those formed with the subjunctive or concessive.

Ex: (polláta phalam varum) 'olláta' karmmam cheytál (= evil
fruit will come, if we do improper actions); oruttan 'koṭuttí-
ṭilum' (bhaktiyilláykil pizha varum) (='even if one gives'
offence will come if there be no faith).

iv.) And those formed with the infinitive.

Ex: 'enr̥e par̥r̥il púrṇṇa teḷivirikke' (avannu vidhi koṭuppán
páṭuḷḷatalla) (= there being the fullest evidence in my favour,
it was not proper to give judgment for him).

244. How are sub-sentences used? [ 217 ] 243. നാലുവക ഉപവാക്യങ്ങൾ ഏവ?

i.) ക്രിയാനാമത്താലൊ ക്രിയാപുരുഷ നാമത്താ
ലൊ ഉള്ള ഉപവാക്യങ്ങൾ.

ഉ-ം. (കല്മഷം ആകുന്നതു ധൎമ്മത്തെ) 'മറക്കയാൽ.'

ii.) ക്രിയാന്യൂനങ്ങളാലൊ ശബ്ദന്യൂനങ്ങളാലൊ
ഉള്ള ഉപവാക്യങ്ങൾ.

ഉ-ം. 'ശല്യരുടെ ശരം ഏലാതെ' (ആരുമെയില്ല.) 'കെട്ടിയിട്ട'
(നായിക്കു കുപ്പയെല്ലാം ചോറു.)

iii.) സംഭാവനാനുവാദകങ്ങളാൽ ഉള്ള ഉപവാക്യ
ങ്ങൾ.

ഉ-ം. (പൊല്ലാത ഫലം വരും) 'ഒല്ലാത കൎമ്മം ചെയ്കാൽ;' 'ഒരു
ത്തൻ കൊടുത്തീടിലും' ഭക്തിയില്ലായ്കിൽ (പിഴവരും.)

iv.) ഭാവരൂപങ്ങളാൽ ഉള്ള ഉപവാക്യങ്ങൾ; ഇ
ങ്ങിനെ നാലുവക തന്നെ.

ഉ-ം. 'എൻ്റെ പറ്റിൽ പൂൎണ്ണ തെളിവിരിക്കെ' (അവന്നായ് വി
ധി കൊടുപ്പാൻ പാടുള്ളതല്ല.)

244. ഉപവാക്യങ്ങളുടെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ? [ 218 ] As above said, in all the various uses of adjuncts.
Those ending in an adnounal participle qualify nouns;
those ending in an adverbial participle, in the con-
cessive subjunctive or infinitive moods, or in the
oblique case of a verbal or participial noun, qualify
verbs. Hence sub-sentences of any kind may, like words,
be adjuncts of either the subject or the predicate.


1. Ex: (Adnounal participial sub-sentence.) 'keṭṭiyiṭṭa' náyikku
kuppayellám chór̥u (=the sweepings are food to the dog
'which people have tied up').

2. (Adverbial participial sub-sentences.) 'kízhóṭṭu póruván' étum
paṇiyilla [= it is no trouble 'for one to descend' (facilis de-
scensus etc.)]; 'móksham ozhińńu'karutáyka, ní étum (=eternal
liberation being excepted, be anxious about nothing).

3. (Subjunctive sub-sentence.) 'nirúpichchál' varuvánuḷḷa ápa-
ttu pókkámó? [= can an approaching misfortune be removed
by considering (lit. if we consider)?].

4. (Concessive sub-sentence.) 'uṇṇikiṭákkaḷ pizhachchu kál
vekkilum' kaṇṇinnu kautukam uṇṭám pitávinnu (= though in-
fants only totter along, it is a delight to the father.) [ 219 ] ഉപവാക്യങ്ങൾ മുൻപറഞ്ഞപ്രകാരം വെവ്വേറെ
വിശേഷണങ്ങളായ്ത്തന്നെവരും; ശബ്ദന്യൂനത്താ
ൽ അവസാനിച്ച ഉപവാക്യങ്ങൾ നാമങ്ങളെവി
ശെഷിക്കയും; ക്രിയാന്യൂനത്താലൊ, സംഭാവന
അനുവാദകഭാവരൂപം എന്നവകളാലൊ, ക്രിയാ
നാമങ്ങളുടയൊ ക്രിയാപുരുഷനാമങ്ങളുടയൊ വ
ളവിഭക്തികളാലൊ അവസാനിച്ച ഉപവാക്യങ്ങ
ൾ ക്രിയകളെയും വിശേഷിക്കയും ചെയ്യുന്നു; ആ
എല്ലാഉപവാക്യങ്ങളും, ഒറ്റപ്പദത്തെപ്പോലെ ആ
തുകൊണ്ടു ആഖ്യാവിശേഷണമൊ, ആഖ്യതവി
ശേഷണമൊ ആയിരിക്കും.

1. ഉ-ം. (ശബ്ദന്യൂനോപവാക്യം.) 'കെട്ടിയിട്ട' നായിക്കു കുപ്പ
യെല്ലാം ചോറു;

2. (ക്രിയാന്യൂനോപവാക്യം.) 'കീഴോട്ടു പോരുവാൻ' ഏതും പ
ണിയില്ല; 'മോക്ഷം ഒഴിഞ്ഞു' കരുതായ്ക നീ ഏതും;


3. (സംഭാവനോപവാക്യം.) 'നിരുപിച്ചാൽ' വരുവാനുള്ളാപ
ത്തു പോക്കാമൊ?

4. (അനുവാദകോപവാക്യം.) 'ഉണ്ണിക്കിടാക്കൾ പിഴച്ചു കാൽ വെ
ക്കിലും, കണ്ണിന്നു കൌതുകമുണ്ടാം പിതാവിന്നു. [ 220 ] 5. (Infinitive sub-sentence.) 'púrṇṇateḷivu enr̥e par̥r̥il irikké'
avannáy vidhippán páṭuḷḷatalla (= when there is full proof in
my favour it is not proper to pass a decree for him).

6. (Sub-sentences ending in the oblique case of verbal nouns.)
kalmasham ákunnatu 'dharmmatté mar̥akkayál' (=impurity
(is) that which accrues by our forgetting duty).

7. (Participial sub-sentence in an oblique case.) 'chonnátiné'
kéṭṭu (=having heard what he said).

245. What sub-sentences are used otherwise than as
adjuncts?

Those ending with verbal and participial nouns in the
nominative case; these may be used instead of nouns
as subjects, predicates and objects.


Ex: 'atu ingngu koṇṭu pórukayum' vénam [=(that) that should
be brought hither is necessary]; 'ńán parigrahikka'yilla (=I
will not receive it; lit. (that) I (should) receive it will not be];
'Kali kaṭakka'yáytu (=the coming in of the Kali age took
place); 'maryyáda langhikka' yógyamalla (= to transgress the
rules of good conduct is not becoming).

246. What is a dependent sentence?

A dependent sentence has a separate subject and a sepa-
rate predicate of its own, and also a finite verb, but it
stands only in the place of the object or subject, or else
as an adjunct. [ 221 ] 5. (ഭാവരൂപോപവാക്യം.) പൂൎണ്ണതെളിവു എൻ്റെ പറ്റിൽ ഇ
രിക്കെ അവന്നായ് വിധിപ്പാൻ പാടുള്ളതല്ല;

6. (ക്രിയാനാമവളവിഭക്തിയിൽ അവസാനിക്കുന്ന ഉപവാ
ക്യം.) കല്മഷം ആകുന്നതു 'ധൎമ്മത്തെ മറക്കയാൽ';

7. (ക്രിയാപുരുഷനാമവളവിഭക്തിയിൽ അവസാനിക്കുന്ന ഉ
പവാക്യം.) 'ചൊന്നതിനെ' കേട്ടു.

245. വിശേഷണങ്ങളായ്നടക്കാത്ത ഉപവാക്യൾ ഏവ?

പ്രഥമ വിഭക്തിയിൽ ഉള്ള ക്രിയാനാമത്താലൊ
ക്രിയാപുരുഷ നാമത്താലൊ അവസാനിച്ച ഉ
പവാക്യം തന്നെ; ഇവ നാമങ്ങൾക്കു പകരം ആ
ഖ്യ ആഖ്യാതം കൎമ്മം എന്നവയായി പ്രയോ
ഗിക്കാം.

ഉ-ം. 'അതു ഇങ്ങുകൊണ്ടു പോരുകയും' വേണം; 'ഞാൻ പ
രിഗ്രഹിക്ക'യില്ല; 'കലികടക്ക'യായതു; 'മൎയ്യാദലംഘിക്ക'യോഗ്യ
മല്ല.


246. അധീനവാക്യം എന്നതു എന്തു?

അധീനവാക്യത്തിനു ഭിന്ന ആഖ്യ ആഖ്യാത
ങ്ങളും പൂൎണ്ണക്രിയയും ഉണ്ടായിരുന്നാലും, അതു
സ്വാതന്ത്ര്യമായി നില്ക്കാതെ മറ്റൊരു വാക്യത്തി
ൻ്റെ ആഖ്യ, കൎമ്മം വിശേഷണം എന്നിവറ്റി
ൻ്റെ സ്ഥാനത്തിൽ മാത്രം നില്ക്കും. [ 222 ] 247. What are those dependent sentences that stand in
place of the object or subject?

These are always formed by some of the infinitive forms
of 'en' (=say, think) to which they are objects (or with
'en' in a passive sense, subjects). These are called de-
claratory dependent sentences.


Ex: 1. 'aṭiyattinnu tarikayum véṇam' ennuṇarttichchu (= he
represented, saying: "the giving this to your slave will be
necessary").

2. 'véṇṭu' ennatu kéṭṭu nrŭpan (=the king heard its being
said "it will be necessary to etc.").

248. What dependent sentences are used as adjuncts?

Those beginning with an interrogative pronoun and re-
lating to a demonstrative in the principal sentence. Those
are called relative sentences. They are adjuncts to the
above said demonstrative pronouns. They often take the
indeclinable 'ó'.


Ex: '"yátóru janattinum yátóru janam priyam" áyavann'avan
priyam [=to whatsoever person any person is dear, to that
(last named) person that (first named) person will (also) be
dear]. [ 223 ] 247. കൎമ്മമൊ ആഖ്യയൊ ആയിനില്ക്കുന്ന അധീനവാക്യങ്ങൾ എ
ങ്ങിനെ?

ഇവറ്റിന്നു പിന്നിൽ 'എൻ' (=പറ, വിചാരിക്കു്)
ധാതുവിൻ്റെ അപൂൎണ്ണക്രിയയിൽ ഒന്നുവേണം;
'എൻ' ധാതു കൎത്തൃ പ്രയോഗത്തിൽ* നടന്നാ
ൽ അവ കൎമ്മങ്ങൾ തന്നെ; കൎമ്മണിപ്രയോ
ഗത്തിൽ നടന്നാൽ ആഖ്യകളും തന്നെ; ഇവറ്റി
ന്നു സൂചിതവാക്യമെന്നു പറയുന്നു.

ഉ-ം. 1. 'അടിയത്തിന്നു തരികയും വേണം' എന്നുണൎത്തിച്ചു;

2. 'വേണ്ടു' എന്നതു കേട്ടു നൃപൻ.

248. വിശേഷണങ്ങളായി ഉപയോഗിച്ചുവരുന്ന അധീനവാക്യങ്ങ
ൾ എവ?

ആദ്യത്തിൽ ചോദ്യപ്രതിസംജ്ഞ നില്ക്കയും, പ്ര
ധാനവാക്യത്തിൽ ഒരു ചൂണ്ടുപേരിന്നു സംബ
ന്ധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവ തന്നെ; ഇവറ്റിന്നു
സംബന്ധിതവാക്യങ്ങൾ എന്നുപേർ; ഈവക
മേൽപറഞ്ഞ ചൂണ്ടുപേൎക്കു വിശേഷണം ത
ന്നെ; അവറ്റോടു 'ഒ' അവ്യയം പലപ്പൊഴും
ചേരും.

ഉ-ം 'യാതൊരുജനത്തിനും യാതൊരുജനം പ്രിയം' ആയവന്നു്
അവൻ പ്രിയൻ. [ 224 ] 249. What is a principal sentence?

A principal sentence is that on some word in which a
sub-sentence or dependent sentence depends.


Ex: In the above sentences (242), kalmasham ákunnatu (=evil
is that which accrues); 'áruméyilla (=there was none); ńán
póyíṭuvan (= I will go); pizha varum (=a fault will be com-
mitted); polláta phalam varum (=evil fruit will come) etc. are
principal sentences to the sub-setences depending on certain word
in them.

250. What are sub-adjuncts?

Sub-adjuncts are exactly the same as adjuncts except
in their use, which is to qualify an adjunct or some
word in an adjunct of more than one word.


Ex: kántane anwéshichchum kántárangngaḷilellám (=she
sought her husband through all the forests); in this 'ellám'
(=all) is a sub-adjunct. Vanántare pukkanéram perinpánpu
vannaṭuttu (=at the time when she enterd the forest a great
serpent approached her); in this 'vanántare' (= in the forest)
and 'pukka' (=when she entered) are sub-adjuncts.

251. How are several adjuncts or sub-adjuncts joined?

They are joined like subjects and predicates by the parti-
cle 'um' and in the various other ways mentioned in answer 233. [ 225 ] 249. പ്രധാനവാക്യം എന്നതു എന്തു?

ഏതുവാക്യത്തിലെ ഒരു പദത്തിന്നു ഉപവാക്യമാ
കട്ടെ അധീനവാക്യമാകട്ടെ ആശ്രയിക്കുന്നു
വൊ, ആ വാക്യം തന്നെ ആ ഉപവാക്യത്തിന്നു
പ്രധാനവാക്യം.

ഉ-ം. മേൽ(242) പറഞ്ഞവാക്യങ്ങളിൽ, 'കല്മഷം ആകുന്നതു' 'ആ
രുമെഇല്ല'; 'ഞാൻ പോയീടുവൻ'; 'പിഴവരും'; 'പൊല്ലാത ഫലം
വരും;' എന്നവ തങ്ങളെ ആശ്രയിച്ച ഉപവാക്യങ്ങൾക്കു പ്രധാ
നവാക്യങ്ങൾ തന്നെ.


250. ഉപവിശേഷണങ്ങൾ ഏവ?

വിശേഷണങ്ങളും ഉപവിശേഷണങ്ങളും രൂ
പത്തിൽ ഒന്നുതന്നെ; പ്രയോഗത്തിൽ മാത്രം ഭേ
ദം; വിശേഷണത്തെയൊ, ഒന്നിനെക്കാൾ അ
ധികം പദമുള്ള വിശേഷണത്തിലുള്ള ഒരു പദ
ത്തെയൊ, വിശേഷിക്കുന്ന പദം ഉപവിശേഷ
ണംതന്നെ.

ഉ-ം. 'കാന്തനെ അന്വേഷിച്ചും കാന്താരങ്ങളിലെല്ലാം' എന്നതി
ൽ 'എല്ലാം' എന്നതു ഉപവിശേഷണം; 'വനാന്തരെ പുക്കനേരം
പെരിമ്പാമ്പുവന്നടുത്തു' എന്നതിൽ, 'വനാന്തരെ' 'പുക്ക' എന്ന
വ ഉപവിശേഷണങ്ങൾ.

251. പലവിശേഷണങ്ങളേയൊ, ഉപവിശേഷണങ്ങളെയൊ, എ
ങ്ങിനെ ചേൎക്കുന്നു?

ആഖ്യകളെയും, ആഖ്യാതങ്ങളെയും, ചേൎക്കുന്നതു
പോലെ 'ഉം' അവ്യയത്താലും (233)ൽ പറഞ്ഞി
രിക്കുന്ന മറ്റു പല മാതിരികളാലും, പല വിശേ
ഷണങ്ങളെയൊ, ഉപവിശേഷണങ്ങളെയൊ,
ചേൎക്കുന്നു. [ 226 ] Ex: anparil vanpum munpum uḷḷa ní (=thou art the most power-
ful and chief of generous beings); Bhaṭṭatiri ennum Sómátiri
ennum Akkittiri ennum ingngane uḷḷa pérukaḷ (=the names
Bhaṭṭatiri etc., lit. the names which are in this fashion, say-
ing Bhaṭṭatiri etc.)


THE RESPECTIVE USES
(OR SENSES) OF THE INFLECTED FORMS
AND OF THE INDECLINABLES.

SYNTAX OF NOUNS.

252. What are the uses of the nominative case?

The nominative case has two uses, one not dependent,
and the other dependent; the former is when it stands
as the nominative with which a verb agrees.

253. What is agreement?

Agreement is similarity in person, gender, and number—
this takes place,

l. Between the subject and the predicate.

Ex: avan sundaran (= he is a handsome man); avaḷ sundari
(= she is a handsome woman); here as in 'avan sundaran' the
subject 'avan' (=he) is masculine 3rd pers., sing. and the pre-
dicate 'sundaran' (= a handsome man) is also masculine, 3rd
pers., sing.; there is said to be agreement (or concord) between
them. So in the other sentences it may be shewn that the
subject and predicate thus agree in gender and number. [ 227 ] ഉ-ം. അമ്പരിൽ വമ്പും മുമ്പും ഉള്ള നീ; ഭട്ടത്തിരിയെന്നും സോ
മാതിരിയെന്നും അക്കിത്തിരിയെന്നും ഉള്ള പേരുകൾ.


പ്രയോഗം.

നാമപ്രയോഗം.

252. പ്രഥമയുടെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

പ്രഥമക്കു അനാശ്രിതമെന്നും ആശ്രിതമെന്നും
രണ്ടുപ്രയോഗം ഉണ്ടു.

പ്രഥമ കൎത്താവായി ഒരു ക്രിയയെ ഭരിക്കുമ്പോ
ൾ അനാശ്രിതപ്രഥമ തന്നെ.

253. പൊരുത്തം എന്നതു എന്തു?

പൊരുത്തം എന്നതു, പുരുഷൻ ലിംഗം വച
നം എന്നവയിൽ ഉള്ള ചേൎച്ച തന്നെ.

അവയുണ്ടാകുന്നതാവിതു,

1. ആഖ്യയും ആഖ്യാതവും തമ്മിൽ.

ഉ-ം. അവൻ സുന്ദരൻ; അവൾ സുന്ദരി; ഇവിടെ 'അവൻ സു
ന്ദരൻ' എന്നതിൽ 'അവൻ' എന്ന ആഖ്യ പുല്ലിംഗം പ്രഥമപു
രുഷൻ ഏകവചനവും, പിന്നെ ആഖ്യാതം ആകുന്ന 'സുന്ദരൻ'
എന്നതും പുല്ലിംഗം പ്രഥമപുരുഷൻ ഏകവചനവും ആകുന്നു;
ഇങ്ങിനെ ഉള്ളതിനാൽ ഇവ തമ്മിൽ പൊരുത്തം എന്നു ചൊല്ലു
ന്നു. 'അവൾ സുന്ദരി' മുതലായവ അങ്ങിനെ തന്നെ. [ 228 ] 2. Besides this, the agreement between the noun and
pronoun which stands instead of it, is another kind of
concord.

Ex: 'itu enr̥e kutira' (=this (is) my horse]; here 'kutira' (=horse)
is neuter 3rd pers., singular, and the pronoun 'itu' which stands
for it, is also neuter 3rd pers. sing.

254. Is agreement always strictly observed?

Agreement is not always strictly observed.

i.) ninnóḷam nannalla árum (=none is so good as thou!); here
'nallavar' (= good persons) which is according to agreement
would be unidiomatic (lit. is not wanted) the neuter 'nannu'
should be used (is enough).

ii.) káṇijanam vázhttinár (=the spectators praised); in this
and similar sentences in consequence of the collective meaning
of the subject, the plural number is most suitable in the predi-
cate.

255. What is dependence?

The employment of a particular case depending upon
some verb or noun.

Ex: avan Rámane ayachchu (=he sent Ráman); in this, the
accusative 'Rámane' depends upon the verb 'ayachchu'; in this
way all cases except the nominative when subject to a verb,
depend upon some noun or verb. [ 229 ] 2. ഇതു കൂടാതെ, നാമത്തിന്നും അതിന്നു പകരം നി
ല്ക്കുന്ന പ്രതിസംജ്ഞക്കും തമ്മിലുള്ള പൊരുത്തം
മറ്റൊരു പ്രകാരം ആകുന്നു.

ഉ-ം. 'ഇതു എൻ്റെ കുതിര,' ഇവിടെ 'കുതിര' എന്നതു നപുംസ
കലിംഗം പ്രഥമപുരുഷൻ ഏകവചനവും അതിന്നു പകരം
നില്ക്കുന്ന 'ഇതു' എന്ന പ്രതിസംജ്ഞയും നപുംസകലിംഗം പ്ര
ഥമപുരുഷൻ ഏകവചനവും ആകുന്നു.

254. പൊരുത്തം എല്ലായ്പോഴും സൂക്ഷ്മപ്രകാരം പ്രയോഗിക്കാമൊ?

പൊരുത്തം എല്ലായ്പോഴും സൂക്ഷ്മപ്രകാരം പ്രയോ
ഗിക്കുന്നില്ല.

i.) 'നിന്നോളം നന്നല്ല ആരും,' എന്നതിൽ പൊരുത്തം സൂക്ഷ്മ
പ്രകാരമുള്ള 'നല്ലവർ' എന്നു വേണ്ട, 'നന്നു' എന്നുള്ള നപുംസ
കം തന്നെ മതി.

ii.) 'കാണിജനം വാഴ്ത്തിനാർ,' ഇങ്ങിനെയുള്ളവയിൽ വൃന്ദാൎത്ഥ
ത്താൽ ആഖ്യാതത്തിന്നു ബഹുവചനം കൊള്ളാം.

255. ആശ്രിതാധികരണം എന്നതു എന്തു?

ആശ്രിതാധികരണം, ഒരുക്രിയയെ എങ്കിലും നാ
മത്തെ എങ്കിലും ആശ്രയിച്ചു കാണുന്ന വിഭ
ക്തികളുടെ പ്രയോഗം തന്നെ.

ഉ-ം. 'അവൻ രാമനെ അയച്ചു' എന്നതിൽ, 'രാമനെ' എന്ന ദ്വി
തീയ 'അയച്ചു' എന്നക്രിയയെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു; ഇതുപ്രകാ
രം തന്നെ, കൎത്തൃവിഭക്തി ഒഴികെ മറ്റെല്ലാ വിഭക്തികളും നാ
മത്തെ എങ്കിലും, ക്രിയയെ എങ്കിലും, ആശ്രയിച്ചിരിക്കും. [ 230 ] 256. Does the nominative ever occur in a dependent re-
lation?

The nominative is used dependently to express place,
quantity, time, and manner.

i.) (Place.) Ex: sénayé nálu 'dikkum' ayachchu (=he sent
troops to all the four quarters); here 'dikku' (= quarter) a
nominative is used to express place and depends upon the verb
'ayachchu' (= sent).

ii) (Quantity.) Ex: pattu 'yójana' cháṭuvan (=I will leap ten lea-
gues); araviral 'ázham' mur̥ikil (=if one be wounded to the
depth of half a finger).

iii.) (Time.) Ex: 'pakal' kakkunnavane 'rátri' kanṭál (=if one
sees at night one who steals in the day time).

iv.) (Manner.) Ex: karayum bhávam ninnán (=he stood after
the manner of one who weeps, lit. will weep).

The indeclinable 'é' is frequently added.

Ex: 'dúramé' chennu (=he went to a distance).

Again in the case of the name of inanimate objects,
the nominative is used dependently for the object.

Ex: pašukkaḷ 'pullu' tinnunnu (=cows eat grass).

257. What are the uses of the accusative?

It depends upon the verb as the object.

Ex: 'enné? tánggi (=he held me up, or supported me).

But accusatives are sometimes found depending upon
intransitive verbs.

Ex: 'avaré' akannu [=he removed (from) them].

'dévané' kúppi [=he joined his hands, i. e. made adoration
(to) the god].

'enné' pirińńu [=they separated (from) me]. [ 231 ] 256. പ്രഥമ എപ്പോഴെങ്കിലും ആശ്രിതമായും വരുമൊ?

സ്ഥലം, പ്രമാണം, കാലം, പ്രകാരം, എന്നുള്ള
അൎത്ഥങ്ങളൊടെ പ്രഥമ ആശ്രിതമായും വരും.

i.) (സ്ഥലം.) സേനയെ നാലു'ദിക്കും' അയച്ചു എന്നതിൽ 'ദിക്കു' എ
ന്ന പ്രഥമ സ്ഥലപ്രയോഗത്തിൽ അയച്ചു എന്ന ക്രിയയെ ആ
ശ്രയിച്ചു;

ii.) (പ്രമാണം.) പത്തു'യോജന' ചാടുവൻ; അരവിരൽ 'ആഴം'
മുറികിൽ;

iii.) (കാലം.) 'പകൽ' കക്കുന്നവനെ; 'രാത്രി' കണ്ടാൽ;

iv.) (പ്രകാരം.) കരയും 'ഭാവം' നിന്നാൻ.

ഇവറ്റോടു 'ഏ' അവ്യയം പലപ്പോഴും ചേരുന്നു.

ഉ-ം. ദൂരമേചെന്നു;

പിന്നെ നിൎജ്ജീവനാമങ്ങളിൽ പ്രഥമ കൎമ്മാൎത്ഥ
മായും ആശ്രയിച്ചുവരും.

ഉ-ം. പശുക്കൾ 'പുല്ലു' തിന്നുന്നു.

257. ദ്വിതീയയുടെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

ദ്വിതീയ കൎമ്മാൎത്ഥമായിട്ടു ക്രിയകളെ ആശ്രയി
ക്കുന്നു.

ഉ-ം. 'എന്നെ' താങ്ങി.

എങ്കിലും ചില ദ്വിതീയകൾ അകൎമ്മകക്രിയകളെ
യും ആശ്രയിക്കും.

ഉ-ം. 'അവരെ' അകന്നു; 'ദേവനെ' കൂപ്പി; 'എന്നെ' പിരിഞ്ഞു. [ 232 ] 258. Can two accusatives be used with one verb?

Two accusatives may be used with a verb governing
two objects.

Ex: 'áytiné enné' upadešichchu (= he taught me that); 'avané
yamalókatté' púkichchu (= he caused him to enter the world of
death).

259. Can an accusative depend upon a noun?

The accusative is sometimes found depending upon
nouns of liking and disliking.

Ex: áréyum priyam illa [= there is no love (in his mind for)
any one]; nammé kur̥uḷḷór [= those (in whose hearts) there
is affection (for) us]; nammé dwésham uṇṭu [= there is anger
(in his heart against) us].

260. What are the uses of the instrumental case?

The instrumental case is used as 1. the agent of a verb
in the passive voice, and to denote 2. ability, 3. the
cause, 4. the instrument, and 5. part or portion; also
6. for the place of motion.

Ex: 1. (Agent of the passive voice.) Kéraḷa bhúmi Parašuráma-
nál paṭakkappeṭṭu (= the land of Kéraḷa was created by
Parašuráma).

2. (Ability.) ennál kazhiyáttatu (=that which will not be ac-
complished by me).

3. (Cause.) artthattál valippam (= power because of wealth).

4. (Instrument.) váḷál veṭṭi (=he cut him down with his sword).

5. (Part or Portion.) pattu talakaḷál onnu (= one of the ten
heads).

6. (Place of motion.) pinnálé chennu (=he came along behind). [ 233 ] 258. രണ്ടു ദ്വിതീയയും ഒരുവാക്യത്തിൽതന്നെ ചേരുമൊ?

രണ്ടു ദ്വിതീയയും ദ്വികൎമ്മകക്രിയകളോടു ചേരും.

ഉ-ം. 'ആയതിനെ' 'എന്നെ' ഉപദേശിച്ചു; 'അവനെ' യമലോക
ത്തെ' പൂകിച്ചു.

159. ദ്വതീയ, ക്രിയയെഅല്ലാതെ നാമത്തെയും ആശ്രയിച്ചുനില്ക്കു
മൊ?

ദ്വിതീയ, പ്രിയാപ്രിയനാമങ്ങളെത്തന്നെ ആശ്ര
യിച്ചുകാണുന്നു.

ഉ-ം. 'ആരെയും' പ്രിയം ഇല്ല; 'നമ്മെ'കൂറുള്ളോർ; 'നമ്മെ' ദ്വേ
ഷം ഉണ്ടു.


160. തൃതീയയുടെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

തൃതീയക്കു, 1. കൎമ്മത്തിൽക്രിയയുടെ കൎത്താവു,
2. കഴിവു, 3. കാരണം, 4. കരണം, 5. വിഭാഗം
6. ഗമനത്തിൻ്റെ സ്ഥലം ഈ ആറു പ്രയോഗ
ങ്ങൾ പ്രധാനം.

1. ഉ-ം. (കൎമ്മത്തിൽക്രിയയുടെ കൎത്താവു.) കേരളഭൂമി 'പരശുരാ
മനാൽ' പടക്കപ്പെട്ടു;

2. (കഴിവു.) 'എന്നാൽ' കഴിയാത്തതു;

3. (കാരണം.) 'അൎത്ഥത്താൽ' വലിപ്പം;

4. (കരണം.) 'വാളാൽ' വെട്ടി;

5. (വിഭാഗം.) 'പത്തുതലകളാൽ' ഒന്നു.

6. (ഗമനത്തിൻ്റെ സ്ഥലം.) 'പിന്നാലെ' ചെന്നു. [ 234 ] 261. What are the uses of the associative form of the
instrumental case?

The associative is a mere variety of the instrumental;
the following six are the principal uses of this case:—
1. proximity, 2. extent, 3. address, 4. separation or
detachment, 5. object of similarity, and 6. manner.

Ex: 1. (Proximity.) 'vánóṭu' muṭṭum (=it will reach to the
sky).

2. (Extent.) 'muṭiyóṭu' aṭiyiṭa muzhuvan (=the whole from
the head to the foot).

3. (Address.) 'ninnóṭu' par̥ańńu (= he spoke to you).

4. (Separation or Detachment.) 'avanóṭu' náṭu piṭichchaṭakki
(=he conquered the country from him); Cháṇakkyanu 'Mau-
ryyanóṭu' akalchcha (= the separation of Cháṇakyan from
Mauryya).

5. (Object of similarity.) 'ennóṭu' ottór (= those who are like me).

6. (Manner.) 'nalamóṭu' chonnár (= they spoke with benignity).

262. What are the uses of the dative?

The principal uses of the dative are the following
twelve, viz: 1. for the place towards which motion is in-
dicated; 2. the place to which quarter or direction relates;
3. duration and point of time; 4. relative or comparative
quantity; 5. the object of similarity; 6. the object of en-
deavour, or object in view; 7. the object of fitness; 8. the
obtainer or proprietor; 9. the recipient; 10. the thing recom-
pensed or retaliated; 11. cause; and 12. purpose or sake. [ 235 ] 261. സാഹിത്യം എന്നതു എന്തു?

സാഹിത്യം തൃതീയയുടെ ഭേദം അത്രെ; ഇതിന്നു,
1. സാമീപ്യം, 2. പൎയ്യന്തം, 3, ഇടവാടു, 4. വേ
ൎവ്വാടു, 5. തുല്യത, 6. പ്രകാരം ൟ ആറു പ്രയോ
ഗങ്ങൾ പ്രധാനം.

1. ഉ-ം. (സാമീപ്യം.) 'വാനോടു' മുട്ടം;

2. (ൎപയ്യന്തം.) 'മുടിയോടു' അടിയിട മുഴുവൻ;

3. (ഇടവാടു.) 'നിന്നോടു' പറഞ്ഞു;

4. (വേർവാടു.) 'അവനോടു' നാടുപിടിച്ചടക്കി; ചാണക്യനു 'മൌ
ൎയ്യനോടു അകല്ച;


5. (തുല്യത.) 'എന്നോടു' ഒത്തോർ;

6. (പ്രകാരം.) 'നലമോടു' ചൊന്നാർ.

262. ചതുൎത്ഥിയുടെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

ചതുൎത്ഥിക്കു 1. ഗമനം, 2. ദിഗ്ഭേദം, 3. കാലം,
4. പ്രമാണം, 5. തുല്യത, 6. അഭിപ്രായം, 7. യോ
ഗ്യത, 8. ഉടമ, 9. ദാനം, 10. പ്രതികാരം, 11. കാ
രണം, 12. നിമിത്തം ൟ പന്ത്രണ്ടു പ്രയോഗങ്ങ
ൾ പ്രധാനം. [ 236 ] Ex: 1. (Place towards which motion is indicated.) 'kóṭṭekku'
chennu (= he went to the fort); 'rájyattinnu' póyi (= he went
to his country).

2. (Place to which quarter or direction relates.) 'nadikku'
kizhakke (= to the east of the river); 'víṭṭinnu' angngé vašattu
(= the further side of the house).

3. (Duration and Point of time.) 'názhikakk' pattu kátam óṭum
(= he will run ten leagues in an hour); 'eṭṭu maṇikku' vá
(= come at eight o'clock).

4. (Comparative quantity.) 'neykku' iraṭṭi pál (= twice as
much milk as ghee).

5. (Object of similarity.) 'niṇakku' saman (= equal to thee).

6. (Object of endeavour.) 'chútinnu tunińńu [= he ventured on
the wager (or game)].

7. (Object of fitness.) 'panikku nannu (= good for fever).

8. (Obtainer or Proprietor.) 'avanu' kiṭṭi (= it accrued to him,
i. e. he got it); avannu dr̥avyam uṇṭu (= there is wealth to
him, i. e. he has wealth).

9. (Recipient.) 'avarkku' koṭuttu (= he gave it to them).

10. (Thing recompensed or retaliated.) 'šapichchatinnu' angngó-
ṭṭu šapichchu (= he cursed him in return for his cursing).

11. (Cause.) á 'sangatikku’ kuzhangngi (= they grew weary from
that cause).

12. (Sake.) páram 'parihasichchíṭunnavarkaḷkkŭ' narakam
unṭu (= there is a hell for great mockers).

263. What is to be observed respecting the ablative?

It is only in Sanskrit words that the ablative occurs
as a true case; in Malayálam it is a mere variation
of the locative, i. e. it is the locative,+'ninnu' an ad-
verbial participle. [ 237 ] 1. ഉ-ം. (ഗമനം.) 'കോട്ടെക്കു', ചെന്നു; 'രാജ്യത്തിന്നു' പോയി;

2. (ദിഗ്ഭേദം.) 'നദിക്കു' കിഴക്കെ; 'വീട്ടിന്നു' അങ്ങേവശത്തു;

3. (കാലം.) 'നാഴികക്കു' പത്തുകാതം ഓടും; എട്ടു 'മണിക്കു' വാ;

4. (പ്രമാണം.) 'നെയ്ക്കു' ഇരട്ടിപ്പാൽ;

5. (തുല്യത.) 'നിണക്കു' സമൻ;

6. (അഭിപ്രായം.) 'ചൂതിന്നു' തുനിഞ്ഞു;

7. (യോഗ്യത.) 'പനിക്കു' നന്നു;

8. (ഉടമ.) 'അവനു, കിട്ടി; 'അവന്നു' ദ്രവ്യംഉണ്ടു;

9. (ദാനം.) 'അവൎക്കു' കൊടുത്തു;

10. (പ്രതികാരം.) 'ശപിച്ചതിന്നു' അങ്ങോട്ടുശപിച്ചു;

11. (കാരണം.) 'ആസംഗതിക്കു' കുഴങ്ങി;

12. (നിമിത്തം.) പാരം 'പരിഹസിച്ചീടുന്നവൎക്കു' നരകം ഉണ്ടു.

263. പഞ്ചമിയുടെ അവസ്ഥ എന്തു?

പഞ്ചമി സംസ്കൃതത്തിൽ മാത്രം വിഭക്തിയായിവ
രുന്നതു; മലയായ്മയിൽ സപ്തമിയുടെ ഭേദം അ
ത്രെ (സപ്തമി+'നിന്നു’ എന്നുള്ള ക്രിയാന്യൂനം.) [ 238 ] 264. How is the ablative used?

The ablative is used chiefly to express the following
three senses, viz: 1. the place from which motion takes
place; 2. distance; and 3. source or origin.

Ex: 1. (Motion from a place.) 'vazhiyil ninnu' ozhika (= move
from the way); ánamélninnu ir̥angngi (= he descended from
the back of the elephant).

2. (Distance.) 'marattilninnu arakkátam dúram (=half a lea-
gue from the tree).

3. (Source or origin.) 'náriyilninnu' janichchu (= he was
born of a woman).

265. How is the genitive used?

The genitive is a form used in composition; it does
not depend upon a verb but upon a noun; its principal
uses are the following, viz: to express 1. the source or
origin; 2. the controller or possessor; 3. the object of
reference.

Ex: 1. (Source or origin.) 'marattinr̥e' káya (=the fruit of
the tree); 'rájávinr̥e' putran (= the king's son).

2. (Controller.) 'Páṇḍavaruṭé' náṭu (=the country of the Pán-
dava princes).

3. (Object of Reference.) 'ur̥uppikayuṭé' vákku [= the mention
of (or what was mentioned about) the rupee]. [ 239 ] 264. പഞ്ചമിയുടെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

പഞ്ചമിക്കു 1. പുറപ്പാടു, 2. ദൂരത, 3. ജനനം, ഈ മൂ
ന്നു പ്രയോഗങ്ങൾ പ്രധാനം.

1. ഉ-ം. (പുറപ്പാടു.) 'വഴിയിൽ നിന്നു' ഒഴിക; 'ആനമേൽനിന്നു
ഇറങ്ങി;

2. (ദൂരത.) 'മരത്തിൽനിന്നു' അരക്കാതം ദൂരം;

3. (ജനനം.) 'നാരിയിൽനിന്നു' ജനിച്ചു.

265. ഷഷ്ഠിയുടെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

ഷഷ്ഠി, ക്രിയയെ അല്ല, നാമത്തെ മാത്രം ആശ്ര
യിച്ചുകാണുന്ന സമാസരൂപം തന്നെ; 1. ജനനം,
2. അധികാരം, 3. വിഷയസംബന്ധം എന്നുള്ള
പ്രയോഗങ്ങൾ മുഖ്യം ആകുന്നു.

ഉ-ം. 1. (ജനനം.) 'മരത്തിൻ്റെ' കായ; 'രാജാവിൻ്റെ' പുത്രൻ;

2. (അധികാരം.) 'പാണ്ഡവരുടെ' നാടു;

3. (വിഷയസംബന്ധം.) 'ഉറുപ്പികയുടെ' വാക്കു. [ 240 ] 266. How is the locative used?

The locative is used in the following ten senses, viz:
to indicate 1. the support or recipient (i. e. that on
or in which any thing is or is placed); 2. contiguous place
(place at or near); 3. place towards or into which motion
takes place; 4. time; 5. the object towards which feel-
ing is directed; 6. the object of fear or anxiety; 7. com-
parison; 8. control or possession; 9. manner or quality;
10. apportionment.

Ex: 1. (Support or Recipient.) 'chumalil' ammayé eṭuttu (= he
took his mother on his shoulders).

'pizhayátavankal' pizhachumatti (= he laid the fault on him
who had not offended).

2. (Contiguous place.) ábharaṇanngaḷ 'már̥il' aṇańńu (=he put the
ornaments on her breast); 'katavinkal' nilkka (= stand at the
door).

3. (Motion to a place.) avar 'kóvilikkal' chennu (= they went to
the palace); 'maṇṇil' víṇu [= he fell amongst the dust (or mud)].

4. (Time.) 'ádiyinkalé' ozhivu (= leaving off in the beginning).

5. (Object towards which feeling is directed.) 'maṇṇil móham
(=lust for the dust, i. e. earthly-mindedness); 'dínaril' krŭpa
(= kindness to the sick).

6. (Object of fear or anxiety.) 'póril' bhayam (= fear of the
battle).

7. (Comparison.) 'munnétil' ér̥r̥am teḷińńár (= they are much
more pleased than before); 'atil' itu nallatu (= this is better
than that). [ 241 ] 266. സപ്തമിയുടെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

സപ്തമിക്കു 1. ആധാരം, 2. സ്ഥലചേൎച്ച, 3. ഗമ
നം, 4. കാലം, 5. വിഷയം, 6. ഭയചിന്താദി, 7. താര
തമ്യം, 8. അധികാരം, 9. പ്രകാരം, 10. നിൎദ്ധാരണം
ഈ പത്തു പ്രയോഗങ്ങൾ പ്രമാണം.


1. ഉ-ം. (ആധാരം.) 'ചുമലിൽ' അമ്മയെ എടുത്തു;

'പിഴയാതവങ്കൽ' പിഴചുമത്തി;

2. (സ്ഥലചേൎച്ച.) ആഭരണങ്ങൾ 'മാറിൽ' അണിഞ്ഞു;
'കതവിങ്കൽ' നില്ക്ക;

3. (ഗമനം.) അവർ 'കോവിൽക്കൽ' ചെന്നു; 'മണ്ണിൽ' വീണു;

4. (കാലം.) 'ആദിയിങ്കലെ' ഒഴിവു;

5. (വിഷയം.) 'മണ്ണിൽ' മോഹം; 'ദീനരിൽ' കൃപ;


6. (ഭയചിന്താദി.) 'പോരിൽ' ഭയം;

7. (താരതമ്യം.) 'മുന്നേതിൽ' ഏറ്റം തെളിഞ്ഞാർ; 'അതിൽ' ഇതു
നല്ലതു; [ 242 ] 8. (Control or Possession.) 'ennil' uḷḷa dravyam [= the wealth
which is with me (i. e. which I have)].

9. (Manner or Quality.) 'teḷivil páṭi [= she sang or recited
with clearness (i. e. clearly); 'kiṇar̥r̥il' panni [= the pig in
the well (i. e. 'that fell into' etc.)].

10. (Apportionment.)'vastuvinkal' shaḷbhágam (=the sixth part
of his goods).

267. How is the substituted-form or inflective base used?

The substituted-form or inflective base occurs in most
of the senses of the locative, also in some of those of
the dative and genitive.

Ex: 'akattu' chennu (=he went in); 'víṭṭu' paṇi (= work in
house-building); nanné 'dúratt' akunnu (= he removed to a
great distance).

NOUNS AND VERBS USED
TO SUPPLY THE WANT OF PREPOSITIONS.

268. What nouns are used as supplementary to the case
affixes.

1. In the senses of the instrumental, 'múlam' (= root,
origin), 'káraṇam' (= cause), 'hétu' (= cause) etc. with
the nominative, and having 'áy' understood.

Ex.: sankaṭam 'múlam' [= in consequence of a grievance, lit.
a grievance (being) the origin]; atu 'káraņam' (=because of this,
from this, (lit. this (being) the cause)]; atu 'hétu' etc.

2. In the senses of the dative, 'nimittam' (=purpose,
reason) 'varé' (=line, limit) etc. with 'áy' expressed or
understood. [ 243 ] 8. (അധികാരം.) 'എന്നിൽ' ഉള്ള ദ്രവ്യം;

9. (പ്രകാരം.) 'തെളിവിൽ' പാടി; 'കിണറ്റിൽ' പന്നി;

10. (നിൎദ്ധാരണം.) 'വസ്തുവിങ്കൽ' ഷൾഭാഗം.

267. ആദേശരൂപത്തിൻ്റെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

ആദേശരൂപം സപ്തമിയുടെ പ്രയോഗങ്ങളിലും,
ചതുൎത്ഥിയുടെയും, ഷഷ്ഠിയുടെയും, ചിലപ്രയോ
ഗങ്ങളിലും, വരും.

ഉ-ം. 'അകത്തു' ചെന്നു; 'വീട്ടു' പണി; നന്നെ 'ദൂരത്ത'കുന്നു.


വിഭക്തിസഹായങ്ങൾ.

268. വിഭക്തി പ്രത്യയങ്ങൾക്കു പകരമായി വരുന്ന നാമങ്ങൾ ഏവ?

1. തൃതീയവിഭക്തിക്കു പകരം പ്രഥമവിഭക്തിക
ളോടുകൂടെ 'മൂലം', 'കാരണം,' 'ഹേതു,' മുതലായ നാ
മങ്ങൾ വരും; 'ആയി' എന്ന ക്രിയ അസ്പഷ്ടം.

ഉ-ം. സങ്കടം 'മൂലം'; അതു'കാരണം'; അതു'ഹേതു'.

2. ചതുൎത്ഥി വിഭക്തിക്കു പകരം 'നിമിത്തം,' 'വ
രെ,' മുതലായ നാമങ്ങൾ; 'ആയി' എന്ന ക്രിയ
സ്പഷ്ടവും അസ്പഷ്ടവുമായും വരും. [ 244 ] Ex: choinatu 'nimittam' kruddhichchu Dašásyan [=Rávaṇan
was enraged at (lit. by reason of) what was said]; Gangánadi
'varé' chennu (= he went as far as the Ganges).

3. In the senses of the locative, many nouns express-
ing place such as 'akam' (=interior, inside), 'kál'
(=foot), 'mėl' (= above), 'mun' (=fore, front), 'kei'
(=hand), 'uḷ' (=inside) etc. these all unite with either
the nominative or the substituted case to form a com-
pound noun.

Ex: nenchakam (=in his heart); kaṇṇinkál (kaṇṇinkal) (=in
the eye); kánmél (kálmél) (= on the foot); keiyuḷ (=in one's
hand).

269. What verbs are used as supplementary to the case
affixes (i. e. to supply the place of prepositions or
postpositions)?

1. In the senses of the instrumental, the adverbial parti-
ciple 'koṇṭu' (=having taken) is the principal one. It gov-
erns the accusative (of nouns expressing animate objects).

Ex: avané 'koṇṭu' cheyyichchu (= they, having taken him,
caused it to be done, i. e. they caused it to be done by him);
in this, 'koṇṭu' (=having taken) is completed by 'cheyyichchu'
(=caused to be done).

'Toṭṭu' (= having touched), 'cholli' (=having mentioned), 'kur̥i-
chchu' (=having indicated) are similarly used.

Ex: atir 'toṭṭu' pišaki (=they quarrelled touching the bounds);
náṭu 'cholli' piṇakkam (=the quarrel respecting the country);
ninne 'kur̥ichch' illašanka [=there is no suspicion concerning
(lit. indicating) thee]. [ 245 ] ഉ-ം. ചൊന്നതു'നിമിത്തം' ക്രുദ്ധിച്ചു ദശാസ്യൻ; ഗംഗാനദിവ
രെ ചെന്നു.

3. സപ്തമിവിഭക്തിക്കുപകരം സ്ഥലത്തിൻ്റെ
അൎത്ഥമുള്ള 'അകം', 'കാൽ', 'മേൽ', 'മുൻ', 'കൈ',
'ഉൾ' മുതലായ പലനാമങ്ങളേയും എടുക്കാം. ഇ
വകൾ പ്രഥമയോടൊ, ആദേശരൂപത്തോടൊ,
സമാസമായി ചേരുകയും ചെയ്യും.

ഉ-ം. നെഞ്ചകം, കണ്ണിങ്കാൽ (കണ്ണിങ്കൽ) കാന്മേൽ, (കാല്മേൽ)
കൈയുൾ ഇത്യാദി.

269. വിഭക്തിപ്രത്യയങ്ങൾക്കു പകരമായാൻ സഹായമായാൻ വരു
ന്ന ക്രിയകൾ ഏവ?

1. തൃതീയക്കുപകരം 'കൊണ്ടു' എന്ന ക്രിയാന്യൂനം
പ്രധാനം. ഇതു സജീവനാമങ്ങളുടെ ദ്വിതീയ
വിഭക്തിയെഭരിക്കുന്നു.

ഉ-ം. അവനെ 'കൊണ്ടു' ചെയ്യിച്ചു; [ഇതിൽ 'കൊണ്ടു' എന്ന ക്രി
യ 'ചെയ്യിച്ചു' എന്നതിനാൽ പൂൎണ്ണം;] ഇപ്രകാരം തന്നെ 'തൊട്ടു',
'ചൊല്ലി', 'കുറിച്ചു' എന്നക്രിയാന്യൂനങ്ങളും പ്രധാനമായി വരുന്നു.


ഉ-ം. അതിർ 'തൊട്ടു' പിശകി; നാടു 'ചൊല്ലി' പിണക്കം; നി
ന്നെ 'കുറിച്ചില്ല' ശങ്ക. [ 246 ] 2. In the senses of the associative ablative, the ad-
verbial participle 'áy' (= having been, being) is joined
to the nominative with 'um'.

Ex: In 'nán avanumáy vannu' [= I came with him, (lit. I and
he came)], 'áy' is completed by 'vannu' (= came); árumáyiṭṭu
yuddham [= with whom is there war? (lit. who also being
(included) is there war?)] The adverbial participles 'onni-
chchu' (= joining, including), 'ottu' (= agreeing, accompanying),
'kalarnnu' (= mixing, joining), 'púṇṭu' (= joining) are also used
in this sense.

3. The adverbial participles 'áy' (= having become, or
come into existence), 'áykkoṇṭu' [lit. (it) having come
into existence and being taken], véṇti’ (=being needed)
etc. are used with the dative in the sense of purpose
or sake.

Ex: Guruvináy cheytu (= he did it for the Guru); in this, the
subject of 'ay' is left indefinite.

In the same way the adverbial participle 'vechchu'
(=having put or being situated) may be used with
the locative.

Ex: vazhiyil vechchu kaṇṭu (= he met him in the road).

A word thus used as supplementary to the case-affixes
is called a subsidiary word.

270. What peculiarity is there in the use of the num-
bers?

1. With numerals (definite or indefinite), the singular
is in use instead of the plural. [ 247 ] 2. സാഹിത്യത്തിന്നുപകരം പ്രഥമവിഭക്തിയിൽ
'ഉം' എന്ന അവ്യയത്തൊടുകൂടെ 'ആയി' എന്ന
ക്രിയാന്യൂനത്തെ ചേൎക്കും.

ഉ-ം. ഞാൻ 'അവനുമായ' വന്നു, എന്നതിൽ, 'അയ' എന്ന
ക്രിയ, 'വന്നു' എന്നതിനാൽ പൂൎണ്ണം; 'ആരുമായിട്ടു' യുദ്ധം; ൟ
പ്രയോഗത്തിൽ 'ഒന്നിച്ചു,' 'ഒത്തു,' 'കലൎന്നു,' 'പൂണ്ടു' മുതലായ
ക്രിയാന്യൂനങ്ങളെയും എടുക്കാം.

3. 'ആയി,' 'ആയ്ക്കൊണ്ടു,' 'വേണ്ടി' മുതലായ
ക്രിയാന്യൂനങ്ങൾ കാരണം, അല്ലെങ്കിൽ നിമി
ത്താൎത്ഥത്തിന്നായി ചതുൎത്ഥിക്കു ചേൎക്കാം.

ഉ-ം. 'ഗുരുവിനായി ചെയ്തു'; ഇതിൽ 'ആയി' എന്ന ക്രിയയു
ടെ ആഖ്യ അസ്പഷ്ടം.

'വെച്ചു' എന്നുള്ള ക്രിയാരൂപം ഇങ്ങിനെ സപ്ത
മിയോടു സഹായമായ്വരും.

ഉ-ം. 'വഴിയിൽ വെച്ചു കണ്ടു.'

ഇപ്രകാരം വിഭക്തികൾക്കു സഹായമായ്വരുന്ന
പദത്തിന്നു 'ഉപപദം' എന്നു പറയാം.

270. വചനങ്ങളുടെ പ്രയോഗത്തിൽ എന്തു വിശേഷം ഉണ്ടു?

i.) സംഖ്യാനാമങ്ങളൊടു ബഹുവചനത്തിന്നു പ
കരം എകവചനം വളരെ നടപ്പു. [ 248 ] Ex: nálu dikkŭ (= the four quarters), ár̥u áḷ (= six persons),
pala grámavum (= many villages).

2. In distributive expressions the singular is used in-
stead of the plural.

Ex: tanngaḷ tanngaḷ víṭṭil poyi (= they went each to his own
house); íranṭu salphalam nalkinár [= they gave each two gifts
(lit. two two gift)].

271. What peculiarity is there in the use of the pro-
nouns.

Honorifically the plural is used instead of the singular,
the third person instead of the 1st and 2nd, and pure
nouns instead of pronouns.

Ex: 1. (Plural instead of singular.) 'nóm' kalpikkunnuṇṭu [= I
(lit. we) order you).

2. (The 3rd person instead of the 1st and 2nd.) 'tán' par̥ayu-
nnatu šari [= what you say (lit. one says) is right].

3. (Pure nouns instead of pronouns.) 'bhaván' kalpichchatiné
anusarichchu (=I have obeyed what your excellency ordered
'ijjanam' varátu [= I (lit. this person) will not come]; 'anngé'
trŭkkei [=your sacred hand (lit. the sacred hand of that place)];
nintiruvaṭi niyógattál [= by your command (lit. the command
of thy sacred foot)].

272. What uses are peculiar to 'tán' (= oneself etc.)?

'Tán is used to express, 1. an indefinite subject, 2. dis-
tribution, 3. mutuality, 4. (in apposition) as an expletive,
5. intensity, and 6. emphasis. [ 249 ] ഉ-ം. 'നാലുദിക്കു'. 'ആറാൾ'. 'പലഗ്രാമവും'.

ii.) വിഭജനവാചകത്തിൽ ബഹുവചനം അ
ല്ല, ഏകവചനം വെണം.

ഉ-ം. തങ്ങൾതങ്ങൾ 'വീട്ടിൽ' പോയി. ഈരണ്ടു 'സല്ഫലം' ന
ല്കിനാർ.

271. പുരുഷപ്രതിസംജ്ഞകളുടെ പ്രയോഗത്തിൽ എന്തു വിശേ
ഷം ഉണ്ടു?

മാനം നിമിത്തമായി ഏകവചനത്തിനു പകരം
ബഹുവചനവും, ഉത്തമ മദ്ധ്യമ പുരുഷന്മാൎക്കു
പകരം പ്രഥമ പുരുഷനും, പ്രതിസംജ്ഞകൾക്കു
പകരം ശുദ്ധനാമങ്ങളും, നടക്കുന്നു.

1. ഉ-ം (ഏക: വ: പക: ബഹുവചനം.) 'നോം' കല്പിക്കുന്നുണ്ടു;

2. (ഉത്ത: മദ്ധ്യ: പ: പ്രഥമ പുരുഷൻ.) 'താൻ' പറയുന്നതു
ശരി;

3. (പ്രതിസം: പ: ശുദ്ധനാമങ്ങൾ.) 'ഭവാൻ' കല്പിച്ചതിനെ അ
നുസരിച്ചു; 'ഇജ്ജനം' വരാതു; 'അങ്ങെ' തൃക്കൈ, 'നിന്തിരുവ
ടി നിയോഗത്താൽ.


272. 'താൻ' എന്നതിന്നു ഏതു പ്രയോഗങ്ങൾ പറ്റും?

'താൻ' എന്നതിന്നു 1. വ്യക്തമല്ലാത കൎത്താവു
2. വിഭാഗം, 3. അന്യോന്യത, 4. അരസമാസത്തി
ൽ നിരൎത്ഥം, 5. ഘനവാചി, 6. തിട്ടം എന്നീ ആ
റു പ്രയോഗങ്ങൾ ഉണ്ടു. [ 250 ] Ex: 1. (Indefinite Subject.) 'tannil' eḷiyatu tanikkira [= one's
prey or food is that which is weaker (lit. younger) than one-
self].

2. (Distribution.) bhaktyá paṭhikka 'tán' kéḷkka 'tán' cheyyu-
nnavan (= he who either reads or hears it with faith).

3. (Mutuality.) balanngaḷ 'tammil' ér̥r̥u (= the armies engaged
with each other).

4. (In apposition as an expletive.) Ráman 'tannuṭe' rájyam
(= Ráma's kingdom).

5. (Intensity.) etra 'tán' parańńálum (= how much soever he
speaks).

6. (Emphasis.) avarkku 'tanné' kiṭṭi (=it accrued especially
to themselves, i. e. they alone got it).

273. What noun of indefinite quantity has the senses
of emphasis and limitation belonging to the letter
'e'?

The pronominal noun 'atre' (= so much).

Ex: avaralla ivan 'atre' = not they, but he, [so much (at least
is there)].

274. What peculiarity is there in the use of the neuter
pronouns formed from 'i' and 'é'?

They can be used to qualify nouns. [ 251 ] 1. ഉ-ം. (വ്യക്തമല്ലാത്ത കൎത്താവു.) 'തന്നിൽ' എളിയതു 'തനി
ക്കിര;'

2. (വിഭാഗം.) ഭക്ത്യാപഠിക്ക 'താൻ,' കേൾക്ക 'താൻ,' ചെയ്യുന്ന
വൻ;

3. (അന്യോന്യത.) ബലങ്ങൾ 'തമ്മിൽ' ഏറ്റു;

4. (അരസമാസത്തിൽ നിരൎത്ഥം.) രാമൻ 'തന്നുടെ' രാജ്യം;

5. (ഘനവാചി.) 'എത്രതാൻ' പറഞ്ഞാലും;

6. (തിട്ടം.) അവൎക്കു 'തന്നെ' കിട്ടി.

273. 'ഏ'കാരത്തിൻ്റെ തിട്ടമാത്രാൎത്ഥം ഏതുപ്രതിസംഖ്യക്കുണ്ടു?

'ഏ'കാരത്തിന്റെ തിട്ടമാത്രാൎത്ഥം, 'അത്രെ' എന്ന
തിന്നും ഉണ്ടു.

ഉ-ം. അവരല്ല ഇവൻ 'അത്രെ'.

274. 'ഇ', 'ഏ' ഇവറ്റിൽ ജനിച്ച നപുംസകപ്രതിസംജ്ഞകളുടെ
പ്രയോഗത്തിൽ എന്തു വിശേഷം ഉണ്ടു?

'ഇ', 'ഏ' എന്നീ ചുട്ടെത്തുകളിൽ ജനിച്ച നപും
സകപ്രതിസംജ്ഞകൾ നാമങ്ങളെ വിശേഷിക്കു
ന്നതിന്നായി നടക്കും. [ 252 ] Ex: 'it'enr̥é jívanum taruvan (=I will give even this life of
mine); 'ét'oru bhágyaván (= what happy man?)

'até' prakáram [= (in) that very manner].

'Atu' may also be used in apposition as a mere ex-
pletive.

Ex: vánaranmár'atil' munpan (= the chief of the monkeys).

SYNTAX OF VERBS (FINITE).

275. How is the present tense used?

The present tense may be used for 1. actions now going
on, and 2. those which will shortly take place, and,
3. in a narrative style, for the past tense.

Ex: 1. (For actions now going on.) avan innu 'dukkhikkunnu'
(= he mourns today).

2. (For actions which will shortly take place.) ńán náḷé 'varunnu'
(= I come to-morrow).

3. (For the past tense.) Arjjunan pórkkaḷattil ettiyár̥é avanr̥é
astrattál 'vízhunnitu' chilar, móhichchitu chilar [= when
Arjjuna reached the battle-field, some fall by his arrows, and
others fainted (at the mere sight)].

276. How is the past tense used?

The past tense is used 1. for actions which are passed
and 2. for actions continuing to the present time, and
also 3. as an emphatic future.

1. (For past actions.) avan innalé 'póyi' (= he went yesterday).

2. (For actions continuing to the present time.) atinnŭ etra véṇṭu
ennar̥ińńíla [=I do (lit. did) not know how much is wanted].

3. (Emphatic future.) kár̥r̥u víšunnuṇṭu, mazha peytu [= the
wind is rising, it will surely rain (lit. it rained)]. [ 253 ] ഉ-ം. 'ഇതെ'ൻ്റെ ജീവനും തരുവൻ; 'ഏതൊ'രുഭാഗ്യവാൻ;
'അതെ'പ്രകാരം.

'അതു' എന്നുള്ളതു അരസമാസത്തിൽ നിരൎത്ഥക
വും ആകും.

ഉ-ം. വാനരന്മാ'രതിൽ' മുമ്പൻ.

ക്രിയാപ്രയോഗം പൂൎണ്ണക്രിയ.

275. വൎത്തമാനകാലത്തിൻ്റെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

1. ഇപ്പൊൾ നടക്കുന്നതിന്നും, 2. വേഗത്തിൽ
വരുവാനുള്ളതിന്നും, 3. വൎണ്ണനയിൽ ഭൂതത്തി
ന്നും, വൎത്തമാനത്തെ കൊള്ളിക്കാം.

1. ഉ-ം. (ഇപ്പൊ നടക്കുന്നതിന്നു.) അവൻ ഇന്നു 'ദുഃഖിക്കുന്നു';

2. (വെഗത്തിൽ വരുവാൻ ഉള്ളതിന്നു.) ഞാൻ നാളെ 'വരുന്നു';

3. (വൎണ്ണനയിൽ ഭൂതത്തിന്നു.) അൎജ്ജുനൻ പോൎക്കളത്തിൽ എത്തി
യാറെ, അവൻ്റെ അസ്ത്രത്താൽ 'വീഴുന്നിതു' ചിലർ, മോഹിച്ചി
തു ചിലർ.

276. ഭൂതകാലത്തിൻ്റെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

1. കഴിഞ്ഞതിന്നും, 2. ഇപ്പൊഴത്തെ കാലത്തോളം
എത്തുന്നതിന്നും, 3. പൂൎണ്ണതിട്ടഭാവിക്കും, ഭൂതം പ
റ്റും.

1. ഉ-ം. (കഴിഞ്ഞതിന്നു.) അവൻ ഇന്നലെ 'പോയി';

2. (ഇപ്പൊഴത്തെ കാലത്തോളം എത്തുന്നതിന്നു.) അതിന്നു എത്ര
വേണ്ടു 'എന്നറിഞ്ഞില';

3. (പൂൎണ്ണതിട്ടഭാവിക്കു.) കാറ്റു വീശുന്നുണ്ടു; മഴപെയ്തു. [ 254 ] 277. What are the uses of the 1st future tense?

The 1st future tense indicates 1. time to come, 2. doubt,
3. habitual action, and 4. ability.

Ex: 1. (Time to come.) í rógam alpa náḷ kazhińńál 'iḷakkum
(=this illness will abate after a little while).

2. (Doubt.) innalé avan varumpóḷ ékadéšam ompatu maṇi rátri
'yákum' ennu tónnunnu [= I think it was (lit. will be) about
nine o'clock at night when he came (lit. will come) yesterday].

3. (Habitual action.) annannu chenn'élkkum' [= day by day
they engage (in this business, in the battle etc.)].

4. (Ability.) avan í paṇi 'eṭukkum' (= he can do this piece of
work).

278. What are the uses of the 2nd future?

The 2nd future has the four following principal uses
for 1. questions, 2. requests, 3. habitual action, and 4. the
present time.

Ex: 1. (For questions) ńán entu 'cheyyú?' (= what can I do ?)

2. (For requests.) enpizha ní 'por̥uppú' (=bear with my fault!)

3. (Habitual action.) eppózhum 'irippú' ńán (=I shall always be).

4. (Present time.) avaré ppólé ńán uṇṭó 'káṭṭú' [= I am not
behaving like them, am I? (lit. 'am I like them? I will shew'.)]

279. What are the uses of the imperative?

The imperative is used 1. to command, 2. to request,
and 3. (in the 1st and 3rd persons) to advise.

Ex: 1. kéḷ eṭó! (=lo! hear!); kéḷppin! (=hear ye!).

2. ńán pókaṭṭé! (=let me go!); namma varaṭṭé! (=let good come!).

3. enggánum poykkoḷvin! (=go away any where!). [ 255 ] 277. ഒന്നാം ഭാവികാലത്തിൻ്റെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

ഒന്നാം ഭാവികാലം 1. വരുംകാലത്തേയും, 2. സം
ശയഭാവത്തെയും, 3. നിത്യക്രിയയെയും, 4. ശ
ക്തിയെയും, കുറിക്കും.

1. ഉ-ം.(വരുംകാലം.) ഈരോഗം അല്പനാൾകഴിഞ്ഞാൽ 'ഇളകും';

2. (സംശയഭാവം.) ഇന്നലെ അവൻ വരുംപോൾ ഏകദേശം ഒ
മ്പതു മണിരാത്രി'യാകും' എന്നു തോന്നുന്നു;

3. (നിത്യക്രിയ.) അന്നന്നു ചെ'ന്നേല്ക്കും';

4. (ശക്തി.) അവൻ ഈ പണി 'എടുക്കും'.

278. രണ്ടാം ഭാവികാലത്തിൻ്റെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

രണ്ടാം ഭാവിക്കു, 1. ചോദ്യത്തിൽ ഭാവി, 2. അപേ
ക്ഷ 3. നിത്യത, 4. വൎത്തമാനം, ഈ നാലു പ്ര
യോഗങ്ങൾ പ്രധാനം.

1. ഉ-ം. (ചോദ്യത്തിൽ ഭാവി.) ഞാൻ എന്തു 'ചെയ്യൂ';

2. (അപേക്ഷ.), എൻപിഴ നീ 'പൊറുപ്പൂ';

3. (നിത്യത.) എപ്പോഴും ഇ'രിപ്പൂ' ഞാൻ;

4. (വൎത്തമാനം.) അവരെപ്പോലെ ഞാൻ ഉണ്ടൊ'കാട്ടൂ'.

279. വിധിപ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

വിധിക്കു 1. നിയോഗം, 2. അപേക്ഷ, 3. ഉത്ത
മപ്രഥമകളിൽ നിമന്ത്രണം, ഈ മൂന്നുപ്രയോഗ
ങ്ങൾ ഉണ്ടു.

1. ഉ-ം. 'കേൾ' എടൊ! 'കേൾപ്പിൻ'!

2. ഞാൻ 'പോകട്ടെ'! നന്മ'വരട്ടെ'!

3. എങ്ങാനും 'പോയ്കൊൾവിൻ'! [ 256 ] SYNTAX OF VERBS (INFINITIVE).

280. What are the uses of the infinitive?

1. The infinitive is used with the auxiliary 'cheyka'
(=do) and other auxiliary verbs which have the same
subject as the principal verb.

Ex: 'kuḷikka'yum 'japikka'yum cheytu (=he washed himself
and said his prayers).

2. It has the uses of the past adverbial participle
and of the conditional. It may take the indeclinable 'e'.

Ex: púrṇṇa teḷivŭ 'irikke' (=there being complete proof);
'vaḷaravé' varddhichchu (=it increased so as to be great);
irikké keṭum (=if not used, it spoils).

3. Sometimes the infinitive is used to qualify the prin-
cipal verb, and shew its time, manner, quantity etc. The
infinitives of certain verbal roots obsolete in most of the
forms are very commonly used in this way; they gene-
rally add the particles 'é' or 'um'; this is called the
adverbial use of the infinitive.


Ex: 'ákavé' našippikkum [=he will cause it to perish (so that
what is destroyed may) become (the whole) i. e. he will destroy it
wholly]; 'vaḷaré' par̥ańńu [=he spoke much (lit. so as to
be much)]. [ 257 ] അപൂൎണ്ണക്രിയയുടെ പ്രയോഗം.

280. ഭാവരൂപത്തിൻ്റെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

1. ഭാവരൂപം പ്രധാനക്രിയയുടെ ആഖ്യയെ ആ
ശ്രയിക്കുന്ന 'ചെയ്ക' മുതലായ സഹായക്രിയക
ളോടു ചേരും.

ഉ-ം. 'കുളിക്കയും ജപിക്കയും' ചെയ്തു.

2. ഭൂതക്രിയാന്യൂനത്തിൻ്റെയും സംഭാവനയു
ടേയും പ്രയോഗങ്ങളോടു വരും; 'എ' അവ്യയം
ചേൎക്കുന്നതും ആം.

ഉ-ം. പൂൎണ്ണതെളിവു 'ഇരിക്കെ'; 'വളരവെ' വൎദ്ധിച്ചു; 'ഇരിക്കെ'
കെടും.

3. ചിലപ്പോൾ പ്രധാനക്രിയകളോടു ചേൎന്നു അ
വറ്റിൻ്റെ കാലം, പ്രകാരം, പരിമാണം, മറ്റുംകാ
ണിച്ചു അവറ്റെ വിശേഷിക്കുന്നു; ക്രിയാഭാവ
ത്തെ വിട്ടു ഊനമായിനടക്കുന്ന ചില ക്രിയാധാതു
ക്കളുടെ ഭാവരൂപം ഈ പ്രയോഗത്തിൽ തന്നെ
വളരെ നടപ്പു; സാധാരണയായി 'ഏ', 'ഉം', അവ്യ
യങ്ങളും ചേരും; ഇതു ഭാവരൂപത്തിൻ്റെ വിശേ
ഷണപ്രയോഗം തന്നെ.

ഉ-ം. 'ആകവെ' നശിപ്പിക്കും; 'വളരെ' പറഞ്ഞു. [ 258 ] 281. What are the uses of the verbal noun?

The verbal noun may stand in the nominative as the
subject to 'ám' (= will be, will take place), 'véṇam' (=is
necessary) and other similar verbs, although it may at
the same time be the predicate of a preceding subject.

Ex: ní 'ezhunneḷḷuka' véṇam; pattu yójana 'cháṭ'ám; in this
'ezhunneḷḷuka' (=the proceeding) is a verbal noun and stands in
the nominative as subject to the verb 'véṇam' (=is necessary);
ní' (=thou) stands in the nominative as subject to the verb
'ezhunneḷḷuka' and not to 'véṇam'; so 'cháṭa (=the leaping)
and not 'inikkŭ', understood, is the subject to 'ám' (=will be,
will take place).

282. Is the first verbal noun ever used instead of the
imperative?

It is; but the verb 'véṇam' (=it is necessary) should
always be understood as the predicate.

Ex: páṭṭu 'páṭuka', ní = ní páṭu páṭuka véṇam (=that thou
shouldst sing a song is necessary, i. e. sing a song!)

283. What further is to be observed respecting the
verbal noun?

The first verbal noun is declined in the instrumental
and locative cases, and the second verbal noun through
all the cases except the accusative; both may be used
similarly to nouns. [ 259 ] 281. ക്രിയാനാമത്തിൻ്റെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

ക്രിയാനാമം ഒരാഖ്യയെ ആശ്രയിച്ചു ആഖ്യ
ക്കു ആഖ്യാതമായി നില്ക്കുമ്പൊഴും 'ആം,' 'വേ
ണം' മുതലായ ക്രിയകളുടെ ആഖ്യയായിപ്രഥ
മയിൽ നില്ക്കുന്നതുമുണ്ടു.

ഉ-ം. 'നീ എഴുന്നെള്ളുക' വേണം; പത്തുയോജന ചാടാം; ഇതി
ൽ 'എഴുന്നെള്ളുക' എന്നതു ക്രിയാനാമം 'വേണം' എന്ന ക്രിയ
ക്കു ആഖ്യയായി പ്രഥമ വിഭക്തിയിൽ ഇരിക്കുന്നു; 'നീ' എന്ന
പ്രഥമ 'എഴുന്നെള്ളുക' എന്നതിന്നു ആഖ്യയായി 'നില്ക്കുന്നു 'വെ
ണം' എന്ന ക്രിയക്കു ആഖ്യയാനില്ക്കുന്നില്ല.' ഇപ്രകാരം തന്നെ,
'ആം' എന്നതിൻ്റെ ആഖ്യ അന്തൎഭവിച്ച 'ഇനിക്കു' എന്നതല്ല;
'ചാട' എന്നതു 'ആം' എന്നതിന്നു ആഖ്യ ആകുന്നു.

282. ഒന്നാം ക്രിയാനാമം എപ്പൊഴെങ്കിലും വിധി പ്രയോഗത്തിൽ
വരുമൊ?

ഒന്നാം ക്രിയാനാമം വിധിപ്രയോഗത്തിൽ വരും
എന്നാലും 'വേണം' എന്നുള്ള ക്രിയ അതിൻ്റെ
ആഖ്യാതമായിട്ടു അന്തൎഭവിച്ചു എന്നു കണ്ടുകൊ
ള്ളണം.

ഉ-ം. പാട്ടു പാടുക നീ=നീ പാട്ടു പാടുക വേണം.

283. ക്രിയാനാമത്തിന്നു മറ്റു പ്രയോഗങ്ങൾ ഉണ്ടൊ?

ഒന്നാമത്തെ ക്രിയാനാമം തൃതീയസപ്തമിപ്രത്യയ
ങ്ങളെയും, രണ്ടാം ക്രിയാനാമം ദ്വിതീയപ്രത്യയം
ഒഴികെ, സകല വളവിഭക്തിപ്രത്യയങ്ങളെയും
ധരിചിട്ടു, നാമത്തെ പോലെ തന്നെ നടക്കയും
ചെയ്യും. [ 260 ] Ex: 'póka' nallatu (=it is good to go); Ráman Sítayé 'véḷkka-
yil' [=in the marriage (lit. marrying) of Ráma and Sita].

284. How is the past adverbial participle used?

The past adverbial participle is used to indicate 1. sub-
ordinate action, 2. cause, 3. means, 4. condition, 5. manner,
6. to form a compound noun.

Ex: 1. (Subordinate action.) akattu 'chennu' vátil'aṭachchu' vaṭi
'eṭuttu' nanné aṭichchán [=having gone inside, having shut the
door (and) having taken a cudgel, he beat him well].

2. (Cause.) entu 'kaṇṭu' itra chirikkunnu? [=what is it that you
have seen that you laugh so much? (lit. having seen what, etc.?)]

3. (Means.) 'nénnu' chávén [= I shall die by hanging (having
been hanged)].

4. (Condition.) 'kuṭichché' trŭptiyuḷḷu [=if you drink you will
be satisfied (lit. verily having drunk you etc.)]; tán 'chattu'
mín piṭichchál entu lábham? [= if one catches fish and dies
oneself (lit. having died) what use is it?]

5. (Manner.) 'chirichchu' par̥ańńu (=he spoke laughing); chu-
r̥r̥inaṭannu [=he walked (going) round].

6. (To form compounds.) 'aṭichchu-taḷi (=sweeping and sprinkl-
ing); 'tíṇṭi'-kkuḷi (= being defiled and washing); , neṭṭáṭṭam
(=a long play).

285. How is the future adverbial participle used?

The future adverbial participle has the four following
principal uses; 1st. to indicate approaching events;
2nd. results; 3rd. intention; 4th. fitness. [ 261 ] ഉ-ം. 'പോക നല്ലതു'; 'രാമൻ സീതയെ വേൾക്കയിൽ' മുതലാ
യവ.

284. ഭൂതക്രിയാന്യൂനത്തിൻ്റെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

ഭൂതക്രിയാന്യൂനത്തിനു 1. ക്രിയകളുടെ തുടൎച്ച 2.
കാരണം, 3. കരണം, 4. സംഭാവന, 5. പ്രകാ
രം, 6. സമാസം ഈ ആറുപ്രയോഗങ്ങൾ ത
ന്നെ ഉണ്ടു.

1. ഉ-ം (ക്രിയകളുടെ തുടൎച്ച.) അകത്തു 'ചെന്നു' വാതിൽ 'അടച്ചു'
വടി 'എടുത്തു' നന്നെ അടിച്ചാൻ;

2. (കാരണം.) എന്തു'കണ്ടു' ഇത്ര ചിരിക്കുന്നു?

3. (കരണം.) 'ഞേന്നു' ചാവെൻ;

4. (സംഭാവന.) 'കുടിച്ചെ' തൃപ്തിയുള്ളു: 'താൻ'ചത്തു'മീൻ പിടി
ച്ചാൽ എന്തുലാഭം';

5. (പ്രകാരം.) 'ചിരിച്ചു'പറഞ്ഞു; 'ചുറ്റി'നടന്നു;

6. (സമാസത്തിൽ.) 'അടിച്ചു' തെളി; 'തീണ്ടി'ക്കുളി; 'നെട്ടാ'ട്ടം.


285. ഭാവിക്രിയാന്യൂനത്തിൻ്റെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

ഭാവിക്രിയാന്യൂനത്തിന്നു 1. അടുക്കുന്ന ക്രിയ,
2. ഫലം, 3. അഭിപ്രായം, 4. യോഗ്യത ഈ നാലു
പ്രയോഗങ്ങൾ പ്രധാനം. [ 262 ] Ex: 1. (Approaching event.) 'marippán' múnnu náḷ aṇańńál [=if
three days draw near (within which one has) to die].

2. (Result.) Rávaṇan Sítayé koṇṭu póytu swakulam muṭippán'
[=Rávaṇa carried off Síta to the destroying of (lit. to destroy)
his own tribe].

3. (Intention.) 'par̥aván' bhávichchu (=he thought to speak).

4. (Fitness.) 'kolluván' takka kur̥r̥am cheytu [=he committed
a crime worthy of death (lit. to die)].

286. How are the adnounal participles used?

They are used to qualify nouns, and also to connect
the sentence or clause of which they form a part, with
that of which their completion forms a part. (See 310).

Ex: náthan'illátta' paṭayáká (= an army which has no leader
will perish; 'keṭṭiyiṭṭa' paṭṭikku kuppayellám chór̥u (=all the
sweepings are the food of the dog which is tied up).

287. Are two adnounal participles ever used to qualify
one noun?

Very rarely.

Ex: ácháram 'allátta' 'vallátta' móham (=an improper and bad
desire).

In good Malayalam, the proper course is for the preced-
ing qualification to be expressed as an adverbial parti-
ciple.

Ex: ńán 'tirińńŭ' 'káṇátta pašu (=the cow which I searched
for and did not find), not 'ńán tirińńa káṇátta pašu.

288. What is to be said concerning the subject of ad-
nounal participles? [ 263 ] 1. ഉ-ം. (അടുക്കുന്നക്രിയ.) 'മരിപ്പാൻ' മൂന്നുനാൾ അണഞ്ഞാൽ;

2. (ഫലം.) രാവണൻ സീതയെകൊണ്ടുപോയതു സ്വകുലം 'മുടി
പ്പാൻ';

3. (അഭിപ്രായം.) 'പറവാൻ' ഭാവിച്ചു;

4. (യോഗ്യത) 'കൊല്ലുവാൻ' തക്കകുറ്റം ചെയ്തു.

286. ശബ്ദന്യൂനത്തിൻ്റെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

നാമങ്ങളെ വിശേഷിക്കുന്നതിന്നു തന്നെ; എ
ന്നാൽ ശബ്ദന്യൂനങ്ങളാൽ ഉണ്ടായ്വരുന്ന അപൂ
ൎണ്ണവാക്യങ്ങളെ പൂൎണ്ണവാക്യങ്ങളോടു ചേൎക്കുന്ന
തിന്നും കൊള്ളിക്കാം. (310-ൽ നോക്കുക)

ഉ-ം. നാഥ'നില്ലാത്ത' പടയാകാ;

'കെട്ടിയിട്ട'പട്ടിക്കു കുപ്പയെല്ലാം ചോറു.

287. രണ്ടുശബ്ദന്യൂനങ്ങൾ നാമവിശേഷണത്തിന്നു ചേരുമൊ?

ദുൎല്ലഭമായ്വരും (ആചാരം'അല്ലാത്ത' 'വല്ലാത്ത' മോ
ഹം.) നല്ലമലയാളത്തിൽ ക്രിയാന്യൂനത്തെപ്പോ
ലെ ഉപയോഗിച്ചു വരുന്നു.

ഉ-ം. ഞാൻ'തിരിഞ്ഞുകാണാത്ത'പശു. എന്നാൽ 'ഞാൻ തിരിഞ്ഞ
കാണാത്ത പശു' എന്നു പറയുമാറില്ല.

288. ശബ്ദന്യൂനത്തിൻ്റെ ആഖ്യ എങ്ങിനെ? [ 264 ] The subject is found either in the word that precedes
the participle or in that which follows. When the sub-
ject is in the noun that follows the participle it has
sometimes to be understood from a noun not in the
nominative case.

Ex: núlu núlkkunna cháliyanmáril oruvan (=one among the wea-
vers who spin thread); in this 'cháliyanmár' (=weavers) is the
subject (understood) to 'núlkkunna' (=who spin), and it must
be understood from 'cháliyanmáril', a locative meaning 'among
the weavers.'

289. Is there any thing particular to remark concerning
the use of the future adnounal participle?

Yes; the future adnounal participle is used for past
time also.

Ex: pórumpóḷ vazhiyinnu yátra cholli (=as he was going along
he bade me farewell).

290. Is there any peculiarity in use of the participial
noun?

Yes; (1) while forming in itself a sub-sentence, it may
stand as the subject, predicate, object or adjunct of a
sentence or of another sub-sentenc; (2) the neuter parti-
cipial noun is very commonly used instead of the verbal
noun. [ 265 ] ശബ്ദന്യൂനങ്ങളുടെ ആഖ്യ മുമ്പെ വരുന്ന നാ
മത്തിൽ താൻ, പിന്നെവരുന്ന നാമത്തിൽ താ
ൻ, വരും.

ശബ്ദന്യൂനത്തിൻ്റെ ആഖ്യ പിന്നെവരുന്ന
നാമത്തിൽ ഇരിക്കുന്നപക്ഷത്തിൽ വളവിഭ
ക്തികളിലും അന്തൎഭവമായ്ക്കാണും.

ഉ-ം. 'നൂലു നൂല്ക്കുന്ന ചാലിയന്മാരിൽ,' ഇതിൽ 'ചാലിയന്മാരി
ൽ' എന്നതിലുള്ള 'ചാലിയന്മാർ' എന്നതു 'നൂല്ക്കുന്ന' എന്നുള്ളതിന്നു
അന്തൎഭവിച്ച ആഖ്യ.

289. ഭാവിശബ്ദന്യൂനത്തിൻ്റെ പ്രയോഗത്തിൽ എന്തെങ്കിലും വി
ശേഷം ഉണ്ടൊ?

ഭാവിശബ്ദന്യൂനത്തിൻ്റെ പ്രയോഗത്തിൽ കു
റെ വിശേഷം ഉണ്ടു; അതു ഭൂതത്തിന്നും പ്രയോ
ഗിക്കാം.

ഉ-ം. 'പോരും' പൊൾ വഴിയിന്നു യാത്ര ചൊല്ലി.

290. ക്രിയാപുരുഷനാമത്തിൻ്റെ പ്രയോഗത്തിൽ ഏതെങ്കിലും
വിശേഷം ഉണ്ടൊ?

ക്രിയാപുരുഷനാമം, (1) ഭിന്ന ആഖ്യാഖ്യാതങ്ങളി
രിക്കുമ്പൊൾ താനൊരുപവാക്യം തന്നെ എന്നി
ട്ടും, മറ്റൊരുപവാക്യത്തിന്നാകട്ടെ, വാക്യത്തിന്നാ
കട്ടെ, ആഖ്യയായൊ ആഖ്യാതമായൊ കൎമ്മമാ
യൊ വിശേഷണമായൊ നില്ക്കും; (2) നപുംസ
കക്രിയാപുരുഷനാമം ക്രിയാനാമപ്രയോഗത്തി
ലും കൊള്ളാം. [ 266 ] Ex: 1. á paṭṭaṇattil 'uḷḷavar' aviṭé vannu (=the people who
were in the city came to that place); 'áṭṭunnavané' neyván
ákkarutu (=do not employ as a weaver the man who makes
oil).

2. néru 'par̥ayyunnatu' nallavaruṭé lakshaṇam (=the speak-
ing the truth is the sign of good men).

291. How are the conditional participles used?

The two subjunctives are used in nearly the same
way.

Ex: (1st Subjunctive.) paramárttham 'chonnál' (=if one
speaks the truth).

(2nd Subjunctive.) ampu táné víṇu'pókil' šamikkum (=if the
arrow falls out of itself, the wound will heal).

But the one with the affix 'ál' has also a temporal
meaning.

Ex: anchunáḷ 'kazhińńál' pinné vareṇam (=come again when
five days have elapsed).

The subjunctives 'káḷ (=káṇil)' (=if you look at, consider)
and 'káṭṭil' (= if you shew) are used in comparisons;
'um' may be added.

Ex: dúratté bandhuvé'kkáḷ' azhalwakkatte šatru nallu (=an
enemy near will be of more use than a friend at a distance;
lit. if you consider a friend who is at a distance, an enemy
near is of use); pushpabáṇané'kkáṭṭil' sundaran Naḷanrŭpan
(=king Naḷa was more beautiful than the flower-arrowed god;
lit. if you shew the flower-arrowed one, king Naḷa is beauti-
ful). [ 267 ] ഉ-ം. 1. ആ പട്ടണത്തിൽ 'ഉള്ളവർ' അവിടെ വന്നു; 'ആട്ടുന്ന
വനെ' നെയ്വാൻ ആക്കരുതു;

2. നേരു 'പറയുന്നതു' നല്ലവരുടെ ലക്ഷണം.

291. സംഭാവനകളുടെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

രണ്ടു സംഭാവനയും ഏകദേശം ഒരുപോലെ പ്ര
യോഗിക്കാം.

ഉ-ം. (ഒന്നാം സംഭാവന.) പരമാൎത്ഥം 'ചൊന്നാൽ';

(രണ്ടാം സംഭാവന.) അമ്പുതാനെ വീണു 'പോകിൽ' ശമിക്കും.

എങ്കിലും 'ആൽ' പ്രത്യയത്തോടിരിക്കുന്നതിന്നു
കാലാൎത്ഥം കൂടെ ഉണ്ടു.

ഉ-ം. അഞ്ചു നാൾ 'കഴിഞ്ഞാൽ' പിന്നെ വരെണം.

'കാൾ' (=കാണിൽ) 'കാട്ടിൽ' എന്ന സംഭാവനക
ൾ താരതമ്യപ്രയോഗത്തിൽ വരും 'ഉം' അവ്യയം
ചേരുന്നതുമുണ്ടു.

ഉ-ം. ദൂരത്തെ ബന്ധുവെ'ക്കാൾ' അഴൽവക്കത്തെ ശത്രു നല്ലു;
പുഷ്പബാണനെ'ക്കാട്ടിൽ' സുന്ദരൻ നളനൃപൻ. [ 268 ] 292. How are the concessive participles used?

Both the concessive participles are used in the same
Way.

Ex: 'marichchálum' véṇṭatilla [=it is not (a thing to be) re-
quired (at any one's hands) i. e. is of no consequence, 'even
if I die']; 'koṭuttíṭilum' bhakti illenkil pizha varum (=though
'one has given' etc.)

293. Is not the one with 'álum' used in an imperative
use?

Yes; but in such instances, 'koḷḷám' is understood.


Ex: 'ar̥ińńálum', 'órttálum' etc. if fully expressed would
be 'ar̥ińńálum koḷḷám' (=it would be acceptable if you
knew), órttálum koḷḷám (=it would be acceptable if you re-
membered).

294. In what senses are the concessives 'enkilum'
[=though (one) say], 'éninum' [=though (one)
say], 'áyálum' [=though (it) be], 'ánum (=áyinum)'
[=though (it) be], joined with the interrogative
pronouns?

To give the meaning of indefiniteness and universality.

Ex: 'évanenkilum' (=any one); 'áránum' (=whosoever); ár-
áyálum' (=whosoever); 'étánum' (=whatsoever); 'enggénum'
(=wheresoever) etc.

295. With what may the infinitive and subjunctive and
concessive be classed? [ 269 ] 292. അനുവാദകങ്ങളുടെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

രണ്ടു അനുവാദകങ്ങളും ഒരുപോലെ തന്നെ പ്ര
യോഗിച്ചുവരുന്നു.

ഉ-ം. 'മരിച്ചാലും' വേണ്ടതില്ല; 'കൊടുത്തീടിലും' ഭക്തിയില്ലെങ്കി
ൽ പിഴവരും.


293. 'ആലും' പ്രത്യയത്തോടിരിക്കുന്നതിന്നു വിധിപ്രയോഗവും പ
റ്റുന്നില്ലയൊ?

വിധിപ്രയോഗവും പറ്റും; എങ്കിലും അങ്ങിനെ
യുള്ള പ്രയോഗത്തിൽ 'കൊള്ളാം' എന്നുള്ളതു അ
ന്തൎഭവിച്ചിരിക്കുന്നു.

ഉ-ം. 'അറിഞ്ഞാലും' 'ഓൎത്താലും' ഇവ പൂൎണ്ണമായ്പറയുന്നതായാൽ
'അറിഞ്ഞാലും കൊള്ളാം'; 'ഓൎത്താലും കൊള്ളാം'; എന്നു പറയെ
ണ്ടതാകുന്നു.

294. 'എങ്കിലും,' 'ഏനിനും,' 'ആയാലും' 'ആനും' (= ആയിനും), ഈ
അനുവാദകങ്ങളെ ചോദ്യപേരുകളോടു ചേൎക്കുന്നതു എന്തു പ്ര
യോഗത്തിൽ ആകുന്നു?

സൎവ്വാൎത്ഥത്തിന്നു തന്നെ.

ഉ-ം. 'ഏവനെങ്കിലും', 'ആരാനും'; 'ആരായാലും'; 'ഏതാനും';
'എങ്ങേനും' മുതലായവതന്നെ.

295. ഭാവരൂപവും, സംഭാവനാനുവാദകങ്ങളും, ഏതു വകകളിൽ
ചേൎക്കാം? [ 270 ] As the infinitive always requires another verb to com-
plete it, it may be considered as merely a variety of the
ordinary adverbial participle.

The subjunctive form in 'il' is the locative of the verbal noun.
That in 'ál' is the adverbial, past participle with 'ákil con-
tracted. The concessive is merely a subjunctive+the indeclinable
'um'.


AUXILIARY VERBS.

296. What are the auxiliary verbs?

Those which serve merely to express certain accidents
of the principal action.

In the following list are given the auxiliary verbs,
and the verbal inflections which they govern: [ 271 ] ഭാവരൂപം എപ്പോഴും മറ്റൊരുക്രിയയാൽ പൂ
ൎണ്ണമാകേണ്ടുന്നതിനെക്കൊണ്ടു ക്രിയാന്യൂനത്തി
ൻ്റെ ഭേദമെന്നു പറയാം.

'ഇൽ' എന്നതിൽ അവസാനിക്കുന്ന സംഭാവന ക്രിയാനാമത്തി
ൻ്റെ സപ്തമിവിഭക്തിയും, 'ആൻ' എന്നതിൽ അവസാനിക്കുന്നതു
ലോപിച്ചുണ്ടായ 'ആകിൽ' എന്നതു കൂടിയുള്ള ഭൂതക്രിയാന്യൂനവു
മത്രെ. അനുവാദകം=സംഭാവന+'ഉം', അത്രെ.


സഹായക്രിയകൾ.

296. സഹായക്രിയകൾ ഏവ?

പ്രധാനക്രിയയുടെ അൎത്ഥത്തിൽ വെവ്വേറെ
അല്പമായുള്ള ഭേദങ്ങൾ കാണിക്കുന്നവ തന്നെ. [ 272 ]
Auxiliary Verbs. Their government. Their uses
to express or to form
Examples.
1. irikka (=be)

Past adv. participle

1. Perfects *
2. Passives
párttirikkunnu (=have dwelt).
ayachchirunnu (=was sent).
2. uṇṭu, uḷḷa, uḷḷu (=be)



Pres. adv. participle
Past adv. participle
+iṭṭu
Future adv. participle
Progressives
Perfects

Obligation etc.
varunnuṇṭu (=am coming).
kaṇṭiṭṭuṇṭu (=have seen, saw).

varuvánuḷḷa (=which is to come).
3. iṭuka (=place)

Past adv. participle

1. Expletive
2. Perfect
póyíṭunnu [=(I) go, am going].
vanniṭṭuṇṭu [=has come].
cheyka (=make,
do)
Infinitive

To connect verbs

eṭukkayum vekkayum cheyyunnu
[=(I) lift up and put down].
* So the correspondig English tenses are called. A literal translation of the Malayálam would be
'the Incomplete Past'. The action is viewed as still going on. [ 273 ]
സഹായക്രിയകൾ ഏതിനെ ആശ്ര
യിക്കുന്നു
പ്രയോഗം
താഴെ പറയുന്നവറ്റിന്നു
ദൃഷ്ടാന്തം
1. ഇരിക്ക

ഭൂതക്രി: ന്യൂനം

1. അസംപൂൎണ്ണഭൂതം
2. കൎമ്മത്തിൽക്രിയ
പാൎത്തിരിക്കുന്നു
അയച്ചിരുന്നു
2. ഉണ്ടു, ഉള്ള, ഉള്ളു


വൎത്തമാനക്രി: ന്യൂനം
ഭൂതക്രി: ന്യൂനം+ഇട്ടു
ഭാവിക്രി: ന്യൂനം
ന്യസ്തവൎത്തമാനം
അസമ്പൂൎണ്ണഭൂതം
ബാദ്ധ്യത
വരുന്നുണ്ടു
കണ്ടിട്ടുണ്ടു
വരുവാനുള്ള
3. ഇടുക

ഭൂതക്രി: ന്യൂനം

1. നിരൎത്ഥം
2. അസംപൂൎണ്ണഭൂതം
പോയിടുന്നു
വന്നിട്ടുണ്ടു
4. ചെയ്ക

ഭാവരൂപം

ക്രിയകളുടെ തുടൎച്ച

എടുക്കയും വെക്കയും
ചെയ്യുന്നു
[ 274 ]
Auxiliary verbs. Their govenment. Their uses
to express or to form
Examples.
5. peṭuka (=suffer)

Infinitive

Passive

kolla (=kolka)ppeṭunnu (=is being killed).
6. vallá (=am not
willing)

Infinitive


Unwillingness and
Prohibition

cholka vallén [=(I) do not want
to speak].
par̥akolla (=do not say).
7. kúṭuka (=join, con-
cur)
Past adv. participle

Possibility

atu váyichchu kúṭunnu (= can
read it).
8. illa (=is not)

Pres. adv. participle
Past adv. participle
Negative Progressives
Negative past
varunnilla (=is not coming).
vannilla (=did not come).
N.B. The above should not be considered auxiliaries unless they have the same subject as the principal verb.
Thus 'uḷḷa' and 'illátta' when joined with the active future adverbial participles are not auxiliaries
but principal verbs, as in 'ní par̥avánuḷḷa vákkukaḷ' [=the words which are (for) you to speak]. [ 275 ]
സഹായക്രിയകൾ ഏതിനെ ആശ്ര
യിക്കുന്നു
പ്രയോഗം
താഴെ പറയുന്നവറ്റിന്നു
ദൃഷ്ടാന്തം
5. പെടുക

ഭാവരൂപം

കൎമ്മത്തിൽക്രിയ

കൊല്ല (=കൊൽക) പ്പെ
ടുന്നു.
6. വല്ലാ

ഭാവരൂപം

അനിഷ്ടം, വിരോധം

ചൊൽകവല്ലേൻ, പറ
കൊല്ല
7. കൂടുക ഭൂതക്രി: ന്യൂനം കഴിവു അതു വായിച്ചു കൂടുന്നു.
8. ഇല്ല


വൎത്തമാനക്രി: ന്യൂനം

ഭൂതക്രി:ന്യൂനം.
ന്യസ്തവൎത്തമാനനി
ഷേധം
ഭൂതനിഷേധം
വരുന്നില്ല

വന്നില്ല

മേൽപറഞ്ഞവറ്റിന്നു പ്രധാനക്രിയക്കുള്ളആഖ്യകൾ അല്ല, ഭിന്നാഖ്യകൾ ഉണ്ടായിരുന്നാൽ അവ സ
ഹായക്രിയകൾ അല്ല. ഇങ്ങിനെതന്നെ 'ഉള്ള' 'ഇല്ലാത്ത' എന്നവ ഭാവിക്രിയാന്യൂനങ്ങളോടു കൎത്തൃപ്രയോഗ
ത്തിൽ വന്നാൽ അവ സഹായക്രിയകൾ അല്ല; പ്രധാനക്രിയകൾ തന്നെ.

ഉ-ം. 'നീ പറവാനുള്ള വാക്കുകൾ' ഇതിൽ "പറവാൻ" എന്നുള്ള പ്രധാനക്രിയക്കു "നീ" എന്നതു ആഖ്യ;
'ഉള്ള' എന്നതിന്നു 'നീ' അല്ല, 'വാക്കുകൾ' ആഖ്യ ആയ്തുകൊണ്ടു 'ഉള്ള' എന്നതു ഇവിടെ സഹായക്രിയയല്ല,
പ്രധാനക്രിയതന്നെ. [ 276 ] SUBSIDIARY VERBS.

297. What are subsidiary verbs?

When the verb which in sense is the principal verb, is
put as a past adverbial participle, and is completed by
'viṭuka' (=to leave), 'vekkuka' (=to put, place), 'kaḷayuka'
(=to let go), póka (=to go) varika (=to come), kiṭakka
(=to lie), etc. and these last named conjointly with
their principal verb form but one single idea, they are
called subsidiary verbs.

Ex: kaḷańńúṭṭu (=kaḷańńu'viṭṭu') [= he lost it. lit. having
passed on, he left it]; iṭṭéchchu (=iṭṭu'vechchu') [= he put it
down, lit. (having placed it), he put it]; póy'kaḷańńu' (=he went
away, lit. having gone, he passed along); tírnnu'póyi' (=it was
finished up; lit. being finished, it went); váyichchu 'varunnu'
[=he goes on (lit. comes on) reading]; ezhuti'kkiṭannu' [=it was
(lit. lay) written].

298. What verbs are used to express adjuncts having
the sense of indefinite plurality?

The adnounal participles 'mikka' (=that is or are most),
'perutta' (=that is or are much or many), 'ér̥iya' (=that
became great) etc. are used to qualify nouns, and the infi-
nitives (joined with the particle 'e' or 'um') 'vaḷare' (=to
be increased), 'ér̥ave' (=to be great), 'tulòm=tulavum'
(=to be the whole), etc. qualify verbs in this sense. [ 277 ] ഉപക്രിയകൾ.

297. ഉപക്രിയാപദങ്ങൾ ഏവ?

അൎത്ഥത്തിൽ പ്രധാനക്രിയയായുള്ളതു ഭൂതക്രിയാ
ന്യൂനമായി തീൎന്നു, 'വിടുക', 'വെക്കുക,' 'കളയുക,'
'പോക,' 'വരിക,' 'കിടക്ക' മുതലായവകകൊണ്ടു
പൂൎണ്ണമായ്വന്നു, രണ്ടും കൂടി ഒരെ അൎത്ഥം ജനിപ്പി
ക്കുമ്പൊൾ, 'വിടുക' മുതലായവ ഉപക്രിയയെന്നു
പറകയും ചെയ്യും.

ഉ-ം. കളഞ്ഞൂട്ടു (=കളഞ്ഞു'വിട്ടു'); ഇട്ടേച്ചു;(=ഇട്ടു'വെച്ചു';) പോ
'യ്ക്കളഞ്ഞു'; തീൎന്നു'പോയി'; വായി'ച്ചുവരുന്നു'; എഴുതി'ക്കിടന്നു'
എന്നുള്ളവറ്റിൽ 'വിട്ടു' 'വെച്ചു' 'കളഞ്ഞു' 'പോയി' 'വരുന്നു'
'കിടക്കുന്നു' എന്നിവ ഉപക്രിയകളാകുന്നു.


298. ആധിക്യങ്ങൾക്കായി വരുന്ന ക്രിയകൾ ഏവ?

'മിക്ക', 'പെരുത്ത', 'ഏറിയ' എന്നുതുടങ്ങിയുള്ള
ശബ്ദന്യൂനങ്ങൾ നാമങ്ങളെ വിശേഷിക്കുന്നതി
ന്നും, 'വളരെ', 'ഏറവെ', 'തുലൊം' (=തുലവും) മുത
ലായി 'ഏ' 'ഉം' അവ്യയത്തോടു കൂടിയ ഭാവരൂപ
ങ്ങൾ ക്രിയകളെ വിശേഷിക്കുന്നതിന്നും, എടു
ത്തുവരുന്നു. [ 278 ] Ex: 'mikka' pérum (=most persons); 'perutt'áḷukaḷ (=many
persons); 'ér̥iya' purusháram (= a great multitude of people);
'vaḷare' uṇṭu [=there is (so as) to be much]; 'ér̥a' par̥ańńu (=he
said much); 'tulóm' našichchu (=it was wholly destroyed).*

299. What verbs are used to qualify words in the sense
of fewness and mere indefiniteness?

For fewness, the infinitive 'kur̥aya' qualifies verbs.

Ex: 'kur̥é' anngóṭṭu chennu [=he went a little (lit. so as to be
a little) in that direction].

For mere indefiniteness, the adnounal participles 'kaṇṭa'
(=that one sees), 'valla' 'váchcha' (=some lit. that
increased) qualify nouns.

Ex: 'kaṇṭa' jananngaḷ (=a few people); 'valla' dwípántaranngaḷ
(=some foreign country or other); 'váchcha' vastu (=any thing).

300. Can indefinite pronominal nouns be formed from
these?

Some personal nouns formed from these are used in-
stead of indefinite pronominal nouns.

Ex: 'mikkavar' (= most persons), 'mikkatu' (= the most), 'kaṇ-
ṭavar' (= some people), 'vallavar' (= any one), 'váchchavar'
(= some people, any persons).


ACTIVE AND PASSIVE.

301. What is the active voice?

When the subject is the agent which performs the action,
and is in the nominative case, then the verb is said to
be in the active voice. [ 279 ] ഉ-ം. 'മിക്ക'പേരും; 'പെരുത്താ'ളുകൾ, 'ഏറിയ' പുരുഷാരം; 'വ
ളരെ' ഉണ്ടു; 'ഏറ' പറഞ്ഞു; 'തുലൊം' നശിച്ചു.

299. അല്പത, അസീമത, എന്നവറ്റിൻ്റെ അൎത്ഥങ്ങൾക്കായി വരു
ന്ന ക്രിയകൾ എവ?

'കുറയ', എന്ന ഭാവരൂപം അല്പതയുടെ അൎത്ഥ
ത്തിൽ ക്രിയയെ വിശേഷിക്കുന്നു.

ഉ-ം. 'കുറെ' അങ്ങൊട്ടു ചെന്നു.

'കണ്ട', 'വല്ല', 'വാച്ച' എന്ന ശബ്ദന്യൂനങ്ങൾ
അസീമതയുടെ അൎത്ഥത്തിൽ നാമത്തെയും വി
ശേഷിക്കുന്നു.

ഉ-ം. 'കണ്ട'ജനങ്ങൾ; 'വല്ല' ദ്വീപാന്തരങ്ങൾ; 'വാച്ച'വസ്തു.

300. ഇവറ്റിൽനിന്നു പ്രതിസംഖ്യകളെയും ഉണ്ടാക്കാമൊ?

ഇവയിൽ നിന്നുണ്ടായ ചില പുരുഷനാമങ്ങ
ൾ പ്രതിസംഖ്യകൾക്കുപകരം നടന്നുവരുന്നു.

ഉ-ം 'മിക്കവർ'; 'മിക്കതു'; 'കണ്ടവർ'; 'വല്ലവർ'; 'വാച്ചവർ'.


കൎത്താവിൽകൎമ്മത്തിൽക്രിയകൾ.

301. കൎത്താവിൽക്രിയഎന്നതു എന്തു?

ആഖ്യയായ ക്രിയയെ ചെയ്യുന്ന കൎത്താവു പ്ര
ഥമവിഭക്തിയിൽ ഇരിക്കുമ്പൊൾ ആ ക്രിയ ക
ൎത്താവിൽക്രിയ എന്നു പേർപ്പെടുന്നു. [ 280 ] Ex: rájávŭ rájyatte pálikkunnu (=the king governs the king-
dom); in this, the subject 'rájávŭ' (=king) is the agent and
is in the nominative case; hence the verb 'pálikkunnu' (= gov-
erns) is said to be in the active voice.

302. What is the passive voice?

When the object of the action is in the nominative case
and is the subject to the verb, then the verb is said
to be in the passive voice, and may be called a passive
verb.

Ex: rájyam rájávinál pálikkappeṭunnu (=the kingdom is
governed by the king); and 'kaṭalássu tuṇi koṇṭu uṇṭákkiyatu'
(= paper is made of cloth). In these, as the objects of the actions,
'rájyam' (=kingdom) and 'kaṭalássu' (= paper) are in the nomi-
native case and stand as the subjects to the verbs 'pálikka-
ppeṭunnu' (= is governed) and 'uṇṭákkiyatu' (= is made),
those verbs are said to be used passively, and may be called
passive verbs.

303. Is the auxiliary verb 'peṭuka' (=suffer) the only
means of expressing a passive sense?

No, various auxiliaries are used, and sometimes though
rarely even the ordinary transitive verb without an auxi
liary.

Ex: pána poṭṭichchu póyi (=the pot broke, or was broken);
katalássu tuṇi koṇṭu uṇṭákkiyatu (=paper is made of cloth);
nálám tantram labdhanášam ennu chollunnu [= the fourth
tantram is called labdhanášam; or, (people) call the fourth,
etc.] [ 281 ] ഉ-ം. 'രാജാവു രാജ്യത്തെ പാലിക്കുന്നു' എന്നതിൽ 'രാജാവു' എ
ന്ന കൎത്താവു ആഖ്യയായിട്ടു പ്രഥമവിഭക്തിയിൽ ഇരിക്കുന്നതുകൊ
ണ്ടു 'പാലിക്കുന്നു' എന്ന ക്രിയ കൎത്താവിൽക്രിയ തന്നെ.

302. കൎമ്മത്തിൽക്രിയ എന്നതു എന്തു?

കൎമ്മം പ്രഥമവിഭക്തിയിൽ ഇരുന്നു ക്രിയാപദ
ത്തിന്നു ആഖ്യയായ്വന്നാൽ അപ്പൊൾ ആ ക്രി
യ കൎമ്മണിപ്രയോഗത്തിൽ ഇരുന്നു കൎമ്മത്തി
ൽ ക്രിയയെന്നു പേർ ധരിക്കുന്നുണ്ടു.

ഉ-ം. 'രാജ്യം രാജാവിനാൽ പാലിക്കപ്പെടുന്നു,' 'കടലാസ്സു തുണി
കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയതു', എന്നിവറ്റിൽ 'രാജ്യം', 'കടലാസ്സു' എന്ന ക
ൎമ്മങ്ങൾ പ്രഥമവിഭക്തികളിൽ ആഖ്യകളായി നില്ക്കുന്നതു കൊണ്ടു
'പാലിക്കപ്പെടുന്നു' 'ഉണ്ടാക്കിയതു' എന്ന ക്രിയകൾ കൎമ്മത്തിൽ ക്രി
യകൾ തന്നെ.


303. കൎമ്മണിപ്രയോഗത്തിന്നു തുണ നില്ക്കുന്നതു എപ്പോഴും 'പെടു
ക' എന്ന സഹായക്രിയ തന്നെയൊ?

'പെടുക' എന്ന സഹായക്രിയ മാത്രം അല്ല അ
തിന്നു വെവ്വെറെ സഹായക്രിയകൾ ഉണ്ടാകുന്ന
തും, ദുൎല്ലഭമായ സഹായക്രിയ കൂടാതെ ഉള്ള സക
ൎമ്മകക്രിയ തനിയായ് നില്ക്കുന്നതും ആം.

ഉ-ം. 'പാന പൊട്ടിച്ചുപോയി;' കടലാസ്സു തുണികൊണ്ടുണ്ടാക്കി
യതു; നാലാം തന്ത്രം ലബ്ധനാശം എന്നു ചൊല്ലുന്നു. [ 282 ] USES OF THE INDECLINABLES.

304. What are the uses of the particle 'é'?

The particle 'é' is used to indicate 1. place, 2. complete-
ness or intensity, and 3. limit, also 4. for questions, and
5. to enable nouns to qualify verbs.


Ex: 1. (Place.) 'paṭińńár̥e' (=in the west); 'ákášamárggame'
chennu (= he went through the skies, or by way of the sky);
ninnuṭe 'vazhiye' vannu [= he came after you (lit, in your
path)].

2. (Completeness or Intensity.) kannukiṭákkaḷe 'kúṭṭamé' ma-
ṭakki (= he turned back all the cattle together); 'árumé' ká-
ṇáte (= seeing none); paṇṭoru 'náḷume' kaṇṭar̥iyá (= I never
knew of such things in all my life).

3. (Limit.) 'raṇṭé' uḷḷu (= I have only two); 'nammuṭe' 'pá-
pame' káraṇam (=our sin alone is the cause); 'enkilé' nallu
(=if you indeed say so, it is well); 'vekkaye' vénṭu (=putting
it down is necessary, you cannot but put it down).

4. (Question.) ní 'allé' par̥ańńatu? (=it was thou, was it not,
that said so?)

5. (To enable nouns to qualify verbs.) 'nanné' pukazhtti (=he
praised him well); 'sukhamé' kaṭannu (= he crossed happily);
('nannu' and 'sukham' are properly nouns meaning 'benefit' or
'good', and 'happiness'). [ 283 ] അവ്യയപ്രയോഗം.

304. 'ഏ' അവ്യയത്തിൻ്റെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

'ഏ' അവ്യയത്തിന്നു, 1. സ്ഥലം, 2. പൂൎണ്ണതിട്ടം,
3. മാത്രം, 4. ചൊദ്യം, എന്നിവറ്റിന്നും, 5. നാമങ്ങ
ൾക്കു ക്രിയകളെവിശേഷിക്കും വണ്ണം ശക്തിപ്പെ
ടുത്തുവാൻ എന്നീ അഞ്ചു പ്രയോഗങ്ങൾ പ്ര
ധാനം.

1. ഉ-ം. (സ്ഥലം.) 'പടിഞ്ഞാറെ'; 'ആകാശമാൎഗ്ഗമെ' ചെന്നു; നി
ന്നുടെ 'വഴിയെ' വന്നു;


2. (പൂൎണ്ണതിട്ടം.) കന്നുകിടാക്കളെ 'കൂട്ടമെ' മടക്കി; 'ആരുമെ'
കാണാതെ; പണ്ടൊരു 'നാളുമെ' കണ്ടറിയാ;


3. (മാത്രം.) 'രണ്ടേ' ഉള്ളു; നമ്മുടെ 'പാപമെ' കാരണം; 'എങ്കി
ലെ' നല്ലൂ; 'വെക്കയെ' വേണ്ടു;


4. (ചോദ്യം.) നീ 'അല്ലെ പറഞ്ഞതു?


5. (വിശേഷണീകരണം.) 'നന്നേ' പുകഴ്ത്തി; 'സുഖമേ' കടന്നു. [ 284 ] 305. Which is the interrogative particle?

The letter 'o'; this is used 1. for alternative questions,
2. as a distributive, 3. to give a noun pre-eminence
in the sentence, 4. to indicate doubt, 5. to shew inde-
finiteness, and 6. for antithesis of cause and consequence,
7. joined to a negative, it is used to express a strong
affirmative.

Ex: 1. (Alternative questions.) 'bhakti koṇṭó' 'karmmam koṇṭó'
salgati varú? (= will salvation come by faith or by works?)

2. (As a distributive.) 'appózhó' sukham ér̥um 'ippózhó' sukham
ér̥um? (=will happiness be greater then or now ?)

3. (To give a noun pre-eminence in the sentence.) 'avaḷ chey-
tató' ellárum kaṇṭu (=as for what she did, all saw it); 'nidrayó'
ńanngaḷkku násti (=as for sleep, we have none).

4. (Doubt.) avan 'varumó'? [= will he come? (implying that
I am not sure that he will)].

5. (Indefiniteness.) inicheykayillennu 'etrayó' prárthichchu
(=he begged and prayed him ever so much saying that he
would not do it again).

6. (Antithesis of cause and consequence.) nám kúṭé 'chelláykiló'
káryyam tírá (= if we do not accompany you, then indeed the
matter will not be settled); práṇané 'tyajikkiló' mukti varum
(=if we abandon life, then indeed salvation may be attained).

7. (With a negative, strong affirmation.) ní 'kaṇṭatalló'! (= did
you not see it!) [ 285 ] 305. ചോദ്യാവ്യയം ഏതു?

ചോദ്യാവ്യയം 'ഒ'കാരംതന്നെ; ഇതു, 1. ഇരട്ടിച്ചോ
ദ്യത്തിന്നും, 2. ഇരട്ടിവാക്യത്തിന്നും, 3. ഒരു നാമ
ത്തെ വാക്യത്തലയാക്കുന്നതിന്നും, 4. സംശയഭാ
വത്തിന്നും, 5. അസീമതെക്കും, 6. വാക്യങ്ങളുടെ
പ്രതികൂലതക്കും, 7. നിഷേധത്തോടുകൂടെ അനു
സരണത്തിൻ്റെ നിശ്ചയത്തിന്നും കൊള്ളാം.

1. (ഇരട്ടിച്ചോദ്യം.) 'ഭക്തികൊണ്ടൊ' കൎമ്മം'കൊണ്ടൊ' സൽഗ
തിവരൂ?

2. (ഇരട്ടിവാക്യം.) 'അപ്പൊഴൊ' സുഖം ഏറു 'ഇപ്പോഴൊ' സുഖം
ഏറും?

3. (ഒരു നാമത്തെ വാക്യത്തലയാക്കുക.) 'അവൾ ചെയ്തതൊ’ എ
ല്ലാരും കണ്ടു; 'നിദ്രയൊ' ഞങ്ങൾക്കു നാസ്തി;

4. (സംശയഭാവം.) അവൻ 'വരുമൊ';

5. (അസീമത.) ഇനി ചെയ്കയില്ലെന്നു 'എത്രയൊ' പ്രാൎത്ഥിച്ചു;

6. (വാക്യങ്ങളുടെ പ്രതികൂലത.) നാം കൂടെ 'ചെല്ലായ്കിലൊ’ കാ
ൎയ്യം തീരാ; പ്രാണനെ 'ത്യജിക്കിലൊ' മുക്തിവരും;

7. (നിഷേധത്തോടുനിശ്ചയം.) നീ 'കണ്ടതല്ലൊ'! [ 286 ] 306. What are the uses of the particle 'um'?

It is used to indicate, 1. totality, 2. alternative ex-
pressions, 3. concession, etc.

Ex: 1. (Totality.) 'raṇṭu kaṇṇum' póyi (=both my eyes are
gone); itranáḷum [=so many days (as this)]. *

2. (Alternatives.) kolkilum ám kolláykilum ám (=he may either
kill or not kill).

3. (Concession.) 'enniṭṭum' avan anusarichchiṭṭilla [=even
then (lit. even this being said. i. e. being the fact) he did not
obey]. (This concessive 'um' is exemplified in every concessive
verb.)

307. How is 'um' used with the interrogative-pronomi-
nal-nouns?

If 'um' be added, the interrogative nouns acquire an
indefinitely-universal force.

Ex: évanum (=whosoever, any one); évarum (=whosoever,
every one); ennum (=what day soever, whensoever, for ever)
etc.

MEANS OF CONJUNCTION.

308. What are the other uses of the particle 'um'?

'Um' is also used to connect the members of sentences,
and to connect sentences. [ 287 ] 306. 'ഉം' അവ്യയത്തിൻ്റെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

'ഉം' അവ്യയം, 1. സംഖ്യാപൂൎണ്ണത, 2. ഇരട്ടിവാച
കം, 3. അനുവാദകാൎത്ഥം മുതലായ പ്രയോഗങ്ങൾ
ക്കു കൊള്ളാം.

1. ഉ-ം. (സംഖ്യാപൂൎണ്ണത.) 'രണ്ടുകണ്ണും' പോയി; ഇത്രനാളും;

2. (ഇരിട്ടിവാചകം.) 'കൊല്കിലും' ആം 'കൊല്ലാകിലും' ആം;

3. (അനുവാദകാൎത്ഥം.) 'എന്നിട്ടും' അവൻ അനുസരിച്ചിട്ടില്ല.
(അനുവാദകാൎത്ഥക 'ഇ,' 'ഉം' അവ്യയം സകല അനുവാകക്രി
യകളിലും കാണും).

307. 'ഉം' അവ്യയം ചോദ്യപ്രതിസംജ്ഞകളൊടു ചേൎന്നാൽ അതി
ൻ്റെ പ്രയോഗം എങ്ങിനെ?

'ഉം' അവ്യയം ചോദ്യപ്രതിസംജ്ഞകളൊടു ചേ
ൎന്നാൽ അവ സൎവ്വാൎത്ഥമായി തീരും.

ഉ-ം. ഏവനും; ഏവരും; എന്നും മുതലായവ.


ചേൎപ്പാനുള്ള സാധനങ്ങൾ.

308. 'ഉം' അവ്യയത്തിന്നു വേറെ പ്രയോഗങ്ങൾ ഉണ്ടൊ?

'ഉം' അവ്യയം, വാക്യപ്പങ്കുകളെയും, പലവാക്യങ്ങ
ളെയും തമ്മിൽ തമ്മിൽ കൂട്ടിച്ചേൎപ്പാൻ കൊള്ളാം. [ 288 ] I. (To connect the members of sentences.)

Ex: 1. (Subjects.) achchan'um' amma'yum' vannu.

2. (Predicates.) itu cholka'yum' kéḷkka'yum' cheytu (=this
was said and heard).

3. (Objects.) aṭiyár kuṭiyáré'yum' varutti (= he assembled the
slaves and the freemen).

II. (To connect sentences.) inngum daṇḍam illa ennu avar pa-
r̥ańńár̥é aṭiyan yátra'yum' vazhanngi [=after (lit. by the way
of) their saying: 'here also there is no distress I (lit. your
slave) obtained leave to depart'].

309. What other means of conjunction besides 'um' are
there for joining sentences?

Sentences and sub-sentences are connected chiefly by
the use of verbal forms which relate to both sentences.

310. What are the chief of these means of conjunction?

I. The adnounal participle of any verb may not only
form the predicate to the nominative which governs
it, but will serve also to connect the sub-sentence thus
formed with the sentence of which the completion of
the adnounal participle forms a part.

Ex: anujan cholliya vákkatu kéṭṭu (=he heard the word
which his younger brother said); avan bhakshikkumpóḷ nášam [ 289 ] I. ഉ-ം. വാക്യപ്പങ്കുകളെ ചേൎക്കുക.

1. (ആഖ്യകൾ.) അച്ഛനും അംബയും വന്നു.

2. (ആഖ്യാതങ്ങൾ.) ഇതു ചൊൽക'യും' കെൾക്ക'യും' ചെയ്തു.

3. (കൎമ്മങ്ങൾ.) അടിയാർ കുടിയാരെ'യും' വരുത്തി.

II. (പലവാക്യങ്ങളെ ചേൎക്കുക.) ഇങ്ങും ദണ്ഡം ഇല്ല എന്നു അവ
ർ പറഞ്ഞാറെ അടിയൻ യാത്ര'യും' വഴങ്ങി.

309. വാക്യങ്ങളെ ചേൎക്കെണ്ടതിന്നു 'ഉം' കൂടാതെ മറ്റു ചേൎപ്പാനു
ള്ള സാധനങ്ങൾ ഉണ്ടൊ?

രണ്ടു വാക്യങ്ങളെയും ഉപവാക്യങ്ങളെയും ചേൎക്കു
ന്നതിന്നായിട്ടു ആ വാക്യങ്ങൾക്കു രണ്ടിന്നും പ
റ്റുന്ന ഒരു ക്രിയയെ ഉപയോഗിക്കാം.

310. ചേൎപ്പാനുള്ള സാധനങ്ങളിൽ പ്രധാനസാധനങ്ങൾ ഏവ?

I. യാതൊരു ശബ്ദന്യൂനങ്ങളും അവറ്റെ ഭരിക്കു
ന്ന പ്രഥമക്കു ആഖ്യാതമായി നിൽക്കുന്നതു കൂ
ടാതെ, ഇവ രണ്ടിനാലും ഉണ്ടായിട്ടുള്ള ഉപവാ
ക്യത്തെ പ്രധാനവാക്യത്തൊടു ചേൎക്കുകയും ചെ
യ്യുന്നു.

ഉ-ം. അനുജൻ 'ചൊല്ലിയ' 'വാക്കതു' കേട്ടു; അവൻ ഭക്ഷിക്കും, [ 290 ] vannu (= destruction came at the time when he was eating);
in these, the sub-sentences 'anujan cholliya' (= which the
younger brother said), and 'avan bhakshikkum' (= when he
was eating) are connected with the sentences 'vákkatu kéṭṭu'
(=he heard the word) and 'póḷ nášam vannu' (= destruction
came at the time) by the connecting force residing in the
adverbial participial form. *

II. 1. The adverbial participles, 2. the infinitive, 3. the
subjunctive, 4. the concessive, and 5. the oblique cases of
the verbal and participial nouns have a similar connect-
ing force. Any of the examples given before, of sub-
sentences will form examples of this, but the following
ones may be given here.

Ex: 1. aṇiyalam keṭṭiyé (deivamávu) [= only after the orna-
ments are put on, will (the idol) become a god]. kízhóṭṭu póru-
ván (étum paṇiyilla)]. [ 291 ] പൊൾ നാശം വന്നു.

ഇവറ്റിൽ, 'അവൻ ചൊല്ലിയ,' 'അവൻ ഭക്ഷിക്കും' എന്ന ഉപ
വാക്യങ്ങൾ, 'വാക്കതു കെട്ടു,' 'പോൾ നാശംവന്നു' എന്ന വാക്യ
ങ്ങളോടു ശബ്ദന്യൂനത്തിൻ്റെ ചേൎപ്പാനുള്ള ശക്തികൊണ്ടു ചേൎക്ക
പ്പെടുന്നു. *

II. 1. ക്രിയാന്യൂനം 2. ഭാവരൂപം 3. സംഭാവ
ന, 4. അനുവാദകം, 5. ക്രിയാനാമങ്ങളുടെയും
ക്രിയാപുരുഷനാമങ്ങളുടെയും വളവിഭക്തികൾ
ഇവറ്റിന്നും കൂടെ ചേൎപ്പാനുള്ള ശക്തി ഉണ്ടു.
ഉപവാക്യങ്ങൾക്കായി മുമ്പിൽ പറഞ്ഞ ദൃഷ്ടാ
ന്തങ്ങൾ എല്ലാം ഇവറ്റിന്നും പറ്റും; എന്നാലും
താഴെ ചില ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളും കൂടെ പറയാം.

1. ഉ-ം. 'അണിയലം കെട്ടിയെ' (ദൈവം ആവു); 'കീഴോട്ടു
പോരുവാൻ' (ഏതും പണിയില്ല); [ 292 ] 2. púrṇṇateḷivu enr̥é par̥r̥il irikke (avannáy vidhippán
páṭuḷḷatalla).

3. gurunáthan aruḷcheytál (etirvákku par̥akolla) (=if your
teacher favours you with instruction, do not contradict).

4. kshíram koṇṭu nanachchu vaḷarttálum (véppinr̥é keippu
šamichchiṭumó?) (= even though you water it with milk, will
the bitterness of the margosa be abated?)

5. avar par̥akayál (sammatamáyi) [= from their (lit. they)
speaking acquiescence ensued]; atiné jayichchatinr̥é šésham
maṭanngi póyi (= after he had conquered it, he returned).

III. The verbal forms 'enna' [=which (he etc.) said, which
was said], 'ennu' (=saying, having said) 'enkil’ [=if (you
etc.) say], 'enkilum' [=though (you etc.) say], 'koṇṭu'
(=having taken viz: as a reason or motive), 'alláté' (=not
being, i. e. besides), 'kúṭáté' (=not adding) and others are
also used to connect expressions and relate to both sen-
tences.

Ex: 'ní varum' (enna vákku kéṭṭu) (= I heard the news which
people said "you will come"); here 'enna' (= which people said)
has 'ní varum' (=you will come) as its object while it is an ad-
junct to 'vákku' (= word) in the principal sentence, and thus
relates to and connects both sentences.

So in ellárum par̥aka 'koṇṭu', konnatu cheṭṭi tanné 'ennŭ'
nišchayichchu [= as all said this, he concluded that the mer-
chant was the murderer (lit. taking into consideration the say-
ing this (by) all, he concluded saying, etc.)] Here 'koṇṭu' has
preceding sentence as its object, while it is completed by the
verb 'nišchayichchu' in the following sentence, and depends
on the subject of that verb. So with 'ennŭ'. [ 293 ] 2. 'പൂൎണ്ണതെളിവു എൻ്റെ പറ്റിൽ ഇരിക്കെ' (അവന്നായ്
വിധിപ്പാൻ പാടുള്ളതല്ല);

3. 'ഗുരുനാഥൻ അരുൾചെയ്താൽ' (എതൃവാക്കു പറകൊല്ല);

4. 'ക്ഷീരം കൊണ്ടു നനച്ചു വളൎത്താലും' (വേപ്പിൻ്റെ കൈപ്പു ശ
മിച്ചീടുമൊ);

5. 'അവൻ പറകയാൽ' (സമ്മതം ആയി;) 'അതിനെ ജയിച്ച
തിൻ്റെ ശേഷം' (മടങ്ങിപ്പോയി).

III. 'എന്ന,' 'എന്നു', 'എങ്കിൽ,' 'എങ്കിലും,' 'കൊ
ണ്ടു,' 'അല്ലാതെ,' 'കൂടാതെ' എന്നും മറ്റും പല ക്രി
യാരൂപങ്ങളും മുൻവാക്യത്തിന്നും പിൻവാക്യ
ത്തിന്നും പറ്റുകയാൽ ഇവറ്റെ പ്രയോഗിക്കു
ന്നതു കൊണ്ടും വാക്യങ്ങൾചേരും.

ഉ-ം. നീവരും 'എന്ന' വാക്കുകേട്ടു.

ഇതിൽ 'വാക്കു' എന്നതിൻ്റെ വിശേഷണമായ 'എന്ന' എന്നതി
ന്നു 'നീവരും' എന്നുള്ള അധീനവാക്യം കൎമ്മം തന്നെ. ആയതു
കൊണ്ടു 'എന്നു' എന്നതു രണ്ടു വാക്യത്തിന്നും പറ്റുകയും അവക
ളെ ചേൎക്കയും ചെയ്യും.

ഉ-ം. എല്ലാവരും പറക'കൊണ്ടു' കൊന്നതു ചെട്ടിതന്നെ 'എന്നു'
നിശ്ചയിച്ചു എന്നതിൽ 'കൊണ്ടു' എന്നതിൻ്റെ കൎമ്മം മുൻപറഞ്ഞ
വാക്യം തന്നെ. എന്നാൽ 'കൊണ്ടു' എന്ന ക്രിയ നിശ്ചയിച്ചു എ
ന്ന ക്രിയയാൽ പൂൎണ്ണമാകുകയും അതിൻ്റെ ആഖ്യയെ ആശ്രയി
ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. [ 294 ] IV. Various nouns and verbs are used to connect inde-
pendent sentences.

Such are 'pinne' [=(at) an after period, afterwards]; 'káraṇam'
(= cause); 'atu nimittam' [= that (being) the reason]; 'atu kára-
ṇam' [= that (being) the cause]; 'atu koṇṭu' [= taking this (into
consideration)]; 'ennatu koṇṭu' [=taking (into consideration)
what is said above] etc. All these though standing as adjuncts
to a following verb shew a reference to some previous sentence.* [ 295 ] IV. സ്വാധീനവാക്യങ്ങളെ ചേൎക്കുന്നതിന്നു അ
നേക നാമങ്ങളും ക്രിയകളും കൂടെ എടുക്കാം.

ഉ-ം. 'പിന്നെ,' 'കാരണം,' 'അതുനിമിത്തം,' 'അതുകാരണം',
'അതുകൊണ്ടു,' 'എന്നതുകൊണ്ടു,' മുതലായവ;

ഇവയെല്ലാം പരംവരുന്ന ക്രിയകൾക്കു വിശേഷണമായിരുന്നാ
ലും പൂൎവ്വത്തിൽ പറഞ്ഞ വാക്യത്തിന്നും സംബന്ധം ഉണ്ടെന്നും കാ
ണിക്കും. * [ 296 ] Agrajan chonnán appóḷ "bhúmipálanmár óṭṭum sugra-
hanmárall'avarkk'enngine paksham ennum ágraham ent'enna-
tum árambhament'ennatum vyagram-enniye párttu bódhippán
eḷut'alla". Sódaran chonnán appóḷ "anngunnu par̥ańńatum
ádarikk'éṇṭum-paramárttham enn'irikkilum vankaṭal-kare
chennu nilkkum-póḷ šiva! šiva! sankaṭam atil ir̥anngiṭuván
ennu tónnum".

agrajan (= elder
brother).
NOUN, masculine gender, singular number,
3rd person, nominative case, subject to the
verb 'chonnan'.
chonnán (= said). VERB, weak, transitive, affirmative, finite
verb, past tense, of the 'tu' conjugation,
predicate of the subject 'agrajan' (agreeing
with it in gender and number) having for
its object the sentence beginning with 'bhú-
mipálanmár' and ending with 'eḷutalla'.
appóḷ (= at that time) Compound NOUN, dependent nominative,
(shewing time), depending upon the verb
'chonnán'.
bhúmipálanmár (=the
rulers of the earth)
NOUN, mas.gen., plu. num., 3rd pers., nom.
case, subject to the verb 'alla'.
oṭṭŭ (= in the least) NOUN, dependent nominative depending on
the verb 'alla' and shewing quantity.
um - - - - - - - Pure INDECLINABLE (used to express to-
tality).
[ 297 ] പൂൎണ്ണവ്യാകരിപ്പു രീതി.

അഗ്രജൻ ചൊന്നാനപ്പോൾ "ഭൂമിപാലന്മാരൊ
ട്ടും സുഗ്രഹന്മാരല്ലവൎക്കെങ്ങിനെ പക്ഷമെന്നും
ആഗ്രഹമെന്തന്നതും ആരംഭമെന്തന്നതും വ്യഗ്ര
മെന്നിയെ പാൎത്തു ബോധിപ്പാൻ എളതല്ല".
സോദരൻ ചൊന്നാനപ്പോൾ "അങ്ങുന്നു പറ
ഞ്ഞതും ആദരിക്കേണ്ടും പരമാൎത്ഥം എന്നിരിക്കിലും
വങ്കടൽകരെ ചെന്നു നില്ക്കുമ്പോൾ ശിവശിവ
സങ്കടം അതിൽ ഇറങ്ങീടുവാൻ എന്നു തോന്നും."

അഗ്രജൻ. നാമം, പുല്ലിംഗം, ഏകവചനം, പ്രഥമപുരുഷ
ൻ പ്രഥമവിഭക്തി 'ചൊന്നാൻ' എന്ന ക്രിയാഖ്യാ
തത്തിൻ്റെ ആഖ്യ.
ചൊന്നാൻ. ക്രിയ, അബലം, സകൎമ്മകം, അനുസരണം, പൂ
ൎണ്ണം, ഭൂതകാലം, 'തു'വക, അഗ്രജൻ എന്ന ആഖ്യയു
ടെ ആഖ്യാതം (ലിംഗവചനങ്ങളാൽ പൊരുത്തം.)
'ഭൂമിപാലന്മാർ' മുതൽ 'എളുതല്ല' എന്നതു വരെ
കൎമ്മം.
അപ്പോൾ. സമാസിതനാമം, ആശ്രിതപ്രഥമ, കാലപ്രയോ
ഗം, 'ചൊന്നാൻ' എന്ന ക്രിയയെ ആശ്രയിച്ച വി
ശേഷണം.
ഭൂമിപാലന്മാർ. നാമം, പു:, ബ: വ:, പ്ര: പു:, പ്ര: വി:, 'സു
ഗ്രഹന്മാർ' എന്ന ആഖ്യാതത്തിൻ്റെ ആഖ്യ.
ഒട്ടും. നാമം, ആശ്രിതപ്രഥമ, പ്രമാണപ്രയോഗം, 'അ
ല്ല' എന്ന ക്രിയയുടെ വിശേഷണം.
ഉം. അവ്യയം (സംഖ്യാപൂൎണ്ണതപ്രയോഗം.)
[ 298 ]
sugrahanmár (=per-
sons easy to deal with).
NOUN, mas. gen., plu. num., 3rd pers., nom.
case, predicate of the subject 'bhúmipálan-
már'.
alla (=are not) VERB, defective (root 'al') weak, intrans.,
negative, finite verb, future tense, copula
uniting the subject 'bhúmipálanmár' and the
predicate 'sugrahanmár'.
avarkku (= to them) NOUN, demonstrative pronominal, mas. gen.,
plu. num., 3rd pers., dative (shewing possess-
ion), of the 'ku' declension, adjunct of the
predicate 'uṇṭákum' understood.
enngine (= in what
way)
NOUN, interrogative pronominal, (an old
locative form with 'é' attached, shewing man-
ner) adjunct to the predicate 'uṇṭákum' under-
stood.
paksham (=inclina
tion)
NOUN, neut. gen., sing. num. 3rd pers.,
nom. case, subject to the predicate 'uṇṭákum'
understood.
ennŭ (=saying) VERB, defective (root'en') weak, trans., affirm-
ative, infinitive verb, past adverbial parti-
ciple of the 'tu' conjugation completed by
the verb 'bódhippán' and having for its subj.
'nám understood, and for object, 'avarkkŭ ennginé paksham'.
um (= and) Pure INDECLINABLE, used to connect 'ennu'
and 'ennatu'.
ágraham (= their
wish)
NOUN, neut. gen., sing. mum., 3rd pers., nom.
case, subject to and agreeing with 'entŭ'.
[ 299 ]
സുഗ്രഹന്മാർ. നാമം, പു:, ബ: വ:, പ്രഥ: പു:, പ്ര: വി:, 'ഭൂമിപാ
ലന്മാർ' എന്ന ആഖ്യയുടെ ആഖ്യാതം.
അല്ല. ക്രിയ, ഊനം (അൽധാതു), അബ:, അക:, നി
ഷേധം, പൂൎണ്ണം, ഭാവി, 'ഭൂമിപാലന്മാർ' എന്ന ആ
ഖ്യയേയും 'സുഗ്രഹന്മാർ' എന്ന ആഖ്യാതത്തേയും
ചേൎക്കുന്ന സംബന്ധക്രിയ.
അവൎക്കു. നാമം, ചൂണ്ടുപേർ, പു:, ബ: വ:, പ്രഥ: പു:, ചതു
ൎത്ഥി, 'കു' വക, (ഉടമപ്രയോഗം), (ഉണ്ടാകും) എന്ന
അന്തൎഭവിച്ച ആഖ്യാതത്തിൻ്റെ വിശേഷണം.
എങ്ങിനെ. നാമം, ചോദ്യപ്രതിസംജ്ഞ ('ഏ' അവ്യയത്തൊടു
കൂടിയ പഴയ സപ്തമിരൂപം), പ്രകാരപ്രയോഗം,
'ഉണ്ടാകും' എന്ന അന്തൎഭവിച്ച ആഖ്യാതത്തിൻ്റെ
വിശേഷണം.
പക്ഷം. നാമം, നപു:, ഏ: വ:, പ്ര: പു:, പ്ര: വി:, 'ഉണ്ടാ
കും' എന്ന അന്തൎഭവിച്ച ആഖ്യാതത്തിൻ്റെ ആഖ്യ.
എന്നു. ക്രിയ, ഊനം (എൻധാതു), അബലം, സക:, അ
നുസ, അപൂൎണ്ണം, ഭൂതക്രിയാന്യൂനം, 'തു' വക 'ബോ
ധിപ്പാൻ' എന്ന ക്രിയയാൽ പൂൎണ്ണം, (ആഖ്യ 'നാം'
അന്തൎഭവിച്ചു പോയി) 'അവൎക്കു എങ്ങിനെ പക്ഷം'
എന്നകൎമ്മത്തിൻ്റെ സകൎമ്മകക്രിയ.
ഉം. അവ്യയം, 'എന്നു,' 'എന്നതു' എന്നീരണ്ടുപദങ്ങ
ളെ ക്രട്ടിച്ചേൎക്കുവാൻ പ്രയോഗിച്ചതു.
ആഗ്രഹം. നാമം, നപു:, ഏ: വ:, പ്ര: പു:, പ്ര: വി:, 'എ
ന്ത' എന്നതിനൊടു പൊരുത്തമാകയും അതിന്നു ആ
ഖ്യയാകയും ചെയ്യുന്നു.
[ 300 ]
entŭ (=what) NOUN, interrogative pronominal, neut. gen.,
sing. num., 3rd pers., nom. case, predicate
to 'ágraham'.
ennatŭ (=that which
is said)
VERB, defective (root 'en') weak, trans.
affirmative, infinitive verb, participial noun,
past tense, (of the 'tu' conjugation), neut.
gen., sing. num., 3rd pers., dependent nomi-
native, object to the trans. verb 'párttŭ'
and having 'ágraham entŭ
for its own object
and 'nám' understood for its subject.
um - - - - - - - As before.
árambham (=effort)
entŭ ennatum
These are to be parsed just in the same way
as 'ágraham', 'entŭ', 'ennatum'.
vyagram(=perplexity) NOUN, neut, gen., sing. num., 3rd pers.,
nom. case, joined with the indeclinable
'enniye'.
enniye (=without) An INDECLINABLE, from the Sanskrit inde-
clinable 'anyé', adjunct to the verb 'bódhi-
ppán'.
párttu (=having
looked at or observed)
VERB, strong, trans., affirmative infinitive
verb, adv. participle, (used to shew the con-
nection of actions) past tense (of the 'tu' conj.),
completed by 'bódhippán', and predicate of
the subject 'nám' understood.
bódhippán (=to under-
stand)
VERB, strong, intrans., affirmative, infinitive
verb, future adv. participle, (used to express
fitness etc.,) completed by the verb 'alla’:
subj. 'nám' understood.
[ 301 ]
എന്തു. നാമം, ചോദ്യപ്രതിസംജ്ഞ, നപു:, ഏ: വ:, പ്ര:
പു:, പ്ര: വി:, 'ആഗ്രഹം' എന്ന ആഖ്യക്കു ആഖ്യാതം.
എന്നതു. ക്രിയ, ഊനം (എൻധാതു), അബ:, സക:, അനു
സ:, അൎപൂണ്ണം, ക്രിയാപുരുഷനാമം, ഭൂതം'തു' വക,
നപു:, ഏ: വ:, പ്രഥ: പു:, ആശ്രിതപ്രഥമ, ആ
ഖ്യ 'നാം' (അന്തൎഭ:) 'പാൎത്തു' എന്ന സകൎമ്മകക്രിയ
യുടെ കൎമ്മം, 'ആഗ്രഹം എന്തു' എന്നുള്ളതു തിന്നു
ഇകൎമ്മമാകുന്നു.
ഉം. മുമ്പെത്തെ പ്രകാരം തന്നെ.
ആരംഭം.
എന്ത.
എന്നതും.
ഇവമൂന്നും 'ആഗ്രഹം', 'എന്തു', 'എന്നതും' എന്നവ
കളെപോലെ തന്നെ.
വ്യഗ്രം. നാമം, നപു:, ഏ: വ:, പ്ര: പു:, പ്ര: വി:, 'എന്നി
യെ' എന്ന അവ്യയത്തോടു ചേരുന്നു.
എന്നിയെ. സംസ്കൃതാവ്യയമായ 'അന്യെ' എന്നതിൽനിന്നു ദുഷി
ച്ചുണ്ടായ അവ്യയം 'ബൊധിപ്പാൻ' എന്ന ക്രിയ
യ്ക്കു വിശേഷണം.
പാൎത്തു. ക്രിയ, ബ:, സക:, അനുസ:, അപൂണ്ണം, ക്രിയാ
ന്യൂനം (ക്രിയാതുടൎച്ചപ്രയോഗം), ഭൂതം, 'തു' വക:
'ബോധിപ്പാൻ' എന്നതിനാൽ പൂൎണ്ണം, 'നാം', എന്ന
അന്തൎഭവിച്ച കൎത്താവിന്റെ ക്രിയ.
ബോധിപ്പാൻ. ക്രിയ, ബ:, അക:, അനുസ:, അപൂൎണ്ണം, ഭാവി,
ക്രിയ, ന്യൂ: (യൊഗ്യത തുടങ്ങിയ പ്രയോഗം) 'അല്ല'
എന്ന ക്രിയയാൽ പൂൎണ്ണം, (ആഖ്യ 'നാം' അന്തൎഭ:).
[ 302 ]
eḷutu (=an easy thing) Derivative NOUN (old participial noun) neut.
gen., sing. num., 3rd pers., nom. case, subject
to the verb-predicate 'alla'.
alla (=is not) VERB, defective (root 'al') weak, intrans.
negative, finite verb, future tense, pred. of the
subj. 'eḷutu' neut gen., sing. num., 3rd pers.
sódaran (=his
brother)
chonnán (= said)
appóḷ (= at that
time)
(These three are to be parsed in the same
way as 'agrajan, chonnán, appóḷ'; only that
the object of 'chonnán' here, is the sentence
beginning with 'anngunnu' and ending in
'tónnum').
anngunnu (= from
thence; i. e. by you)
NOUN, demonstrative pronominal, mas. gen.,
sing. num., 2nd pers., ablative case, (used to
express agent of the passive verb), adjunct
to 'par̥ańńatu'.
parańńatu (= what
was spoken)
VERB, weak, intrans., affirmative, infinitive
verb, participial noun, past tense (of the 'tu'
conjugation) neut. gen, sing. num., 3rd pers.,
passive usage, nomin., subject to 'paramárt-
tham'.
ádarikka (=consider
ing)
VERB, strong, trans., affirmative, infinitive
verb, verbal noun, neut. gen., sing. num.,
3rd pers., nom. case, subject of the predicate
'véṇṭum', and pred. of the subject 'nám' un-
derstood.
véṇṭum (= which will
require)
VERB, weak intrans., affirmative, infinitive,
future adnounal part.,infin., pred. of the subject
'ádarikka' and completed by the noun 'para-
márttham'.
[ 303 ]
എളുതു. തദ്ധിതനാമം, (പഴയക്രിയാപുരുഷനാമം), നപു:,
ഏ: വ:, പ്രഥ: പു:, പ്ര: വി:, 'അല്ല' എന്ന ക്രിയാഖ്യാ
തത്തിൻ്റെ ആഖ്യ.
അല്ല. ക്രിയ, ഊനം (അൽധാതു), അബ:, അക:, നിഷേ
ധം, പൂൎണ്ണം, ഭാവി, 'എളുതു' എന്ന ആഖ്യയുടെ ആ
ഖ്യാതം, നപു:, ഏ: വ:, പ്ര: പു:,
സോദരൻ.
ചൊന്നാൻ.
അപ്പോൾ.
ഇവ മൂന്നും 'അഗ്രജൻ' 'ചൊന്നാൻ' 'അപ്പോൾ' എ
ന്നവയെ പോലെ തന്നെ. എന്നാൽ ഇവിടെ 'ചൊ
ന്നാൻ' എന്നതിൻ്റെ കൎമ്മം 'അങ്ങുന്നു' മുതൽ
'തോന്നും' വരെ ആകുന്നു.)
അങ്ങുന്നു. നാമം, ചൂണ്ടുപേർ, പു., ഏ: വ:, മ: പു:, പ: വി:,
(കൎമ്മത്തിൽ ക്രിയയുടെ കൎത്താവു പ്രയോഗം.), 'പ
റഞ്ഞതു' എന്നതിൻ്റെ വിശേഷണം.
പറഞ്ഞതു. ക്രിയ, അബ:, അക:, അനുസ:, അപൂൎണ്ണം, ക്രി
യാപുരുഷനാമം, ഭൂതം, 'തു' വക; നപു:, ഏ: വ:,
പ്ര: പു:, പ്ര: വി: കൎമ്മണിപ്രയോഗം പരമാൎത്ഥം
എന്ന നാമാഖ്യാതത്തിൻ്റെ ആഖ്യ.
ആദരിക്ക. ക്രിയ, ബ:, സക:, അനുസ:, അപൂൎണ്ണക്രിയാനാ
മം, ഏ: വ:, പ്ര: പു:, പ്ര: വി:, 'വേണ്ടും' എന്ന ക്രി
യയുടെ ആഖ്യ, 'നാം' എന്ന അന്തൎഭ: ആഖ്യയുടെ
ആഖ്യാതം.
വേണ്ടും ക്രിയ, അബ:, അക:, അനു:, അപൂ:, ഭാവിശബ്ദ
ന്യൂനം, 'ആദരിക്ക' എന്ന ആഖ്യയുടെ അപൂൎണ്ണക്രി
യാഖ്യാതം 'പരമാൎത്ഥം' എന്ന നാമത്താൽ പൂൎണ്ണം.
[ 304 ]
paramárttham
(=truth)
NOUN, neut. gen., sing. num., 3rd pers.,
nom. case, noun-predicate to 'par̥ańńatu'.
ennu (=having said) VERB, completed by the verb irikkilum'
and having for its object 'anngunnu par̥a-
ńńatu ádarikkéṇṭum paramárttham', (the rest
as before).
irikkilum (=though
it be)
VERB, strong. intrans., affirmative, infin.
verb, 2nd concessive, completion of 'ennu'
(its own completion is not given above, and
its subject is indefinite).
vankaṭalkara (=on
the sea-shore)
Compound NOUN, neut. gen., sing. num.,
3rd pers., dependent nominative (used to
shew place).
é - - - - - - - - Pure INDECLINABLE, used to convert a
nominative into an adjunct.
chennu (=having
gone)
VERB, weak, intrans., affirmative, infinitive
verb, past adv. participle (used to shew the
connection of actions), of the 'tu' conjuga-
tion, infinitive of the subject 'nám' understood,
completed by the verb 'nilkkum'.
nilkkum (=when we
stand)
VERB, strong, intrans., affirmative, infinitive
verb, future tense, adnounal participle (used
to express habitual action), infinitive predi-
cate of the subject 'nám' understood, and
completed by the noun 'póḷ'.
póḷ (=at the time) NOUN, nom. case, dependent (used to indi-
cate time), adjunct to 'tónnum'.
Siva Siva (=O Siva,
Siva!)
NOUN, mas, gen, sing. num., 2nd pers.,
vocative case (exclamatory form).
[ 305 ]
പരമാൎത്ഥം. നാമം, നപു:, ഏ: വ:, പ്ര: പു:, പ്ര: വി:, 'പറ
ഞ്ഞതു' എന്നതിന്നു നാമാഖ്യാതം.
എന്നു. ക്രിയ, 'ഇരിക്കിലും' എന്ന ക്രിയയാൽ പൂൎണ്ണം 'അ
ങ്ങുന്നു പറഞ്ഞതു ആദരിക്കേണ്ടും പരമാൎത്ഥം' എന്നതു
കൎമ്മം. (മറ്റെല്ലാം മുമ്പെത്തപ്പോലെ തന്നെ.)
ഇരിക്കിലും. ക്രിയ, ബ:, അക:, അനു:, അപൂ:, രണ്ടാം അനു
വാദകം, 'എന്നു' എന്നതിൻ്റെ പൂൎണ്ണം; (പൂൎണ്ണം മെൽ
പറഞ്ഞതിലില്ല. ആഖ്യ അസ്പഷ്ടം.)
വങ്കടൽകര. സമാസിതനാമം, നപു:, ഏ: വ:, പ്രഥ: പു:, ആ
ശ്രിതപ്രഥമ, സ്ഥലപ്രയോഗം.
ഏ. അവ്യയം, വിശേഷണീകരണപ്രയോഗം.
ചെന്നു. ക്രിയ അബ:, അക:, അനുസ:, അപൂൎണ്ണം, ഭൂത
ക്രിയാന്യൂനം 'തു' വക, (ക്രിയകളുടെ തുടൎച്ച പ്രയോ
ഗം) 'നാം' എന്ന അന്തൎഭവിച്ച ആഖ്യയുടെ അപൂ
ൎണ്ണക്രിയാഖ്യാതം, 'നില്ക്കും' എന്ന ക്രിയയാൽ പൂൎണ്ണം.
നില്ക്കും. ക്രിയ ബ:, അക:, അനുസ:, അപൂൎണ്ണം, ഭാവിശ
ബ്ദന്യൂനം (നിത്യത പ്രയോഗം) 'നാം' എന്ന അന്തൎഭ
വിച്ച ആഖ്യയുടെ അപൂൎണ്ണക്രിയാഖ്യാതം 'പോൾ'
എന്ന നാമത്താൽ പൂൎണ്ണം.
'പോൾ' നാമം, പ്ര: വി:, ആശ്രിതാധികരണം (കാലപ്ര
യോഗം), 'തോന്നും' എന്നതിന്നു വിശേഷണം.
ശിവ!
ശിവ!
നാമം, പു:, ഏ: വ:, മദ്ധ്യ: പു:, സംബോധന
(വിളിരൂപം.)
[ 306 ]
sankaṭam (=distress) NOUN, neut. gen., sing. num., 3rd pers.,
nominative case, subject to the verb-predicate
'ákunnu' und.
atil (=into it) NOUN, demonstrative pronominal, neut. gen.,
sing. num., 3rd pers., locative case (used to
shew place).
ir̥anngi - - - - -
(= to go
down)
VERB, past adverbial participle, of the 'í'
conj., completed by the verb 'íṭuván' (the rest
as 'chennu').
íṭuván - - - - - Auxiliary VERB, weak, future adverbial
participle (used to express that from which
result accrues), completed by the verb 'aku-
nnu' understood (the rest as'bódhippán').
ennu (=having said) Defective VERB, completed by the verb
'tónnum' and having for its object 'sanka-
tam atil ir̥anngíṭuván', (the rest as before).
tónnum (=it will or
habitually does
appear)
VERB, weak, intrans., affirmative, finite
verb, 1st future tense, (used to express habit-
ual action), indefinite subject, neut. gen.,
sing. num., 3rd pers.

Translation: His elder brother then said "Kings are not
at all easy persons to deal with; to observe and understand with-
out perplexity, what their intentions are, and what their wishes
are, and to what their efforts tend, is not easy. His brother then
said "Though what you have said is truth requiring to be considered,
still when one goes and stands on the sea-shore, Siva, Siva! at first

it seems very uncomfortable to go into it but afterwards" etc. [ 307 ]
സങ്കടം. നാമം, നപു:, ഏ: വ:, പ്രഥ: പു:, പ്ര: വി,: 'ആ
കുന്നു' എന്നന്തൎഭവിച്ച ക്രിയാഖ്യാതത്തിൻ്റെ ആഖ്യ.
അതിൽ. നാമം, ചൂണ്ടുപേർ, നപു:, ഏ: വ:, പ്ര: പു:, സ
പ്തമിയിൽ സ്ഥലപ്രയോഗം.
ഇറങ്ങി. ക്രിയ, ഭൂതക്രിയാന്യൂനം'ഇ' വക, ഈടുവാൻ എന്ന
ക്രിയയാൽ പൂൎണ്ണം. (മറ്റെതു 'ചെന്നു' എന്നതിനെ
പോലെ.)
ഈടുവാൻ. സഹായക്രിയ, അബലം, ഭാവിക്രിയാന്യൂനം (ഫ
ല പ്രയോഗം) 'ആകുന്നു' എന്നന്തൎഭവിച്ചതു അതി
ൻ്റെ പൂൎണ്ണം, (മറ്റെല്ലാം 'ബോധിപ്പാൻ' എന്നതു
പോലെ.)
എന്നു. ഊനക്രിയ, 'തോന്നും' എന്ന ക്രിയയാൽ പൂൎണ്ണം
'സങ്കടം അതിൽ ഇറങ്ങീടുവാൻ.' എന്നതു അതി
ൻ്റെ കൎമ്മം. (മറ്റെല്ലാം മുമ്പേത്തെ പോലെ ത
ന്നെ.)
തോന്നും. ക്രിയ, അബ:, അക:, അനുസരണം, പൂൎണ്ണം, ഒ
ന്നാം ഭാവി (നിത്യതപ്രയോഗം.) ആഖ്യ അസ്പഷ്ടം,
നപു:, ഏ: വ:, പ്ര: പു:.
[ 308 ] MODEL OF THE ANALYSIS

I'kollam varé anyáyappeṭṭa nilanngaḷ keivašam
tanikku vér̥e pravrŭtti uṇṭáya nimittam anantaravanáya
étán nilam vér̥e kuṭiyánmár naṭakkunnatil Ráman, Koṭṭan,
mar̥r̥um anyáyakkáran adhikamáyum bódhippichchirikkunnu.

Sentences Kinds of sentence Subjects
(a.) I'kollam varé anyáya-
ppeṭṭa nilanngaḷ kei-
vašam uṇṭáyirunna
Sub-sentence, sub-adjunct<lb> to the workd 'káraṇavan' in
(b.)
nilanngaḷ
káraṇavan Ampúṭṭi
marichchatinr̥e
Sub-sentence, sub-adjunct
to the word 'šésham' in
(c.) and principal sentence
to (a.)
Ampúṭṭi
(c.) šésham tanikku vér̥e
pravrŭtti uṇṭáya
Sub-sentence, sub-adjunct
to the word 'nimittam' in
(e.)
pravrŭtti
(d.) 1. anantaravanáya
2. onnám
Sub-sentences,sub-adjuncts
to the word 'pratiye' in (e.)
'prati' un-
derstood
from 'pra-
tiye' in (e.)
[ 309 ] OF SENTENCES. (PROSE.)

uṇṭayirunna káraṇavan Ambúṭṭi marichchatinr̥e šésham
onnám pratiyékkoṇṭu nilam naṭattichchu vannu ennum itil Ampu ivarékkoṇṭu ozhippichchu vánngiyirikkunnu ennum

Adjuncts
of subject
Predicates Adjunts of
the predicate
Objects Adjuncts
of the
object
anyáya-
ppetta
uṇṭáyirunna íkollam varé
keivašam
káraṇa-
van
marichchatinr̥e
vér̥e uṇṭáya 1. šésham
2. tanikku
1. anantarava-
náya
2. onnám
[ 310 ] വാക്യപരിഛ്ശേ

ഈ കൊല്ലം വരെ അന്യായപ്പെട്ട നിലങ്ങൾ
ച്ചതിന്റെ ശേഷം തനിക്കു വേറെ പ്രവൃത്തി ഉണ്ടാ
ണ്ടു നിലം നടത്തിച്ചുവന്നു എന്നും, ഇതിൽ ഏതാൻ
ട്ടൻ, അമ്പു ഇവരെക്കൊണ്ടു ഒഴിപ്പിച്ചുവാങ്ങിയിരി
ബോധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.

വാക്യങ്ങൾ. വാക്യഭേദങ്ങൾ. ആഖ്യ
കൾ.
(a.) ഈ കൊല്ലം വ
രെ അന്യായ പ്പെട്ട
നിലങ്ങൾ കൈവശം
ഉണ്ടായിരുന്ന
ഉപവാക്യം.
(b.) ഇൽ 'കാരണവൻ' എ
ന്നതിന്നു ഉപവിശേഷണം
നിലങ്ങൾ
(b.) കാരണവൻ അ
മ്പൂട്ടി മരിച്ചതിൻ്റെ
ഉപവാക്യം.
(c.) എന്നതിൽ 'ശേഷം' എ
ന്നതിന്നു ഉപവിശേഷണം;
(a.) എന്നതിന്നു പ്രധാനം
അമ്പൂട്ടി
(c.) ശേഷം തനിക്കു
വേറെ പ്രവൃത്തി ഉ
ണ്ടായ
ഉപവാക്യം.
(e.)എന്നതിൽ 'നിമിത്തം' എ
ന്നതിന്നു ഉപവിശേഷണം
പ്രവൃത്തി
(d.) I. അനന്തരവനാ

2. ഒന്നാം
ഉപവാക്യങ്ങൾ.
(e.) എന്നതിൽ 'പ്രതിയെ'
എന്നതിന്നു ഉപവിശേഷണ
ങ്ങൾ
'പ്രതിയെ,
എന്നതിൽ
അടങ്ങിയ
പ്രതി
[ 311 ] ദനരീതി (ഗദ്യം.)

കൈവശം ഉണ്ടായിരുന്ന കാരണവൻ അമ്പൂട്ടി മരി
യനിമിത്തം അനന്തരവനായ ഒന്നാം പ്രതിയെ കൊ
നിലം വേറെ കുടിയാന്മാർ നടക്കുന്നതിൽ, രാമൻ, കൊ
ക്കുന്നു എന്നും, മറ്റും അന്യായക്കാരൻ അധികമായും

ആഖ്യാവി
ശേഷണ
ങ്ങൾ.
ആഖ്യാ
തങ്ങൾ.
ആഖ്യാത
വിശേഷ
ണങ്ങൾ.
കൎമ്മ
ങ്ങൾ.
കൎമ്മവിശേ
ഷണങ്ങ
ൾ.
അന്യായപ്പെട്ട ഉണ്ടായിരു
[ന്ന
ഈ കൊല്ലം വ
രെ
കൈവശം
കാരണവൻ മരിച്ചതി
[ൻ്റെ
വേറെ ഉണ്ടായ 1. ശേഷം
2. തനിക്കു
1 അനന്ത
രവനായ
2 ഒന്നാം
[ 312 ]
Sentences Kinds of sentence Subjects
(e.) nimittam pratiye
koṇṭu nilam naṭattichchu
vannu
Declaratory dependent sen-
tence, object of 'ennu' in (i.)
and principal sentence to
(c.) and (d.)
tán
(under-
stood)
(f.) itil étán nilam vér̥e
kuṭiyánmár naṭakkun-
natil
Sub-sentence, adjunct of
the object in (g.), its prin-
cipal sentence
kuṭiyán-már
(g.) Ráman, Koṭṭan, Ampu
ivarékkoṇṭu ozhippichchu
vánngiyirikkunnu
Declaratory dependent sen-
tence, object of the word
'ennu' in (i.) and principal sentence to (f.)
tán
(under-
stood)
(h.) adhikamáy Sub-sentence, adjunct to
the predicate of (i.)
indefinite
[ 313 ]
Adjuncts
of subject
Predicates Adjuncts of
the Predicate
Objects Adjuncts
of the
object
1.koṇṭu, 2.naṭa-
ttichchu, vannu
(these three
together form
a compound
predicate)
nimittam 1. pratiye,
2. nilam
(d.)
vér̥e naṭakkunnatil nilam itil étán
1.koṇṭu, 2.ozhi-
ppichchu, vá-
nngiyirikku-
nnu, (com-
pound)
Ráman, Koṭṭan
Ampu (these
three joined to-
gether by 'iv-
re') are objects
to 'koṇṭu': 'ni-
lam'understood
is object to the other predi-
cates
(f.), itil,
etán
adhikamáy um
[ 314 ]
വാക്യങ്ങൾ. വാക്യഭേദങ്ങൾ. ആഖ്യ
കൾ.

(e.) നിമിത്തം പ്രതി
യെകൊണ്ടു നിലം ന
ടത്തിച്ചുവന്നു
സൂചിതോപവാക്യം
(i.) എന്നതിൽ 'എന്നു' എന്ന
തിൻ്റെ കൎമ്മം; (c.) (d.) എ
ന്നവറ്റിന്നു പ്രധാനം

താൻ
(അന്തൎഭ:)

(f.) ഇതിൽ ഏതാൻ
നിലം വേറെ കുടിയാ
ന്മാർ നടക്കുന്നതിൽ
ഉപവാക്യം
(g.) എന്ന,അതിൻ്റെപ്രധാ
നവാക്യത്തിൻ്റെ കൎമ്മവി
ശേഷണം

കുടിയാന്മാർ

(g.) രാമൻ, കൊട്ടൻ,
അമ്പു ഇവരെക്കൊ
ണ്ടു ഒഴിപ്പിച്ചുവാങ്ങി
യിരിക്കുന്നു
സൂചിതോപവാക്യം
(i.) എന്നതിൽ 'എന്നു' എന്ന
തിൻ്റെ കൎമ്മം; (f.) എന്നതി
ന്നു പ്രധാനം

താൻ
(അന്തൎഭ:)

(h.) അധികമായ്
ഉപവാക്യം
(i.) എന്നതിൻ്റെ ആഖ്യാത
വിശേഷണം
അസ്പഷ്ടം
[ 315 ]
ആഖ്യാവി
ശേഷണ
ങ്ങൾ.
ആഖ്യാ
തങ്ങൾ.
ആഖ്യാത
വിശേഷ
ണങ്ങൾ.
കൎമ്മ
ങ്ങൾ.
കൎമ്മവിശേ
ഷണങ്ങ

1. കൊണ്ടു,
2. നടത്തി
ച്ചു,3'വന്നു'
(കൂട്ടിച്ചേ
ൎത്തമൂന്നാ
ഖ്യാതങ്ങൾ

നിമിത്തം

1. പ്രതി
യെ, 2. നി
ലം

(d.)

വേറെ

നടക്കുന്ന
തിൽ

നിലം

ഇതിൽ, ഏതാൻ

1. കൊണ്ടു,
2. ഒഴിപ്പി
ച്ചു, വാങ്ങി
യിരിക്കുന്നു
(കൂട്ടിച്ചേ
ൎത്തആഖ്യാ
തം

1. രാമൻ,
കൊട്ടൻ,
അമ്പു (ഇ
വരെ, എ
ന്നതിനാ
ൽകൂട്ടിച്ചേ
ൎത്തു)'കൊ
ണ്ടു' 2.'നി
ലം' (അ
ന്തൎഭ:)

(f.)
ഇതിൽ ഏതാൻ

അധിക
മായ്
ഉം
[ 316 ]
Sentence Kind of sentence Subject
(i.) ennum ennum ma-
r̥r̥um anyáyakkáran bó-
dhippichchirikkunnu
Principal sentence to (a.)
(b.) (c.) (d.) (e.) (f.) (g.)
and (h.)
anyáya-
kkáran
[ 317 ]
Adjuncts
ofsubject
Predicate Adjuncts of
the predicate
Objects Adjuncts
of the
object
bódhippichchi-
rikkunnu
ennŭ, ennŭ 1. (through
ennŭ) the De-
claratory de-
pendent senten-
ces (e.) and (g.)
2. mar̥r̥um
[ 318 ]
വാക്യങ്ങൾ. വാക്യഭേദങ്ങൾ. ആഖ്യ
കൾ.
(i.) എന്നും എന്നും മ
റ്റും അന്യായക്കാരൻ
ബോധിപ്പിച്ചിരിക്കു
ന്നു.
(a.) (b.) (c.) (d.) (e.) (f.) (g.)
(h.) എന്നവറ്റിന്നു പ്രധാ
നവാക്യം.
അന്യായ
[ക്കാരൻ
[ 319 ]
ആഖ്യാവി
ശേഷണ
ങ്ങൾ.
ആഖ്യാ
തങ്ങൾ.
ആഖ്യാത
വിശേഷ
ണങ്ങൾ.
കൎമ്മ
ങ്ങൾ
കൎമ്മവിശേ
ഷണങ്ങ
ബോധി
പ്പിച്ചിരി
ക്കുന്നു.
എന്നു, എന്നു 1. (e.) (g.)
എന്ന സൂ
ചിതവാ
ക്യങ്ങളും,
(എന്നു എ
ന്നതി
ൻ്റെമുഖാ
ന്തരം.)
2. മറ്റും
[ 320 ] MODEL OF THE ANALYSIS

I. "Nannalla mahadweiram ár̥kkum ennar̥iyéṇam; van-

Sentences Kinds of sentence Subjects
(a.) nannalla mahad-
weiram ár̥kkum
Declaratory dependent
sentence, object of
'ennu' in (b.)
mahadwei-ram
(b.) ennar̥ika Sub-sentence to (c.)
and principal sentence
to (a.)

(understood)
(c.) (ar̥ika) véṇam Independent sentence
principal sentence to
(a.) (b.)
(a.) + (b.)
(d.) vandyanmáráyuḷḷa Sub-sentence, adjunct
of 'avaré' in (e.)
(understood
from avaré
in (e.)
(e.) avaré vandhichu
koḷka
principal sentence to
(d.) sub-sentence and
subject to (f.)
nám
(understood)
(f.) (vandyanmáráyu-
ḷḷavaré vandichchukoḷ-
ka) véṇam
Independent sentence,
principal sentence to
(d.) (e.)
(d.) + (e.)
[ 321 ] OF SENTENCES. (POETRY.)

dyanmáráyuḷḷóre vandhichu koḷka véṇam. "

Adjuncts of
subject
Predicates Adjuncts of
the predicate
Objects Adjuncts of
the object
nannalla ár̥kkum
ennu ar̥ika (a.)
véṇam
vandya-
nmáráyuḷḷa
vandichchu
koḷka
avaré
véṇam
[ 322 ] വാക്യപരിച്ഛേ

I. "നന്നല്ല മഹദ്വൈരം ആൎക്കും എന്നറിയെണം;

വാക്യങ്ങൾ വാക്യഭേദങ്ങൾ ആഖ്യ
കൾ
(a.) നന്നല്ല മഹ
ദ്വൈരം ആൎക്കും
സൂചിതോപവാക്യം
(b.) ൽ 'എന്നു' എന്നതി
ന്നു കൎമ്മം
മഹദ്വൈരം
(b.) എന്നറിക (c.) എന്നതിന്നുപവാ
ക്യം;
(a.) എന്നതിന്നു പ്രധാ
നം
നീ

(അന്തൎഭ:)
(c.) (അറിക) വേ
ണം
സ്വതന്ത്രവാക്യം;
(a.) (b.) എന്നവറ്റിന്നു
പ്രധാനം
(a.+b.) ം
(d.) വന്ദ്യന്മാരായുള്ള ഉപവാക്യം;
(e.) യിലെ 'അവരെ'
എന്നതിൻ്റെ വിശേഷ
ണം
(e.) യിലെ
'അവരെ' എ
ന്നതിൽ'നിന്നു
(അന്തൎഭവി
ച്ചു)
അവരെ വന്ദിച്ചു
കൊൾക
(d.) എന്നതിന്നു പ്രധാ
നം; (f.) ന്നു ഉപവാക്യ
വും ആഖ്യയും ആണ
നാം
(അന്തൎഭ:)
(f.) (വന്ദ്യന്മാരായു
ള്ളവരെ വന്ദിച്ചു
കൊൾക വേണം
സ്വതന്ത്രവാക്യം;
(d.) (e.) എന്നവറ്റിന്നു
പ്രധാനം
(d.)+(e.)
[ 323 ] ദനരീതി (പാട്ടു)

വന്ദ്യന്മാരായുള്ളോരെ വന്ദിച്ചു കൊൾകവേണം"

ആഖ്യാവി
ശേഷണ
ങ്ങൾ
ആഖ്യാ
തങ്ങൾ
ആഖ്യാത
വിശേഷ
ണങ്ങൾ
കൎമ്മ
ങ്ങൾ
കൎമ്മവിശേ
ഷണങ്ങ
നന്നല്ല ആൎക്കും
എന്നു
അറിക
(a.)
വേണം
വന്ദ്യന്മാരാ
യുള്ള
വന്ദിച്ചു
കൊൾക
അവ
രെ
വേണം
[ 324 ] II. "Akkatha swámikkippóḷ
Sentence Kind of Sentence Subject
(a.) akkatha ippóḷ kéḷ
kka
Sub-sentence and sub-
ject to (b.)
'swámi' un-
derstood from
'swámikku'
(b.) 'swámikku (kéḷkka)
véṇam
Declaratory dependent
sentence, object to 'en-
kil' in (c.), and princi-
pal sentence to (a.)
(a.)
(c.) enkil Sub-sentence and ad-
junct of the predicate
of (e.)
Indefinite
(d.) cholka Sub-sentence and sub-
ject to (e.)
ńán (under-
stood)
(e.) (choll) m Principal sentence to
(a.) (b.) (c.) (d.)
(d.)
[ 325 ] kéḷkkéṇamenkil chollám".
Adjuncts of
subject
Predicate Adjuncts of
the predicate
Object Adjuncts of the object
kéḷkka ippóḷ akkatha
véṇam swámikku
enkil (a.)+(b.)
cholka
ám
[ 326 ] II. "അക്കഥ സ്വാമിക്കിപ്പോൾ
വാക്യങ്ങൾ വാക്യഭേദങ്ങൾ ആഖ്യ
കൾ
(a.) അക്കഥ ഇപ്പോ
ൾ കേൾക്ക
(b.) എന്നതിന്നു ഉപവാ
ക്യവും ആഖ്യയും ആ
സ്വാമിക്കു എ
ന്നതിൽ അട
ങ്ങി വരുന്ന
'സ്വാമി'
(b.) സ്വാമിക്കു (കേ
ൾക്ക) വേണം
സൂചിതോപവാക്യം

(c.)ൽ 'ഉള്ള' എങ്കിൽ എ
ന്നതിന്നു കൎമ്മം (a.) എന്ന
തിന്നു പ്രധാനം
(a.)
(c.) എങ്കിൽ ഉപവാക്യം
(e.) എന്നതിന്നു ആഖ്യാ
തവി:
(അസ്പഷ്ടം)
(d.) ചൊൽക ഉപവാക്യം
(e.) എന്നതിന്നു ആഖ്യ
ഞാൻ (അ
ന്തൎഭ:)
(e.) (ചൊല്ല) ആം (a.) (b.) (c.) (d.) എന്നവ
റ്റിന്നു പ്രധാനവക്യം
(d.)
[ 327 ] കേൾക്കേണമെങ്കിൽ ചൊല്ലാം"
ആഖ്യാവി
ശേഷണ
ങ്ങൾ
ആഖ്യാ
തങ്ങൾ
ആഖ്യാത
വിശേഷ
ണങ്ങൾ
കൎമ്മ
ങ്ങൾ
കൎമ്മവിശേ
ഷണങ്ങ
കേൾക്ക ഇപ്പോൾ അക്കഥ
വേണം സ്വാമിക്കു
എങ്കിൽ (a.)+(b.)
ചൊൽക
ആം